vv Oranjeplein

Den Haag
30-05-1936 - 01-06-2008

20140912_104352

De oprichting van v.v. Oranjeplein

De voetbalvereniging Oranjeplein is genoemd naar een plein in Den Haag, “het Oranjeplein” waar de club haar levenslicht aanschouwde. Het Oranjeplein, ook wel genoemd een groen-oase in de steenwoestijn Schilderswijk, werd omringd door diverse hofjes. Deze hofjeswoningen waren o.a. gelegen in de Waterloostraat, Jacob Catsstraat, Paulus Potterstraat, Rembrandtstraat, Kleine Groenewegje en de Gortmolen.

In de hofjes rondom het Oranjeplein woonde in de jaren dertig veel arbeiders. Deze mensen waren beland in de hofjes, omdat ze slechts een laag huurtje konden opbrengen. De beursval van 24 oktober 1929 veroorzaakte wereldwijd een enorme crisis en werkloosheid. In januari 1936 waren in Nederland ruim 475.000 werklozen genoteerd. De werklozen waren aangewezen op de steun en wat men daarvan kreeg was geen vetpot.

Om deze mensen toch enige verpozing te geven, werd er een voetbalcompetitie voor werklozen georganiseerd en wel voornamelijk op de woensdagmiddagen. Ook door de werklozen uit de buurt van het Oranjeplein werd aan deze competitie deelgenomen. Een aantal lieden, woonachtig in de Gortmolen, vond dat de deelname aan de werklozencompetitie maar van tijdelijk karakter zou zijn. Deze mensen (Arie Hoogervorst, Jac Houwaart Sr., Herman Gelauf, Hein Cierre, Arie Houwaart en Jan Stapel) besloten een club te stichten, welke dan kon deelnemen aan een echte voetbalcompetitie. Na vele beraadslagingen en besprekingen werd op zaterdag 30 mei 1936 de voetbalvereniging V.V.O. (voetbalvereniging Oranjeplein) opgericht.

Seizoen 1936-1937

V.V.O. was oorspronkelijk een te klein clubje om deel te kunnen nemen aan de competitie van de Haagsche Voetbal Bond (HVB) en daarom trad men toe tot de Haagsche Kantoor Voetbalbond.
Het bestuur schreef daarom drie elftallen in bij de Haagsche Kantoor Voetbalbond.

Geld was in die dagen het grootste probleem, want aangezien het hele gezin moest rondkomen met elf gulden steun per week, was een dubbeltje contributie eigenlijk al te veel. Negentig cent kostte de eerste bal, waarmee op het veld aan de Loolaan bij boer Noorderburg begin juni 1936 de allereerste wedstrijd werd gespeeld tegen de Vrije Socialisten en het werd een 0-6 nederlaag. Toch reeds enige maanden na de oprichting won VVO de eerste trofee, beschikbaar gesteld door caféhouder Janus van Dorst van de Gortmolen en nog steeds heeft deze prijs een ereplaatsje in de prijzenkast.

In mei 1937 werd het eerste kampioenschap in de geschiedenis van de club worden gevierd. VVO 1 was kampioen geworden in de 1e Klasse van de Haagsche Kantoor Voetbalbond.
Het eerste kampioenselftal van Oranjeplein (V.V.O.) in seizoen 1936-1937. Achterste rij v.l.n.r: Nelis Pronk, Nelis Kins, Jan Stapel, Jan Swarts en “opa” Piet Gelauf. Middelste rij v.l.n.r: Ab Spoel, Guus Huuk en Leen Linthout. Voorste rij v.l.n.r: Jaap Gelauf, Bud Koegler, Fred Dieke, Jaap Tuit en Arie Pronk.

Het seizoen 1937-1938

Na enige tijd bleek dat in de omgeving van Arnhem reeds een club bestond met de naam V.V.O. en al snel werd het bestuur door de Nederlandse Voetbal Bond (NVB) gesommeerd een andere naam aan te nemen. De club werd in het vervolg voetbalvereniging “Oranjeplein” genoemd.

Na één seizoen in de Haagsche Kantoor Voetbalbond te hebben gespeeld werden er drie elftallen ingeschreven bij de Bedrijfsvoetbal in den Haagsche Voetbal Bond. Het eerste elftal werd ingedeeld in de tweede klasse en het tweede en derde elftal in de 3e klasse. Oranjeplein 1 werd wederom kampioen en promoveerde zodoende naar de 1e klasse Bedrijfsvoetbal van de HVB.

Het seizoen 1938-1939

Op 5 maart 1939 nam Oranjeplein haar nieuwe terrein aan den Moerweg in gebruik met een wedstrijd tegen Everscore (3-3)
In 1939 veroverde Oranjeplein het kampioenschap in de 1e Klasse. Met Jac.Houwaart voor J.Tuit in de gelederen tegen een volledig WBB, dat tevens een behoorlijke kans op den titel had, de strijd moest aanbinden. Oranjeplein opende met snelle aanvallen en via een voorzet van Pronk bracht A.Rotteveel vlak voor rust de stand op 0-1. Na rust veel strijd van beide teams, maar Oranjeplein kwam meer in het offensief en uit een corner scoorde WBB in eigen doel en met een afstandschot bracht Jac.Houwaart de stand op 0-3. WBB kwam terug 1-3. A.Rotteveel scoorde 1-4, maar WBB gaf zich niet gewonnen en kwam tot 3-4. Maar A.Rotteveel bracht aan alle onzekerheid een einde (3-5). De strijd was gestreden en Oranjeplein 1 wederom kampioen.

Oranjeplein in de oorlogsjaren

Oranjeplein was al aardig gegroeid en het bestuur besloot om over te stappen naar de Haagsche Voetbal Bond (HVB). Ondanks de mobilisatie in augustus 1939 werd er ingeschreven met twee elftallen. Oranjeplein 1 werd ingedeeld in klasse O van de Haagsche Voetbal Bond en Oranjeplein 2 in klasse AA. In klasse O van de HVB waren de volgende ploegen ingedeeld: ADS 1, CVS 4, HDV 3,  Naaldwijk 3, Ooievaars 3, Oranjeplein 1, Texas 3 en Westerkwartier 2

De Duitse inval op 10 mei 1940 was een inbreuk op onze neutraliteit. Toch kwam het gewone leven weer snel op gang en zo ook de behoefte aan sport. Begin juni 1940 werd de competitie van de HVB voortgezet. ADS 1 werd op 9 juni 1940 kampioen en Oranjeplein 1 eindigde in de middenmoot.
In de jaarvergadering van mei 1941 werden het bestuur als volgt gekozen: Voorzitter: F.Dieke, Secretaris: H.Ciere, Penningmeester: Jac.Houwaart en de Commissarissen: A.Houwaart, A.Pronk, J.Tuit, en F.v.d.Voorn.
Voor het seizoen 1941-1942 schreef het bestuur slechts één elftal in bij de Haagsche Voetbal Bond. Dit elftal werd ingedeeld in de 3e klasse A van de HVB.

Het bestuur van de v.v. Oranjeplein schreef voor het seizoen 1942-1943 geen enkel elftal in voor de competitie. Vele leden van Oranjeplein waren voor arbeidsinzet naar Duitsland op transport gesteld of ondergedoken. Er bleef weinig over van het verenigingsleven, laat staan van voetballen. De HVB organiseerde dat seizoen maar een beperkte competitie. Het verenigingsleven van v.v. Oranjeplein lag t/m 1945 volledig stil.

De jaren 1945 t/m 1949

De competitie 1945-1946 van de afdeling ‘s-Gravenhage van de NVB werd op 18 november 1945 gestart. In totaal waren 250 elftallen ingeschreven en de competities moesten sterk worden aangepast. Daarnaast duurden de wedstrijden in verband met terreinennood maar een uur.

Oranjeplein herleefde met nog precies twee gulden vijftig in kas. Het bestuur schreef nog geen elftallen in, wel werden er begin 1946 vriendschappelijke wedstrijden gespeeld op het veld aan de Houtweg.
Het bestuur bestaande uit, de nieuwe voorzitter P.M.van Leeuwen, secretaris H.Ciere, penningmeester Jac.Houwaart Sr en de commissarissen F.Dieke, A.Houwaart, A.Lindeman en J.A.Stapel, ging er hard tegenaan en mede door hun inspanningen konden er in augustus 1946 drie elftallen bij de HVB worden ingeschreven. Oranjeplein 1 werd in de 4e klasse F ingedeeld.
Op 15 juni 1947 kon de vlag in top, want dankzij een 2-1 overwinning op Nootdorpse Boys werd Oranjeplein 1 kampioen en promoveerde het naar de 3e Klasse van de HVB. Dat was zeker voor die tijd en na de vijf ellendige oorlogsjaren een prachtig resultaat van het toenmalige bestuur en spelers.

Vast terrein aan de Fruitweg

Heel belangrijk was het voor v.v. Oranjeplein, dat het in het seizoen 1946-1947 een vaste stek aan de Fruitweg kreeg, want in het voorjaar 1947 verhuisde de club naar de velden aan de Fruitweg. Ze werd onderhuurder van de Christelijke voetbalclub VOG (Voor Ons Genoegen). Deze club speelde op de zaterdagen haar wedstrijden en zodoende kon Oranjeplein op de zondagen gebruik maken van de kleedkamers en veld van die vereniging. Al met al een enorme vooruitgang ten opzichte van de Houtweg, want het veld werd door de weeks niet bemand door koeien en de kleedkamers waren voorzien van een kleine wasplaats met een aantal kranen, waaruit zowaar leidingwater kwam.

Deze foto is in het voorjaar van 1947 genomen ter gelegenheid van de ingebruikname van het veld en de kleedkamers aan de Fruitweg, als onderhuurder van de zaterdagvereniging VOG. Voorzitter P.M.v.Leeuwen is van plan de vlag te hijsen en A.Houwaart (2e penningmeester) kijkt lachend toe.

Op het sportcomplex aan de Fruitweg hadden in 1949 de volgende voetbalverenigingen hun terrein met kleedgelegenheid: BMT (deze club speelde toendertijd 2e klas KNVB met de zeer bekende speler Lex Rijnvis, ook had deze club in 1947 het eerste uit steen opgetrokken clubgebouw met kleedgelegenheid in Den Haag laten verrijzen) “ESDO”, VOG (met als onderhuurder v.v. ORANJEPLEIN) , WVS – ZWART BLAUW , MAASSTRAAT en TERLAAK.
Er was ook nog een veld, waarop werd gehandbald en zelfs een speedway baan, waarop wedstrijden werden gehouden.

De feestcommissie van de v.v.Oranjeplein, bestaande uit: voorzitter P.M. v.Leeuwen, secretaris A.Houwaart en penningmeester P.K. van Aken, organiseerde op 28 mei 1949 in het Volksgebouw aan de Prinsegracht een schitterende feestavond ter gelegenheid van een verlaat 12½ – jarig bestaan.

In juli 1949 verhuisde de zustervoetbalvereniging ESDO naar de Verlengde Waalsdorperweg (tegenover de ingang van de renbaan Duindigt) te Wassenaar en de v.v. Oranjeplein kreeg van de gemeente toestemming om in de toekomst haar wedstrijden op dit veld te spelen. Het aanwezige clubgebouw werd door onze club van ESDO overgenomen.
Met inzet van vrijwilligers werd het clubgebouw opnieuw geschilderd en de betonnen paaltjes rondom het speelveld werden Wit geverfd met de kop Oranje. In september 1949 werd de nieuwe accommodatie officieel geopend door een afgevaardigde van de Haagsche Voetbal Bond de heer S.P.Joh.Claassens.

v.v. Oranjeplein in de jaren 1950 t/m 1959

Met een grote feestavond op 2 juni 1950 in het Volksgebouw aan de Prinsegracht ter gelegenheid van het 14-jarig bestaan werd het seizoen 1949-1950 afgesloten. Op deze feestavond werd tevens de jeugdafdeling van de v.v.Oranjeplein opgericht. Op het toneel stonden een aantal nieuwe jeugdleden in de Oranjeplein-kleuren aangetreden, te weten: Hans Rademakers, Leo van Leeuwen, Frans Riep jr en Loek Houwaart. De voetbalkleding voor de jeugd was door de vereniging gekocht bij de sportzaak Meevers-Scholte in de Boekhorststraat. De jeugdleden dienden de aanschafkosten van de kleding met 50 ct per week terug te betalen aan de vereniging.

Het eerste junioren-elftal uit de geschiedenis van Oranjeplein. Bovenste rij v.l.n.r: Jaap Treebusch, Wim Pronk,  ? Rotteveel en N.N. Middelste rij v.l.n.r: Frans Riep jr, N.N., ? v.Oosten, N.N. en N.N. Onderste rij v.l.n.r: Wout Pronk, ? Heemskerk, Gerard (Loek) Houwaart en Bert Pronk. 

Voor het seizoen 1950-1951 schreef het bestuur zes senioren en twee jeugd elftallen in bij de Haagsche Voetbal Bond. Oranjeplein 1 werd ingedeeld in de 3e klasse A. Het zou een spannend seizoen worden voor het eerste elftal, dat lang meedeed aan de race naar de titel maar helaas niet haalde.
Sinds de promotie naar de 3e klasse A van de Haagse Voetbal Bond behaalde het eerste elftal de volgende resultaten:
1946-1947: kampioen en promotie naar 3e klasse van de HVB
1947-1948: geëindigd in de middenmoot
1948-1949: geëindigd op de 4e plaats
1949-1950: geëindigd op de 3e plaats
1950-1951: geëindigd op de 2e plaats

Verhuizing naar de Verlengde Waalsdorperlaan te Wassenaar

Seizoen 1951-1952 was het laatste seizoen, dat Oranjeplein het veld aan de Fruitweg bespeelde. De gemeenteraad van Den Haag had op een eerder tijdstip besloten, dat de sportvelden zouden moeten wijken voor de aanleg van industriegebied (o.a. remises voor de stadsbussen). Het hoofdkantoor van de HTM, nu gevestigd aan de Fruitweg, staat praktisch op de plaats waar de kleedtent van Oranjeplein stond. In de zomer van 1952 ging de club noodgedwongen verhuizen naar een door de gemeente Den Haag toegewezen veld, gelegen aan de Verlengde Waalsdorperlaan te Wassenaar.

Eigenlijk was de mogelijkheid aanwezig om aan de Verlengde Waalsdorperlaan twee velden te huren, maar het toenmalig bestuur durfde, gelet op de financiële positie van de club, die gok niet aan en hield het op één veld. Op het naast v.v. Oranjeplein gelegen terrein heeft in de beginjaren een handbalclub gespeeld en de keeper van die vereniging heeft bij Oranjeplein een poosje onder de lat gestaan. Later heeft de Gemeente het veld verhuurd aan de voetbalvereniging Postalia, welke laatste tot maart 1983 niet alleen de buurman, maar ook in menig duel onze voetbaltegenstander is gebleven.
Om alles voor de start van de competitie gereed te krijgen, moest er hard worden aangepakt. Er moest een clubgebouw worden gebouwd, waarin twee kleedkamers met wasruimte en toiletten. Tussen de twee kleedkamers kwam aan de voorkant een halletje met toonbank (de kantine) en aan de achterzijde werd de ruimte benut voor opslag van materiaal. Het veld moest worden voorzien van omrastering en hiervoor werden de beroemde oranje-witten betonpaaltjes gebruikt. De paaltjes werden door middel van een draad met elkander verbonden en achter de doelen werd gaas tussen de paaltjes gespannen. Er kwam ook een openbaar urinoir en er moest een bruggetje over een sloot worden gemaakt om de over de sloot geschoten ballen op te halen.

Een kleine (toen ook al!!) groep vrijwilligers is maanden in de weer geweest om alles op tijd klaar te krijgen en dat is ze nog gelukt ook, want op 24 augustus 1952 werd het nieuwe terrein en clubgebouw feestelijk geopend.

Om de jeugd voor de trainingen op de doordeweekse middagen of avonden de verre reis naar het voetbalveld te Wassenaar te besparen werd er trainingsmogelijkheid gezocht en gevonden. En wel in de gymzaal van de school aan de Fannius Scholtenstraat bij het Oranjeplein. Daar werd ons, onder leiding van eerste elftalspelers en jeugdleiders (oa Jac. Houwaart Jr, Piet Gelauf Jr, Jan Kreulen en Jan Weening) , de basistechniek van het voetballen bijgebracht.
Voor wat betreft de accommodatie zat het bestuur niet stil, want er werd in de loop van het seizoen 1953-1954 een tekening ingediend voor de uitbreiding van de kleedkamers en aanbouw van een kantine. En na enige aanpassingen werd de tekening op 26 mei 1954 door de gemeente Wassenaar goedgekeurd. Na deze goedkeuring ging het bestuur met haar vrijwilligers driftig aan de slag en bij aanvang van de competitie was het clubgebouw gereed. In de kantine konden de Oranjepleiners en hun gasten van ‘n drankje en ‘n hapje genieten. Het was verleden tijd, dat het eten en drinken moest gebeuren aan een toonbank, welke zich in het clubgebouw bevond en de klanten buiten moesten staan.

Al was het een hele afstand van de Gortmolen naar het veld. Toch had de jeugd zeer snel haar stek in Wassenaar gevonden, na de wedstrijden zochten de jeugdspelers verkoeling in de tankgracht achter de velden. Deze gracht, in de oorlog gegraven, maakte deel uit van de Atlantikwal van de Duitsers.
Op zondag 3 juli 1955 had onder grote belangstelling op het terreincomplex Oranjeplein een voetbalwedstrijd plaats tussen een elftal bestaande uit de familie Houwaart en een dito van de familie v.d.Berg. Henk Houwaart heeft het publiek aangenaam bezig gehouden. Als clown verdedigde hij het heiligdom. In een komische wedstrijd moest de familie v.d. Berg met 9-5 capituleren

Prestaties v.v. Oranjeplein 1 in de jaren vijftig

Begin jaren vijftig speelde Oranjeplein steeds mee voor het kampioenschap. In het seizoen 1950-1951 eindigde Oranjeplein op een tweede plaats in de 3e Klasse A van de HVB. Oosterboys werd in deze klasse kampioen. In het seizoen daarop (1951-1952) eindigde Oranjeplein op een derde positie in de 3e Klasse A HVB, ditmaal werd Verburch kampioen.
In het seizoen 1952-1953 eindigde Oranjeplein op een verdienstelijke derde plaats. Het bestuur van de HVB besloot voor de komende competities de klassen uit te breiden naar negen clubs. Om dit te realiseren promoveerden meerdere clubs naar een hogere klasse. Zo ook Oranjeplein 1, dat promoveerde naar de 2e klasse van de Haagsche Voetbal Bond.

Seizoen 1953-1954

>

De zondag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1953-1954 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, ODB, De Ooievaars, Oranje Blauw, Oranjeplein, Postalia, RKSVM, TEDO en Wit Blauw RK.

Oranjeplein 1, debutant in seizoen 1953-1954 in de 2e klasse B van de Haagsche Voetbal Bond, wist zowaar op 21 maart 1954 kampioen van die afdeling te worden en promotie naar de 1e Klasse te bewerkstelligen. Van de (slechts) 16 competitiewedstrijden wist Oranjeplein er maar liefst 10 te winnen, speelde 3 keer gelijk en werd er maar 2 keer verloren. Met 25 punten, en de doelcijfers 57-36, eindigde het eerste elftal met een straatlengte voorsprong op de eerste positie van de 1e Klasse B HVB.


Oranjeplein seizoen 1953-1954

Seizoen 1954-1955

>

Het eerste elftal van De Oranjeplein kwam in het seizoen 1954-1955 uit in de zondag 1e Klasse C van de HVB en moest het hierin opnemen tegen: De Adelaars, Delfia, DHBV, GONA, HMSH, Marathon, Paraat en De Valkeniers.

Na twee seizoen achtereen naar een hogere klasse te zijn gepromoveerd, was het nu zaak voor Oranjeplein om zich in seizoen 1954-1955 te handhaven in de hoogste klasse van de HVB. In de loop van het seizoen behoorden de eerstelingen zelfs tot de kampioenskandidaten. Maar aan de eindstreep behaalde het elftal een eervolle derde plaats, voorwaar een knap resultaat.
Van de (slechts) 16 competitiewedstrijden wist men er 8 in winst om te zetten, speelde 5x gelijk en werd er 3x verloren. Met 21 punten, en de doelcijfers 54-38, eindigde Oranjeplein op een derde positie van de ranglijst, achter kampioen De Valkeniers (25 punten) en Delfia (24 punten).

Seizoen 1955-1956

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: CWP, DWO, ESDO, De Flamingo’s, HMSH, sv De Jagers, Oosterboys, Oranjeplein, SVH, Texas en Wippolder.

Vorig seizoen stond de deur naar de KNVB voor Oranjeplein al op ‘n kier. Om in het seizoen 1955-1956 de sprong naar het walhalla (KNVB) wel te realiseren werden een aantal oudere spelers van het eerste elftal vervangen door jongere krachten. De nieuwelingen waren o.a Frans Bronkhorst, Wim Houwaart, Frans Rijntjes en Aad Tuit. En gelet op de uitslagen was het eerste elftal op de goede weg.
Op 27 mei 1956 werd het eerste elftal kampioen in de uitwedstrijd tegen Oosterboys (2-3). Een foto van het kampioensteam is niet meer in de archieven van de club te vinden, maar wel de opstelling en deze was als volgt: Joop Langerak – Wim van Ommeren – Aad Tuit – Jan Vink – Han Romijn – Ferry van Gerven – Frans Bronkhorst – Thomas Schultz – Frans Rijntjes – Jan Kreulen – Bertus Wolf – Wim Houwaart – Klaas Oosterbaan.

Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist men er maar liefst 16 in winst om te zetten, speelde 1x gelijk en werd er 3x verloren. Met 33 punten, en de doelcijfers van 81 voor en 38 tegen, werd Oranjeplein met een straatlengte voorsprong op sv De Jagers (26 punten) kampioen van de 1e Klasse A van de HVB en promoveerde hiermee voor de eerste maal in haar geschiedenis naar de KNVB.

Seizoen 1956-1957

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1956-1957 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, DUNO, Graaf Willem II VAC, HION, HWD, Kranenburg, Maasstraat, Oranjeplein, Quick Steps, Rijswijk en TONEGIDO.

Het bestuur had dit seizoen ‘n tweetal grote wensen: het eerste elftal handhaven in de KNVB en te trachten de afstand tussen Oranjeplein 1 en Oranjeplein 2 te verkleinen. Dit lukte wonderbaarlijk, want het eerste elftal eindigde (net zoals in het seizoen 1957-1958) op een verdienstelijke vijfde plaats en het tweede elftal wist het kampioenschap in hun afdeling te behalen en promoveerde daardoor naar de reserve 2e klasse van de Haagsche Voetbal Bond.

Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist het eerste elftal van Oranjeplein er 9 in winst om te zetten, speelde 1x gelijk en er werd 10x verloren. Hiermee behaalde men 19 punten en scoorde 62 keer en kreeg 65 doelpunten tegen.

Seizoen 1957-1958

>

In het seizoen 1957-1958 kwam Oranjeplein 1 wederom uit in de zondag 4e Klasse C van de KNVB, met ditmaal als tegenstanders: Ammerstolse SV, DONK, Full Speed, Gouderak, Graaf Willem II VAC, Hoornwijck, Moordrecht, Olympia, Spoorwijk en Zwart Blauw.

De oranje-hemden kende een constant seizoen waarin men bovenin de middenmoot eindigde. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en gingen er 8 verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 46-41, eindigde Oranjeplein wederom op een keurige vijfde positie van de ranglijst. Kampioen werd Olympia met 30 punten en Zwart Blauw degradeerde met 13 punten.

Seizoen 1958-1959

In het seizoen 1958-1959 kreeg v.v. Oranjeplein haar eerste externe trainer en wel de heer Jan Strang (eigenaar van de toenmalige boksschool aan de Brouwersgracht). Hij werd aangesteld om de conditietrainingen te verzorgen.

In het seizoen 1958-1959 was de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: BEC, Delfia, Full Speed, Graaf Willem II VAC, ‘s-Gravenzande, Hermandad, Hoek van Holland, LenS, Naaldwijk, Oranjeplein en VELO.

Dit seizoen leverde voor Oranjeplein een plek in de middenmoot van de ranglijst op. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en gingen er 9 verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 51-63, eindigde Oranjeplein op de zevende positie van de 4e Klasse B.

Seizoen 1959-1960

De heer Baggerman heeft ook seizoen 1959-1960 de pacht van de kantine. Het bestuur besluit om een kachel in de kantine te plaatsen. Voor het eerst krijgen alle elftallen thee in de rust. In het cluborgaan “Contact”, dat eenmaal in de veertien dagen verschijnt, staan o.a. vermeld het programma van de komende wedstrijden, verslagen van gespeelde wedstrijden, de verjaardagen van leden en donaties van de lopende maand en verdere wetenswaardigheden voor de lezers. De opstellingen worden middels aanschrijvingen aan de leden kenbaar gemaakt. De voorzitter ziet inkomsten voor de vereniging d.m.v. deelname aan de Toto en vraagt van alle bestuurders 100% inzet. Wederom kwam de trainingsverlichting in de bestuursvergaderingen ter sprake, maar tot een daadwerkelijke uitvoering kwam het nog niet.

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1959-1960 uit de volgende clubs samengesteld: ASC, DoCoS, DSO, Foreholte, Hoornwijck, Lugdunum, Oranjeplein, Paraat, SJC, VDS en Warmunda.

In seizoen 1959-1960 wist het eerste elftal van Oranjeplein zich makkelijk te handhaven in de KNVB en eindigde zelfs op een eervolle vijfde plaats. Van de 20 competitiewedstrijden wist Oranjeplein er 7 in winst om te zetten, werd er 8x gelijk gespeeld en 5x verloren. Met 22 punten, en de doelcijfers 53-43, eindigde men dus zoals gezegd op de vijfde positie van de ranglijst van de 4e Klasse B. Foreholte werd uiteindelijk kampioen met 30 punten.

Seizoen 1960-1961

Het onderhoud van het voetbalveld werd gedaan in eigen beheer. Dit betekent, dat er aan het begin van het seizoen graszoden gelegd moesten worden en regelmatig maaien moest eveneens gebeuren. Dit gebeurde allemaal door vrijwilligers van de vereniging. De heer Baggerman heeft wederom de pacht van de kantine voor het seizoen 1960-1961 voor een bedrag f 400,– per jaar. Met de voorbereidingen voor de receptie en feest in verband met het 25-jarig bestaan werd aan het begin van het seizoen gestart. De luciferactie, om geld te verkrijgen voor de naderende feestelijkheden, liep geweldig. In december 1960 deed het bestuur een aanvraag uitgaan aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden voor de Koninklijke Goedkeuring van de vereniging.

Op 20 mei 1961 hield Oranjeplein in verband met het 25-jarig bestaan een receptie in restaurant Den Hout. Op de zeer druk bezochte receptie waren er talrijke gelukwensen van zusterverenigingen, de HVB, de KNVB en de Gemeente Den Haag. Penningmeester Jac.Houwaart werd, wegens de volle 25 jaar penningmeester te zijn, onderscheidden met de zilveren bondsspeld

‘s-Avonds hield Oranjeplein in de grote zaal van de Dierentuin onder grote belangstelling een feestavond, die klonk als een klok. In verband net het jubileum werden verschillende bestuursleden voor hun verenigingswerk gehuldigd. Penningmeester Jac.Houwaart kreeg een gouden horloge, 2e penningmeester Arie Houwaart, jeugdleider Herman Gelauf en commissaris van materiaal Jan Stapel kregen een vulpen. Het avond programma omvatte o.a. Frans van Dusschoten, Corry Brokken, Tobi Rix, de Wama’s en vele anderen. Er was bal na met het dansorkest de Skymasters met zang van Greetje Kaufeld. Al met al een zeer geslaagd jubileum.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: Ammerstolse SV, BMT, ESDO, Oranjeplein, Quick Steps, RAVA, Spoorwijk, Steeds Volharden, Te Werve, TONEGIDO en Ursus.

Het eerste elftal van Oranjeplein kende een uitstekend seizoen waarin (op een haar na) het kampioenschap in de 4e Klasse C van de KNVB werd gemist. Van de 20 competitiewedstrijden wist de oranje-witte formatie er 13 in winst om te zetten, werd er 1x gelijk gespeeld en 6x verloren. Met 27 punten, en de doelcijfers 46-26, eindigde men dus op de tweede positie van de ranglijst van de 4e Klasse B, vlak achter kampioen RAVA (29 punten).

Seizoen 1961-1962

Op 14 september 1961 ontving secretaris Hein Ciere een brief van het Ministerie van Justitie, waarin werd medegedeeld, dat de voetbalvereniging Oranjeplein bij Koninklijk Besluit van 11 september 1961, nr 32 Koninklijk Goedgekeurd was.

In het seizoen 1961-1962 was de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: BEC, DRL, DSO, ESDO, LenS, Maasstraat, Oranjeplein, PDK, De Postduiven, Steeds Volharden en TONEGIDO.

Het eerste elftal van Oranjeplein kende een anoniem seizoen waarbij men geen rol van betekenis in de competitie speelde. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 38-51, eindigde Oranjeplein in de middenmoot op een zesde positie van de ranglijst van de 4e Klasse B. TONEGIDO werd dit seizoen met 32 punten met overmacht kampioen, gevolgd door BEC (27 punten), De Postduiven (24), ESDO (20), PDK (19) en dus Oranjeplein.

Seizoen 1962-1963

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1962-1963 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, ESDO, De Hollandiaan, Martinit, ’t Noorden, Oranjeplein, PDK, Poortugaal, Spoorwijk en Verburch.

In het seizoen 1962-1963 kende het 1e elftal een paar belangrijke versterkingen, o.a. Bertus van Spronsen (ja, de succesvolle trainer van Oranjeplein eind-zeventiger-jaren) en Cock Buurmans. Reeds vroeg in het seizoen bleek, dat Oranjeplein een belangrijke kandidaat zou worden voor het kampioenschap. Het hele seizoen kwam in het teken daarvan te staan. En ja hoor op 28 april 1963 behaalde het eerste elftal in een spannende thuiswedstrijd tegen Verburch de titel in de 4e Klasse C en Oranjeplein promoveerde voor de eerste maal in haar bestaan naar de derde klas van de KNVB.

Oranjeplein 1 kampioen in de 4e klasse seizoen 1962-1963. Staand vlnr: Paul Pronk, Wim Houwaart, Han Romijn, Kees Gelauf, Loek Houwaart, Aad Tuit, Piet v.d.Sloot en Jaap Tuit. Zittend vlnr: Frits v.Swinderen, Henk Houwaart, Bertus v.Spronsen, Wim Kloor en Cock Buurmans.

Van de slechts 18 competitiewedstrijden wist Oranjeplein er maar liefst 16 te winnen en werd er 2 keer verloren. Met 32 punten, en de doelcijfers 76-20, eindigde men zodoende met een straatlengte voorsprong op de eerste positie van de ranglijst van de 4e Klasse C. Verburch eindigde, met 22 punten, op de tweede positie.

‘s-Avonds moesten de spelers verzamelen in de Gortmolen en in een open landauer ging het door de Schilderswijk naar zaal Modern in van Ostadestraat, waar het kampioensfeest uitgebreid werd gevierd.

Seizoen 1963-1964

In de zomer van 1963 was er een nieuwe houten tent gebouwd, welke zou dienen als extra kleedkamer of ontvangstkamer voor bezoekend bestuur. Dit gebouwtje werd betaald uit de vergoeding, die Oranjeplein voor Henk Houwaart van ADO had ontvangen. Maar in september kreeg het bestuur middels een schrijven van de gemeente Wassenaar de opdracht het gebouwtje te slopen of weg te halen, aangezien er geen vergunning voor was verleend. Het bestuur heeft de tent afgebroken en tegelijkertijd vergunning aangevraagd.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1963-1964 uit de volgende clubs samengesteld: Alblasserdam, Alphen, Excelsior’20, GDA, ‘s-Gravenzande, ODI, Oranjeplein, De Postduiven, RKAVV, VCS, Westlandia en Wilhelmus.

In het seizoen 1963-1964 debuteerde het vlaggenschip van Oranjeplein uitstekend in de 3e Klasse van de KNVB en bleef men lang in de race voor het kampioenschap. Helaas moest de oranje-witte foromatie aan het slot van de competitie de eer aan Westlandia laten.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er door Oranjeplein 11 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en gingen er 5 verloren. Met 28 punten, en de doelcijfers 49-26, eindigde men uiteindelijk op een uitstekende tweede positie van de 3e Klasse B. Zoals gezegd werd Westlandia kampioen met 32 punten.

Wel slaagde Oranjeplein erin om in 1964 de finale van de Harry de Hartog-beker van ADO te winnen. Op het Laakkwartier-terrein werd deze finale op 5 juli 1964 om de “Harry de Hartog”-beker, georganiseerd door De Ooievaars, afgesloten met de eindstrijd tussen de derde klasser Oranjeplein en het sterkste amateurelftal van ADO. Bij dit treffen waren circa vierduizend toeschouwers aanwezig en zij zagen Oranjeplein kort voor tijd via Henk v.d.Berg het winnende doelpunt scoren, waarmee de eindstand op 4-3 werd bepaald. Aanvoerder Loek Houwaart mocht na afloop de Harry de Hartog-beker van voorzitter L. Poons in ontvangst nemen.

In een brief d.d. 9 juni 1964, gericht aan de heer G.Houwaart, werd medegedeeld dat de bouwvergunning op 21 mei 1964 alsnog was verleend en kon er alsnog aan de opbouw van de bij-tent begonnen worden. Mede dankzij de inspanningen van vooral Herman Gelauf Sr, Herman Gelauf Jr, Cees Gelauf, Jan Kortekaas en Nol Knoppert kon het gebouw bij de start van het seizoen in gebruik worden genomen.

Seizoen 1964-1965

Mede dankzij de inspanningen van vooral Herman Gelauf Sr, Herman Gelauf Jr, Cees Gelauf, Jan Kortekaas en Nol Knoppert kon het clubgebouw van Oranjeplein bij de start van het seizoen 1964-1965 in gebruik worden genomen.

De bestuursvergaderingen van v.v. Oranjeplein werden overigens elke maandagavond steeds gehouden ten huize van café van Mevr. Rustemijer, Groenewegje 2 te Den Haag.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1964-1965 uit de volgende clubs samengesteld: Alblasserdam, Alphen, DHL, GDA, Naaldwijk, ODI, Olympia, Oranjeplein, RAVA, RKAVV, Spoorwijk en Verburch.

Oranjeplein deed dit seizoen wederom mee in de top van de 3e Klasse A, maar moest uiteindelijk kampioen RKAVV (35 punten) en Alblasserdam (31 punten) ruim voor zich houden. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 9 te winnen, 6 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 24 punten, en de doelcijfers 49-39, eindigde Oranjeplein op de vierde positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.

Seizoen 1965-1966

>

In het seizoen 1965-1966 was de zondag 3e Klasse C van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Germinal, Kranenburg, Leonidas, LMO, Oranjeplein, OVV, Quick Steps, RAVA, TOGB, VDL, VOC en Westerkwartier.

Oranjeplein 1 Seizoen 1965-1966. Staand v.l.n.r: Loek Houwaart, Wim Hofman, Jan Toepoel, Frans Bronkhorst, Ton Vonhof, Rinus Bronkhorst, Cock Buurmans en Peter Verbruggen (verzorger). Zittend v.l.n.r: Frits van Swinderen, Frans Rijntjes, Kees Schults, Wim Kloor en Klaas Goudswaard.

Het eerste elftal van Oranjeplein presteerde goed dit seizoen, echter men had de pech dat Leonidas de gehele competitie oppermachtig was en met een straatlengte voorsprong uiteindelijk kampioen werd. Het vlaggenschip van Oranjeplein wist van de 22 competitiewedstrijden er 9 te winnen, 4 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 22 punten, en de doelcijfers 36-39, eindigde men op de vijfde positie van de ranglijst van de 3e Klasse C. Dit was ruim achter kampioen Leonidas (33 punten), RAVA (27), CVV (25) en VDL (23).

In mei 1966 bestond Oranjeplein 30 jaar en het bestuur greep deze reden tot feest gretig aan met een grote feestavond op zaterdag 11 juni 1966 in gebouw “De Drie Stoepen”aan de Prinsegracht. Tijdens deze feestavond werden 15 leden door voorzitter Frits van Swinderen gehuldigd voor het feit, dat ze vanaf de oprichting al lid zijn. De heren Arie Houwaart en Jan Stapel werden benoemd tot erelid wegens het vanaf de oprichting vervullen van diverse bestuursfuncties en kregen een vulpen aangeboden. Ook de overige gehuldigde 13 leden kregen een vulpen aangeboden.

Seizoen 1966-1967

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was voor het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Alphia, Bodegraven, Kranenburg, Lisse, Lugdunum, Olympia, Oranjeplein, RKDEO, Van Nispen, VIOS en Wilhelmus.

Het eerste elftal van Oranjeplein speelde dit seizoen een onopvallende rol in de competitie . De oranje-witte formatie wist van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 6 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 20 punten, en de doelcijfers 40-53, eindigde Oranjeplein in de middenmoot op de zevende positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.

Seizoen 1967-1968

>

Aan het einde van het seizoen 1967-1968 degradeerde het eerste elftal uit de derde klasse van de KNVB.

Seizoen 1968-1969

>

Na de degradatie uit de 3e Klasse kwam het eerste elftal van Oranjeplein in het seizoen 1968-1969 uit in de zondag 4e Klasse E van de KNVB. In deze klasse trof men dit seizoen de volgende tegenstanders:  Excelsior’20, Flamingo’s, GONA, Kranenburg, Paraat, RKWIK, Spoorwijk, Texas, VIOS en Zwart Blauw.

Dit seizoen leverde voor Oranjeplein 1 een plek in de middenmoot van de ranglijst op. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en gingen er 8 verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 26-32, eindigde Oranjeplein op de zesde positie van de 4e Klasse E.

Seizoen 1969-1970

>

In het seizoen 1969-1970 was de zondag 4e Klasse E van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Aeolus, BEC, DJS, ESDO, Graaf Willem II VAC, Moordrecht, Oliveo, Oranjeplein, Progress, Scheveningen en Wippolder.

Dit seizoen zette het verval van de prestaties van het eerste elftal van Oranjeplein zich helaas voort, met uiteindelijk het resultaat degradatie naar de H(aagse) V(oetbal) B(ond). Van de 19 wedstrijden werden er door Oranjeplein slechts 3 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 12 verloren. Met 10 punten, en de doelcijfers 17-38, eindigde Oranjeplein op de laatste positie van de ranglijst van de 4e Klasse E. De laatste competitiewedstrijd DJS – Oranjeplein was om des keizers baard omdat Oranjeplein al gedegradeerd was. In onderling overleg werd dan ook maar besloten dat deze wedstrijd niet meer gespeeld ging worden.

Seizoen 1970-1971

Voor het seizoen 1970-1971 werd de kantine wederom verpacht aan H.J. Gelauf voor ‘n bedrag van fl 1250,– per jaar.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, Duindorp SV, GDS, Groen Wit’58, Hoek van Holland, Juventas, Oranjeplein, Postalia, RKSVM, VDS, Wit Blauw en Zwart Blauw.

Trainers van de selectie waren Ben Gorel en Joop Langerak. Het eerste elftal eindigde in de middenmoot van de Hoofdklasse HVB.

In verband met de bouwplannen werd, na goed overleg met de pachter H.Gelauf, door het bestuur besloten om de kantine-exploitatie het volgend seizoen in eigen beheer te nemen.

Seizoen 1971-1972

Voor aanvang van het seizoen 1971-1972 werden de velden van Oranjeplein en Postalia door de Gemeente voorzien van een nieuwe veldafrastering. Het plaatsen cq vernieuwen van de ballenvangers moesten de clubs uit eigene middelen bekostigen. Er werd een gaskachel aangeschaft ten behoeve van de kantine, kosten fl 1000,–. Ook werden er ventilatoren aangeschaft om de baklucht in de kantine te verdrijven.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, GONA, Graaf Willem II VAC, Hoek van Holland, Juventas, Oliveo, Oranje Blauw, Oranjeplein, Postalia, RCDH, VDS en Wit Blauw.
Oranjeplein 1 in seizoen 1971-1972. Staand v.l.n.r: Puck Hofland, Wim van Hout, Gerard Durand, Henk Nieuwenburg, Nico Olieroock, Piet v.d.Berg en Ben Gorel. Zittend v.l.n.r: Aad Hoogervorst, Henk v.d.Berg, Daan Regeer, Bertus van Aken, Jan v.d.Bergh en Puck Langerak.

De vele schorsingen van 1e elftal spelers (natrappen, wangedrag, enz.) waren de oorzaak van een lage klassering van het eerste elftal aan het eind van het seizoen 1971-1972. Zo kreeg Oranjeplein bijvoorbeeld 2 punten in mindering wegens schuld aan staken van de wedstrijd Postalia-Oranjeplein op 12 september 1971.
Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 9 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 19 punten en een doelsaldo van 28 voor en 30 tegen eindigde Oranjeplein op de achtste positie van de ranglijst.

Seizoen 1972-1973

>

In het seizoen 1972-1973 kwam het eerste elftal van Oranjeplein wederom uit in de zondag Hoofdklasse van de HVB en moest het daarin opnemen tegen de volgende tegenstanders: GONA, Hoek van Holland, Juventas, Oliveo, Oranje Blauw, OSC, Postalia, VDS, Voorburg en Wit Blauw.

Bij aanvang van het seizoen 1972-1973 was de formatie van trainer Ben Gorel flink geteisterd. De spitsen Henk en Piet van den Bergh en middenvelder Daan Regeer waren naar ODB vertrokken, Aad Hoogervorst en Gerard Durand naar ESDO, Puck Langerak naar Paraat en Puck Hofland naar Texas.
Bart Proeme (VDS), Joop Keijzer(VDS), Theo Polak (Kranenburg) en Koos Leenheer (RCDH) moesten dit verlies goed maken.

Ondanks het verlies van enkele goede voetballers kende Oranjeplein een uitstekend seizoen en was men samen met OSC en Oranje Blauw lange tijd in een nek-aan-nek-race gewikkeld om het kampioenschap van de Hoofdklasse.
Aan het slot van de competitie ontstond er een vreemde situatie want Oranjeplein was met 27 punten uit 20 duels koploper en al uitgespeeld, terwijl OSC (26 punten uit 19 duels) en Postalia (23 punten uit 18 duels) nog aan de bak moesten voor de eerste en tweede positie van de ranglijst. Immers, de tweede positie betekende ook promotie naar de 4e Klasse KNVB!
Op zondag 15 april 1973 viel de definitieve beslissing. OSC wist op die dag Oranje Blauw met 4-2 te verslaan en kon hiermee de kampioensvlag in top hangen. Omdat Postalia echter wel de punten verspeelde werd Oranjeplein definitief tweede op de eindranglijst en promoveerde hiermee ook rechtstreeks naar de KNVB

Van de 20 competitiewedstrijden wist het team van trainer Ben Gorel er 11 te winnen, 5 gelijk te spelen en 4 te verliezen. Hiermee behaalde Oranjeplein dus zoals gezegd 27 punten en een doelsaldo van 33 voor en 13 tegen.

Aan het einde van dit seizoen ging het eerste elftal met aanhang een dagje op reis naar Brugge. Daar speelden men een vriendschappelijke wedstrijd tegen Club Brugge. In deze wedstrijd werden Oranjeplein volledig overspeeld door de toch wel grotere tegenstanders en binnen 4 minuten stonden ze met 3-0 achter. Oranjeplein vocht als leeuwen, maar er was geen redden aan en bij het eindsignaal was de achterstand opgelopen tot 15-2.

Seizoen 1973-1974

>

Na de promotie in het seizoen 1972-1973 werd het vlaggenschip van Oranjeplein voor dit seizoen ingedeeld in de zondag 4e Klasse B van de KNVB. Tegenstanders van de formatie van trainer Ben Gorel waren Alphen, Archipel, Delft, Excelsior’20, HMSH, Paraat, De Postduiven, Spoorwijk, TONEGIDO, VVP en Westerkwartier.

Trainer Ben Gorel werd tijdens dit seizoen ziek en zijn taak werd door Joop Langerak waargenomen. In het seizoen 1973-1974 wist het eerste elftal zich met veel moeite te handhaven. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 8 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 20 punten en een doelsaldo van 25 voor en 33 tegen eindigde Oranjeplein op de achtste positie van de ranglijst.

Seizoen 1974-1975

Begin augustus 1974 werd er bij Oranjeplein de noodkantine opgebouwd. De buren Postalia en Archipel stelden hun kleedkamers beschikbaar voor alle elftallen totdat de nieuwbouw gereed was. Onder grote belangstelling werd op 20 september 1974 de eerste steen van het nieuw te bouwen clubgebouw gelegd door P.K. van Aken. De jeugd kreeg twee zalen in de Houtzagerij ter beschikking voor de training.

Op 20 november 1974 was de feestelijke opening van het nieuwe clubgebouw door Wethouder Piet Vink en tegelijkertijd een receptie voor gemeentelijke en provinciale instanties, alsmede zusterverenigingen. Een zeer druk bezochte receptie met vele cadeaus.

In het seizoen 1974-1975 zien we Oranjeplein 1 in de zondag 4e Klasse D van de KNVB uitkomen met daarin de volgende tegenstanders: Cromvliet, Den Hoorn, Full Speed, GDS, Graaf Willem II VAC, HMSH, Kranenburg, de Postduiven, Schiebroek, Tediro en VVP.

Op 25 november 1974 ontving de vereniging de door de KNVB goedgekeurde overschrijving van John Nieuwenburg van Club Brugge naar Oranjeplein. Toch speelde Oranjeplein een onopvallend seizoen en eindigde in de middenmoot van de 4e Klasse D. Van de 22 duels werden er 8 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 22 punten en een doelsaldo van 26 voor en 29 tegen zien we Oranjeplein op een zevende plaats in de eindrangschikking terug. Kampioen werd De Postduiven met 36 punten.

Seizoen 1975-1976

In de bestuursvergadering van 4 augustus 1975 dankte de voorzitter alle vrijwilligers voor het goede werk dat was verricht aan het veld en het clubgebouw.

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1975-1976 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, ASC, BMT, Foreholte, Hillegom, HMSH, Ooievaars, Oranjeplein, Postalia, SJC, Voorburg en VVSB.

Bertus van Spronsen werd voor het seizoen 1975-1976 als trainer van de selectie aangesteld. Het eerste elftal eindigde op een 4e plaatst in de 4e Klasse B.

Tijdens de jubileumreceptie van het 40-jarige Oranjeplein op zaterdag 29 mei 1976 heeft N.de Doelder, die zowel de Haagse Afdeling van de KNVB als de KNVB zelf vertegenwoordigde, namens beide organisaties een jubileumvlag aangeboden.
Ook oud-voorzitter P.M.v.Leeuwen, die zijn club ook in moeilijke omstandigheden was trouw gebleven, werd in deze huldiging betrokken. Hij ontving uit handen van de heer De Doelder het zilveren Afdelingsinsigne.

Seizoen 1976-1977

Op de Algemene Ledenvergadering van 11 augustus 1976 lag voorzitter P.K.v.Aken wegens gezondheidsredenen de voorzittershamer neer, zijn opvolger werd Jan Nieuwenburg.
In maart 1977 kreeg de vereniging eindelijk de beschikking over een trainingsveld.

Het eerste elftal van Oranjeplein kwam dit seizoen uit in de zondag 4e Klasse B van de KNVB en ontmoette daarin: Alphen, Altior, Archipel, DOSR, Graaf Willem II VAC, Kranenburg, MMO, Rijpwetering, Rijswijk, SVLV en Wassenaar.

De mannen van trainer Bertus van Spronsen waren het hele seizoen oppermachtig en er werd geen wedstrijd verloren. Op 16 april 1977 kon Oranjeplein bij winst in de thuiswedstrijd tegen Rijswijk al kampioen worden van de 4e Klasse B. Commissaris R.Oosterveer kwam met het voorstel om deze kampioenswedstrijd van Oranjeplein 1 tegen Rijswijk op het Laakkwartier-terrein te laten spelen om zoveel mogelijk mensen daar getuige van te laten zijn en Oranjeplein zodoende in de etalage te plaatsen. Een naar schatting 3000 toeschouwers zagen een zeer spannende wedstrijd maar de wedstrijd eindigde in een gelijkspel (1-1) en de champagne moest nog even onder kurk blijven.

Een week later, op 24 april 1977, won Oranjeplein de uitwedstrijd tegen Archipel met 2-3 en werd de club alsnog kampioen en promoveerde zodoende voor de tweede maal in haar bestaan naar de 3e Klasse KNVB. De grote man aan Oranjeplein kant tijdens deze kampioenswedstrijd was Herman Nieuwenburg want hij nam alle drie de doelpunten voor zijn rekening.

Oranjeplein wist van de 22 competitiewedstrijden er maar liefst 16 in winst om te zetten, speelde 6x gelijk en er werd dus niet een keer verloren. Met 38 punten, en de doelcijfers 49-15, eindigde Oranjeplein dus op de eerste plaats van de ranglijst. Om het verschil weer te geven, Rvv Rijswijk eindigde met 31 punten op de tweede positie en Rijpwetering met 23 punten op de derde positie.

Seizoen 1977-1978

Het eerste elftal van de Oranjeplein kwam ditmaal uit in de 3e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders: BEC, Excelsior’20, Fortuna Vlaardingen, De Hollandiaan, Lekkerkerk, PDK, Rijswijk, Scheveningen, Spoorwijk, VFC en WRW.

De succesformatie van trainer Bertus van Spronsen zou slechts één seizoen in de derde klasse uitkomen want op 16 april 1978 werd Oranjeplein 1 wederom kampioen, ditmaal dus van de 3e Klasse C van de KNVB. Door deze prestatie promoveerden het vlaggenschip van Oranjeplein voor de eerste maal in de geschiedenis naar de 2e klasse KNVB.

In de uitwedstrijd tegen het Vlaardingse VFC kwam Oranjeplein in de eerste helft nog wel op een 1-0 achterstand maar nog voor de rust zette Herman Nieuwenburg de stand 1-1 op het scorebord. Tot tien minuten voor tijd leek een gelijkspel de eindstand te worden maar toch ontwikkelde Oranjeplein nog een offensief er uit dat vijf minuten voor tijd werd beloond met een doelpunt. Het was uiteindelijk Theo Polak die de 1-2 scoorde en hiermee Oranjeplein definitief naar het kampioenschap schoot. Na het laatste fluitsignaal ging de duidelijk geëmotioneerde Oranjeplein-trainer Bertus van Spronsen op de schouders want onder zijn leiding stootte de kleine Haagse volksclub Oranjeplein naar het één na hoogste amateurniveau van Nederland.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 13 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en gingen er 4 verloren. Met 31 punten, en een doelgemiddelde van 39 voor en 19 tegen, werd Oranjeplein met 1 punt voorsprong op De Hollandiaan dus kampioen van de 3e Klasse C.

Seizoen 1978-1979

Op 27 september 1978 was er een vergadering met de Gemeente met betrekking tot de bespeling van de velden aan de Buurtweg e.o. Postalia deelde mede dat de ledenvergadering had besloten pas te willen verhuizen, indien men de beschikking kreeg over twee velden. Ook deelde het bestuur van Postalia mede niets te voelen voor een fusie met Tamuvona. Oranjeplein vond zichzelf door deze gang van zaken de grote verliezer. Zo zou men immers de beschikking houden over één veld.

Op 27 september 1978 was er een vergadering met de Gemeente met betrekking tot de bespeling van de velden aan de Buurtweg e.o. Postalia deelde mede dat de ledenvergadering had besloten pas te willen verhuizen, indien men de beschikking kreeg over twee velden. Ook deelde het bestuur van Postalia mede niets te voelen voor een fusie met Tamuvona. Oranjeplein vond zichzelf door deze gang van zaken de grote verliezer. Zo zou men immers de beschikking houden over één veld.

In december 1978 deed het bestuur van Oranjeplein een handreiking naar de Gemeente en deelde mede dat men onder bepaalde voorwaarden genegen was om twee velden aan de Buurtweg te betrekken.
Op 8 februari 1979 werd een Bijzondere Algemene Ledenvergadering door het bestuur uitgeschreven, waarin de leden zich moesten uitspreken om twee velden aan de Buurtweg (Groenendaal Noord) te gaan betrekken en daaraan verbonden een eventueel nieuw clubgebouw.
Op 28 februari wederom een vergadering met de commissie herindeling sportvelden Buurtweg. De twee velden zouden op naam van de v.v.Oranjeplein komen. Oranjeplein zal zijn eigen identiteit behouden, d.m.v. een eigen complex, dat via sloten of hekwerk rondom de velden voorzien zou worden. Het nieuw te bouwen clubhuis zal bij de andere gebouwen van de verenigingen gebouwd moeten worden, maar wel alle clubgebouwen los van elkaar.
Aan het eind van het seizoen eindigden het eerste elftal op een eervolle vierde plaats in de tweede klasse A van de KNVB.

Oranjeplein 1 Seizoen 1978-1979 Staand vlnr: Bertus van Spronsen, Kook Houwaart, Han v.Spronsen, John Tiemens, Henk Verweij, Henk Nieuwenburg, Bram Boon, Jan Vink, Nico v.d. Hurk, Rinus Marjee, Rinus Oosterveer, Ton Riep. Zittend vlnr: Rineke Ludwig, Bull Zwalve, Leo Vis, John de Bruin, Martin Bruin, John Tiemens, John v. Spronsen.

Seizoen 1979-1980

>

Ook in het seizoen 1979-1980 kwam het eerste elftal van Oranjeplein uit in de 2e Klasse A van de KNVB en ontmoette daar in de volgende tegenstanders;  Blauw Zwart, Delft, DHL, HVV, LDWS, LenS, LFC, Lisse, Lugdunum, Roodenburg, Texas DHB en Verburch.

De voorbereidende werkzaamheden met betrekking tot het verhuizen naar de nieuwe locatie aan de Buurtweg namen in 1980 een groot deel van de bestuurlijke activiteiten in beslag. Aan het eind van het seizoen 1979-1980 eindigde het 1e elftal in de middenmoot van de 2e Klasse A.

>

Seizoen 1980-1981

>

In dit seizoen zag de 2e Klasse A KNVB van het zondagvoetbal er als volgt uit; Blauw-Zwart, DHL, HVV, LDWS, LenS, sc Lisse, Olympia, Oranjeplein, RKDEO, Roodenburg, Sliedrecht, Texas DHB en Verburch.

In februari 1981 ontstond er een conflict tussen bestuur en de toenmalige trainer Bertus van Spronsen. Laatstgenoemde wilde een betere jeugdopzet en met het aantrekken van een gediplomeerde jeugdtrainer zou een snellere doorstroming van de jeugd in de toekomst kunnen worden bereikt. Echter, met het oog op de te verwachten kosten i.v.m. de nieuwbouw was het bestuur van mening dat met de toenmalige jeugdtrainer Martin Bruin moest worden doorgegaan. Trainer Bertus van Spronsen trok hieruit zijn conclusie en nam ontslag. En zo kwam er geheel onverwacht eenn einde aan een ruim vijf jaar durende prettige en fijne samenwerking tussen bestuur en trainer.

Voor de laatste zeven te spelen competitiewedstrijden werd Ger Hup als interim-trainer aangetrokken. Door alle verwikkelingen gepaard gaande met het vertrek van Bertus van Spronsen waren de prestaties van het vlaggenschip dit seizoen niet al te best. Oranjeplein wist van de 24 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 6 gelijk te spelen en 11 te verliezen. Met 20 punten en een doelsaldo van 21 voor en 33 tegen eindigde Oranjeplein samen met de v.v. LenS op de laatste positie van de 2e Klasse A. De beslissingswedstrijd voor degradatie naar de 3e Klasse tegen Lens werd helaas voor Oranjeplein verloren.

Seizoen 1981-1982

>

In het seizoen 1981-1982 was de zondag 3e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: ADO, Celeritas, HBS, LDWS, LFC, Oranjeplein, Quick, Rijswijk, TONEGIDO, UDO, Vredenburch en VVSB.

Voor het seizoen 1981-1982 werd de heer Chiel Oostdam als trainer aangesteld. Mede als gevolg van een smalle selectie kon hij niet voorkomen, dat Oranjeplein 1 op zondag 9 mei 1982 wederom degradeerde, ditmaal naar de 4e Klasse van de KNVB. Hoewel Oranjeplein op die dag nog wel LDWS met 1-3 versloeg (doelpunten van John de Bruijn 2x en Freddie Nolten), bleek dit toch onvoldoende omdat de concurrentie ook de punten pakten.

Van de 22 competitiewedstrijden wist Oranjeplein er 5 te winnen, 5 gelijk te spelen en 12 te verliezen. Met 15 punten en een doelsaldo van 25 voor en 49 tegen eindigde men hiermee op de 11e positie van de raglijst en was hiermee de tweede achtereenvolgende degradatie een feit.

In februari 1982 ging de Gemeente Den Haag akkoord met de verdeling van de eigendom van de nieuwbouw. De kleedkamers zouden in eigendom en voor rekening van de gemeente komen en de kantine zou in eigendom en voor rekening van de v.v. Oranjeplein komen.
In juni 1982 werden voorbereidende werkzaamheden verricht voor de verplaatsing van de veldverlichting naar de nieuwe velden. In november 1982 kon de eerste paal de grond in en Arie Houwaart had de eer om deze werkzaamheden te mogen verrichten.

>

Seizoen 1982-1983

De zelfwerkzaamheden bij v.v. Oranjeplein bestonden o.a. glas- en schilderwerk, grond- en straatwerk, voegwerk, hang- en sluitwerk, maken van buffet en bar, keukeninrichting, plafonds en systemen, etc.
Totaal werden er door de vrijwilligers 4.245 uren besteed aan de nieuwbouw, dat kwam neer op ruim 530 mandagen. Een uitzonderlijke prestatie van die mensen. De totale kosten van de gehele nieuwbouw bij Oranjeplein bedroeg maar liefst f.829.700,=
Zo kon eindelijk op 11 maart 1983 het clubgebouw feestelijk door wethouder Pieter Vink worden geopend. Hiermee had de club in één klap een schitterend nieuw complex met een moderne kantine en kleedkamers aan de Buurtweg (tegen de Landscheidingsweg aan).


Het fraaie clubgebouw aan de Buurtweg

De indeling van Oranjeplein 1 voor het seizoen 1982-1983 in de zondag 4e Klasse D luidde als volgt; ADS, BEC, DCL, Delft, DWO, Hoek van Holland, Nieuwerkerk, Oranjeplein, RKSVM, Scheveningen, Tediro en TOGB.

Het eerste elftal van Archipel speelde een anonieme rol dit seizoen in de 4e Klasse. Het team van de nieuwe trainer Jan Dahr wist van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 8 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 22 punten, en de doelcijfers 30 voor en 28 tegen, eindigde Oranjeplein onderin de middenmoot op een achtste positie van de ranglijst.

Seizoen 1983-1984

Al snel bleek, dat de twee nieuwe velden niet zo best van kwaliteit waren. Want na de eerste regenbuien in september 1983 werden ze beide afgekeurd. En er volgden nog vele afkeuringen in de loop van het seizoen 1983-1984 en met alle gevolgen van dien. In het clubgebouw hoorde je de opmerking: “Als het mist wordt het hier afgekeurd”.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: Alblasserdam, Alexandria’66, DWO, GDA, Hillegersberg, Hoek van Holland, Oranjeplein, De Postduiven, SMV, Vredenburch, WCR en Wippolder.

Op zondag 9 oktober 1983 speelde de toen 37 jarige Theo Mulder zijn afscheidswedstrijd voor Oranjeplein 1 tegen Cercle Brugge van trainer Henk Houwaart.

Door de vele afkeuringen in het afgelopen seizoen vanwege de slechte kwaliteit van de twee nieuwe velden (op één weekend waren de velden van Oranjeplein zelfs als enige afgekeurd) en het wegblijven van het Openbaar Vervoer tot aan de Buurtweg brachten voor de v.v.Oranjeplein nog meer problemen. Aan het eind van het seizoen vroegen een behoorlijk aantal leden overschrijving naar een club waar de afkeurings gevoeligheid van de velden niet zo hoog lag.
Nog voor het einde van het seizoen gingen Oranjeplein en trainer Perdijk uit elkaar. Laatstgenoemde kon de selectie niet meer motiveren en wenste het dienstverband te beëindigen. Voor de laatste wedstrijden werd Theo Mulder gevraagd om de laatste wedstrijden te begeleiden. Hij kon uiteraard ook niet voorkomen, dat het 1e elftal naar de Hoofdklasse degradeerde.

Seizoen 1984-1985

In november 1984 werd een sponsoringovereenkomst afgesloten met Las Vegas Amusement BV. De overeenkomst werd aangegaan voor de periode december 1984 t/m november 1985. De vereniging verplichtte zich tot het dragen van de kleding met reclame “LAS VEGAS AMUSEMENT”.
De financiële positie van de club verslechterde en na een aantal gesprekken met de Gemeente moest op 14 maart 1985 de Algemene Ledenvergadering een besluit nemen tot overname voor de duur van 25 jaren van het beheers- en beschikkingsrecht van het clubgebouw door de Gemeente. De tegenprestatie was, dat de banklening werd afgelost. De vergadering was unaniem van oordeel, dat er geen andere mogelijkheden meer waren en stemde voor.

Oranjeplein kreeg met ingang van 1 mei 1985 het gebruiksrecht tegen een huurbedrag per jaar. De club bleef hoofdgebruiker van de clubaccommodatie mits het ledental niet onder de door de KNVB gestelde norm van 50 leden geraakte.

In het seizoen 1984-1985 was de zondag Hoofdklasse van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, Delft, Full Speed, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, Quintus, TEDO, VVM, Wassenaar, Westerkwartier, WIK en Zwart Blauw.
Het 1e elftal eindigde uiteindelijk op de 8e plaats in de Hoofdklasse HVB.

Seizoen 1985-1986

Op 8 december 1985 werden wederom alleen de twee velden van Oranjeplein afgekeurd. De consulaire dienst gaf, bij monde van de plaatsvervangende hoofdconsul G. Bentz, nu wel toe, dat de speelvelden van Oranjeplein tot de slechtste van de regio Den Haag behoorden.
Ondanks de vele werkzaamheden, welke de Gemeente aan de velden had verricht, liet de kwaliteit nog zeer te wensen over. Onze club leed ernstige financiële schade, onder andere door lagere inkomsten uit de kantine. Ook met het doortrekken van het Openbaar Vervoer naar de Buurtweg wilde het nog niet echt vlotten.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, ESDO, Full Speed, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, PDK, Quintus, SEP, TEDO en WIK.

De mannen van trainer Theo Mulder draaide een uitstekend seizoen. Uit de 22 competitiewedstrijden werden er in totaal 31 punten behaald en hiermee eindigde Oranjeplein, samen met TEDO, op een gedeelde 2e plaats in de eindrangschikking van de Hoofdklasse HVB. Omdat er in dit seizoen de nummer 1 en 2 van de eindranglijst naar de 4e Klasse KNVB zou promoveren moesten Oranjeplein en TEDO onderling, in een beslissingswedstrijd, gaan uitmaken wie er samen met kampioen Naalwijk zou gaan promoveren. Op 11 mei 1986 volgde deze beslissingswedstrijd op het veld van VUC aan Het Kleine Loo te Den Haag. Oranjeplein kwam nog wel met 1-0 voor maar uiteindelijk trok TEDO aan het langste eind en won met 3-1, waardoor Oranjeplein ook in het volgende seizoen gewoon weer in de Hoofdklasse van de HVB moest uitkomen.

Seizoen 1986-1987

In het begin van seizoen 1986-1987 werd er op de Algemene Ledenvergadering een totaal nieuw bestuur gekozen met als nieuwe voorzitter G. Houwaart.

Het eerste elftal van Oranjeplein kwam dus ook in het seizoen 1986-1987 uit in de zondag Hoofdklasse van de HVB en moest men het daarin ditmaal opnemen tegen: ADS, ESDO, Full Speed, GONA, Kranenburg, Quintus, REMO, RKSVM, SEP, Texas DHB en WIK.

Ook in dit seizoen zouden de nummer 1 en 2 van de eindranglijst naar de 4e Klasse KNVB promoveren. De formatie van trainer Theo Mulder speelde wederom een belangrijke rol in de top van de Hoofdklasse HVB. Op zondag 22 maart 1987 was het uiteindelijk zover, thuis aan de Buurtweg tegen SEP speelde Oranjeplein 1-1 en, mede door het verlies van concurrent REMO bij WIK, en werd de promotie naar de zondag 4e Klasse KNVB werkelijkheid. Echt gemakkelijk ging dit overigens niet want SEP stond lange tijd met 0-1 voor maar negen minuten voor tijd scoorde Henk Houwaart uit een strafschop de 1-1.

Een week later, op zondag 29 maart 1987, wist het eerste elftal van Oranjeplein ook kampioen van de Hoofdklasse HVB te worden. In een ietwat teleurstellende 1-1 tegen Kranenburg in Kijkduin was dit gelijkspel echter toch voldoende om zich kampioen van de Hoofdklasse te noemen.

De selectie van vv. Oranjeplein die de promotie wist te bewerkstelligen bestond uit: Simonis (keeper), Fred van de Luitgaarden, Peter van der Hoek, Koko Houwaart, Van der Hurk, Boer, Ed Nieuwenburg, John Nieuwenburg, Henk Nieuwenburg, Ad Houwaart, Henk Versseput, Herman Nieuwenburg en Henk Houwaart.

Seizoen 1987-1988

Het eerste elftal van Oranjeplein werd in het seizoen 1987-1988 ingedeeld in de zondag 4e Klasse C van de KNVB, met daarin als tegenstanders: BMT, BTC, Delft, Haastrecht, Laakkwartier, Quintus, Schiedam, Spoorwijk, SVDP, TEDO en VVP.

>

Aan het eind van het seizoen 1987-1988 vertrokken er een groot aantal senior- en jeugdleden met als voornaamste reden de vele afkeuringen van de Oranjeplein velden. Ook de vergrijzing speelde een rol mede, aangezien een aantal oudere leden stopten met voetballen.

Seizoen 1988-1989

Voor het seizoen 1988-1989 konden er nog maar vier senioren- en vier jeugd-elftallen worden ingeschreven bij de KNVB.
Hoewel de Gemeente er veel werk aan besteedde, bleven de velden aan de Buurtweg van slechte kwaliteit en veelvuldig afgekeurd. Mede daardoor hadden een behoorlijk aantal leden de club verlaten en het bestuur weigerde om de volledige terreinhuur te betalen. Correspondentie over en weer, maar Oranjeplein moest voet bij stuk houden, aangezien de financiële positie van de club er niet goed uit zag.

Ook in het seizoen 1988-1989 kwam het vlaggenschip van de Oranjeplein uit in de zondag 4e Klasse C van de KNVB en moest men het ditmaal opnemen tegen: De Flamingo’s, Haastrecht, Laakkwartier, Naaldwijk, Nieuwerkerk, Quintus, Spoorwijk, SVV, TEDO, VIOS en WIK.

De selectie van trainer Theo Mulder bestond dit seizoen uit; Frans Berkhuizen, Peter Hoek, Fred van Luitgaarden, Henk Houwaart, Ad Houwaart, Cock Houwaart, Nico van der Hurk, Ed Nieuwenburg, Henk Nieuwenburg, Herman Nieuwenburg, John Nieuwenburg, Ronald Nieuwenburg, Wim Nieuwenburg, Jan Toet, Rene Vink en Aad Zuidam.

In dit seizoen eindigde het eerste elftal op een eervolle vierde plaats in de 4e Klasse C.
Op 10 oktober 1989 ontviel de club toch nog geheel onverwachts Arie Houwaart in de leeftijd van 75 jaar. Bij een ieder beter bekend als Ome Arie. Met Ome Arie, een bekend man in de voetbalwereld, was één van de laatste medeoprichters van v.v. Oranjeplein heengegaan.

Seizoen 1989-1990

Als gevolg van de komst van een compleet elftal van VTC’88 (Vliethage Tamuvona Combinatie) kon het bestuur voor het seizoen 1989-1990 weer vijf seniorenelftallen inschrijven.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1989-1990 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, Delfia, Delft, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, Quintus, RKDEO, Schipluiden, TEDO, VDS en WIK.

Aan het eind van het seizoen 1989-1990 bleek dat het eerste elftal weer naar de hoofdklasse van de HVB was gedegradeerd.

Seizoen 1990-1991

Bij het begin van seizoen 1990-1991 was het ledental verder afgenomen en konden er nog slechts vier senior- en drie jeugdteams voor de competitie worden ingeschreven. Door de stijgende exploitatiekosten en de verdere afname van het aantal leden werd de financiële positie van v.v. Oranjeplein steeds slechter. De uitgaven werden op een gegeven moment hoger dan de inkomsten en het bestuur moest weer driftig op zoek naar een partner voor een samenwerkingsverband. Na enkele besprekingen met voetbalvereniging HS Texas DHB haakte laatstgenoemde af, want het bestuur van die vereniging wilde alleen maar een fusie. Ook de besprekingen met Flamingo’s liepen op niets uit, omdat ook deze vereniging alleen maar een fusie voor ogen had. De toekomst zag er voor Oranjeplein heel erg somber uit.

Na de degradatie in het vorige seizoen moest het eerste elftal van de v.v. Oranjeplein dus wederom in de Haagse Voetbal Bond (HVB) uitkomen. De formatie van trainer Theo Mulder werd zodoende in het seizoen 1990-1991 ingedeeld in de zondag Hoofdklasse B van de HVB met daarin als tegenstanders: Azzurri, HS Texas DHB, JuVentas, Lyra, OSC, SEP, Te Werve, VOGEL, VVP en sv Wassenaar.

Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist Oranjeplein er 8 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 5x verloren. Met 23 punten, en een doelsaldo van 28 voor en 34 tegen, eindigde het team van trainer Mulder op de vierde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen sv Wassenaar (32 punten), HS Texas DHB (31) en SEP (24).

Als periodekampioen mocht de v.v. Oranjeplein deelnemen aan de nacompetitie, maar boekte daarin helaas geen enkele overwinning.

Seizoen 1991-1992

>

In het seizoen 1991-1992 was de zondag Hoofdklasse B van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: BMT, DUNO, sv EOC, ESDO, HS Texas DHB, Oranjeplein, OSC, Paraat, REMO, Spoorwijk en SVH.

Het seizoen 1991-1992 werd voor het vlaggenschip van Oranjeplein exact een kopie van het seizoen ervoor. Wederom werden er van de 20 competitiewedstrijden 8 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 5x verloren. Met 23 punten, en ditmaal een doelsaldo van 42 voor en 29 tegen, eindigde het team van trainer Mulder op de vierde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen REMO (30 punten), DUNO (28) en ESDO (26).

Wederom had de v.v. Oranjeplein tijdens deze competitie beslag weten te leggen op een Periodetitel en mocht men via de nacompetitie samen met DUNO, ESDO en HS Texas DHB gaan strijden voor promotie naar de 4e Klasse KNVB. Helaas wist Oranjeplein slechts 2 keer gelijk te spelen en werd er 4 keer verloren waardoor men ook in het volgende seizoen moest uitkomen in de HVB.

In december 1991 begonnen de besprekingen met de voetbalvereniging HDV met betrekking tot een samenwerkingsverband. Over een aantal zaken waren de twee besturen het reeds eens, o.a. Oranjeplein zou verhuizen naar het Zuiderpark en daar haar wedstrijden gaan spelen. Maar plotseling haakte HDV af, een aantal bestuursleden van HDV vonden het allemaal ineens te snel gaan.
En zo stond v.v. Oranjeplein weer met lege handen en de toekomst zag er heel somber uit. Het voortbestaan van de club hing aan een zijden draadje. Immers doordat de laatste seizoenen de ontvangsten veel lager waren dan de uitgaven, was er een openstaand bedrag ad fl. 33.200,–aan de Gemeente Den Haag ontstaan.
Eind mei werd in een bespreking, gehouden op de binnenplaats bij het clubgebouw, aan ongeveer 15 Oranjeplein-getrouwen de situatie van dat moment medegedeeld. Uitkomst was om toch alles in het werk te stellen, dat de club zou blijven voortleven.

Het bestuur was gedurende de maanden mei en juni druk bezig geweest om het voetbalspelletje voor het komend seizoen veilig te stellen. Om dit te realiseren had het bestuur vele leden en sponsoren benaderd voor een financiële bijdrage. De heer Wout Brand van JOLA BV zegde een groot bedrag toe en dit resulteerde in een totaalbedrag aan toezeggingen van fl. 15.000,–. Voor het vervroegd verlaten van het clubgebouw (eind juni 1992) werd door de Gemeente een vergoeding gegeven ad fl. 7.500,–. De inventaris werd opgeslagen in de kleedkamer van het voormalig clubgebouw. Een deel van de inventaris, welke niet door Oranjeplein werd meegenomen werd uit noodzaak verkocht aan de vereniging The Haque Road Runners voor een bedrag ad fl. 2.500,–. Het restant van de schuld ad fl. 8.200,– zou aan de Gemeente worden afgelost in 60 gelijke maandtermijnen van fl. 137,02.
Tot slot moest Oranjeplein een volledig toegelichte en sluitende begroting voor het seizoen 1992-1993 indienen.

Seizoen 1992-1993

De Gemeente liet v.v. Oranjeplein niet in de kou staan. De club verhuisde naar het Zuiderpark maar had nog geen kantine en kleedkamers. Als oplossing boden zij gratis gebruikte units (soort bouwpakket voor een kantine) aan. Dit gebaar werd door het bestuur als laatste redmiddel met beide handen aangepakt. De units zouden als kantine tussen de kleedkamers en het clubgebouw WIK komen te staan. Daarnaast zou Oranjeplein medegebruiker worden van de kleedkamers van WIK en zou er een eigen speelveld worden toegewezen. De units waren opgeslagen aan de Binckhorstlaan te Den Haag en moesten door Oranjeplein voor eigen rekening worden vervoerd en opgebouwd worden. Dit betekende dat in de maand augustus 1992 een groot aantal zaken moest worden verricht om voor de aanvang van de competitie gereed te zijn. Het voortbestaan van de v.v.Oranjeplein was hiermee voorlopig even veilig gesteld.

De zondag Hoofdklasse A van de HVB was voor het seizoen 1992-1993 als volgt samengesteld: BMT, DUNO, EOC, Graaf Willem II VAC, HDV, LYRA, Oranjeplein, SEP, Spoorwijk, Te Werve, VVP en sv Wassenaar.

>

Seizoen 1993-1994

De verhuizing naar het Zuiderpark had voor v.v. Oranjeplein positieve gevolgen. Door de toename van het aantal leden konden er vijf senioren-, vier zaalvoetbal- en vijf jeugdteams worden ingeschreven voor het seizoen 1993-1994.

Vlak voor aanvang van het seizoen 1993-1994 kwam de mededeling dat de voetbalclubs HDV, WIK, Triomph en Oranjeplein in de toekomst het Zuiderpark moesten verlaten. De vrijkomende ruimte zou dan worden benut voor de aanleg van honkbalvelden voor ADO en een atletiekbaan voor Sparta. Deze keiharde boodschap was nog niet helemaal zeker maar was een voorstel dat wethouder N. Dijkhuizen van Sport en Recreatie aan de raadcommissie had voorgelegen. Voorzitter Gerard Houwaart was onaangenaam verrast met deze mededeling. De voetbalvereniging Oranjeplein had pas weer een vaste stek gevonden in het Zuiderpark

Op 5 oktober 1993 werd Loek Houwaart door de stichting “De Goudvink” onderscheiden met een prijs onder de noemer van de goudvink. Een bedrag van fl. 1000,–, welke hem ter beschikking werd gesteld, schonk hij aan de jeugdafdeling. Tevens werd hem door oud-wethouder Piet Vink een oorkonde overhandigd voor het vele werk voor de club.

In januari 1994 kon de v.v. Oranjeplein opgelucht ademhalen want de Zuiderpark-plannen van de gemeente Den Haag gingen voorlopig in de ijskast en konden de voetbalverenigingen HDV, WIK, Triomph en Oranjeplein na de Wereldruiterspelen weer terugkeren op hun eigen plek.

De zondag Hoofdklasse A van de HVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, DVC, Flamingo’s, HDV, JuVentas, Lyra, Oranjeplein, Postalia, REMO, SOA, TEDO en VVM.

>

Het 3e elftal van Oranjeplein werd dit seizoen, met 33 punten uit 20 wedstrijden en de doelcijfers 97-33, met overmacht kampioen in de reserve 4e Klasse. Ook bij de D1 van Oranjeplein ging dit seizoen de vlag in top.

Seizoen 1994-1995

In juli en augustus 1994 zouden de Wereldruiterspelen in het Zuiderpark worden georganiseerd. Met name het 2e Gedeelte van het Zuiderpark zou in die periode niet beschikbaar zijn voor het normale verenigingsleven. Na de spelen zouden de velden een grote onderhoudsbeurt nodig hebben en de verwachting was dat pas ultimo oktober 1994 de clubs weer zouden kunnen voetballen. Om de eerdergenoemde periode te overbruggen was er in november 1993 overeenstemming bereikt met de voetbalvereniging E.O.C. om op haar accommodatie onze wedstrijden te spelen.

Vanaf zaterdag 29 oktober 1994 kon v.v. Oranjeplein voor de wedstrijden en trainingen weer terecht op haar eigen accommodatie in het Zuiderpark. De club kon terugzien op een kortstondige maar vooral plezierige samenwerking, waarin men volledige gastvrijheid heeft genoten van de voetbalvereniging EOC.

>

Op 22 november 1994 legde G.Houwaart op een Algemene ledenvergadering de voorzittershamer neer. Na de tropenjaren wenste hij het in de toekomst een iets rustiger functie in het bestuur te vervullen. De nieuwe voorzitter van v.v. Oranjeplein werd W.J.C.Veraar

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1994-1995 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DUNO, GDCPH, HMC, sv De Jagers, NIVO, Oranjeplein, TAC’90, Taurus, Toofan, Triomph en FC Zoetermeer.

Oranjeplein 1 ging bij de start van de competitie voortvarend van slag en werd kampioen van de 1e Periodetitel. Daarna ging het echter bergafwaarts met het eerste elftal en werden er niet veel wedstrijden meer gewonnen.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er in totaal 8 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 21 punten en een doelsaldo van 46 voor en 45 tegen eindigde Oranjeplein op de zevende positie van de ranglijst

Ook in de nacompetitie, samen met HMC, Triomph en TAC’90 voor promotie naar de Hoofdklasse HVB, wist Oranjeplein geen wedstrijd meer te winnen en zo ging het seizoen als een nachtkaars uit.

>

Seizoen 1995-1996

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1995-1996 uit de volgende clubs samengesteld: DUNO, Dynamo’67, GDCPH, NIVO, Oranje Blauw, Oranjeplein, Taurus, Te Werve, Triomph, VVM en WVS.

In dit seizoen vond er een belangrijke verandering plaats in de competitie. De KNVB had namelijk bepaald dat vanaf het seizoen 1995-1996 een overwinning drie (i.p.v. twee) punten zou opleveren.

Het vlaggenschip van Oranjeplein eindigde op een tweede plaats van de 1e klasse A van de HVB. Het 1e elftal won ook de nacompetitie van deze 1e Klasse A maar voor promotie werd door de HVB een beslissingswedstrijd vastgesteld tussen de winnaars van de nacompetitie van 1e Klasse A en 1e Klasse B. Deze wedstrijd tegen TAC’90 ging voor Oranjeplein met 1-0 verloren waardoor TAC’90 promoveerde.

Seizoen 1996-1997

>

Op zaterdag 21 december 1996 werd met een feestavond in zaal Parkzicht Zuiderpark het 60-jarig bestaan van v.v. Oranjeplein gevierd.

In seizoen 1996-1997 werden de onderafdelingen van de KNVB (de HVB dus) opgeheven en het districtenstelsel werd ingevoerd. De afdelingen Den Haag en Leiden werden samengevoegd tot één district. v.v. Oranjeplein werd zodoende ondergebracht in district West III.
Het vlaggenschip van de v.v. Oranjeplein werd dus in het seizoen 1996-1997 ingedeeld in de zondag 6e Klasse KNVB met daarin als tegenstanders: De Adelaars, ADS, DUNO, GDCPH, Jai Hanuman, Oranje Blauw, Spoorwijk, TEDO, Triomph en WVS.

De formatie van trainer Henk Nieuwenburg deed het in dit seizoen uitstekend en werd dan ook met overmacht kampioen van de 6e Klasse B en promoveerde door dit resultaat automatisch door naar de 5e Klasse. Uit de 20 competitiewedstrijden werden maar liefst 50 punten behaald.

Seizoen 1997-1998

>

In seizoen 1997-1998 eindigde Oranjeplein 1 op een zevende plaatst (22-26) in de 5e Klasse A KNVB.Ook gedurende het seizoen 1998-1999 werd de selectie getraind en begeleid door H. Nieuwenburg.
Tijdens de trainingen kon eindelijk gebruikt worden gemaakt van de nieuwe veldverlichting. Door het bestuur werd de haalbaarheid bekeken van ‘n aantal extra lampen en eventueel verlichten van veld 5.
Het eerste elftal wist via de tweede plaats in de 5e klasse D een plek te verwerven in de promotieklasse 5 A1. De eerstelingen eindigden tenslotte in de middenmoot van die klasse en konden de promotie naar ‘n hogere klasse vergeten.

>

Seizoen 1998-1999

<

>

Seizoen 1999-2000

De zondag 5e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1999-2000 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Celeritas, DUNO, Dynamo’67, GSC ESDO, JuVentaS, LenS, Oranjeplein, RFC’95, RTT’99, Triomph en VOGEL.

Na een matige start in de competitie werden er een aantal spelers uit de selectie gezet en vervolgens ging de formatie van trainer Henk Nieuwenburg steeds beter presteren. Op de allerlaatste wedstrijddag, met een 0-2 overwinning bij concurrent Hsv Celeritas, werd dit zelfs bekroond met het binnenhalen van de 3e Periodetitel. Door dit resultaat kon er worden deelgenomen aan de nacompetitie voor promotie naar de 4e Klasse.

Van de 22 competitiewedstrijden wist Oranjeplein er 12 te winnen, 3 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 39 punten en een doelsaldo van 61 voor en 45 tegen, eindigde men hiermee op de vierde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen LenS (59 punten), GSC ESDO (52) en Celeritas (47).

Samen met JuVentaS en GSC ESDO moest Oranjeplein dus via de nacompetitie gaan uitmaken wie er met LenS zou gaan promoveren naar de 4e Klasse. De eerste wedstrijd die op het programma stond was GSC ESDO tegen JuVentaS. In een spannende wedstrijd won uiteindelijk GSC ESDO met 3-2. Vervolgens wist Oranjeplein met een minimaal verschil (0-1) bij JuVentaS te winnen waardoor alles aankwam op de wedstrijd Oranjeplein – GSC/ESDO.

Op 30 april 2000 schreef Oranjeplein in het Zuiderpark weer eens geschiedenis door GSC/ESDO met 1-0 te verslaan. De gevierde man bij Oranjeplein was Chris Haas, die in de 60ste minuut het enige doelpunt van de wedstrijd maakte. Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Simon Taal barstte het feest bij Oranjeplein los en werd de promotie naar de zondag 4e Klasse met veel vuurwerk begroet.

(we zijn nog op zoek naar de promotiefoto van Oranjeplein!)

De opstelling van Oranjeplein in de promotiewedstrijd tegen GSC/ESDO was als volgt; Nico van Sprang, Zwalve, Houwaart, Henk Nieuwenburg, Wurms (Ed Nieuwenburg), Chris Haas (Akachar), Geoffrey Westerhof, Tahboem (Janse), Arab, Laari en Bemoysa.

Seizoen 2000-2001

Aan het eind van het seizoen 2000-2001 gaf voorzitter W.J.C.Veraar te kennen om de voorzittershamer neer te leggen. Op 28 mei 2001 werd een vervroegde Algemene Ledenvergadering gehouden om een nieuw bestuur te kiezen. Tijdens deze vergadering werd H.Nieuwenburg tot nieuwe voorzitters van v.v. Oranjeplein gekozen.
Een feestavond ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan werd gehouden op 30 mei 2001 in Partycentrum Westcoach te Kijkduin. Op deze avond werden A.Houwaart jr en H.Houwaart benoemd tot Lid van verdienste.
Het 1e elftal eindigde troosteloos onderaan en degradeerde, na een verblijf van één jaar in de vierde klasse, weer naar de 5e klasse. Bij het zaalvoetbal werden de Dames 1 met machtsvertoon kampioen van hun klasse.

Seizoen 2001-2002

Oranjeplein startte dit seizoen met een eigen internetsite, welke geheel opgezet en verzorgd werd door Kees de Mos en Richard Smith.

Veld vijf werd van de Gemeente gehuurd voor de training en de veldverlichting werd uitgebreid met een drietal lampen. Door de aanbouw van twee units werd de kantine uitgebreid en kon een bestuurskamer in gebruik worden genomen. De plannen van het bestuur om nieuwe kleedkamers te bouwen kregen meer gestalte.

Het eerste elftal van Oranjeplein kwam in het seizoen 2001-2002 uit in de zondag 5e Klasse B van de KNVB en ontmoette daarin: ADS, BMT, DUNO, GSC-ESDO, HDV, Oranje Blauw, RTT’99, Spoorwijk, TAC’90, Toofan en WVS.

Voor dit seizoen werd Marco van Delden aangetrokken als nieuwe trainer van de A-selectie. Hoofdsponsor van de vereniging was Roseboom IT BV geworden.

Het 1e elftal werd met groot overmacht kampioen in de 5e Klasse B (22 wedstrijden 60 punten, doelsaldo 85-37) en promoveerde door dit resultaat naar de 4e klasse.

Seizoen 2002-2003

In november startte het overleg met de Gemeente over het uitbreiden van het aantal kleedkamers. Een bouwvergunning werd aangevraagd en deze zou worden afgegeven, wanneer de begroting rond zou zijn. Het terras voor het clubgebouw werd opnieuw aangekleed met tafels en stoelen en werd vernoemd naar onze oud-secretaris Hein Ciere. In maart 2003 werd met de bouw van de nieuwe kleedkamers gestart.

In het seizoen 2002-2003 was de zondag 4e Klasse D van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: ADO Den Haag, ADS, Celeritas, HMC, HS Texas DHB, JuVentaS, Marathon/Azzurri, Oranjeplein, REMO, De Ster en TEDO.

Oranjeplein werd vorig seizoen nog overtuigend kampioen in de vijfde klasse maar ondervond dit seizoen in de openingswedstrijd tegen TEDO (8-0 verlies) dat de vierde klasse hele andere normen had. Gelukkig bleek aan het eind van het seizoen dat het 1e elftal zich toch gehandhaafd had in de 4e Klasse D. Uit de 22 competitiewedstrijden behaalde men 28 punten en hiermee eindigde Oranjeplein keurig op een zesde positie van de ranglijst. Na afloop van dit seizoen werd er afscheid genomen van trainer Marco van Delden, die vanaf 1 juli 2003 elders aan de slag ging.

Seizoen 2003-2004

De bouw van de nieuwe kleedkamers was medio augustus 2003 gereed. Oranjeplein beschikte over twee schitterende nieuwe kleedkamers, welke door eigen mensen werden gerealiseerd en bijna geheel met eigen middelen werden gefinancierd.

Door gebrek aan kader, trainers, leiders en vervoer werd door het bestuur besloten een aantal jeugdteams op te heffen. Als gevolg daarvan werden slechts twee jeugdteams ingeschreven voor de competitie.

In het seizoen 2003-2004 kwam het eerste elftal van Oranjeplein uit in de zondag 4e Klasse E met daarin als tegenstanders: ADO Den Haag, ADS, BMT, Celeritas, DUNO, RAVA, REMO, RVA, De Ster, TEDO en WIK.

Als trainer voor de selectie wist het bestuur uit eigen gelederen Wim Borderwijk vast te leggen met als assistenten Peter Kraay en John Nieuwenburg Sr.
De selectie van Oranjeplein bestond dit seizoen uit: Henny Koning, Hendrik Renz, Joop Hoogerheijde, Dennis Linnenbank, Dennis Janse, Geoffrey Westerhof, John Thibout, Maurice Zwalve, Robert van Malen, Brahim Thalboun, Cees Meijer, Michel Holstein, Jan van der Berg, Dennis Pronk, Peter Kraay, Vincent Kientz, Abdullah Saiti en Chamies Azizi. Hoofdsponsor van de club werd A.J.Sports.

Al na de tweede speelronde werd TEDO door de KNVB uit de competitie genomen dus dat betekende dat de 4e Klasse E nog uit elf teams bestond. De strijd om de titel ging dit seizoen tussen ADO Den Haag, RVA en De Ster. Oranjeplein zien we het gehele seizoen in de middenmoot bivakkeren en aan het einde van het seizoen eindigde men dan ook met 27 punten uit 20 duels (doelsaldo 46-54) op de zesde positie van de ranglijst. ADO Den Haag werd overigens met 50 punten kampioen.

In februari werd een werkgroep opgericht, die zich ging houden met de toekomst van Oranjeplein. Aan de hand van het beleidsplan werden doelen vastgesteld.

Seizoen 2004-2005

Voor de eerste maal in de geschiedenis van Oranjeplein werd een zaterdag seniorenelftal opgericht. Onder begeleiding van Henk Houwaart (trainer) en Rob Willeijns (leider) werd aan de competitie 2004-2005 deelgenomen. Het zaterdag elftal werd ingedeeld in de 5e klasse C van de KNVB. Aan het eind van het seizoen kwam de sportieve balans er als volgt uit: Oranjeplein 1 (zondag) was o.l.v. trainer Wim Borderwijk geëindigd op de derde plaats van onderen in de 4e Klasse D. Oranjeplein 1 (zaterdag) was geëindigd op de laatste plaats in de 5e Klasse C.

Seizoen 2005-2006

Oranjeplein 1 (zondag) werd in de 4e klasse D van de KNVB ingedeeld en Oranjeplein 1 (zaterdag) in de 5e klasse C van de KNVB.
v.v. Oranjeplein is in september gaan deelnemen aan het traject “Normen en Waarden” onder leiding van de KNVB.

>

Wanneer in december 2005 blijkt dat het zaterdagteam na een aantal stakingen door de KNVB een aantal weken verstoken van voetbal werd, besloot het bestuur het 1e zaterdagteam uit de competitie te nemen.

De zondag 4e Klasse D was in het seizoen 2005-2006 uit de volgende clubs samengesteld; BMT, Duinoord/De Jagers, sv Erasmus, GONA, HMC, Marathon/Azzurri, Oranjeplein, Quick Steps, REMO, RVA, SVH en WIK. Marathon/Azzurri trok zich overigens tijdens dit seizoen terug uit de competitie.

>

Seizoen 2006-2007

>

De zondag 4e Klasse E van de KNVB was in het seizoen 2006-2007 uit de volgende clubs samengesteld: EDS, sv Erasmus, GONA, Hermes DVS, Hoek van Holland, Oranjeplein, De Postduiven, Quintus, RKWIK, Spaland, SVDPW en VDL.

 

Seizoen 2007-2008

Zoals eerder vermeld, het bestuur van Oranjeplein had in voetbalvereniging Lvv De Postduiven een club gevonden om mee samen te werken. De gesprekken kwamen aan het einde van seizoen 2006-2007 tot stand dankzij twee veteranenteams van beide clubs die toen tegen elkaar voetbalden. De klik was er meteen want ook Lvv De Postduiven was een echte volksclub. Ook de chemie tussen beide besturen was meteen erg goed. Oranjeplein, dat al noodgedwongen uit het Zuiderpark moest vertrekken, kwam in seizoen 2007-2008 op sportpark Madestein bij De Postduiven inwonen. Beide clubs bleven nog wel onafhankelijk maar besloten wel om na dit seizoen te starten met een gezamenlijke jeugdafdeling. Oranjeplein kwam met 4 jeugdelftallen naar sportpark Madestein.

De zondag 1 van v.v. Oranjeplein kwam in seizoen 2007-2008 uit in de 5e Klasse C (de “kelder” van het zondagvoetbal) met daarin de volgende tegenstanders; ADS, HDV, Naaldwijk, Noorderkwartier, De Postduiven, Real Zoetermeer, De Ster, Steeds Hooger, Steeds Voorwaarts, VOB en Zwarte Pijl.

>

Op zondag 20 april 2008 kon Oranjeplein op Sportpark Madestein kampioen worden maar uitgerekend tegen concurrent Steeds Voorwaarts werd er verloren en dat was voor de gehele club een zeer grote teleurstelling.

Echter op donderdag 1 mei 2008 (Hemelvaartsdag) vond de revanche plaats op het terrein van v.v. LYRA in De Lier. Oranjeplein was tot het bot gemotiveerd maar in een gelijk opgaande wedstrijd was het toch v.v. Steeds Voorwaarts dat op een 1-0 voorsprong kwam. Die stand bleef heel lang op het scorebord staan. In een alles of niets offensief scoorde Dries Hoogerheide in de 93e minuut de bevrijdende gelijkmaker voor Oranjeplein en zodoende moest er tweemaal 15 minuten verengd worden.
Alle spelers van v.v. Oranjeplein liepen op hun tandvlees omdat ze in die 90 minuten voetbal al alles hadden gegeven. Toch hield men stand en was de stand na 120 minuten voetbal nog steeds 1-1. Omdat Oranjeplein in de reguliere competitie een veel beter doelsaldo had dan v.v. Steeds Voorwaarts werd de formatie van trainer Theo Mulder uiteindelijk kampioen van de zondag 5e Klasse C.

Dit laatste kampioenschap van v.v. Oranjeplein werd opgedragen aan de onlangs veel te vroeg overleden Bul Zwalve, die zoveel voor Oranjeplein heeft betekend. Zo werd een turbulent laatste jaar van v.v. Oranjeplein als zelfstandige vereniging alsnog positief afgesloten. Want naast het samengaan met de Lvv De Postduiven moest men dit seizoen ook nog afscheid nemen  van Ome Jan Nieuwenburg, een Oranjepleiner van het eerste uur.

Vanaf seizoen 2007-2008 verhuisde Oranjeplein naar de velden van de Postduiven in Loosduinen. Aangezien voetbalvereniging de Postduiven bijna geen bestaansrecht meer had gaat er binnenkort een fusie plaats vinden tussen beide verenigingen en gaat men in seizoen 2008-2009 verder onder de naam Oranjeplein/Postduiven.

>

<

Tot slot

In deze serie is getracht door Gerardus Houwaart  de geschiedenis van de voetbalvereniging Oranjeplein op papier vast te leggen. Uiteraard zijn niet alle vermeldenswaardige gebeurtenissen op papier gezet en natuurlijk zullen er feiten vergeten zijn, maar er is geprobeerd om de zeventig jaren van v.v. Oranjeplein in vogelvlucht de revue te laten passeren. En er zullen feiten instaan, die niet zo belangrijk zullen zijn, maar wel gebeurd.

Het samenstellen van dit document is voor Gerardus Houwaart heel veel tijd in gaan zitten. De mondelinge overlevering en gedurende twee jaren het wekelijks bezoek aan het Gemeentearchief van Den Haag hebben veel informatie opgeleverd. Uiteraard is uit het archief van Oranjeplein, al is dat zeker de eerste 25 jaar zeer miniem, ook het een en ander gehaald. Verder hebben diverse (oud) Oranjepleiners belangrijke informatie aangeleverd.
Wij van de Haagse Voetbalhistorie bedanken daarom dan ook Loek Houwaart en de diverse (oud) Oranjepleiners enorm voor deze grandiose bijdrage.

 

 

 

 

 

 

Palmares Oranjeplein

Kampioenschappen:
1937-1938 2e Klasse Bedrijfsvoetbalbond
1938-1939 5e Klasse HVB
1946-1947 4e Klasse F HVB
1953-1954 2e Klasse B HVB
1955-1956 1e klasse A HVB
1976-1977 4e Klasse B KNVB
1977-1978 3e Klasse C KNVB
1986-1987 Hoofdklasse HVB
1996-1997 6e Klasse B KNVB
2001-2002 5e Klasse B KNVB
2007-2008 5e Klasse C KNVB

Andere prestatie’s:
>
1972-1973 Als 2e geëindigd in Hoofdklasse HVB, promotie naar 4e Klasse KNVB

Parade der trainers bij Oranjeplein

1958-1959 Jan Strang
???? – ????
1961-1962 Jan Vink
???? – ????
1968-1969 K.Straatman en B.te Pas
1969-1970 Joop Langerak
1970-1971 Ben Gorel en Joop Langerak
1971-1972 Ben Gorel
1972-1973 Ben Gorel
1973-1974 Ben Gorel
1974-1975 Ben Gorel en Joop Langerak
1975-1976 Bertus van Spronsen
1976-1977 Bertus van Spronsen
1977-1978 Bertus van Spronsen
1978-1979 Bertus van Spronsen
1979-1980 Bertus van Spronsen
1980-1981 Bertus van Spronsen / Ger Hup (a.i.)
1981-1982 Chiel Oostdam
1982-1983 Jan Dahrs
1983-1984 G. Perdijk
1984-1985 Theo Mulder
1985-1986 Theo Mulder
1986-1987 Theo Mulder
1987-1988 Theo Mulder
1988-1989 Theo Mulder
1990-1991 Theo Mulder
1991-1992 Theo Mulder
1992-1993 Henk Nieuwenburg sr.
1993-1994 Theo Mulder / Nas Holstein Sr. (a.i.)
1994-1995 Henk Nieuwenburg
1995-1996 Henk Nieuwenburg
1996-1997 Henk Nieuwenburg
1997-1998 Henk Nieuwenburg
1998-1999 Henk Nieuwenburg
1999-2000 Henk Nieuwenburg
2000-2001 Henk Nieuwenburg
2001-2002 Marco van Delden
2002-2003 Marco van Delden
2003-2004 Wim Borderwijk
2004-2005 Wim Borderwijk
2005-2006 Wim Borderwijk
2006-2007 Theo Mulder
2007-2008 Theo Mulder

Parade der voorzitters bij Oranjeplein

1936-1941 Aad Hoogervorst
1941-1946 F. Dieke
1946-1961 P.M. van Leeuwen
1961-1968 F.W. van Swinderen
1968-1970 W. Zuiderwijk
1970-1976 P.K. van Aken
1976-1979 J. Nieuwenburg
1979-1980 Roel .v.d. Mei
1980-1985 G. van Gerven
1985-1994 G. Houwaart
1994-2001 W.J.C. Veraar
2001-?? H. Nieuwenburg

*

Op 5 maart 1939 nam Oranjeplein haar nieuwe terrein aan den Moerweg te Den Haag in gebruik

In 1946 terrein aan de Fruitweg te Den Haag

Later hier meer…

Zijn we nog naar op zoek….