Hsv Westerkwartier, H.s.v.

Den Haag
09-09-1934 - 30-06-1994

Het ontstaan van de Hsv Westerkwartier

Begin jaren dertig van de vorige eeuw was er in het westen van Den Haag een jongensclubje dat zich “Vitesse” noemde. In die tijd waren er veel jongensclubjes die voetbal speelde maar nergens officieel geregistreerd stonden. Dat kon toen ook nog want er waren rond het nog lang niet volgebouwde Den Haag vele braak liggende landjes, waar de jeugd zich naar hartelust kon uitleven. Eén van die landjes (wat heet landje, er kon wel een heel stadion met bijvelden op gebouwd worden, grensde aan de Bloemenbuurt, en strekte zich uit van de Pioenweg tot Meer en Bosch. Dit terrein heette in de jongensmond “t Heitje”.
Op dat “Heitje” vond je o.a. Vitesse, dat op elke woensdag- en zaterdag-middag (de vakanties niet vergeten) drie uur durende voetbalwedstrijden speelde op met kledingstukken, i.p.v. doelpalen, gemarkeerde voetbalvelden. Hoge schoten werden, in gemeenschappelijk overleg, al dan niet tot doelpunten verklaard. De uitslag bereikte altijd dubbele cijfers.

Maar de steenmassa’s rukten op! De stad had de landjes nodig en de graafmachines verschenen. De Laan van Meerdervoort werd uitgegraven vanaf de Pioenweg tot voorbij Meer en Bosch. Het “Heitje” werd ontgonnen en het clubje Vitesse moest uitwijken. Eerst vertrok Vitesse naar de Daal en Bergselaan (waar nu het trainingsveld van Quick is gelegen, en wat later naar een stukje braak liggend terrein op de hoek van de Sportlaan en Savornin Lohmanlaan.

Het aantal “landjes” werd steeds kleiner en Vitesse werd steeds groter. Leerlingen van een M.U.L.O. school, ook zoekend naar voetbalvertier, gingen met Vitesse één geheel vormen. Het landje van Vitesse liep op een gegeven moment over van voetbalkwaliteiten, dribbelaars en schutters waren hier te vinden. De techniek vierde hoogtij. De jongens van Vitesse gingen steeds meer van “echt” voetbal dromen. Er was in die tijd ook nauwelijks ander vertier. Dit leidde op een gegeven moment tot vriendschappelijke wedstrijden tegen jeugdelftallen van Haagse voetbalverenigingen, uiteraard op hun terrein.

De onderlinge wedstrijdjes van Vitesse kwamen steeds meer in gedrang want de huizenzee bleef maar oprukken. De bouwerij nam op een gegeven moment ook bezit van de speelweide van Vitesse en het jongensclubje werd richting de duinen gedrukt naar een zeer smalle en hobbelige strook grond  waar bijna niet op te voetballen was. Hierdoor kwam het einde van de jongensclub Vitesse in zicht en dit zou dus betekenen dat de vriendenclub, die men geworden was, uiteen zou vallen. Een suggestie was dat men zich gezamenlijk zou aansluiten bij een bestaande voetbalvereniging, maar dat vonden de meesten maar niets en zo leek men dan toch de jongensclub Vitesse op te gaan heffen.

Herhaaldelijk werden de koppen bij elkaar gestoken met de vraag; hoe nu verder? En toen, op een avond in september 1934, om precies te zijn op 9 september, viel op een bankje op de Thomsonlaan, nabij het Goudenregenplein, de grote beslissing. Een vijftal jongens, bestaande uit: C.F.J Niemans, J. Koumans, H. Vergroesen, A.P.A. de Muth en Th. C. de Jongh, besloten dan toch voor zichzelf te gaan beginnen en richtte een voetbalclub op. Men het in totaal 13 voetballende leden dus er kon toegetreden worden tot de voetbalbond en dus aan de competitie deelnemen.

Het probleem was echter dat de voetbalbond statuten en een reglement eiste en daarom moest de jonge voetbalclub op zoek naar iemand die contacten had in het Haagse voetbalwereldje. De hulp werd ingeroepen van iemand, die vermaard was om zijn zondagavondse straatcommentaar bij de voetbaluitslagen in de Goudenregenstraat, een voorloper van Studio Sport dus! Deze persoon (27 jaar) werd zodoende secretaris van de nieuwe voetbalclub, waarvan voorzitter C.F.J Niemans 17 jaar was en de penningmeester 15 jaar.

De pas opgerichte voetbalvereniging moest echter wel op zoek naar een nieuwe naam want er was natuurlijk al een club in Nederland met de naam Vitesse en zodoende vond deze naam geen genade in de ogen van de voetbalbond. Haags regionaal denkend koos men uiteindelijk voor de naam Westerkwartier.

Tot een van de belangrijkste zaken behoorde natuurlijk de aankoop van de eerste voetbal en die werd gekocht bij Meevers Scholte. Vrijwel de voltallige vereniging was aanwezig bij de aankoop van deze lederen bal.

Seizoen 1934-1935

Westerkwartier startte met één juniorenelftal aan de competitie, maar in de loop van het seizoen kon men twee juniorenelftallen er bij schrijven. Aanvankelijk speelde Westerkwartier zijn thuiswedstrijden ook “uit” maar na enige tijd kreeg de club op zaterdagmiddag een veld in onderhuur van Kranenburg. Dit veld lag ongeveer waar nu de Machiel Vrijenhoeklaan eindigt bij het kampeerterrein Ockenburgh.

Westerkwartier, de club van rood en wit, werd ook wel de “Roodborstjes”genoemd!
Het vroeger na de wedstrijd geliefde en meerstemmig gezongen lied “Het Roodborstje” werd tot clublied verheven. De wijze waarop dit liedje ten gehore werd gebracht was altijd zo prettig en beschaafd, dat menigmaal omstanders applaudisseerden en om meer vroegen.

Seizoen 1935 – 1936

In dit seizoen had de vereniging voor het eerst een seniorenteam, spelende in de 4-de klasse van de H.V.B. Het resultaat mocht er zijn: een gedeelde eerste plaats met S.S.D.S. 2. De beslissingswedstrijd werd met 4-3 verloren. Toch promoveerde Westerkwartier, zij het bij keuze. Onze huisvesting was in dat seizoen een ondergehuurd bleekje aan de Monsterseweg.


Een van de eerste Westerkwartier-seniorenelftallen.

Seizoen 1936 – 1937

Dit seizoen speelde WK in de 3-de klasse H.V.B. met veel elan. Als thuishaven diende dit seizoen het terrein van Vogel bij Marlot aan de Bezuidenhoutseweg. Voor het eerst werd het technisch zo goed sluitende spel vertoond, dat jarenlang een kenmerk van het eerste elftal is geweest. Met glans werd het kampioenschap behaald met de imponerende cijfers: 14 gespeeld, 28 punten, 80 doelpunten voor en 10 tegen. Dubbele cijfers werden behaald tegen DUNO 4 (14-0), Ooievaars 4 (10-0) en HUS 3 (12-1).

Seizoen 1937 – 1938

Het ledental groeide gestadig, vooral toen Westerkwartier in 1937 verhuisde naar het oude terrein van Quick aan de Savornin Lohmanlaan te Den Haag

>

Het eerste seizoen in de zondag 2e klasse H.V.B. werd niet met succes bekroond. Het hardere spel in deze klasse speelde het jonge team nog parten.

Seizoen 1938 – 1939

In deze competitie, op het knusse oude Quick veld aan de Savornin Lohmanlaan (met tribune), bracht Westerkwartier een elftal op de been, dat in drie jaar niet meer geklopt zou worden.


De tribune op het oude Quick-veld, dat lag tussen de duinen en het huidige Quick-terrein

Seizoen 1939 – 1940

Dit jaar was een noodcompetitie, met de volgende indrukwekkende cijfers: 14 gespeeld, 28 punten, 121 doelpunten voor en 6 tegen werd met grote overmacht het kampioenschap behaald, met recorduitslagen als tegen Zuid-Holland (11-0), SEP (16-0) en BTC2 (17-0 en 15-0). Door de noodcompetitie bleef de toegang tot de K.N.V.B. versperd. In februari 1940 was er een jeugdavond, waarover de Haagsche Courant het navolgende vermeldde: Een grote schare rood-witten bevolkten zaterdagavond “De Goudenregen”, om van een aardig en gevarieerd programma te genieten, dat Westerkwartier zijn grote aanhang presenteerde. Voorzitter A. Buis uitte zijn grote vreugde over het feit, dat vele ouders aanwezig waren. Het programma opende met een éénacter “Robert en Bertram”, verdienstelijk door Barend Donker jr en Koos Miemans vertolkt. Creutzberg verwierf veel bijval aan de vleugel. Enige komische films vielen goed in de smaak. Na de pauze trad een Hawaiian ensemble op, dat als steeds stormenderhand aller harten veroverde. De clou van de avond was echter het optreden van “Red Pat”(ons lid Gerrit Zwaanswijk), de muzikale clown; terwijl Erik Hansen de muziek tussen de nummers verzorgde. Het was een in ieder opzicht zeer geslaagde jeugdavond.

Seizoen 1940 – 1941

Deze competitie bracht nog meer glorie. Op overtuigende wijze werd het kampioenschap behaald. Uit 16 wedstrijden werden 31 punten behaald. De doelcijfers waren 134 voor en 15 tegen. Alleen SVH ontfutselde Westerkwartier 1 punt (4-4). Met name tegen SOA2 (20-0 en 11-0), Quick4 (11-0), Celeritas 3 (20-1) en VDS2 (10-0) werd er lustig op los gescoord. Ook het algeheel kampioenschap van de H.V.B. werd een feit. In dit seizoen werd het 2-de elftal kampioen van de 3-de klasse B van de H.V.B. Het 3-de elftal wilde niet onder doen en werd kampioen in de 3-de klasse D van de H.V.B.


Westerkwartier 1 in 1941  Zittend v.l.n.r.  Piet Maarleveld, Chris Jans, Cees de Jong en  Baai Donker. Staand Gerard Rutjes, Herman van Bree, H van Schevicoven, Joop Dittmar, Boet de Jongh, Jan Wolsheimer, Andre Muth en George Dittmar.

Seizoen 1941 – 1942

De eerste competitie in de K.N.V.B. baarde Westerkwartier wederom veel opzien. In de 4-de klasse C werden 18 wedstrijden gespeeld, waarvan 15 gewonnen, 1 gelijk en 2 verloren. Dit leverde 31 punten op met een doelsaldo van 60 voor en 22 tegen. Aangezien Celeritas ook 31 punten had vergaard was een beslissingswedstrijd noodzakelijk. Op het ADO veld, ten aanschouwen van 4500 bezoekers, won Westerkwartier door doelpunten van de gebroeders Dittmar mat 2-1. In die tijd golden promotie-degradatiewedstrijden. RVC onderaan geeindigd in de 3-de klasse en de 4-de klas kampioenen Archipel en Westerkwartier moesten spelen om één plaats in de 3-de klasse. Wij begonnen slecht door aan de buurtweg met maar liefst 6-1 van Archipel te verliezen. Het herstel was bewonderenswaardig. RVC kreeg klop met 2-1 en 6-0 en van Archipel werd nu met 2-0 gewonnen. RVC won haar laatste wedstrijd van Archipel en Westerkwartier promoveerde naar de 3-de klasse K.N.V.B.

Seizoen 1942 – 1943

In deze competitie werd de 2-de plaats achter Wassenaar behaald. Dat ons elftal de tegenstanders ontzag inboezemde blijkt uit het navolgende citaat uit de “Hillegomsche Courant”. – Morgen krijgen we de nieuwe aanwinst van de 3-de klas op bezoek; n.l. Het Haagsche Westerkwartier. Deze ploeg is juist versterkt met enige leden van andere Haagsche clubs en behoort nu tot de sterksten van de afdeling; Won reeds met 7-2 van Tonegido en beschikken over een prima aanvalslinie met een middenvoor waar menige 1-ste klasser naar zou verlangen -. Tevens werd in dit seizoen voor de tweede keer beslag gelegd op de beker van de Haagsche Voetbalbond. Hiervoor zorgde het tweede elftal, dat in de finale met liefst 14-1 won van de Spoorwegen.                                                                                                   

Seizoen 1943 – 1944

De “kampioensdraad” werd weer opgepakt. Met één punt voorsprong op Wassenaar werd de titel behaald. 18 gespeeld, 14 gewonnen, 3 gelijk en 1 verloren. 70 doelpunten voor en 35 tegen.

Seizoen 1944 – 1945

De competitie, die aanvankelijk op 10 september 1944 zou moeten beginnen, vond geen doorgang. Vanwege de ernstige oorlogsituatie werd deze in zijn geheel door de bezettende macht verboden.

Seizoen 1945 – 1946

De eerste na-oorlogse competitie werd gespeeld in de 3-de klasse B van de K.N.V.B. In dit seizoen sprongen twee wedstrijden er uit, namelijk de thuiswedstrijd tegen RVC, die in 7-7 eindigde en de gedenkwaardige wedstrijd in Gouda tegen ONA. Dit treffen beproefde Westerkwartier voor het eerst het Stopperspil-systeem. Na eerste met 5-0 en 6-1 achter gestaan te hebben was de eindstand toch 6-6.

Seizoen 1946 – 1947

In dit seizoen bestond het bestuur uit: G A de Mos (voorzitter), N A S Attasio Sr (secretaris), F Bersch, H Schoenmaker, Th C de Jongh, A Muth. Op 1 juni 1947 werd met veel luister het 12½ jarig bestaan. De toneelgroep “SIJOBELA”vulde de avond met een non-stop revue “Boem, die zit!” van Jack Bess.

Seizoen 1947 – 1948

Het bestuur bestond toen uit A W P Buys (voorzitter), in december 1947 afgetreden en vervangen door G A Dittmar; C A van Asperen (tweede voorzitter); N A S Attasio Sr (secretaris); H Schoenmaker (penningmeester); Th C de Jongh, J H Molenaar en B Meuleman.

In dit seizoen wist het eerste elftal zich ternauwernood in de 3e Klasse te handhaven.

Op 7 januari 1948 speelden Feyenoord en NAC een lichtwedstrijd op het terrein van VUC ten bate van het “Bouwfonds Westerkwartier”. Zes duizend toeschouwers zorgden er bij slecht weer voor dat er duizend gulden in het fonds gestort kon worden. De wedstrijd werd door Feyenoord met 2-1 gewonnen.

Westerkwartier 4 werd dit seizoen de eerste kampioen in de H.V.B. Het elftal, dat vrijwel constant in dezelfde opstelling speelde en uit 15 wedstrijden 29 punten behaalde bestond uit: B. Meuleman , M v/d Veer, F Bersch, A Steinfoort, F Beukers, N Attasio, H Schuyl, J Hensen, A Peeters, P Postma, B Logger.

Seizoen 1948 – 1949

Het eerste elftal van Westerkwartier kwam dit seizoen uit in de zondag 3e Klasse C van de KNVB met daarin de volgende tegenstanders: BEC, Blauw-Zwart, BMT, Cromvliet, GDA, GSV, ONA en VCS.

Van de in totaal 16 competitiewedstrijden wist men er 5 te winnen, 3 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Met 13 punten, en een doelsaldo van 33 voor en 39 tegen, eindigde Westerkwartier op een vijfde positie van de ranglijst.

Op 8 april 1949 kreeg de Hsv Westerkwartier haar Koninklijke goedkeuring.

Seizoen 1949 – 1950

In oktober 1949 kreeg Westerkwartier weer een onderkomen in “eigen omgeving”. Aan de Duinlaan werden twee nieuwe velden betrokken. Het was juist dit seizoen dat Westerkwartier nog eenmaal een ernstige gooi naar het kampioenschap van de 3-de klasse deed. Helaas kostte het vertrek van twee onzer voorhoedespelers gedurende deze competitie ons juist zoveel stootkracht, dat wij één punt te kort kwamen om als eerste te eindigen.

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1949-1950 uit de volgende clubs samengesteld: Laakkwartier, LFC, Moordrecht, Olympia, ONA, De Postduiven, RVC, VFC, VIOS en Westerkwartier.

Seizoen 1950 – 1951

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1950-1951 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, BMT, GDA, Gouda, Hoek van Holland, De Hollandiaan, RKAVV, Roodenburg, Texas, VIOS, Wassenaar en Westerkwartier.

Het eerste elftal van Westerkwartier eindigde uiteindelijk op een knappe vierde plaats van de ranglijst. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en gingen er 8 verloren. Met 25 punten, en de doelcijfers 62-60, eindigde men zoals gezegd op de vierde positie van de 3e Klasse B, achter kampioen Gouda (36 punten), nummer twee Wassenaar (32 punten) en nummer 3 BMT (27 punten).

Ondertussen was het, inmiddels verouderde, eerste elftal wel aan verjonging toe.

Seizoen 1951 – 1952

Werd bij een schijnbaar veilige stand overgegaan tot vernieuwing. Helaas met catastrofale gevolgen. Wij degradeerden, na een periode van tien jaar in de 3-de klasse van de K.N.V.B. Frappant was de in het begin van deze competitie behaalde overwinning van 9-3 op Alphen. Bij de wedstrijd Westerkwartier – GDA kwam het tot ongeregeldheden. De pers vermeldde hierover het volgende: De Haagsche politie heeft zondagmiddag op het Westerkwartier-terrein bij de derde klasse wedstrijd tegen GDA moeten ingrijpen om de scheidsrechter te beschermen en de orde te herstellen. De GDA-doelman werd wegens natrappen uit het veld gezonden. Na afloop van de wedstrijd, door Westerkwartier met 3-1 gewonnen, wilde het Loosduinse publiek de scheidsrechter te lijf, wat echter door tussenkomst van de Westerkwartier-leden werd voorkomen. De achterspeler P Huis liep hierbij enkele rake klappen op. De politie begeleidde nadien de arbiter naar het station.

Seizoen 1952 – 1953

Dit seizoen werd door het eerste team de tweede plaats behaald. Met 27 punten uit 20 wedstrijden bedroeg de achterstand op kampioen Ammerstol zes punten. Grote overwinningen waren er tegen VDS, BTC en DRL.

Seizoen 1953 – 1954

>

<

Na de geheel onverwachte en onnodige degradatie van twee seizoenen geleden werd er in het voorjaar van 1954 het verloren terrein heroverd. Met andere woorden, Westerkwartier werd dit seizoen kampioen met 4 punten voorsprong op RVC. Dit gebeurde overigens op zondag 9 mei 1954 in de uitwedstrijd tegen SMV.

Na het behaalde kampioenschap in de 4e Klasse C volgde er op 29 mei en 5 juni het enorm spannende uit- en thuis duel tegen de 4e Klasse D kampioen Woerden, teneinde uit te maken wie er naar de zondag 3e Klasse KNVB zou gaan promoveren.
De eerste wedstrijd werd op Sportpark Houtrust te Scheveningen gespeeld en werd, na een aanvankelijke 0-1 achterstand, door Westerkwartier met 2-1 gewonnen. Voor Westerkwartier scoorden Frits Veenstra en Cees Engels. Hoezeer het groot aantal toeschouwers meeleefden bleek wel dat kort voor het einde van de wedstrijd, toen Westerkwartier de 2-1 maakte, de politie enkele honderden toeschouwers van het veld moest verwijderen teneinde de resterende twee minuten te laten uitspelen.

Op 5 juni 1954 volgde dan de alles beslissende terugwedstrijd, waarin Westerkwartier aan een gelijkspel genoeg zou hebben om promotie te bewerkstelligen.

De wedstrijd Woerden-Westerkwartier werd op een noodterrein in Woerden gespeeld en leverde uiteindelijk een 2-1 gelijkspel op, voldoende dus voor Westerkwartier om de promotie een feit te maken. Toch had ook deze wedstrijd een zeer moeizaam verloop. Ondanks een technisch overwicht keek Westerkwartier in de tweede helft lang tegen een 1-2 achterstand aan maar met dank aan de vermaarde goalgetter uit de na-oorlogse jaren, Waaf Sedee, werd het alsnog 2-2.

Seizoen 1954 – 1955

Het seizoen 1954-1955 was vooral het seizoen waarin er in het Nederlandse voetbal een “aardverschuiving” plaatsvond in de vorm van de invoering van het betaalde voetbal. Eind 1953 werd de N.B.V.B. (Nederlandse Beroeps Voetbal Bond) opgericht. Deze Bond had de intentie om per seizoen 1954-1955 een prof-competitie op te gaan zetten naast de bestaande amateurcompetities. Voor het vlaggenschip van Westerkwartier veranderde er echter niets want men kwam, na de promotie in het afgelopen seizoen, dit seizoen gewoon uit in de zondag 3e Klasse van de KNVB.

De rol welke het eerste team in dit seizoen speelde, was erg bescheiden. Slechts de grote overwinning op Westlandia (7-1) schiet er uit. In juni 1955 vierde Westerkwartier in Amicitia onder grote belangstelling het 21-ste jaarfeest. Evenals het jaar ervoor, werd door eigen leden een revue gebracht. Ditmaal onder de titel “Dat is wat”. Deze enthousiaste groep overtrof wederom de verwachtingen. Het bal werd weer verzorgd door  “The pretty players” o.l.v. Bob van Zutphen.

Seizoen 1955 – 1956

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BEC, Celeritas, Cromvliet, DHL, Excelsior’20, De Hollandiaan, De Postduiven, VIOS, sv Voorburg, Westerkwartier en Westlandia.

Het seizoen 1955-1956 leverde Westerkwartier 1, met 20 punten uit 22 wedstrijden, een zevende plaats op. De thuiswedstrijd tegen BEC uit Delft werd ontsierd door ernstige ongeregeldheden. De pers meldde hierover: Op een gegeven moment was de sfeer zo vijandig, dat doelman Bert Alkemade van Westerkwartier voor spelers en publiek van de tegenstander de vlucht moest nemen naar de kleedkamer. Dat de hulpdienst moest aanrukken (Rob Vonk) en de politie moest uitrukken. De scheidsrechter moest bij al dit geweld de wedstrijd wel staken. Dat was na elf minuten in de tweede helft bij een stand van 2-1 voor de Hagenaars.

Seizoen 1956 – 1957

In het seizoen 1956-1957 was de zondag 3e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Ammerstolse SV, Archipel, Celeritas, Cromvliet, Delft, DHL, De Postduiven, RVC, VVP, Westerkwartier en Westlandia.

De competitie  in de 3-de klasse A, werd beëindigd op een zesde plaats. De achterstand op de kampioen RVC bedroeg zes punten. Uit 22 wedstrijden werden 24 punten behaald.

Seizoen 1957 – 1958

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1957-1958 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Celeritas, Hillegom, Ripperda, Roodenburg, Rijswijk, TYBB, VIOS, VVP, VVSB, Westerkwartier en Wilhelmus.

In dit seizoen kon het eerste elftal van Westerkwartier ternauwernood aan de greep van het degradatiespook ontsnappen. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 6 in winst om te zetten, werd er 4 x gelijk gespeeld en 12 x verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 29-51, eindigde Westerkwartier op de voorlaatste positie van de 3e Klasse B. Dit was gelukkig nog net voor Hillegom, dat met 12 punten degradeerde naar de 4e Klasse.

Tijdens een elfdaagse trip in augustus 1958 van een vijftiental junioren naar Engeland, is prins Philip persoonlijk tussenbeide gekomen toen door een stout stukje ambtenarij van de Britse Voetbalbond een wedstrijd tussen Westerkwartier en Brookmill niet door dreigde te gaan. De voetbalbond verbood deze wedstrijd omdat het voetbalseizoen na middernacht begon, vier uur na de wedstrijd. De met de handen in het haar zittende secretaris van Brookmill schreef een brief aan Prins Philip (Ere president van de F A). De prins antwoordde prompt en adviseerde de jeugdige Nederlandse bezoekers lid van Brookmill te maken, zodat de wedstrijd daardoor een onderlinge oefenwedstrijd zou worden. Zulks geschiedde en er werd gespeeld.

Seizoen 1958 – 1959

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1958-1959 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Cromvliet, Delft, DHL, Excelsior’20, GDA, de Postduiven, Rijswijk, Westerkwartier en Westlandia.

het seizoen 1958-1959 stond bij het eerste elftal van Westerkwartier in het teken van de rode lantaren. Door in de laatste vier wedstrijden twee maal te winnen en twee maal gelijk te spelen redden we het ook nu weer nipt. In deze vier wedstrijden scoorde Westerkwartier vier maal. Hiervan nam de 41-jarige Gé Meuleman er drie voor zijn rekening. Westerkwartier had dus veel aan hem te danken.Op 9 september 1959 bestond Westerkwartier 25 jaar. De receptie vond op 5 september plaats in de Houtrustrotonde. Velen kwamen het bestuur complimenteren en een grote rij sprekers diende zich aan. Dit alles ging vergezeld van vele bloemstukken en geschenken. Voorzitter G.A.Dittmar dankte alle sprekers op vlotte en in prettige bewoordingen. Op 8 september werd in Corner House opgewekt oudejaarsavond gevierd, waar vele oud-leden elkaar vonden en herinneringen ophaalden.Op 11 oktober werd de jubileumviering besloten met een feestavond in Amacitia, verzorgd door Fred Bourgognes cabaretgezelschap. In het jubileumnummer  van Westerkwartier stonden o.m. lezenswaardige artikelen van C.A. van Asperen, Th.C. de Jongh en Ir. Ad van Emmenes.


Seizoen 1959 – 1960

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1959-1960 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Archipel, Bodegraven, Celeritas, Cromvliet, GDA, GSV, Olympia, RVC, VIOS, VVP en Westerkwartier.

Ook het seizoen 1959-1960 was een slecht seizoen voor het vlaggenschip van Westerkwartier. De “Roodborstjes” eindigden op de voorlaatste plaats, net boven Cromvliet. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 14 verloren. Hiermee behaalde Westerkwartier 13 punten en een doelsaldo van 32 voor en 56 tegen.


Foto gemaakt op 27 maart 1960  voor aanvang van de wedstrijd GSV-Westerkwartier . Staand v.l.n.r: G. Ditmar, C. Boer, R. Berg, E. v Schip,?, G.Bergman, J. Korsen, J. Wensveen,?,?, Th. de Jongh.  Zittend H. de Jong, W. v Meggelen, G. Bezemer, J.v/d Graaf, P. Bruin, M. Schaap.

Seizoen 1960 – 1961

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Foreholte, GDA, Hillegom, Lisse, RKAVV, TYBB, sv Voorburg, VVP, sv Wassenaar en Westerkwartier.

Het eerste elftal van Westerkwartier kende een matig seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 43-50, eindigde Westerkwartier 1 op de negende positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. Dit was nog net voor Voorburg (16 punten), Alphia (14) en VVP (8).

Seizoen 1961 – 1962

In het seizoen 1961-1962 was de zondag 3e Klasse C van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, CKC, DHS, GSV, HOV, Kranenburg, ODI, RAVA, Transvalia, UNIO en Westerkwartier.

Met de hakken over de sloot bleef ook in deze competitie het 3e klasseschap behouden.

Seizoen 1962 – 1963

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1962-1963 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Delft, GDA, ‘s-Gravenzande, Kranenburg, Quick Steps, RAVA, VELO, sv Voorburg, Vredenburch, Westerkwartier en Westlandia.

Eindelijk weer een enigszins bevredigende competitie. Met 22 punten uit een zelfde aantal wedstrijden werd een gedeelte vierde plaats behaald. Het was aan het eind van dit seizoen dat N.A.S. Attasio Sr., na 24 jaar het secretariaat gevoerd te hebben, afstand nam van deze functie. De naam bleef echter, want N.A.S. Attasio Jr. werd de nieuwe secretaris.

Overdracht van het secretariaat. De nieuwe en de oude secretaris

Seizoen 1963-1964

Om te laten zien hoe de vereniging Westerkwartier reilde en zeilde volgt hier een overzicht van de samenstelling van bestuur en commissies gedurende het seizoen 1963 – 1964.
Bestuur: J.W.J. v.d. Berg (voorzitter). N.A.S. Attasio Jr.(secretaris), Th. Keenen (penningmeester), Th. C. de Jongh (2e voorzitter), Th. Jongbloed (2de secretaris), J. de Borst (2de penningmeester), F. Bersch (commissaris), C. Boer (commissaris), J. Kentie (commissaris).
Elftalcommissie: Th. C. de Jongh; Th. Jongbloed; M. Roeleveld; H. v. Benthem; Th. V. Putten.
Juniorencommissie: C. Boer; Ch. V. Wely; D.J. Mordhorst; J. Korsen; P. Frederiks; H. Velders.
Orgaancommissie: J. v. Anrooy; R. Weise; E. v. Schip.
Terreincommissie: F. Bersch; H. Velders; L. Visser.
Honkbalcommissie: J. Kentie; P. Frederiks; H. v. Benthem; W. v.d. Waals; C. Schildkamp.
Ballotagecommissie: R. Beukers; M. Janse; J. de Borst.
Poolcommissie: J. de Borst; N.A.S. Attasio Sr.; J.W.J. v.d. Berg; P. Bruyn; Th. V. Dort; R. Gerritsen.
Redactiecommissie: J.W.J. v.d. Berg; F. Bersch; Th. C. de Jongh; N.A.S. Attasio Jr.
Jubileumcommissie: H. Meuleman; F. v.d. Werf; H. Treffers; F. Bersch; C. Schildkamp.
Archivaris: A.N. Attasio
Contact met pers: Th. Jongbloed.


De stenen kantine aan de Duinlaan, die het oude houten gebouw uit 1948 verving

>

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1963-1964 uit de volgende clubs samengesteld: CKC, COAL, DHL, DHS, HMSH, Kranenburg, Leonidas, Quick Steps, RAVA, VDL, Vredenburch en Westerkwartier.

Het was voor het vlaggenschip van Westerkwartier geen slecht seizoen. Het eerste elftal behaalde met 26 punten uit 22 wedstrijden een vierde plaats. De achterstand op kampioen COAL, waarvan in Rotterdam met 1-3 gewonnen werd, bedroeg zeven punten. Het vierde en vijfde (promotie naar 1e klas H.V.B.), alsmede het tiende elftal werden ook kampioen. Op 2 mei 1964 werd een auto-puzzelrit door Westland gehouden, welke, ondanks de bijzonder slechte weersomstandigheden tot een succes werd. 31 Equipes gaven acte de présence. Frans Bersch (met ingang van 26 juni 1964 de nieuwe voorzitter van Westerkwartier), die des morgens achttien bordjes had geplaatst, moest scheurend voor de eerste deelnemers uit, constateren dat boeren inmiddels bordjes hadden verwijderd of omgeworpen, dus moest hij opnieuw aan de gang.Bij de niet-leden was de heer Hebels (lid van QUICK) winnaar, bij de leden was dit J. Korsen. Over de viering van het 30 jarig bestaan meldde ons cluborgaan het volgende:Zo hebben wij dan ons dertig jarig bestaan gevierd en we mogen zeggen, gehoord ook de vele stemmen na afloop, dat het een bijzonder geslaagde viering is geworden.Vrijdagavond ontvingen wij oud-leden, commissieleden en conventsleden in ons clubgebouw waar zo’n tachtig tot honderd mensen zovele herinneringen hadden uit te wisselen en ook zoveel oude liederen hadden te zingen, dat men dansen niet toekwam.Het werd diep nacht, de champagne vloeide rijkelijk. In de vroege zaterdagmorgen waren vele oudgedienden alweer aan de Duinlaan om een elftal van oud-leden met o.a. Jan en Karel Wolsheimer, Herman van Lijf, Hans van Asperen en Hans Maarleveld met 6-1 te zien winnen van een commissie-elftal. Een broodmaaltijd in het alweer opgeruimde en gezellige clubhuis ging er best in. De avond werd gevuld door het toneelgezelschap ADO / DVS, dat ongeveer driehonderd mensen deed genieten van een bijzonder vaardig gespeelde thriller “Valstrik voor een man alleen”. Daarna was het bal; bal in de ware zin des woords. Het dansorkest had nog nooit zulk publiek gehad. Sinterklaasliederen, het Roodborstje, kortom, het werd een vreemd en uitbundig repertoire, waaraan zeer velen daadwerkelijk tot diep in de nacht meewerkten. In jaren niet zo’n gezellig feest geweest was het commentaar. In maanden niet zo’n volle zaal gehad vond met in de “Gouden Wieken”. In tijden niet zo’n gezellig publiek was een ander geluid uit diezelfde “Gouden Wieken” . Zondag was de feestvreugde nog niet helemaal op. De meeste feestgangers waren naar Houtrust gekomen om  Westerkwartier met 2-2 gelijk te zien spelen tegen H.B.S., cijfers die het gezellig samenzijn met H.B.S. na afloop geen geweld aan deden.

Seizoen 1964-1965

In dit seizoen  werd Westerkwartier in de 3e klasse B ingedeeld met o.a. Wilhelmus, H.B.S. en H.V.V. uit 22 wedstrijden werden 18 punten vergaard, hetgeen een achtste plaats betekende. Het kampioenschap was voor H.B.S. Hoe gezellig en goed toeven het is bij Westerkwartier blijkt uit het volgende courantenbericht.- Toen zaterdagmorgen, 28 augustus 1965, een veteranenelftal van Westerkwartier wilde aantreden voor de vaste gezelligheidswedstrijd tegen de veteranen van U.D. uit Deventer trof het .. een bungalowtent op zijn voetbalveld aan, een auto met Duits nummerbord stond voor het terrein aan de Duinlaan geparkeerd. Met enige moeite overtuigde een bestuurslid van Westerkwartier de door het lawaai gewekte Duitser dat zij hier niet op de camping Ockenburgh stonden. Bepaald groot werd zijn verbazing toen vader, moeder en kinderen in nachtkledij uit de tent naar een kleedkamer stapten om aldaar te douchen en zich te kleden. Het bleek namelijk, dat de terreinmeester van vrijdag op zaterdag had verzuimd de kleedkamer te sluiten. De Duitsers waren redelijk tevreden over de accommodatie.

Seizoen 1965-1966

In het seizoen 1965-1966 was de zondag 3e Klasse C van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Germinal, Kranenburg, Leonidas, LMO, Oranjeplein, OVV, Quick Steps, RAVA, TOGB, VDL, VOC en Westerkwartier.

In dit seizoen werden van de 22 wedstrijden er 5 gewonnen, 9 gelijk gespeeld en 8 verloren, hetgeen resulteerde in 19 punten en een doelsaldo van 30 voor en 39 tegen. Hiermee eindigde Westerkwartier 1 op een achtste positie van de ranglijst.

Op 3 december 1965 kon de heer W. van Eck, voorzitter van de juniorencommissie van Westerkwartier, op een avond van de jongste jeugd, Bep Bakhuijs welkom heten, die een vlotte babbel hield over zijn voetbalbelevenissen in en rond het Nederlandse elftal. Enkele films over de wereldkampioenschappen voetbal hielden de jeugd verder zoet tot de komst van Sint Nicolaas.Eind december 1965 werd door waarschijnlijk een jeugdbende een grote ravage aangericht in het clubhuis van Westerkwartier aan de Duinlaan te Kijkduin. Deuren werden uit de panelen gerukt en vernield. Drukinkt werd door het gebouw verspreid, ramen sneuvelden en uit de bestuurskamer verdween een geluidsinstallatie (bericht ontleend aan de courant).

Seizoen 1966 – 1967

Augustus 1966: Mijmeringen van voorzitter F. Bersch over de huishouding van Westerkwartier: Hier zitten we dan in een klein zomers zonnetje met ons pilsje in een luie stoel voor dat riante clubhuisje aan de Duinlaan, dat vijfenveertigduizend gulden kostte, in de wetenschap dat onze leden zich niet meer ongelukkig behoeven te pompen om wat water te hebben teneinde zich na één wedstrijd te kunnen wassen, maar heerlijk onder de warme douche kunnen gaan staan. We behoeven niet meer met tien man met kleine grasmaaimachientjes ons veld zelf te maaien, maar er komt een “Landrover” met uitgebreide apparatuur om de grasmat te scheren. Onze jongens trainen niet zo maar een beetje onder elkaar, maar er is tweemaal per week een strak programma, dat wordt afgewerkt onder een zee van licht van drie lichtmasten. Enfin, vergeleken bij vroeger, zou het allemaal een hemel op aarde moeten zijn, maar voor ons ouderen is het dat niet meer, begrijp me wel, de geest is goed, maar wat tegenwoordig goed is, is anders goed dan vroeger. Ik heb daar zo geen woorden voor. Ons eerste bestuur had als oudste lid een jongen van zeventien jaar en alles liep gesmeerd. Tegenwoordig zit je met een college van mannen van middelbare leeftijd je te verdiepen in problemen, waar je vroeger geen benul van zou hebben gehad, terwijl de verenigingshuishouding niet meer om enkele centen, maar om tienduizenden guldens draait. Want denk niet, dat alleen het semi-prof voetbal een zaak van geld is; elke amateurvereniging is een zaak van geld geworden. Alleen komt daar het geld meestal niet binnen van het publiek, maar van de opbrengst van de sporttoto (22% voor de verenigingen) en de omzet van de zelf geëxploiteerde buffetten. Daar heb je ook alweer zoiets waar men vroeger niet over dacht: Elke amateurvereniging, die een eigen clubhuis heeft, is in die sector een soort horecabedrijf geworden. Er zijn amateurclubs in Den Haag, waar in eigen beheer zo’n zestigduizend guldens per seizoen in de kantine binnenkomen. Het is, dat wij hier wat afgelegen liggen, maar ook bij ons is dat altijd nog een kleine twintigduizend gulden, om inkoop, verkoop, administratie van de sporttoto, betaling terreinmeester,  sociale lasten enz., allemaal tot in de puntjes te hebben verzorgd. Je zou er een administrateur voor in vast dienst moeten hebben. Nu doet een penningmeester dat na zijn dagtaak in zijn vrije tijd en reken er op dat hem dat meerdere avonden per week kost. Nog doet zo’n man dat met vreugde, omdat hij Westerkwartier van het begin af heeft gekend. Maar reken er niet op, dat voor dat soort en andere postjes straks nog bestuurders worden gevonden. De jeugd heeft daar over het algemeen geen zin meer in. Na diverse seizoenen de dans ontsprongen te zijn viel op 23 april 1967 het doek voor Westerkwartier. Met 13 punten uit 22 wedstrijden werd de laatste plaats in de 3e klasse C ons deel. Degradatie naar de 4e klasse K.N.V.B. was een feit. In dit seizoen 1966-1967, werd QUICK kampioen. Dit geschiedde op ons terrein, liefst 2000 bezoekers woonden deze wedstrijd bij.

Seizoen 1967-1968

>

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1967-1968 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Boskoop, DSO, De Ooievaars, Quick Steps, Spoorwijk, TONEGIDO, VTL, Waddinxveen, Westerkwartier en Woerden.

Dit seizoen speelde Westerkwartier 1 in de vierde Klasse dus en dat leverde een vierde plaats op; uit 20 wedstrijden werden 23 punten (7 x winst, 9 x gelijk en 4 x verlies) gehaald en was het doelsaldo 31 voor en 20 tegen. Overigens bevond Westerkwartier zich op de elfde speeldag nog op de eerste plaats van de ranglijst.

De finale om de Kevea beker, het welbekende veteranentournooi van de afdeling Den Haag voor spelers boven de 35 jaar, ging op 9 juni 1968 tussen Postduiven en Westerkwartier. Voordat Westerkwartier zover was schakelden ze eerst O.D.B. (1-0), Oranje-Blauw (1-0), T.E.D.O. (3-1) en H.M.S.H. (2-0) uit. De eindstrijd vond plaats aan de Houtweg op het B.T.C. terrein. Door een 2-1 overwinning kwam Westerkwartier voor het eerst in het bezit van deze beker.

Seizoen 1968-1969

In dit seizoen werd met 18 punten uit 20 wedstrijden een zesde plaats bereikt in de competitie.

Seizoen 1969-1970

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1969-1970 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, DONK, Hillegersberg, Het Noorden, Kranenburg, Moerkapelle, Paraat, SMV, SVDPW, VIOS en Westerkwartier.

Van de 20 competitiewedstrijden wist Westerkwartier er uiteindelijk 8 in winst om te zetten, speelde 7x gelijk en er werd 5x verloren. Zodoende eindigde men met 23 punten (doelsaldo 26-23) op een keurige vijfde positie van de 4e klasse D.

Opvallend tijdens dit seizoen, op 5 oktober 1969 werd de wedstrijd tussen Westerkwartier 7 en RAVA 7 gestaakt. De courant meldde hierover het volgende: Natuurlijk mag men niet verwachten dat er in de derde klas van de afdeling Den Haag allemaal Boostens, Van der Kroften en Dorpmansen rondlopen als scheidsrechters. Evenmin trouwens als Cruijffies, Van Dijkies of Kindvalletjes. Wat niet wegneemt, dat daarom de spanning even groot of zelfs groter zou zijn dan in de grootste wedstrijden. En wat er dan soms van wordt gemaakt is om te lachen. Gisteren werd er bijvoorbeeld een wedstrijd gestaakt tussen Westerkwartier 7 en RAVA 7. Er werd zelfs na de rust nog gemoedelijk gevoetbald tot er een vrije schop moest worden genomen door RAVA. Eén van de spelers van Westerkwartier stond op zo’n acht meter van de bal, in plaats van de voorgeschreven 9,15 meter. Nu ziet men dat een enkele maal ook wel eens in de allergrootste wedstrijden. Daar grijpt een scheidsrechter meestal te slap in. Hier in de derde klas van de afdeling Den Haag echter niet. “Ben je nog van plan verder te gaan staan”, zo omstreeks vroeg de referee aan de bewuste speler. Deze zal al of niet in een grap of geagiteerd, we laten dat maar in het midden, “Nee” hebben gezegd. “Dan eruit”, besliste de arbiter. Toen Westerkwartier zei: “Maar scheidsrechter, dat kunt u toch niet maken”, toen antwoordde de goede man: “Wat niet maken”, ik staak de wedstrijd”. En zo kon men bij de stand 1-1 de kleedkamers opzoeken. Wat de scheidsrechter op het formulier schreef? We citeren letterlijk “Wangedrag en kommanteer van de spelers van Westerkwartier”. Op 17 oktober 1969 nam onze vereniging op feestelijke wijze een nieuw clubgebouw en geheel vernieuwde kleedkamers in gebruik. Mr. A.J. Dankelman sprak vriendelijke woorden, namens de gemeente; Nico de Doelder overhandigde als voorzitter van de afdeling Den Haag van de K.N.V.B. een barometer. Tussen 17 en 25 oktober evenwel was de vreugde alweer enigermate getemperd. Tweemaal vonden inbrekers gelegenheid het nieuwe clubgebouw te bezoeken. Tweemaal in één week dus, waarbij niet alleen voor driehonderd gulden aan sigaretten verdween, maar ook de barometer, een elektrische klok en de Zwitserse koeienbel aan de bar, die de mensen noodde nog een rondje te geven, werden door de onverlaten meegenomen.Ten einde de gele tegelvloeren een kleurrijker aanzien te geven, werden ook ettelijke onzen ham en wat leverworst uitgespreid. Met schroevendraaiers forceerde men de sloten van de ijskist, om na deze vermoeiende arbeid een ijsje ter afkoeling te kunnen nuttigen.

Seizoen 1970-1971

In het seizoen 1970-1971 was de zondag 4e Klasse E van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Aeolus, Cromvliet, Den Hoorn, DSO, Excelsior’20, Het Noorden, De Hollandiaan, Oliveo, Paraat, VIOS en Westerkwartier.

Dit seizoen  leverde voor Westerkwartier slechts een negende plaats op in de 4e Klasse E. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 8 gelijk gespeeld en gingen er 7 verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 21-33, wist Westerkwartier nog net DSO (17 punten) en Oliveo (14) voor te blijven op de ranglijst. De thuiswedstrijd tegen de latere kampioen De Hollandiaan werd wel met 1-0 gewonnen.

Seizoen 1971-1972

In deze competitie eindigde Westerkwartier samen met S.J.Z. op de onderste plaats. De beslissings-wedstrijd op het terrein van Blauw-Zwart in Wassenaar werd door S.J.Z. met 2-1 gewonnen. Toch degradeerde Westerkwartier niet. Wat was namelijk het geval: Op 16 januari 1972 speelden Flamingo’s en Westerkwartier tegen elkaar gelijk (1-1).
Een bijzondere strafcommissie van de K.N.V.B. wijzigde deze stand, in een 1-0 overwinning voor de Flamingo’s. In mei 1972 (na de gespeelde beslissingswedstrijd) besliste de commissie van beroep echter dat de uitslag ten onrechte was gewijzigd; het werd weer 1-1. Hierdoor beëindigde Westerkwartier de competitie alsnog met een punt voorsprong op Flamingo’s en S.J.Z.

Seizoen 1972 – 1973

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, sv den Hoorn, GDA, De Ooievaars, RKSVM, Schiebroek, Stolwijk, VFC, VIOS, Vredenburch, VVP en Westerkwartier.

Uit 22 wedstrijden werden 19 punten vergaard. Slechts twee meer dan de Ooievaars, dat met 17 punten degradeerde. In de laatste wedstrijd van de competitie, uit tegen Schiebroek, stelde Westerkwartier zich veilig. Over deze wedstrijd berichtte ons clubblad het volgende: – ‘t is allemaal niet voor niets geweest. De door trainer Perdijk noodzakelijk geachte ingreep in het eerste elftal. Het verzamelen in Skyway Motel; het praatje van de voorzitter onder het motto: afdelingsvereniging is een terugdringen naar onvolwassenheid; het praatje van Perdijk in de kleedkamer. En daarna dat elftal in het veld. Geladen tot het uiterste, met een eerste ontlading door een doelpunt van veteraan Bert van Doorn. Met even de angst dat de scheidsrechter in de rust zou staken vanwege het onweer. Met na de rust die twee geweldige doelpunten van spits Gerrit van Ypenburg. En tenslotte dat tegendoelpunt, waarbij de bal volgens vriend en vijand niet achter de lijn is geweest. Mannen we zijn er weer, we zijn nóg vierdeklasser. Welk een uitgelaten stemming in de kleedkamer na afloop. Even later ook bij Schiebroek, toen die jongens hoorden ook veilig te zijn. Fijn, dat ons eerste die jongens spontaan ging feliciteren. We hebben een ouderwetse goede beurt gemaakt in Schiebroek.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en gingen er 9 verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 29-35, eindigde Westerkwartier op een achtste positie van de 4e Klasse D. Dit was nog net voor Stolwijk (19), Vredenburch (18), Schiebriek (18) en De Ooievaars (17).

Seizoen 1973 – 1974

In het seizoen 1973-1974 was de zondag 4e Klasse B uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Archipel, Delft, Excelsior’20, HMSH, Oranjeplein, Paraat, De Postduiven, Spoorwijk, TONEGIDO, VVP en Westerkwartier.
Op de achtste speeldag troonde Westerkwartier met 11 punten uit 8 wedstrijden nog op de eerste plaats. Daarna ging het hopeloos mis. Uit de resterende 11 wedstrijden werden slechts  4 punten bijeen gesprokkeld. Dat was natuurlijk veel te weinig. Degradatie werd een feit, We moesten de K.N.V.B. verlaten. Een zwarte bladzijde in onze geschiedenis.Over het gedenkwaardige feest t.g.v. ons 40-jarig jubileum meldde de courant het volgende: Bijna had de storm van zaterdag een triest einde gemaakt aan de feestelijke gebeurtenissen rond het 40-jarig bestaan van Westerkwartier. Een enorme tent op het veld, waarin de tafels voor de tweehonderd deelnemers aan het koud buffet al gedekt stonden, begon het te begeven. De brandweer adviseerde: niemand de tent in; de wind zal nog toenemen. Inderdaad was zondagmorgen de tent aan repen gewaaid! De niet voor één gat te vangen organisatoren hebben toen van vijf uur des middags af, in een urenlange actie met vele helpers, tafels, stoelen, serviesgoed, podium, koelkasten, bars en feestverlichting naar de zaal van het oude milvakamp overgebracht. In geregelde heen- en weerdiensten naar het clubhuis konden de bars in de zaal bevoorraad blijven. Merkwaardig feit overigens: toen Westerkwartier maanden geleden vroeg hier haar feest te mogen houden, werd de zaal niet verhuurd. Enkele honderden zijn tot diep in de nacht op de tonen van Theresia’s Hot Seven, afgewisseld door de Drive-in-Show van Mr.Cane, op de vloer gebleven.

Seizoen 1974 – 1975

De ellende op voetbalgebied was voor Westerkwartier nog niet compleet. Slechts één seizoen brachten wij door in de hoofdklasse van de Haagse Voetbal Bond. Degradatie werd wederom ons deel. Het ging niet goed met ons “kluppie”. Op 30 augustus 1975 verhuisde onze vereniging in alle stilte van de Duinlaan naar de nieuwe velden aan de Machiel Vrijenhoeklaan, waar echter noch het recreatiegebouw, noch de kleedkamers gereed waren. Wel kon er gevoetbald worden, waarbij verkleden geschiedde in drie schaftwagens. De officiele opening was in november 1975.


           Het bord bij de ingang van het terrein aan de Machiel Vrijenhoeklaan

Seizoen 1975 – 1976

Gespeeld werd in de 1-ste klasse van de H.V.B. De eerste thuiswedstrijd op ons nieuwe complex werd een 3-0 zege op DVC. In de eindstand bereikten we een vijfde plaats. Op 29 augustus 1976 hield Westerkwartier voor het eerst sedert vele jaren wwer een veteranentournooi. Deelnemers waren: Gouda, Woerden, ASC, Celeritas, ZAC, Nieuwerkerk, SML’46 en Westerkwartier. Na de met 2-0 gewonnen finale van ZAC, mocht de aanvoerder van Gouda de eerste prijs uit handen van voorzitter Th. Jongbloed in ontvangst nemen.

Seizoen 1976 – 1977

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: Adelaars, Duindorp SV, DUNO, Dynamo’67, GONA, Groen Wit’58, De Jagers, Maasstraat, Marathon, NIVO, SEP, VDS en Westerkwartier.

Ook dit seizoen was de competitie weer ongemeen spannend. Westerkwartier moest de laatste wedstrijd een bezoek brengen aan NIVO. Voor aanvang van deze wedstrijd had de formatie van de nieuwe trainer Cor Pijtak 33 punten vergaard uit 23 wedstrijden. GONA, dat uitgespeeld was kon bogen op 35 punten. Een overwinning zou Westerkwartier een beslissingswedstrijd tegen GONA opleveren. Helaas kwam het niet zover, want tegen NIVO werd met 1-0 verloren en zodoende moest Westerkwartier genoegen nemen met de tweede plaats.

De balans dit seizoen van Westerkwartier 1: van de 24 competitiewedstrijden wist men er maar liefst 14 in winst om te zetten, speelde men 5x gelijk en werd er 5 maal verloren. Met 33 punten, en een doelsaldo van 36 voor en 20 tegen, eindigde Westerkwartier, zoals gezegd, op de 2e plaats van de 1e Klasse B van de HVB. Kampioen GONA had dus 2 punten meer behaald als de nummer twee Westerkwartier.

Westerkwartier beschikte ook over een bloeiende Softball afdeling. Op 4 september 1977 versloeg het eerste team in Utrecht UVV, altijd een moeilijke tegenstander, met de ongedacht hoge score van 7-2. Westerkwartier behaalde hiermede het kampioenschap van de eerste klas en promoveerde naar de hoofdklasse.

3 t/m 6 oktober 1977 Uit het clubblad overgenomen: Simpel mondeling van de Gemeente: Het Russische elftal komt bij jullie trainen, gevolgd door mondelinge bevestiging van K.N.V.B. te Zeist. Bezoek van deputatie K.N.V.B. om onze terreinen en kleedgelegenheid te inspecteren. Alles (uiteraard!) prima in orde bevonden. Jaap koopt nieuwe trainingsballen – die waren toch nodig – en overgooiers, ook nooit weg. Maandag 3 oktober: Russen arriveren in Hotel Atlantic, ze komen die dag niet, zegt K.N.V.B. Jammer, want het is drukker dan anders op Westerkwartier. Dinsdag: Russen worden overal gesignaleerd, maar komen die dag niet op Westerkwartier. Wandelen door de duinen en langs het strand. Gaan de avonduren naar Feyenoords licht kijken. Jammer, want het was drukker dan anders op Westerkwartier. K.N.V.B. meldt: Russen komen Woensdagmorgen om acht uur. Grote aktiviteit met koffie e.d. Helaas u begrijpt het al; het publiek kwam tevergeefs. Geen Rus te zien. Velen voor niets vroeg het “nest” uit. Woensdagavond: Nederland – Rusland 0-0. K.N.V.B. meldt: Donderdagmorgen om acht uur gaan ze trainen bij jullie. En toen niemand dat in een wedstrijd geloofde, verscheen er donderdagmorgen om acht uur een bus met Russen op het veld; tot negen uur werd er getraind dat de stukken er af vlogen. Met jaap z’n nog steeds nieuwe ballen. Voorbeeld van discipline: Rus schiet bal op Machiel Vrijenhoeklaan. Cor Boer wil snel omlopen om die bal te halen. Russische trainer gebiedt echter één van zijn discipelen om kousen en schoenen uit te trekken en dwars door de sloot wadend redde deze Rus een bal voor Jaap. Kijk op die manier raken er nooit ballen zoek!
Overigens: er was donderdagmorgen niemand meer om te kijken.

Seizoen 1977 – 1978

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, Cromvliet, Duindorp SV, De Zwarte Schapen, De jagers, Juventas, LYRA, NIVO, Robin Hood, Taurus, TEDO, VDS, Westerkwartier en Wippolder.

De selectie van trainer Cor Pijtak bestond dit seizoen uit; Dick Koper (keeper), Moes, Schoonen, Mark Kriek, Gelauff, Bolling, Seriesse, Chiel Beukers, Bouman, Muilwijk, Rob Wijtenburg, Peter Hooning en Ben Helmig.

In dit seizoen was er eindelijk weer eens reden tot juichen bij de Hsv Westerkwartier. Op 15 april 1978 hadden ruim vierhonderd toeschouwers zich naar het complex van Westerkwartier begeven om het, door de jaren heen, zo fel begeerde kampioenschap van de club mee te maken. En niemand kreeg spijt van zijn zondagmiddag besteding. Door doelpunten van Rob Wijtenburg en Chiel Beukers (een juweeltje) werd met 2-0 van Robin Hood gewonnen. De Rood-Witte vlag kon in top. Westerkwartier werd dus met uiteindelijk met 40 punten uit 24 duels kampioen van de 1e Klasse B. In deze competitie werd Cromvliet op ruime afstand (31 punten) nummer twee.

Westerkwartier moest nu in een beslissingswedstrijd met de kampioen van de 1-ste klasse A, te weten S.V.DHB, uit gaan maken wie er naar de Hoofdklasse van de H.V.B. zou promoveren. Deze wedstrijd werd op het terrein van Postduiven gespeeld. En daar werd de kroon op het werk gezet. De ruststand was 1-1 (doelpunt van Ben Helmich). Een in de tweede murw gespeelde tegenstander gaf zich in de slotfase van deze sportief verlopen wedstrijd, tenslotte gewonnen. Een koel genomen en benutte strafschop door Peter Hooning en een beheerst ingeschoten bal van Mark Kriek bepaalde de eindstand op 3-1. Westerkwartier was Hoofdklasser. Daarna ontlaadde zich de spanning van de vele meegekomen Westerkwartier-supporters door het op de schouders nemen van trainer Cor Pytak, en terecht: behalve voor de spelers was dit ook de triomf van Pytak. Hij was de man, die van dit elftal een hechte eenheid heeft gemaakt en de spelers zoveel vertrouwen in eigen kracht heeft gegeven, dat ze dit seizoen voor geen enkele tegenstander uit weg behoefden te gaan.

Op 28 mei 1978 wapperde de rode vlag met sikkel en ster op het clubhuis van Westerkwartier ten teken dat de Tunesische gemeenschap bezit had genomen van het complex. Terwijl in de keuken emmers met lamsvlees, olijven en sla werden bereid tot smakelijke gerechten, galmde het gebouw op het geluid van bongo’s en fluitspelers. Buiten werd zowaar nog gevoetbald: Tunesië tegen de Italianen en daarna de Haagse Tunesiërs tegen die uit Brussel. De ambassadeur luistert het feest met zijn aanwezigheid op.

Seizoen 1978 – 1979

In het seizoen 1978-1979 was de zondag Hoofdklasse van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DWO, ESDO, De Flamingo’s, GDA, Kranenburg, Oranje Blauw, OSC, Quick Steps, SVDHB, Steeds Voorwaarts en Westerkwartier. In de hoofdklasse van de H.V.B. gaf zowel nummer ‘één als nummer twee recht op promotie naar de K.N.V.B. Na zeventien speeldagen troonde Westerkwartier keurig op de tweede plaats, slechts met twee punten achterstand op het leidende ADS. Maar toen ging het fout; uit de resterende zeven wedstrijden werden slechts twee punten behaald, en dat was natuurlijk veel te weinig. ADS en Quick Steps gingen over naar de K.N.V.B.Op 8 september 1979 werd het 45-jarig bestaan gevierd. Het clubblad informeerde hierover als volgt: Afgelopen zaterdag was de dag van het 45-jarig bestaan, gevierd met een voetbal-wedstrijd tussen reunisten en oud eerste elftal spelers, die nog lid zijn. Twee maal 25 minuten o.l.v. scheidsrechter Jan Bom, die het uiterste deed om de partij gelijk te laten eindigen. De reünisten gaven echter na het doelpunt van Hannie Coenraads geen krimp, mede ook doordat de toegekende strafschop, die er 1-1 van had moeten maken, door Hans van Asperen werd gekeerd. Een geweldig festijn, dat vele oude bekenden onder de bezoekers telde. Oudste deelnemer was Koos Niemans uit Breda (61), die de wedstrijd braaf uitspeelde. En mocht stopper Jan Wensveen nog eens iets voor ons eerste elftal voelen.., en Jantje v/d Graaf uit Haren bij Groningen, daar willen we ook nog wel een plaatsje voor inruimen. Een ontspannen wandeling voerde de meute daarna naar Kijkduin, waar restaurant Java was afgehuurd. Meer dan tachtig mensen waren aan een rijsttafel verenigd. Om na een dag met elf thuiswedstrijden des avonds weer in een totaal opgeruimd en versierd clubhuis te komen, daar is arbeid voor nodig en die is dan ook door legio mensen verzet op die zaterdag. Met de dixieland muziek van Herman Singelenberg, drankjes en hapjes vermaakte de oude hap zich tot diep in de nacht.

Seizoen 1979 – 1980

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, Cromvliet, DWO, ESDO, De Flamingo’s, GDA, GONA, Kranenburg, Oranje Blauw, Paraat, Steeds Voorwaarts, De Valkeniers en Westerkwartier.

In dit seizoen konden ook weer twee ploegen naar de K.N.V.B. promoveren. Op de 17-de speeldag voerde Westerkwartier de ranglijst aan met 27 punten,  gevolgd door Steeds Voorwaarts met 26 en D.W.O met 21 punten. Hierna sloop wederom angst in de ploeg. Van Flamingo’s werd thuis met 1-2 verloren, Cromvliet knapte ons met liefst 7-0 op. Tegen D.W.O werd het 1-1, Terwijl we tegen het inmiddels gepromoveerde Steeds Voorwaarts met 4-2 het onderspit dolven. Ook tegen G.D.A. kon het benodigde punt voor promotie naar de K.N.V.B. niet bewerkstelligd worden. Deze wedstrijd verliep dramatisch; toen langs de lijn bloemen al waren uitgepakt, zorgde in de laatste minuut Theo Peters voor een enorme domper in het Westerkwartierkamp toen hij G.D.A. aan een 1-2 overwinning hielp.

Dus kwam het op de laatste wedstrijd, thuis tegen Kranenburg, aan. Het clubblad van Westerkwartier meldde hierover: “Wij hebben het gehaald, Westerkwartier promoveert naar de K.N.V.B. Wij hebben er lang op moeten wachten, doch het is uiteindelijk gelukt. De wedstrijd tegen Kranenburg is er één geweest, die wij niet cadeau hebben gekregen. Wij moesten het zelf maken en dat hebben we dan ook gedaan. De spelers hebben het waar gemaakt. De pessimisten hebben een elftal aan het werk gezien, dat er mocht zijn. Nadat wij met de nodige zenuwen de rust met 0-0 waren ingegaan, begreep een ieder dat het in de tweede helft gebeuren moest. Ruud Seriese dacht er net zo over en scoorde reeds na vijf minuten 1-0. Iedereen zag het al zitten. De tijd naar het einde verliep erg traag en Kranenburg probeerde er alles aan te doen om gelijk te komen. Dankzij de inzet van een ieder werd dit voorkomen. Een kwartier voor tijd bracht Jacques Keizer de stand op 2-0. Niets kon er meer fout gaan en de handen werden geschut. Na het kaatste fluitsignaal van de voortreffelijk leidende scheidsrechter was de promotie een feit geworden. Een slopend seizoen was achter de rug. ‘s-Avonds was er een gezellig “open huis”.

Van de 24 competitiewedstrijden wist Westerkwartier er uiteindelijk 14 te winnen, 4 gelijk te spelen en 6 te verliezen. Met 32 punten en een doelsaldo van 44 voor en 31 tegen eindigde Westerkwartier dus op de tweede positie van de ranglijst. Kampioen Steeds Voorwaarts behaalde 36 punten.

Seizoen 1980 – 1981

Op zaterdag 13 september 1980 was er op Westerkwartier weer een gezellige reünistenwedstrijd georganiseerd. Het was weer een gezellig samenzijn van vele een reünisten die vroeger vrijwel zonder uitzondering in het eerste speelde. Zo waren aanwezig: Jan Wensveen als immer resoluut ingrijpen, Cees Rietveld voorzetjes op maat geven, Jan(tje) v/d Graaf ronddartelen en Jaap Korsen het doelgebied omploegen. Frans Beukers hield de eer van het Deventerse U.D. hoog en Waaf Sedee bekeek of hij zijn kanon nog in stelling kon krijgen. Koos Niemans deed het met z’n 62 jaar of hij aan het begin van zijn carrière stond en Frank Kipp manoeuvreerde daar voorzichtig tussendoor. Het was weer een leuke happening, welke de reünisten met 5-2 verloren. Bevriende leden van NIVO zorgden des avonds voor een uitgelezen bord rijst en het was alweer na het middernachtelijk uur, dat er rust in het clubhuis kwam.

Op 20 september 1980 was er in het clubhuis van Westerkwartier, dankzij het initiatief van Adje Kievits, een voortreffelijke mosselenparty. Liefst 62 mensen maakten er gebruik van, onder wie de vrienden van de voetbalvereniging NIVO.

Ten aanschouwen van een ruim duizend toeschouwers speelde Westerkwartier op 12 oktober 1980 op haar eigen veld een vriendschappelijke wedstrijd tegen FC Den Haag. Het elftal van Westerkwartier, dat kranig tegenstand bood, maar desondanks met 0-6 verloor, bestond uit de volgende spelers: René ten Brug, Ferdy v/d Meer, René Hoogland, Marcel Korving, Marcel Pauptit, Ruud Bouman, Sjaak Keizer, Ruud Seriese, Bob van Huet, Erwin Krak en Jan Bom.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, BMT, Hoek van Holland, Laakkwartier, ODB, Oliveo, Quick Steps, RAVA, RKSVM, Scheveningen, Spoorwijk en Westerkwartier.

Deze competitie kreeg een ongemeen spannend slot, helaas voor Westerkwartier in ongunstige zin. Samen met RAVA en Spoorwijk eindigde men namelijk onderaan. Een nacompetitie was noodzakelijk om uit te maken wie in het bezit van de rode lantaren zou komen. In deze competitie stelde RAVA zich veilig, maar tussen Spoorwijk en Westerkwartier bestond, noch in punten, noch in doelsaldo enig verschil. In het stadion van F.C. Den Haag werd op 2 juni 1981 d.m.v. strafschoppen beslist over degradatie uit de 4e klasse K.N.V.B. Spoorwijk was bij deze, weinig gerespecteerde wijze van beslissen, de gelukkigste en won met 7-6, zodat Westerkwartier na een jaar in hoger sferen te hebben verkeerd, weer terugkeerde in de H.V.B. Het strafschoppenduel trok in het Zuiderparkstadion trok overigens ca 500 toeschouwers.

Westerkwartier 1 wist dit seizoen van de 22 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 3 gelijk te spelen en 12 te verliezen. Hiermee behaalde men 17 punten en een doelsaldo van 31 voor en 40 tegen.

Op 16 juni 1981 opende wethouder P. Vink twee tennisbanen op het complex van Westerkwartier.

Seizoen 1981 – 1982

Voor het eerst in het bestaan van Westerkwartier beschikte de club dit seizoen over een zaterdagafdeling voor senioren. De zaterdag 1 werd ingedeeld in de Hoofdklasse HVB met daarin als tegenstanders; sv Duinoord, DVC, GONA, Holland Sport’32, Honselersdijk, v.v. Nationale Nederlanden, Ornas, RAS, Scheveningen’, Semper Altius en SVGEB.

In het eerste seizoen eindigde Westerkwartier keurig in de middenmoot. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 19 punten, en een doelgemiddelde van 42 voor en 46 tegen, sloot men de competitie af op een zevende positie van de ranglijst. Uitschieter dit seizoen bij de zaterdag 1 was de 9-0 overwinning op v.v. Nationale Nederlanden.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1981-1982 uit de volgende clubs samengesteld: Cromvliet, DWO, de Flamingo’s, Full Speed, GDA, GONA, Graaf Willem II VAC, Kranenburg, Oranje Blauw, SEP, SOA, Westerkwartier, Wippolder en Zwart Blauw.

De formatie van trainer Jan Lobel werd dit seizoen achtervolgd door pech want de velen blessures hakten er flink in bij de selectie van de “roodborstjes”. Zo waren bijvoorbeeld eerste elftalspelers Marcel Pauptit, Clair Hoogland, Erwin Krak, John Tuyt en Ruud Bouman langdurig geblesseerd.

Dit seizoen in de hoofdklasse van de H.V.B. was ook slecht. Er moesten deze competitie twee ploegen degraderen. Full Speed was hier één van, voor de andere plaats ging het tussen Gona en Westerkwartier. Gona beschikte op de laatste speeldag over één punt meer. Op het programma stonden: Wippolder – GONA en Westerkwartier – GDA. Trainer Jan Lobel geloofde er niet meer in, maar…. het wonder geschiedde. Het veilig staande Wippolder deed haar sportieve plicht en versloeg GONA mat 2-1, terwijl Westerkwartier, GDA (dat het kampioensfeest nog in de benen had) met 3-2 de baas bleef. Hiermee werd het hoofdklasse-schap veilig gesteld.

Seizoen 1982 – 1983

In het seizoen 1982-1983 werd voor het eerst shirtreclame toegestaan bij het amateurvoetbal. Met name de eerste elftallen kregen veel publiciteit in de lokale- en landelijke pers, radio en lokale tv-zenders, hetgeen natuurlijk aantrekkelijk werd voor een sponsor. Welke namen als op de shirts van zowel de zaterdag 1 als zondag 1 van Westerkwartier prijkte is ons (nog) niet bekend.

De zaterdag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1982-1983 uit de volgende clubs samengesteld: DSO, DVC, sv Duinoord, HS Texas DHB, vv Nationale Nederlanden, Ornas, RAS, Scheveningen, SVGEB, Te Werve, Verburch en Westerkwartier.

Het zaterdagteam kende een moeilijk seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er slechts 2 gewonnen, speelde men 10 keer gelijk en werd er 10 keer verloren. Met 14 punten, en het doelsaldo 28 voor en 47 tegen, eindigde de zaterdag 1 van Westerkwartier op de tiende positie van de ranglijst. Hiermee had men vijf punten voorsprong op degradant v.v. Nationale Nederlanden.

In het seizoen 1982-1983 was de zondag Hoofdklasse van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Cromvliet, De Flamingo’s, Graaf Willem II VAC, Kranenburg, Naaldwijk, Oranje Blauw, SEP, SOA, VVM, Westerkwartier, WIK, Wippolder en Zwart Blauw.

De zondagselectie behaalde uiteindelijk een plaats in de middenmoot. Er werden 25 punten behaald uit 26 wedstrijden.

Seizoen 1983 – 1984

De interne organisatorische problemen die zich de laatste jaren bij Hsv Westerkwartier hadden voorgedaan had de club wakker geschud. Van gezinsrecreatie op aanmerkelijke schaal was binnen de club geen sprake meer van en de tennisbanen bleken, door het geringe aantal tennisleden en de geringe mogelijkheden, tot verhuur niet meer exploitabel te zijn. Dit had allemaal tot gevolg op de financiële toekomst van de vereniging en met name op die van de afdeling voetbal, de oudste en belangrijkste afdeling van Hsv Westerkwartier.
Het huidige bestuur was er echter van overtuigd dat d.m.v. een vijf-jarenplan een voetbaltoekomst te gaan creëren zoals die in de beginjaren van Hsv Westerkwartier is geweest. Daar moest dan echter wel hard aan gewerkt gaan worden. Het plan was er op gericht op uitbreiding van het eigen ledental met talentvolle (jeugd)voetballers, die Westerkwartier binnen vijf jaar naar de 3e Klasse KNVB moesten brengen.

De zaterdag Hoofdklasse HVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: DORR, sv Duinoord, DVC, HPSV, sv Nootdorp, Ornas, RAS, Scheveningen, SVGEB, VCS, Verburch en Westerkwartier. Het eerste zaterdag-elftal werd uiteindelijk negende met 18 punten uit 22 wedstrijden.

De zaterdag 1 van Westerkwartier speelde een matig seizoen. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist men er 5 te winnen, 8 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 18 punten, en de doelcijfers 23 voor en 41 tegen, eindigde men op een negende positie van de ranglijst. Hiermee hield men DVC (13 punten), Verburch (12) en Ornas (11) onder zich.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, Duindorp SV, De Flamingo’s, Kranenburg, Naaldwijk, Oranje Blauw, SEP, TEDO, VVM, Wassenaar, WIK en Westerkwartier.
Het eerste elftal van de zondagafdeling bracht het in deze competitie tot een achtste plaats. Van de 26 wedstrijden werden er 6 gewonnen, speelde men 11x gelijk en werd er 9 maal verloren. Hiermee behaalde de “zondag 1” 23 punten en een doelsaldo van 34 voor en 42 tegen.

Op 4 mei 1984 werd op het Westerkwartier veld een wedstrijd gespeeld tussen het Nederlands elftal van 14 – en 15 jarigen tegen de A-jeugd van AJAX. Een paar honderd toeschouwers zagen een aardig partijtje. Voor deze wedstrijd mocht de Haagse jeugd zelf in actie komen tijdens de open training. Zo’n zestig jongens, de helft van het 50-jarige Westerkwartier zelf, werden door o.a. de trainers Aad de Mos, Wim Jansen en Ajax doelman Hans Galjé op oefening gezet.

Seizoen 1984 – 1985

In het vijftigste levensjaar van Hsv Westerkwartier was het bestuur als volgt samengesteld: Gerard van Reijsen (voorzitter), P. Pototsky (secretaris) en H. Velders (penningmeester).

Op 8 september 1984 was er ‘s-middags in ons clubgebouw een receptie t.g.v. ons 50-jarig bestaan. Hoogtepunt was de uitreiking van de sportpenning van de gemeente ‘s-Gravenhage aan Hsv Westerkwartier door sportwethouder Piet Vink. Een eer die niet elke 50-jarige vereniging gegeven wordt. Westerkwartier kreeg de sportpenning als blijk van waardering voor haar werk in het belang van de Haagse sport. Daarbij heeft onze vereniging vooral een positieve invloed gehad op de sportieve ontwikkeling van haar jonge leden. De feestavond in “de Bataaf” werd een ware happening. Vele honderden leden, maar vooral ook oud-leden kwamen opdraven. Westerkwartier, zo bleek gelukkig, leeft nog bij zeer velen. Om 21.00 uur verzorgden vier welpen de openingsstunt door een levensgrote Sarah en Abraham binnen te brengen.
Met en zonder de klanken van de bekende “Split Level Band” was het tot vroeg in de ochtend berengezellig. Uiteraard werd om 24.00 uur het “Roodborstje” lied niet vergeten.

Wederom kwam de zaterdag 1 van Westerkwartier uit in de Hoofdklasse van de HVB met ditmaal als tegenstanders: DORR, DSO, Duinoord, DVC, HPSV, HS Texas DHB, LenS, RAS, SVGEB, VCS en Verburch.

De zaterdag voetballers van Westerkwartier deden het niet best want zij eindigden uiteindelijk op de voorlaatste plaats. Met 13 punten uit 22 wedstrijden bleven zij drie punten voor op Verburch dus volgde er geen degradatie.

In het seizoen 1984-1985 was de zondag Hoofdklasse van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, Delft, Full Speed, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, Quintus, TEDO, VVM, Wassenaar, Westerkwartier, WIK en Zwart Blauw.

De uit Italië afkomstige Aquino Colletti was voor dit seizoen aangetrokken als de nieuwe trainer van Westerkwartier. Helaas werd het voor de Kijkduiners een zeer matig seizoen. Op 5 mei 1985 was er feest, Nederland was 40 jaar bevrijd, maar voor Westerkwartier was er echter geen feest. De zondagseditie beëindigde deze dag namelijk de competitie met de een na laatste plaats. Het geen degradatie naar de 1-ste klas H.V.B. betekende. De 17 punten uit 26 wedstrijden waren te weinig om zich in de hoofdklasse te handhaven.

Seizoen 1985 – 1986

De zaterdag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: Amar Deep, Bizon, CWP, Escher Boys, Graaf Willem II VAC, sv De Jagers, KSD, Nationale Nederlanden, PDK, PGS, Westerkwartier en FC Zoetermeer.

>

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, DUNO, Groen Wit’58, GSC, Juventas, OSC, REMO, SOA, SVDHB, SVH, de Valkeniers en Westerkwartier.

Betekende voor het zondag elftal een gedeelde zevende plaats met 18 punten uit 20 wedstrijden. De competitie voor de zaterdag selectie was een complete afgang. Slechts een maal werd gewonnen: er werd vaak met grote cijfers verloren. De degradatie naar de tweede klasse werd een feit.

Seizoen 1986-1987

In het seizoen 1986-1987 was de zondag 1e Klasse A van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Azzurri, DUNO, Graaf Willem II VAC, GSC, sv Kijkduin, Hsv Marathon, Paraat, SVH, De Valkeniers, VOGEL en Westerkwartier.

Ook dit seizoen gaf geen reden tot juichen bij Westerkwartier. De zondag voetballers werden tiende met 13 punten uit 22 wedstrijden. Valkeniers werd hier laatste met slechts zeven punten.

>

De 2e Klasse B van de zaterdag HVB was verre van aantrekkelijk. Slechts zes clubs waren in deze afdeling ingedeeld. Er werd een dubbel programma vastgesteld, dat de zaterdag 1 van Westerkwartier geen kampioenschap en ook geen degradatie bracht.

Seizoen 1987 – 1988

>

Gelukkig speelde het zaterdag-team weer een normale competitie. (twaalf verenigingen). De zaterdag 1 eindigde in de middenmoot.

In het seizoen 1987-1988 streed de zondag 1 van Westerkwartier in de 1e Klasse A van de HVB tegen de volgende verenigingen: GSC, HDV, Juventas, Marathon, Paraat, PDK, Robin Hood, SVH, Tamuvona en Triomph.

Het seizoen werd door het zondagteam afgesloten, met 20 punten uit 20 wedstrijden, op een zesde plaats van de ranglijst. Tegen Triomph stond dit seizoen het vizier op scherp want deze ploeg werd met maar liefst met 8-1 verslagen.

Seizoen 1988 – 1989

In dit seizoen gaven de eerste drie plaatsen in de 1-ste klasse A van de zondagafdeling recht op promotie naar de Hoofdklasse van de H.V.B. In die dans om die prijzen deed Westerkwartier zich eindelijk ook weer eens gelden. Over de voorlaatste speeldag meldde het clubblad: – De 19-de wedstrijd was uit tegen S.V.H. Om zeker te zijn van promotie moesten we één punt halen. Om eventueel nog mee te dingen naar het kampioenschap moesten we winnen. Spannen tijdens dus.De wedstrijd was nog maar twee minuten oud of het stond 1-0 voor S.V.H. Westerkwartier stroopte de mouwen op, een kansje voor Richard Middendorp en een mogelijkheid voor Fred Zandvliet leverden geen doelpunt op. Men bleef druk maar het lukte niet. De tegenaanvallen van een dit keer niet zo goed spelend S.V.H. bleven wel gevaarlijk. Ook in de tweede helft probeerde Westerkwartier van alles, maar het mocht niet baten. En dan, ongeveer vijf minuten voor tijd krijgt Westerkwartier een strafschop. De vaste man, Chiel Beukers staat achter de bal; wat niemand verwacht, gebeurt: De keeper stopt de bal. Wedstrijd met 1-0  verloren. Koortsachtig wordt er getelefoneerd. De concurrenten voor de derde plaats verspeelden punten, Westerkwartier toch gepromoveerd. Gezang breekt los in de kleedkamer. Er is champagne en de spelers en trainer krijgen bloemen. In de kantine van S.V.H. wordt verder gezongen. Op ons complex wordt het feestje op beperkte schaal voortgezet. Dit seizoen verliep voor ons zeer voorspoedig. Hoopten we op promotie van ons eerste en tweede elftal; het resultaat overtrof de verwachtingen verre. Het 1-ste, het 2-de, het 3-de en het 5-de promoveerden. Het 4-de nam evenals het zaterdag-team een middenmoot positie in. Niet onvermeld mag blijven, de spectaculaire resultaten van de zondag elf in de Haagsche Courant Cup, waarbij de wedstrijd in de derde ronde tegen H.M.S.H. wel het hoogtepunt van het seizoen was.

Seizoen 1989 – 1990

Op 13 juli 1989 besloot de Haagse gemeenteraad dat het huidige hoofdveld van Westerkwartier per direct bestemming voor een woonwagen-locatie werd. Hsv Westerkwartier, en inwoner Takdier Boys, hadden nu dus nog maar de beschikking over twee voetbalvelden.

<

De zaterdag spelers behaalden in de tweede klasse H.V.B. slechts twaalf punten uit twee en twintig wedstrijden. Zoetermeer met tien en P.Z.H. met vier punten deden het nog minder.

De indeling van Westerkwartier 1 voor het seizoen 1989-1990 in de zondag Hoofdklasse A van de HVB luidde als volgt; ADS, BMT, Duindorp SV, sv EOC, ESDO, GONA, HS Texas DHB, Paraat, REMO, SOA en Westerkwartier.

Na de promotie in het afgelopen seizoen kwamen de zondag voetballers van Westerkwartier dit seizoen dus weer uit in de hoofdklasse van de HVB. Men wist zich prima staande te houden in de Hoofdklasse want van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist Westerkwartier er namelijk 6 in winst om te zetten, speelde 6x gelijk en werd er 8x verloren. Met 18 punten, en een doelsaldo van 42-50, eindigde men dan ook keurig in de middenmoot op de zevende positie van de ranglijst.

De nieuwjaarsrecepties van Westerkwartier waren altijd zeer geanimeerd en druk bezocht. Over de receptie op 1 januari 1990 meldde het clubblad het volgende: Maandag hebben we weer een druk bezochte nieuwjaarsreceptie meegemaakt, waarop iedereen elkaar onder het genot van een hapje en een drankje, het beste wenste. Op deze receptie hebben we nog een vijftal leden in de schijnwerpers mogen zetten. Dat waren Bert Meuleman, Nico en Ton Attasio, Aad Ruitenbeek en Bart Wolsheimer. Bert, Nico en Ton vierden hun 50-jarig lidmaatschap en Aad zijn 25 jarig jubileum. Aan Bart werden de versierselen van het lidmaatschap van verdienste uitgereikt. Bij allen gold: Niet louter lid geweest om te voetballen, maar een ieder had zich ook zeer ingespannen in de organisatie van Westerkwartier. Bert en Nico zijn bestuurslid geweest. Ton is de archivaris. Aad onze biljartorganisator van het eerste uur en Bart is nog altijd druk in de weer met het onderhoud van ons complex. Bijzonder geslaagd waren altijd de “sixtees”, die aan het eind van het seizoen werden gehouden. Zo ook in mei 1990. ‘s-Middags om 14.00 uur begon het festijn. Met een aangenaam zonnetje er bij was het een drukte van belang. Wier won was niet belangrijk. De saté buiten smaakte weer als vanouds en de muziek was met de disco en de band goed vertegenwoordigt.

Aan het einde van dit seizoen werd bekend dat Westerkwartier (en onderhuurder Takdier Boys) per 1 juli 1991 hun velden aan het Schapenatjesduin bij Kijkduin moeten verlaten om ruimte te maken voor woningbouw.

Seizoen 1990 – 1991

>

De zaterdag 2e Klasse van de HVB was in het seizoen 1990-1991 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, Cromvliet, DWO, GDA, Graaf Willem II VAC, HTSV, MVO’72, Neta Dall, Westerkwartier en FC Zoetermeer.

De zaterdag voetballers van Westerkwartier deden het qua prestaties niet al te best. Van de 18 wedstrijden werden er 3 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 12 verloren. Met 9 punten en een doelsaldo van 25 voor en 57 tegen eindigde men dan ook op de laatste positie van de ranglijst. Omdat de zaterdag 1 van Westerkwartier al “in de kelder” van het zaterdagvoetbal speelde kon men niet meer degraderen.

De indeling van de zondag Hoofdklasse A van de HVB was in het seizoen 1990-1991 als volgt: ADS, Duindorp SV, DUNO, sv EOC, De Postduiven, REMO, SOA, SVH, VDS, VVM en Westerkwartier.

Ook voor de zondag 1 van Westerkwartier werd het een buitengewoon slecht seizoen. Van de 20 competitiewedstrijden werden er slechts 2 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en maar liefst 15 verloren. Het was dan ook niet zo verwonderlijk  dat Westerkwartier met 7 punten (doelsaldo 31-59) op de laatste positie van de ranglijst eindigde en hiermee werd terug verwezen naar de 1ste klasse van de H.V.B.

Seizoen 1991 – 1992

Het seizoen 1991-1992 was het laatste seizoen aan de Machiel Vrijenhoeklaan. De Hsv Westerkwartier moest namelijk dit complex, in verband met de door de gemeente geplande woningbouw, verlaten.

In verband met het opheffen van de 3e Klasse had de HVB (Haagse Voetbal Bond) dit seizoen de vier overgebleven teams ondergebracht in de 2e Klasse. Dit had het gevolg dat de zaterdag 2e Klasse HVB in het seizoen 1991-1992 bestond uit 14 teams, te weten: CWP, DWO, ESDO, GDA, GONA, Graaf Willem II VAC, Marine, MVO’72, ORNAS, Paraat, PZH, RAS, Westerkwartier en FC Zoetermeer.

De zaterdag selectie was met dertien punten uit vierentwintig wedstrijden wederom hekkensluiter. Ook nu was er geen degradatie, aangezien er geen derde klasse voor standaard elftallen is. De zondag voetballers sloten het seizoen af met achttien punten uit twintig wedstrijden.

In het seizoen 1991-1992 was de zondag 1e Klasse B van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, DZS (De Zwarte Schapen), Graaf Willem II VAC, GSC, JuVentas, Postalia, Robin Hood, Toofan, Westerkwartier en WVS.

De teloorgang van de zondagafdeling van Westerkwartier ging nu snel. Op 12 april 1992 vond tegen Postalia de laatste wedstrijd in zondag verband plaats. Het was niet meer mogelijk een representatief zondag standaard elftal te formeren. Dit was voor velen moeilijk te verwerken, want door de prestaties van het eerste elftal op zondag, was Westerkwartier groot geworden.

Gelukkig waren er ook nog leuke dingen, o.a. het op geregelde tijden georganiseerd “culinair festijn”. Over zo’n happening informeerde ons clubblad als volgt: Op zaterdag 21 december 1991 meldde zich in ons clubgebouw een select, goed in het pak gestoken gezelschap, voor een exquis diner. De feestelijk aangeklede tafels waren voorzien van bloemstukjes en kaarsen, zelfs een linnen servet ontbrak niet. Het menu, bestaande uit: Garnalencocktail, Wildsoep, Varkenshaas met toebehoren, IJs alles gelardeerd met wijn, smaakte voortreffelijk. Er heerste een bijzondere feestelijk sfeer en een ieder genoot intens van het gebeuren. Daarna begaf men zich bij goede muziek op de dansvloer. Hulde aan de organisatoren, want voor een dergelijk evenement komt wel wat kijken. Het was een waardige afsluiting van dit voor Westerkwartier zo bewogen jaar.

Seizoen 1992 – 1993

Westerkwartier had inmiddels onderdak gevonden bij S.V. Bohemen aan de Wijndaelerweg.

In dit jaar was er dus alleen zaterdag-voetbal, met voor het eerste elftal een plaats in de tweede klasse H.V.B. De zaterdag 2e Klasse van de HVB was in het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, BMT, Cromvliet, DWO, ESDO, GDA, Graaf Willem II VAC, HTSV, Marine, Ornas, PZH, Vredenburch en Westerkwartier.

Meer dan een plaats in de onderste regionen zat er ook nu weer niet in voor Westerkwartier 1.

Seizoen 1993 – 1994

Het seizoen 1993-1994 was het laatste seizoen in het bestaan van Westerkwartier.

Er werden uit vierentwintig wedstrijden een zelfde aantal punten behaald. Op negentien maart werd onder grote belangstelling (24 koppels) in de kantine van S.V. Bohemen de laatste klaverjaswedstrijd van Westerkwartier gehouden. Door de jaren heen waren deze avonden een groot succes.En toen stond op 11 augustus 1994 het volgende stukje in  de “Haagsche Courant” : De voetbalvereniging Westerkwartier houdt op te bestaan als zelfstandige vereniging. De club heeft door verschillende omstandigheden dit besluit genomen. Westerkwartier had al twee jaar onderdak bij de S.V. Bohemen, naar welke vereniging de huidige leden overgaan. Ondanks deze ontwikkelingen wil Westerkwartier het 60-jarig bestaan nog luister bijzetten met een receptie en een slotfeest. Dit vindt plaats in een speciale feesttent op het complex van de S.V. Bohemen-. Aan de hand van sportjournalist Herman van Bergem stond in “Voetbal West”: (een uitgave van de K.N.V.B. Afdeling ‘s-Gravenhage) op 23 september 1994 het navolgende artikel: “DE POSTUME HERDENKING VAN 60 JAAR WESTERKWARTIER.Het kan een bizarre avond genoemd worden. Op het complex van S.V. Bohemen stond op de 17-de september een grote tent. Daar kwam WESTERKWARTIER  voor het laatst bijeen. Op die avond werd de vereniging officieel opgeheven. Op de avond van de herdenking van het 60-jarig jubileum. Een postume herdenking. Want voetballend Westerkwartier was al niet meer de competitie ingegaan.”


Staand v.l.n.r. Jason Pappe, Jan Beijer, Peter Regeling, Jan Moes, Jan Clemenkoff, Harrie Krommendam, Ruud Schippers, Hans Vink, MarcoMolleman, Jeroen Vrancken Ziitend  Nico v/d Heetkamp, René Swarttouw, René Hoogland ,Cor v/d Made, Willem Heeres, Frans v Dijk. Ontbrekend op foto Johan Hoogland.

Na seizoen 1993-1994

Twee jaren hadden het enige zaterdag- en enige zondagteam, ingekwartierd bij de S.V. Bohemen, onder eigen naam gespeeld. In het vervolg zullen ze als resp. Bohemen 3 en 4 uitkomen. Een ter ziele gegane club die op feestelijke wijze het verleden uitluidde. Het zal zelden of nooit vertoond zijn. Voorzitter Ruud Beukers, halve eeuw Westerkwartierder en de laatste barre jaren sinds 1990 praeses, schetste het kort en duidelijk: Onze gasten kunnen ons feliciteren met het zestig jarig bestaan of hun spijt betuigen dat we ons genoodzaakt zien de vereniging op te heffen. Ze hoorden het stilaan, oudgedienden, die elkaar na jaren weer ontmoeten: zij die de ondergang van nabij hebben meegemaakt. Een afscheidsreünie van een “Club van niveau”, zoals Piet Kroon namens K.N.V.B. en afdeling Den Haag, Westerkwartier karakteriseerde. “Een vereniging die nauwelijks onder het hoofd strafzaken voorkwam. Ik bedank Westerkwartier voor hetgeen u voor uw leden en de K.N.V.B. afdeling ‘s-Gravenhage hebt betekend”. Hoe kon het zo ver komen met een Multi-sportvereniging, die een Voetbal-, Softball-, Tennis-, Biljart-afdeling had. Een club met bestuurders als: Bersch, Attasio, Dittmar, Beijer, van Asperen (eveneens een bekwaam scheidsrechter), van Reijsen, de Jongh (oprichting 9 september 1934). Een vereniging die Jopie Patissilano in 1965 als eerste Ambonees in ons land naar het betaald voetbal (A.D.O.) zag vertrekken en Pim van der Meent naar het betalende D.O.S.

 

ACHTERUIT  Cor Boer, een kleine veertig jaar Westerkwartierder en een kwart eeuw actief in diverse functies: “Het is fout gegaan zo’n drie jaren nadat we in 1975 van de Duinlaan naar de Machiel Vrijenhoeklaan verhuisden. We voetbalden en haalden er Softball bij. Die twee afdelingen hadden capabele bestuurders, maar er moest een algemeen bestuur komen. Die twee besturen werden afgeroomd, er kwamen fricties. Een tennisbaan werd ook nog aangelegd. We hadden tweehonderd leden die tennisten. Maar we hadden geen mensen om de kantine te bezetten, zodat de tennissers niet konden douchen, noch een verfrissing konden nemen. Ze liepen weg. En op het laatst konden we het financieel niet meer behappen. Van 1980 holden we achteruit. Het aantal jeugdleden – Aan de Duinlaan hadden we zo’n 25 teams, waarvan vier A-elftallen – liep achteruit. De senioren (eens twaalf elftallen) ook en we konden die grote vereniging niet meer bemannen. Ja, gebrek aan kader. De neergang was niet meer te stoppen. We raakten onderbespeeld en kregen Takdier Boys erbij, dat later met Amar Deep fuseerde en T.A.C.’90 werd. De Gemeente zag zijn kans schoon, nam de kleedkamers, die we zelf gebouwd hadden, over en daarvan konden we dan nog steeds op de tennisbaan rustende schuld aflossen. We werden ondergebracht bij S.V. Bohemen, waar we nog twee jaar onder eigen naam speelden.”

CADEAU Met een receptie, beter reünie genoemd, in de grote tent die storm en wind beter doorstond dan de club zelf, en een feestavond voor genodigden sloot Westerkwartier het 60-jarig bestaan van een bijzondere vereniging af. Met een cadeau aan de sportwereld. Het batig saldo, dat na de officiële opheffing op zaterdag 17 september 1994 een feit werd, zal worden overgemaakt op de rekening van “de Zwaluwen”, ijverend voor de gehandicapte sportjeugd en, zeker sinds de laatste jaren, een begrip in de afdeling Den Haag. Een groots gebaar als afscheid van Westerkwartier. Bij de ingang van de tent stonden velen gebogen over een lange tafel. Daar lagen plakboeken, die een nostalgische blik wierpen op de geschiedenis van een roemruchte vereniging.

Gegevens beschikbaar gesteld door archivaris Ton Attasio (overleden op 19-10-2003 )

Wie kan ons nog meer helpen aan historische foto’s van Westerkwartier?

 

 

Palmares Hsv Westerkwartier (zondag)

Kampioenschappen:
1936-1937 3e klasse H HVB
1938-1939 2e klasse F HVB
1939-1940 klasse A HVB(noodcompetitie)
1940-1941 1e klasse A HVB
1941-1942 4e klasse C
1943-1944 3e klasse A
1953-1954 4e klasse C
1977-1978 1e klasse B HVB

Andere prestatie’s:
1979-1980 promotie naar 4e Klasse KNVB
1988-1989 promotie naar de Hoofdklasse HVB

Parade der trainers bij Hsv Westerkwartier:

1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 ?
1963-1964 ?
1964-1965 Dhr. v.d. Berg
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 ?
1968-1969 Dhr. Peeters
1969-1970 Dhr. Peeters
1970-1971 ?
1971-1972 ?
1972-1973 Ger Perdijk
1973-1974 Ger Perdijk
1974-1975 ?
1975-1976 Jaap Korsen
1976-1977 Cor Pijtak
1977-1978 Cor Pijtak (kampioen 1e Klasse HVB, promotie naar Hoofdklasse)
1978-1979 Cor Pijtak
1979-1980 Cock Berwers
1980-1981 Jan Lobel
1981-1982 Jan Lobel
1982-1983 Jan Lobel
1983-1984 Jan Lobel
1984-1985 Aquino Colletti
1985-1986 Aquino Colletti
1986-1987 ?
1987-1988 ?
1988-1989 Charles Matla
1989-1990 Charles Matla / Martin de Kort
1990-1991 Cock Berwers / Jan Moes (a.i.)
1991-1992 ?
1992-1993 ?
1993-1994 ?

Parade der voorzitters bij Hsv Westerkwartier:

1934-???? C.F.J.Niemans
???? -???? ?
???? – ???? B.J.Donker sr.
???? -1947 A.W.P. Buijs
1947-1963 G.A. Dittmar
1963-1964 J.W.J. v.d. Berg
1964-???? Frans Bersch
???? – ???? ?
????- 1979 Theo Jongbloed
???? – ???? G. van Reijsen
1990-1994 Ruud Beukers

Op veld van Hsv Kranenburg te Kijkduin

Monsterseweg

Savornin Lohmanlaan

*

*

Ereleden Hsv Westerkwartier

Zijn we nog naar op zoek…………..