Sinds de wolkbreuk op vrijdagmiddag j.l. boven Scheveningen ben ik geloof ik in een rollercoaster beland. Met het onder water lopen van m’n museum kwam ik van totale paniek tot enorme aandacht. Vanaf dat moment stond m’n telefoon dan ook roodgloeiend met vele berichten, steunbetuigingen en mensen die meteen wilde komen helpen. De vele berichten op social media, maar ook de mailtjes en appjes kon ik helaas veelal niet beantwoorden, mijn excuses hier voor. Fase 1 was vrijdagavond om zoveel mogelijk spullen, die zeiknat waren geworden, voorzichtig te laten gaan drogen. Ook hierover kreeg ik tips van een aantal mensen, zelfs via het Haags Gemeentearchief.
“The day after” was er ook vanuit de media en de Haagse politiek veel aandacht over het onder water gelopen museum. Zo kwam het AD/HC een reportage maken en kreeg ik een bezoek van een delegatie van de Haagse stadspartij Hart voor Den Haag / Groep de Mos. Ook Hart van Nederland van SBS6 had mij een bericht gestuurd of ze langs mochten komen maar helaas heb ik deze melding, tussen alle andere meldingen door, veel te laat gezien.
Ondertussen was het grootste leed geschied en ben ik op zaterdagavond eens rustig alle berichten / meldingen op m’n gemakje gaan bekijken. Wow! Hartverwarmend mensen al deze berichten. Omdat ik dus niet iedereen kon beantwoorden doe ik dit bij deze.
Ik zag ook dat er een aantal mensen een crowdfunding actie wilde gaan opstarten om hiermee geld te gaan doneren voor m’n museum. Prachtig dit gebaar maar laten we hier aub nog even mee wachten mensen. Ik probeer het eerst via mijn verzekering. Het enige wat ik wel graag zou willen is dat een club die momenteel nieuw kunstgras krijgt en hiervan een stukje (12 x 5 meter) overhoudt dit dan aan mijn museum schenkt. Zelfs het oude verwijderde kunstgras daar zou ik al blij mee zijn want m’n huidige groene tapijt die er lag die kan ik nu weggooien.
Na het lezen gisteren van al die berichten bedacht ik ineens dat dit vroeger in onze Haagse voetbalhistorie ook altijd zo gebeurde. Iedereen stond toen nog voor elkaar klaar, was dit niet voor je eigen cluppie dan stond je wel klaar als een andere voetbalclub in de problemen zat. Kantines werden zelfstandig opgebouwd en iedereen droeg zijn steentje daaraan mee. Oude tijden herleefden dus dit afgelopen weekend en dat doet mij enorm goed.
Iedereen bij deze dus nogmaals enorm bedankt voor alle mooie berichten. We gaan weer gewoon door met onze mooie voetbalhistorie!
Rob Pronk
