DHBRK

Den Haag
12-08-1929 - 01-06-1975

De oprichting van “De Haagsche Boys Rooms Katholiek”

Met als de grote stimulator “Pa” Klein werd op 12 augustus 1929 Rooms Katholieke Sport Vereniging “De Haagse Boys” opgericht. Om het makkelijker te maken veranderde men de naam in D.H.B. Er werd gekozen voor een zwart wit vertikaal gestreept shirt en men besloot te gaan voetballen op een veldje bij het Hoornpark te Rijswijk.
Doch dit veld lag te ver van de “bakermat”, n.l. de parochie van de H.Familie aan het Kamperfoelieplein, om de vereniging levensvatbaarheid te geven.
D.H.B. vond op een gegeven moment aan de voet van de duinen te Kijkduin een nieuw terrein, zeg maar waar nu anno 2010 het honkbalterrein ligt.

Een clubtent (afmeting 4 x 4 meter) werd overgenomen van de ter ziele gegane voetbalvereniging “Rademaker” voor een bedrag van f.37,50=.
De eerste wedstrijd die op dit veld werd gespeeld was tegen S.D.S. (het latere G.D.S.) en werd gewonnen met 2-1.

Verhuizing naar terrein Leyweg

Het veld bij Kijkduin werd op een gegeven moment gebruikt als kampeerterrein en zodoende moest D.H.B. op zoek naar een nieuw terrein. In 1932 vond men een nieuw “complex” aan de Leyweg naast de voetbalverenigingen LenS, Paraat en R.V.V. (het latere Quick Steps).
Op dit veld (gehuurd van een boer) liepen altijd koeien en die moesten eerst voor de wedstrijd worden verdreven. Het was dan altijd voorzitter “Pa” Klein die dan persoonlijk de koeienvlaaien zorgvuldig wegschepte.
Voor het wassen na de wedstrijd was een put geslagen zodat de spelers de gelegenheid hadden om de knieën en gezicht te wassen. In die tijd moest je ook blij zijn dat je voetbalschoenen had. Indien je geen voetbalschoenen had, deelde je ze dikwijls met een elftalgenoot die wel over voetbalschoenen beschikte.

In het jaar 1932 werd ene B.M. (Dop) v.d. Meer lid van D.H.B. “Dop” zou later uitgroeien tot de bekenste D.H.B.-er uit de Haagse regio en jarenlang de functie van voorzitter bij de club vervullen.

D.H.B. speelde in die tijd uitsluitend in Katholiek verband en was aangesloten bij de R.K.F., een gedeelte van de D.H.V.B. (Diocesane Haarlemse Voetbal Bond). Er werd in de tijd gevoetbald tegen tegenstanders zoals Graaf Floris, St. Michaël, V.V.P., M.O.A., R.A.V.A. en R.I.A. (Rooms In Alles).

D.H.B. raakte ook veel spelers kwijt aan de “neutrale bond” de N.V.B. want daarvoor bestond geen officiële overschrijvingstermijn.

Verhuizing naar de Fruitweg en Ockenburgh

In 1936 kreeg D.H.B. van de gemeente Den Haag een terrein aan de Fruitweg aangewezen. In die periode speelden veel voetbalverenigingen op het grote complex aan de Fruitweg zoals: De Jagers, VDS, BMT, en AVV (het latere Triomph). Op de Fruitweg legde D.H.B. goede kontakten met de z.g. “neutrale” voetbalclubs.

Lang zou D.H.B. niet van het terrein aan de Fruitweg gebruik kunnen maken want in 1938 volgde er wederom een verhuizing, ditmaal naar Ockenburgh. Dit terrein was een hele vooruitgang voor de club en voor die tijd zeer modern. Als je aan een kraantje draaide kwam er water uit!
Op 2 oktober 1938 werd het terrein op Ockenburgh, in aanwezigheid van Kerkelijke en burgelijke autoriteiten, officieel geopend.

De Tweede Wereld Oorlog

In 1939 werd de mobilisatie uitgeroepen en aangezien Ockenburgh als vliegveld oorlogsbestemming had moest D.H.B. alweer, na nog geen jaar, weer vertrekken van haar terrein.
“Pa” Klein vond een nieuw terrein bij Ockenrode aan de Monsterseweg. Daar kon de club tot 1943 blijven voetballen, daarna werd het Westland door de Duitsers tot verboden gebied verklaard.

Van D.H.B. naar s.v.D.H.B.R.K.

Eén der eerste maatregelen van de Duitse bezetter was dat de Katholieke voetbalbond samen met de Christelijke Nederlandse Voetbalbond en de Nederlandse Arbeiders Sport Bond  moesten worden opgeheven. Deze drie bonden moesten lid worden van de N.V.B.(Nederlandse Voetbal Bond).
Aangezien in de N.V.B. reeds een club speelde de D.H.B. (De Haagse Bakkers) heette moest de club haar naam wijzigen, en zodoende ging de club verder onder de naam s.v. D.H.B.R.K. (sportvereniging De Haagse Boys Rooms Katholiek).
Voetbalschoenen, shirts en ballen vielen in oorlogstijd onder de distributiewet en werden spaarzaam verstrekt. Clubbladen werden door de Duitsers verboden.

In 1942 vierde s.v. D.H.B.R.K. in het parochiehuis onder moeilijke omstandigheden het 12,5-jarig bestaan. Men voetbalde zo’n beetje door tot “Dolle Dinsdag” (september 1944), maar dat was praktisch alleen jeugd onder de 16 jaar. De meesten oudere leden zat ondergedoken of ergens anders.

s.v.D.H.B.R.K. na de oorlog

In mei 1945 kwam dan eindelijk de vrede. Voetbaluitrustingen waren er bijna niet meer en de zwart-wit vertikale D.H.B.R.K. shirts werden nog niet gemaakt.
Op 24 september 1946 riep de heer Akveld alle leden weer bij elkaar en hiermee kwam weer de eerste ledenvergadering na de oorlog tot stand. Op deze ledenvergadering werd besloten dat alle spelers maar moesten overgaan naar een geel voetbalshirt en witte sportbroek i.p.v. de zwart-wit gestreepte shirts want een wit overhemd en gele verf was nog overal te krijgen.
In verband met het vliegveld met startbanen kon er na de oorlog nog niet gevoetbald worden op Ockenburgh. Gelukkig was het bestuur van Quick Steps bereid om D.H.B.R.K. onderdak te verlenen en zodoende konden de thuiswedstrijden aan de Nijkerklaan te Den Haag gespeeld worden.
Toen Ockenburgh (Ockenrode) in 1947 weer in gebruik kon worden genomen, ging D.H.B.R.K. daar  weer spelen.
In 1954 bestond de H.V.B. 60 jaar en organiseerde hierdoor jubileumwedstrijden voor eerste elftallen. Al hoewel D.H.B.R.K. al jarenlang in de 2e Klasse van de onderafdeling voetbalde, eindigde de club bij deze jubileumwedstrijden bovenaan.

Zilveren jubileum D.H.B.R.K.

In 1954 had D.H.B.R.K. ook wat te vieren, n.l. het zilveren jubileum. Dit jubileum werd gevierd met een receptie in het parochiehuis aan de Mient. Pastoor J.Annegarn was de eerste die het bestuur van D.H.B.R.K. feliciteerde met haar 25 jarige jubileum en tevens complimenteerde met vooral de successen van het jeugdwerk binnen de vereniging.


Het A-juniorenelftal, seizoen 1956-1957, gefotografeerd aan de Laan van Vollering in Delft voor de wedstrijd D.H.L. A.1 – D.H.B.R.K. A.1 (uitslag 2-5).
Staand v.l.n.r: Dhr. W.Lejeune (hoofdjuniorenleider), Jan van der Kroon (leider), Piet den Brabander, Bennie Elshout, Frans Korf de Gids, Reijer Nas, W.Bruinings, “Pa” Klein (oprichter en Ere-voorzitter) en Charles Verhagen. Zittend v.l.n.r: Ruud Torken, Harry Rouwendaal, Jack Hageraats, Theo v.d.Braak en Wil v.d.Kolk.

De pastoor had een speciaal woord van hulde en dank voor “Pa Klein”, die met zijn altijd zonnige humeur de grote paedagoog bij D.H.B.R.K. was en overhandigde hem een medaille.
De heer N.G.M. van Wijk, bestuurslid van de H.V.B. roemde tijdens deze receptie ook het jeugdwerk binnen de club en bood de vereniging 11 reserveshirts aan. Tenslotte schonk aanvoerder J.Kort van het 1e elftal 8 hoekvlaggen, 2 spiegels en bloemen aan het bestuur van D.H.B.R.K.


De teams van RKDEO(donkere broek) en DHBRK(witte broek) voor de finale om de      HVB-beker in 1954, door DHBRK na een 6-6 score en strafschoppen gewonnen.

Seizoen 1958-1959 D.H.B.R.K. 1 kampioen 2e Klasse H.V.B.

Ieder jaar opnieuw werd de mogelijkheid besproken om met D.H.B.R.K. de 1e Klasse te kunnen bereiken maar het zou tot 1959 duren voordat dit doel werd bewerkstelligd. Dit elftal werd destijds getraind door de sympathieke HBS-er en oud-internationaal Joop Walhain.
Op zondag 22 maart 1959 haalde D.H.B.R.K. het kampioenschap binnen door met 2-4 te winnen bij W.V.S. In deze wedstrijd werden de 2 punten die voor dit kampioenschap nodig waren op bijna sensationele wijze aan W.V.S. ontfutseld.
W.V.S. presteerde het namelijk om D.H.B.R.K. met goed voetbal en veel enthousiasme een 2-0 achterstand te bezorgen. De vele supporters zagen met angst hoe hun club D.H.B.R.K. in de verdediging werd gedrongen en dat het middenveld steeds werd overlopen. Het hele team had met zenuwen te kampen.

Na rust kreeg dan eindelijk D.H.B.R.K. de touwtjes in handen. Toen H.van Veen een penalty op z’n bekende wijze tegen de touwen schoot, voelde dit aan als een morele injectie en vormde een inleiding tot een fel offensief. Vlak hierna viel de gelijkmaker, het was wederom H.van Veen die een onhoudbare kogel langs de keeper van W.V.S. vuurde. D.H.B.R.K., aangemoedigd door gebel, toeters en sirenes, bleef in zijn combinaties volharden en het duurde dan ook niet lang of de bal verdween via het hoofd van W.Reynaerts in de doelmond en zodoende werd het 2-3.
W.V.S., dat nu ineens twee klassen minder speelde dan voor de rust, stuitte bij elke aanval op een muur geformeerd door de beide backs J.Boers en P.Mantel van D.H.B.R.K.
In de laatste fase van de wedstrijd was er een overtreding in het W.V.S. strafschopgebied op H.Rouwendaal en dat betekende wederom een penalty. H.Rouwendaal nam zelf deze penalty en dat betekende 2-4.
De strijdbijl was gestreden, D.H.B.R.K. was kampioen, ja zelfs ongeslagen kampioen!

DHBRK 1 seizoen 1958/1959, ongeslagen kampioen van de 2e klasse A van de HVB.
Staand v.l.n.r. Bert van der Kleij(voorz.), Ruud Torken, Hans Wijnands, Henk van Veen, Wil Reynaerts, Jan van der Kroon(leider), Jan Boers, Wil van der Kolk en Joop Walhain(trainer).
Zittend Harry Rouwendaal, Jan Beyersbergen, Cees Gribnau, Piet Mandel en Theo van der Braak.


DHBRK 1 in 1960  Staand v.l.n.r.  Leo van Leeuwen, Jan van der Kroon, Wil Reynaerts, Ton Boers, Nico Steenvoorden , Hans Wijnants en Wil van der Kolk. Zittend Ruud Torken, Cees Gribnau, Piet Mantel, Henk van Veen en Theo van den Braak.

 

De jaren 1960 t/m 1969

In 1964 zag de samenstelling van het bestuur van D.H.B.R.K. als volgt uit; voorzitter H.P. van der Kleij, secretaris J.W. v.d. Kroon, penningmeester A.F. Vrouwenvelder en hoofdjuniorenleider W.Speekenbrink.
Op de Algemene Ledenvergadering van 1964 werden de heren L.A. van der Kleij en W.Hageraats tot lid van verdienste benoemd en ontvingen hiermee een nieuw ontworpen verenigingsspeld.


De omslag van een voetbalkrantje uit 1965 van DHBRK

Seizoen 1966-1967

In 1966 werd er een bouwcommissie benoemd, bestaande uit de heren Rouwendaal, Torken, Van de Berg, Beyersbergen, Schmitz en Heemskerk.

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Concordia, Cromvliet, DHBRK, DWO, De Flamingo’s, Full Speed, GONA, Te Werve en sv Voorburg.

Het vlaggenschip van DHBRK kende een matig seizoen. Van de 18 competitiewedstrijden wist men 5 te winnen, 4 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 14 punten, en een doelgemiddelde van 26 voor en 37 tegen, eindigde men op de zevende positie van de ranglijst. Dit was nog net voor sv Voorburg (ook 14 punten) en DWO en Te Werve die samen met 12 punten op de laatste plaats eindigde.

Seizoen 1967-1968

In 1967 schenkt Pim van Kasteren D.H.B.R.K. een schitterende clubvlag die gemaakt was door mevrouw Beelen.

>

Seizoen 1968-1969

In 1968  neemt B.M. (Dop) van der Meer het voorzittersschap over van W.v.d.Kolle. E. van Haere werd secretaris.

De zondag 1e Klasse A van de HVB was voor het seizoen 1968-1969 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, Maasstraat, Marathon, OSC, SEP, Steeds Voorwaarts, SVH, Taurus, Valkeniers, VOGEL, Voorburg en WIK.

Het werd een onopvallend seizoen seizoen voor de mannen DHBRK 1 waarin men uiteindelijk in de middenmoot eindigde. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 9 te winnen, 2 gelijk te spelen en 11 te verliezen. Met 20 punten, en een doelgemiddelde van 29 voor en 41 tegen, eindigde men op de zesde plaats van de ranglijst. Kampioen werd De Valkeniers met 33 punten.

Seizoen 1969-1970

>


DHBRK 1 tegen Spoorwijk 1 in 1969  Staand v.l.n.r. Theo v.Oppen, Leider Hageraats, Charles Junslager , Rene Steijn, Anton Vringer, Gerard Thoen, Grensrechter Ed Smits, Rene Delfsman, Gerard Bosker en Theo Lelieveld. Zittend Karel Moor, Harry Rouwendaal, Paul Dorresteijn, Wil v.d. Kolk, Theo v.d. Braak en Rines Servaas.

<

Seizoen 1970-1971

>

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, GSC, Maasstraat, Marathon, Oranje Blauw, OSC, Robin Hood, SEP, Taurus, TEDO, Te Werve en VOGEL.

<

Seizoen 1971-1972

>

De zondag 1e Klasse B was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, GSC, NIVO, Robin Hood, SEP, SOA, Steeds Voorwaarts, Taurus, Triomph, Valkeniers, Voorburg en Zwart Blauw.

<

DHBRK 2 seizoen 1971 – 1972
Staand v.l.n.r: Rob Tjin Akoen, Anton Vringer, Fred Mantel, Daan Scholtes, Hans Leijsen, Ben Poelman en Henk Martin
Zittend v.l.n.r: Rene Delfsman, Peter Konerman, Kees ten Velthuis, Hans Le Noble, Henny v.d. Linden en Jeroen Dorresteijn.


Veteranenelftal van DHBRK in de zeventiger jaren.
Staand v.l.n.r. Peter van Alphen, Theo Lelieveld, Ruud Torken, Leo Verbeek, Jans Lelieveld en Jan Koolmees.
Zittend v.l.n.r. Frans Pont, Leo Koelemij, Cees van den Berg, Theo van der Braak, Jos van Lochem en Chris Taminiau.

>

Seizoen 1972-1973

>

De zondag-2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, DHBRK, De Jagers, GDCPH, GRVC, SVH, SVS’70, TAMUVONA, TOOFAN, VOGEL en VVOG’62

<


D.H.B.R.K 1 in 1974 op het veld van Adelaars Staand v.l.n.r: Ben v. Ockenburg, Marcel Steijn, Gerard Bosker, Harry Rouwendaal, Ton v.d Vlugt, Leo Koelemij, Charles Jungslager en leider Dhr.Verwer. Zittend v.l.n.r: Anton Vringer, Karel Moor, Bert v.Beek, Theo v. Oppen, Willem Verbakel, Paul Dorresteijn en Hans v. Koert.

Het einde van de naam D.H.B.R.K.

Door het ontbreken van een eigen home gingen veel junioren over naar een andere vereniging. Na veel inspanningen van het bestuur werd in 1974 in goede samenwerking met zaterdagvereniging S.V.G.W. een aanvang genomen met de bouw van een nieuw clubgebouw. Dit gebeurde een half jaar later dan gepland i.v.m. het failliet gaan van het bouwbedrijf dat in eerste instantie de bouw zou verzorgen.
Om verwarring te voorkomen en meer (jeugd)leden te willen aantrekken werd het Rooms Katholieke (R.K.) van de naam afgehaald en ging de club verder onder de naam S.V.D.H.B.

Voor het vervolg van de historie kun je tercht bij S.V.D.H.B. op deze site…

In 1975 werd de naam gewijzigd in SVDHB. In 1990 fuseerde men met PDK en Westerkwartier tot SV Bohemen.

Icoon van De Haagsche Boys R.K. is toch wel Bernhard van der Meer beter bekend als Dop van der Meer. Dop zette al in de jaren 30 als kleine jongen aan de hand van vader Theo zijn eerste stappen op het veld van DHB. Later heeft Dop v.d.Meer 14 jaar als linksbuiten in het eerste elftal gespeeld, werd hij na de oorlog al op 24 jarige leeftijd secretaris van de club en van 1965 t/m 1980 voorzitter van (SV)DHB RK.

Verder is er nog niet veel bekend van DHBRK.

 

Heeft u de historie, foto’s of andere informatie over DHBRK mail dan aub naar haagse.voetbalhistorie@gmail.com

Palmares DHBRK

Kampioenschappen:
1958-1959 2e klasse A HVB

Andere prestatie’s:

Parade der trainers bij DHBRK

1958-1959 Joop Walhain
1959-1960 ?
1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 ?
1963-1964 ?
1964-1965 ?
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 ?
1968-1969 ?
1969-1970 ?
1970-1971 ?
1971-1972 ?
1972-1973 ?
1973-1974 ?
1974-1975 ?

Parade der voorzitters bij DHBRK

1929-1949 “Pa” Klein
1949-1957 J. Akveld
1957-1968 Bert van der Kleij
1968-1975 B.M. (Dop) v.d. Meer

Hoornpark te Rijswijk

*

*

Zijn we nog naar op zoek