sv Kijkduin, sv

Den Haag
01-07-1986 - 30-06-1998

Historie sv Kijkduin

Op 1 juli 1986 werd de sportvereniging Kijkduin opgericht. D sv Kijkduin was ontstaan uit een fusie tussen r.k.s.v Wit Blauw en v.v Zwart Blauw.
Omdat de ligging van het sportcomplex bij Kijkduin een probleem was, de vergrijzing van de voetballende leden toenam en sv Kijkduin nog maar weinig kader had werd de club op 30 juni 1998 na alweer 12 jaar opgeheven d.m.v een fusie met de voetbalvereniging JuVentas.

Na enkele jaren inwonen bij ESDO had Wit Blauw weliswaar nog wel 7 seniorenelftallen, maar hoe moest het met de jeugd? Een samenwerkingsverband met de jeugd van ESDO zorgde ervoor dat er weliswaar nog één A-elftal op de been kwam, waarvan er velen uiteindelijk in de selectie terechtkwamen. Zij waren het laatste kampioensteam van Wit Blauw en een flink deel van hen bleef de vereniging trouw. Wim Gleym, Anton de Jong, Martin en René Baven bijvoorbeeld waren jeugdspelers van toen die later in kampioensteams van Kijkduin terechtkwamen. Toch moest er iets gebeuren om nog gezond voort te kunnen.De voormalige kantine van v.v. Zwart Blauw aan de Kijkduinsestraat die in 1986 het nieuwe onderkomen van de fusieclub sv Kijkduin werd.

Het bestuur en de leden waren het inwonen zat en wilden een nieuwe toekomst opbouwen door een fusie (in 1986) met het zieltogende Zwart Blauw, dat nog slechts 3 seniorenteams herbergde, maar wel nog een jeugdafdeling had. De eerste jaren van de sv Kijkduin verliepen goed en de vereniging groeide.

Alles leek in die eerste jaren weer als vanouds. Tante Sien weer in de kantine, Ome Piet wandelde rond het veld. Doordeweeks voelden de selectiespelers zich snel thuis met Dirk van de Mark achter de bar. Het bestuur bestond uit Ome Klaas van Leeuwen, die jaren bij Zwart Blauw speelde en daar bestuurslid was, maar zijn voetbalcarrière bij Wit Blauw was begonnen. John van de Mark was een jong en veelbelovend bestuurlijk talent. Verder hield penningmeester Ruud Flinterman het roer stevig vast en zorgden Ad Meeuwisse als voorzitter en Toon Netten als secretaris voor een vlekkeloze organisatie, terwijl Aad Bongers met Zier Pronk en het echtpaar Van de Berg aan de jeugd (lees de toekomst) bouwden. Dat zat dus wel goed.

Bij deze een overzicht van de alle seizoenen van sv Kijkduin.

Seizoen 1986-1987

Bij aanvang van het eerste seizoen van de nieuwe fusieclub zien we een negen man tellend bestuur waarvan Ad Meeuwisse als voorzitter. De club beschikte over twee velden. Bij de nieuwe start wilde men het verleden van Zwart Blauw en Wit Blauw RK achter zich laten, al was dit voor vele leden in het begin nog wel moeilijk. De eerste stap hierbij was dat men de clubkleuren van de nieuwe fusieclub neutraal wilde houden en zodoende koos men voor een geel shirt, groene broek en geel/groene kousen.

In het seizoen 1986-1987 was de zondag 1e Klasse A van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Azzurri, DUNO, Graaf Willem II VAC, GSC, sv Kijkduin, Hsv Marathon, Paraat, SVH, De Valkeniers, VOGEL en Westerkwartier.

<

Seizoen 1987-1988

>

<

Seizoen 1988-1989

>

Deze 1e Klasse B van de zondag HVB bestond naast sv Kijkduin uit de volgende teams: De Adelaars, Graaf Willem II VAC, GSC, Marathon, Oranje Blauw, Paraat, Te Werve, Triomph, VTC’88 en VVM.

O.l.v. de nieuwe trainer Wim Hoogenraat eindigde sv Kijkduin uiteindelijk op de zevende positie van de ranglijst. Van de 20 wedstrijden werden er 7 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 7 verloren. Hiermee werden 20 punten behaald en een doelsaldo van 33 voor en 28 tegen.
Paraat werd met 29 punten kampioen en VTC’88 degradeerde met 11 punten.

<

Seizoen 1989-1990

>

Het eerste elftal van sv Kijkduin kwam dit seizoen uit in de zondag 1e Klasse A van de HVB en ontmoette daarin: Archipel, Groen Wit’58, GSC, NIVO, Postalia, Robin Hood, Triomph, VOGEL, VVM en WVS.

VVM was dit seizoen oppermachtig en werd dan ook met 29 punten de verdiende kampioen. De mannen van trainer Wim Hoogenraat presteerden ook uitstekend want van de uiteindelijk 18 competitiewedstrijden (v.v. Robin Hood had zich halverwege de competitie teruggetrokken) wist sv Kijkduin er 11 te winnen, speelde men 1 keer gelijk en werd er 6 maal verloren. Met 23 punten, en de doelcijfers van 44 voor en 26 tegen, eindigde men op de tweede positie van de ranglijst.

<

Het medewerkersteam kreeg langzaam aan een echte ziel en als vanouds ging het jaarlijks op reis.
De veteranenteams Kijkduin 6 en 8 zagen in het geelgroen er toch uit als oude bekenden. Het eerste elftal speelde middenmoot eerste klasse onder trainer Dick Hoogendorp.
De Zwart Blauwers hadden hun eigen succesrijke Kijkduin 5 met oud-selectiespelers als Gerard Daamen, Piet en Wim Coenen, Ed van Swinderen, John van de Mark, Lex Manschot, etc.
Toen de boel op de rails leek, werd het tijd voor sportieve successen. Met de komst van enkele
ex-Juventas spelers werd de selectie versterkt. Daardoor leek de geschiedenis zich te herhalen, want de familie Van de Graaf bezette net als in de jaren zestig met vijf man de namenlijst van de selectie. De komst van de fanatieke trainer Wim Hoogenraat zorgde voor een goede trainingsopkomst en goede wedstrijden met als hoogtepunt het kampioenschap in 1990.

SV Kijkduin , kampioen 1990-1991 1e klasse  B HVB. Staand v.l.n.r. W. Hoogenraat (trainer), J. van de Graaf (leider) Jim Krijgsman, Jan van Dorp, Leo Niël, Arno Vreeswijk, Dick Ponsen, Corné Paalvast, , Filipe Goncalves Neto, Jack van Berkel, Ton de Vries, Ron van Loen (verzorger). Ruud Flinterman en Aad Bongers (grensrechters). Zittend: Henk van Veen, Sala de Haan, Rob van der Veen, Ben van de Graaf, Ton van de Graaf, Wim Gleym en Fred van de Graaf

Een dieptepunt was echter het overlijden van selectieleider Ben van de Graaf sr in 1989.
Na vijf succesrijke jaren kwam de vergrijzing . Coryfeeën als Toon Netten, Toon van de Graaf, Aad van Schilt, Wim Kok, Wim de Roo stopten met voetballen en er kwam geen verjonging voor in de plaats. Er stroomde niemand door. Het bestuur had inmiddels een nieuwe voorzitter Maarten Bruynius en ook Ruud Flinterman kondigde een mogelijk vertrek aan. Het overgebleven bestuur zag in 1994 een goede kans om met GONA samen te gaan. De leden wilden echter anders.

Het ging toch eigenlijk niet zo slecht. Er was immers een leger vrijwilligers met o.a. Jan Wieser, Gerard van Doesburg, Aad Dillewaard en Toon van de Graaf en een fanatiek bestuurslid Fred de Kleyn die het complex prachtig bijhielden. Over mankracht aan de bar was ook niet te klagen. Marijke en Martin van der Zwan, Tante Truus Paalvast, Friedus van Poorten, Jaap Baven, noem ze maar op. We waren een van de weinige voetbalclubs met een volledige en veilige speeltuin. Onze selectie bestond ten minste nog uit 2 volwaardige teams en we hadden op een haar na de promotie gemist naar de vierde klasse.
Er meldden zich nog steeds nieuwe leden. Dus het kwam wel goed. Enkele jongere spelers waaronder Henk van Veen en Ton van de Graaf wierpen zich toen op om in het bestuur zitting te nemen in de hoop dat het voorgaande bestuur (dat opstapte na de mislukte poging tot fusie) toch weer mee zou gaan besturen. Helaas, dat gebeurde niet. De jaren die volgden leken mooi te zijn. Na een degradatie krabbelde Kijkduin met goede sfeermaker Koos van Dullemen als trainer weer op en wist het jaar erop weer kampioen te worden onder oud-selectiespeler en oud-jeugdtrainer Leen de Keyzer. Er volgde een heus 10-jarig succesvol jubileumfeest. Eigen mensen werden teruggehaald om de barbezetting sterk te houden.
Maar door het wegvallen van sterke persoonlijkheden als Toon van de Graaf, Friedus van Poorten en Truus Paalvast kwam kantinebeheerder Aad Dillewaard langzaamaan letterlijk handen tekort. Datzelfde gold voor het flink uitgedunde bestuur dat uiteindelijk met hulp van de toch weer teruggekeerde Fred de Kleyn de noodzaak van fusie zag groeien. Ondanks de tomeloze inzet van Aad en Adrie Bongers, Theo en Karin Heppener, Cees en Emmy Dekker en Dries Smit nam ook het aantal jeugdleden drastisch af. Getrouwe leden namen afscheid met hun kinderen, die elders goede sportieve progressie boekten. Toen de jeugdafdeling werd opgeheven, was dat het doodsvonnis van Kijkduin.
Voorzitter Jan van de Graaf en secretaris/penningmeester Ton van de Graaf brandden langzaam op. Er waren weinig gegadigden voor het bestuur en tijdens emotionele ledenvergaderingen ketsten voorstellen zoals samengaan met Kranenburg af. Een enige andere weg bleek fusie.
Gekozen werd voor een onverwachte gegadigde: het toen net 50-jarige JuVentaS dat zich weer een weg omhoog had gevonden onder voorzitter Ben Moelker. Met een volledige jeugdafdeling en twee damesteams en versterkt met onze overgebleven 6 teams zouden we toch wel een leuke club kunnen maken. JuVentaS was immers ons jongere broertje voortkomend uit dezelfde wijk (Den Haag-centrum) en bevolkt door vrienden, neven en nichten van onze families? Enkele Kijkduin leden kwamen zelfs uit deze vereniging voort.

De keuze werd gemaakt en een zeer emotionele en abrupte overgang was een feit. We kwamen uiteindelijk met maar 3 teams en zonder de inmiddels overleden good old Piet de Zoete.
De selectie week uit naar De Jagers, één team vertrok naar Oranjeplein en anderen stopten definitief. De Kijkduin kantine werd verkocht aan de Haagse Scheidrechters Vereniging. Ton van de Graaf en Fred de Kleyn zegden toe drie jaar respectievelijk jeugdvoorzitter en penningmeester bij JuVentaS te worden. Zo zou het kapitaal van Kijkduin bewaakt blijven en liefst ingezet worden voor de bevordering van het jeugdvoetbal. Alle jeugdleden kregen een nieuw tenue en een jeugdcoördinator werd aangesteld.

Oerteams met bijna allemaal leden die 30 jaar of langer lid waren, bleven. Het team van Ome Jan Wieser met Toon en Robert Blom, Wim Gombault, de gebroeders Nikkels en Van Poorten, Mark Oudshoorn en Cees Dekker die als team bijna sinds 1983 bij elkaar speelde werd meteen als JuVentaS 7 kampioen. Ook de Veteranen met coryfeeën als Wim Gleym, Arno Vreeswijk, Leo Niël en andere reeds genoemden werden als JuVentaS 6 zo’n beetje elk jaar kampioen.

Vol goede moed startten wij en nu zijn wij inmiddels al weer jaren JuVentaan,
(maar voor altijd met een Wit Blauw/Kijkduin hart).

Speciale dank aan Ton van de Graaf.


Nog een foto van SV Kijkduin 1, jaartal onbekend, staand v.l.n.r. ??, Hans van Zetten, Peter Bonsel, Peter de Lange, Aad Dillewaard, Jur Heidanus, Jan Dillewaard en Gerard van Blijswijk(leider). Zittend v.l.n.r: Fred Bonsel , Harry Polak, Martin v.d.Zwan, Piet van Blijswijk, Jos Louwerens, Ton Kok en Fred v.d.Graaf.

Seizoen 1990-1991

>

De indeling van sv Kijkduin 1 voor het seizoen 1990-1991 in de zondag 1e Klasse B van de HVB luidde als volgt; BMT, sv Bohemen, DZS (De Zwarte Schapen), De Flamingo’s, GDCPH, GSC, sv Kijkduin, NIVO, De Ster, Toofan en Triomph.

Het werd uiteindelijk een fantastisch seizoen voor de mannen van trainer Wim Hoogenraat want van de 20 wedstrijden werden er maar liefst 16 gewonnen, 3 maal gelijk gespeeld en slechts 1 keer verloren. Met 35 punten, en een doelsaldo van 49 voor en 14 tegen, werd sv Kijkduin met een straatlengte voorsprong op de concurrentie kampioen van de 1e Klasse B.

<

Seizoen 1991-1992

>

Het eerste elftal van sv Kijkduin werd in het seizoen 1991-1992 ingedeeld in de zondag Hoofdklasse van de HVB en ontmoette daarin: Azzurri, Celeritas, Duindorp SV, Groen Wit’58, Lyra, De Postduiven, Quintus, SEP, VOGEL en VVM.

<

Seizoen 1992-1993

>

De zondag Hoofdklasse B van de HVB was voor het seizoen 1992-1993 als volgt samengesteld: Duindorp SV, Flamingo’s, Groen Wit’58, HS Texas DHB, sv Kijkduin, OSC, Paraat, Postalia, TEDO, VDS, VOGEL en VVM.

In de reguliere competitie wist de formatie van trainer Wim Hoogenraat van de 22 competitiewedstrijden er 9 te winnen, 6 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 24 punten en een doelsaldo van 38 voor en 33 tegen eindigde sv Kijkduin hiermee op een vijfde positie van de ranglijst. Omdat kampioen Groen Wit’58 met 38 punten kampioen werd en zodoende naar de KNVB promoveerde kreeg sv Kijkduin de vervangende Periodekampioenschap van Groen Wit’58 in de schoot geworpen. Samen met Duindorp SV, VVM en Postalia moest men dus via een nacompetitie gaan uitmaken wie er ook zal gaan promoveren naar de KNVB.

De strijd om die ene KNVB-positie ging uiteindelijk tussen Duindorp SV tegen sv Kijkduin. De Kijkduinbewoners hadden in eerste instantie de beste papieren want op donderdag 6 mei 1993 zou in de allerlaatste nacompetitiewedstrijd een overwinning tegen Duindorp SV een feit zijn. De stand was namelijk als volgt: 1. Duindorp SV 6-9 en 2. sv Kijkduin 6-8. Helaas voor sv Kijkduin bleef de stand 0-0 en zodoende promoveerde Duindorp SV.

<

Seizoen 1993-1994

>

De zondag Hoofdklasse B van de HVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel/Ornas, DUNO, ESDO, Graaf Willem II VAC, GSC, HS Texas DHB, sv Kijkduin, OSC, Paraat, VOGEL, VVP en sv Wassenaar.

<

Seizoen 1994-1995

>

De zondag Hoofdklasse A van de HVB was in het seizoen 1994-1995 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, Archipel/Ornas, Azzurri, Duindorp SV, ESDO, Klamingo’s/Bizon, GSC, HS Texas DHB, JuVentas, sv Kijkduin, Spoorwijk en VVP.

<

Seizoen 1995-1996

>

De zondag 1e Klasse B van de HVB (op dat moment de laagste Klasse voor standaardteams) was in het seizoen 1995-1996 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel/Ornas, Jai Hanuman, sv De Jagers, Kamraan, sv Kijkduin, Hsv Marathon, TAC’90, vv Tempo, VDS, VOGEL en FC Zoetermeer.

Met nog één speelronde te gaan had het eerste elftal van sv Kijkduin de mogelijkheid om kampioen worden. Wanneer men zelf won en concurrent Archipel/Ornas puntverlies zou oplopen dan mocht men zich kampioen noemen. Als de mannen van trainer Koos van Dullemen zouden winnen en Archipel/Ornas ook dan volgde er een beslissingswedstrijd. Mocht het misgaan bij sv Kijkduin dan resteerde er sowieso nog nacompetitie voor promotie.
Uiteindelijk won zowel sv Kijkduin als  Archipel/Ornas hun laatste competitiewedstrijd en zodoende eindigde beide clubs met 49 punten uit 20 duels gezamenlijk aan kop. Een beslissingswedstrijd moest dus gaan uitmaken wie zich kampioen mocht gaan noemen.

Op zondag 5 mei 1996, op het terrein van Te Werve aan de Vredenburchweg , vond de beslissingswedstrijd tussen Archipel/Ornas en sv Kijkduin plaats. De strijd om het kampioenschap werd met maar liefst 6-1 door sv Kijkduin gewonnen.
(we zijn nog op zoek naar het verslag en de foto’s van deze wedstrijd)

<

Seizoen 1996-1997

>

<

Seizoen 1997-1998

>

<

 

 

 

 

 

Palmares SV Kijkduin

Kampioenschappen:
1990-1991 1e klasse B HVB
1995-1996 1e klasse B HVB

Andere prestatie’s:

Parade der trainers bij sv Kijkduin:

1986-1987 Dick Hoogendorp
1987-1988 Dick Hoogendorp
1988-1989 Wim Hoogenraat
1989-1990 Wim Hoogenraat (kampioen 1e Klasse HVB)
1990-1991 Wim Hoogenraat
1991-1992 Wim Hoogenraat
1992-1993 Wim Hoogenraat
1993-1994 Wim Hoogenraat
1994-1995 Nico Zuiderwijk / Koos van Dullemen
1995-1996 Koos van Dullemen
1996-1997 Leen de Keijzer
1997-1998 Leen de Keijzer

Parade der voorzitters bij sv Kijkduin:

1986-1989 Ad Meeuwisse
1989-1994 Maarten Bruynius
1994-1995 Maarten van Rijn
1995-1996 Jan van de Graaf

Terrein waar sv Kijkduin heeft gespeeld:

Sportcomplex bij Kijkduin op het oude terrein van Zwart Blauw

Ereleden sv Kijkduin:

?
?
?

Lid van Verdienste bij sv Kijkduin:

?
?
?

Zijn we allemaal nog naar op zoek…