de Postduiven, Lvv De

Den Haag
02-08-1924 - 30-06-2008

Postduiven

 

De oprichting van L.v.v. De Postduiven

Wij schrijven begin juli 1924. Een aantal jonge werknemers van de kistenfabriek “Hartman” in de Willem III straat te Loosduinen schopten regelmatig, tijdens het schaften, onderling tegen een balletje aan. Zo’n spelletje voetbal onder elkaar, met zo’n klein balletje, op de fabrieksplaats was wel leuk maar men wilde dit op een gegeven moment toch liever in competitieverband gaan doen.
En zo geschiedde, op 2 augustus 1924 werd door de initiatiefnemers C. van der Spek, J. Molenaar en J. van Drunen een voetbalvereniging opgericht.

De voetbalvereniging was er, de naam was er, maar nu moest men nog op zoek naar een terrein waar men kon gaan voetballen. Deze werd gevonden in een zogenaamde zak, een inzinking in de duinen waar nu zeg maar de Laan van Meerdervoort / Ockenburghstraat ligt. Op deze locatie voetbalde eerst v.v. Transvalia maar deze club fuseerde in 1923 met B.S.S. en ging verder onder de naam B.T.C. Op buitengewoon sportieve wijze stelde v.v.Transvalia haar beide doelen aan De Postduiven ter beschikking, maar er moest nog meer komen, zoals een kleedkamer en consumptietent. Ook dit wist men te bewerkstelligen. Alle leden hielpen mee om het terrein z.s.m. speelklaar te krijgen. Timmerlieden en metselaars zorgde voor de opbouw van de kleedkamer en consumptietent en andere ploegen waren druk bezig met het leggen van graszoden en uitzaaien van duindoorn.

Tegen het einde van september 1924 was alles klaar en kon er in de clubtent de eerste ledenvergadering gehouden worden. Vijfentwintig jongelui en een paar oudere leden vergaderde in een kleine ruimte rond een petroleum lampje over een te vormen bestuur, een naam voor de vereniging en de opstelling van een reglement. Het eerste bestuur van L.v.v.De Postduiven werd uiteindelijk gevormd door Jan Molenaar sr.(voorzitter), J.v.Drunen (secretaris) en A.v.Beijeren (penningmeester). Nu was alleen nog de vraag hoe men deze nieuwe voetbalvereniging zal gaan noemen. De namen van veel verenigingen in die tijd waren nog wel eens vernoemt naar vogels, zoals: De Musschen, De Ooievaars, Flamingo’s, Stormvogels  e.d. Omdat onder de leden een aantal mensen ook lid waren van een postduivenhouders-vereniging kwam Wim van der Spek met het voorstel om de nieuwe voetbalvereniging “De Postduiven” te noemen. Nadat voorzitter Molenaar sr. de eigenschappen en deze vogels had belicht (snel en zonder afwijking afstevenend op het doel en bovendien trouw aan het honk) werd de naam Loosduinse Voetbal Vereniging De Postduiven aangenomen.
Er werd een lijst aangemaakt waarop men zich kon aanmelden als lid en binnen enkele dagen hadden zich 25 jongelui aangemeld als lid. Bovendien hadden een aantal voetballers, die lid waren van een andere vereniging, toegezegd dat men z.s.m. zouden overkomen naar De Postduiven. Zo was men in het eerste officiële seizoen vertegenwoordigd met twee elftallen.

Aangezien de competitie seizoen 1924-1925 inmiddels al lang begonnen was besloot het bestuur dit seizoen alleen onderlinge- en vriendschappelijke-wedstrijden te spelen.
Het eerste elftal in 1924 gefotografeerd op het terrein van R.K.S.V. G.D.A.

Een moeilijk begin

Financieel stond De Postduiven in de eerste jaren er niet best voor. Eén van de oorzaken hiervan was de enorme economische depressie die zich na de Eerste Wereldoorlog had aangekondigd. Veel leden kwamen zonder werk en dit sloeg uiteraard terug op de vereniging. Het innen van contributies liep erg stroef zodat het voorkwam dat, als er gevoetbald moest worden en er een slechte bal was, voor het spelen met de pet moest worden rondgegaan, waarna er iemand zo snel mogelijk naar de stad ging om een nieuwe bal te kopen.
Reeds in het tweede bestaansjaar van de club was er zelfs sprake van opheffing. In dat jaar trad De Postduiven toe tot de N.V.B. afdeling Den Haag. Volgens het reglement van deze bond moet door de deelnemende verenigingen aan de competitie, voor elke maand opgave worden gedaan van de namen der leden en het elftal waarin zij spelen, een zgn. elftalopgave. De elftalcommissie van De Postduiven had, door toetreding van spelers uit andere verenigingen van wie men niet wist of ze goed konden voetballen, de elftal-opgavelijsten zo ingevuld dat na een paar gespeelde wedstrijden duidelijk werd dat voor het eerste elftal spelers waren opgegeven, wier spel daarvoor veel te zwak was. Het tweede elftal van De Postduiven was daarintegen veels te sterk voor de tegenstanders.
Om daarin verandering te brengen brachten de voorzitter en penningmeester een bezoek aan het Bondsbureau met het verzoek om in de elftalopgaves verandering te mogen brengen. Dit werd door het Bondsbureau toegestaan en de verbeterde lijsten werden ingezonden. Echter enkele weken later moest De Postuiven via het Bondsblad vernemen dat de club een boete van 30 gulden moest betalen i.v.m. het laten meespelen van spelers uit het eerste in het tweede-elftal. Geen cent in kas en tevens een schuld van 30 gulden bij de Bond, dat zou het einde van de Postduiven betekenen. Voorzitter Molenaar en penningmeester Van Beijeren begrepen hier helemaal niets van en brachten wederom een bezoek aan het Bondsbureau. Door een misverstand werden gelukkig de verbeterde elftalopgave in een verkeerde archiefkast teruggevonden en moest de 30 gulden boete geannuleerd worden.

De jaren 1925 t/m 1929

Ging het financieel niet zo best met de club, de aanwas van nieuwe leden nam gestaag toe. Bij aanvang van het eerste competitieseizoen van de Postduiven, seizoen 1925-1926, kon men maar liefst vijf elftallen inschrijven.
Het 1e elftal werd ingedeeld in de 3e Klasse H.V.B. De Postduiven stond lang bovenaan in deze 3e Klasse maar op de laatste speeldag werd het kampioenschap verspeeld door een 1-1 gelijkspel tegen D.V.K. uit Delft.
Het spel werd steeds beter en De Postduiven werd voor menig team een gevreesde tegenstander. In het seizoen 1926-1927 werd het eerste elftal van De Postduiven zodoende wel kampioen, en wel van de 3e Klasse C HVB. Met dit kampioenschap promoveerde men direcht naar de 1e Klasse van de HVB.

Zoals reeds in het begin vermeld speelde De Postduiven haar thuiswedstrijden op een veld in het duin. Toen in 1927 daar de gehele opstal, consumptie- en kleed-tent, welke inmiddels aan de vereniging was overgegaan op afbetalingsvoorwaarden, door brand was verwoest, begon men uit te zien naar een ander en beter speelveld. In 1928 verhuisde zodoende De Postduiven naar een veld aan de Leijweg te Den Haag, naast een boerderij van Konijnenburg.
Door het verbranden van de gehele opstal in 1927, ontstond er een conflict tussen voorzitter Jan Molenaar sr. en penningmeester Van Drunen sr. Dit persoonlijke conflict tussen beide heren was zo hevig dat het samen besturen van de vereniging schadelijk kon gaan worden. Voorzitter Molenaar sr. besloot zodoende af te treden maar bleef de belangen van de vereniging wel van nabij volgen. De heer Van Drunen sr. nam voorlopig de onmogelijke taak van voorzitter-penningmeester over.
De jaren 1927 tot 1930 waren spelopbouwend voor alle elftallen van De Postduiven. In het seizoen 1928-1929 behaalde het eerste elftal van De Postduiven het algehele kampioenschap van de afdeling en promoveerde hierdoor voor het eerst in haar bestaan naar de 4e Klasse KNVB. Vooral de linkervleugel van dit succesvolle team, bestaande uit de spelers M.Noordam, P.Hoppenbrouwer en M.Middendorp lieten vaak een fraai staaltje voetbal zien.

Logo 1924

Seizoen 1929-1930

Voor het seizoen 1929-1930 werd De Postduiven 1 ingedeeld in de zondag 4e Klasse C en hierin moest men het opnemen tegen; Archipel, DOV, ‘s-Gravenzande, HDV, MAAS, OB en TONEGIDO.

De Postduiven debuteerde uitstekend in de 4e Klasse van de KNVB en speelde zelfs tot en met de allerlaatste competitieronde mee om het kampioenschap. Van de 14 competitiewedstrijden wist men er maar liefst 12 te winnen en 2 te verliezen. Met 24 punten, en een doelsaldo van 39 voor 17 tegen eindigde men samen met MAAS boven aan de ranglijst. Helaas voor De Postduiven was het doelsaldo net iets beter van MAAS en daardoor werd deze club kampioen.

Seizoen 1930-1931

Op den duur voldeed het terrein van De Postduiven aan de Leijweg ook niet meer want bij de minste geringste regenval stond het veld helemaal blank en was het daardoor lange tijd onbespeelbaar. Het eerste elftal kon gelukkig, dankzij de sportieve houding van het VUC-bestuur, uitwijken naar het VUC-terrein aan de Haagweg. Na twee jaar, in 1930, verhuisde De Postduiven weer terug naar Loosduinen, naar een grasweide aan de weg naar Kijkduin, achter het Quick-terrein.

In het seizoen 1930-1931 was de zondag 4e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Bodegraven, Celeritas, DVS, HDV, Leidsche Boys, De Postduiven, RCL, SOA en Waddinxveen.

Na twee seizoenen in de 4e Klasse van de KNVB gespeeld te hebben degradeerde het eerste elftal van De Postduiven in het seizoen 1930-1931 helaas weer naar de HVB-afdeling.

Seizoen 1931-1932

Een jaar later, in 1931, kreeg De Postduiven wederom problemen met haar terrein want de eigenaar wilde de grond niet meer verhuren. Een lid van De Postduiven had met veel moeite het hoge en goed gelegen terrein aan de Houtweg (het latere BTC-terrein) kunnen pachten. Toen eenmaal alles in kannen en kruiken was en de pachtsom door de eigenares zeer billijk was vastgesteld, besloot ineens het toenmalige bestuur om onbegrijpelijke reden van af te zien. Het bestuur koos n.l. voor een koeweide aan de zgn. Polderlaan op de grens van Poeldijk. Dit terrein lag op een half uur lopen van het centrum van Loosduinen. Op dit terrein heeft men drie jaar lang in water geploeterd en veel kosten moeten maken voor drainering omdat het boezemwater gelijk stond met het land.

Seizoen 1932-1933

>

<

Seizoen 1933-1934

Na drie seizoenen in deze HVB-Klasse gespeeld te hebben werd het eerste elftal in het seizoen 1933-1934 weer kampioen, ditmaal van de 1e Klasse C van de HVB en promoveerde hiermee wederom naar de KNVB.
Door het bereiken van de KNVB-klasse moest er door De Postduiven worden uitgezien naar een ander en beter speelveld aangezien de Bond het terrein ongeschikt achtte voor KNVB-wedstrijden. Na lang zoeken en veel besprekingen werd er een terrein gevonden bij de boerderij van Vreugdenhil net achter de instelling Bloemendaal. Het toegangslaantje naar het terrein was gelegen tegenover huisnummer 10 aan de Monsterseweg, zodat de adressering er jarenlang uitzag als: Monsterseweg t/o nr.10. Hier vond men een schitterend “home” voor de vereniging en men besloot gelijk een nieuw clubgebouw en tribune te bouwen. Dat het een en ander een massa geld kostte was wel duidelijk en dit zou dan ook nooit tot stand zijn gekomen als de penningmeester, de heer C.F.Groos, niet uit eigen middelen 1.500 gulden had voorgeschoten.

Seizoen 1934-1935

In het seizoen 1934-1935 was het wederom “raak”! De Postduiven werd kampioen van de 4e Klasse A en na promotie-degradatiewedstrijden tegen Alphen promoveerde men naar de 3e Klasse van de KNVB. Al die tijd werd het eerste elftal van De Postduiven overigens getraind door de heer Kloos. Na het kampioensjaar 1934-1935 nam de heer Kloos afscheid en werden de trainingen (gratis)overgenomen door het Postduiven-lid G.v.Beijeren.
Tijdens de promotiewedstrijden tegen Alphen had voorzitter J.van Drunen zich misdragen en moest hij hierdoor gedwongen afscheid nemen van zijn functie. De heer N.Mooijman werd op de Algemene Ledenvergadering gekozen tot de nieuwe voorzitter van L.v.v. De Postduiven.

Seizoen 1935-1936

>

<

Seizoen 1936-1937

Voor het seizoen 1936-1937 stelde het bestuur vol trots dhr. C.J.Berkemeier aan als nieuwe trainer van De Postduiven. In het clubblad van 4 juni 1936 werd medegedeeld dat trainer Berkemeier over zeer goede trainerskwaliteiten beschikte. In de voorgaande drie seizoen was dhr. Berkemeier succesvol trainer van voetbalvereniging “Sedolig”, spelende in de Bandoengse Voetbalbond. Tweemaal achter elkaar werd hij met dit elftal kampioen en maar liefst zeven spelers van “Sedolig” kwamen uit voor het Bondselftal dat in 1934 het Java-kampioenschap veroverde.

Seizoen 1937-1938

Toen de heer Mooiman in 1937 door drukke werkzaamheden gedwongen werd om de voorzittershamer neer te leggen, werd zelfs trainer Berkemeier bij acclamatie tot voorzitter van L.v.v.De Postduiven gekozen.

Seizoen 1938-1939

Het tweede elftal van De Postduiven werd in het seizoen 1938-1939 kampioen van de 2e Klasse HVB en promoveerde hierdoor naar de 1e Klasse. Het eerste elftal van De Postduiven kreeg eind jaren dertig zelfs de zeer gewaardeerde steun van de heer D.Lotsy, oud lid van v.v.D.F.C. en oud-international en later bondscoach.

Seizoen 1939-1940

In augustus 1939 werd de algehele mobilisatie afgekondigd. Op 1 september 1939 brak de Tweede Wereldoorlog uit. De KNVB besloot wel een competitie te laten verspelen, maar deze werd aangemerkt als “noodcompetitie”. Er kwam een indeling waarbij het reizen van clubs zoveel mogelijk beperkt werd en er zou aan het einde van het seizoen 1939-1940 geen sprake zijn van degradatie of promotie.

Lvv De Postduiven 1 werd zodoende ingedeeld in groep H samen met Laakkwartier, De Ooievaars, RVC, Scheveningen, SVC, Ter Laak en TONEGIDO Een poule dus met 8 clubs dus normaal gesproken moest men 14 competitiewedstrijden spelen maar veel clubs haalden dit aantal nog niet eens.

<

Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers ook Nederland binnen en zouden er nog vijf verschrikkelijke jaren volgen.

Seizoen 1940-1941

In verband met de Tweede Wereldoorlog had het voetballen om begrijpelijke redenen niet de hoogste prioriteit. Toch ging het voetbalwereldje, na de capitulatie van Nederland, gewoon weer verder. In juli 1940 werden door de Duitsers alle bestaande voetbalbonden in Nederland samengevoegd tot één grote bond, de N.V.B. (het predicaat “Koninklijk” was door de bezetter ontnomen).

<

Seizoen 1941-1942

>

Het eerste elftal werd in het seizoen 1941-1942 ingedeeld in de 3e Klasse B en deze afdeling was uit de volgende clubs samengesteld: Cromvliet, GDA, Olympia, ONA, De Ooievaars, De Postduiven, RVC, Scheveningen en Terlaak. Echter omdat Hvv De Ooievaars specifiek een club was die uit Joodse leden bestond, werd op last van de Duitse bezetter deze Haagse voetbalclub in september 1941 verboden en zodoende opgeheven.

Een poule uit slechts 8 verenigingen dus dat betekende dit seizoen slechts 14 competitiewedstrijden. Van de 14 wedstrijden wist De Postduiven er 4 te winnen, 7 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Met 15 punten en een doelsaldo van 16 voor en 17 tegen, eindigde De Postduiven op een vierde positie van de ranglijst. Scheveningen werd met 18 punten kampioen.

<

Seizoen 1942-1943

>

Lvv De Postduiven 1 kwam in het seizoen 1942-1943 wederom uit in de zondag 3e Klasse van de NVB met ditmaal als tegenstanders: Cromvliet, GDA, GSV, Laakkwartier, Olympia, ONA, Scheveningen, Terlaak en VCS.

Ondanks dat, ten gevolgde van de naziterreur, het leven voor iedereen steeds moeilijker werd presteerde het vlaggenschip van De Postduiven dit seizoen uitstekend. Van de 18 competitiewedstrijden werden er 12 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 27 punten en een doelsaldo van 50 voor en 33 tegen eindigde de Loosduinse club op een prima tweede positie. Dit was 4 punten achter kampioen Laakkwartier. Overigens gold ook in dit seizoen de competitie als een soort noodcompetitie, zodoende bleef aan het einde van dit seizoen promotie en degradatie wederom achterwege.

<

Seizoen 1943-1944

>

Het eerste elftal kwam wederom uit in de 3e Klasse B met daarin als tegenstanders: Cromvliet, GDA, GSV, Laakkwartier, Olympia, ONA, Scheveningen, Terlaak en VCS.

<

Seizoen 1944-1945

Na de gebeurtenissen in Nederland op 6 september 1944, beter bekend als “Dolle Dinsdag”, kon onder meer de voetbalcompetitie, die op 10 september zou beginnen wel worden vergeten omdat deze in zijn geheel door de bezettende macht werd verboden. Ook de jaarvergaderingen werden op het laatste moment door de nazi-politiepresident verboden. Daarmee werd het gehele voetballeven lamgelegd! 

Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en de bezetting van Nederland leed ook De Postduiven ernstige verliezen. Vele jongelui werden te werk gesteld in Duitsland. Het grootste verlies leed de club toen haar voorzitter, de heer C.J.Berkemeier, als illegaal werker gevangen werd genomen. De heer J.v.d.Sluis (oud-secretaris) nam toen de leiding op zich en werd ondersteund door 1e secretaris de heer J.Nijsse. Onder de moeilijkste omstandigheden werd de vereniging ongeschonden uit de oorlog geleid. De Postduiven-leden W.Mosterd, J.Weda en dhr. Mikkers kwamen om het leven tijdens de oorlog. Ook oud-trainer en voorzitter C.J.Berkemeier kwam om het leven tijdens het bombarderen van de Duitse gevangenenschepen in “de Duitse Bocht”.

Seizoen 1945-1946

In oktober 1945 kon De Postduiven weer met 3 jeugdelftallen aan de competitie deelnemen.

>

Seizoen 1946-1947

Het ledental onder de jeugd nam weer sterk toe en voor het seizoen 1946-1947 kon men alweer 4 juniorenelftallen en 1 pupillenelftal inschrijven. In 1946 vond er ook bij de jeugd de eerste uitwisseling plaats met de voetbalvereniging Wageningen. Het daarop volgende jaar ging de club wederom naar Wageningen, nu echter te gast bij v.v. W.A.V.V.

>

<

>

>

<

Seizoen 1949-1950

>

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1949-1950 uit de volgende clubs samengesteld: Laakkwartier, LFC, Moordrecht, Olympia, ONA, De Postduiven, RVC, VFC, VIOS en Westerkwartier.

<

Seizoen 1950-1951

>

In het seizoen 1950-1951 was de zondag 3e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DIO, HBC, Hillinen, HPSV, Laakkwartier, LFC, De Postduiven, TYBB, VCS, VVP en Zandvoortmeeuwen.

De Postduiven kende ditmaal een moeizaam seizoen in de 3e Klasse want van de 22 competitiewedstrijden wist men er dit seizoen 4 in winst om te zetten, speelde 7 x gelijk en werd er maar liefst 11 x verloren. Met 15 punten, en de doelcijfers 22-35, eindigde men dan ook op een tiende positie van de ranglijst. Hiermee bleef men net VVP (14 punten) en degradant DIO (10 punten) voor.

Seizoen 1951-1952

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1951-1952 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Blauw Zwart, BMT, Hillegom, Hoek van Holland, HPSV, De Postduiven, RKAVV, Roodenburg, Rijswijk, TYBB en VIOS.

Een onopvallend seizoen ditmaal voor De Postduiven 1 waarin men uiteindelijk in de middenmoot eindigde. Van de 22 competitiewedstrijden won men er 6, speelde 6 keer gelijk en werd er 10 maal verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 47-51, eindigde De Postduiven op de zevende positie van de 3e Klasse A.

Seizoen 1952-1953

>

Ook in het seizoen 1952-1953 kwam het eerste elftal van De Postduiven uit in de zondag 3e Klasse A van de KNVB en moest het ditmaal opnemen tegen: Alphen, Archipel, Blauw Zwart, HBC, Hillegom, HPSV, LFC, TYBB, Wilhelmus, Woerden en Zandvoortmeeuwen.

Vooraf leek het een pittig seizoen te gaan worden voor de Loosduiners aangezien de 3e Klasse A uit vele zeer goede verenigingen bestond. Echter van de acht maanden competitie stond De Postduiven maar liefst zeven maanden lang aan kop van de ranglijst. Dit was mede te danken aan trainer Chris Jans met zijn steeds maar weer stoere volharding aangepakte trainingen.
Donderdag 14 mei 1953 (Hemelvaartsdag) werd voor heel Lvv De Postduiven een historische dag want in de laatste competitieronde werd de uitwedstrijd tegen Hillegom met 0-2 (doelpunten van de gebroeders Gerard en Wim Zwarts) gewonnen. Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter werden alle spelers van De Postduiven door haar aanhang met groot gejuich van het veld gedragen en met bloemen overstelpt. Lvv De Postduiven 1 was kampioen!

Het kampioenselftal van Lvv De Postduiven bestond uit de volgende spelers: Jan Votel, Henk van der Berg, Herman Duindam (keeper), Arie van der Berg (die later naar het betaalde voetbal, SHS en Fortuna Vlaardingen, overging) , Leo Grunwald, Louis Pikaar, Rienus van den Berg, Gerard Zwarts, Wim Zwarts, Kees van der Steeg en Teun van Dijk.

Van de 22 competitiewedstrijden wist men er namelijk 15 in winst om te zetten, speelde 3 x gelijk en werd er 4 x verloren. Met 33 punten, en de doelcijfers 79-30, eindigde De Postduiven dus op de eerste positie van de 3e Klasse A. LFC eindigde met 30 punten op de tweede plaatst gevolgd door Hillegom en Zandvoortmeeuwen die beide 28 punten hadden vergaard.

In die tijd promoveerde je als kampioen niet rechtstreeks naar de 2e Klasse maar moest je tegen de kampioenen van de andere 3e Klassen strijden voor één promotieplek. Zodoende moest De Postduiven in een extra competitie aantreden tegen VCS (kampioen 3e Klasse B), DCV (kampioen 3e Klasse C) en DCL (kampioen 3e Klasse D). Helaas wist De Postduiven niet te promoveren want in de promotiewedstrijden tegen VCS, DCV en DCL werden alle wedstrijden verloren. Maar dat deze nacompetitie een enorme happening was bleek wel in het feit dat bijvoorbeeld de wedstrijd VCS tegen De Postduiven op zondag 14 juni 1953 gespeeld werd in een tot de nok toe gevulde ADO stadion in het Zuiderpark.
VCS – Lvv De Postduiven werd op zondag 14 juni 1953 uiteindelijk 2-1 waardoor De Postduiven dus in de 3e Klasse bleef voetballen.

Seizoen 1953-1954

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1953-1954 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, BMT, HBC, Hillegom, Lugdunum, De Postduiven, RKAVV, TYBB, VIOS, Wassenaar, Wilhelmus en Zandvoort.

Het vertrek van een aantal bepalende spelers was geen goede vervangen, waardoor er moeilijke tijden aanbraken voor de Loosduinse club.

<

Seizoen 1954-1955

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1954-1955 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BEC, Blauw Zwart, HBC, Hillegom, Laakkwartier, LFC, De Postduiven, Ripperda, Scheveningen, TYBB en Zandvoortmeeuwen.

Het eerste elftal speelde dit seizoen een onopvallende rol in de competitie. Van de 22 competitiewedstrijden wist De Postduiven er 10 in winst om te zetten, speelde 2 x gelijk en er werd 10x verloren. Met 22 punten, en een doelsaldo van 53-47, eindigde de wit-zwarte formatie keurig in de middenmoot op een zevende positie van de 3e klasse A. Blauw Zwart werd met 32 punten kampioen.

Seizoen 1955-1956

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BEC, Celeritas, Cromvliet, DHL, Excelsior’20, De Hollandiaan, De Postduiven, VIOS, sv Voorburg, Westerkwartier en Westlandia.

<

Seizoen 1956-1957

Bij aanvang van het seizoen 1956-1957 was het bestuur van Lvv De Postduiven uit de volgende personen samengesteld; E.L. Musquetier (voorzitter), J. Berkepeis (penningmeester), E. Gerritsen (secretaris) en M. de Bruijn (secretaris elftal commissie).

Voor de zondagcompetitie werden 6 seniorenelftallen ingeschreven. De jeugdafdeling van De Postduiven bestond dit seizoen uit 4 juniorenelftallen en 2 pupillenteams.

Ook in dit seizoen kwam het eerste elftal van Lvv De Postduiven uit in de zondag 3e Klasse A van de KNVB, met ditmaal als tegenstanders: Alphen, Ammerstolse SV, Archipel, Celeritas, Cromvliet, Delft, DHL, RVC, VVP, Westerkwartier en Westlandia.

Voor De Postduiven 1 kwamen dit seizoen o.a. uit; J. Heupink (keeper), J. Orie, L. Piekaar, L. Grunwald, Rienus van den Berg, Vrijman, A. Waslander, P. ZoeteJ. Addicks, P. Lunenburg, J. Votel en K. Vleesenbeek.

>

Seizoen 1957-1958

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1957-1958 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Cromvliet, Delft, DHL, GDA, GSV, HPSV, De Postduiven, RVC, Voorburg en Westlandia.

<

Seizoen 1958-1959

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1958-1959 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Cromvliet, Delft, DHL, Excelsior’20, GDA, De Postduiven, Rijswijk, VIOS, Westerkwartier en Westlandia.

<

Seizoen 1959-1960

>

In het seizoen 1959-1960 degradeerde het eerste elftal van De Postduiven, na maar liefst 27 jaar onafgebroken in de 3e Klasse KNVB gespeeld te hebben, naar de 4e Klasse. Het ging sowieso slecht met de Loosduinse voetbalvereniging want de club had o.a. een schuld van maar liefst f 8.000,=. Op een gegeven moment werd in deze moeilijke periode Djurre Kappenburg door de KNVB als voorzitter van De Postduiven geplaatst om nu echt orde op zaken te gaan stellen.

>

Seizoen 1960-1961

>

<

Seizoen 1961-1962

>

<

Seizoen 1962-1963

>

Na drie jaar hard werken, met vooral een elftalformatie uit “eigen kweek”, lukte het trainer Jans om in het seizoen 1962-1963 weer kampioen te worden van de 4e Klasse B en hiermee weer te promoveren naar de 3e Klasse KNVB.

De Postduiven 1 seizoen 1962-1963 kampioen 4e Klasse B. Staande v.l.n.r. Trainer Jans; Maarten Looye; Wim van der Spek; Jan Orie; Keeper Leyendekker; Hugo Donkersloot; Grensrechter Hans de Wilde. Zittend   v.l.n.r. Frits van Elst; Ted van der Berg; Arie Bey; Hans Orie; Ton van Koutrik en Nico Vrijman.

Groot feest uiteraard bij De Postduiven en niet alleen vanwege dit kampioenschap. Het nieuwe bestuur, bestaande uit; D.J.Kappenburg (vz), D. van der Heijde (secr.), K.Vleezenbeek (penn.), C.Vogelaar, M.d.Bruijn, C.d.Beus, J.v.Bree, A.beij en F.Kortekaas hadden het voor elkaar gekregen om in zeer korte termijn de enorme schulden van De Postduiven weg te werken.

Seizoen 1963-1964

>

<

Seizoen 1964-1965

>

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1964-1965 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Delfia, Delft, DoCos, ‘s-Gravenzande, LDWS, Marathon, ODB, De Postduiven, Rijswijk, Scheveningen en Vredenburch.

<

Seizoen 1965-1966

>

In het seizoen 1965-1966 kwam het eerste elftal van De Postduiven uit in de zondag 4e Klasse B van de KNVB, met daarin als tegenstanders: Archipel, DONK, ‘s-Gravenzande, LDWS, Oliveo, De Ooievaars, Paraat, RKDEO, Spoorwijk en sv Wassenaar. Een leuke poule dus met een aantal aantrekkelijke clubs uit de Haagse regio.

RKDEO was dit seizoen met 35 punten uit 20 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. Ook de mannen van De Postduiven kende een uitstekend seizoen want van 20 competitiewedstrijden werden er 12 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 4 verloren. Met 28 punten, en de doelcijfers 47-18, eindigde men dan ook op een keurige tweede positie van de ranglijst van de 4e Klasse B. 

Seizoen 1966-1967

Als voorzitter van de Postduiven zien we dit seizoen C. Lelieveld. De overige bestuursleden waren J. Schaap (secretaris), C. van der Spek (penningmeester) en de commissarissen J. van Koutrik en D. Stekelenburg.

In het seizoen 1966-1967 kwamen er voor de Postduiven op zondag 8 seniorenelftallen uit in de competitie. De jeugdafdeling bestond uit 2 A-, 1 B en 1 C-elftal.

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, Duindorp SV, GSC, De Hollandiaan, LenS, Oliveo, Paraat, De Postduiven, Rijswijk, Vredenburch en Wippolder.

Het vlaggenschip van De Postduiven kende een uitstekend seizoen waarin men tot de laatste wedstrijddag meestreed om het kampioenschap. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist de wit-zwarte formatie er 11 te winnen, 6 gelijk te spelen en gingen er 3 verloren. Met 28 punten, en de doelcijfers 32-15, greep Paraat net naast het kampioenschap en eindigde zodoende, samen met Paraat, op een gedeelde tweede positie. De Hollandiaan werd met slechts een punt meer kampioen van de zondag 4e Klasse D.

Seizoen 1967-1968

Op de Algemene Ledenvergadering van 23 augustus 1967 werd bijna het gehele voltallige bestuur herkozen. Alleen penningmeester C. van der Spek had besloten om er mee te stoppen en zijn functie werd overgenomen door D. van der Heide. Als tweede voorzitter zou Ab Beij gaan fungeren en C. de Geus werd toegevoegd als commissaris in het bestuur.

Lvv De Postduiven schreef voor dit seizoen 8 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1, B1, C1 en 1 Pupillenelftal.

De zondag 1 van De Postduiven werd voor het seizoen 1967-1968 ingedeeld in de 4e Klasse C van de KNVB met ditmaal als tegenstanders: Alphia, DZB, GDA, Hoek van Holland, Paraat, PDK, Scheveningen, Steeds Volharden, Verburch en VIOS.

Trainer Wiek Hermans had dit seizoen de beschikking over o.a. de volgende spelers: M. Groenendijk (keeper), F. Beckschebe, A. Beij, Jan Orie, H. Donkersloot, N. Vrijman, M. Looije, G. de Graaf, D. de Boer, Ton van Koutrik, Anton Lazarom en A. Polderman.

Verburch was dit seizoen met 34 punten uit 20 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. Ook de mannen van De Postduiven kende een goed seizoen want van 20 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 6 verloren. Met 24 punten, en de doelcijfers 45-39, eindigde de Loosduiners keurig op een gedeelde tweede positie van de ranglijst.

<

Seizoen 1968-1969

>

In het seizoen 1968-1969 werd bij Lvv De Postduiven het damesvoetbal opgericht. Geestelijk moeder van de damesafdeling was mevrouw Pauw.

<

Seizoen 1969-1970

Op de Algemene Ledenvergadering van 22 augustus 1969 stelde oud secretaris Jan Schaap zich kandidaat voor het voorzitterschap en werd dan ook zodanig gekozen. Hiermee volgde hij Ahrend Beij op, die hiermee slechts één seizoen de functie van voorzitter van Lvv De Postduiven had bekleed. De heer J. Pauw werd bereid gevonden om het secretariaat op zich te nemen. De heren D. van der Heide en J. van Uffelen werden herkozen terwijl N.P. de Geus de functie van vice-voorzitter op zich nam.
Vervolgens werd de heer Beij benoemd tot Lid van Verdienste van Lvv De Postduiven voor zijn vele jaren verdiensten die hij voor de Loosduinse club had verricht.

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1969-1970 uit de volgende clubs samengesteld: ASC, Cromvliet, DSO, De Flamingo’s, GDA, HMSH, Hoek van Holland, De Postduiven, VVP, VVSB en sv Wassenaar.

<

Op zondag 10 mei 1970 ging er in Loosduinen weer eens de vlag uit want op die dag wist het 1e elftal van De Postduiven, o.l.v. trainer Miel Hollard, de titel te veroveren in de 4e Klasse B van de KNVB. Dit gebeurde overigens in de derby thuis tegen buurman GDA. Onder toeziend oog van duizend toeschouwers gaf GDA goed partij maar kon toch niet voorkomen dat Leen de Zoete in de 30e minuut het enige en, naar later bleek, winnende doelpunt voor De Postduiven scoorde.
De kampioensvlag had echter al een week eerder kunnen worden gehesen, ware het niet dat tegenstander VVSB reeds ver in blessuretijd de onverdiende gelijkmaker (2-2) liet aantekenen. Al met al dus toch nog een happy end voor het 1e elftal van De Postduiven, waarin een goede mix van jeugd en routine aanwezig was.

Het eerste elftal van Postduiven dat in het seizoen 1969-1970 kampioen werd van de 4e klasse B. Staand v.l.n.r: Kees van der Heide, Nico van der gaarden, Maarten Looye, Leen de Zoete, Leen Spek, Arie Bey, Freek Beckschebe, ???, Joop van Es, Miel Hollard en ???. Zittend v.l.n.r: Piet Boers, Anton Lazarom, Dick van der Heide, Dick de boer, Nico Vrijman, Ton van Koutrik, Richard Groenedijk en Jan Schaap.

De competitiewedstrijden en doelpuntenmakers dit seizoen waren als volgt:
14-09-1969 : HMSH – De Postduiven 1-2 : Leen van der Spek en Maarten Looye
21-09-1969 : De Postduiven – Cromvliet 3-1 : Dick van der Heide, Leen van der Spek en Maarten Looye
28-09-1969 : Hoek van Holland – De Postduiven 0-3 : Leen van der Spek, Kees van der Heide en Leen de Zoete
05-10-1969 : De Postduiven – DSO 3-0 : Leen van der Spek, Arie Bey, Ton van Koutrik
26-10-1969 : VVP – De Postduiven 1-1 : Leen van der Spek
02-11-1969 : De Postduiven – ASC 1-1 : Dick van der Heide
09-11-1969 : VVSB – De Postduiven 0-0
16-11-1969 : De Postduiven – Wassenaar 2-0 : Leen de Zoete en  Leen van der Spek
23-11-1969 : GDA – De Postduiven 0-0
08-02-1970 : De Postduiven – Hoek van Holland 0-0
01-03-1970 : De Postduiven – De Flamingo’s 1-0 : Arie Bey
08-03-1970 : Cromvliet – De Postduiven 1-1 : Ton van Koutrik
15-03-1970 : De Postduiven – HMSH 2-0 : Dick de Boer en Ton van Koutrik
29-03-1970 : DSO – De Postduiven 1-2 : Leen de Zoete en Dick van der Heide
14-04-1970 : Wassenaar – De Postduiven 1-1 : Leen van der Spek
19-04-1970 : De Postduiven – VVP 1-1 : Nico Vrijman
26-04-1970 : ASC – De Postduiven 1-0
03-05-1970 : De Postduiven – VVSB 2-2 : Dick de Boer en Kees van der Heide
10-05-1970 : De Postduiven – GDA 1-0 : Leen de Zoete (kampioens-wedstrijd)
17-05-1970 : De Flamingo’s – De Postduiven 3-0

De eindstand bovenin deze 4e Klasse B was als volgt: 01. De Postduiven 20-27 (doelsaldo 26-14), 02. VVSB 20-26 (28-16), 03. VVP 20-22 (37-34) en 04. ASC 20-21 (28-24).

Het was overigens sowieso een succesvol seizoen voor trainer Miel Hollaard en de elftalcommissie van De Postduiven, die toen de tijd nog inspraak had wat betreft het opstellen van het 1e- en 2e-elftal. Ook het 2e elftal van De Postduiven, bestaande uit Nico van Gaarden, Nico Orie, Wim Vink, Jan Orie, Martin Hut, George Smit, Theo Vink, D.v.d.Heiden, Dick de Boer, Bep Hagen, Hugo Donkersloot, Gerrit de Graaf, Ab Polderman, Miel Scheffer en Jaap de Wilde, wist n.l. te promoveerde dit seizoen naar de Res. 2e Klasse van de KNVB.

De Algemene Ledenvergadering van 26 juni 1970 stond helemaal in het teken van het betrekken van een geheel nieuw sportcomplex en hiermee dan de mogelijke fusie met de toekomstige buurman GDA. Op deze avond kon men nog niet precies vertellen wanneer De Postduiven precies zou gaan verhuizen maar één ding werd meteen wel vrij duidelijk; De leden van de Postduiven gingen absoluut niet akkoord met een mogelijke fusie met GDA.

Seizoen 1970-1971

Met ingang van het seizoen 1970-1971 zag het bestuur van Lvv De Postduiven er als volgt uit; J. Schaap (voorzitter), D. van der Heide (penningmeester), J.A. Pauw (secretaris), N.P. de Geus (2e voorzitter), C. Krieger (2e penningmeester), A. van der Kruk (2e secretaris), H. Donkersloot (jeugdvoorzitter) en de commissarissen A. Walther, P. van der Ende en C. van der Spek.

De Postduiven telde bij aanvang van dit seizoen 428 leden. Er werden maar liefst 11 seniorenelftallen voor de zondagcompetitie ingeschreven. Op 31 augustus 1970 werd bij De Postduiven een dameselftal in het leven geroepen. Op dat moment waren er zo’n 20 dameselftallen in de Haagse regio.

Na de promotie van het afgelopen seizoen werd het 1e elftal van De Postduiven voor dit seizoen ingedeeld in de 3e Klasse C en ontmoette daarin de volgende tegenstanders: DHZ, GSV, Hillegersberg, RFC, RKWIK, Tediro, Transvalia, VDL, VELO, Verburch en Westlandia.

In deze hogere Klasse werd De Postduiven in de openingswedstrijd met de neus op de feiten gedrukt door bij RFC met 4-1 te verliezen. Gelukkig wist het team van trainer Wienus Schook zich hierna goed te herstellen door vervolgens de thuiswedstrijden tegen VDZ (3-0) en Westlandia (2-1) in winst om te zetten. Hierna volgde er wisselende resultaten en ging De Postduiven als stabiele middenmoter de winterstop in.

Na de winterstop waren de resultaten van De Postduiven echter een stuk minder en gingen vele wedstrijden verloren. Door deze negatieve prestaties belandde men, met nog slechts twee wedstrijden voor de boeg, in de degradatiezone. Op zondag 25 april 1971 moest er eerst thuis worden aangetreden tegen concurrent Transvalia. Ton van Koutrik wist het enige en dus het winnende doelpunt te maken zodat De Postduiven alles nog in eigen hand had. Een week later volgde er in Wateringen de alles beslissende wedstrijd VELO-De Postduiven. Door twee doelpunten van Leen de Zoete en één van Martin van der Hut behaalde De Postduiven een simpele 0-3 overwinning en was de club alsnog “veilig”.

Van de 22 wedstrijden dit seizoen wist De Postduiven 6 keer te winnen, 6 keer gelijk te spelen en 10 te verliezen. Met 18 punten, en een doelsaldo van 19-32, eindigde men uiteindelijk op een gedeelde negende positie van deze 3e Klasse C en hierdoor degradeerden VDL en GSV.

Op de jaarvergadering van 30 juni 1971 deelde voorzitter Jan Schaap mede dat de verhuizing naar het nieuwe sportcomplex wederom was uitgesteld en dit mogelijk pas in 1974 zou gaan gebeuren. Dit allemaal i.v.m. het goedkeuren van Gedeputeerde Zaken omdat men het nog eens moest worden over de totale kosten van maar liefst 3.500,000 gulden. De planning was dus oorspronkelijk dat dit in 1973 zou gaan gebeuren maar mocht dit nu dus in 1974 plaats vinden dan kon de opening van het nieuwe terrein gelijk met het 50-arig bestaan van Lvv De Postduiven gevierd gaan worden.

Op het nieuwe sportcomplex zou de terreinverdeling dan als volgt moeten worden; De voetbalvereniging ADS kreeg op de zondag de beschikking over twee velden en op zaterdags 1 veld. De Postduiven op zondag 3 velden en op zaterdag 1,5 veld en de sv Loosduinen op zaterdag 3 velden. De ingang van sv Loosduinen en De Postduiven zou een andere worden dan die van ADS.

Seizoen 1971-1972

Bij het ingaan van seizoen 1971-1972 zag het bestuur van De Postduiven er als volgt uit; J. Schaap (voorzitter), D. van der Heide (penningmeester), J.A. Pauw (secretaris), N.P. de Geus (2e voorzitter), C. Krieger (2e penningmeester), P. van de Ende (2e secretaris) en de commissarissen A. Walther, A. v.d. Kruk en C. Meesters.

Het bestuur van De Postduiven schreef dit seizoen voor de zondagcompetitie 11 seniorenelftallen en 2 vrouwenteams in bij de KNVB. De jeugdafdeling was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende teams samengesteld: A1, B1, C1, Pupillen 1, Pupillen 2, Welpen 1 en Welpen 2.
De damesafdeling van De Postduiven floreerde want er werden maar liefst twee teams voor de competitie ingeschreven.

Voor het seizoen 1971-1972 werd het 1e elftal van De Postduiven ditmaal in de 3e Klasse A ingedeeld en ontmoette men daarin de volgende tegenstanders: ADS, Alphen, Bodegraven, DoCos, Laakkwartier, Quick Steps, RKDEO, Sc Lisse, Teylingen, VELO en VEP.

Het elftal van trainer P. de Zoete opende op zondag 12 september 1971 de competitie met een uitstekende 2-0 (Maarten Looye en Dick de Boer) thuisoverwinning tegen vv Alphen. Gaandeweg het seizoen toonde De Postduiven zich één der sterksten van de 3e Klasse, echter door louter pech gingen wat punten verloren. Tot ver in het verloop der competitie was alles nog mogelijk wat betrof kampioenschap of degradatie. De laatste competitiewedstrijd De Postduiven tegen VELO werd er één om nooit te vergeten. Deze wedstrijd werd door vele duizenden toeschouwers bijgewoond die vooral uit het Westland kwamen want bij een gelijkspel van VELO was de club uit Wateringen kampioen. Maar evenals in de uitwedstrijd tegen VELO bleek De Postduiven nu ook weer de sterkste en won met 2-1. Door dit resultaat moest VELO een beslissingswedstrijd spelen tegen Laakkwartier. De Haagse club won en werd dus 2e Klasser.

De Postduiven wist van de 22 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 8 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 22 punten en een doelsaldo van 21 voor en 19 tegen eindigde de formatie van trainer Piet de Zoete op de zevende positie van de 3e Klasse A.

                                              Het oude clubhuis.
Bekend waren de derby’s tegen dorpsgenoot R.K.S.V. G.D.A. Deze wedstrijden werden maar liefst 3x gespeeld, te weten: de dagen voorafgaand aan de wedstrijd als voorbespreking op Het Kruispunt (nu Loosduinse Hoofdplein) waar de aanhangers van beide verenigingen elkaar verbaal de bal probeerden af te pakken, dan de eigenlijke wedstrijd op zondag en daarna nog enige tijd als nabespreking op het eerder genoemde Kruispunt

De Postduiven behoorde eind 60-er jaren bij de eerste verenigingen in de Haagse regio met een dames elftal. Leidster Cor Paauw – van der Spek maakte zich altijd heel druk om het feit dat het dames waren en zodoende speelden de dames van De Postduiven als enige vereniging in rokjes.

Seizoen 1972-1973

>

>

Seizoen 1973-1974

>

Het bestuur van De Postduiven was in het seizoen 1973-1974 als volgt samengesteld: J. Schaap (Voorzitter), J. van Koutrik (Secretaris), D. van der Heide (Penningmeester), J.A. Pauw (Jeugd-voorzitter) en J. Oudshoorn (Jeugd-secretaris).

Het ledenaantal bij De Postduiven liep langzaam achteruit want voor het seizoen 1973-1974 schreef de club voor de zondagcompetitie 9 seniorenelftallen en 2 damesteams in bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit: 1 A-, 1 B-, 1 C-, 2 Pupillen en1 Welpen-teams.

In het seizoen 1973-1974 was de zondag 4e Klasse B uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Archipel, Delft, Excelsior’20, HMSH, Oranjeplein, Paraat, De Postduiven, Spoorwijk, TONEGIDO, VVP en Westerkwartier.

Excelsior’20 was dit seizoen oppermachtig en werd dan ook de verdiende kampioen. Met nog twee competitieronden voor de boeg was De Postduiven in een felle strijd gewikkeld met de Hvv Archipel om de tweede positie van de eindranglijst. Diegene die als tweede zou eindigen kreeg namelijk d.m.v. nacompetitie een extra kans om te promoveren naar de 3e Klasse KNVB.
Van de 22 competitiewedstrijden wist De Postduiven er uiteindelijk 10 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 5 keer verloren. Met 27 punten, en de doelcijfers 26-19, hield De Postduiven stand en eindigde men op een tweede positie van de ranglijst in de 4e Klasse B. Archipel eindigde op de derde positie met 26 punten.

Seizoen 1974-1975

In augustus 1974 verhuisde De Postduiven naar de andere kant van het laantje, waar de gemeente het sportpark Madestein had aangelegd. Bij de receptie t.g.v. van het 50-jarig jubileum , die wegens vakantie van wethouder Piet Vink werd bijgewoond door wethouder Lindhout, werd ook de opening van het nieuwe complex gevierd.


Het nieuwe clubhuis.

Dat de vereniging een bekende naam had mag blijken uit het feit dat bij het 50 jarig jubileum in 1974 de jeugdtoernooien belangeloos werden geopend door de voetbalcoryfee Bep Bakhuis (bij de A en B junioren), Scheidsrechter Leo van der Kroft (bij de C en D junioren) en oud ADO speler Piet de Zoete (bij de E en F klassertjes).
Bekende voorzitters waren Dirk Lotsy (de broer van K.N.V.B. coryfee Karel Lotsy) , Djurre Kappenburg (die later met zijn zoon Bing naar Quick Steps verhuisde) en Jan Schaap die jarenlang deel uitmaakte van het H.V.B.-  en K.N.V.B. West III- bestuur.

Een ander hoogtepunt in de historie van De Postduiven was de jubileumwedstrijd van Lvv De Postduiven op 27 juli 1974. Tegenstander was namelijk, het drie jaar eerder opgeheven, Holland Sport met al z’n vedettes zoals Woody Louwerens, Jan Teske, Chris Kronshorst, Theo Verlangen, Hans Dorjee, Paul Roodnat, Martin van Vianen, Rob van der Bol en natuurlijk Sjaaaakieee Roggeveen. Er kwamen maar liefst 3.500 toeschouwers naar het nieuwe Madestein-terrein van De Postduiven om deze legendarische wedstrijd o.l.v. scheidsrechter Charles Corver te aanschouwen. Holland Sport won uiteindelijk met 3-1. Tijdens deze feestelijke wedstrijd nam Jan Orie afscheid als selectievoetballer.

In het seizoen 1974-1975 kwam De Postduiven 1 uit in de zondag 4e Klasse D van de KNVB met daarin de volgende tegenstanders: Cromvliet, Den Hoorn, Full Speed, GDS, Graaf Willem II VAC, HMSH, Kranenburg, Oranjeplein, Schiebroek, Tediro en VVP.

In het seizoen 1974-1975 regeerde het eerste elftal van De Postduiven, o.l.v. trainer Theo Kleindijk, van het begin af aan in de 4e Klasse D. Gevreesde tegenstanders werden achteloos met vijf, zes doelpunten verschil terzijde geschoven. Uiteindelijk werd De Postduiven, in de thuiswedstrijd tegen Cromvliet (8-1), met een straatlengte voorsprong kampioen in de 4e Klasse D. De gehele voorhoede, bestaande uit Fred Smits Schouten, Rinus Sprinkhuijzen en Gerrit de Graaf eindigde hoog in de Haagse topscorerslijst. Andere bekende namen uit dit kampioensteam waren o.a. Dick van der Heide, Bert Hanveld, Anton Lazerom en Nico van der Gaarden (keeper).

Seizoen 1975-1976

Op de Algemene Ledenvergadering van 22 augustus 1975 werd het bestuur van Lvv De Postduiven her (ge)kozen. Dat betekende dat J. Schaap (voorzitter), J. van Koutrik (secretaris), C. Krieger (jeugdvoorzitter en F. Poth (jeugdsecretaris) in het bestuur bleven zitten. Alleen Bert Bakker nam de functie van penningmeester over van de heer Van der Heide.

<

Seizoen 1976-1977

>

<

Seizoen 1977-1978

>
Het 1e elftal van de zondagafdeling van De Postduiven werd voor het seizoen 1977-1978 ingedeeld in de 3e Klasse A van de KNVB. Het team van trainer Wiek Hermans trof in deze Klasse de volgende tegenstanders: Delfia, DoCos, Hillegom, HMSH, HVV, Laakkwartier, sc Lisse, RKAVV, Teijlingen, TOGB en Van Nispen.

Postduiven 1 seizoen 1977-1978. Staand v.l.n.r. Jan Orie, Gerrit de Graaf, Stuart Smith , Paul Groenewegen, Dick de Boer, Wiek Hermans, Wim van der Eijk en Martin Thoen. Zittend George Smith, Charles van der Gaag, Toon Lazarom, Ton van Koutrik, Theo Vink en Nico van der Gaarden.

De hoofdselectie van De Postduiven kende een uitstekende eerste seizoenshelft in de 3e Klasse A. Nadat men de eerste drie wedstrijden, tegen RKAVV, DoCos en HVV, 1-1 gelijk wist te spelen werd de 4e competitiewedstrijd, thuis tegen Hillegom, in een 3-2 overwinning omgezet en bezette De Postduiven hiermee de 3e plaats op de ranglijst. De weg was natuurlijk nog erg lang maar de Loosduinse ploeg kreeg hierdoor wel een enorme zelfvertrouwen. Dit bleek ook wel want de hierop volgende competitiewedstrijden op rij tegen Delfia (1-2), Teijlingen (2-1), TOGB (0-2) en Laakkwartier (2-1) werden allemaal gewonnen. Met deze geweldige serie had De Postduiven zich op de 2e plaats in de 3e Klasse A genesteld, twee punten achter koploper HVV dat ook nog eens een wedstrijd meer had gespeeld. Op 27 november speelde de mannen van trainer Hermans ietwat teleurstellend thuis gelijk (1-1) tegen Van Nispen en een week later viel helaas de eerste nederlaag te vermelden. Bij sc Lisse ging De Postduiven met maar liefst 4-0 onderuit. Tot aan de winterstop volgde er nog twee wedstrijden. Bij RKAVV werd het 1-1 en in de laatste thuiswedstrijd van 1977 werd DoCos met 2-1 verslagen. Hierdoor was de stand boven in de 3e Klasse A tijdens de winterstop als volgt: 1. HVV 12-19, 2. De Postduiven 12-17, 3. Sc Lisse 12-16 en 4. RKAVV 13-16.
Helaas kon het vlaggenschip van de vereniging deze goede eerste seizoenshelft na de winterstop niet voortzetten! Op 8 januari 1978 verloor men n.l. kansloos met 5-1 bij HMSH en de hierop volgende wedstrijd ging men thuis ten onder (0-2) tegen koploper HVV. Pas op zondag 12 maart wist De Postduiven haar eerste competitiewedstrijd van 1978 te winnen toen in het thuisduel TOGB met 2-1 werd verslagen. Het seizoen ging voor de mannen van trainer Hermans als een nachtkaars uit en men eindigde uiteindelijk met 22 punten uit 22 duels (doelsaldo  24-31) op de zevende plaats van de 3e Klasse A KNVB.

Seizoen 1978-1979

>

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1978-1979 uit de volgende clubs samengesteld: EDS, Excelsior’20, Fortuna Vlaardingen, Full Speed, HMSH, Martinit, Postalia, De Postduiven, RAVA, Schiedam, SMV en VFC.
De mannen van trainer Wiek Hermans kende een moeizaam seizoen. Op 3 september 1978 begon men de competitie met een 2-1 nederlaag bij EDS. Vervolgens werd er tweemaal achtereen met 1-1 gelijk gespeeld tegen Full Speed en RAVA en weer verloren van VFC (0-1). Het inmiddels op de voorlaatste plaats belandde De Postduiven boekte gelukkig op zondag 1 oktober haar eerste overwinning van het seizoen. In een aantrekkelijk duel tegen het hoog geplaatste Fortuna Vl. scoorde Rinus Sprinkhuizen de enige treffer van de wedstrijd. Een week later volgde er ook nog eens een prachtige 0-3 overwinning bij BMT.
Helaas werden hierna de prestaties weer minder en werd er tot aan de winterstop verloren van HMSH (2-0), Martinit (5-1) en gelijk gespeeld tegen Postalia (1-1) en SMV (3-3). Alleen de wedstrijd tegen Excelsior’20 wisten de Loosduiners nog in winst (2-1) om te zetten waardoor De Postduiven met 8 punten uit 10 wedstrijden op de negende plaats van de 3e Klasse C de winterstop ingingen.

Na een zeer lange winterstop kon men pas op zondag 18 maart beginnen met de tweede competitiehelft. De Postduiven startte het jaar 1979 slecht met nederlagen tegen VFC (2-1) en Fortuna Vl. (3-1). Door deze nederlagen was het team van trainer Hermans inmiddels op de voorlaatste plaats beland met alleen nog Postalia (4 punten) onder zich. Op 1 april, na de 1-0 overwinning op RAVA, konden de Loosduiners weer wat rustiger adem halen. Overigens was wederom Rinus Sprinkhuizen voor De Postduiven in de wedstrijd “the matchwinner”. Vervolgens werd de wedstrijd tegen degradatiekandidaat gelijk gespeeld. Op een bijna kale akker van Postalia bleef het 0-0. Na o.a. nederlagen tegen EDS (2-0), Martinit (1-2) en Full Speed (1-0) verkeerde De Postduiven wederom in hevige degradatienood. Zowel RAVA, Schiedam, EDS en De Postduiven stonden na 20 wedstrijden met 16 punten allemaal op de voorlaatste plaats. Postalia was met 10 punten inmiddels al gedegradeerd.
Op zondag 20 mei stond er in Schiedam de belangrijke wedstrijd Excelsior’20 – De Postduiven op het programma. De Loosduiners behaalden een fantastische 0-4 overwinning door doelpunten van Anton Lazerom, Martin Thoen, Dick de Boer en Bert Haneveld. Dit betekende dat De Postduiven in de laatste competitieronde aan een punt genoeg zou hebben. Op 20 mei (Hemelvaartsdag) moest De Postduiven aantreden tegen Schiedam, dat ook aan een punt genoeg had! Het bleef dus 0-0 en zodoende bleven beide clubs gehandhaafd voor de 3e Klasse.
Kortom, De Postduiven wist van de 22 competitiewedstrijden er 5 te winnen, 9 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Met 19 punten, en een doelsaldo van 22 voor en 26 tegen, eindigde men samen met Schiedam en Full Speed op een gedeelde achtste positie. RAVA (18 punten) en Postalia (10 punten) degradeerden naar de 4e Klasse.

>

Seizoen 1979-1980

Op de Algemene Ledenvergadering van 6 juli 1979 was voorzitter A. Paulusse aftredend en niet meer herkiesbaar. In zijn plaats werd A. Fröling tot de nieuwe voorzitter gekozen. Ook 2e secretaris A. Walther was aftredend en niet meer herkiesbaar. Het nieuwe bestuur van de Lvv De Postduiven was nu als volgt samengesteld: A. Fröling (voorzitter), W.L. v.d. Eyk (penningmeester), J. van Koutrik (secretaris), M. v.d. Gaag (vice-voorzitter), L. Brouwer (2e penningmeester), H. Merkenstein (2e secretaris en elftal-commissie), C.Pauw-van der Spek (secretaris dames) en S. van Uffelen (jeugd voorzitter).

Tijdens deze ALV werd Jilles van Koutrik benoemd tot Ere-lid van De Postduiven en Aad Walther unaniem benoemd tot Lid van Verdienste van de Loosduinse club.

Het bestuur van De Postduiven schreef dit seizoen voor de zondagcompetitie 7 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond in het seizoen 1979-1980 uit een: A1, B1, C1, D1, D2 en E1. In de zaal kwam De Postduiven met 1 damesteam uit.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: Full Speed, HMSH, Naaldwijk, De Postduiven, RFC, Rijswijk, Scheveningen, Sliedrecht, SMV, TONEGIDO, VELO en Vredenburch.

Het eerste elftal begon goed aan de competitie maar de resultaten vielen daarna ver terug. Echter door een goede eindsprint eindigde het team van trainer Jan Villerius alsnog keurig in de middenmoot. Van de 22 wedstrijden werden er 6 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en 6 verloren. Met 22 punten, en een doelgemiddelde van 24 voor en 27 tegen, eindigde De Postduiven op de zesde positie van de ranglijst.
Overigens werd Martin v.d. Hut voor aanvang van de laatste competitiewedstrijd gehuldigd in verband met het spelen van zijn 250e wedstrijd voor het eerste elftal van De Postduiven.

Seizoen 1980-1981

De samenstelling van het bestuur van Lvv De Postduiven was in het seizoen 1980-1981 als volgt: Ab Fröling (voorzitter), Jillis van Koutrik (secretaris), Koos Outshoorn (penningmeester), L. Brouwer (2e penningmeester), H. Merkenstein (2e secretaris en elftal-commissie), en C.Pauw-van der Spek (secretaris dames).

Het bestuur van De Postduiven schreef dit seizoen voor de zondagcompetitie 7 seniorenelftallen en 1 vrouwenteam in bij de KNVB. De jeugdafdeling was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende teams samengesteld: A1, B1, C1, D1, E1 en F1.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs samengesteld: ADO, Delft, DFC, DHZ, EDS, Fluks, HMSH, Naaldwijk, PDK, De Postduiven, VELO en Vredenburch.

Pas op het einde van het seizoen wist het vlaggenschip van De Postduiven zich veilig te spelen voor behoud in de 3e Klasse van de KNVB. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 8 gelijk gespeeld en 9x verloren. Met 18 punten, en een doelgemiddelde van 21 voor en 41 tegen, eindigde het elftal van trainer Jan Villerius op de tiende positie van de ranglijst.

Het contract met trainer Jan Villerius werd niet meer verlengd en zodoende moest het bestuur van De Postduiven naarstig op zoek naar een nieuwe trainer. Uiteindelijk werd Joop Jochems aangesteld als de nieuwe trainer van De Postduiven.

In januari 1981 was het 12,5 jaar geleden dat bij Lvv De Postduiven de damesvoetbalafdeling werd opgericht.

Seizoen 1981-1982

Op sw Algemene Ledenvergadering van 8 juli 1981 waren zowel de eerste- als tweede-secretaris aftredend.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1981-1982 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, DFC, DHZ, DSO, EDS, Den Hoorn, HMSH, Oliveo, PDK, De Postduiven, RFC en Schipluiden.

<

Seizoen 1982-1983

>

<

Seizoen 1983-1984

>

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: Alblasserdam, Alexandria’66, DWO, GDA, Hillegersberg, Hoek van Holland, Oranjeplein, De Postduiven, SMV, Vredenburch, WCR en Wippolder.

<

Seizoen 1984-1985

Op zaterdag 1 september 1984 vierde de Loosduinse voetbalvereniging De Postduiven haar 60-jarig bestaan. Tijdens de receptie had de club niet over aandacht te klagen want praktisch alle bevriende verenigingen uit de Haagse regio hadden hun allerhoogste bestuursleden met bloemen of cadeaus naar de fraaie accommodatie op Madestein “gestuurd”.
Voorzitter Bos van de Haagse Raad voor Sport en Recreatie overhandigde het bestuur van De Postduiven een cadeaubon. Voorzitter Jongbloed van de Haagse Voetbal Bond overhandigde clubvoorzitter Fröhling namens de afdeling ‘s-Gravenhage van de KNVB een speciaal bord. Jongbloed vertegenwoordigde ook de KNVB als landelijke bond en had daarvoor uit Zeist de KNVB-vlag met bijbehorende wimpel meegekregen voor de jubilerende club.
Als primeur voor de Haagse voetbalafdeling prikte Jongbloed bij drie leden van De Postduiven, de heren Krieger, Walther en Van Es, de KNVB-waarderingsspeld in brons op.

<

Seizoen 1985-1986

Het bestuur van Lvv De Postduiven was in het seizoen 1985-1986 als volgt samengesteld; A. Fröhling (voorzitter), J.B. Vermaat (secretaris), B. Bakker (penningmeester), P.D.M. Groenewegen (2e secretaris), A. v.d. Krukl (2e penningmeester), Sien van Uffelen (jeugdvoorzitter), K. Outshoorn (ledenadministratie), H. Merkestein (secretaris E.C.) en A. v.d. Tang (lLotto & Toto).

Dit seizoen werden er voor de zondagcompetitie 7 seniorenelftallen en 1 damesteam ingeschreven bij de KNVB. De jeugdafdeling van De Postduiven bestond ditmaal uit een A1, B1, C1, D1, E1, E2 (7-tal) en een F1.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: BEC, Delft, De Flamingo’s, GDA, Hoek van Holland, De Postduiven, RKSVM, Schipluiden, Spoorwijk, VVM, VVP en Wippolder.

Wout Pronk was dit seizoen aangesteld als de nieuwe trainer van De Postduiven en werd hiermee de opvolger van Theo Kleindijk. Helaas voor De Postduiven stak Hoek van Holland dit seizoen in alle gelederen ver boven alle tegenstanders uit en werd zodoende met overmacht kampioen van de 4e Klasse C. De Postduiven presteerde dit seizoen ook uitstekend en eindigde met 10 punten achterstand op kampioen Hoek van Holland op een keurige tweede positie van de ranglijst. De formatie van trainer Pronk wist van de 22 competitiewedstrijden er 10 te winnen, 6 gelijk te spelen en 6 te verliezen. Hiermee behaalde men 26 punten en een doelsaldo van 33 voor en 30 tegen.

Seizoen 1986-1987

Het eerste elftal van De Postduiven werd in het seizoen 1986-1987 ingedeeld in de 4e Klasse C met als tegenstanders BEC, BMT, Delft, Haastrecht, Laakkwartier, Schiedam, Spoorwijk, Swift Boys, TEDO, VOC en VVP.

Nieuw bij de A-selectie van trainer Wout Pronk waren Mario Moerland (HDV), Guus van Bodegom (BTC) en Mick Mallander (GONA).

De Postduiven begon sterk aan de competitie met een 4-0 thuisoverwinning op Delft, gevolgd door een 2-2 gelijkspel tegen Laakkwartier en grote overwinningen op Schiedam (0-5) en Swift Boys (6-0). Echter op 28 september werd de eerste nederlaag geleden door in Delft bij BEC met 3-1 te verliezen. Maar het team van Wout Pronk herstelde zich al snel en behaalde de ene overwinning na de andere. Tijdens de winterstop was de stand bovenin de 4e Klasse C als volgt; 01. De Postduiven 14-20, 02. VOC 14-19 en 03. Laakkwartier 14-17.

Er volgde een lange winterstop want pas op 15 maart 1987 kon men gaan aanvangen met de tweede seizoenshelft. De Postduiven kwamen slecht uit deze winterstop want bij Swift Boys werd het 2-2 en thuis werd met 0-2 van BEC verloren. Op 20 april 1987 (Paasmaandag) boekte het team van Wout Pronk een belangrijke overwinning van 0-2 bij concurrent VOC. Hierdoor was, met nog drie wedstrijden te spelen, de stand bovenin de 4e Klasse C als volgt: 01. De Postduiven 19-26, 02. Haastrecht 19-26 en 03. VOC 19-23. Op de voorlaatste speeldag won De Postduiven met 1-3 bij Spoorwijk en verloor concurrent Haastrecht geheel onverwacht met 2-3 van Delft.

Op zondag 10 mei 1987 was de grote dag. De Postduiven moest tijdens de allerlaatste competitieronde thuis aantreden tegen concurrent Haastrecht en had dus aan een gelijkspel voldoende om de felbegeerde titel in de wacht te slepen. Zo’n duizend toeschouwers waren getuigen van een nerveus en emotierijk duel. Pas in de 75e minuut zette spits Wout Toet met een keiharde vallende kopbal De Postduiven op een 1-0 voorsprong. De feestvreugde was echter maar van korte duur want amper twee minuten later maakte Haastrecht alweer gelijk (1-1). De laatste minuten van de wedstrijd waren zenuwslopend maar na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter barstte het feest los. De Postduiven keerde weer terug op het niveau (3e Klasse KNVB) dat in 1977 werd verlaten.

De succesvolle formatie die dit prachtige kampioenschap binnenhaalde bestond uit: Wout Pronk (trainer), Paul Groenewegen (leider), Harm Ottens (verzorger), J. van Es (grensrechter) en de spelers Joop Beekhuizen (keeper), Gerard Bijsterbos, Guus van Bodegom, Chris van Dijk, Gijsbert Kortekaas, Mario Moerland, John Orie, Jan Pols, Thierry Stanneveld, Fred Thoen, Wout Toet, Dick Tork, Michel Timmermans, Wim Eijk, Peter van Uffelen, Lex Vermeulen, Mick Mallander en Wil Moerland.

Van de 22 wedstrijden wist men er 12 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 3 keer verloren. Hiermee behaalde kampioen De Postduiven 31 punten en een doelsaldo van 54 voor en 18 tegen. De doelpuntenmakers dit seizoen voor Lvv De Postduiven 1 waren; Chris van Dijk (16x), Wout Toet (11), Guus van Bodegom (7), Mario Moerland (6), Michel Timmermans (4), Mick Mallander (3), Dick Tork (3), Jan Pols (1), Gijsbert Kortekaas (10) en Gerard Bijsterbos (1).

Seizoen 1987-1988

>

Na de promotie in het seizoen 1986-1987 kwam het eerste elftal van De Postduiven dit seizoen dus uit in de zondag 3e Klasse van de KNVB. De 3e Klasse B was in het seizoen 1987-1988 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, DWO, GDS, Hoek van Holland, LenS, Oliveo, De Postduiven, RKDEO, Scheveningen, VELO, VIOS en Wippolder.

>

Seizoen 1988-1989

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1988-1989 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Den Hoorn, DSO, DWO, GDS, HBS, Hoek van Holland, LenS, Oliveo, Postduiven, RKDEO en VCS.

>

Seizoen 1989-1990

>

In het seizoen 1989-1990 was de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Cromvliet, sv Den Hoorn, ODB, De Postduiven, Quick Steps, RAVA, Scheveningen, Spoorwijk, VIOS, Vredenburch en VVP.

De nieuwe trainer Hans Jung kwam over van PDK en stond voor de lastige klus om De Postduiven op zijn minst in de vierde klasse te behouden. De selectie van De Postduiven bestond dit seizoen uit: Joop Beekhuizen (keeper), Peter van Uffelen (keeper), Hans van Koutrik, Wil Moerland, Ferry van Deursen, Willem Pauptit, Thierry Stanneveld, Lex Houweling, Chris van Dijk, Fred Thoen, Ronald Baptiste, Jan Pols, John Orie, John de Vree, Herman den Heijer, Job Storm, Lex Vermeulen en Gerard Bijsterbos.

De Postduiven kende een matige eerste seizoenshelft want tijdens de winterstop stond men met 6 punten uit 10 duels (en een doelsaldo van 16 voor en 24 tegen) op de negende positie van de ranglijst. Alleen Scheveningen (5 punten), Cromvliet (4) en VVP (3) deden het nog slechter. Ondertussen had trainer Hans Jung de handdoek bij De Postduiven al in de ring gegooid. Gebrek aan prestaties en de lage trainingsopkomst waren daaraan mede debet. Elftalleider Paul Groenewegen, zelf eerder zestien jaar lang eerste elftalspeler bij De Postduiven, nam de taken van Hans Jung over.

Het mocht helaas allemaal niet baten want na de winterstop wist De Postduiven slechts 8 punten toe te voegen aan haar totaal en degradeerde hiermee naar de H.V.B. (Haagse Voetbal Bond). Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 12 verloren. Met 14 punten en een doelsaldo van 29 voor en 46 tegen eindigde de Loosduinse club op de voorlaatste positie.
Chris van Dijk werd dit seizoen met 7 doelpunten topscorer bij De Postduiven.

<

Seizoen 1990-1991

>

De indeling van de zondag Hoofdklasse A van de HVB was in het seizoen 1990-1991 als volgt: ADS, Duindorp SV, DUNO, sv EOC, De Postduiven, REMO, SOA, SVH, VDS, VVM en Westerkwartier.

Het bestuur van Lvv De Postduiven had voor dit seizoen Koos Stam gecontracteerd als nieuwe trainer voor de A-selectie.

Het eerste elftal van De Postduiven kende een uitstekend seizoen maar had alleen de pech dat de Hsv SOA in deze competitie oppermachtig was en uiteindelijk met 34 punten kampioen werd. Het team van trainer Stam wist van de 20 competitiewedstrijden er 8 te winnen, 9 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Met 25 punten, en een doelsaldo van 56 voor en 42 tegen, eindigde De Postduiven op een keurige tweede positie van de ranglijst.

Via de nacompetitie mocht De Postduiven alsnog promotie naar de KNVB bewerkstelligen. In deze nacompetitie moest men hiervoor strijden tegen VDS, DUNO en REMO. Met overwinningen op REMO (3-2) en DUNO (1-3) ging De Postduiven uitstekend van start. In de derde en vierde nacompetitiewedstrijd moest men tweemaal strijden tegen VDS. Uit bij VDS werd het 2-2 en zodoende had De Postduiven het in de thuiswedstrijd volledig in eigen hand. Immers, bij winst was het team van Koos Stam zo goed als zeker een plek in de KNVB veroverd. VDS werkte daar echter niet aan mee, sterker nog die club draaide na de 1-2 zege de rollen volledig om. Met nog twee wedstrijden voor de boeg had nu VDS een punt voorsprong op De Postduiven.
In de voorlaatste ronde werd het weer ongekend spannend want VDS speelde 0-0 tegen REMO en De Postduiven won met 3-0 van DUNO. Met nog één speelronde te gaan was de stand in deze nacompetitie nu als volgt: 1. De Postduiven 5-7, 2. VDS 5-7, 3. REMO 5-5 en 4. DUNO 5-1.
Helaas voor De Postduiven verloor men in de laatste alles beslissende speelronde met 3-1 van REMO en won VDS met 0-4 bij DUNO waardoor VDS promoveerde en De Postduiven het in het volgende seizoen gewoon weer in de Hoofdklasse HVB moest gaan proberen.

Topscorer bij De Postduiven 1 dit seizoen werd Ronald v.d. Hoeven met 13 doelpunten, gevolgd door Chris van Dijk (11), Lex Vermeulen (9) en Thierry Stanneveld (8).

Ondanks het uitstekende seizoen besloot trainer Koos Stam De Postduiven alweer te verlaten om trainer bij sv Nootdorp te worden.

Seizoen 1991-1992

>

De zondag 1 van De Postduiven werd voor het seizoen 1991-1992 ingedeeld in de zondag Hoofdklasse van de HVB met daarin als tegenstanders: Azzurri, Celeritas Duindorp SV, Groen Wit’58, sv Kijkduin, Lyra, Quintus, SEP, VOGEL en VVM.

Miel Hollard was met ingang van dit seizoen de nieuwe trainer bij De Postduiven. Trainer Hollard was geen onbekende voor de Loosduinse club want in het seizoen 1969-1970 was hij ook al eens trainer van de Loosduinse club.

De A-selectie van Lvv De Postduiven bestond dit seizoen o.a. uit: Arthur Dessauvagie, Patrick Kantoor, Richard Lunenburg Maurice Lunenburg, Thierry Stanneveld, Richard Klimp, Chris van Dijk, Willem Moerland, Joop Beekhuizen, Gerard Bijsterbos, Jeroen Bezemer, Gerard Boon, Patrick Driessen, Ferry van Deursen, Cliff Duivesteijn, Jan Paul Groenewegen, Wim Looije, John Orie, Fred Thoen, Lex Vermeulen, Richard Looije en Wim Pauptit.

In het seizoen 1991-1992 pakte De Postduiven 1 in de laatste competitieronde de titel in de Hoofdklasse A HVB. In deze laatste wedstrijd moest De Postduiven thuis aantreden tegen concurrent Duindorp SV, wat op dat moment één punt voorsprong had. Het team van trainer Miel Hollard moest dus winnen op kampioen te worden.

Voor bijna 1000 toeschouwers leek Duindorp SV het kampioenschap eenvoudig binnen te halen want in de 38e minuut van de wedstrijd scoorde men de 0-2. Echter De Postduiven kwamen nog voor rust op 2-2 door doelpunten van Maurice Lunenburg en aanvoerder Chris van Dijk. In de tweede helft bepaalde De Postduiven het gezicht van de thriller maar was het toch Duindorp SV dat in de 68e minuut op een 2-3 voorsprong kwam. Vijf minuten later zette Jerry Stannenveld De Postduiven weer naast Duindorp SV (3-3), en met de moed der wanhoop ging men in het laatste kwartier op jacht naar de winst. Deze moed werd beloond want in blessuretijd kopte aanvaller Richard Klimp de 4-3 tegen de touwen en werd vervolgens bedolven onder uitzinnige ploeggenoten en supporters. De Postduiven won dus en promoveerde hierdoor rechtstreeks naar de 4e Klasse van de KNVB.

Op zondag 24 mei 1992 ontving Joop van Es uit handen van de heer Schaap (bestuurslid van de HVB) de zilveren Bondsspeld van de KNVB. Joop van Es was al vanaf 1938 lid van Lvv De Postduiven en had in al die tijd verschillende functies voor zijn geliefde club bekleed.

Seizoen 1992-1993

<

Iedereen bij Lvv De Postduiven was blij dat het vlaggenschip van de Loosduinse club was teruggekeerd in de KNVB klassen. De penningmeester had zich al rijk gerekend met allemaal derby’s met als klap op de vuurpijl het onderonsje met buurman GDA. Zowel het bestuur als ook de spelers van De Postduiven moesten echter flink slikken toen de competitieleiders van West II de Loosduiners in een louter Rotterdamse poule indeelde. Deze poule (de zondag 4e Klasse G) was namelijk samengesteld uit; Aeolus, Alexandria’66, Club Portugues, DHS, DZB, Excelsior, Postduiven, SMC, Steeds Hooger, SVV, TOGB en VOC. Dit betekende dus dit seizoen geen enkele derby.

Trainer Miel Hollard had dit seizoen de beschikking over de volgende selectiespelers; Peter van Uffelen (keeper), Patrick Driessen (keeper), Lex Vermeulen, Wil Moerland, Thierry Stanneveld, Patrick Kantoor, Dave Barbour, Chris van Dijk, Lex Houweling, Maurice Lunenburg, Fred Thoen, Ronald van der Hoeven, Jan Paul Groenewegen, Melvin Baton, Richard Klimp, Danny Timmermans, Richard Looije en Dennis Demeline.

De Postduiven moest aan het begin van de competitie nog duidelijk wennen aan het niveau van de 4e Klasse KNVB want de eerste drie wedstrijden tegen Alexandria’66 (2-3), Steeds Hooger (4-3) en Excelsior (4-3) werden allemaal verloren. Tijdens de vierde competitieronde, thuis tegen Aeolus (3-2), paktte de formatie van trainer Hollard de eerste competitiezege.
Langzaam maar zeker speelde De Postduiven zich uit de degradatiezone. Tijdens de winterstop bevond men zich, met 8 punten uit 11 duels en een doelsaldo van 19 voor en 24 tegen, op de achtste positie van de ranglijst.

In de tweede seizoenshelft wist De Postduiven iets meer punten te halen en speelde zich uiteindelijk veilig. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 7 te winnen, 4 gelijk te spelen en 11 te verliezen. Met 18 punten en een doelsaldo van 44 voor en 46 tegen eindigde de Loosduiners op een negende positie van de ranglijst.

Doelpuntenmakers dit seizoen van Lvv De Postduiven 1 waren; Chris van Dijk (9 goals), Ronald van der Hoeven (8), Maurice Lunenburg (8), Richard Klimp (8), Richad Looije (3), Dennis Demeline (3), Fred Thoen (2) en Jan Pols (1).

Het tweede elftal van De Postduiven werden in dit seizoen met 37 punten uit 22 competitiewedstrijden kampioen van de Reserve 1e Klasse C. Het kampioensteam van trainer Nico van de Gaarden bestond uit; Jos de Jong, Jan Paul Groenewegen, Sacha Driessen, Jeroen Beezemer, Herman den Heijer, Patrick Driessen, Ger Storm, Robin Vreeswijk, Wim Paupit, Ben Groenewegen, Job Storm en Ferry van Deursen. Nol Vermeulen en Wim Looije waren de leiders, Hans Leidelmeijer verzorger en Piet van Dijk grensrechter.

Seizoen 1993-1994

Het bestuur van de Lvv De Postduiven was in het seizoen 1993-1994 als volgt samengesteld: Rien Versteegh (voorzitter), Paul Groenewegen (vice-voorzitter), G. de Lange (secretaris), R. Looije (2e secretaris), N. Wessels (penningmeester), Koos Outshoorn (2e penningmeester), H. Bijsterbosch (wedstrijdsecretaris), R. van Roon (jeugdvoorzitter) en de commissarissen A. Polderman, J. Zuidema, C. Krieger en A. Cossee.

Voor de zondagcompetitie schreef het bestuur 6 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit een C1, D1, E1 en F1.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Cromvliet, Duindorp SV, GDA, Groen Wit’58, HBS, Kranenburg, ODB, De Postduiven, Quick Steps, Scheveningen en WIK.

Met twee gelijke spelen tegen WIK (1-1) en HBS (2-2) en een overwinning op Kranenburg (5-1) begon de formatie van trainer Miel Hollard nog voortvarend aan de competitie. Helaas kreeg De Postduiven hierna met een enorme terugval te maken en zodoende zakte men naar de onderste regionen van de 4e Klasse C. Bij aanvang van de winterstop was De Postduiven zelfs met 7 punten uit 10 duels afgezakt naar de tiende positie.

In de tweede helft werden de resultaten van het vlaggenschip er niet beter op. Ook niet toen het bestuur van Lvv De Postduiven begin maart afscheid nam van trainer Hollard. Eerste elftalspeler en aanvoerder Thierry Stanneveld nam de taken van trainer over. Het mocht echter allemaal niet baten want op 15 mei 1994 degradeerde De Postduiven naar de HVB door met 2-1 te verliezen bij kampioen Cromvliet.

Topscorer dit seizoen bij het eerste elftal van De Postduiven werd Richard Klimp met 10 doelpunten, gevolgd door Chris van Dijk (6) en Ronald van der Hoeven, Fred Thoen en Melvin Paton (allemaal 5 goals).

De Lvv De Posduiven bestond in het jaar 1994 exact 70 jaar en i.v.m. dit heugelijke feit had het bestuur het traditionele Nationale Vogeltoernooi weten binnen te halen. Dit toernooi vond plaats op 28 mei 1994 met allemaal deelnemende clubs uit Nederland die naar een vogel waren genoemd.

Seizoen 1994-1995

>

De zondag Hoofdklasse B van de HVB was in het seizoen 1994-1995 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, DZS (De Zwarte Schapen), Full Speed, Graaf Willem II VAC, HDV, LYRA, Paraat, Postalia, De Postduiven, De Ster, TEDO en VVM.

De A-selectie van de nieuwe trainer Chris Treling was uit de volgende spelers samengesteld: Peter van Uffelen (keeper), Zeeg de Bruin (keeper), Ronald Hes, Mario Moerland, Thierry Stanneveld, Fred Thoen, Richard Klimp, Richard Lunenburg, Chris van Dijk, Patrick Kantoor, Richard Looije, Hans van Koutrik, Marco Zalentein, Dennis van Dijk, Jan Paul Groenewegen, Jan Vught, Ger Storm, Oscar Ymker, Ben Groenewegen en Egmond Blinker.

Met overwinningen op TEDO (1-3), VVM (4-0) en Full Speed (3-1) begon de formatie van trainer Chris Treling uitstekend aan de competitie. In de vierde speelronde leed De Postduiven haar eerste puntverlies door met 2-2 gelijk te spelen tegen Lyra maar vervolgens werd weer de ene na de andere overwinning behaald. Op zondag 13 november 1994 wist De Postduiven de 1e Periodetitel in de wacht te slepen door met 0-5 bij De Ster te winnen. De machine van trainer Treling denderde maar door en zodoende stond De Postduiven met 23 punten uit 13 duels en een doelsaldo van 48 voor en 17 tegen in de winterstop aan kop van de ranglijst met maar liefst 5 punten voorsprong op de nummer 2 De Zwarte Schapen.

Direct na de winterstop vond op zondag 15 januari 1995 de kraker De Zwarte Schapen – De Postduiven plaats. De Loosduinse formatie kreeg met een getergd D.Z.S. te maken want al na 23 minuten keek de formatie van Chris Treling tegen een 3-0 achterstand aan. Na 90 minuten stond de stand 3-1 op het scorebord en leed De Postduiven hiermee de eerste nederlaag van het seizoen. De Postduiven raakte niet in paniek na deze nederlaag want vervolgens werd er achtereenvolgens tegen Lyra (2-0), Graaf Willem II VAC (0-4), Full Speed (2-4), Postalia (0-5) en BMT (2-1) een prachtige serie overwinningen op rij geboekt. Omdat concurrent De Zwarte Schapen wel punten morste was de vraag niet meer of De Postduiven kampioen zou gaan worden maar wanneer.

Op zondag 9 april 1995 was het dan zover! Op Madestein wist De Postduiven een 5-0 overwinning te behalen op HDV en door deze zege was men niet meer in te halen door de concurrentie. Met andere woorden, na afloop van dit duel kon bij De Postduiven de kampioensvlag weer in top en keerde de Loosduinse club, na slechts één jaar HVB, weer terug naar de 4e Klasse KNVB.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 17 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 2 verloren. Hiermee behaalde de kampioen 37 punten en een doelsaldo van 77 voor en 29 tegen.
Topscorers dit seizoen bij Postalia 1 waren; Ronald Hes (16 doelpunten), Mario Moerland (14), Thierry Stanneveld (14), Fred Thoen (9), Richard Klimp (8) en Richard Lunenburg (5).

<

Seizoen 1995-1996

>

Het vlaggenschip van De Postduiven was dit seizoen dus weer teruggekeerd in de KNVB klassen. De 12 teams dit seizoen in de zondag 4e Klasse C van de KNVB waren; BEC, Concordia, Delfia, Delft, Den Hoorn, De Postduiven, Quintus, REMO, RKDEO, Schipluiden, Vredenburch en Wippolder.

De club had deze “Delftse” poule, op aanraden van Chris Treling, expres aangevraagd omdat de trainer uit deze regio kwam en de meeste clubs dus goed kon. Bovendien zou het voetballen buiten de Haagse regio voor De Postduiven beter tot zijn recht komen. Na het glorieuze kampioenschap vorig seizoen hoopte Treling hiermee opnieuw een titel aan zijn erelijst toe te voegen.

Het eerste elftal an De Postduiven maakte op zondag 15 september 1995 een sensationele comeback in de 4e Klasse door thuis op Madestein met 5-4 te winnen van sv Den Hoorn. De tweede competitiewedstrijd werd echter bij REMO met 3-1 verloren. Gaandeweg de competitie bleek dat veel clubs in de 4e Klasse C aan elkaar gewaagd waren want bijna iedere week zien we wel een nieuwe koploper. Lvv De Postduiven sloeg de eerste competitiehelft af met 18 punten uit 11 duels (doelsaldo 28-23) en ging hiermee op een vijfde positie van de ranglijst de winterstop in. Dit was achter REMO (22 uit 11), Quintus (20 uit 11), Delft (19 uit1) en sv Den Hoorn (18 uit 11).

Met een 2-3 overwinning bij Delfia, een 2-2 gelijk spel thuis tegen Delft, een 4-0 overwinning op Schipluiden en een 0-4 zege bij BEC kwam de formatie van Chris Treling uitstekend uit de winterstop en hiermee nam de promovendus op zondag 17 maart de koppositie in de 4e Klasse C van Quintus over. Helaas hielden de Loosduiners de koppositie niet lang vast want vervolgens werd er een week later 3-3 gelijk gespeeld tegen REMO en volgde er op 31 maart een zware 1-4 thuisnederlaag tegen RKDEO. Toen er ook nog eens bij concurrent Quintus met 4-2 werd verloren waren de kampioenskansen verkeken.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist De Postduiven er 8 te winnen, 9 gelijk te spelen en 5 te verliezen. Met 33 punten en een doelsaldo van 52 voor en 44 tegen eindigde men op de derde positie van de ranglijst, Quintus en REMO eindigde gezamenlijk met 38 punten op de eerste positie. REMO wist vervolgens de beslissingswedstrijd tegen Quintus te winnen en werd hiermee kampioen.
Het team van trainer Treling had vervolgens de pech  dat de veel lager geëindigde clubs Delft en Schipluiden een Periodetitel op zak hadden dus volgde er geen nacompetitie meer.

Ronald Hes werd dit seizoen met 13 doelpunten topscorer van Lvv De Postduiven 1, gevolgd door Mario Moerland (11), Ed Pape (7), Thierry Stanneveld (5) en Richard Lunenburg (5).

Het 2e elftal van De Postduiven werd op zondag 21 april 1996, door een 1-0 thuiszege (doelpunt Lex Vermeulen) op RKSVM 3, kampioen van de reserve Hoofdklasse C. Het kampioensteam van Lvv De Postduiven 2 bestond uit; Henk Kneteman (keeper), Zeeg de Bruin (keeper), Wil Moerland, Ben Groenewegen, Ferry van Deursen, Martin Groenewegen, John Lancaster, Ger Storm, Lex Houweling, Chris van Dijk, Francois Strik, Lex Vermeulen, Michael Borsten, Arie Wagemakers, Wim Looije en Jan Pols.

Seizoen 1996-1997

>

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1996-1997 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Cromvliet, DZS (De Zwarte Schapen), GDA, GONA, HS Texas DHB, Kranenburg, Laakkwartier, De Postduiven, SOA, SVH en WIK.

De selectie van trainer Chris Treling bestond dit seizoen uit de volgende spelers; Peter van Uffelen, Patrick Driessen, Zeeg de Bruin, Thierry Stanneveld, Patrick Kantoor, Martin Groenewegen, Richard Lunenburg, Richard Klimp, Richard Colpa, Wil Moerland, Mario Moerland, Ed Pape, Fred Thoen, Marvin Paton, Marco Sminck, Michael Borsten en Danny van der Graaff. Leider was Paul Groenewegen, verzorger Hans Leijdelmeijer en grensrechter Dennis Zuiderwijk.

Al voor aanvang van de eerste competitiewedstrijd werd Kranenburg, met spelers als Bert Dusbaba, Ramon Pavon, Zier Tebbenhoff, Richard Linnenbank, Martin Abbenhuis en keeper Ricardo Darsan, als de toekomstige kampioen van de 4e Klasse C bestempeld.

Op de eerste wedstrijddag stond toevallig de competitiekraker De Postduiven – Kranenburg op het programma. Deze spannende wedstrijd eindigde uiteindelijk in 2-3 voor Kranenburg. In de eerste competitiehelft maakte Kranenburg de hoge verwachting dan ook waar want met 32 punten uit 12 duels ging men ruim aan kop van de 4e Klasse C de winterstop in. Op dat moment bezette de formatie van trainer Chris Treling met 17 punten uit 13 wedstrijden de zesde positie.

Achteraf kwam na de winterstop de voorspelling dan ook uit want het oppermachtige Kranenburg werd met maar liefst 59 punten en een doelsaldo van 90 voor en 35 tegen, de terechte kampioen. De Postduiven wist van de 22 competitiewedstrijden er uiteindelijk 9 te winnen, 2 gelijk te spelen en 11 te verliezen. Met 29 punten en een doelsaldo van 51 voor en 52 tegen en eindigde hiermee op de achtste positie van de ranglijst.

Chris van Dijk werd dit seizoen met 9 doelpunten topscorer bij De Postduiven 1, gevolgd door Mario Moerland (8), Ed Pape (8), Fred Thoen (6) en Richard Klimp (6).

Trainer Chris Treling verliet na drie seizoenen Lvv De Postduiven en zou worden opgevolgd door Wout Pronk.

Seizoen 1997-1998

>

De clubs die in seizoen 1997-1998 werden ingedeeld in de zondag 4e klasse D waren: DRGS, Excelsior’20, GDA, Hermes DVS, HWD, De Postduiven, RAVA, RKWIK, SOA, SVDPW, VDL en VFC.

De technische staf van de zondag 1 van De Postduiven bestond dit seizoen uit: Wout Pronk (trainer), Peter van Uffelen (keeperstrainer), Herman van Crugten (verzorger), Wil Moerland en Wim Looije (leiders).

Met nederlagen tegen Excelsior’20 (1-11), SVDPW (4-2), GDA (3-4) en SOA (5-1) begonnen De Postduiven dramatisch aan de competitie. Tijdens de vijfde competitieronde wist het team van trainer Pronk dan eindelijk de eerste drie punten binnen te halen door DRGS met 5-0 te verslaan. Al met al waren de resultaten in de eerste competitiehelft niet al te best. Op 14 december 1997 ging De Postduiven namelijk met slechts 8 punten uit 12 wedstrijden,en een doelsaldo van 26 voor en maar liefst 51 doelpunten tegen, op de laatste positie van de ranglijst de winterstop in.

De lange winterstop had het vlaggenschip blijkbaar goed gedaan want in de tweede seizoenshelft zien we qua resultaten ineens een heel ander De Postduiven. De ene na de andere overwinning werd behaald en De Postduiven zou uiteindelijk van de 22 competitiewedstrijden er 8 winnen, 4 gelijk spelen en 10 keer verliezen. Met 28 punten (doelsaldo 60-69) had men zich van de laatste plaats opgewerkt naar de vijfde positie van de eindranglijst. Sterker nog, door die prachtige resultaten in de tweede seizoenshelft wist de formatie van trainer Wout Pronk zelfs de 3e Periodetitel in de wacht te slepen en zich hiermee te plaatsen voor de nacompetitie voor promotie naar de 3e Klasse KNVB.

Samen met de Hsv SOA en Hermes DVS moest De Postduiven in de nacompetitie gaan uitmaken wie er volgend seizoen in de 3e Klasse mocht uitkomen. In de eerste wedstrijd versloeg SOA Hermes DVS met 3-4. Vervolgens boekte De Postduiven op donderdag 7 mei een prachtige 3-1 thuisoverwinning op Hermes DVS. Op zondag 10 mei eindigde SOA – De Postduiven in 3-3 en dit betekende dat de mannen van Wout Pronk op doelsaldo doorgingen naar de volgende ronde.

In de volgende ronde van de nacompetitie kwam De Postduiven in een poule met VVM en LenS. VVM versloeg eerst LenS met 1-3 en vervolgens eindigde De Postduiven tegen LenS in 1-1. Op zondag 24 mei 1998 stond dan de grote finale gepland. De Postduiven moest dus bij VVM winnen om te promoveren naar de 3e Klasse. Helaas voor de Loosduiners wist VVM, na een spannende wedstrijd, uiteindelijk met 3-2 te winnen en zodoende te promoveren.

Geheel onverwacht kreeg De Postduiven alsnog de kans om te promoveren door een beslissingswedstrijd te spelen tegen UDO. Op zondag 31 mei 1998 werd op het complex van Wilhelmus echter met 1-4 verloren en kwam er hiermee definitief een einde van toch wel een mooi seizoen.

Topscorers dit seizoen bij De Postduiven waren Ronald van der Hoeven met 22 doelpunten en Mario Moerland met 19 goals. Trainer Wout Pronk had besloten om na dit seizoen De Postduiven te verlaten.

Seizoen 1998-1999

>

In dit seizoen was het eerste elftal van De Postduiven in de zondag 4e Klasse C ingedeeld met daarin als tegenstanders; Delfia, Delft, DUNO, DVC, DZS (De Zwarte Schapen), GDA, HS Texas DHB, RKDEO, SEP, SOA en Toofan.

De selectie van trainer Toon Meijer bestond dit seizoen uit: Ahmed El Khabazi (keeper), Leslie Peek (keeper), Henk Kneteman (keeper), Ricardo Tettero, Joop Hoogerheijde, Frans Leegstraaten, Ed Pape, Dries Hoogerheijde, Francois Strik, Dennis Lispet, Patrick Kantoor, Thierry Stanneveld, Mike Bijsterbosch, Mario Moerland, Ronald van der Hoeven, Kees Merkestein, Fred Thoen, Danny Timmermans en Michael Borsten.

Begin september stapte trainer Toon Meijer vanwege privéomstandigheden op bij De Postduiven. Bert Blans nam de taak als hoofdtrainer over. Het seizoen begon meteen al goed voor De Postduiven want op de eerste wedstrijddag werd de eeuwige rivaal GDA met 3-0 verslagen. Helaas werd er te vroeg gejuicht want hierna speelde De Postduiven gelijk tegen DUNO (1-1) en DVC (4-4) en verloor men van Toofan (6-5), Delft (3-5), RKDEO (3-0) en HS Texas DHB (2-0). In de maand november kwam dan eindelijk de ommezwaai en wist De Postduiven weer wat winnen was.
De eerste seizoenshelft werd met 15 punten uit 11 duels (doelsaldo 28-24) op een vijfde positie van de ranglijst afgesloten. Dit waren 9 punten minder dan koploper RKDEO.

Ondertussen was trainer Toon Meijer in december weer bij De Postduiven teruggekeerd. Zijn team kwam met overwinningen op achtereenvolgens SEP (4-1), Delft (0-4), DVC (5-0), Delfia (0-1) en HS Texas DHB (4-2) uitstekend uit de winterstop. Op zondag 21 maart 1999 wist men, na de overwinning op HS Texas DHB, zelfs de koppositie van de 4e Klasse C te veroveren. Het werd een zeer spannende strijd om het kampioenschap. Na de 19e speelronde was de stand aan kop in 4 C als volgt: 1. GDA (18-38), 2. Delfia (18-37) en 3. De Postduiven (19-37).
Op de 20ste speeldag won de Postduiven met 0-1 (doelpunt Fred Thoen) bij SEP. Delfia versloeg DUNO met 7-1 maar koploper GDA verloor thuis zeer verrassend met 1-2 van RKDEO.

Met nog één speelronde te gaan was de stand helemaal gelijk getrokken en nu als volgt: 1. Delfia 21-43, 2. De Postduiven 21-43 en 3. GDA 21-41.
Op de allerlaatste competitiedag (zondag 9 mei 1999) stond de wedstrijd De Postduiven tegen Delfia op het programma dus de winnaar van deze wedstrijd mocht zich kampioen gaan noemen. De formatie van trainer Toon Meijer deed het uitstekend want voor ruim 800 toeschouwers zette Dennis Lispet De Postduiven in de 37e minuut op een 1-0 voorsprong. Toen topscorer Ronald van der Hoeven in de 57e minuut er 2-0 van maakte was de strijd gestreden en mocht De Postduiven zich kampioen van de zondag 4e Klasse C noemen.

Van de 22 competitiewedstrijden had De Postduiven er 14 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 4 verloren. Hiermee behaalde de kampioenen 46 punten en een doelsaldo van 60 voor en 31 tegen. Ronald van der Hoeven werd met 17 doelpunten topscorer bij de Postduiven, gevolgd door Dennis Lispet (10) en Francois Strik en Kees Merkestein (beide 6 doelpunten).

Later hier meer……

<

Seizoen 1999-2000

>

In het seizoen 1999-2000 was de zondag 3e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, Cromvliet, Den Hoorn, GONA, Laakkwartier, ODB, Oliveo, Postduiven, Scheveningen, Schipluiden, VIOS en WIK.

Het team van trainer Toon Meijer kende een prima seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden wist De Postduiven er 11 in winst om te zetten, speelde 6x gelijk en werd er 5x verloren. Met 39 punten, en de doelcijfers 42-30, eindigde men op een derde positie van de 3e Klasse B. Dit was achter kampioen Laakkwartier (49 punten) en nummer twee Concordia (41 punten).

Op nieuwjaarsdag 2000 werd “De Postduif van de Eeuw” bekend gemaakt. Na maanden van stemmen werd uiteindelijk Jan Orie met 140 punten benoemd tot Postduif van de Eeuw. Op de tweede plaats eindigde Zeeg de Bruin met 120 punten en op een gedeelde derde plaats eindigde Thierry Stanneveld en Dick de Boer met 80 punten.

Op 16 mei 2000 kreeg de heer S. van Uffelen ‘De Goudvink’ uitgereikt. Dit was een onderscheiding voor bijzondere vrijwilligers in de Haagse sportwereld. De heer Van Uffelen kreeg deze prijs overhandigd omdat hij o.a. maar liefst 45 jaar bij Lvv De Postduiven voorzitter is geweest van de jeugdcommissie.

Seizoen 2000-2001

Bij aanvang van dit seizoen telde de Lvv De Postduiven zo’n 300 leden, onderverdeeld in 7 seniorenteams en 16 jeugdelftallen.

In het seizoen 2000-2001 kwam de Lvv De Postduiven voor het eerst in haar bestaan ook met een zaterdag standaardteam uit in de competitie. In de zaterdag 1 gingen een aantal spelers spelen die ooit furore hadden gemaakt in de zondagafdeling van de Loosduinse club.

De zaterdag 1 van De Postuiven werd ingedeeld in de 5e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders; DZS (De Zwarte Schapen), GDA, GONA, HTSV, LenS, Neta Dall, Quick Steps, Te Werve, VCS en Wanica Star.

Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 13 keer verloren. Met 17 punten en een doelsaldo van 37 voor en 97 tegen debuteerde de zaterdag 1 van De Postduiven men op een negende positie in “de kelder” van het Haagse amateurvoetbal. Hiermee hield men HTSV (9 punten) en VCS (6 punten) onder zich.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 2000-2001 uit de volgende clubs samengesteld: Cromvliet, DSO, DWO, GDA, GONA, HBS, HVV, ODB, Postduiven, Quick Steps, VDL en VIOS.

De technische staf van de “zondag 1” van Lvv De Postduiven bestond dit seizoen uit: Toon Meijer (trainer), Ed Pape (assistent-trainer), Nico van der Graarden (keeperstrainer), Hans Leijdelmeijder (verzorger), Bert Bakker en John Orie (leiders) en Chris Merkestein (grensrechter).
Trainer Toon Meijer had dit seizoen de beschikking over de volgende spelers: Ahmed El Khabazi (keeper), Maurice Lunenburg, Remco Kraijenoord Thierry Stanneveld, Samir Oulhani, Patrick Kantoor, Willem Daamen, Danny Koegler, Richard Lunenburg, Marvin Paton, Michael Borsten, Frank Gelauf, John Gelauf, Richard Looije, Francois Strik, Wilgo Hardewijk, Mike Bijsterbosch, Raymond Remmelzwaal, Ronald van der Hoeven, Dennis Lispet en Leslie Peek.

Op maandag 17 juli 2000 speelde De Postduiven, op het terrein van v.v. Archipel/Ornas aan de Buurtweg bij Wassenaar, een vriendschappelijke wedstrijd tegen ADO Den Haag. De profs wonnen uiteindelijk met 0-13.

Op zondag 3 september begon De Postduiven aan de competitie met een 3-1 nederlaag bij Quick Steps. Een week later werd op Sportpark Madestein dit slechte begin weggepoets door het sterke HBS met 1-0 (doelpunt in de 82e minuut van Patrick Kantoor) te verslaan. Helaas voor de Loosduiners vielen de prestaties in de eerste seizoenshelft wat tegen want De Postduiven ging met 10 punten uit 9 duels (doelsaldo 14 voor en 22 tegen) op een achtste positie van de ranglijst de winterstop in.

Na de winterstop werden de prestaties van de zondag 1 er niet beter op want er werd achtereenvolgens verloren van VIOS (4-1), GONA (2-0) en de nummer laatst van de competitie Cromvliet (3-4). Door deze slechte serie was De Postduiven op de voorlaatste plaats van de 3e Klasse B beland met nog maar 3 punten voorsprong op Cromvliet.
Voor trainer Toon Meijer was di de druppel en hij besloot met onmiddellijke ingang op te stappen. Het bestuur had Kees Kroon, die als opvolger van Toon Meijer voor volgend seizoen was vastgelegd, bereid gevonden om de trainingen en coaching nu al over te nemen.

De eerste wedstrijd o.l.v. trainer Kroon speelde De Postduiven knap 1-1 gelijk bij koploper GDA. Toen hierop vervolgens ook Quick Steps met 4-0 werd verslagen werden er goede zaken gedaan in de strijd tegen degradatie. Tot aan de laatste wedstrijddag was het erg spannend qua stand onderin de 3e Klasse B. De Postduiven stond met 24 punten uit 21 duels op een tiende positie wat nacompetitie voor de degradatie betekende. De nummers 11 (DSO met 19 punten) en 12 (Cromvliet met 9 punten) waren ondertussen al gedegradeerd. De enige concurrent van De Postduiven was DWO met 26 punten uit 21 duels.

Op zondag 6 mei 2001 stond op het programma De Postduiven tegen VIOS en DWO moest naar HBS, dat kampioen kon worden. Het werd die dag een ware thriller want in de 89e minuut stond De Postduiven nog met 2-3 achter tegen VIOS. Echter in de 90ste minuut scoorde Ronald van der Hoeven de 3-3 tegen VIOS en in de 92ste minuut zette Dennis Lispet De Postduiven zelfs op een 4-3 voorsprong wat tevens de eindstand werd. Toen ook nog het bericht binnenkwam dat concurrent DWO met 1-0 had verloren van HBS barstte het feest op Sportpark Madestein los. De Postduiven bleven behouden voor de zondag 3e Klasse KNVB!

Van de 22 competitiewedstrijden wist De Postduiven er uiteindelijk 8 te winnen, 3 gelijk te spelen en 11 te verliezen. Met 27 punten en een doelsaldo van 39 voor en 52 tegen eindigde men dus op een veilige negende positie van de ranglijst. Topscorer bij De Postduiven in de competitie werd Richard Lunenburg met 11 doelpunten, gevolgd door John Gelauf (9) en Maurice Lunenburg (5).

Tijdens de Algemene Ledenvergadering aan het einde van dit seizoen stapte voorzitter Rien Versteegh per direct op. De aanleiding voor dit besluit was een door de vergadering afgewezen stemming om een lid van De Postduiven te royeren. Tweede voorzitter Rob Molenkamp nam de taken van voorzitter Versteegh over.

Seizoen 2001-2002

Rob Molenkamp was de nieuwe voorzitter van Lvv De Postduiven geworden. De eigenaar van Molenkamp Glazenwasserij zat zijn hele leven al bij De Postduiven, de Loosduinse club die hem zeer aan het hart ging. De doelstelling van Molenkamp was om veel meer aandacht en tijd te gaan besteden aan de eigen jeugd. Hiervoor was John de Bruin aangetrokken, die niet alleen de verantwoordelijkheid voor de jeugd maar voor alle elftallen van De Postduiven kreeg.

De zaterdag 1 van Lvv De Postduiven kwam dit seizoen uit in de 5e Klasse B van de KNVB en ontmoette daarin: DZS (De Zwarte Schapen), GONA, HMSH, HTSV, Kranenburg, LenS, Neta Dall, RAS, RAVA, VCS en Wanica Star.

Het elftal van trainer Ed Pape hadden er dit seizoen zin in want de allereerste competitiewedstrijd bij nieuwkomer FC Kranenburg werd met 0-7 (doelpunten 3x Ronald van der Hoeven, 3x Stefan Middendorp en 1x Richard Lunenburg) gewonnen. Op zaterdag 27 oktober werd zelfs de eerste periodetitel een prooi na een 1-10 overwinning bij HTSV.

De suprematie van de zaterdag 1 kende dit seizoen geen grenzen want al op zaterdag 23 maart 2002 werd het kampioenschap van de 5e Klasse B veroverd door “thuis” HTSV met maar liefst 8-0 te verslaan. Tijdens deze kampioenswedstrijd scoorde Jan Vught ook nog eens het 100e competitiedoelpunt voor De Postduiven.
De zaterdag 1 van Lvv De Postduiven op 23 maart 2002 na het behalen van de titel in de 5e Klasse B.

Nadat later nog GONA door de KNVB uit de competitie werd gehaald, kwamen alle resultaten tegen deze club te vervallen. Voor De Postduiven had dit verder geen consequenties, ondanks dat er 6 punten en heel veel doelpunten werden afgetrokken. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden had het team van trainer Pape er 18 gewonnen en 2 verloren. Hiermee behaalde de kampioen 54 punten en een doelsaldo van 100 voor en 21 tegen. Als tweede eindigde LenS met 40 punten.

In het seizoen 2001-2002 werd De Postduiven 1 ingedeeld in de zondag 3e Klasse B van de KNVB. Deze “Haagse poule” bestond dit seizoen verder uit: ADO Den Haag, GDA, GONA, Haagse Hout, HVV, LenS, Quick Steps, Rood Groen ’01, Scheveningen, SOA en VIOS.

Maar liefst vijf spelers van de zondag 1 van De Postduiven waren voor aanvang van dit seizoen overgestapt naar de zaterdag 1 van de Loosduinse club. De formatie van trainer Cees Kroon kende een matige eerste seizoenshelft want uit de 12 competitiewedstrijden werden slechts 10 punten en een doelsaldo van 16 voor en 28 tegen gehaald. Alleen ADO Den Haag (5 punten) en Quick Steps (0 punten) stonden tijdens de winterstop nog onder de Postduiven op de ranglijst.

De tweede seizoenshelft liep in de 3e Klasse B zeer chaotisch want op de voorlaatste speeldag werd de v.v. Rood Groen’01 door de KNVB uit de competitie genomen en kwamen alle resultaten tegen deze club te vervallen. Hierdoor werd de stand vooral aan kop van de ranglijst enorm beïnvloed en door elkaar gehutseld. Voor De Postduiven zelf had dit weinig consequenties. Met 22 punten (6x winst, 4x gelijk en 10x verlies) uit 20 wedstrijden en een doelsaldo van 28 voor en 41 tegen, eindigde men op een teleurstellende negende positie van de ranglijst.

Seizoen 2002-2003

>
In het seizoen 2002-2003 werd het 1e elftal van de zaterdag-afdeling ingedeeld in de 4e Klasse B. Deze 4e Klasse bestond verder uit; DUNO, DWO, De Zwarte Schapen, GDA, Haagse Hout, HPSV, HS texas DHB, KSD, Quick Steps, Te Werve en Wassenaar.

>

De indeling van de zondag 1 van De Postduiven voor het seizoen 2002-2003 in de 3e Klasse B luidde als volgt; Cromvliet, Den Hoorn, Haagse Hout, LenS, ODB, De Postduiven, RKDEO, Scheveningen, Schipluiden, SOA, VIOS en WIK.

Het werd een dramatisch seizoen voor trainer Kees Kroon en zijn mannen want van de 22 competitiewedstrijden werd er slechts 1 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en gingen er maar liefst 20 verloren. Het moge dus duidelijk zijn dat De Postduiven met 4 punten, en een doelgemiddelde van 22 voor en 96 tegen, op de laatste plaats van de ranglijst eindigde en hiermee degradeerde naar de 4e Klasse.

Seizoen 2003-2004

>

De zaterdag 1 van De Postduiven werd in het seizoen 2003-2004 ingedeeld in de 4e Klasse C met daarin als tegenstanders: FC Boszoom, CION, DRGS, HION, HS Texas DZS, FC Kranenburg, MVV’27, PEC Den Haag, PKC’85, RFC 2000 en Victoria’04.

>

Na afloop van het seizoen 2003-2004 kwam er, na een zeer emotionele ledenvergadering, een einde aan de zaterdag-afdeling bij De Postduiven. Deze maatregel kostte de club veel leden en hiermee werd De Postduiven een grote verliezer.

De indeling van het amateurvoetbal in de zondag 4e Klasse D zag er in seizoen 2003-2004 als volgt uit: Cromvliet, Duindorp SV, Full Speed, JuVentaS, MSV’71, Naaldwijk, De Postduiven, Quintus, RKSVM, SEP, Vredenburch en Wippolder.

John de Bruin was bij Lvv De Postduiven aangesteld als de nieuwe trainer van de zondagselectie en het lukte hem meteen om in zijn eerste seizoen De Postduiven naar de 3e Klasse te loodsen.

Seizoen 2004-2005

>

<

Seizoen 2005-2006

Bij aanvang van seizoen 2005-2006 legde voorzitter Rob Molenkamp zijn functie neer en werd opgevolgd door Paul Groenewegen.

>

De zondag 3e Klasse C was in het seizoen 2005-2006 uit de volgende clubs samengesteld; Duindorp SV, Hsv Escamp, GLZ, HION, HMSH, HS Texas DZS, HWD, ODB, De Postduiven, Scheveningen, SOA en Vredenburch.

Na het opstappen halverwege het seizoen van trainer John de Bruin nam Wim Baggerman zijn taken over.

Door de onderbespeling van het Madesteincomplex was het bestuur van De Postduiven genoodzaakt om een samenwerking of zelfs een fusie aan te gaan met een andere Haagse voetbalclub.

Begin 2006 sprak het bestuur van Lvv De Postduiven voor het eerst met een andere vereniging (v.v. Texas DZS) voor een eventuele samenwerking / fusie maar de zaterdagafdeling van Texas DZS hield dit tegen. De afgeketste gesprekken met Texas DZS was voor De Postduiven aanleiding om in de eerst volgende ledenvergadering de toekomst van de Loosduinse club te bespreken. Er kwamen drie scenario’s uit de koker rollen en dit waren: 1. De Postduiven zou op haar eigen terrein blijven en dan op zoek gaan naar een voetbalvereniging om mee samen te werken / fuseren. 2. Gewoon doorgaan en als er geen verbetering optreed na het volgende seizoen de stekker er uit te trekken. 3. De Postduiven gaan naar een andere club (complex) toe.
De leden waren meteen vrij duidelijk, optie twee en drie waren niet wenselijk.

Seizoen 2006-2007

Van de ongeveer 200 leden hadden zo’n 50 personen nog steeds niet voldaan aan de contributie van het afgelopen seizoen. Het bestuur van De Postduiven besloot hierdoor over te gaan tot een keiharde sanering in haar ledenbestand want alle leden die nog geen contributie hadden betaald werden aan het begin van dit seizoen afgevoerd van de ledenlijst. Door het afnemende ledenbestand, en ook het teruglopende kader binnen de club, schreef het bestuur van de Lvv De Postduiven voor het seizoen 2006-2007 geen jeugdelftallen meer in bij de KNVB.
Met nog slechts vier seniorenelftallen zag de Loosduinse voetbalvereniging de toekomst steeds benauwder worden en moest de club op zoek naar een samenwerkingspartner.

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 2006-2007 uit de volgende clubs samengesteld: EDS, sv Erasmus, GONA, Hermes DVS, Hoek van Holland, Oranjeplein, De Postduiven, Quintus, RKWIK, Spaland, SVDPW en VDL.

>

Op zondag 22 april 2007 degradeerde het eerste elftal van De Postduiven, na een 7-0 nederlaag bij Hoek van Holland, naar de 5e Klasse van de K.N.V.B. Een week later, op zondag 29 april, sloot het vlaggenschip van De Postduiven de competitie af met een 9-0 thuisnederlaag tegen Quintus.

Van de 22 competitiewedstrijden wist De Postduiven er uiteindelijk slechts 3 te winnen, 4 gelijk te spelen en 15 te verliezen. Met 13 punten en een doelsaldo van 26 voor en 84 tegen eindigde men dus op een laatste positie van de ranglijst.

Het seizoen 2006-2007 was voor Lvv De Postduiven een bijzondere jaargang. Niet omdat het eerste elftal degradeerde uit de zondag 4e Klasse D maar wel omdat het het laatste seizoen was dat de club zelfstandig opereerde. Vanaf het volgende seizoen ging men samenwerken met de voetbalvereniging Oranjeplein en als deze samenwerking zou bevallen zullen de twee clubs het seizoen daarna fuseren.

Seizoen 2007-2008

In het (achteraf) laatste seizoen van L.v.v. De Postduiven werd het bestuur op de Algemene Ledenvergadering van maandag 1 oktober als volgt samengesteld: Sonja Wijnmalen (voorzitter), Willem Looije (secretaris), Nico Wessels (penningmeester), Anita Abdulla-Orie (2e secretaris), Koos Outshoorn (2e penningmeester en ledenadministrateur), Rob Molenkamp (commissaris commerciële zaken), Henk j. Orie (2e commissaris commerciële zaken) en Peter de Jong (commissaris technische zaken).

Zoals eerder vermeld, het bestuur van De Postduiven had in voetbalvereniging Oranjeplein een club gevonden om mee samen te werken. De gesprekken kwamen aan het einde van seizoen 2006-2007 tot stand dankzij twee veteranenteams van beide clubs die toen tegen elkaar voetbalden. De klik was er meteen want ook Oranjeplein was een echte volksclub. Ook de chemie tussen beide besturen was meteen erg goed. Oranjeplein, dat al noodgedwongen uit het Zuiderpark moest vertrekken, kwam op sportpark Madestein bij De Postduiven inwonen. Beide clubs bleven nog onafhankelijk maar besloten wel om in het seizoen 2007-2008 te starten met een gezamenlijke jeugdafdeling. Oranjeplein kwam met 4 jeugdelftallen naar sportpark Madestein.

Na de degradatie uit de 4e Klasse kwam de zondag 1 van Lvv De Postduiven in seizoen 2007-2008 dus uit in de 5e Klasse C (de “kelder” van het zondagvoetbal) met daarin de volgende tegenstanders; ADS, HDV, Naaldwijk, Noorderkwartier, Oranjeplein, Real Zoetermeer, De Ster, Steeds Hooger, Steeds Voorwaarts, VOB en Zwarte Pijl.

Trainer was wederom Wim Baggerman, leider John Orie en grensrechter Willem Looije.

De malaise duurde en duurde maar voort bij Lvv De Postduiven. Nadat aan het begin van het seizoen voorzitter Paul Groenewegen was opgestapt besloot trainer Wim Baggerman op maandag 24 september 2007, na slechts een aantal competitiewedstrijden, het voor gezien te houden. De club die jaren lang in de zondag 3e Klasse KNVB furore maakte bungelde nu troosteloos onderaan in de 5e Klasse, de kelder van het amateurvoetbal. Trainer Baggerman kostte het iedere week alle mogelijke moeite om genoeg spelers op de been te brengen voor het standaardteam en besloot zodoende er mee te stoppen. Jan Meershoek en Patrick Drieze namen voor het rest van het seizoen de taken als trainer over.

Het ‘laatste’ elftal van De Postduiven (de veteranen) werden dit seizoen nog kampioen.

Op 19 juni 2008 verscheen dan ook het allerlaatste clubblad “De Postduiven” en hiermee kwam er na 61 jaar een einde aan het clubblad van de Loosduinse vereniging.

Het einde van L.v.v. De Postduiven

Het aantal leden daalde snel bij de Postduiven als gevolg van een leegloop de laatste jaren. In het laatste zelfstandige seizoen 2007-2008 telde De Postduiven nog slechts twee elftallen en moest helaas ook het standaard-elftal halverwege de competitie teruggetrokken worden. Het enig overgebleven elftal werd nog wel kampioen in hun veteranenklasse.
Voetbalvereniging Oranjeplein was voor aanvang van het seizoen 2007-2008 op zoek naar een partnervereniging omdat men moest verdwijnen uit het Zuiderpark. Na een korte voorbereidingstijd werd besloten om m.i.v. 1 juli 2007 op Madestein bij “De Postduiven” in te gaan wonen en als het klikte zou dit gaan leiden tot volledige samenwerking van beide verenigingen in één vereniging.
En zo geschiedde, op 1 juli 2008 werd de fusie een feit en ging de club verder onder de naam Oranjeplein-Postduiven.

Dit krantje van 19 juni 2008 was het laatste uit een reeks van 61 jaar.

 

 

 

 

Palmares Postduiven (zondag)

Kampioenschappen:
1926-1927 3e klasse C HVB
1927-1928 2e klasse D HVB
1928-1929 1e klasse B HVB
1933-1934 1e klasse C HVB
1934-1935 4e klasse A
1952-1953 3e klasse A *
1962-1963 4e klasse B
1969-1970 4e klasse B
1974-1975 4e klasse D
1986-1987 4e klasse C
1991-1992 Hoofdklasse A HVB
1994-1995 Hoofdklasse B HVB
1998-1999 4e klasse C
2003-2004 4e klasse D
* = geen promotie

Andere prestatie’s:

Palmares Postduiven (zaterdag)

Kampioenschappen:
2001-2002 5e klasse B

Andere prestatie’s:

Parade der trainers bij De Postduiven (zondag)

1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 Chris Jans
1963-1964 ?
1964-1965 Frans Kok
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 Wiek Hermans
1968-1969 Wiek Hermans
1969-1970 Miel Hollard (kampioen 4e klasse)
1970-1971 Wienus Schook
1971-1972 P. de Zoete
1972-1973 ?
1973-1974 Theo Kleindijk
1974-1975 Theo Kleindijk
1975-1976 Theo Kleindijk
1976-1977 Jan van den Berg
1977-1978 Wiek Hermans
1978-1979 Wiek Hermans
1979-1980 Jan Villerius
1980-1981 Jan Villerius
1981-1982 Joop Jochems
1982-1983 Theo Kleindijk
1983-1984 Theo Kleindijk
1984-1985 Theo Kleindijk
1985-1986 Wout Pronk
1986-1987 Wout Pronk
1987-1988 Wout Pronk
1988-1989 Wout Pronk
1989-1990 Hans Jung / ?? (a.i.)
1990-1991 Koos Stam
1991-1992 Miel Hollard (kampioen Hoofdklasse HVB)
1992-1993 Miel Hollard
1993-1994 Miel Hollard
1994-1995 Chris Treling
1995-1996 Chris Treling
1996-1997 Chris Treling
1997-1998 Wout Pronk
1998-1999 Toon Meijer
1999-2000 Toon Meijer
2000-2001 Toon Meijer (tot 11-02-2001) / Kees Kroon (vanaf 18-02-2001)
2001-2002 Kees Kroon
2002-2003 Kees Kroon
2003-2004 John de Bruin
2004-2005 John de Bruin
2005-2006 John de Bruin / Wim Baggerman (a.i.)
2006-2007 Wim Baggerman
2007-2008 Wim Baggerman / Jan Meershoek en Patrick Drieze (a.i.)

Parade der trainers bij De Postduiven (zaterdag)

2000-2001 ?
2001-2002 ?
2002-2003 ?
2003-2004 ?
2004-2005 ?

Parade der voorzitters bij De Postduiven

1924-1927 Jan Molenaar sr.
1927-1935 W. van Drunen
1935-1937 N. Mooijman
1937-1940 C.J.Berkemeier
1940-1945 J.v.d.Sluis
1945-1955 M. v.d. Hoek
1955-1963 Dhr. Vleezenbeek
1963-1968 Djurre Kappenburg
1968-1969 Ahrend Bey
1969-1976 Jan Schaap
1976-1979 Arie Paulusse
1979-1988 Ab Froling
1988-1990 Koos Vermeulen
1990-2001 Rien Versteegh
2001-2005 Rob Molenkamp
2005-2007 Paul Groenewegen
2007-2008 Sonja Wijnmalen

Terrein in een vallei in de duinen waar nu zeg maar de Laan van Meerdervoort / Ockenburghstraat ligt.

*

* Sportpark Madestein
Madesteinweg 13
2553 EC Den Haag
Tel. 070-3979018
K.N.V.B. code BBGY01Q
(deze gegevens zijn in 2008 opgeheven)

 

Ereleden De Postduiven:

J.M. de Bruin
Marinus de Bruin
Willem Kip
Rinus Hoek
Dirk Lotsy
Cor van der Spek
C. Vogelaar
Cock Lelieveld
Jilles van Koutrik
Bert Bakker
Cor Krieger
Joop van Es (†)
Rien van der Gaag
Aad Walther
Jan Schaap
Rinus Versteegh
Arie van der Tang
Koos Outshoorn

Leden van Verdienste De Postduiven:

Sinds 1952 Marinus van Bree
Sinds 1952 Gerard Mikkers
Sinds 1953 Willem van Beijeren
Sinds 1955 Jan Votel
Sinds ????? Rien (M) Wijnmalen
Sinds 1965 H. van Bree
Sinds 1965 Nico Hameeteman
Sinds ????? Willem Middendorp
sinds 1971 Willem (W.C.) Pauptit
sinds 1971 Daan (D.M.)Thoen
sinds 1970 Jilles van Uffelen
sinds 1976 Joop (J.) van Es (†)
sinds 1976 Nico (N.P.) de Geus
sinds 1976 Jan (J.) Schaap (†)
sinds 1976 Aad (A.) Walther (†)
sinds 1979 Cor Paauw-van der Spek
sinds 1985 Rien (M.) van der Gaag (†)
sinds 1988 Ab Fröling
sinds 1988 Ab (A.A.) van der Kruk Sr.
sinds 1988 Jan (J.) van der Spek
sinds 1990 Cor (C.H.) Krieger (†)
sinds 1990 Koos (J.P.) Outshoorn
sinds 1990 Arie (A.) van der Tang (†)
sinds 1991 Jo (J.L.) van der Gaag-Flinterman
sinds 1991 Paul (P.D.M.) Groenewegen
sinds 1991 Nol (A.) Vermeulen
sinds 1991 Rina (C. M.) Walther-Winterkamp
sinds 1991 Jan (J.) de Zoete
sinds 1993 Jan (J.A.) van der Hut
sinds 1994 Joop (J.W.) Thoen
sinds 1999 Siem (S.) van Uffelen
sinds 2000 Krijna (K.) van Es
sinds 2004 Bertus (L.B.) Haneveld
sinds 2004 Nico (N.L.) Wessels (†)
sinds 2004 Zweer (Z.) Wijnmalen
sinds 2005 Jan (J.W.F.M.) Groenewegen
sinds 2007 Willem (W.N.) Looije Jr.
sinds 2007 Rob (R.) Molenkamp

“Postduif” van het jaar:

1999-2000 Ahmed El Khabazi
2000-2001 Willem (W.N.) Looije Jr.
2001-2002 Arie van der Tang (†)
2002-2003 Rob Molenkamp en Krijna van Es (†)
2003-2004 Joop van Es (†)
2004-2005 Lucas van Embden
2005-2006 Emmy Baars

“Postduif van de eeuw”

Jan (J.H.) Orie

Postduif-leden die de oeuvreprijs “Goud Vink” van het jaar van de Gemeente Den Haag hebben ontvangen:

sinds 1993 Joop van Es (†)
sinds 2000 Siem van Uffelen
sinds 2001 Jan Schaap

K.N.V.B. bondsspeld bij De Postduiven:

sinds 1984 Joop (J.) van Es (†) [Brons]
sinds 1984 Cor (C.H.) Krieger (ovl) [Brons]
sinds 1984 Aad (A.) Walther (ovl) [Brons]
sinds 1992 Joop (J.) van Es (†) [Zilver]
sinds 1999 Koos (J.P.) Outshoorn [Zilver]

Casibom GirişJojobet Giriş Yapcasibomholiganbet girişjojobetcasino siteleriDeneme BonuslarCasibom Girişcasibom güncel girişcasibom girişcasibom girişbonus fırsatıDeneme Bonusu 2024bonus 2024deneme bonusu 2024CASİBOM