TONEGIDO, Vsv

Voorburg
01-02-1924 - 01-07-2010

T.O.N.E.G.I.D.O. was een bijzondere naam voor een bijzondere voetbalvereniging uit Voorburg. Met hoofdletters geschreven en eigenlijk met puntjes ertussen betekende deze naam; Tot Ons Nut En Genoegen Is Deze Opgericht

Eigenlijk bestond voetbalvereniging TONEGIDO al eerder. Voor het seizoen 1920-1921 schreef namelijk een nieuwe voetbalvereniging uit Voorburg, genaamd TONEGIDO, zich in voor de competitie van de Haagsche Voetbalbond. Ingedeeld werd men in de 3e Klasse van de HVB en het resultaat mocht er aan het einde van het seizoen zijn. De kampioenmedaille vermeldde namelijk: H.V.B. 1920-1921 3e Klasse D TONEGIDO 1 kampioen. De doelcijfers 100 voor en 3 tegen bewezen dat die Voorburgse jongens wel aardig konden voetballen. Echter door diverse omstandigheden was de vereniging geen lang leven beschoren en ging weer ter ziele!

De naam TONEGIDO was vermoedelijk afkomstig van de heer P.Joosten, die in Dordrecht een toneelvereniging met die naam kende.

De officiële oprichting van T.O.N.E.G.I.D.O.

Op 1 februari van het jaar 1924 staken enkele oud-leden van dit eerste TONEGIDO echter de koppen weer bij elkaar. De betrokken heren Feldmeijer, F.van Oostendorp, Jasper sr, Kleijweg sr,  P. Joosten, C.van Driel, Havenaar sr, Meefout, Otten, Gilhuijs, Thoms sr. en C.van den Bosch, stakende in een zaaltje in het gebouw “De Swaen” in de Herenstraat, hoek Kerkstraat, de koppen weer bij elkaar en richtte wederom de voetbalvereniging met de lange naam “Tot Ons Nut En Genoegen Is Deze Opgericht” op. Circa twintig spelers werden lid en TONEGIDO was zodoende weer herboren. De clubkleuren werden zwart en wit.

Er werd een terrein gehuurd aan de spoorbaan bij het begin van de Prinses Mariannelaan te Voorburg, naast de huidige Utrechtsebaan, waarop in de zomer van 1924 enkele vriendschappelijke wedstrijden werden gespeeld. In september 1924 werd het eerste definitieve bestuur van TONEGIDO geformeerd. Dit bestuur bestond uit: Frits van Oostendorp (voorzitter), P.Joosten (2e voorzitter), H.Kleijweg (1e secretaris), J.P.Jaspers (2e secretaris), C.van Driel (1e penningmeester), H.Driel (2e penningmeester) en F.Mulder (commissaris van materiaal).

Seizoen 1924-1925

Zoals gezegd speelde TONEGIDO haar eerste wedstrijden op het kleine vlakke veld aan de Prinses Mariannelaan, dat eigendom was van boer De Greef. Dit veld was omringd door een sloot en doornhagen en dit leverde TONEGIDO nogal wat moeilijkheden op. Historisch is dat er wel eenss een wedstrijd gestaakt moest worden door gebrek aan een behoorlijke bal omdat die dikwijls lek werd geschoten in de bewuste doornhaag. De kleedaccommodatie was vooralsnog beperkt tot een wat wrakke wagenschuur met een aarden vloer.
De oudste foto van TONEGIDO, hier poseren de TONEGIDO-leden op hun terrein aan de Prinses Mariannelaan.

Het bestuur van TONEGIDO schreef twee elftallen in bij de toenmalige Haagsche Voetbalbond, die beide in de 3e Klasse werden ingedeeld. Aan het einde van het seizoen werd TONEGIDO 1 ongeslagen kampioen. Slechts één punt werd er verspeeld (tegen v.v. Rademaker). Met andere woorden, van de 14 competitiewedstrijden werden er 13 gewonnen en 1 gelijk gespeeld en hiermee behaalde TONEGIDO 27 punten en een doelsaldo van 84 voor en slechts 9 tegen. De enige concurrent was DUNO en hiervan werd in de spannende uitwedstrijd met 3-2 gewonnen door het winnende doelpunt van C.van Driel, acht minuten voor tijd.

Het elftal die dit kampioenschap binnen wist te halen bestond uit: H.Kleyweg (keeper), P.van Joosten, H.van Driel, J.Mulder, J.Dijkman, W.Gramsma, J.Thoms, W.Havenaar, H.Otten, C.van Driel en A. Ales.

Het tweede elftal van TONEGIDO speelde dit seizoen slechts zes wedstrijden.

Seizoen 1925-1926

In het tweede seizoen van TONEGIDO kwamen twee mensen het bestuur versterken, die in de beginjaren veel werk hadden verzet, namelijk F.Feldmeijer en Jan Havenaar. In 1925 werd ook G.van Thuijl lid, die vele jaren later tot voorzitter en Ere-voorzitter werd gekozen.

TONEGIDO was dit seizoen uitgegroeid tot vier senioren-elftallen. Het eerste elftal, dat was gepromoveerd naar de 2e Klasse, werd nagenoeg met hetzelfde elftal wederom kampioen. Ditmaal had men over het gehele seizoen slechts drie verliespunten, alle tegen v.v. Postwissel. Van de slechts 12 gespeelde competitiewedstrijden werden er dus 10 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren. Hiermee behaalde men 21 punten en de doelcijfers waren ditmaal 71 voor en 15 tegen.

Met het oog op de toekomst werd er dit seizoen ook al een junioren-elftal geformeerd. Hiermee was V.S.V. TONEGIDO onder de eerste twintig voetbalverenigingen die een eigen jeugdelftal bezaten. Dit jeugdelftal wist in dit seizoen ook gelijk al het kampioenschap binnen te halen.

Na deze successen kreeg TONEGIDO de moed om zich als 2e Klasser HVB in te schrijven voor de bekerwedstrijden van de N.V.B. (Nederlandsche Voetbal Bond). In de eerste ronde moest men “uit” naar 4e Klasser Naaldwijk en werd er met 2-2 gelijk gespeeld. TONEGIDO plaatste zich voor de volgende ronde en daarin wordt “thuis” 3e Klasser VDS met 4-3 verslagen. In de derde ronde was vervolgens de Amsterdamse 3e Klasser APGS aan de beurt, en ook deze wedstrijd wist TONEGIDO te winnen (3-1). Hiermee werd zeer knap de vierde ronde bereikt. In deze vierde ronde moest TONEGIDO naar Tilburg, waar men moest aantreden tegen 2e Klasser Longa, waarin de international Leo Gehring speelde. Pas tien minuten voor tijd viel het eerste doelpunt en uiteindelijk verloor TONEGIDO met 2-0. Longa won dit seizoen de beker en de 2-0 zege op TONEGIDO bleek achterag de kleinste en moeilijkste overwinning te zijn geweest.

Seizoen 1926-1927

In seizoen 1926-1927 verhuisde TONEGIDO naar de Rodelaan. De Rodelaan lag toen nog ver van de bewoonde Voorburgse wereld in de polder. Pas na vier jaar werd een begraafplaats de eerste buur.

Op zondag 17 oktober 1926 was voor TONEGIDO een historische dag want toen werd het nieuwe terrein van de Voorburgse club officieel geopend. Onder grote belangstelling opende wethouder Smeele het nieuwe complex, met ook een nieuwe kleedtent, door de vlag te hijsen en de zwart-witte lintafsluiting van het speelterrein door te knippen.
Na de officiële opening speelde TONEGIDO 1 nog een wedstrijd tegen ADO 3, waartegen een 2-2 gelijkspel werd behaald.

TONEGIDO 1 speelde dit seizoen in de 1e Klasse van de H.V.B. en werd goede tweede achter kampioen Hoek van Holland 2. In het begin van de competitie wilde het niet zo boteren met de prestaties en zodoende werden halverwege het seizoen weer enkele oude krachten van het eerste elftal teruggehaald. De achterstand op Hoek van Holland was toen echter al te groot. Van de 12 competitiewedstrijden behaalde de Voorburgers 7 overwinningen, 3 gelijke spelen en 2 nederlagen. Met 17 punten en een doelgemiddelde van 35 voor en 17 tegen eindigde TONEGIDO zoals gezegd op de tweede positie van de ranglijst.

Seizoen 1927-1928

Het seizoen 1927-1928 werd wederom een glorieus seizoen voor TONEGIDO. Het eerste elftal was oppermachtig en zodoende met 7 punten voorsprong op de concurrent kampioen. Van de 14 wedstrijden werden er 12 in winst omgezet, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren. Met 25 punten, en een doelsaldo van 70 voor en 12 tegen, eindigde men op de eerste positie van de zondag 1e Klasse C van de HVB.
Het verblijf in de H.V.B. werd op waardige wijze afgesloten doordat TONEGIDO ook algeheel kampioen van de Haagse Bond werd. Dit betekende dat TONEGIDO vanaf 1928 t/m 2010 onafgebroken in de KNVB heeft gespeeld.

Het kampioenselftal bestond uit: H.Kleijweg (keeper), M.Driel, G.van Tuijl, H.Otten, K.Otten, W.Gramsma, J.Thomas, G.Rosbergen, W.Havenaar, C.van Driel en A.Ales.
Ook het tweede elftal werd kampioen met slechts één verliespunt en de doelcijfers 79-14, en promoveerde zodoende naar de 2e Klasse van de H.V.B.

Seizoen 1928-1929

De indeling van TONEGIDO 1 voor het seizoen 1928-1929 in de zondag 4e Klasse B luidde als volgt; Archipel, BEC, Celeritas, DOV, ‘s-Gravenzande, HDV, De Hollandiaan, MAAS, TONEGIDO en VOGEL.

Het eerste elftal sloot haar eerste seizoen in de KNVB af met een keurige vierde plaats achter kampioen Hollandiaan (met de nationale doelman Odijk in hun gelederen), BEC en MAAS. Van de 18 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en gingen er 6 verloren. Hiermee behaalde de Voorburgers 23 punten, en een doelgemiddelde van 56 voor en 50 tegen.

Na dit seizoen waren de eerste gouden jaren voorbij. Verschillende oudere spelers trokken zich terug en jeugdige opvolgers waren er nog niet.

Seizoen 1929-1930

>

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1929-1930 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, DOV, ‘s-Gravenzande, HDV, MAAS, OB, De Postduiven en TONEGIDO.

Een poule van acht verenigingen dus dit betekende dit seizoen slechts 14 competitiewedstrijden. Van die 14 wedstrijden werden er door TONEGIDO 5 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 30 voor en 34 tegen, eindigde men op de vijfde plaats van de ranglijst.

Seizoen 1930-1931

>

Ook in het seizoen 1930-1931 waren de prestaties bij TONEGIDO niet best. Alle elftallen eindigden in de onderste regionen maar kwamen er gelukkig zonder degradatie van af.

De zondag 4e Klasse B van de NVB was in het seizoen 1930-1931 uit de volgende clubs samengesteld: DVV, De Jagers, De Ooievaars, Terlaak, TONEGIDO, VCST, VDS, VOGEL en WIK.

Het vlaggenschip van de vereniging wist van de 15 competitiewedstrijden slechts 2 te winnen, 1 gelijk te spelen en maar liefst 12 te verliezen. Met 5 punten, en een doelsaldo van 20 voor en 53 tegen, eindigde men op de negende positie van de 4e Klasse B.

<

Seizoen 1931-1932

Na één seizoen zonder junioren te hebben gespeeld werden er ineens dit seizoen liefst drie juniorenteams geformeerd, waardoor de toekomst van TONEGIDO er ineens weer wat rooskleuriger er uitzag.

Voor het seizoen 1931-1932 konden bij TONEGIDO slechts drie seniorenteams worden ingeschreven die allemaal laag eindigden.

De zondag 4e Klasse B van de NVB was in het seizoen 1931-1932 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, HDV, sv De Jagers, Moordrecht, OB,SVC, Terlaak, TONEGIDO, Waddinxveen en WIK.

Het eerste elftal van TONEGIDO beleefde een seizoen met merkwaardige gebeurtenissen want de wedstrijd HDV-TONEGIDO  werd (gedeeltelijk) ongeldig verklaard en de wedstrijd sv De Jagers-TONEGIDO werd gestaakt.
Hierdoor speelde TONEGIDO dus slechts 16 i.p.v. 18 competitiewedstrijden. Hiervan werden er 5 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 11 punten (doelsaldo 32-46) eindigde TONEGIDO 1 op de zevende positie van de ranglijst.

Het derde elftal van TONEGIDO degradeerde dit seizoen,.

Seizoen 1932-1933

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1932-1933 uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: Archipel, BTC, ‘s-Gravenzande, HDV, Terlaak, TONEGIDO, VCST, VDS en Zwart Blauw.

Het was dit seizoen nog te vroeg om te profiteren van de jeugdafdeling, zodoende “draaide” het eerste elftal ook dit seizoen niet best. Wel kon TONEGIDO de laatste plaats in de competitie aan BTC over te laten.
Net als in het seizoen 1930-1931 wist men van de 15 competitiewedstrijden er slechts 2 te winnen, 1 gelijk te spelen en maar liefst 12 te verliezen. Met 5 punten, en een doelsaldo van 30 voor en 34 tegen, eindigde men op de achtste positie van de 4e Klasse B.

Het tweede elftal speelde zich via degradatie-wedstrijden veilig voor de 1e Klasse HVB. Er waren dit seizoen twee junioren-elftallen bij TONEGIDO

Seizoen 1933-1934

In het seizoen 1933-1934 ging het alweer een stuk beter met TONEGIDO. Onder leiding van G.van Thuijl, die de eerste spelleiderscursus van de KNVB (o.l.v. bondstrainer Glendenning) volgde en hiermee zijn diploma behaalde, werd er ijverig getraind.

De indeling van TONEGIDO 1 voor het seizoen 1933-1934 in de zondag 4e Klasse B van de NVB luidde als volgt; BTC, Cromvliet, DSO, HDV, Kranenburg, TONEGIDO, VCST, VDS, VOGEL en WIK.

Het sterk verjongde eerste elftal van TONEGIDO bestond dit seizoen uit o.a: P.Brouwer (keeper), F.Delvaen, P.Hilgersom, H.Kleyweg, J.de Roos, L.Wezepoel, W.Thoms, A.Schippers, E.Halverhout en C.Kragt en behaalde een fraaie tweede plaats in de 4e Klasse B. Van de 18 wedstrijden werden er 10 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 3 verloren. Hiermee behaalde TONEGIDO 25 punten en een doelsaldo van 52 voor en 29 tegen. BTC werd met maar liefst 32 punten kampioen.

Helaas boden degradatiewedstrijden het tweede elftal ditmaal geen uitkomst. Het vierde elftal van TONEGIDO werd dit seizoen wel kampioen met de doelcijfers 102-21. Door de beslissende wedstrijd HVV te verslaan met 3-1, waarbij J.Meinesz het 100e doelpunt scoorde, werd het kampioenschap binnengehaald.

Seizoen 1934-1935

In het seizoen 1934-1935 speelde er vijf seniorenelftallen bij TONEGIDO.

Het eerste elftal van TONEGIDO kwam wederom in de 4e Klasse B uit, en moest men tegen de volgende clubs aantreden: Archipel, Cromvliet, HDV, Kranenburg, VCST, VDS, Vogel, WIK en Zwart Blauw.

Het vlaggenschip van TONEGIDO werd dit seizoen voor het eerst kampioen in de 4e Klasse KNVB. Van de 18 competitiewedstrijden wist men er 15 te winnen, 1 gelijk te spelen en 2 te verliezen. Hiermee vergaarde men 31 punten en een doelsaldo ban 83 voor en 35 tegen. TONEGIDO eindigde hiermee dus op een eerste plaats in de 4e Klasse B, met drie punten voorsprong op V.D.S.

In de promotiewedstrijden kon men D.V.C. nog wel de baas blijven maar S.V.C. (het huidige V.C.S.) niet, dus geen promotie en bleven de Voorburgers helaas gewoon in de 4e Klasse.

Het tweede elftal werd dit seizoen ook kampioen en promoveerde naar de 1e Klasse HVB.

Seizoen 1935-1936

>

In het seizoen 1935-1936 was de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, ASC, DSO, sv De Jagers, Moordrecht, De Ooievaars, Oranje Blauw, Rijswijk en TONEGIDO.

In dit seizoen stond het eerste elftal van TONEGIDO lange tijd bovenaan de ranglijst, maar verliest dan de allerlaatste competitiewedstrijd op eigen terrein met 4-1 van De Ooievaars. Door deze nederlaag werd tenslotte A.S.C., na twee beslissingswedstrijden met De Ooievaars, kampioen. TONEGIDO eindigde op de derde positie. Van de 16 wedstrijden werden er 12 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 3 verloren. Hiermee behaalde men 25 punten en een doelgemiddelde van 58 voor en 33 tegen. Dit was slechts 1 punt achter ASC en De Ooievaars.

Het eerste junioren-team, met o.a. de spelers J.Jansen, A.Kavelaars en D.Lucas werd dit seizoen wel kampioen.

De voor-oorlogse accommodatie. van VSV TONEGIDO

Seizoen 1936-1937

Voor seizoen 1936-1937 werd het eerste elftal van TONEGIDO ingedeeld in de zondag 4e Klasse van KNVB met daarin als tegenstanders: Concordia, Delfia, DVC, Moordrecht, Schiedam, SFC, SMV en Transvalia.

Het seizoen 1936-1937 werd een uiterst succesvol seizoen voor TONEGIDO. Het eerste elftal werd met maar liefst 6 punten voorsprong op S.F.C. Van de 16 competitiewedstrijden werden er 13 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 2 verloren. Hiermee behaalde men 27 punten en de doelcijfers 66 voor en 17 tegen.

Er moesten wederom promotiewedstrijden gespeeld worden, ditmaal tegen SEP (Delft) en LDWS (Leiden). Na deze promotiewedstrijden eindigde TONEGIDO en LDWS met hetzelfde aantal punten bovenaan waardoor er een beslissingswedstrijd op het veld van DHC in Delft werd vastgesteld. In deze beslissingswedstrijd scoorde Theo Essers vlak voor tijd de 2-2 waardoor er een tweede beslissingswedstrijd volgde. Deze wedstrijd werd gespeeld op het Olympia terrein in Gouda. Weer werd het 2-2 maar in de verlenging scoorde wederom Theo Essers, één minuut voor tijd, het winnende doelpunt. Door dit resultaat werd TONEGIDO voor het eerst in haar bestaan 3e Klasser.

Dit succeselftal van TONEGIDO bestond uit: P.Brouwer, F.Delvaen, P.Hilgersom, A.Cabooter, J.de Roos, J.v.d.Mark, A.Schroder, W.v.d.Griend, L.Cornelissen, W.Thoms, Th.Essers, C.van Harten, L.Wensveen en C.Kragt.

Ook het eerste junioren-team werd dit seizoen weer kampioen, zodat de toekomst er voor TONEGIDO er erg hoopvol uitzag.

Seizoen 1937-1938

Na de promotie van afgelopen seizoen kwam TONEGIDO in het seizoen 1937-1938 uit in de zondag 3e Klasse A van de KNVB. Deze Klasse was uit de volgende clubs samengesteld: ASC, BMT, Celeritas, Hillegom, Hillinen, Lugdunum, ONA, De Postduiven, RVC, Scheveningen en TONEGIDO.

In het seizoen 1937-1938 kon het eerste elftal behoorlijk meekomen in de 3e Klasse. BMT werd uiteindelijk kampioen en TONEGIDO eindigde op een zesde plaats met 19 punten (8x winst, 3x gelijk en 9x verlies) uit 20 wedstrijden. Het doelgemiddelde was 39 voor en 46 tegen.

Ook het tweede en derde elftal deden het goed, terwijl het vierde en vijfde elftal zelfs kampioen werden. Vooral het vierde elftal van TONEGIDO liet prima voetbal zien en maakte meer dan 100 goals, waarbij J.Ponsteijn (later een bekend voetballer) de eer te beurt viel het 100e doelpunt te scoren.

Seizoen 1938-1939

Het vlaggenschip van TONEGIDO kwam in het seizoen 1938-1939 uit in de zondag 3e Klasse B van de KNVB en moest het ditmaal opnemen tegen: DDC, EDS, Hoek van Holland, ‘t Noorden, ONA, RVC, The Rising Hope en VIOS.

In dit seizoen kwam het eerste elftal van TONEGIDO wel heel dicht bij het kampioenschap in de 3e Klasse A. Gerenommeerde clubs als RVC, ONA, The Rising Hope en Hoek van Holland werden verslagen, maar helaas ging de laatste competitiewedstrijd uit tegen het toen zeer sterke VIOS verloren. Bij winst had TONEGIDO tegen datzelfde VIOS het kampioenschap binnen kunnen halen, maar helaas.
Van de 18 competitiewedstrijden wisten de Voorburgers er 11 te winnen, 1 gelijk te spelen en werd er 6 keer verloren. Hiermee behaalde men 23 punten en een doelsaldo van 59 voor en 42 tegen.

Seizoen 1939-1940

In augustus 1939 werd de algehele mobilisatie afgekondigd. Op 1 september 1939 brak de Tweede Wereldoorlog uit. De KNVB besloot wel een competitie te laten verspelen, maar deze werd aangemerkt als “noodcompetitie”. Er kwam een indeling waarbij het reizen van clubs zoveel mogelijk beperkt werd en er zou aan het einde van het seizoen 1939-1940 geen sprake zijn van degradatie of promotie.

TONEGIDO 1 werd zodoende ingedeeld in groep H samen met Laakkwartier, De Ooievaars, De Postduiven, RVC, Scheveningen, SVC en Ter Laak. Een poule dus met 8 clubs dus normaal gesproken moest men 14 competitiewedstrijden spelen maar veel clubs haalden dit aantal nog niet eens. TONEGIDO speelde slechts 12 wedstrijden en die gingen ook nog eens allemaal verloren. De trieste balans was dus 0 punten en een doelsaldo van 12 voor en 59 tegen.

Seizoen 1940-1941

Na de capitulatie van Nederland ging het “gewone” leven weer verder, zo ook dus bij VSV TONEGIDO.  Dus ook het voetballen ging, ondanks alles, gewoon weer verder. In juli 1940 werden door de Duitsers alle bestaande voetbalbonden in Nederland samengevoegd tot één grote bond, de N.V.B. (de K. kwam er pas later voor).

Het eerste elftal van TONEGIDO kwam in het seizoen 1940-1941 uit in de zondag 3e Klasse A met daarin als tegenstanders: ASC, Blauw Zwart, DOSR, Hillegom, Hillinen, Laakkwartier, LFC, Lugdunum, De Ooievaars, RVC en SJC.

Laakkwartier was dit seizoen met 39 punten uit 22 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. Ook de mannen van TONEGIDO kende een goed seizoen want van 22 competitiewedstrijden werden er 12 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 5 verloren. Met 29 punten, en de doelcijfers 62-55, eindigde TONEGIDO keurig op de tweede positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.

Twee junioren-teams werden bij TONEGIDO kampioen met de doelcijfers 161-33 (in 16 wedstrijden) en 82-16.

Seizoen 1941-1942

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1941-1942 uit de volgende clubs samengesteld: BEC, Concordia, DHS, DHZ, Excelsior’20, Fortuna, Hoek van Holland, De Musschen, TONEGIDO en VFC.

In dit seizoen ging het met het eerste elftal van TONEGIDO qua prestaties weer een stuk minder. Fortuna werd met 28 punten kampioen en TONEGIDO eindigde op een voorlaatste plaats in de 3e Klasse C, net voor D.H.S. Van de 18 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 11 verloren. Hiermee behaalde TONEGIDO 12 punten en een doelgemiddelde van 39 voor en 60 tegen.

Het tweede elftal werd dit seizoen wel kampioen en promoveerde zodoende naar de res. 3e Klasse NVB. In de laatste wedstrijd tegen Cromvliet kwam TONEGIDO 2 met 1-0 voor door een doelpunt van G.Phillipsen. De aanvoerder van Cromvliet miste vlak voor tijd een strafschop.

TONEGIDO telde dit seizoen 5 juniorenelftallen waarvan het 5e elftal dit seizoen kampioen werd. Het zou tot seizoen 1959-1960 duren eer TONEGIDO weer over 5 juniorenelftallen beschikte.

Seizoen 1942-1943

In het seizoen 1942-1943 kwam TONEGIDO 1 uit in de zondag 3e Klasse A met daarin als tegenstanders: Alphen, ASC, Blauw Zwart, Hillinen, LFC, Lugdunum, Roodenburg, Wassenaar en Westerkwartier.

Het eerste elftal eindigde op een achtste positie in de 3e Klasse A, net voor Roodenburg en Lugdunum. Het tweede elftal deed het dit seizoen goed door in de res. 3e Klasse in de middenmoot te eindigen. Het 5e elftal van de senioren werd dit seizoen kampioen en promoveerde.

Ook werd het eerste juniorenelftal van TONEGIDO dit seizoen kampioen.

Seizoen 1943-1944

Tijdens seizoen 1943-1944 werd het terrein van TONEGIDO door de Duitsers in beslag genomen en werd de club zodoende gedwongen om haar terrein aan de Rodelaan te verlaten. Hierdoor kwam de club op het oude terrein van v.v. Terlaak, tegenover de Looierslaan, terecht. Vlak voor de in beslag name, konden voorzitter G.van Thuijl en A.Kokshoorn nog snel al het materiaal uit de clubtent redden. Er kwamen in dit seizoen nog slechts drie senioren-elftallen van TONEGIDO “in het veld”, die allemaal op gedeelde laatste plaatsen van de ranglijst eindigden.

De zondag 3e Klasse A van de NVB was in het seizoen 1943-1944 een kopie van het seizoen 1942-1943, dus wederom met;  Alphen, ASC, Blauw Zwart, Hillinen, LFC, Lugdunum, Roodenburg, TONEGIDO, Wassenaar en Westerkwartier.

Het eerste elftal eindigde samen met Alphen en Lugdunum op de laatste plaats maar gelukkig volgde er nog steeds geen degradatie’s.

Seizoen 1944-1945

Tot begin september 1944 zag het er nog naar uit dat er ook in het seizoen 1944-1945 “gewoon” in competitieverband gevoetbald zal worden. Echter door de plotselinge ontwikkelingen in de oorlog kwam hier echter niets meer van terecht. Op 5 september 1944 (Dolle Dinsdag) maakte de bevolking van Nederland zich op om de bevrijders binnen te halen. De bevrijding van het Westen van het land zou echter nog acht lange maanden op zich laten wachten.

Seizoen 1945-1946

Na alle ellende van de Tweede Wereldoorlog werd er in het seizoen 1945-1946 weer “gewoon” begonnen met het voetballen. TONEGIDO keerde naar haar ‘eigen’ terrein terug. Na een grondige opknapbeurt was het complex weer bespeelbaar.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB bestond in het seizoen 1945-1946 uit; Cromvliet, GDA, GSV, Laakkwartier, ONA, RVC, Scheveningen, TONEGIDO en Westerkwartier.

In het eerste seizoen na de Tweede Wereldoorlog waren de prestaties bij TONEGIDO niet best. Zowel het eerste als het tweede elftal eindigde onderaan. TONEGIDO 1 wist van de 18 competitiewedstrijden er slechts 2 te winnen, 4 gelijk te spelen en maar liefst 12 keer te verliezen. Hiermee behaalde men 8 punten en een doelsaldo van 35 voor 68 tegen.
Echter wisten de Voorburgers zich toch te handhaven voor de 3e Klasse door de degradatiewedstrijden tegen Celeritas en HDV alsnog te winnen. In de laatste beslissende wedstrijd tegen Celeritas werd er met 2-1 gewonnen. Het tweede elftal degradeerde na dit seizoen weer naar de HVB.

In dit seizoen bezat TONEGIDO slechts één juniorenelftal.

Seizoen 1946-1947

In seizoen 1946-1947 kon het eerste elftal van TONEGIDO nog juist op tijd “de rode lantaarn” in de 3e Klasse B aan Roodenburg overdragen. Van de 16 wedstrijden werden er 3 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 12 punten, en een doelsaldo van 29 voor en 45 tegen, eindigde TONEGIDO op de 8e positie van de ranglijst. ONA werd in deze 3e Klasse kampioen.

Ook de andere elftallen van TONEGIDO wisten zich te handhaven. Verheugend feit in dit seizoen is dat er weer drie jeugd-elftallen konden worden ingeschreven.

Seizoen 1947-1948

Het aantal leden bij TONEGIDO bleef maar groeien. Voor dit seizoen werden er maar liefst vijf senioren-elftallen ingeschreven.

Ook in dit seizoen wilde het qua prestaties nog niet echt lukken bij TONEGIDO. Het eerste elftal eindigde met 7 punten uit 16 duels (2x winst, 3x gelijk en 11x verlies en een doelsaldo van 18-47) onderaan de ranglijst op een negende positie van de ranglijst en moest hierdoor degradatiewedstrijden spelen tegen Dindua en Dubbeldam. In deze degradatiewedstrijden wist TONEGIDO het 3e Klasse-schap te behouden.

Seizoen 1948-1949

In het seizoen 1948-1949 werd er onder leiding van J.de Roos getraind en dat leverde meteen resultaten op. Het eerste elftal eindigde dit seizoen op een verdienstelijke vierde plaats in de 3e Klasse A. Men wist zelfs de kampioen TYBB met 1-0 te verslaan. Van de 16 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 6 verloren. Hiermee behaalde men 16 punten en een doelsaldo van 28 voor en 28 tegen.

Het tweede elftal deed het helemaal prima en werd kampioen in de res. 1e Klasse HVB. Samen met de andere 1e Klasse-kampioenen PDK 2, Blauw Zwart 2, ADO 2, VELO 2 en Naaldwijk 2, moest men uit gaan maken wie er algeheel kampioen van de HVB werd. Het lukte TONEGIDO 2 om ook algeheel kampioen van de HVB te worden, een zeer knappe prestatie opzich.  Dit kampioens-elftal bestond uit: J.v.d.Vliet, R.v.d.Weerdhof, G.v.d.Weerdhof, P.Wolfs, L.Zandbergen, B.Sebel, D.Lucas, Th.v.Beek, A.Pul, G.Kors, J.C.Philipsen (aanvoerder) en S.Brandt. Een mooi geschenk voor TONEGIDO tijden haar 25-jarig jubileum.

Ook het vijfde- en zesde-elftal van TONEGIDO werden dit seizoen kampioen, zodat er zeker van een succesjaar gesproken kon worden.

Het openlucht zwembad van Voorburg (later onderdeel van zwembad “De Vliegermolen”) had vroeger een tribune. Deze tribune werd in 1949 door TONEGIDO opgekocht en herbouwd en aan de lange zijde van het hoofdveld geplaatst.

Seizoen 1949-1950

Heugelijk nieuws was dat de VSV TONEGIDO dit seizoen voor het eerst met maar liefst zeven senioren-elftallen in de competitie uitkwam.

In het seizoen 1949-1950 zat alles bij TONEGIDO 1 weer tegen. Van de 18 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 10 verloren. Hiermee eindigde de Voorburgers met 14 punten (doelsaldo 26 voor en 42 tegen) op een voorlaatste plaats in de 3e Klasse A en dat betekende degradatiewedstrijden tegen VVP, SJC en GSV. Aanvankelijk leek het TONEGIDO weer te gaan lukken om de degradatie te ontlopen. In de laatste (thuis)wedstrijd moest er alleen nog gewonnen worden van VVP. Het liep allemaal echter anders want VVP won met maar liefst 5-0. Er volgde dus degradatie naar de 4e Klasse en daarin zou TONEGIDO t/m het seizoen 1965-1966 in blijven voetballen.

Het tweede elftal handhaafde zich in de KNVB en het zesde elftal van TONEGIDO werd dit seizoen wederom kampioen.

Seizoen 1950-1951

In dit seizoen deed bij TONEGIDO de zaterdagmiddag-afdeling, onder de bezielende leiding van J.Meinesz, haar intrede. En hoe! Het zaterdag-elftal bleek voor de 4e Klasse HVB veel te sterk en werd zodoende kampioen.

Na de degradatie van vorig seizoen kwam het vlaggenschip van TONEGIDO dit seizoen uit in de zondag 4e Klasse A van de KNVB. TONEGIDO moest in deze Klasse strijden tegen; Archipel, ASC, DoCoS, Hillegom, Lisse, Lugdunum, Meerburg, Rouwkoop, SJC, Teijlingen en VVSB.

Het eerste zondag-elftal eindigde onderin de middenmoot van de 4e Klasse A. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en gingen er 9 verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 61-54, eindigde TONEGIDO op de negende positie van de 4e Klasse A.

Het tweede elftal kon zich ternauwernood handhaven maar het vierde en vijfde elftal van TONEGIDO degradeerden. Het eerste junioren-elftal werd dit seizoen wel kampioen.
In dit seizoen begon TONEGIDO ook aan een dameshandbalafdeling en aan een volleybalafdeling. Bij de volleybalafdeling namen maar liefst vier teams deel aan de competitie, kortom de club groeide en groeide.

Seizoen 1951-1952

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1951-1952 uit de volgende clubs samengesteld: Belvedere, Concordia, DRL, DVC, GSV, HDV, Kranenburg, LenS, PDK, Steeds Volharden, Te Werve en TONEGIDO.

In het seizoen 1951-1952 ging het met het eerste elftal van TONEGIDO weer iets beter. Er werd in de 4e Klasse D, achter kampioen DRL, een verdienstelijke gedeelde tweede plaats bereikt. Van de 22 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er 13 in winst om te zetten , werd er 6x gelijk gespeeld en 2x verloren. Hiermee behaalde men met 32 punten en een doelsaldo van 65 voor en 38 tegen.

Het tweede elftal degradeerde dit seizoen helaas naar de “afdeling”. Het tweede junioren-elftal werd wel kampioen met de doelcijfers van maar liefst 120 voor en 11 tegen.

Seizoen 1952-1953

Voor het seizoen 1952-1953 werd het vlaggenschip van TONEGIDO ingedeeld in de zondag 4e Klasse E met ditmaal als tegenstanders; DDC, Delft, HDV, ‘t Noorden, Oudewater, PDK, Stolwijk, Te Werve, Ursus, VDS en VEP.

TONEGIDO kende een uitstekend seizoen waarin men uiteindelijk ook het kampioenschap wist binnen te halen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er maar liefst 16 in winst omgezet, speelde men 5 keer gelijk en werd er slechts 1 keer verloren. Met 37 punten, en de doelcijfers 73 voor en 26 tegen, eindigde men op de eerste plaats van de 4e Klasse E. Helaas versperde Alblasserdam in de promotiewedstrijden versperde voor TONEGIDO de weg naar de 3e Klasse van de KNVB.

Door het populair maken van allerlei activiteiten binnen de vereniging, o.a. ook door het oprichten van een athletiekafdeling o.l.v. M.de Vries, groeide TONEGIDO uit tot een sportvereniging van over de 300 leden. De volleybalafdeling afdeling was op dat moment zelfs de grootste van Nederland. Er werd voor een andere organisatievorm gekozen, iedere sportafdeling kreeg een eigen bestuur en verder kwam er één overlappend hoofdbestuur. Wel klonken er enkele waarschuwende woorden dat dit alles niet ten koste van de sfeer en intimiteit mocht gaan. Spoedig zou blijken dat de nieuwe afdelingen geen lang leven beschoren waren.

Seizoen 1953-1954

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1953-1954 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Celeritas, Concordia, Cromvliet, Delft, ‘s-Gravenzande, Naaldwijk, Oliveo, Rijswijk, TONEGIDO, Voorburg en Westlandia.

Het eerste elftal van TONEGIDO eindigde dit seizoen op een derde plaats in de 4e Klasse B, waarin Westlandia (36 punten) kampioen werd. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er dit seizoen 14 in winst om te zetten, speelde 4x gelijk en werd er 4x verloren. Hiermee behaalde de Voorburgers 32 punten en een doelgemiddelde van 64 voor en 38 tegen.

Het tweede elftal ontloopt net de laatste plaats van de ranglijst en het derde elftal kwam slechts 1 puntje te kort om bovenaan te eindigen. TONEGIDO 4 werd wel kampioen evenals het tweede zaterdagteam, dat na promotiewedstrijden naar de 3e Klasse promoveerde.

Het eerste junioren-elftal won maar liefst 15 van de 17 wedstrijden maar werd toch geen kampioen, omdat het elftal vier verliespunten wegens het niet opkomen dagen opliep.

Seizoen 1954-1955

Ditmaal kwam TONEGIDO 1 uit in de zondag 4e Klasse A van de KNVB met als tegenstanders; ASC, DOSR, Lisse, Meerburg, Roodenburg, Rouwkoop, SJC, Teijlingen, THB, VVSB en Warmunda.

In het seizoen 1954-1955 speelde TONEGIDO geen rol van betekenis in de 4e Klasse A en eindigde men in de middenmoot. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er namelijk 6 in winst om te zetten, speelde 8x gelijk en werd er 8x verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 42-46, eindigde TONEGIDO op de zesde positie van de ranglijst. Kampioen werd Roodenburg met 38 punten.

Aan het einde van dit seizoen trad G.van Thuijl af als voorzitter van de club en wordt hij bij zijn beëindiging, voor zijn vele activiteiten binnen de vereniging, tot Ere-voorzitter benoemd.

Bij de nevenafdelingen van TONEGIDO ontstond er een exodus op grote schaal. De athletiekafdeling ging ter ziele, bij de handbalafdeling werden het tweede herenteam en het damesteam teruggetrokken, en de volleybalafdeling scheidde zich af maar mocht de naam TONEGIDO wel behouden.

Seizoen 1955-1956

De zondag 4e Klasse A was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld; ASC, DoCos, DOSR, DSO, Lisse, Meerburg, Rouwkoop, SJC, Teylingen, TONEGIDO en Warmunda.

Dit seizoen bracht het eerste elftal van TONEGIDO het tot een derde plaats in de 4e Klasse A, waarin FC Lisse kampioen werd. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 6 verloren. Hiermee behaalde TONEGIDO 25 punten en een doelsaldo van 56 voor en 48 tegen.

Het tweede zaterdag-middagteam (de Valken-ploeg) presteerde iets, wat nog nooit eerder bij TONEGIDO was vertoond. Het werd n.l. voor de derde achtereenvolgende maal kampioen en promoveerde zodoende naar de reserve 1e Klasse.

Seizoen 1956-1957

De zondag 4e Klasse C was in het seizoen 1956-1957 uit de volgende clubs samengesteld; BMT, Duno, Graaf Willem II VAC, Hion, HWD, Kranenburg, Maasstraat, Oranjeplein, Quick Steps, Rijswijk en TONEGIDO.

Het seizoen 1956-1957 verliep voor de senioren matig. Het eerste elftal wist zelfs ternauwernood de degradatie te ontlopen in de 4e Klasse C, ten koste van BMT. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en gingen er 10 verloren. Met 15 punten, en de doelcijfers 37-48, eindigde TONEGIDO op de negende positie van de ranglijst. Hiermee wist men nog net Maasstraat (ook 15 punten) en BMT (12 punten) voor te blijven op de ranglijst.

Wat dat betreft presteerde de jeugdafdeling bij TONEGIDO dit seizoen stukken beter. Het eerste junioren-elftal werd tweede achter kampioen HVV, het tweede junioren-elftal werd eindigde ook op een tweede plaats achter Postalia 2, maar het derde en vierde junioren-elftal werden beiden kampioen.

De zaterdagmiddag-afdeling beleefde in de jaren 1956 t/m 1960 haar hoogtepunt. Het tweede elftal speelde op een gegeven moment in de res. 1e Klasse en het eerste elftal in de standaard 2e Klasse. Zowel het eerste als het tweede elftal eindigde in dit seizoen op een tweede plaats.

Seizoen 1957-1958

TONEGIDO 1 mocht dus ook in het seizoen 1957-1958 uitkomen in de 4e Klasse. De zondag 4e Klasse D van de KNVB was ditmaal samengesteld uit de volgende club; ADS, Bodegraven, DSO, Kranenburg, Maasstraat, Oudewater, PDK, Stolwijk, TONEGIDO, VEP en Woerden.

Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er dit seizoen 6 in winst om te zetten, speelde 4x gelijk en er werd 10x verloren. Met 16 punten (doelsaldo 29-42) eindigde de wit-zwarte formatie op een zevende positie van de 4e klasse D. Oudewater werd met 30 punten kampioen en Kranenburg degradeerde met 13 punten.

In dit seizoen begon Jan de Roos de Toto “op te bouwen” binnen de vereniging.

Seizoen 1958-1959

In het seizoen 1958-1959 was de zondag 4e Klasse D van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DoCoS, DSO, Hoornwijck, HPSV, Paraat, Quick Steps, RAVA, Spoorwijk, TONEGIDO en VDS.

Het werd een moeilijk seizoen waarin het vlaggenschip van TONEGIDO nog maar net de degradatie kon ontlopen. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 4 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en gingen er 9 verloren. Met 13 punten, en de doelcijfers 32-46, eindigde de Voorburgers op de negende positie van de 4e Klasse D. Dit was nog net voor Hoornwijck (13 punten) en ADS (8). ADS werd dus het kind van de rekening en degradeerde uit de 4e Klasse.

De heer J.Jansma werd in dit seizoen voorzitter van een geheel vernieuwd bestuur. Van de andere elftallen dit seizoen weinig bijzonderheden, alleen het splinternieuwe zesde elftal werd kampioen!

Seizoen 1959-1960

De negen clubs die in het seizoen 1959-1960 in de zaterdag 2e Klasse A van de HVB uitkwamen waren; AVA 1845, DORR, DVJ, Klokken Toren Boys, PVS, PZH, Quick Steps, Te Werve en TONEGIDO.

In een competitie waarin AVA 1845 oppermachtig was en met 28 punten kampioen werd kende het eerste zaterdagteam van TONEGIDO een slecht seizoen. Van de 16 competitiewedstrijden werden er 3 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met slechts 9 punten en een doelsaldo van 20 voor en 45 tegen eindigde men op de laatste positie van de ranglijst.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1959-1960 uit de volgende clubs samengesteld: Altior, Concordia H, DOSR, Geel Wit, Graaf Willem II VAC, Hillegom, LenS, Onze Gezellen, Te Werve, THB en TONEGIDO.

Het eerste elftal van TONEGIDO presteerde, o.l.v. de nieuwe trainer Th.Smit, wederom niet al te best presteerde en vocht tot de laatste dag tegen degradatie. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 14 punten en een doelsaldo van 32 voor en 47 tegen eindigde TONEGIDO op een tiende positie van de ranglijst.

Seizoen 1960-1961

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: Ammerstolse SV, BMT, ESDO, Oranjeplein, Quick Steps, RAVA, Spoorwijk, Steeds Volharden, Te Werve, TONEGIDO en Ursus.

In dit seizoen eindigde het eerste elftal van TONEGIDO op een verdienstelijke vierde plaats in de 4e Klasse C, met slechts vier punten achterstand op kampioen RAVA. Van de 20 wedstrijden werden er 11 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 6 verloren. Hiermee behaalde de Voorburgers 25 punten en een doelsaldo van 27 voor en 19 tegen.

Het tweede elftal van TONEGIDO deed het nog beter en eindigde samen met PDK 2 op een eerste plaats. Het doelsaldo van TONEGIDO was wel beter dan die van PDK maar dit kon niet verhinderen dat PDK de beslissingswedstrijd met 1-0 won.

Seizoen 1961-1962

Het seizoen 1961-1962 was een succesvol seizoen voor TONEGIDO. Zowel het eerste- (met 5 punten voorsprong op BEC) als het tweede-elftal werden kampioen.

Het eerste elftal van TONEGIDO kwam ditmaal uit in de zondag 4e Klasse B van de KNVB en ontmoette daarin; BEC, DRL, DSO, ESDO, LenS, Maasstraat, Oranjeplein, PDK, De Postduiven en Steeds Volharden.

Van de 20 competitiewedstrijden werden er 15 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 32 punten, en een doelsaldo van 55 voor en 27 tegen, eindigde TONEGIDO zoals gezegd op de eerste positie van de ranglijst. Dit waren 5 punten meer danachtervolger BEC.

De promotiewedstrijden van het eerste elftal tegen Lugdunum, VELO en Quick Steps leverde echter helaas geen succes op.

Het tweede elftal promoveerde wel weer naar de KNVB. Het derde elftal van TONEGIDO eindigde op een derde plaats, met de kwaliteiten van dit team zag de toekomst voor TONEGIDO er rooskleurig uit. Ook het eerste junioren-elftal werd kampioen met maar liefst 29 punten uit 16 wedstrijden. In dit seizoen begon ook “ene” Charles Corver jeugdwedstrijden te fluiten bij TONEGIDO. Deze Charles Corver behaalde in 1973 de FIFA-badge en groeide uit tot één van de beste scheidsrechters die Nederland heeft gekend. Hetgeen onderstreept werd door het leiden van diverse Europa-Cup finales alsmede enkele wedstrijden tijdens de Wereldkampioenschappen voetbal in 1978 en 1982.

Seizoen 1962-1963

De indeling van de zaterdag 1 in het seizoen 1962-1963 in de zaterdag 3e Klasse B van de HVB luidde als volgt; Arentsburg, ASSO, Bizon, GDA, KSD, PVS, PZH, SVGW, Te Werve en TONEGIDO.

Te Werve was dit seizoen oppermachtig en werd uiteindelijk met 32 punten kampioen. De zaterdag 1 van TONEGIDO 1 wist van de 18 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 6 gelijk te spelen en 5 te verliezen. Met 20 punten, en een doelgemiddelde van 50 voor en 36 tegen, eindigde men keurig op de derde positie van de ranglijst.

De indeling van de zondag 1 van TONEGIDO voor het seizoen 1962-1963 in de 4e Klasse A van de KNVB luidde als volgt; Altior, ASC, DoCoS, DOSR, Oranje Groen, SVLV, TONEGIDO, Van Nispen, VVSB, Warmunda en ZLC.

Het eerste elftal van TONEGIDO ondervond een terugslag van de gemiste promotie van vorig seizoen en eindigde als vierde in de 4e Klasse A. Deze vierde plaats werd uiteindelijk nog bereikt doordat er in de tweede seizoenshelft weer enkele oud- eerste elftalspelers terug keerden in de basis. Van de 20 competitiewedstrijden werd er 8 keer gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 7 maal verloren. Hiermee behaalde men 21 punten en een doelsaldo van 43 voor en 39 tegen. DOSR werd kampioen met 26 punten.

Het tweede elftal handhaafde zich netjes in de KNVB en het derde elftal werd dit seizoen kampioen en promoveerde naar de res. 2e Klasse. De heer L.Vingerling nam in dit seizoen de voorzittershamer over van de heer J.Jansma. In 1963 stelde het bestuur de Jan Havenaar-bokaal aan de jeugdafdeling ter beschikking. Dit was een gebaar om het vele goede werk van good old Jan Havenaar te eren. Zijn zoon Piet heeft overigens ook een zeer lange tijd aan de accommodatie van TONEGIDO besteed. Het “Jan Havenaar-toernooi” zou later uitgroeien tot een zeer groot en succesvol internationaal toernooi voor A-Klassers.

Seizoen 1963-1964

In het 40-jarig jubileumseizoen heeft TONEGIDO ruim 300 leden en 100 donateurs. Het bestuur was in dit jubileumjaar als volgt samengesteld: L. Vingerling (voorzitter), J. Jansma (vice-voorzitter), Mevrouw C.G. Kavelaars-van Beek (secretaresse), J. Heddes (2e secretaris), J.W.R. Weekhout (penningmeester), T. Groen (2e penningmeester), P. Havenaar (commissaris van materiaal), J.P.H. Pijpers (afgevaardigde zaterdagvoetbal), J.G. Hummels (afgevaardigde handbal) en J.W. Schilt (jeugdvoorzitter).

De zaterdag 3e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1963-1964 uit de volgende clubs samengesteld: ALTO,ASSO, Blauw Zwart, CWP, DVJ, ESC, Escher Boys, GONA, KSD, MvM, PZH en TONEGIDO.

De prestaties van de zaterdag 1 waren dit seizoen stukken minder dan in het vorig seizoen. Van de 22 wedstrijden werden er 7 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 18 punten, en een doelsaldo van 49 voor en 73 tegen, eindigde TONEGIDO op een tiende positie van de ranglijst.

Het vlaggenschip van de zondagafdeling van TONEGIDO kwam in het seizoen 1963-1964 uit in de 4e Klasse B van de KNVB en moest het hierin opnemen tegen; ADS (Loosduinen), ASC (Leiden), Boskoop, Haastrecht, LDWS (Leiden), Hsv Marathon (Den Haag), Paraat (Den Haag), VEP (Woerden) en Woerden.

Een onopvallend seizoen ditmaal voor TONEGIDO waarin men uiteindelijk in de middenmoot eindigde. Van de 18 competitiewedstrijden won men er 6, speelde 5 keer gelijk en werd er 7 maal verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers van 27 voor en 29 tegen, eindigde TONEGIDO op de vijfde positie van de 4e Klasse B.

Het tweede elftal van TONEGIDO kwam met 31 punten uit 22 wedstrijden net 2 punten tekort om RVC 2 van het kampioenschap af te houden.

Seizoen 1964-1965

De zaterdagvoetballers van TONEGIDO 1 kwam in het seizoen 1964-1965 uit in de 3e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders: ALTO, ESC, Escher Boys, GONA, MvM, Oliveo, PZH en Quick Steps.

Een poule van negen verenigingen dus dit betekende dit seizoen slechts 16 competitiewedstrijden. Van die 16 wedstrijden werden er door TONEGIDO 7 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 55 voor en 43 tegen, eindigde de zaterdag 1 op de vierde plaats van de ranglijst. Kampioen werd MVM met 30 punten.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1964-1965 uit de volgende clubs samengesteld: ASC, Duindorp SV, Graaf Willem II VAC, GSC, De Ooievaars, Oranje Groen, RKDEO, RKWIK, Te Werve, TONEGIDO en sv Wassenaar.

Het seizoen 1964-1965 bracht grote vreugde met zich mee door het kampioenschap van het eerste elftal van TONEGIDO. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 15 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 2 verloren. Met 33 punten, en de doelcijfers 50-23, werd men dus kampioen met maar liefst acht punten voorsprong op RKWIK en zodoende promoveerde TONEGIDO naar de 3e Klasse van de KNVB.
TONEGIDO 1 kampioen in seizoen 1964-1965 van de 4e Klasse C. Staande v.l.n.r: trainer Joop Willems, Piet Bruins, Piet Pronk, Chris Kragt, ? , Hanne Meskers, Wilbert Stembert (colbert), Theo Bolleboom en Wim de Korte. Zittend; ? , Rob Bruins, Harry Vingerling (keeper), Robbie Tolk , Jan van Rhoon, Wim Thoms en Gerard Bolleboom.

Het 2e elftal viel dit seizoen wat tegen maar het 3e elftal eindigde zeer knap op een tweede plaats in de res. 2e Klasse HVB. Kampioen dit seizoen werden het 7e (veteranen) en de A.1.

Seizoen 1965-1966

In het seizoen 1965-1966 was de zaterdag 3e Klasse C van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DHBV, DVJ, ESC, GGB, Graaf Willem II VAC, PTT, TONEGIDO en VELO.

Het werd een zeer matig seizoen voor de zaterdag 1 van TONEGIDO want van de 16 wedstrijden werden er 3 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 8 punten, en een doelsaldo van 26 voor en 69 tegen, eindigde men op de zevende positie van de ranglijst. Hiermee hield TONEGIDO alleen GGB (5 punten) en ESC (0 punten) onder zich.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was voor het seizoen 1965-1966 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Alphia, Altior, Bergambacht, Delft, HVV, Olympia, TONEGIDO, Van Nispen, VCS, VIOS en Wilhelmus.

Het seizoen 1965-1966 verliep dramatisch voor TONEGIDO. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en maar liefst 12 verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 25-45, eindigde TONEGIDO op de voorlaatste positie van de ranglijst. Hierdoor moesten de Voorburgers, samen met VOC, Strijen en GDA, via een nacompetitie gaan strijden voor één plaats in de 3e Klasse. De alles beslissende wedstrijd tegen VOC werd op neutraal terrein (VUC stadion Schenkkade) verloren met 1-2 en hierdoor degradeerde TONEGIDO zodoende na één jaar alweer terug naar de zondag 4e Klasse van de KNVB.

Ook het 2e elftal degradeerde, zij moesten terug naar de afdeling HVB. Het 3e elftal promoveerde dit seizoen naar de 1e Klasse HVB, dezelfde Klasse waarin volgend seizoen het 2e elftal zou gaan spelen.

Seizoen 1966-1967

Op 9 oktober 1966 sloeg het noodlot toe! Door het toedoen van een pyromaan was TONEGIDO het slachtoffer want de club zag haar gehele clubhuis in vlammen opgaan. Hierbij ging veel kostbaar historisch materiaal verloren. Vier maanden later stond er echter al een andere kantine en waren er ook weer kleedkamers voor de gasten en de eigen spelers. Op 1 februari 1967 werd het herbouwde clubhuis geopend. Dit nieuwe clubhuis van TONEGIDO was ten opzichte van het afgebrande clubhuis qua ruimte sterk uitgebreid.


De noodkantine, die van 1967 tot 1975 dienst deed.

De sportieve successen waren dit seizoen bij de zaterdag 1 van TONEGIDO ook weinig opwindend. Ditmaal kwam men uit in de 3e Klasse B van de HVB met als tegenstanders: Alto, ASSO, Blauw Zwart, ESC, GDA, GGB, HTSV, SEV, SVGW en VOG.

Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er 3 in winst om te zetten, speelde 1x gelijk en er werd maar liefst 16x verloren. Zodoende eindigde men met 7 punten, en doelsaldo van 32 voor en 95 tegen, op een voorlaatste positie van de ranglijst. ESC eindigde met 6 punten op de laatste positie.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: Altior, Archipel, Concordia H, DOSR, Foreholte, Graaf Willem II VAC, Scheveningen, SJC, Teijlingen, TONEGIDO en VVSB.

Het werd een uiterst spannende competitie met een zinderend slot waarbij ook TONEGIDO tot de laatste wedstrijddag meestreed om het kampioenschap. Uiteindelijk werd Graaf Willem II VAC met 25 punten uit 20 wedstrijden kampioen, gevolgd door Scheveningen (24 punten), Archipel (24), TONEGIDO (24) en Concordia H (21). De zondag 1 van TONEGIDO wist van de 20 wedstrijden er 9 te winnen, 6 gelijk te spelen en 5 te verliezen. In totaal scoorde men 33 doelpunten en kreeg er 28 tegen.

Het tweede bereikte door een uiteindelijke tweede plaats de nieuw te vormen Res.Hoofdklasse. Het seizoen 1966-1967 bracht dus weliswaar geen sportieve successen met zich mee, het was wel een tekenend jaar voor de zelfwerkzaamheid binnen de vereniging.

Seizoen 1967-1968

De zaterdag 1 van TONEGIDO kwam in het seizoen 1967-1968 uit in de 3e Klasse A van de HVB en moest het hierin opnemen tegen; Arentsburg, ASSO, Den Hoorn, ESC, GONA, HTSV, PVS, SVGW en Van der Heem.

TONEGIDO kende een ongekend succesvol seizoen. Uit de 18 competitiewedstrijden wist men 29 punten te halen en hiermee kampioen te worden van de 3e Klasse A.

In het seizoen 1967-1968 bestond de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende voetbalverenigingen: Archipel, Boskoop, DSO, De Ooievaars, Quick Steps, Spoorwijk, TONEGIDO, VTL, Waddinxveen, Westerkwartier en Woerden.

Het werd in eerste instantie een fantastisch seizoen voor de mannen van trainer Zoltan Szalay want van de 20 wedstrijden werden er 11 gewonnen, 7 maal gelijk gespeeld en slechts 2 keer verloren. Met 29 punten, en een doelsaldo van 42 voor en 29 tegen, eindigde TONEGIDO dit seizoen op de eerste positie van de ranglijst van de 4e Klasse B. De Voorburgers hadden alleen de pech dat men die eerste plaats moest delen met Archipel, die dus evenveel punten bij elkaar had weten te sprokkelen. Er volgde een beslissingswedstrijd om het kampioenschap tussen TONEGIDO en Archipel. TONEGIDO verloor deze wedstrijd, die gespeeld werd op het Laakkwartier terrein, met 2-0 en promoveerde hierdoor dus niet naar de 3e Klasse van de KNVB.

Het tweede elftal van TONEGIDO deed het beter en won de beslissingswedstrijd tegen DHC 3 met 1-0 en promoveerde zodoende weer terug naar de KNVB. Het achtste elftal van TONEGIDO werd dit seizoen kampioen van de res. 5e Klasse. In dit seizoen nam TONEGIDO overigens met acht jeugdelftallen deel aan de competitie.

Op zaterdag 1 juni 1968 werd voor de zesde maal voor de Jan Havenaar-bokaal gespeeld. Dit toernooi (voor A-klassers) werd gewonnen door ASC uit Leiden.

Seizoen 1968-1969

>

Na het behaalde kampioenschap in het seizoen 1967-1968 kwam de zaterdag 1 van TONEGIDO in het seizoen 1968-1969 uit in de 2e Klasse A van de HVB. De indeling van deze Klasse was als volgt; DORR, Ec-So, Escher Boys, Honselersdijk, M.v.M., Quick Steps, SVGEB, TONEGIDO, VCS en Wilsonmeters.

Het werd een zeer moeizaam seizoen voor TONEGIDO 1 want van de 18 competitiewedstrijden wist men slechts 7 in winst om te zetten, werd er 0 x gelijk gespeeld en 11 x verloren. Met 14 punten, en de doelcijfers 33-53, eindigde men op de achtste positie van de ranglijst. Dit was nog net voor SVGEB (11 punten) en Quick Steos (11).

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1968-1969 uit de volgende clubs samengesteld: ASC, Concordia, DSO, HDV, Oliveo, Rijswijk, TONEGIDO, VVSB, sv Wassenaar, Westerkwartier en Wit Blauw.

De zondag 1 van TONEGIDO  kende een uitstekend seizoen waarin men uiteindelijk nu wel het kampioenschap wist binnen te halen. Toch kende het seizoen 1968-1969 nog een zeer spannend slot wat voor TONEGIDO een onverwacht gelukkige ontknoping kreeg. Voor de laatste competitiedag had koploper sv Wassenaar namelijk welgeteld één punt meer dan TONEGIDO op de ranglijst. Geheel onverwacht verloor sv Wassenaar haar laatste wedstrijd met 1-0 van Wit Blauw. Omdat TONEGIDO haar laatste competitiewedstrijd wel wist te winnen, werden de Voorburgers meteen kampioen en promoveerde rechtstreeks naar de 3e Klasse.
Van de 20 competitiewedstrijden wist men er 11 van te winnen, 6 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Hiermee behaalde TONEGIDO 28 punten en een doelgemiddelde van 40 voor en 19 tegen.

Het kampioenselftal van TONEGIDO bestond uit: J.van Ellewijk, H.Beeren, C.Kragt, J.Smit, W.Thoms, R.Souren, W.Kruize, J.Mesters, H.Blankenmeijer, H.Mammen en J.Bolleboom.

Het tweede elftal handhaafde zich en het derde elftal werd kampioen en promoveerde hiermee naar de res. Hoofdklasse HVB. De jeugd bij TONEGIDO was weer met een elftal toegenomen zodat er negen jeugdelftallen werden ingeschreven.

Seizoen 1969-1970

>

In eerste instantie vinden we de zaterdag 1 van TONEGIDO in het seizoen 1969-1970 nergens terug in de eindstanden van de standaardteams. Na wat speurwerk blijkt dat TONEGIDO 1 buiten mededinging meespeelde in de zaterdag 3e Klasse A van de HVB. Hierin eindigde men op een tweede positie achter kampioen OSZ (31 punten). De prestaties van de zaterdag 1 waren dus niet in de eindstand meegenomen. Wat hiervoor de reden was hebben we helaas nog niet kunnen achterhalen.

De indeling van het amateurvoetbal in de zondag 3e Klasse B zag er in seizoen 1969-1970 als volgt uit: Celeritas, Delft, EDS, LenS, Quick, RAVA, RFC, RKAVV, TONEGIDO, VOC en Wilhelmus.

Het heroptreden van het eerste elftal in de 3e Klasse D verliep niet geweldig. Uiteindelijk eindigde TONEGIDO op een achtste positie van de ranglijst. Van de 22 competitiewedstrijden wisten de Voorburgers er 5 te winnen, 10 gelijk te spelen en werd er 7 keer verloren. Hiermee behaalde men 20 punten, en de doelcijfers van 26 voor en 25 tegen. Wilhelmus werd kampioen met 37 punten en Archipel (14 punten), dat TONEGIDO in het seizoen 1967-1968 was voorgegaan, degradeerde weer naar de 4e Klasse.

Het tweede elftal was dit seizoen weer geweldig op dreef. Helaas werd de laatste beslissingswedstrijd tegen Postduiven 2 op het RVC-terrein met 3-1 verloren, anders was men naar de res. 2e Klasse van de KNVB gepromoveerd.

Seizoen 1970-1971

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Celeritas, CAOL, DHL, Groeneweg, PDK, Quick, RAVA, RKAVV, Scheveningen, TONEGIDO en VOC.

Het seizoen 1970-1971 was een slecht seizoen voor het eerste elftal. Aan het einde van het seizoen had TONEGIDO, evenals PDK, slechts 17 punten (6x winst, 5 gelijke spelen en 11 verloren wedstrijden) behaald in de 3e Klasse B. Het doelsaldo was overigens 20 voor en 35 tegen. Voetbalvereniging Groeneweg eindigde als laatste met 14 punten maar omdat er uit de 3e Klasse twee elftallen moesten degraderen moesten TONEGIDO en PDK een beslissingswedstrijd spelen op het VCS-terrein. TONEGIDO verloor deze wedstrijd met 2-0 waardoor voor Voorburgers wederom degradeerden naar de 4e Klasse.

Seizoen 1971-1972

Op de Algemene Ledenvergadering van 25 juni 1971 werd het bestuur van TONEGIDO als volgt samengesteld: T.Groen (voorzitter), Mw. C.Kavelaars (secretaresse), P.Bruyns (penningmeester), A.Philipsen (2e voorzitter), W.Thoms (2e secretaris), C.Grootveld (2e penningmeester) en C.Kragt (commissaris). TONEGIDO had aan het begin van dit seizoen 453 leden waaronder 166 senioren-leden ( 39 niet spelend), 250 junioren en 37 zaterdagmiddag-senioren.

Voor het seizoen 1971-1972 schreef het bestuur negen zondagsenioren-elftallen en drie zaterdagsenioren-elftallen in voor de competitie.

De zaterdag 1 kwam dit seizoen uit in de 2e Klasse A van de HVB en moest het hierin opnemen tegen; Alto, ANWB, Bizon, Blauw Zwart, Escher Boys, GONA, KSD, OSZ, PZH, SML’46 en Verburch.

De 2e Klasse van de HVB was voor de zaterdagvoetballers van TONEGIDO duidelijk te hoog gegrepen. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist men er namelijk slechts 1 in winst om te zetten, 1 gelijk te spelen en werd er maar liefst 20x verloren. Met slechts 3 punten, en een doelsaldo van 17 voor en 99 tegen, eindigde TONEGIDO dan ook op de laatste positie van de ranglijst. Degraderen kon niet meer want inmiddels was de 3e Klasse van de HVB opgeheven en zodoende speelde TONEGIDO 1 al in de kelder van het zaterdagvoetbal.

Het vlaggenschip van TONEGIDO werd in het seizoen 1971-1972 ingedeeld in de 4e Klasse D van de KNVB van het zondagvoetbal en ontmoette daarin; Aeolus, Cromvliet, sv Den Hoorn, DSO, Excelsior’20, GDS, De Ooievaars, Schiedam, SMV, VFC en Wippolder.

Uiteindelijk eindigde de zondag 1 op een vierde plaats van onderen in de 4e Klasse D, met 17 punten uit 22 wedstrijden (5x winst, 7x gelijk en 10x verlies) en de doelcijfers van 16-29. Dus dat betekende dat men gemiddeld nog niet eens één goal per wedstrijd scoorde!

Het tweede elftal wist zich ook op een wonderbaarlijke manier te handhaven voor de res. 3e Klasse met een puntje voorsprong op GDA 2. Het derde elftal eindigde in de middenmoot van de res. Hoofdklasse HVB en het vierde elftal werd kampioen in de res. 2e Klasse HVB.
Bij de jeugd werd er dit seizoen twee A-, drie B-, vier C-elftallen ingeschreven en ook nog eens zes pupillen- en twee welpen-teams.

Seizoen 1972-1973

Aan het begin van seizoen 1972-1973 telde TONEGIDO 441 leden, waaronder 177 senioren, 230 junioren en 34 zaterdagmiddag-junioren. Het werd een slecht seizoen voor de club.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Full Speed, GDS, HMSH, Moordrecht, Quick Steps, RAVA, Schiedam, Spoorwijk, TONEGIDO, Waddinxveen en Wippolder.

Het eerste elftal wist zich dit seizoen ternauwernood voor de KNVB te handhaven.  Van de 22 competitiewedstrijden wisten de Voorburgers er 6 in winst om te zetten, werd er 6 x gelijk gespeeld en 10 x verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 22-30, eindigde TONEGIDO, samen met Waddinxveen, op de laatste positie van de 4e Klasse C. Door de beslissingswedstrijd voor degradatie tegen Waddinxveen, op het terrein van DSO in Zoetermeer, ternauwernood met 2-1 te winnen bleef TONEGIDO vierdeklasser.

Het tweede-, derde- en vijfde-elftal degradeerden. Slechts het zevende elftal werd dit seizoen kampioen.

Bij de zaterdagmiddag-senioren werden nog maar twee- in plaats van drie elftallen ingeschreven.

Seizoen 1973-1974

TONEGIDO ging het seizoen 1973-1974 in met 203 senioren (58 niet spelend), 206 junioren en 29 zaterdagmiddag-leden. In totaal dus 438 leden onderverdeeld in 9 seniorenelftallen op zondag, 2 seniorenelftallen op zaterdag, 2 A-junioren elftallen, 3 B-junioren, 4 C-junioren, 5 pupillen en 2 welpen-elftallen.

Het werd een verenigingsjaar waarin nogal wat gebeurde. Er werd een dames-trimclub opgericht, alle velden werden voorzien van nieuwe drainage, er kwamen nieuwe hekken bij de ingangen, er werden reclameborden langs veld 1 geplaatst, nieuwe dug-outs, een stenen huisje bij de ingang voor de kaartverkoop en last but not least, de nieuwe lichtinstallatie op veld 4 werd door eigen leden aangebracht, waarbij o.a. Frits Groen enorm veel werk verzette.
Het 50-jarig jubileum van TONEGIDO werd groots gevierd. Eerst werd er een receptie en grote reünie georganiseerd in “De Drievliet”. Vervolgens een spetterende feestavond in Amacitia, waar een geweldig showprogramma werd gepresenteerd gevolgd door dansen tot in de kleine uurtjes. Op 12 mei 1974 volgde de Ere-wedstrijd tussen TONEGIDO 1 en de Oud-internationals, waarbij ruim 1500 toeschouwers een leuke wedstrijd zagen die in een 4-4 gelijkspel eindigde. Als afsluiting van het jubileumjaar werd er op 9 juni 1974 een familiedag georganiseerd, waarbij alle leden van TONEGIDO een onderling toernooi speelden. Deze dag was zo geslaagd dat deze familiedag een jaarlijks wederkerend evenement werd.

Er werd dit seizoen natuurlijk ook nog gevoetbald. In het seizoen 1973-1974 kwam TONEGIDO 1 uit in de zondag 4e Klasse B met daarin de volgende tegenstanders: Alphen, Archipel, Delft, Excelsior’20, HMSH, Oranjeplein, Paraat, De Postduiven, Spoorwijk, VVP en Westerkwartier.
Het eerste elftal van TONEGIDO dit seizoen met staande v.l.n.r: S. Gijben, W. Thoms, W. Omlo, R. Kuppers, A. Mesters, M. van Lochem en trainer Peter Hoet. Zittend v.l.n.r: P. v.d. Laar (grensrechter), H. Beeren, K. Blaser, W. Kruize, G. van Tongeren en R. Thoms.

De prestaties van het vlaggenschip waren dit seizoen gelukkig beter dan vorig seizoen. ……….

Het tweede elftal, dat naar de res. Hoofdklasse HVB was gedegradeerd, streed weer om promotie naar de KNVB maar moest op het laatst het loodje leggen tegen Texas/DHB. Het vijfde elftal van TONEGIDO (de veteranen) maakte dit seizoen meer dan 100 doelpunten en werd kampioen.

In maart 1974 kreeg TONEGIDO rindelijk groen licht van diverse instanties om aanvang te mogen maken van de bouw van een nieuwe kantine.

Het Jan Havenaar-toernooi werd op zaterdag 1 juni 1974 voor de twaalfde maal gehouden. Dit toernooi voor jeugdspelers van 16 tot 19 jaar was inmiddels, na het ADO-jeugdtoernooi, uitgegroeid tot het bekendste evenement  op voetbalgebied in de Haagse regio. De finale werd een Belgische gelegenheid Hoogstraten tegen Arendonk. Uiteindelijk mocht de inmiddels 80-jarige Jan Havenaar de enorme wisselbeker voor de tweede maal aan Hoogstraten uitreiken.

Seizoen 1974-1975

Tijdens het seizoen 1974-1975 werd het bestuur van TONEGIDO teruggebracht van negen tot zeven personen. Dit zevental bestond uit J.van Thuijl (voorzitter), W.C.Thoms (secretaris), T.W.Groen (penningmeester), J.Bentvelzen, A.Phillipsen, F.Vis en C.Zoon. Dit waren de dappere mannen die het aandurfden om met slechts 30.000 gulden in kas de Stichting van een nieuw clubgebouw voor te stellen. En met succes!

Het duurde van 1966 t/m 1974 toen uiteindelijk het vierde ontwerp van de nieuwbouw werd goedgekeurd. Dit kwam ook omdat pas in 1974 bekend was geworden dat het terrein waar TONEGIDO op speelde door de gemeente definitief voor sportdoeleinden werden bestemd. Eindelijk kon in februari 1975 met de bouw van het nieuwe clubhuis worden begonnen. Op 1 juni 1975 werd officieel de eerste steen gelegd door de heer T.W.Groen (penningmeester) en mevrouw C.Kavelaars-van Beek.


De “eerste steen” wordt gelegd op 1 juni 1975

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1974-1975 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Archipel, BMT, Delfia, DoCos, PDK, SJC, Spoorwijk,Steeds Voorwaarts, TONEGIDO, Voorburg en Wippolder.

Heeft eerste elftal van TONEGIDO wist zich dit seizoen met veel pijn en moeite te handhaven. De formatie van trainer Peter Hoet leefde lange tijd tussen hoop en vrees of handhaving in de KNVB gerealiseerd zou kunnen worden. Dit lukte dus ook door in de laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen Delfia, gelijk te spelen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 4 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 15 punten en een doelsaldo van 20 voor en 29 tegen eindigde TONEGIDO op de voorlaatste positie van de ranglijst. Alleen degradant Wippolder (14 punten) deed het nog slechter.

Aan het einde van het seizoen verdween trainer Peter Hoet definitief van het TONEGIDO-complex.

Het zesde en achtste elftal van TONEGIDO werden dit seizoen kampioen.

Seizoen 1975-1976

TONEGIDO was in de laatste jaren enorm in de breedte gegroeid waarbij de kwaliteit de overhand had gekregen. De grote toeloop van meest jongere spelers was mede het gevolg van het goed functioneren van het jeugdbestuur.

De training van de selectie was dit seizoen overgenomen door trainer Jan Wessel. Ook dit seizoen ging het qua prestaties niet echt geweldig bij TONEGIDO 1, door een overwinning thuis op GDA speelde het eerste elftal zich op het nippertje wederom “veilig”.

Het belangrijkste gebeuren tijdens dit seizoen was natuurlijk de opening van het nieuwe clubgebouw. Op zaterdag 13 december 1975 werd het fraaie clubgebouw, ook wel in Voorburg “het voetbalpaleis” genoemd, officieel geopend door de Voorburgse wethouder van cultuur en recreatie, drs. F.P.Thomassen. De wethouder had het zelfs in zijn speech over een landhuis dat hij in de wijde omgeving nog niet had gezien. De opening werd vervolgens verricht door een door voorzitter Van Thuijl aangereikte “King-size” sleutel.

Het op 13 december 1975 in gebruik genomen clubgebouw van VSV TONEGIDO aan de Rodelaan.

Het clubgebouw van TONEGIDO bestond niet alleen uit een kantine maar was een compleet “centrum’ te noemen. Op de begane grond bevonden zich vijf kleedkamers met daarbij horende doucheruimten en twee scheidsrechters-kleedkamers, geheel modern ingericht en centraal verwarmd. Na de officiële opening door de wethouder, waarbij topscheidsrechter Charles Corver als ceremoniemeester optrad, was het clubgebouw ‘s-avonds vanaf 19.30 uur beschikbaar voor alle leden.

Seizoen 1976-1977

In dit seizoen verloor TONEGIDO twee goede vrienden die heel veel voor de club betekend hebben, n.l. Ere-voorzitter Geurt van Thuijl, jarenlang de bekwame leidsman van de vereniging, en door een tragisch ongeval TONEGIDO-lid Jan Mulder.

Verder ging het fantastisch met de vereniging. Bij aanvang van seizoen 1976-1977 overschreed het ledental bij TONEGIDO voor het eerst in de geschiedenis de 500!, waarvan meer dan 250 jeugdleden. De 6-jarige Dennis Nijsingh had de eer het 500ste lid te zijn.
In verband met deze groei werd het zittende bestuur uitgebreid met de heren P.Bruijns en J.van Roon. In eigen beheer werd er een tegelpad rond het veld aangelegd.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld; ASC, Bernardus, Concordia (D), Foreholte, Hoek van Holland, Oranje Blauw, PDK, SJC, TONEGIDO, sv Voorburg, VVP en VVSB.

De training van de selectie werd dit seizoen verzorgd door Cees Hage. Na de aanmeldingen van een aantal prominente voetballers bij TONEGIDO waren de verwachtingen van het eerste elftal hoog gespannen. Al met al vielen de prestaties achteraf toch wat tegen. Het eerste elftal begon nog wel goed aan de competitie maar na het verlies tegen sv Voorburg kwam men in een “dip”. Toen echter de laatste vier competitiewedstrijden nog in winst werden omgezet eindigde men uiteindelijk op een derde plaats in de 4e Klasse A. Van de 22 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er 11 te winnen, 5 gelijk te spelen en 6 te verliezen. Hiermee behaalde men 27 punten en een doelgemiddelde van 42 voor en 29 tegen.
Na één seizoen trainer van TONEGIDO te zijn geweest besloot Cees Hage zijn contract niet te verlengen.

TONEGIDO-spits Ruud Staas werd dit seizoen winnaar het dagblad “Het Binnenhof” Topscorersklassement. Ruud Staas scoorde voor TONEGIDO 18 keer in de competitie. Wim Thoms speelde overigens dit seizoen zijn 500ste wedstrijd in TONEGIDO 1. In het seizoen 1963-1964 speelde Thoms als 17-jarige zijn eerste wedstrijd in de hoofdmacht. Voor aanvang van de wedstrijd tegen Oranje Blauw werd Wim Thoms dan ook in het zonnetje gezet. Zo ontving hij o.a. uit handen van TONEGIDO-voorzitter Joop Thuil een fraaie klok.

Seizoen 1977-1978

De heer J.van Thuijl droeg aan het begin van dit seizoen de voorzittershamer over aan de heer A.Pul, maar moest deze hamer na enkele maanden weer ter hand nemen omdat de gezondheidstoestand van de heer Pul dit tijdelijk nodig maakte. De heer W.F.Meijer werd aan het bestuur toegevoegd. De heer T.W.Groen was na vele jaren uit het bestuur gestapt. Zijn inzet en kennis waren voor de vereniging van onschatbare waarde geweest.

Op het trainingsveld van TONEGIDO kwamen nieuwe lichtmasten. Joop Bentvelzen, bestuurslid, begeleider van het eerste elftal, actief voor de de elftalcommissie en verder druk met onderhoudszaken, vond ook hiervoor nog tijd om te helpen met de lichtmasten.

De zaterdag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: BSC’68, CWP, Graaf Willem II VAC, Hoek van Holland, Marine, MVO’72, NSEM, PGS, PZH, Quick Steps en TONEGIDO.

>

De zondag 1 van TONEGIDO werd ingedeeld in de 4e Klasse B van de KNVB met daarin als tegenstanders: Alphen, ASC, BMT, De Flamingo’s, Paraat, Postalia, Randstad Sport, Sint Bernardus, SVLV, UDO en De Valkeniers.

Jan de Jong was voor dit seizoen aangesteld als nieuwe trainer voor de A-selectie. De Voorburgse trainer deed het in de eerste seizoenshelft uitstekend want tijdens de winterstop stond TONEGIDO bovenaan de ranglijst van de 4e Klasse B. Ook na de winterstop stond de Voorburgse club regelmatig aan kop maar de concurrentie was groot. In april 1978, juist tijdens de belangrijkste fase van de competitie ging het helaas toch mis met TONEGIDO. Na het 2-1 verlies in Voorschoten tegen SVLV verspeelde de formatie van trainer De Jong de koppositie en op de voorlaatste speeldag ging het wederom mis toen TONEGIDO uit verloor bij Postalia. Door dit resultaat werd Postalia met 29 punten kampioen.
TONEGIDO wist van de 22 competitiewedstrijden er 10 te winnen, 7 gelijk te spelen en 5 te verliezen. Met 27 punten en een doelsaldo van 42 voor en 20 tegen eindigde men op de derde positie van de ranglijst. SVLV eindigde met 28 punten op de tweede plaats.

TONEGIDO zat dit seizoen sowieso in een enorme flow wat halverwege de competitie stonden van de elf seniorenelftallen er vijf bovenaan, n.l. het 1e, 2e, 3e, 4e en het 7e elftal. Helaas wist alleen het tweede elftal aan het einde van het seizoen het kampioenschap binnen te halen.

Met de jeugd ging het ook grandioos. Aan het begin van seizoen 1977-1978 waren de jeugdelftallen gegroeid naar maar liefst twintig, te weten 3 A, 3 B, 3 C, 5 pupillen, 4 welpen en 2 mini’s. B1 werd dit seizoen kampioen met 35 punten uit 18 wedstrijden.

Seizoen 1978-1979

Het nieuwe bestuur van TONEGIDO bestond dit seizoen uit: W.F.Meijer (voorzitter), W.C.Thoms (secretaris), C.Kragt (penningmeester), en J.Bentvelzen, J.Blokpoel, mevrouw C.Kavelaars-van Beek, M.Nelissen, J.v.Roon en L.Zandbergen. Dit nieuwe bestuur kreeg meteen voor elkaar dat er naast het hoofdveld, een nieuw trainingsveld / speelveld aangelegd mocht worden. De heer Joop Bentvelzen werd overigens tot Ere-lid benoemd.

Qua prestaties werd het ook een merkwaardig seizoen voor de Voorburgse club. Het tweede elftal degradeerde dit seizoen namelijk weer naar de reserve 4e Klasse.

In het seizoen 1978-1979 werd de zondag 1 van TONEGIDO ingedeeld in de 4e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders: BMT, Concordia, DONK, DSO, GSV, Moerkapelle, Moordrecht, RKSVM, UNIO, VVP en WSE.

Vergeleken met de resultaten van het tweede elftal ging het met vlaggenschip van TONEGIDO dit seizoen stukken beter! Twee seizoenen achtereen had men net naast de hoofdprijs gegrepen en dus behoorden de “discipelen” van trainer Jan de Jong en elftalleider Joop Bentvelzen ook dit keer tot de favorieten voor de titel in de 4e Klasse C.

Zoals dus verwacht begon TONEGIDO uitstekend aan de competitie en pakte meteen de koppositie. Echter na een gelijkspel bij WSE (1-1) en een thuisnederlaag tegen VVP (0-2) moest men de koppositie overlaten aan GSV. Nog in de eerste seizoenshelft stond de zware thuiswedstrijd tegen koploper GSV op het programma. GSV had ondertussen al 4 punten meer dan TONEGIDO dus mochten de mannen van trainer De Jong verliezen dan miste men definitief de aansluiting met de koplopers en kon men voor de rest van de competitie op een zijspoor worden geschoven.
De fantastische oefenmeester van TONEGIDO had echter, met behulp van allerlei bereidwillige contactpersonen, de tegenstander uit Gouda enkele weken lang nauwkeurig laten observeren en zodoende zijn elftal op alles voorbereid. Dit wierp dan ook zijn vruchten af want door doelpunten van Bert van Elleswijk, Barend van Hijkoop en Rob van Elleswijk werd GSV, voor ruim 1000 toeschouwers, met 3-0 verslagen.

Tot en met november 1978 verliep de competitie vlot maar daarna volgde er een strenge winter en zodoende kwam de winterstop pas ten einde op de laatste zondag van maart 1979! Onder de meest onmogelijke koude weersomstandigheden werd er tijdens de winterstop ijverig doorgetraind en daarna ging er geen enkele wedstrijd meer verloren. TONEGIDO zat dus op rozen want met nog twee wedstrijden voor de boeg stonden de Voorburgers 3 punten voor op beide concurrenten UNIO en GSV. Bovendien moest de formatie van trainer Jan de Jong, bij een stand van 1-1, nog 35 minuten uitspelen ivm de gestaakte wedstrijd tegen Moerkapelle. Dee wedstrijd werd alsnog omgezet in een 2-1 overwinning.

Op zondag 20 mei 1979 werd het kampioenschap een feit toen TONEGIDO in Gouda bij DONK 0-0 speelde. Dit doelpuntloze gelijke spel was dus voldoende om de kampioensvlag in top te hijsen. Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Van der Berg brak het feest pas echt los. Er volgden bloemen, gelukwensen en tranen want na een afwezigheid van acht jaar keerde TONEGIDO weer terug naar de zondag 3e Klasse KNVB.
TONEGIDO 1 in seizoen 1978-1979 kampioen van de zondag 4e klasse C. De selectie bestond dit seizoen o.a. uit;  A. van Poeteren, Ray Kolf, Ton Bekkering, Henk van Mossel, Bert van Elleswijk, John Koole, Kees Jan Klein, Barend van Hijkoop, Jacques Mulders, A. Eerhard, Ed Schouten, Oscar Borst, Rob van Elleswijk, Toon Beeren, Leo de Caluwé, Rene van Elleswijk en Hans Edelman. De technische staf bestond uit Jan de Jong (trainer), Joop Bentvelzen (leider), Wim Thoms (grensrechter) en H. Pelgrim (verzorger).

De Voorburgse sportwethouder Hans Schouten bood ophet veld, namens de gemeente Voorburg, de kampioenen een groot bloemstuk aan. Na de traditionele foto’s verdween de aanhang van TONEGIDO naar de Rodelaan om zich op te maken voor een groot feestelijk ontvangst.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 9 gelijk gespeeld en 2 verloren. Hiermee behaalden de Voorburgers 31 punten en een doelsaldo van 36 voor en 14 tegen.

Nog meer prachtig nieuws dit seizoen want de A1 van TONEGIDO werd winnaar van haar eigen internationale Jan Havenaar-toernooi door in de finale Scheveningen met 3-1 te verslaan. Sinds het begin van het Jan Havenaartoernooi (1963) was het de tweede keer dat TONEGIDO de wisselbeker won.

Seizoen 1979-1980

Eind juli 1979 kon TONEGIDO voor het eerst gebruik maken van het aangelegde veld achter het hoofdveld, gelegen aan de Dr.Beguinlaan. Het hoofdveld werd verrijkt met een groot aantal reclameborden en “ballenvangers”, waardoor het complex er nog mooier bijlag. In het bestuur van TONEGIDO werd dit seizoen M.Nelissen vervangen door H.F. Vis en de nieuwe statuten en Huishoudelijk Regelement werden goedgekeurd. Ook werden de Kerst- en Paasklaverjasdrives weer in ere hersteld. Het nieuwe veld kon eindelijk in gebruik worden genomen en dat kwam de andere velden alleen maar ten goede.

Aan het einde van het seizoen 1978-1979 werd er bij TONEGIDO een ledenstop ingevoerd. Hier was de zaterdagafdeling het totaal niet mee eens en een groot gedeelte van deze selectie besloot de club te verlaten. Hierdoor kwam er per seizoen 1979-1980 een einde aan het zaterdagmiddag voetbal voor senioren. Voor veel leden, maar vooral voor Jan Meinesz die zich 28 jaar lang met hart en ziel had ingezet voor de zaterdagafdeling, was dit een trieste affaire.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: Full Speed, HMSH, Naaldwijk, De Postduiven, RFC, Rijswijk, Scheveningen, Sliedrecht, SMV, TONEGIDO, VELO en Vredenburch.

TONEGIDO verraste dit jaar door in het eerste seizoen na de promotie naar de 3e Klasse achter kampioen Sliedrecht (34 punten) op de tweede plaats te eindigen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er dit seizoen 9 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en slechts 3 keer verloren. Hiermee behaalde men 28 punten, en een doelgemiddelde van 38 voor en 25 tegen.

Seizoen 1980-1981

De zondag 3e Klasse A van de KNVB bestond in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs; sv Den Hoorn, Delfia, DSO, HBS, Hillegom, LFC, Quick, Rijswijk, SJC, Teylingen, TONEGIDO en VVSB.

De formatie van trainer Jan de Jong bestond o.a. uit: Jack Mulder (keeper), Paul van Oosten, John Koole, Ton Bekkering, Hans Verhagen, Jaap Neijburg, Aad Eerdhardt, Andy Arnold, Gerrit Schotte, Kees de Jong, Leo Caluwé (aanvoerder), Leo Bentvelzen, Andy Arnold, Bert van Elleswijk, Martin Zandbergen, Frits de Bruin, Luuk de Leede en Jan Blom. Leider was Joop Bentvelzen, verzorger Frans Evers en grensrechter Wim Thoms.

Voor aanvang van de competitie speelde TONEGIDO aan de Rodelaan een vriendschappelijke wedstrijd tegen FC Den Haag. Door doelpunten van Henk van Leeuwen (2x), Aad Mansveld, Roger Albertsen en een eigen doelpunt van Leo de Caluwé won FC Den Haag met 1-5. Het enige doelpunt van TONEGIDO werd gescoord door Andy Arnold.

Het eerste elftal begon dit seizoen hoopvol aan de competitie in de 3e Klasse A. Uit de eerste drie wedstrijden werden vijf punten behaald. Na de uitwedstrijd tegen HBS volgde er echter een geweldige inzinking en werden er in zes wedstrijd vijf keer verloren en één keer gelijk gespeeld. Maar na de winterstop presteerde het team van trainer Jan de Jong weer uitstekend en werden er uit de laatste elf wedstrijden maar liefst 19 punten behaald. Dit was niet genoeg om kampioen SJC nog in te halen maar wel voldoende om samen met Den Hoorn op een derde plaats te eindigen.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 7 verloren. Hiermee behaalde TONEGIDO 24 punten en een doelsaldo van 27 voor en 29 tegen. 

Ton Bekkering werd voor aanvang van de laatste competitiewedstrijd tegen Rijswijk gehuldigd voor 250 wedstrijden in de hoofdmacht van TONEGIDO.

Het derde elftal van TONEGIDO promoveerde na dit seizoen naar de res. 1e Klasse. Met maar liefst 38 punten uit 21 wedstrijden presteerde men waar de hele club op hoopte.

Seizoen 1981-1982

Mevrouw C.G.Kavelaars-Van Beek werd dit seizoen met algemene stemmen tot “Ere-lid” van TONEGIDO benoemd.

Met de jeugd ging het ook prima, liefst 19 jeugdteams werden er voor dit seizoen ingeschreven.

In het seizoen 1981-1982 was de zondag 3e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: ADO, Celeritas, HBS, LDWS, LFC, Oranjeplein, Quick, Rijswijk, TONEGIDO, UDO, Vredenburch en VVSB.

Het eerste elftal van TONEGIDO bengelde bij aanvang van de vorstperiode onderaan in de 3e Klasse A maar eindigde, na een geweldige eindspurt, uiteindelijk achter kampioen ADO (35 punten) en Quick (27) op een met UDO gedeelde derde plaats. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 7 verloren. Hiermee behaalde de formatie van trainer Jan de Jong 25 punten en een doelsaldo van 37 voor en 27 tegen.

Het tweede elftal belandde, ondanks de hoge verwachtingen, in de middenmoot.

Het complex aan de Rodelaan met links het hoofdveld, rechts de Rodelaan.

De twintigste editie van het Jan Havenaar-toernooi werd gewonnen door de A1 van Svv Scheveningen. Hajo Vis besloot na dit toernooi dat het na 15 jaar  (12 jaar jeugdsecretaris en 3 jaar jeugdvoorzitter) in het jeugdbestuur te hebben gezeten wel welletjes was en verliet hiermee de jeugdafdeling van TONEGIDO. Dick Muys volgde Hajo Vis als jeugdvoorzitter op.

Seizoen 1982-1983

>

Met wederom trainer Jan de Jong voor voor de groep, mocht het eerste elftal van TONEGIDO dit seizoen in de zondag 3e klasse A de degens kruisen met; Celeritas, HBS, HMSH, HVV, LFC, Quick, RKAVV, Rijswijk, UDO, Vredenburch en VVSB.

Het eerste elftal begon wederom matig aan het seizoen. Na 16 wedstrijden had men 15 punten verzameld en was men nog lang niet “veilig”. Maar dan komt er weer een eindspurt, uit tegen kampioengegadigde HVV won men met 0-3, thuis tegen LFC met 3-0 en dan uit tegen de uiteindelijke kampioen RKAVV 3-5 (na 3-0 achter gestaan te hebben).

O.a. door deze prachtige resultaten eindigde TONEGIDO achter kampioen RKAVV (32 punten) en HVV (26 punten) op een verdienstelijke 3e plaats in de 3e Klasse A. Van  de 22 competitiewedstrijden wist men er 8 te winnen, 9 gelijk te spelen en werd er 5x verloren. Hiermee behaalde de Voorburgse club 25 punten en een doelsaldo van 37 voor en 26 tegen.

Seizoen 1983-1984

>

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 1983-1984 in de zondag 3e Klasse A zag er als volgt uit: BTC, Celeritas, DoCoS, GDS, HVV, LFC, Quick, RKDEO, Schipluiden, TONEGIDO, UDO en VVSB.

Het vlaggenschip van TONEGIDO zien we in dit seizoen voor het eerst met shirtreclame (“CAT”) voetballen. De formatie van trainer Jan de Jong kende weer een uitstekende eerste seizoenshelft waarbij met regelmatig de eerste plaats van de 3e Klasse A bezette. Na 14 speelrondes was TONEGIDO met 18 punten nog steeds de koploper, gevolgd door Quick (17 uit 12), LFC (17 uit 14) en RKDEO (16 uit 14). Het werd dus ongekend spannend in de laatste maanden van het seizoen. Geheel onverwacht liet TONEGIDO juist tegen de degradatiekandidaten VVSB (1-2 verlies) en BTC (ook 1-2 verlies) hele dure punten liggen. Sterker nog, door deze nederlagen haakte de formtaie van trainer De Jong defintief af in de strijd om het kampioenschap.

Uiteindelijk zou TONEGIDO van de 22 competitiewedstrijden er 8 winnen, 10 gelijk spelen en 4 verliezen. Met 26 punten en een doelsaldo van 38 voor en 29 tegen eindigde men op de derde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen Quick (31 punten) en LFC (28).

Seizoen 1984-1985

Door de hoofdzakelijke forse dosis zelfwerkzaamheid van de eigen leden, realiseerde de Voorburgse voetbalvereniging zich eind 1984 een splinternieuwe sporthal op haar complex Damsight. Tijdens de barre winterperiode konden de allerjongste tot en met de seniorenteams gebruik maken van de nieuwe hal die was voorzien van kunstgras.

Ook in dit seizoen kwam TONEGIDO uit in de zondag 3e Klasse A van de KNVB en hierin trof men de volgende tegenstanders: Celeritas, DoCoS, DOSR, HVV, Laakkwartier, LFC, Lisse, UDO, VCS, VELO en VVSB.

Door in eind augustus het allereerste “Heuveltoernooi” van RKAVV te winnen begon het seizoen voor trainer Jan de Jong en zijn manschappen meteen goed. Op 21 augustus 1984 knikkerde TONEGIDO ook nog eens FC Den Haag 2 uit het bekertoernooi door de reserveprofs met 2-1 te verslaan. Ton Bekkering en Ton van den Berg maakten de doelpunten namens TONEGIDO.

Na de promotie uit de 4e Klasse (in 1979) had TONEGIDO steeds in de kop van de 3e Klasse meegedraaid maar tot vijf keer toe moest men een concurrent voor laten gaan en zag men achtereenvolgens Sliedrecht, ADO, SJC, RKAVV en Quick doorgaan naar de 2e Klasse. Dit seizoen zou het dan eindelijk wel gaan lukken!

Na een ietwat stroef begin liet TONEGIDO in de eerste seizoenshelft duidelijk zien dat men nu volop voor het kampioenschap ging. Op 16 december, tijdens de laatste wedstrijd voor de winterstop, stond de lastige uitwedstrijd tegen concurrent HVV op het programma. Door HVV in eigen huis met 0-2 te verslaan ging TONEGIDO dan ook fier aan kop de winterstop in.

Ook na de winterstop bleef TONEGIDO de ranglijst aanvoeren met als VCS nog de enige overgebleven concurrent. Na een langdurige tweestrijd om het kampioenschap tussen VCS en TONEGIDO was het op zondag 19 mei 1985 eindelijk zover, het felbegeerde kampioenschap in de 3e Klasse A werd voor TONEGIDO een feit. De laatste klip (FC Lisse) was omzeild (1-2) en hiermee mocht de Voorburgse club zich voor het eerst in de geschiedenis zich tweedeklasser noemen.

De opstelling van TONEGIDO in deze kampioenswedstrijd was als volgt; Paul van Bentveld (keeper), P. de Bruin, Cees Rehling, Leede. John Koole, Gerrit Schotte, Paul van Oosten, Dick de Bruin (Jan de Jong jr.), Ton van der Berg, Cees de Jong en Ton Bekkering.

In deze kampioenswedstrijd kwam het team van trainer Jan de Jong kwam al na zeven minuten op een 0-1 voorsprong door een benutte strafschop van Ton Bekkering. Dezelfde Bekkering zorgde halverwege de tweede helft voor de bevrijding door de 0-2 op het scorebord te schieten. Vlak voor tijd kwam FC Lisse nog op 1-2 maar daar bleef het bij en dat betekende dat de Voorburgers met twee punten voorsprong op VCS het kampioenschap mochten begroeten.
De namen van de kampioenschap foto van TONEGIDO zijn van links naar rechts en van boven naar beneden; Leo de Boer (reserve keeper), Ton Philipsen Leider 1e elftal, Luik de Leede (rechtsback), Wim Thoms (grensrechter), Jack van Lochem, Hans van Kempen, John Koolen, Cees Rehling, Dirk Kragt, Joop Bentvelzen, Dick de Bruin, Charles Corver, Ton van der Berg, Frits de Bruin, Paul van Bentveld, Paul van Oosten, Gerrit Schotte, Jan de Jong (trainer), Jan de Jong jr, Fred Meier (voorzitter), Leonie Bekkering en Frans Evers (verzorger). Foto en info gekregen van Dick de Bruin.

In jubelstemming vertrok vervolgens iedereen die TONEGIDO lief had naar de Rodelaan te Voorburg alwaar tot in de kleine uurtjes werd doorgefeest. Tijdens het “open huis” kwamen tal van prominenten de vereniging feliciteren. Onder hen waren o.a. Burgemeester Eenhoorn en wethouder Giebels. Daarnaast waren er uiteraard volop vertegenwoordigers uit de voetbalwereld, die van de gelegenheid gebruik maakte om de kampioen te feliciteren. Trainer Jan de Jong vertelde in zijn speech dat er vandaag historie was geschreven omdat, voor het eerst in het 61-jarig bestaan van TONEGIDO, het eerste elftal in de 2e Klasse van de KNVB ging voetballen.

Van de 22 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er maar liefst 16 te winnen, 5 gelijk te spelen en 1 te verliezen. Hiermee behaalde men 37 punten en een doelsaldo van 52 voor en 14 tegen. Dat TONEGIDO desondanks toch 37 punten nodig had om te kunnen promoveren was te wijten aan ‘volger’ VCS, dat tot de laatste dag in de voetsporen bleef van de Voorburgers en zodoende de competitie 1984-1985 tot een uiterst spannende maakte. VCS was dus ook de enige club die TONEGIDO dit seizoen op een nederlaag trakteerde.

Het Internationale A-jeugd toernooi om de Jan Havenaar Bokaal werd dit seizoen op zaterdag 25 mei 1985 gewonnen door v.v. Zwarte Leeuw uit België.

Seizoen 1985-1986

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Den Hoorn, HMSH, LenS, Lugdunum, Quick (H), RKAVV, Roodenburg, TONEGIDO, Verburch, VIOS en Westlandia.

De selectie van trainer Jan de Jong bestond dit seizoen uit; Ton Bekkering, Paul Bentveld, Leo Bentvelzen, Ton van der Berg, Leo de Boer, Ferry Boers, Dick de Bruin, Frits de Bruin, Ton Buschgens, Johan Groen, Rene de Haas, Peter Hovingh, Cees de Jong, Jan de Jong jr, Hans van Kempen, Kees Jan Klein, Jan Jaap Kolleman, John Koole, Marcus Latten, Luuk de Leede, Jack van Lochem, Paul van Oosten, Cees Rehling, Eric Roos, Gerrit Schotte, Wilco van der Sloot en Joost Timmer.

Voor het eerst in haar bestaan kwam het vlaggenschip van TONEGIDO dus uit in de tweede klasse van de KNVB en deed dit uitstekend. Lange tijd mengde het team van trainer De Jong zich in de strijd om de koppositie. Op zondag 3 november1985 was bij de wedstrijd TONEGIDO tegen RKAVV de streekderby weer hersteld. TONEGIDO won uiteindelijk deze wedstrijd met 1-0 door een doelpunt van Paul van Oosten. Met het voetballen in de 2e Klasse werd bij TONEGIDO één ding wel duidelijk, de Voorburgers hadden het vooral tegen fysiek harde tegenstanders erg moeilijk.

De stand tijdens de winterstop was als volgt; 1. HMSH 19 punten uit 11 duels 2. Quick (17 uit 13), 3. Alphense Boys (16 uit 13) en 4. Tonegido (14 uit 11).
In de tweede seizoenshelft bleek HMSH ongenaakbaar en werd uiteindelijk met 35 punten kampioen. Met 26 punten (8x winst, 10x gelijk en 6x verlies) uit 24 duels en een doelsaldo van 38 voor en 30 tegen eindigde TONEGIDO toch nog ietwat teleurstellend op de zesde positie van de ranglijst.

Volkomen onverwacht besloot succesvol trainer Jan de Jong zijn doorlopende contract aan het einde van dit seizoen te laten ontbinden. De Jong was gewend om de selectie-elftallen naar zijn eigen inzicht samen te stellen maar na 9 jaar kwam daar verandering in. Het bestuur van TONEGIDO had immers besloten om daarvoor een technische commissie samen te stellen. Meningsverschillen met het bestuur over organisatorische zaken gaven de trainer de doorslag. Na een dienstverband van maar liefst negen seizoenen met TONEGIDO nam trainer Jan de Jong dus aan het einde van dit seizoen afscheid. Onder de hoede van De Jong steeg TONEGIDO van de vierde naar de tweede klasse van de KNVB.

<

Seizoen 1986-1987

Bij aanvang van het seizoen 1986-1987 voerde de VSV TONEGIDO een unieke actie bij het werven van nieuwe jeugdleden. Jongetjes die zich zouden aanmelden voor de jeugdelftallen onder de 10 jaar kregen een gratis voetbalshirt aangeboden. Bovendien behoefde men in het eerste seizoen slechts de helft van de contributie (44 gulden dus) te betalen. Onder de Voorburgse voetbalclubs was er sowieso veel concurrentie bij het jeugdvoetbal.

Het eerste elftal van TONEGIDO werd in het seizoen 1986-1987 ingedeeld in de zondag 2e Klasse A van de KNVB, met daarin als tegenstanders: Alphense Boys, Den Hoorn, Fortuna Vlaardingen, LenS, Lugdunum, Olympia, Quick, RKAVV, Roodenburg, VCS, Verburch en Westlandia.

Door de eerste vijf competitiewedstrijden op rij te winnen startte het team van de nieuwe trainer Geert van Vught uitstekend aan het seizoen. Op de zesde speeldag verloor TONEGIDO haar eerste punt door 2-2 (doelpunten Ton Bekkering en John Koole) gelijk te spelen tegen LenS. Pas op 2 november 1986 leed TONEGIDO haar eerste nederlaag door met 1-0 bij Westlandia te verliezen. Helaas voor de Voorburgers kwam na deze nederlaag het verval met de prestaties en zakte men uiteindelijk naar de middenmoot. Met 24 punten uit 24 duels eindigde TONEGIDO uiteindelijk op de zevende positie van de 2e Klasse A. RKAVV werd met 38 punten kampioen.

Op 30 april 1987, voor aanvang van de wedstrijd TONEGIDO – RKAVV (0-0) werd voorstopper John Koole gehuldigd voor zijn 250ste wedstrijd in TONEGIDO 1.

Aan het einde van het seizoen 1986-1987 zette Piet Groeneveld op 62-jarige leeftijd definitief een punt achter zijn actieve voetballoopbaan. De oud-international vierde zijn gloriejaren vooral bij FC Haarlem, waarin hij ook meermalen in het Nederlands Elftal acteerde. Na twintig jaar betaald voetbal kwam Piet bij TONEGIDO terecht waar hij de volgende twintig jaar, eerst als eerste-elftal speler en later bij de veteranen, doormaakte. Ter gelegenheid van zijn afscheid speelde Piet Groenenveld op zaterdag 9 mei 1987 nog één keer in het FC Haarlem-shirt tegen zijn makkers van TONEGIDO.

>

Seizoen 1987-1988

>

In het seizoen 1987-1988 was de zondag 2e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Den Hoorn, HOV, Lugdunum, Neptunus, Quick, Roodenburg, Rijswijk, TONEGIDO, VCS, Verburch, sv Voorburg en Westlandia.

De A-selectie van trainer Geert van Vugt bestond dit seizoen uit: Peter van der Laan (keeper), René de Haas, Bert van Elleswijk, John Koole, Frits de Bruin, Jansen, Marcus Latten, Joost Timmer, Kolf, Dick de Bruin, Dave Meijburg, Rainier Brunings, Hans van Kempen, Luuk de Leede, Fred de Bree (keeper), Cock van der Meer en Patrick van Ruyven.

Doelstelling van trainer Geert van Vught en zijn manschappen was dit seizoen handhaving in de 2e Klasse. Het werd allemaal nog krap aan want toen TONEGIDO op 10 april 1988 tegen Verburch tegen een kostbare 2-1 thuisnederlaag aanliep was de voorsprong op de drie degradatiekandidaten HOV, Quick en VCS teruggelopen tot slechts drie punten. Gelukkig werd het doel van trainer Van Vught in de 21e speelronde alsnog behaald na een 1-1 gelijkspel tegen koploper Roodenburg.

In totaal behaalde TONEGIDO dit seizoen 7 overwinningen, 8 gelijke spelen en werd er 9 keer verloren. Met 22 punten, en een doelsaldo van 28 voor en 35 tegen, eindigde men op de achtste positie van de ranglijst.

Trainer Geert van Vugt keerde aan het einde van dit seizoen TONEGIDO de rug toe. De Limburger, die naar Voorburg kwam na een aantal jaren de profs van VVV als hulptrainer te hebben bijgestaan, had een baan aangeboden gekregen in het zuiden van het land.

Al begin april 1988 besloot de gemeente alvast het hoofdveld van TONEGIDO om te ploegen zodat men zowel het veld als de drainage kon gaan renoveren. Vele teams van TONEGIDO moesten hierdoor bij thuiswedstrijden uitwijken naar de andere velden aan de Rodelaan of bij buurman DEVJO spelen.

Seizoen 1988-1989

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1988-1989 uit de volgende clubs samengesteld: Altior, Lugdunum, Quick (H), Roodenburg, Rijswijk, SFC, TONEGIDO, Velo, Verburch, Voorburg, VUC, Westlandia en Woerden.

Als opvolger van trainer Geert van Vugt had het bestuur van TONEGIDO Jan Hoos aangesteld. De A-selectie van trainer Hoos bestond uit: Peter van der Laan (keeper), Aniba, Richard van der Ark, Wilco van der Sloot, John Koole, Frank Dobbe, Luuk de Leede, Marcus Latten, Henk van Dorp, Ton van der Berg, Jeroen Corver, Rob van der Tas, Leo Benvelzen, Jack van Lochem, Joost Timmer, Patrick van Ruyven en Robert John Kruisland.

Zondag 23 oktober 1988 wordt in de statistieken van het vlaggenschip van TONEGIDO omschreven als “Het wonder van VUC”! Een citaat dat staat voor een verrassende maar desalniettemin zeer knappe 1-5 overwinning op het ooit zo grote Hsv VUC. Dit duel had sowieso al een extra tintje doordat TONEGIDO trainer Jan Hoos zeven jaar lang trainer was geweest van VUC en speler Henk van Dorp liefst negen jaar spelers van VUC 1 is geweest. Al met al werd het een zeer spannende competitie waarbij veel clubs aan elkaar gewaagd waren. Ook TONEGIDO speelde mee om het kampioenschap maar liet het vanaf 19 maart 1989 dre weken achter elkaar lelijk afweten door nederlagen tegen SFC (0-1), sv Voorburg (0-2) en Quick (5-1).

Uiteindelijk wist TONEGIDO van de 26 competitiewedstrijden er 11 in winst om te zetten, 8 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 30 punten en een doelsaldo van 40 voor en 33 tegen, eindigde men op de vierde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen sv Voorburg (32 punten), Quick (31) en Verburch (31). Hoe spannend het allemaal dit seizoen was bleek wel dat de nummer 10 op de eindranglijst (Roodenburg) 27 punten had behaald.

Seizoen 1989-1990

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1989-1990 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart,De Musschen, Oliveo, Overmaas, Quick (H), Rijswijk, Roodenburg, Spartaan’20, TONEGIDO, VELO, Verburch en VUC.

De versterkingen dit seizoen bij TONEGIDO waren vooral voorhoedespelers. Frank Vader maakte de overstap van RKAVV, Eduard van der Sar had geen contract gekregen bij Feyenoord en Melvin Tin Tjoem Lin kwam van Xerxes.

Na de uitstekende resultaten in de voorbereiding werd de formatie van trainer Jan Hoos meteen tot één van de titelkandidaten van de 2e Klasse A bestempeld, maar met zowel een 1-0 nederlaag tegen zowel Quick als VELO en een gelijkspel (1-1) bij Spartaan’20 kende TONEGIDO een valse competitiestart. Pas in de vierde speelronde wist TONEGIDO haar eerste overwinning te behalen door aan de Rodelaan Overmaas met 2-0 te verslaan. Vooral dankzij drie overwinningen in november / december was TONEGIDO tijdens de winterstop op slechts één punt achterstand van beide koplopers VELO en Verburch gekomen.

In de tweede seizoenshelft steeg het eerste elftal van TONEGIDO weer boven zichzelf uit met overwinningen op Spartaan’20 (4-1), Quick (3-1) en VELO (0-2). Na de overwinning op VELO zien we het team van trainer Jan Hoos voor het eerst in deze competitie met 20 punten uit 15 duels de ranglijst van de 2e Klasse A aanvoeren. Een smetje op deze prachtige serie overwinningen was de zeer verrassende 1-2 thuisnederlaag tegen de nummer laatst VUC. Maar meteen hierna herstelde TONEGIDO zich knap met overwinningen op achtereenvolgens Rijswijk (0-3), De Musschen (1-2), Overmaas (0-2), Roodenburg (2-0) en concurrent Verburch (0-1).

Met nog twee competitieronden voor de boeg was de stand bovenin de 2e Klasse A als volgt: 01- TONEGIDO 20-28, 02. Spartaan’20 20-26 en 03. Verburch 20-24. Je zou zeggen dat TONEGIDO de titel haast niet meer kon ontlopen. Op zondag 29 april 1990 zou TONEGIDO, in de thuiswedstrijd tegen Oliveo, kampioen kunnen worden. Helaas moest echter de champagne nog een weekje worden opgeborgen want na zelf met 4-1 van Oliveo te winnen bleek dat concurrent Spartaan’20 met 2-0 te sterk was voor De Musschen.

Op zondag 6 mei 1990 moest het dan gaan gebeuren! Op de laatste wedstrijddag van de competitiedag moest TONEGIDO uitspelen tegen Blauw-Zwart. De mannen van trainer Hoos hadden één probleem, Blauw-Zwart moest winnen om niet te degraderen!
In de 22e minuut kwam Blauw-Zwart op een 1-0 voorsprong maar nog geen vijf minuten later zette Tjin Tjoen Lim alweer de 1-1 op het scorebord. Het werd een zinderende wedstrijd waarin TONEGIDO het zwaar had maar ze hielden stand. Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Govers was het doel bereikt en kon het kampioensfeest beginnen!

Van de 22 competitiewedstrijden werden er 13 in winst omgezet, 5 gelijk gespeeld en slechts viermaal werd er verloren. Met 31 punten, en de doelcijfers 43 voor en 17 tegen, werd TONEGIDO met 2 punten voorsprong op Spartaan’20, kampioen van de 2e Klasse A.

<

Seizoen 1990-1991

>

Het vlaggenschip van TONEGIDO had tientallen jaren in de zondag 4e Klasse van de KNVB gespeeld. De laatste paar jaar is het onder het bewind van het bestuur, o.l.v, Wim Meijer, erg snel gegaan. In het seizoen 1990-1991 werd weer een stukje clubgeschiedenis geschreven want TONEGIDO acteerde voor de eerste keer in haar bestaan op eersteklasse-niveau.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1990-1991 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, EBOH, HMSH, Neptunus, Nieuwenhoorn, RVC, Sparta, SVW, TONEGIDO, Unitas, Verburch en sv Voorburg.

Op zondag 2 september 1990 debuteerde TONEGIDO uitstekend in de 1e Klasse door, voor ruim 1000 toeschouwers aan de Rodelaan, Verburch met 2-0 te verslaan. TONEGIDO-spits Eduard van der Star werd de matchwinnaar want met twee treffers nam hij de gehele Voorburgse productie voor zijn rekening. Ook de tweede wedstrijd op het één na hoogste niveau wist de formatie van trainer Jan Hoos tegen Unitas met 3-1 (doelpunten van Eduard van der Star, Frank vader en Melvin Tjin Tjoen Lim) te winnen. Voetballend had de formatie van trainer Hoos het dus wederom aardig voor elkaar maar vooral in de derby’s tegen HMSH, RVC en sv Voorburg kwam er meer kijken dan alleen mooi voetbal. Vooral de “burenruzie” op 11 november 1990 tegen sv Voorburg liep een tikje uit de hand. Wat voor zo’n 1500 toeschouwers aan de Prinses Mariannelaan een voetbalfeest had moeten worden liep uit op een ordinaire vertoning. Sv Voorburg – TONEGIDO (2-1) werd afgesloten met twee rode- en zes gele kaarten, schoppartijen en vele emoties. Na afloop van de wedstrijd moest de scheidsrechter zelfs onder begeleiding van vier bestuursleden van de kleedkamer naar de bestuurskamer worden gebracht. Toch zou debutant TONEGIDO in de eerste seizoenshelft betrekkelijk eenvoudig meedraaien in de top van de 1e Klasse B.

Echter toen TONEGIDO in de eerste wedstrijd na de winterstop (op 27 januari 1991) met 3-0 verloor bij RVC was het gat met koploper Alphense Boys inmiddels opgelopen naar vijf punten. Uiteindelijk zou TONEGIDO van de 22 competitiewedstrijden er 9 winnen, 5 gelijk spelen en 8 verliezen. Met 23 punten en een doelsaldo van 34 voor en 35 tegen eindigde men op de zesde positie van de ranglijst. Dit was achter kampioen Alphense Boys (35 punten), SVW (29), RVC (25), EBOH (25) en Unitas (24).

Overigens werd op zondag 5 mei 1991, voor aanvang van de derby TONEGIDO – sv Voorburg (uitslag 4-2) voorstopper John Koole door TONEGIDO-voorzitter Chris Kragt gehuldigd voor zijn 400e wedstrijd in het eerste elftal.

In maart 1991 won het eerste elftal van TONEGIDO de Sportprijs Voorburg vanwege de indrukwekkende opmars in het amateurvoetbal

<

Seizoen 1991-1992

In het seizoen 1991-1992 was de zondag 1e Klasse B van de KNVB als volgt samengesteld: EBOH, ‘s-Gravendeel, HMSH, Neptunus, RVC, Rijswijk, SVW, TONEGIDO, Unitas, UVS, sv Voorburg en Zwijndrecht.

In het vierde seizoen van trainer Jan Hoos waren nieuw in de selectie de voorheen sv Voorburg spelers Gerard Schultz, Paul van Melzen, Frits de Bruin en Pierre Schultz. Ook het door FC Den Haag begeerde 19 jarige talent Harry de Haas (ODB) wist TONEGIDO binnen te halen.
Seizoen 1991-1992 werd een zeer succesvol seizoen voor TONEGIDO, al zag dat er in de winterstop nog niet naar uit. Tijdens de winterstop had het team van trainer Jan Hoos slechts 11 punten uit 11 wedstrijden. Tijdens de winterstop wijzigde Hoos het tactische concept van zijn elftal en dat wierp zijn vruchten af. Een indrukwekkende serie wedstrijden zette de Voorburgse formatie op het juiste spoor en van de laatste 11 wedstrijden werden maar drie punten ingeleverd. De basis van het kampioenschap werd door een 1-2 overwinning bij de toenmalige koploper UVS gelegd. In de laatste competitiewedstrijd, thuis tegen het al gedegradeerde Neptunus, werd via een 6-1 (doelpunten van Rainier Brunings 2x, John Lopes Cruz 2x, Melvin Tjin Tjoen Lim en Gerard Schultz) overwinning het kampioenschap van de 1e Klasse B definitief binnen gehaald.

TONEGIDO 1 seizoen 1991-1992. Boven v.l.n.r. v.d. Toorn (broer van Dick,verzorger),  R.Bruinings,  D.de Koning, Gerard Schulz,  John Koole en Frits de Bruin. Midden Frank Dobbe, Joost Timmer, Pierre Schulz, Jeroen Corver, Peter v.d.Laan, Harry de Haas en Marcus Latten. Onder Ton Philipsen (leider), Wim Thoms (grensrechter), Melvin Tjin Tjoen Lim, John Lopez Cruz, Paul v.Melzen en Jan Hoos (trainer).

Van de 22 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er 13 te winnen, 4 gelijk te spelen en werd er 5x verloren. Hiermee behaalde de kampioen 30 punten en een doelsaldo van 41 voor en 18 tegen. Op de tweede plaats eindigde UVS met 28 punten en SVW (27) werd derde. Rainer Brunings werd met 9 doelpunten topscorer van TONEGIDO, gevolgd door Joost Timmer (7), John Lopes Cruz (5) en Frank Dobbe en Harry de Haas (beide 4).

Ook in het toernooi van de Haagsche Courant Cup liet TONEGIDO van zich horen. Via een 1-1 gelijkspel (en daarna winst door strafschoppen) tegen Delfia en een 2-1 overwinning op ADO werd door de kersverse Hoofdklasse de halve finale gehaald. Echter in die halve finale tegen DHC was de koek op en werd het 4-0 voor de Delftse club.

De succesvolle trainer Jan Hoos (twee Voorburgse titels in vier jaar), vertrok na dit seizoen naar VELO en werd opgevolgd door John Karelse.

Seizoen 1992-1993

De promotie van het vlaggenschip van TONEGIDO naar de Hoofdklasse betekende dat de club het één en ander op haar complex moest gaan aanpassen. Zo werd de bestuurskamer flink uitgebreid, de kleedkamer van de scheidsrechter groter gemaakt en een speciale cabine voor de pers op het balkon gebouwd. Ook de verruiming van het budget voor de A-selectie werd vergroot.

>

De seizoenstart van TONEGIDO was enigszins teleurstellend want nadat men op zondag 4 oktober 1992 voor eigen publiek met 1-3 verloor van Papendrecht was de Voorburgse club met 2 punten uit 5 wedstrijden hekkensluiter van de Hoofdklasse. Toch raakte trainer John Karelse niet in paniek en wijkte niet af van zijn aanvallende speelwijze.

In seizoen 1992-1993 eindigde TONEGIDO op de 5e plaats in de Hoofdklasse A met 26 punten uit 26 wedstrijden en de doelcijfers 40-42, en werd bovendien winnaar van een periodetitel.

Seizoen 1993-1994

>

Ook in dit seizoen speelde TONEGIDO 1 in de Hoofdklasse A met ditmaal als tegenstanders: Aalsmeer, ADO’20, ADO, AFC, Alphense Boys, DWV, EDO, Hollandia, Holland, OSV, Papendrecht, RCH en UVV.

Voor het tweede seizoen was John Karelse de trainer bij TONEGIDO. Nieuw bij de selectie waren dit seizoen Robin Knoester (van DHC), Marcel Tolsma (van UVS), Danny Hanique (van Groen Wit’58) en Arie van der Padt (van 3e Klasser Velsen-Noord).

Door het winnen van een periodetitel in het seizoen 1992-1993 had TONEGIDO zich voor dit seizoen geplaatst voor deelname aan het grote KNVB-beker toernooi. In de eerste ronde declasseerde TONEGIDO de amateurs van BVV Den Bosch. In Den Bosch werd het maar liefst 1-5 en TONEGIDO-spits Arie van der Padt deed direct van zich spreken door tweemaal te scoren.
Op 9 oktober moest TONEGIDO voor de tweede ronde van de KNVB-beker wederom naar Den Bosch om ditmaal tegen de profs van de plaatselijke FC aan te treden. De spelersbus werd gevolgd door nog drie supportersbussen, richting Den Bosch. Het was de eerste keer in het bestaan van TONEGIDO dat de club in een officiële wedstrijd tegen een betaald-voetbalclub speelde. Uiteindelijk werd het 3-0 voor FC Den Bosch maar vooral de eerste helft stalde TONEGIDO de show. Het was een gezellige en sfeervolle dag voor alle TONEGIDO-leden en spelers.

Een week later begonnen de mannen van trainer John Karelse flitsend aan de competitie. Thuis aan de Rodelaan werd Aalsmeer verslagen met 5-2 door doelpunten van v.d.Padt (2x), Hanique (2x) en Timmer. Bij ADO’20 wist TONEGIDO vervolgens fortuinlijk te winnen met 1-2 door goals van v.d.Star en v.d.Padt. De ambities van TONEGIDO en trainer Karelse logen er niet om dit seizoen want ook de volgende vier competitiewedstrijden op rij (TONEGIDO-OSV 2-1, Papendrecht-TONEGIDO 1-6, TONEGIDO-EDO 1-0 en Holland-TONEGIDO 1-3) werden gewonnen waardoor de club met 12 punten uit 6 wedstrijden bovenaan stond in de Hoofdklasse. Op zondag 24 oktober 1993 leed TONEGIDO haar eerste puntverlies door thuis met 2-2 (2x Arie v.d.Padt) gelijk te spelen tegen AFC.

Op zondag 31 oktober 1993 werd TONEGIDO de eerste periode-kampioen van de Hoofdklasse A. Voor ruim 1200 toeschouwers speelde het team van John Karels uit gelijk tegen het door Martin Jol getrainde ADO (1-1). Omdat Alphense Boys die dag van Hollandia won barstte het feest los. Na het winnen van deze periodetitel kreeg TONEGIDO een kleine terugval door de twee daarop volgende wedstrijden tegen DWV (1-1) en UVV (0-0) gelijk te spelen. Omdat de concurrentie ook punten morsten was de stand tijdens de winterstop bovenin als volgt: 1. TONEGIDO 10-16, 2. Hollandia 10-15, 3. ADO 11-15 en 4. OSV 10-13.

Na de winterstop volgde gelijk de topper tegen nummer twee Hollandia. Aan de Rodelaan werd het voor 1.000 toeschouwers 0-0. Een week later verpletterde de club RCH thuis met maar liefst 10-0. Arie van der Padt scoorde in deze wedstrijd maar liefst zes keer. De derde thuiswedstrijd op rij werd ook gewonnen (4-2 van UVV) en daarna volgde er een gelijkspel bij Alphense Boys (0-0). Op zondag 13 maart 1994 leed TONEGIDO haar eerste nederlaag van het seizoen. Bij OSV werd met 2-1 verloren. Vervolgens maakte TONEGIDO een uitstekende serie; Tegen Papendrecht (2-0), EDO (0-2), ADO’20 (4-3) en Holland (6-1) werd er gewonnen en uit bij Aalsmeer (1-1) en AFC (1-1) gelijk gespeeld. Echter op zondag 8 mei 1994 verloor TONEGIDO met maar liefst 5-0 bij Hollandia. Door deze nederlaag en de opmars van ADO stonden, met nog vier wedstrijden te gaan, TONEGIDO en ADO gezamelijk aan kop in de Hoodklasse A met 32 punten uit 22 wedstrijden. Vier dagen later, op donderdag 12 mei 1994, volgde de grote kraker TONEGIDO-ADO. Voor ruim 2.500 toeschouwers versloeg TONEGIDO in een ware voetbalhappening ADO met 2-1 door doelpunten van Joost Timmer en Arie van der Padt. Drie dagen later, op 15 mei, speelde het team van Karelse 1-1 gelijk bij DWV terwijl ADO thuis wel “gewoon” van UVV won waardoor het verschil weer was teruggebracht tot een punt. In het Pinksterweekend van 1994 moest het dan echt gaan gebeuren. Op zaterdag 21 mei stond TONEGIDO-Alphense Boys en Aalsmeer-ADO op het programma en op maandag 23 mei de laatste competitiewedstrijd RCH-TONEGIDO en ADO-ADO’20. TONEGIDO speelde op zaterdag 0-0 tegen Alphense Boys maar de vreugde kon niet op toen er vanuit Aalsmeer een telefoontje binnenkwam dat ADO met 2-1 had verloren. Op maandag 23 mei 1994 zette TONEGIDO de kroon op een prachtig seizoen door met 0-2 (2x Arie van der Padt) bij RCH te winnen. Een hoogtepunt in de geschiedenis van TONEGIDO had zich voltrokken.

De Voorburgse club was kampioen geworden in de Hoofdklasse A met 38 punten uit 26 wedstrijden, die tot stand kwamen door veertien overwinningen, tien gelijke spelen en slechts twee nederlagen. Het doelsaldo betrof deze competitie 59 voor en 27 tegen. De 22-jarige Arie van der Padt werd topscorer met 22 doelpunten en vertrok na dit seizoen naar Eredivisieclub Sparta. Harry de Haas maakte er 12, Joost Timmer 8, Danny Hanique 6, Robin Knoester 5, Eduard van der Star 3 en Marcel Tolsma, Erwin Lemmers en Gerard Schultz scoorden eenmaal.

Na dit slopende seizoen moest TONEGIDO echter nog verder in de Haagsche Courant Cup en samen met STEVO (kampioen Hoofdklasse B) en sv Meerssen (kampioen Hoofdklasse C) spelen om de Algehele Titel bij de zondagamateurs. Het seizoen ging echter als een nachtkaars uit want voor de H.C.Cup verloor TONEGIDO met 4-1 van Devjo en voor het Algehele kampioenschap behaalde de club slechts één punt.
Trainer John Karelse vertrok na dit seizoen naar v.v.Wilhelmus.

Seizoen 1994-1995

Op donderdagavond 22 september 1994 vond in het clubgebouw aan de Rodelaan de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering plaats waarin de taakverdeling van het bestuur van TONEGIDO als volgt werd vastgelegd: Chris Kragt (voorzitter), L. Hoogerdijk (penningmeester), W. Sasburg (secretaris en wedstrijdzaken senioren), C. Driel (2e voorzitter en zaalvoetbal), Mw. A. Martienus (2e secretaris), W. Thoms (2e penningmeester en kantinezaken), J. Bentvelzen (wedstrijdsecretaris 1e en 2e elftal), P. Moerman (wedstrijdsecretaris overige seniorenelftallen), C. Klaassen (jeugdafdeling), F. Smits (p.r.) en M. Jochemsen (ledenadministratie).

Op 4 februari 1995 kreeg het eerste elftal van TONEGIDO uit handen van burgemeester H.B. Eenhoorn de Sportprijs 1994 van de gemeente Voorburg overhandigd. In theater Tobbe kreeg TONEGIDO deze prijs als beloning voor het kampioenschap in de Hoofdklasse.

Het bestuur van de VSV TONEGIDO schreef voor dit seizoen 13 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie.

Indeling zondag Hoofdklasse A KNVB in seizoen 1994-1995 was als volgt: ADO, ADO’20, AFC, AFC’34, Alphense Boys, DHC, DWV, Holland, Hollandia, OSV, Papendrecht, TONEGIDO, UVS en UVV.

Halverwege het seizoen nam Melbi Raboen de werkzaamheden van trainer Frank Franken over.

In seizoen 1994-1995 eindigde TONEGIDO 1 op de 5e plaats in de Hoofdklasse A en speelde mee in de eerste ronde van de Amstelcup.

Seizoen 1995-1996

In het seizoen 1995-1996 werd er door de KNVB een nieuwe puntentelling ingevoerd. Een overwinning leverde tegenwoordig drie punten op i.p.v. twee.

In dit seizoen zien we TONEGIDO met 12 seniorenelftallen uitkomen op de zondag.

De zondag Hoofdklasse A was in het seizoen 1995-1996 uit de volgende clubs samengesteld: ADO, ADO’20, AFC, AFC’34, DCG, DHC, DWV, SC Feyenoord, Holland, Hollandia, OSV, Papendrecht, TONEGIDO en De Zwarte Schapen.

Hoofdtrainer Melbi Raboen en zijn assistent John Koole zagen weer veel nieuwe gezichten in de A-selectie. Grote aderlating was het vertrek van Robin Knoester naar Svv Scheveningen. Harry de Haas keerde na één seizoen Hsv ADO weer terug aan de Rodelaan. Vaste waarde bij TONEGIDO was de 27-jarige Joost Timmer. De aanvoerder ging alweer zijn tiende seizoen in de hoofdmacht in.

Ondanks de grote ambities van de Voorburgse club om mee te willen draaien in de top van de Hoofdklasse ging het dit seizoen toch allemaal moeizaam. Met nog vier speelrondes voor de boeg wist TONEGIDO zich pas “veilig” te spelen. Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden wist men er 7 te winnen, 10 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 31 punten en een doelsaldo van 41 voor en 35 tegen eindigde TONEGIDO op de negende positie van de ranglijst. Dit was nog net voor DWV (ook 31 punten), OSV (30), ADO’20 (29), Zwarte Schapen (29) en Hsv ADO (27).

Overigens nam op de laatste wedstrijddag de 35-jarige TONEGIDO-routinier Frits de Bruin definitief afscheid van selectievoetbal.

Op de Algemene Ledenvergadering van 18 april 1996 werd er door leden toestemming gegeven voor de oprichting van de Stichting Topsport Tonegido.

Seizoen 1996-1997

>

De Hoofdklasse A van de KNVB was in het seizoen 1996-1997 uit de volgende clubs samengesteld: AFC, AFC’34, DCG, DHC, DWV, Elinkwijk, sc Feyenoord, Holland, Hollandia, OSV, Papendrecht, TONEGIDO, UVS en VCS.

Trainer Wim Schaap was op Sportpark Damsigt de opvolger van Melbi Raboen geworden. Ton Jenner was hierbij zijn rechterhand.

In de competitie speelden de mannen van trainer Wim Schaap geen rol van betekenis. Sterker nog, lange tijd stond TONEGIDO in de onderste regionen van de ranglijst maar gelukkig wist men zich uiteindelijk wel ‘veilig’ te spelen. Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden wist TONEGIDO er 9 in winst om te zetten, 6 keer gelijk te spelen en 11 te verliezen. Met 33 punten en een doelsaldo van 36 voor en 33 tegen eindigde het team van trainer Schaap op de negende positie. Hiermee hield men AFC (33 punten), DHC (30), DCG (28), OSV (21) en Papendrecht (10) onder zich.

TONEGIDO kwam dit seizoen wel in de finale van de districtsbeker en in de halve finale van de Haagsche Courant Cup. Later hier meer over…

Seizoen 1997-1998

<

De zondag Hoofdklasse A was in het seizoen 1997-1998 uit de volgende teams samengesteld: AFC, AFC’34, Argon, DHC, DWV, Elinkwijk, sc Feyenoord, Holland, Hollandia, Neptunus, TONEGIDO, UVS, VCS en Zwarte Schapen (A’dam).

De A-selectie van trainer Wim Schaap bestond o.a. uit; Joost Timmer, Edgar Mossel, Remco de Graaf, Barry Langeveld, Maurice Lunenburg, Majid darrazi, Danny Hanique, Mohammed Boulayoune, Gilbert Taument, Ahmed El Khabazi, Mark Schuur, Harry de Haas, Lemmy Stevens, Peter Koerten, Dick Boereboom en Patrick Nieuwenhuizen.

Op woensdag 6 augustus 1997 speelde TONEGIDO een oefenwedstrijd tegen Roda JC. Aan de Rodelaan te Voorburg gaf TONEGIDO knap tegenstand en liet Roda JC met een mager resultaat (0-1) wegkomen.

De groep van trainer Schaap was dit seizoen sterker geworden en draaide dan ook mee in de top van het klassement. Sterker nog, tijdens de winterstop was TONEGIDO met 21 punten uit 9 wedstrijden koploper.

Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden behaalde TONEGIDO 1 in totaal 47 punten en had men een doelsaldo van 46 voor en 38 tegen. Hiermee eindigde het team van trainer Wim Schaap, achter kampioen Hollandia (54 punten) en nummer twee AFC’34 (52 punten) op de derde positie van de zondag Hoofdklasse A.

TONEGIDO pakte dit seizoen wel weer een Periodetitel, werd winnaar van de Districtsbeker en bereikte de halve finale Amstelcup voor amateurs.

Het tweede elftal van TONEGIDO, o.l.v. trainer Ton Jenner, werd dit seizoen kampioen van de reserve 1e Klasse A en promoveerde hiermee naar de reserve Hoofdklasse.

Seizoen 1998-1999

Voor dit seizoen werden maar liefst 13 seniorenelftallen en 1 damesteam ingeschreven. Verder had de club maar liefst 29 jeugdteams, onderverdeeld in 3 A-, 3 B-, 4 C-, 5 D-, 6 E- en 8 F-elftallen. De zaalvoetbalafdeling bestond uit 5 teams.

Door de behaalde resultaten in het seizoen 1997-1998 kon TONEGIDO bij aanvang van dit seizoen meedoen aan het “grote” Amstecup-toernooi. In de poule-fase behaalde TONEGIDO, achter NAC, de tweede plaats met als gevolg dat men in de tweede ronde moest aantreden tegen FC Groningen.
Op woensdag 28 oktober 1998 moest TONEGIDO in de 1/16e finale van de Amstelcup in en tegen Groningen spelen dus. Echter i.v.m. de slechte conditie van het veld in het Oosterparkstadion werd de wedstrijd afgelast en verplaatst naar dinsdag 1 december. TONEGIDO werd als laatste van de amateurclubs in het KNVB-bekertoernooi uitgeschakeld. De Voorburgse zondag hoofdklasser verloor met 2-0 bij FC Groningen.

>

De zondag Hoofdklasse A was in het seizoen 1998-1999 uit de volgende teams samengesteld: ADO’20, AFC’34, Argon, DHC, DWV, Elinkwijk, sc Feyenoord, Sp. Flevoland, Hilversum, Holland, Hollandia, Nijenrodes, TONEGIDO en UVS.

Het seizoen 1998-1999 was in vele opzichten een bewogen seizoen voor TONEGIDO. Het eerste elftal kende een moeilijk jaar. Na een goede start viel de ploeg ver terug, mede door de perikelen rond het Amstelcup-duel uit tegen FC Groningen. Nadat trainer Wim Schaap rond Kerstmis bekend maakte aan het einde van het seizoen te zullen opstappen, ontstond er de nodige onrust die het bestuur uiteindelijk noopte trainer Schaap voortijdig op non-actief te zetten. Assistent-trainer John Koole werd tot het einde van het seizoen aangesteld als opvolger van Wim Schaap. Het gehoopte effect was er want TONEGIDO pakte een periodetitel, maar meer zat er uiteindelijk niet in.

TONEGIDO eindigde met 42 punten uit 26 duels, en een doelgemiddelde van 36 voor en 28 tegen op de 6e plaats in de Hoofdklasse A en pakte dus wel een periode titel.

Het tweede elftal van TONEGIDO debuteerde dit seizoen dus in de reserve Hoofdklasse A en eindigde, met 44 punten uit 22 wedstrijden en de doelcijfers 49-23, uitstekend op de tweede positie van de ranglijst.

Seizoen 1999-2000

Voor het seizoen 1999-2000 had het bestuur van TONEGIDO 11 senioren-elftallen en 1 damesteam bij de KNVB ingeschreven. Met de jeugdafdeling van TONEGIDO ging het uitstekend. Bestond deze vijf jaar geleden nog uit 160 jeugdleden, bij aanvang van dit seizoen was de jeugdafdeling gegroeid naar een kleine 400 leden, die tezamen 29 teams bevolkten, onderverdeeld in: 3 A-, 3 B-, 4 C-, 2 M-, 4 D-, 4 E- en 9 F-teams.

Op donderdag 28 oktober 1999 volgde weer de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering van TONEGIDO. Hierin werd Peter Grotzinger herkozen als voorzitter. Het overige bestuur was als volgd samengesteld: Carel Goseling (penningmeester / manager), W. Thoms (vice-voorzitter) en M. van Eijk (secretaris).
Het seizoen begon al goed voor TONEGIDO want de mannen van trainer Van Laar wonnen, net als vorig jaar, de Harry de Hartog Beker op het terrein van Laakkwartier. In de finale werd het tegen de amateurs van ADO Den Haag 2-2  (doelpunten van Max Tjaden en Harry de Haas) waarna TONEGIDO na strafschoppen als winnaar uit de bus kwam.

Door het winnen van een Periodetitel in het seizoen 1998-1999 had TONEGIDO 1 zich voor dit seizoen ook geplaatst voor grote Amstel Cup bekerwedstrijden. Voor aanvang van de competitie werd er bij de Amstel Cup wedstrijden nog in een poule-systeem gevoetbald. TONEGIDO was ingedeeld in een poule samen met de profs van ADO Den Haag en Sparta en met klassegenoot AFC’34.
Al op dinsdag 3 augustus 1999 stond de eerste bekerwedstrijd TONEGIDO – ADO Den Haag op het programma. De al vijf weken trainende profs waren geen haar beter dan de Van Laar-brigade maar wonnen alsnog geflatteerd met 0-2.
Op zaterdag 7 augustus 1999 volgde de tweedebekerwedstrijd TONEGIDO, wederom thuis en ditmaal tegen de profs van Sparta. TONEGIDO was lange tijd de meerdere van de profs van Sparta maar uiteindelijk werd het toch 0-3 voor de Rotterdammers. Het Amstelcup-avontuur zat er normaliter op want een tweede plaats was alleen nog bereikbaar als er hele rare dingen zouden gebeuren.

 

Onder de dus nieuw aangestelde trainer Wim van Laar kwam TONEGIDO dit seizoen uit in de Hoofdklasse A tegen de volgende tegenstanders: ADO’20, AFC’34, Argon, Elinkwijk, sc Feijenoord, sc Flevoland, FC Hilversum, Holland, Hollandia, Nieuwenhoorn, Quick (Haag), SO Soest en UVS.
De A-selectie bestond dit seizoen uit de volgende spelers: Soumiel Malaha, Rawin Malaha, Robin Knoester, Dick Boereboom, Michael Scholten, Jeffrey van der Kley, Edgar Mossel, Osman Ekinci, Mark Moen, Brian Moen, Harry de Haas, Michael Thoen, Max Tjaden, Lemmy Stevens, Mart Groot, Hans Ruggenberg, Ruben Arkensteijn, Joost Timmer, Cees Thies, Eelco Meijer en Arno Smits.

TONEGIDO 1 begon uitstekend aan het seizoen want pas op 14 november 1999 liep de formatie van trainer Van Laar tegen haar eerste competitie-nederlaag. Aan de Rodelaan te Voorburg won de regerend kampioen Argon met 1-2. Echter een week later herstelde TONEGIDO zich uitstekend door AFC’34 met maar liefst 5-1 te verslaan en hiermee veroverde men de 1e Periodetitel. Op zondag 5 december 1999 volgde de topper in de Hoofdklasse A tegen Elinkwijk. Voor aanvang van deze belangrijke wedstrijd was de stand aan kop als volgt: 1. TONEGIDO 24 punten uit 11 duels, 2. ADO’20 23 uit 11 en 3. Elinkwijk 22 uit 12. TONEGIDO won uiteindelijk deze topper met 2-1 door doelpunten van Kees Thies en Brian Moen.

Tijdens de winterstop verbleef de selectie van de Voorburgse Hoofdklasser van donderdag 6 januari t/m maandag 10 januari 2000 in de Tsjechische hoofdstad Praag. Tijdens deze trip werd er o.a. op zaterdag 8 januari een oefenwedstrijd gespeeld tegen Slovan Liberec. Deze club stond op dat moment op de vijfde plaats in de hoogste Divisie. TONEGIDO leverde een opvallende prestatie door de profs van Slovan Liberec met 2-0 te verslaan. Michael Scholten zette TONEGIDO na de rust via een solo op een 0-1 voorsprong. Mark Moen bepaalde de eindstand via een kopbal, 0-2.

>

Op zondag 16 april 2000 verloor TONEGIDO met maar liefst 5-1 bij AFC’34 en door deze nederlaag haakte men af in de titelstrijd. Voor TONEGIDO, dat zo’n glorieuze eerste seizoenshelft had gedraaid, betekende dit de zesde nederlaag na de winterstop. Met nog twee competitiewedstrijden te gaan was dus zoals gezegd de koppositie onbereikbaar geworden.

Uiteindelijk behaalde TONEGIDO 1 het eerder gestelde doel, een plek bij de eerste zes en/of een Periodetitel want met 46 punten uit 26 wedstrijden en een doelsaldo van 55 voor en 37 tegen, eindigde TONEGIDO op de 3e plaats in de Hoofdklasse A. Dit was achter kampioen Hollandia (26-50) en nummer twee ADO’20 (26-48). Van de 26 wedstrijden werden er 14 in winst omgezet, speelde men 4 keer gelijk en werd er 8 maal verloren.
Harry de Haas werd, met 15 doelpunten, dit seizoen topscorer bij TONEGIDO, gevolgd door Dick Boereboom (13), Mark Moen (9), Kees Thies (9) en Rawin Malaha (3). Max Tjaden, Michael Thoen, Michael Scholten, Brian Moen, Jeffrey van der Kley en Lemmy Stevens waren elk goed voor 1 treffer.

>
Met het winnen van de Periodetitel mochten de mannen van trainer Wim van Laar voor aanvang van seizoen 2000-2001 meedoen in de eerste ronde van de “grote” Amstel-cup. Verder behaalde TONEGIDO dit seizoen ook nog de finale van de Districtsbeker en bereikte men de halve finale van de Haagsche Courant Cup.

TONEGIDO 2 eindigde met 27 punten uit 22 duels (doelsaldo 50-48) op een verdienstelijke zesde positie in de Reserve Hoofdklasse A. Bij TONEGIDO 4 (res. 3e Klasse C) en TONEGIDO 5 (res. 5e Klasse E) kon de kampioensvlag in top.

Seizoen 2000-2001

Het bestuur van de VSV TONEGIDO was in het seizoen 2000-2001 als volgt samengesteld: P. Grotzinger (voorzitter), W. Thoms (vice-voorzitter), C. Goseling (secretaris/penningmeester), E. van Westbroek (commerciële zaken), C. Klaassen (kantinezaken), W. Sasburg (terreinbeheerder), M. van Eijk (algemene zaken) en K. Beukema (jeugdzaken).

Voor de zondagcompetitie schreef het bestuur van TONEGIDO 12 seniorenelftallen in en 1 damesteam. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 25 teams en de zaalvoetbalafdeling uit 3 teams.

De indeling in seizoen 2000-2001 van de Hoofdklasse A bij de zondag-amateurs was als volgt: ADO’20 (Heemskerk), AFC’34 (Alkmaar), Argon (Mijdrecht), Baronie (Breda), Elinkwijk (Utrecht), FC Hilversum (Hilversum), Hollandia (Hoorn), KBV (Amsterdam), FC Omniworld (Almere), Nieuwenhoorn (Hellevoetsluis), SO Soest (Soest), SVVSMC (Schiedam), TONEGIDO (Voorburg) en UVS (Leiden).

In alweer het negende opeenvolgende seizoen dat het vlaggenschip van de Vsv TONEGIDO met het eerste team in de Hoofdklasse A van het zondag amateurvoetbal uitkwam speelden de mannen van trainer Wim van Laar een anonieme rol in de competitie. Met 3 punten uit 9 wedstrijden had TONEGIDO sowieso een dramatische start van de competitie.
Met 34 punten uit 26 wedstrijden, en de doelcijfers 37 voor en 34 tegen, eindigde TONEGIDO 1 uiteindelijk in de middenmoot op een zevende positie van de ranglijst. Een teleurstelling dus want de vooraf gestelde doelstelling (bij de eerste zes eindigen) werd niet gehaald. Op de laatste speeldag werd ook nog eens deelname aan de Amstel Cup verspeeld door een thuisnederlaag tegen SO Soest. Door de vroege uitschakeling in de strijd om de Disterictsbeker en in de Haagsche Courant Cup betekende dat TONEGIDO 1 voor het eerst sinds lange tijd geen prijs pakte.

Het tweede elftal van TONEGIDO gaf nog wel wat glans aan het seizoen 2000-2001 want de ploeg van trainer Rob de Lange werd met 50 punten uit 20 wedstrijden, en de doelcijfers 64-22, met ruime voorsprong kampioen van de zondag Reserve Hoofdklasse A. Hierdoor mocht TONEGIDO 2 gaan strijden om het kampioenschap van Nederland. In Oldenzaal haalde het team van trainer De Lange ook de titel Algeheel Kampioen bij de zondag tweede elftallen binnen. Op zaterdag 2 juni 2001 stond de wedstrijd om het Algeheel kampioenschap van Nederland voor reserve-elftallen op het programma. Op het veld van Wilhelmus moest TONEGIDO 2 in deze finale aantreden tegen Quick Boys 2. Deze wedstrijd, die min of meer een thuiswedstrijd was voor TONEGIDO, eindigde helaas in een 1-0 overwinning voor Quick Boys 2.

Op bestuurlijk vlak vroegen de onderhandelingen tussen Wilhelmus en TONEGIDO, daarin bijgestaan door de KNVB, over een verhuizing van TONEGIDO naar Sportpark Westvliet en een mogelijke fusie van beide clubs, de nodige aandacht. In een goede sfeer werden op veel punten overeenstemming bereikt. Soms wel tot groot verdriet van de gemeente Voorburg, die de plannen alsmaar duurder zag worden. Op het moment dat echt knopen doorgehakt moesten worden gooide de  gemeentelijke herindeling, waartoe kabinet en parlement hadden besloten, roet in het eten. Westvliet werd Haags grondgebied waardoor de gemeente Voorburg niets meer te bepalen had. De fusieplannen tussen TONEGIDO en Wilhelmus kwamen in een impasse waarvan de uitkomst mogelijkerwijs een streep door de verhuizing en geplande fusie betekende.

Seizoen 2001-2002

De V.s.v. TONEGIDO voetbalde nog steeds aan de Rodelaan te Voorburg, maar voor hoelang nog? De club had namelijk te horen gekregen dat men in de zomer van 2003 haar terrein moest verlaten omdat de gemeente Voorburg daar een stadspark wilde gaan bouwen. Na drie jaar onderhandelen en intensieve arbeid was het bestuur van TONEGIDO, na de plotselinge gemeentelijke herindeling, helemaal niets opgeschoten. Door de starre houding van de gemeente Voorburg was de stemming tussen de Vsv TONEGIDO en de gemeente Voorburg tot een dieptepunt gedaald. Volgens voorzitter Peter Grotzinger  was de Vsv TONEGIDO flink in de maling genomen en was er door de ambtenaren een vies spelletje gespeeld.

Op maandag 15 oktober 2001 presenteerde het bestuur van de Vsv TONEGIDO aan het gemeentebestuur van Voorburg een geheel nieuw plan. De Vsv TONEGIDO stelde de gemeentelijke politici voor op de oude DEVJO-velden aan het Oosteinde, een tweetal velden aan te leggen in de richting Noord-Zuid en direct ten oosten van het huidige TONEGIDO-terrein een trainingsveld. Dit zou de gemeente enkele miljoenen euro’s schelen.

Het ledental bij TONEGIDO liep ineens sterk terug. Voor dit seizoen stonden er 550 leden geregistreerd en zodoende werden er “slechts” 7 senioren-elftallen en 1 damesteam ingeschreven. De jeugd bestond uit 18 teams, onderverdeeld in 1 A-elftal, 1 B-elftal, 2 C-, 4 D-, 4 E- en 6 F-elftallen. De zaalvoetbalafdeling bij TONEGIDO bestond uit 4 teams.
>
De zondag Hoofdklasse A bestond in het seizoen 2001-2002 uit:  ADO’20, AFC, AFC’34, Argon, Baronie, Elinkwijk, Hollandia, KBV, Kranenburg, FC Omniworld, SO Soest, SVV/SMC, TONEGIDO en Westlandia.

De A-selectie van TONEGIDO was voor het seizoen 2001-2002 als volgt samengesteld: Lemmy Stevens (keeper), Rudy Lakwijk (keeper), Dick Boereboom, Manuel da cruz, Eric van Galen, Francisco Grant, Mart Groot, Harry de Haas, Haico Herbert, Jeffrey van der Kley, Maurice Lunenburg, Rewien Malaha, Soeniel Malaha, Mario Mansveld, Eelco Meijer, Mark Moen, Brian Moen, Edgar Mossel, Arie van der Padt, Michael Scholten, Gilbert Taument en Eelco Tigchelaar. Trainer was Wim van Laar, leider Lou van de Boogaard en verzorger Coen Blom.

Vorig seizoen werd er dus, voor het eerst sinds jaren, geen enkele prijs gepakt en dat moest in het tiende seizoen, waarin TONEGIDO 1 op het hoogste amateurniveau acteerde, anders worden.
Na negen seizoenen op het hoogste zondag-amateur uit te zijn gekomen stond TONEGIDO 1 inmiddels wel op de 13e plaats in de historische ranglijst van amateurclubs die ooit in de zondag Hoofdklasse waren uitgekomen. Van de totaal 234 wedstrijden die TONEGIDO in de Hoofdklasse had gespeeld had men er 100 gewonnen, 60 gelijk gespeeld en 74 verloren. In totaal had men hiermee 360 punten behaald en een totaal doelsaldo van 386 voor en 312 tegen.

TONEGIDO begon met zeges op SVV/SMC (3-2) en AFC (3-0) uitstekend aan het seizoen en mocht zich meteen, samen met FC Kranenburg, koploper noemen. In de derde competitieronde werd het duel bij ADO’20 afgekeurd terwijl Kranenburg weer won, ditmaal met 0-1 bij SVV/SMC. Helaas geraakte TONEGIDO want de 0-0 tegen AFC34 was onnodig en de 2-3 thuisnederlaag tegen het nog puntloze SO Soest was schandalig. Hierna volgde nog een 2-2 gelijkspel tegen Baronie.
Op zondag 14 oktober 2001 volgde “de clash” TONEGIDO-Kranenburg. De topper, de kraker, de derby, alle etiketten waren al op dit duel geplakt. TONEGIDO, alweer bezig aan het tiende seizoen in de Hoofdklasse, tegen nieuwkomer Kranenburg. Spelersgroepen die elkaar door en door konden en de technische bazen (Wim van Laar en Cock Jol) die boezemvrienden waren. Kortom, alle ingrediënten voor een fantastische voetbalwedstrijd. Voor maar liefst 2.500 toeschouwers won uiteindelijk TONEGIDO met 3-1 (2x Mark Moen, 1x Brian Moen) van koploper Kranenburg en door deze overwinning mengde de Voorburgers zich weer in de strijd om de titel.

Tijdens de jaarwisseling had TONEGIDO van de 11 competitiewedstrijden er 6 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 2 verloren. Met 21 punten, en de doelcijfers 25-16, ging men op een tweede positie van de ranglijst de winterstop in. Dit was 1 punt achter koploper Hollandia en 1 punt voor nummer drie Kranenburg, die beide wel al een wedstrijd meer hadden gespeeld.

Tijdens de winterstop werd bekend dat trainer Wim van Laar aan het einde van dit seizoen TONEGIDO zou gaan verlaten. De trainer keek uit naar een nieuwe uitdaging.

Na de winterstop hervatte TONEGIDO op zondag 20 januari 2002 de competitie met een 1-0 thuiszege (doelpunt Mark Moen) op SVV/SMC en begonnen de Voorburgers langzamerhand in iets moois te geloven. Helaas volgde hierna twee gelijke spelen want tegen AFC werd het 2-2 en tegen KBV 1-1. Gelukkig morste de concurrenten ook de nodige punten waardoor TONEGIDO op 24 februari, na het gelijke spel tegen KBV, samen met Hollandia op de gedeelde eerste plaats van de ranglijst.
Op zondag 3 maart 2002 deden de mannen van trainer Van Laar goede zaken. Zelf won TONEGIDO met 0-3 bij SO Soest en concurrent Hollandia verloor op eigen veld met 1-3 van AFC. TONEGIDO had nu 33 punten uit 17 wedstrijden en werd gevolgd door Hollandia (30 punten), AFC (29), Kranenburg (29) en Elinkwijk (27). Er waren echter nog een aantal zware wedstrijden te gaan voor de trotse koploper want TONEGIDO moest nu thuis aantreden tegen landskampioen Baronie, Hollandia, KBV en FC Omniworld en men moest nog op bezoek bij Argon, AFC, Elinkwijk, Kranenburg en Westlandia. Met andere woorden, er waren nog 27 punten te verdelen!
In eerste instantie ging het er allemaal steeds rooskleuriger uitzien voor TONEGIDO na de overwinningen op Baronie (2-1) en Hollandia (1-0) en met nog zes wedstrijden voor de boeg had men een gat van 6 punten geslagen op de concurrentie. Tegen AFC werd het 1-1 en vervolgens werd de derby tegen FC Kranenburg met maar liefst 3-0 verloren.

Met nog twee speelronden voor de boeg was de stand aan kop van de zondag Hoofdklasse A als volgt; 1. TONEGIDO 24-43, 2. Hollandia 24-41 en 3. AFC 24-40. De titel  gloorde al een tijdje in Voorburg en op zondag 5 mei 2002 (Bevrijdingsdag) kon TONEGIDO, op de voorlaatste speeldag van de reguliere voetbalcompetitie, eventueel kampioen worden. Zelf moest men aan de Rodelaan te Voorburg aantreden tegen het laag geklasseerde KBV en bij winst moest men afwachten wat de enige overgebleven concurrenten Hollandia (tegen Argon) en AFC (tegen Westlandia) zouden doen. Het werd een totale deceptie voor iedereen wie TONEGIDO lief had want op eigen veld werd het tegen het Amsterdamse KBV 0-1. Omdat Hollandia met 1-0 van Argon won had de club uit Hoorn nu ineens totaal onverwacht de beste papieren om op de laatste wedstrijddag het kampioenschap binnen te halen.
Met nog een speelronde te gaan was de stand aan kop van de ranglijst nu als volgt: 1. Hollandia 25-44, 2. AFC 25-43, 3. TONEGIDO 25-43 en 4. Elinkwijk 25-42. Hollandia moest op bezoek bij degradant SO Soest en TONEGIDO moest naar Westlandia.

In de eerste ronde van de Haagsche Courant Cup versloeg TONEGIDO in Voorburg BSC’68 met 4-0.

Voor de Districtsbeker mocht dit seizoen ook het tweede elftal van TONEGIDO meedoen. In oktober 2001 vond er de unieke gebeurtenis plaats dat zowel TONIGIDO 1 als TONEGIDO 2 zich wisten te plaatsen voor de vierde ronde. Het eerste elftal versloeg Wippolder met 0-7 en het tweede elftal speelde thuis 3-3 tegen eersteklasser Leonidas en nam vervolgens de aansluitende strafschoppenserie. In de vierde ronde was zaterdag Hoofdklasser Katwijk met 8-1 veel te sterk voor TONEGIDO 2 en eindigde hiermee het mooie bekeravontuur voor trainer Rob de Lange en zijn mannen. TONEGIDO 1 wist wel de volgende ronde te halen door TOGR met 3-1 te verslaan.
In de kwartfinale stond de kraker Kranenburg-TONEGIDO op het programma. Door doelpunten van Francisco Grant (3x), Mark Moen en Brian Moen plaatste de Voorburgse club zich voor de halve finale van de Districtsbeker. In deze halve finale moest men op dinsdag 30 april aan de Rodelaan te Voorburg aantreden tegen Nieuwenhoorn. De club die net enkele dagen eerder de titel in de 1e Klasse B had veroverd was geen enkele partij voor TONEGIDO want door doelpunten van Harry de Haas, mark Moen en Francisco Grant won TONEGIDO met 3-0 en plaatste zich hiermee voor de finale.  

Op maandag 20 mei 2002 kreeg de missie van Wim van Laar dan toch nog een gouden omlijsting want ten koste van Svv Scheveningen, dat in Waddinxveen met 2-0 werd verslagen, veroverde TONEGIDO de Districtsbeker. Harry de Haas en Arie van der Padt waren de doelpuntenmakers.

Op zaterdag 8 juni 2002 speelde TONEGIDO 1, op Sportpark “Parkzicht” te Uden, een minitoernooi tegen twee andere winnaars van de regionale bekertoernooien, om te bepalen wie de finale van de landelijke Amstel-Cup mocht gaan spelen. In de eerste wedstrijd tegen Geldrop waren de Voorburgers heer en meester, hetgeen resulteerde in een 1-7 overwinning. Aangezien EVV met 2-1 van Geldrop wist te winnen had TONEGIDO aan een gelijkspel genoeg om de finale te halen. In deze wedstrijd werd er niet gescoord en zodoende plaatste TONEGIDO zich voor de bekerfinale, die op zaterdag 15 juni 2002 gespeeld zou worden.

Op het veld van V.R.C. in Veenendaal moest het in het zwart gestoken TONEGIDO  in de finale opnemen tegen Sc Joure. TONEGIDO was in het algemeen de betere ploeg maar werd ondanks het overwicht nauwelijks gevaarlijk. Het bleef uiteindelijk 0-0 waardoor strafschoppen uitsluitsel moesten gaan geven. Zowel TONEGIDO als Sc Joure schoten de eerste negen penalty’s raak. De tiende strafschop van Sc Joure werd gekeerd door keeper Lemmy Stevens waarna Harry de Haas wel raak schoot en TONEGIDO hiermee de Amstel Cup in beslag nam.
Tonegido 2002 Amstel Cup - kopie
De opstelling van TONEGIDO in de Amstel Cup finale was als volgt: Lemmy Stevens, Rakesh Malaha, Mart Groot, Timmer, Eelco Tigchelaar, Mansveld (Arie van der Padt), Rawien Malaha, Brian Moen, Mark Moen (Ekinci), Dick Boereboom (Fransisco Grant) en Harry de Haas.
Met het veroveren van de Amstel Cup zette trainer Wim van Laar zijn afscheid luister bij want hij vertrok na dit seizoen naar de ‘s Gravenzandse SV.

 

Seizoen 2002-2003

>

Voor het seizoen 2002-2003 had het bestuur van TONEGIDO een nieuwe grote hoofdsponsor weten te strikken. Met het grote winkelproject “Haagsche Bluf”, onderdeel van de “Haagse Geste Groep, werd een verbintenis aan gegaan van maar liefst vijf jaar. Per 1 juli 2002 werd de naam “Haagsche Bluf” (HB) ook aan de Voorburgse club verbonden en zodoende ging men onder de naam TONEGIDO/HB het seizoen 2002-2003 in.

Veel veranderingen in de technische staf van de Vsv TONEGIDO bij aanvang van dit seizoen. Rob de Lange, vorig seizoen nog assistent-trainer bij TONEGIDO, had voor het seizoen 2002-2003 de taken van trainer Wim van Laar overgenomen. Als Technisch Directeur had het bestuur Chiel Jansen aangetrokken. Jansen zou trainer De Lange gaan begeleiden, zowel op als buiten het veld. Als trainer van TONEGIDO 2 werd Marcel Wieser aangesteld.
Harry de Haas had TONEGIDO na 11 seizoenen verlaten en kwam dit seizoen uit voor het Rotterdamse Neptunus. Eelco Tigchelaar (ADO Den Haag), Arie van der Padt (DWO) en Michael Scholten (Noordwijk) hadden TONEGIDO ook verlaten.

Op de bank bij TONEGIDO zien we trainer Rob de Lange, de zo succesvolle trainer van TONEGIDO 2 ging het een stapje hoger proberen. De Lange debuteerde uitstekend als hoofdtrainer want TONEGIDO/Haagsche Bluf legde op 18 augustus 2002, op het terrein van de Hvv Laakkwartier, beslag op de Harry de Hartogbeker. In de finale werd gastheer Laakkwartier met maar liefst 8-2 verslagen. Vervolgens veroverde een uiterst koel en efficiënt spelend TONEGIDO/Haagsche Bluf op zaterdag 26 augustus 2002 de Supercup bij de amateurs. In Apeldoorn werd landskampioen AGOVV in eigen huis verslagen met 0-1 door een doelpunt van Mo Boulayoune.

De Hoofdklasse A van het zondagvoetbal was in het seizoen 2002-2003 uit de volgende clubs samengesteld: ADO’20, AFC, Almere City, Argon, Baronie, Elinkwijk, FC Hilversum, Hollandia, KBV, Kranenburg, Nieuwenhoorn, TONEGIDO, Turkiyemspor en Westlandia.

Na de zeer succesvolle voorbereiding was het verwachtingspatroon rond de eerste competitiewedstrijd van TONEGIDO/Haagsche Bluf hoog. De competitiestart van de Voorburgse formatie was ook veel belovend maar na een aantal wedstrijden kwam helaas de klad erin. TONEGIDO zakte uiteindelijk naar de onderste helft van de ranglijst en zou daar dan ook tot het einde van het seizoen bivakkeren. In de winterstop kwam TONEGIDO met een verrassende “move”. Edwin Grünholz, met in zijn spoor zijn neef Johnny Grünholz, hadden in België hun biezen gepakt en werden zodoende door de Voorburgers ingelijfd.

Op zondag 4 mei kon TONEGIDO bij winst in de thuiswedstrijd tegen FC Hilversum zich definitief in veilige haven spelen. Echter bij een 4-3 voorsprong (doelpunten 2x Brian Moen, Edwin Grünholz en Mario Mansveld) sloeg FC Hilversum vlak voor tijd toe en scoorde de 4-4. De Voorburgers waren er dus niet in geslaagd om op eigen kracht handhaving op het hoogste amateurniveau te realiseren en hadden nu hulp uit Almere nodig. Daar werd de wedstrijd FC Omniworld tegen Hollandia gespeeld en als Hollandia deze wedstrijd zou winnen moest TONEGIDO p/d-wedstrijden gaan spelen. De wedstrijd in Almere was flink uitgelopen maar om 16.30 uur wist de speaker te verkondigen dat Omniworld-Hollandia 0-0 was gebleven. Een enorme opluchting aan de Rodelaan waar spelers juichend naar het publiek liepen en de afscheid nemende Joost Timmer op de schouders werd genomen. Voorburg behield hiermee zijn Hoofdklasser!

Eind goed, al goed dus voor TONEGIDO dat zich dus ternauwernood handhaafde op de slotdag van de competitie. Maar plotseling lonkte er op de valreep nog een prijs, n.l. de Districtsbeker. Op 29 mei 2003 moest TONEGIDO in de finale aantreden tegen competitie-genoot Nieuwenhoorn. Op het snikhete sportpark “De Voskuyl” in Oegstgeest won TONEGIDO uiteindelijk met 1-0. Deze enige goal van de wedstrijd viel acht minuten na rust toen Jason Schelfhout aan een aangename rush begon. Vanaf eigen helft stoomde Jason op, sneed keurig het strafschopgebied binnen en scoorde beheerst met links. Hiermee pakte TONEGIDO dus de Districtsbeker voor de amateurs en, nog belangrijker, tevens wederom een entreebewijs voor het “grote” KNVB toernooi volgend seizoen.

Maar hierbij bleef het nog niet bij want TONEGIDO/Haagsche Bluf had zich ook nog voor de tweede achtereenvolgende keer voor de finale van de landelijke Districtsbeker geplaatst. Op zaterdag 14 juni 2003 moest “Tot Ons Nut En Genoegen Is Deze Opgericht” op Sportpark Muldersingel te Wezep aantreden tegen de zaterdagvereniging VVOG uit Harderwijk.
Voor de neutrale kijker werd het duel op het veld van WHC allesbehalve een waar genoegen, maar dat deerde TONEGIDO niet veel want de Voorburgers wonnen de finale met 1-2. Joost van den Broek zette TONEGIDO al vrij vroeg in de wedstrijd op een 1-0 voorsprong. VVOG maakte nog wel de 1-1 maar, wederom, Jason Schelfhout bracht de uiteindelijke beslissing (2-1) in deze matige finale. Met deze overwinning ging de Nationale beker voor amateurs voor de tweede achtereenvolgende keer ging naar TONEGIDO.

Na het winnen van de Amstel Cup vond Joost Timmer een mooi moment om definitief een punt achter zijn schitterende voetbalcarrière als eerste elftalspeler van TONEGIDO te zetten. Mister TONEGIDO debuteerde in het seizoen 1984-1985 in het eerste elftal van TONEGIDO en is zijn club altijd trouw gebleven.

Seizoen 2003-2004

Bij aanvang van het seizoen 2003-2004 was het bestuur van TONEGIDO uit de volgende personen samengesteld: Peter Grotzinger (voorzitter), Wim Thoms (vice-voorzitter), Carel Goseling (secretaris), L. Hoogerdijk (penningmeester), J. Stevens (jeugdzaken), W. Sasburg (terreinbeheer) en C. Klaasen (kantinezaken).

Trainer Rob de Lange werd dit seizoen geassisteerd door Technisch adviseur Melbi Raboen waardoor de organisatie rondom de selectie steeds beter werd. De selectie van TONEGIDO bestond dit seizoen uit: Lemmy Stevens, Wesley van der Veen, Bas Steffens, Patrick Heymans, Mart Groot, Gilbert Taument, Brian Moen, Mark Moen, Michael Wessels, Haico Herbert, Jason Schelfhout, Dick Boereboom, Bram van den Berg, Paul Vossebeld, Chris Goedschalk, Roelof Schuring, Rewien Malaha, Cees Jan van de Berg, Mark Batty en Jeffrey Rutten.

De KNVB had met ingaan van dit seizoen het poulesysteem voor de KNVB-beker overboord gezet en vervangen voor een knock-out systeem. Omdat TONEGIDO in seizoen 2002-2003 wederom de Amstel Cup voor amateurs had gewonnen waren de Voorburgers dit seizoen automatisch geplaatst voor het “grote” proftoernooi. In de eerste ronde van deze Amstel-Cup had TONEGIDO met RKC Waalwijk meteen een pittige maar ook gelijk een uiterst aantrekkelijke tegenstander geloot.
Op dinsdag 12 augustus 2003 vond op Sportcomplex Dansigt te Voorburg de wedstrijd TONEGIDO – RKC Waalwijk plaats. De inbreng van drie Hagenaars (trainer Martin Jol en de spelers Virgilio Teixeira en Rick Hoogendorp) bij RKC Waalwijk gaf deze wedstrijd in de 1e ronde natuurlijk een extra lading. Helaas had TONEGIDO geen schijn van kans tegen de profs uit Waaalwijk en won RKC deze 1e ronde vrij simpel met 0-8.

Vervolgens moest TONEGIDO/Haagsche Bluf op zaterdag 23 augustus 2003 als regerend nationaal bekerkampioen thuis aantreden tegen Algeheel landskampioen om de Supercup, de Johan Cruyffschaal voor de amateurs. Na 90 minuten was de stand 1-1 (doelpunt Michael Wessels). In de verlenging kwam Huizen in de 115e minuut op een 1-2 voorsprong maar amper een minuut later zette Mart Groot TONEGIDO weer naast Huizen. Het bleef bij 2-2 dus moesten strafschoppen de beslissing gaan brengen. TONEGIDO wist alle vijf de strafschoppen te benutten en Huizen niet dus dat betekende dat de Voorburgers voor het tweede seizoen op rij winnaar werd van de Super-Cup bij de amateurs.

De Hoofdklasse A van het zondagvoetbal bestond in het seizoen 2003-2004 uit; ADO’20, AFC, AFC’34, Argon, Elinkwijk, Hollandia, Kranenburg, Nieuwenhoorn, Omniworld, SVV/SMC, TEC, TONEGIDO, Turkiyemspor en Westlandia.

>
In eerste instantie kende TONEGIDO in de competitie een goede periode waarbij het team zelfs nog even koploper van de Hoofdklasse was. Echter de laatste vier wedstrijden voor de winterstop verliepen dramatisch. Met vier nederlagen op rij en een zee van tegendoelpunten zorgde ervoor dat de Voorburgse Hoofdklasser in mineurstemming de eerste helft van de competitie afsloot.
In de winterstop werd er tijdens het trainingskamp in Eindhoven de koppen bij elkaar gestoken en eens goed gepraat. Grootste probleem binnen de selectie van TONEGIDO waren de vele blessures waardoor de selectie veel te smal werd.
Dit gesprek had in eerste instantie goed gewerkt want met 4 punten uit de eerste twee wedstrijden na de winterstop kwam TONEGIDO voortvarend uit haar winterslaap. Er werd bij Argon knap 1-1 gespeeld en een week later werd in Voorburg Hollandia met 3-0 verslagen. Vervolgens werd in Amsterdam de curieuze wedstrijd tegen Turkiyemspor met 4-3 verloren waarna twee weken later op eigen veld koploper Elinkwijk op 0-0 werd gehouden.

<

Begin april deed TONEGIDO/HB goede zaken door de nummer laatst op de ranglijst (TEC uit Tiel) in Voorburg met 2-0 te verslaan door doelpunten van Paul Vosseveld en Mark Moen. Het met betrekking tot de ranglijst in de Hoofdklasse A beoogde puntentotaal van dertig was nu op twee punten na behaald. Het ontlopen van de degradatie kwam daarmee dus steeds dichter bij. Een week later behaalde TONEGIDO in Almere een 1-1 gelijkspel tegen naaste concurrent FC Omniworld. Brian Moen scoorde het enige doelpunt voor de bezoekers.
Toch bleef er nog lange tijd onzekerheid of TONEGIDO ook in het volgende seizoen op het hoogste niveau van het zondagvoetbal mocht uitkomen. Pas in de laatste wedstrijd van de competitie werd het verblijf in de Hoofdklasse met minimaal een seizoen verlengd. TONEGIDO ging in deze laatste wedstrijd in het thuisduel tegen Westlandia met 1-0 onderuit waardoor de hulp van Nieuwenhoorn tegen Hollandia noodzakelijk bleek. Pas enkele minuten voor het einde van de wedstrijd scoorde Nieuwenhoorn, dat al gedegradeerd was naar de 1e Klasse, de gelijkmaker. Dit bleek een hele dure treffer voor TONEGIDO maar ook voor Kranenburg, want als Hollandia had gewonnen dat hadden Kranenburg, Hollandia en TONEGIDO gedrieën op de twaalfde plaats zijn geëindigd en dan in een extra halve na-competitie voor een promotie/degradatie duel moeten spelen. Nu kwam dus Hollandia in aanmerking voor dit duel. Een enorme opluchting dus voor TONEGIDO want het team van trainer De Lange had in eerste instantie aan 1 punt genoeg tegen Westlandia op zich zeker veilig te spelen.

>

In de derde ronde van de Haagsche Courant Cup trof TONEGIDO op dinsdag 27 april in Voorburg de zaterdag-Hoofdklasser Scheveningen. In een bikkelharde wedstrijd met 2 rode- en 4 gele-kaarten wist TONEGIDO de winnaar van vorig seizoen met 2-0 te verslaan door doelpunten van Mark Moen en Dick Boereboom.
Voor de volgende ronde lootte TONEGIDO ditmaal Blauw Zwart (zondag). De voetballers van TONEGIDO mochten uiteindelijk verder bekeren, zij het na een 1-1 eindstand en daarna het beter nemen van de strafschoppen. In de kwartfinale moest er nu aangetreden worden tegen de zondag 3e Klasser SOA (Samenspel Overwint Alles). Nadat  Mark Moen al snel in de wedstrijd TONEGIDO op een 2-0 voorsprong zette gaf niemand meer een kans voor SOA tegen het superieur ogende TONEGIDO, zeker nadat de club uit Wateringse veld door een rode kaart met 10 man kwam te staan. Maar sprookjes blijven sprookjes, waarin alles kan gebeuren en er volgde een krankzinnige tweede helft die uiteindelijk in 3-3 eindigde. In de strafschoppenserie die hierna volgde was SOA koelbloediger en plaatste zich hiermee voor de halve finale.

Seizoen 2004-2005

>

O.l.v. trainer Rob de Lange (zonder de opgestapte adviseur Melbi Raboen) startte TONEGIDO al op 20 juli 2004 met de voorbereidingen van de nieuwe competitie aangezien de competitie voor de Hoofdklasse al eind augustus begon. Veel nieuwe spelers waren bij aanvang van dit seizoen weer neergestreken aan de Rodelaan te Voorburg, waaronder de van ADO Den Haag afkomstige keeper Patrick de Groot.

In alweer het 13e seizoen van TONEGIDO in de Hoofdklasse kwam het team van trainer Rob de Lange dit seizoen tegen de volgende tegenstanders uit;  ADO’20, AFC, AFC’34, Argon, Blauw Wit, DWV, Elinkwijk, Kranenburg, Omniworld, SVV/SMC,   Turkiyemspor, UVS en Westlandia.
TONEGIDO begon uitstekend aan de competitie door het openingsduel van de Hoofdklasse A in Voorburg met 3-0 te winnen van DWV. Op zondag 5 september was het alweer zover, want toen volgde de enige amateurvoetbalderby op het hoogste niveau die de regio Den Haag rijk was. Aan de Machiel Vrijenhoeklaan in Kijkduin stond namelijk de derby FC Kranenburg – TONEGIDO/HB gepland. De eerste helft verliep redelijk goed voor de Voorburgers zodat de gasten met 0-2 (doelpunten Nick van Baaren en Mark Moen) gingen rusten. Toen Danny Kettenis er in de 2e helft de 0-3 scoorden was de wedstrijd definitief gelopen. FC Kranenburg veerde nog eenmaal op toen de 1-3 werd gescoord maar daar bleef het dan ook bij.
Een week later volgde er dan toch het eerste puntenverlies voor de Voorburger toen er thuis werd verloren van Argon (0-1). Toch wist TONEGIDO zich hierna weer knap te herstellen met overwinningen op Blauw Wit (0-1)  en Turkiyemspor (1-0).

<

Met nog 5 a 6 wedstrijden te spelen waren er zeven ploegen uit de Hoofdklasse nog niet uit degradatieproblemen verdwenen. TONEGIDO had 25 punten uit 21 duels, ADO’20 24 uit 20, Blauw Wit 20 uit 21, Kranenburg  19 uit 20, SVV/SMC 17 uit 21, AFC’34 15 uit 19 en UVS 14 uit 20.
Op Paas-zaterdag, 26 maart 2005, verloor TONEGIDO in Amsterdam met maar liefst 5-1 van Turkiyemspor echter een week later wisten de mannen van trainer De Lange zich, wederom in Amsterdam maar nu bij AFC, zo goed als “veilig”te spelen door met 1-2 te winnen.
TONEGIDO/Haagsche Bluf eindigde uiteindelijk met 29 punten uit 26 wedstrijden (7 winst, 8 gelijk en 11 verloren) en een doelsaldo op de veilige tiende positie van de Hoofdklasse A.

Het seizoen was echter nog niet afgelopen voor TONEGIDO/HB! Voor, in die tijd, de befaamde Haagsche Courant Cup had men na overwinningen op DSO (2-1), Die Haghe (0-4), DWO (1-2), DHC (2-1), HVV (3-2) en Scheveningen (1-3) de finale bereikt.
Op zaterdag 28 mei 2005 moest Hoofdklasser TONEGIDO in de finale, op het terrein van GDA (Sportpark Madestein), aantreden tegen HBS (1e Klasse). TONEGIDO wist in deze finale in de 25e minuut nog wel op een 1-0 voorsprong te komen door een doelpunt van Michael Wessels maar nog voor de rust boog HBS deze achterstand om in een 2-1 voorsprong. In de 70e minuut werd het zelfs 3-1 waarna Mark Moen vlak voor het einde de 3-2 eindstand binnen kopte en zodoende liep TONEGIDO de hoofdprijs van deze 25e editie HC-Cup mis.

>

<

>

<

Seizoen 2005-2006

Per 1 september 2005 moest dan uiteindelijk het vertrouwde complex aan de Rodelaan op last van de Gemeente verlaten worden. Het nieuwe thuishome werd nu Voetbalpark ‘t Loo aan de Prins Bernhardlaan 242 te Voorburg. V.S.V. TONEGIDO deelde en bespeelde dit complex met Forum Sport.


De gezamenlijke kantine van TONEGIDO en Forum Sport aan de Prins Bernardlaan.

Het eerste seizoen op de nieuwe locatie ging redelijk tot goed en de samenwerking met Forum Sport kreeg een vaste en goede vorm. De vrijwilligers en supporters konden het al vrij snel goed met elkaar vinden alleen de bestuurders van beide clubs moesten nog regelmatig aan elkaar wennen.

De Voorburgse club presenteerde dit seizoen een nieuwe hoofdsponsor. Gerard Stevers van de Geste Groep koppelde de naam van zijn prestigieuze winkelgebied “Haagsche Bluf” (te vinden in hartje stad Den Haag) aan de V.S.V. TONEGIDO.

De zondag Hoofdklasse A van de KNVB was in het seizoen 2005-2006 uit de volgende clubs samengesteld: ADO’20, AFC, Argon, Blauw Wit (A’dam), DWV, Elinkwijk, Haaglandia, FC Hilversum, Nieuwenhoorn, Omniworld, TONEGIDO, Turkiyemspor, VVSB en Westlandia.

Met het eerste elftal van TONEGIDO ging het dit seizoen ook niet echt goed. Tijdens de winterstop stond men op een voorlaatste plaats in de Hoofdklasse A. Trainer Rob de Lange werd na 7 jaar dienstverband (ass.trainer en trainer) ontslagen en werd tijdelijk opgevolgd door Wim Schaap.
Schaap wist TONEGIDO ternauwernood te behouden in de Hoofdklasse want van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden wist men 32 punten (9x winst, 5 gelijke spelen en 12 nederlagen) bij elkaar te sprokkelen en hiermee eindigde de Voorburgse club op de elfde positie van de ranglijst. Dit was nog net voor Blauw Wit (31 punten), Westlandia (29 punten) en Nieuwenhoorn (12 punten).

>

Seizoen 2006-2007

Voor aanvang van het seizoen 2006-2007 was het bestuur van de V.S.V. TONEGIDO als volgt samengesteld: Peter Grotzinger (voorzitter), W. Thoms (vice-voorzitter) en Hajo Vis (secretaris). TONEGIDO schreef voor dit seizoen 9 seniorenelftallen en 2 damesteams in voor de zondagcompetitie. De zaalvoetbalafdeling van TONEGIDO bestond dit jaar uit 7 teams.

De Voorburgse club presenteerde dit seizoen een nieuwe hoofdsponsor. Gerard Stevers van de Geste Groep koppelde de naam van zijn prestigieuze winkelgebied “Haagsche Bluf” (te vinden in hartje stad Den Haag) aan de V.S.V. TONEGIDO.

De zondag Hoofdklasse A van de KNVB was in het seizoen 2006-2007 uit de volgende clubs samengesteld: ADO’20, AFC, Argon, DWV, Elinkwijk, Excelsior’20, Haaglandia, FC Hilversum, Hollandia, Omniworld, TONEGIDO HB, Turkiyemspor, VVSB en VUC.

Trainer Wim van Laar was weer teruggekeerd bij TONEGIDO en stond zodoende dit seizoen weer voor de groep. De technische staf van TONEGIDO bestond dit seizoen verder uit: Leon Wessels (assistent-trainer), Bo Dutina (2e trainer), Leo de Boer (keeperstrainer), Ronald Westerduin (teammanager), Bert Molenaar (verzorger), Aad Eerhard (leider) en Wout Slappendel (materiaalman).

 

Na 15 jaar in de Hoofdklasse A te hebben gespeeld degradeerde het 1e elftal in het seizoen 2006-2007 naar de 1e klasse.

Seizoen 2007-2008

Na de degradatie in het vorige seizoen waren de tegenstanders van TONEGIDO 1 in de 1e klasse B dit seizoen: ADO Den Haag, DHC, Excelsior’20, sc Feyenoord, HBS, Jai Hind (JHR), Leonidas, Neptunus, Nieuwenhoorn RKAVV en UVS.

>

In het seizoen 2007 – 2008 keerde het 1e elftal bijna terug naar de Hoofdklasse, maar het verloor in de beslissende wedstrijd tegen DWV na penalties.

Seizoen 2008-2009

Na de verhuizing van TONEGIDO in 2005 van de Rodelaan naar de Prins Bernhardlaan tekende zich het ene na het andere dramatische tafereel bij de club af. TONEGIDO kampte al met een belastingschuld, ontsloeg trainers en worstelde nog steeds met het gemis van een jeugdafdeling. Aan het begin van seizoen 2008-2009 kreeg TONEGIDO ook nog eens een naheffing van de Belastingdienst van maar liefst tweehonderdduizend euro. De club had het niet zo nauw genomen met de regels waar het betalen van spelers betrof. De club had uiteraard het geld niet en zodoende werd er een regeling getroffen. Er was zelfs sprake van dat TONEGIDO zou verdwijnen en zou opgaan in voetbalvereniging Forum Sport. Een aantal wijze mannen binnen de club stonden op en organiseerde op vrijdag 29 augustus 2008 een sponsoravond waarbij het voetbal en de toekomst bij TONEGIDO centraal stond.
Op deze groots opgezette sponsoravond, waarbij voormalig topscheidsrechter Charles Corver, ADO Den Haag trainer André Wetzel en de bekende acteur (en TONEGIDO-lid) Bas Muijs tot de gasten behoorden, toonde de beoogde nieuwe voorzitter Hans Verhagen via een videoboodschap de toekomstplannen van de club. TONEGIDO wilde er langzaam weer bovenop komen met een nieuw bestuur, met weer een nieuw te vormen jeugdafdeling en met veel geldschieters.

Het bestuur van TONEGIDO schreef voor dit seizoen 8 seniorenelftallen en 4 damesteams in. De zaalvoetbalafdeling bestond dit jaar het 5 futsalteams.

Het eerste elftal van TONEGIDO werd dit seizoen ingedeeld in de 1e Klasse B met als tegenstanders FC Boshuizen, DCV, DHC, Excelsior’20, Feijenoord AV, JHR, Leonidas, Neptunus, Nieuwenhoorn, RKAVV, SJC en Woerden.
Het team van trainer Wim Schaap begon de competitie uitstekend door thuis, het vorig seizoen gedegradeerde DCV met 3-0 te verslaan. In de tweede wedstrijd moest TONEGIDO naar RKAVV. Voor ongeveer 400 toeschouwers eindigde de derby in 2-2. Na dit gelijkspel volgde er vier overwinningen op rij (6-1 tegen Nieuwenhoorn, 2-3 bij Woerden, 4-1 tegen Leonidas en 1-2 bij FC Boshuizen) voor TONEGIDO. Na 6 wedstrijden stonden TONEGIDO en DHC op een gedeelde eerste plaats met 16 punten. Op zondag 26 oktober volgde de kraker tussen beide teams. DHC nam een 1-3 voorsprong maar good old Harry de Haas maakte in de laatste tien minuten van de wedstrijd 2-3 en 3-3. TONEGIDO lag op zondag 21 december in Rotterdam bij J.H.R. beslag op de eerste periodetitel in de zondag 1e Klasse B. Ook mocht de ploeg van, de na dit seizoen vertrekkende trainer, Wim Schaap zich na dit inhaalduel “Winterkampioen” noemen na de 2 – 3 overwinning in Rotterdam. TONEGIDO kwam in deze wedstrijd nog wel met 2-0 achter maar in de 55e minuut kwam de ommekeer in de wedstrijd toen J.H.R. met 10 man kwam te staan na een rode kaart. In de 65e minuut was het Jergo Leydekkers die op aangeven van Vialli Serboni voor de aansluitingstreffer zorgde (2 – 1). J.H.R. raakte verder de kluts kwijt en de Voorburgse bestorming duurde maar voort. Kans op kans diende zich aan. In de 72e minuut schoot Harry de Haas tegen de bovenlat. De teruggekaatste bal werd echter door Vialli Serboni meedogenloos tegen de netten getrapt, 2 – 2.  In de 96e minuut van de wedstrijd kreeg TONEGIDO een strafschop toegewezen. Harry de Haas schoot deze strafschop beheerst in, maar omdat twee TONEGIDO spelers te vroeg inliepen moest de strafschop worden overgenomen. Ook de tweede keer hield De Haas het hoofd koel en bezorgde TONEGIDO weer het koploperschap en de titel “winterkampioen”: 2-3.

Op 8 februari 2010 begon de tweede helft van het seizoen en weer goed uit de startblokken. Het team van Wim Schaap won met maar liefst 2-7 bij Nieuwenhoorn. Na deze overwinning volgde er ineens een mindere periode. Eerst twee gelijke spelen (2-2 thuis tegen RKAVV en 2-2 uit bij SJC), vervolgens een 1-0 nederlaag tegen Leonidas uit en thuis 0-0 tegen FC Boshuizen. Toen TONEGIDO ook nog eens met 1-0 van DHC verloor was de club afgezakt naar de vierde positie van de ranglijst met zes punten achterstand op de koplopers Feijenoord en Neptunus. TONEGIDO kon zich gaan voorbereiden op de nacompetitie en de AD/HC-Cup en zou uiteindelijk op een 4e plaats eindigen met 40 punten uit 22 wedstrijden en de doelcijfers 55-30. Feijenoord AV werd overigens kampioen van de 1e Klasse B.
In de eerste ronde van de nacompetitie verloor TONEGIDO uit met 3-1 van De Zouaven (winnaar 3e periode West I), echter thuis op Sportpark ‘t Loo werd De Zouaven met 3-0 verslagen. In de halve finale van de nacompetitie ontmoette TONEGIDO wederom competitiegenoot DHC. Thuis werd het 2-2 en bovendien eindigde TONEGIDO met 9 man de wedstrijd. Zwaar gehavend moest TONEGIDO op 24 mei 2009 in Delft aantreden voor de return. Niemand had het voor rekening gehouden maar TONEGIDO won met maar liefst 2-6 van DHC en plaatste zich zodoende voor de finale.
Op Tweede Pinksterdag (1 juni 2009) moest TONEGIDO aantreden tegen het 100-jarig jubilerende VUC (volgend seizoen de nieuwe club van trainer Wim Schaap!). Op een zonovergoten Houtrust waren zo’n 2500 toeschouwers in de 28e minuut getuige hoe “good old” Harry de Haas het enige doelpunt van de wedstrijd maakte.

Na 90 minuten voetballen barstte het feest los, want TONEGIDO promoveerde weer naar de Hoofdklasse van het zondag-voetbal. De 38-jarige Harry de Haas nam zo, na ruim 400 officiële wedstrijden voor TONEGIDO 1, op een fantastische manier afscheid als actief voetballer en werd voor seizoen 2009-2010 toegevoegd aan de technische staf.
Twee dagen voor de finale tegen VUC stond TONEGIDO ook nog in de finale van de AD/HC-cup. Op het terrein van VUC werd echter, na een eindstand van 1-1, met strafschoppen verloren van ‘s-Gravenzande VV.
Het dames 1 team van TONEGIDO promoveerde dit seizoen ook. Na het kampioenschap in de 2e Klasse mocht men het in het nieuwe seizoen in de 1e Klasse gaan proberen.

Op maandag 2 februari 2009 vond de ondertekening plaats van een contract tussen de stichting Topjeugd en de hoofdsponsor Roodenburg Installatiebedrijf. Met dit contract werd de basis gelegd voor de A en B- jeugdafdeling van TONEGIDO en de samenwerking met de betaald voetbalorganisatie Sparta Rotterdam. Deze ondertekening vond plaats in discotheek Outland in Rotterdam, waar (alvorens het contract zal worden ondertekend) aan het woord kwamen Hans Verhagen (voorzitter TONEGIDO), Richard Grootscholten (Technisch directeur Sparta), Wim en Sander Roodenburg (Hoofdsponsor), Ruud de Groot (trainer TONEGIDO) en Ton Jenner (directeur Voetbalacademie). Vervolgens werden de contracten ondertekend namens de sponsor door Wim en Sander Roodenburg en namens de Stichting door Ton Jenner.

Seizoen 2009-2010

V.S.V.TONEGIDO had in februari 2009 een contract ondertekend tussen de Stichting Topjeugd en de hoofdsponsor Roodenburg Installatiebedrijf. Met dit contract werd een basis gelegd voor een nieuwe A- en B-jeugdafdeling bij de club, in samenwerking met de betaalde voetbalorganisatie Sparta Rotterdam.

Tijdens de op 23 september 2009 gehouden Algemene Ledenvergadering vonden er een aantal wijzigingen in het bestuur van de Voorburgse club plaats. Ookzijn twee personen onderscheiden. Frits de Bruin (Technische Zaken) en Mart Jochemsen (Sponsoring) traden na één seizoen terug. Jan Blom nam de portefeuille Technische Zaken over en was ook officieel toegetreden tot het bestuur. Jan Blom maakte hiervoor deel uit van de Technische Commissie waarin hij diverse taken op zich had genomen. Bovendien werden er tijdens de vergadering twee onderscheidingen uitgereikt. Leo Bentvelzen werd gehuldigd in verband met zijn 40-jarig lidmaatschap en Aad van Wensen omdat hij liefst 60 jaar aan de club TONEGIDO verbonden was. Tijdens deze Algemene Ledenvergadering weigerde overigens oud-voorzitter Peter Grotzinger het predikaat  ‘lidmaatschap van verdienste’.

Voor aanvang van seizoen 2009-2010 zette drie nieuwe trainers (hoofdtrainer Carlos Roeleveld en zijn assistenten Sascha Tuijt en Harry de Haas) onder grote belangstelling hun krabbel onder een contract met de ambitieuze zondageersteklasser. Deze geheel nieuwe technische staf was weer een belangrijk moment voor de vereniging want deze trainers waren een combinatie van ervaring, voetbalkennis en ambitie. Hiermee hoopte TONEGIDO voor de nabije toekomst een goede basis te leggen. TONEGIDO werd hiermee een soort opleidingselftal om jonge spelers klaar te stomen voor het profvoetbal.

TONEGIDO 1 was dus weer terug in de Hoofdklasse en werd ingedeeld in de  Hoofdklasse A met als tegenstanders ADO’20, AFC, ARGON, FC Chabab, Elinkwijk, Feijenoord AV, HBS, Haaglandia, FC Hilversum, Hollandia, FC Omniworld, VVSB en Westlandia.


De laatste TONEGIDO-selectie in het seizoen 2009-2010

Voor “nieuwkomer” TONEGIDO, dat in seizoen 2009-2010 werkte met één van de laagste budgetten uit de Hoofdklasse, zou dit seizoen puur in het teken staan om zich proberen te handhaven.

>

Later hier meer over seizoen 2009-2010….

>

Het einde van T.O.N.E.G.I.D.O.

De gedwongen verhuizing van Tonegido in 2005 van de Rodelaan naar de Prins Bernhardlaan te Voorburg was achteraf de “doodsteek” voor de vereniging geweest. Tonegido sloot bij de verhuizing een deal waarbij de gehele jeugdafdeling overstapte naar medebewoner Forum Sport. Als voorwaarde werd wel gesteld dat beide clubs na drie jaar zouden gaan fuseren.
Eén jaar na de verhuizing stond ineens de Belastingdienst bij Tonegido op de stoep. Er was veels te veel betaald aan spelers en de torenhoge schulden moesten nu eerst met de fiscus geregeld worden.
Tonegido kroop langzaam weer uit het diepe dal en kwam in seizoen 2009-2010 zelfs weer in de Hoofdklasse van de zondag-amateurs terecht. Ook werd er in seizoen 2009-2010 een nieuwe jeugd-tak opgebouwd.
Echter in de maand mei 2010 sloeg het noodlot toe bij TONEGIDO en ging er werkelijk van alles mis wat er mis kon gaan. Op 3 mei 2010 maakte hoofdsponsor Roodenburg bekend om te stoppen met de financiering van de Stichting Topjeugd Voetbalacademie bij TONEGIDO. Hierdoor moest de club na één seizoen alweer afscheid nemen van haar jeugdafdeling en was de club terug bij af.
Op zondag 9 mei 2010 kon TONEGIDO 1 thuis, in de allerlaatste competitiewedstrijd, bij een overwinning op ADO’20, zich handhaven in de Hoofdklasse. Echter vlak voor tijd verspeelde de club een 2-1 voorsprong waardoor men gedoemd werd tot de nacompetitie. Ook in deze nacompetitie ging het op een gegeven moment fout. Op maandag 25 mei 2010 (2e Pinksterdag) verloor TONEGIDO met 2-0 bij Quick en zodoende volgde er degradatie uit de Hoofdklasse zondag.

Na deze degradatie koos bijna de gehele A-selectie ervoor om overschrijving aan te vragen naar andere verenigingen zodat de club geen standaard-elftal meer op de been kon brengen. Door de leegloop van de selectie, geen jeugd, nauwelijks kader en weinig geld besloot het bestuur van TONEGIDO om op maandag 21 juni 2010 tijdens een Buitengewone Ledenvergadering te beleggen. Op deze vergadering stelde het bestuur aan de aanwezige leden voor om de voetbalclub op te heffen. Omdat er op deze vergadering niet het vereiste aantal leden aanwezig was om een definitieve beslissing te kunnen nemen werd er voor maandag 28 juni 2010 een extra Buitengewone Ledenvergadering uitgeschreven. Tijdens deze vergadering gingen de leden alsnog akkoord met het bestuursvoorstel om de club op te heffen.

En zodoende kwam er dus op maandag 28 juni 2010, na 86 jaar, een einde aan de Voorburgse Sport Vereniging T.O.N.E.G.I.D.O. Een instituut die vooral in de jaren negentig succes na succes behaalde en naam en faam verwierf tot ver buiten Voorburg.

Palmares V.S.V. TONEGIDO Zondag

Palmares TONEGIDO Zaterdag
Kampioenschappen
1950-1951 4e klasse B HVB
1967-1968 3e klasse A HVB

 

 

 

Palmares TONEGIDO zaterdag 1

Kampioenschappen:
1950-1951 4e klasse B HVB
1967-1968 3e klasse A HVB

Andere prestatie’s:

Palmares TONEGIDO zondag 1:

Kampioenschappen:

Andere prestatie’s:

1998 winnaar Harry de Hartog Beker
1999 winnaar Harry de Hartog Beker (finale 21-8-1999 TONEGIDO-ADO Den Haag 2-2, TONEGIDO w.n.s.)

Parade der trainers bij TONEGIDO (zondag):

1959-1960 Theo Smit
1960-1961 Theo Smit
1961-1962 Theo Smit
1962-1963 ?
1963-1964 ?
1964-1965 Joop Willems
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 Zoltan Szalay
1968-1969 Zoltan Szalay
1969-1970 ?
1970-1971 ?
1971-1972 ?
1972-1973 ?
1973-1974 Peter Hoet
1974-1975 Peter Hoet
1975-1976 Jan Wessel
1976-1977 Cees Hage
1977-1978 Jan de Jong
1978-1979 Jan de Jong
1979-1980 Jan de Jong
1980-1981 Jan de Jong
1981-1982 Jan de Jong
1982-1983 Jan de Jong
1983-1984 Jan de Jong
1984-1985 Jan de Jong
1985-1986 Jan de Jong (tot 19-01-1986) /
1986-1987 Geert van Vught
1987-1988 Geert van Vught
1988-1989 Jan Hoos
1989-1990 Jan Hoos
1990-1991 Jan Hoos
1991-1992 Jan Hoos
1992-1993 John Karelse
1993-1994 John Karelse
1994-1995 Frank Franken / Melbi Raboen
1995-1996 Melbi Raboen
1996-1997 Wim Schaap
1997-1998 Wim Schaap
1998-1999 Wim Schaap / John Koole (a.i.)
1999-2000 Wim van Laar
2000-2001 Wim van Laar
2001-2002 Wim van Laar
2002-2003 Rob de Lange
2003-2004 Rob de Lange
2004-2005 Rob de lange
2005-2006 Rob de Lange / Wim Schaap (a.i.)
2006-2007 Wim van Laar
2007-2008 Wim van Laar / Wim Schaap
2008-2009 Wim Schaap (winnaar nacompetitie, promotie naar Hoofdklasse)
2009-2010 Carlos Roeleveld

Parade der voorzitters bij TONEGIDO:

1924-1939 Frits van Oostendorp
1939-1945 G.v.Thuijl
1945-1948 M.Jochemsen
1948-1951 C.J. v.d. Spek
1951-1956 Geurt van Thuijl
1956-1957 M. de Vries
1957-1958 J.de Roos
1958-1963 J.Jansma
1963-1967 L.Vingerling
1967-1968 J.Jansma
1968-1970 A.Pul
1970-1973 T.W.Groen
1973-1977 Joop van Tuijl
1977-1978 D.Pul
1978-1990 Wim Meijer
1990-1996 Chris Kragt
1996-1998 C.Driel
1998-2008 Peter Grötzinger
2008-2010 Hans Verhagen

Van 1924 t/m 1926 bij de spoorbaan aan de Prinses Mariannelaan te Voorburg.

Vanaf 1926 aan de Rodelaan te  Voorburg.

Vanaf 1 september 2005 op het Sportpark ‘t Loo aan de Prins Bernhardlaan te Voorburg.

Ere-voorzitters TONEGIDO:

G. van Thuijl
?

Ere-leden TONEGIDO:

F. Feldmeyer
Joop Bentvelzen
Jan Havenaar
Mevrouw C.G.Kavelaars-Van Beek
Chris Kragt
Jan Jaspers
A.L. Meefout
W. Thoms
F. Vis
?
?

Lid van Verdienste bij TONEGIDO:

?
?
?
?

Zijn we allemaal nog naar op zoek….