Reünie sv Duinoord in VUC kantine
Een café met vier lichtmasten. Dat is de meest typerende omschrijving van sv Duinoord. De club die in 1914 het levenslicht zag en in 2003 de deuren definitief moest sluiten. Op zaterdag 19 september vindt er in het clubgebouw van VUC een reünie plaats. Oud-bestuursleden en mede organisatoren Rob Louer en Jaap Kievit hopen op de komst van ruim 200 oud-leden en sympathisanten van zowel de voetbal als de handbal afdeling. ,,Voor ons is Duinoord altijd blijven bestaan.”
Dat er bij VUC best een aardig feestje kan worden gebouwd hoeft na de laatste editie van het Haagse Voetbalhistorietoernooi niet nog eens extra worden benadrukt. Nee, daar hoeven Jaap Kievit en Rob Louer samen de overige organisatoren van de Duinoord reünie zaterdag 19 september niet over in te zitten. Daar komt natuurlijk ook nog eens bij dat (oud) Duinoord leden over het algemeen een hoog gehalte gezelligheidsbloed door de aderen heeft stromen. ,,In de hoogtij dagen van de club was het elke zaterdag feest. Tot diep in de nacht bleef het in de kantine gezellig druk. Er was bijna geen Duinoord lid wat het in zijn hoofd haalde om na zijn wedstrijd niet de kantine op te zoeken of dit nu na een thuis of een uitwedstrijd was. Ja, dat waren toptijden.” Als oud-voorzitter en selectiespeler Jaap Kievit terugdenkt aan de Duinoord jaren dan kan hij daar bijna sentimenteel van worden. ,,Dat is ook niet zo vreemd. Ik ben ruim zestig jaar lid van de club geweest. Ik ben nu 71 jaar maar stopte pas op mijn zestigste met voetballen. Duinoord was een belangrijk onderdeel van mijn sociale leven. En niet alleen van mij. Op zaterdag zaten er hele families in de kantine. Vaders, moeders, opa’s, oma’s en de kinderen. “ Jaap Kievit vertelt met trots dat hij deel uitmaakte van het allereerste pupillen team van Duinoord. ,,Ik kwam met de club in aanraking door de meester van mijn school die er voetbalde. Dat was zelfs nog op de Hoekwaterstraat te Voorburg waar de club speelde voordat het eerst naar Het Kleine Loo en daarna naar het Isabellaland verhuisde.”
Honderd jaar
Het organiseren van een reünie kwam eigenlijk vorig jaar al ter sprake bij het samenkomen van een groep leden tijdens de lustrum versie van het HVH toernooi. ,,In 2014 was het precies honderd jaar geleden dat de club werd opgericht. Eigenlijk had dat het allerbeste moment geweest voor een reünie. Helaas lukte ons dat niet om organisatorisch rond te krijgen. Wat op zich wel jammer was. Dat zou de perfecte afronding van een eeuw Duinoord zijn geweest, ”zegt Rob Louer. Hij sloot zich op zijn negentiende aan bij de Duinoord familie. ,,Ik ben in 1970 lid geworden nadat ik eerst tien jaar voor RVC heb gespeeld. Na acht jaar was het met mijn voetbalcarrière wel klaar nadat ik in een tijdbestek van een jaar driemaal mijn been brak. Toen ben ik in het bestuur gestapt. Ik was twintig jaar vicevoorzitter, leider van het tweede en daarnaast betrokken bij het zaalvoetbal. Nee, ik had nooit de behoefte om voorzitter te worden. Dat is niets voor mij. Ik ben meer een man voor op de achtergrond.”
Trainers van naam
Sportief was sv Duinoord nooit echt een hoogvlieger. Hoger dan de derde klasse reikte de prestatiecurve nooit. Wel werkte er een aantal trainers van naam en faam op het Isabellaland. Kievit: ,,Rob Haasjes, Jan Linkerhof, Sjaak de Bruin waren trainers die minimaal vijf jaar aan de club waren verbonden. Dat is veel zeggend. Met Linkerhof hadden we zelfs weer een onderwijzer als trainer. Duinoord was in 1914 opgericht door schoolmeesters en stond lang bekend als onderwijzersclub. ” Met Linkerhof als beginnend trainer promoveerde Duinoord in 1990 met zowel het eerste als het tweede elftal naar de KNVB. Dat was in de clubhistorie nooit eerder gebeurd.
Het eerste elftal van sv Duinoord dat in het seizoen 1991-1992 o.l.v. trainer Jan Linkerhof kampioen werd in de zaterdag Hoofdklasse HVB
Rob Louer: ,,Weet je wat het grote voordeel was bij de meeste trainers? Het salaris wat zij verdiende gaven zij in de kantine ook weer uit.” Een van de meest prominente leden van Duinoord was zonder twijfel Jan Baak. Het helaas veel te vroeg overleden oer-lid van de club maakte zich op allerlei fronten verdienstelijk voor de club. Onder meer als trainer maar bovenal als ambassadeur van de vereniging. Louer,, Jan was een echt uithangbord voor de club. Iedereen binnen de Haagse voetbalwereld kende hem ook. Dat kwam ook omdat hij radioverslaggever was bij Sportsignaal. Jan Baak was een echt gezelligheidsmens. Nico de Roo is ook een man die ook veel voor de club heeft betekend en helaas niet meer onder ons is.”
Reünie bij VUC
Het is overigens niet vreemd dat de reünie wordt gehouden bij VUC. Tussen Duinoord en VUC hebben altijd raakvlakken bestaan. Zo werd in 1956 de inwoning bij B.T.C. verruild voor die bij VUC. Toen de club begin 2000 op zoek was naar een fusiepartner was er zelfs sprake van dat dit VUC ging worden. Uiteindelijk liepen die gesprekken spaak. ,,Door de afname van het aantal kaderleden moeten we wel iets verzinnen om het voortbestaan van de club te redden. De fusie met De Jagers is helaas geen succes geworden. De karakters van beide clubs lagen uiteindelijk teveel uiteen. Later is die club weer overgegaan in SVLY maar toen waren de meeste Duinoord leden allang en breed overgestapt naar VUC.”
Ook handballeden
Kievit en Louer hopen op 19 september vanaf 17.00 uur niet alleen oud-voetballeden tegen het lijf te lopen. Ook de oud-handballers zijn van harte welkom. Louer:,,In 1972 moest de club iets verzinnen om de onderbespeling op zondag tegen te gaan. Er werd toen contact gelegd met Union Sport via de toenmalige secretaris Han van Delft die zijn sporen in het Haagse handbal heeft verdiend in de loop der jaren. Han is zelf nog voorzitter van sv Duinoord geweest in de nadagen van de club. Hij komt in elk geval ook naar de reünie.”
Dave Grondel
09-09-2015
