Het ontstaan van SVGW/GEB
Een fusie tussen de voetbalverenigingen SVGW en SVGEB ontstond in 1990 uit pure noodzaak. Beide verenigingen waren afzonderlijk bespelers van het Sportpark Julianapark, aan de Guntersteinweg, zeg maar op de grens tussen Den Haag en Rijswijk. SVGEB beschikte op dat moment over nog maar 38 leden en ook SVGW had met zo’n 60 leden nauwelijks nog bestaansrecht. Toen de overgebleven leden van beide clubs het voorstel tot fusie hadden goedgekeurd werd op 1 juli 1990 de nieuwe voetbalvereniging SVGW/GEB geboren.
Imre van Santen, voorheen de voorzitter van SVGEB, werd de eerste voorzitter van de de nieuw gevormde fusieclub SVGW/GEB
Het eerste bestuur van de nieuwe fusieclub svGW-GEB was als volgt samengesteld: I. van Santen (voorzitter), G. Brader (secretaris), D. Braad (penningmeester), T. Tetteroo (2e secretaris), W. van der Mije (2e penningmeester), J. Jansen (wedstrijdsecretaris), F. Noorlander (commissaris) en N. van Vliet (materiaal commissaris).
Seizoen 1990-1991
SVGW-GEB schreef voor het seizoen 1990-1991 in totaal 6 seniorenelftallen in voor de zaterdagcompetitie.
Het 1e elftal van de nieuwe fusieclub SVGWGEB begon aan de voorbereiding van het seizoen 1990-1991 op 19 juli met een oefenwedtrijd tegen FC Den Haag.
Tegen deze profs leed men een 13-1 nederlaag door doelpunten van Emiel van Eykeren (3x), Marcel Valk (3x), Jeffrey Talan (2x), Remco Torken (2x), Erwin Peers en de gebroeders Edmund en Anton Vriesde. Het enige doelpunt van SVGWGEB kwam van de voet van Ruud van Zuijlen
Het team van trainer Wim Schenderling kwam als nieuwe fusieclub uit in de 1e Klasse A HVB van het zaterdagvoetbal met als tegenstanders; Amar Deep, Ariston’80, DVC, sv EOC, Kamraan, Marine, PGS, Quick Steps, RAS, Schipluiden en VCS
De nieuwe fusieclub had dit seizoen slechts één doel voor ogen en dat was zo snel mogelijk terugkeren naar de Hoofdklasse van de HVB.
SVGWGEB 1 in seizoen 1990-1991. Staande v.l.n.r: Ronald Brouwer, John Verheul, Fred Hofman, George Lefeber, Fred Holverda, Max Piekhaar, Joeke Braun, Humphrey Kerger, Rob Gronloh, Jan van den Oever (trainer) en Rinus Deurlo. Zittend v.l.n.r: Ruud van Zuijlen, André de Vriend, Willem Mulder, Arie Buis, Bert Vogelaar, Jan Brader, Rene Olivier en Gerrit Aldus.
Op zaterdag 8 september begon SVGWGEB aan de competitie met een 4-1 thuisoverwinning op vv Marine. Ruud van Zuylen (3x) en Frank Lefeber maakte de doelpunten. Voor aanvang van deze wedstrijd werden de spelers van SVGWGEB overigens eerst medegedeeld dat trainer Wim Schenderling, door omstandigheden, zijn taken per direct had moeten neerleggen. Een week later werd er uit bij RAS 2-2 gespeeld. Het bestuur van SVGWGEB kwam na deze wedstrijd met de bekende trainer Jan van den Oever als opvolger van Schenderling. Op zaterdag 22 september debuteerde trainer Van der Oever met een verdienstelijke 2-2 tegen koploper VCS. Ook de hierop volgende thuiswedstrijd tegen sv EOC eindigde in een (1-1) gelijkspel maar hierna wist SVGWGEB met maar liefst 2-5 te winnen bij Quick Steps. Ruud van Zuylen was in deze wedstrijd wederom de “grote man” door maar liefst 4x te scoren. Nadat het team van Van der Oever ook nog eens met 1-3 in en bij Schipluiden wist te winnen nestelde men zich op de 2e plaats in de 1e Klasse A HVB, met slecht 1 punt achterstand op koploper VCS. Helaas speelde SVGWGEB in het hierop volgende competitieduel thuis teleurstellend 1-1 gelijk tegen Kamraan en met dit dure puntverlies leek het behalen van de 1e Periodetitel verder dan ooit. Dit bleek ook wel want op zaterdag 3 november 1990 pakte VCS, middels een 0-7 overwinning bij RAS, definitief de 1e Periodetitel van de 1e Klasse A HVB. SVGWGEB kwam die dag niet verder dan een 2-2 gelijkspel bij PGS. Omdat de mannen van trainer Van der Oever een week later bij Amar Deep wederom gelijkspeelde denderde VCS met haar overwinningen maar door richting een kampioenschap.
Tot aan de winterstop volgde er voor SVGWGEB nog vier wedstrijden waarvan tegen DVC (2-0), Marine (0-3) en RAS (2-0) werd gewonnen en tegen Ariston’80 1-1 gelijk werd gespeeld. VCS bleef echter ook maar winnen, alleen de laatste wedstrijd van de “roodbroeken” werd bij vv Marine door wanordelijkheden bij een 0-0 stand gestaakt.
De stand boven in de 1e Klasse A van de HVB tijdens de winterstop was nu als volgt:
1. VCS 12-22 (41-7), 2. SVGWGEB 13-19 (29-14), 3. Kamraan 12-16 (26-19), 4. Amar Deep 12-15 (24-18) en 5. sv.EOC 13-15 (21-15).
Op zaterdag 26 januari 1991 ging eindelijk de bal weer rollen! In de eerste competitiewedstrijd van het nieuwe jaar stond gelijk de topper VCS-SVGWGEB op het programma. Het duel aan de Dedemsvaartweg eindigde uiteindelijk in een doelpuntloos gelijkspel. Achtervolger Kamraan maakte handig gebruik van deze puntendeling door DVC met 6-3 te verslaan.
Na het gelijke spel tegen VCS pakte SVGWGEB gewoon de draad weer op met overwinningen op achtereenvolgens Kamraan (1-4), DVC (1-6) en PGS (1-0). Op zaterdag 23 maart 1991 liep SVGWGEB, in de thuiswedstrijd tegen Quick Steps (1-2), tegen zijn eerste competitienederlaag van dit seizoen aan. Nadat de mannen van trainer Van der Oever in de volgende wedstrijd ook weer puntverlies leden (2-2 bij sv EOC) was de strijd om de titel definitief in het voordeel van VCS beslist. Van de laatste drie competitiewedstrijden wist SVGWGEB nog te winnen van Schipluiden (2-0) en Ariston’80 (0-5) en verloor men op de slotdag met 0-1 van Amar Deep.
De eindstand boven in de 1e Klasse A HVB was als volgt: 1. VCS 22-38 (62-13), 2. SVGWGEB 22-31 (49-21), 3. Amar Deep 22-27 (39-30), 4. sv EOC 22-26 (37-27) en 5. Kamraan 22-26 (48-39).
Nu het reguliere seizoen was afgesloten stond er voor SVGWGEB nog de uiterst belangrijke nacompetitie voor de deur. In totaal 8 teams moesten gaan strijden om slechts één plaats in de Hoofdklasse van de HVB. Door loting werd SVGWGEB in poule 1 ingedeeld, die verder bestond uit DHL, Quick Steps en Amar Deep.
Er moest een volledige competitie worden afgewerkt dus er volgde sowieso nog 6 poulewedstrijden. De winnaars van poule A en poule B spelen dan een beslissingswedstrijd om één plaats in de Hoofdklasse.
Op zaterdag 4 mei 1991 startte SVGWGEB uitstekend aan deze nacompetitie door in het thuisduel DHL met 3-0 (doelpunten Rob Grunloh, Ruud van Zuijlen en Humphrey Kerger) te verslaan. Vier dagen later won SVGWGEB met maar liefst 0-4 bij Amar Deep. In de derde wedstrijd moest er thuis tegen Quick Steps worden aangetreden. Quick Steps was één van de weinige tegenstanders die dit seizoen SVGWGEB een nederlaag kon toe brengen, dus  men was gewaarschuwd. SVGWGEB zette haar succesreeks voort want door doelpunten van Ruud van Zuijlen en Rob Grunloh werd de enige overgebleven concurrent Quick Steps met 2-0 verslagen. De return aan de Nijkerklaan wist men ook te winnen (1-2) waardoor SVGWGEB nu met één been in de Hoofdklasse HVB stond. SVGWGEB tegen Amar Deep (2-1) werd nog wel gespeeld maar de uitwedstrijd tegen DHL ging logischerwijs niet meer door omdat alles al was beslist.
Na dus op wel zeer gemakkelijke wijze de eerste plaats in poule A te hebben bereikt moest SVGWGEB nu op dinsdag 28 mei 1991 in de finale aantreden tegen sv De Jagers. Deze wedstrijd vond plaats op het terrein van GDA in Loosduinen.
Helaas stonden alle spelers van SVGWGEB juist in deze wedstrijd strak van de spanning wat resulteerde in een bepaalde matheid. Hierdoor kwam SVGWGEB in deze gehele wedstrijd niet aan de bak en werd het uiteindelijk maar liefst 4-0 voor sv De Jagers. Helaas dus geen promotie voor SVGWGEB en moest de club het in het volgende seizoen opnieuw gaan proberen om met goed voetbal directe promotie naar de Hoofdklasse HVB te bewerkstelligen.
Bij deze nog enkele statistieken van het 1e elftal van SVGWGEB uit dit seizoen:
* Van de 22 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 2 verloren en 9 gelijk gespeeld. Doelcijfers 50 voor  en 21 tegen.
* Van de 6 nacompetitiewedstrijden werden er 5 gewonnen en 1 verloren, doelcijfers 16 voor en 6 tegen.
* Van de 4 Haagsche Courant Cup wedstrijden werden er 2 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren. Doelcijfers 10 voor en 6 tegen.
* Van de 20 oefenwedstrijden werden er 10 gewonnen, 8 verloren en 2 gelijk. Doelcijfers 74 voor en 63 tegen.
* Topscorer dit seizoen werd Ruud van Zuijlen. Hij maakte er in de competitie 24, nacompetitie 5, Haagsche Courant Cup 2 en in oefenwedstrijden 27. In totaal waren het dus dit seizoen 58 doelpunten.
>
Seizoen 1991-1992
>
Het bestuur van SVGWGEB schreef voor dit seizoen 5 senioren-elftallen in bij de KNVB.
Na de teleurstelling van de verloren beslissingswedstrijd tegen sv De Jagers stond er voor de mannen van trainer Jan van der Oever alweer snel een nieuw seizoen voor de deur.
Het 1e elftal van SVGWGEB werd voor het seizoen 1991-1992 in de zaterdag 1e Klasse B van de HVB ingedeeld, samen met Cromvliet, LenS, HS Texas DHB, HTSV, sv Wassenaar, Postalia, Quick Steps, VELO, PGS en Kamraan.
Na dus in het vorige seizoen zo dicht bij promotie naar de Hoofdklasse van de HVB te zijn geweest, moest het dit seizoen dan toch maar gaan gebeuren. De openingswedstrijd van de competitie, uit bij LenS aan de Hengelolaan, verliep echter voor SVGWGEB zeer teleurstellend met een 4-2 nederlaag. Ook in de tweede wedstrijd, thuis tegen Cromvliet, liep SVGWGEB tegen een nederlaag (2-3) aan en belandde hiermee op de laatste plaats in de 1e Klasse B.
Na deze valse start wisten de mannen van trainer Van der Oever de derde competitiewedstrijd tegen Kamraan (3-1) gelukkig wel in winst om te zetten. Ondanks deze overwinning en het hoge verwachtingspatroon bleef de club sukkelen met de prestaties want tegen achtereenvolgens PGS (3-3) en VELO (2-2) kwam SVGWGEB wederom niet verder dan een gelijk spel.
Op 26 oktober moest SVGWGEB thuis aantreden tegen koploper Quick Steps. In een fantastische wedstrijd won men uiteindelijk dik verdiend met 5-2 door o.a. in de tweede helft een glaszuivere hattrick van Kees Voshol. Het vlaggenschip van de vereniging leek eindelijk zijn draai te hebben gevonden want een week later werd de huidige nummer twee in de competitie, Postalia, in eigen huis verslagen. Bert Vogelaar (2x), Ruud van Zuijlen (2x) en Kees Voshol brachten Postalia een 5-2 nederlaag toe.
Na deze twee fantastische resultaten volgde helaas weer een teleurstellend resultaat want in de thuiswedstrijd tegen sv Wassenaar kwam men niet verder dan een 1-1 gelijkspel. Op zaterdag 16 november moest SVGWGEB weer afhaken bij de kopgroep van de 1e Klasse B door een fikse nederlaag van 4-1 bij HS Texas DHB.
Gelukkig herstelde de mannen van trainer Van der Oever zich snel en werd er hierna weer gewonnen van HTSV (0-7) en HS texas DHB (2-1) en was men weer opgeklommen naar een gedeelde tweede positie. In de laatste wedstrijd van het jaar 1991 moest SVGWGEB thuis aantreden tegen LenS, dat dus ook op een gedeelde tweede plaats stond. SVGWGEB behaalde uiteindelijk een zwaarbevochtige 2-1 overwinning door doelpunten van Bert Vogelaar en Arie Buys en deed hiermee dus hele goede zaken op de ranglijst.
Op 4 januari 1992, tijdens de Nieuwjaarsreceptie, was het dan zover! Na een jaar van tellen en rangschikken volgde er de uitreiking van “Speler van het jaar 1991”!
In het gehele jaar 1991 speelde het 1e elftal van SVGWGEB 27 officiële wedstrijden waarvan er 16 werden gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 5 verloren.
Om in aanmerking te komen tot “Speler van het jaar 1991” moest men tenminste 70% van deze wedstrijden meegespeeld hebben. Gewaardeerd werd er door mensen binnen de club op techniek, tactiek, conditie, collegialiteit en wilskracht. Het maximale aantal te behalen punten was 24 per wedstrijd. Rob Gronloh ontving uiteindelijk uit handen van Jan van der oever een wisselbeker, een beker en een kadoobon. John Verheul eindigde op de tweede plaats, gevolgd door Arie Buijs, Bert Vogelaar, Ruud van Zuijlen en Jan Brader.
SVGWGEB kwam uitstekend uit de winterstop want op 11 januari 1992 werd HTSV met 4-2 verslagen. Omdat de wedstrijd van koploper Postalia werd afgekeurd werd het team van Van der Oever met 17 punten uit 13 duels voor het eerst deze competitie koploper in de 1e Klasse B, gevolgd door Postalia (12-16). Ook de hierop volgende drie wedstrijden tegen sv Wassenaar (1-5), PGS (3-0), VELO (3-1) en Quick Steps (1-3) werden vrij gemakkelijk in winst omgezet. Ook Postalia bleef haar wedstrijden maar winnen en dit had tot gevolg dat SVGWGEB en Postalia als enige twee kandidaten overbleven voor de titel in 1B. Postalia liep op dat moment wel twee wedstrijden achter op SVGWGEB.
Op 7 maart kwam Postalia in de inhaalwedstrijd tegen PGS niet verder dan een 1-1 gelijkspel waardoor de stand nu bovenin was: 1. SVGWGEB 18-27 en 2. Postalia 17-25.
Voor SVGWGEB volgde er nog slechts twee wedstrijden! Op zaterdag 14 maart stonden de wedstrijden Postalia-sv Wassenaar en Kamraan-SVGWGEB op het programma. Postalia won eenvoudig met 4-1 maar de wedstrijd bij Kamraan liep het even allemaal heel anders. Kamraan leidde in de 55e minuut met 1-0 toen er een speler van Kamraan een dreigende houding aannam tegen de scheidsrechter. De arbiter twijfelde hiermee geen moment en stuurde zodoende beide ploegen de kleedkamer in en werd de wedstrijd hiermee gestaakt. Wachtende op de uitspraak van de KNVB wist Postalia een week later ook haar inhaalwedstrijd tegen HTSV (0-5) te winnen. Hierna volgde de merkwaardige uitspraak van de KNVB dat zowel Kamraan als SVGWGEB niet schuldig werden bevonden aan het staken van de wedstrijd en moesten de resterende 32 minuten gewoon uitgespeeld worden.
In deze resterende tijd sloeg echter het noodlot toe want men verloor uiteindelijk met 2-1. Door deze dure nederlaag moest de allerlaatste competitiewedstrijd, uitgerekend tegen koploper Postalia, gewonnen worden om alsnog een beslissingswedstrijd om het kampioenschap af te dwingen.
In eerste instantie leek dit ook te gaan gebeuren want na 20 minuten voetballen kwam SVGWGEB verdiend aan de leiding via een schitterend genomen vrije trap van Richard van Delft. Direct aan het begin van de tweede helft werd de Posalia-keeper, na ee handsbal buiten zijn strafschopgebied, door de scheidsrechter uit het veld gestuurd. De strijd leek definitief beslist toen wederom Van Delft de toegekende vrije trap opnieuw wist te benutten. Toch werd weer eens bewezen hoe raar het soms in de voetballerij kan lopen. Binnen tien minuten kreeg de wedstrijd ineens een geheel andere wending toen Postalia geheel uit het niets de 2-1 scoorde. Niet veel later haalde SVGWGEB-keeper De Vriend de spits van Postalia onderuit, waardoor het uit een strafschop 2-2 werd. Bij deze stand bleef het ook waardoor Postalia voldoende had om de titel in de 1e Klasse B van de HVB definitief te pakken.
De eindstand bovenin de 1e Klasse B HVB was nu als volgt: 1. Postalia 20-30, 2. SVGWGEB 20-28, 3. LenS 20-21, 4. PGS 20-21 en 5. Quick Steps 20-19.
Het seizoen was echter nog niet afgelopen voor het 1e elftal van SVGWGEB want er moest nog worden gestreden in de na-competitie wie Postalia zou gaan volgen naar de Hoofdklasse HVB. Door een poule. SVGWGEB werd ingedeeld in een poule samen met LenS, PGS en Quick Steps. Het team van de vertrekkende trainer Jan van den Oever won met groot machtsvertoon deze nacompetitie en moest nu in een beslissingswedstrijd tegen de winnaar van de nacompetitie uit de 1e Klasse A uit gaan maken wie er zou gaan promoveren.
Deze beslissingswedstrijd tegen “buurman” sv E.O.C. vond plaats op zaterdag 23 mei 1992 op het terrein van Rvv Rijswijk aan de Schaapweg.
Na een gelijk opgaande eerste helft leidde SVGWGEB dankzij een fraaie treffer van middenvelder Kees Voshol. Vlak na rust kwam sv E.O.C. op gelijk hoogte (1-1) en leek deze club de strijd op weg naar de promotie te gaan bewerkstelligen maar ineens stortte het team van trainer Kees Roos als een kaartenhuis in elkaar. In de 72e minuut bracht Bert Vogelaar SVGWGEB op een 2-1 voorsprong en nog geen acht minuten later zette Vogelaar zelfs de 3-1 op het scorebord. De wedstrijd was gelopen en Ruud van Zuijlen (84e minuut) en Fred Hofman (87e) maakte er uiteindelijk nog 5-1 van. Direct na het laatste fluitsignaal volgde er uitzinnige vreugdentaferelen in het kamp van SVGWGEB en werden spelers en trainer op de schouders genomen door het talrijke publiek.
Seizoen 1992-1993
>
De zaterdag Hoofdklasse van de HVB was voor het seizoen 1992-1993 als volgt samengesteld: DORR, Ec-So, HPSV, JAC, Nationale Nederlanden, Nootdorp, Postalia, RVC, Semper Altius, SVGWGEB, SVPTT en TAC’90.
<
Seizoen 1993-1994
>
De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Ariston’80, sv Bohemen, BSC’68, CWP, DHL, DORR, DVJ-Bizon, Nationale Nederlanden, Quick Steps, RAS, SVGWGEB en Vredenburch.
<
Seizoen 1994-1995
<
>
Het einde van SVGWGEB
SVGWGEB had in 1995 op het Julianapark aan de Guntersteinweg haast geen bestaansrecht meer. Vooral de financiële situatie van de club werd steeds slechter. De voetbalvereniging SVPTT zat in hetzelfde schuitje. Na een aantal goede gesprekken tussen beide clubs kwam er uiteindelijk een fusie tussen beide clubs tot stand. Vanaf het seizoen 1995-1996 kwam de nieuwe fusieclub dus tot stand. De naam van de nieuwe fusieclub zou PEC Den Haag gaan worden. De letters PEC stond voor Post Energie Combinatie.
Van S.V.G.W.G.E.B.hebben wij helaas nog geen historie kunnen achterhalen of mogen ontvangen. Als u kunt helpen met de historie van deze amateurclub neem dan a.u.b. contact met ons op via haagse.voetbalhistorie@gmail.com Ook oude foto’s, namen van spelers en mooie verhalen zijn van harte welkom.
Palmares S.V.G.W.G.E.B.
Kampioenschappen:
–
Andere prestaties:
1991-1992 Winnaar nacompetitie 1e Klasse, promotie naar Hoofdklasse HVB
Parade der trainers bij SVGWGEB
1990-1991 Wim Schenderling / Jan van der Oever
1991-1992 Jan van der Oever
1992-1993 Hans de Bruijn
1993-1994 Cees Sprenger
1994-1995 Cees Sprenger
Parade der voorzitters SVGWGEB
1990- ???? I. van Santen
???? – ???? Theo Tetteroo
???? -1995 ?
Terrein waar SVGWGEB heeft gevoetbald:
Sportpark Julianapark, bij de Guntersteinweg op de grens van Den Haag en Rijswijk.
Ereleden SVGWGEB:
>
Zijn we nog naar op zoek…………