DEVJO

Leidschendam, Voorburg
15-07-1933 - 30-06-1998

Het ontstaan van de C.S.V. DEVJO

Het idee om te komen tot oprichting van een Christelijke sportclub in Voorburg kreeg in het jaar 1933 gestalte. Dick de Roos, Jac. van den Bosch, Arie Blankenspoor en Dolf Koolhaas staken hiervoor de koppen bij elkaar.

Dit was echter niet iets nieuws in Voorburg want in 1932 had al een groepje jongens, die allemaal lid waren van de jongensvereniging C.J.M.V, een voetbalteam opgericht, genaamd “Oranjelust”. De meeste jongens woonden in de Oranjelust te Voorburg, vandaar de naam “Oranjelust”. De jongens van Oranjelust zochten naarstig naar een terrein om te voetballen, echter zonder succes. Er werd dan maar onderling op stukken weiland, bestemd voor bouwgrond, gevoetbald. De moeders van de jongens naaiden rode shirtjes waarin gevoetbald kon worden.
Groot was dan ook de vreugde toen het team van Oranjelust werd uitgenodigd om een wedstrijd te spelen op het veld van HVV, aan de van Hogenhoucklaan te Den Haag, tegen de adspiranten (jeugd) van HVV. Dit heugelijke feit vond plaats op 8 april 1933.

Terugkomend tot de oprichting van een echte Christelijke sportclub in Voorburg, het werd de hoogste tijd voor besprekingen want enkele voetballende vrienden wilde zich al gaan opgeven bij de Voorburgse Sport Vereniging TONEGIDO. Om niet over één nacht ijs behoeven te gaan, bracht genoemd kwartet een bezoek aan de heer Jaspers, welke bekendheid genood als secretaris van TONEGIDO. De heer Jaspers zag echter niet zo veel in de dreigende concurrentie voor zijn toen al goed florerende club. Bovendien vreesde hij, dat een flinke ledenaanwas zijn neus voorbij zou gaan wanneer de plannen van de Roos c.s. verwezenlijkt zouden worden. Volgens de heer Jaspers waren er al diverse pogingen gedaan om nog een voetbalclub op te richten in Voorburg maar die waren allemaal mislukt.

Mede door het enthousiasme die de jongens van Oranjelust in de wedstrijd tegen HVV hadden laten zien, besloten de heren Dolf Koolhaas, Dick de Roos, Jac. van den Bosch, Arie Blankenspoor en Jac. Boel zodoende op 15 juli 1933 uit het jongensclubje een echte voetbalclub op te richten. Dick de Roos kwam met de suggestie dat de nieuwe voetbalclub door en voor de jeugd is opgericht en zodoende ook de naam moest dragen. Zodoende werd de naam van de nieuwe Voorburgse voetbalvereniging “Door En Voor Jongeren Opgericht”, of te wel DEVJO.

Het eerste bestuur van de C.s.v. DEVJO werd als volgt samengesteld; Dolf Koolhaas (voorzitter), Jack van de Bosch (penningmeester), Dick de Roos (secretaris) en de leden Arie Blankespoor en Jan de Romph.

Een terrein om te voetballen werd gevonden aan de Veurse Achterweg, bij de voetbalvereniging SOA. Dit veld was nou niet echt ideaal om op te voetballen maar wel bruikbaar. Als echte voetbalclub sloot DEVJO zich gelijk aan bij de Haagse Kantoor Voetbal Bond (H.K.V.B.)

De jaren 1933 t/m 1939

In de beginjaren moest de jonge vereniging DEVJO regelmatig van terrein verkassen. Na het terrein aan de Veurse Achterweg verhuisde de club al snel naar het stukje land van Paridon aan de Westvlietweg. Iedere week moest men echter, voordat men hierop kon voetballen, het veld schoonmaken want doordeweeks liepen er koeien op die nou niet bepaald waren getraind om het veld schoon te houden.

Voor het seizoen 1934-1935 begon konden de enthousiaste voetballers weer verhuizen. Ditmaal kon DEVJO een eigen terrein betrekken op de Virulylaan in Park Leeuwenbergh te Voorburg. Dit stuk grond werd gehuurd van de heer D.J.Lucas Sr. Met eigen krachten werd er een voetbalveld van gemaakt. Een van de bestuursleden van DEVJO reed zelfs met een geleend paard en wagen sintels van de gasfabriek naar het veld om ook een behoorlijke entree te maken. Ook een zelf opgezette clubtent behoorde tot de entourage  van het nieuwe eigendom van DEVJO. 

Maar deze periode bestond natuurlijk niet alleen uit verhuizen, afbreken en opbouwen. Nauwelijks twee jaar na de oprichting won DEVJO 1 de “Zilveren Bal” door in de finale J.D.S.V. met 3-0 te verslaan. “De Zilveren Bal”waren bekerwedstrijden met een wisselprijs waar iedere club reikhalzend naar uitkeek. Het jaar daarop herhaalde DEVJO dit huzarenstukje door in de finale A.V.V. met 5-1 te verslaan en zodoende prijkte de trofee wederom in DEVJO’s prijzenkast.

Na alles nauwelijks opgebouwd te hebben moest DEVJO voor aanvang van het seizoen 1935-1936 wederom verhuizen. Een veld aan de Voorburgse Loolaan werd ditmaal de nieuwe bestemming. Om kosten te besparen werd de bestaande clubtent met vereende krachten op een wagen geladen en naar de Loolaan verhuisd. Echter nog voordat het nieuwe terrein werd geopend zorgde een kleine bries dat de hele clubtent uiteen stortte. Kniezen was er in die tijd niet bij en met man en macht werd het geteisterde bouwwerk weer geheel nieuw opgebouwd.
Ook van dit terrein mocht de club niet lang genieten en DEVJO verhuisde ditmaal naar de andere kant van Park Leeuwenbergh waar men tot de opheffing in 1942 zou blijven.

Naast de voetballerij bleken de DEVJO-leden ook nog uit te blinken in het organiseren en houden van feestavonden. Ook namen de leden in 1935 deel aan een wandeltocht, die niet minder dan 25 kilometer lang was.
Economisch was het in de jaren dertig zeer slecht gesteld. Er was een enorme werkloosheid maar binnen DEVJO waren er altijd veel mensen te vinden die op de club aan de gang waren.

Voetballend liep het allemaal naar wens bij DEVJO. In het seizoen 1936-1937 werd DEVJO 1 zelfs kampioen van de 2e Klasse HKVB en in het seizoen daarop volgend kampioen van de 1e Klasse HKVB.


Het kampioenselftal van DEVJO, gefotografeerd op 22 mei 1937.

Om DEVJO financieel te ondersteunen werd er in 1938 een papier ophaaldienst, met secretaris Dick de Roos als chauffeur, opgericht. Het is niet onwaarschijnlijk dat DEVJO de eerste vereniging was die dergelijke activiteit ondernam. Diversen papier-groothandels werkte aan deze papieractie mee om de Voorburgse delegatie van hun oud papier te ontlasten.

DEVJO was, enkele jaren na de oprichting, een club van saamhorigheid. Familiebanden, welke vele spelers met elkaar hadden, waren daaraan debet. Zo speelde DEVJO in de jaren dertig regelmatig met een groot aantal gebroeders, zoals de gebroeders Van Dam, Jungeling, Koppe, Visser, Kranenburg, Blankenspoor en Van Beek, in een elftal.

De Tweede Wereldoorlog

Zo staan we nu aan het begin van het seizoen 1939-1940. Dit was echter niet alleen het begin van een seizoen, maar ook het begin van een zwarte periode in de geschiedenis van ons land, van ons volk, van ons voetbal en in het bijzonder van de voetbalvereniging DEVJO. In verband met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, het leger gemobiliseerd, wat betekende dat vele voetballende jongelui van DEVJO onder de wapenen werden geroepen en dus menig elftal incompleet kwam te staan. Daarom werd er door de KNVB een nood-competitie in het leven geroepen.

Seizoen 1941-1942

De 1e Klasse B van de zaterdagmiddagcompetitie was in het seizoen 1941-1942 uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: DEVJO, Laurens, Loosduinen, MAVI, PTT, RAS, Scheveningen en VVOG.

Van de 14 wedestrijden wist DEVJO er 4 te winnen, 2 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Bovendien kregen de Voorburgers 2 punten in mindering toen ze tegen Scheveningen niet kwamen opdagen. Met dus slechts 8 punten en een doelsaldo van 35 voor en 51 tegen eindigde DEVJO op de voorlaatste positie van de ranglijst.

Na de capitulatie van Nederland ging moesten veel leden van DEVJO onderduiken om arbeidsinzet te voorkomen. Om de Duitse bezetter niet in staat te stellen om via razzia’s onder de nog actieve leden hun arbeidspotentieel te vergroten besloot het bestuur er voorlopig een punt achter te zetten en sloot in 1942 de poorten voor de Voorburgse voetballers. Met andere woorden, de C.S.V. DEVJO werd in 1942 opgeheven!

Het kleedkamer-licht ging dus uit en het bleef donker en stil op het veld, zeer stil zelfs rondom de in populariteit groeiende vereniging. Wat wel bleef waren de contacten tussen de leden onderling. In verduisterde huiskamers kwamen de op non-actief gestelde voetballers regelmatig bij elkaar en blikte men regelmatig terug op de prachtige herinneringen van 10 jaar DEVJO.

De wedergeboorte van DEVJO

Na de stilte rondom DEVJO in de oorlogsjaren kwam er in 1948 weer enig teken van leven. Het gebeurde op een ouderavond van een CJMV jongensclub dat er door de jeugdige leden een loterij op touw werd gezet. Met de opbrengst van 40 gulden verzochten de jongens bij voorzitter E. Verboom een voetbal aan te schaffen en tevens een voetbalclub op te richten. Dhr. Verboom kreeg hulp van jeugdleider Chris Kranenburg die als Voorburger zich het bestaan van DEVJO nog goed kon herinneren. Gezocht en gevonden werden de DEVJO leden van het eerste uur zoals Dick de Roos en de heer van Kampen.  Thuis bij de heer Verboom werden de contacten gelegd en DEVJO zodoende weer nieuw leven in te blazen. Via de Kerkbode werd meer bekendheid gegeven aan de nieuwe plannen met het gevolg dat veel jongeren toezegden om bij de nieuwe club te komen voetballen. In het voormalige dienstgebouw van de Oude Kerk in de Voorburgse Herenstraat werd korte tijd later de eerste officiële vergadering gehouden. Een vergadering die tevens de heroprichting van DEVJO betekende. Zeer primitief werd begonnen op een veldje achter het zwembad (tegenwoordig de Prins Bernhardlaan).

Lang kon het op dit knollenveld niet duren want de spelers wilden het echte voetbal gaan bedrijven. Besprekingen van bestuursleden met de gemeente Voorburg leidden er toe dat er een eigen terrein ter beschikking kwam. Aan de Veurselaan, recht tegenover de Looierslaan, bevond zich het vooralsnog door koeien en schapen bezet gebied.  De bijbehorende stal werd door de heren voetballers een bij uitstek geschikte kleedkamer bevonden. Maar de vreugde werd alweer snel verstoord toen een KNVB consul de hele entourage afkeurde. Tijdelijk onderkomen werd gezocht en gevonden bij buurman Tonegido. Met man en macht gingen de leden van DEVJO aan het werk om het terrein aan de Looierslaan alsnog geschikt voor voetbal te maken. Er werd zelfs voor het enorme bedrag van 700 gulden een aannemer ingehuurd om een nieuw kleedlokaal neer te zetten.
In het najaar van 1948 startte DEVJO officieel met een eigen terrein en kleedtent annex consumptietent. DEVJO was trouwens in deze periode de enige Voorburgse voetbalclub waar op zaterdag het voetbal bedreven kon worden.


Opening van DEVJO’s eerste clubtent aan de Looierslaan in 1948.

Op het veld nam de nieuwe competitie 1948-1949 voor DEVJO weer aanvang. Met twee elftallen ingedeeld in de 2e Klasse A van de Haagse Voetbal Bond begonnen de rood-zwarten aan de wekelijkse puntenstrijd.


DEVJO 1 in seizoen 1948-1949. Staand uiterst links Dick Brandwijk, uiterst rechts John de Vries

De jaren 1950 t/m 1959

>

In 1953 werd het eerste lustrum (5-jarig bestaan) gevierd door DEVJO. Het eerste lustrumfeest werd een enorm succes. In het ook al ter ziele gegane Forumtheater stelden Herman Kuiphof (de latere zeer bekende Nederlands sportjournalist en televisiecommentator) en Ed Maurer een soort variétéprogramma samen waar menig beroepsartiest in die tijd jaloers op zou zijn geweest.

Aan het einde van het seizoen 1953-1954 wist DEVJO 1 zich te plaatsen voor de finale om het “Zilveren Doel”, een trofee waarvoor men in die dagen warm liep. Na een enerverende finale moest DEVJO met een 1-2 de eer worden gelaten aan tegenstander sv Loosduinen.

In het seizoen 1953-1954 volgde het eerste hoogtepunt. Aan het einde van een spannende competitie werd DEVJO 1 kampioen van de zaterdag 2e Klasse B van de HVB en dit betekende dat voor de eerste maal in de historie van DEVJO de kampioensvlag kon worden gehesen.

In het seizoen 1955-1956 werd DEVJO 1 wederom kampioen, ditmaal van de zaterdag 1e klasse B HVB. In de noodzakelijke geworden promotiewedstrijd nam DEVJO “wraak” op de verloren finale twee jaar eerder van sv Loosduinen want de Loosduiners werden nu met 2-1 onder de duim gehouden waardoor de “Looierslaners” konden toetreden tot de “grote bond”, de KNVB.


DEVJO 1, in 1956 gepromoveerd naar de KNVB. Staand v.l.n.r: T.van Deventer, J.van Steenbrugge, G.de Weert, J.de Vries, C.Nauweland, G.van Krevelen, R.Bos en T.van Blanken.
Zittend v.l.n.r: B.van Dam, Meulenberg, J.Bogaard, Verstraten en K.Mooiman.

Omdat het veld van DEVJO niet geschikt was voor KNVB voetbal, moest het bestuur op zoek naar een ander veld voor het eerste elftal. DEVJO, volwassen geworden, beijverde zich voor het verkrijgen voor het verkrijgen van een nieuw, c.q. verbeterd veld waarop het vlaggenschip van de vereniging wel haar KNVB-wedstrijden kon spelen. Op het pas in gebruik genomen sportcomplex aan de Prins Bernhardlaan , en wat door de sv Voorburg werd bespeeld, kreeg DEVJO 1 de beschikking over een veld.
Daar stond dus wel tegenover dat de vereniging gescheiden werd want alle andere elftallen van DEVJO bleven aan de Veurselaan, recht tegenover de Looierslaan, te Voorburg voetballen. Dit ongemak werd echter geaccepteerd in de hoop op een snelle en betere huisvesting voor geheel DEVJO. Bovendien werd hiermee het “overbelaste” speelveld aan de Looierslaan wat verlicht, hetgeen voor de andere elftallen ook weer zeer belangrijk was.

Ten behoeve van de trainingen vond men het trouwens noodzakelijk dat het veld aan de Looierslaan de beschikking kreeg over veldverlichting. Een commissie werd samengesteld om dit te onderzoeken. Het realiseren van deze plannen was veel ingewikkelder dan men in eerste instantie had verwacht, daarom duurde het bijna drie jaar voordat de zo nodige verlichting kon worden ontstoken. Een bedrag van 1100 gulden moets hiervoor worden neergeteld, een aardig kapitaal dus dat ook weer door middel van een lening moest worden bijeen gebracht.

Seizoen 1957-1958

Had men in 1953 nog schoorvoetend een feestje gebouwd, zoals het programma toen vermeldde, het eerste lustrum (5-jarig bestaan) te vieren, in 1958 hield men zich bij DEVJO vast aan de oorspronkelijke oprichting in 1933. Grootser was dan ook de opzet van de viering van het 25-jarig jubileum van DEVJO.
In het jubileumjaar van de C.S.V. DEVJO was de Voorburgse club inmiddels naar een middelgrote vereniging uitgegroeid met 5 senioren-, 4 junioren- en 3 pupillen-elftallen. Daarbij moet worden opgemerkt dat van de vijf seniorenelftallen er inmiddels twee teams in de KNVB voetbalden.

Eén van de festiviteiten bij het 25-jarig jubileum van DEVJO was een nederlaagserie, waaraan werd deelgenomen door TONEGIDO, Wilhelmus, sv Voorburg, RKAVV en JAC. Verder kwamen zeer velen leden, uit het nabije en verre verleden, het toen zittende bestuur de hand drukken op de in de Fjord aangeboden receptie.
De grote feestavond werd wederom gehouden in het Forumtheater, aan de Herenstraat 6 te Voorburg.

In het seizoen 1957-1958 was de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, sv Die Haghe, Koudekerk, De Lier, Noordwijk, Oegstgeest, RAS, RCL, Rouwkoop, Semper Altius en VWS.

>

Omdat de C.S.V. DEVJO qua ledental maar bleef groeien werden de velden aan de Looierslaan wederom overspeeld, waardoor er al snel in het seizoen één grote zandmassa ontstond. Omdat het terrein ook nog eens in een tochthoek lag was het er soms niet goed vertoeven.

Seizoen 1958-1959

>

Het eerste elftal kwam dit seizoen uit in de zaterdag 4e Klasse B van de KNVB met daarin als tegenstanders: Bodegraven, DEVJO (Voorburg), GWS (Sassenheim), Leiden, Oegstgeest, RCL (Leiderdorp), Sportlust’46 (Woerden), SV’35 (Wassenaar) en SVGT (Den Haag).

<

Seizoen 1959-1960

>

<

Seizoen 1960-1961

>

De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Hoekse Boys, JAC, Jodan Boys, De Lier, Oegstgeest, Scheveningen Holland Sport (S.H.S.), Spirit, SV’35 en VWS.
Op 10 september 1960 startte DEVJO de competitie goed met een 3-2 thuisoverwinning op Spirit. Echter de twee hierop volgende wedstrijden tegen JAC (5-0) en Jodan Boys (1-5) werden fors verloren. DEVJO herstelde zich echter goed na deze grote nederlagen en won vervolgens weer van DSO (3-4) en SV’35 (4-2). Op zaterdag 15 oktober moesten de Voorburgers naar koploper SHS (Scheveningen Holland Sport). De Scheveningse koploper liet er geen gras over groeien en was de gehele wedstrijd oppermachtig en wonnen zodoende met maar liefst 7-1.
Al vrij snel in de competitie werd duidelijk dat JAC en SHS ver boven de rest van de teams uit de 4e Klasse B uitstaken en dat zij dus gezamenlijk gingen uitmaken wie er kampioen zou gaan worden.
Van de 20 competitiewedstrijden wist DEVJO dit seizoen er uiteindelijk 8 te winnen, speelde men 2x gelijk en werd er 10x verloren. Met 18 punten en een doelsaldo van 46 voor en 68 tegen eindigde DEVJO op de zesde positie van de 4e Klasse B. SHS werd dit seizoen kampioen, nadat men de beslissingswedstrijd tegen JAC met 2-1 had gewonnen.

<

Seizoen 1961-1962

>

De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1961-1962 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, Die Haghe, De Lier, Maasdijk, ORNAS, RAS, Rozenburg, Semper Altius, SV’35 en TSB.
DEVJO draaide in het seizoen 1961-1962 geen best seizoen. Van de slechts 10 verenigingen in deze 4e Klasse B eindigde DEVJO, samen met Semper Altius en Maasdijk, met 13 punten op de tiende en dus laatste plaats. Van de 18 wedstrijden werden er slechts 5 gewonnen, speelde men 3 keer gelijk en werd er 10 maal verloren. Het doelsaldo van de Voorburgers was 34 voor en 53 tegen.
In een extra (halve) competitie moesten DEVJO, Semper Altius en Maasdijk nu gaan uitmaken wie van deze drie clubs moest gaan degraderen naar de HVB.
DEVJO begon deze extra competitie met een 2-2 gelijkspel bij Semper Altius. Vervolgens werd Maasdijk met 6-4 verslagen en dat betekende dat DEVJO zich hiermee handhaafde voor de 4e Klasse KNVB. Maasdijk werd uiteindelijk het kind van de rekening en degradeerde zodoende naar de Haagsche Voetbal Bond.

<

Seizoen 1962-1963

>

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1962-1963 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, GWS, JAC, Katwijk, Lisser Boys, Rouwkoop, Semper Altius, Scheveningen Holland Sport (S.H.S.), Sportlust’46, SVOW en SV’35.
DEVJO 1 beleefde een beter seizoen dan vorig jaar. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 7 in winst omgezet, speelde men 4 keer gelijk en werd er 9 maal verloren. Hiermee eindigde DEVJO met 18 punten, en een doelsaldo van 49-52, op een keurige zesde plaats van de 4e Klasse A.

<

Seizoen 1963-1964

>

Het eerste elftal van DEVJO kwam dit seizoen uit in de zaterdag 4e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders: ASWH, Capelle, Groote Lindt, Katwijk, PPSC, RAS, Rouwkoop, Semper Altius en Zwervers.

De prestaties van het eerste elftal van DEVJO waren niet al te best want van de 18 competitiewedstrijden wist men dit seizoen 5 in winst om te zetten, werd er 5 x gelijk gespeeld en 8 x verloren. Met 15 punten, en de doelcijfers 39-38, eindigde DEVJO op de achtste positie van de ranglijst van de 4e Klasse C. Dit was nog net voor Rouwkoop (9 punten) en degradant Semper Altius (7 punten).

>

Seizoen 1964-1965

>

<

Seizoen 1965-1966

Het kleine clubgebouwtje van DEVJO ging inmiddels allerlei ouderdomsgebreken tonen maar met veel ijver en enthousiasme hadden de leden al diverse keren kunnen voorkomen dat het onderkomen zou gaan instorten. In 1965 werd toch wel duidelijk dat het clubgebouw nu echt wel dringend aan vervanging toe was.
Door de heer Borgstein geleide bouwcommissie haalde via diversen acties geld op voor de totale renovatie. Dit inspireerde de club zoveel dat bijna alle leden hun steentje bijdroegen. Toen de voorzitter Prof. Christiaanse ook nog eens 1000 gulden bij het Christelijk Nationaal Sportfonds wist los te krijgen kon men beginnen aan de renovatie / nieuwbouw.
Op Hemelvaartsdag 1966 ging de vlag aan top op het nieuwe clubhuis van DEVJO.

De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1965-1966 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Duinoord, DSVP, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Naaldwijk, Semper Altius, SVGT, SV’35 en Wassenaar.

Het werd een seizoen waarbij het vlaggenschip van DEVJO moeite had om het hoofd boven water te houden. Op 11 september 1965 startte DEVJO de competitie met een 2-0 nederlaag in en tegen Naaldwijk, gevolgd door een 1-1 gelijkspel tegen SV’35 en een 2-3 overwinning bij Semper Altius. Met 3 punten uit 3 wedstrijden was dit nog wel een redelijke start maar vanaf 2 oktober volgde er een serie wedstrijden met (grote) nederlagen. Er werd namelijk achtereenvolgens verloren van HPSV (2-6), KMD (4-0), DSO (6-1) en sv Duinoord (2-6). Op 30 oktober kon men enigszins weer opgelucht adem halen toen DEVJO in Pijnakker DSVP met 4-2 wist te verslaan. Blijkbaar kwam door deze zege het zelfvertrouwen bij de DEVJO-spelers weer terug want hierna volgde er ook overwinningen op Hoekse Boys (4-3) en Wassenaar (1-3).
De wedstrijd tegen sv Wassenaar, op zaterdag 13 november, was overigens al de laatste competitiewedstrijd in het jaar 1965 want hierna volgde een lange periode van afkeuringen. Zo vlak voor de winterstop had DEVJO zich, met deze drie overwinningen op rij, gelukkig aardig omhoog gewerkt. De stand onderin de 1e Klasse A van de HVB was nu namelijk als volgt: 9e DEVJO 10-9, 10e sv Duinoord 10-8, 11e Semper Altius 10-6 en 12e SVGT 10-4.

Na bijna drie maanden niet te hebben gevoetbald kon op zaterdag 5 februari 1966 eindelijk de competitie weer beginnen. DEVJO kwam zeer slecht uit de winterstop want bij nummer laatst SVGT leed men een 3-2 nederlaag. Ook de hierop volgende wedstrijden tegen KMD (1-3) en Wassenaar (3-4) werden door de Voorburgers verloren. Omdat alle clubs in de onderste regionen wel de punten pakten stond DEVJO nu opeens nog maar een punt voor op de degradatieplaats.
Op zaterdag 12 maart volgde er een 1-1 gelijkspel bij sv Duinoord, een week later gevolgd door weer een gelijkspel (2-2) tegen Hoekse Boys. Toen op zaterdag 26 maart de zeer belangrijke wedstrijd tegen concurrent DSVP met 2-1 werd gewonnen leek DEVJO eindelijk afscheid te kunnen gaan nemen van de degradatieplaats. Niets was echter minder waar want achtereenvolgens werd er (weer) van SVGT (1-4) en HPSV (3-0) verloren. In de 19e speelronde eindigde DEVJO-Semper Altius (nummer laatst) in 1-1.
De 20e speelronde verliep helemaal dramatisch voor DEVJO. Zelf verloren de Voorburgers thuis kansloos met 3-5 van Naaldwijk en zag men alle concurrenten wel de punten pakken, met als gevolg dat DEVJO met 14 punten op de laatste plaats belandde.
In de voorlaatste competitieronde wist DEVJO gelukkig wel DSO met 5-3 te verslaan. Met nog één speelronde voor de boeg was de stand onderin de 1e Klasse A van de HVB nu als volgt:
08. DSO 21-21
09. Semper Altius 21-17
10. Duinoord 21-16
11. DEVJO 21-16
12. DSVP 21-15

Op zaterdag 4 juni 1966, in de laatste competitieronde, moest het dus allemaal gaan gebeuren. Voor DEVJO zag die laatste competitieronde er sowieso niet rooskleurig uit want de Voorburgers moesten naar SV’35. Bij verlies zou men dus weer degraderen en…..  SV’35 zou dan kampioen zijn.
In de 25e minuut kwam DEVJO met 1-0 achter door een benutte penalty van SV’35 en hiermee leek voor DEVJO het pleit beslecht. Toch gaven de Voorburgers zich niet gewonnen en bleven strijden om lijfsbehoud. Schoten van de DEVJO-spelers Jelving en Habbenel verdwenen net naast het SV’35 doel. In de 42e minuut viel dan toch de gelijkmaker. Een slecht weggewerkte bal door de SV’35 achterhoede werd door DEVJO-speler Habbenel opgepikt en zijn schot was vervolgens onhoudbaar voor de SV-doelman, 1-1.
Wie gedacht had dat SV’35 in de tweede helft flink ten aanval zou trekken kwam bedrogen uit en alles ging veel te sloom. Ook DEVJO speelde niet groots maar de Voorburgers toonde nog wel vechtlust om tot een beter resultaat te komen. Zeven minuten voor tijd viel dan toch de beslissing. Na wederom een blunder in de SV’35-achterhoede was DEVJO-speler Slabbenel er als de kippen bij en kopte de bal achter de SV’35 doelman, 1-2. DEVJO wist uiteindelijk de wedstrijd winnend af te sluiten en de SV’35 supporters konden de kampioensvlag, welke bescheiden voor de dag was gehaald, weer oprollen. Maar het belangrijkste was natuurlijk….. DEVJO degradeerde niet.
DEVJO eindigde nu met 18 punten uit 22 duels en een doelsaldo van 43 voor en 64 tegen op de negende positie op de ranglijst van de 1e Klasse A HVB. Duinoord, Semper Altius en DSVP eindigde gezamenlijk met 17 punten op de laatste plaats en moesten zodoende, in een extra competitie, gaan uitmaken wie er moest gaan degraderen.

Seizoen 1966-1967

Met de groei van de club ging het alleen maar bergopwaarts. Men had grote moeite om alle wedstrijden op dat ene veld aan de Looierslaan te kunnen laten spelen. Wat meer ruimte kreeg DEVJO in seizoen 1966-1967 toen het derde gereed gekomen speelveld aan de Prins Bernhardlaan aan DEVJO werd toegewezen.

De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Duinoord, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Klokken Toren Boys, Naaldwijk, RAS, Semper Altius, SVPTT en SV’35 .

<

Seizoen 1967-1968

>

De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1967-1968 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Duinoord, Honselersdijk, sv de Jagers, Klokken Toren Boys, RAS, Semper Altius, SVPTT, SV’35 en sv Wassenaar.

<

Halverwege de jaren zestig was er een gloednieuw sportpark aan de Westvlietweg in aanbouw. Er was alle aanleiding om aan te nemen dat DEVJO uiteindelijk de huurster van dit nieuwe terrein zou worden want DEVJO was de enige voetbalclub in Voorburg zonder eigen “huis”. Helaas kwam de club bedrogen uit. Niet DEVJO maar Wilhelmus dat met zijn veel grotere ledental op het terrein aan het Oosteinde zat kreeg het nieuwe complex aan de Westvlietweg aangewezen.
Omdat Wilhelmus dus vertrok van het terrein aan het Oosteinde kon DEVJO van dit complex gebruik gaan maken. DEVJO verliet in 1970 het terrein aan de Looierslaan en bleef tot het einde van haar bestaan op het terrein aan het Oosteinde voetballen.

Herinneringen aan de Fjord

Speciale vermelding bij de historie van DEVJO is van het gebouw “Fjord” aan de Zwartelaan in Voorburg. In een lange reeks jaren van 1951 tot en de verhuizing van DEVJO naar het Oosteinde was dit gebouw het centrum van het verenigingsleven bij DEVJO. In dit gebouw vonden de jaarvergaderingen plaats, St. Nicolaas en Kerstfeestvieringen en ook de feestavonden werden hier gevierd. Gastheer en vrouw waren de heer Eijbert Verboom en zijn vrouw.

Seizoen 1968-1969

>

In het seizoen 1968-1969 kwam het vlaggenschip van DEVJO uit in de zaterdag 1e Klasse A van de HVB en moest het hierin opnemen tegen; DSO, DSVP, HPSV, sv De Jagers, Klokken Toren Boys, KMD, RAS, SVPTT, SV’35 en sv Wassenaar.

Het eerste elftal van DEVJO kende een matig seizoen. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist men er 4 in winst om te zetten, speelde 9x gelijk en werd er 7x verloren. Met 17 punten, en een doelsaldo van 28 voor en 38 tegen, eindigde DEVJO op de zevende positie van de ranglijst.

<

Seizoen 1969-1970

>

De indeling van DEVJO 1 voor het seizoen 1969-1970 in de zaterdag 1e Klasse A van de HVB luidde als volgt; DEVJO, DSVP, DvJ, Ec-So, HPSV, sv De Jagers, Klokken Torren Boys, KMD, RAS, SVPTT, SV’35 en sv Wassenaar.

<

Seizoen 1970-1971

Nu de kogel definitief door de kerk was gejaagd en het vaststond dat DEVJO haar domicilie aan het Oosteinde te Voorburg zou krijgen, werden alle beschikbare krachten binnen de vereniging gemobiliseerd om het nieuwe “thuis” rijp te maken voor de feestelijke opening. Met hamer, kwast en andere attributen ging men aan de slag onder de bezielende leiding van Herman Verwey. Vele vakantie- en snipper-dagen werden door de leden opgeofferd, maar het resultaat mocht dan ook gezien worden.

Op 22 augustus 1970 was een gedenkwaardige dag in het toen 37-jarig bestaan van DEVJO. Een lang gekoesterde wens ging dan eindelijk in vervulling: een eigen sportcomplex met een eigen heuse kantine. Reden genoeg dus om dit uitbundig te gaan vieren!

Nog maar net op het sportpark Damsigt aan het Oosteinde te zijn neergestreken werd er in december 1970 binnen het bestuur voorzichtig gesproken over plannen tot uitbreiding van de kantine. Die plotselinge haast kwam omdat er op het terrein aan het Oosteinde een nieuwe voetbalvereniging genaamd SVS’70 was neergestreken. Deze Haagse sportvereniging van Siemens stelde al spoedig de pogingen om de kantine van DEVJO t.b.v. hun leden op zondag open te krijgen en zelfs ontwikkelde men plannen om een eigen kantine op het complex van DEVJO te plaatsen. Vooral dit laatste noopte het DEVJO bestuur om snel te handelen om te voorkomen dat haar eigen plannen tot uitbreiding de mist in zouden gaan.

Wederom kwam het eerste elftal van DEVJO uit in de zaterdag 1e Klasse A van de HVB met ditmaal als tegenstanders: DVJ, Ec-So, ESC, HPSV, de Jagers, Klokken Toren Boys, KMD, RAS, SEV, SV’35 en SVPTT.

DEVJO kende een uitstekende eerste seizoenshelft want met 20 punten uit 11 duels, en een doelsaldo van 26 voor en 6 tegen, ging men als koploper de winterstop in. Achtervolgers waren SV’35 (18 uit 12) en HPSV (16 uit 11).

>

Seizoen 1971-1972

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: Capelle, sv Duinoord, DEVJO, Koudekerk, Oegstgeest, Randstad Sport, Scheveningen, SVOW, TSB, Unicum, UVS en Zevenhoven.
Het vlaggenschip van DEVJO speelde een onopvallend seizoen. Van de uiteindelijke 22 competitiewedstrijden wist DEVJO 1 er 9 te winnen, 4 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 22 punten, en de doelcijfers 26-29, eindigde men keurig bovenin de middenmoot op een vijfde positie van de ranglijst.

>

Seizoen 1972-1973

>

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: De Lier, DEVJO, DSO, DSVP, Hoekse Boys, HVO, Katwijk, Naaldwijk, Scheveningen, Schoonhoven, SVOW en TSB.

Het 40-jarig jubileum van DEVJO werd op grootse wijze gevierd. Een serie jubileumwedstrijden met als sluitstuk het senioren-Pinkstertoernooi, een jubileum sportdag voor de jeugd, de uitgifte van een jubileumboek, de gebruikelijke recepties en niet te vergeten een grote feestavond in de Thomas Moreschool.
Op 16 juni 1973 was de grote dag voor DEVJO. De kantine was bijna te klein om de vele gasten tijdens de receptie te kunnen herbergen.

Seizoen 1973-1974

>

De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1973-1974 uit de volgende clubs samengesteld: Be Fair, Bolnes, Capelle, DEVJO, DSO, Lyra, Monster, Schoonhoven, Semper Altius, SVPTT, WNC en Zwammerdam.

<

Seizoen 1974-1975

>

<

Seizoen 1975-1976

>

<
Op 22 november 1975 vond onder grote belangstelling de officiële opening plaats door loco-burgemeester Spaan. DEVJO was trots op haar prachtige en moderne kantine.

De gemeente Voorburg had inmiddels voor 1976 een renovatie van de kleedkamers aangekondigd. Met deze renovatie zou aanvankelijk in de zomer van dit jaar een aanvang worden gemaakt. De renovatie ging uiteindelijk over in plannen van de gemeente voor totale nieuwbouw van 12 kleedkamers.

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1975-1976 uit de volgende clubs samengesteld: ARC, DEVJO, Die Haghe, DUNO, DVC, Hoekse Boys, Monster, MVV’27, Naaldwijk, Semper Altius, TOGR en TSB.

>

Seizoen 1976-1977

>

De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: ARC, DEVJO, sv Die Haghe, Hermandad, Holland Sport’32, sv Loosduinen, Maasdijk, Monster, MVV’27, RAS, Scheveningen, Semper Altius en Unicum.

Het voordeel van in de 4e Klasse te spelen waren de vele derby’s, die uiteraard dus ook meer publiek aantrokken. Trainer Piet Oostrom stond dit seizoen voor het laatst onder contract bij de Voorburgse club . Onder zijn leiding speelde DEVJO een uitstekend seizoen maar was men niet opgewassen tegen kampioen ARC (41 punten). Maasdijk (35 punten) en DEVJO (ook 35 punten) eindigden op een gedeelde tweede positie. Van de 24 competitiewedstrijden werden er uiteindelijk 14 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 3 verloren. Hiermee behaalde DEVJO dus 35 punten en een doelsaldo van 37 voor en 17 tegen.

Seizoen 1977-1978

>

In het seizoen 1977-1978 kwam het eerste elftal van DEVJO uit in de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB, met ditmaal als tegenstanders: DSVP, Hazerwoudse Boys, JAC, Rohda’76, Semper Altius, SEV, De Sleutels, SVOW, SVPTT, Unicum en Zevenhoven.

Het werd een onopvallend seizoen voor DEVJO 1 waarin men uiteindelijk in de middenmoot eindigde. Van de 22 competitiewedstrijden won DEVJO er 7, speelde 7 keer gelijk en werd er 8 maal verloren. Met 21 punten, en de doelcijfers 26-31, eindigde de Voorburgers op de zevende positie van de ranglijst.

Ook de veldverlichting voldeed bij lange na niet meer. In februari 1978 besloot het bestuur tot vervanging van de oude lichtinstallatie. Plan was de vernieuwing in fasen uit te voeren, eerst het trainingsveld en daarna het hoofdveld. Na diversen acties om zoveel mogelijk geld bij elkaar te sparen was het in september 1978 dan zover. Twee 16 meter hoge lichtmasten werden op het trainingsveld geplaatst. Het was de DEVJO leden dus gelukt om hun eigen trainingsveld verlichting zelf te betalen.
Er was nog veel meer geld nodig om ook de lichtinstallatie om het eerste veld te bekostigen. Door tussenkomst van Piet van de Heeft en door componist Harry Dean werd een er DEVJO lied gecomponeerd en door de jongste DEVJO leden op plaat gezet. Dit allemaal gebeurde in de studio van Hans Vermeulen. De opbrengst van de plaat kwam ten goede aan de lichtinstallatie.

Seizoen 1978-1979

Op 21 oktober 1978 was er op DEVJO weer “een dag van de oude garde”. Uit alle windstreken kwamen de DEVJO leden op konen dagen. Freek van Beek, Rolf Bekkering, Piet en Henk Habermehl, Dick de Hoog, Han en Joop Knijnenburg, Bart Kreft, Henk Schneider, Tinus Spaan, Gert van Steenbrugge, John de Vries, Herman Kuiphof enz enz.

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was dit seizoen uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, ‘s-Gravenzande, HBSS, Hoekse Boys, Maasdijk, Monster, MVV’27, Naaldwijk, Scheveningen, Semper Altius en Vlaardingen.

>

Seizoen 1979-1980

Op 30 oktober 1979 werd de lichtinstallatie op feestelijke wijze in gebruik genomen met een lichtwedstrijd tussen DEVJO en Wilhelmus die door scheidsrechter Charles Corver werd geleid.

Aan de nieuwbouw van de kleedkamers was echter nog steeds geen begin aan gemaakt. Er volgde alleen maar een periode van eindeloos touwtrekken tussen verschillende commissies die voor en tegenvoorstellen tegen elkaar afwogen. Al deze ellende trok zelfs de landelijke dagbladen want er was bij DEVJO een onhoudbare toestand ontstaan.
Echter op 30 januari 1980 kwam dan eindelijk het verlossende woord. De gemeente Voorburg ging akkoord met de bouw van 8 nieuwe kleedkamers met randvoorzieningen.

Het eerste elftal van DEVJO kwam dit seizoen uit in de zaterdag 4e Klasse B met daarin de volgende tegenstanders: DORR, ‘s-Gravenzande, Hazerswoudse Boys, KMD, sc Lisse, Monster, Oegstgeest, Rohda’76, Scheveningen, SEV en De Sleutels.

Het werd een slecht seizoen voor de Voorburgers want van de 22 competitiewedstrijden wist men er slechts 2 te winnen, 11 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 15 punten en een doelsaldo van 14 voor en 24 tegen eindigde DEVJO dan ook op de voorlaatste positie van de 4e Klasse B. Omdat SEV het met 13 punten dit seizoen nog minder deed bleef het vierdeklasserschap voor de manschappen van trainer Wiek Hermans ternauwernood gehandhaafd.

>

Seizoen 1980-1981

Op zaterdag 23 augustus 1980 was het dan zover, de nieuwe kleedkamers van DEVJO werden in gebruik genomen. Herman Verwey zien we ook in dit seizoen als voorzitter van DEVJO. S. Jansen zien we als secretaris in het bestuur zitten.

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DORR, Hoekse Boys, HPSV, HVO, KMD, Lisse, Loosduinen, MVV’27, Naaldwijk, Scheveningen, SVGEB en SV’35.

Omdat het krachtverschil tussen veel clubs in de 4e Klasse A miniem was moest DEVJO bijna het gehele seizoen knokken om afstand te blijven houden van de onderste twee degradatieplaatsen. Uiteindelijk lukte dit trainer Wiek Hermans en zijn manschappen want met 22 punten (6 overwinningen, 10 gelijke spelen en 8 nederlagen) uit 24 duels en een doelsaldo van 28 voor en 28 tegen eindigde de Voorburgers op de achtste positie. Dit was nog net voor SV’35 (ook 22 punten), KMD (21), HVO (20), Scheveningen (20) en SVGE (17).

Seizoen 1981-1982

>

Voor het seizoen 1981-1982 werd het erste elftal van DEVJO ingedeeld in de zaterdag 4e Klasse B met daarin als tegenstanders: Hazerswoudse Boys, HBSS, Koudekerk, FC Maluku, Oegstgeest, Randstad Sport, Rohda’76, TOGR, VVOR, WDS en Woubrugge.

De mannen van trainer Wiek Hermans hadden een moeilijke seizoensstart. DEVJO had het geluk dat men na een aantal wedstrijden Ruud Staas kon toevoegen aan haar selectie. Staas was al drie keer winnaar geworden van de topscorerslijst van het dagblad ‘Het Binnenhof’ en kwam dit seizoen in principe voor de zondagamateurs van ADO uit. Aangezien hij door werkzaamheden niet meer op zondag kon voetballen verleende de KNVB de overschrijving van ADO naar DEVJO. Bij het debuut van spits Ruud Staas bij DEVJO 1 wonnen de Voorburgers met 4-2 van Hazerswoudse Boys, mede door twee doelpunten van zijn voet.
Ondanks dat er geen enkele eerste elftalspeler dit seizoen was vertrokken en enkele spelers, zoals Pleun Storm (van Wilhelmus) en Klaas Frederiks (RKAVV) waren teruggekeerd bleef DEVJO lang strijden tegen degradatie. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 21 punten, en een doelgemiddelde van 30 voor en 30 tegen, eindigde men alsnog in de middenmoot op een zesde positie van de ranglijst.

<

Seizoen 1982-1983

>

In het seizoen 1982-1983 werd voor het eerst shirtreclame toegestaan bij het amateurvoetbal.Het transportbedrijf ‘Gordijn’ uit Wateringen werd bij DEVJO 1 de eerste shirtsponsor. De firma Gordijn had met DEVJO een contract voor drie jaar afgesloten voor levering van o.a. wedstrijdkleding, trainingspakken, tassen en andere attributen. De Voorburgse club liet over de gehele lengte van de tribune reclameborden van de genoemde firma uit Wateringen plaatsen.
DEVJO 1 seizoen 1982-1983 Staand v.l.n.r: Ben de Ridder (elftalleider), Andy Fletcher, Aad van der Wilk, Alex Peters, Gerhard Verduijn, sponsor Gordijn, Hilbert Keizer, Pleun Storm, Ruud Staas, Frans Otterspoor (grensrechter) en Wiek Hermans (trainer). Zittend v.l.n.r: Frans Jung, Rob Monnee, Luc Veen, Rene Oudshoorn, Pim Visser, Daniel van den Hoven en Marius Opmeer.

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1982-1983 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, Die Haghe, DORR, Honselersdijk, HPSV, KMD, Loosduinen, Monster, Naaldwijk, Semper Altius, SEV en SV’35.

Trainer/coach Wiek Hermans had wederom voor een seizoen bijgetekend en zag zijn basis voor dit seizoen alleen maar breder worden. Grootste aanwinst voor dit seizoen was de van ADO afkomstige Rob Monnee. Door de eerste drie competitiewedstrijden op rij te winnen begon DEVJO uitstekend aan de competitie maar zou daarna terugzakken tot een anonieme middenmoter. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 21 punten, en een doelgemiddelde van 26 voor en 33 tegen, eindigde men op de zevende positie van de ranglijst

>

In de maand mei stond alles in het teken van het 50 jarige jubileum van CSV DEVJO. In dit jubileumjaar beschikte DEVJO over meer dan 500 leden en beschikte de club in totaal 30 elftallen.
Toernooien, jubileumwedstrijden, feesten en een officiële receptie behoorden tot de activiteiten.
Op zaterdag 28 mei 1983 was de grote feestdag. ‘s Middags  was er op het terrein van DEVJO aan het Oosteinde een optreden van een show en drumband, vervolgens een heuse springshow met 6 parachutisten en om 14.30 uur de jubileumwedstrijd DEVJO 1- Quick Boys 1 (3-4) die werd gefloten door oud topscheidsrechter Charles Corver.
‘s Avonds volgde er nog een grote feestavond in het Dalton Lyceum aan de Loolaan in Voorburg.

>


Devjo 9 seizoen 1982-1983. Staand v.l.n.r: S.G.Huisman, L.van Lochem, J.H.van Deursen, F.van Beek, M.Steysiger, D.Pitlo, H.van Hemsbergen en A.Quartel (elftalleider). Zittend v.l.n.r: H.A.v.d.Hoven, W.Groenenberg, J.v.d.Krogt, J.Brandwijk en R.van Geen.

>

Seizoen 1983-1984

>

In het seizoen 1983-1984 kwam het eerste elftal van DEVJO uit in de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB met ditmaal als tegenstanders: DSO, Honselersdijk, HS Texas DHB, KMD, sv Loosduinen, Monster, Naaldwijk, Semper Altius, SEV, SV’35 en Te Werve.

<

Op 8 maart 1984 opende voorzitter Herman Verwey het nieuwe DEVJO jeugdhonk op het sportcomplex van de CSV DEVJO.
Met het gereedkomen van dit jeugdhonk werden de renovatiewerkzaamheden afgesloten waarmee in 1982 een begin mee was gemaakt. De gehele renovatie was uitgevoerd door DEVJO vrijwilligers.

Seizoen 1984-1985

Op zaterdag 24 november 1984 nam Herman Verwey, na een periode van 16 jaar, afscheid als voorzitter van DEVJO. Naar aanleiding hiervan bood het bestuur de scheidende praeses een receptie aan waar vele bekenden de heer Verwey in de Devjo-kantine de hand kwamen schudden. De voorzittershamer werd overgenomen door Ed van Bunge.

Het eerste elftal van DEVJO kwam dit seizoen wederom uit in de zaterdag 4e Klasse A en moest het ditmaal opnemen tegen: Honselersdijk, KMD, sv Loosduinen, Maasdijk, Naaldwijk, sv Nootdorp, Scheveningen, Semper Altius, SEV, SV’35 en Te Werve.

Trainer Dick Tempelaar zag zijn aanvoerder Ger Verduijn naar v.v. Oliveo vertrekken. Nieuw bij de selectie dit seizoen waren Ben Mertens (keeper), Ronald Baptiste en René Jansen.
Het vlaggenschip van DEVJO speelde een matige eerste seizoenshelft en ging zodoende ook als hekkensluiter van de 4e Klasse A de winterstop in. Paniek was er nog niet bij de aan het Oosteinde gehuisveste voetbalvereniging want de stemming in de selectie was ondanks de magere resultaten uitstekend. Ook de positie van trainer Dick Tempelaar stond niet ter discussie want hij deed er alles aan om DEVJO in de 4e Klasse te behouden. Uiteindelijk lukte dit ook want van de 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 8 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 22 punten en een doelsaldo van 25 voor en 24 tegen eindigde DEVJO op de achtste positie van de ranglijst.

Seizoen 1985-1986

In augustus 1985 moest de pas nieuw aangetreden voorzitter Ed van Bungen, i.v.m. werkzaamheden in Canada, zijn functie weer ter beschikking stellen. Ere-voorzitter Verwey nam deze functie, als ad-interim, voorlopig weer waar totdat er weer een geschikte voorzitter voor de C.S.V. DEVJO was gevonden.

In de maand november bereikte het bestuur van DEVJO volkomen onverwacht een rapport van de gemeente Voorburg met daarin een enorme huurverhoging voor zowel de binnen- als buitenaccommodatie. Gezien deze situatie was het bestuur genoodzaakt de contributie flink te verhogen.

<

Seizoen 1986-1987

Tijdens de Algemene Ledenvergadering van vrijdag 24 oktober 1986 trad interim-voorzitter Herman Verwey af en nam Peter Korving de scepter van voorzitter van de sportvereniging DEVJO over. Herman Verwey gaf in 1984 zijn bestuursfunctie eigenlijk al uit handen maar door het plotseling wegvallen van DEVJO’s eerste man (Ed van Bungen) had hij het roer weer voor oktober 1986 overgenomen. Herman Verwey had ongelofelijk veel voor de  C.S.V. DEVJO gedaan want onder zijn bewind waren de kleedkamers compleet gerenoveerd, was er een nieuw jeugdhonk gekomen en was de Voorburgse club eigenaar van het hele kantinegebeuren geworden.
De overige bestuursleden van DEVJO dit seizoen waren: A.P. Quartel (secretaris), N. Verhoef (penningmeester), J. Buis (jeugdvoorzitter), G.P. Quartel (zaalvoetbal voorzitter) en A. Verwey (wedstrijdsecretaris).

Ondanks het feit dat bij de KNVB het ledental tot onder het miljoen was gedaald begroette DEVJO bij aanvang van het seizoen 1986-1987 zijn vijftigste F-junior.

Voor dit seizoen schreef DEVJO 9 seniorenelftallen in voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1-, A2-, A3-, B1-, B2-, B3-, C1-, C2-, D1-, D2-, D3-, E1, E2 en 5 F-teams. In de zaalvoetbalcompetitie kwam DEVJO met 4 herenteams uit.

Poule-indeling competitie zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1986-1987 als volgt: DEVJO, DSO, Floreant, Hazerswoudse Boys, Jodan Boys, Koudekerk, Leiden, Oegstgeest, Rohda’76, De Sleutels, Valken’68 en Voorschoten.

De selectie van trainer Co de Visser bestond o.a. uit: Arie Jager (keeper), Cisco Robles, Patrick Lughtmeijer, Pim Visser, Peter Bastink, Martin Zoon, Peter Brummer, René Oudshoorn, Daniel van der Hoven, Ben Blommenstein, Ed Haring, Paolo Sobral en Ron Quartel. Leider was Jaap Brandwijk, verzorger E. Smit.

Drie wedstrijden voor het einde van de competitie was DEVJO nog volop in de race om het kampioenschap maar toen de mannen van trainer Co de Visser met 3-2 van vv Leiden (de latere kampioen) verloren was het over met de kampioenkansen van de Voorburgse club. Uiteindelijk wisten de Oosteindebewoners van de 22 competitiewedstrijden er 10 te winnen, 7 gelijk te en 5 te verliezen. Met 27 punten en een doelsaldo van 35 voor en 25 tegen eindigde men op de derde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen Leiden (32 punten) en Floreant (29).
Paolo Sobral werd bij DEVJO topscorer met 14 doelpunten, gevolgd door Ed Haring met 9 goals.

Seizoen 1987-1988

>

In het seizoen 1987-1988 zien we voor het eerst ook meisjesvoetbal bij DEVJO. Er hadden zich maar liefst 17 meisjes (tussen de acht en dertien jaar) aangemeld voor deelname aan de competitie. Op zaterdag 15 augustus werd er voor het eerst onderling een wedstrijdje gespeeld. Op zaterdag 29 augustus 1987 ging het dan eindelijk gebeuren, de eerste officiële competitiewedstrijd van het meisjesvoetbal tegen ODB. De meiden moesten nog wennen aan het voetbal want er werd met 22-0 verloren.

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1987-1988 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DEVJO, DSO, Hoekse Boys, Honselersdijk, KMD, sv Loosduinen, Maasdijk, sv Nootdorp, PDK, SEV en SV’35.
In tegenstelling tot de vorige seizoenen was het eerste elftal van DEVJO dus ditmaal in een ‘Haagse’afdeling ingedeeld met leuke derby’s tegen o.a. SV’35, sv Loosduinen, SEV en PDK.

Het eerste elftal van DEVJO kende echter een zeer slechte competitiestart maar gaande de competitie kwam het team van trainer Co de Visser aardig in vorm. Op 14 april 1988 had DEVJO zelfs uit de laatste 11 wedstrijden 18 punten weten te behalen en hiermee stond de Voorburgse club, met nog vier competitiewedstrijden voor de boeg, samen met Honselersdijk aan kop van de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB.
Helaas was DEVJO op 23 april weer koploper af door een 2-0 nederlaag bij SEV echter een week later won DEVJO de topper met 2-1 van Hoekse Boys en speelde Honselersdijk 0-0 tegen DSO. Met nog twee wedstrijden te gaan was groeide de spanning om het kampioenschap naar een climax. In de voorlaatste competitiewedstrijd stond PDK-DEVJO op het programma. De Voorburgers waren de gehele wedstrijd veel sterker dan PDK maar alleen Ed Haring wist het net een keer te vinden (0-1). In de 94e minuut kreeg DEVJO de deksel op z’n neus toen PDK totaal onverwacht de 1-1 scoorde en dit tevens de eindstand werd. Hiermee leed DEVJO zeer duur puntverlies want Honselersdijk wist wel met 2-1 te winnen van Hoekse Boys.
Op de laatste speeldag won DEVJO nog wel met 4-1 van sv Loosduinen maar Honselersdijk won ook, ditmaal met 3-1 van SV’35. DEVJO kwam hiermee 1 punt tekort zodat Honselersdijk de titel in de 4e Klasse A op kon gaan vieren.

Seizoen 1988-1989

>

Op eigen verzoek werd het vlaggenschip van DEVJO in het seizoen 1988-1989 ingedeeld in de zaterdag 4e Klasse B, oftewel de ‘Leidse poule’. Deze 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1988-1989 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, Jodan Boys, Kagia, Koudekerk, Nootdorp, Oegstgeest, Reeuwijk, Rohda’76, De Sleutels, Ter Leede, Voorschoten en Zwammerdam.

Wederom streed de formatie van trainer Co de Visser lange tijd mee om de koppositie met bijhorend kampioenschap. Tijdens de winterstop was de stand aan kop van de 4e Klasse B als volgt: 1. Voorschoten 13-21, 2. Oegstgeest 14-20 en 3. DEVJO 13-18.
In de tweede helft van de competitie bleek het bewerkstelligen van promotie naar de zaterdag derde-klasse ook dit seizoen een obsessie te worden want vooral van laag geklasseerde clubs in de 4e Klasse B leed men puntenverlies. Toen DEVJO in de voorlaatste competitiewedstrijd thuis 0-0 speelde tegen Kagia waren de Voorburgers definitief uitgeschakeld voor de titel.

<

Seizoen 1989-1990

>

Trainer Co de Visser had wederom zijn contract verlengd en zodoende ging hij zijn vijfde seizoen in als trainer van DEVJO.

<

Seizoen 1990-1991

Met ruim 500 leden was DEVJO inmiddels de één na grootste voetbalvereniging in de gemeente Voorburg. Er werd zelfs overwogen om een seniorenstop in te stellen omdat er op het complex van DEVJO aan het Oosteinde te weinig speelruimte over was. Voor de allerjongste jeugd was er dit seizoen een veldje aan de Voorburgse Dr. Beguinlaan aangelegd.

Na al die jaren steeds net niet gepromoveerd te zijn wilde de club nu wel eens een stapje hoger dan de 4e klasse KNVB spelen.Zodoende werd voor het seizoen 1990-1991 Bob Kootwijk gecontracteerd als de nieuwe DEVJO trainer voor de A-selectie. De A-selectie van DEVJO in seizoen 1990-1990 bestond uit: Cheddy Groenenberg, Peter Brummer, Paolo Sobral, Marcel Brandwijk, Marco van Lochem, Ricardo v.d.Spek, Itze Berkouwer, Martijn van Bunge, Ron Quartel, Martijn v.d.Vegte, Cisko Robles, Bert Stolze, Paul Dijkstra, Roger Zonnenberg, Edwin v.d.Brink, Johan de Vries, Ronald v.d.Helm, Norbert van Lochem, Phillip Steenvoorden, Wim Westerberg, Bob Kootwijk (trainer), Jaap Brandwijk (leider), Piet v.d.Gaag (verzorger) en Aad v.d.Wilk (grensrechter).

De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1990-1991 uit de volgende clubs samengesteld: ADO, Devjo, Die Haghe, DSO, HPSV, Honselersdijk, JAC, Maasdijk, Naaldwijk, Semper Altius, SEV en SVPTT.

Het voetbalseizoen 1990-1991 zou in het teken gaan staan van veranderingen, duidelijke goede afspraken, wat nieuwe gezichten binnen de A-selectie, verjonging, een andere voetbalvisie en consequent bezoek van de trainingen. Onder de inspirerende leiding van hoofdtrainer Bob Kootwijk begon DEVJO zo doende met hoge verwachtingen aan de competitie. Echter de Voorburgse club kreeg een enorme domper te verwerken toen de eerste competitiewedstrijd, thuis tegen SEV, ging verloren. Door deze nederlaag liep DEVJO later wel de eerste Periodetitel mis want die ging na acht wedstrijden naar Die Haghe. Toch was er geen wanhoop bij DEVJO 1 want de mannen van trainer Kootwijk waren het hele seizoen oppermachtig.

Na een enerverend seizoen wist trainer Kootwijk met DEVJO 1 in de 20e competitiewedstrijd, thuis tegen ADO, kampioen te worden. Het was wel een draak van een wedstrijd die eindigde in 0-0 maar daaraan had DEVJO voldoende om zich kampioen te mogen noemen en promoveerde daarmee na maar liefst 20 jaar van de 4e- naar de 3e Klasse KNVB.


Aanvoerder Philip Steenvoorde leidt de polonaise, nadat DEVJO op 13 april 1991 het kampioenschap van de 4e klasse A heeft behaald in een thuiswedstrijd tegen ADO.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist de DEVJO er 12 in winst om te zetten, speelde men 7 x gelijk en werd er 3 maal verloren. Met 31 punten, en een doelsaldo van 46 voor en 28 tegen, men dus op de eerste positie van de ranglijst.

<

Seizoen 1991-1992

De C.S.V. DEVJO had bij aanvang van het seizoen 1991-1992 haar 500ste lid kunnen inschrijven. Er volgde nog een heugelijk feit in de bijna 60-jarige historie van de club want het bestuur van DEVJO, bestaande uit Peter Korving (voorzitter en waarnemend penningmeester), A. Quartel (secretaris) en A. Verwey (wedstrijdsecretaris), won de Gemeentelijke Verenigingsprijs vanwege haar totale uitstraling binnen de Gemeente Voorburg. Een knappe prestatie gezien het feit dat er naast DEVJO nog drie toonaangevende voetbalverenigingen waren, te weten; Wilhelmus, sv Voorburg en TONEGIDO.

Na het kampioenschap van het afgelopen seizoen kwam DEVJO 1 in het seizoen 1991-1992 uit in de 3e Klasse A van de KNVB. Naast DEVJO bestond deze 3e Klasse verder uit BVCB, Die Haghe, DUNO, ‘s-Gravenzande sv, Hoekse Boys, Leiden, LYRA, Monster, VVOR, Zevenhoven en Zwaluwen Vlaardingen.

De A-selectie van DEVJO, o.l.v. trainer Bob Kootwijk, was voor dit seizoen als volgt samengesteld: Johan de Vries (keeper), Andre Lourens, Matijn van Bunge, Cisko Robles, Norbert van Lochem, Bert Stolze, Wim Westenberg, Marco van Lochem, Ricardo van der Spek, Ed Haring, Paolo Sobral, Ronald van de Helm, Alex Steenvoorde, Peter Brummer, Peter de Bakker, Marcel Brandwijk, Arjan van de Ham, Paul Dijkstra en Ron Quartel. 

Promovendus DEVJO begon de competitie met een uitwedstrijd in Bergschenhoek tegen BVCB. De mannen van trainer Kootwijk kwamen uitstekend uit de startblokken want door doelpunten van Ed Haring en Paolo Sobral werd de eerste helft afgesloten met een 0-2 voorsprong. In de tweede helft werd BVCB door DEVJO op alle fronten weggespeeld en werd het zelfs 0-3 (Andre Lourens), 0-4 (Ed Haring) en 0-5 (Paolo Sobral). Bovendien kon DEVJO het veroorloven om in deze wedstrijd twee penalty’s te missen.
De eerste thuiswedstrijd van het seizoen werd tegen ‘s-Gravenzande een waar spektakel. Ver in blessuretijd wist Ed Haring het winnende doelpunt (4-3) binnen te koppen en kwam DEVJO met deze overwinning, samen met Die Haghe en Zwaluwen Vlaardingen aan kop van deze 3e Klasse A. Vervolgens versloeg een ijzersterk DEVJO ook DUNO (0-1) door een doelpunt van Bert Stolze. Zevenhoven werd het volgende slachtoffer en werd ook met 1-0 (Andre Lourens) verslagen. Ook de vijfde competitiewedstrijd werd door de Voorburgers in winst omgezet. Bij Monster werd het 1-2 door doelpunten van Sobral en Haring.
Dat de Voorburgers hun debuutjaar in de 3e Klasse met tien punten uit vijf wedstrijden zo overtuigend waren begonnen wekte bij de meeste voetbalkenners geen verbazing meer. Trainer Kootwijk had in korte tijd DEVJO 1 een bepaalde meerwaarde gegeven en technisch en tactisch stond er een geweldig elftal.
In de zesde wedstrijd behaald DEVJO wederom een zege. Bij LYRA werd n.l. met 0-2 gewonnen door doelpunten van Wim Westenberg en Ed Haring. Toen na afloop van deze wedstrijd ook nog bekend werd dat sv Die Haghe had verloren betekende dat DEVJO winnaar was geworden van de 1e Periodetitel en hiermee in ieder geval een ticket voor de nacompetitie had bemachtigd. De spelers en technische staf vertrokken in grote feeststemming richting Voorburg waar men in een overvolle kantine met spontaan applaus en een bloemenhulde werd ontvangen.
Vervolgens moest DEVJO aan het Oosteinde aantreden tegen de vv Leiden. Voor aanvang van dit duel werd het fraaie elektronische scorebord officieel gepresenteerd. Dit scorebord was mogelijk gemaakt door een gift van enkele DEVJO-sponsoren. De v.v. Leiden werd het volgende slachtoffer van de dadendrang van DEVJO en werd met 3-0 verslagen door twee doelpunten van Paolo Sobral en een van Ron Quartel.

DEVJO zat in veel opzichten in een lift. Door de 14 punten uit 7 duels stond de club overal en bij iedereen behoorlijk in de belangstelling. DEVJO bleef maar aan de weg timmeren en de ene na de andere overwinning werd een feit.

Op 2 november 1991 stond de topper tussen nummer 2 Die Haghe (11 uit 7) tegen koploper DEVJO (14 uit 7) op het programma. DEVJO leed op deze dag haar eerste puntverlies door op Sportpark Ockenburgh 1-1 te spelen. Een week later versloeg het team van trainer Kootwijk Hoekse Boys met 5-3. Op 23 november werd dan alsnog de eerste nederlaag van het seizoen geleden toen DEVJO uit bij VVOR met 4-2 kopje onder ging. Na vervolgens ook nog Zwaluwen Vlaardingen (2-1) en BVCB (5-0) aan de zegekar gebonden te hebben snoepte ‘s-Gravenzande VV in de laatste competitieronde voor de winterstop nog een puntje af (1-1) van DEVJO. Zodoende ging DEVJO met 22 punten uit 13 wedstrijden als koploper van de 3e Klasse A de winterstop in, gevolgd door Die Haghe (20 uit 13) en Zwaluwen Vlaardingen (16 uit 13).

Op zaterdag 1 februari 1992 hervatte DEVJO de competitie met een uitwedstrijd tegen Zevenhoven. De trotse koploper begon niet al te best aan de tweede seizoenshelft want men leed de tweede nederlaag (3-1) van het seizoen. Gelukkig herstelde men zich hierna weer prima en werd er achtereenvolgens gewonnen van Monster (1-3), Lyra (1-0), Leiden (1-3) en DUNO (5-0). Met deze prachtige serie overwinningen liep DEVJO steeds verder weg op concurrent Die Haghe.
Op zaterdag 21 maart 1992 stond de wedstrijd DEVJO-Die Haghe op het programma. Als de mannen van Bob Kootwijk zouden winnen en Zwaluwen Vlaardingen zou verliezen dan kon de kampioensvlag op sportpark Damsigt in top. Helaas, DEVJO moest nog even wachten want voor 500 toeschouwers werd het uiteindelijk 2-2. DEVJO had nu nog 1 punt nodig uit de resterende drie wedstrijden, dus dat spelers, supporters en bestuursleden binnenkort het glas zouden gaan heffen op de promotie naar de 2e Klasse leek nu wel zo goed als zeker.

Op zaterdag 4 april 1992 zette DEVJO 1 de kroon op het werk. Met maar liefst vier bussen waren de supporters meegereisd naar Hoek van Holland om het eventuele kampioenschap in de wedstrijd tegen Hoekse Boys mee te kunnen maken. Een zege tegen, het in degradatiezorgen verkerende Hoekse Boys was daarbij wel noodzakelijk. De in totaal zo’n 400 meegereisde DEVJO-supporters zorgden voor een fantastische voetbalsfeer.
De wedstrijd zelf stond bol van de spanning. Het in degradatie-gevaar verkerende Hoekse Boys hield DEVJO tot tien minuten voor tijd op 0-0. Toen was het over met de weerstand! Een voorzet van Marco van Lochem werd door spits Ed Haring in een keer doeltreffend op z’n slof genomen, 0-1. Haring rende na dit doelpunt de velen DEVJO-supporters tegemoet om er samen een groot feest van te maken. Dit feest werd na het laatste fluitsignaal op een nog grotere wijze gevierd. Met 15 overwinningen, 3 puntendelingen, 2 nederlagen en de doelcijfers 51-22 was het team van trainer Bob Kootwijk niet meer in te halen door de concurrenten en kon de kampioensvlag in top.
Na al het feestgeruis was alle spanning in de competitie er af en verloor DEVJO haar twee laatste competitiewedstrijden. Zodoende eindigde de Voorburgers met 22 wedstrijden en 33 punten (55-29) als eerste in de 3e Klasse A.

Seizoen 1992-1993

Ondanks dat DEVJO bij aanvang van dit seizoen in de financiële problemen was gekomen ging het sportief gezien uitstekend bij de Voorburgers. Sterker nog, in de maand oktober stonden zowel VEVJO 1, 2, 3 en de A1 bovenaan de ranglijst.

De 2e Klasse B was voor het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: Barendrecht, DEVJO, DSVP, sc Everstein, Excelsior Pernis, ‘s-Gravenzande SV, HBSS, HVO, Oranje Wit, RVVH, Spijkenisse en SV’35.

Het debuut in de 2e Klasse verliep bij aanvang van de competitie vooralsnog op rolletjes voor DEVJO. Met vrijwel hetzelfde elftal dat twee jaar achter elkaar kampioen werd moest de doelstelling (handhaven) geen probleem opleveren. Na de eerste drie wedstrijden van de competitie gelijk te hebben gespeeld volgde er op zaterdag 26 september de eerste overwinning. De vooraf als moeilijk bestempelde uitbeurt bij het nog puntloze SV’35 werd dik verdiend met 2-0 gewonnen door twee doelpunten van Ed Haring. Pas op de laatste speeldag van de eerste competitiehelft leed DEVJO voor de eerste keer in z’n historie een nederlaag op tweede Klasse niveau. Doordat Barendrecht voor eigen publiek met 1-0 te sterk bleek was hiermee het ongeslagen sprookje uit en stond DEVJO met beide voeten weer op aarde. Het team van trainer Kootwijk herstelde zich echter alweer snel want de kraker in en tegen koploper Spijkenisse wist DEVJO met 1-2 te winnen. Na een 1-0 achterstand wist Martijn van Bunge in de tweede helft de gelijkmaker te scoren en twee minuten voor tijd flikte DEVJO’s topscorer Ed Haring het weer door de bal snoeihard achter de doelman van Spijkenisse te koppen (1-2).
DEVJO ging als debuterende tweede Klasser met een derde plaats op de ranglijst de winterstop in, op slechts twee punten achterstand op leider Spijkenisse.

Ook na de winterstop bleef DEVJO het in eerste instantie nog goed doen met overwinningen op DSVP (1-2) en SV’35 (4-1) maar langzamerhand werd wel duidelijk dat de Voorburgers vermoeid raakten en de accu van het team van Bob Kootwijk in het debuutjaar in de 2e Klasse aardig leeg begon te raken.
Echter met nog drie competitiewedstrijden voor de boeg had DEVJO nog steeds kans op promotie naar de 1e Klasse. De Voorburgers waren weliswaar voor het kampioenschap uitgeschakeld maar mogelijk gaf de vierde plaats in de competitie recht op deelname aan de nacompetitie. Mocht Barendrecht kampioen worden en Spijkenisse en Excelsior Pernis (die reeds al een Periodetitel op zak hadden) werden tweede en derde dan kreeg de nummer vier op de eindranglijst een ticket voor de nacompetitie. Dit droomscenario kwam dan ook precies zo uit voor DEVJO want Barendrecht werd kampioen met 35 punten, gevolgd door Spijkenisse (34), Excelsior Pernis (29) en als vierde eindigde dus DEVJO met 28 punten en een doelsaldo van 43-13.

DEVJO stuntte in Pernis door de eerste wedstrijd in de nacompetitie met 3-4 winnend af te sluiten tegen Excelsior P. Tot driemaal toe nam de thuisploeg een voorsprong met de Voorburgers lieten zien over een enorme veerkracht te beschikken. Paolo Sobral, Wim Westenberg en Ed Haring wisten DEVJO steeds weer langszij te brengen. Kort na de 3-3 was het weer raak voor DEVJO. Na een voorzet van Andre Lourens stond wederom Ed Haring op de juiste plaats om de winnende treffer (3-4) binnen te schieten.
Naaste concurrent Spijkenisse wist uiteindelijk met 2-1 van Excelsior Pernis te winnen. Dit betekende dat DEVJO op zaterdag 15 mei 1993 voor eigen publiek van Spijkenisse moest winnen want bij een gelijkspel  werd Spijkenisse, volgens de KNVB-regels, de winnaar van de nacompetitie.
Na drie jaar en twee (opeenvolgende)promoties maakte Spijkenisse, voor maar liefst 1.500 toeschouwers, via een 1-2 zege ee einde aan de indrukwekkende opmars van DEVJO. De Voorburgse debutant in de 2e Klasse B kon echter terugkijken op een voortreffelijk seizoen.
Al deze uitstekende sportieve prestaties kwamen wel als geroepen want de Voorburgse club begon het seizoen met een nadelig saldo van 80.000 gulden. Loterijen en veel toeschouwers hadden ervoor gezorgd dat de rode cijfers enigszins verbleekten.

Maar het seizoen was nog steeds niet voorbij voor DEVJO 1 want in het prestigieuze Haagse Courant Cup toernooi wist men na verlenging ten koste van ‘s-Gravenzande (1-2) door te dringen tot de halve finale.
Op een volgepropt “Oosteinde” moest DEVJO in deze halve finale aantreden tegen RVC. In eerste instantie werd deze halve finale voor DEVJO een fiasco toen men op een 0-3 achterstand kwam. In het laatste kwartier van de wedstrijd peurde DEVJO er alsnog een slotoffensief uit en werd het door Peter de Bakker (1-3) en Ed Haring (2-3) nog heel spannend. Het bleef echter bij deze 2-3 voor RVC en was het mooie seizoen voor DEVJO 1 nu definitief ten einde.

Op 5 juni 1993 werd op grootse wijze het 60-jarig bestaan van DEVJO gevierd met een feestavond.

Seizoen 1993-1994

>

In het seizoen 1992-1993 debuteerde DEVJO dus op knappe wijze op bijna het hoogste amateurniveau van Nederland. Het team van Bob Kootwijk draaide toen in die 2e Klasse vrijwel het gehele seizoen hoog mee en behaalde bovendien de nacompetitie.
Voor DEVJO’s tweede jaar op dit niveau was iedereen dus zeer optimistisch. Het bestuur, de technische staf (wederom o.l.v. Bob Kootwijk) en de spelers geloofden voor dit seizoen dan ook heilig in een prijs.

De 2e Klasse B was voor het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: ASWH, DEVJO, sc Everstein, Excelsior Pernis, ‘s-Gravenzande SV, HVO, NSVV, Oranje Wit, Spijkenisse, Strijen, Vitesse Delft en VVGZ.
De selectie van DEVJO was door een aantal nieuwe jongens sterker geworden. Paul Janssen (ex ADO Den Haag), Jochem Verbaan (ex SV’35), Marco Mulder (ex Wilhelmus), Jan Lijst (ex Rijswijk) en Rob van Lendt (ex Leiden) hadden het vertrek van Marco van Lochem (naar HVV), Paolo Sobral (naar sv Voorbug) en Martijn van Bunge (half jaar studie in Amerika) goed opgevangen.


Devjo 1 seizoen 1993-1994. Staand v.l.n.r. Bob Kootwijk(trainer), Jochem Verbaan, Jan Lijst, Peter de Bakker, Marco Mulder, Arjan van der Helm, Paul Janssen, Rob Lentz, Ed haring, André Lourens en Henk Beekhuizen(verzorger). Zittend Wil Bentvelzen (leider), Wim Westerberg, Edwin Purvis, Marcel Brandwijk, Johan de Vries, Bert Stolze, Marco Wijnants en Edward Evertse (grensrechter).

De titel of een prijs was dus de wens en doelstelling van het DEVJO-kader. Echter vlak voor aanvang van de eerste competitiewedstrijd tegen ‘s Gravenzande SV kreeg DEVJO wat tegenslagen te verwerken. Routinier Edwin Purvis moest zich afmelden met een vervelende rugblessure en ook linksback Paul Janssen had een liesblessure opgelopen.
DEVJO kwam in ‘s Gravenzande nog wel op een 0-1 voorsprong door een doelpunt van Jan Lijst maar bij rust stond alweer de 1-1 op het scorebord. In de tweede helft sleepte de thuisploeg een 2-1 overwinning uit de strijd wat voor DEVJO natuurlijk een enorme domper betekende.
Op zaterdag 11 september speelde DEVJO haar eerste thuiswedstrijd van het seizoen 1993-1994 aan het Oosteinde tegen Spijkenisse. De matige competitie-opening kreeg een vervolg want de Voorburgers liepen tegen Spijkenisse tegen hun tweede nederlaag (1-2) aan.
Deze twee nederlagen hadden DEVJO wel wakker geschud want met een compleet andere opstelling werd een week later v.v. Everstein voor eigen publiek kansloos met 0-3 verslagen door doelpunten van Ed Haring (2x) en Rob Lentz. Op zaterdag 25 september speelde DEVJO thuis 1-1 gelijk tegen Strijen en vervolgens volgde er wederom een knappe 3-0 uitoverwinning, ditmaal bij NSVV. Door deze zege was DEVJO weer helemaal terug in de titelrace. Met 5 punten uit 5 duels stonden de Voorburgers op nog maar 3 punten van de koplopers.
Dat de resultaten allemaal nog steeds te wisselvallig waren bleek wel toen DEVJO in de volgende wedstrijd, tegen het nog puntloze Oranje Wit, 1-1 gelijk speelde. Maar na de spectaculaire 3-4 zege bij Vitesse Delft kreeg DEVJO weer aansluiting in de subtop van de 2e Klasse B. Man van de wedstrijd tegen Vitesse Delft werd overigens Andre Lourens. De linksbuiten scoorde drie van de vier treffers.
Toen het team van Bob Kootwijk in Voorburg ook koploper ASWH met een 2-0 nederlaag naar huis stuurde was de achterstand op de nu door vier ploegen gedeelde eerste plaats tot 1 punt teruggebracht. Ondanks het hierop volgende gelijkspel van 1-1 tegen Excelsior Pernis bleef de schade voor DEVJO aan kop van de 2e Klasse B beperkt, ook al groeide de achterstand op de beide koplopers ASWH en Strijen tot 2 punten. Op 18 november zette DEVJO zijn opmars voort. De Voorburgers wonnen met 4-2 bij HVO en deelde nu de eerste plaats met ASWH en Strijen, die beide hun wedstrijd zagen worden afgelast. De uitwedstrijd tegen Spijkenisse werd helaas met maar liefst 4-1 verloren. Het kalenderjaar 1993 werd door DEVJO winnend afgesloten door op 16 december de inhaalwedstrijd tegen ‘s Gravenzande SV met 3-1 te winnen. Met 15 punten uit 12 duels gingen de Voorburgers dan ook met een voldaan gevoel de winterstop in.

Na de winterstop boekte DEVJO een eenvoudige 3-1 zege op hekkensluiter NSVV en door de gunstige uitslagen van de concurrentie was de achterstand op beide koplopers ASWH en Spijkenisse geslonken tot slechts drie punten.
Ondertussen was er bij de Voorburgse club wel een beleidsplan samengesteld dat de huidige tweede klasser in de hoogste afdeling van het Nederlandse amateurvoetbal moest brengen.
De DEVJO begroting  barstte wel uit zijn voegen dus er moest veel meer financiële middelen komen. Dit had overigens niets met betalen van spelers te maken maar meer met trainingen, verzorging, materiaal en gezamenlijke activiteiten. Organisatorisch moest DEVJO ook veel sterker worden.
DEVJO mengde zich nog lang in de strijd om het kampioenschap van de 2e Klasse B maar in de maand april, na de thuisnederlaag (0-1) tegen Vitesse Delft waren de Voorburgers afgezakt naar de zesde plaats en was hiermee de eerste plaats en de derde periodetitel niet meer haalbaar.

Toch konden de mannen van trainer Kootwijk nog de kroon op wederom een fantastisch seizoen zetten want wederom was DEVJO weer heel ver gekomen in de HC-Cup. Na overwinningen op BMT (1-5), RKDEO (3-0), SOA (7-1) en Wilhelmus (2-1) moesten de Voorburgers in de kwartfinale in het Zuiderpark aantreden tegen de sterke amateurs van ADO, met trainer Martin Jol. Deze kwartfinale werd een heus spektakelstuk dat na de reguliere speeltijd een 3-3 stand toonde op het scorebord. In de verenging voegden ADO en DEVJO ieder één treffer aan het totaal toe. DEVJO kwam overigens in deze wedstrijd tot viermaal toe op achterstand maar door treffers van Rob Lentz, Jan Lijst, Ed Haring en Peter Stolze kwam men steeds weer langszij. Strafschoppen moesten dus de beslissing brengen en hierin werd DEVJO-keeper Ronald van der Helm de grote man door de zesde penalty van ADO uit zijn doel te rammen. Hiermee plaatste de Voorburgers zich voor de tweede achtereenvolgende keer voor de halve finale van de HC-Cup waarmee de club tot het elitaire rijtje van erkende cupfighters was toegetreden.

Op woensdag 25 mei 1994 volgde deze halve finale met de geweldige “burenruzie” tussen DEVJO en TONEGIDO. Op het uitpuilende DEVJO-terrein aan het Oosteinde wisten de mannen van Bob Kootwijk de kersverse kampioen van de Hoofdklasse een overtuigende 4-1 nederlaag toe te brengen. Voor ruim 2.000 toeschouwers werd een 1-0 achterstand al snel omgebogen in een 4-1 voorsprong door doelpunten van Rob Lentz, Marco Wijnants, Ed Haring en Andre Lourens. Het bleef dus bij een 4-1 stand en bemachtigde DEVJO met deze overwinning een ticket voor de finale.

Op zaterdag 28 mei 1994 stond de Haagsche Courant Cup finale gepland op Sportpark Houtrust te Scheveningen. DEVJO, dat sinds 1980 pas de derde zaterdagclub was in de eindstrijd, moest aantreden tegen HMSH.
Op een tjokvol (om en nabij 4000 toeschouwers) Houtrust-complex kwam HMSH al na 4 minuten voetballen op een 1-0 voorsprong maar in de 38e minuut wist Ed Haring met een subtiele lob de 1-1 te scoren. Helaas wist HMSH ook in de tweede helft na 4 minuten te scoren. In de 70e minuut deelde HMSH de genadeklap uit door de 3-1 te scoren en was het sprookje voor DEVJO definitief uit.

>

 

Seizoen 1994-1995

>

Bob Kootwijk begon aan zijn vijfde seizoen als trainer van DEVJO. Hij kon terugkijken op een paar mooie seizoenen in de 2e Klasse, waarin de kansen op een prijs zich steeds nadrukkelijk voordeden. Rechtstreekse promotie, een Periodetitel en de Haagsche Courant Cup behoorden allemaal tot de mogelijkheden maar helaas greep men daar telkens net naast. Volgens Kootwijk moest er dit seizoen door DEVJO met drie spitsen aanvallend gevoetbald worden, het publiek aan zijn trekken laten komen en prijzen gewonnen worden. Het sleutelwoord voor dit seizoen was dan ook “resultaat”.

De selectiegroep, waarmee de afgelopen seizoenen met vaak aantrekkelijk en op de aanval gebaseerd voetbal werd gespeeld, was nagenoeg intact gebleven. Alleen Marco Mulder was naar Rijnsburgse Boys vertrokken en Paolo Sobral keerde na een seizoen sv Voorburg weer terug bij DEVJO.

De 2e Klasse B had in het seizoen 1994-1995 de volgende samenstelling: ASWH, de Beursbengels, DEVJO, Excelsior Pernis, HVO, Naaldwijk, Oranje Wit, Rijsoord, Ter Leede, Vitesse Delft, Zevenhoven en Zwaluwen Vlaardingen.

Op zaterdag 3 september 1994 kende DEVJO een droomstart van de competitie. In Delft werd namelijk Vitesse Delft met 0-2 verslagen door doelpunten van Rob Lentz en Ed Haring. Al na twee speeldagen ging DEVJO, na een 2-1 thuiszege op Excelsior Pernis, aan de leiding in de 2e Klasse B. Helaas verloren de Voorburgers de derde competitiewedstrijd. Aan het Oosteinde werd het tegen het Amsterdamse Beursbengels 2-3. Echter een week later kwamen de Voorburgers, na een 1-3 zege tegen Naaldwijk weer terug aan kop van de ranglijst. Toch bleven de resultaten van DEVJO te wisselvallend en werden er onnodig teveel punten verspeeld. Na 8 wedstrijden stond Beursbengels met 12 punten aan kop van de ranglijst. DEVJO volgde op 1 punt. Na de 2-3 thuisnederlaag tegen Ter Leede deed de vraag zich langzamerhand voor of DEVJO wel de macht en de kwaliteit had om te promoveren naar de 1e Klasse. Had de huidige selectie inmiddels de grenzen van de groei bereikt?
Precies een week na deze twijfel snoerde DEVJO 1 alle critici de mond door in Dordrecht tegen Oranje Wit ouderwets te vlammen en met maar liefst 2-6 te winnen. Na de belangrijke 2-3 overwinning bij Excelsior Pernis kon DEVJO op 17 december 1994 de eerste Periodetitel in de wacht slepen.
Plusminus 150 DEVJO-supporters waren naar Vlaardingen gereisd om de belangrijke wedstrijd tegen HVO bij te wonen. In alle opzichten werd het een perfecte middag voor iedereen die DEVJO lief was. In de eerste helft bleef het 0-0 maar binnen 20 minuten in de tweede helft liep DEVJO uit naar een 0-3 voorsprong. Het was overigens weer spits Ed Haring die alle drie de doelpunten voor zijn rekening nam. Marco Wijnants bepaalde uiteindelijk de eindstand op 0-4 De ze 4-0 zege bij HVO was voor DEVJO een mooie afsluiting van de eerste competitiehelft. De Voorburgers werden namelijk winnaar van de eerste Periodetitel en ging nu met 17 punten als koploper van de 2e Klasse B de winterstop in.
Overigens kon de gehele A-selectie terugkijken op een goede eerste competitiehelft want ook DEVJO 2 ging als lijstaanvoerder de winterstop in.

In de tweede seizoenshelft werd DEVJO toch wel tot de voornaamste titelkandidaat genoemd. De formatie van trainer Bob Kootwijk maakte ook na de winterstop in een groot aantal wedstrijden een sterke indruk. Bovendien lieten de naaste concurrenten regelmatig punten liggen.
Na de, op zaterdag 18 februari, zinderende 4-1 zege op naaste concurrent Zevenhoven gingen nu, met nog slechts zes wedstrijden te gaan, steds meer DEVJO-ers in het kampioenschap geloven. Na vervolgens een 1-3 zege bij De Beursbengels, een 0-5 zege bij degradatiekandidaat Rijsoord en de 3-0 zege op Zwaluwen Vlaardingen kon het bijna niet meer fout gaan met de kampioenskansen van DEVJO.
Echter na vijf opeenvolgende overwinningen liet DEVJO in Hendrik Ido Ambacht tegen ASWH een zeer kostbaar punt (0-0) liggen. DEVJO had, met nog twee wedstrijden te gaan, nog maat twee punten voorsprong op concurrent Ter Leede, dat op zaterdag 8 april in Sassenheim als tegenstander fungeerde. Bij een overwinning die dag zou DEVJO als kampioen promoveren naar de 1e Klasse. De kraker Ter Leede-DEVJO eindigde uiteindelijk in, een voor DEVJO gunstige, doelpuntloos gelijkspel. Door dit resultaat bleef DEVJO twee punten voorsprong houden op de hete adem van Ter Leede. Hierdoor had DEVJO op zaterdag 22 april, in de thuiswedstrijd, tegen het al gedegradeerde Oranje Wit genoeg aan een gelijkspel om het kampioenschap van de 2e Klasse B te veroveren.

De bijna gehele Voorburgse voetbalwereld zagen op zaterdag 22 april 1995 aan het Oosteinde DEVJO met 2-0 winnen van Oranje Wit en daarmee de top van het zaterdag-amateurvoetbal bereiken. Een kopbal van Ed Haring in de eerste helft en een trefzekere inzet van invaller Peter Stolze in de tweede helft zorgde uiteindelijk voor een explosie van vreugde. Na het laatste fluitsignaal stormde voorzitter Ed van Bunge het veld op om trainer Bob Kootwijk te omhelzen. De spelers gingen dansend en kruipend in polonaise door het strafschopgebied. Ook buiten de lijnen was het louter feest, onder toeziend oog van de bekende Nederlandse verslaggever Herman Kuiphof (speelde vroeger voor DEVJO) en burgemeester Eenhoorn.

De datum 22 april 1995 werd met gouden letters in de historie van DEVJO genageld. De top van het amateurvoetbal op de zaterdag was bereikt! De meeste clubs bereikte de 1e Klasse met de nodige financiën maar het kleine clubje DEVJO presteerde dit onmogelijke met eigen middelen en voornamelijk jongens die uit de jeugdopleiding kwamen.
De (oud)-bestuursleden van DEVJO waren terecht trots dat zij vijf jaar geleden de toenmalige assistent-trainer van Excelsior Maassluis aanstelden. Deze trainer Bob Kootwijk had inmiddels met drie kampioenschappen in vijf jaar tijd een standbeeld bij DEVJO verdiend.

 

<

Seizoen 1995-1996

>

De promotie naar de 1e Klasse betekende niet alleen voor het kleine DEVJO, maar ook voor de Gemeente Voorburg, echter de nodige gevolgen. Men besefte n.l. nu heel goed dat sommige thuiswedstrijden dit seizoen aanzienlijk meer toeschouwers naar het Oosteinde zouden gaan lokken en dat dit aantal toch tot ongeveer de 3000 zou gaan. Dit had dus grote gevolgen voor de verkeersstroom naar en van het kleine complex van DEVJO. Ook de parkeergelegenheid baarde heel veel zorg.
Het bestuur had hierover vele vergaderingen moeten nemen, niet alleen bij de gemeente maar ook met de politie, brandweer, GGD maar ook met de bewoners naast het complex. Over de oplossing waren alle partijen redelijk tevreden. De toegang tot het complex van DEVJO kwam vanaf het seizoen 1995-1996 aan de Dr. Beguinlaan. De oude toegang aan het Oosteinde was nu alleen nog maar beschikbaar voor politie, brandweer, ambulance en voor de leveranciers. Parkeren kon voortaan op het parkeerterrein van het Voorburgse ingenieursbureau ABB Lummus Crest , dat door een duidelijke bewegwijzering werd aangegeven.

Daarnaast moest de club ook veel aan haar eigen accommodatie doen. Zo werd de kantine uitgebreid en kreeg deze voor de veiligheid twee ingangen. Naast de kantine werd een extra accommodatie gecreëerd voor de verkoop van consumpties, maar ook voor het werk van commissies. Verder werden er aanpassingen in de kleedkamers aangebracht en werden er tegelpaden aangelegd. Bij dit alles moest wel worden bedacht dat de club niet te buiten kon gaan aan forse investeringen, gezien de onduidelijke toekomst van het huidige complex. Niettemin werd er tussen de twee dugouts ook nog een radiokamer gebouwd, deze werd gesponsord door “Systobouw”.

In november 1995 kwam plotseling voorzitter Ed van Bunge te overlijden. Ruud van Versendaal werd na het wegvallen van voorzitter Van Bunge gekozen tot de nieuwe voorzitter van de C.S.V. DEVJO. Ruud van Versendaal werd verzocht de opengevallen plaats als voorzitter over te nemen.

DEVJO, dat gezellige amateurclubje uit Voorburg, had zich dus in no time opgewerkt tot het Walhalla van het zaterdagvoetbal. De zaterdag 1e Klasse werd in de jaren negentig door iedereen te pas en te onpas de zevende hemel ingeprezen. Om daarin te mogen voetballen was in die tijd zo ongeveer het hoogste wat een voetballer, buiten een profcarrière, kon overkomen.
De 1e Klasse A (er bestond in die tijd bij het zaterdagvoetbal nog geen Hoofd- en Top-klasse) bestond uit: ARC, Capelle, DEVJO, Huizen, Katwijk, Lisse, Marken, Noordwijk, Quick Boys, Rozenburg, Scheveningen, Spijkenisse, Volendam en IJsselmeervogels.
Trainer Bob Kootwijk begon, met een ietwat gewijzigde samenstelling, aan zijn zesde seizoen bij DEVJO. Paolo Sobral (SV’35), Wim Westenberg (Jodan Boys) en Marco Wijnants (Wilhelmus) hadden de club verlaten. Nieuw bij de A-selectie waren: Maarten de Vries (Bennekom), Geoffrey Tetro (Feijenoord), Stefan Mulder (DSO), Sebastiaan Gijsbertsen (RKAVV), Lennart van Wijnen (SDC), Nico Blauw (Flevo Boys), Cees IJspelder (Die Haghe) en John van der Meer (RKAVV).

Op zaterdag 9 september 1995 debuteerde DEVJO in de 1e Klasse met een 3-0 nederlaag in en tegen Capelle. De voetbalvereniging Capelle was bepaald geen hoogvlieger maar was goed genoeg om alle tekortkomingen van DEVJO in deze wedstrijd bloot te leggen. Zo’n 1000 toeschouwers waren op 16 september naar de eerste thuiswedstrijd van DEVJO afgekomen. Tegen de v.v. Noordwijk kon DEVJO wederom niet overtuigen en na een 0-3 achterstand bepaalde ten slotte Ed Haring uit een strafschop de 1-3 eindstand.
In de derde competitiewedstrijd kreeg DEVJO in Katwijk een verschrikkelijk pak slag van Quick Boys. Na een 5-0 ruststand werd het uiteindelijk 8-0 voor de Katwijkers. Na alle successen van de afgelopen jaren kwam deze uitslag als een mokerslag voor de Voorburgers.
Op zaterdag 30 september moest DEVJO aan het Oosteinde de derby tegen Scheveningen spelen. Het werd wederom een historische dag voor de club want nog nooit bezochten zoveel toeschouwers (2000) het complex aan het Oosteinde. Helaas kreeg DEVJO wederom een gevoelige nederlaag te verwerken. Na een ruststand van 0-2 werd het uiteindelijk 0-4 voor de ploeg van Martin Jol. Een week later leed DEVJO haar vijfde opeenvolgende nederlaag. IN en tegen Spijkenisse  werd het 2-0. DEVJO had nu na vijf wedstrijden 0 punten en een doelsaldo van 1 voor en 20 tegen.

Na de vijfde nederlaag op rij trok trainer Kootwijk zijn conclusie en besloot van zijn aanvallende concept met drie spitsen af te stappen. Met twee snelle en balvaardige aanvallers, Geoffrey Tetro en Nico Blauw, schaduwspits Jan Lijst en een defensief ingesteld middenveld besloot hij op zaterdag 14 oktober in de thuiswedstrijd tegen Huizen aan te treden. Deze strijdwijze werd meteen beloond want DEVJO boekte haar eerste zege (1-0) in de 1e Klasse A. Met deze zege verliet DEVJO meteen de onderste plaats. De stand onderin de 1e Klasse A was n.l. nu als volgt: 11. Huizen 6-3, 12. Marken 6-3, 13. DEVJO 6-3 en 14. Volendam 6-2.
Helaas volgde een week later weer de keiharde realiteit toen DEVJO in Volendam drie kostbare punten liet liggen. De Voorburgse formatie verloor met 4-2 van Volendam en werd hiermee wederom hekkesluiter in de 1e Klasse A.
In november haalde Ed Haring zijn sportieve revanche door met een enorme pegel tegen kampioenskandidaat FC Lisse alsnog een 2-2 gelijkspel uit het vuur te slepen. DEVJO leek ondertussen aan het hoogste niveau te gaan wennen want tegen IJsselmeervogels (in de laatste minuut 1-1) hing een zege voor de Voorburgers lang in de lucht. Eind november kwam kampioen Katwijk in Voorburg op bezoek. De Katwijkers wonnen simpel met 1-4.

November was sowieso een zware maand voor DEVJO. De KNVB had n.l. intussen een onderzoek opgestart naar geknoei met wedstrijdformulieren. De codes voor overtredingen waren door DEVJO n.l. verkeerd ingevuld. Over de strafmaat (2.000 gulden boete of punten in mindering) werd druk gespeculeerd. De affaire was nog in volle gang of het trieste nieuws kwam dat voorzitter Ed van Bunge op 22 november was overleden. Van Bunge heeft enorm veel voor DEVJO betekend en was een voorbeeld voor velen.
Op zaterdag 2 december kwam DEVJO voor het laatst in het jaar 1995 in competitieverband “in de wei”. In Alphen aan de Rijn werd het bij ARC 0-0.

Door de eerste competitiewedstrijd van het jaat 1996 met 1-2 te verliezen van Rozenburg en de winst van concurrent Huizen op Katwijk, werd de situatie van DEVJO in de 1e Klasse A nog nijpender. Vervolgens trad de winter in en duurde het bijna twee maanden voordat er weer gevoetbald kon worden. In de maand maart verloor DEVJO achtereenvolgens van Quick Boys (1-5), Capelle (0-2) en concurrent Marken (0-3) en bleek dat het 1e Klasse voetbal toch wel te hoog was gegrepen voor de kleine Voorburgse ploeg.
Nadat DEVJO op zaterdag 30 maart ook de derby op Houtrust tegen Scheveningen verloor (2-0) had de club zich min of meer bij een degradatie neergelegd. Een week later werd er in en tegen Marken onterecht met 3-2 verloren en was de stand onderin de 1e Klasse A na 18 speelronden als volgt; 11. Huizen (20 punten), 12. Marken (16 punten), 13. Spijkenisse (14 punten) en 14. DEVJO (7 punten).
Nu DEVJO zich zo goed als had neergelegd bij een degradatie viel ineens de druk van presteren weg en begon het team van Bob Kootwijk ineens onbevangen te voetballen. Dit resulteerde in de 19e speelronde in een 3-3 gelijkspel tegen Spijkenisse en een week later werd er bij Huizen de tweede overwinning (0-2) van het seizoen behaald. Jan Lijst maakte overigens beide doelpunten.
Helaas verloor DEVJO vervolgens op sportpark Damsigt met 0-1 van Volendam en zou men bij verlies in de volgende wedstrijd definitief degraderen uit de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal. Op zaterdag 4 mei 1996 was de degradatie dan ook een feit! FC Lisse-DEVJO werd 2-0 en zodoende werd het prachtige jongensboek van dat kleine clubje uit Voorburg definitief gesloten.

De competitie ging natuurlijk nog wel door en DEVJO wist ineens zeer verrassend de v.v. Katwijk met 1-3 te verslaan. Op dinsdag 21 mei moesten de Voorburgers aan het Oosteinde inhalen tegen IJsselmeervogels. De club uit Spakenburg was regerend algeheel amateurkampioen van Nederland maar DEVJO wist ook IJsselmeervogels met 2-0 te verslaan.
Met nog één competitieronde te gaan besloot de tuchtcommissie van de KNVB de v.v. Huizen 3 punten in mindering te geven i.v.m. de gestaakte wedstrijd Capelle-Huizen. Dit betekende ineens dat DEVJO nu niet gedegradeerd was en nog alle kans had om zich te kunnen handhaven. Voor aanvang van de laatste competieronde was de stand onderin de 1e Klasse A nu als volgt: 11. Marken 25-27, 12. Huizen 25-23, 13. DEVJO 25-20 en 14. Spijkenisse 25-16.
DEVJO moest op sportpark Damsigt aantreden tegen ARC en Huizen moest aantreden tegen kampioen Scheveningen. Door een doelpunt van Peter Stolze in de elfde minuut boekte DEVJO tegen het Alphense ARC zijn vierde achtereenvolgende zege: 1-0. Echter door de verrassende nederlaag van kampioen Scheveningen bij Huizen was de winst voor de Voorburgers niet voldoende voor het spelen van een beslissingswedstrijd tegen datzelfde Huizen, om uit te maken wie vervolgens in de promotie/degradatie-wedstrijd tegen de Valleivogels mocht aantreden. De nederlaag van Scheveningen zorgde dus voor enorme treurnis in Voorburg want hiermee degradeerde DEVJO, met 26 wedstrijden en 23 punten (28-58), na één seizoen weer uit de 1e Klasse.

DEVJO 1 degradeerde dus maar DEVJO 2 wist dit seizoen het kampioenschap van de reserve 3e Klasse KNVB binnen te halen. Onder leiding van trainer Nico Zuiderwijk wist dit jeugdige team op zaterdag 4 mei Vitesse Delft met 1-0 (doelpunt Vincent Schoonewelle) te verslaan en kon de kampioensvlag in top. Met vier teams in de KNVB en een sterke jeugdbasis had men bij DEVJO alle vertrouwen in de toekomst.

Trainer Bob Kootwijk verliet aan het einde van dit seizoen DEVJO en werd trainer bij de vv Katwijk.

Seizoen 1996-1997

Aan de vooravond van het seizoen 1996-1997 stond de C.S.V. DEVJO in alle opzichten in het teken van een geheel nieuwe start. Voorzitter Ruud van Versendaal had met zijn achterban een heftig seizoen 1995-1996 meegemaakt. De lijst van gebeurtenissen was niet mis. Een fraudekwestie met wedstrijdformulieren, degradatie van het 1e elftal, het overlijden van voorzitter Ed van Bunge, het vertrek van veel spelers, het afscheid van trainer Bob Kootwijk, het aantrekken van trainer Joop Molendijk en een geheel nieuw bestuur.
Er waren nog maar vier mensen over in het bestuur die met een zeer grote werkdruk te maken kregen maar bij aanvang van dit seizoen was het bestuur weer aangevuld. De organisatie was hiermee weer aangepast en onder ieder bestuurslid hing nu een aparte commissie.

Herman van Hemsbergen nam de taak van voorzitter over van Ruud van Versendaal. Deze taak nam hij op zich en leidde hiermee de vereniging door een zeer moeilijke en dynamische periode.

De KNVB had voor aanvang van het seizoen 1996-1997 de hoogste Klasse (1e Klasse) van haar zaterdagafdeling (ook) tot Hoofdklasse omgedoopt. Hiermee kwam definitief een eind aan het jarenlange verschil tussen de zondag- en de zaterdagafdeling van de KNVB. DEVJO, dat vorig seizoen dus degradeerde uit de 1e (en hoogste) Klasse, bleef zodoende dit seizoen “gewoon” in de 1e Klasse voetballen.
De nieuwe hoofdtrainer Joop Molendijk kreeg, na de degradatie van het afgelopen seizoen, gelijk al met een enorme leegloop te maken.Jan Lijst en Geoffrey Tetro waren trainer Bob Kootwijk gevolgd naar vv Katwijk en verder waren o.a. Ed Haring (HMSH), Paul Janssen (ADO), Stefan Mulder (DWO) en keeper Johan de Vries (Quick) vertrokken.

DEVJO 1 kwam in het seizoen 1996-1997 dus uit in de 1e Klasse B van het zaterdagvoetbal en ontmoette daarin: Ajax, DOTO, Excelsior Pernis, Montfoort, NSVV, Sportlust’46, Strijen, Ter Leede, Vitesse Delft, VVOR en Zwaluwen Vlaardingen.

>

Van de 22 wedstrijden werden er 8 gewonnen, speelde men 7 keer gelijk en werd er 7 keer verloren eindigde met 22-31 (40-38). DEVJO eindigde hiermee met 31 punten en een doelsaldo van 40 voor en 38 tegen op een keurige zesde plaats in de 1e Klasse B.

>

Ondertussen kende de C.S.V. DEVJO grote zorgen want het huidige complex “Damsigt” moest door de aanleg van de Verlengde Landscheidingsweg binnen afzienbare tijd verlaten worden. Samen met de Gemeente moest er druk vergaderd worden voor een oplossing. Het bestuur van DEVJO spiegelde zich aan het voorbeeld van de clubs RKAVV en SEV, die ook moesten verhuizen en daar een heel mooi en grote complex voor terugkregen.

Seizoen 1997-1998

In het achteraf laatste seizoen van het bestaan van de C.s.v. DEVJO was het bestuur als volgt samengesteld; J.H.D. van Hemsbergen (voorzitter), R.J. Schoonewelle (secretaris), W. Roorda (2e secretaris), H. Simonis (penningmeester), A. Verweij (seniorenzaken), H. Meijer (jeugdzaken) en A.L.J. Bothe (sponsorzaken).

Voor de zaterdagcompetitie schreef het bestuur van DEVJO dit seizoen 7 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond in het seizoen 1997-1998 uit 2 A-elftallen, 2 B-, 3 C-, 3 D-, 6 E- en 6 F-teams.

In het (achteraf) laatste seizoen uit het bestaan van DEVJO kwam het eerste elftal uit in de 1e Klasse B van de zaterdag KNVB. In deze Klasse moesten de Voorburgers het opnemen tegen; Beursbengels (Amsterdam), DOTO (Pernis), DSVP (Pijnacker), Excelsior Pernis, Heerjansdam, Kennermerland (Haarlem), KRV (Katwijk), Rozenburg, RVVH (Ridderkerk), VVOR (Rotterdam) en Zwaluwen (Vlaardingen).
De technische staf van DEVJO was dit seizoen geheel nieuw. Edwin Purvis was aangesteld als hoofdtrainer, André Lourens als assistent-trainer en Ronald van der Helm als keepers-trainer. Een groot aantal basisspelers van voorgaande seizoenen, waaronder André Lourens, Rob Lentz, Norbert van Lochem, Wim Westenberg en Ronald van Delft moest DEVJO dit seizoen missen. De terugkeer van Jan Lijst, Geoffrey Tetro en Johan de Vries op het oude nest kon toch niet voorkomen dat de nieuwe trainer Edwin Purvis het seizoen moest zien door te komen met een vrij onervaren A-selectie.
DEVJO 1 seizoen 1997-1998 - kopie                                                   De allerlaatste A-selectie van DEVJO in seizoen 1997-1998

Toch begon DEVJO  op zaterdag 6 september 1997 uitstekend aan de competitie door in Voorburg Excelsior Pernis met 2-0 te verslaan door doelpunten van Marcel Brandwijk en Jochem Verbaan. Echter een week later moest DEVJO in Amsterdam het onderspit delven toen er tegen De Beursbengels met 3-2 werd verloren. In de hierop volgende thuiswedstrijd tegen RVVH (2-4) toonde aan dat DEVJO zich dit seizoen niet al teveel illusies hoefde te maken over een eventuele terugkeer in de Hoofdklasse. Sterker nog, het kon wel eens een heel moeilijk seizoen gaan worden voor de Voorburgers. Dat werd het dan ook zeker want de hierop volgende wedstrijden tegen VVOR (3-1), Kennemerland (2-3) en KRV (2-1) gingen allemaal verloren en dat betekende dat DEVJO, met slechts 3 punten, in de onderste regionen van de 1e Klasse bivakkeerde.
Vervolgens moesten de Voorburgers aantreden tegen kampioenskandidaat Heerjansdam. Geheel onverwacht behaalde DEVJO een 2-1 overwinning door doelpunten van Geoffrey Tetro en Bert Stolze. Door deze overwinning nam men een klein beetje afstand van de degradatieplaatsen maar na deze opsteker volgde er weer een zware teleurstelling in en tegen Rozenburg. Zowat alles wat voor DEVJO mis kon gaan ging in deze wedstrijd dan ook mis. Marcel Brandwijk brak in deze wedstrijd zijn arm, Jan Lijst en Bert Stolze kregen de rode kaart voorgeschoteld en tot overmaat van ramp scoorde Rozenburg in de blessuretijd ook nog eens de winnende treffer (3-2).
Na deze nederlaag volgde er twee gelijke spelen. Tegen Zwaluwen Vlaardingen werd het 0-0 en bij DSVP 2-2. DEVJO bleef maar kwakkelen want op zaterdag 22 november volgde er de volgende nederlaag. DOTO won in Voorburg met 2-0. Door deze nederlaag belandde DEVJO op de laatste plaats in de 1e Klasse B.
Ook de laatste drie wedstrijden voor de winterstop, tegen Excelsior Pernis (3-1), Beursbengels (2-1) en RVVH (4-0) werden door de ploeg van trainer Purvis verloren. DEVJO ging zodoende, met slechts 8 punten uit 14 wedstrijden, als rode lantaarndrager de winterstop in. Het gat met de concurrenten DSVP, Excelsior Pernis en Kennemerland, die op de voorlaatste plaats stonden, bedroeg 4 punten.

>

<

>
Het werd een dramatisch seizoen voor trainer Edwin Purvis en zijn mannen. Van de 22 wedstrijden werden er alleen tegen Heerjansdam (2-1) en Excelsior Pernis (2-0) gewonnen en tegen Zwaluwen (0-0), DSVP (2-2) en Kennermerland (2-2) gelijk gespeeld en alle overige wedstrijden gingen verloren.
Op 14 maart 1998, na de met 4-1 verloren wedstrijd tegen Zwaluwen, viel definitief het doek voor DEVJO 1 en degradeerde hiermee naar de 2e Klasse KNVB. Trainer Edwin Purvis werd nog op diezelfde dag ontslagen na stevige kritiek richting het bestuur van DEVJO.
Uiteindelijk eindigde de club op de 12e plek in de 1e Klasse B met 22 wedstrijden en 9 punten (25-58) en zodoende moest de nieuwe fusievereniging Forum Sport in seizoen 1998-1999 uitkomen in de 2e Klasse van het zaterdagvoetbal.

Het einde van C.S.V. DEVJO

In 1997 kreeg DEVJO bericht van de gemeente Voorburg dat men andere plannen had met de grond van sportcomplex Damsigt. Hierdoor werd de vereniging gevraagd om op zoek te gaan naar een andere bestemming. Na een intensief afwegingsproces van verschillende alternatieven en vele inspraakavonden en raadplegingen van leden werd er gekozen om de samenwerking te zoeken met SV Voorburg. Sv Voorburg was een zondagvereniging die sportcomplex Het Loo bespeelde (de huidige locatie van Forum Sport).

Met de fusie tussen DEVJO en sv Voorburg werd de sportvereniging Forum Sport geboren. De gemeente steunde het initiatief. De vereniging Forum Sport beschikte in haar eerste seizoen over een zaterdag- en een zondagafdeling waarin de oorspronkelijke verenigingen sv Voorburg en csv Devjo zich prima konden herkennen.

Speciale dank aan Jaap Brandwijk

————————————————————————————————-

Een afscheid als begin van een mooie herinnering door Herman van Hemsbergen:

Deze korte bijdrage werd geschreven op zondag 7 juni 1998, een dag voor de laatste ledenvergadering van de c.s.v. Devjo. En hij verscheen in het laatste clubblad, dat onder de Devjovlag werd uitgebracht. Een moment van bezinning.

Alle bij Devjo betrokkenen weten, dat er de afgelopen periode druk gewerkt is aan een fusie van Devjo en de s.v. Voorburg. Door velen is, onder leiding van de stuurgroep, een zeer goede bijdrage geleverd om dit samengaan op een verantwoorde manier tot stand te brengen. Uit vrijwel alle reacties op het gepresenteerde fusieplan mogen we concluderen, dat de geleverde inspanningen niet voor niets zijn geweest. Er is uitstekend werk geleverd, waardoor Devjo en Voorburg onder de naam Forum Sport op sportpark ‘t Loo samen aan een nieuwe toekomst gaan beginnen.

Toch is het goed ons te realiseren, dat deze belangrijke stap voor veel van onze leden niet eenvoudig is. Dat geldt ook voor de huidige bestuursleden, die de verantwoordelijkheid voor het fusieplan op zich hebben genomen.

Wat we achter ons laten dringt nog eens extra goed tot je door als je op een mooie zondagmiddag wat zit te bladeren in allerlei documentatie uit het verleden van onze club Devjo. Dat is dan ook, wat jullie voorzitter vandaag heeft gedaan.

Een paar grepen uit het verleden, hoewel onvolledig, zijn hier op hun plaats. Om duidelijk te maken, dat wat er in de 65 jaren sinds de oprichting in 1933 bereikt is niet zomaar is ontstaan. Het is het resultaat van grote inspanningen, die soms velen en soms een enkeling zich hebben getroost ten behoeve van Devjo en haar leden. Inspanningen van mensen, voor wie Devjo een belangrijk stuk van hun leven was.

Devjo is opgericht op 15 juli 1933 door Dick de Roos, Jac. van den Bosch, Arie Blankenspoor, Dolf Koolhaas en Jac. Boel en borduurde voort op een toen bestaande buurtclub in de straat Oranjelust. Gespeeld werd op het veld van het toenmalige S.O.A. aan de Veurse Achterweg. Voor het seizoen 1934/35 betrok Devjo haar eerste eigen veld aan de Virulylaan in Park Leeuwenberg. In de periode tot de oorlog werd Devjo tweemaal kampioen en werden diverse andere eervolle prijzen behaald. Devjo was een club waar niet alleen werd gevoetbald. Er werden toen al (onder anderen door het beroemde oud-Devjolid Herman Kuiphof, de latere voetbalverslaggever) feesten en nevenactiviteiten georganiseerd. Devjo was een van de eerste clubs met een eigen papierophaaldienst. Vanwege de oorlog werd Devjo in 1942 (naar later bleek tijdelijk) opgeheven, omdat de leden bij de arbeidsinzet betrokken of ondergedoken waren.
In 1948 ontstond binnen de Christelijke Jonge Mannen Vereniging (CJMV) het idee om Devjo nieuw leven in te blazen, wat “promotioneel” ondersteund werd door publicaties in de kerkbode. Na korte tijd werd begonnen op het terrein aan de Looierslaan, waar ook sommige huidige leden (waaronder schrijver dezes) hun eerste voetbalstappen nog gezet hebben. Onder leiding van de toenmalige voorzitter E. Verboom werd besloten dat het lidmaatschap van een kerkelijke vereniging (zoals het CJMV) geen voorwaarde meer was om bij Devjo te kunnen voetballen.

Devjo begon in de “onderbond” (de afdeling Den Haag) en promoveerde in 1955 naar de KNVB-klasse. In die periode kreeg Devjo ook een (extra) veld toegewezen (en later nog een) op het sportveld aan de Prins Bernhardlaan bij s.v. Voorburg. Om die reden speelden sommige elftallen gedurende zo’n 15 jaar gescheiden van de rest van de vereniging, want die vermaakte zich op zaterdag aan de Looierslaan, waar doordeweeks de schapen het gras kort hie!
lden. Naast het veld stond een klein houten gebouwtje als kleedkamer (uitsluitend koudwaterkranen!) en als “kantine”, die met 3 tot 4 aanwezigen behoorlijk vol was. Bestuurlijke en verenigingsactiviteiten speelden zich tussen 1951 en 1970 af in de toenmalige Fjord, een gebouw aan de Zwartelaan dat vele Devjo-ers zich nog zullen herinneren als plaats van soms zeer roerige bijeenkomsten.

Ook in de context van de meer recente gebeurtenissen is interessant wat er rond 1968 gebeurde. Devjo bestond 35 jaar, kwam (veel) ruimte tekort en was de enige Voorburgse voetbalvereniging zonder eigen accommodatie voor de hele club. Logisch dat iedereen dacht, dat het toen in aanleg zijnde nieuwe sportpark aan de Westvlietweg wel voor Devjo bestemd zou zijn. Maar Wilhelmus vertrok naar Westvliet en Devjo nam in 1970 (ook toen al weemoedig!) afscheid van de Looierslaan om Damsigt van Wilhelmus over te nemen. Toen al hielden heftige discussies over de verdeling van velden de gemoederen stevig bezig! En ook toen al speelden de plannen voor de verlengde Landscheidingsweg (volgens de overlevering voor Wilhelmus de belangrijkste reden om Damsigt te willen verlaten) een grote rol en circuleerden geruchten, dat Damsigt bestemd zou worden voor woningbouw. Wanneer hebben we dit toch meer gehoord?

De feestelijke opening van het nieuwe en eerste Devjocomplex vond plaats op 22 augustus 1970, op welke dag onze oud-voorzitter wijlen Ed van Bunge als rechtsbuiten van het toenmalige eerste elftal de eer van het eerste Devjodoelpunt op het nieuwe terrein opeiste en daarmee zijn bijnaam “Devjo-kanon” onderstreepte. Tijdens de openingsreceptie waren de tafeltjes voorzien van glaasjes met rookwaren, wat jullie huidige voorzitter (die toen 12 was) ertoe bracht achter de tribune stiekem zijn eerste (en ik kan jullie verzekeren ook zijn laatste) sigaar (een echte bolknak) op te steken.
De in de laatste alinea’s beschreven periode was het eerste Devjo-tijdperk van Herman Verwey, die gedurende 16 jaar voorzitterschap ongelooflijk veel voor de vereniging betekend heeft en onuitwisbaar zijn stempel heeft gezet. Onder leiding van “Herman de Eerste” heeft Devjo een periode van ononderbroken groei en ontwikkeling doorgemaakt en is de vereniging echt op de kaart gezet. Het aantal leden, vooral ook bij de jeugd, nam sterk toe, mede dankzij een groot aantal nevenactiviteiten. Hierdoor werd Devjo naast een voetbalclub veel meer dan dat: een plaats waar mensen daadwerkelijk SAMENkomen en waar heel veel handen SAMENwerken om de noodzakelijke infrastructuur en de financiële huishouding te ondersteunen. Een tot op de dag van vandaag belangrijke stap was de beslissing begin 70-er jaren om het clubgebouw over te nemen van de gemeente en dus in eigendom te verwerven. Als dit niet was gebeurd, dan zouden we vandaag een stuk slechter af zijn geweest en hadden we in de fusie en verhuisperikelen waarschijnlijk met lege handen gestaan. Deze en alle andere zaken die Herman Verwey en medebestuurders zoals Arie Slob, wijlen Steef Jansen, Piet Raaymakers, Hans Buis en vele anderen aan het welbevinden van Devjo hebben bijgedragen zorgden ervoor, dat hij bij zijn terugtreden als voorzitter in 1984 terecht werd benoemd tot erevoorzitter van onze vereniging, in welke kwaliteit hij nog steeds belangrijke activiteiten voor Devjo vervult.

In 1984 nam Ed van Bunge de voorzittershamer over. Wegens vertrek naar het buitenland werd Ed opgevolgd door Peter Korving, die na enkele jaren het stokje weer teruggaf aan de inmiddels weer teruggekeerde Ed. In de periode van Ed en Peter stoomde het eerste elftal van Devjo op naar de hoogste klasse van het zaterdagamateurvoetbal, wat een buitengewoon goede prestatie was. Die ging echter ook gepaard met de nodige organisatorische en financiële problemen. Vandaar, dat we naar mijn mening niet echt ongelukkig hoeven te zijn met de plek die we nu, aan het eind van ons bestaan als zaterdagvereniging innemen.

Devjo laat aan Forum Sport een prachtige erfenis na.
Een zaterdag-seniorenafdeling met het vlaggenschip in de 2e klasse van de KNVB en in totaal 7 of 8 elftallen.
Een unieke jeugdafdeling onder de technische leiding van Marco van Lochem aan de top van Den Haag en omstreken. Een zaalvoetbalafdeling en, als ik het goed begrepen heb, een wederom in oprichting zijnde damesafdeling.
Een vrijwilligersorganisatie met meer dan 100 medewerkers die allen hun grote en kleine steentjes bijdragen. En financieel een uitstekende conditie.

Komend aan het slot van dit laatste “Devjostukje” wil ik een groot risico nemen door nog een paar van onze huidige Devjovrienden en Devjovriendinnen apart bedanken voor de enorme bijdrage die ze aan de vereniging geleverd hebben. Het risico dat ik iemand ten onrechte niet noem moet ik noodgedwongen nemen. En daarom: in de volgende bekende Devjo-ers bedank ik iedereen, die iets van zijn tijd en iets van zichzelf in het welzijn van Devjo heeft gestoken. Ik noem alleen namen, want iedere Devjo-er weet waarvoor deze mensen (al) zoveel jaren lang (en juist daar gaat het om!) staan of in het recente verleden hebben gestaan: Cor Storm, Hans Meijer, Jaap Brandwijk, Tante Nel van Lochem, Elly Buis, Jean Nederlof, Nico Verhoef. Bedankt!

Ik schreef dat Devjo een prachtige erfenis achterlaat. 65 jaar na de oprichting, na vele hoogte- maar ook dieptepunten sluiten we het hoofdstuk met de titel DEVJO af. Zo gaat het met veel hoofdstukken: ze worden begonnen om ook weer afgesloten te worden. Maar wat dan ook vaak het geval is, is dat er weer een volgend hoofdstuk is. Ik teken er graag voor dat dat volgende hoofdstuk ook weer 65 jaar gaat duren. Onder de titel Forum Sport. En dat de nieuwe vereniging die naam daadwerkelijk zal waarmaken: een plaats waar het volk bijeenkomt voor zaken van gemeenschappelijk belang.

Dit was Devjo. Dit is Forum Sport.
Devjo-ers: bedankt! Forum Sporters: enorm veel plezier en succes!

Namens het bestuur van c.s.v. Devjo,
Herman van Hemsbergen, vz.

Speciale dank aan Jan Hendriks

 

 

Palmares DEVJO (zaterdag)

Kampioenschappen:
1936-1937 2e Klasse HKVB (Haagse Kantoor Voetbal Bond)
1937-1938 1e Klasse HKVB (Haagse Kantoor Voetbal Bond)
1939-1940 afdeling C HVB(noodcompetitie)
1953-1954 2e Klasse B HVB
1955-1956 1e klasse B HVB
1970-1971 1e klasse A HVB
1990-1991 4e Klasse A
1991-1992 3e Klasse A
1994-1995 2e Klasse B

Andere prestatie’s:
In 1935 Winnaar van de “Zilveren Bal” door in de finale J.D.S.V. met 3-0 te verslaan.
In 1936 Winnaar van de “Zilveren Bal” door in de finale A.V.V. met 5-1 te verslaan.

Parade der trainers bij DEVJO

1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 ?
1963-1964 ?
1964-1965 ?
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 ?
1968-1969 ?
1969-1970 ?
1970-1971 Jerry de Rijk
1971-1972 Jerry de Rijk
1972-1973 Piet Oostrom
1973-1974 Piet Oostrom
1974-1975 Piet Oostrom
1975-1976 Piet Oostrom
1976-1977 Piet Oostrom
1977-1978 Rob van der Hurk
1978-1979 Rob van der Hurk
1979-1980 Wiek Hermans
1980-1981 Wiek Hermans
1981-1982 Wiek Hermans
1982-1983 Wiek Hermans
1983-1984 Dick Tempelaar
1984-1985 Dick Tempelaar
1985-1986 Co de Visser
1986-1987 Co de Visser
1987-1988 Co de Visser
1988-1989 Co de Visser
1989-1990 Co de Visser
1990-1991 Bob Kootwijk (kampioen 4e Klasse A)
1991-1992 Bob Kootwijk (kampioen 3e Klasse A)
1992-1993 Bob Kootwijk
1993-1994 Bob Kootwijk
1994-1995 Bob Kootwijk (kampioen 2e Klasse B)
1995-1996 Bob Kootwijk (degradatie uit 1e Klasse, toen nog geen Hoofdklasse!)
1996-1997 Joop Molendijk
1997-1998 Edwin Purvis

Parade der voorzitters bij DEVJO

1933-???? Dolf Koolhaas
???? -???? E.Verboom
???? -???? W.J. Kampen
???? -???? D.Muijs
???? -???? J.Soetens
???? -???? H.Keijzer
???? -???? S.Boersma
???? -???? J.H.Cristiaanse
???? -???? S.Jansen
1967-1984 Herman Verwey
1984-1985 Ed van Bungen
1985-1986 Herman Verwey (a.i.)
1986-1992 Peter Korving
1992-1996 Ed van Bunge
1996-1996 Ruud van Versendaal (a.i.)
1996-1998 Herman van Hemsbergen

Het eerste terrein van DEVJO was aan de Veurse Achterweg bij SOA. Daarna werd er een veld gehuurd van de heer D.J.Lucas Sr. In Park Leeuwenbergh. Hier werd met eigen kracht zelfs een eigen clubtent gebouwd.
In 1935 moest DEVJO weer verhuizen, ditmaal naar een terrein aan de Loolaan. De clubtent werd in zijn geheel mee verhuisd maar voordat het terrein officieel geopend werd had een zware storm de clubtent totaal verwoest. Ook op dit terrein kon de club niet lang blijven en DEVJO verhuisde ditmaal naar de andere kant van Park Leeuwenbergh waar men tot de opheffing in 1942 zou blijven.

*

* Van 1970 t/m 1998: Sportcomplex Damsigt aan het Oosteinde 293 te Voorburg. De velden lagen achter huizen en de ingang was aan het Oosteinde precies tussen twee huizen in. Met het openbaar vervoer was het complex van DEVJO te bereiken via buslijn 22, 45 of 46. Met de sprinter moest je uitstappen op Station Voorburg en dan het viaduct onderdoor.

Ere-voorzitter(s) DEVJO

Herman Verwey

Ereleden DEVJO

G. Kranenburg
D.C. Muijs
H. Keijzer
E. Verboom
D. de Roos
W.J.H. Groenenberg sr
J.P. van Kampen
W. van der Burg
?
?
?

Lid van Verdienste bij DEVJO

?
?
?
?

Zijn we allemaal nog naar op zoek……