Met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk zetten Dick Zittersteijn en Ger Lut nog een boompje op over de jaren dat zij lid waren van De Flamingo’s. De voetbalclub die in 1962 verhuisde van de Hoornburg naar het Prinses Irene Sportpark. ,,De vereniging was een grote familie.”

20150121_141333 - kopie
Twaalf jaar waren Dick Zittersteijn en Ger Lut toen zij voor het eerst werden bijgeschreven in het ledenbestand van De Flamingo’s. ,,De club was een grote familie. Speelde vader voor de club dan was het haast een vanzelfsprekendheid dat ook de zonen lid werden. De club was ook een echte ontmoetingsplaats voor mensen uit de buurt. Echt een bindmiddel voor mensen uit Rijswijk en Den Haag. Ook de vrouwen en moeders hielpen mee om de club draaiende te houden. In de topjaren beschikte De Flamingo’s over acht seniorenteams en misschien wel net zoveel jeugdteams. Al werd dit met het verstrijken der jaren wel steeds minder. De jeugdafdeling droogde dan ook langzaam op. Dat werd zelfs zo erg dat dat dit de ondergang van de vereniging is geworden. Door gebrek aan kader en onvoldoende financiële armslag was de club genoodzaakt om met DVJ Bizon te fuseren. Later kwam daar ook nog EC-So bij. Waaruit RFC’95 de voorloper van het huidige Hoekpolder is ontstaan, “legt Ger Lut uit. Deze woensdagmiddag is hij op bezoek bij zijn vriend Dick Zittersteijn die in de slag is met het Senseo apparaat in de keuken. Lut was niet alleen als voetballer van het eerste elftal actief binnen De Flamingo’s. Hij maakte zich ook verdienstelijk als jeugdleider en later ook als leider van het eerste elftal.

Van Ambtenaren tot taxichauffeurs

De Flamingo’s voetballen nog aan de Haagse Fruitweg wanneer Dick Zittersteijn als jong ventje voor het eerst kennismaakt met de club. Zittersteijn: ,,Daar waren de velden zo slechts dat we de wedstrijden heel vaak werden afgekeurd. Toen de club verhuisde naar de Rotterdamseweg bij de Hoornbrug moest de hele rotonde nog worden gebouwd. Het openliggende terrein was toen nog speelterrein. Van beide speelvelden moesten eerst de koeien worden weggejaagd om te kunnen voetballen. Later kwam ook De Valkeniers achter ons complex voetballen. In 1960 verhuisde de club naar de Schaapweg op het complex waar nu Haaglandia speelt. De verhuizing naar de Schaapweg zorgde er wel voor dat de club een groei doormaakte.” De samenstelling van het ledenbestand was vrij divers weet Dick Zittersteijn zich nog te herinneren. ,,Van ambtenaren tot taxichauffeurs. Wij voetbalden samen Tom Hoogeveen de woordvoerder van politica Erica Terpstra als wel met taxichauffeurs . Dat ging allemaal prima samen. De prestaties waren nooit erg hoogvliegend. De meeste seizoenen speelde we in de hoofdklasse van de HVB. En was er eens een promotie naar de vierde klasse KNVB dan vlogen we er over het algemeen binnen een seizoen weer uit, ”lacht Zittersteijn.

De moord op ploeggenoot Gerard Hofstede

De festiviteiten rond de 350e wedstrijd in de hoofdmacht van Ger Lut zijn in maart 1976 nog maar juist achter de rug wanneer het landelijke televisie journaal een schokkend bericht brengt. De moord op een Rijswijkse taxichauffeur komt wel erg dichtbij wanneer blijkt dat het hier om ploeggenoot Gerard Hofstede gaat. De taxichauffeur is op een afgelegen vuilnisstortplaats in Rijswijk in koele bloedde doodgeschoten. Tijdens de rechtszitting komt naar voren dat de dader minder toerekeningsvatbaar blijkt te zijn. ,,Het was zijn laatste ritje van die avond. Het bizarre toeval wil dat we enkele dagen eerder aan de bar met hem nog zaten te praten over wat hij zou doen bij een beroving. ‘Nou dan geef ik zo mijn geld af hoor. Ik heb twee kleine kinderen en wil geen risico’s lopen.’ Zei hij nog. De dood van Gerard kwam ontzettend hard aan binnen de vereniging, ”vertelt Lut. Hij vervolgt: ,,De fotocollage die ik kreeg ter ere van de jubileumwedstrijd en waar hij ook op staat heb ik jarenlang niet kunnen bekijken. Zo onder de indruk was ik van Gerard zijn dood. Nu we het er weer over hebben voel ik het kippenveld weer opkomen.”

20150121_141245 - kopie Op de schouders Ger Lut voor zijn 350e wedstrijd in De Flamingo’s 1. Rechts Gerard Hofstede.

500 wedstrijden

Zowel Dick Zittersteijn en Ger Lut spelen uiteindelijk ruim 500 wedstrijden voor De Flamingo’s. Zittersteijn: ,,Ger is een jaar ouder en speelde in de jeugd dan ook altijd met een team hoger dat alles won. Ik zat in de jeugd in het team achter hem en verloor de meeste wedstrijden. Daar baalde ik altijd enorm van”. Voordat Ger de overstap maakte naar de senioren hielp hij het 1e elftal van de senioren aan het slot van het seizoen zodat het 1e elftal niet degradeerde. Dat lukte wel omdat hij als snelle linksbuiten met het grootste gemak wist te scoren. Ger Lut was in zijn jonge jaren dusdanig verlegen dat hij niet alleen de overstap naar het eerste elftal durfde te maken. ,,Ik vond het maar niets om als jong broekie in die kleedkamer te zitten bij die gebekte gasten, ” lacht Lut. In het nieuwe seizoen hadden Ger en Dick steun aan elkaar toen zij eindelijk samen in het 1e elftal gingen spelen.

20150121_140733Links Ger Lut en rechts Dick Zittersteijn, die beide meer dan 500 wedstrijden voor het eerste elftal van De Flamingo’s uitkwamen.

‘Willem we willen eigenlijk het tweede worden’

Lut en Zittersteijn zijn midden dertigers wanneer zij op een avond op trainer Willem Hoogenraat afstapen. ,,Willem, we willen met het eerste elftal eigenlijk het tweede worden en dan nog maar een keer per week trainen. Het is voor ons als oudere voetballers bijna niet meer te belopen in het eerste elftal, ”deelde het duo de trainer mee. ,,In het eerste moesten we tweemaal per week echt bloedfanatiek trainen. Bovendien liepen er in het tweede elftal genoeg jonge gasten rond die het stokje van ons over konden nemen.” Hoogenraat ontsteekt in een woedeaanval. Lut: ,,Willem schreeuwde dat wanneer hij het eerder had geweten hij zijn contract niet had verlengd. Wij konden absoluut niet het tweede worden zei hij toen. Nu even goede vrienden Willem, zeiden wij toen. Dan worden we toch het derde. Daar baalde hij toen stevig van. Uiteindelijk bleek dat het allemaal goed uit te pakken en kende het eerste elftal nog een goede periode.”

Dave Grondel
Februari 2015