TAMUVONA

Den Haag
19-06-1953 - 30-06-1988

Tamuvona vaantje

De oprichting van TAMUVONA

Op 19 juni 1953 werd, in het voormalige Telegraaf-kantoor aan de Nobelstraat te Den Haag, de Telegraaf Amusements Vereniging Ontspanning Na Arbeid, oftewel TAMUVONA opgericht. De nieuwe vereniging diende als een soort personeelsvereniging van de P.T.T. Gestart werd er met een toneelclub maar al spoedig kwamen daarbij de afdelingen judo, tafeltennis, klaverjassen, fotografie, volleybal en paardrijden.
Pas in 1967 werd er bij TAMUVONA de afdeling voetbal opgestart. Eerst werd een veld gehuurd aan de Hoekwaterstraat in Voorburg daarna werd de club onderhuurder bij sv PTT, vervolgens onderhuurder bij Esscher Boys en tenslotte werd de oude kantine van Texas aan de Waalsdorperlaan gekocht en werd er gespeeld op het voormalige veld van DHB.

De voetbalvereniging TAMUVONA speelde in een rood shirt, zwarte broek en rode kousen.

>

Seizoen 1967-1968

>

<

Seizoen 1968-1969

>

<

Seizoen 1969-1970

>

In het seizoen 1969-1970 was de zondag 2e Klasse A van de HVB uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: BBW, Bunker Boys, CWP, DZS (De Zwarte Schapen), GRVC, SVH, TAMUVONA, Toofan en VVOG’62.

Een poule bestaande uit slechts 9 clubs dus dat betekende maar 16 competitiewedstrijden. Van die 16 competitiewedstrijden wist TAMUVONA er slechts 3 in winst om te zetten werd er 1 keer gelijk gespeeld en maar liefst 12 te verliezen. Met 7 punten, en de doelcijfers 26 voor en 61 tegen, eindigde men op een achtste positie van de ranglijst. Hiermee hield men alleen BBW (met -2 punten) onder zich.

<

Seizoen 1970-1971

In seizoen 1970-1971 was de v.v. TAMUVONA nog steeds onderhuurder bij SVPTT op terrein “Filmstad” aan de Benoordenhoutseweg.

De zondag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: DHB, DZS (De Zwarte Schapen), FC Den Haag’67, sv De Jagers, LVSJ, NLS, TAMUVONA, Toofan, VVOG’62 en WIK.

<

Seizoen 1971-1972

>

<

Seizoen 1972-1973

>

De zondag-2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, DHBRK, De Jagers, GDCPH, GRVC, SVH, SVS’70, TAMUVONA, TOOFAN, VOGEL en VVOG’62

TAMUVONA 1 - kopieTAMUVONA 1 in seizoen 1972-1973. Wie heeft er voor ons alle namen op deze foto van Wim den Heijer?

>

Seizoen 1973-1974

Tot 1973 speelde TAMUVONA op Filmstad aan de Benoordenhoutseweg te Den Haag bij zustervereniging SV PTT. Om inkomsten uit een eigen kantine te krijgen, hetgeen noodzakelijk was, werd in het seizoen 1973-194 besloten om te verhuizen naar een complex tussen de Erasmusweg en de Noordweg. De twee velden, waar TAMUVONA gebruik van kon maken grensden aan de Noordwegkant te Wateringen aan de velden van KMD en aan de Haagsche kant aan die van SVH en Escherboys. Een extra hindernis vormde toen een stuk weiland, waar je lopend vanaf de parkeerplaats doorheen moest en waar koeien graasden.
Volgens sommigen oud-leden liep daar ook wel eens een stier, daarom reden veel TAMUVONA-leden vaak om en parkeerde zodoende hun auto bij de voetbalvereniging KMD.

De velden werden gedeeld met zaterdagvereniging SML’46, uiteraard ook al ter ziele. De ‘kantine’ was echt een bouwval. ‘s-Winters was het met één gevelkachel echt niet warm te stoken. Een andere verwarming was er niet, dus zat men aan de bar met de winterjas aan. Bij regen werden de formica tafels verschoven om droog te kunnen zitten. Het mooiste was nog de veld-verlichting, die bestond uit twee bouwlampen, die op het dak van de kantine werden gelegd.
Met rondjes lopen, had je een grondschaduw van 15 meter en naar de kantine toe lopend kon je met moeite je ogen open houden. Verre van optimaal dus allemaal, maar de club had nu wel eindelijk een eigen kantine, twee velden, waarvan één met verlichting!
>

>

Seizoen 1974-1975

Hoe het contact tot stand is gekomen, is niet meer te achterhalen maar in het seizoen 1974-1975 meldde zich ineens twee elftallen van de opheven voetbalvereniging FC Den Haag’65 aan bij de sv TAMUVONA. Een weelde voor de club, want er zaten voor TAMUVONA-begrippen diverse goede voetballers tussen.
Een paar namen van spelers van FC Den Haag’65 waren :Joep Lamers, Jaap Groeneveld, Joop Schueller, Klaas Grotenboer, Joop Kreulen, Han en Willem Romeijn, Simon, Jan en Cor van Beele, Kees Krens, Nars Holsteijn, C. Heijstek, Chris Kipp e.v.a. Eerst- en laatst genoemden waren echt fenomenen. Volgens kenners uit die tijd was er geen speler in de Haagse regio, die een betere stift en dropkick had als Chris Kipp. De keren dat hij scoorde met een dropkick van zo’n 30 a 40 meter waren niet meer te tellen. Bij zo’n schot begon de bal zo’n 10 meter voor het doel te dalen en eindigde meestal even onder de lat tegen het net. Het is echt niet overdreven dat Chris, mits goed begeleid, betaald voetbal had kunnen spelen. Hij was echter, zoals vele andere talenten in die tijd, een supporter van Freddy Heineken.

Joep Lamers daarentegen was een alleskunner. Zelfs keepen kon hij als de beste. Als voetballer watervlug met scorend vermogen. Uiterlijk leek hij een beetje op Johan Cruyff. Joop Schueller was normaal de keeper en dat heeft hij dan ook jarenlang heel behoorlijk gedaan. Jaap Groeneveld, Kees Krens en Nars Holsteijn waren verdedigers, die lichamelijk kontakt niet schuwden. Zelfs de voetballers van NLS hadden ontzag voor deze mannen. Alle drie trouwens waren in het bezit van een geweldige sliding. Kees Krens had ook aanvallende kwaliteiten en was met een vrije trap of corner steevast in het vijandelijk strafschopgebied van de partij te vinden. De rest van de jongens waren goede teamspelers, waar Tamuvona toendertijd heel blij mee was. De vereniging kreeg hier echt een kwantitatieve alsmede een sportieve injectie door.

>

>

Seizoen 1975-1976

Het bestuur van TAMUVONA was voor dit seizoen als volgt samengesteld; D. Wassenburg (voorzitter), C. Smits (vice-voorzitter), T. Kooimans (penningmeester), E. van Welie (2e penningmeester) R. van Neerbos (secretaris), H. van Hasselt (2e secretaris) en T. Zaat (commissaris)
Vele wensen van de TAMUVONA-leden kwamen dit seizoen in vervulling, zoals de verhuizing van TAMUVONA van de Noordweg naar de Buurtweg, op de grens van Den Haag en Wassenaar. De oude kantine van de voetbalvereniging Texas werd overgenomen en TAMUVONA kwam te spelen op het voormalige veld van de voetbalvereniging D.H.B.

oude kantineDe oude kantine van v.v. Texas die in 1975 werd overgenomen door TAMUVONA

De nieuwe kantine ging dus vanaf het seizoen 1975-1976 van start o.l.v. van Ton Zaat als kantine-beheerder.
Het bestuur van TAMUVONA schreef voor dit seizoen 6 senioren-elftallen en 1 damesteam in voor de competitie.
Het 1e elftal van TAMUVONA kwam in het seizoen 1975-1976 uit in de 2e Klasse A van de HVB van het zondag-voetbal. In deze Klasse trof men Azzurri, BBW, CWP, GDCPH, Maasstraat, NLS, Robin Hood, SVDHB, SVS’70, Toofan, Triomph, VOGEL en WVS aan als tegenstander.
O.l.v. de nieuwe trainer Wim Petrici, en met behulp van leider T. Kooimans en verzorger P. Oosterling trok het 1e elftal dit seizoen ten strijde. De verwachtingen voor aanvang van dit seizoen waren groot en trainer Petrici nam alleen genoegen met een uiteindelijke eerste plaats of een plaats die recht had op promotie. Helaas was deze grootspraak voor TAMUVONA niet te realiseren. In de beginfase van de competitie draaide het 1e elftal nog “1 op 1” maar tegen het einde viel men ver terug. TAMUVONA eindigde uiteindelijk met 20 punten uit 26 duels, en een doelsaldo van 26-46, op een teleurstellende 10e positie in de 2e Klasse A HVB.
Toch was men binnen de club erg tevreden over trainer Petrici en mocht hij zodoende in het volgende seizoen alsnog gaan proberen om zijn gedaande belofte voor elkaar te krijgen.
Het 2e elftal van TAMUVONA had als van ouds veel zorg nodig. Tot aan de winterstop speelde dit elftal, o.l.v. Chris Smits, behoorlijk goed en leek het af te gaan op een kampioenschap, maar opeens stortte dit elftal ineen. Leider Smits stond op een gegeven moment bij een uitwedstrijd met slechts 5 spelers waardoor deze wedstrijd niet doorging. Chris Smits legde daardoor zijn leiderschap neer en het 2e elftal ging moeilijke tijden tegemoet. De rest van het seizoen nam voorzitter Wassenburg de taken over van Smits en werden ook weer de punten gehaald. Dit alles resulteerde uiteindelijk alsnog in een 3e plaats in de eindstand.
De resultaten van de andere elftallen van TAMUVONA in dit seizoen waren als volgt; het 3e-elftal eindigde als 8e in de competitie, het 4e-elftal als 5e en het 5e ook als 5e. Het 6e elftal van TAMUVONA was het zorgenkind van de club. Begin september pakte er donkeren wolken samen boven het “zesde”, wat resulteerde in het terugtrekken uit de competitie. Echter in november werden alle spelers weer “van stal” gehaald en kon men zodoende toch weer meedoen aan de competitie.
Het damesteam van TAMUVONA worstelde zich dit seizoen ook al met vallen en opstaan door de competitie heen. Op een gegeven moment was er nog maar een vaste kern van zeven dames die wekelijks voetbalde, de rest werd steeds (stiekem) opgevuld om het elftal compleet te maken. De dames en het bestuur zagen daarom na dit seizoen geen toekomst meer voor dit damesteam en besloten dit elftal binnen TAMUVONA op te heffen.

>

Seizoen 1976-1977

Op de Algemene ledenvergadering van 10 augustus 1976 kwamen, buiten het bestuur, slechts 13 TAMUVONA-leden opdagen. Ondanks deze minimale bezetting besloot het bestuur toch maar om deze vergadering te laten doorgaan.
Tijdens deze ledenvergadering stapten de heren Van Welie en Van Hasselt op en kon men alleen de heer F. Koolhoven verwelkomen in het nieuwe bestuur. Verder besloot men de controbutie vanaf dit seizoen te verhogen van f.7,50 naar f.9,= per maand.
Het bestuur besloot verder om maar liefst 15 spelers van TAMUVONA te royeren wegens een veel te grote controbutie-achterstand.
Voor het seizoen 1976-1977 werden er slechts 5 senioren-elftallen bij de KNVB ingeschreven. Om “gezonde” elftallen wekelijks in het veld te brengen was de elftalcommissie genoodzaakt om het 6e elftal niet in te schrijven. Dit betekende nu wel dat als er spelers waren die zonder meer wegbleven direct door de club werden geschorst. Spelers die achter liepen met betalen van de controbutie werden vanaf heden niet meer opgesteld. Een drastische maatregel van de E.C. maar het hielp wel. Nu kwam bijna iedereen “gewoon”opdagen voor een wedstrijd en stonden zodoende de meeste elftallen met (te) veel wisselspelers. Na dit enige tijd te hebben aangekeken besloot de Elftal-Commissie op 18 oktober 1976 alsnog een 6e-elftal voor de competitie in te schrijven.
In het tweede jaar van trainer Wim Petrici kwam TAMUVONA uit in de 2e Klasse A HVB met ditmaal als tegenstanders; Azzurri, BBW, CWP, GDCPH, NLS, Robin Hood, De Ster, SVS’70, Toofan, Triomph, Vliethage, VOGEL en WVS.
De verwachtingen waren, mede door het goede verloop van de oefenwedstrijden, hoog gespannen maar de eerste competitiewedstrijd, uit bij GDCPH, ging echter (wederom) teleurstellend door TAMUVONA verloren met 3-1. Hierna volgde er een knap herstel met overwinningen op Robin Hood (5-2) en CWP (5-0).
In de vierde competitiewedstrijd werd er 2-2 gespeeld bij VOGEL en hierna volgde er een totaal onnodige 2-3 thuisnederlaag tegen Toofan. Het team van trainer Petrici leek hierna wakker geschud en zette een zeer knappe serie wedstrijden neer. Er werd n.l. achtereenvolgens gewonnen van Vliethage (5-1), De Ster (1-5), Azzurri (1-2) en Triomph (1-0) Na de overwinning op Triomph mocht TAMUVONA zich voor het eerst koploper van de 2e Klasse HVB noemen. Helaas bleef men echter niet echt lang koploper want in de daarop volgende wedstrijd verloor men n.l. weer met maar liefst 4-1 van WVS. Ondanks deze “miskleun” bleven de resultaten van TAMUVONA 1 niet onopgemerkt. Leden die men al een lange tijd niet hadden gezien toonde weer interesse en dit kon je langs de lijn ook goed constateren want de belangstelling bij wedstrijden van het 1e elftal namen met de week toe.
De strijd bovenin de 2e Klasse HVB was nu bijzonder spannend want maar liefst vier clubs (CWP, TAMUVONA, GDCPH en Robin Hood) stonden met 13 punten uit 9 wedstrijden op een gedeelde 1e plaats. NLS volgde dit viertal op slecht een punt.
Op zondag 21 november volgde er de topper tussen CWP en TAMUVONA. Het werd een zeer spannende wedstrijd met een veel beter TAMUVONA maar helaas viel vier minuten voor tijd aan de andere kant de beslissing toen CWP de 1-0 scoorde. Zo verloor men dus deze wedstrijd volkomen onverdiend en moest men na deze uitslag weer een stapje terug doen in de race om het kampioenschap.
Op 28 november speelde TAMUVONA al haar laatste competitiewedstrijd van het jaar 1976 want daarna volgde er een lange reeks van afkeuringen. Thuis tegen SVS’70 boekte men een nuttige 4-0 overwinning.
De stand tijdens de winterstop bovenin de 2e Klasse HVB bleef ongekend spannend want die was n.l.; 1. CWP 11-17, 2. Robin Hood 12-17, 3. WVS 13-17, 4. GS Azzurri 13-16, 5. GDCPH 11-15 en 6. TAMUVONA  12-15. Grote man in de eerste seizoenshelft bij TAMUVONA was Peter Krens, want deze spits wist in 12 wedstrijden al 15 maal te scoren.
Na 8 weken geen voetbal mocht TAMUVONA op 30 januari 1977 dan eindelijk weer in competitieverband aantreden. Helaas liep men echter wel in het thuisduel tegen VOGEL (1-1) tegen duur puntenverlies aan. Hierna volgde er gelukkig wel weer overwinningen op Vliethage (2-6) en Toofan (2-1) maar in de maand maart kwam er in de prestaties een beetje de klad erin. Na de “dure” nederlaag tegen Robin Hood (2-1) en de daarop volgende gelijke spelen tegen BBW (1-1), NLS (2-2) en De Ster (3-3) waren de kansen op een eventueel kampioenschap volledig verspeeld.

De “Portugezen” van GDCPH werden uiteindelijk kampioen van deze 2e Klasse A van de HVB met 37 punten. TUMUVONA wist van de 26 competitiewedstrijden er 12 in winst om te zetten, speelde 6 keer gelijk en werd er 8 maal verloren. Met 30 punten, en een doelsaldo van 62 voor en 40 tegen eindigde TAMUVONA uiteindelijk op zesde positie van de 2e Klasse A van de HVB.
Peter Krens scoorde uiteindelijk maar liefst 28 doelpunten voor TAMUVONA 1 in competitieverband, Chris Kipp volgde hem met 10 doelpunten.
Het 2e elftal van TAMUVONA draaide een zeer goed seizoen en eindigde, samen met GDS 2, op een gedeelde eerste plaats. Helaas verloren de mannen van Wout Vrolijk de beslissingswedstrijd tegen GDS en werden dus geen kampioen.
TAMUVONA 3 ging de competitie met vijf overwinningen op rij grandioos van start maar halverwege het seizoen werd dit elftal teruggetrokken uit de competitie. De oorzaak hiervan was dat dit elftal wekelijks spelers moest afstaan aan de hogere elftallen.
Op 26 mei 1977 vond er bij TAMUVONA weer een Algemene ledenvergadering plaats. Eén van de belangrijkste punten deze avond was de samenstelling van het bestuur voor het aankomende seizoen, hieruit kwam de volgende samenstelling uit de bus: D. Wassenburg (voorzitter), F. Koolhoven (2e voorzitter en kantinechef), T. Kooymans (penningmeester), H. v.d. Bergh (2e penningmeester en totocommissaris)), R. van Neerbos (secretaris) en P. Vermeer (materiaalcommissaris).

Seizoen 1977-1978

Mede door diversen nieuwe leden kon TAMUVONA bij aanvang van dit seizoen wederom 6 senioren-elftallen inschrijven voor de competitie. Helaas bleek echter later dat diverse leden alleen “mooi weer voetballers” waren en lieten hun clubgenoten tijdens de winterperiode letterlijk en figuurlijk in de kou staan. Dit bracht voor de Elftal-commissie grote problemen met zich mee. Het gevolg hiervan was dus dat het 6e elftal in de wintermaanden noodgedwongen uit de competitie moest worden teruggetrokken.
Zeer verheugend nieuws binnen TAMUVONA was dat er vanaf dit seizoen voor het eerst in de historie van de club met een jeugdafdeling werd gestart.
Het was tijdens het seniorentoernooi (mei 1977) om de Telegraafwisselcup, dat op een bijveld de jeugd in een vriendschappelijke wedstrijd tegen buurman Postalia voor het eerst in actie kwam. Heel mondjesmaat met 11 pupillen en 13 welpen werd er doorgezet en na nog een aantal trainingen werden de twee elftallen voor de competitie ingeschreven. Op 3 augustus 1977 werd er dan ook serieus begonnen bij de jeugdafdeling.
Bij de pupillen van TAMUVONA bleken al wat jongens te zitten die de voetbalsport al wat langer hadden beoefend. In een spannende competitie werd de pupillen 1 met een neuslengte voorsprong op SEV kampioen. Met 38 punten en een doelsaldo van 64 voor en 20 tegen was dit natuurlijk geen slecht resultaat voor een debutant.
Bij de welpen was het helaas een ander verhaal want zij werden in een te hoge klasse ingedeeld. Eenmaal in een “lagere” poule werden overwinningen afgewisseld met nederlagen.

Ook in het seizoen 1977-1978 kwam het 1e elftal van TAMUVONA, o.l.v. trainer Wim Petrici, uit in de 2e Klasse zondag HVB. Deze Klasse bestond dit seizoen uit 14 teams en dat waren naast TAMUVONA; Azzurri, DUNO, sv International, NLS, De Ster, SVS’70, SVH, Toofan, Triomph, Vliethage, VOGEL, WVS en FC Zoetermeer.
Op zondag 28 augustus 1977 startte TAMUVONA de competitie thuis tegen DUNO. De zenuwen bij de spelers was de voornaamste hoofdzaak dat de hoge verwachtingen van het team van Petrici niet geheel uitkwamen want de wedstrijd eindigde in een teleurstellende 1-1. Gelukkig pakte TAMUVONA hierna de draad weer goed op en werden achtereenvolgens VOGEL (0-2), WVS (3-1), Vliethage (1-2), Triomph (5-0) en Toofan (1-5) verslagen.

>

Later hier meer over seizoen 1977-1978……
>

>

Seizoen 1978-1979

Voor aanvang van het seizoen 1978-1979 was er tijdens de ledenvergadering een nieuw TAMUVONA-bestuur samengesteld. Dit bestuur bestond nu uit: D. Wassenburg (voorzitter), F. Koolhoven (2e voorzitter en kantinebeheerder), T. Kooymans (penningmeester), H.v.d. Bergh (2e penningmeester en lotto & toto commissaris), H. Wubben (secretaris), J. van Houten (2e secretaris), E. Rosenthal (jeugdvoorzitter) en F. Viceisza (voorzitter elftal-commissie). Vanaf dit seizoen werd de contributie binnen de vereniging verhoogd naar 11 gulden per maand.

Het hoogtepunt van seizoen 1978-1979 was toch wel de toezegging van de Gemeente dat TAMUVONA in de toekomst het nieuwe complex, dat was gelegen aan de Buurtweg naast het terrein van de voetbalvereniging JAC, mogen gaan bespelen. Weliswaar moest men dit complex gaan delen met een andere vereniging, maar in ieder geval kreeg TAMUVONA nu eindelijk wel de beschikking over een eigen speelveld met een daarbij horende kantine. Sinds zaterdag 21 oktober 1978 prijkte er dan ook in de kantine een mooie maquette, gemaakt door Joop Hofland, die liet zien hoe het nieuwe clubhuis van TAMUVONA in de toekomst er uit gaat komen te zien.

Bij aanvang van dze competitie telde TAMUVONA 83 senioren-spelers. Omdat 6 (elftallen) x 13 (spelers) nog altijd 78 is schreef het bestuur voor dit seizoen weer 6 senioren-elftallen in voor de competitie. Echter door allerlei omstandigheden werd er al snel het 6e elftal alweer teruggetrokken uit de competitie. Zeer verheugend was de groei bij de jeugdafdeling van TAMUVONA want in dit seizoen startte men met maar liefst 4 elftallen, t.w. een B1, Pupillen 1, Welpen 1 en Mini-Welpen 1.

Het 1e elftal van TAMUVONA werd voor dit seizoen ingedeeld in de 2e Klasse B van de HVB en moest daarin om de punten gaan strijden met de volgende elftallen: Toofan, GDCPH, Taurus, Dynamo’67, WVS, Triomph, SVS’70, TEDO, BWS en FC Zoetermeer.

Tamuvona 1TAMUVONA 1 seizoen 1978-1979. Staand v.l.n.r: Nelis Haring (grensrechter), Jan van Houten (leider), Simon van Beele, Eef Holstein, Beerenbak, Bull Barbier, Kees de Mos, Cor van Beele en Henk Gordeau (trainer). Gehurkt v.l.n.r: Bert Harterink, Wim van Laar, Willem Chow, Peter Krens, Kees Krens, Dick Richards en Nelis Kamerbeek. Deze foto van Tamuvona 1 is gemaakt aan de Steenwijklaan vlak voor de wedstrijd tegen WVS.

De trainingen van het 1e elftal waren vanaf dit seizoen overgenomen door Henk Gordeau, oud 1e elftalspeler van TAMUVONA. Voor Nas Holstein begon het seizoen gelijk al dramatisch want in een vriendschappelijk partijtje voetbal brak deze 1e elftalspeler zijn rechter onderbeen op twee plaatsen.
Op zondag 3 september 1978 begon in de afdeling Den Haag weer de strijd om de felbegeerde promotie-plaatsen weer los te breken. TAMUVONA 1 startte de competitie overdonderend met een 0-8 zege bij BWS. Spits Peter Krens maakte de eerste vijf doelpunten op rij en de 0-6, 0-7 en 0-8 werd gescoord door Simon van Beele. Echter in de tweede wedstrijd, thuis tegen TEDO, leed TAMUVONA een smadelijke nederlaag van maar liefst 0-5. het unieke feit deed zich voor dat er na deze nederlaag maar liefst 3 competitiewedstrijden op rij werden afgekeurd.
Op zondag 8 oktober konden de mannen van trainer Gordeau eindelijk weer het veld in en won men met 1-3 bij WVS. Ook de hierop volgende uitwedstrijd wist TAMUVONA te winnen want bij FC Zoetermeer werd het door doelpunten van Chris Kipp, Kees de Mos en Simon van Beele 0-3. Helaas kon men deze stijgende lijn niet doortrekken want vervolgens werd er 1-1 gelijk gespeeld tegen Taurus en verloor TAMUVONA thuis met 0-1 van GDCPH.
In de vijfde thuiswedstrijd van dit seizoen, tegen Triomph, wist TAMUVONA op 19 november eindelijk de volle winst (1-0) te pakken. Weken van langdurige regen en Koning winter deed ervoor zorgen dat TAMUVONA in competitieverband dit jaar niet meer in actie kwam. Hiermee was het jaar 1978 weer voorbij gevlogen en alles was binnen TAMUVONA redelijk naar wens verlopen.

Intussen bleef het weer zo slecht dat men de voetbalschoenen nog steeds in het vet konden laten staan. Na, zoals gezegd, op 19 november 1978 de laatste competitiewedstrijd gespeeld te hebben ging op zondag 18 maart 1979 de competitie voor TAMUVONA weer van start. Het 1e elftal won thuis vrij eenvoudig met 2-0 van SVS’70 en mede door het verlies van koploper TEDO behoorde het team van trainer Gordeau ineens weer bij één van de grootste kanshebbers voor de bovenste plaats. Het eerste elftal hield de race om promotie tot aan de Paasdagen vol. Helaas ging deze hoop alweer snel teniet want de mannen van trainer Gordeau moesten door die lange periode van afkeuringen binnen een week vier wedstrijden inhalen en liepen daarin tegen nederlagen aan tegen Dynamo’67 (4-1) en SVS’70 (2-1) en het 1-1 gelijke spel tegen WVS.

Het seizoen 1978-1979 ging ook voor de lagere elftallen als een nachtkaars uit. De al eerder vermelde zeer lange competitieonderbreking was daar debet aan. Door de vele inhaalwedstrijden kreeg TAMUVONA meer en meer te kampen met incomplete teams. Het was triest te constateren dat het lagere voetbal kennelijk niet meer die interesse genoot als in de voorgaande jaren.

Seizoen 1979-1980

De Algemene Ledenvergadering van dinsdag 2 oktober 1979 werd een van de kortste uit de historie van TAMUVONA want binnen het uur waren alle agendapunten afgehandeld. De contributie voor de senioren werd verhoogd naar 12 gulden per maand en bij de jeugd naar f.5,50 per maand. De heren Ton van Leersum, Dick van Elck en Gerard Kock meldde zich aan bij de jeugdcommissie. Piet Vermeer en Henk van de Bergh bedankten voor hun bestuursfunctie maar bij gebrek aan tegenkandidaten bleek Van der Bergh bereid om zijn functie nog een seizoen te vervullen.
Het bestuur bestond zodoende dit seizoen uit: D. Wassenburg (voorzitter), H. Wubben (secretaris), T. Kooymans (penningmeester) en Dick van Elck (jeugdsecretaris).

Voor het seizoen 1979-1980 schreef het bestuur  van TAMUVONA 5 seniorenelftallen in voor de competitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit een A1, C1, D1 en twee Miniwelpenteams. Ook de zaalvoetbalcompetitie begon weer in de maand augustus waaraan TAMUVONA met drie teams ging deelnemen.

Het eerste elftal van TAMUVONA kwam dit seizoen uit in de 2e Klasse A van de HVB, samen met BWS, CWP, GDCPH, De Jagers, JuVentas, De Ooievaars, SVH, SVS’70, Wit Blauw RK en FC Zoetermeer.
Wederom o.l.v. trainer/speler Henk Gordeau begon TAMUVONA uitstekend aan de competitie met overwinningen op CWP (0-1) en BWS (7-1). Bij de 7-1 overwinning wist overigens Peter Krens maar liefst vijf maal te scoren. In de hierop volgende wedstrijd, thuis tegen Wit Blauw RK, moest TAMUVONA alle zeilen bijzetten om een nederlaag te voorkomen en werd het uiteindelijk 2-2. Een week later volgde er weer een (teleurstellend) gelijkspel. Bij het laag genoteerde SVS’70 werd het 1-1. Op zondag 7 oktober pakte men de draad weer op en werd sv De Jagers met 4-2 verslagen, gevolgd door een tweemaal 2-2 gelijkspel tegen achtereenvolgens De Ooievaars en GDCPH.
De laatste vier competitiewedstrijden van het jaar 1979 werden door TAMUVONA allemaal in winst omgezet. Zo werden Juventas (2-4), FC Zoetermeer (2-5), SVH (0-2) en CWP (2-1) vrij gemakkelijk verslagen.
TAMUVONA sloot de eerste competitiehelft dus ongeslagen af met een prachtige koppositie van de 2e Klasse A van de HVB. De stand bovenin de 2e Klasse tijdens de winterstop was namelijk als volgt: 1. TAMUVONA 11-18, 2. Wit Blauw RK 11-17, 3. Juventas 11-16, 4. De Ooievaars 9-14 en 5. SVH 10-12.

Na een lange winterstop zette de mannen van trainer Gordeau op zondag 10 februari 1980 hun zegereeks gewoon voort door uit bij GDCPH met 1-2 te winnen. Ruud de Vos scoorde de eerste treffer en speler/trainer Henk Gordeau bepaalde de eindstand op 1-2. Op zondag 24 februari won TAMUVONA de uiterst belangrijke wedstrijd tegen mede titel-gegadigde De Ooievaars met maar liefst 5-0 door drie doelpunten van Peter Krens en twee van Henk Gordeau. Een grootse prestatie die de club weer een stapje dichter bij het beoogde doel (promotie naar 1e Klasse) deed belanden. Dit was nog meer het geval toen men na deze 5-0 overwinning kreeg te horen dat ook concurrent Wit Blauw had verloren van FC Zoetermeer.
TAMUVONA ging ongestoord door met winnen en versloeg achtereenvolgens SVH (1-0), FC Zoetermeer (1-0) en SVS’70 (4-2).
Op 30 maart leek TAMUVONA bij sv De Jagers met 0-2 te gaan winnen maar vlak voor tijd werd deze voorsprong op knullige wijze prijsgegeven (2-2). Op zich geen ramp natuurlijk want er was inmiddels een ruime voorsprong op de concurrentie opgebouwd. De stand bovenin de 2e Klasse A was namelijk nu als volgt: 1. TAMUVONA 16-28, 2. Wit Blauw 15-22, 3. De Ooievaars 15-21, 4. Juventas 15-21 en 5. SVH 16-18.

Op zondag 13 april 1980 stond de belangrijke wedstrijd TAMUVONA-Juventas op het programma. Aangezien de plaatsen één en twee in de eindrangschikking van de 2e Klasse A rechtstreeks zouden promoveren naar de 1e Klasse HVB zou winst op Juventas sowieso recht geven op promotie.
Het was die dag een mooie zomerse dag en een grote supportersschare hadden de weg naar Groenendaal te Wassenaar weten te vinden. In een nerveuze eerste helft was het een kwestie van afwachten  en elkaar aftasten. De ruststand was dan ook 0-0. In de tweede helft koos TAMUVONA voor de aanval en moest Juventas duidelijk het antwoord schuldig blijven. Peter Krens zette met een geweldig doelpunt (een streep precies in de rechter bovenhoek) TAMUVONA op een 1-0 voorsprong en Henk Gordeau maakte op koele wijze de 2-0. Nog even kwam Juventas terug in de wedstrijd door de 2-1 te maken maar vier minuten voor tijd maakte Peter Krens aan alle onzekerheid een einde, 3-1. De promotie naar de 1e Klasse HVB was hiermee een feit maar het echte feest moest nog even wachten. Op zondag 20 april kon TAMUVONA op de Steenwijklaan bij BWS het kampioenschap binnen gaan halen.

Werd de promotiewedstrijd tegen Juventas nog op een schitterende zomerse dag gevoetbald, een week later bij BWS was het koud en guur, met harde windstoten, hagel en regen. In de kampioenswedstrijd kwam TAMUVONA al heel snel op een 0-1 voorsprong door een doelpunt van Bert Harterink. Een massaal en stug verdedigend BWS kwam vlak voor de rust nog wel op 1-1, wat tevens de ruststand was. In de tweede helft was er maar één ploeg die voetbalde en dat was TAMUVONA maar de bal wilde in eerste instantie maar niet in het BWS-doel. Een kwartier voor tijd wist Henk Gordeau dan toch een gaatje te vinden en zijn steenharde schot verdween in het BWS-doel, 1-2. Op de valreep wist Peter Krens zelfs de 1-3 te maken en zodoende kwam het kampioenschap terecht bij het ongeslagen TAMUVONA terecht.
Een uitzinnige menigte namen de spelers op de schouders en het hele gezelschap vertrokken z.s.m. terug naar de TAMUVONA-kantine waar de spelers rond 17.30 uur werden gehuldigd.

De A-selectie die verantwoordelijk was voor het kampioenschap van TAMUVONA 1 in de 2e Klasse A van de zondagafdeling bestond uit: Henk Gordeau (trainer/speler), Jan van Houten (begeleiding), Nelis Haring (begeleiding), Theo van der Geer (keeper), Ruud de Vos, Peter Krens, Bert Harterink, Chris Kipp, Cees Krens, Willem Chow, Kees de Mos, Cor van Beele, Herman Muiselaar, Paul Blok, Hennie van Haag, Ton de Kruyf en Jack de Jong.
(WIE KAN ONS HELPEN AAN DE KAMPIOENSFOTO VAN TAMUVONA 1?)

Goed, er moest nog één wedstrijd gespeeld worden en TAMUVONA wilde haar ongeslagen status van dit seizoen wel in tact houden. Op zondag 4 mei moest men echter wel “uit” aantreden tegen de nummer twee Wit Blauw RK. Dit lukte ook want door doelpunten van Peter Krens en Chris Kipp (en twee van Wit Blauw) werd het uiteindelijk 2-2 en behaalde TAMUVONA uit 20 wedstrijden maar liefst 34 punten.

Op zaterdag 3 mei 1980 volgde er nog een receptie ter gelegenheid van het kampioenschap van TAMUVONA 1, een week later gevolgd door een kampioensfeest voor de gehele A-selectie met begeleiding en hun dames. Plaats van handeling was uiteraard de TAMUVONA-kantine op Groenendaal.

Nadat trainer Henk Gordeau in eerste instantie te kennen had gegeven om na twee seizoenen het voor gezien te houden besloot hij uiteindelijk toch om ook voor het seizoen 1980-1981 aan te blijven.

Seizoen 1980-1981

Eindelijk was de gemeente begonnen met de aanleg van de nieuwe velden op het toekomstige terrein van TAMUVONA. Met de aanleg van deze nieuwe velden kwam er een opzienbarende vooruitgang in de huidige toestand in de onzekerheid waar de club al jaren te maken had. Het had er nu alle schijn van dat er eindelijk een beetje schot kwam in de nieuwbouwplannen.

Het bestuur van TAMUVONA was voor dit seizoen als volgt samengesteld: D. Wassenburg (voorzitter), H. Wubben (secretaris), T.A. Kooymans (penningmeester) en A. van Leersum (jeugdsecretaris).
Na drie jaar de Lotto en Toto te hebben bijgehouden stopte Henk v.d. Bergh er dit seizoen bij. In die drie jaar had Henk er voor gezorgd dat de inkomsten voor TAMUVONA enorm waren toegelopen. Met deze Lotto en Toto verdiende Van der Bergh zo’n 6000 gulden per seizoen voor zijn TAMUVONA.

Het bestuur van TAMUVONA schreef voor dit seizoen 5 senioren-elftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond in eerste instantie uit een A1-, C1-, Pupillen1-, Welpen1 en Mini-Welpen1-team maar per 18 oktober 1980 moest men besluiten om het C1-elftal terug te trekken.

Na het kampioenschap van het vorige seizoen kwam het 1e elftal van TAMUVONA dit seizoen uit in de 1e Klasse HVB. De zondag 1e Klasse A HVB was voor het seizoen 1980-1981 als volgt samengesteld: Duindorp SV, DVC, GSC, LYRA, NLS, OSC, Robin Hood, TAMUVONA, TEDO, Valkeniers, VVM en Zwart Blauw.
Van donateur Van Breukelen, eigenaar van cafe-koffiehuis “de Asplaag”, kregen alle selectiespelers een fraaie voetbaltas aangeboden. Een voetbaltas niet alleen in de clubkleuren, maar waar ook nog in grote letters de naam van de vereniging op prijkte.

Op zondag 7 september 1980 startte de competitie in de 1e Klasse HVB en moest TAMUVONA op eigen terrein aantreden tegen ex Hoofdklasser De Valkeniers. Bij rust leidde de Rijswijkers met 0-1 maar in de tweede helft nam TAMUVONA het initiatief. Binnen een kwartier was de achterstand teniet gedaan door twee doelpunten van Peter Krens.Hiermee werd de eerste competitiewedstrijd in de 1e Klasse winnend afgesloten. Een betere start had het team van trainer Henk Gordeau zich niet kunnen indenken.
Helaas werden de hierop volgende wedstrijden tegen OSC (2-1) en Robin Hood (1-3) verloren. In de vierde competitiewedstrijd wist TAMUVONA  weer een overwinning uit het vuur te slepen. Bij LYRA werd het 1-2 door doelpunten van Aad Zoutenbier en wederom Peter Krens. De debutant van de 1e Klasse draaide een redelijk constant seizoen met een aantal nederlagen maar toch merendeels overwinningen. Hoogtepunt was toch wel op zondag 12 oktober toen “thuis” VVM met 5-4 werd verslagen. Deze wedstrijd bracht werkelijk alles wat het voetbal zo mooi maakte met spanning, sensatie, vreugde en verdriet en natuurlijk Peter Krens die weer driemaal het net vond.
Uiteindelijk eindigde TAMUVONA met 21 punten uit 22 wedstrijden op een keurige vijfde plaats in de 1e Klasse A HVB, achter Zwart Blauw (36 punten), TEDO (36), VVM (24) en NLS (22).

>

>

Seizoen 1981-1982

Positieve berichten aan het begin van seizoen 1981-1982 want bij de Gemeente Wassenaar waren geen bezwaarschriften van buurtbewoners wat betreft de bouw van de nieuwe kantine binnengekomen. De desbetreffende stukken werden nu doorgestuurd naar Gedeputeerde Staten en als ze hiervan terugkomen is het dan alleen nog wachten op de bouwvergunning van Bouw- en Woningtoezicht.

TAMUVONA startte de competitie met 5 seniorenelftallen. Het streven van de club was om dit seizoen met 6 seniorenelftallen te gaan voetballen maar dan moesten er nog zo’n vijf a zes spelers bijkomen. Dit lukte op een gegeven moment ook zodat het bestuur op 13 september een zesde elftal bij de KNVB kon inschrijven.
De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1, C1, Welpen 1 en Mini Welpen 1. Verder werden er nog 2 zaalvoetbalteams voor de competitie ingeschreven.

De trainingen van de lagere elftallen stond onder leiding van Jan van Houten. Bij de jeugd waren de trainers Ruud de Vos, Kees de Mos en Simon van Beele.

Het 1e elftal van TAMUVONA kwam dit seizoen uit in de 1e Klasse B van de HVB en ontmoette daarin de volgende clubs; CWP, DVC, Marathon, NLS, Paraat, Postalia, Quintus, SVDHB, Valkeniers, VDS en VVM.

De A-selectie van TAMUVONA bestond in het seizoen 1981-1982 uit de volgende spelers: C. Barnhoorn, N. Beck, S. van Beele, C. van Beele, J. van Beele, P. Block, J. v.d. Bosch, H. Dille, N. van Dijk, H. van Haag, A. Harterink, N. Holstein, C. Kipp, K. Krens, T. de Kruyff, W. van der Laar, C. de Mos, H. Muiselaar, R. Oldenburg, P. Plugge, M. van der Pot, D. v.d. Post, L. Thiry, L. van Veen, R. de Vos, R. aan de Wiel, M aan de Wiel en H. Wubben. Trainer was H. Gordeau.

Op zondag 6 september 1981 begon TAMUVONA 1 uitstekend aan de competitie met een 2-1 zege op Paraat. Chris Kipp en Leo van Veen waren de doelpuntenmakers. Ook de volgende wedstrijd wist TAMUVONA met 2-1 te winnen, met wederom een doelpunt van Chris Kipp en eentje van Paul Block.
De derde competitiewedstrijd, uit bij VDS, werd afgekeurd en hierna volgde het derde thuisduel van TAMUVONA, ditmaal tegen SVDHB. Wederom wist de formatie van trainer Henk Gordeau te winnen, ditmaal met 3-0 door doelpunten van Peter Krens, Chris Kipp en Paul Block. Met deze zege stond TAMUVONA ongeslagen aan kop van de 1e Klasse B van de zondag HVB.
Opvallend was dat zo vroeg in de competitie een algehele afkeuring was voor de speelrondes vier en vijf. Overvloedige regenval was hiervan de oorzaak. Op 18 oktober volgde er wederom een thuiswedstrijd voor TAMUVONA, ditmaal tegen Postalia. Helaas konden de “rood-zwarten” de koppositie niet waarmaken en verloren dit duel uiteindelijk met maar liefst 1-4. Hierna werden de prestatie’s van TAMUVONA minder en verloor men o.a. van VDS (3-1) en werd er gelijk gespeeld (2-2) tegen NLS.
Tijdens de winterstop stond TAMUVONA, met 9 punten uit 8 wedstrijden, op de vijfde plaats van de 1e Klasse B HVB. Koplopers waren NLS en VVM, beide met 13 punten uit 8 wedstrijden.

Na ruim twee maanden niet gevoetbald te hebben mocht TAMUVONA op zondag 31 januari 1982 eindelijk weer een competitiewedstrijd spelen. Op die dag werd CWP met 2-0 verslagen door doelpunten van Cock Barnhoorn en Bert Harterink. Een week later won het team van Henk Gordeau weer, ditmaal met 1-0 bij SVDHB. Marcel Pot was in dit duel de “matchwinner”. Helaas bleef het bij TAMUVONA bij deze kleine opleving want vervolgens werd er met grote cijfers verloren van  Quintus (0-4) en VVM (5-1) en was de competitie in principe afgelopen voor de mannen van Gordeau.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 30-47, eindigde TAMUVONA op de zevende positie van de ranglijst van de 1e Klasse B.

>

Seizoen 1982-1983

Het seizoen 1982-1983 ging de geschiedenisboeken in als één van de mooiste uit het bestaan van TAMUVONA. De club mocht tijdens dit seizoen eindelijk bezit gaan nemen van haar nieuwe accommodatie aan de Buurtweg te Wassenaar.
Tijdens de zomerstop hielpen veel leden van TAMUVONA mee met alle werkzaamheden aan de nieuwbouw. Alle sanitaire leidingen werden aangebracht, de dakbedekking werd aangelegd en de hele vloer van de kantine werd van plavuizen voorzien. Door de hulp van al die vrijwilligers schoot de kantine als een paddenstoel uit de grond.

Aangezien bij aanvang van dit seizoen de nieuwe accommodatie van TAMUVONA nog niet klaar was, bleef de club voorlopig nog gebruik maken van haar oude speelveld aan de Waalsdorperlaan. De definitieve overgang naar het nieuwe complex zou dus pas plaats gaan vinden zodra de nieuwe kantine in zijn geheel klaar was.

Op de bestuursvergadering van woensdag 11 augustus 1982 werd er bij TAMUVONA een nieuw bestuur samengesteld. Het nieuwe bestuur zag er nu als volgt uit: D. Wassenburg (voorzitter), H.J.W. Wubben (secretaris / penningmeester), N. Haring (vice voorzitter en jeugdvoorzitter), Henk Gordeau (wedstrijdsecretaris), Ton van Leersum (jeugdsecretaris), C.L. de Mos (2e penningmeester) en H.J. v.d. Berg (toto en lotto-commissaris) en Jan van Houten (Public Relations).

Eindelijk was het dan zover! Zaterdag 11 december 1982 werd één van de belangrijkste dagen in het bestaan van TAMUVONA. Terwijl op die dag ‘s-ochtends om 08.00 uur door de spelers van het 1e-, 2e- en 3e-elftal nog het tegelpad rond de kantine moest worden aangelegd en alle bestuursleden nog volop aan het schoonmaken waren, steeg de spanning of alles wel op tijd klaar zou zijn. Gelukkig werd deze klus nog ruim voor 15.00 uur geklaard zodat alle activiteiten rondom de opening van het nieuwe TAMUVONA-complex konden gaan beginnen.
de nieuwe kantine werd door de Directeur-Generaal van de PTT, de heer Drs. Ph. Leenman officieel geopend. Na de openingsspeech van de heer Leenman kwamen ook nog de heren Brouwer (van de NVPTT), Jongbloed (namens de HVB) en de heer Romp (Gemeente Den Haag) aan het woord.
Het bestuur van TAMUVONA ontving tal van cadeau’s en bloemen en het damesteam serveerde ondertussen de hapjes en drankjes. ‘s Avonds volgde er nog een spetterende feestavond voor alle leden, donateurs en sponsoren. Kortom, TAMUVONA leefde als nooit te voren!


Het interieur van de nieuwe TAMUVONA kantine.

Een aantal leden van de club namen vervolgens het initiatief om wekelijks een loterij te gaan organiseren en een doelpuntenactie op touw te gaan zetten. Dit alles ten bate voor een lichtinstallatie rondom het nieuwe veld.
Begin februari 1983 waren de eerste reclameborden gereed en werden daarvan in totaal zes stuks langs het veld geplaatst.

Niet alleen qua accommodatie ging het TAMUVONA voor de wind. Ook bij het ledenaantal zagen we in het seizoen 1982-1983 een flinke opleving. Ten eerste was het gehele A-elftal van vorig seizoen overgegaan naar de seniorenafdeling. Bovendien ging TAMUVONA dit seizoen officieel van start met een dameselftal en zagen we ook een groei bij de zaalvoetbalafdeling. Het bestuur schreef hierdoor 5 seniorenelftallen en 1 damesteam bij de KNVB in. De jeugdafdeling van TAMUVONA bestond ditmaal uit een C1, D1 en E1. Verder deden er 2 zaalvoetbalteams mee aan de competitie.

TAMUVONA had dit seizoen dus voor het eerst een dameselftal ingeschreven voor de competitie. Dit team bestond uit de volgende dames: Sandra Block, Wilma Block, Annemarie Demkes, Monica de Jong, Rina Koolhoven, Petra Krens, Sandra Krens, Leny Wildeberg, Patty Wildeberg, Vera Heijmans, Marja Steffens, Conny Steenwijk, Janny Steenwijk en Yvonne Clement.
De dames kwamen dit seizoen uit in de 2e Klasse A en ontmoette daarin: ADS, Zoetermeer, DWO, Oranje Blauw, GDS, Westlandia, Paraat, VELO en RKSVM.

De A-selectie van TAMUVONA startte het seizoen 1982-1983 met een nieuwe trainer. Leo van Veen was namelijk de opvolger geworden van Henk Gordeau. Gelukkig ging Henk Gordeau niet verloren voor de club want hij ging dit seizoen, samen met Jack de Jong, de lagere elftallen van TAMUVONA trainen.

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1982-1983 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, Full Speed, sv International, Juventas, Marathon, OSC, Paraat, TAMUVONA, TEDO, Valkeniers, VDS en Wit Blauw RK.
Het 1e elftal van TAMUVONA speelde overigens dit seizoen voor het eerst in de historie van de club met shirtreclame. VEKO Koeltechniek B.V. uit Zoetermeer had zich hiervoor garant gesteld.
Allemaal positieve berichten dus alleen de prestaties van TAMUVONA 1 waren dit seizoen helaas niet zo best. Begin november hield trainer Leo van Veen het voor gezien en werd hij tijdelijk opgevolgd door Henk Gordeau. Vanaf januari 1983 nam Wim Petrici het stokje van Gordeau weer over. TAMUVONA bivakkeerde lange tijd op de onderste plaats van de 1e Klasse B van de HVB maar had het geluk dat sv International zich vlak voor het oude van de competitie terug trok en zodoende bleef TAMUVONA gehandhaafd voor de 1e Klasse HVB.
Van de uiteindelijk 20 wedstrijden wist TAMUVONA alleen van OSC (1-2), Concordia (2-5) en Full Speed (1-0) te winnen. Verder speelde men zeven keer gelijk en werd er tienmaal verloren.

Het bleek overigens dat TAMUVONA op haar nieuwe complex over één van de beste velden van Den Haag beschikte want het gebeurde regelmatig dat er bij een algehele afkeuring er altijd wel een vriendschappelijke wedstrijd op haar eigen terrein gespeeld kon worden.

Seizoen 1983-1984

Op de Algemene Ledenvergadering van maandag 19 september 1983 besloot Dick Wassenburg zich niet meer beschikbaar te stellen als voorzitter van TAMUVONA. De heer Wassenburg begon in 1973 als secretaris bij de club en was nu alweer zeven jaar voorzitter van TAMUVONA maar had nu besloten om na de hectische periode van de afgelopen jaren, waarin er zo veel was gebeurd met de club, meer tijd aan zijn vrouw en kinderen te gaan besteden.
Op deze ALV werd er door de leden een nieuw bestuur gekozen die bestond uit: J. van Houten ( Algemeen voorzitter), F. Wildenberg (voorzitter voetbal), H. Wubben (secretaris / penningmeester), Kees de Mos (2e penningmeester), H. Mesker (wedstrijdsecretaris), D. Wassenburg (jeugdsecretaris), F. Ouwerkerk (materiaalcommissie) en R. Oldenburg (Public relations).

Al in een vroeg stadium werd er door het bestuur het besluit genomen om dit seizoen met slechts vier seniorenelftallen deel te gaan nemen aan de competitie. Hiermee kwam dus TAMUVONA 5 te vervallen. Het dameselftal was gelukkig wel behouden gebleven en Dirk Schreurwater had dit seizoen de taken van trainer Kees Krens overgenomen.
De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een B1-, D1- en E1-team. De zaalvoetbalafdeling bestond dit seizoen uit slechts één elftal.

De selectie van TAMUVONA trainde vanaf dit seizoen op het voormalige terrein van de opgeheven voetbalclub NLS. Dit veld lag precies in de hoek van de Buurtweg en de Landscheidingsweg. De voornaamste reden hiervan is het feit dat het oude trainingsveld van TAMUVONA was gehalveerd en daarom minder geschikt geworden voor het geven van een behoorlijke training aan een grote groep voetballers. Leo Barnhoorn was overigens dit seizoen de nieuwe trainer van de A-selectie van TAMUVONA geworden.

De 1e Klasse A van de HVB zag er dit seizoen uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, Concordia, ESDO, Graaf Willem II VAC, Groen Wit’58, OSC, Postalia, Quintus, SVDHB, TAMUVONA, VDS en Wit Blauw RK.
Op zondag 4 september 1983 begon TAMAVONA 1 de competitie met een 2-1 nederlaag bij Concordia in Delft. De resultaten vielen tegen bij de seizoensstart maar nadat men op zondag 9 oktober de eerste winst  (3-5 bij Postalia) binnenhaalde kreeg het team van trainer Barnhoorn veel meer zelfvertrouwen. Van regelrechte degradatiekandidaat zag het er op een gegeven moment naar uit dat TAMUVONA titelaspiratie’s kreeg. Na 15 wedstrijden had TAMUVONA 16 punten behaald en stond de club slechts drie punten achter op de koplopers ESDO en SVDHB. Helaas kon men de strijd om de bovenste plaatsen niet volhouden.
Op zondag 29 april 1984 behaalde TAMUVONA 1 op de laatste speeldag van de competitie een 1-0 overwinning op SVDHB. Hierdoor eindigde het team van trainer Barnhorn met 22 punten uit 22 wedstrijden uiteindelijk als goede middenmoter van de 1e Klasse A HVB. Na het wat turbulente vorige seizoen natuurlijk een knap resultaat.

In januari 1984  tekende trainer Leo Barnhorn voor drie jaar bij. Bovendien schonk schildersbedrijf Wildenberg & Zn. geheel nieuwe trainingspakken aan de A-selectie van TAMUVONA. Nog meer goed nieuws voor de PTT-club want men kreeg te horen dat er binnenkort eindelijk de beschikking kreeg over een lichtinstallatie. Het gebruik van deze lichtinstallatie moest echter wel geschieden in samenwerking met de buren Robin Hood en REMO.
Ondertussen stonden er nu acht reclameborden rondom het TAMUVONA-veld. Het is niet alleen dat dit gezelliger stond maar het leverde de club natuurlijk ook nog wat op.

Seizoen 1984-1985

Laten we eerst het seizoen 1984-1985 eerst maar positief beginnen. Tijdens de zomerstop waren er door de TAMUVONA-leden Fred Wildenberg, Cees van Assem, D. de Winter, Henk Gordeau en Leo Barnhoorn twee prachtige dugouts langs veld 1 geplaatst.
Ook in dit seizoen mocht TAMUVONA gebruik maken van het voormalige NLS-veld. In principe was dit veld beschikbaar voor de trainingen maar men mocht er ook wedstrijden op spelen.

En dan nu het negatieve nieuws! Was het twee jaar geleden bij de opening van het nieuwe complex nog allemaal hosanna, inmiddels hadden, voor aanvang van het seizoen 1984-1985, veel leden de club verlaten waardoor TAMUVONA erg krap in de spelers kwam te zitten. Het bestuur van TAMUVONA schreef voor dit seizoen in eerste instantie 3 senioren-elftallen, 1 damesteam en 4 jeugdteams in bij de KNVB. De zaalvoetbalafdeling bestond wederom uit 1 team. Echter op de bestuursvergadering van 27 augustus 1984 werd het besluit genomen om het 3e elftal terug te trekken. Dit besluit kreeg een enorme impact binnen de vereniging en er werd druk gefilosofeerd over het voortbestaan van de v.v. TAMUVONA. Gelukkig schoten veel leden hiervan wakker en werd er druk naar nieuwe voetballende leden gezocht. Dit lukte ook en zodoende kon het bestuur van TAMUVONA alsnog een derde elftal voor de competitie inschrijven.

Tot overmaat van ramp moest in december 1984 ook nog het dameselftal uit de competitie worden genomen, omdat dit team wekelijks incompleet stond. Deze gebeurtenissen lieten uiteraard sporen na bij TAMUVONA, zowel in sportief als in financieel oogpunt.

De tweede forse tegenvaller dit seizoen  was de uitermate lange winterstop, waardoor er gedurende drie maanden weinig tot geen kantine-inkomsten binnen kwamen.

In het seizoen 1984-1985 was de zondag 1e Klasse B van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, DUNO, DZS (De Zwarte Schapen), Graaf Willem II VAC, GSC, Juventas, Robin Hood, SEP, TAMUVONA, Valkeniers, VDS en Wit Blauw.
Het eerste elftal van TAMUVONA continueerde de opgaande lijn en eindigde uiteindelijk in de bovenste regionen van de 1e Klasse B HVB.

>
Op verzoek van de v.v. TAMUVONA vond er voor het eerst op 9 mei 1985 een oriënterend gesprek plaats tussen delegaties van beide besturen van Postalia en TAMUVONA. Doel van deze bespreking was om te bezien of er wellicht voor beide verenigingen gemeenschappelijke belangen bestonden om op korte termijn te komen tot samenwerking. Postalia was, net als TAMUVONA, een PTT-vereniging en men speelde op dat moment op hetzelfde complex.
TAMUVONA werd tijdens dit gesprek vertegenwoordigd door de heren Van Stevenink en Wassenburg.
Iedereen binnen TAMUVONA en Postalia was zich ervan bewust dat er iets gedaan moest worden om het teruglopen van het aantal leden tegen te gaan. Daardoor kwamen de jeugdafdelingen van beide clubs overeen om zo in de toekomst samen te gaan werken.
Op 30 mei 1985 werd er, middels een Algemene Ledenvergadering, door de leden groen licht gegeven voor dit initiatief en zouden er nog vele gesprekken tussen beide jeugdafdelingen gaan plaats vinden.

>

Seizoen 1985-1986

Bij aanvang van het seizoen 1985-1986 waren de jeugdafdelingen van TAMUVONA en Postalia overeen gekomen om samen te gaan werken. Beide verenigingen waren er zich van bewust dat er iets gedaan moest worden tegen het sterk teruglopen van het aantal jeugdleden. De jeugdafdeling van beide verenigingen kwam nu uit onder de naam Postalia/Tamuvona. Alle competitiewedstrijden van de jeugd werden voortaan op het veld van Postalia gespeeld.
Zodoende bestond de jeugdafdeling van Postalia/Tamuvona dit seizoen uit 2 A-elftallen, 2 B-elftallen, 2 C-elftallen, 1 D-elftal en 1 E-elftal.
De seniorenafdeling van TAMUVONA bestond dit seizoen uit vier elftallen.

De Algemene ledenvergadering vond dit jaar plaats op maandag 19 augustus 1985. Het werd één van de roerigste vergaderingen uit de geschiedenis van TAMUVONA want er moesten beslissingen genomen worden over het voortbestaan van de club. De bestuursleden J. Suyckens (wedstrijdsecretaris) en H. Wubben (secretaris/penningmeester) stelden zich in ieder geval niet meer beschikbaar. Er werd tijdens deze vergadering besloten om massaal de schouders onder de vereniging TAMUVONA te zetten en zodoende de club te behouden.
Er werd een nieuw bestuur samengesteld die bestond uit de volgende leden: T. van leersum (voorzitter), H. Ton (secretaris), A. Jasperse (penningmeester), C. van As (wedstrijdsecretaris) en D. Wassenburg (Jeugdsecretaris).

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, GONA, Graaf Willem II VAC, Marathon, Oranje Blauw, Paraat, Robind Hood, TAMUVONA, TOOFAN, VDS, Wit Blauw en Zwart Blauw.

Op zondag 1 september 1985 startte TAMUVONA aan de competitie met een 1-3 thuisnederlaag tegen GONA, gevolgd door een 2-2 gelijkspel bij Wit Blauw. De eerste overwinning van het seizoen behaalde TAMUVONA op 15 september toen VDS met 2-0 werd geklopt. GONA was deze competitie uiteindelijk oppermachtig en met maar liefst 40 punten uit 22 duels kampioen van de 1e Klasse B. De mannen van TAMUVONA 1 presteerden onopvallend want van de 21 wedstrijden werden er 8 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 18 punten, en een doelgemiddelde van 38 voor en 43 tegen, eindigde men op de negende positie van de ranglijst. De laatste wedstrijd van de competitie tegen Oranje Blauw ging om des keizers baard en zodoende besloten deze twee teams om de wedstrijd te laten schieten.

Het einde van seizoen 1985-1986 verliep nogal chaotisch. Het bestuur van TAMUVONA stapte op en er werd een werkgroep geïnstalleerd die de taken van het bestuur tot aan de ledenvergadering moest waarnemen. Maar omdat er in deze werkgroep ook alweer controverses waren ontstaan ging deze ook ter ziele.
Ondertussen had al dat geschil onderling zijn sporen binnen de club al behoorlijk achtergelaten want er kwamen diverse bedankjes en er dreigde een ware uitloop te gaan plaats vinden. Echter dankzij een aantal mensen binnen de vereniging werd de dreigende leegloop bij TAMUVONA gelukkig voorkomen.

Seizoen 1986-1987

Eindelijk ook weer eens positief nieuws bij aanvang van seizoen 1986-1987 want TAMUVONA had een huur overeenkomst afgesloten met The Haque Raiders, een Amerikaans Football club. Het samenwerkingsbesluit hield in dat de AFC The Haque Raiders tijdens wedstrijden gebruik mocht maken van de club- en kleed-accommodatie van de sv TAMUVONA op het complex van de vv JAC.

Het samenwerkingsverband tussen de jeugdelftallen van TAMUVONA en Postalia was bij aanvang van dit seizoen beëindigd. Dit hield dus in dat de jeugdelftallen van TAMUVONA dus weer normaal op haar eigen veld gingen spelen.

Voor het seizoen 1986-1987 schreef TAMUVONA 3 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit slechts een B1 en een D1

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1986-1987 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, HDV, Juventas, Oranje Blauw, OSC, PDK, Robin Hood, SOA, SVDHB, TAMUVONA, Toofan en VDS .

De A-selectie begon op 22 juli 1986 te trainen o.l.v. de nieuwe (teruggekeerde) trainer Henk Gordeau.
Op zondag 31 augustus 1986 begon TAMUVONA met een mooie 2-1 thuiszege op Juventas aan de competitie maar daarop volgend volgde er nederlagen tegen VDS (1-3) en HDV (5-1). Het vlaggenschip van TAMUVONA zou in het verloop van de competitie geen enkele rol van betekenis spelen.

Met het tweede elftal ging het helemaal niet best in dit seizoen want men stond bijna de gehele competitie onderaan de ranglijst. Ondanks een sterkte (en te late) eindsprint volgde er degradatie.

Op de Algemene ledenvergadering van vrijdag 31 oktober 1986 stelde voorzitter Van Leersum zich in eerste instantie niet meer herkiesbaar. Gelukkig kwam Van Leersum terug op zijn beslissing en werd zodoende herkozen als voorzitter. Het overige bestuur van TAMUVONA zag er na de A.L.V. als volgt uit: C. van As (secretaris), A. Jasperse (penningmeester), H. v.d. Bergh (2e secretaris), W. Boeree (2e penningmeester) en H. Gordeau (wedstrijd secretaris).
Op deze vergadering werd er ook besloten om een onderzoek te gaan doen of de naam TAMUVONA veranderd zou kunnen worden in sv Groenendaal. Met deze naamsverandering zou men dan de vereniging groter willen maken.

Eind februari 1987 ontving de secretaris twee brieven van bestuursleden, die beiden hun bestuursfunctie met onmiddellijke ingang stop zette. Deze twee brieven waren afkomstig van respectievelijk Dhr. Van Leersum (voorzitter) en dhr. Van Stevenink (secretaris jeugdzaken). Beide heren waren van mening dat zij door hun mede bestuursleden nauwelijks werden gesteund bij het uitvoeren van de vele werkzaamheden die bij de vereniging voorkwamen.

Op maandag 23 maart 1987 volgde er met spoed een extra Algemene Ledenvergadering in het clubgebouw van TAMUVONA. Op de agenda stond de verkiezing van een nieuw bestuur! De volgende leden werden gekozen voor de bestuursfuncties: A. Jasperse (voorzitter), H. Wubben (2e voorzitter), C. van As (secretaris), R. hess (commissaris) en W. Boeree (2e penningmeester). De functie’s van 1e penningmeester en jeugdsecretaris bleven nog vacant.

Seizoen 1987-1988

De voetbalvereniging TAMUVONA startte het seizoen 1987-1988 met nog slechts 48 spelende leden, onderverdeeld in 3 seniorenelftallen en 1 jeugdteam.

In het seizoen 1987-1988 streed het eerste elftal van TAMUVONA in de zondag 1e Klasse A van de HVB tegen de volgende verenigingen: GSC, HDV, Juventas, Marathon, Paraat, PDK, Robin Hood, SVH, Triomph en Westerkwartier.

We zien een zeer matig seizoen van het vlaggenschip van TAMUVONA waarvan de 20 competitiewedstrijden slechts 10 punten werd behaald. Gelukkig voor de rood-hemden deed PDK het dit seizoen met slechts 2 punten nog slechter en werd zodoende degradatie ontlopen.

Met zoveel weinig leden kon de voetbalvereniging TAMUVONA nog nauwelijks aan haar financiële verplichtingen voldoen. Sinds de club hun mooie accommodatie aan de Buurtweg had betrokken was het al roeien met de riemen die men had om te overleven. Dat de Haagse voetbalclub het nog financieel zo lang volhield was mede te danken aan de American Football Club The Hague Raiders, die sinds enkele jaren in onderhuur gebruik maakte van de accommodatie van TAMUVONA.
Ondertussen was het bestuur van TAMUVONA onderhandelingen aangegaan met o.a. de voetbalverenigingen PDK, De Zwarte Schapen en de zaterdagclub MVO’72 voor een eventuele fusie echter al deze toenaderingen werden al in het beginsel in de kiem gesmoord door het simpele feit dat sv TAMUVONA haar eigen accommodatie aan de Buurtweg wilde behouden.

TAMUVONA trainer had in die tijd wel goede vriendschappelijke banden met de HVB 2e Klasser Vliethage. Deze zondagclub speelde naast TAMUVONA als onderhuurder bij de v.v. JAC en zat qua ledenaantal ook in zwaar weer. Hierdoor werden de eerste contacten gelegd voor een eventuele samensmelting van beide clubs.

Op 19 juni 1988 bestond de sv TAMUVONA precies 35 jaar. Helaas kon de club dit jubileum niet vieren door de bijzonder moeilijke financiële situatie waarin men verkeerde.

Het einde van sv TAMUVONA

Nadat de gemeente Den Haag in 1987 verscheen met het rapport  “Toekomst Haagse Voetbal” waren de voetbalverenigingen Vliethage en TAMUVONA die gehoor wilden geven aan de voorstellen die dit rapport weergaven. Met andere woorden, beide clubs hadden bijna geen bestaansrecht meer en daarom startte de besturen van de twee clubs met de besprekingen over een eventuele fusie. De eventuele samensmelting tussen v.v. Vliethage en sv TAMUVONA zou de nieuwe fusieclub zowel op organisatorisch als financieel veel meer mogelijkheden bieden.
De beide besturen van de club, o.l.v. voorzitter Aad Jasperse (TAMUVONA) en voorzitter Dirk Silvius (Vliethage) kwamen tot elkaar en de leden van beide clubs stemden voor de fusie en zo ontstond de nieuwe fusievereniging VTC’88 (Vliethage TAMUVONA Combinatie 1988).

De nieuwe fusieclub kwam aan het begin van het seizoen 1988-1989 gigantisch in de problemen. Door vertrek van een aantal spelers en bestuursleden werd het steeds moeilijker om de elftallen compleet te krijgen. De nieuwe fusieclub VTC’88 bleek dus geen succes want al in 1989 werd deze club opgeheven.

 

 

vv Tamuvona (door oud lid van Tamuvona Kees de Mos)
=========
Na een rampjaar met Scheveningen op het voormalige veld van VUC aan de Schenkkade (constant afgekeurd) werd ik lid van de PTT voetbal vereniging TAMUVONA van het toenmalige Telegraafkantoor Den Haag, alwaar ik werkzaam was.

Tot 1973 speelde sv Tamuvona op Filmstad bij zustervereniging SV PTT.
Om inkomsten uit een eigen kantine te krijgen werd toen besloten om te verhuizen naar een complex tussen de Erasmusweg en de Noordweg.
De twee velden, waar wij gebruik van konden maken grensden aan de Noordwegkant aan de velden van KMD en aan de Haagsche kant aan die van SVH en Escherboys. Een extra hindernis vormde toen een stuk weiland, waar je lopend vanaf de parkeerplaats doorheen moest en waar koeien graasden.
Volgens sommigen liep daar ook wel eens een stier, maar dat is mij nooit opgevallen. Ik reed dan ook vaak om en parkeerde dan mijn auto bij KMD.
De velden werden gedeeld met zaterdagvereniging SML’46.
De ‘kantine’ was echt een bouwval. ‘s-Winters was het met één gevelkachel echt niet warm te stoken. Een andere verwarming was er niet. Wij zaten echt aan de bar met de winterjas aan. Bij regen werden de formica tafels verschoven om droog te kunnen zitten. Het mooiste was nog de veld-verlichting, die bestond uit twee bouwlampen, die op het dak van de kantine werden gelegd.
Met rondjes lopen, had je een grondschaduw van 15 meter en naar de kantine toe lopend kon je met moeite je ogen open houden.Verre van optimaal, maar wij hadden wel een eigen kantine, twee velden, waarvan één met verlichting!

Na een paar omzwervingen, Benoordenhoutseweg (Filmstad bij zustervereniging sv PTT) en Noordweg Wateringen (samen met SML’46 en Escher Boys) kochten wij de kantine van vv Texas tegenover Oranjeplein. Weer terug op de Buurtweg dus. Na een aantal jaren lieten wij een met behulp van een renteloze (!!) lening van PTT een nieuwe kantine bouwen op het veld tussen JAC en v.v. Oranjeplein.


De situatie van de voetbal-terreinen aan de Buurtweg in de tachtiger jaren.

Dit veld was grotendeels omringd door bomen en bezat één van de beste grasmatten van Den Haag. Het was sporadisch afgekeurd. Ondanks dat wij in de 1e klasse HVB speelden, werden wij hierdoor een gewilde sparringpartner bij afkeuringen. Op ons hoogepunt hadden wij 6 senioren elftallen, 3 jeugd- en 1 dameselftal. Door de ligging en door het feit dat het Telegraafkantoor niet meer bestond ging Tamuvona uiteindelijk ter ziele. Twintig mooie jaren meegemaakt. Ook kregen wij later inwoning van de 1e American Footballclub van Den Haag t.w. The Hague Raiders, die later naar JAC verhuisden.

Hoe het kontakt tot stand is gekomen, weet ik niet meer maar in 1974 meldden zich 2 elftallen van FC Den Haag’65 aan bij sv Tamuvona. Een weelde voor sv Tamuvona, want er zaten  voor onze begrippen diverse goede voetballers tussen.
Een paar namen van FC Den Haag’65: Jopie Lammers, Jaap Groeneveld, Joop Schueller, Klaas Grotenboer, Joop Kreulen, Han en Willem Romeijn, Simon, Jan en Cor van Beele, Kees Krens, Nars Holsteijn, C. Heijstek, Chris Kipp e.v.a.
Eerst- en laatst genoemden waren echt fenomenen. Ik ken geen speler in de Haagsche regio, die een betere stift en dropkick had als Chris Kipp.
Bij TEDO worden ze nog gek van hem. De keren dat hij scoorde met een dropkick van zo’n 30 a 40 meter zijn in mijn herinnering niet meer te tellen.
Bij zo’n schot begon de bal zo’n 10 meter voor het doel te dalen en indigde meestal even onder de lat tegen het net. Het is echt niet overdreven, dat Chris mits goed begeleid, betaald voetbal had kunnen spelen.Hij was echter, zoals vele andere talenten een supporter van Freddy Heineken.

Jopie Lammers daarentegen was een alleskunner. Zelfs keepen kon hij als de beste.
Als voetballer watervlug met scorend vermogen. Uiterlijk leek hij een beetje op Johan Cruyff. Joop Schueller was normaal de keeper en dat heeft hij dan ook jarenlang heel behoorlijk gedaan. Jaap Groeneveld, Kees Krens en Nars Holsteijn waren verdedigers, die lichamelijk kontakt niet schuwden.
Zelfs de voetballers van NLS hadden ontzag voor deze mannen. Alle drie trouwens waren in het bezit van een geweldige sliding. Kees Krens had ook aanvallende kwaliteiten en was met een vrije trap of corner steevast in het vijandelijk strafschopgebied van de partij te vinden.
De rest van de jongens waren goede teamspelers, waar Tamuvona toendertijd heel blij mee was.
De vereniging kreeg hier echt een kwantitatieve alsmede een sportieve injectie door.

VTC’88
=====
Een fusie van Tamuvona met v.v. Vliethage in 1988 (VTC ’88) heeft maar 2 seizoenen geduurd. Eén elftal (veteranen) ging naar GSC ESDO en één elftal naar de buurman Oranjeplein, alwaar ik nu nog steeds lid van ben.

Zomaar een anekdote uit de TAMUVONA tijd:
=================================
Als ik over de Landscheidingsweg rijd dan komen vaak de competitie wedstrijden tegen ESDO, NLS, Paraat, Vliethage, Graaf Willem II VAC, Maasstraat, SVS ’70, Postalia en VDS in flarden terug in gedachten. Een mooi voorbeeld was het jaarlijkse Buurtwegtoernooi, waaraan alle verenigingen van de Buurtweg deelnamen en waarin wij het in 1977 in de (verloren) finale tegen NLS mochten opnemen. De fluitist was toen niemand minder dan voormalig internationaal scheidsrechter Lau van Ravens (in zijn nadagen), die voorzover ik kon nagaan tijdens deze wedstrijd, de vijf minuten-straf spontaan introduceerde. Hij voelde de wedstrijd perfect aan. Zelfs de NLS-jongens accepteerden dit zonder al te grote problemen. Wij hadden toen een ijzersterke achterhoede met daarin de ex-Ooievaars spelers Kees en Peter Krens, Henk Gordeau en Nars Holstein. Echte kanjers waren dat. Een sliding van Kees Krens eindigde dan ook, indien nodig, meer dan eens met man en bal in de bosjes of tegen de afrastering.

Wij hadden het in de competitie zwaar genoeg tegen clubs zoals: GDCPH (Portugees), BBW (Begeleiding Buitenlandse Werknemers) later SV Internationaal (hoofzakelijk Joegoslavisch), GRVC (Haags), Azzurri (Italiaans), Robin Hood (Surinaams/Creools), De Ster (Surinaams/Javaans), Toofan (Surinaams/Hindoestaans), NIVO (Indisch), VOGEL (half Schevenings) en natuurlijk de reeds eerder genoemde clubs, om nog maar te zwijgen van Triomph, HDV, WIK, Oranje Blauw enz, enz…

Met vriendelijke groet,

Kees de Mos

Heeft u verder nog informatie of foto’s over / van TAMUVONA mail dan aub naar haagse.voetbalhistorie@gmail.com

Palmares v.v. TAMUVONA

Kampioenschappen:
1979-1980 2e Klasse A HVB

Andere prestatie’s:

Parade der trainers v.v.  TAMUVONA:

1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 ?
1963-1964 ?
1964-1965 ?
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 ?
1968-1969 ?
1969-1970 ?
1970-1971 ?
1971-1972 ?
1972-1973 ?
1973-1974 ?
1974-1975 ?
1975-1976 Wim Petrici
1976-1977 Wim Petrici
1977-1978 Wim Petrici
1978-1979 Henk Gordeau
1979-1980 Henk Gordeau
1980-1981 Henk Gordeau
1981-1982 Henk Gordeau
1982-1983 Leo van Veen / Henk Gordeau (a.i.) / Wim Petrici (a.i.)
1983-1984 Leo Barnhoorn
1984-1985 Leo Barnhoorn
1985-1986 Leo Barnhoorn
1986-1987 Henk Gordeau
1987-1988 Henk Gordeau

Parade der voorzitters v.v.  TAMUVONA:

1953-????
???? -???? Wout Vrolijk
???? -????
1976-1983 Dick Wassenburg
1983- ???? J. van Houten
???? -1987 van Leersum
1987-1988 Aad Jasperse

Terreinen waar v.v. TAMUVONA heeft gespeeld:

*

Aan de Benoordenhoutseweg op Sportpark “Filmstad” als onderhuurder bij SVPTT

1975 : Aan de Noordweg in Wateringen als onderhuurder bij de voetbalvereniging Escher Boys

1979: Groenendaal bij Buurtweg te Wassenaar, voorheen Texas DHB terrein

Inwoning bij Postalia / Groenendael te Wassenaar

1982: Buurtweg terrein tussen JAC en Oranjeplein

Ere-voorzitter(s) v.v. TAMUVONA:

?

Ereleden v.v. TAMUVONA

W. Wilts
?
?
?
?
?

Lid van Verdienste bij v.v. TAMUVONA

?
?
?
?

Zijn we allemaal nog naar op zoek……