Krsv Vredenburch, K.r.s.v.

Rijswijk
01-06-1931 - Heden

 

De oprichting van K.R.V.C.

De voetbalvereniging Bonifacius bleek met het vertrek van kapelaan De Moel in 1921 een zachte dood te zijn gestorven en vervolgens was er een paar jaar niets in Rijswijk. Pas in 1926 kon de draad weer worden opgepakt, toen werd namelijk de voetbalvereniging De Valkeniers opgericht De Valkeniers gingen spelen op het Hoornpark, vlakbij de Rijswijkse wielerbaan. De R.K.V.V. De Valkeniers was een onderafdeling van de St. Josephgezellenvereniging Den Haag VIII, d.w.z. van de parochie St. Gerardus Ma- jella aan de Wenkenbachstraat. Er was een soort samenwerkingsverband met Rijswijk, want veel Rijswijkse voetballers van de St. Bonifatius-parochie speelden bij De Valkeniers.
Kennelijk waren er al snel plannen voor een afscheiding. In het Rijswijkse parochieblad “De St. Bonifatius Klok” schreef kapelaan H.M. van Spanje op 14 juni 1929: “Hoewel aanvankelijk plannen bestonden om onze jongens indien enigszins mogelijk in een eigen club te laten spelen, is het toch om verschillende redenen beter geoordeeld om zeker nog voor dit jaar in “De Valkeniers” te blijven samenwerken”. Een volgend jaar kunnen we dan zien of ons ledental en de financiële draagkracht der kas groot genoeg zijn om zelf te beginnen”. Rond 1930 leek er in Rijswijk ruimte voor een eigen rooms-katholieke sportvereniging: de Katholieke Rijswijksche Voetbal Club (uitgesproken als: Kaa-Er-Vee-See).

Eén van de initiatiefnemers, Gerard Wubben, was lid van van de Rooms Katholieke Voetbal Vereniging Bonifacius (R.K.V.V.B.), die onder leiding stond van de Patronaats-geestelijke Kapelaan De Moel. Gevoetbald werd er op het grote plein voor het patronaatsgebouw  in de Doelenstraat. R.K.V.V.B. speelde niet in competitieverband omdat men niet over een veld beschikte. Omdat het de wens van speler Wubben was om toch ook eens echte tegenstanders te ontmoeten, speelde hij met de gedachte om een nieuwe club op te richten.

Op 1 juni 1931 kwam Gerard Wubben samen met Jan Beijersbergen, Willem Heetkamp, Antoon Trouwborst en de gebroeders Aad, Jan en Theo van der Velde bijeen in hun stamcafé “De Geestbrug” te Rijswijk. De moeder van de gebroeders Van der Velde exploiteerde het café “De Geestbrug” (vlakbij de Geestbrug aan de Voorburgse kant) en daar werd onder het genot van een biertje de oprichting een feit. Er werd dus besloten om een nieuwe voetbalvereniging op te richten onder de naam Katholieke Rijswijkse Voetbal Club (K.R.V.C.), uitgesproken als: Kaa-Er-Vee-See.

Als eerste voorzitter werd gekozen Theo van der Velden, terwijl Jan Beijersbergen werd benoemd tot penningmeester en Gerard Wubben als secretaris. Het scheelde overigens niet veel dat de initiatiefnemers van de oprichting van K.R.V.C. de ‘R’ moesten veranderen in een ‘H’ want in die tijd was de Gemeente Rijswijk zich namelijk met hand en tand aan het verzetten tegen de annexatie-plannen van de gemeente Den Haag.

Voor een tenue werd er gekozen uit een blauw shirt en een rode pantalon.

Hoewel K.R.V.C. officieel op 1 juni 1931 werd opgericht vond de officiële erkenning bij de Diocesaan Haarlemse Voetbal Bond (D.H.V.B.), onderdeel van de landelijke Rooms Katholieke Federatie van Sportverenigingen, pas plaats in september 1931.
Al snel bleek dat een ‘leek’ (Theo van der Velden) van de D.H.V.B. geen voorzitter mocht zijn en zodoende benoemde de bisschop van Haarlem een Geestelijk Adviseur (kapelaan H. van Spanje) als voorzitter van K.R.V.C.

Seizoen 1931-1932

K.R.V.C. startte het seizoen 1931-1932 met twee elftallen aan de Noordweg te Wateringen. In die tijd bestond de Rooms Katholieke Federatie uit 2 Klassen en daaronder de Diocesaan Haarlemse Voetbal Bond uit 5 Klassen.
Het eerste elftal van K.R.V.C. werd in het seizoen 1931-1932 ingedeeld in de 3e Klasse J van de D.H.V.B., samen met DHB 1, GDA 3, LenS 2, PFC 3, TOG 1 en VELO 1.

K.R.V.C 2 werd ingedeeld in de 5e Klasse J en ontmoette daarin AVV 3, GDA 4, PFC 5, RAVA 3, SDC 3, SDS 4, VELO 3 en Westlandia 3.

>

<

>

Al duizenden jaren voor Christus bestonden er balspellen in China en Japan. En uit de Europese middeleeuwen zijn veel verhalen en anekdotes over balspellen bekend. Vrijwel altijd ging het om een mengelmoes van wat we nu rugby en voetbal noemen. Het geboortejaar van het moderne voetbal is 1883 wanneer in Engeland “voetbal” (soccer) zich los maakt van de Football Association (opgericht in 1863). Na twintig jaar wordt voetbal als iets wezenlijk anders dan rugby beschouwd. Vanuit Engeland begint vervolgens een ware zegetocht over eerst Europa en daarna de rest van de wereld. Het was Pim Mulier die in 1883 in Engeland de eerste ronde bal kocht en die mee nam naar Nederland. Daarmee werd hij de symbolische vader van het Nederlandse voetbal. Er bleef echter heel lang veel weerstand. Net als in andere landen werden in Nederland de voetballers vaak bespot. Maar Koning Voetbal was niet meer te stoppen. Al in februari 1894 was er in Rotterdam een internationale wedstrijd tussen een Engels en een Nederlands team.

In het begin van de vorige eeuw, zo tussen 1900 en 1930, was de katholieke geestelijkheid in Nederland fel tegen sport in het algemeen en voetbal in het bijzonder. Er werd ijverig gefulmineerd tegen deze “heidense sport” en de beoefenaars ervan[werden] gemakshalve met bijvoorbeeld alcoholisten op één hoop gegooid en beschouwd als gespuis dat niet deugen wilde, schreef  in 1980 de voorzitter van de KNVB afdeling ‘s-Gravenhage over deze periode.

De kerken – niet alleen de katholieke! – reageer- den buitengewoon verkrampt op de aandacht voor het lichaam en het lichamelijke. Nu kun je je daarbij nog iets voorstellen als je denkt aan de uit Duitsland overgewaaide ‘Körperkultur’, mannen met snorren in strakke maillots, waar later overigens turnen en (heil) gymnastiek uit is voortgekomen. Maar voetballen? Een gezonde geest in een gezond lichaam was nog lang geen gevleugeld woord.

Het was echter een achterhoedegevecht dat de bisschoppen en pastoors (en dominees) zouden gaan verliezen. Sport werd steeds populairder. De voetbalwedstrijd Nederland-België, de eerste was in 1905, werd een fenomeen. Het land stond op z’n kop als de Rode Duivels op bezoek kwamen of als onze jongens in de hel van Deurne de eer van Holland hoog moesten houden. Het “Hup Holland hup” klonk ook uit roomsche kelen. De radio die in de jaren twintig steeds algemener werd, droeg daar sterk toe bij. De eerste voetbalverslaggever, Han Hollander, was in die tijd een beroemdheid. En in de bioscoop waren flitsen te zien van de prestaties van onze jongens.

Ook wielrennen was razend populair. Er waren wel tien wielerbanen in Nederland, waaronder die van Rijswijk (1921-1940). De grootste aanjager voor de Nederlandse sport was ongetwijfeld de Olympische Spelen die in 1928 in Amsterdam werden gehouden. Maar ook hier veel tegenwerking: de regering was tegen, onder andere omdat er op zondag gesport zou worden. En de antirevolutionairen waren tegen vanwege de “heidense oorsprong” van sport en omdat er vrouwen meededen. De Spelen werden desondanks een ongekend succes.

Kortom, er was geen houden aan en overal werden neutrale voetbalverenigingen opgericht waar ook “roomsche” jongens – vaak stiekem – gingen spelen. De Kerk moest wel overstag en parochiegeestelijken kregen de opdracht om als het nodig was een katholieke voetbalvereniging op te richten: als het maar om het spel zou gaan en niet om de punten! Er mocht daarom alleen in “roomsch verband” en niet in algemeen competitieverband worden gespeeld en vanzelfsprekend al helemaal niet om geld. Bij dat laatste vonden zij steun bij de grote man van de (neutrale) voetbalbond, Karel Lotsy, die fel tegen beroepsvoetbal was. Dat zou de frisse, eenvoudige Hollandse jongen maar bederven. Zoals bekend bleef dit tot ver na de Tweede Wereldoorlog het officiële standpunt van de KNVB, met als gevolg dat Nederland al die tijd een dwerg onder de voetballanden bleef.

Voetbal in Rijswijk

In het seizoen 1906-1907 speelde VUC (Voorwaarts Utile Dulce Combinatie) haar wedstrijden op een weiland aan de Kerklaan, ongeveer ter hoogte van de huidige Emmasstraat/ Julianastraat. Daarbij ging het om Haagse spelers, maar ook Rijswijkse jongens wilden graag voetballen. In 1919 werd de neutrale vereniging Rijswijk  opgericht waar enkele katholieke jongens bij speelden. Er waren bovendien Rijswijkers actief bij DHL (1915), Graaf Willem II/VAC (1912) en Wilhelmus (1913). Het is niet duidelijk waarom er in Rijswijk in die jaren geen katholieke voetbalvereniging van de grond is gekomen.

De eerste schaarse berichten over katholiek voetbal komen uit de jaren 1918-1921 toen J.C. de Moel kapelaan in Rijswijk was. Onder zijn leiding voetbalden een stuk of twintig jongens – in het kader van patronaatswerk – op het pleintje bij het Patronaatsgebouw aan het einde van de Doelen- straat. Dit clubje dat de naam V.V. Bonifacius had, speelde echter nooit competitie, wat voor sommige spelers reden was om af te haken en elders een vereniging te gaan zoeken. Er werd – wat we nu zouden noemen – straatvoetbal en bedrijfsvoetbal gespeeld. Veel meer is niet bekend, maar wel weten we dat V.V. Bonifacius meedeed met wedstrijden om de Residentiebode-beker. De Residentiebode was een katholiek regionaal dagblad.

De wedstrijden werden gespeeld op het veld waar voetbalvereniging R.I.A.(Roomsch In Alles) speelde. Dit veld lag bij de Prinsenvijver, ongeveer ter hoogte van het benzinestation aan de Burgemeester Elsenlaan. Toen deze weg werd aangelegd, is een groot gedeelte van de Prinsenvijver gedempt. De anekdote dat er een kano in de vijver lag om de bal uit het water te halen, zou dus heel goed kunnen kloppen.

Het vinden van een veld was het grote probleem voor de clubs in die tijd. Noch de kerkelijke, noch de burgerlijke overheid waren immers blij met de opkomst van de sport. Er kwam van die kant dan ook weinig steun, eerder tegenwerking bij het vinden van een geschikt voetbalveld. Waarschijnlijk speelde R.I.A. om die reden in Rijswijk, want voor zover bekend hoorde deze club bij de H. Martha-kerk aan de Hoefkade (nu parochie St. Willibrord).

De nieuwe club wordt opgericht op 1 juni 1931. In september 1931 wordt zij door de Diocesane Haarlemse Voetbal Bond erkend en in april 1932 worden statuten en reglement bisschoppelijk goedgekeurd.

In alle verhalen over het begin van K.R.V.C. komt terug dat de vereniging is opgericht in een café. De moeder van de broers Jan en Theo van der Velde exploiteerde het café “De Geestbrug” (vlakbij de Geestbrug aan de Voorburgse kant) en daar werd onder het genot van een biertje de oprichting een feit. Daarmee zou vanaf het allereerste begin de gezelligheid een belangrijk kenmerk van K.R.V.C. – en later Vredenburch – zijn geweest. Burgemeester Bogaardt schrijft in het jubileumboekje uit 1956: “K.R.V.C. is het niet in de eerste plaats te doen om de sportieve prestaties, doch in de aller eerste plaats haakt zij naar sportief spel”.

De aftredende voorzitter Adriaan van der Voort meldt in 1962 dat Vredenburch voor de keuze stond of gezelligheidsvoetbal, of prestatievoetbal te gaan spelen. En vele jaren later (in 1991) vertelde de toenmalige trainer Frank Kuyl dat hij gewaarschuwd werd, toen hij bij de club zou gaan werken. De spelers zouden meer geïnteresseerd zijn in gezelligheid dan in grootse prestaties! Het eerste bestuur van K.R.V.C. bestond uit Theo van der Velde (voorzitter), Gerard Wubben (secretaris) en Jac Beijersbergen (penningmeester). Maar de heren hadden buiten de kerkelijke waard gerekend. Een leek mocht in die tijd in begin sel geen voorzitter van een katholieke vereniging zijn. Dat was uitsluitend voorbehouden aan een priester: de Geestelijk Adviseur (altijd geschreven met hoofdletters). Toch werd kapelaan J.N. Verkley pas drie jaar later in mei 1934 voorzitter van K.R.V.C. In de periode 1931- 1933/1934 speelden er twee problemen. De eerste was een financiële. Door de bouw van het nieuwe patronaatsgebouw “Pax Intrantibus” (1930) was er geen ruimte voor de parochie om nieuwe financiële verplichtingen aan te gaan: een voetbalvereniging met een veld en een kleedgebouw. Dat de kapelaan voorzitter moest worden van de club, was het tweede probleem. In 1933 blijkt de zaak opgelost en is K.R.V.C officieel een onderafdeling van de St. Josephgezellen geworden. Het Kolpingblad – het blad van de St. Josephgezellen – van 21 oktober 1933 meldt: “De reeds enige jaren bestaande (K)atholieke (R)ijswijksche (V)oetbal (C)lub is onlangs onderafdeling der Gezellen Vereeniging geworden. De leden van K.R.V.C. waren reeds voor een groot gedeelte Gezellen. Thans zijn weer enige K.R.V.C-ers tot de Gezellen Vereeniging toegetreden. Moge dit voorbeeld navolging vinden”.

De tekst kan op verschillende manieren worden gelezen, maar voetballen lijkt niet het eerste doel van de vereniging. Hoe het ook zij, deze situatie: een kapelaan als voorzitter zou tot in oorlog blijven bestaan. Vanaf najaar 1933 schrijft de kapelaan dan ook berichtjes over K.R.V.C. in het parochieblad.

De club was nu opgericht, maar wel moest er nog een veld worden gevonden. Het lijkt er op dat de oprichters al wisten dat zij het oude veld van VELO aan de Noordweg in Wateringen konden huren. Dit veld, een weiland, werd door VELO voor 250 gulden per jaar gehuurd van boer W. Maat voor gebruik op zondag van 12.00 tot 16.00 uur. Onverbiddelijk ging om 16.00 uur het hek open en konden de koeien er weer gaan grazen. Dat K.R.V.C. het huurcontract van VELO heeft overgenomen, ligt voor de hand. Ook het gebruik van de koeienstal van Maat als kleedgelegenheid, kon geregeld worden, maar de vereniging kocht al snel een houten keet. Dit kon omdat er een startkapitaal van een paar honderd gulden was dankzij o.a. een lening van Jhr. von Fisenne en enkele giften van vaders en ooms. Alles was geregeld, nu moest er nog worden gevoetbald. K.R.V.C. werd ingedeeld in de derde klasse J van de Diocesane Haarlemse Voetbal Bond (een diocees is een bisdom). Min of meer in navolging van de neutrale Nederlandse Voetbalbond (de NVB, de K van Koninklijke ontbrak toen nog) was er een landelijke competitie met twee landelijke klassen: de Interdiocesane Voetbal Competitie Bond. Per bisdom hoorden daar één of meer bonden onder, die dan weer onderverdeeld waren in klassen. In het bisdom Haarlem, waar Rijswijk toe behoorde, waren er negen klassen. De kampioen van de eerste klasse diocesaan had het recht te promoveren naar de Interdiocesane Bond.

De tegenstanders in de derde klasse J waren: PFC-3, Velo-1, Lenig en Snel-2, GDA-3. DHB-1 en TOG-1. De allereerste officiële wedstrijd was tegen Velo uit. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar het werd een saaie 0-0.

Veldproblemen Al heel snel kon K.R.V.C. het terrein aan de Noordweg verlaten, omdat er een veld aan de Van Vredenburchweg beschikbaar kwam. Althans dat was het plan. Het weiland, eigendom van Bouwmaatschappij Hofstad, werd door boer Jansen voor zijn koeien gebruikt. Deze was bereid het door te verhuren aan de vereniging. Maar het probleem was dat Hofstad zich het recht voor behield om de huur met een termijn van zes weken op te zeggen. Hofstad speculeerde er namelijk op dat de gemeente Rijswijk er zou willen bouwen. Toen duidelijk werd dat daar geen sprake van was, kwam er schot in de zaak. Dankzij de inspanningen van de gemeenteraadsleden Smulders sr. en Henri ter Hall ging de gemeenteraad akkoord met het huren en toewijzen van het terrein aan K.R.V.C. Het voorstel haalde het net, met één stem meerderheid. Voetbal was in de Rijswijkse gemeenteraad nog niet erg populair. Enige K.R.V.C-ers knapten vervolgens de “zandvlakte” op, maar helaas het veld bleek bij opmeting door de Bond te klein. Ook dit probleem werd opgelost en zo kon op 17 september 1933 de G.A., kapelaan J.N. Verkley, het terrein inzegenen.

Het programma van die zondag zag er als volgt uit:

  • 7.30 uur: H. Mis voor het Geestelijk welzijn der Leden en Begunstigers.
  • Na de H.Mis algemene H. Communie.
  • 9.00 uur: Gemeenschappelijk ontbijt.
  • Na het ontbijt wordt er een foto gemaakt.
  • 12.30 uur: Inwijding van het terrein.
  • 13.00 uur: Wedstrijd van het gecombineerde 2e en 3e elftal.
  • 14.15 uur: K.R.V.C. 1 tegen De Valkeniers 1. Daarna volksspelen voor de Junioren.

De vereniging had nu een eigen veld. Met dit ene veld heeft de vereniging het tot 1955 moeten doen. Pas toen kon een tweede veld in gebruik worden genomen.

Jaren dertig

De bestuursvergadering van 7 mei 1934 is de eerste waar de kapelaan formeel optreedt als voorzitter. Op deze vergadering doet A.v.d. Sman het voorstel om Ben Eijken aan te wijzen als voetbaltrainer. Dit ontmoette verschillende bezwaren o.a. dat de genoemde heer lid zou zijn van den voetbalvereniging Rijswijk. Besloten werd den heer Eijken over een en ander eens te polsen en op de zaak nader terug te komen. Op de bestuursvergadering van 6 juni 1934 meldt de Geestelijk Adviseur dat de heer Eijken graag trainer wil worden. Wat waren dan de bezwaren? Ben Eijken was een getalenteerde voetballer die speelde bij het neutrale “Rijswijk”, en o.a. geselecteerd was voor het Interdiocesane elftal. Vooral het lid zijn van deze neutrale club werd hem kwalijk genomen. Kennelijk was er een goed gesprek geweest tussen de G.A. en Eijken, maar toch werd de laatste pas in 1937 lid van K.R.V.C.

Op het einde van het seizoen 1933-1934, op 23 mei 1934, wordt de eerste echte  jaarvergadering gehouden met o.a. ook een bestuursverkiezing. Over de voorzitter hoefde niet te worden gestemd. Dat werd, als opvolger van Jacobus (Koos) Beijersbergen, de vice-praeses van de St. Josephgezellen, kapelaan Verkley dus.

Beijersbergen, die al in september 1931 Theo v.d. Velde als voorzitter was opgevolgd, wordt nu secretaris-penningmeester. W. Schuimer wordt 2e secretaris en Kan terreincommissaris. Tot commissarissen worden gekozen A. v.d. Sman, J. van Leeuwen en C. Fagel. Smulders sr. wordt aan het bestuur toegevoegd namens de St. Josephgezellen en A. Hoornweg namens “De Jonge Wacht”. De aanwezigen, onder wie 30 voetballers, gaan met de onderlinge verdeling van de functies akkoord. Kap. Verkley nam hierna het woord en gaf ter algemene geruststelling te kennen, dat zijn verkiezing als voorzitter niet was een kwestie van opdringen, maar eenvoudig een pro-form aangelegenheid en dat hij het eigenlijke voorzitterschap volkomen aan de Heer Beijersbergen toevertrouwde.

Bij de start van het seizoen 1934-1935, op 16 september 1934, zijn de oprichtings- en bestuursperikelen (eindelijk) achter de rug. De vereniging start dit tweede seizoen met zeven elftallen. Er komt nu een betaalde trainer, de heer Smit, die bovendien ook de afdeling atletiek zal gaan trainen. Het is onduidelijk wat er met trainerEijken is gebeurd. De nieuwe trainer is helaas geen succes. Al in november wordt Smit toegesproken door commissaris C. Fagel, want bestuur en spelers zijn ontevreden over hem. Zijn theorie en oefeningen zijn erg ouderwets. Desalniettemin wordt het eerste elftal kampioen. Overigens wordt in het najaar 1935 het contract met deze trainer opgezegd.

De notulen van de nu volgende jaren geven het gebruikelijke beeld van veel klein leed: er wordt slecht getraind, er moet beter worden afgeschreven, er worden schorsingen opgelegd, er zijn leden die hun contributie niet of slecht betalen, de elftalcommissie functioneert niet goed, er lopen bestuursleden boos weg (zoals in 1938 C.K. Smulders en L. Smulders en in 1940 W. Schuimer) of ze worden weg gestuurd enz. De notulen van 70 jaar later zijn in feite niet anders, alleen de toon misschien.

Einde 1934 is er wel een merkwaardig conflict. Kapelaan Eppings, de G.A. van “De Jonge Wacht” en de Verkenners, vindt dat als jongens 12 jaar zijn geworden ze naar de Verkenners of De Jonge Wacht moeten. Als ze “op voetbal” gaan, mist hij de contributie. Zijn collega Verkley zit in een lastig parket. De zaak wordt geschikt. De penningmeester van K.R.V.C. zal jaarlijks de gemiste contributie aan kapelaan Eppings overmaken. Langzamerhand wordt K.R.V.C. een gewaardeerde en bekende vereniging in de regio. Dit laatste zeker ook omdat K.R.V.C. een eigen spelersbus had. Deze bus was aan de vereniging geschonken door Dorus Beijersbergen. Geen andere vereniging in de buurt kon voor zijn spelersvervoer over een 16-persoonsbus beschikken.

Al snel zijn er plannen voor een nieuw en groter clubhuis. De twee keten – één voor het omkleden en één als een soort consumptietent – voldeden niet goed. Bovendien was er geen water, waardoor spelers zich niet konden wassen. In 1934 wil de gemeente wel een pomp aanleggen. J. Beijersbergen stelt dan voor om de pomp tussen de twee lokalen te laten plaatsen en de ruimte tussen de twee gebouwtjes met schotten af te scheiden. Een lumineus idee!

In 1936 wordt besloten een nieuw clubhuis te bouwen. Ook zal er waterleiding worden aangelegd, zodat het baggerwater uit de pomp verleden tijd wordt. Voor de bouw is f. 600, – beschikbaar, waaronder een lening van f. 415,- uit de pot van de Josephgezellen. Dat is echter te weinig om het plan van aannemer J. Weber uit te voeren. Daarop biedt A. v.d. Sman aan het meerdere, f. 350 -, aan de vereniging te lenen, welk voorstel in dank wordt aangenomen. Het wordt een clubhuis met 50 aparte kleedhokjes. Het werd in die tijd be- ter geacht als elke speler een eigen kleedhokje had, schrijft Jan Witteman met veel gevoel voor understatement. Dit clubhuis zou meegaan tot 1955.

In deze jaren speelt (en blijft spelen) het tekort aan velden. Er wordt van alles geprobeerd. Buur- man Van Leeuwen wordt door de vice-praeses benaderd voor een juniorenveld: missie mislukt. Er is een plan om de velden te draaien: de gemeente gaat niet akkoord. Er wordt een plan ontwikkeld in de buurt van Ypenburg: de oorlog komt er tussen en in 1947 wordt het plan in de ijskast gezet. Gelukkig helpen de (neutrale!) collega’s van V.V. Rijswijk door vaak een veld ter beschikking te stellen voor de junioren. En ook De Valkeniers stelt geregeld een veld voor de junioren beschik- baar. Op zich is dit laatste wel pikant, want er zijn in deze jaren steeds wrijvingen met De Valkeniers. Toen K.R.V.C. werd opgericht, heeft kapelaan Verkley de Rijswijkse jongens voor K.R.V.C. “geronseld”, althans in de ogen van De Valkeniers. Bovendien speelden er onderhuidse sentimenten en rivaliteiten tussen “Hagenezen” en Rijswijkers! Positief is dat in 1937 en 1938 het eerste elftal kampioen werd.

De oorlog Voor velen ging tijdens de oorlog het gewone leven min of meer zijn gangetje. Er werd ook gevoetbald. Het Nederlands elftal speelde de traditionele wedstrijden tegen de Rode Duivels en de competitie ging gewoon door. In het najaar (1940) is er een probleem. Beijersbergen meldt dat K.R.V.C. is ingedeeld bij neutrale verenigingen. Daarom zal het eerste elftal waarschijnlijk gaan spelen in de 1e klasse Haagsch in katholiek verband. Klaarblijkelijk was dit een kwestie, want kapelaan Kragtwijk meldt in de bestuursvergadering van 1 oktober 1940 dat er een bevel van de bisschop is dat er uitsluitend tegen katholieke verenigingen mag worden gespeeld. Er wordt besloten contact te zoeken met Velo, GDS, Westlandia, AVV en L. en S. en te proberen gezamenlijk op te trekken. De heer Lelieveld, die al in eerdere vergaderingen had gepleit voor voetballen tegen neutrale clubs, dacht hardop dat “de Geestelijkheid en voetbal ieder apart stonden”. Dit was niet juist volgens de kapelaan. “De gevaren die aan neutraal voetbal verbonden waren, waren groot en juist de Geestelijkheid moest hiervoor waken”. Het bestuurslid F. v. d. Linden was het hiermee niet eens, waarop de Eerwaarde zich af vroeg of hij hier zat met vrienden die de belangen der vereniging behartigen daar hij anders zijn werk wel kon neerleggen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling: Hier werd zand over geworpen, maar niet genoeg, want in de bestuursvergadering van 29 mei 1941 is er weer ruzie over dit onderwerp en in de algemene ledenvergadering van 30 september 1941 wijst kapelaan Kragtwijk daarom nog eens op de gevaren van het spelen tegen de neutralen, ¦o.a. gemengde verkering.

Overigens is het feest ter gelegenheid van het tienjarige bestaan een flop. Op de feestavond heeft de kapelaan voor het merendeel vreemden gezien en niet, zoals het hoorde, de K.R.V.C.-familie. Bovendien is er geld verdwenen. Daarom treden bestuursleden af of worden geroyeerd en er wordt aangifte gedaan van fraude.

In 1942 worden de St. Josephgezellenverenigingen door de bezetter verboden. De aan de St. Josephgezellen verbonden voetbalverenigingen mogen zelfstandig verder gaan, maar dan wel onder de paraplu van de NVB of de HVB. Terugkijkend is het voor het niveau van het voetbal een goede ontwikkeling geweest dat de neutrale bond en de diocesane bonden samen gingen, ook al gebeurde dat onder dwang van de bezetter. Voor de katholieke clubs was het een sportieve verbetering, want de neutrale verenigingen waren over het algemeen conditioneel en speltechnisch veel beter.

Ook werd in de oorlog het systeem van een kapelaan als voorzitter afgeschaft. Kapelaan Kragtwijk neemt per 1 januari 1943 officieel ontslag als voorzitter. Op voorstel van F. v.d. Linden wordt Koos Beijersbergen unaniem en zonder stemming tot voorzitter gekozen. De rest van het bestuur bestaat uit: F.v.d. Linden secretaris, W. Bronsveld penningmeester, H. Hulsker wedstrijdsecretaris, A. v.d. Sman 2e secretaris, P. Lelieveld 2e voorzitter en B. Eijken commissaris.

Zo werd Beijersbergen voor de tweede keer voorzitter. Deze slager met de winkel op de hoek Kerkstraat/Schoolstraat was samen met zijn broers en zussen actief in het verzet. Zij werden verraden en op een dag deed de Sicherheits-Polizei een inval. Koos en Henk waren niet thuis, maar zijn broer Dorus en zijn zussen werden gearresteerd. Later is Dorus als represaille voor de aanslag op Rauter gefusilleerd. Daarmee verloor K.R.V.C. een harde werker voor de club. Omdat Koos na de inval was ondergedoken, moest er ook een andere voorzitter worden gekozen. Dat was alle- maal niet zo gewoon. Plotseling was de oorlog erg dichtbij. De toenmalige jeugdtrainer A. Penders werd bereid gevonden voorzitter te worden.

Op de Algemene Ledenvergadering van 7 september 1943 stipt de voorzitter, dan nog Beijersbergen, voor het eerst de oorlog aan. Heel voorzichtig: “Voorzitter memoreert de door de omstandigheden afwezige leden en stelt vast dat K.R.V.C. ondanks de moeilijke jaren er gunstig voorstaat”.

Hij is zo omzichtig, omdat er bij het minste of geringste een vergaderverbod kon worden opgelegd. Voor iedere ledenvergadering moest toestemming gevraagd worden aan de Procureur Generaal in Den Haag. Deze werd meestal wel verleend, mits geen onderwerpen van politieke aard worden behandeld. Ook de Geestelijk Adviseur is in april 1944 voorzichtig. Van diverse leden, die in het buitenland (sic) waren, moest hij de groeten over brengen. Hij vroeg om deze vrienden daarginds niet te vergeten en hen eens een brief te sturen. De vergadering besluit om uit de kas een bedrag te trekken voor het zenden van pakketten naar de jongens in Duitsland.

Wat duidelijker is de voorzitter op de jaarvergadering van 30 juli 1944. Uit de notulen: “De voorzitter heet allen welkom. Hij had gehoopt van het jaar alle leden hier het welkom te kunnen toeroepen. Helaas is dit nog niet mogelijk, daar er nog steeds vele leden in het buitenland verblijven. Hij hoopte het volgend jaar op de aanwezigheid van allen. Met enkele woorden herdacht de voorzitter het overlijden van het lid Ch. Holtkamp, die we blijvend zullen moeten missen”. De leden hebben een bedrag bij elkaar gebracht zodat er H.H. Missen kunnen worden opgedragen voor zijn zielenheil. Maar er speelt nog iets. De heren v. d. Linden, Lelieveld en Hulsker, toch jarenlang steunpilaren van de vereniging, hebben ontslag gekregen. De heer A. v.d. Sman, erelid, vraagt wat de politiek te maken heeft met dit ontslag. De voorzitter antwoordt dat er geen sprake is van politiek en dat het ten strengste verboden is om binnen de vereniging over politiek te praten. Uiteindelijk eindigt de vergadering in grote verwarring.

Op verzoek van enkele leden is er een nieuwe ledenvergadering op 21 augustus 1944. Ook deze vergadering is uiterst onaangenaam. De heer C. Nijman is boos omdat één der bestuursleden lid van het N.A.F. blijkt te zijn. Kapelaan Wüst, de nieuwe G.A., meent dat als bedoeld lid deel uitmaakt van het N.A.F. dit het bestuur niet bekend was op het tijdstip zijner bestuursbenoeming. Het Nationaal Arbeids Front behoorde, zoals Lou de Jong het noemt, tot de foute sector. Het werd op 1 mei 1942 opgericht en bestond uit een samen- voeging van het Rooms-Katholieke Werklieden- verbond, het Christelijk Nationaal Vakverbond en het NVV, welke organisaties per diezelfde datum werden opgeheven.

De motie van wantrouwen door Nijman ingediend haalt het net niet: 15 voor en 17 tegen.

Na de oorlog. Na deze vergadering van 21 augustus 1944 is de eerste bestuursvergadering pas weer op 6 augustus 1945 en de eerste Algemene Ledenvergadering op 20 mei 1946. De eerste naoorlogse jaren waren niet de beste voor K.R.V.C. Integendeel, er was veel onderlinge onmin. Op zeker ogenblik was er zelfs sprake van opheffing van de vereniging. Er waren namelijk plannen om in de Haagse regio één grote katholieke voetbalvereniging op te richten. Een soort r.k. F.C. Den Haag.

In het jaarverslag 1945-1946 is sprake van verschillende donkere punten, terwijl er maar hier en daar sprake is van dat de zon even tevoorschijn komt. Het veld is geruïneerd , maar dat zal de gemeente gaan opknappen. Doelen en de palen van de ballenvangers zijn in de hongerwinter opgestookt. Er zullen nieuwe gekocht moeten worden. Aan de KNVB wordt gemeld dat het veld hopelijk in oktober 1945 weer klaar is. De keet moet verplaatst worden. De kosten daarvan, f. 1500,- , wil de pastoor renteloos voorschieten op voorwaarde dat er jaarlijks f. 200,- wordt terug betaald. Er is een groot gebrek aan voetbalschoenen en ballen. Veel leden hebben bovendien bedankt en daarom zullen er maar drie elftallen worden ingeschreven. Met enige verontwaardiging wordt geconstateerd dat er nogal wat leden naar V.V. V.O.G.E.L. zijn overgelopen. K.R.V.C. moest in 1944 op last van de “Subcommissie uit de Terrein Toezicht Com- missie” van de NVB haar veld delen met V.V.. V.O.G.E.L.(Voor ons genoegen en lust). Deze voetbalvereniging uit Den Haag kon daar vanwege het Sperrgebied niet langer meer spelen. Voor straf mag V.V. V.O.G.E.L. nu niet meer op het veld van Vredenburch spelen. Het bestuur wordt herkozen met uitzondering van de heren Eijken en Wubben die zich niet beschikbaar stelden. Voor het voorzitterschap zijn er twee kandidaten, A. Penders en J. Beijersbergen. Met 35 tegen 6 stemmen wordt Penders gekozen, wat door Beijersbergen toch als uiterst pijnlijk zal zijn ervaren. Maar als een duikelaartje kwam “Ome Koos” weer terug. In 1948 treedt Anton Penders onverwacht (?) af en wordt Beijersbergen weer voorzitter. Voor de derde keer!

CIMG0343Elftalfoto K.R.V.C. begin jaren vijftig. Wie weet voor ons alle namen op deze foto? Bovenste rij staat, vierde van links, staat André Scheffers, naast hem, derde van rechts dus, armen in de zij, moet Aad Hogenvorst zijn.

Sportief gezien waren het ook moeilijke jaren, omdat er spelers naar Nederlandsch-Indië waren gestuurd. Dit gedoe had ook zijn weerslag op de sportieve prestaties. Het eerste elftal degradeerde in 1951 naar de HVB. Pas in 1954 promoveerde K.R.V.C. (weer terug) naar de 4e klas KNVB.

Positief was dat twee leden, H. Nijman en L. van Houdt, werden geselecteerd voor het Haagse elftal. Groot probleem blijft het gebrek aan velden. In het seizoen 1950-1951 spelen er 6 seniorenelftallen, 8 juniorenelftallen en 2 pupillenelftallen op één veld. Pogingen om een terrein van het landgoed “Den Burcht” van de paters Salesianen en de familie Von Fisenne te verwerven mislukken. Het nieuwe plan is nu om het naastgelegen terrein van de heer Zoetemelk te kopen. Als dat zou lukken dan zouden er sloten gedempt en de weg tussen de velden opgeheven moeten worden. Dit plan wordt door de gemeente afgekeurd.

Dus ook het seizoen 1952-1953 moet er op één veld gespeeld worden, maar nu hielpen de buren Te Werve en Rijswijk en voor 1953-1954 is een veld van v.v. Rijswijk  beschikbaar voor de junioren op zondagen vanaf 12 uur.

In 1952 wordt de vereniging ook een rechtspersoon. Niet langer zijn de bestuursleden hoofdelijk aansprakelijk. Dat was ook wel noodzakelijk, want er zou een tweede veld komen en er werd een nieuwe clubtent gepland, waar grote kosten voor gemaakt moesten worden. Bovendien groeide het aantal leden hard en daarmee ook de bedragen die er in de vereniging omgingen.

Tijdperk Van der Voort (1953-1962)

In hetzelfde jaar 1952 wordt ook steeds duidelijker dat de oppositie tegen de voorzitter toeneemt. Deze besluit het jaar daarop af te treden. Tot nieuwe voorzitter wordt met 64 van de 65 stemmen op 15 juni 1953 gekozen: Adriaan van der Voort.

Deze wisseling van de wacht is het best te verklaren als een generatiewisseling. Beijersbergen (en zijn achterban) had in wisselende samenstellingen ruim twintig jaar de club bestuurd. De stijl van besturen was autoritair, weinig open want “ons kent ons” en financieel en organisatorisch gezien amateuristisch. Bovendien was de gemeente Rijswijk sterk gegroeid waardoor er “nieuwe” Rijswijkers lid waren geworden van de club. Deze nieuwe leden hadden niet veel met deze ‘oude ‘mannen. Overigens wordt Beijersbergen op 16 juli 1956 via een unaniem besluit tot erelid benoemd.

Onder leiding van de zeer succesvolle zakenman Adriaan van der Voort gaat K.R.V.C. een nieuwe fase van haar bestaan in. De problemen die er met de gemeente waren over de plaats van het nieuw geplande clubhuis worden aangepakt. Om geld binnen te krijgen worden er fancy-fairs en loterijen gehouden. De “Penalty Goal Girls” helpen bij het organiseren van deze en allerlei andere activiteiten. Er wordt niet al te lang gedraald bij het rond krijgen van de financiering: een forse hypotheek wordt afgesloten. In maart 1955 start de werkploeg met de bouw en in slechts 125 werkdagen bouwen de 113 (!) vrijwilligers de nieuwe clubtent op. Op 3 september 1955 wordt het nieuwe clubhuis door de G.A., kapelaan P. de Lange, ingezegend en door burgemeester Bogaardt officieel geopend. En iets nieuws, om spelers voor het eerste elftal te behouden neemt de firma v.d. Voort enkele van hen in dienst. (In feite een ondermijning van het zuivere amateurisme). Op 7 mei 1955 stelt het bestuur voor de naam K.R.V.C. uit te breiden met “Vredenburch”. In de ledenvergadering blijken er maar 7 leden tegen te stemmen. Het kan haast niet anders dan dat met de nieuwe naam een grotere naamsbekendheid werd nagestreefd, met als bijkomend voordeel een verwijzing naar het com- plex dat in de loop der jaren aan de Van Vredenburch was ontstaan. Dat met de naam in het bijzonder de 19e -eeuwse burgemeester geëerd zou worden, lijkt erg onwaarschijnlijk. Deze was namelijk bepaald niet op de hand van de rooms-katholieken! Tientallen jaren heerste er op de Van Vredenburchweg een beschaafde concurrentie tussen de protestante familie Van Vredenburch en de katholieke familie Von Fisenne.

In de bestuursvergadering van 20 december 1955 worden plannen gesmeed voor de viering van het 25-jarig jubileum. Het feest zal gevierd worden op zondag 3 juni 1956. In het voorlopige programma staat ‘s Avonds een feestavond met dans na. Vermoedelijk een cabaretgezelschap. Een revue is bezwaarlijk wegens het missen van een volledig archief. In de oorlog is dit door de Duitsers bij Beijersbergen weggehaald.

In 1956 bestond K.R.V.C. Vredenburch dus 25 jaar. Het jubileum, dat begon met H.H. Missen, werd groots gevierd. Er waren feestavonden voor de jeugd en de ouderen gingen dansen in de Stadsdoelen in Delft onder leiding van dansleraar Loek Wesseling sr. Verder waren er toernooien, demonstraties en vriendschappelijke wedstrijden. Er verschijnt een klein gedenkboekje. Eigenlijk was de enige domper op de feestvreugde de degradatie van het eerste elftal naar de HVB. Nu duurde het verblijf echter maar één jaar, want op 26 mei 1957 werd Vredenburch kampioen en speelde daardoor in 1957-1958 weer in de 4e klas KNVB. En tot verrassing van iedereen wordt het eerste elftal meteen kampioen. Na het spelen van promotiewedstrijden speelde Vredenburch voor het eerst in de clubhistorie in de derde klasse en wist zich in het seizoen 1958-1959 daarin te handhaven.

Door de komst van de afdeling honk- en softbal in 1959 wordt de officiële naam nu: K.R.S.V. Vredenburch.

Met ingang van het seizoen 1959-1960 heeft Vredenburch een derde veld en vanaf 1960 zelfs een vierde. Dit was ook hard nodig want de vereniging werd steeds groter. De belangrijkste oorzaken: de geboortegolf, de grote katholieke gezinnen en de explosieve uitbreiding van Rijswijk onder leiding van “bouwburgemeester” A. Bogaardt. Ook speelt mee dat steeds meer ouders zijn gaan vinden dat hun kinderen aan sport moeten doen. Dat is goed voor hen. Meisjes gaan turnen en handballen en de meeste jongens gaan voetballen. In pakweg dertig jaar tijd is er in de houding tegenover sport wel het een en ander veranderd.

Op de ledenvergadering van 25 juni 1962 treedt Van der Voort als voorzitter af. Het bestuur stelt W. Minderman kandidaat, maar de vergadering kiest E.A. van Benschop tot voorzitter (75 tegen 37 stemmen).

Periode Van Benschop (1962-1972)

Esaias (“Jas”) van Benschop, broer van het erelid C. van Benschop, leidt de vereniging zo’n tien jaar. Het is een betrekkelijk rustige periode voor de vereniging. Er zijn de gebruikelijke perikelen met trainers, de leden van de elftalcommissie e.d. Meerdere malen roept de voorzitter de leden op om geen oppositie binnen de vereniging te voeren: “Geen clubjes binnen de club”.

Van Van Benschop was bekend dat hij geen voorstander was van een honkbal- en softbalafdeling. Een paar maal was er zelfs sprake van een flinke botsing. Het is dan ook niet verrassend dat hij niet veel moeite gedaan heeft deze afdeling te behouden toen de belangstelling terug liep. In 1968 werd deze afdeling die in 1959 was opgericht, weer opgeheven. En ook ziet “zijn” bestuur in februari 1972 geen noodzaak voor damesvoetbal bij Vredenburch.

Vredenburch 1 seizoen 1965-1966. Staand v.l.n.r. Joop Nederpelt(trainer), Ben Goossen, Ton van Benschop, Paul Overbeek, Herman Hartogh, Eric Collignon, Ton Bustin, Aad Briedé, Sjaak Hauser en Loek van Houdt(leider). Zittend Vincenth van Lith(grensrechter), Ben Verbakel, Kees van Benschop, Leo Noort, Cees van Benschop en Sjef van Domburg.

In deze jaren worden de inkomsten uit de toto voor de vereniging steeds belangrijker. Op vrijdag moesten alle rijtjes zijn ingevuld, gecontroleerd en worden weggebracht naar een totokantoor op de Suezkade in Den Haag. En zondags was het dan om half 5 luisteren geblazen wanneer Frits van Turenhout met zijn karakteristieke stemgeluid de uitslagen bekend maakte. Henk en Thea de Kievit hebben 23 jaar lang deze klus voor de vereniging gedaan. Waarmee zij een fors bedrag ten bate van Vredenburch hebben binnen gehaald!

In juni 1971 viert Vredenburch zijn 40-jarig bestaan. In de bestuursvergadering vlak daarna wordt geconstateerd dat het feest zeer geslaagd was. In deze jaren kan de club de toeloop van nieuwe leden nauwelijks aan. Reden waarom het bestuur in september 1971 besluit om voor senior-leden een wachttijd van een jaar in te stellen.

Opmerkelijk is de mededeling aan de leden dat het bestuur heeft besloten dat voortaan na de wekelijkse trainingen de spelers die de training bezoeken eerst zullen moeten gaan douchen en daarna pas de kantine kunnen betreden.

Van Benschop had meer dan zijn voorgangers aandacht voor de junioren. In zijn periode werd gestart met de uitbreiding van het jeugdhonk. Onder leiding van A.I.M. Rosdorff, directeur van de Technische school St. Bernulphus, wordt er veel in zelfwerkzaamheid gedaan. Ook worden leerlingen bij de bouw ingeschakeld (een voorbeeld van een leerlingenwerkplaats). Het nieuwe jeugdhonk was in oktober 1972 klaar. Hoewel Van Benschop toen al geen voorzitter meer was – hij nam op 12 juni 1972 afscheid -, mocht hij het honk als een soort eerbetoon officieel openen. In 1972 worden ook de nieuwe bestuurskamer, twee grote kleedkamers en nog enkele nevenruimtes in gebruik genomen.

Misschien wel het vervelendst in deze periode was het aftreden in juni 1966 van de penningmeester W. Bronsveld. Deze uiterst bekwame penning- meester heeft 25 jaar lang de financiën van de vereniging beheerd. Het was een heel bijzondere man. Eigenlijk had hij helemaal niets met voetbal. Zo gaat het verhaal dat als hij op zondagsmiddag de entreegelden geïnd en geteld had naar huis ging, zonder ook maar een blik op de prestaties van de voetballers te werpen.

Vredenburch 1 in 1971 Staand v.l.n.r. Frans van Asten, Cees Gouweleeuw, Ton Steyn, Eric Dam, Ad Peltenburg, Cees Bekking en Theo Pijpers. Zittend Sjaak Verroen, Peter Bekking, Cees Devilee, Joop Holtkamp, Cees van Benschop en Sjef van Domburg.

“Het gezicht” van Vredenburch.

In juni 1972 wordt als nieuwe voorzitter gekozen de dan nog tamelijk onbekende G.W.A. Schrijver. Eén van de eerste problemen waar de nieuwe voorzitter mee wordt geconfronteerd, is het voornemen van het echtpaar Jan en Cor v.d. Velde om te stoppen met de kantine. Na ruim 17 jaar willen zij er mee ophouden. Jan is één van de broers v.d. Velde die betrokken waren bij de oprichting van de vereniging. Moet het bestuur een nieuw echtpaar zoeken of zullen we het eens proberen met een kantinecommissie met vrijwilligers? Dat is de vraag. Beide hebben voor- en na- delen! Uiteindelijk komt er een kantinecommissie die zal regelen dat de ongeveer 50 leden die zich daarvoor hebben opgegeven bij toerbeurt achter de bar gaan staan.

Een ander heikel punt is dat de Jeugdcommissie alle jeugdelftallen op de zaterdag wil laten spelen en niet meer op zondag. Dat veroorzaakt een aantal vinnige discussies. De oudste jeugdelftallen (A1 en B1) en hun trainer en leiders speelden veel liever op zondag. Zeker als het eerste thuis speelde, was het leuk om de voorwedstrijd voor eigen publiek te mogen spelen.

Seizoen 1973-1974

>

Het seizoen 1973-1974 is een succesvol jaar. Het eerste is ongeslagen kampioen geworden en promoveert nu naar de derde klasse.

Vredenburch 1, seizoen 1973-1974, kampioen 4e klasse C. Staand v.l.n.r. Chris Hauser(leider), Vincent van Lith(grensrechter), Hugo van der Valk, Cees Bekking, Ed Schrijver, Peter Bekking, Ad Peltenburg, Cees Devilee en Jan de Vos(verzorger). Zittend Cees van Stigt(trainer), Koos Bosman, Dick Polman, Ben Steyn, Ton Steyn en Sjaak Verroen. 

Seizoen 1974-1975

>

De indeling van West II zondag 3e klasse B was in seizoen 1974-1975 uit de volgende clubs samengesteld: Alblasserdam, Celeritas, DSO, Excelsior’20, Flakkee, Hellevoetsluis, Laakkwartier, RKDEO, RKWIK, TOGB, VDL en Vredenburch.

De formatie van trainer Cees van Stigt presteerde ook in de 3e Klasse uitstekend maar had alleen de pech dat de uiteindelijke kampioen Hellevoetsluis het gehele seizoen oppermachtig was. Van de 22 competitiewedstrijden werden er door Vredenburch 11 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 5 verloren. Met 28 punten en een doelsaldo van 35 voor en 20 tegen eindigde men als debutant op een keurige tweede positie van de ranglijst. Kampioen Hellevoetsluis behaalde maar liefst 36 punten.

Dat het goed gaat blijkt ook uit het feit dat in mei 1975 de ledenvergadering akkoord gaat met de renovatieplannen voor de kantine. Kosten ongeveer 30.000 gulden. Het bestuur meldt dat dit bedrag met enig kunst en vliegwerk is op te brengen.

Seizoen 1975-1976

>

Maar het is ook in de voetballerij kennelijk niet ieder jaar feest. Het jaar 1976 is minder. Ook sportief, want alleen het 12e elftal is kampioen geworden. En in september blijkt dat er bij één van de commissieleden thuis is ingebroken, waarbij 15.000 gulden aan kantinegelden is gestolen. Waarom er zo veel geld bij een bestuurslid thuis bewaard werd, vermeldt de geschiedenis niet. In mei 1977 wil het tiende elftal tegen hun dames spelen. Het bestuur is daar helemaal niet gelukkig mee. Het is natuurlijk wel leuk (?), maar Vreden- burch is een sportvereniging! De voorzitter meldt trouwens dat hij bij de komende feestjes en toer- nooien liever een beker uitreikt dan een krat bier. Hoewel geconstateerd wordt door de elftalcommissie en het bestuur dat de sfeer in het eerste elftal zeer slecht is, promoveert het elftal in 1978 toch naar de derde klasse. Het bestuur draagt trainer Scherpenisse op om eens wat harder op te treden. Dat jaar was trouwens een topjaar, want niet minder dan negen elftallen werden kampioen.

Ook in 1978 wordt de afdeling Zaalvoetbal opgericht. Al in april 1979 is het 1e zaalvoetbalteam kampioen in zijn afdeling.

In het voorjaar van 1979 is er een plan om een gecombineerde tribune met eronder kleedkamers te bouwen. In eerste instantie is het bestuur wel gecharmeerd van het plan, maar later deinst het er toch voor terug en uiteindelijk gaan de plannen in de ijskast.

In april 1979 deelt Schrijver mee dat hij en de penningmeester, Ben v.d. Brande, dat jaar willen opstappen. In september 1979 laat hij zich echter overhalen voor nog één jaar en in Algemene Ledenvergadering van 16 september 1980 laat hij zich weer, maar nu voor de allerlaatste keer (!), tot voorzitter kiezen. B. v.d. Brande neemt in 1979 afscheid als penningmeester. Zijn opvolger wordt Bob Jansen. Daarmee kwam een einde aan een succesvolle periode in het bestaan van Vreden- burch. Het driemanschap Schrijver, Brok en V.d. Brande bestuurde de vereniging met stevige hand. Schrijver was een goed communicator, hoewel hij zich zelf een lastige voorzitter vond. Overal was hij aanwezig: bij recepties, op ziekenbezoek, bij huwelijken en begrafenissen. Op talloze foto’s staat zijn opvallende verschijning, en zelden zonder een hoed! Zijn stijl was er een van “blijven praten dan breekt het lijntje niet”. De bestuursvergaderingen duurden tot wanhoop van medebestuursleden (en hun thuisfront) soms tot één uur/half twee in de nacht.

Al dan niet bewust lijkt dit bestuur echter een groot probleem te hebben veroorzaakt, waardoor de vereniging in 1983 in een diepe crisis terecht kwam, die de voorzitter – ten onrechte – de kop zal kosten. Maar zover zijn we nog niet. Eerst werd er in 1981 een geweldig groot feest gevierd ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan.

Seizoen 1980-1981

>

<

Seizoen 1981-1982

In de algemene ledenvergadering van 29 september 1981 geeft voorzitter Schrijver een terugblik op het 50-jarig jubileum dat op waarlijk grootse manier is gevierd. De leden van de jubileumcommissie Paul Dielissen, Leo v.d. Wel, Ton Penders en Laurens de Keijzer worden extra in het zonnetje gezet. De heer Lelieveld heeft geheel gratis een fotoboek gemaakt van de grandioze jubileum- viering. En Ton Penders deelt mee dat er nog een flink bedrag over is!

Naast het vertrek van Schrijver neemt in deze vergadering ook G. (Gerard) Brok afscheid als secretaris. M.(Rinus) v.d. Gaag wordt voorgesteld en gekozen tot nieuwe voorzitter. Deze zal zich zijn periode als voorzitter anders hebben voorgesteld. Wat gebeurt er? Bij een controle van de Belastingen blijkt er geen – of in ieder geval veel te weinig – BTW te zijn afgedragen op de consumpties in de kantine. Op basis van de inkoopcijfers is het voor de Belastingen heel ge- makkelijk om de omzet te berekenen en dus ook de daarover verplichte BTW. Vredenburch krijgt een naheffing en een boete van samen 30.000 gulden. En nu de boeken open gaan, blijkt er nog eens 14.000,- gulden zoek. Normaliter betekent zoiets het einde van een vereniging!

Nu was de situatie verleidelijk. Tot 100.000 gulden hoefden door (o.a.) sportverenigingen geen omzetbelasting (BTW) te worden betaald. Als nu kunstmatig de omzet lager dan f. 100.000 werd gehouden, dan kon de winst van de kantine volledig worden afgeroomd. Dat is gebeurd. Maar de kruik gaat zo lang te water Dit extra potje heeft het bestuur gebruikt om trainers iets toe te schuiven. En ook spelers hebben regelmatig een fooitje ontvangen.

Rinus van der Gaag was volkomen te goeder trouw, maar door over deze kwestie niet open te zijn, dacht iedereen dat er was gefraudeerd. Dat was natuurlijk in een bepaald opzicht ook wel zo, maar niet ten eigen bate van een of meer bestuursleden. De voorzitter constateerde wantrouwen naar zijn persoon en vertrok. Maar daarmee was de zaak nog niet gered of opgelost.

Er werd een nieuwe penningmeester gevonden in de accountant G. Wetzels. Hij regelt in vrij korte tijd de schuldsanering met de Belastingen en een lening met de plaatselijke Rabobank waardoor de vereniging een doorstart heeft kunnen maken. Het onbegrip over de ernst van de situatie blijkt wel uit de verbazing in de bestuursvergadering en de Algemene Ledenvergadering over het voorstel Wetzels tot erelid te benoemen, als deze twee jaar later weer vertrekt. Wordt er niet wat gemakkelijk met verlenen van het erelidmaatschap omgesprongen? Hoelang moet je eigenlijk bestuurslid zijn om erelid te worden!

In het seizoen 1981-1982 was de zondag 3e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: ADO, Celeritas, HBS, LDWS, LFC, Oranjeplein, Quick, Rijswijk, TONEGIDO, UDO, Vredenburch en VVSB.

Seizoen 1982-1983

>

Met de nieuwe trainer Jan van der Oever voor voor de groep, mocht het eerste elftal van Vredenburch dit seizoen in de zondag 3e klasse A de degens kruisen met; Celeritas, HBS, HMSH, HVV, LFC, Quick, RKAVV, Rijswijk, TONEGIDO, UDO en VVSB.

<

Seizoen 1983-1984

In de vergadering op 25 oktober 1983 geeft Wetzels enige opening van zaken. Hij zegt dat hij zijn taak niet zo zeer als penningmeester ziet, maar meer als een externe accountant die orde op zaken komt stellen. Hij verwacht dat zowel de baten omhoog zullen moeten als de reserves zullen moe- ten worden aangesproken. Dit laatste ligt gevoelig want het reservefonds – grotendeels bestaande uit geld dat was overgehouden van het vijftigjarige feest – was een schenking van de Jubileum Actie Groepen en was bestemd voor nieuwbouw. Paul Dielissen vindt het niet juist dit bedrag nu in het exploitatietekort te stoppen. Overigens wordt in deze vergadering de aftredende voorzitter Rinus v.d. Gaag erelid na 16 jaar medewerkerschap. De nieuwe voorzitter wordt Tim Goes.

Naast deze financiële problemen die ongelooflijk veel tijd en energie vroegen, waren er natuurlijk ook nog al die andere zaken en zaakjes, ruzietjes en probleempjes. Zo moet J. Paap de boetes innen, maar hij stuit op veel onwil. Een lid scheur- de voor zijn ogen het briefje hierover stuk en weigerde te betalen. Kaarten in de kantine mag nog wel, maar het pokeren wordt verboden. En het darten mag voortaan alleen nog maar op donderdagavond. Maar er zijn ook interessante kwesties zoals de overgang van amateur-spelers naar een profclub. Vredenburch heeft twee spelers, E. van de Sar en Ronald Trieb, die door F.C. Den Haag zijn benaderd. Wie houdt dat in de gaten?

Seizoen 1983-1984

Ook al zijn de financiële donderwolken dan overgedreven, de sfeer blijft nog lang crisisachtig. In januari 1984 zit Wetzels met een gat van 14.000,- gulden in de kantinerekening. Hij kan er niet achter komen waar het geld is gebleven. Een zeer duister gat dus schrijft de secretaris N. v.d. Brande in de notulen.

>

Seizoen 1984-1985

>

Het eerste elftal van Vredenburch werd voor het seizoen 1984-1985 ingedeeld in de zondag 4e Klasse B. Hierin kwamen de volgende verenigingen uit: BMT, Cromvliet, Duindorp SV, DWO, GDA, HBS, Meerburg, Quick Steps, RKSVM, SJZ, Unitas (L) en Vredenburch.

<

Seizoen 1985-1986

In oktober 1985 constateert de voorzitter een groot ledenverlies en dat niet voor de eerste keer. De elftalcommissie heeft ontzettend veel afschrijvingen gekregen. Dat veroorzaakt heel veel werk en is ook voor de commissie erg ontmoedigend. Positief is dat in deze jaren het damesvoetbal van de grond is gekomen. Na wat sporadische oefenwedstrijden doet het eerste damesteam voor het eerst mee in de zaterdagcompetitie van 1985- 1986. Overigens start Vredenburch in het seizoen 1985-1986 ook met twee seniorenelftallen in de zaterdag-competitie.

De heer G. Wetzels treedt in oktober 1985 reglementair af en is niet herkiesbaar. Wetzels wordt dus Erelid. Hij betrekt zijn medewerker B. Nolles nadrukkelijk in de hulde.

>

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Cromvliet, Duindorp SV, DWO, HS Texas DHB, Quick Steps, Randstad Sport, RAVA, SVLV, Voorburg, Vredenburch en sv Wassenaar.

DWO en sv Voorburg waren dit seizoen oppermachtig en uiteindelijk zou sv Voorburg met 39 punten kampioen worden. Vredenburch kende ook een redelijk goed seizoen want van de 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 24 punten en een doelsaldo van 42 voor en 34 tegen eindigde men op de vierde positie van de ranglijst. Dit was dus achter kampioen Voorburg (39), DWO (35) en RAVA (25).

Seizoen 1986-1987

>

In 1987 werd er verhuisd naar de zondagcompetitie, zodat de dames zaterdags kunnen werken.

Seizoen 1987-1988

Dat de financiële situatie nog steeds moeizaam was, blijkt wel uit de opmerking in oktober 1987 van de nieuwe penningmeester George Koeleman dat de balans een extreem exploitatietekort te zien geeft.

>

Seizoen 1988-1989

In 1988 geeft Tim Goes er de brui aan en daarmee dient de volgende crisis zich aan. In de pers wordt zelfs gesproken van een dreigende scheuring. Een commissie van goede diensten moet er aan te pas komen om de ruzies te sussen en de problemen op te lossen. Intussen opereert er twee jaar achter elkaar een klein interim-bestuur dat vooral de lopende zaken moet zien te regelen. De eerste keer, in 1988, probeert een driemanschap o.l.v. oudgediende Ben v.d.Brande de zaak te klaren. Zij krijgen het extra voor hun kiezen als ook nog een brand een groot deel van het clubgebouw verwoest. Vervolgens komt er in 1989 een groepje met Henk Maasdam aan het roer. Uiteindelijk mondt dat uit in het voorzitterschap van G.(Gert) Scheringa in februari 1990.

Met enige overdrijving kan worden geconstateerd dat de dreigende teloorgang van Vredenburch is voorkomen door een klein groepje mensen: Laurens de Keijzer, Gerard Bosman, Fred du Chatinier, Tim Goes, Hans Koning en Frans van Asten. De journalist Peter Petit schrijft in de NU: Bestuur van Vredenburch kan weer gezamenlijk door de deur. Ook nu zou je weer kunnen spreken van een generatiewisseling. Het groepje is betrekkelijk jong van leeftijd en een aantal van hen is op dat moment nog actief als voetballer.

Seizoen 1989-1990

Of de keuze van Scheringa, nogal nadrukkelijk gepresenteerd als CDA-er en directeur Openbare Werken van Voorburg, een gelukkige is geweest, kan men achteraf betwijfelen. In ieder geval was hij na één jaar al weer vertrokken, maar de problemen waren bepaald nog niet opgelost.

>

Seizoen 1990-1991

Scheringa wordt in 1991 opgevolgd door de geboren en getogen Rijswijker Niels Plug. Deze ziet zichzelf ook als een soort interim. Zijn voornaamste taak, vindt hij, is te komen tot een werkbare situatie voor allen. Hij heeft als bestuursleden: Jacob Schot (secretaris), Frans van Asten (penningmeester), Zier den Heyer (voor- zitter elftalcommissie), Eef van Allen (voorzitter kantinecommissie) en Esther Duurkoop (voorzitter jeugdcommissie). Op papier geen slechte club, maar ook hen lukt het niet goed de vereniging weer op de rails te krijgen. Zo is er binnen de vereniging grote consternatie als de trainer B. van Dam in maart 1994 op staande voet wordt ontslagen. Herman Wubben, redacteur van het clubblad, vindt bijvoorbeeld dat dat niet kan. Vredenburch is een vereniging waarvan gezelligheid een kenmerk maar ook een probleem is. Hij constateert dat sommige eerste-elftalspelers fanatieker met kaarten in de kantine zijn dan met voetballen op het veld. En om dan de schuld bij de trainer te leggen. Bovendien, Vredenburch speelt geen profvoetbal: In vette jaren is Vreden- burch een derdeklasser en in magere jaren een vier- deklasser.. Voor hoger is er geen geld, geen kader en ook geen accommodatie, concludeert hij. Het komt hem op een pittig gesprek met het bestuur te staan! Maar het eerste degradeert wel dankzij/ ondanks het wegsturen van de trainer.

Seizoen 1991-1992

>

De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1991-1992 uit de volgende clubs samengesteld: Ariston’80, BSC’68, DHL, DVC, DVJ-Bizon, sv EOC, Neta Dall, RVC, Rijswijk, Schipluiden, Te Werve en Vredenburch.

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1991-1992 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, GDA, GDS, GONA, Hoek van Holland, Laakkwartier, ODB, Quick Steps, RKSVM, Vredenburch, VUC en Westlandia.

>

Op zondag 31 mei 1992 zag Vredenburch, via de nacompetitie, alsnog de promotie naar de 2e Klasse aan zich voorbij gaan. Op het veld van Alphense Boys verloor de ploeg van trainer Frank Kuyl namelijk, na een spectaculair scoreverloop, de beslissingswedstrijd tegen Gouda met 4-3.
Het begon in deze wedstrijd nog allemaal zo mooi voor Vredenburch toen Theo Adegeest na amper één minuut voetballen de Rijswijkse club op een 1-0 voorsprong zette. Helaas mocht het allemaal niet baten voor de formatie van trainer Kuyl want GOUDA liep uit naar een 1-3 voorsprong. Ronald van Wijk scoorde hierna nog wel de 2-3 en 3-3 maar uiteindelijk won v.v. GOUDA met 3-4.

Seizoen 1992-1993

>

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 1992-1993 in de zondag 3e Klasse B van de KNVB zag er als volgt uit: Delfia, DSO, GDS, LENS, ODB, Quick Steps, RKSVM, Scheveningen, Verburch, Vredenburch, VUC en Wippolder.

In het (achteraf) laatste seizoen van hoofdtrainer Frank Kuyl eindigde het eerste elftal van Vredenburch keurig in de middenmoot. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 9 gelijk gespeeld en 6 verloren. Met 23 punten, en een doelsaldo van 34 voor en 31 tegen, bereikte de Rijswijkse club de zesde positie van de eindranglijst.

Seizoen 1993-1994

>

<

Seizoen 1994-1995

In november 1994 wordt weer eens een beproefd middel ingezet: een commissie van goede diensten. Nu bestaande uit Laurens de Keyzer, M. van Ruyven en A. Diender. De reden is dat er ruzie is over wie er voorzitter moet worden. De commissie moet proberen een nieuwe voorzitter te vinden en een krachtig bestuur rondom hem te formeren. Het werk neemt nogal wat tijd in beslag, want pas op 8 mei 1995 presenteert de commissie in een extra algemene ledenvergadering de beoogde nieuwe voorzitter: Fred du Chatinier. Enkele leden zien in Du Chatinier een uitstekend bestuurslid, maar niet de krachtige voorzitter die nodig is. Er is veel gedoe in deze vergadering, maar uiteindelijk komt men er uit. Op het einde van de avond blijkt het nieuwe bestuur te bestaan uit: Hans Koning (voorzitter), Zier den Heyer (secretaris), Frans van Asten (penningmeester), Eef van Allen (voorzitter kantinecommissie), Theo van Rijn (voorzitter jeugdcommissie), Cor Penders (voorzitter sponsoring) en Tom Haaksma (voorzitter elftalcommissie). Bestuur Koning (1995-2001)

En inderdaad, langzaam aan komt de vereniging weer in wat rustiger vaarwater. Er breekt er weer een betere periode aan. Niet dat er geen zorgen zijn, zelfs meer dan genoeg, maar het al dan niet voortbestaan van de vereniging was niet langer aan de orde.

De indeling van de zondag 4e klasse D van de KNVB was in het seizoen 1994-1995 als volgt; BEC, Delft, Den Hoorn, Hoek van Holland, Kranenburg, Laakkwartier, Quintus, RKDEO, Schipluiden, SEP, Vredenburch en Wippolder.

Ook met de prestaties van het vlaggenschip ging het dit seizoen moeizaam. Van de 22 competitieduels werden er slechts 4 gewonnen, 9 keer gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 17 punten en een doelsaldo van 23 voor en 36 tegen eindigde Vredenburch op de tiende positie. Dat was nog net voor SEP (14 punten) en Kranenburg (9 punten).

In zijn allereerste vergadering moet de nieuwe voorzitter constateren dat op het einde van het seizoen er bijna honderd opzeggingen zijn. Daarmee stipt hij een kwestie aan waarmee veel voetbalverenigingen in die jaren – en nu eigenlijk nog – worstelen, namelijk de terugloop van seniorleden. De meeste (sport) verenigingen hebben niet te klagen over jeugdleden. Maar als deze junioren een jaar of 17-18 zijn, hebben ze moeite om de overstap naar de senioren te maken. Overigens om heel begrijpelijke redenen: studie, carrière, uitgaan, meisjes resp. jongens enz. Om dan twee of soms zelfs drie keer per week te trainen is veel gevraagd. Bovendien is het seniorenvoetbal ook veel harder geworden. Zelfs in lagere elftallen wordt tegenwoordig aardig geschopt.

De vele fusies binnen de voetbalwereld de afgelopen decennia is een direct gevolg van deze ontwikkeling. Gelukkig kan het bestuur tot nu toe constateren dat Vredenburch zich niet op de fusiemarkt heeft hoeven te begeven. Het is nog steeds een grote en gezonde club.

Seizoen 1995-1996

>

De 12 teams dit seizoen in de zondag 4e Klasse C van de KNVB waren; BEC, Concordia, Delfia, Delft, Den Hoorn, De Postduiven, Quintus, REMO, RKDEO, Schipluiden, Vredenburch en Wippolder.

De technische staf van Vredenburch 1 bestond dit seizoen uit; Henk van Dorp (trainer), Floor Klein (leider), Rob Boers (verzorger) en Ton Smits (grensrechter). Enkele bekende namen onder de spelers waren keeper Jeroen Smits, Patrick Bosman, Victor Tebbens en Sergio Marzola.

Helaas speelde Vredenburch dit seizoen geen rol van betekenis in de 4e Klasse C. Tijdens de winterstop stond men met 11 punten uit 11 duels en een doelsaldo van 17 voor en 32 tegen op een tiende positie. De tweede seizoenshelft presteerde het team van trainer Van Dorp duidelijk beter. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 29 punten en een doelsaldo van 35 voor en 52 tegen eindigde Vredenburch op een achtste positie. Kampioen werd REMO met 38 punten.

<

Seizoen 1996-1997

>

<

Na zes jaar vindt Hans de Koning het genoeg. De vereniging heeft zo haar problemen en probleempjes; het bestuur heeft zijn zorgen en zorgjes, maar de zaak marcheert weer. Toch valt het niet mee een nieuwe voorzitter te vinden. Wederom is Niels Plug bereid voor een beperkte periode deze taak op zich te nemen! Heden

Vanaf 2003 voerde Jacob Schot de troepen aan. In de jaren tachtig is hij acht jaar jeugdvoorzitter geweest en van 1991-1995 secretaris van het Algemeen Bestuur. De nieuwe tijd werd zichtbaar, want er werd een heus organisatieschema opgesteld. De vereniging is springlevend, de sfeer is weer goed en het eerste elftal wordt kampioen in 2004-2005 en promoveert weer naar de derde klasse en promoveert zelfs in het seizoen (2005-2006) nog een keer.

Helaas zakt het team een jaar later (2006-2007) weer naar de derde klasse, waarna de club zich anoniem kon handhaven in seizoen 2007-2008 !

Veel nieuwe ontwikkelingen bij Krsv Vredenburch

In het seizoen 2008-2009 heeft men ook het G-voetbal opgericht, dat al snel een succes was en deze voetballers trokken al snel veel fans naar hun wedstrijden.
In september 2009 was er de officiële opening van het hoofdveld, in de vorm van kunstgras. Noemenswaardig is, dat men alles op alles zet om ervoor te zorgen dat het complex gerenoveerd wordt en men hoopt in het seizoen 2009-2010 de eerste paal van het nieuwe clubgebouw in de grond te kunnen slaan op complex ‘De Burcht’ in Rijswijk.

Met het doorknippen van het lint, opende de Rijswijkse wethouder Dick Jense op donderdagavond 24 september 2009 het nieuwe kunstgrasveld op sportpark Vredenburch, waar men bij KRSV Vredenburch zich op verheugde. De opening van het kunstgrasveld was de eerste stap in het multifunctioneel maken van het sportpark en vormt een onderdeel van de Landgoederenzone in Rijswijk.
In 2009-2010 constateerde het bestuur van KRSV Vredenburch met afschuw dat het woord “kanker” (evenals trouwens andere ziektes) om verbaal geweld kracht bij te zetten meer en meer gemeengoed dreigde te worden. Hoofdtrainer Piet Gelauf had al een flinke aanzet gegeven om dit aan te pakken, maar nu startte ook het bestuur van KRSV Vredenburch een campagne om hieraan resoluut een halt toe te roepen middels posters e.d. Sindsdien staat er op de bar in het clubgebouw op De Burcht een collectebus van het KWF, waarin men de stichting kan steunen.

Op vrijdag 18 december 2009 (17.00 uur) werd de 1e steen van het nieuwe clubgebouw bij KRSV Vredenburch in Rijswijk gelegd door Rijswijkse sportwethouder Jense. Nadat eerder dit seizoen het kunstgrasveld werd geopend, is de gemeente hard op weg naar de nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van KRSV Vredenburch. Op De Burcht hoopt men op een zachte winter, zodat de bouwwerkzaamheden door kunnen gaan, zodat Vredenburch het nieuwe seizoen kan starten in een nieuw clubgebouw en complex.

Bron: “Vredenburch 75 jaar”, een uitgave van Stichting Rijswijkse Historische Projecten en http://www.krsv-vredenburch.nl/index.php/organisatie/vredenburch75

 

 

 

Seizoen 2000-2001

>

<

Seizoen 2001-2002

>

De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 2001-2002 uit de volgende clubs samengesteld: sv Duinoord, DUNO, GDA, Haagse Hout, Hoekse Boys, HWD, KSD, vv Nationale Nederlanden, PGS, Quick Steps, RVC/Rijswijk, TAC’90, Te Werve en Vredenburch.

<

Seizoen 2002-2003

>

<

Seizoen 2003-2004

>

<

Seizoen 2004-2005

>

<

Seizoen 2005-2006

>

De zondag 3e Klasse C was in het seizoen 2005-2006 uit de volgende clubs samengesteld; Duindorp SV, Hsv Escamp, GLZ, HION, HMSH, HS Texas DZS, HWD, ODB, De Postduiven, Scheveningen, SOA en Vredenburch.

<

Seizoen 2006-2006

>

<

Seizoen 2006-2007

>

<

Seizoen 2007-2008

>

De overdekte tribune van Vredenburch die op 20 januari 2009 definitief werd gesloopt.

>

Seizoen 2008-2009

Er deden zich in de jaren 2000 veel nieuwe ontwikkelingen voor bij Vredenburch. Zo werd er bijvoorbeeld in het seizoen 2008-2009 ook het G-voetbal binnen de club opgericht. Het G-voetbal werd al snel een succes want deze voetballers trokken al snel veel fans naar hun wedstrijden.

In Rijswijk lagen inmiddels al twee mooie sportparken waar de voetbalclubs gebruik van maakten, te weten het sportpark Prinses Irene aan de Schaapweg, waar Haaglandia/Winston haar domicilie heeft en het sportpark Hoekpolder, waar de voetbalclubs Semper Altius en Hoekpolder spelen.  Op dinsdagavond 10 februari 2009 ging de gemeenteraad van Rijswijk akkoord met de realisering van het multifunctionele sportcentrum Vredenburch, waar de club van die naam gaat spelen. Het bestuur van Vredenburch was uiteraard buitengewoon verheugd met deze historische beslissing in de geschiedenis van KRSV Vredenburch. Voorzitter Jacob Schot en zijn medebestuursleden bedankten dan ook de politieke partijen, de Wethouder van Sportzaken Dick Jense en de ambtenaren Cenin en Den Dulk voor hun inzet, die tot deze positieve uitkomst voor de club heeft geleid.
Wethouder Dick Jense had al eerder laten weten, dat hij drie mooie, moderne voetbalcomplexen in de gemeente Rijswijk voldoende vindt. ‘Probleem’ was nu wel dat de v.v. JuVentaS, dat in een eerder stadium al te horen had gekregen, dat haar huidige locatie niet langer de sportbestemming zal hebben. Deze club moest dus het complex aan het Julialaantje verlaten. Pogingen om JuventaS dichter bij Vredenburch te brengen mislukte steeds weer.

De zaterdag 4e Klasse A KNVB was voor het seizoen 2008-2009 uit de volgende clubs samengesteld: Ariston’80, HMSH, HPSV, Leiden, Neta Dall (in oktober door de KNVB uit de competitie gehaald), PEC Den Haag, Quick Steps, HS Texas DZS, UVS, VCS, Vredenburch en sv Wassenaar.
De mannen van trainer Andre Postma speelde een matig seizoen. Uit de 20 competitiewedstrijden werden uiteindelijk slechts 17 punten bij elkaar gesprokkeld en hiermee eindigde Vredenburch in de onderste regionen op de negende positie van de eindranglijst. Hiermee hield men alleen nog UVS (14) en HMSH (11) nog onder zich.

Later hier meer over seizoen 2008-2009

Seizoen 2009-2010

In september 2009 was er de officiële opening van het hoofdveld, in de vorm van kunstgras. Noemenswaardig is, dat men alles op alles zette om ervoor te zorgen dat het complex geheel gerenoveerd kon worden en men hoopte hiermee dat al in dit seizoen de eerste paal van het nieuwe clubgebouw in de grond kon worden geslagen op complex ‘De Burcht’ in Rijswijk. Met het doorknippen van het lint, opende de Rijswijkse wethouder Dick Jense op donderdagavond 24 september 2009 het nieuwe kunstgrasveld op sportpark Vredenburch, waar men bij KRSV Vredenburch zich op verheugde. De opening van het kunstgrasveld was de eerste stap in het multifunctioneel maken van het sportpark en vormt een onderdeel van de Landgoederenzone in Rijswijk.
In 2009-2010 constateerde het bestuur van KRSV Vredenburch met afschuw dat het woord “kanker” (evenals trouwens andere ziektes) om verbaal geweld kracht bij te zetten meer en meer gemeengoed dreigde te worden. Hoofdtrainer Piet Gelauf had al een flinke aanzet gegeven om dit aan te pakken, maar nu startte ook het bestuur van KRSV Vredenburch een campagne om hieraan resoluut een halt toe te roepen middels posters e.d. Sindsdien stond er op de bar in het clubgebouw op De Burcht een collectebus van het KWF, waarin men de stichting kon steunen.

Op een redelijk druk bezochte Algemene Ledenvergadering van maandag 30 november 2009 kwamen enkele belangrijke zaken aan de orde, zoals de financiën met het oog op de nieuwbouw, die momenteel al in volle gang waren aan de Van Vredenburchweg. De club van voorzitter Jacob Schot kende al vele vrijwilligers, maar toch was ook hier wederom de oproep voor extra mensen om elkaar te kunnen ontlasten. Verder werd duidelijk, dat men op de achtergrond volop bezig was met het realiseren van ‘de Vrienden van Vredenburch’, de nieuwbouwcommissie en het samenwerkingsbeleid. Bij Vredenburch hoopte men op korte termijn officieel de eerste steen van het nieuwe clubgebouw te leggen.
Het bestuur van Vredenburch had ook komend seizoen dezelfde samenstelling als in de laatste maanden. Tijdens de algemene ledenvergadering werden Michel van Reijen (penningmeester) en Leon Broekhuizen (jeugdvoorzitter) officieel benoemd. In het bestuur waren Jan van Allen (kantinevoorzitter) en Tom Haaksma (wedstrijdsecretaris) aftredend en herkiesbaar, dat met applaus werd begroet. Natuurlijk werden er ook mensen in het zonnetje gezet. Ronald Verroen (25 jaar lid) en de heer Rickelman (40 jaar). Johan Brouwer werd benoemd tot lid van verdienste en Wim Boers tot erelid.

Op vrijdag 18 december 2009 (17.00 uur) werd de 1e steen van het nieuwe clubgebouw bij KRSV Vredenburch in Rijswijk gelegd door Rijswijkse sportwethouder Jense en was de club hiermee hard op weg naar een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van KRSV Vredenburch.
Begin februari 2010 stopte Jacob Schot met onmiddellijke ingang als voorzitter van Vredenburch. De reden van zijn besluit was een opstapeling van diversen gebeurtenissen binnen de vereniging waardoor Schot het plezier helemaal was kwijtgeraakt. Jacob Schot was in totaal maar liefst achttien jaar bestuurslid van Vredenburch geweest waarvan acht jaar jeugdvoorzitter, vier jaar secretaris en zes jaar voorzitter.

Het eerste zondag-elftal van Vredenburch werd in seizoen 2009-2010 ingedeeld in de 3e Klasse C met als tegenstanders Duindorp SV, GONA, Voorschoten’79, Laakkwartier, BMT, Verburch, Vredenburch, VCS, Blauw Zwart, ODB, Texas DZS en Scheveningen.
Piet Gelauf was aangesteld als de nieuwe trainer van de A-selectie.

Later hier meer over seizoen 2009-2010…

>

>

>

Vredenburch sloot het afgelopen succesvolle seizoen in stijl af met de verkiezing van ‘speler van het jaar. Tijdens een afscheidsbijeenkomst in ‘De Halve Maan’ van de zondagselectie van Vredenburch werden de prijzen uitgereikt. Tot ‘talent van het seizoen 2009-2010’ werd bij de ploeg van trainer Piet Gelauf Yacine Tazi uitgeroepen. De prijs van ‘beste speler’ ging naar aanvoerder Tymo Voormeulen.

 

Seizoen 2010-2011

Bij aanvang van seizoen 2010-2011 liet waarnemend voorzitter Wim Charité van Vredenburch weten dat de toestroom bij de jeugdafdeling nu al vijftien procent meer was in vergelijking met vorig seizoen. Ook de businessclub van Vredenburch was nieuw leven ingeblazen.

Op woensdag 27 oktober 2010 nam Vredenburch vol trots haar nieuwe Sportpark Vredenburch officieel in gebruik. Veel genodigden waren woensdagmiddag naar het nieuwe complex van Vredenburch gekomen, waaronder sportwethouder Dick Jense. Een kunstgrasveld lag er al, maar nu beschikte de club ook over een ruim nieuw clubgebouw, kleedkamers en een fraaie tribune. Ook lag er nu op het complex een zogeheten ‘beachveld’.
Sportwethouder Dick Jense, die de officiële opening verrichtte, was trots op de nieuwe accommodatie. De gemeente Rijswijk beschikte nu, naast Sportpark Prinses Irene (Haaglandia) en sportpark Hoekpolder (Hoekpolder en Semper Altius) over drie fraaie voetbalsportparken. De voetbalvereniging Vredenburch, dat dit seizoen over rond de 400 leden beschikte, was nu ook klaar voor de toekomst!

Later hier meer over seizoen 2010-2011

>

>

Op zondag 15 mei boekte Vredenburch in de uitwedstrijd bij Blauw Zwart een belangrijke 0-1 zege door een doelpunt in het begin van de tweede helft van de veel scorende Jael Paas. De formatie van trainer Piet Gelauf greep hiermee alsnog de tweede periodetitel en plaatste zich zodoende voor de nacompetitie.
Op het terrein van Verburch moesten Vredenburch en DHL op donderdag 9 juni een beslissingsduel spelen om te bepalen wie er op zondag 12 juni  tegen sv Den Hoorn mocht spelen voor één plaats in de tweede Klasse. Vredenburch won uiteindelijk met 3-1 door doelpunten van Jael Paas, Michael Steijn en Tony Hofland.
Onder het toeziend oog van vele honderden toeschouwers konden Vredenburch en Den Hoorn op 12 juni laten zien dat ze spektakel konden leveren en rijp waren voor de tweede klasse. De supporters van beide verenigingen hadden er zin in en onder begeleiding van vuurwerk en Bengaals vuur kwamen de matadoren het veld op. In een zenuwslopende wedstrijd bleef het lang 0-0. Iedereen op het sportpark aan de Brasserskade maakte zich al op voor de verlenging, want geen van beide teams kon overtuigen om binnen de reguliere speeltijd een doelpunt te forceren. Toch zou het niet zover komen. In de allerlaatste minuut van de wedstrijd scoorde invaller Peter Barnas voor Vredenburch de verlossende treffer: 1-0. Hiermee werd Vredenburch dan toch uiteindelijk de winnaar en mocht men hiermee het volgende seizoen in de 2e Klasse van het zondagvoetbal gaan uitkomen. De bloemen en champagne waren dus voor Vredenburch en het feest aan de Van Vredenburchweg in Rijswijk duurde nog tot in de kleine uurtjes.

>

Seizoen 2011-2012

Het complex van KRSV Vredenburch zag er al schitterend uit maar de club zat niet stil en timmerde ook flink aan de (digitale snel)weg ! Aan het begin van seizoen 2011-2012 kreeg de eigen website  www.krsv-vredenburch.nl een nieuw en fris jasje en om alles goed bij te houden en op de hoogte te kunnen blijven, kon men voortaan alle ontwikkelingen van de club ook volgen via Twitter (www.twitter.com/KRSVVredenburch) en Facebook (http://www.facebook.com/pages/KRSV-Vredenburch/213928038667841)
Op zondag 18 september 2011 mocht Vredenburch op haar fraaie complex een nieuwe – gesponsord – scorebord in ontvangst nemen. Het betrof wel een bijzonder scorebord want de klok stond namelijk vierentwintig uur per dag aan, want na de wedstrijd sprong de ‘wedstrijdtijd’ over naar de normale tijdsaanduiding.

Vanaf begin 2012 vond het beloftenteam van ADO Den Haag (jong ADO) onderdak op De Burcht om daar diverse (druk bezochte) thuiswedstrijden te spelen op het perfecte kunstgras tegen clubs als Feijenoord, PSV, FC Twente, Vitesse en FC Groningen.

Later hier meer over seizoen 2011-2012……

Na de promotie van het eerste zondag-elftal van afgelopen seizoen werd het team van trainer Piet Gelauf voor het seizoen 2011-2012 ingedeeld in de 2e Klasse C met als tegenstanders Alphen, Delft, DONK, Full Speed, GONA, HMSH, Nieuwkoop, OLIVEO, Olympia, RKDEO, UDO, Wilhelmus en Woerden.
Vredenburch begon op 4 september uitstekend aan de competitie door “thuis” Alphen met 3-1 te verslaan. Echter na deze uitstekende openingswedstrijd viel het team ver terug en werd er achtereenvolgens verloren van  Delft (1-0), GONA (1-4), Olympia (7-2) en Oliveo (4-5). Op 16 oktober speelde men thuis nog gelijk tegen Nieuwkoop (4-4) maar daarna werd er wederom flink verloren van UDO (8-1) en Full Speed (4-0). Na de wedstrijd tegen Full Speed kwam dan toch eindelijk de ommekeer in de prestaties van de mannen van trainer Gelauf en wist men de laatste vijf wedstrijden tot aan de winterstop te winnen van Woerden (4-2), RKDEO (0-1), HMSH (1-0), DONK (2-1) en koploper Wilhelmus (0-3). Door deze knappe serie wedstrijden was Vredenburch voor aanvang van de winterstop met 19 punten uit 13 wedstrijden opgeklommem naar de 7e positie in de 2e Klasse C.

>

Seizoen 2012-2013

>

Op de Algemene Ledenvergadering van donderdag 11 april 2013 kozen de leden van het Rijswijkse Vredenburch een nieuw dagelijks bestuur. Drie bestuursleden van het huidige interim bestuur waren gestopt. Afgetredend waren n.l.  Angela van der Sman (voorzitter), Gerard Wetzels (vicevoorzitter) en Hans van der Wel (secretaris). Penningmeester Han Heijstek zette zijn taken nog even voort in het nieuwe bestuur. In het nieuwe bestuur van Vredenburch werd nu Kees Voormeulen de voorzitter. De taak van vicevoorzitter werd overgenomen door Frans Grondel, terwijl Frits Wijsman de nieuwe secretaris werd. Han Heijstek bleef penningmeester. In het algemeen bestuur nam John Clavan de taken als jeugdcoördinator over van Frans Grondel, die vervolgens vicevoorzitter werd.

>

>

Ook dit seizoen speelden de beloftes van ADO Den Haag hun thuiswedstrijden op het Sportcomplex Vredenburch. Verder trainden de Oranje-internationals van het KNVB Beach Soccer team bij de club en werden er zelfs 3 interlands afgewerkt.
Vredenburch, dat destijds verrassend de tweede klasse binnenstapte en het daarin naar behoren heeft gedaan, mag het volgend seizoen proberen in de derde klasse het verloren gegane terrein te herwinnen. Een schone taak voor de sympathieke trainer Piet Gelauf, die aan de Van Vredenburchweg actief blijft. Het 2e elftal werd kampioen en promoveerde weer terug naar de res. 2e Klasse. Saillant detail is dat het 3e elftal (Chelsea van Rijswijk) net naast de titel greep in de andere res. 3e Klasse.

Tevens promoveerden op 22 mei 2013 de dames van Vredenburch naar de 2e Klasse en werd de “zondag 5” dit seizoen kampioen.

Seizoen 2013-2014

Voor het seizoen 2013-2014 schreef het bestuur van Vredenburch 6 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie en 1 seniorenelftal, 1 damesteam en 1 G-team voor de zaterdagcompetitie.
De jeugdafdeling telde 1 A-elftal, 2 B, 4 C, 7 D, 7 E, 8 F, 1 minipupillen en 1 meisjes C-team.

De voetbalvereniging Vredenburch heeft het een tijdje moeten doen zonder hoofdsponsor maar vanaf dit seizoen was ItaQ de hoofdsponsor van de Rijswijkse club.

>

<

Het was een seizoen van sportieve tegenslag en organisatorische problemen bij Vredenburch. Met het aantrekken van een nieuw achtkoppig bestuur moest de rust terugkeren aan het Juliaantje te Rijswijk. Het nieuwe bestuur van Vredenburch was als volgt samengesteld: Erik van Naerssen (voorzitter), Rick Roberti (vice-voorzitter), Jasper van Dam (secretaris), Han Heijstek (penningmeester), George Koeleman (vice-penningmeester), Tom Haaksma (bestuurslid voetbalzaken senioren),  Nick van der Sman (bestuurslid voetbalzaken junioren) en Theo Peppink (bestuurslid algemene zaken).

Ondertussen werden er besprekingen gevoerd met de voetbalvereniging Te Werve over een aanstaande inwoning van deze club bij Vredenburch.

Het bestuur van Vredenburch had besloten om na het seizoen 2013-2014 geen standaardteam meer in te schrijven voor de zondagcompetitie. De Rijswijkse club had hiermee besloten om prestatief alleen verder te gaan op de zaterdag omdat de meeste spelers liever op de zaterdag wilde spelen.

Seizoen 2014-2015

Voor het eerst in de historie van de club schreef Vredenburch in dit seizoen geen standaardteam voor de zondagcompetitie in. Wel werden er 4 elftallen bij de lagere senioren voor de zondagcompetitie ingeschreven. Voor de zaterdagcompetitie schreef het bestuur 2 seniorenelftallen, 1 dames- en 1 G-team in voor de competitie.
De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit 2 A-elftallen, 3 B, 5 C, 7 D, 9 E, 8 F, 2 mini pupillen, 2 meisjes C en 1 meisjes D-team.

Het overgrote deel van de zondagselectie van vorig seizoen was verkast naar de zaterdagselectie van Vredenburch. Bram Berk was aangesteld als de nieuwe trainer van het eerste zaterdagteam van Krsv Vredenburch.

De indeling van West II zaterdag 4e klasse B was in seizoen 2014-2015 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, HDV, Hercules, HPSV, Loosduinen, Maasdijk, MSV’71, PGS/Vogel, RAS, Te Werve, Verburch, Vredenburch en Wanica Star.

De verwachtingen bij Vredenburch 1 waren voor dit seizoen best wel hoog. De vernieuwde zaterdagtak van Vredenburch begon op 6 september aan de competitie met een thuisduel tegen sv Loosduinen. Het werd uiteindelijk 1-1, Sander Vink scoorde de eerste competitiegoal voor Vredenburch. Een week later volgde er een ‘uitwedstrijd’ tegen Te Werve. Het sterke Te Werve, dat sinds dit seizoen haar thuisbasis had op het fraaie sportpark van Vredenburch, was de derby uiteindelijk met 4-2. Hierna volgde er herstel bij de mannen van trainer Berk en werd er gewonnen van Hercules (4-1) en MSV’71 (1-4). In deze beide wedstrijden wist Vredenburch-spits Richard van Trier driemaal het net te vinden.
Nadat begin oktober Wanica Star zich ook ineens terugtrok uit de 4e Klasse B leek deze Klasse steeds meer op een “Mickey Mouse competitie” te lijken. Met nog slechts 11 clubs in competitie was je om de paar weken vrij en bovendien zaten er een aantal clubs in deze 4e Klasse die het niveau niet aan konden zodat we soms zeer hoge uitslagen zagen.
Na de 5-1 nederlaag bij Maasdijk zakte Vredenburch weg uit de top 3 van de 4e Klasse B. De Rijswijkse club ging uiteindelijk met 18 punten uit 11 wedstrijden (doelsaldo 22-19) op de zesde positie de winterstop in. Dit was ruim achter de twee koplopers Te Werve en Verburch die al 27 punten hadden vergaard.

Direct na de winterstop, op zaterdag 24 januari 2015 stond de beladen derby Vredenburch-Te Werve op het programma. In het Rijswijkse onderonsje bouwde Vredenburch tegen de koploper een 4-0 voorsprong op en werd het uiteindelijk een prachtige 4-1 overwinning. Helaas morste Vredenburch hierna weer punten tegen MSV’71 (1-2) en Maasdijk (3-3) zodat de kans op een Periodetitel, en dus nacompetitie, ook steeds kleiner werd.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er uiteindelijk 11 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en werd er 7 maal verloren. Met 36 punten, en een doelsaldo van 51 voor en 36 tegen, eindigde Vredenburch op de 5e plaats in de eindrangschikking van de 4e Klasse B en liep hiermee de nacompetitie mis.
Richard van Trier werd dit seizoen, met 20 doelpunten, topscorer van Vredenburch.

De zaterdag 2 van Vredenburch deden het dit seizoen beter en werden met 44 punten uit18 wedstrijden kampioen in de 5e Klasse 08.
De jeugdafdeling van Vredenburch kende helemaal een prachtig seizoen want de A1 (in de 2e Klasse 08), B1 (2e Klasse 06), D4 (6e Klasse 11), E7 (9e Klasse 09), F3 (6e Klasse 05) en de F8 (10e Klasse 43) werden allemaal kampioen.

 

<

Seizoen 2015-2016

>

De zaterdag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 2015-2016 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Duindorp SV, Erasmus, GSC ESDO, HPSV, HVV Hercules, KSD-Marine, Laakkwartier, Loosduinen, PGS Vogel, Quick Steps, RAS, VELO en Vredenburch. Een bijna pure “Haagse” competitie dus met leuke derby’s.

Het bestuur van de K.r.s.v. Vredenburch had voor het seizoen 2015-2016 Vita Lorente aangetrokken als nieuwe trainer voor de A-selectie. De technische leiding bij de A-selectie van Vredenburch bestond verder uit: verzorgster Sandra Schoenmaker, assistenten Marti Antonisse en Kees Toet en leider Nico van der Wilk.

<

De TC van Vredenburch was zeer tevreden over de prestaties van trainer Lorente. Met een goede technische visie en slimme tactische aanpassingen haalde hij het maximale uit de groep en liet hij Vredenburch met veel passie en inzet voetballen. Begin december kwam het bestuur van de Rijswijkse club en Lorente al een contractverlenging van tenminste één seizoen overeen.

>

Seizoen 2016-2017

Bij aanvang van het seizoen 2016-2017 was het bestuur van Vredenburch als volgt samengesteld: Voorzitter: Erik van Naerssen, Vice-Voorzitter: Rick Roberti, Secretaris: vacature, Penningmeester: Han Heijstek, Vice Penningmeester: George Koeleman, Bestuurslid Voetbalzaken Senioren: Tom Haaksma, Bestuurslid Voetbalzaken Junioren: Nick van der Sman, Bestuurslid Algemene Zaken: Theo Peppink, Technische Commissie: Vacature, Jeugdvoorziter: John Clavan, Jeugdsecretaris: Jessica Kouwenhoven- Wiegmann, Wedstrijdsecretaris Jeugd: Leo Andeweg en Kantinecoördinator: Mathijs Schothans.

Voor het seizoen 2016-2017 had de KNVB voor een nieuw competitiemodel gekozen. Dit nieuwe competitiemodel ging in de top bestaan uit een Eredivisie, een Eerste divisie, de Tweede divisie, twee Derde divisies en vier Hoofdklassen. In de competities kwam er ruimte voor de beloften-teams van betaald voetbalclubs, die voorheen nog uitkwamen in een gesloten competitie. Sportief gezien was dit een optimale voetbalpiramide. Zoveel mogelijk goede voetballers treffen elkaar in dezelfde competitiestructuur, en clubs kunnen nu bij wijze van spreken doorstoten van de vijfde klasse naar de Eredivisie. De top werd dus in theorie haalbaar voor iedereen en voor elke club. Met andere woorden, voor het eerst sinds de intrede van het betaald voetbal in 1954 werd promotie en degradatie tussen het betaald voetbal en amateurvoetbal mogelijk. Mocht de club dus ooit kiezen voor het betaalde voetbal dan was er dus nog een hele lange weg te gaan voor het vlaggenschip van Vredenburch, want ook in dit seizoen kwam de Rijswijkse club gewoon weer uit in de vierde klasse van het zaterdagvoetbal.

Er was echter nog een verandering vergeleken met het vorige seizoen. Vanaf het seizoen 2017-2018 ging de KNVB bij het jeugdvoetbal een aantal grote veranderingen doorvoeren. Deze pasten in het streven van de KNVB naar verbetering van kwaliteit en aantrekkelijkheid van het voetbal en spannende competities. Om de overgang geleidelijk te laten verlopen startte men in het seizoen 2016-2017 met de nieuwe aanduiding voor alle jeugdcompetities. De benaming voor de leeftijdscategorieën F tot en met A verdwenen. Daarvoor in de plaats kwamen de gebruikelijke aanduidingen die internationaal al geldde, Onder 19 tot en met onder 9.
De nieuwe benaming werd nu als volgt; Onder 19 (JO19), was voorheen A-junioren, Onder 17 (JO17), voorheen B-junioren, Onder 15 (JO15), voorheen C-junioren, Onder 13 (JO13), voorheen D-pupillen, Onder 11 (JO11), voorheen E-pupillen en Onder 9 (JO9) voorheen F-pupillen. De afkorting ‘JO’ betekent ‘Jeugd onder’. De opgave van teams ging op dezelfde manier als de jaren hiervoor. Alleen heette bijvoorbeeld het B1-elftal voortaan het O17-1 elftal en het D4 team het O13-4 team.

De K.r.s.v. Vredenburch zat weer in de ‘lift’, zeker qua jeugd. Geweldig dus om te constateren dat de Rijswijkse club de laatste seizoenen ieder jaar weer groter en sterker werd. Het bestuur schreef dan ook voor het seizoen 2016-2017 voor de zaterdagafdeling 3 seniorenelftallen en op de zondag 2 seniorenteams in voor de competitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit: 2x JO-19, 3x JO-17, 5x JO-15, 6x JO-13, 8x JO-11 en 7x JO-9. De meisjesafdeling van Vredenburch bestond uit 1 MO-17- en 1 MO-15-team en ook was er dit seizoen weer 1 G-team actief aan de Vredenburchweg.

De indeling van het amateurvoetbal in de zaterdag 4e Klasse B zag er in seizoen 2016-2017 als volgt uit: Duindorp SV, DUNO, sv Erasmus, GSC ESDO, Haagse Hout, Hercules, HPSV, Laakkwartier, sv Madestein, PGS/Vogel, RAS, De Ster, TAC’90 en Vredenburch.

Met een zestal versterkingen en een lichting jeugd erbij waren de verwachtingen dat Vredenburch in het seizoen 2016-2016 weer mee kon gaan strijden om de bovenste plaatsen in de 4e Klasse B. Trainer Vita Llorente liep echter al aan het begin van het seizoen tegen tal van blessures in zijn selectie op. De eerste drie competitiewedstrijden gingen daardoor al verloren en werd het qua resultaten een teleurstellende eerste seizoenshelft. Van de in totaal 13 competitiewedstrijden werden er uiteindelijk 4 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 14 punten, en het doelsaldo 37 voor en 30 tegen, ging Vredenburch op een elfde positie van de ranglijst de winterstop in. Binnen Vredenburch was er echter geen paniek en was men er van overtuigd dat het in de tweede seizoenshelft allemaal goed ging komen.

Dit bleek ook zo na de winterstop want Vredenburch zette in de tweede seizoenshelft een uitstekende serie wedstrijden neer maar kwam helaas net iets te kort voor een Periodetitel. Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden werden er 12 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 12 verloren. Met 38 punten, en de doelcijfers 72 voor en 51 tegen, sloot Vredenburch 1 het seizoen af op een achtste positie van de ranglijst.

Bij maar liefst zes teams van Vredenburch mocht aan het einde van het seizoen 2016-2017 de kampioensvlag in top. De zaterdag 3 werd met 48 punten uit 20 duels kampioen van de 5e Klasse 07. De JO17-1 met 46 uit 22 kampioen van de 1e Klasse 08. De JO13-4 met 41 uit 16 kampioen van de 8e Klasse 02. De JO9-1 met 43 uit 18 kampioen van de 2e Klasse 01. De JO9-5 met 48 uit 18 van de 10e Klasse 16 en de JO9-7 met 46 uir 18 kampioen van de 3e Klasse 08.

Seizoen 2017-2018

Bij aanvang van het seizoen 2017-2018 zagen we dezelfde samenstelling van het bestuur als in het vorige seizoen alleen Wendy Storm had de taak van secretaris op zich genomen.

Het bestuur van Vredenburch schreef dit seizoen voor de zaterdagcompetitie 3 seniorenelftallen en voor de zondagcompetitie 2 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling was in het seizoen 2017-2018 uit de volgende teams samengesteld: 2x JO19, 4x JO17, 4x JO15, 5x JO13, 9x JO11, 6x JO9 en 1 JO7-team. De meisjesafdeling van Vredenburch bestond uit: 1x MO19 en 1x MO17-team en beschikte de club ook over 1 G-team.

De indeling van Vredenburch 1 voor het seizoen 2017-2018 in de zaterdag 4e Klasse D luidde als volgt; Concordia, DHC, DVC, HPSV, Laakkwartier, Oliveo, Oosterheem, Quintus, Semper Altius, TAC’90, Vredenburch, Wateringse Veld GONA en Zoetermeer.

Het team van trainer Vita Lorente kende een uitstekend seizoen maar had alleen de pech dat het sterke sv Wateringse Veld/GONA ook bij hun in de poule zaten. Iedereen zag sv Wateringse Veld/GONA als topfavoriet voor de titel in de zaterdag 4e Klasse D en dat werden ze ook door alle 22 competitiewedstrijden te winnen. Zoals gezegd presteerde Vredenburch 1 dit seizoen ook uitstekend want van de 22 wedstrijden werden er 17 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 52 punten, en een doelgemiddelde van 85 (1 punt in mindering door de KNVB) voor en 20 tegen, werd Vredenburch “best of the rest”!

Met die tweede plaats op de ranglijst en ook de 2e Periodetitel op zal mocht Vredenburch het dus via de nacompetitie gaan proberen om naar de 3e Klasse te promoveren. De eerste ronde van de nacompetitie bestond dit seizoen uit slechts uit één wedstrijd waarbij de winnaar zich zou plaatsen voor de volgende ronde. Op zaterdag 2 juni 2018 moest Vredenburch in eigen huis aantreden tegen Hvv Hercules. Het werd een ongelukkige 1-2 nederlaag en zodoende kwam aan het goede seizoen van Vredenburch abrupt een einde en moest men ook in het volgende seizoen uitkomen in de 4e Klasse van het zaterdagvoetbal.

Richard van Trier werd dit seizoen met 30 doelpunten topscorer van Vredenburch 1.

Dit seizoen kon er bij drie teams van Krsv Vredenburch de kampioensvlag in top. Bij de senioren werd de zondag 2 kampioen van de 8e Klasse 06 en bij de jeugd de JO13-1 van de 2e Klasse 4 (VJ) en de JO11-1 van de 1e Klasse 5 (VJ).

In de maand april werd bekend dat de twee Rijswijkse clubs Vredenburch en Semper Altius in het vervolg gaan samenwerken met als doel “krachten bundelen” waardoor beide clubs een breed pallet aan voordelen konden gaan bereiken. Krsv Vredenburch en Semper Altius gingen expertise uitwisselen over de continue veranderende wet- en regelgeving. Daarnaast moesten organisatorische zaken als bestuurs- en technische inrichting van de verenigingen onderwerp van gesprek worden. Ook wilden beiden verenigingen gezamenlijk hun belangen richting de gemeente Rijswijk gaan behartigen.En bij een succesvolle evaluatie moest deze samenwerking ook ruimte voor uitwisseling van terreinen, trainers en de organisatie van toernooien bieden.

Seizoen 2018-2019

Tijdens dit seizoen stond er binnen Krsv Vredenburch een groep van 10 zeer gemotiveerde leden op om de financiële problemen van de Rijswijkse club in kaart te brengen. Er werd een actieplan opgesteld om de vereniging weer financieel gezond te maken en daar werd keihard aan gewerkt.

De indeling van de zaterdag 4e Klasse C in het seizoen 2018-2019 was als volgt: Ariston’80, DVC, Haagse Hout, KSD-Marine, Laakkwartier, Oliveo, Oosterheem, Semper Altius, SEV, TOGB, Vredenburch, sv Wassenaar en FC Zoetermeer.

<

Seizoen 2019-2020

>

<

Seizoen 2020-2021

Bij aanvang van het seizoen 2020-2021 telde de Krsv Vredenburch 517 leden inclusief Ereleden en dergelijken. Onder deze leden zaten 384 voetballende leden waarvan 268 leden tussen 5 en 18 jaar en 14 Walking Football leden (merendeel 65+ op woensdagmorgen incl groepslunch). De maar liefst 138 vrijwilligerstaken werden door 96 vrijwilligers uitgevoerd.

Het bestuur van Krsv Vredenburch schreef hiermee voor de zondagcompetitie 1 seniorenelftal in. Op zaterdag kwamen 4 seniorenelftallen in de wei. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit een JO19, JO17, JO15, 2x JO14, 3x JO13, 1x JO12, 3x JO11, 2x JO10, 3x JO9 en 2 JO7-teams. Ook nam er namens Vredenburch 1 G-team deel aan de competitie.

>

Seizoen 2021-2022

>

Na het coronatijdperk hoopte men vanaf dit seizoen weer eens eindelijk een hele competitie te gaan afwerken. Het eerste elftal kwam in het seizoen 2021-2 uit in de zaterdag 4e Klasse E met daarin als tegenstanders; DVC, Graaf Willem II VAC, Haagse Hout, HDV, HPSV, KSD-Marine, Oliveo, RAS, REMO, RVC Celeritas, Semper Altius, SEV en De Ster.

<

In een sterke tweede helft van de competitie werd door Vredenburch met veel strijd weinig punten weggegeven. Dit resulteerde uiteindelijk na 23 wedstrijden (laatste competitiewedstrijd tegen De Ster niet meer gespeeld) in 47 punten (15x winst, 2x gelijk en 6 nederlagen) en een doelsaldo van 58 voor en 29 tegen, op een vijfde positie. Hiermee had de formatie van trainer Francis Janse, dat nagenoeg uit 100% “eigen jongens” bestond, zich geplaatst voor de nacompetitie. Helaas moest Vredenburch zich In de derde ronde van de nacompetitie zich helaas gewonnen geven tegen een sterke tegenstander FC Maenze.

Seizoen 2022-2023

>

De KRVC Vredenburch schreef dit seizoen voor de zaterdagcompetitie 5 seniorenelftallen en 1 dameselftal in. Op zondag kwam men nog slechts met 1 senioren (35+) elftal uit. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit: 1 JO17, 1 JO16, 2 JO15, 3 JO13, 1 JO12, 3 JO11, 1 JO10, 4 JO9, 3 JO8, 3 JO7 en 1 MO13 teams.

In november werd tijdens de Rijswijkse raadsvergadering bekend dat voetbalvereniging Vredenburch sinds deze maand geen betalingsachterstanden meer bij de gemeente had. De nieuwe enthousiaste bestuursleden en veel mensen binnen de club hadden jaren lang hard gewerkt om uit deze situatie te komen. Met dit verlossende bericht was de Rijswijkse club enorm trots op al haar vrijwilligers, de mensen van de Gemeente Rijswijk en iedereen die een steentje hieraan hadden bijgedragen. Vredenburch had dus geen betalingsachterstand meer bij de gemeente en kon zich weer volledig gaan richten op de toekomst.

Poule-indeling competitie zaterdag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 2022-2023 als volgt: BMT, Hsv DUNO, sv Erasmus, GDA, HPSV, sv Loosduinen, ODB, PGS/VOGEL, Quick Steps, Quintes, RAS, Semper Altius, VCS en Vredenburch.

Door allerlei oorzaken moest trainer Remco Torken (nieuw dit seizoen bij Vredenburch) bij aanvang van het seizoen veel nieuwe spelers inpassen. Een niet ingespeeld Vredenburch 1 morste daardoor onnodig punten echter op de laatste competitiedag van de eerste seizoenshelft boekte de Rijswijkse club tegen VCS alweer de zevende overwinning op rij. Door deze reeks stond was Vredenburch ondertussen opgeklommen naar de derde positie van de ranglijst. De formatie van trainer Torken ging hiermee met maar 3 punten achterstand op koploper PGS/Vogel en 2 punten op Hsv DUNO de winterstop in.

Het aanbreken van de winterstop was voor Vredenburch gunstig is voor het revalideren van enkele spelers. Bovendien vertrok de totale groep (43 man inclusief staf) in januari voor een kleine week naar Spanje. tijdens dit trainingskamp kon men de al aanwezige goede teamgeest nog verder versterken.
>

Seizoen 2023-2024

>
De “slechts” twaalf clubs in de 4e Klasse D in seizoen 2023-2024 waren; Delta Sport, DHL, Maasdijk, MSV’71, Quintus, RVC Celeritas, SEP, SEV, Te Werve, VDL, Vredenburch en FC Zoetermeer.
<

 

Palmares Vredenburch (zaterdag)

Kampioenschappen:
1988-1989 3e klasse A HVB

Andere prestatie’s:
2007-2008 Promotie van de 5e Klasse naar de 4e Klasse KNVB
2010-2011 Winnaar nacompetitie, promotie naar de 4e Klasse KNVB

Palmares Vredenburch (zondag)

Kampioenschappen:
1956-1957 1e klasse B HVB
1957-1958 4e klasse B
1973-1974 4e klasse C
1977-1978 4e klasse C
2004-2005 4e klasse C

Andere prestatie’s:
2005-2006 Winnaar nacompetitie, promotie naar 2e Klasse KNVB
2010-2011 Winnaar nacompetitie, promotie naar 2e Klasse KNVB

Parade der trainers van K.r.s.v. Vredenburch (zaterdag):

1999-2000 Ab Diender
2000-2001 Leo Lelieveld
2001-2002 Leo Lelieveld
2002-2003 Peter van Rhenen
2003-2004 Hennie Nilson
2004-2005 Hennie Nilson
2005-2006 Hennie Nilson
2006-2007 Andre Postma
2007-2008 Andre Postma
2008-2009 Andre Postma
2009-2010 Gerard Daamen
2010-2011 Gerard Daamen
2011-2012 Jan Mattheijer / Herman Knoppert (a.i.)
2012-2013 Herman Knoppert
2013-2014 geen standaardteam op de zaterdag
2014-2015  Bram Berk
2015-2016 Vita Lorente
2016-2017 Vita Lorente
2017-2018 Vita Lorente
2018-2019 Vita Lorente
2019-2020 Tolga Akarsu
2020-2021 Tolga Akarsu
2021-2022 Francis Janse
2022-2023 Remco Torken
2023-2024 Remco Torken

Parade der trainers van k.r.s.v. Vredenburch (zondag):

1934-1935 Ben Eyken
1935-1936 Dhr. Smit
1936-1937 Dhr. Abbenhuis
1937-1938 Dhr. Piët
1938-1941 C. van der Zalm
1941-1942 Ben Eyken
1942-1943 Dhr. Hendriks
1943-1944 ??
1944-1945 Ben Peeters
1945-1949 Toon van Eembergen
1949-1950 Dhr. Hegel
1950-1951 Dhr. Rotteveel
1951-1953 Ben Peeters
1953-1955 Dhr. van der Beukel
1955-1956 Dhr. Kant
1956-1959 Vicky Fransen
1959-1960 Jan Becker
1960-1961 Dhr. van der Beukel
1961-1962 Dhr. van der Beukel
1962-1963 P. Boekee
1963-1964 P. Boekee
1964-1965 Joop Nederpelt
1965-1966 Joop Nederpelt
1966-1967 Joop Nederpelt
1967-1968 Frans Schrurs
1968-1969 Frans Schrurs
1969-1970 Cas Franke
1970-1971 Franke en de Vos
1971-1972 Jan Baptist en de Vos
1972-1973 Jan Baptist en de Vos
1973-1974 Cees van Stigt
1974-1975 Cees van Stigt / Leslie Nijman (a.i.)
1975-1976 Jan Rolfes / Leslie Nijman (a.i.)
1976-1977 Leslie Nijman
1977-1978 Leslie Nijman
1978-1979 Huub Scherpenisse
1979-1980 Huub Scherpenisse
1980-1981 Huub Scherpenisse
1981-1982 Rob Bens
1982-1983 Jan van der Oever
1983-1984 Jan van der Oever
1984-1985 Jan van der Oever
1985-1986 Jan van der Oever
1986-1987 Frank Kuyl
1987-1988 Jan Eversdijk
1988-1993 Frank Kuyl
1993-1994 Ben van Dam / Bob Spee (a.i.)
1994-1997 Henk van Dorp
1997-1999 Peter Bos
1999-2003 Ron Bentvelzen
2003-2009 Henk Baggerman
2009-2010 Piet Gelauf
2010-2011 Piet Gelauf
2011-2012 Piet Gelauf
2012-2013 Piet Gelauf
2013-2014 Piet Gelauf

Parade de voorzitters K.r.s.v. Vredenburch:

1931-1934 Theo van de Velde / Koos Beijersbergen
1934-1937 J.N. Verkley
1937-1943 J.W. Kragtwijk
1943-1946 Koos Beijersbergen
1946-1948 Dhr. Penders
1948-1953 Koos Beijersbergen
1953-1962 A.van der Voort
1962-1971 Jas van Benschop
1971-1981 Ben Schrijver
1981-1983 Rinus van der Gaag
1983-1988 Tim Goes
1988-1989 Ben van der Brande
1989-1990 Henk Maasdam a.i
1990-1991 Gert Scheringa
1991-1994 Niels Plug
1994-2000 Hans Koning
2000-2003 Niels Plug
2003-2009 Jacob Schot
2009-2011 Wim Charité (a.i.)
2011-2013 Angela van der Sman
2013-2014 Kees Voormeulen
2014-heden Erik van Naerssen

Terreinen waar Vredenburch heeft gevoetbald:

?

*

Volgt later…

Erevoorzitter(s) Vredenburch:

?

Ereleden Vredenburch:

?
?
?
?
Wim Boers
Rinus van der Gaag

Lid van Verdienste bij Vredenburch:

?
?
?
?
Johan Brouwer

Zijn we allemaal nog naar op zoek……