VOGEL

Den Haag
01-08-1920 - 30-06-2002

v.v. V.O.G.E.L.

V.O.G.E.L. betekende Voor Ons Genoegen En Lust

Kleur shirt: wit
Kleur broek: blauw
Kleur kousen: wit

Embleem VOGEL - kopie

 

De oprichting van V.O.G.E.L.

Voor de oprichting van V.O.G.E.L. bestond er in het Bezuidenhoutkwartier een voetbalclubje genaamd B.V.V. Een tweetal jongens van deze club, Henk Rookmaker en Arnold Bosch, besloten in juli 1920 een eigen voetbalclub op te gaan richten en op 1 augustus van dit zelfde jaar zag voetbalvereniging V.O.G.E.L. het eerste levenslicht.
Tezamen met Henk Cardinaal werd er een bestuur gevormd en al spoedig had men 11 spelers bij elkaar getrommeld. Niet lang daarna kwam “Pa” de Bock met zijn Zwaluwen het geheel versterken en na de liquidatie van B.V.V. werd onder leiding van de heer de Bock al spoedig een flinke vereniging verkregen.

Het elftal dat de allereerste wedstrijd voor V.O.G.E.L. speelde bestond uit de volgende spelers: H. Rookmaker, H. Mulder, H. Veenstra, J. Ydo, J. Vosmaer, A. Bosch, M. Maars, B. Voogd, J. Banning, J. Rozendaal en W. Ydo.
Het eerste terrein van V.O.G.E.L. was gelegen tussen de Hendrik Zwaardecroonstraat, Theresiastraat en de W.van Outhoornstraat. Op dit veld werd iedere dag getraind. Andere bekende namen uit deze beginperiode van V.O.G.E.L. waren; Stark, van Zelm, Schwenke, de Leon, Huisman en de Mallee’s.

In seizoen 1920-1921 werd er door V.O.G.E.L. met twee elftallen gestart in de competitie en beide elftallen eindigde op een 3e plaats.

Seizoen 1921-1922

In het seizoen 1921-1922 werd toegetreden tot de toenmalige Haagse Voetbalbond en V.O.G.E.L. kreeg de beschikking over een terrein aan de Achterweg / Parkweg ter hoogte van de watertoren te Voorburg. Kleedkamers waren er niet en zodoende konden de voetballers gebruik maken van een wagenstal van de vleeswarenfabriek Alkemade. Langs de wanden van deze vleeswagen waren wat latten gemaakt met grote spijkers er door geslagen om je kleren aan op te hangen. Wasgelegenheid was er ook niet, het water wat men na de wedstrijd kon gebruiken kwam uit de sloot naast het veld.

De zondag 3e Klasse C van de HVB was in het seizoen 1921-1922 uit de volgende clubs samengesteld: B.S.A, D. Boys, D.O.C, Kranenburg, Rademakers, VOGEL en V.U.D.
Van de 12 competitiewedstrijden wist VOGEL er 7 te winnen, speelde men 1 keer gelijk en werd er 4 keer verloren. Met 15 punten, en een doelsaldo van 33 voor en 13 tegen, eindigde VOGEL op een derde positie van de ranglijst in de 3e Klasse C.

Het 2-jarig bestaan van V.O.G.E.L. werd gevierd in café  “de Bonte Koe” aan de Bezuidenhoutseweg te Den Haag.
“Pa” de Bock zorgde er persoonlijk voor dat V.O.G.E.L. in 1923 alsnog nog pracht van een kleedtent, met alles erop en eraan, kreeg. Lang mocht de club van dit prachtige bezit echter niet genieten want in 1924 moest men namelijk weer naar andere speelruimte uitkijken omdat op het huidige terrein voor bouwgrond was bestemd.
Na veel gezoek om een goed onderkomen te krijgen kwam het bestuur van V.O.G.E.L. bij voetbalvereniging Buitenlandse Zaken terecht aan de Buurtweg bij Wassenaar. Deze vereniging speelde met slechts één elftal in de zaterdagmiddag-competitie zodat V.O.G.E.L. om de veertien dagen ook zaterdags van het veld gebruik kon maken.
Op dit veld werd het eerste elftal van V.O.G.E.L. in het seizoen 1926-1927 kampioen en promoveerde zodoende naar de N.(ederlandsche)V.(oetbal)B.(ond).

Seizoen 1927-1928

De promotie van het eerste elftal bracht achteraf nog aardig wat problemen met zich mee want het veld had niet de juiste afmetingen om aan de N.V.B.-competitie deel te mogen nemen. Het kostte V.O.G.E.L. heel wat moeite om de juiste afmetingen voor de N.V.B.-competitie te krijgen. Bomen en planten moesten worden omgehakt om aan de juiste minimum maten te kunnen voldoen.

VOGEL 1 mocht het dit seizoen in de 4e Klasse A van de N.V.B. opnemen tegen: Alphia, Celeritas, DVS, De Ooievaars, Norvicus, Quick Boys en VDS.

In een competitie, waarin Alphia en De Ooievaars oppermachtig bleken, kwam het vlaggenschip van VOGEL niet al te best voor de dag. Van de 14 competitiewedstrijden wist men er slechts 3 te winnen, 3 gelijk te spelen en werd er 8 keer verloren. Met 9 punten, en een doelsaldo van 28 voor en 46 tegen, eindigde men op de zesde positie van de ranglijst. Alphia werd uiteindelijk met 25 punten kampioen, gevolgd door De Ooievaars met 23 punten.

Op dit terrein kwam ook het eerste adspiranten (jeugd)-elftal bij V.O.G.E.L. tot oprichting. Het was een elftal apart, met allemaal vriendjes uit de Theresiastraat, zonder enige begeleiding. Omdat de jongens dus geen begeleiding hadden moesten ze zelf voor het wedstrijdformulier en de ballen zorgen. Omdat er een naaldbos achter één van de doelen bij het complex van V.O.G.E.L. lag, kwam het regelmatig voor dat de bal lek raakte en dan moest men zelf de bal plakken.

Seizoen 1928-1929

In het seizoen 1928-1929 bestond het eerste elftal van V.O.G.E.L. uit de volgende personen; Henk Rookmaker (keeper), Oeri Mallé , Arnold Bosch, Flip de Leon, Joop Schekman, Henny de Kock, Epie Slootweg, Gerrit Wilmink, Arie Mallé , Nico Houps en Ben Stark. Bijna 25 jaar lang werd er tot 1951 met wisselend succes door V.O.G.E.L. in de 4e Klasse KNVB gevoetbald.

Seizoen 1929-1930

>

Voor het seizoen 1929-1930 werd VOGEL 1 ingedeeld in de zondag 4e Klasse B van de NVB en hierin moest men het opnemen tegen; Celeritas, Delfia, Moordrecht, Schiedam, SFC, SOA en Terlaak.

Het vlaggenschip van VOGEL kende een matig seizoen. Van de 14 competitiewedstrijden wist men er 4  en 10 te verliezen. Met 8 punten, en een doelsaldo van 26 voor en 40 tegen, eindigde men op de voorlaatste positie van de ranglijst. Alleen de Hsv SOA deed het dit seizoen met 6 punten nog slechter en degradeerde hiermee.

<

Seizoen 1930-1931

V.O.G.E.L. is tot aan de Tweede Wereldoorlog altijd een specifieke “Bezuidenhout”-vereniging geweest. Pas in 1930 wist het bestuur echter beslag te leggen op een echt “Bezuidenhout-terrein”. Dit terrein, gelegen aan de Bezuidenhoutseweg naast het park Marlot, werd een ideale plek voor de beoefening van de edele voetbalsport voor het toen snel groeiende V.O.G.E.L. Binnen enkele jaren was “het clubje” uitgegroeid van 2- tot 5-elftallen.

De zondag 4e Klasse B van de NVB was in het seizoen 1930-1931 uit de volgende clubs samengesteld: DVV, De Jagers, De Ooievaars, Terlaak, TONEGIDO, VCST, VDS, VOGEL en WIK.

VOGEL 1 eindigde dit seizoen op een keurige vierde positie van de ranglijst. Van de 16 competitiewedstrijden wist men er 7 te winnen, 2 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Hiermee behaalde men 16 punten en een doelsaldo van 41 voor en 35 tegen.

Seizoen 1931-1932

>

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1931-1932 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BTC, DVS, DVV, Leidsche Boys, RCL, VCST, VOGEL en Zwart Blauw.

Het eerste elftal van VOGEL presteerde nog beter dan vorig seizoen want van de 15 wedstrijden (laatste competitiewedstrijd niet meer gespeeld) werden er 8 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 59-35, eindigde men op een keurige derde positie van de ranglijst. VCST werd overigens met 26 punten kampioen maar zou uiteindelijk toch niet promoveren.

Seizoen 1932-1933

Het kampioenschap der 4e Klasse K.N.V.B. is echter altijd een ijdele droom gebleven, al heeft het enkele malen niet veel gescheeld of V.O.G.E.L. was 3e Klasser geweest. Eenmaal is het een Bonds-beslissing geweest dat niet V.O.G.E.L. maar V.C.S.T. met het kampioenschap ging strijken. Dat zat zo; Eén der laatste competitiewedstrijden van V.O.G.E.L. was thuis tegen De Ooievaars. Deze club was nog ongeslagen en stond zodoende bovenaan de ranglijst. V.O.G.E.L. moest deze wedstrijd winnen om ook nog kans te maken op het felbegeerde kampioenschap en zou zodoende haar huid zo duur mogelijk verkopen. Alles ging naar wens en twintig minuten voor het einde stond V.O.G.E.L. met maar liefst 6-1 voor. De Ooievaars wilde toen het spel forceren met als gevolg dat de scheidsrechter kort daarop de wedstrijd staakte. De Ooievaars werd daardoor uit de competitie genomen, en alle gespeelde wedstrijden tegen dit team kwamen te vervallen. Van deze maatregel werd V.O.G.E.L. de dupe, aangezien van alle verenigingen het wedstrijd-aantal werd teruggebracht maar het puntenaantal gehandhaafd bleef. Hierdoor werd V.C.S.T. met precies 2 punten meer dan V.O.G.E.L. kampioen, en dan te bedenken dat V.O.G.E.L. eerder in de competitie V.C.S.T. met maar liefst 7-2 in het Zuiderpark had geklopt.
Dat het eerste elftal van V.O.G.E.L. in deze jaren dertig hoogtij vierde bleek wel dat zelfs 1e Klasser D.H.C. voor de KNVB-bekercompetitie met 1-0 werd verslagen.

Seizoen 1933-1934

De indeling van VOGEL 1 voor het seizoen 1933-1934 in de zondag 4e Klasse B van de NVB luidde als volgt; BTC, Cromvliet, DSO, HDV, Kranenburg, TONEGIDO, VCST, VDS, VOGEL en WIK.

VOGEL zou uiteindelijk, samen met VCST, op de laatste positie van de 4e Klasse B eindigen. Van de 18 wedstrijden werden er 4 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 12 verloren. Hiermee behaalde men slechts 10 punten en een doelsaldo van 28 voor en 54 tegen. BTC werd met maar liefst 32 punten kampioen.

In de jaren dertig voetbalde V.O.G.E.L. ook nog in de zomer. Op iedere woensdagavond werd er voor honderden belangstellenden zomeravond-competitie gespeeld in het Zuiderpark.
De naam “Slootweg” is altijd nauw met die van V.O.G.E.L. verenigd geweest. De heer P.Slootweg sr. was altijd een enthousiast aanhanger van de vereniging en zijn 6 zoons hebben jarenlang de wit-blauwe kleuren van V.O.G.E.L. verdedigd. Emiel Slootweg heeft zelfs ca. 20 jaar in het eerste elftal gevoetbald, waarvan 15 jaar als aanvoerder.

In 1935 werd Piet van Nimwegen voorzitter van V.O.G.E.L. Samen met secretares Henny de Kock heeft Piet maar liefst 15 jaar lang zijn beste krachten aan de vereniging gegeven.
In 1938 viel het fraaie veld van V.O.G.E.L. aan de Bezuidenhoutseweg ten offer aan de plantsoenendienst en werd er een veld gehuurd op het nieuwe sportpark Ockenburgh, dat toen pas in gebruik was genomen. Voor een uitgesproken buurtvereniging dat V.O.G.E.L. toen nog was, was dit vertrek naar Ockenburgh bijna funest. Voor de openingswedstrijd van het nieuwe V.O.G.E.L.-veld op Ockenburgh fungeerde V.U.F. als tegenstander.

De jaren 1940 t/m 1949

Inmiddels was de Tweede Wereldoorlog uitgebroken en omdat er op het sportpark Ockenburgh een vliegveld werd aangelegd moest V.O.G.E.L. dit complex alweer noodgedwongen verlaten. Door het toenmalige bestuur, o.l.v. voorzitter Piet van Nimwegen, kwamen de goede banden met voetbalvereniging Petrolea (later ESSO SC geheten) tot stand en zodoende kon V.O.G.E.L. bij Petrolea aan de Buurtweg, langs de spoorbaan, te Wassenaar haar wedstrijden spelen. Het veld van Petrolea was overigens eerst een rugby-veld, dus dit moest met spoed in een voetbalveld veranderd worden.
Ondanks de Tweede Wereldoorlog werd het 20-jarig bestaan van V.O.G.E.L. gevierd in de bovenzaal van “Boschlust” aan de Bezuidenhoutseweg.
Op 1 november 1940 kwam er een fusie tot stand tussen V.O.G.E.L. en de nog jonge Haagse voetbalvereniging V.U.F.
V.U.F. was aanvankelijk een club puur voor adspiranten, spelende in de zaterdagmiddag-competitie maar toen deze spelers boven de jeugdleeftijd kwamen gingen zij over naar de zondag-competitie waar men direct opmerkelijke prestaties behaalden. Het bestuur van V.U.F., bestaande uit o.a. J.Herrie, Starreveld en Backers, was het er over eens dat het voor de jonge en zeer begaafde spelers veel te lang zou duren eer men, na een aantal kampioenschappen, naar de Afdeling zou promoveren. Dit was dus één van de redenen om een fusie met V.O.G.E.L. aan te gaan. Deze fusie bracht V.O.G.E.L. dus weer jong bloed.

Na de fusie van V.U.F. met V.O.G.E.L. werd op 2 november 1940 het het nieuwe bestuur van V.O.G.E.L. als volgt samengesteld; voorzitter Nimwegen, Herrie, de Kock, Spruijt, Honing, de Leon, Verspeek, Stam en Slootweg.

Het eerste elftal van V.O.G.E.L. werd in de oorlogsjaren ingedeeld in de z.g. “Buitenafdeling”, met als gevolg veel prettige reisjes en goede wedstrijden tegen o.a. VVSB, Lisse en Teijlingen. Eerste elftal-spelers uit deze jaren waren o.a.; Bleeker, Hulshof, gebroeders Linkerhof, gebroeders Mondriaan, gebroeders Slootweg, Sprangers, De Lange, Jonker, Verasdonck, Bulterman, Prins, Smorenburg, Bomert, De Vries en Van der Laan.
Ondanks de bezetting en onderdrukking van de Duitsers is deze tijd voor V.O.G.E.L. lang niet de slechtste geweest. Nog eenmaal bereikte het eerste elftal bijna de eerste plaats in de 4e Klasse KNVB maar Roodenburg werd uiteindelijk de kampioen.
Toch bracht de oorlog ook in de V.O.G.E.L. gelederen rouw. De leden W.Barzilay, T.Beiten, G.Bomert, J.de Leon, C.Louwerens en de gebroeders Wrazlowsky hadden hun leven opgeofferd voor het Vaderland.

index_004 - kopie

Na de Tweede Wereldoorlog ging het langzaam bergafwaarts qua prestaties van alle V.O.G.E.L.-elftallen. Oudere voetballers bedankten als lid en er was onvoldoende aanvulling uit de jeugd. De trainingen werden slecht bezocht en zelfs het aantrekken van de befaamde voetballer en trainer Wim Tap bracht daarin geen verandering.

De jaren 1950 t/m 1959

Tot en met het seizoen 1950-1951 moest het eerste elftal van V.O.G.E.L. alsmaar een gevecht leveren tegen degradatie maar telkens lukte het de club om zich te handhaven in de 4e Klasse KNVB. Maar na een versterkte degradatieregeling in het seizoen 1950-1951 werd V.O.G.E.L., na beslissingswedstrijden tegen Maasstraat en Rouwkoop, alsnog teruggewezen naar de onderafdeling Den Haag (H.V.B.).
Na de degradatie van het eerste elftal werd door het bestuur ingezien dat slechts jong “bloed” de vereniging in stand kon houden. Zo werd er aan de wederopbouw van V.O.G.E.L. begonnen en binnen een jaar tijd weer het aantal jeugdleden van 10 naar 40 uitgebreid.
In deze beginjaren vijftig kregen de Pinkster-juniorentoernooien bij V.O.G.E.L. veel bekendheid terwijl ook de spelregel- en film-avonden meestal door zo’n 40 a  50 jongens werden bezocht.

Op 1 juli 1955 verhuisde “de huisbaas” Esso Sport Club naar haar nieuwe locatie “Sportpark Duijnzicht” aan de andere zijde van de Buurtweg. De A.V.A.1845 werd de opvolger van E.S.C., echter slechts voor korte tijd want V.O.G.E.L. werd op 1 maart 1956 de onderhuurder bij JAC aan de Buurtweg.
In augustus 1955 werd op grootse wijze het zevende lustrum van V.O.G.E.L. gevierd met o.a. een wedstrijd van oud-leden tegen de veteranen, een interlandwedstrijd V.O.G.E.L.-E.N.I. (uit Antwerpen), nederlaagwedstrijden van het eerste en tweede elftal en een groot juniorentoernooi tot besluit.

In het seizoen 1956-1957 kwam V.O.G.E.L. voor de eerste maal in de competitie met een pupillenelftal in het veld o.l.v. de latere voorzitter H.Romein. Na een aantal weken mocht er echter op zaterdag geen adspiranten-wedstrijden meer op eigen veld worden gespeeld i.v.m. gebrek aan speelruimte.

In april 1957 volgde er nog een serieuze poging om tot een fusie te komen met A.T.V.V. maar toen deze fusie om diverse redenen afketste zakte V.O.G.E.L. verder in de put en na twee dramatische wedstrijden tegen Oranje Blauw degradeerde het 1e elftal aan het einde van het seizoen 1957-1958 zelfs naar de 2e Klasse van de onderafdeling.
Vele leden namen de benen en het werd een steeds moeilijker tijd voor V.O.G.E.L. Het toenmalige bestuur besloot hierdoor om het 1e elftal voor het seizoen 1958-1959 nog een Klasse lager in te laten delen zodat V.O.G.E.L.1 in september 1958 werd ingedeeld in de 3e Klasse J H.V.B. met als tegenstanders o.a. HBS 8, Wassenaar 6 en VUC 9. Het tweede elftal van V.O.G.E.L. werd ingedeeld in de 4e Klasse X en meer teams had de club niet meer.
Door deze maatregel van het bestuur kon er eindelijk weer eens wedstrijden gewonnen worden waardoor de sfeer steeds beter werd, nieuwe leden zich aanmeldden, de toto begon vruchten af te werken en weggelopen “V.O.G.E.L.S.” keerden terug. Hierdoor kwam de club weer in een opwaartse lijn en kon er zelfs tijdens het seizoen 1958-1959 een derde elftal worden ingeschreven en na de winterstop zelfs een vierde elftal.
Op 3 mei 1959 werd het eerste elftal kampioen van de 3e Klasse J met 31 punten uit 18 wedstrijden en de doelcijfers 95-23.

Seizoen 1960-1961

Op 1 augustus 1960 bestond V.O.G.E.L. 40 jaar! Tijdens dit heugelijke feit was het bestuur van V.O.G.E.L. als volgt samengesteld: Harry Romein (voorzitter), F. Stempels (secretaris), J. Hoensoen (penningmeester) en de commissarissen J.F. Koelewijn en J. de la Bije.
Het 40-jarig bestaan van de club werd in september op uitbundige wijze gevierd in het Scheveningse “de Caveau”. Voorzitter Harry Romein sprak in V.O.G.E.L.’s 40e levensjaar de wens uit voor meer actieve bestuursleden en leiders. De heer Questro, bestuurslid van de H.V.B., bood het bestuur van V.O.G.E.L. de Bondsvlag aan en secretaris Frits Stempels ontving de Zilveren Bondsspeld voor zijn langdurige bestuurslidmaatschap. Voorzitter Harry Romein droeg tijdens de feestavond de voorzittershamer over aan Jan Muller.

Alles was koek en ei bij de voetbalvereniging V.O.G.E.L. Men telde bij aanvang van het seizoen 1960-1961 ruim 100 leden, zeven elftallen, een hard werkend bestuur, een prettig veld aan de Wassenaarse Buurtweg en een flinke Toto-omzet. Met andere woorden, V.O.G.E.L. was een gezonde vereniging.

In het seizoen 1960-1961 bleef de trainingsopkomst bij het eerste elftal van V.O.G.E.L., o.l.v. trainer Jan de la Bije, nog steeds ver onder de maat.

Op 2 januari 1961 ontving V.O.G.E.L. de Koninklijke goedkeuring. Het A-junioren elftal o.l.v. trainer Jaap Ros werd dit seizoen kampioen met de doelcijfers 96-28. Er kwam weer een opleving bij de jeugdafdeling. Dit hield in dat V.O.G.E.L. in het seizoen 1961-1962 weer met 3 senioren- en 3 junioren-elftallen kon starten.

Seizoen 1961-1962

Jan Muller besloot na een jaartje zijn functie als voorzitter af te staan. Op 30 oktober 1961 werd Lex Keizer gekozen tot de nieuwe voorzitter van V.O.G.E.L.

In het seizoen 1961-1962 trad het eerste elftal van VOGEL, in de zondag 2e Klasse A van de HVB, het strijdperk in tegen de volgende verenigingen: BTC, Den Hoorn, GONA, Juventas, De Ooievaars, RCDH, SEP, Triomph en WVS.

V.O.G.E.L.1 bestond dit seizoen uit de volgende spelers; Harteveld (keeper), Spruit, Keizer, Versluis, Spaans, Hartung, Becks, Letsch, Batenburg, Evenblij en Appel.

Het vlaggenschip van V.O.G.E.L. speelde een onopvallend seizoen waardoor men op de vijfde positie van de eindranglijst eindigde. Van de 18 wedstrijden werden er 8 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 7 verloren. Hiermee behaalde V.O.G.E.L. 19 punten en een doelsaldo van 50 voor en 49 tegen. BTC was overigens in deze competitie oppermachtig en werd met 31 punten kampioen.

Seizoen 1962-1963

Voor het seizoen 1962-1963 schreef het bestuur 3 senioren- en 2 junioren-elftallen in voor de competitie. Het wilde maar niet lopen met de jeugdafdeling.

>

Seizoen 1963-1964

Het seizoen 1963-1964 betekende het einde van de jeugdafdeling bij V.O.G.E.L.

>

Seizoen 1964-1965

In het seizoen 1964-1965 startte V.O.G.E.L. met 5 seniorenelftallen. Dit seizoen had als hoogtepunten “de stuiverpot”, een filmavond o.l.v. oud-international Gerrit Styroker met machtige voetbalfilms en het kampioenschap van het veteranenelftal. Seizoen 1964-1965 herkende zich ook door een langdurige afkeuringsperiode.

Als onderhuurder voetbalde V.O.G.E.L. nog steeds op het terrein van JAC, dit deed men overigens samen met voetbalvereniging Texas. Echter op 1 juli 1965 moest V.O.G.E.L. noodgedwongen, na een 25-jarig verblijf aan de Buurtweg, verhuizen naar het voormalig Filmstadcomplex aan de Benoordenhoutseweg. Na een bestuurswisseling bij JAC wilde deze immers geen onderverhuurders meer en moest de club zijn geluk ergens anders gaan zoeken. Met de hulp van voetbalvereniging R.C.D.H., toen nog een zeer bekende club uit Den Haag met de voorzitter Caaron, werd V.O.G.E.L. zodoende uitgenodigd om op hun complex “Filmstad” aan de Benoordenhoutseweg te komen voetballen. V.O.G.E.L. speelde in die tijd in de 2e Klasse HVB.

>

In het seizoen 1964-1965 speelde het eerste elftal van V.O.G.E.L. beslissingswedstrijden tegen TEDO en GONA voor de titel in deze 2e Klasse B. GONA werd uiteindelijk de gelukkige door een 1-0 zege op V.O.G.E.L. en 5-0 zege op TEDO. Het 2e-, 3e- en 4e- elftal van V.O.G.E.L. eindigden alle op een tweede plaats in hun afdeling, een goed seizoen dus.

>

Seizoen 1965-1966

>

De zondag 2e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1965-1966 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, Felicitas, Groen Wit’58, Juventas, Oranje Blauw, OSC, RKSVM, Steeds Voorwaarts, VOGEL en WIK.

Het werd een niet al te best seizoen voor de mannen van VOGEL want van de 18 competitiewedstrijden werd er maar 4 in winst omgezet, werd er 4 keer gelijk gespeeld en werd er maar liefst 10 maal verloren. Met 12 punten, en een doelsaldo van 35 voor en 64 tegen, eindigde VOGEL dan ook op de achtste positie van de ranglijst van de zondag 2e Klasse A HVB.

<
Voor het seizoen 1966-1967 werd door de H.V.B. een versterkte promotie ingevoerd. Op 1 november 1966 werd zelfs een zesde elftal bij V.O.G.E.L. ingeschreven. Op de ledenvergadering werd contributieverhoging een feit en er werd getraind op het veld van de Haagse Rugby Club bij kunstlicht. Joop Koelewijn, de toto-administrateur, boekte veel succes met de opbrengsten voor de club.

Na enkele jaren toen R.C.D.H. van hun complex Filmstad diende te verdwijnen kon V.O.G.E.L. op 1 januari 1967 weer terugkeren bij JAC. Bij deze terugkeer nam men vriendenclub R.C.D.H. mee. Daar JAC over 4 velden beschikte was dit geen enkel probleem. R.C.D.H. en VOGEL waren beide een zondagvereniging dus speelden de clubs om de week “thuis”.
In april 1967 verzekerde het eerste elftal van V.O.G.E.L. zich, na 9 jaar in de 2e Klasse te hebben gespeeld, van promotie naar de 1e Klasse H.V.B.

In deze periode beheerde JAC de kantine en was er weinig te verdienen voor V.O.G.E.L. maar na verloop van tijd kon JAC dit niet meer opbrengen en wilde de kantinebeheer verhuren aan V.O.G.E.L.
Deze optie pakte de club met beide handen aan en heeft toen de grondslag kunnen leggen voor een goede financiële positie. V.O.G.E.L. beheerde ook de kantine als R.C.D.H. thuis speelde. In deze tijd bezat R.C.D.H. 3 elftallen en VOGEL 7 elftallen. Deze situatie heeft enkele jaren geduurd en heeft de club zoals gezegd geen windeieren gelegd.

Na de bewogen Algemene Ledenvergadering van 20 april 1967 kreeg V.O.G.E.L. voor het eerst in haar bestaan een bestuurloos tijdperk. Op 7 mei 1967 won het vierde elftal een beslissingswedstrijd om de titel tegen DHBRK met 1-0 en prolongeerde hiermee haar kampioenstitel. Evenals het vorige seizoen werd met ongeslagen kampioen (29 punten uit 17 wedstrijden) en promoveerde hiermee naar de res 4e Klasse.
Op de 2e Algemene Ledenvergadering van 11 mei 1967 werd er gelukkig weer een bestuur gekozen. Lex Keizer bleef voorzitter, alleen secretaris Frits Stempels keerde niet meer terug.

Ook met de lotto liep het in deze periode erg goed bij V.O.G.E.L. en werd er in deze topjaren maar liefst fl.15.000,= per jaar binnengebracht. Mede door deze opbrengsten werd voetbalvereniging V.O.G.E.L. een financieel onafhankelijk club en werd hiermee de fundering gelegd voor de bouw van een eigen clubhuis later aan de Genemuidenstraat.

Het oude clubhuis aan de Buurtweg was oergezellig met Salamander kachel (wanneer er geen wind stond stond de hele kantine onder rook) maar zeer oud en gammel. Wanneer het eerste elftal zondags thuis speelde kwam het water uit de douches de kantine binnenlopen en liep de zinken plasgoot (wc voor mannen) over.
Het gebouw was te laag voor het aanvragen van een drankvergunning. Zodoende werd sterke drank geschonken in bierflessen.
Erg streng was de controleur van de Wassenaarse gemeente overigens ook weer niet. Zodra hij aankwam gaf hij altijd eerst een seintje door te knipperen en seinen met zijn autolichten. De goede man heeft V.O.G.E.L. nooit een bekeuring gegeven.

VOGEL 3 omstreeks 1967 Staand v.l.n.r. Lex Keizer, Jan Bruin, Cas Buis, Jacques Letsch, Philippe Tendeloo, Martin Zoutenbier, John Appel, Frits Stempels, Albert Pors en Piet van Ellinkhuizen. Zittend: Hans Romeijn, Arie Bal, Jan Ros, Herman Keizer, Hennie Persoon en Jos van Gils.

Het bezoek van FC Helena uit Recklinghausen (Duitsland) op 21 en 22 mei 1967 werd een grandioos succes. Het tegenbezoek aan FC Helena, op 12 en 13 augustus 1967, liet de voetbalvereniging V.O.G.E.L. zich weer van z’n beste kant zien, wat een gezelligheid.
Voor het seizoen 1967-1968 schreef het bestuur maar liefst 7 senioren-elftallen in voor de competitie. Het 1e elftal behaalde slechts uit de eerste zeven wedstrijden slechts 2 punten. Per 31 december 1967 besloot Nees Pronk als trainer te stoppen en werd hij opgevolgd door de oud 1e elftalspeler van VCS, Koos Aschman. Aan het einde van dit seizoen ontsprong V.O.G.E.L.1 ternauwernood aan degradatie.

Gezien de kantine steeds meer gebreken ging vertonen wilde JAC samen met V.O.G.E.L. (zonder RCDH) naar een nieuwe locatie met een gezamenlijke kantine. De besprekingen tussen JAC en V.O.G.E.L. betreft deze plannen liepen stuk. Hierna heeft de club nog twee seizoenen als onderhuurder bij JAC gevoetbald.

Seizoen 1968-1969

>

De indeling van VOGEL 1 voor het seizoen 1968-1969 in de zondag 1e Klasse A van de HVB luidde als volgt; DHBRK, Maasstraat, Marathon, OSC, SEP, SVH, Taurus, Steeds Voorwaarts, de Valkeniers, VOGEL, sv Voorburg en WIK.

Het werd een onopvallend seizoen seizoen voor de mannen VOGEL 1 waarin men in de middenmoot eindigde. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 7 te winnen, 6 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 20 punten, en een doelgemiddelde van 38 voor en 60 tegen, eindigde men op de zevende plaats van de ranglijst. Kampioen werd De Valkeniers met 33 punten.

<

Seizoen 1969-1970

>

Aan het einde van seizoen 1969-1970 wist het 2e elftal van V.O.G.E.L., na een fraai seizoen, te promoveren naar de reserve 1e Klasse.

Seizoen 1970-1971

Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van V.O.G.E.L. werd er in augustus 1970 een receptie gehouden in Caveau Tzigane aan het Gevers Deynootplein te Scheveningen.
Met een aan mevrouw Happel overhandigde oorkonde, die duidelijk vermeldde dat Feijenoord-trainer Ernst Happel tot Erelid van V.O.G.E.L. was benoemd, gaf voorzitter Lex Keizer uiting aan de gevoelens van groot respect voor de prestaties van Feijenoord, die na de verovering van de Europacup en de Wereldbeker het aanzien van het Nederlandse voetbal aanzienlijk had versterkt.
Op deze bijeenkomst was er overigens slechts kort gelegenheid voor officiële huldigingen want zoals altijd lag de nadruk bij Voor Ons Genoegen En Lust op feestelijkheid en gezelligheid.

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, GSC, Maasstraat, Marathon, Oranje Blauw, OSC, Robin Hood, SEP, Taurus, TEDO, Te Werve en VOGEL.

>

Seizoen 1971-1972

>

De zondag 2e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, FC Den Haag’65, DUNO, HWS, sv De Jagers, GDCPH, NLS Bremah, Quintus, Toofan, VOGEL en WVS.

<

Seizoen 1972-1973

>

De zondag-2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, DHBRK, De Jagers, GDCPH, GRVC, SVH, SVS’70, TAMUVONA, TOOFAN, VOGEL en VVOG’62.

O.l.v. trainer John ter Borg wist het eerste elftal van V.O.G.E.L. dit seizoen het kampioen van de 2e Klasse B HVB binnen te halen. Trainer Ter Borg en aanvoerder Steef Mulder bereikten dit resultaat om er dit seizoen een goede sfeer en teameenheid van te maken. In de kampioenswedstrijd werd thuis op zondag 1 april 1973 De Adelaars met 2-1 verslagen, Buis en Vriens troffen doel namens V.O.G.E.L.

>

Seizoen 1973-1974

>

Voor het seizoen 1973-1974 werd het eerste elftal van VOGEL ingedeeld in de zondag 1e Klasse B met daarin de volgende tegenstanders: DWO, Groen Wit’58, HDV, Maasstraat, SOA, Taurus, TEDO, Te Werve, Triomph, De Valkeniers en Wit Blauw RK.

<

Seizoen 1974-1975

Tijdens het seizoen 1974-1975 kreeg V.O.G.E.L. samen met voetbalvereniging P.G.S. van de Gemeente een eigen terrein aangeboden aan de Genemuidenstraat te Den Haag. Het (enige) veld, dat zich naast de accommodatie van handbalclub A.H.C.’28 bevond was dit seizoen nog de uitwijkmogelijkheid voor voetbalvereniging Die Haghe geweest. De twee vooruitstrevende verenigingen zetten gezamelijk de schouders onder de op handen zijnde bouw van een eigen clubhuis.
Op 26 september 1975 werd, onder grote belangstelling, de eerste paal geheid voor het nieuwe clubgebouw van V.O.G.E.L. en P.G.S. De twee clubs deelden alles samen, dus op fifty-fifty basis, zodat er nooit moeilijkheden konden ontstaan. Alles was gebaseerd op eerlijkheid en wederzijds vertrouwen zodat het project, dat zo’n slordige twee ton ging kosten, spoedig in gereedheid werd gebracht.

Opening terrein V.O.G.E.L. aan de Genemuidenstraat

Met het onthullen van een door de gemeente Den Haag aangeboden kunstwerk opende burgemeester Frans Schols op zaterdag 4 april 1976 officieel het nieuwe clubhuis van VOGEL en PGS aan de Genemuidenstraat te Den Haag. In zijn toespraak wees de eerste burger van Den Haag op het unieke feit dat twee clubs elkaar op één complex hadden gevonden.
De opening van het nieuwe complex van V.O.G.E.L. en P.G.S. werd trouwens door opvallend veel hoogwaardigheidsbekleders van de gemeente bezocht. Behalve burgemeester Schols waren n.l. ook de wethouders Pieter Vink en Van Lier aanwezig bij de feestelijke opening. Tijdens de zeer druk bezochte receptie voerde o.a. voorzitter Nico de Doelder namens de H.V.B. het woord. Hij bood een prachtige klok aan voor de bestuurskamer en verschillende asbakken.

Greet en Joop Driessen namen de explotatie van de bar en inkoop op zich en hebben dit vele jaren volgehouden. Veel lof kreeg VOGEL van bezoekers over de sfeervolle entourage van het clubhuis met de grote eiken bar.
Het wisselende beleid tussen VOGEL en PGS heeft er toe bij gedragen dat alles er altijd keurig netjes en schoon uitzag. De samenwerking tussen VOGEL en PGS is in al die jaren altijd erg goed verlopen.

Seizoen 1977-1978

>

De zondag 2e Klasse van de HVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, DUNO, sv International, NLS, De Ster, SVH, SVS’70, TAMUVONA, Toofan, Triomph, Vliethage, VOGEL, WVS en FC Zoetermeer.

<

Seizoen 1978-1979

>

In het seizoen 1978-1979 was de zondag 2e Klasse A van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, Azzurri, CWP, DUNO, sv International, sv De Jagers, De Ooievaars, De Ster, SVH, VOGEL en Vliethage.

<

De jaren 1980 t/m 1989

De sportieve resultaten bleven de eerste tien jaar op een laag pitje. Het eerste elftal van VOGEL behaalde haar eerste grote succes onder Herman Keizer en promoveerde bij voetbalvereniging WVS naar de 1e Klasse HVB.

Seizoen 1980-1981

>

De zondag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, CWP, Dynamo’67, GDCPH, sv International, De Ooievaars, SVH, SVS’70, Taurus, Toofan en VOGEL.

<

Seizoen 1985-1986

>

De zondag 2e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: BWS, CWP, DVC, Dynamo’67, Exception, sv International, sv De Jagers Lyra, SVS’70, Te Werve, Vliethage en VOGEL.

Het vlaggenschip van de vereniging voerde voor het overgrote deel van de competitie de ranglijst aan. Op zondag 4 mei 1986 was het dan eindelijk zover want op die dag behaalde VOGEL het kampioenschap definitief binnen. John Zoutenbier (2x) en Jos van Dalen schoten hun club bij SVS’70 naar een 3-0 overwinning en dus naar de zondag 1e Klasse van de HVB.

Seizoen 1986-1987

>

<

Seizoen 1987-1988

>

<

Seizoen 1988-1989

<

>

Seizoen 1989-1990

>

Na de 3-2 zege op sv Kijkduin was het feest bij VOGEL want door deze zege werd de club winnaar van de nacompetitie van de 1e Klasse A HVB. Onder Herman Keizer behaalde VOGEL dus via deze nacompetitie het gestelde doel; “de Hoofdklasse”.

>

Seizoen 1990-1991

>

<

Seizoen 1991-1992

>

<

Seizoen 1992-1993

<

De zondag Hoofdklasse B van de HVB was voor het seizoen 1992-1993 als volgt samengesteld: Duindorp SV, Flamingo’s, Groen Wit’58, HS Texas DHB, sv Kijkduin, OSC, Paraat, Postalia, TEDO, VDS, VOGEL en VVM.

>

Seizoen 1993-1994

<

De zondag Hoofdklasse B van de HVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel/Ornas, DUNO, ESDO, Graaf Willem II VAC, GSC, HS Texas DHB, sv Kijkduin, OSC, Paraat, VOGEL, VVP en sv Wassenaar.

VOGEL degradeerde aan het einde van het seizoen naar de 1e Klasse HVB.
Aan het einde van het seizoen 1993-1994 werd bij V.O.G.E.L. voor het eerst het Dirk Plugge toernooi georganiseerd ter nagedachtenis aan Dirk Plugge, een graag gezien V.O.G.E.L.-lid welke helaas veels te vroeg is overleden.

>

Seizoen 1994-1995

>

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1994-1995 uit de volgende clubs samengesteld: sv Bohemen, DVC, Dynamo’67, sv EOC, Jai Hanuman, Marathon, SVH, Tempo, Te Werve, VDS, VOGEL en WVS.

<

Seizoen 1995-1996

>

De zondag 1e Klasse B van de HVB (op dat moment de laagste Klasse voor standaardteams) was in het seizoen 1995-1996 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel/Ornas, Jai Hanuman, sv De Jagers, Kamraan, sv Kijkduin, Hsv Marathon, TAC’90, vv Tempo, VDS, VOGEL en FC Zoetermeer.

VOGEL 1 seizoen 1995-1996. Staand v.l.n.r: T.Zuiderwijk, H.Keizer, L.Keizer (voorzitter), M.Wilmer, R.Zoutenbier, B.Zoutenbier, P.Lelyveld, W.Danner, R.Zoutenbier en M.Roos. Zittend v.l.n.r: R.Driesen, J.Zoutenbier, F.House, R.v.d.Lubbe, M.den Dulk, A.v.Bennekom, M.v.Bijsterveld en J.v.Dalen.

>

In oktober 1996 gaf voorzitter Lex Keizer aan om, na maar liefst 35 jaar, af te treden als voorzitter van V.O.G.E.L. Er werd binnen de vereniging met spoed een feestcommissie samengesteld en op vrijdag 25 oktober 1996 volgde als verrassing een grote receptie. Lex Keizer werd thuis afgehaald en kreeg zichtbaar ontroerd vele schitterende toespraken en prachtige cadeaus.
Als waardering voor de enorme inzet voor de vereniging werd Lex Keizer op deze avond benoemd tot Erelid en Ere-voorzitter van V.O.G.E.L. Velen bekenden van Lex, leden en oud-leden waren tijdens deze receptie uitgenodigd en na afloop werd hij weer veilig thuis gebracht.

>

Op zondag 21 september 1997 was er een grote feestdag voor jong en oud ter gelegenheid van de ingebruikname van het nieuwe complex van V.O.G.E.L. op Ockenburgh. De dag begon met een gezellig familietoernooi en voor de kinderen waren allerlei speelattributen neergezet. De V.O.G.E.L.-dag werd afgesloten met heerlijke salades en vis en daarna een spetterende feestavond met muziek van o.a. Sweet Connection. Tijdens deze feestavond werden alle bestuursleden in de bloemetjes gezet, als dank voor alle inspanningen om de club op Sportpark Ockenburgh te krijgen.

>

Seizoen 1999-2000

In december 1999 trad voorzitter Theo Kuyvenhoven af, evenals penningmeester Monica Linder. Beide hadden V.O.G.E.L. de afgelopen jaren door moeilijke tijden geleid waarvoor de club hen erg dankbaar voor was. Arie Toet werd benoemd tot de nieuwe voorzitter en Ton Oppers tot penningmeester. De rest van het V.O.G.E.L.-bestuur zag er als volgt uit: John van ‘t Hoog (secretaris), Loet Noordeloos (vice-voorzitter) en de leden Ton Guth en Jan Brouwer.

Het eerste elftal van V.O.G.E.L. werd voor dit seizoen ingedeeld in de 5e Klasse B KNVB van het zondagvoetbal en ontmoette daarin; ADS, Celeritas, DUNO, Dynamo’67, GSC/ESDO, JuVentaS, LenS, Oranjeplein, RFC’95, RTT’99 en Triomph.

V.O.G.E.L. 1 speelde een onopvallend seizoen waarmee men keurig in de middenmoot eindigde. Van de 22 wedstrijden wisten de mannen van trainer Koutrik er 9 te winnen, 5 keer gelijk te spelen en werd er 8 keer verloren. Hiermee eindigde V.O.G.E.L. met 32 punten, en een doelsaldo van 45-52, op een zesde positie van deze 5e Klasse B.

>

Het einde van V.O.G.E.L.

De verenigingen V.O.G.E.L. en P.G.S. waren in augustus 1997 naar Ockenburgh gekomen, omdat zij het complex aan de Genemuidenstraat moesten verlaten in verband met uitbreiding van het winkelcentrum Leyweg. Op dit complex speelde toen de vereniging sv Bohemen, een fusieclub van de verenigingen svDHB en PDK. De vereniging sv Bohemen heeft zich toendertijd opgeheven en de leden van de zaterdagafdeling zijn toen overgestapt naar P.G.S., terwijl de zondagleden lid zijn geworden van V.O.G.E.L. De verenigingen stonden toen onder voorzitterschap van respectievelijk Piet Hessing en Arie Toet. Begin seizoen 2002/2003 werd Piet van Dam voorzitter van P.G.S. Op 1 augustus 2002 besloten de besturen van beide verenigingen tot een fusie om zo de vereniging veilig te maken voor vreemde inwoning op het sportcomplex Ockenburgh en een financieel gezonde vereniging te behouden. Onder de naam PGS/Vogel ging de club verder.

Clubicoon en Ere-voorzitter Lex Keizer

Lex Keizer, geboren op 24 februari 1931, werd in het seizoen 1952-1953, op 21-jarige leeftijd, lid van V.O.G.E.L. Nadat Lex eerst het leger had gediend, werd hij aangebracht door zijn broertje Herman. In zijn allereerste wedstrijd die Lex voor V.O.G.E.L. voetbalde scoorde hij direct 6 maal. Ook in het 1e elftal heeft hij een aantal malen zijn kunsten kunnen vertonen.
Lex ambieerde al snel een bestuursfunctie binnen de vereniging en zodoende werd hij vanaf 1961 succesvol voorzitter van V.O.G.E.L. Lex was een man van veel woorden maar ook één van veel daden en samen met zijn bestuursleden heeft hij vele goede maar zeker ook slechte tijden meegemaakt. Lex Keizer was overigens van alle markten thuis want naast een zeer bekwaam voorzitter was hij ook nog zeer muzikaal als zanger en entertainer, ijshockeyspeler bij HIJS HOKY en de man die in 1963, ver achter Reinier Paping, de barre Elfstedentocht uitreed.
Maar liefst 35 jaar lang hanteerde Lex Keizer de voorzittershamer bij V.O.G.E.L. totdat hij in 1996 aftrad. Tijdens zijn aftreden werd hij, als erkenning, benoemd tot Ere-voorzitter van V.O.G.E.L. Op 17 mei 2001 kwam Lex Keizer te overlijden.

Clubicoon Herman Keizer

Herman Keizer, geboren op 26-04-1938, werd in 1950 op 12-jarige leeftijd lid van V.O.G.E.L. Herman, het jongere broertje van Lex dus, werd aangebracht door Rob Evenblij. Hij begon als adspirant onder leiding van trainer W.Vintges. Na een aantal jaren debuteerde hij al in 1956 in het 1e elftal van V.O.G.E.L. en heeft daar vele jaren in gespeeld.
Na zijn actieve “voetbal-loopbaan” heeft hij de vereniging ook gediend als begeleider en trainer. Ook heeft Herman diversen organiserende functies uitgevoerd maar ambieerde hij nooit een bestuursfunctie. Verder deed Herman alles ten bate van de vereniging zoals: Elftal-commissie, Feest-commissie, ophalen van contributie en het drukken van het V.O.G.E.L.-krantje.

 

Later hier meer…

>

<

Van voetbalvereniging VOGEL hebben wij tot nu toe helaas niet meer historie kunnen achterhalen of mogen ontvangen. Als u kunt helpen met de historie van VOGEL neem dan a.u.b. contact met ons op via haagse.voetbalhistorie@gmail.com Oude foto’s, namen van spelers en mooie verhalen zijn natuurlijk ook van harte welkom.

Palmares Vogel

Kampioenschappen:
1923-1924 2e klasse H HVB
1926-1927 1e klasse C HVB
1972-1973 2e klasse B HVB
1985-1986 2e klasse A HVB

Andere prestatie’s:
1989-1990 Winnaar nacompetitie 1e Klasse A HVB, promotie naar de zondag Hoofdklasse HVB

Parade der trainers bij VOGEL:

1960-1961 Jan de la Bije
1961-1962
1962-1963
1963-1964
1964-1965 John Terborg (kampioen ?Klasse)
1965-1966
1966-1967
1967-1968 Nees Pronk / Koos Aschman
1968-1969
1969-1970
1970-1971
1971-1972
1972-1973 John ter Borg
1973-1974 John ter Borg
1974-1975
1975-1976
1976-1977
1977-1978
1978-1979
1979-1980
1980-1981
1981-1982
1982-1983
1983-1984
1984-1985
1985-1986 John Terborg
1986-1987
1987-1988
1988-1989 Martin Zoutenbier
1989-1990
1990-1991
1991-1992
1992-1993Dick Hoogendorp
1993-1994 Nico Hartgring
1994-1995 Nico Hartgring
1995-1996
1996-1997
1997-1998 Wim de Lange
1998-1999
1999-2000 Paul Koutrik
2000-2001 Paul Koutrik
2001-2002

Parade der voorzitters bij VOGEL:

???? – ???? Dhr. De Bock
???? – ???? Dhr Van Zelm
???? – ???? ?
???? -1935 Jan de Klein
1935-1950 Piet van Nimwegen
????-???? Joop Herrie
????-???? Alex Rademakers
????- 1960 Harry Romein
1960-1961 Jan Muller
1961-1996 Lex Keizer
1996-1999 Theo Kuijvenhoven
1999-2002 Arie Toet
2002-2002 Piet van Dam

Terreinen waar V.O.G.E.L. heeft gevoetbald:

Van 1920 t/m 1922 velden aan de Bezuidenhoutseweg
Van 1922 t/m 1924 in Voorburg op een terrein naast de Waterleiding tegen de Parkweg aan.

*

Buurtweg te Wassenaar op JAC-terrein

Genemuidenstraat te Den Haag

Ere-voorzitter(s) V.O.G.E.L.

Lex Keizer

Ere-leden V.O.G.E.L.

Frits Stempels
?
?
?
?

Lid van Verdienste bij V.O.G.E.L.

?
?
?
?

Zijn we allemaal nog naar op zoek……..