De oprichting van SV’35
7 mei 1935: een historische datum voor alle SV-ers en ieder die SV’35 een warm hart toedraagt. Het is een datum dat SV’35 het levenslicht zag. Hoewel er ook mensen die menen dat 4 mei de oprichtingsdatum was, maar dat die datum na de Tweede Wereldoorlog werd veranderd in 7 mei. Enfin, dat is niet meer te achterhalen.
Volgens ons archief was het dus op 4 mei van het jaar 1935 dat de twee hockeyers Martin Kuyper en Maarten Vrolijk het prachtige idee kregen om een club op te richten waarbij haar leden de gelegenheid kregen om een sport te beoefenen op de zaterdagmiddag. Oorspronkelijk speelden beide heren n.l. op zondag hockey bij Hockey Vereniging Nieuwe Duinweg, maar aan hun verzoek of men daar niet op zaterdag wilde gaan spelen, kon echter niet worden voldaan. Vandaar dus dat Kuyper en Vrolijk met dit nieuwe idee kwamen. Dit idee werd werkelijkheid en de club kwam er dus ook. Maarten Vrolijk (zou later commissaris van de Koningin in Zuid-Holland worden), staat hiermee samen met schoolgenoot van de HBS aan de Nieuwe Duinweg Martin Kuyper, te boek als de officiële oprichter van deze nieuwe Scheveningse vereniging.
Omdat beide heren niet zo snel een naam konden verzinnen voor deze nieuwe club noemden ze het maar “Sportvereniging 1935”, welke naam later in het spraakgebruik werd ingekort tot “SV’35” en nog later zelfs als “SV”. De clubkleuren van SV’35 waren direct bijna geheel wit, behalve de sokken, die werden rood met een witte bies.
Overigens zagen in 1935 nog twintig andere voetbalverenigingen in de Haagse regio het levenslicht: zes voor de zondag, 14 voor de zaterdag. Van die 21 bestond in 2008 alleen SV’35 nog, maar moest in dat jaartal ook een fusie aangaan.
De gedachten waarvan Martin Kuyper en Maarten Vrolijk van uitgingen om op de zaterdagmiddag de sport te gaan beoefenen trok gelijk al veel animo. Een flink aantal leden van de oude schoolsportclub H.V.N.D. traden toe, terwijl korte tijd later de gelederen werden versterkt door het opnemen van vrijwel alle hockeyers en voetballers van de “Jong Duinoord Sportvereniging”, of te wel “J.D.S.V.”, die was voortgekomen uit de gemeenschap van de Duinoordkerk. Op deze wijze ontstond er een stevige basis waarop voortgebouwd kon worden. Het enthousiasme, één der kenmerkende eigenschappen van SV’35, was hiermee reeds in haar prilste jeugd aanwezig dankzij de vele jeugdige leden.
Voorzitter werd Leen Luyendijk, secretaris: Moonen en leden van het eerste uur waren o.a: Goos Anker, Rienus van Beek, Wim van Rij, Leen Bal, Krijn Korving, Piet Kleinepier, Djalal, Sip Tamsma, A.Tingelaar, Joop Zorn, P.v.d.Zwan en C.Bruyn. Zij sleepten de club door de eerste jaren heen. Later kwamen daar nog bij: Snoek, Versloot, Bas en Cor de Bondt, C.van Pelt, Wim Kuiper, Dries en Cees Hartgers, Koos Tamsma, Boender, Van Burken, Nico Komen, Jan van de Meijden, Visser, Nak, Arie Bruijn, Dicky Bruijn, Leen Rijkers, A.van Zanten, D.Kraayinga en Thom Kofman.
In de begintijd bedreef Sportvereniging 1935 dus twee takken van sport, n.l. hockey en voetbal. De voetbalafdeling van SV’35 was relatief klein vergeleken met de hockey-afdeling.
De eerste tijd van haar bestaan brachten de voetballers en hockeyers broederlijk naast elkaar door op twee hobbelige veldjes aan de voet van de duinen op Groenendael bij Wassenaar. Dit bracht een groot voordeel met zich mee want wanneer bij thuiswedstrijden enkele voetballers niet kwamen opdagen, was er altijd wel een hockeyer die voetballen kon en wilde.
Seizoen 1935-1936
Vanaf het seizoen 1935-1936 speelde SV’35 al wedstrijden in competitieverband. De eerste twee voetbal-elftallen van SV’35 schaarde zich onder de vanen van de H.V.B. en het 1e elftal werd ingedeeld in de 2e Klasse der Zaterdagmiddag-competitie met daarin als tegenstanders: Beers Boys, Dodge SV, Ec-So, Esveha, Hoek van Holland, Nillmij, OLVEH, PTT, RVD en The Hunters.
SV’35 1 seizoen 1935-1936 Staand v.l.n.r: ?–?–vd Zwan, Kleinepier, Djalel en Sjerp Visser Midden v.l.n.r: Krijn Korving, –?– en Siep Bruijn. Zittend v.l.n.r: –?– v Bils, Bennes –?– en Cris Navis.
Met slechts 28 spelers was het altijd iedere wedstrijd tobben om de twee elftallen compleet te krijgen, maar zoals eerder gezegd werd dit regelmatig opgevangen door de hockeyers. In die tijd was het overigens het verplaatsen met auto of bus er echt nog niet bij. Men fietste altijd gezamelijk naar Maasdijk of Naaldwijk om een wedstrijdje te spelen en kwam dan vaak in het avondduister “gekraakt” bij moeder, de vrouw of meisje weer terug. Een prijzenkast was in die tijd bij SV’35 nog niet nodig want er werden geen toernooien gewonnen en in de competitie ging het ook niet al te best, alhoewel degradatie er niet bij was.
De hockey-afdeling van SV’35 werd opgenomen in de Z.H.H.B. (Zuid Hollandsche Hockey Bond). Alhoewel de kwaliteit van de velden veel te wensen overliet, met name de hockeyvelden vertoonde nogal overeenkomsten met een hobbels en kale plekken voorziene cocosmat, maakte SV’35 op dit eerste terrein een buitengewoon gezellige tijd door. Op dit complex bij de Buurtweg, op de locatie waar later Texas kwam te voetballen, groeide SV’35 van clubje tot club. Hier werd dan ook een onverbreekbare band gelegd tussen de leden onderling. Hier werd dus ook de beroemde clubgeest geboren, de geest van vriendschap en saamhorigheid die SV’35 later door tal van moeilijkheden heeft heengeholpen.
Aan het einde van het seizoen 1935-1936 behaalde geen der elftallen een kampioenstitel. Alleen het 2e heren hockey-elftal kwam in aanmerking voor promotiewedstrijden en wist deze te winnen en verwierf hiermee zodoende een plaats in de 1e Klasse van de Z.H.H.B.
In tegenstelling van de voetbal-afdeling maakte de hockey-afdeling van SV’35 een voortdurende groei mee. Telde men in het begin nog slechts een paar elftallen, eind jaren dertig had men al het aantal van maar liefst 8 elftallen bereikt. Omdat de hockey-afdeling dus zware “groeistuipen” kreeg, bleek het terrein waar men speelde op een gegeven moment te klein en zodoende was men gedwongen om de voetballers te verlaten en elders onderdak te zoeken. Op het zelfde “Groenendael”, maar dan aan de andere zijde, vonden de hockeyers een nieuw terrein met maar liefst 3 velden.
De SV’35-kleuren waren op de vele hockey- en voetbalvelden al aardig bekend. Het vrolijke wit en rood van de clubvlag vond men terug op de kleding van de spelers en speelsters. De meisjes van de hockey-afdeling speelde echter in een witte blouse en donkerblauwe overgooier, met daarbij rood-wit geringde kousen. De jongens gewoon in wit shirt, witte broek en eveneens rood-witte kousen. Bovendien droeg iedere rechtgeaarde “SV-er” het SV’35-embleem, eveneens in rood en wit uitgevoerd met een voetbal- en hockey-stick. Dit embleem was in die tijd verkrijgbaar bij Hans Dijkerman, tegen de prijs van slechts 40 cent.
Seizoen 1936-1937
Sinds 1936 had SV’35 een behoorlijk uitziend clubblad, voorzien van een echte omslag. Het clubblad van SV’35 werd op papier een weerspiegeling van het intieme SV-leven en werd zodoende een belangrijk bestanddeel voor de voetballers, hockeyers, leden en donateurs. Het clubblad verscheen om de 14 dagen.
Over een eigen clubhuis beschikte SV’35 nog niet. De eerste jaren van haar bestaan had de club één maal per week wel de beschikking op een gezellig zaaltje in de “Groot Hertogin” en daarna een zaal aan de Van Beuningenstraat 60 te Den Haag.
Zo goed het met de hockey-afdeling bij SV’35 ging leed de voetbal-afdeling toch een beetje aan “bloedarmoede”. Studie, werk en het verlies van enkele spelers was steeds de oorzaak dat de club het 2e elftal diversen keren moest terugtrekken. Ook het 1e elftal boekte maar geen vooruitgang en bleef zodoende nog steeds in de 2e Klasse der zaterdagmiddag-competitie voetballen. Desondanks bleven de voetballers nog steeds net zo enthousiast als in het begin bij de oprichting.
Seizoen 1937-1938
>
<
Seizoen 1938-1939
Bij aanvang van het seizoen 1938-1939 bestond SV’35 nog immer uit een hockey- en voetbalafdeling. Daarbij moeten we wel vertellen dat de hockeyafdeling een bloeiend bestaan leidde terwijl de voetbalafdeling met kunst- en vliegwerk haar hoofd boven water kon houden.
De 2e Klasse B van de zaterdagmiddagcompetitie HVB was in het seizoen 1938-1939 uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: CWP, DAV, ‘s-Gravenzande SV, HDV, RVD, SV’35 en VVF.
Slechts zeven teams in deze 2e Klasse B dus dit betekende maar 12 competitiewedstrijden. In deze 12 wedstrijden wist SV’35 in totaal 5 te winnen, 1 keer gelijk te spelen en werd er 6 maal verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 41-38, eindigde men op de derde positie van de ranglijst achter kampioen HDV (23 punten) en nummer twee ‘s-Gravenzande SV (18 punten).
<
Seizoen 1939-1940
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd er overal in Europa de algehele mobilisatie afgekondigd, zo ook in Nederland. Dit had natuurlijk ook zijn weerslag op het reilen en zeilen in de sportwereld. Praktisch alle clubs zagen veel leden naar kazernes vertrekken, waardoor zij met incomplete teams zaten. De KNVB besloot daarom een noodcompetitie in te stellen waarin geen promotie of degradatie aan waren verbonden. Om nodeloos reizen te voorkomen werden lagere teams zoveel mogelijk plaatselijk ingedeeld.
Hoewel de wereld in brand stond en iedereen in Nederland de ontwikkelingen dagelijks met grote zorg gadesloeg, ging het leven vooralsnog gewoon door, ook in de sport. De elftallen van SV’35 waren verzwakt en het bestuur ontwricht maar desondanks wist de club zich door de moeilijkheden heen te slaan.
De voetballers moesten na enkele jaren het veld bij de duinen te verlaten en hadden de pech dat men in eerste instantie geen ander veld kon vinden. In 1939 werd er een tijdelijke oplossing gevonden door het huren van een bar slecht terrein aan de Vredenburchweg te Rijswijk.
Het eerste elftal van SV’35 kwam in de noodcompetitie uit in de HVB afdeling C met daarin als tegenstanders: Bell Telefone, CVS, CWP, DEVJO, DAV, ‘s-Gravenzande SV, Waldorp en WDS.
In deze noodcompetitie kon je niet promoveren of degraderen. Van de 15 competitiewedstrijden (de laatste wedstrijd tegen Waldorp werd niet meer gespeeld) wist men er slechts 2 te winnen, 1 gelijk te spelen en 12 te verliezen. Met 5 punten eindigde SV’35 hiermee, gezamenlijk met Waldorp, op de laatste positie van de ranglijst.
Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers ook Nederland binnen en zouden er nog vijf verschrikkelijke jaren volgen.
Seizoen 1940-1941
In verband met de Tweede Wereldoorlog had het voetballen om begrijpelijke redenen niet de hoogste prioriteit. Toch ging het voetbalwereldje, na de capitulatie van Nederland, gewoon weer verder. In juli 1940 werden door de Duitsers alle bestaande voetbalbonden in Nederland samengevoegd tot één grote bond, de N.V.B. (het predicaat “Koninklijk” was door de bezetter ontnomen). Hierdoor maakte SV’35 ineens kennis met heel veel andere voetbalverenigingen in de competitie.
Bij aanvang van het seizoen 1940-1941 had SV’35 nog slechts vijftien spelers over. Toen de competitie eenmaal aan de gang was meldde zich een aantal nieuwe leden aan waardoor er weer teveel leden voor één elftal waren en zodoende op 30 november 1940 alsnog een tweede elftal voor de zaterdagmiddagcompetitie werd ingeschreven.
De 2e Klasse A van de zaterdagmiddagcompetitie was in het seizoen 1940-1941 uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: Bell Telefone, D.A.V, ‘s-Gravenzande SV, HDV, Paré Boys, SV’35, WAC en WDS.
Ondanks de personele problemen werden er in die jaren aardige resultaten geboekt. Uit het verslag van seizoen 1940-1941 lezen we dat het 1e elftal, met 23 punten (11x winst, 1 gelijkspel en 4 nederlagen) uit 16 wedstrijden en de doelcijfers 71-49, hoog (2e plaats) eindigde op de ranglijst. Je zou zo zeggen: dat stemt tot volle tevredenheid. Paré Boys werd overigens met 30 punten kampioen.
Seizoen 1941-1942
In het seizoen 1941-1942 werd er teruggekeerd naar het vertrouwde veld van voetbalvereniging Texas aan de Buurtweg.
Ondertussen was het bestuur van SV’35, bestaande uit Jaap Versloot (voorzitter), Dick Bruijn en Ton Kofman in zijn geheel afgetreden en opgevolgd door de heren Ab Tingelaar (voorzitter), Flip Visser, en Wim Kuiper.
De hockey-afdeling van SV’35 hield tot 1941 stand. Omdat de Zuid-Hollandse Hockeybond, onder Duitse invloed, opging in de Koninklijke Nederlandse Hockeybond, die allen verenigingen accepteerde die uitsluitend hockey speelden, was een afsplitsing onafwendbaar.
Door o.a. de sluiting van de universiteiten, ziektes en verhuizingen hadden maar liefst 9 voetballende leden van SV’35 bedankt. Toch werden de vele fusievoorstellen door de kersverse voorzitter A. Tingelaar direct van de hand gewezen.
De 1e Klasse A van de zaterdagmiddagcompetitie was in het seizoen 1941-1942 uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: AVA 1845, Defensie, Duinoord, Ec-So, Minerva Boys, Nilmij en SV’35.
Het eerste elftal bestond dit seizoen uit de volgende spelers; Han Boers, Rien Boers, Djalal, Piet Kleinepier, Ton Kofman, Krijn Korving, Sep Tamsma, Ab Tingelaar, Jaap Versloot, Flip Visser en Joop Zorn.
Gehavend en dikwijls onvolledig draaide SV’35 1 een veel minder seizoen dan een jaar daarvoor. Van de 12 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen en werd er 8 keer verloren. Met 8 punten en een doelsaldo van 46 voor en 62 tegen, eindigde men op de vijfde positie van de ranglijst. Dat was nipt voor Ec-So (7 punten) en nummer laatst Minerva Boys (6 punten).
SV’35 sloot het seizoen 1941-1942 af met nog maar 26 voetballers.
Seizoen 1942-1943
>
<
Seizoen 1943-1944
In het begin van het seizoen 1943-1944 zag het er niet rooskleurig uit voor SV’35. De Tweede Wereldoorlog ging bij SV’35 bijna zijn tol eisen want er waren niet meer genoeg spelers om een elftal de wei in te kunnen sturen. Bovendien moest de Scheveningse club bij aanvang van dit seizoen haar complex aan de Buurtweg verlaten. Vanwege het precaire aantal leden, gingen destijds wederom stemmen op tot een fusie. Die Haghe stond al in de startblokken, maar uiteindelijk, na veel overleg, wilde SV’35 toch zelfstandig blijven. Wel werd er toenadering gezocht tot de voetbalvereniging Provinciale Waterstaat en hierdoor kon SV’35 toch nog één elftal inschrijven.
>
Seizoen 1944-1945
Bij aanvang van het seizoen 1944-1945 telde SV’35 nog slechts 13 spelers. Dit waren de heren v.d. Bilt, C. Bruijn, A. Hartgers, M. de Groot, N. Tamsma, J. Versloot, T. Kofman, L. Lijkers, J.C. Mildenberg, A. van Zanten, A. Tingelaar, G. Donkelaar en F. Schuddeboom.
Tot begin september 1944 zag het er nog naar uit dat er ook in het seizoen 1944-1945 “gewoon” in competitieverband gevoetbald zal worden. Echter na de gebeurtenissen in Nederland op 6 september 1944, beter bekend als “Dolle Dinsdag”, kon onder meer de voetbalcompetitie (die op 10 september zou beginnen) wel worden vergeten omdat deze in zijn geheel door de bezettende macht werd verboden. Ook de jaarvergaderingen werden op het laatste moment door de nazi-politiepresident verboden. Daarmee werd het gehele voetballeven lamgelegd!
De “Dolle Dinsdag” luidde weliswaar het begin van het einde van de oorlog in maar voor Nederland kwam eerst nog de ellendige periode van de bezettingstijd, gekenmerkt door enorme schaarste, vreselijke honger en bittere kou. Tijdens deze “Hongerwinter” bestond de voetbalvereniging SV’35 slechts statutair. De bevrijding van het Westen van het land zou nog acht lange maanden op zich laten wachten.
Op 5 mei 1945 kwam dan eindelijk de onvergetelijke Bevrijdingsdag, de dag die voor allen, die hem bewust beleefden, nimmer zal worden vergeten. Zo kwam er dan een einde aan de vijf lange bezettingsjaren.
Seizoen 1945-1946
De oorlog mocht dan in 1945 voorbij zijn, dat gold niet voor de zorgen van SV’35. Weinig spelers, voortdurende financiële problemen. Maar met een Scheveningse stugheid en doorzettingsvermogen (vooral Cees Hartgers nam met zijn optimisme steeds het voortouw) wist de club steeds, al was het soms maar net, het hoofd boven water te houden.
Nadat de Tweede Wereldoorlog was afgelopen kreeg SV’35 de beschikking over één veld (eens per 14 dagen om 16.15 uur) op de Gemeente terreinen aan de Hoekwaterstraat (waar nu de Utrechtsebaan loopt) te Voorburg. Het was daar armoe met zo’n 10 tot 12 velden zonder enige beschutting en een groot met kleedkamer en een hokje waar je wat snoep kon kopen.
<
Seizoen 1946-1947
>
<
Seizoen 1947-1948
Het bestuur van SV’35 was als volgt samengesteld; J. Versloot (voorzitter), K. Tamsma (secretaris), A. Hartgers (penningmeester), J. Hartgers (commissaris) en A.J.C. Bruyn (commissaris).
Het eerste elftal kwam te spelen aan de Hoekwaterstraat in Voorburg. SV’35 kreeg hier de beschikking over 1 veld waarop men eens per 14 dagen om 16.15 uur mocht voetballen. De Gemeente terreinen aan de Hoekwaterstraat (nu de Utrechtsebaan) was een armoede. Zo’n 10 tot 12 velden, zonder enige beschutting en een groot gebouw met kleedkamers en een hokje, waar je wat snoepgoed kon kopen. SV’35 speelde daar gedurende de seizoenen 47/48, 48/49 en 49/50.
Het was in die tijd moeilijk een elftal samen te stellen en het gebeurde dan ook meermalen dat op het terrein aan de Hoekwaterstraat een stuk of zeven spelers van SV’35 met spanning uitkeken naar de komst van de militaire trein uit Utrecht. Daarmee kwamen n.l. de overige eerste elftalspelers. Zij stonden dan al voor het raamje te kijken en zwaaide bij het passeren van het terreinen-complex dapper naar de wachtende clubgenoten. Tien minuten later gierde dan een taxi om de hoek van het terrein en kwamen de militairen het incomplete elftal versterken.
Seizoen 1948-1949
In 1949 was de situatie zeer nijpend. Slechts één man in het bestuur (secretaris/penningmeester) en steeds alle zeilen bijzetten om tenminste een elftal tussen de lijnen te krijgen. Er werd in die dagen een groot beroep gedaan op improvisatie, doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen.
>
Seizoen 1949-1950
Bij aanvang van het seizoen 1949-1950 telde SV’35 nog slechts 11 voetballende leden, waarvan er een aantal in militaire dienst zaten. Het was toen bijna onmogelijk om iedere zaterdag een elftal op de been te brengen. SV’35 speelde nog steeds op de velden aan de Hoekwaterstraat te Voorburg en vlak voor aanvang voor iedere wedstrijd wachtte men in spanning af of de ontbrekende spelers uit de militaire trein uit Utrecht op tijd waren. Het einde van SV’35 leek dus nabij maar het onderlinge plezier en eenheid zorgde er toch voor dat men toch iedere zaterdag kon voetballen.
>
Op Hemelvaartsdag 1950 werd het 15-jarig bestaan van SV’35 ingeluid met een jubileumtoernooi op het latere Sportpark “Duinhorst”, met na afloop een feestavondje in restaurant “De Kroon” waarbij bijna alle leden aanwezig waren. In de zomer van 1950 was er een ledenaanwas, zodat een 2e elftal kon worden opgericht. Er was aan de Hoekwaterstraat echter geen speelruimte beschikbaar en zodoende moest dit 2e elftal zijn thuiswedstrijden spelen op het veld van Paraat, aan de Leyweg (nu winkelcentrum Leyweg).
Seizoen 1950-1951
Omdat er op de velden aan de Hoekwaterstraat te Voorburg zoveel voetbalverenigingen waren gehuisvest was er voor SV’35 een beperkte ruimte over waardoor de club genoodzaakt was om voor haar tweede elftal naar een ander veld uit te zien. Deze werd gevonden aan de Leyweg te Den Haag, naast het veld van v.v. Paraat in die tijd.
Op zaterdag 23 juni 1951 speelde het eerste elftal van SV’35 een beslissingswedstrijd tegen sv Loosduinen om het kampioenschap van de 1e Klasse A van de HVB der zaterdagmiddagcompetitie. Na slechts 10 minuten voetballen had de sv Loosduinen al een 2-0 voorsprong genomen. Deze voorsprong was geheel tegen de verhouding in het speelveld in en zodoende liet SV’35 zich niet ontmoedigen en nog voor de rust stond het alweer 2-2. In de tweede helft zette Tom van Dreumel SV’35 op een 3-2 voorsprong. De verdediging van SV’35 hield goed stand en stond de voorsprong niet meer af. Groot was dan ook de feestvreugde in het SV-kamp na het laatste fluitsignaal. Vele handen werden geschud en de felicitatie’s werden in ontvangst genomen. SV’35 was kampioen geworden van de 1e Klasse A van de HVB.
Het kampioens-elftal van SV’35 bestond uit: P. Alkema (keeper), Rijkers, Van Dreumel, Rotteveel, De Graaf, Komen, Van Pelt, Groen, Vrolijk, Lindenburg en Van Beurden. De reservespelers waren S. Tamsma, W. de Groot en K. Tamsma.
Helaas volgde in de vroegere jaren nog geen directe promotie na het behalen van een kampioenschap maar moest men met de kampioenen van de 1e Klasse B en C, via een halve competitie, uit gaan maken wie er zou gaan promoveren. SV’35 (kampioen van de 1e klasse A) moest het dus gaan opnemen tegen de kampioenen van l- B (‘s-Gravenzande) en 1 C (HTSV 2) om het zaterdagkampioenschap en daarmee promotie proberen af te dwingen naar de KNVB. SV’35 verloor echter van ‘s-Gravenzande met maar liefst 6-0 en promoveerde zodoende helaas niet. SV’35 bleef dus in de afdeling, maar voorlopig was het eerste kampioenschap in de geschiedenis van de club toch maar mooi een feit.
Het seizoen 1950-1951 was sowieso een uiterst succesvol seizoen voor SV’35 want ook het tweede elftal van SV’35 werd kampioen. Door op zaterdag 26 mei 1951 te winnen van R.H.V. wist men ongeslagen het kampioenschap van haar afdeling te behalen.
Het kampioens-elftal van SV’35 2 bestond uit: C. Toet, Bruijn, Van der Meijden, Hogenraad, I. Alkema, Westerduin, Noordam, J. Dulk, Schuddeboom, Trumpie en Leeuwenburgh. Reserve was Kofman.
Het kampioenschap werd in een gezellig samenzijn gevierd in Café-Restaurant ‘t Spinnenwiel’ op de hoek van de Laan van Nieuw-Oost Indie / Schenkkade te Den Haag.
En ook het derde-elftal van SV’35 werd dit seizoen kampioen. Verder won het eerste elftal ook nog de ‘Dennenheuvelbeker (Afdelingskampioen), het ‘Zilveren doel’ en de door Svv Scheveningen uitgeschreven nederlaagwedstrijden, in verband met de opening van het Sportpark “Duinhorst”.
Seizoen 1951-1952
Aangezien het eerste elftal aan de Hoekwaterstraat in Voorburg voetbalde en het tweede team aan de Leyweg te Den Haag, zagen de spelers van beide teams elkaar zelden hetgeen voor onderling contact en verenigingsgevoel niet echt bevorderlijk was.
Aan de Waalsdorperlaan, op de grens van Den Haag en Wassenaar, waren inmiddels nieuwe velden aangelegd waarvan sv De Jagers één van de bespelers was. Het bestuur van SV’35 kwam in contact met voorzitter De Goey van sv De Jagers wat uiteindelijk resulteerde dat de Scheveningse club een veld kreeg toegewezen op Sportpark Duindigt voor iedere zaterdagmiddag en tevens één avond in de week. SV’35 kon een uitstekend veld krijgen en ook mocht men gebruik maken van de clubtent. Er was echter een nadeel want de kosten (huur) was 1.400 gulden per jaar en dit bedrag moest in een keer vooraf betaald worden. De oplossing was vrij duidelijk, er moesten meer leden komen en de contributie werd verhoogd naar f.1,75 per maand. Bovendien werd er aan de leden gevraagd om vrijwillig een bepaald bedrag te storten.
Zodoende verhuisde SV’35 in 1951 met drie elftallen naar het lommerrijke Sportpark Duindigt (later omgedoopt tot Oostersportpark), waar de verenigingen sv De Jagers en Duindigt (later omgedoopt tot Hsv Marathon) de scepter zwaaiden. Deze velden lagen op Wassenaars grondgebied, in de buurt van Renbaan Duindigt en Landgoed Clingendael.
Op de Algemene Ledenvergadering van maandag 6 augustus 1951 in Café “De Kroon” aan het Spui (in zaal 7 !) trad het gehele bestuur van SV’35 af maar stelde zich, op één na, weer herkiesbaar. Alleen penningmeester I.A. Aken stelde zich niet meer herkiesbaar omdat hij emigreerde naar Nieuw Zeeland. Zijn functie werd overgenomen door de heer F. Schuddeboom. Het bestuur van SV’35 was nu als volgt samengesteld: M. Alkema (voorzitter), C. Hartgers (secretaris), F. Schuddeboom (penningmeester) en de commissarissen T. Kofman en G. de Graaf.
SV’35 schreef voor dit seizoen 3 seniorenelftallen in voor de zaterdagcompetitie.
Blijkbaar inspireerde het de spelers van het eerste en tweede team deze verhuizing want beide teams werden gelijk kampioen. Het eerste elftal van SV’35 werd ongeslagen kampioen van de zaterdag 1e Klasse A van de HVB en nu lukte de promotie wel. CSVD 3 en Scheveningen werden verslagen en zodoende promoveerde SV’35 nu wel naar de 4e Klasse van de KNVB.
Het kampioenselftal van SV’35 bestond uit: Sloof, Van Dreumel, Kofman, Komen, G. de Graaf, Alkema, S. Tamsma, Groen, Vrolijk, Lindenburg, Van Beurden, Mosshammer en Van der Bol.
Als kampioen van de afdeling ‘s-Gravenhage kwam SV’35 zodoende tevens in het bezit van de “Dennenheuvelbeker” en door de winnaar van de Mavi-beker “Wassenaar” te kloppen, werd dit seizoen ook het “Zilveren Doel” veroverd. Ook het tweede- en derde-elftal werden dit seizoen kampioen, groot feest dus bij de club.
Seizoen 1952-1953
Bij aanvang van het seizoen zagen we bij SV’35 weer een bestuurswisseling. De heer Alkema had zijn functie als voorzitter neergelegd en werd vervang door Thom Kofman. De overige bestuursleden waren; C.T. Hartgers (secretaris), N. Komen (penningmeester), J. den Dulk (2e secretaris) en J. Vlak (2e penningmeester).
Tijdens een Algemene Ledenvergadering kwam ook ter sprake dat het binnen SV’35 noodzakelijk was om een Elftal-commissie in te stellen, dit om het mogelijk te maken om een zo sterk mogelijk eerste elftal in het veld te brengen. Na een lange discussie werd er uiteindelijk een commissie benoemd. De eerste elftal-commissie van SV’35 bestond uit: Jan van de Meijden, Maup Lindenburg, Cor Toet en Cees Hartgers.
De elftalcommissie van SV’35 kon meteen flink aan de bak want er waren slechts 37 voetballers voor drie seniorenelftallen. Vooral in de eerste paar maanden kwam het vaak voor dat sommige voetballers op zaterdag twee wedstrijden moesten spelen, maar dat vond men helemaal niet erg. Echter in een drie maanden tijd kreeg SV’35 een aanwas van maar liefst 10 nieuwe spelers, dus was dit probleem ook weer opgelost.
Voor het eerst in haar bestaan kwam SV’35 dit seizoen dus met het eerste elftal uit in de KNVB. De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1952-1953 uit de volgende clubs samengesteld: JAC, Koudekerk, Leiden, Lisser Boys, Ornas, RAS, RCL, Semper Altius, SV’35, SVOW en VWS.
De promotie naar de KNVB had wel tot gevolg dat er vanaf dat moment heel wat afgereisd zou moeten worden met de uitwedstrijden. Ook daar werd een oplossing voor gevonden. Om locaties als Leiderdorp, Lisse, Oude Wetering en Koudekerk aan te doen, werd gebruik gemaakt van de vrachtwagen van de firma Jac.P Vrolijk. Een mannetje of 15 in de achterbak, dat had regelmatig hilarische taferelen ten gevolg.
Het vlaggenschip van SV’35 debuteerde uitstekend in de 4e Klasse van de KNVB want van de 20 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 7 verloren. Dit resulteerde in 23 punten en een doelsaldo van 50 voor en 40 tegen. Hiermee eindigde SV’35 op een keurige derde positie van de 4e Klasse A, achter kampioen RCL (31 punten) en nummer twee RAS (27 punten).
Het tweede elftal van SV’35 presteerde in het seizoen 1952-1953 uitstekend en promoveerde naar de 1e Klasse. SV 3 eindigde met 15 punten uit 18 duels op een vijfde positie.
Seizoen 1953-1954
Aan het begin van seizoen 1953-1954 stonden er bij SV’35 in totaal 46 actieve voetballers op de ledenlijst die werden verdeeld onder drie seniorenelftallen.
In het seizoen 1953-1954 was de zaterdag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Die Haghe, HTSV, Ornas, PPSC, RAS, RSM, Scheveningen, Semper Altius, SV’35, TOGR en Unicum.
Alhoewel de seizoenen in de jaren vijftig niet ongunstig mogen worden genoemd, waren de resultaten als gevolg van een te geringe aanvulling niet om over te juichen. Enkele seizoen achtereen vertoefde het eerste elftal van SV’35 helaas zelfs in de onderste regionen van de 4e Klasse. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist men er 6 in winst om te zetten, 4 keer gelijk te spelen en werd er 10 x verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 41-64, eindigde men dan ook op een voorlaatste positie van de ranglijst. Hierbij bleef SV’35, met slechts 2 punten meer, R.S.M. voor.
Seizoen 1954-1955
In 1954 trad Job den Dulk aan als voorzitter van SV’35. Hij zou die functie blijven bekleden tot zijn overlijden in 1972. Een man die zich onvergetelijk voor de club zou maken met zijn steekwoorden: enthousiasme, inzet en doorzettingsvermogen, vriendschap en sportiviteit. Niet voor niets werd tot aan de fusie met JAC (in 2008) nog steeds het in Memoriam Job den Dulk-toernooi gespeeld.
Het seizoen 1954-1955 was vooral het seizoen waarin er in het Nederlandse voetbal een “aardverschuiving” plaatsvond in de vorm van de invoering van het betaalde voetbal. Eind 1953 werd de N.B.V.B. (Nederlandse Beroeps Voetbal Bond) opgericht. Deze Bond had de intentie om per seizoen 1954-1955 een prof-competitie op te gaan zetten naast de bestaande amateurcompetities. Voor het vlaggenschip van SV’35 veranderde er echter niets want men kwam ook in dit seizoen gewoon uit in de zaterdag 4e Klasse van de KNVB.
Nog meer veranderingen in het seizoen 1954-1955 want het Sportpark “Duindigt” werd veranderd in het Oostersportpark.
SV’35 startte dit seizoen met 43 voetballende leden. Dit aantal zou gaandeweg het seizoen groeien naar 50 leden. Onder de nieuwe leden zien we o.a. de namen van Mink de Best en Nico Korving (de latere voorzitter van SV’35).
De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1954-1955 uit de volgende clubs samengesteld: Bodegraven, sv Duinoord, HTSV, Jodan Boys, PPSC, RCV, Sportlust’46, Sunlight, SV’35, TSB en Zwart Wit’28.
Het eerste team van SV’35 kende een onopvallend seizoen. Van de 20 competitiewedstrijden wisten de Scheveningers er namelijk 7 in winst om te zetten, speelde 4x gelijk en werd er 9x verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 54-59, eindigde SV’35 in de middenmoot op een zesde positie van de 4e klasse B.
>
Seizoen 1955-1956
In 1955 werd er weer een nieuwe dimensie aan de voetbalvereniging SV’35 toegevoegd. In dat jaar zag n.l. de Jeugdafdeling het levenslicht. Opvallend was dat een deel van de leden daar aanvankelijk wat huiverig op reageerde want men was bang dat het de sfeer binnen de vereniging zou aantasten. Maar die angst blijkt al snel ongegrond. Ondanks de afstand van Scheveningen naar Wassenaar meldde vele scholieren zich, mede vanwege actieve werving van SV’35 op een aantal scholen, aan. Vooral de goede band met de MULO-school aan de Helmstraat leverde veel leden op. In totaal startte SV’35 dit seizoen met twee juniorenelftallen. Jeugdmannen van het eerste uur waren Jan van der Meijden, Piet Colijn, Tom Kofman en Gerard Flinterman.
Ook Jaap van der Zwan wierf veel leden. De groei van de jeugdafdeling was een bron voor optimisme, alleen was het eerste elftal vanwege de hoge leeftijd van de spelers in 1955 enigszins een zorgenkindje. Bij de senioren tellen we bij aanvang van dit seizoen 44 voetballers maar binnen een paar maanden tijd zakte dit aantal naar 37. De oorzaak hiervan was dat veel spelers werden opgeroepen voor militaire dienst en elders werden gestationeerd. Om de drie seniorenelftallen toch te kunnen laten voetballen werd er steeds vaker een beroep gedaan op de junioren.
Bij aanvang van het seizoen 1955-1956 was het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld: Job den Dulk (voorzitter), C.L. Hartgers (secretaris), N. Komen (penningmeester) en de commissarissen G. de Graaf en Th. Kofman.
De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: Bodegraven, Jodan Boys, Lisser Boys, Noordwijk, RAS, Rouwkoop, Semper Altius, Spirit, Sunlight, SV’35 en Zwart Wit’28.
Voor de trainingen na 6 oktober had het bestuur beslag weten te leggen op het gymnastieklokaal van de H.B.S. aan de Nieuwe Duinweg.
Ditmaal een slecht seizoen van het vlaggenschip van SV’35. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist SV’35 er maar 4 te winnen, speelde 3x gelijk en zodoende werd er maar liefst 13x verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 42-85, eindigde SV’35 dan ook op de voorlaatste plaats van de 4e klasse B. Dit was gelukkig nog voor Sunlight, dat met slechts 4 punten op de onderste plaats stond en zodoende degradeerde naar de HVB.
Het tweede elftal van SV’35 kwam dit seizoen uit in de 1e Klasse D met daarin als tegenstanders: CSVD 4, ‘s-Gravenzandse SV 2, HTSV 3, JAC 3, De Lier 2, PTT 2, Semper Altius 2 en SVGT 2. Het tweede elftal presteerde dit seizoen uitstekend en eindigde met 27 punten uit 16 wedstrijden (doelsaldo 53-15) op de eerste plaats van de ranglijst. Helaas moest men wel deze eerste positie delen met ‘s-Gravenzandse SV waardoor er een beslissingswedstrijd volgde wie zich kampioen mocht gaan noemen. Helaas verloor SV’35 2 deze beslissingswedstrijd met 1-0 en ging hiermee het kampioenschap aan hun neus voorbij.
>
Seizoen 1956-1957
>
In het seizoen 1956-1957 was de zaterdag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, Die Haghe, sv Duinoord, HBSS, HVO, PPSC, RAS, Semper Altius, Spirit en SV’35.
SV’35 1 seizoen 1956-1957. Staand v.l.n.r: Gé de Graaf, Nico Korving, Mink de Best, Jan Heskes, Joop v.d.Velde, Krijn van der Zwan en Bruin Noordam.
Zittend v.l.n.r: Tom Kofman, Rinus Lagas, ??, Jaap Vrolijk en Jan Lagas.
Een onopvallend seizoen ditmaal voor SV’35 1, waarin men uiteindelijk in de middenmoot eindigde. Van de 18 competitiewedstrijden won men er 6, speelde 5 keer gelijk en werd er 7 maal verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 35-44, eindigde SV’35 op de zesde positie van de 4e Klasse B.
Seizoen 1957-1958
Voor het eerst in de geschiedenis van SV’35 nam de club dit seizoen met 4 seniorenelftallen deel aan de zaterdagcompetitie. Dit kwam voornamelijk omdat er een aantal junioren de overstap naar het seniorenvoetbal moesten maken.
De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1957-1958 uit de volgende clubs samengesteld: GWS, HVO, JAC, Katwijk, Leiden, RCV, Spirit, SV’35, TOGR, Unicum en Zwammerdam.
Een prima seizoen voor het eerste elftal van SV’35 waarin men in de competitie maar liefst 10 overwinningen behaalden. Hier stond echter tegenover 1 gelijkspel en 9 nederlagen. Met 21 punten uit 20 wedstrijden, en het doelsaldo 51-47, eindigde SV’35 uiteindelijk op de vijfde positie van de ranglijst.
<
Seizoen 1958-1959
Had SV’35 in het seizoen 1954-1955 slechts 3 seniorenelftallen, bij aanvang van het seizoen 1958-1959 stond de club met vijf senioren, zeven junioren en twee pupillenelftallen er een stuk beter voor.
In het seizoen 1958-1959 was de zaterdag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Bodegraven, Devjo, GWS, Leiden, Oegstgeest, RCL, Semper Altius, Sportlust’46, SVGT en SV’35.
<
Seizoen 1959-1960
Begin 1960 deelt de Belangencommissie Oostersportpark aan de onderhuurders mede, dat de huur wordt opgezegd (overbespeling is de reden). Mede namens de “gedupeerden” onderneemt SV’35 actie. Eerst bij Mevr. Burgerhoutr-Jochems, de eigenaresse van het complex. Zij verwijst ons naar haar rentmeester, die ergens in de provincie woont. Bruin Noordam gaat hem opzoeken, maar heeft geen resultaat. De huurders (Belangencommissie Oostersportpark) maken de dienst uit. Tijdens een receptie komen Job den Dulk en Cor Westerduin in gesprek met de Heer van Driel (voorzitter van Marathon) en hij is toch enigszins op onze hand. Op voorwaarde, dat wij hierover met niemand spreken, wilde hij een gesprek met SV’35, dus zonder de overige verenigingen.
Aan de huiskamertafel bij de Heer van Driel thuis volgt een langdurig gesprek en het resultaat is, dat SV’35 op het Oostersportpark kan blijven. SV’35 kan zich “inkopen”, d.w.z. men wordt medehuurder, volkomen gelijkwaardig aan sv De Jagers en Marathon, nemen zitting in de Belangencommissie en dus mede-eigenaar van de opstallen. Kosten dezes fl 5000.–, een heel bedrag in die tijd, maar SV’35 kon het ophoesten.
Bijkomende voorwaarde was wel, dat het aantal seniorelftallen maximaal 7 mocht worden, terwijl er maximaal 10 jeugdteams mochten komen. SV’35 was gered!
Wat de overige verenigingen betreft, die zwierven uit over de stad, veelal naar Ockenburch, waar o.a. PTT ging spelen. Later fuseerde deze vereniging met SVGT (de telefoontak van de PTT) en verhuisde dus naar Filmstad waar SVGT al speelde.
Overigens was er in die tijd nog geen Gemeentedienst, die de velden onderhield. De Gemeente Den Haag had er geen zeggenschap. De leden van SV’35 moesten zelf inzaaien en de doelgebieden met graszoden inleggen. Deze bezigheid was in handen van Pa van Spronsen (Bonanza) en zoon Bert. Pa van Spronsen was ook de kantinebeheerder. Er was een verrijdbare pomp, waarmede men water uit de Tankgracht haalden en handmatig de velden besproeiden. Er waren op het Oostersportpark toendertijd maar liefst zeven velden. Twee velden lagen in de breedte en waren dus te kort voor seniorenvoetbal en werd zodoende vooral het domein van de jeugd.
In het seizoen 1959-1960 eindigde het eerste elftal van SV’35, o.l.v. trainer H.de Vos, met 20 punten uit 20 wedstrijden op een keurige vijfde positie in de 4e Klasse KNVB. Het 2e- (2e Klasse C HVB) en 5e-elftal (4e Klasse C HVB) van SV’35 werd dit seizoen kampioen. In het jubileumjaar 1960 zag de toekomst er voor SV’35 rooskleuriger uit. De club had inmiddels de beschikking over 6 senioren-, 7 junioren- en 2 pupillen-elftallen. De gemiddelde leeftijd van het eerste elftal had men omlaag kunnen brengen en het eveneens verjongde tweede elftal kwam zelfs dit seizoen uit in de hoogste afdelingsklasse.
Aan het einde van dit seizoen vierde SV’35 op grootse wijze het 25-jarig bestaan van de vereniging. Op zaterdag 7 mei 1960 volgde er een receptie in het Parkhotel te Den Haag. In eerste instantie was het vrij rustig tijdens deze receptie maar toen eenmaal de live uitzending op tv van de Engelse Cupfinale was afgelopen stroomden de gasten binnen. De KNVB bood aan voorzitter Job den Dulk o.a. een bal en het Bondsembleem aan. Bijzonder moment tijdens deze receptie was dat de spelers van het eerste elftal een compleet reservetenue aanboden. Dit complete tenue was bijeen gebracht door een doelpuntenactie. Voor iedere doelpunt dat er in dit seizoen was gemaakt werd 15 cent per speler betaald.
Op woensdag 25 mei 1960 volgde er een grote feestavond in de Houtrust-rotonde met een keurkoop van artiesten. Tot slot van de viering van het zilveren jubileum vond er op 18 juni nog een groot toernooi voor de jeugd plaats.
Seizoen 1960-1961
Na 25 jaar was SV’35 inmiddels uitgegroeid tot een respectabele vereniging met meer dan 200 leden. Het bestuur van SV’35 was bij aanvang van het seizoen 1960-1961 als volgt samengesteld; Job den Dulk (voorzitter), Cees Hartgers (secretaris), J. van der Zee (penningmeester), B.W. Noordam (2e secretaris), P.H. Colijn (jeugdsecretaris) en de commissarissen C. Toet, J.P. Vrolijk en Cor Westerduin.
De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Hoekse Boys, JAC, Jodan Boys, De Lier, Oegstgeest, Scheveningen Holland Sport (S.H.S.), Spirit, SV’35 en VWS.
Het 1e elftal van SV’35 bestond dit seizoen o.a. uit de spelers: Pronk (keeper), C. van der Zwan, Pieter den Dulk, M. Lagas, W. van der Zwan, Bas Guyt, M. de Ruijter, J. Vrolijk, D. Mos en R. Lagas.
S.H.S. en JAC waren gedurende de gehele competitie veel te sterk voor alle overige clubs in de 4e Klasse B. Beide clubs eindigde met 33 punten op een gedeelde eerste plaats, dus volgde er een beslissingswedstrijd die uiteindelijk door S.H.S. werd gewonnen. Om de krachtverhouding weer te geven, De Lier eindigde met 22 punten op de derde plaats in de 4e Klasse B. SV’35 eindigde met 19 punten in de middenmoot.
De doelpuntenmakers van SV’35 1 dit seizoen waren: M. Lagas (11), P.J. den Dulk (4), W.C. van der Zwan (4), M. de Ruiter (3), J. Vrolijk (3), B. Guyt (3), D. Mos (2) en K. van der Zwan (1).
Seizoen 1961-1962
De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1961-1962 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, Die Haghe, De Lier, Maasdijk, ORNAS, RAS, Rozenburg, Semper Altius, SV’35 en TSB.
SV’35 begon op 9 september 1961 uitstekend aan de competitie. Door twee doelpunten van M. Lagas en één van M. de Ruiter werd Rozenburg met 3-1 verslagen. Helaas moest SV’35 een week later haar meerdere bekennen toen er bij de v.v. De Lier met maar liefst 5-2 werd verloren. Op het Oostersportpark werd vervolgens Ornas met 4-3 verslagen. In uitwedstrijden presteerde het team van trainer Joop van Zee aanzienlijk minder want vervolgens werd er met 5-0 verloren bij T.S.B. Toen SV’35 thuis ook nog eens met 2-3 van RAS verloor zakte men weer aardig in de ranglijst van de 4e Klasse B.
Uiteindelijk eindigde SV”35 op de vijfde positie van de 4e Klasse B. Van de 18 wedstrijden werden er 6 gewonnen, 4x gelijk gespeeld en 8 maal verloren. Dit resulteerde in 16 punten en een doelsaldo van 33 voor en 45 tegen. De doelpuntenmakers in seizoen 1961-1962 voor SV’35 1 waren: M. Lagas (14), M. de Ruiter (4), A. Westerduin (3), J. Vrolijk (3), W. van der Zwan (2), M. van Velzen (2), J. van Zee (1), C. van der Zwan (1), K. Pronk (1), B. Guyt (1) en 1x eigen doel.
Bij het derde seniorenelftal van SV’35 kon na afloop van dit seizoen de kampioensvlag in top want met 26 punten uit 18 wedstrijden werden de Scheveningers kampioen van de 2e Klasse D van de HVB.
Seizoen 1962-1963
De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1962-1963 was ditmaal uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, GWS, JAC, Katwijk, Lisser Boys, Rouwkoop, Semper Altius, Scheveningen Holland Sport (S.H.S.), Sportlust’46, SVOW en SV’35.
SV’35 startte slecht aan de competitie met een 3-1 nederlaag bij de v.v. Rouwkoop. Vervolgens werd er tegen Devjo (0-0) en JAC (2-2) gelijk gespeeld en wederom verloren van S.H.S.(1-2) en Lisser Boys (3-1). SV’35 was door deze slechte resultaten met slechts twee punten afgezakt naar de voorlaatste plaats in de 4e Klasse B. Alleen GWS stond met 0 punten nog onder het team van trainer Joop van Zee. Op zaterdag 6 oktober volgde op het Oostersportpark de confrontatie tussen SV’35 en GWS. SV’35 was uiteindelijk de beste van de twee slechte teams en won, door doelpunten van A.F. de Rijk, J. van der Zee en Van der Zwan met 3-0.
Het zelfvertrouwen leek te zijn teruggekeerd bij SV’35 want in de volgende wedstrijd tegen het sterke Katwijk stond men vijf minuten voor tijd nog met 1-2 voor. Helaas voor SV’35 wist de v.v. Katwijk de stand, ver in blessuretijd, alsnog om te buigen in een 3-2 overwinning. Vervolgens wist men koploper SVOW (2-2) goed in bedwang te houden. Helaas bleef het bij deze korte opleving want tegen concurrent Sportlust’46 leed SV’35 weer een 4-0 nederlaag.
Opvallende uitslagen zien we nog in december want SV’35 won met maar liefst 7-4 bij Devjo. Echter in de laatste twee wedstrijden voor de winterstop liep SV’35 grote nederlagen op. Tegen JAC werd het 2-6 en tegen S.H.S. 5-0. Met 8 punten uit 13 wedstrijden (doelsaldo 22-35) ging SV’35 op de achtste positie de winterstop in, gevolgd door Semper Altius (7), Rouwkoop (7) en GWS (1).
Door de strenge winter begon de competitie pas weer op 30 maart 1963. SV’35 verloor haar thuiswedstrijd met maar liefst 1-4 van koploper Lisser Boys. Kan gebeuren natuurlijk maar als er een week later ook nog eens met 1-0 wordt verloren bij het troosteloos onderaan staande GWS (slechts 1 punt) raakte men toch wel aardig in paniek. Zeker na de 0-2 nederlaag tegen Katwijk. SV’35 moest nu eindelijk eens punten gaan vergaren want het op de laatste plaats staande GWS sprokkelde de ene na de andere punt(en) bij elkaar. Dit gebeurde dan ook uiteindelijk met gelijke spelen tegen SVOW (2-2) en Sportlust’46 (4-4) en een prachtige 0-2 overwinning bij concurrent Semper Altius. Na de puntendeling (2-2) tegen Rouwkoop wist SV’35 zich definitief veilig te spelen voor behoud in de 4e Klasse. Met 13 punten uit 20 wedstrijden, en een doelsaldo van 33-50, eindigde men uiteindelijk toch nog op een mooie zevende positie in 4b.
De doelpuntenmakers van SV’35 1 dit seizoen waren: M. Lagas (12), A.F. de Rijk (6), W. van der Zwan (4), M. de Ruiter (3), J. de Ruiter (3), H. Hierck (2), J. v.d. Zee (1) en er werd door de tegenstander tweemaal in eigen doel geschoten.
Seizoen 1963-1964
De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1963-1964 uit de volgende clubs samengesteld: Be Fair, Bodegraven, Insulinde, JAC, Lisser Boys, MFB, Oegstgeest, ORNAS, SV’35 en Unicum.
Het werd wederom een moeilijk seizoen voor het Vlaggenschip van SV’35. De eerste twee competitiewedstrijden tegen Be Fair (2-1) en Lisser Boys (0-3) gingen verloren. De derde wedstrijd, thuis tegen Unicum, werd door doelpunten van J. de Ruiter, H. Hierck en M. de Ruiter gelukkig met 3-1 gewonnen. Echter in de volgende wedstrijd in en tegen Oegstgeest verloor SV’35 met maar liefst 9-0. Op zaterdag 12 oktober 1963 volgde de derby tegen JAC. Voor aanvang van de wedstrijd JAC-SV’35 werd Rien Lagas gehuldigd voor het 250 maal uitkomen voor SV’35 1. De rechtsbinnen van SV’35 speelde al twaalf seizoenen in het eerste elftal. Na de huldiging van Lagas wist SV’35 het JAC erg lastig te maken. In een meer spannende dan fraaie wedstrijd werd het uiteindelijk 1-1.
Na dit gelijke spel volgde de ene nederlaag na de andere. Er werd namelijk verloren van Insulinde (1-5), Ornas (2-4) en MFB (0-1). Hierdoor ging SV’35 met slechts 3 punten uit 9 wedstrijden (doelsaldo 9-28) op de laatste plaats van de ranglijst de winterstop in.
Ook de eerste competitiewedstrijden na de winterstop tegen Unicum (2-0), Oegstgeest (0-1), MFB (5-0) en JAC (1-4) gingen allemaal verloren. Op 7 maart 1964 volgde dan eindelijk weer eens een overwinning. Bij het op de tweede plaats staande Insulinde werd het 0-1 door een eigen doelpunten. Er gloorde weer enige hoop binnen SV’35 want het gat met nummer voorlaatst Bodegraven bedroeg nu nog maar 2 punten en in de volgende speelronde stond de wedstrijd SV’35-Bodegraven op het programma. Door twee doelpunten van M. de Ruijter en eentje van M. Lagas won SV’35 deze zeer belangrijke wedstrijd met 3-0. Met nog drie wedstrijden voor de boeg had SV’35 handhaving van het vierdeklasser-schap nog helemaal in eigen handen. Echter de cruciale wedstrijd bij Ornas ging met 2-1 verloren. Nadat men ook van Lisser Boys (5-2) en Be Fair (1-3) verloor volgde op 20 april 1964 de degradatie uit de 4e Klasse en moest SV’35 hiermee voorlopig afscheid nemen van het KNVB voetbal.
Van de 18 competitiewedstrijden werden er slechts 3 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en maar liefst 14 verloren. Met 7 punten en een doelsaldo van 18 voor en 50 tegen eindigde SV’35 op de laatste positie van de ranglijst en dat betekende dat men na 13 seizoenen in de KNVB te hebben gespeeld afdaalde naar de HVB.
Seizoen 1964-1965
Ondanks de vreugde over de groei van de club, had SV’35 in 1964 natuurlijk een grote teleurstelling te verwerken gekregen toen het eerste elftal moest afdwalen naar de H.V.B.
Naast sportieve zorgen, was er onzekerheid over de huisvesting. Zekerheid dat SV’35 op het Oostersportpark mochten blijven, was er niet. De grond was eigendom van de bekende familie Jochems- Burgernout, en op een slechte dag kreeg SV bericht dat men zou moeten vertrekken vanwege een andere bestemming van de grond. Tweemaal gingen voorzitter Job den Dulk en bestuurslid Bruin Noordam naar Breukelen aan de Vecht om de zaak te bepleiten en met succes, SV’35 mocht uiteindelijk toch op het Oostersportpark blijven voetballen. De samenwerking tussen de drie “bewoners” van het Oostersportpark, t.w. sv De Jagers, Hsv Marathon en SV’35 werden gebundeld in een zgn. Belangencommissie Oostersportpark.
Op de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering voor aanvang van dit seizoen werd het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld: Job den Dulk (voorzitter), H. Ouwehand (secretaris), J. v.d. Zee (penningmeester), C.L. Hartgers (vice-voorzitter), C. Westerduin (2e secretaris en tevens redactie maandblad) en de commissarissen P.H. Colijn, J.P. Vrolijk, C.L.. Toet en P. van Steenbergen.
De jeugdafdeling van SV’35 bestond dit seizoen uit; 2 A-elftallen, 3 B-, 2 C- en 1 Pupillen-team.
De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1964-1965 uit de volgende clubs samengesteld: DSO, Duinoord, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Maasdijk, Naaldwijk, Semper Altius, SV’35, SVGT, Wassenaar en Wilsonmeters.
SV’35 moest duidelijk wennen aan het voetballen in de Haagse Voetbal Bond want de eerste twee wedstrijden tegen Maasdijk (2-4) en DSO (5-2) werden verloren. In de derde wedstrijd wist SV’35 in Wateringen KMD met 1-0 te verslaan, gevolgd door een spetterende overwinning (5-0) op Semper Altius. Na het 0-0 gelijke spel tegen sv Wassenaar en de zeges op Wilsonmeters (1-3) en Hoekse Boys (4-0) sloop SV’35 langzamerhand naar de top van de 1e Klasse A. Geheel onverwacht liep het team van trainer Jerry de Rijk in en tegen Naaldwijk tegen een 4-2 nederlaag op. Er volgde tot aan de winterstop nog twee wedstrijden. Duinoord-SV’35 werd echter afgekeurd en op 12 december 1964 verpletterde SV’35 het arme SVGT met maar liefst 7-0. SV’35 ging met 11 punten uit 9 wedstrijden de winterstop in. Dit waren 7 punten minder dan koploper Maasdijk.
In de eerste competitiewedstrijd van het jaar 1965 speelde SV’35 thuis 1-1 gelijk tegen HPSV. A.F. de Rijk was de doelpuntenmaker. Een maand later kon SV’35 weer aan de slag en versloeg het KMD met 1-0 door een doelpunt van L. Kruis. Helaas werden de twee hierop volgende wedstrijden tegen Semper Altius (2-1) en Maasdijk (1-0) en waren de titelkansen voor SV’35 hiermee definitief verkeken. Na deze twee nederlagen zette SV’35 echter een geweldige serie wedstrijden neer want er werd achtereenvolgens gewonnen van DSO (3-1), HPSV (1-3), Duinoord (0-4), SVGT (2-4), Wilsonmeters (7-3) en sv Wassenaar (1-3).
Uiteindelijk legde het 1e elftal van SV’35, o.l.v. trainer Jerry de Rijk, met 30 punten uit 22 wedstrijden (doelsaldo 62-29) knap beslag op een tweede plaats in de 1e Klasse van de HVB.
De doelpuntenmakers van SV’35 dit seizoen in de competitie waren: L. Kruis (15), M. Lagas (12), A.F. de Rijk (12), A. Toet (7), F. Plugge (5), J. Zuurmond (3), Piet Suurd (2), M. de Ruiter (2), K. Pronk (2) en Ron Jans (1)
Op woensdagavond 26 mei 1965 vierden ruim 300 “SV-ers” het 30-jarig bestaan van de vereniging in de aula van het V.C.L. Voorzitter Job den Dulk opende de feestavond met een kort overzicht van de groei van SV’35. Na enige shows en optredens gingen de stoelen aan de kant en begon de werkelijke feestavond met veel dans op de muziek van dansorkest “The Moonbeams” en werd er menig polonaise gelopen.
Vanaf 1965 begon langzaam duidelijk te worden dat de jeugdafdeling ook voor het vlaggenschip haar vruchten zou gaan afwerpen.
Seizoen 1965-1966
De pupillen aanwas bleek tijdens dit seizoen zo groot te zijn geworden dat er in januari 1966 een derde team moest worden ingeschreven. Dit betekende dat in dit seizoen de jeugdafdeling van SV’35 bestond uit 7 juniorenelftallen en 3 pupillenteams. Een record dus voor de Scheveningse club want nog nooit had men zoveel jeugdelftallen in de competities van de Haagse afdeling van de KNVB spelen.
De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1965-1966 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Duinoord, DSVP, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Naaldwijk, Semper Altius, SVGT, SV’35 en Wassenaar.
SV’35 ging in haar tweede seizoen in de HVB uitstekend van start. Op 11 september 1965 opende men de competitie met een 4-2 thuisoverwinning op Hoekse Boys. Hierna volgde een 1-1 gelijkspel bij Devjo maar vervolgens wist men van DSVP (6-2) en SVGT (1-3) te winnen. Opvallende speler bij SV’35 in deze eerste vier wedstrijden was Gerard Vrolijk want hij wist maar liefst zeven keer te scoren. Na zeven wedstrijden liep SV’35 tegen haar eerste nederlaag aan. De mannen van trainer Jerry de Rijk verloren n.l. thuis van HPSV met 1-2. De Haagse politiemannen kwamen hiermee op een gelijk aantal punten als SV’35 maar hadden wel een wedstrijd minder gespeeld. Echter SV’35 liet zich niet van de wijs brengen na deze nederlaag en won de daarop volgende wedstrijden tegen Duinoord (0-1), KMD (4-1) en Naaldwijk (2-3). Na de overwinning op v.v. Naaldwijk en het gelijke spel van HPSV kwam SV’35 vlak voor de winterstop weer alleen aan kop in de 1e Klasse van de HVB.
Gerard Vrolijk scoorde er verder rustig op los. Na een lange winterstop van 2 maanden scoorde hij op 5 februari 1966 weer driemaal in de thuiswedstrijd tegen Naaldwijk (4-1). HPSV verloor overigens in deze eerste speelronde van het jaar 1966 zodat SV’35 verder uitliep aan kop van de ranglijst. De stand aan kop was nu n.l: 1. SV’35 11-18, 2. HPSV 10-15 en 3. DSO 11-12.
Op zaterdag 26 februari 1966 stond de kraker HPSV-SV’35 op het programma. HPSV kwam al snel in de wedstrijd op een 1-0 voorsprong maar Ton de Rijk scoorde in de 15e minuut alweer de gelijkmaker (1-1). In de tweede helft liep HPSV uit naar een 3-1 voorsprong waarna Ton de Rijk vlak voor tijd de eindstand op 3-2 bepaalde. Een dure nederlaag dus voor SV’35 maar de competitie was nog lang.
De hierop volgende competitiewedstrijd bij DSVP wist SV’35 met 1-3 te winnen maar daarna werden er tegen SVGT (2-2), Wassenaar (0-1) en Hoekse Boys (4-0) duur puntenverlies geleden. Maar niet alleen SV’35 leed duur puntenverlies, ook concurrent HPSV zat in een mindere fase en leed de ene na de andere nederlaag. Leek de titelstrijd bijna het gehele seizoen tussen HPSV en SV’35 te gaan kwam nu ineens sv Wassenaar zich mengen om de koppositie.
DSO-SV’35 werd vervolgens 1-1 en eindelijk wist het team van trainer De Rijk in de hierop volgende wedstrijd weer eens een wedstrijd te winnen. Tegen sv Duinoord werd het n.l. 4-0. In de 20e speelronde raakte SV’35 haar koppositie op de ranglijst kwijt aan sv Wassenaar. Zelf kwam SV’35 in deze ronde door afkeuring niet in actie, sv Wassenaar won met 1-3 bij Hoekse Boys en HPSV verloor met 3-2 bij Naaldwijk.
De, vertekende, stand aan kop van de 1e Klasse A was nu als volgt: 1. sv Wassenaar 20-25, 2. SV’35 18-24, 3. HPSV 17-22 en 4. Hoekse Boys 20-21.
SV’35 had dus nog steeds alles in eigen hand maar kwam in de uitwedstrijd tegen KMD weer niet verder dan een 2-2 gelijkspel. De inhaalwedstrijd tegen Semper Altius wist SV’35 wel te winnen. Het werd 1-2 door doelpunten van Gerard Vrolijk en M. Lagas. SV’35 stond hiermee weer aan kop van de ranglijst, met een punt voorsprong op sv Wassenaar. HPSV was definitief afgehaakt voor de titel na een 6-1 nederlaag bij sv Duinoord.
Op zaterdag 4 juni 1966 kon SV’35, in de laatste speelronde, bij winst op DEVJO thuis kampioen worden. Concurrent sv Wassenaar moest naar DSO. In een matig duel stevende de Voorburgers regelmatig op de Surinaamse keeper Cairo van SV’35 af maar gelukkig stond de SV’35-doelman het DEVJO succes in de weg. In de 25e minuut kreeg SV’35 een strafschop van scheidsrechter Van der Berg en deze werd door M. Lagas kundig benut, 1-0. De Voorburgers gaven zich echter niet gewonnen want zij streden nog om lijfsbehoud in de 1e Klasse HVB en in de 42e minuut kwam DEVJO weer langszij (1-1). Wie gedacht had dat SV’35 in de tweede helft fel van leer zou trekken kwam bedrogen uit. Het tempo bleef enorm traag. Zeven minuten voor het einde van de wedstrijd kreeg SV’35 de genadeslag toen DEVJO de 1-2 wist te scoren. SV’35 probeerde nog een wanhoopsoffensief maar de Voorburgers hielden stand. De Scheveningers zagen hiermee hun kampioenschap in rook opgaan want Wassenaar wist wel te winnen. Naast de SV’35-spelers dropen ook de supporters met hun spandoeken “Met een kous en een schoen S.V. kampioen” mistroostig af.
De eindstand aan kop van de zaterdag 1e Klasse A van de HVB was nu als volgt: 1. sv Wassenaar 22-29 (49-40), 2. SV’35 22-28 (49-31) en 3. HPSV 22-25 (57-45)
De doelpuntenmakers van SV’35 dit seizoen in de competitie waren: Gerard Vrolijk (21), Ton de Rijk (10), M. Lagas (9), L. Kruis (4), J. Zuurmond (2), R. Cairo (2) en Rolf Jans (1).
Opvallend feit nog dit seizoen bij SV’35. Het eerste elftal had in doelman Cairo een vaste penalty-nemer. De uit Suriname afkomstige doelman kon zo verschrikkelijk hard schieten dat de bal bij zijn collega doelman aan de andere kant al in het doel lag voordat de keeper had kunnen reageren. In de wedstrijd tegen SVGT presteerde doelman Cairo het zelfs om (het toen nog) houten schot achter het doel doormidden te schieten.
Seizoen 1966-1967
De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Duinoord, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Klokken Toren Boys, Naaldwijk, RAS, Semper Altius, SVPTT en SV’35 .
De eerste competitiewedstrijd van SV’35, uit bij Semper Altius, werd al na 28 minuten bij een 1-1 tussenstand gestaakt. Een speler van Semper Altius liep namelijk een beenbreuk op. Rolf Jans scoorde in dit duel het eerste competitiedoelpunt van het seizoen 1966-1967. De daarop volgende wedstrijden tegen HPSV (3-0) en KMD (0-3) wist SV’35 overtuigend te winnen.
Na deze goede start volgde er echter een mindere periode voor het Vlaggenschip van SV’35. Tegen RAS(1-1) en DSO(1-1) werd er nog gelijk gespeeld maar vervolgens verloor men van Hoekse Boys (1-5) en SVPTT (2-1). Hiermee zakte SV’35 met 6 uit 6 af naar de negende positie in de 1e Klasse A. Op 29 oktober volgde er eindelijk weer eens een klinkende overwinning. Op het Oostersportpark werd DEVJO met 5-1 verslagen, mede door 3 doelpunten van Gerard Vrolijk. Een week later (5 november) volgde er een knappe overwinning (0-1) in en tegen Naaldwijk. Door het slechte weer werd dit tevens de laatste competitiewedstrijd voor SV’35 in het jaar 1966.
Pas op 21 januari 1967 mocht SV’35 weer de wei in en werd er verloren (1-2) van sv Duinoord. Cor de Hart scoorde overigens het eerste competitiedoelpunt van SV’35 in het jaar 1967. Een week later werd RAS-SV’35 nog wel 0-1 (Gerard Vrolijk) maar daarna verloor het team van trainer Jerry de Rijk achtereenvolgens van DSO (1-2) en Naaldwijk (0-1). Na dit zoveelste puntenverlies werd het duidelijk dat de Scheveningers in deze competitie geen enkele rol meer zouden spelen.
Uiteindelijk behaalde SV’35 24 punten uit 22 duels en eindigde hiermee in de middenmoot van de 1e Klasse A HVB. De doelpuntenmaker dit seizoen voor SV.1 in de competitie waren: Gerard Vrolijk (12), Ton de Rijk (6), Cor de Hart (5), Jerry de Rijk jr. (3), M.A. Boers (3), L. Kruis (3), Rolf Jans (2), Dick Boers (1), L. Korving (1) en W. Dijkhuizen (1).
Seizoen 1967-1968
SV’35 ging met 7 juniorenelftallen en 2 pupillenteams het seizoen 1967-1968 in.
De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1967-1968 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, DSO, Duinoord, Honselersdijk, sv de Jagers, Klokken Toren Boys, RAS, Semper Altius, SVPTT, SV’35 en sv Wassenaar.
Werd vorig seizoen de eerste competitiewedstrijd van SV’35 al na 28 minuten gestaakt, dit seizoen werd de openingswedstrijd van SV’35 op zaterdag 2 september 1967 meteen afgekeurd. Toch startte SV’35 goed aan de competitie met vervolgens overwinningen op DSO (1-3) en Honselersdijk (4-2). Na de 3-3 tegen Semper Altius versloegen de mannen van de nieuwe trainer Jan de Vos SVPTT met 1-0 (Ton de Rijk) en nestelde zich hiermee in de top drie van de 1e Klasse A. De stand bovenin was n.l: 1. sv Duinoord 5-8, 2. SV’35 4-7 en 3. sv Wassenaar 5-7.
SV’35 scoorde dus veel maar wist in deze competitie ook veel tegendoelpunten te incasseren. HPSV-SV’35 eindigde n.l. in 3-3 en een week later werd het 4-4 tegen sv De Jagers en vervolgens 2-2 tegen sv Wassenaar. In de achtste speelronde werd DEVJO het slachtoffer van de schietgrage voorhoede van SV’35. De Scheveningers wonnen met 5-3 door 3 doelpunten van gerard Vrolijk en 2 van Ton de Rijk. met vier overwinningen en vier gelijke spelen was SV’35 dit seizoen nog steeds ongeslagen in de 1e Klasse van de afdeling Den Haag. Bovendien was men na dit resultaat koploper sv Duinoord tot op twee punten genaderd.
Helaas kon SV’35 de titelrace niet volhouden want RAS-SV’35 werd 3-3 en SV’35-HPSV maar liefst 1-4. Toen er op 2 december ook nog eens met 2-0 werd verloren bij koploper sv Duinoord zakte het team van trainer De Vos weer langzamerhand richting middenmoot. De stand bovenin de 1e Klasse A tijdens de winterstop was nu als volgt: 1. sv Duinoord 11-20, 2. Semper Altius 11-16, 3. HPSV 10-15, 4. SV’35 11-13 en 5. RAS 12-13.
Op 20 januari 1968 volgde de eerste wedstrijd na de winterstop. SV’35-RAS bleef 0-0 dus dat leverde de Scheveningers slechts een puntje op. Vervolgens wist SV’35 wel te winnen (0-2) bij sv De Jagers maar leed hierna weer punt(en) verlies tegen DEVJO (0-0) en SVPTT (3-1).
Op 2 maart moest SV’35 thuis aantreden tegen koploper sv Duinoord. Het werd uiteindelijk 0-4 voor de aanstaande kampioen want met nog 7 wedstrijden voor de boeg had Duinoord nu een voorsprong van 6 punten op de nummer twee Semper Altius.
Seizoen 1968-1969
Het bestuur van SV’35 schreef voor het seizoen 1968-1969 voor de zaterdagcompetitie 7 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling startte dit seizoen met 2 A-, 3 B- en 2 C-elftallen, alsmede met 2 pupillenteams. Dit was 1 elftal minder dan in het vorige seizoen maar daarvoor had de club doelbewust gekozen zodat er tijdens dit seizoen geen elftallen meer incompleet kwamen te staan.
In het seizoen 1968-1969 kwam het vlaggenschip van SV’35 wederom uit in de zaterdag 1e Klasse A van de HVB en moest het hierin opnemen tegen; DEVJO, DSO, DSVP, HPSV, sv De Jagers, Klokken Toren Boys, KMD, RAS, SVPTT en sv Wassenaar.
SV’35 1 Seizoen 1968-1969 Staand v.l.n.r: Job den Dulk (voorzitter), Arie Ros, Cor Pronk, Arie Rog, Ton de Rijk, Leo van der Zwan, Cor de Hart en Jan de Vos (trainer). Zittend v.l.n.r: Leo Ritmeester, Gerard Vrolijk, Mink Pronk, Rolf Jans, Jaap Pronk en Joop Hofmans
Een onopvallend seizoen ditmaal voor de mannen van trainer Jan de Vos waarin SV’35 uiteindelijk in de middenmoot eindigde. Van de 20 competitiewedstrijden won men er 6, speelde 5 keer gelijk en werd er 9 maal verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 29-29, eindigde SV’35 op de zesde positie van de ranglijst.
>
Seizoen 1969-1970
Aan het einde van de jaren zestig werd bij de KNVB, afdeling ‘s-Gravenhage, het idee geboren om Jeugdraden samen te stellen binnen de Haagse voetbalverenigingen. SV’35 had op dat moment een aantal leden die er wel wat in zagen om binnen de vereniging zo’n raad op te richten. Het doel hiervan was om de belangen van de jeugd beter te behartigen en tevens nevenactiviteiten te organiseren. In de loop der tijd ging de Jeugdraad van SV’35 zich steeds meer bezighouden met de wensen van de jeugdleden, wat resulteerde in sportdagen, disco’s en het Jeugdblad.
Het complete bestuur van SV’35 zag er dit seizoen als volgt uit; Job den Dulk (voorzitter), Nico Korving (secretaris), M. Boers (penningmeester), G. de Graaf (2e voorzitter), S.J. Pronk (secretaris jeugdzaken) en de commissarissen T. Kofman, J. van der Toorn, M.H. Kattestaart, J.P. Vrolijk en P. den Dulk.
In het 35e levensjaar van SV’35 namen er 9 seniorenelftallen, 6 juniorenteams, 2 Pupillen- en 2 Welpenteams van SV’35 deel aan de zaterdagcompetitie. Hiermee zat SV’35 qua ledenaantal aan haar plafond en zodoende besloot het bestuur om een tijdelijke ledenstop in te voeren
De indeling van SV’35 1 voor het seizoen 1969-1970 in de zaterdag 1e Klasse A van de HVB luidde als volgt; DEVJO, DSVP, DvJ, Ec-So, HPSV, sv De Jagers, Klokken Toren Boys, KMD, RAS, SVPTT, SV’35 en sv Wassenaar.
Voor het vlaggenschip van SV’35 kwamen dit seizoen de volgende spelers uit; J.W. Pronk, D.A. Pronk, A.C. Pronk, C. Pronk, G. Hoffmans, Leen Westerduin, Rolf Jans, Cor de Hart, Leo Ritmeester, Ton de Rijk, Dick Boers, L. Korving, Jan Waterreus, Arie Spaans en M. de Vreugd.
Ook onder de leiding van de nieuwe trainer Dick Korte speelde SV’35 dit seizoen in de competitie geen rol van betekenis. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist men er 6 in winst om te zetten, speelde 7x gelijk en er werd 9x verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 23-30, eindigde SV’35 dan ook op een achtste positie van de ranglijst.
Op 28 mei 1970 vond de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering van SV’35 plaats, ditmaal in Restaurant Oud-Scheveningen in de Keizerstraat 14 te Scheveningen. Tijdens deze ALV werd het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld: Job den Dulk (voorzitter), Nico Korving (secretaris) en M.A. Boers (penningmeester), Jasper van der Toorn (2e secretaris). Per 1 januari 1971 werd de taak van 2e secretaris overgenomen door Mink de Best.
Thom Kofman werd benoemd tot Ere-lid van SV’35 en de leden C.L. Toet en C. Westerduin tot Lid van Verdienste.
Op 7 mei 1970 bestond SV’35 exact 35 jaar en dit heugelijke feit moest natuurlijk gevierd worden. Voor zaterdag 30 mei was er een grote puzzelrit per auto door Zuid Holland georganiseerd waarbij men fantastische prijzen kon winnen. In de avond vond er in de kantine op het Oostersportpark een bingo plaats en werd er een film getoond van “SV’35 Toen en Nu”.
Op zaterdag 6 juni 1970 vond er voor het eerst in de geschiedenis van het Oostersportpark een damesvoetbalwedstrijd plaats tussen twee SV’35 teams. De festiviteiten werden die dag afgesloten met een grandioze feestavond in de kantine van het nieuwe Visafslaggebouw op Scheveningen.
Seizoen 1970-1971
Tijdens de zomerstop was er aan de opstallen op het Oostersportpark veel werk verricht. Het dak van de houten kantine was gedeeltelijk vernieuwd en hersteld, zodat lekkages tot de verleden tijd behoorden. Verder waren zowel de kantine als de kleedkamers van nieuwe verlichting voorzien en de rioleringen hersteld, waardoor verstoppingen van de toiletten niet meer voorkwamen. Tot slot werden door vele vrijwilligers de kantine en kleedkamers van een nieuwe verflaag. De kosten van de opknapbeurt bedroegen zo rond de 30.000 gulden.
Het bestuur schreef voor het seizoen 1970-1971 met 11 seniorenelftallen uit in de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling bestond uit een: 3 A-, 3 B-, 3 C, 2 Pupillen- en 1 Welpen-elftal. Met ingang van 1 februari 1971 werd er bij SV’35 zelfs een ledenstop voor actieve voetballers ingevoerd. Spelers die vanaf die datum toch lid wilden worden werden op een wachtlijst geplaatst.
Hoofdtrainer was Dick Korte, de trainingen van de lagere elftallen waren door Gerard Vrolijk overgedragen aan Piet Suurd.
Wederom kwam het eerste elftal van SV’35 uit in de zaterdag 1e Klasse A van de HVB met ditmaal als tegenstanders: DEVJO, DVJ, Ec-So, ESC, HPSV, de Jagers, Klokken Toren Boys, KMD, RAS, SEV en SVPTT.
De formatie van trainer Korte deed het dit seizoen uitstekend. De eerste seizoenshelft werd afgesloten met 18 punten uit 12 duels (doelsaldo 32 voor en 9 tegen) en hiermee ging SV’35 achter koploper DEVJO (20 uit 11) op de tweede positie van de ranglijst de winterstop in.
Na de winterstop verslapte SV’35 niet echter bleek DEVJO toch een maatje te groot en werd uiteindelijk dan ook kampioen. Echter ook de nummer 2 van de eindranglijst zou rechtstreeks promoveren naar de KNVB.
Op 15 mei 1971 wist SV’35 deze promotie te bewerkstelligen door in de thuiswedstrijd Klokken Toren Boys met 2-1 (doelpunten Jasper Harteveld en Ton de Rijk) te verslaan en eindigde hiermee men definitief op een tweede plaats in de 1e Klasse A HVB. Met de promotie naar de 4e Klasse KNVB kwam SV’35 eindelijk weer terug waar het eigenlijk ook hoorde.SV’35 1 promotie-elftal naar KNVB in het seizoen 1970-1971 Staand v.l.n.r; Piet den Dulk (grensrechter), Wim Dijkhuizen, D.Mos, Dominicus Pronk, Cor Pronk. Jasper Harteveld, Ton de Rijk, C.Hartgens (leider) en trainer Dick Korte. Zittend v.l.n.r; J.Pronk, Arie Rog, Rolf Jans, Jaap Gruppen, J. Pronk, P. Keijk en Dick Boers.
Ter gelegenheid van de behaalde promotie van het eerste elftal volgde er op dinsdag 25 mei 1971 een receptie in Café-Restaurant “Regina” aan de Thomsonlaan 1 te Den Haag. Alle genodigden en seniorenelftallen van SV’35 kregen hierbij de gelegenheid om het bestuur, de spelers en trainer te feliciteren.
Voor SV’35 was dit het slot van een zeer succesvol seizoen getuige de volgende resultaten: SV.1 promotie naar de KNVB, SV.2 kampioen en promotie naar de KNVB, SV.3, 5 en 6 promoveerden, SV.7 kampioen en promotie en ook SV.8 en SV.9 promoveerden. Bij de jeugd werden ook nog eens 2 juniorenelftallen en 1 welpenteam kampioen.
Op donderdag 24 juni 1971 vond de Algemene Ledenvergadering van SV’35 plaats in café-restaurant “Regina” aan het Valkenbosplein 1 te Den Haag. Tijdens deze vergadering werd het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld: Voorzitter: Job den Dulk, Secretaris: Nico Korving, Penningmeester: Martin Boers, Jeugdvoorzitter: S.J. Pronk en Jeugdsecretaris Dick Mos.
De contributie was na de laatste Algemene Ledenvergadering als volgt samengesteld: Voor de senioren 68 gulden per seizoen, A- en B-Klassers 40 gulden en voor de overige jeugd 30 gulden.
Seizoen 1971-1972
Door het aantal factoren had het bestuur van SV’35 besloten de ledenstop ook voor dit seizoen te doen gelden.
Voor donderdag 27 januari 1972 had het bestuur van SV’35 een Buitengewone Algemene Ledenvergadering uitgeschreven in restaurant “Oud Scheveningen” in de Keizerstraat 14 te Scheveningen. Op deze B.A.L.V. werden een aantal leden benoemd naar aanleiding voor de vele verdiensten voor SV’35. De heren Gé de Graaf, P.H. Colijn, J. Lagas en Jac. P. Vrolijk werden op deze avond tot Lid van Verdienste benoemd, terwijk voorzitter Job den Dulk zelfs tot Ere-lid van SV’35 werd benoemd. Sinds de komst van deze heren ging het met SV’35 alleen maar beter.
Voor de zaterdagcompetitie schreef SV’35 dit seizoen 11 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond uit 9 teams. Voor het eerst in de 36-jarige geschiedenis van de Scheveningse club kwamen er dit seizoen twee seniorenelftallen (SV 1 en SV 2) uit in de KNVB.
Het vlaggenschip van SV’35 had er zeven jaar over gedaan om uit de HVB te komen en na de promotie in het vorige seizoen werd “SV” 1 voor het seizoen 1971-1972 ingedeeld in de zaterdag 4e Klasse B van de KNVB, die uit de volgende clubs was samengesteld: DSO, Excelsior Pernis, Floreant, HVO, Katwijk, De Lier, Monster, NSU’70, ORNAS, Schoonhoven, SV’35 en TAVV.
Excelsior Pernis was dit seizoen met 35 punten uit 22 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. Het eerste elftal van SV’35 kende een redelijk goed seizoen want van 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 23 punten, en een doelgemiddelde van 42 voor en 31 tegen, eindigde men keurig in de middenmoot op de zesde positie van de ranglijst. Jasper Harteveld werd dit seizoen topscorer bij SV’35 en ontving hiervoor van de club een zilverkleurig geschilderde voetbalschoen.
In de strijd om de KNVB-beker schreef het eerste elftal van SV’35 dit seizoen historie. Het team van trainer Dick Korte wist n.l. als 4e Klasser door te dringen tot de halve finale van de KNVB-beker. In die tijd werd de KNVB-beker nog landelijk gespeeld, dus een hele prestatie op zich. SV’35 wist door te dringen tot die halve finale door o.a. Nederlands kampioen Noordwijk te verslaan.
De halve finale wedstrijd tegen de sterke 1e Klasser A.C.V. uit Assen werd in Ermelo op neutraal terrein gespeeld. Talloze SV-supporters volgde de club richting Ermelo via 3 touringcars en meer dan 60 particuliere wagens.
De eerste helft verliep min of meer volgens de verwachtingen getuige de 2-0 voorsprong bij rust voor de eersteklasser uit Assen. Echter in de tweede helft brak het spektakel los toen Jasper Harteveld namens SV’35 de achterstand verkleinde tot 2-1. Het dappere SV’35 vatte moed en bracht het grote ACV meermalen in de moeilijkheden. Helaas werd de gelijkmaker van Jaap Gruppen afgekeurd en stond tot tweemaal toe de paal de gelijkmaker in de weg. De spanning was ondragelijk maar het mocht helaas niet baten. SV’35 verloor wat ongelukkig met 2-1 de halve finale maar ondanks het verlies was het een glorieuze dag om nooit meer te vergeten.
De opstelling van SV’35 tijdens deze halve finale was als volgt: Jaap Pronk (keeper), Wim Dijkhuizen, Ton de Rijk, Cees Pronk, Sjaak Knoester, Maarten Rog, Jasper Harteveld, Ron Jans, Cees Roetman (Ment de Vreugd), Jaap Gruppen en Dick Boers.
In het seizoen 1971-1972 werd het tweede elftal van SV’35 wederom kampioen en promoveerde zodoende naar de reserve 2e Klasse KNVB.
Aan het eind van het seizoen kwam totaal onverwacht Erevoorzitter Job den Dulk te overlijden en werd heel SV’35 hiermee in diepe rouw gedompeld. Job den Dulk had als voorzitter SV’35 van 1954 t/m 1972 op een bijzondere manier geleid. Zowel binnen als buiten de vereniging genoot hij bekendheid om de innemende wijze waarop hij de vereniging droeg en vertegenwoordigde.
Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 15 juni 1972 werd er bij SV’35 een nieuw bestuur samengesteld. Koos Pronk werd als voorzitter de opvolger van Job den Dulk. De overige bestuursleden waren; Gé de Graaf (2e voorzitter), Nico Korving (secretaris), Martin Boers (penningmeester), J. Eijgendaal (2e secretaris en belangencommissie), Eef de Niet (2e penningmeester en materiaalcommissie), H. Kattestaart (voetbaltoto), T. de Zwart (jeugdcommissie) en P. Oosterbaan (elftalcommissie).
Seizoen 1972-1973
Tijdens de zomerstop zijn de kantine en de kleedkamers wederom goed onder handen genomen. Zo was er eindelijk centrale verwarming aangelegd en de kleedkamers waren uitgebreid.
Het bestuur had in overleg met de elftalcommissie besloten om voor het seizoen 1972-1973 bij de senioren een ledenstop in te voeren. SV’35 schreef zodoende voor dit seizoen voor de zaterdagcompetitie wederom 11 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond uit 9 junioren-, 2 pupillen- en 2 welpenteams.
De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: ARC, Capelle, sv Duinoord, Harmandad, Lisser Boys, Monster, Oegstgeest, SV’35, TAVV, TOGR, Unicum en Zwammerdam.
Het succes in de voorgaande seizoenen bleek geen toeval want in het seizoen 1972-1973 werd SV’35 o.a. door bekwame leiding van trainer Dick Korte, leider de heer Hartgers, aanvoerder Ton de Rijk en grensrechter Peter den Dulk kampioen van de 4e Klasse B en promoveerde hiermee naar de 3e klasse KNVB. Dit gebeurde overigens op zaterdag 17 maart 1973 in Schiebroek tegen Unicum. SV’35 won van Unicum met 0-1 door een doelpunt van Jasper Harteveld in de 41e minuut. Direct na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Van Dijk vlogen trainers, spelers, bestuursleden en supporters van SV’35 elkaar om de hals en werden gefeliciteerd met het behaalde kampioenschap van de 4e Klasse B. Dat het ‘s-avonds in het clubhuis aan het Oostersportpark feest was, behoeft geen extra betoog want tot diep in de nacht werd de promotie naar de derde klasse gevierd.
De opstelling van SV’35 in deze kampioenswedstrijd was als volgt: Jaap Pronk, Sjaak Knoester, Cees Pronk, Ton de Rijk, Jong, Arie Rog, Jaap Rog, Jerry de Rijk, Cees Roetman (Jaap Gruppen), Jasper Harteveld en Paul van Eijk.
Van de 22 competitiewedstrijden wist SV’35 er 16 te winnen, 4 gelijk te spelen er werd er slechts 2 verloren. Met 36 punten, en de doelcijfers 46-22, werd SV’35 met een straatlengte voorsprong op nummer twee van de ranglijst Capelle (27 punten) dus kampioen van de 4e Klasse B. Dit alles gebeurde nog steeds onder leiding van trainer Dick Korte, een man die altijd hamerde op inzet, strijd en discipline en daarom prima bij de club paste.
Na een ware bloemenhulde en felicitaties van bestuur, de tegenstander en supporters, werd er snel omgekleed om vlug aan de thuisreis te kunnen beginnen want ‘s-avonds op het Oostersportpark wachtte een leuk versierde kantine, een zanghulde en uiteraard de felicitaties van leden, oud-leden, donateurs, jeugdleiders en bevriende verenigingen. Voor het eerst in de 38e levensjaar van SV’35 was het eerste elftal van de club nog nooit zo hoog gestegen in de nationale competitie.
Overigens werd Jasper Harteveld dit seizoen, met 22 doelpunten, topscorer van alle in de KNVB uitkomende verenigingen in de Haagse regio. Van dagblad Het Binnenhof ontving Jasper hiermee een verzilverde matrijs en een polshorloge.
Ter herinnering aan de grote verdiensten van Job den Dulk besloot het bestuur van SV’35 dit seizoen om een jaarlijks terugkerend toernooi te organiseren waaraan de naam van de Erevoorzitter werd verbonden.
Het was sowieso weer een succesvol seizoen voor SV’35 want naast het eerste elftal werden ook SV. 4. SV. 6 en SV. 7 kampioen terwijl SV. 3 en SV.11 in de allerlaatste wedstrijd hun kampioenschap verspeelden.
Aan het einde van dit seizoen kwam het bestuur van sv De Jagers, Hsv Marathon en SV’35 voor het eerst gezamenlijk bijeen om over de situatie op het Oostersportpark te praten. Er werd vooral gesproken over de sterk verouderde kantine en kleedlokalen, tribune en afrasteringen.
Seizoen 1973-1974
De jaarlijkse Algemene Ledenvergadering van SV’35 werd ditmaal gehouden op 6 september 1973 in het gebouw O’Blok aan de Vlielandsestraat 10 te Scheveningen. Tijdens deze ALV werden er door de leden veel vragen gesteld zoals; “Waarom beschikken de lagere seniorenelftallen en de jeugdafdeling niet over een gediplomeerde trainer”? “Waarom heeft SV’35 geen lichtinstallatie die ook het spelen van avondwedstrijden mogelijk maakt”? “Waarom zijn er geen dugouts en ballenvangers langs en achter de velden”? Het antwoord was simpel, namelijk de financiële mogelijkheden bij SV’35 ontbraken. Bovendien was dit op het Oostersportpark met het zogenaamde driemanschap (Hsv Marathon, sv De Jagers en SV’35) geen eenvoudige taak.
Tijdens deze A.L.V. werd de bestuurssamenstelling als volgt gekozen: Pieter den Dulk (voorzitter), Gé de Graaf (vice-voorzitter), Nico Korving (secretaris), M.A. Boers (penningmeester), A. Hofland (2e secretaris), G. Mooiman (2e penningmeester) en de commissarissen Piet Oosterbaan, John Eijgendaal en Eef de Niet.
Wederom werden er door het bestuur 11 seniorenelftallen voor de zaterdagcompetitie ingeschreven.
Dit seizoen startte SV’35 ook met een zaalvoetbalafdeling. Initiatiefnemer hiervan was Pieter den Dulk, hij schreef een jaar nadat de officiële Haagse zaalvoetbalcompetitie van start was gegaan, 2 teams in. Het eerste zaalvoetbalteam van SV’35 bestond toen uit de volgende spelers: R. Gankema, M. de Best, P. den Dulk, D.A. Pronk, A. Spaans, J. Pronk en P. Oosterbaan.
Na het kampioenschap in het seizoen 1972-1973 mocht het eerste elftal van SV’35 dit seizoen dus uitkomen in de derdeklasse. De zaterdag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1973-1974 uit de volgende clubs samengesteld: DSVP, DUNO, Excelsior Pernis, Hoogvliet, JAC, Koudekerk, Loosduinen, Rozenburg, Rijnsburgse Boys, Spirit, SV’35 en De Zwervers.
SV’35 1 seizoen 1974-1975 Staand v.l.n.r; Jerry de Rijk, E.Knoester, Cor Pronk, Hans Bal, Jasper Harteveld, Mink Pronk, Ton de Rijk, Rolf Jans, Jaap Rog en trainer de Korte. Zittend v.l.n.r; Cees Roetman, Dirk Rog, Wim Dijkhuizen, Jaap Gruppen, J.Pronk, D,Eijk, Dick Boers en Pieter den Dulk (grensrechter).
Uiteindelijk eindigde het vlaggenschip van SV’35 in het seizoen 1973-1974 zeer knap in de bovenste regionen van de 3e Klasse. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 8 in winst om te zetten, werd er 8x gelijk gespeeld en 6x verloren. Met 24 punten, en een doelgemiddelde van 37 voor en 27 tegen, eindigde men op een vierde positie van de ranglijst. Kampioen werd De Zwervers met 33 punten. Wederom won Jasper Harteveld het topscorersklassement van het dagblad “Het Binnenhof”.
Ook het 3e elftal zag kans, via het bereiken van een tweede plaats, te promoveren naar de reserve KNVB-klasse.
Seizoen 1974-1975
Op 30 augustus 1974 vond er bij SV’35 weer de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering plaats. Tijdens deze vergadering werd er besloten om de contributie voor de seniorenleden te verhogen naar 108 gulden per jaar. A- en B-junioren betaalden 65 gulden p/j en de jongste jeugd 45 gulden p/j. In het bestuur zagen we weinig veranderingen. Pieter den Dulk bleef voorzitter, Nico Korving secretaris, G. Mooiman penningmeester en Dick Mos jeugdvoorzitter.
SV’35 nam dit seizoen met 11 seniorenelftallen deel aan de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 3 A-teams, 3 B, 3 C, 3 Pupillen en 2 Welpen teams.
Naast hoofdtrainer Korte beschikte SV’35 dit seizoen nu ook over een trainer voor de B-selectie (de heer Van Ooyen) en een trainer voor de jeugd (de heer Zonderop).
In het seizoen 1974-1975 was de zaterdag 3e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: DUNO, ‘s-Gravenzande, JAC, Katwijk, Koudekerk, sv Loosduinen, Maasdijk, MVV’27, Rijnsburgse Boys, SV’35 en Vlaardingen.
Voor aanvang van het seizoen 1974-1975 kreeg SV’35 een grote klap te verwerken toen topscorer Jasper Harteveld overschrijving had aangevraagd naar Wilhelmus. De topscorer van het algehele amateurvoetbal van Den Haag wilde het wel eens op het allerhoogste amateurniveau gaan proberen. Trainer Dick Korte zag wel Bert Kuiper van DUNO naar SV’35 komen.
Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist SV’35 er 10 te winnen, 3 gelijk te spelen en werd er 7 keer verloren. Met 23 punten, en de doelcijfers 34-35, eindigde men wederom keurig op een vierde positie van de ranglijst. Katwijk werd dit seizoen met 30 punten kampioen, gevolgd door ‘s-Gravenzande (24) en Koudekerk (23).
Niet alleen qua prestaties maar in het algemeen ging het enorm goed met de club. In het jubileumjaar 1975 had SV’35 inmiddels 9-seniorenelftallen en ook met de jeugdafdeling ging het geweldig. SV’35 mocht zich gelukkig prijzen over een jeugdig enthousiast bestuur en talloze hulpcommissies. Zo sprongen bijv. de jaarlijkse buitenlandse-reizen voor de jeugd eruit. Ook als gastheer voor buitenlandse jeugdvoetballers verwierf SV’35 bij de “Eurosport Ring” een goede reputatie. Kortom, SV’35 bezat een zeer goede organisatie die bol stond van de activiteiten.
Seizoen 1975-1976
Bij SV’35 leek dus alles voor de wind te gaan echter maakte men zich wel om één ding ernstige zorgen, de staat van het clubhuis, die ernstige vormen aannam. In de Haagsche Courant lezen we in 1975 een artikel van secretaris Nico Korving die zegt: “We liggen duidelijk achter bij de andere clubs. Clubs als Lyra, Monster, ‘s-Gravenzande keken heel vroeger misschien wel tegen ons op, maar zij zijn ons nu wel voorbij gestreefd” De kleedgelegenheid vraagt om uitbreiding, want vier douches waarvan zaterdags zo’n 25 elftallen gebruik maken, voldoen in het geheel niet aan de eisen. Niet alleen SV’35 had dit probleem want ook maakte de voetbalverenigingen sv De Jagers en Hsv Marathon gebruik van de verouderde kantine en kleedkamers.
Na de Algemene Ledenvergadering van 18 augustus 1975 op het Oostersportpark zag het bestuur van SV’35 er als volgt uit: Pieter den Dulk (voorzitter), Nico Korving (secretaris), Gerrit Mooiman (penningmeester), J. v.d. Zee (2e voorzitter), Arie Hofland (2e secretaris), Dick Mos (jeugdvoorzitter), Eef de Niet (materiaal), Piet Oosterbaan (elftalcommissie) en L. Hogerbrugge (kantinezaken).
SV’35 bestuur in 1975 voor de oude kantine op het Oostersportpark. Van links naar rechts; Piet Oosterbaan, Pieter den Dulk, Jaap Eijgendaal, Gerrit Mooiman, Nico Korving, Gé de Graaf, Arie Hofland, Dik Mos, Evert de Niet en Martin Boers.
Wederom schreef SV’35 voor de zaterdagcompetitie 11 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1, A2, A3, B1, B2, B3, C1, C2, C3, Pupillen 1, Pupillen 2, Welpen 1 en Welpen 2 team. Aan de zaalvoetbalcompetitie nam SV’35 met 2 herenteams deel.
De indeling van SV’35 1 voor het seizoen 1975-1976 in de zaterdag 3e Klasse A luidde als volgt; Be Fair, DSO, ‘s-Gravenzande, Groot Ammers, HBSS, HVO, JAC, Koudekerk, Maasdijk, Rijnsburgse Boys, Spirit en SV’35.
De A-selectie van SV’35 bestond dit seizoen uit de volgende spelers; G. Knoester, W.C. Pronk, Kees van der Ende, Ton de Rijk, W. Pronk, Jerry de Rijk, Bert Kuiper, Kees Buis, Jaap Gruppe, Jasper Harteveld (teruggekeerd van Wilhelmus), Wim Dijkhuizen, W.S. Bal, J. Knoester, Rolf Jans, W. Spaans, Leen Westerduin, A. Rog, L. den Dulk, Kees de Graaf, W. van Beusekom en Dick Boers.
Het werd een uiterst spannende competitie met een zinderend slot waarbij ook SV’35 tot de laatste wedstrijddag meestreed om het kampioenschap. Uiteindelijk werd ‘s-Gravenzande met 31 punten uit 22 wedstrijden kampioen, gevolgd door SV’35 met slechts 1 punt achterstand.
SV’35 wist van de 22 competitiewedstrijden er 13 te winnen, 4 gelijk te spelen en 5 te verliezen. Zoals gezegd eindigde de Scheveningers met 30 punten, en een doelgemiddelde van 44 voor en 31 tegen, op een tweede positie van de ranglijst.
Ondertussen zat er voor SV’35 weer een jaar op met grote accommodatie problemen. Zelfs de KNVB ging zich er mee bemoeien na klachten van scheidsrechters. De bond eiste dat de scheidsrechters kleedkamer van een douche en een wasbak werd voorzien maar zelfs daar konden SV’35, Hsv Marathon en sv De Jagers niet aan voldoen. Er was bij wijze van spreken nog niet eens genoeg water om in de kantine koffie te zetten om dat er simpelweg een degelijke water toe- en afvoer ontbrak.
Al tien jaar lang streden de drie clubs om de accommodatie leefbaarder te maken maar dit groeide uit tot een uitzichtloze situatie. De hele zaak was ook vrij gecompliceerd want de Wassenaarse grond, waarop het Oostersportpark lag, was eigendom van mevrouw Burgerhout-Jochems. Zij verpachtte de grond via de gemeente Den Haag aan de belangencommissie van de drie voetbalverenigingen. Dit contract liep pas in 1979 af en dan zou er pas kunnen worden bekeken wat er verder zou kunnen gebeuren.
Seizoen 1976-1977
Ondanks de belabberde accommodatie bleven de leden van SV’35 de club toch trouw en zorgde ervoor dat de sfeer binnen de club goed bleef. Ook voor dit seizoen ontving de Scheveningse club een brief van de KNVB met de mededeling dat de accommodatie op het Oostersportpark eigenlijk is afgekeurd maar dat de drie bewoners wederom voor één seizoen dispensatie kregen.
Halverwege dit seizoen leek er dan eindelijk schot te komen in de barre situatie rondom het Oostersportpark. De Gemeente Den Haag werd, samen met de Gemeente Wassenaar, mede-eigenaar van het Oostersportpark en hierdoor konden SV’35, sv De Jagers en Hsv Marathon eindelijk aan de slag om met de Gemeente Den Haag te onderhandelen over een eigen onderkomen.
In de maand mei van het jaar 1977 kwam wethouder Pieter Vink, samen met een hoge sportambtenaar, op het sportcomplex van Sv’35, Hsv Marathon en sv De Jagers naar de uiterst bedroevende accommodatie kijken en constateerden met eigen ogen hoe de tegenstanders en scheidsrechters nauwelijks fatsoenlijk konden worden ontvangen. Met de komst van de wethouder gloorde nu de hoop dat er snel verbetering komt van de accommodatie.
De zaterdag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: Be Fair, DSO, DUNO, ‘s-Gravenzande, Groot Ammers, HVO, Koudekerk, Schoonhoven, Spirit, SV’35 en Vlaardingen.
Het kampioensteam van SV’35 1 in seizoen 1976-1977. Staand v.l.n.r: Evert de Niet, Jaap Toet, Jasper Harteveld, Jaap Rog, Cor pronk, Bert Kuiper, Arie Spaans, Ton de Rijk, Kees van de Ende. Spelers links onder Cees Buis, Wout Pronk, Jaap Guppen, Jerry de Rijk en trainer Harry van der Horst.
De sportieve opmars van SV’35 werd doorgezet. In het seizoen 1976-1977 werd het eerste elftal, ditmaal o.l.v. trainer Harry van der Horst, kampioen van de 3e Klasse A. De ontknoping viel drie wedstrijden voor het einde van de competitie toen SV’35 bij de enige overgebleven concurrent Schoonhoven met 0-4 won. Grote man in deze wedstrijd was spits Jasper Harteveld, die alle doelpunten voor zijn rekening nam.
In de laatste competitiewedstrijd, thuis tegen Groot Ammers, had SV’35 nu genoeg aan een gelijkspel om het kampioenschap van de 3e Klasse A binnen te halen. Bij rust stond SV’35 nog met 1-0 achter maar in de tweede helft zette Cees Buis de 1-1 eindstand op het scorebord.
SV’35 kampioen dus, de bloemen konden worden uitgereikt en het feest kon beginnen. Vele vertegenwoordigers van andere clubs kwamen SV’35 ‘s-avonds in de kantine op het Oostersportpark feliciteren. Tijdens de verschillende toespraken bleek dat de uiterst bedroevende accommodatie niet alleen SV’35 een doorn in het oog was want regelmatig klonk via de microfoon de wens dat daar snel verandering in moest komen.
Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden werden er 12 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 4 verloren. Met 28 punten, en de doelcijfers 27 voor en 16 tegen, eindigde SV’35 dus op de eerste positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. en promoveerde hiermee naar de 2e Klasse KNVB.
Seizoen 1977-1978
Bij aanvang van het seizoen 1977-1978 werd het jaarlijkse Job den Dulk toernooi omgedoopt in de Job den Dulk Nederlaagserie. De winnaar van de Nederlaagserie werd de vereniging die SV’35 de grootste nederlaag wist toe te brengen. De v.v. Heinenoord wist dit jaar de eerste editie te winnen. De Job den Dulk Nederlaagserie werd tot en met de fusie met JAC in 2008 altijd gespeeld.
In seizoen 1977-1978 kwam SV’35 als eerste club in de Haagse Regio uit in de Tweede Klasse van de KNVB, destijds het één na hoogste amateurniveau. Voordat men aan dit seizoen kon beginnen moest er eerst wel dispensatie aan de KNVB gevraagd worden om op dit niveau op zo’n povere accommodatie te kunnen gaan voetballen.
SV’35 werd ingedeeld in de 2e Klasse B met als tegenstanders; Rijnsburgse Boys, Volendam, Ter Leede, Marken, ZOB, Amstelveen, De Geuzen, Ijmuiden, LYRA, ‘s-Gravenzande SV, Jodan Boys, Katwijk en ZCFC.
De A-selectie bestond dit seizoen o.a. uit de volgende spelers: Jaap Toet, Ton de Rijk, Kees Buijs, Wout Pronk, Kees van de Ende, Bert Kuijper, Jaap Rog, Jerry de Rijk, Hans Bal, Jaap Gruppen, Jasper Harteveld, Jan Plugge, Paul van Eijk en Jan Waterreus.
SV’35 begon de competitie in en tegen Marken met een 2-0 nederlaag, gevolgd door een thuisnederlaag (0-1) tegen De Geuzen. Op zaterdag 10 september behaalde het team van trainer Harry van der Horst haar eerste punt in de 2e Klasse door uit 2-2 gelijk te spelen tegen Jodan Boys. SV’35 leek de smaak te pakken te hebben gekregen want achtereenvolgens werden LYRA (1-0) en Amstelveen (0-1) verslagen. In beide wedstrijden was spits Jasper Harteveld de matchwinner. Helaas waren dit echter de enige twee overwinning in de eerste seizoenshelft want verder werd er nog gelijkgespeeld tegen Ijmuiden (1-1), Katwijk (0-0), Rijnsburgse Boys (0-0) en ZOB (1-1) en verloren van Volendam (3-2), ‘s-Gravenzande SV (3-1), ZCFC (1-2) en Ter Leede (5-0). Na de winterstop werden de prestaties van SV’35 alleen maar slechter door een te smalle selectie. SV’35 won geen wedstrijd meer, wel werd er veel gelijkgespeeld tegen De Geuzen (1-1), LYRA (0-0), Ijmuiden (0-0), Katwijk (1-1), Volendam (0-0), en Rijnsburgse Boys (1-1). Door deze magere prestaties kon SV’35 zich ternauwernood handhaven in de 2e Klasse. Trainer Harry van der Horst nam na dit seizoen afscheid van SV’35 en zou worden opgevolgd door Harry de Haas.
Een hele generatie ervaren spelers stopte ermee of gingen in een lager elftal voetballen omdat zij hun beste tijd wel hadden gehad. SV’35 degradeerde wederom en het seizoen daarop kon men maar net afdaling naar de afdeling voorkomen. SV’35 was weer op haar niveau waar ze, op een paar uitzonderingen na, meestal acteerde. Op zich was dat geen probleem, want die 4e Klasse kende traditioneel veel interessante duels. Veel van de confrontaties tegen DEVJO, Die Haghe, SV Loosduinen vooral SVV Scheveningen waren krakers van jewelste.
Inmiddels zaten we alweer eind jaren zeventig en de accommodatie van SV’35 (en sv De Jagers en Hsv Marathon) liep nu echt de spuigaten uit. Vooral tijdens het seizoen 1977-1978 in de 2e Klasse steeg bij de bestuursleden het schaamrood op de kaken wanneer bezoekende elftallen in trainingspak op het Oostersportpark arriveerden en zo na afloop, zonder te douchen, ook weer vertrokken. De kantine was een onderkomen dat de beschrijving schuur misschien nog wel het beste bij paste. En dan waren er ook nog de buren Sv De Jagers en Marathon die bij SV’35 inwoonden. SV beschikte op gegeven moment zelfs over een caravan (!) om bestuursleden van andere verenigingen, en scheidsrechters te ontvangen.
Oké, die oude kantine had zo zijn charme. Het rieten dak dat, aangezien het niet helemaal waterdicht was, onderdak aan paddenstoelen bood en in het midden stond een oude potkachel.
SV’35 deelde met sv De Jagers en Hsv Marathon vijf velden op het Oostersportpark. Eindelijk kwam er schot in bij de Gemeente en kwam er rondom het sportpark een nieuw bestemmingsplan. Hsv Marathon kwam aan de “achterkant” van het Oostersportpark (aan de kant van de Benoordenhoutseweg), sv De Jagers in “het midden” en SV’35 bleef op dezelfde locatie bivakkeren.
Seizoen 1978-1979
Op de Algemene Ledenvergadering van maandag 4 september 1978 werd het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld: Pieter den Dulk (voorzitter), Nico Korving (secretaris), M. Boers (penningmeester), W. den Dulk (jeugdvoorzitter), Dick Mos (2e voorzitter en kantinebeheerder), Piet Oosterbaan (2e secretaris en zaalvoetbalcommissie), J. de Niet (2e penningmeester), J. Roeleveld (belangencommissie), Eef de Niet (Toto- en materiaalcommissaris) en Jaap Eijgendaal (strafzaken).
Tijdens deze ALV werden de heren J. v.d. Zee en C.L. Toet benoemd tot Ere-lid van SV’35. Dick Mos werd benoemd tot Lid van Verdienste. Van de circa 450 leden van SV’35 was nog altijd zo’n 95% van Scheveningse komaf. De contributie voor de senioren werd verhoogd naar 165 gulden per seizoen.
Het was wat stil rondom de nieuwbouw van de SV’35 accommodatie, echter achter de schermen was men druk bezig met het realiseren van de nieuwbouwplannen. Het hele project lag een tijdje stil omdat het bestuur van SV’35 in eerste instantie geen overeenstemming kon bereiken met de gemeente Wassenaar over het gebruik van een nieuw derde veld. De gemeente Wassenaar wilde van dit veld een parkeerterrein maken. Uiteindelijk ging de gemeente Wassenaar dan toch overstag maar door dit alles was het gehele project flink vertraagd.
Voor de zaterdagcompetitie schreef SV’35 in totaal 11 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 8 juniorenelftallen, 3 pupillenteams, 2 welpenteams en 2 miniwelpen teams. In de zaalvoetbalcompetitie kwam SV’35 met 2 herenteams uit.
Voor aanvang van de competitie wist de zondag 1 van Blauw Zwart de Job den Dulk Nederlaagserie te winnen.
De zaterdag 2e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1978-1979 uit de volgende clubs samengesteld: ASWH, Be Fair, Bolnes, Heerjansdam, Jodan Boys, Katwijk, Lisser Boys, Nieuw Lekkerland, Rijnsburgse Boys, Rijsoord, Spirit, SV’35 en Ter Leede.
Het bestuur van SV’35 had voor dit seizoen in Harry de Haas een nieuwe trainer voor de A-selectie aangetrokken. Rolf Jans was de trainer van de B-selectie en Cor de Hart voor de jeugd. De selectie van SV’35 bestond o.a. uit; Rob van der Linden, Gerrit Mooiman, Ton de Rijk, Cor Pronk, Wout Pronk, Jan Waterreus, Jerry de Rijk, Leen Westerduin, Jaap Gruppe, Kees Buis, Bert Kuiper en Wout Spaans. Elftalleider was Ab Taal, verzorgorger; H. Ottes en grensrechter Henk Weimar.
Het eerste elftal van SV’35 was zo langzamerhand aan verjonging toe want de gemiddelde leeftijd was zo’n 28 jaar. Helaas kon SV’35 het zeer hoge niveau waarin men speelde dit seizoen niet volhouden. Nadat op zaterdag 2 juni 1979 de thuiswedstrijd tegen ASWH met 2-4 werd verloren was de degradatie naar de 3e Klasse een feit.
Van de 24 competitiewedstrijden wisten de Scheveningers er 6 te winnen, 6 gelijk te spelen en werd er 12 keer verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 24-40, eindigde het team van trainer De Haas op de voorlaatste plaats en degradeerde hierdoor na twee seizoenen weer terug naar de 3e Klasse KNVB.
<
Seizoen 1979-1980
Bij aanvang van het seizoen 1979-1980 was het nog maar een kwestie van tijd voordat alle accommodatie-problemen voor de voetbalverenigingen SV’35, sv De Jagers en Hsv Marathon opgelost zouden zijn. Jarenlang hokte men immers gezamenlijk in een armetierig bouwwerk (kantine) maar de bouw van de nieuwe SV’35 accommodatie ging nu wel heel hard. In de maand september werd door juniorenlid Arjan den Dulk de eerste steen van de nieuwbouw gelegd.
Het dagelijks bestuur van SV’35 zag er in dit seizoen als volgt uit: Eef de Niet (voorzitter), J. Roeleveld (secretaris), Martin Boers (penningmeester) en Wout den Dulk (jeugdvoorzitter).
SV’35 begon aan het seizoen 1979-1980 met wederom zo’n 450 actieve leden, onderverdeeld in 26 elftallen. Bovendien telde de club ruim honderd donateurs. De jeugdafdeling van SV’35 startte dit seizoen met 2 A-, 3 B-, 3 C-, 3 Pupillen-, 3 Welpen- en 2 Mini-welpen elftallen.
Voor aanvang van de competitie wist HVV 1 de Job den Dulk Nederlaagserie te winnen door SV’35 met 1-2 te verslaan.
De zaterdag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: ARC, Die Haghe, DUNO, ‘s-Gravenzande SV, JAC, Katwijk, Koudekerk, DSS’26, SVPTT, SV’35, sc Voorne en Xerxes.
Ondanks alle hosanna dit seizoen wat betreft de spitssplinter nieuwe accommodatie van SV’35, zagen we bij het vlaggenschip van de club een trieste terugslag want van de 22 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 15 punten, en een doelgemiddelde van 21 voor en 32 tegen, eindigde SV’35 samen met DSS’26 op de onderste plaats van de ranglijst en dit betekende dat men in twee jaar tijd afzakte van de 2e Klasse naar de 4e Klasse van de KNVB.
Op woensdag 16 april 1980 was het dan eindelijk zover! Na 45 jaar ging een lang gekoesterde wens in vervulling toen wethouder van Jeugd, Sport en Recreatie, de heer Pieter Vink, het nieuwe schitterende clubgebouw van SV’35 officieel opende. De wethouder hees eerst op het complex op het Oostersportpark de vlag in top en opende vervolgens de deur van het nieuwe gebouw met een sleutel, die hem werd aangereikt door een vrouw in Scheveningse klederdracht.
De nieuwe schitterende accommodatie van SV’35 die op 16 april 1980 officieel werd geopend door wethouder Pieter Vink
Na afloop van de officiële opening volgde er nog een receptie, waarbij onder grote belangstelling tevens het 45-jarig bestaan van de Scheveningse voetbalvereniging werd gevierd. Voorzitter Evert de Niet bedankte in zijn speech o.a. alle kopers van de obligaties en de vele vrijwilligers van de bouwcommissie.
Na een periode van 30 jaar inwoner te zijn geweest, werd SV’35 eindelijk hoofdbewoner met een eigen accommodatie en werden de vroegere medebewoners sv De Jagers en Hsv Marathon de buren. De Scheveningse club had dus zijn ankerplaats gevonden. De schitterende kantine van SV’35 kreeg dan ook te toepasselijke naam “Voor Anker” en zou in al die jaren een trefpunt van gezelligheid worden.
Een goede kantine-organisatie werd dan ook een waarborg voor het voortbestaan van de vereniging en dit vroeg dan ook een grote inzet van leden en vrienden. Zonder andere te kort te doen waren Coby en Dick Mos, Riet en Piet Suurd, Corry en Cor de Hart en Wout Spaans degene die de kantine op een perfecte manier draaiende wisten te houden.
Traditioneel ging de SV’35 jeugd aan het einde van dit seizoen op “Buitenlandse reis”. Van donderdag 3 april t/m maandag 7 april 1980 verbleven de A-, B- en C-klassers ditmaal in Randers (Denemarken).
Seizoen 1980-1981
>
Na een reeks van succesvolle jaren, zowel in competitie- als in beker-verband, kwam het eerste elftal dit seizoen weer op een lager niveau uit. Na een tweejarig verblijf in de 2e Klasse KNVB kon een positie in de 3e Klasse niet worden behouden. Trainer Harry de Haas wilde met zijn verjongde selectie het verloren terrein z.s.m. herwinnen.
Zoals gezegd kwam het eerste elftal van SV’35 in de 4e Klasse (A) uit en moest men het hierin opnemen tegen: DEVJO, DORR, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Lisse, sv Loosduinen, MVV’27, Naaldwijk, Satelliet, Scheveningen en SVGEB.
De mannen van trainer Harry de Haas speelde dit seizoen een onopvallende rol in de 4e Klasse. Van de 24 competitiewedstrijden wist SV’35 er 8 te winnen, 6 gelijk te spelen en werd er 10 keer verloren. Met 22 punten, en de doelcijfers 37-43, eindigde men op de negende plaats van de 4e Klasse A.
Seizoen 1981-1982
De Algemene Ledenvergadering van SV’35 vond plaats op maandag 14 september 1981. Tijdens deze ALV werd het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld: Eef de Niet (voorzitter), Piet Oosterbaan (secretaris), Piet Overduin (penningmeester), Arend Westerduin (wedstrijdsecretaris), Jan van Ockenburg (strafzaken) en Dick Mos (jeugdvoorzitter).
Begin november werd er door de gemeente dan eindelijk begonnen met de aanbouw van een geheel nieuw parkeerterrein bij SV’35. In dezelfde maand werd ook eindelijk de lichtinstallatie gerealiseerd. Op zaterdag 14 november 1981 om 18.00 uur volgde voor de Scheveningse club het zoveelste hoogtepunt in korte tijd toen de veldverlichting op veld 2 voor het eerst werd ontstoken. Hiermee beschikte SV’35 voor het eerst in haar historie over een eigen lichtinstallatie. De totale kosten van de lichtinstallatie kostte de club ruim 31.000 gulden. Door allerlei acties binnen de club werd dit totale bedrag in twee jaar tijd bij elkaar gespaard.
Op zaterdag 2 januari 1982 volgde er een Nieuwjaarswedstrijd tussen SV’35-oud en SV’35-ouder die uiteindelijk door de laatstgenoemde met 2-3 werd gewonnen. Scheidsrechter was Rinus de Jong en de grensrechters Ton Kofman en Theo van Venrooij.
SV’35-oud was samengesteld uit; Wim van der Zwan, L. Hoogenbrugge, Cor Pronk, Arie Pronk, Cor de Hart, Arie Spaans, Jan Wessel, Gerard Vrolijk, Leen Westerduin, Dominicus Pronk, P. Snijtsever en Zier Pronk.
SV’35-ouder bestond uit; Jan Pronk, Nico Korving, Arie Ros, Piet Oosterbaan, G. de Graaf, J. v.d. Zee, Pieter den Dulk, Mink de Best, A. Pronk, A. den Heijer, Martin Boers, Teun van Velzen, Huib Hoogenraad, A.C. Toet, Leo Ritmeester en M. Zuurmond.
Over een reeks van jaren was Eygendaal Verzekeringen de sponsor van het de vereniging en van het eerste elftal. Vanaf dit seizoen nam Rederij Groen de sponsoring over door o.a. de trainingspakken en tassen voor haar rekening te nemen.
Er werden voor dit seizoen 11 seniorenelftallen ingeschreven voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling van SV’35 bestond dit maal uit: 3 A-, 3 B-, 3 C-, 3 D-, 2 E- en 1 F-teams. De zaalvoetbalafdeling bestond uit 3 herenteams.
Het 1e elftal van SV’35 kwam dit seizoen uit in de 4e Klasse A KNVB van het zaterdagvoetbal en ontmoette ditmaal daarin: DORR, DSO, DSVP, Hoekse Boys, HPSV, KMD, Monster, Naaldwijk, Loosduinen, SEV en Te Werve.
De A-selectie van de nieuwe trainer Jan Wessel bestond o.a. uit: Kees Bruin (keeper), Piet van der Toorn (keeper), Cor Mooiman, Ger Mooiman, Kees Buis, Ed Buis, Rob van der Griendt, Bert Kuiper, Ton de Rijk, Maarten den Heijer, Jasper Harteveld, Jaap Gruppen, Johan Taal, John de Lange, Wim Pronk, Carl Pronk, Kees Hofland, Dik Rog, Wim Knoester, John Westerduin en Jan Waterreus. Tijdens de winterstop keerde keeper Rob van der Wal terug van zijn periode bij FC Den Haag.
Wederom een moeizaam seizoen voor de mannen van trainer Jan Wessel waarin de Scheveningers pas op zaterdag 27 maart 1982, in de uitwedstrijd tegen DORR (0-3), de eerste competitieoverwinning pakte. Jasper Harteveld scoorde in deze wedstrijd tweemaal en het andere SV-doelpunt werd gemaakt door Maarten den Heijer. Dankzij een enorme uitsprint wist SV’35 uiteindelijk toch nog netjes in de middenmoot te eindigen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 20 punten en een doelsaldo van 24 voor en 35 tegen eindigde de formatie van trainer Wessel op de zevende positie van de ranglijst. DSO (13 punten) en Te Werve (18 punten) degradeerden naar de HVB.
Op de Algemene Ledenvergadering van dinsdag 25 mei 1982 traden de heren A.W. de Jong (1e secretaris) en Piet Oosterbaan (2e secretaris) af. Zij werden opgevolgd door Thom Kofman en J. Taal.
Seizoen 1982-1983
De zaalvoetbalafdeling van SV’35 bestond uit 4 herenteams.
In 1982 maakte het eerste elftal van SV’35 een trip op zee, uiteraard op een van de schepen van hoofdsponsor Rederij Groen- de eerste shirtsponsor in onze regio. Samen met een aantal geïnviteerde : pers, sponsors, echtgenotes en vriendinnen. Om het seizoen te openen en de doelstelling voor de nieuwe jaargang bekend te maken.
De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1982-1983 uit de volgende clubs samengesteld: DEVJO, Die Haghe, DORR, Honselersdijk, HPSV, KMD, Loosduinen, Monster, Naaldwijk, Semper Altius, SEV en SV’35.
De stemming was op zaterdag 7 mei 1983 in eerste instantie uitstekend bij SV’35 want de Scheveningse club kon op de laatste competitiedag, in het thuisduel tegen Monster, de titel in de 4e Klasse A veroveren. Aan een gelijkspel zou SV’35 al genoeg hebben om het feest te kunnen gaan vieren want zowel Monster als sv Die Haghe stonden op twee punten achterstand.
Voor zo’n 1.500 toeschouwers haalde echter Monster een huzarenstukje uit door bij SV’35 met 1-3 te winnen en omdat sv Die Haghe met 2-1 sv Loosduinen versloeg eindigde zowel SV’35 als Monster en sv Die Haghe op de eerste plaats van de ranglijst.
Van de 22 competitiewedstrijden wist SV’35 er uiteindelijk 10 te winnen, 10 gelijk te spelen en werd er 2 keer verloren. Met 30 punten, en de doelcijfers 29-13, eindigde men zoals gezegd op een gedeelde eerste positie van de ranglijst in de 4e Klasse A en moest SV’35 dus, in een halve kampioenspoule met Monster en sv Die Haghe gaan uitmaken wie er als beste zou doorstromen naar de 3e Klasse van de KNVB.
Op dinsdag 10 mei 1983 stond de eerste wedstrijd in de kampioenspoule Monster-SV’35 op het programma.
Op zaterdag 14 mei 1983 stond de tweede wedstrijd SV’35-Die Haghe op het programma. Ruim 1.700 toeschouwers omzoomden het veld. Spandoeken (ruim 20 in getal), toeters, papiersnippers, de haringtent, waar ook de nodige drankjes werden verkocht, en luidkeelse samenzangen zorgden voor een prima sfeer op het Oostersportpark. Al snel kwam SV’35 met 1-0 achter maar nog voor de thee scoorde Jasper Harteveld de gelijkmaker. Echter in de tweede helft was het snel gebeurd met SV’35 en verloor men met 1-4.
De beslissing om het kampioenschap ging nu tussen Die Haghe en Monster. Trainer Jan Wessel moest het in het volgende seizoen met zijn SV’35 opnieuw gaan proberen in de 4e Klasse.
Aardig detail: de eerste steen van het nieuwe onderkomen werd gelegd door Arjan den Dulk, zoon van toenmalige voorzitter en later CDA-gemeenteraadslid Pieter den Dulk. Toen in 1983 de lichtmasten in gebruik konden worden genomen, was het plaatje helemaal compleet. Zeer aardig waren de raambiljetten die in de jaren tachtig door heel Scheveningen op hingen, de bevolking oproepend om de thuiswedstrijden te komen bekijken.
Seizoen 1983-1984
SV’35 stond bekend om zijn geweldige Jeugdraad. De Jeugdraad maakte furore met haar vele activiteiten voor de jeugd zoals o.a: disco’s en het vertonen van videofilms in de kantine als het voetballen afgekeurd was. Jeugdvoorzitter Wouter den Dulk was jarenlang één van de stuwende krachten achter de Jeugdraad. Het was dan ook een groot gemis toen Wouter den Dulk in 1984 veel te vroeg kwam te overlijden.
Ook in het seizoen 1983-1984 kwam het eerste elftal van SV’35 uit in de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB met ditmaal als tegenstanders: DEVJO, DSO, Honselersdijk, HS Texas DHB, KMD, sv Loosduinen, Monster, Naaldwijk, Semper Altius, SEV en Te Werve.
In dit seizoen waren de v.v. Monster en sv Loosduinen oppermachtig in de 4e Klasse A. Monster werd uiteindelijk met 32 punten kampioen, gevolgd door sv Loosduinen met 29 punten. SV’35, wederom o.l.v. trainer Jan Wessel, eindigde keurig op de derde positie van de ranglijst door van de 22 wedstrijden er 5 te winnen, 14 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Hiermee behaalde men 24 punten en een doelsaldo van 25 voor en 24 tegen.
Seizoen 1984-1985
In het jubileumjaar 1985 kende SV’35 een recordaantal leden, namelijk 450 stuks. Hiermee had de Scheveningse club de grootste zaterdagafdeling van Den Haag. Vergeet niet dat de club toen ook nog een zaalvoetbalafdeling had met op een gegeven moment zelfs vier teams. Verder werden er voor de zaterdagcompetitie maar liefst 13 seniorenelftallen ingeschreven bij de KNVB. De jeugdafdeling van SV’35 was in het seizoen 1984-1985 uit 2x A-, 3 B-, 3 C-, 2 D-, 1 E- en 2 F-teams samengesteld.
De indeling van SV’35 1 voor het seizoen 1984-1985 in de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB luidde als volgt; DEVJO, Honselersdijk, KMD, Loosduinen, Maasdijk, Naaldwijk, Nootdorp, Scheveningen, Semper Altius, SEV, SV’35 en Te Werve.
Het werd een spannend slot van de competitie want bij de Paasdagen (6 april 1985) stond sv Loosduinen op de 1e plaats met 6 punten voorsprong op achtervolger SV’35, dat echter wel twee wedstrijden minder had gespeeld. Op 20 april 1985 kon sv Loosduinen tegen SV’35 kampioen worden maar de Loosduiners verloren de wedstrijd met 2-1 en zo werd de competitie weer spannend.
Op de laatste competitiedag (4 mei 1985) had sv Loosduinen echter aan een 1-1 gelijkspel bij DEVJO om het felbegeerde kampioenschap binnen te halen. SV’35 wist van de 22 competitiewedstrijden er 10 te winnen, 8 gelijk te spelen en 4 te verliezen. Met 28 punten, en een doelsaldo van 35 voor en 24 tegen, eindigde de mannen van trainer Jan Wessel op de tweede positie van de ranglijst. Loosduinen werd dus kampioen met 30 punten.
Het bestuur van SV’35 was in dit jubileumjaar als volgt samengesteld: Evert de Niet (voorzitter), Piet Overduin (penningmeester) J. Pronk, Piet van Wijk (jeugdvoorzitter), Nico Vink, Thom Kofman en Gé de Graaf.
Op dinsdag 7 mei 1985 was het een gedenkwaardige dag voor SV’35 want toen was het exact 50 jaar geleden dat o.a. Maarten Vrolijk besloot tot de oprichting van de gecombineerde hockey- en voetbalvereniging “Sport Vereniging 1935”. In de maand mei werd het 50-jarig jubileum van SV’35 uiteraard op grote wijze gevierd met een aantal festiviteiten op het programma. Zo werden diverse toernooien op het Oostersportpark gespeeld en speelde het eerste elftal op zaterdag 25 mei een wedstrijd tegen de oud-internationals. Shirtsponsor Henk Groen (Rederij Groen) stelde zelfs vier schepen ter beschikking om voor iedereen een gratis tocht over de Noordzee te maken.
De receptie volgde op 30 mei 1985. Talrijke autoriteiten kwamen opdagen in de kantine op het Oostersportpark, zoals o.a. wethouder Gerard van Otterloo van Jeugd, Sport en Recreatie. Van Otterloo overhandigde voorzitter Evert de Niet de sportpenning van de gemeente Den Haag. Vooral verheugd was men over de aanwezigheid van mr. Maarten Vrolijk, Commissaris van de Koningin Zuid-Holland en één van de oprichters van SV’35. Twee bestuursleden van SV’35 ontvingen van de HVB en KNVB de zilveren bondsspeld: secretaris Tom Kofman (25 jaar bestuurslid) en tweede voorzitter Gé de Graaf (20 jaar bestuurslid).
Hoogtepunt was de onthulling van het borstbeeld- een geschenk van de Gemeente Den Haag van Johan Cruijff, door Jacco Pronk, destijds het jongste jeugdlid.
Tot slot volgde er op 7 juni 1985, in de Houtrust-Rotonde aan de Houtrustweg een grote feestavond. Het werd een geweldig feest met optredens van o.a. Donna Lynton en Anita Meijer.
Seizoen 1985-1986
>
Een mooie periode uit de clubgeschiedenis brak aan toen in seizoen 1985-1986 een levende legende zich meldde op het Oostersportpark. Dit was Aad Mansveld, hij volgde trainer Jan Wessel op. Het eerste contact met Aad Mansveld werd gelegd door penningmeester Piet Overduin, die hem op zijn vakantie in Spanje was tegengekomen.
Het jaar 1985 was ook het jaar dat legendarische spits Jasper Harteveld op 35-jarige leeftijd diende te stoppen vanwege een rugblessure. Naast de vele doelpunten die hij ieder seizoen maakte, stond hij bekend om zijn schouder die regelmatig uit de kom schoot. Dan werd deze eruit getrokken, teruggezet en ging hij weer verder voetballen. Over karakter gesproken. Hoogtepunt uit zijn loopbaan: in seizoen 1971 – 1972 met 27 goals algemeen topscorer van het zaterdag en zondag-amateurvoetbal in Den Haag en omgeving.
De indeling van SV’35 1 voor het seizoen 1985-1986 in de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB luidde als volgt; DEVJO, DSO, Honselersdijk, HPSV, KMD, Maasdijk, MVV’27, Nootdorp, Scheveningen, Semper Altius, SV’35 en Te Werve.
De titelstrijd dit seizoen ging tussen Maasdijk en Scheveningen die uiteindelijk gezamenlijk met 32 punten op de eerste plaats van de ranglijst eindigde. Beslissingswedstrijd dus om het kampioenschap die gewonnen werd door Maasdijk. SV’35 eindigde dit seizoen keurig op de derde positie van de 4e Klasse A. Van de 22 competitiewedstrijden wisten de mannen van trainer Mansveld er 10 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 5 keer verloren. Hiermee behaalde men 27 punten en een doelsaldo van 36 voor en 25 tegen.
Seizoen 1986-1987
In het tweede seizoen van trainer Aad Mansveld werd SV’35 ingedeeld in de 4e Klasse A van het zaterdagvoetbal met als tegenstanders DORR, Hoekse Boys, HPSV, Honselersdijk, KMD, Loosduinen, MVV’27, sv Nootdorp, Scheveningen, SEV en Vlaardingen. Nieuw dit seizoen bij SV’35 waren de ex-profvoetballers Jan Kuijt en Dick Jol (de latere topscheidsrechter).
SV’35 1 Seizoen 1987-1988. Staand v.l.n.r; Kees Bruin (leider), Henk Groen (sponsor), Hans de Jager (verzorger), Cor Mooiman, Dick Jol, Nico de Graaf, Martin Vrolijk, Harry Vrolijk, Piet van der Toorn, Rob van der Wal, Aad Mansveld (trainer), Klaar Guit (grensrechter) en Eef de Niet (voorzitter). Zittend v.l.n.r; Johan Taal, Johan Groen, Ed Buijs, John Westerduin, Jochem Verbaan, Cees Jongejan en Dick Zuurmond.
Het hele seizoen werd het een nek-aan-nek-race tussen SV’35 en Scheveningen. Deze tweestrijd tussen de eeuwige rivalen raakte onbeslist want beide teams eindigde met 35 punten uit 22 wedstrijden op een gedeelde eerste plaats. SV’35 was dit seizoen zelfs ongeslagen want men won 13 maal, speelde 9 keer gelijk en het een doelsaldo van 45 voor en 15 tegen. Scheveningen behaalde 15 overwinningen, speelde 5 keer gelijk, verloor 2 keer en had uiteindelijk een doelsaldo van 46 voor en 18 tegen.
Op zaterdag 16 mei 1987 volgde dus de beslissingswedstrijd om het kampioenschap tussen Scheveningen en SV’35 op het complex “De Hoge Bomen” van v.v. Naaldwijk. Voor zo’n 1500 toeschouwers was de stand nog steeds 0-0 en dus volgde er een verlenging. In de zevende minuut van de eerste verlenging kreeg SV’35 een riante kans om op voorsprong te komen. Scheveningen-aanvoerder Peter Duinmeijer maakte namelijk in zijn strafschopgebied “hands” en dat betekende dus een strafschop voor SV’35. Ex-prof Jan Kuyt schoot de penalty echter naast en verzuimde hiermee SV’35 naar de 3e Klasse te schieten. De vele toeschouwers zagen een enerverende wedstrijd waarin er na 120 minuten niet gescoord werd. Na deze wedstrijd kwamen beide besturen direct overeen dat het tweede noodzakelijke duel op donderdag 21 mei moest plaatsvinden want op zaterdag 23 mei was het op Scheveningen “Vlaggetjesdag” en die dag was voor alle Scheveningers heilig.
Op donderdag 21 mei 1987 volgde dus de tweede beslissingswedstrijd tussen Scheveningen en SV’35, wederom op het complex van de v.v. Naaldwijk. Als dit duel wna verlenging wederom geen winnaar opleverde dan zou het kampioenschap op doelsaldo naar SV’35 gaan.
Voor ruim 2000 toeschouwers kwam Scheveningen al in de 7e minuut op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Ron Cramer. In de 20e minuut kwam SV’35 weer langszij toen Cor Mooiman uit een vrije trap de 1-1 binnen kopte. Op slag van rust schoot John Kramer Scheveningen weer op een 2-1 voorsprong. In de tweede helft moest SV’35 wel komen en Scheveningen profiteerde van de ruimte. Fred van Dokkum bediende de van eigen helft komende Patrick Fieret en de aanvallende middenvelder lobde de bal keurig over de ver uit zijn doel komende SV’35 keeper, 3-1. Twee minuten voor het einde van de wedstrijd zette Dick Jol nog de 3-2 op het scorebord. De zaterdag 1 van Scheveningen werd dus kampioen van de 4e Klasse A en promoveerde hiermee naar de 3e Klasse van de KNVB.
Wat vooral bleef hangen: de enorme teleurstelling in de SV-gelederen en uiteraard de vreugde-explosie bij de tegenstander. De beslissing was dus gevallen. Het vissersdorp was gedurende twee weken in twee kampen verdeeld maar na het kampioenschap van Scheveningen keerde de rust weer terug.
Seizoen 1987-1988
Na de kater van afgelopen seizoen moest SV’35 weer helemaal opnieuw beginnen zonder trainer Aad Mansveld en zonder “de vedettes” Dick Jol en Jan Kuijt.Opvolger van Aad Mansveld werd, oud 1e elftalspeler uit de “gouden jaren zeventig van SV’35, Bert Kuiper. Aan trainer Kuiper was dus de moeilijke taak om met allemaal “echte” SV’35-jongens het team weer op de rails proberen te krijgen.
De zaterdag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1987-1988 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DEVJO, DSO, Hoekse Boys, Honselersdijk, KMD, sv Loosduinen, Maasdijk, sv Nootdorp, PDK, SEV en SV’35.
Het “Vlaggenschip” van SV’35 kwam dit seizoen dus uit in de 4e Klasse A en bij deze de uitslagen en tussen haakjes de doelpuntenmakers: 01. Devjo-SV’35 1-1 (Kees Mooiman), 02. SV’35-KMD 3-0 (Jerry de Rijk, Jochem Verbaan, Hans Buis), 03. SEV-SV’35 2-2 (Jochem Verbaan, Wim Knoester), 04. SV’35-Maasdijk 1-1 (Cees Jongejan), 05. Hoekse Boys-SV’35 4-1 (Cees Jongejan), 06. SV’35-Blauw Zwart 2-1 (Rob Pronk, Jochem Verbaan), 07. Loosduinen-SV’35 2-0, 08. SV’35-Nootdorp 4-4 (Rob Pronk 2x, Cees Jongejan, Johan Taal), 09. Maasdijk-SV’35 1-1 (Wim Verwoerd), 10. SV’35-Honselersdijk 1-0 (Rob Pronk), 11. SV’35-DSO 0-3, 12. KMD-SV’35 2-1 (Cees Jongejan), 13. PDK-SV’35 2-2 (Rob Pronk, Jochem Verbaan), 14. SV’35-Hoekse Boys 3-1 (Kees Hofland, Johan Groen, Jerry de Rijk), 15. SV’35-Loosduinen 1-0 (Nol Vreeswijk), 16. DSO-SV’35 1-1 (Jerry de Rijk), 17. SV’35-SEV 2-0 (Rob Pronk, Wim Verwoerd), 18. Blauw Zwart-SV’35 2-1 (Jochem Verbaan), 19. SV’35-Devjo 1-1 (Cees Jongejan), 20. Nootdorp-SV’35 2-1 (John Westerduin), 21. SV’35-PDK 0-0 en 22. Honselersdijk-SV’35 3-1 (Jochem Verbaan).
Honselersdijk werd door deze 3-1 overwinning op SV’35 kampioen van de 4e Klasse A. SV’35 eindigde uiteindelijk met 21 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 30-33 op een 9e plaats.
De A1 van trainer Cor Mooiman wist op zaterdag 4 april 1988 het kampioenschap binnen te halen door op het Oostersportpark Wanica Star met maar liefst 9-0 te verslaan. Op diezelfde dag werd ook de D2 van leider Nico van Asten kampioen.
Seizoen 1988-1989
In het tweede seizoen van trainer Bert Kuiper kreeg de A-selectie van SV’35 aangename versterking van de van FC Den Haag afkomstige Piet Groen. De overige selectiespelers waren; Rob van der Wal (keeper), Paul Kerkhove (keeper), Cor Mooiman, Ger Mooiman, Ed Buijs, Robert de Niet, Nol Vreeswijk, Jochem Verbaan, Cees Jongejan, Marcel de Niet, Hans Vink, Martin Vrolijk, Rob Pronk, Peter de Ruiter en Wim Verwoerd.
Voor aanvang van het seizoen 1988-1989 werd het eerste elftal door sponsor Rederij Groen weer eens in een geheel nieuw fraai “voetbalkostuum” gestoken.
SV’35 werd ook dit seizoen ingedeeld in de 4e Klasse A, ditmaal samen met: Berkel, BVCB, Die Haghe, DSO, sv Duinoord, Hoekse Boys, HPSV, KMD, PDK, SEV en Vlaardingen. Alhoewel het team van trainer Bert Kuiper beter en verzorgder voetbal liet zien behaalde men precies evenveel punten als het vorige seizoen.
Bij deze wat statistieken van het seizoen 1988-1989; SV’35 behaalde in 11 thuiswedstrijden 4x winst, 2x gelijk en 5x verlies. In totaal dus 10 punten, 21 doelpunten voor en 24 tegen. Uit werd er 4x gewonnen, 3x gelijk gespeeld en 4x verloren. Dit leverde 11 punten op en een doelsaldo van 23-27. In totaal leverde dat 21 punten op met doelsaldo 45-52. SV’35 eindigde hiermee op een 7e plaats in de 4e Klasse A. Hoekse Boys (22-40) werd kampioen en PDK (22-14) en KMD (22-8) degradeerde naar de HVB. De doelpuntenmakers dit seizoen voor SV’35 waren: Rob Pronk (12), Martin Vrolijk (9), Piet Groen (7), Cees Jongejan (4), Jochem Verbaan (3), Marcel de Niet (2), Hans Vink (2), Johan Korbee (1), Peter de Ruiter (1), Cor Mooiman (1) en een eigen doelpunt. Trainer Bert Kuiper verliet SV’35 aan het einde van dit seizoen en vertrok naar Semper Altius.
Seizoen 1989-1990
Als bestuurslid was Evert de Niet 20 jaar (1969-1989) actief bij de zaterdagvoetbalvereniging S.V.’35, waarvan 9 jaar als voorzitter (van 1979-1989). Hij heeft een belangrijke aanzet gegeven bij de realisering van een eigen sportpark, waardoor mede een nieuwe accommodatie in 1980 op het Oostersportpark tot stand kon komen.
Voor het seizoen 1989-1990 was trainer Wout Pronk aangetrokken, hij volgde hiermee Bert Kuiper op. Gedurende een aantal jaren verbleef SV’35 steenvast in de 4e Klasse en aan Wout Pronk de mooie uitdaging om daar eens verandering in te brengen.
SV’35 werd dit seizoen ingedeeld in de zaterdag 4e Klasse A met als tegenstanders Maasdijk, SEV, Loosduinen, Die Haghe, HPSV, ADO, DEVJO, JAC, MVV’27, DSO en sv Duinoord.
In de eerste competitiewedstrijd moest SV’35 op 2 september 1989 aantreden tegen ADO in het Zuiderpark. Promovendus ADO nam in de 1e helft brutaal de leiding maar na rust maakte Piet Groen de gelijkmaker voor SV’35, wat tevens ietwat teleurstellend de eindstand werd. Maar SV’35 maakte het goed door de vier achtereenvolgende wedstrijden tegen DSO (2-1), MVV’27 (1-2), HPSV (3-1) en SEV (1-2) te winnen. Ook Maasdijk deed het goed in deze 4e Klasse A en samen met SV’35 nam men, met 9 punten uit 5 wedstrijden, al aardig afstand van de nummer drie in de stand. De volgende wedstrijd stelde het team van Wout Pronk ietwat teleur door thuis met 1-1 gelijk te spelen tegen het onderaan staande sv Duinoord. Daarna volgden er weer twee overwinningen, JAC-SV’35 werd 1-3 en SV’35-Loosduinen maar liefst 5-0. Met deze overwinning op Loosduinen wist SV’35 in ieder geval de 1e Periodetitel binnen te halen. Op zaterdag 11 november volgde de topper tussen nr.3 uit de competitie Devjo (10 punten uit 8 wedstrijden) en nr.1 SV’35 ( 14 uit 8). Op Sportpark Damsigt aan het Oosteinde te Voorburg werd het uiteindelijk 1-1. Na deze wedstrijd kreeg SV’35 ook nog te horen dat Maasdijk met 3-2 van JAC had verloren. In de volgende wedstrijd versloeg SV’35 op Ockenburgh Die Haghe met 1-2 en speelde Maasdijk 2-2 tegen Devjo.
Op zaterdag 25 november 1989 volgde de topper tussen SV’35 (17 uit 10) en Maasdijk (14 uit 10). SV’35 liet er geen twijfel over bestaan wie aanspraak maakte op het kampioenschap in de 4e Klasse A. Voor ruim 400 toeschouwers won de formatie van Wout Pronk met 3-0 en stond hierdoor halverwege de competitie al vijf punten los van de concurrentie. Echter de laatste competitiewedstrijd voor de winterstop verloor SV’35 thuis met 0-1 van ADO.
Na de winterstop zagen we een wisselvallig SV’35 terug. Eerst werd er uit bij HPSV met 1-3 gewonnen, vervolgens wederom uit 2-2 tegen DSO, een 5-1 thuisoverwinning op MVV”27 en een thuisnederlaag (2-3) tegen SEV. Het team van Wout Pronk had het geluk dat de achtervolgers Maasdijk, HPSV, DEVJO en DSO ook iedere week puntverlies leed waardoor de voorsprong van SV’35 alleen maar groter werd. Na de thuisnederlaag tegen SEV wist SV’35 zich knap te herstellen door uit met 1-5 van sv Duinoord te winnen en thuis met 2-0 van JAC. Na 18 wedstrijden stond SV’35 met 28 punten liefst 6 punten los van nummer 2 van de ranglijst HPSV.
Op zaterdag 7 april 1990 zou SV’35 bij een overwinning op Loosduinen en puntverlies van HPSV het kampioenschap eventueel binnen kunnen halen. SV’35 stond echter in Loosduinen stijf van de zenuwen en in een zeer slechte wedstrijd bleef het 0-0. Vlak na het laatste fluitsignaal werd bekend dat HPSV zeer verrassend met 4-1 bij ADO had verloren en kon bij SV’35 voor het eerst sinds 1977 de kampioensvlag in top.
Kampioensfoto SV’35 op zaterdag 7 april 1990 op het veld van sv Loosduinen. Staand v.l.n.r: Henk Groen (sponsor), Wout Pronk (trainer), Ed Buijs, Piet Groen, Nico de Graaf, Peter de Ruiter, Hans Prins, Mario Koswal, Rob Pronk, Rob van der Wal, Dirk Jan Ros en Nico Korving (voorzitter). Voorste rij v.l.n.r: Riet Groen, Simon de Best (grensrechter), Wim Verwoerd, Nol Vreeswijk, Dick Sloos, Rob den Dulk (leider) en Henk Beekhuizen (verzorger).
Na deze kampioenswedstrijd moesten er nog wel drie competitiewedstrijden gespeeld worden maar SV’35 kon zich niet meer motiveren en verloor zodoende achtereenvolgens van DEVJO (0-1), Die Haghe (1-3) en Maasdijk (1-3). De eindstand boven in de 4e Klasse A was als volgt: 1. SV’35 22-29 (46-25), 2. DEVJO 22-26 (32-29), 3. Maasdijk 22-23 (37-29) en 4. ADO 22-23 (37-34).
Na twee seizoenen nam Piet Groen, door verhuizing naar Noord Brabant, afscheid van SV’35. Piet is misschien wel de beste voetballer die ooit bij SV’35 heeft gespeeld!
Seizoen 1990-1991
Na de promotie van afgelopen seizoen werd het eerste elftal van SV’35 dit seizoen ingedeeld in de zaterdag 3e Klasse A met als tegenstanders DUNO, VVOR, RCL, ‘s-Gravenzande VV, sv Voorschoten, Sportlust’46, Hazerswoudse Boys, BVCB, Hoekse Boys, Monster en Zwaluwen Vlaardingen. Nieuw bij de A-selectie dit seizoen waren Ron de Jager, Marcel de Jager, Bas van der Graaf (allen van SVV Scheveningen), John Baven uit de jeugd van FC Den Haag en Jochem Verbaan (terug na één seizoen DUNO). Wout Pronk was ook dit seizoen de trainer van SV’35.
Het team van trainer Wout Pronk moest in de beginfase van het seizoen nog in een roes hebben geleefd, na een glorieus afgelopen jaar, want de eerste twee competitiewedstrijden werden fors verloren. Thuis tegen Monster werd het 0-4 en uit bij BVCB 5-2. In de derde wedstrijd, thuis tegen Zwaluwen Vlaardingen behaalde SV’35 haar eerste punt (1-1) en een week later werd er met 2-3 bij Hoekse Boys gewonnen.Vervolgens werd er thuis van Hazerwoudese Boys verloren (1-2) en uit gelijk gespeeld (0-0) in en tegen Voorschoten. Geen al te beste resultaten natuurlijk en dus koos trainer Pronk voor een meer behoudender tactiek. Saamhorigheid en de mouwen opstropen werd het nieuwe handelsmerk van SV’35. Deze tactische ingreep wierp gelijk zijn vruchten af want achtereenvolgens werd er van ‘s-Gravenzande VV (5-0), VVOR (1-3), DUNO (4-0), RCL (0-2) en Sportlust’46 (3-0) gewonnen. Door deze goede serie overwinningen nestelde SV’35 zich meteen in de top van de 3e Klasse A. Helaas werd er op 1 december thuis 0-0 gelijk gespeeld tegen BVCB en verloor het een week later in en bij Monster met 2-0. Op zaterdag 15 december 1990 volgde de laatste wedstrijd voor de winterstop. En wat voor wedstrijd!? SV’35 moest in Vlaardingen aantreden tegen koploper Zwaluwen dat vier punten meer had. SV’35 veegde de vloer aan met Zwaluwen Vlaardingen en won, mede dankzij vier doelpunten van Ron de Jager, met maar liefst 2-7. Met deze overwinning was SV’35 weer helemaal terug in de race om de titel in de 3e Klasse A.
Na een trainingskamp van 11 t/m 13 januari 1991 op het Sportcentrum van de KNVB in Zeist begon SV’35 het nieuwe jaar goed met een 3-0 thuisoverwinning op Hoekse Boys. Koploper Zwaluwen Vlaardingen verloor uit bij DUNO en zodoende was SV’35, samen met Zwaluwen, de nieuwe koploper in 3A. Zwaluwen Vlaardingen en SV’35 gaven elkaar in het verdere verloop van de competitie geen duimbreedte meer toe en eindigde zodoende gezamelijk, met 30 punten uit 22 wedstrijden, bovenaan de 3e Klasse A. Dit betekende dat er een beslissingswedstrijd volgde en wel op donderdag 9 mei 1991 (Hemelvaartsdag) op het terrein van RVVH te Ridderkerk.
De ruim 1.500 toeschouwers op het schitterende complex van RVVH kregen een zinderende wedstrijd voorgeschoteld. Al in de 6e minuut kwam SV’35 met 1-0 achter maar enkele minuten later maakte Ron de Jager alweer de gelijkmaker. De treffer van Ron was een beauty want na een lange solo poeierde hij de bal vanaf de achterlijn precies in de kruising. In de 42e minuut zette Rob Pronk, na voorbereidend werk van Ron de Jager op een 2-1 voorsprong. In de tweede helft kwam SV’35 zwaar onder druk te staan. Nadat eerst nog SV’35-keeper Hans Prins een penalty wist te stoppen maakte Zwaluwen Vlaarding in de 81e minuut alsnog gelijk. Na 90 minuten was het nog steeds 2-2 waardoor er 2x een kwartier verlenging volgde. SV’35 zat er helemaal doorheen en niemand gaf meer een kans op promotie totdat Rob Pronk in de 115e minuut uit een scrimmage SV’35 op een 3-2 voorsprong zette. Na 120 minuten floot scheidsrechter Letterman voor de laatste keer op zijn fluit en zodoende was SV’35 de kampioen van de 3e Klasse A.
SV’35 1 kampioen 3e klasse KNVB seizoen 1990-1991. Deze succesformatie van trainer Wout Pronk bestond uit: Dick Sloos, Ron de Jager, Marcel de Jager, Bas van der Graaf, Johan Taal, Rob Pronk, Ed Buijs, Jochem Verbaan, Wim Verwoerd, Hans Prins, Arie Ros, Dirk Jan Ros, Nol Vreeswijk, John Baven en Rene Grootveld.
Het feest op het veld, in de kleedkamer en de busreis richting Den Haag en over de Scheveningse boulevard waren legendarisch. De kantine van SV’35 op het Oostersportpark was afgeladen om hun helden te ontvangen en het werd nog een hele lange gezellige feestavond.
Het seizoen 1990-1991 was voor SV’35 sowieso een succesvol seizoen want niet alleen het eerste elftal werd kampioen maar ook SV.2 (van de res. 3e Klasse), SV.3 (van de res. 4e Klasse) en bij de jeugd de D.1-, E.4- en F.2-elftallen.
Seizoen 1991-1992
Op de ALV van 1 november 1991 werd het bestuur van SV’35 uit de volgende personen samengesteld: Nico Korving (voorzitter), Piet Vonk (secretaris), Kees de Graaf (penningmeester), Cees Ros (vice-voorzitter). Arend den Dulk (2e secretaris) Piet van Wijk (jeugdvoorzitter) en Cor Bal (public relations).
Op voorstel van het bestuur werd tijdens deze ALV Pieterden Dulk benoemd tot Erelid en Cor de Hart en Henk Groen als Lid van verdienste van SV’35.
De Scheveningse voetbalclub telde bij aanvang van dit seizoen 399 leden.Het bestuur van SV’35 schreef vervolgens voor de zaterdagcompetitie 10 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling was uit een A1, A2, B1, C1, D1, D2, D3, D4, E1, E2, E3, E4, F1 en F2-team samengesteld.
Sinds 1979 maakte het eerste elftal van SV’35 dit seizoen weer een hernieuwde vuurdoop in de 2e Klasse KNVB van het zaterdagvoetbal. SV’35 werd ingedeeld in de 2e Klasse B met als tegenstanders De Zwervers, TOGR, ‘s-Gravenzande SV, Excelsior Pernis, SHO, DSVP, RCL, CSW, HVO, Capelle en RVVH.
Het team van, wederom, trainer Wout Pronk kende weinig mutaties al was het wel een grote aderlating dat spits Ron de Jager was vertrokken naar Rijnsburgse Boys. Nieuw bij de A-selectie waren Jeffrey Bloem (van sv Voorburg) en Gert van der Zwan (van JAC).
Op zaterdag 7 september 1991 begon SV’35 de competitie met een thuiswedstrijd tegen Capelle. Technisch was SV’35 verreweg de mindere van Capelle maar de enorme werklust beloonde het team toch met een late gelijkmaker (1-1). Een week later werd er uit bij RCL verloren en op zaterdag 21 september volgde er in de thuiswedstrijd tegen het Vlaardingse HVO een debacle. Het werd maar liefst 0-5 en daarmee kwam er precies na een jaar een einde aan de ongeslagen status op eigen veld.
Trainer Wout Pronk besloot van tactiek te veranderen. Met nog meer werkvoetbal en strijd moest men proberen de onderste regionen van de 2e Klasse B zien te verlaten. Dit leverde nog wel eens een gele kaart op bij de spelers van SV’35. Op zaterdag 7 december moest SV’35 uit tegen koploper Capelle. In een te emotionele wedstrijd verloor het team van Wout Pronk niet alleen twee punten (2-0 verlies) maar werden de spelers Johan Taal en Rob Pronk uit het veld gestuurd. Op maandag 9 december kregen Wout Pronk en alle spelers een vermaning van het bestuur dat men deze speelwijze niet meer pikte. Liever degraderen dan niet correct voetballen was de mededeling. Vooral trainer Wout Pronk distantieerde zich van deze uitlatingen van voorzitter Nico Korving en besloot een week later om na dit seizoen de club te verlaten.
Ondanks dat er bij de trainer en spelers iets “geknakt” was speelde SV’35 een uitstekende tweede seizoenshelft en behaalde men wonderbaarlijk veel punten. De debutant eindigde uiteindelijk, met 23 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 32-32, op een zeer verdienstelijke vijfde positie in de 2e Klasse B. Trainer Wout Pronk vertrok na drie zeer succesvolle jaren naar G.D.S.
Seizoen 1992-1993
Op de Algemene Ledenvergadering van vrijdag 27 november 1992 in de kantine “Voor Anker” op het Oostersportpark vonden er in het bestuur van SV’35 enkele mutaties plaats. Zo werd het bestuur van SV’35 als volgt samengesteld; Nico Korving (voorzitter), Cees Ros (vice-voorzitter), Piet Vonk (1e secretaris), Rob den Dulk (2e secretaris), Kees de Graaf (1e penningmeester), Nico Vink (2e penningmeester), Ton den Heijer (wedstrijdsecretaris), Rob van der Wal (technische zaken), Cor Bal (p.r. zaken) en Piet van Wijk (jeugdvoorzitter).
Tijdens de ALV werd Arend den Dulk benoemd tot Lid van Verdienste van SV’35. Ook in de bloemetjes gezet werden Jan Lagas, Gerrit den Heijer en Bruin Noordam ivm hun 40-jarig lidmaatschap van SV’35. Frans van der Zwan, Kees de Graaf, Cor de Hart, Rob de Best, Cees Ros, Joop Kuiper, Maarten Hofland en Gerrit Pronk werden gehuldigd ivm hun 25-jarige lidmaatschap. Alle aanwezige jubilarissen kregen onder applaus de SV’35-speld opgespeld.
Bij aanvang van het seizoen 1992-1993 telde SV’35 391 leden en 79 donateurs. Het bestuur van SV’35 schreef voor de zaterdagcompetitie 9 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit: 2 A-elftallen, 1 B, 2 C, 3 D, 2 E en 3 F-teams.
De 2e Klasse B was voor het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: Barendrecht, DEVJO, DSVP, sc Everstein, Excelsior Pernis, ‘s-Gravenzande SV, HBSS, HVO, Oranje Wit, RVVH, Spijkenisse en SV’35.
Trainer Jaap Advocaat was voor dit seizoen aangesteld als de opvolger van Wout Pronk. Het seizoen werd voor het vlaggenschip van SV’35 gekenmerkt door een aantal minder plezierige zaken. Allereerst zag het bestuur zich genoodzaakt om, na vele slechte resultaten, trainer Jaap Advocaat op non-actief te stellen en moest men naarstig op zoek naar een andere trainer. Men kwam alweer snel bij Wout Pronk uit die de zondagclub GDS kon combineren met de zaterdagvereniging SV’35.
Ondanks de trainerswissel lukte het SV’35 niet om zich in de 2e Klasse van de KNVB te handhaven. Met slechts 8 punten uit 22 competitiewedstrijden en een doelsaldo van 20 voor en 61 tegen eindigde SV’35 op de laatste positie van de ranglijst.
<
Seizoen 1993-1994
>
De zaterdag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: ‘s-Gravenzande, Die Haghe, Jodan Boys, Leiden, Monster, MVV’27, Naaldwijk, Oegstgeest, SEV, Spirit, SV’35 en Xerxes.
De A-selectie van SV’35 bestond dit seizoen o.a. uit; Dick Kok (keeper), Hans Prins (keeper), Andy Biekman, Dennis de Getrouwe, Eric Groen, Rene Grootveld, Jurjen Korf, Peter Pronk, Arie Schaap, Jaco Spaans, Johan Taal, Michel Vink, Maarten de Vries, Romeo Bonaparte, Hans Jerphanion, Gerard Gilds, Johan van Duijn en Wim den Heijer. Leider was Leen Grootveld, verzorger Leo Ooms en grensrechter Simon de Best.
Het vlaggenschip van SV’35 maakte een bewogen seizoen mee. Trainer Leon Booy en verzorger Leo Ooms waren nieuw bij de Scheveningse club. In de eerste competitiewedstrijd gaf SV’35, thuis tegen ‘s-Gravenzande een 2-0 voorsprong uit handen en verloor uiteindelijk met 2-3. Vervolgens speelde SV bij Spirit 1-1 en in de derde wedstrijd leed men een monsternederlaag (8-1) tegen Oegstgeest. ook de hierop twee volgende wedstrijden gingen verloren waardoor SV’35 met 1 punt uit 5 wedstrijden op de laatste plaats van het klassement was beland. Op 16 oktober volgde dan eindelijk de eerste overwinning toen op het Oostersportpark v.v. Leiden met maar liefst 4-1 werd verslagen.
Na 11 speelrondes had SV’35 8 punten verzameld en ging men op een negende positie de winterstop in.
Op zaterdag 12 februari 1994 werd de competitie weer hervat met een 2-1 nederlaag in en tegen Naaldwijk. Gaandeweg de tweede seizoenshelft werd de situatie van SV.1 op de ranglijst steeds zorgelijker. Na de 1-2 thuisnederlaag tegen Die Haghe vond trainer Booy het nodig om via de media SV’35, het bestuur en de sponsoren in diskrediet te brengen en dit was voor het bestuur de reden om hem op non-actief te stellen. Trainer Wout Pronk was gelukkig weer bereid om de club de helpende hand toe te dienen. Trainer Pronk wist binnen een paar weken weer een hecht team van SV’35 te maken en zodoende begon SV’35 aan een memorabele inhaalrace. Op de allerlaatste speeldag wist SV’35 op het Oostersportpark Jodan Boys met 2-1 te verslaan en dit betekende een prolongatie van het derdeklasserschap.
Van de 22 competitiewedstrijd had SV’35 er 7 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 9 verloren. Hiermee behaalde men 20 punten en een doelsaldo van 33 voor en 41 tegen. Andy Biekman werd met 13 doelpunten topscorer van SV’35.
Seizoen 1994-1995
Naar aanleiding van het direct opstappen van voorzitter Nico Korving en bestuurslid Kees Ros vond er op 26 augustus 1994 bij SV’35 een Buitengewone Algemene Ledenvergadering plaatst. De reden van het opstappen van beide heren was het gevolg dat het bestuur van SV’35 had vergaderd zonder Nico Korving en Kees Ros hierbij uit te nodigen. Dit voelde als een motie van wantrouwen. Op deze B.A.L. werd een brief van Nico Korving voorgelezen over de gang van zaken. De overige bestuursleden zouden in een kleinere bezetting blijven zitten tot de volgende Buitengewone Algemene Ledenvergadering. Frans van der Zwan nam tijdelijk het voorzittersschap (a.i.) over.
Op 1 februari 1995 volgde dan de volgende B.A.L. waarop het nieuwe bestuur van SV’35 werd gekozen. Leo Velders werd benoemd tot voorzitter, Teun Pronk (vice-voorzitter), Kees de Graaf (penningmeester), Piet Vonk (secretaris), Ab den Dulk (2e secretaris), Ton den Heijer (wedstrijdsecretaris), Frans van der Zwan (jeugdvoorzitter), Henk Hoft (jeugdbestuur) en Ernst Knoester en Peter Groen (PR / Technische zaken). De op 3 december 1994 overleden Gé de Graaf werd tijdens deze vergadering alsnog benoemd tot Ere-lid van SV’35.
Maar liefst 415 leden en 64 donateurs stonden bij aanvang van dit seizoen op de ledenlijst.
De Scheveningse club schreef voor dit seizoen 9 seniorenelftallen in voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling van SV’35 was ditmaal uit een A1, A2, B1, C1, C2, C3, D1, E1, E2, E3, F1, F2, F3 en 1 meidemelftal samengesteld. In de zaalvoetbalcompetitie kwam SV met 1 herenteam uit.
Het eerste elftal van SV’35, dit seizoen wederom o.l.v. trainer Wout Pronk, werd ingedeeld in de 3e Klasse A met ditmaal als tegenstanders Die Haghe, Jodan Boys, ‘s-Gravenzande SV, ‘s-Gravenzande VV, Monster, Oegstgeest, ROHDA’76, Spirit, Sportlust’46, Xerxes en sv Voorschoten.
Op 3 september 1994 begon de SV’35-equipe, thuis tegen Sportlust’46, slecht aan het seizoen want de debutant uit Woerden won met maar liefst 1-4. Hierna volgde er drie maal een gelijk spel tegen Monster (1-1), sv Voorschoten (1-1) en Oegstgeest (3-3) en een uitnederlaag tegen ‘s-Gravenzande SV (3-2). Op 22 oktober volgde dan eindelijk de eerste overwinning van het seizoen. Uit bij De Jodan Boys werd het 1-2 voor SV’35. De maand oktober werd afgesloten met een beschamende thuisnederlaag tegen ‘s-Gravenzande VV (0-7).
De maand november verliep iets beter voor SV’35. Bij koploper Spirit werd 1-1 gelijk gespeeld, gevolgd door een 0-1 thuis nederlaag tegen ROHDA’76 maar daarna volgde er twee overwinningen op Xerxes en Die Haghe. In de feestmaand december speelde SV’35 slechts twee wedstrijden. Thuis versloeg men Monster met 4-2 maar uit werd weer verloren van Sportlust’46 (4-1).
De eerste wedstrijd van 1995 was op 21 januari in Bodegraven tegen ROHDA’76. Het werd uiteindelijk 1-1. Hierna volgde er nog twee gelijke spelen tegen Oegstgeest (1-1) en ‘s-Gravenzande SV (1-1). Een week later verliest een onthutsend zwak SV’35 met 1-4 van De Jodan Boys. Door deze nederlaag werd SV’35 een reële degradatiekandidaat. De maand maart werd een zeer belangrijke maand voor SV’35. Tegen de nummer twee van de competitie, sv Voorschoten, werd thuis 1-1 gespeeld, echter de concurrentie van SV’35 won wel. Hierna volgde de zware uitwedstrijd tegen ‘s-Gravenzande VV, waarvan SV’35 thuis met 7-0 had verloren. Een goed, geconcentreerd en mentaal sterk SV’35 wint volkomen terecht met 1-2 door twee fabuleuze treffer van Martin Pronk. In de maand april moesten dus alle beslissingen vallen. In de thuiswedstrijd tegen kampioenskandidaat Spirit werd het 2-2. Op zaterdag 8 april reisde SV’35 naar het al gedegradeerde Xerxes en ging daar met 4-2 gigantisch onderuit. Wederom kwam het hierdoor op de laatste speeldag aan op een Hitchkok-achtige einde van de competitie. Op een druk bezocht Oostersportpark werd het uiteindelijk 1-1 tegen mede degradatiekandidaat Die Haghe. Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter was iedereen nu in afwachting van de andere uitslagen. Voor SV’35 waren de andere uitslagen gunstig en de ploeg van trainer Wout Pronk handhaafde zich voor de 3e Klasse. Die Haghe werd het kind van de rekening en degradeerde naar de 4e Klasse.
SV’35 eindigde uiteindelijk op een negende positie in de 3e Klasse A met 20 punten uit 22 wedstrijden. Er werd dit seizoen 5x gewonnen, 10x gelijk gespeeld en 7x verloren. Het doelsaldo van SV’35 bedroeg 32-46. Doelpuntenmakers bij SV’35 dit seizoen waren: Richard Wessel (13), Martin Pronk (6), Dennis Verdoes (5), Michel Vink (2), Jurjen Korf (2), Rob Pronk (2), Robert de Niet (1) en Michel Niemeijer (1).
Seizoen 1995-1996
>
Ook in het seizoen 1995-1996 werd het eerste elftal van SV’35 in de zaterdag 3e Klasse A ingedeeld samen met; DSVP, Floreant, ‘s-Gravenzande VV, Lyra, Monster, Naaldwijk, Oegstgeest, RCL, Rohda’76, Sportlust’46 en sv Voorschoten.
De selectie van trainer Wout Pronk bestond dit seizoen uit: Wim Dijkhuizen (keeper), Ruud Roos (keeper), Arie Schaap, Peter Pronk, Dirk Jan Ros, Ralph Roeleveld, Richard de Lange, Martin Pronk, Rene Grootveld, Paolo Sobral, Richard Wessel, Jurjen Korf en Jaap Bruin.
SV’35 begon met 2 punten uit de eerste negen competitieduels slecht aan de competitie.
<
Seizoen 1996-1997
Het ledenaantal van SV’35 was bij aanvang van dit seizoen gestegen naar maar liefst 429 leden en 62 donateurs.
Voor het seizoen 1996-1997 schreef het bestuur van SV’35 voor de zaterdagcompetitie 9 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling van bestond dit seizoen uit een: A1, B1, B2, C1, D1, D2, E1, E2, F1, F2 en 1 Meidenelftal.
De zaterdag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1996-1997 als volgt samengesteld: BMT, sv Die Haghe, ‘s-Gravenzandse SV, Hoekse Boys, Honselersdijk, JAC, sv Loosduinen, Maasdijk, MVV’27, sv Nootdorp, PEC Den Haag en SV’35.
Onder leiding van de nieuwe trainer Leon Booy kende SV’35 een slecht seizoen wat uiteindelijk ook uitdraaide op degradatie naar de 4e Klasse. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en maar liefst 15 verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 29 voor en 67 tegen, eindigde SV’35 1 op de elfde en voorlaatste positie van de ranglijst van de 3e Klasse B.
SV’35 huldige dit seizoen één kampioensploeg want bij de jeugd werd de B2 kampioen van de 4e Klasse P
Seizoen 1997-1998
Bij aanvang van het seizoen 1997-1998 was het ledenaantal van SV’35 ineens gekelderd van 429 naar 352 leden. Het aantal donateurs van de club bleef met 62 gelijk.
Na de degradatie in het vorige seizoen kwam het eerste elftal van SV’35 dit seizoen uit in de zaterdag 4e Klasse A van de KNVB met daarin als tegenstanders: Abbenes, Blauw Zwart, sv Duinoord, Koudekerk, LFC, LSVV’70, MVKV, sv Nootdorp, Schipluiden, SVOW en Woubrugge.
<
Seizoen 1998-1999
Het dagelijks bestuur van SV’35 bestond in dit seizoen uit; Leo Velders (voorzitter), Ab den Dulk (penningmeester), Ton den Heijer (a.i. na het vertrek van Piet Vonk), Teun Pronk (vice-voorzitter), Arjan den Dulk (public relations), Peter Groen (wedstrijdsecretaris en technische zaken) en Gerard Vrolijk (jeugdzaken).
De Club van 100 ging inmiddels zijn tweede seizoen in en was nog steeds groeiende.
Bij aanvang van seizoen 1998-1999 telde SV’35 wederom 352 leden en 59 donateurs. Hiermee werden er voor de zaterdagcompetitie 9 seniorenelftallen ingeschreven.
In het tweede seizoen van trainer André Ramsteijn werd SV’35 ingedeeld in de 4e Klasse A van het zaterdagvoetbal samen met Blauw Zwart, BSC’68, Koudekerk, LSVV’70, Moerkapelle, MVKV, sv Nootdorp, SJC, De Sleutels, SVOW en Woubrugge.
DE A-selectie van SV’35 bestond dit seizoen uit: Piet v.d.Toorn, Peter Pronk, Patrick v.d.Zwan, Eric Veltman, René Kaffa, Jaap Bruijn, Frank van Leeuwen, Chris Spaans, Erwin de Brouwer, Rob Pronk, Jurjen Korf, Tom v.d.Pot, Ralph Roeleveld, Raoul Mahender, Rob van der Wal, Erik v.d.Toorn en Rene Grootveld.
Al snel in de competitie bleek dat SV’35 een rol van betekenis kon gaan spelen om het kampioenschap van de 4e Klasse A. Velen wedstrijden werden gewonnen alleen uit bij MVKV liep men met een 5-1 nederlaag tegen een “zeperd” aan. Tijdens de winterstop was de stand bovenaan de 4e Klasse A als volgt; 1. MVKV 10-23, 2. SV’35 11-23, 3. sv Nootdorp 10-22 en 4. LSVV’70 11-19.
Direct na de winterstop verzuimde SV’35 de koppositie over te nemen. MVKV verloor met 4-0 van BSC’68 maar ook SV’35 ging hard onderuit bij Moerkapelle (4-1). Hierdoor werd sv Nootdorp de lachende derde en veroverde de koppositie en stond deze dan ook niet meer af. Sv Nootdorp werd dus met 53 punten uit 22 duels kampioen en SV’35 eindigde met 47 punten (14x winst, 5x gelijk en 3x verlies) en een doelsaldo van 58 voor en 34 tegen) op de tweede positie van de ranglijst.
SV’35 had zich hiermee wel geplaatst voor de nacompetitie en moest zodoende, samen met MVKV en De Sleutels, gaan uitmaken wie er naast sv Nootdorp zou mogen promoveren naar de 3e Klasse.
SV’35 begon de nacompetitie met een 4-2 zege op De Sleutels, dat eerder al met 2-3 van MVKV had verloren. Rob Pronk (2x), Jaap Bruin en Erwin de Brouwer waren de doelpuntenmakers voor SV’35. In de uitwedstrijd tegen het Katwijkse MVKV had SV’35 aan een gelijkspel voldoende om zich te plaatsen voor de finale. Het werd dan ook 1-1 (doelpunt Jurjen Korf) zodat SV’35 op zaterdag 22 mei 1999 in de finale tegen RVC/Rijswijk moest gaan uitmaken wie er zal gaan promoveren naar de 3e Klasse. Als neutrale locatie werd het terrein van vv Wilhelmus in Leidschendam uitgekozen.
Twee dagen voor deze finale kwam een zeer geliefd jeugdbestuurslid van SV’35, tevens vader van selectiespeler René den Heijer te overlijden en hierdoor overwoog SV’35 deze wedstrijd helemaal niet te spelen. Pas na overleg met de familie werd besloten om alsnog de finale tegen RVC/Rijswijk te spelen.
Onder toeziend oog van de gehele familie Den Heijer gaf SV’35 in de eerste helft totaal niet “thuis”. RVC/Rijswijk scoorde 0-1 en het wachten was op de 0-2. Echter keeper Rob van der Wal hield zijn doel verder schoon. De tweede helft was nog geen minuut aan de gang of SV’35 bracht via Jurjen Korf de gelijkmaker op het scorebord. Door deze geweldige opsteker werd SV’35 alsmaar sterker. Twee minuten voor tijd kopte Rob Pronk een voorzet van Jurjen Korf tegen de touwen (2-1) en in blessuretijd deed hij dit nog eens dunnetjes over (3-1). Na het laatste fluitsignaal liepen de waterlanders bij veel spelers en bestuursleden van SV’35 over de wangen toen men uit respect de familie Den Heijer massaal na de wedstrijd ging condoleren. Trainer André Ramstein loosde SV’35 hiermee naar de 3e Klasse en gaf zichzelf hiermee een mooi afscheidscadeau.
Seizoen 1999-2000
Met 370 leden was het aantal, met vergelijking van vorig seizoen, iets gestegen. Het aantal donateurs was wel gezakt van 59 naar 42.
>
SV’35 was weer terug in de 3e Klasse KNVB en werd samen met Berkel, Die Haghe, DSVP, ‘s-Gravenzande, Hoekse Boys, KMD, sv Loosduinen, Maasdijk, MVV’27, Naaldwijk en sv Nootdorp ingedeeld in de zaterdag 3e Klasse B van de KNVB.
Nieuw voor de A-selectie was trainer Kees Toorenburg. Deze A-selectie bestond uit; Wim Dijkhuizen (keeper), Ralph Roeleveld, Erik van der Toorn, Patrick Rog, Jaap Bruin, John Roos, Leon den Dulk, Dennis Rog, Rene Grootveld, Erwin de Brouwer, Rob Pronk, Daniel Atzei, Jurjen Korf, Martin Pronk, Robert Waterreus, Chris Spaans, Ard Buis, Tom van der Pot, Arnold Harteveld, Alex Mantovani, Henk Pronk, Paolo Sobral en Karel Kleijn.
Het werd echter qua prestaties een dramatisch seizoen voor SV’35 want werkelijk alles zat tegen. De ene na de andere belangrijke speler raakte zwaar geblesseerd en daarom kon trainer Toorenburg nooit met zijn sterkste elftal “de wei in”.
De eerste negen competitiewedstrijden op rij werden verloren zodat SV’35 met 0 punten helemaal onderaan de 3e Klasse B stond. Op zaterdag 20 november 1999 behaalde SV’35 dan ook eindelijk, tegen sv Loosduinen, haar eerste overwinning maar daarna ging het niet veel beter met de club. Uiteindelijk behaalde men maar 11 punten uit 22 wedstrijden en moest SV’35 na een seizoen de 3e Klasse alweer verlaten. Ondanks de vele nederlagen leed de sfeer en humor met trainer Toorenburg en spelers hier totaal niet onder. Het was één groot vriendenteam die ook buiten het voetbal goed met elkaar omging.
Seizoen 2000-2001
Het ging weer goed met de club SV’35. Bij aanvang van dit seizoen telde de Scheveningse club 374 leden en 44 donateurs. Het “leefde” dus weer aan de Van Brienenlaan en een aantal sponsoren maakte het mogelijk dat op zaterdag 14 oktober 2000 een nieuw modern elektronisch scorebord op veld 1 tegenover de kantine in gebruik genomen kon worden.
Tijdens de ALV van vrijdag 1 december 2000 werden de volgende jubilarissen van SV’35 in het zonnetje gezet; Cor Westerduin (50 jaar lid), Arie Ros en Joop van Zaanen (40 jaar lid) en AJ den Dulk, MS de Jong, Piet Overduin, PJ Pronk, Arie Schaap, J. Toet en J. Waterreus (25 jaar lid).
Voor dit seizoen werden er 9 seniorenelftallen ingeschreven voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling van SV’35 bestond ditmaal uit een A1, B1, C1, D1, E1, E2, E3, F1, F2, M1 en een M2.
Na de degradatie van afgelopen seizoen werd SV’35 voor het seizoen 2000-2001 in de 4e Klasse A ingedeeld met als tegenstanders Blauw Zwart, BSC’68, sv Duinoord, DWO, Koudekerk, LSVV’70, Schipluiden, Semper Altius, SVOW, UVS en Woubrugge.
Trainer Toorenburg had maar één doel en dat was binnen één seizoen weer te promoveren naar de 3e Klasse. Het vriendenteam van SV’35 pakte inderdaad de draad weer goed op en streeds samen met BSC’68 om het felbegeerde kampioenschap. Helaas moest men tegen het einde van de competitie de titel aan BSC’68 overlaten. SV’35 eindigde met 42 punten uit 22 wedstrijden (13x winst, 3x gelijk en 6x verlies) en de doelcijfers 44-25 op een tweede positie in de 4e Klasse A. Deze tweede plaats gaf wel recht op nacompetitie voor promotie.
SV’35 begon de nacompetitie met een thuiswedstrijd tegen Woubrugge. Deze wedstrijd eindigde uiteindelijk in een teleurstellende 4-4 (2x Rob Pronk en 2x Tom van der Pot). Op zaterdag 19 mei 2001 volgde de tweede wedstrijd, ditmaal met sv Duinoord als tegenstander. De wedstrijd werd overigens gespeeld op het VUC-terrein aan het Kleine Loo. Een ontketend SV’35 versloeg sv Duinoord met maar liefst 1-6 door 4 doelpunten van Rob pronk en 2 van Martijn Rottier. SV’35 kon in de “wachtkamer” gaan zitten en hopen op een gunstig resultaat bij de wedstrijd Woubrugge-sv Duinoord. Doordat Woubrugge er niet in slaagde om sv Duinoord met zes goals te verslaan mochten SV’35 en de v.v. Kagia uit gaan maken wie er in het nieuwe seizoen in de 3e Klasse mag gaan spelen. SV’35 speelde op zaterdag 26 mei 2001 eerst uit in Lisserbroek tegen Kagia en het bleef daar 0-0.
De uiteindelijke beslissing zou dus volgen op zaterdag 2 juni 2001, de dag van Vlaggetjesdag in Scheveningen. Omdat het Vlaggetjesdag was werd de wedstrijd verschoven naar het hoofdveld van VUC met aanvangstijd 13.00 uur. SV’35 begon ietwat nerveus aan de wedstrijd en na 20 minuten voetballen kwam het zelfs op een 1-0 achterstand. Na drie minuten was de stand weer 1-1 door een benutte penalty van Rob Pronk. Vlak daarna een enorme domper voor SV’35 nadat Tom van der Pot een rode kaart kreeg voorgeschoteld en hierdoor het team van Kees Toorenburg met 10 man kwam te staan. Toen Kagia ook nog eens 1-2 scoorde, leken de kansen op promotie definitief geslonken. Mysterieuze krachten hielpen SV’35 dan toch nog door het laatste kwartier heen. Het was Jurjen Korf die onder grote vreugde de verdiende gelijkmaker (2-2) binnenschoot na een fout in de Kagia-defensie. De zelfde Jurjen Korf schoot een paar minuten later met een enorme pegel de 3-2 tegen de touwen. Kagia was definitief geknakt en na het laatste fluitsignaal was heel SV’35 in totale extase. Trainer Kees Toorenburg had het dan toch geflikt en SV’35 keerde na een afwezigheid van één seizoen weer terug in de 3e Klasse.
Spelers en begeleiding van dit seizoen bestond uit: Kees Toorenburg (trainer), Deo Nepal Zorro (verzorger), Leen Grootveld (leider), Wim Dijkhuizen, Ruud Roos, Daniel Atzei, Martin Pronk, Arco Ros, Rene Grootveld, Jaap Bruin, Dirk Pronk, Tom van der Pot, Jurjen Korf, Rob Pronk, Martijn Rottier, Erwin de Brouwer, Chris Spaans, Arjan Pronk, Henk Pronk, Patrick Rog en Ard Buis.
Seizoen 2001-2002
Op de Algemene ledenvergadering van vrijdag 7 december 2001 verklaarden voorzitter Leo Velder en vice-voorzitter Teun Pronk het een goede zaak zou zijn als zo langzamerhand het stokje zou worden overgedragen aan een jongere opvolger(s). Leo en Teun bleven SV’35 zodoende nog even leiden totdat men een geschikte opvolger hadden gevonden. Ab den Dulk bleef penningmeester en Ton den Heijer secretaris.
Bij aanvang van het seizoen 2001-2002 telde SV’35 373 leden en 46 donateurs.
Wederom schreef de Scheveningse club 9 seniorenelftallen in voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling startte met een A1, B1, C1, D1, E1, E2, E3 teams en de meisjesafdeling bestond uit een M1 en M2 elftal.
Voor het seizoen 2001-2002 had het bestuur van SV’35 Arie van der Zwan, voorheen al succesvol trainer van de A-jeugd van SV’35, aangetrokken als opvolger van Kees Toorenburg. Nieuw in de A-selectie waren de van SVV Scheveningen afkomstige broers Ron en Hans Knijnenburg en van DUNO Kosse Ruward.
Na de promotie van afgelopen seizoen werd SV’35 ingedeeld in de 3e Klasse A van het zaterdagvoetbal, met als tegenstanders vv Alphia, BSC’68, Hazerwoudse Boys, HPSV, Leiden, Lugdunum, MVKV, Oegstgeest, SEV, De Sleutels en Valken’68.
Het team van Arie van der Zwan begon sterk aan de competitie met overwinningen op Alphia (2-1), SEV (0-3) en HPSV (6-2). In de vierde wedstrijd leed men echter een grote nederlaag (5-1) bij Valken’68, gevolgd door twee gelijke spelen tegen De Sleutels (0-0) en Hazerwoudse Boys (2-2). Door de wisselvallige resultaten leek het erop dat SV’35 niet echt mee kon strijden om het kampioenschap. Op 15 februari 2002 was dan ook de stand bovenin de 3e Klasse A: 01. Valken’68 15-33, 2. De Sleutels 14-31, 3. MVKV 14-25, 4. SV’35 13-23 en 5. Lugdunum 15-23. SV’35 had dus 10 punten achterstand op koploper Valken’68, maar met wel twee wedstrijden minder gespeeld.
Maar toen volgde er een droomscenario voor SV’35! Immers de koplopers Valken’68 en De Sleutels leden regelmatig duur puntverlies en SV’35 behaalde maar liefst 13 punten uit de laatste vijf wedstrijden. Op zaterdag 20 april volgde de één na laatste competitiewedstrijd en SV’35 moest in en tegen Oegstgeest. Het werd een vrij eenvoudige 0-3 overwinning en hiermee pakte SV’35 sowieso de 3e Periodetitel. Na afloop van deze wedstrijd ontplofte de kleedkamer toen bekend werd dat Valken’68-De Sleutels in 3-3 was geëindigd. Dit betekende dus dat, met nog één wedstrijd te gaan, SV’35 de nieuwe koploper was in de 3e Klasse A met 1 punt voorsprong op Valken’68.
Op zaterdag 27 april 2002 volgde dan de grote dag voor heel SV’35. Het “Vlaggenschip”, en tevens debutant in deze 3e Klasse, kon thuis bij winst op MVKV kampioen worden. Op een overvol Oostersportpark begonnen de mannen van trainer Arie van der Zwan toch wel nerveus aan de wedstrijd. Na 45 minuten voetballen was de stand nog steeds 0-0 en beide concurrenten Valken’68 en De Sleutels stonden met 2-0 voor. In de 57e minuut was het dan eindelijk raak toen Martijn Rottier werd vrijgespeeld door Martin Pronk en maakte de bevrijdende 1-0. Na deze openingstreffer gooid SV’35 alle schroom van zich af en MVKV werd ver teruggedrongen. In de 73e minuut stelde aanvoerder Rob Pronk het kampioenschap zo goed als veilig door uit een vrije trap van zo’n twintig meter de 2-0 te scoren. Vlak voor tijd maakte Kosse Ruward het feest compleet door 3-0 te scoren. Na het laatste fluitsignaal was de ontlading bij heel SV’35 groot en werd het nog een hele lange gezellige avond.
Zaterdag 27 april 2002 SV’35 na de 3-0 overwinning op M.V.K.V. kampioen van de 3e klasse A KNVB. De A-selectie bestond dit seizoen uit: Martin Pronk, Rob Pronk, Dirk Pronk, Arjan Pronk, Henk Pronk, Peter Pronk, Hans Knijnenburg, Ron Knijnenburg, Martijn Rottier, Robert Waterreus, Kosse Ruward, Rene Grootveld, Jurjen Korf, Wim Dijkhuizen, Ruud Roos, Tom van der Pot, Daniel Atzei en Patrick Rog.
Alle uitslagen en doelpuntenmakers van SV’35 in seizoen 2001-2002: 01. SV’35-Alphia 2-1 (Dirk Pronk en Rob Pronk), 02. SEV-SV’35 0-3 (Kosse Ruward en Rob Pronk), 03. SV’35-HPSV 6-2 (Rob Pronk 2x, Martijn Rottier 2x, Kosse Ruward en Jurjen Korf), 04. Valken’68-SV’35 5-1 (Rob Pronk), 05. SV’35-De Sleutels 0-0, 06. Hazerwoudse Boys-SV’35 2-2 (Kosse Ruward, Dirk Pronk), 07. SV’35-Lugdunum 3-1 (Kosse Ruward 2x, Martin Pronk), 08. Leiden-SV’35 1-3 (Rob Pronk 2x, Martijn Rottier), 09. SV’35-BSC’68 0-1, 10. SV’35-Oegstgeest 1-1 (Kosse Ruward), 11. MVKV-SV’35 1-1 (Kosse Ruward), 12. Alphia-SV’35 0-6 (Kosse Ruward 2x, Tom van de Pot 2x, Martijn Rottier, Dirk Pronk), 13. SV’35-SEV 2-2 (Tom v.d.Pot, Rob Pronk), 14. HPSV-SV’35 0-2 (Rob Pronk, Tom v.d.Pot), 15. SV’35-Valken’68 2-0 (Rob Pronk, Martijn Rottier), 16. De Sleutels-SV’35 1-2 (Kosse Ruward 2x), 17. SV’35-Hazerwoudse Boys 1-0 (Kosse Ruward), 18. Lugdunum-SV’35 1-1 (Dirk Pronk), 19. SV’35-Leiden 4-1 (Kosse Ruward 3x, Rob Pronk), 20. BSC’68-SV’35 3-4 (Hans Knijnenburg 2x, Rob Pronk, Arjan Pronk), 21. Oegstgeest-SV’35 0-3 (Rob Pronk, Kosse Ruward, Martijn Rottier) en 22. SV’35-MVKV 3-0 (Martijn Rottier, Rob Pronk, Kosse Ruward).
Eindstand bovenin 3e Klasse A: 01. SV’35 22-48, 2. Valken’68 22-47 en 3. De Sleutels 22-45.
Seizoen 2002-2003
Na de ALV van 8 november 2002 waren voorzitter Leo Velders en vice-voorzitter Teun Pronk aftredend en niet meer herkiesbaar. Arjen den Dulk (als voorzitter) en Frans van der Zwan (vice-voorzitter) waren hun opvolgers. Het bestuur van SV’35 zag er nu als volgt uit: Voorzitter: Arjan den Dulk, Vice-Voorzitter: Frans van der Zwan, Penningmeester: Ab den Dulk, Secretaris: Ton den Heijer, Jeugdvoorzitter: Piet Visser, PR-Zaken: Ard Buis en Technische zaken: Rene Grootveld.
Op de ALV werd er stilgestaan bij het 50-jarig lidmaatschap van Jan Lagas.
Voor het eerst sinds 1996 kwam het ledenaantal van SV’35 weer boven de vierhonderd uit, om precies te zijn in totaal 404 leden. De Scheveningse voetbalclub groeide dus weer voor het tweede seizoen op rij.
Bij aanvang van het seizoen 2002-2003 telde SV’35 390 leden en 43 donateurs. Voor de zaterdagcompetitie werden 9 seniorenelftallen ingeschreven. De jeugdafdeling van SV’35 bestond ditmaal uit een A1, B1, C1, D1, D2, E1, E2, F1, F2 en een Mejes-pupillen en Meisjes-juniorenteam.
Na het kampioenschap van afgelopen seizoen werd SV’35 in het seizoen 2002-2003 ingedeeld in de 2e Klasse C, samen met BMT, Die Haghe, DSO, Jodan Boys, KRV, Nootdorp, RCL, Sportlust’46, Vitesse Delft, WDS en Zevenhoven.
Op zaterdag 7 september 2002 begon SV’35 aan de competitie met een thuiswedstrijd tegen de gedoodverfde titelkandidaat RCL. De mannen van trainer Arie van der Zwan stelde tegenover het veldoverwicht van RCL een enorme inzet. De enige en winnende treffer viel in de 60e minuut toen Rob Pronk een vrije trap ver buiten het strafschopgebied onhoudbaar in het doel schoot. Totale euforie natuurlijk bij SV’35, zou het “Vlaggenschip” dan weer voor een kampioenschap gaan strijden?
Helaas was deze droom snel afgelopen want na de gewonnen wedstrijd tegen RCL leed men enkele gevoelige nederlagen achter elkaar. SV’35 was inmiddels op de laatste plaats beland maar begin november wist men eindelijk weer eens een overwinning te boeken.In een thuiswedstrijd tegen Die Haghe werd het door Kosse Ruward (2x), Johan van der Harst en Robert Waterreus 4-1. Het bleef echter bij deze opleving en SV’35 kwam steeds vaster op de laatste plaats te staan.
Na de winterstop het zelfde verhaal, SV’35 deed niet veel onder voor de tegenstanders alleen had men veel moeite met scoren. In maart 2003 wist trainer Arie van der Zwan “good old” Ron de Jager terug te halen bij het eerste elftal en meteen ging het lopen bij SV’35. Op 22 maart 2003 maakte Ron de Jager zijn come-back in de uitwedstrijd tegen Die Haghe en mede door zijn twee doelpunten won SV’35 met 1-3. Een week later volgde de thuiswedstrijd tegen concurrent Zevenhoven en SV’35 won wederom. Het werd een 3-2 overwinning door doelpunten van Ron de Jager (2x) en Hans Knijnenburg. Met nog drie wedstrijden te gaan was de spanning om te snijden in de strijd om de degradatieplaatsen. Zevenhoven had nog maar 2 punten voorsprong op SV’35, terwijl het gat met WDS en DSO nog maar 3 punten bedroeg.
Een week later mocht SV’35 wederom thuis aantreden, met ditmaal Jodan Boys als tegenstander. Het werd een krankzinnige wedstrijd die uiteindelijk in 5-5 eindigde. Ron de Jager scoorde ditmaal drie maal. Dit gelijke spel voelde binnen SV’35 als een nederlaag en omdat de concurrentie wel punten wist binnen te slepen leek de degradatie bijna een feit. Op zaterdag 26 april 2003 degradeerde SV’35 dan toch definitief naar de 3e Klasse door een 1-2 nederlaag tegen het Katwijkse KRV. Een triest einde van een al even triest seizoen voor SV’35.
Vooral keeper Wim Dijkhuizen en de spelers René Grootveld, Martin Pronk, Rob Pronk, Peter Pronk alsmede Jurjen Korf bleven met een grote kater achter. Immers allen werden nog voor de wedstrijd tegen KRV in de bloemen gezet omdat ze volgend jaar seizoen niet meer voor de hoofdmacht zouden uitkomen.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er door SV’35 5 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 12 verloren. Door 2 punten in mindering door de KNVB behaald men dus 18 punten en een doelsaldo van 31 voor en 49 tegen. Eindstand onderin de 2e Klasse C: 08. Zevenhoven 22-24, 09. DSO 22-24, 10. WDS 22-24, 11. Die Haghe 22-24 en 12. SV’35 22-18.
Dit seizoen stond nou niet bepaald in het teken van sportieve successen bij SV’35 want ook het tweede elftal degradeerde met 13 punten uit 22 duels uit de reserve 2e Klasse. SV 3 eindigde met 14 uit 22 op de tiende positie en SV 4 werd met 16 uit 22 elfde in de eindstand.
Seizoen 2003-2004
Bij aanvang van het seizoen 2003-2004 zien we qua ledenbestand, met 404 leden en 51 donateurs een fikse stijging. Een prachtig resultaat en een compliment voor de hele vereniging want in een tijd van fusies en/of verdwijnen van verenigingen bleek hiermee dat SV’35 nog steeds in trek was.
Op de Algemene Ledenvergadering van 21 november 2003 was penningmeester Ab den Dulk aftredend en stelde hij zich niet meer herkiesbaar. Thomas Cloosterman volgde hem op. Secretais Ton den Heijer was ook aftredend maar bleef zijn werkzaamheden sowieso tot eind 2004 uitvoeren. Peter Groen werd toegevoegd aan het bestuur als 2e penningmeester. Peter Groen nam ook als wedstrijdsecretaris de taken over van Joop van Zaanen en Bram Groen van Cor de Hart als kantinebeheer. Bert Schaap nam vanaf heden de functie Jeugdzaken op zich.
Tevens werden er op deze ALV, na goedkeuring van de leden, Leo Velders en Teun Pronk gehuldigd als Leden van Verdiensten. Dominicus Pronk werd gehuldigd i.v.m. zijn 40-jarig lidmaatschap van SV’35.
Na de degradatie van het afgelopen seizoen keerde het eerste elftal van SV’35 dit seizoen terug in de zaterdag 3e Klasse van de KNVB. SV’35 werd ingedeeld in de 3e Klasse A met als tegenstanders: Alphia, DSO, DWO, Forum Sport, GHC, Kagia, Leiden, Lugdunum, MVKV, Oegstgeest en Woubrugge.
Nieuw dit seizoen bij de A-selectie was trainer Peter Bos, de opvolger van Arie van der Zwan. SV’35 kende een goed seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 35 punten, en de doelcijfers 43-28, eindigde men op de vierde positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. Kampioen werd Oegstgeest met 47 punten, gevolgd door DSO (45 punten) en Lugdunum (42 punten).
2003/2004 miste het vlaggenschip, onder leiding van Peter Bos, op een haar, via de nacompetitie, promotie naar de Tweede Klasse.
Later hier meer…
Seizoen 2004-2005
Het bestuur van SV’35 was in het seizoen 2004-2005 uit de volgende personen samengesteld: Arjan den Dulk (voorzitter), Frans van der Zwan (2e voorzitter), Thomas Cloosterman (penningmeester), Peter Groen (2e penningmeester), Piet Visser (secretaris), Cor Mooijman (jeugdvoorzitter), Bert Schaap (jeugdsecretaris), Ard Buis (PR-lid) en Evert van der Zwan (TC-lid).
Het bestuur van SV’35 schreef dit seizoen voor de zaterdagcompetitie 10 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling van SV’35 bestond uit een A1, B1, C1, D1, E1, E2, E3, E4, F1 en een F2. Bij de meisjesafdeling kwamen een MJ1, MP1 en MP2 team in het veld.
In het seizoen 2004-2005 was de zaterdag 3e Klasse A van de KNVB West II uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, DWO, Forum Sport, GHC, LSVV’70, Lugdunum, RCL, SEV, SV’35, sv Wassenaar, Woubrugge en Zestienhoven.
Het vlaggenschip van SV’35 draaide dit seizoen een stuk moeizamer met als resultaat dat de wegen zich in de winterstop scheidde tussen de club en trainer Bos. De komst van trainer Dick Sloos keerde vrijwel onmiddellijk het tij. SV’35 behaalde de ene na de andere overwinning met als resultaat dat men zich op zaterdag 23 april 2005 (na een 0-3 zege bij sv Wassenaar) zich definitief wist te handhaven voor de 3e Klasse. Sterker nog, een week later wist het team van trainer Sloos tegen GHC zelfs de derde periode in de wacht te slepen en zich zodoende te plaatsen voor de nacompetitie voor promotie.
>
Bij de jeugd werden de E2, C1, B1 en MP1 in 2004/2005 kampioen, bij de senioren sleepte het vijfde het kampioenschap binnen.
Seizoen 2005-2006
Bij aanvang van seizoen 2005-2006 heeft SV’35 tien seniorenelftallen, twaalf jeugdelftallen en drie meisjesteams.
>
De zaterdag 3e Klasse A van de KNVB West II was in het seizoen 2005-2006 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Blauw Zwart, GHC, Koudekerk, Leiden, Loosduinen, Lugdunum, RCL, SEV, SV’35, TAVV en sv Wassenaar.
RCL was dit seizoen met 59 punten uit 22 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. Het eerste elftal van SV’35 kende een redelijk seizoen want van 22 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 37 punten, en de doelcijfers 38-31, eindigde de mannen van trainer Dick Sloos op een keurig vierde positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.
Seizoen 2006-2007
Het dagelijkse bestuur van SV’35 was dit seizoen als volgt samengesteld: Simon de Best (voorzitter), Thomas Cloosterman (penningmeester), Piet Visser (secretaris), Peter Groen (2e penningmeester), Piet Overduin (public relations), Joop van Zaanen (wedstrijdsecretaris), Evert van der Zwan (technische zaken) en Henk Hoft (redactie).
Het aantal voetballende seniorenleden was iets teruggelopen in vergelijking met vorig seizoen. Zodoende werd er voor het seizoen 2006-2007 9 seniorenelftallen ingeschreven voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling van SV’35 bestond dit seizoen uit een A1, B1, C1, D1, D2, D3, E1, E2, E3, F1, F2, F3 + 1 MA- en 1 MP-team.
In het seizoen 2006-2007 kwam het vlaggenschip van SV’35 uit in de zaterdag 3e Klasse B van de KNVB West II met ditmaal als tegenstanders: BSC’68, DSVP, DUNO, DWO, Haaglandia, Loosduinen, PEC Den Haag, PGS-Vogel, RAS en Victoria’04.
Trainer Dick Sloos kende met zijn team een moeilijk seizoen, waarin men lange tijd tegen degradatie streed. Op zaterdag 28 april 2007 kon SV’35 rechtstreekse degradatie ontlopen door op de laatste wedstrijddag concurrent PGS-Vogel in een thuiswedstrijd te verslaan. De stand onderaan de ranglijst was na 21 speelronden als volgt: 10e plaats PGS-Vogel met 16 punten, 11e plaats SV’35 met 15 punten en laatste plaats sv Loosduinen met 9 punten. Omdat naast sv Loosduinen nog een club rechtstreeks zal degraderen, met andere woorden: SV’35 moest winnen! SV’35 won ook want door doelpunten van Kosse Ruward (2x) en Martijn Rottier werd het 3-1 op het Oostersportpark en hierdoor degradeerde PGS-Vogel rechtstreeks en moest SV’35 zich via de nacompetitie proberen te handhaven voor de 3e Klasse.
SV’35 wist van de 22 competitiewedstrijden er slechts 4 te winnen, speelde 6 keer gelijk en werd er 12 maal verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 25-32, eindigde men dus op de tiende positie van de ranglijst van de 3e Klasse B en konden de Scheveningers zich gaan opmaken voor de nacompetitie.
>
In januari 2007 kwam het bestuur van SV’35 in overeenstemming met Richard Urgert als nieuwe trainer voor de A-selectie voor het komende seizoen
Later hier meer….
Seizoen 2007-2008
Het dagelijks bestuur van SV’35 zag er bij aanvang van het seizoen 2007-2008 als volgt uit: Simon de Best (Voorzitter), Peter Groen (Penningmeester), Piet Visser (Secretaris), Cor Mooijman (Jeugdvoorzitter), Jaap Pronk (Pubic Relations), Joop van Zaanen (Wedstrijdsecretaris) en Dik Boers (Technische zaken). Al snel in het seizoen lag voorzitter Simon de Best zijn taken neer omdat hij zich niet kon vinden in een eventuele fusie met JAC. Piet Overduin nam de taak als voorzitter (a.i.) over.
Ondertussen was men binnen de club druk bezig met een onderzoek naar een eventuele fusie met de voetbalvereniging JAC. Met de hulp van maar liefst elf commissies ging men de komende maanden onderzoeken of een fusie mogelijk was en hoe die er dan uit kwam te zien.
Voor de zaterdagcompetitie schreef SV’35 dit seizoen 8 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1, C1, C2, D1, D2, E1, E2, E3, F1, F2 en 3 Meisjesteams.
Het eerste elftal van SV’35 werd ingedeeld in de zaterdag 3e Klasse A met als tegenstanders Haaglandia, SEV, Kouderkerk, RAS, Leiden, Oegstgeest, Kagia, BSC’68, LSVV’70, RCL en Hazerwoudse Boys.
Ondanks een overeenkomst met SV’35 gaf trainer Richard Urgert eind mei 2007 te kennen om in dienst te willen treden bij de jeugdafdeling van Sparta. Het bestuur van SV’35 kwam hierdoor gigantisch in de problemen en beraadde zich over deze ontstane situatie. Trainer Urgert bleef bij zijn standpunt en SV’35 moest met spoed op zoek naar een nieuwe trainer. Het probleem was alleen dat de meeste trainers in deze periode al bezet waren en als tussenoplossing nam zodoende Jaap Gruppen op ad interim-basis de leiding over de A-selectie totdat er een nieuwe trainer was “gevonden”. Jaap Gruppen speelde van 1969 t/m 1984 onafgebroken als snelle voorhoedespeler in het eerste elftal van SV’35 en was in seizoen 2006-2007 trainer van “SV.3”.
De A-selectie van SV’35 bestond dit seizoen uit; Henk Pronk, Mike Roos, Thomas van Luijtelaar, Mart de Jong, Chris Spaans, Arnold Harteveld, Erwin Mooijman, Albert Roos (keeper), Michel van Baaren, Frank Zegers, Daniel Atzei, Danny Wallenburg, Robert Waterreus, John van Wijk, Marcel Smit, Peter Buntsma, Dick Kok, Berry de Jong, Ron Knijnenburg, Martijn Rottier en John Roos.
Het werd voor het Vlaggenschip van SV’35 een uiterst moeilijk jaar maar het team van trainer Jaap Gruppen deed er alles aan om directe degradatie in het laatste jaar van haar bestaan te ontlopen. Met nog drie wedstrijden (L.S.V.V.(uit), R.C.L.(thuis) en Hazerswoudse Boys(uit)) voor de boeg stond SV’35 op de 10e plaats in de 3e Klasse A.
SV’35 redde het uiteindelijk niet en degradeerde zodoende in het laatste jaar van haar bestaan naar de 4e Klasse. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werd er slechts 3 keer gewonnen, speelde men 6 x gelijk en werd er maar liefst 13 x verloren. Met 15 punten, en de doelcijfers 24-45, eindigde SV’35 op de laatste positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.
Het einde van SV’35
In 2007 kreeg SV’35 te horen dat de Amerikaanse ambassade op het Oostersportpark gebouwd zou worden op de plaats waar JAC speelde aan de Benoordenhoutseweg. Gelukkig had dit geen consequenties voor SV’35 en mocht men zitten waar men zat.
Omdat er voor buurman JAC in oktober 2007 nog steeds geen nieuwe locatie was gevonden, ontving SV’35 begin november 2007 een brief van de gemeente Den Haag met een voorstel tot een eventuele fusie met JAC. Op vrijdag 23 november 2007 werd dit op de Algemene Leden Vergadering kenbaar gemaakt en de leden moesten nog deze avond voor of tegen een eventuele fusie stemmen. Na toch wel een pittige en emotionele vergadering besloot de meerderheid van de SV’35 leden te kiezen voor een eventuele fusie met JAC.
De gehele fusie moest voor 1 mei 2008 rond zijn, daarom werden er eind november 2007 diverse commissies gevormd door SV’35 en JAC. Deze gingen keihard aan het werk om de fusie zo goed mogelijk te bewerkstelligen.
Er volgenden maanden van vele vergaderingen door tal van commissies totdat er op vrijdag 18 april 2008 de alles beslissende A.L.V. gehouden werd, bij zowel SV’35 als bij JAC. Na de gehele uitleg over nieuwe velden, kantine, kleedkamers en de hele nieuwe structuur op het Oostersportpark, besloot de meerderheid van de leden van SV’35 om een fusie aan te gaan met JAC.
De twee grote gezonde verenigingen SV’35 en JAC, met ieder rond de 450 leden, waren dus eigenlijk de dupe van de gemeente Den Haag en de Amerikaanse ambassade die op het Oostersportpark gebouwd gaat worden.
Zo kwam er op 30 juni 2008 een einde van de club SV’35 met zijn schitterende gehele witte tenue en zijn rijke historie. Feit is wel dat op 1 juli 2008 alle leden van SV’35 samen gaan met de leden van JAC onder de naam SVC’08 (Scheveningse Voetbal Combinatie 2008), een grote zaterdagclub met meer dan 900 leden.
De allerlaatste officiële wedstrijd uit het bestaan van SV’35 was de KNVB bekerfinale op 7 juni 2008 tussen SV’35 Mj.1 en RKAVV Mj.1 (uitslag 2-3). Na afloop het besef dat het over en uit was met SV’35.
Het SV’35 lid Thom Kofman was al vanaf de beginjaren bij SV’35 en heeft in de loop van de tijd vele bestuursfuncties bekleed!
Thom vierde in 2008 zijn 70 jarig lidmaatschap en werd voor dit heugelijke feit door SV’35 in het zonnetje gezet. Thom Kofman overleed op 24 februari 2009 op 90 jarige leeftijd.
In een unieke rijtje oudgedienden/lidmaatschapjaren staan ook :
Cees Hartgers 63 jaar lid, Jaap Vrolijk 61jaar lid, Cor Westerduin 57 jaar lid, Gerrit den Heijer 56 jaar lid, Nico Korving 53j lid, Piet Colijn en Pieter den Dulk 52.jaar lid, Joop vd Zee en Piet Oosterbaan 51 jaar lid, Martin Boers en Cor Pronk 50 jaar lid.
Palmares SV’35 (zaterdag)
Kampioenschappen:
1950-1951 1e klasse A HVB *
1951-1952 1e klasse A HVB
1972-1973 4e klasse B
1976-1977 3e klasse A
1989-1990 4e klasse A
1990-1991 3e klasse A
2001-2002 3e klasse A
* = geen promotie
Andere prestaties:
1970-1971 Tweede plaats in 1e Klasse A HVB, promotie naar de KNVB
1998-1999 Winnaar nacompetitie, promotie naar 3e Klasse KNVB
2000-2001 Winnaar nacompetitie, promotie naar 3e Klasse KNVB
Parade der trainers bij SV’35:
1960-1961 Henri de Vos
1961-1962 Joop van Zee
1962-1963 Joop van Zee
1963-1964 Jerry de Rijk
1964-1965 Jerry de Rijk
1965-1966 Jerry de Rijk
1966-1967 Jerry de Rijk
1967-1968 Jan de Vos
1968-1969 Jan de Vos
1969-1970 Dick Korte
1970-1971 Dick Korte
1971-1972 Dick Korte
1972-1973 Dick Korte
1973-1974 Dick Korte
1974-1975 Dick Korte
1975-1976 Harry van der Horst
1976-1977 Harry van der Horst
1977-1978 Harry van der Horst
1978-1979 Harry de Haas
1979-1980 Harry de Haas
1980-1981 Harry de Haas
1981-1982 Jan Wessel
1982-1983 Jan Wessel
1983-1984 Jan Wessel
1984-1985 Jan Wessel
1985-1986 Aad Mansveld
1986-1987 Aad Mansveld
1987-1988 Bert Kuiper
1988-1989 Bert Kuiper
1989-1990 Wout Pronk (kampioen 4e Klasse A)
1990-1991 Wout Pronk (kampioen 3e Klasse A)
1991-1992 Wout Pronk
1992-1993 Jaap Advocaat / Wout Pronk (a.i)
1993-1994 Wout Pronk
1994-1995 Wout Pronk
1995-1996 Wout Pronk
1996-1997 Leon Booy
1997-1998 André Ramstein
1998-1999 André Ramstein (winnaar nacompetitie, promotie naar 3e Klasse)
1999-2000 Kees Toorenburg (degradatie uit 3e Klasse)
2000-2001 Kees Toorenburg (winnaar nacompetitie, promotie naar 3e Klasse)
2001-2002 Arie van der Zwan (kampioen 3e Klasse )
2002-2003 Arie van der Zwan (degradatie uit 2e Klasse C)
2003-2004 Peter Bos
2004-2005 Peter Bos / Dick Sloos (a.i.)
2005-2006 Dick Sloos
2006-2007 Dick Sloos
2007-2008 Jaap Gruppe (degradatie uit 3e Klasse A)
Parade der voorzitters bij SV’35:
1935-???? Leen Luijendijk
???? -1941 Jaap Versloot
1941- ???? A. Tingelaar
???? -1952 M.Alkema
1952-1954 Thom Kofman
1954-1972 Job den Dulk
1972-1973 Koos Pronk
1973-1979 Pieter den Dulk
1979-1988 Evert de Niet
1988-1993 Nico Korving
1993-2000 Leo Velders
2000-2006 Arjan den Dulk
2006-2007 Simon de Best
2008-2008 Piet Overduin a.i.
Terreinen waar SV’35 heeft gespeeld:
Van 1935 t/m 1940 aan de Buurtweg op het voormalige v.v. Texas-terrein
Van 1940 t/m 1941 terrein aan de Vredenburchweg te Rijswijk
Van 1941 t/m 1944 aan de Buurtweg op het voormalige v.v. Texas-terrein
Van 1945 t/m 1951 aan de Hoekwaterstraat te Voorburg
Van 1951 t/m 2008 op het Oostersportpark aan de Van Brienenlaan te Wassenaar.
Ere-voorzitters SV’35:
Job den Dulk
Ereleden SV’35
Leen Luijendijk
Thom Kofman
Gé de Graaf
Joop van der Zee
J.P.Vrolijk
C.L.Toet
Jan v.d. Meijden
Nico Korving
Pieter den Dulk
Henk Groen
Lid van Verdienste bij SV’35
Mink de Best
Simon de Best
Martin Boers
P.H. Colijn
Ab den Dulk
Arend den Dulk
Cor de Hart
Cees Hartgers
Ton den Heijer
Maarten Hofland
Henk Hoft
Joop Kuiper
Jan Lagas
Dick Mos
B.W. Noordam
Piet Oosterbaan
Hans van der Pot
Nico van der Pot
Teun Pronk
Arie Ros
Coby Spaans
Wout Spaans
Piet Suurd
Leo van Teylingen
Leo Velders
Nico Vink
Piet Vonk
Arend Westerduin
Cor Westerduin
Zijn we verder nog naar op zoek……….