Johan de Vries: ‘We hebben een goede line up’
DEVJO debuteert zaterdag 23 augustus tijdens het eerste lustrum van het Haagse Voetbalhistorie Toernooi. Tussen de 7 tegen 7 wedstrijden door zal er ongetwijfeld worden teruggekeken op de grote opmars van de Voorburgse club vanuit de vierde klasse naar het hoogste amateurniveau. Johan de Vries maakte het als doelman de succesreeks van nabij mee. ,,Trainer Bob Kootwijk vond dat ik moest breken met mijn vriendin.”
De zon kleurt het Voorburgse Koningin Julianaplein deze woensdag. Op het terras van lunchroom Noony’s haalt Johan de Vries de plakboeken uit zijn tas. ,,Deze boeken vertellen het DEVJO succesverhaal vanaf 1990,” zegt hij. Elke Haagse voetballiefhebber begrijpt meteen waar de Voorburger op doelt. De legendarische successerie die de zaterdagclub in vijf jaar tijd van de vierde naar de eerste klasse loosde. Johan de Vries hoeft de plakboeken niet open te slaan om de herinneringen aan die gloriejaren op te wekken. ,,Ik kwam toen van FC Den Haag. Daar had ik in de jeugd gespeeld,” vertelt hij. Naast De Vries maakte ook Bob Kootwijk zijn opwachting bij de naar succes smachtende vereniging. Het laatste kampioensfeestje dateerde alweer van 1971 na de titel in de eerste klasse HVB. De van Excelsior Maassluis overgekomen trainer drukte voor DEVJO begrippen enkele revolutionerende veranderingen door. De Vries: ,,DEVJO was voor Kootwijk zijn eerste klus als hoofdtrainer. Hij had min of meer van het bestuur geëist dat er een aantal zaken diende te veranderen. Er moest driemaal per week worden getraind. Dat waren de spelers totaal niet gewend. Hij zorgde er ook voor dat er jongens van buitenaf de selectie kwamen versterken. Maar hij had zich goed verdiept in de kwaliteiten van de selectie. Hij wist precies op welke posities er betere spelers moesten komen. Dat er met Ed Haring, mijn voorganger Ronald van der Helm en Philip van Steenvoorden opeens drie spelers van RKAVV onze kant opkwamen was nooit eerder gebeurd. Later kwam daar ook Ciske Robles nog eens bij. Zelfs al speelde RKAVV om de hoek deze vier jongens werden in eerste instantie wel als vreemdelingen gezien. Oudere spelers die al jarenlang vast in de basis stonden werden opeens vervangen door jongere spelers als Martijn van Bunge en Norbert van Lochem. Dat waren jongens die bij de vorige trainer Co de Visser maar mondjesmaat een kans kregen. In het begin werd Kootwijk dan ook verketterd binnen de club. Maar hij bleef standvastig geloven in zijn ideeën en heeft daarmee uiteindelijk ook gelijk gekregen. Overigens had het bestuur een zodanig vertrouwen in de kwaliteiten van Kootwijk dat ze hem ook onvoorwaardelijk zouden blijven steunen wanneer de resultaten niet meteen zo aansprakelijk zouden zijn geweest.”
Revolutionair
Voor het toenmalig DEVJO bestuur was de komst van Bob Kootwijk een principieel besluit. De hunkering naar succes was groot bij de beleidsbepalers. ,,De voorgangers van Bob Kootwijk slaagde er maar niet in om uit de vierde klasse te promoveren. Toen bekend werd dat ik bij FC Den Haag ging vertrekken hing voorzitter Peter Korving aan de lijn. Hij polste mij voor een terugkeer. Ik zou eigenlijk naar Wilhelmus gaan omdat die club meer ambities uitstraalde. Uiteindelijk werd ik gebeld door Mark Wotte met wie ik bij FC Den Haag had samengewerkt. Hij raadde het mij sterk af om voor Wilhelmus te kiezen. ‘Een vriend van mij wordt trainer van DEVJO en met hem moet je maar eens gaan praten,” zei hij toen. Ik ben met Kootwijk het gesprek aangegaan en die vertelde toen met meer spelers van buitenaf in gesprek te zijn. Zijn ideeën spraken mij aan en dus keerde ik terug bij DEVJO.”
Eerste promotie de mooiste
Van de reeks promoties die DEVJO in korte tijd op de erelijst bijschreef was voor Johan de Vries de eerste wel het allermooist. ,,Dat seizoen in de vierde klasse waren we lang in een strijd met ADO gewikkeld. Het voetballen in de vierde klasse was overigens geen sinecure. Het was over het algemeen van dik hout zagen men planken voetbal. Het plezier zat hem eigenlijk meer doordeweeks in de trainingen. Die waren van een hoog niveau. De ontlading die volgde naar het eerste kampioenschap is mij altijd het meest bijgebleven. Ik heb toen mensen zien huilen van puur geluk. Het feest was van een ongekende grootte. Vergeet niet dat DEVJO maar een bescheiden club was met niet meer dan 450 leden. Die titel was ook de grote opmars naar de overige successen. Waren wij dat seizoen geen kampioen geworden dan had ik nog maar moeten zien of Kootwijk en een groot deel van de spelersgroep langer waren gebleven.” Na de promotie naar de derde klasse volgde er direct een promotie naar de tweede klasse. Vervolgens finishte DEVJO tweemaal als vierde voor het grootste succes uit de clubgeschiedenis kon worden bijgeschreven in de statistieken. Na het seizoen 1994/1995 nestelde de club zich in de eerste klasse. In die jaren het hoogste amateurniveau. ,,We eindigende dat seizoen met 23 punten uit 26 duels op de 13e plaats. Dat betekende op het nippertje een degradatie,” kijkt De Vries terug. ,,Door een doelpunt van Peter Stolze boekte we tegen ARC de vierde achtereenvolgende overwinning (1-0). Doordat kampioen Scheveningen van mede-degradatiekandidaat Huizen verloor miste we de beslissingswedstrijd tegen datzelfde Huizen om uit te maken wie vervolgens in de promotie/degradatiewedstrijd tegen de Valleivogels mocht aantreden. Dat was een enorme domper.” Een belangrijk aspect van de succesvolle jaren moeten volgens De Vries worden gezocht in onderlinge verhoudingen die ook buiten het veld altijd dit in orde waren. ,,Op donderdag gingen we regelmatig met op elkaar op stap. Of anders bleven we gezellig hangen in de kantine. De accommodatie groeide duidelijk niet mee met de prestaties van het eerste elftal. Maar dit kwam de sfeer alleen maar ten goede. Binnen de spelersgroep waren aanvoerder Philip van Steenvoorden en natuurlijk Ed Haring de grote gangmakers. De sfeer die wij toen onderling hadden die mis ik in de tegenwoordige tijd wel bij de huidige generatie spelers.”
Fanatieke doelman
Johan de Vries stond met name in zijn jonge jaren bekend om zijn fanatisme. Zeker in de voorbereiding op een nieuw seizoen speelde hij de concurrentiestrijd met de tweede doelman hard. ,,In de eerste weken sprak ik ook helemaal niet met zo’n jongen. Sodemieter op dacht ik bij mezelf. Eerst moet ik zelf keepen en daarna zien we wel verder. Ik koos wat dat betreft snel voor mezelf. Daar heb ik overigens nooit spijt van gehad. Al werd dat naar mate de jaren versteken wel steeds minder.” Bob Kootwijk gaf zijn doelman eens een indringend advies mee. ,,Hij zei dat ik met mijn toenmalige vriendin moest breken. Volgens hem had zij een slechte invloed op mijn presteren. Dat was Bob Kootwijk ten voeten uit. Hij wilde werkelijk overal invloed op kunnen uitoefenen.”
Fijne line up
DEVJO debuteert tijdens het eerste lustrum van het Haagse Voetbalhistorie Toernooi op zaterdag 23 augustus. Met onder meer Philip Steenvoorden, Ben Blommestijn, Remco Zijlstra, Rob Lentz, Mark Magdelijns, Bob Kootwijk, Rene Oudshoorn, Jochem Verbaan, André Lourens, Geoffrey Tetro en nog aantal spelers uit die gouden DEVJO tijd is Johan de Vries er naar eigen zeggen in geslaagd een fijne line up van spelers bijeen te krijgen.. ,,Wat ik vooral leuk vind is dat er jongens komen die ik al een tijd niet heb gesproken. Dat geeft toch een reünie gevoel.
Op de reacties via de sociale media valt op te maken dat meer oud-DEVJO’ers er net zo overdenken.”
Dave Grondel
1 augustus 2014
