vv WIK

Den Haag
01-06-1919 - Heden

 

W.I.K.

Sportpark Zuiderpark
Mr P D Fortuynweg 16-18
2533 SR Den Haag
070-3887428
Site: http://www.dewikker.nl/

De oprichting van v.v. W.I.K.

Direct na de Eerste Wereldoorlog, 1914-1918, blijkt er in Europa, waaronder Nederland, een grote behoefte aan sport en spel. Vooral het voetbalspel, in Nederland geïntroduceerd door Pim Mulier, blijkt een spel waarvoor vele Nederlanders belangstelling hebben. Niet alleen passief het spel beleven, echter ook actief aan het spel meedoen, blijkt bij vele arbeiders en jongeren een wens die zal uitkomen. Zodoende wordt er, na rijp beraad, ook op de gasfabriek te Den Haag een voorstel gedaan een voetbalvereniging voor het personeel op te richten. Op dat moment doet zich een enorm probleem voor, wie gaat de kar trekken. Na werktijd wordt er door menig medewerker van de gasfabriek over dit onderwerp gesproken. Met name in “Café Schoen”, gelegen op de hoek van de Parallelweg en de van Ravensteinstraat komt dit onderwerp ter sprake. Dit alles overigens onder het genot van een biertje en een borreltje.

De Uitbater van “Café Schoen”, dhr. B. Schoen hoort de serieuze gesprekken aan en voelt er wel wat voor om een voetbalvereniging vanuit zijn klantenkring en de gasfabriekers op te richten. Met de wetenschap dat men minimaal met vijftig tot voetballen in staat zijnde leden moet inschrijven en daarbij ook een terrein moet hebben waarop men kan spelen, wordt er op 1 juni 1919 een oprichtersvergadering belegd met als voorzitter de heer B. Schoen himself. Verdere aanwezigen zijn ondermeer K. Beeser, J.Beeser, G. van Dijk, E. Hellendoorn, M.J. Pikaar en T. Visser. De vergadering besluit een vereniging op te richten en met alle stemmen voor, wordt besloten voor Willen Is Kunnen.

Het eerste officiële bestuur van WIK werd samengesteld uit; B. Schoen (voorzitter), K. Beeser (secretaris), J. Beeser (penningmeester) en de commissarissen E. Helendoorn en M. Pikhaar.

Het bestuur stelt een plan van aanpak op met daarin opgenomen dat de gebroeders Beeser op zoek gingen naar een voetbalveld. Men had al een tijdje het oog laten vallen op een stuk braakliggend terrein achter de Rademakers Haagsche Hopjes fabriek op de hoek van de Rijswijkseweg en de tegenwoordige Neherkade. Dit stukje grond bleek het bezit te zijn van de gebroeders Rademaker en de heren Beeser besloten een gesprek aan te gaan met deze landeigenaren.
Na het overleg bleek dat de gebroeders Rademaker geen bezwaren maakte het terrein te laten bespelen door de voetbalvereniging Willen Is Kunnen. Hierbij werd wel aangetekend dat er dan een mogelijkheid voor de Hopjes fabriek medewerkers moest zijn om lid van de vereniging te worden. Hier had het bestuur van WIK uiteraard totaal geen bezwaren tegen, integendeel het werd zelfs met gejuich begroet, met name het feit dat men op dat moment bezig was met een ledenwerfactie.

De heren L. Molenaar, B.Poot, K.Jedeloo, G.Mulder, J.Heinsman, J.Vrijmoed, B.Feenstra en T.Loos werden al spoedig aan het ledenbestand toegevoegd. Met behulp van de leden werd er inmiddels geld ingezameld, ondermeer via het draaien van loterijen, om de vereniging een aardig startkapitaal te geven.
Van dit geld werd een houten keet gebouwd. Deze keet was voorzien van een luik voor het bestellen van consumpties. Ook was er een pompinrichting gemaakt om het water uit de sloot te pompen met als doel dat de spelers zich na de wedstrijd konden opfrissen. Ook al in deze tijd werden de spelers in de rust voorzien van een lekker kopje thee. De thee werd op een petroleumstel gezet door mevrouw Lien Deijers. Ook de supporters konden tijdens de rust een kopje thee a 5 cent per kop kopen.

Seizoen 1919-1920

Het eerste voetbalseizoen 1919-1920 werd er door WIK nog niet ingeschreven in de officiële Haagsche Voetbalbond competitie maar speelde men wat onderlinge wedstrijden. Regelmatig verscheen men op het Malieveld om aldaar een partijtje te voetballen. In juni 1920 werd WIK officieel ingeschreven en begon de club met twee elftallen in de competitie. het eerste elftal van WIK werd in de 3e Klasse A ingedeeld en het tweede elftal in de 3e Klasse G.
Voor het clubkostuum werd gekozen uit een verticaal zwart/wit gestreept shirt, een zwarte broek en zwarte kousen met een witte omslag.

Seizoen 1920-1921

Voorafgaande aan de competitie 1920-1921 werd er een oefenwedstrijd afgewerkt tegen S.M.V. uit Rotterdam. Deze wedstrijd eindigde in een gelijkspel.
De opstelling van deze eerste wedstrijd van WIK was; Keeper Gerard van Dijk, verdedigers Marinus Pikhaar en Martinus v.d.Par, middenvelders Evert Hellendoorn, Bart Poot en Thijs Visser, voorhoedespelers Anton Loos, Jan Heinsman, Joop Griek, Giel v.d.Par en Koos Jedeloo. Reserve spelers; Bouk Feenstra en Louis Harteveld.

Na deze wedstrijd verplaatste het gehele gezelschap zich naar café Schoen alwaar een groot feest werd gevierd. Vanaf deze dag werd er elk jaar een oefenwedstrijd tegen S.M.V. gespeeld.
De eerste officiële wedstrijd die het eerste elftal van WIK ooit speelde was de uitwedstrijd tegen Postwissel. Een unieke dag dus voor de voetbalvereniging WIK, we hebben het hier dan over de 10e oktober 1920. Deze wedstrijd werd met een 1-2 overwinning afgesloten, een mooiere binnenkomer was niet te wensen. Na deze historische overwinning werd er in café Schoen tot laat in de avond feest gevierd.

Bij aanvang van het seizoen 1920-1921 werd het voorzitterschap bij WIK bekleed door de heer F.Duikers. Echter de heer Duikers trok zich tussentijds terug en werd vervangen door Karel Beeser die vervolgens tot het jaar 1929 voorzitter bleef.

WIK 1 eindigde in seizoen 1920-1921 achter BEC 1 (kampioen), SVC 1 en Platanen 1 op een vierde positie in de 3e Klasse A met 17 punten uit 14 wedstrijden.

Seizoen 1921-1922

Voor het seizoen 1921-1922 schrijft WIK een elftal extra in dus dat betekende dat de club nu met drie elftallen in de 3e Klasse van de HVB ging voetballen.
WIK 1 draaide in dit seizoen minder als in het vorige seizoen en eindigde met 13 punten uit 14 wedstrijden op een vijfde positie.
WIK 1 op 4 juni 1922. In de competitie eindigde het elftal als 5e achter Postwissel, Archipel, Zwart Blauw en SVC. Enkele namen op deze foto : J. Vrijmoed, J. Pikaar, W. Verhoeve, J. Marinus, P. Molhoek, J. Beeser, M. v.d. Par, J.Selder, F.Kok en J. Kools.

Seizoen 1922-1923

Op 1 juni 1922 telde WIK 44 leden en wederom werd er met drie elftallen in de competitie ingeschreven. Seizoen 1922-1923 werd een succesvol jaar. WIK 1 eindigde dan wel wederom op een vijfde positie in de 3e Klasse HVB maar zowel WIK 2 (3e Klasse D) als WIK 3 (3e Klasse J) wisten kampioen te worden. Gevolg van deze kampioenschappen hield toen in dat WIK 1 samen met WIK 2 en 3 automatisch ook promoveerde naar de 2e Klasse HVB.

Seizoen 1923-1924

In het seizoen 1923-1924 speelden de eerste drie elftallen van WIK dus in de 2e Klasse HVB en tevens werd er een vierde elftal ingeschreven dat in de 3e Klasse ging uitkomen. Wegens uitbreiding van de Hopjes fabriek moest WIK in dit seizoen verhuizen naar de Bondsvelden gelegen achter boer Made te Kijkduin.

Het ging goed met de vereniging en aan het einde van het seizoen wist WIK 1 na promotiewedstrijden tegen VUD te promoveren naar de 1e Klasse HVB. De alles beslissende wedstrijd werd overigens in Het Zuiderpark gespeeld en WIK won deze wedstrijd met 3-1.

Seizoen 1924-1925

>

Het seizoen 1924-1925 eindigde WIK 1 op een zeer verdienstelijke tweede plaats maar de seizoenen daarna ging het een stuk minder met het elftal.

Seizoen 1925-1926

>

In de seizoenen 1925-1926 en 1926-1927 werd er maar ternauwernood aan degradatie ontsnapt. Wel heugelijk nieuws in seizoen 1926-1927 was dat de club een adspirantenelftal (jeugdelftal) inschreef.
In de seizoenen 1927-1928 en 1928-1929 eindigde WIK 1 in de middenmoot. In dit laatste seizoen behaalde het adspiranten elftal van WIK achter ADO en DUNO en verdienstelijke derde plaats met maar liefst 27 punten.

Seizoen 1929-1930

In 1929 wordt de heer Jaap van Gaalen gekozen tot de nieuwe voorzitter van WIK. Het 10 jarige bestaan van WIK werd gevierd in de grote zaal van café Schoen, een feest dat tot de kleine uurtjes duurde.

Na een spannend competitieverloop werd WIK 1, onder enthousiaste begeleiding van veel supporters, kampioen van de eerste klasse HVB en promoveert, dankzij deze prestatie, naar de vierde klasse (K)NVB. Concurrenten Monster en Oranje Blauw werden, na een spannende strijd, verslagen. WIK behaalde uiteindelijk 25 punten (11 gewonnen, 3 gelijke spelen en 2 nederlagen) uit 16 competitiewedstrijden en dit was genoeg om de vlag in top te krijgen. Aangezien de vereniging 10 jaar bestond was er voor de club geen beter cadeau dan dit kampioenschap denkbaar.
De eerste promotie naar de 4e Klasse NVB (nu KNVB). WIK deed er tien jaar over om de “grote bond” te bereiken.

Uiteraard werd e.e.a. uitgebreid, tot in de late uurtjes, gevierd. De kampioenen werden als helden geëerd en de WIK-aanhangers hadden uiteindelijk, samen met bestuur en de voetballende leden, enorm genoten.
Als men in die tijd kampioen van de eerste klasse werd, kon vervolgens door een extra competitie met alle kampioen van de diverse HVB eerste klassers, worden gestreden voor het algeheel HVB-kampioenschap. Vol goede moed dacht WIK een kans te maken, echter dit avontuur eindigde niet zoals gehoopt. Tegen Delft 2 werd verloren, van SEP 1 gewonnen. De tank was bij het vlaggenschip van WIK leeg en men kon zich niet meer motiveren om ook die extra prijs te bemachtigen.
Desondanks bleven de prestaties van het vlaggenschip niet onopgemerkt. Twee eerste elftalspelers werden uitgenodigd voor selectiewedstrijden van het HVB-elftal. Het betrof de heren Roegier en Wieringa, die na de betreffende wedstrijden werd medegedeeld dat zij niet verder zullen worden uitgenodigd. Het jaarfeest (al een aantal jaren door de vereniging georganiseerd) werd gecombineerd met de viering van het kampioenschap. Feestzaal van Stralen, in die tijd een bekend etablissement, werd afgehuurd en het feest duurde, zoals altijd bij WIK, tot in de kleine uurtjes. De helden van WIK 1 werden nogmaals in de bloemetjes gezet.

Seizoen 1930-1931

Voorafgaande aan het seizoen 1930-1931 werd er een terrein met opstallen en afrastering op de Moerweg gehuurd voor 75 gulden per jaar. Er zaten zelfs netten in het doel wat destijds nog niet verplicht was. De heer Schoen van café Schoen kwam te overlijden en de club ging over naar de feestzaal van dhr. van Stralen dat voortaan als clubgebouw werd gebruikt. Er was daar zelfs een medaillekast aanwezig.

In dit seizoen speelde WIK 1 dus in de KNVB klasse en werd men ingedeeld in de 4e Klasse B met daarin als tegenstanders; DVV, De Jagers, De Ooievaars, Terlaak, TONEGIDO, VCST, VDS en VOGEL.

WIK slaagde er met moeite in om zich te handhaven in de 4e Klasse want van de 16 wedstrijden competitiewedstrijden wist men er slechts 4 te winnen, 3 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 11 punten, en een doelsaldo van 34 voor en 43 tegen, eindigde men op de zevende positie van de ranglijst. Hiermee hield men gelukkig DVV (8 punten) en TONEGIDO (5 punten) nog onder zich.

Seizoen 1931-1932

In oktober 1931 bestond WIK 12,5 jaar. Dit jubileum werd gevierd in de feestzaal van van Stralen. Ter gelegenheid van dit jubileum werd er een muziekband ingehuurd, uniek voor deze tijd. Het feest duurde tot 4.00 uur in de nacht en de feestvierders kregen op een gegeven moment de WIK-ers Willy Heukeshoven als violist, H.Nijhuis als conferencier en Teun Piet achter de grote trom te zien.
Uit bovenstaande blijkt nogmaals dat de voetbalvereniging WIK toen al van feesten hield, een traditie die tot op de dag van vandaag met ere is voortgezet.

Ook in dit seizoen kwam WIK 1 uit in de zondag 4e Klasse B van de NVB en moest men het ditmaal opnemen tegen: Celeritas, HDV, sv De Jagers, Moordrecht, OB,SVC, Terlaak, TONEGIDO en Waddinxveen.

Ook in het seizoen 1931-1932 zien we WIK 1 matig in de competitie presteren. Van de 18 competitiewedstrijden wist men er slechts 5 te winnen, 3 gelijk te spelen en 10 te verliezen. Met 13 punten en een doelsaldo van 41 voor en 50 tegen, eindigde WIK op de zesde positie van de ranglijst. Celeritas werd overigens met 30 punten kampioen.

Seizoen 1932-1933

>

<

Seizoen 1933-1934

In dit seizoen meldde Jan Lorsheijd zich aan als nieuw lid van WIK. “Ome Jan” was heel lang vaste supporter van WIK 1 en later (op 17 oktober 1993) werd hij met zijn 60 jarige lidmaatschap door het bestuur in de bloemetjes gezet.

20022De crisisjaren waren aangebroken en er werd vooral met leden die op dat moment geen werk meer hadden op de club een nieuw kleedgelegenheid gebouwd waarbij een tussen-gedeelte dienst doet als koffiehok. Dit bleek allemaal niet voor niets want WIK groeide gestaag en beschikte in die tijd over zes senioren en twee juniorenelftallen.

In dit zelfde seizoen besloot de vereniging ook een cabaret-afdeling op te richten. Deze cabaret afdeling werd behoorlijk serieus opgepakt want er werd een regiseur (dhr. van Loen) en een muzikaal leider (W. Heukeshoven) aangetrokken en dit resulteerde al in 1934 met een grote revue voorstelling in feestzaal “Musica”.

De indeling van WIK 1 voor het seizoen 1933-1934 in de zondag 4e Klasse B van de NVB luidde als volgt; BTC, Cromvliet, DSO, HDV, Kranenburg, TONEGIDO, VCST, VDS, VOGEL en WIK.

WIK 1 zou uiteindelijk in de middenmoot van de 4e Klasse B eindigen. Van de 18 wedstrijden werden er 8 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 6 verloren. Hiermee behaalde men 20 punten en een doelsaldo van 44 voor en 39 tegen. BTC werd met maar liefst 32 punten kampioen.

Seizoen 1934-1935

Het seizoen 1934-1935 bleek voor WIK een uitzonderlijk goed seizoen. Er kwamen veel nieuwe spelers bij de club en deze spelers brachten extra kwaliteit bij het “Vlaggenschip”. Iedereen verwachte dat WIK 1 dit seizoen kampioen van de 4e Klasse C zou worden maar helaas gingen de laatste twee wedstrijden tegen VOGEL verloren.
Wel won WIK 1 in dit seizoen het grote D.P. toernooi in Rotterdam. In de finale op Woudenstein (terrein van Excelsior) wist WIK zeer verrassend met 2-1 van het zeer sterke HOV te winnen. Teun Piet maakte het winnende doelpunt.

Seizoen 1935-1936

In het seizoen 1935-1936 eindigde WIK 1 als tweede achter kampioen TONEGIDO. WIK 2 en WIK 3 behalen wel het kampioenschap evenals de A-junioren.
Bij WIK voetbalde al een tijdje één van de beste midvoors die de club ooit gehad heeft n.l. Teun Piet. Teun was een speler die bij elke grote vereniging naam kon gaan maken maar hij bleef zijn club WIK altijd trouw.

Seizoen 1936-1937

>

<

Seizoen 1937-1938

>

De zondag 4e Klasse C was voor het seizoen 1937-1938 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, De Jagers, De Ooievaars, DSO, LFC, Maasstraat, SOA, Te Werve, VVD en WIK.

<

Seizoen 1938-1939

>

<

Seizoen 1939-1940

In het jaar 1939 werd er bij WIK de eerste officiële oefenmeester (dhr. A. Bijlstra) aangesteld. In dit jaar moest de club ook verhuizen naar Ockenburgh, aan het einde van de Laan van Meerdervoort. Deze verhuizing was noodzakelijk door de bouwplannen (huizenbouw) aan de Melis Stokelaan. De kantine van WIK werd verkocht aan een handbalvereniging en enkele jaren later overgenomen door vv Oranjeplein.

De jaren 1940 t/m 1949

De eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog konden de diverse competities redelijk rustig worden afgewerkt maar als er op een gegeven moment door de Duitsers wordt besloten om de velden op Sportpark Ockenburgh te gaan gebruiken als landingsbaan voor de oorlogsvliegtuigen wordt WIK wederom gedwongen te verhuizen.
Geheel berooid en armlastig komt de club in het tweede gedeelte van het Zuiderpark terecht waar WIK met HDV en Postalia gezamelijk op één terrein komt te spelen.
In het Zuiderpark speelde op dat moment ook de voetbalverenigingen De Ooievaars, RVC, Celeritas, VCST, SVC en VIOS. Daarbij lag er ook nog een windhondenbaan langs het hek grenzende aan de Melis Stokelaan.

In 1942 werd er een noodcompetitie georganiseerd. Echter in deze periode ging vrijwel alles met angst gepaard. De Duitsers pakte vele jonge mensen op die vervolgens in Duitsland te werk worden gesteld of zelfs in concentratiekampen werden opgesloten.
Tijdens deze oorlogsjaren blijven bestuursleden voor zover mogelijk hun werkzaamheden voortzetten. Jaap van Gaalen, Jochem van Nieuwkerk, de heren Schenk en nog vele andere trachtte het voortbestaan van de vereniging te bewerkstelligen en dat is deze mensen ook gelukt. Een gegeven waar WIK tot op heden goed moet bij stilstaan.

Na de oorlog in 1945 blijft WIK spelen op de velden van het Zuiderpark. Het seizoen 1945-1946 werd voor WIK sportief gezien een “rampseizoen”. Zo degradeerde het tweede en derde elftal naar respectievelijk de 2e en 3e Klasse van de HVB. WIK 4 eindigde in de middenmoot en WIK 1 op een magere voorlaatste plaats.
Echter een seizoen later (1946-1947) degradeerde ook WIK 1 uit de 4e Klasse KNVB. WIK eindigde in een poule met o.a. SOA, VDS, FSV, Moordrecht, Ursus, Het Noorden en Spoorwijk kansloos op een laatste plaats. Slechts twee punten uit zestien wedstrijden werden er gehaald. Na jarenlang (vanaf 1930) in de 4e Klasse van de KNVB te hebben doorgebracht zakte men terug naar de onderafdeling.

WIK-krantje uit 1947

Het cluborgaan van WIK verscheen in deze periode één keer per maand. Vanaf 1947 kreeg het cluborgaan de naam “De Wikker”.

In 1949 werd in verband met de herindeling van het Zuiderpark voor twee jaar het sportpark “Ockenburgh” de thuishaven van de voetbalvereniging WIK.

De jaren 1950-1959

Met ingang van 1 september 1951 werd WIK weer in het 2e gedeelte van het Zuiderpark geplaatst, een stek waar de club tot op de dag van vandaag nog steeds actief is.
In deze periode werd er gedurende de wintermaanden getraind in de garaga van voorzitter Jaap van Gaalen. Deze trainingen stonden o.l.v. Doris Vrijmoed.

Met name in het begin van de jaren vijftig waren de sportieve prestaties bij WIK van een twijfelachtig niveau. Zo werden er twee jeugdelftallen ingeschreven waarvan er één regelmatig niet kwam opdagen. Het resultaat van het andere jeugdteam was ook niet iets om naar huis te schrijven. WIK 2 degradeerde in seizoen 1950-1951 naar de reserve 2e Klasse HVB en WIK 1 degradeerde het seizoen daarna ook naar de 2e Klasse HVB.

Kleedgelegenheid

De kleedgelegenheden waren in die tijd niet optimaal, om van een kantine maar niet te spreken. De kleedlokalen waren voorzien van waterbakken waarin na de wedstrijd water werd gepompt om zodoende toch de gelegenheid te hebben zich enigsinds te verschonen. Dit overigens met heerlijk koud water.
De kantine in deze periode was gelegen tussen de twee kleedkamers in. Het meubilair in deze kantine bestond uit twee banken waarop slechts een enkeling plaats op kon nemen. Het als kantine dienstdoende hok werd door de heer van Pelt gepacht van de gemeente. In dit hokje werd met name snoep en koek verkocht. U begrijpt wel, luxe was er niet in die tijd echter de gezelligheid bij WIK was er niet minder om.

In het seizoen 1955-1956 behaalde WIK 2 het kampioenschap in de 4e Klasse A HVB. Verder waren er in die jaren weinig opzienbarende ontwikkelingen bij WIK.

Toto-activiteiten

In het seizoen 1957-1958 begon WIK met de voetbalpoule. De totocommissie werd samengesteld uit de heren Pikaar en Moen. Er werd één keer in de vier weken een prijs ter beschikking gesteld voor de hoogste kolom van de voetbalpoule.
Voorafgaande aan deze toto-activiteiten werd er een enorm aantal deelnemers (200) geregistreerd. Deze geregistreerden leverden hun totoformulieren aan de Hoefkade 723 in, het huis van de familie Pikhaar.
De opbrengst van de toto-gelden werd wekelijks afgedragen aan penningmeester Joop Saris. Deze toto werd alsmaar populairder en liep al snel op naar de 300 geregistreerde deelnemers waardoor de toto medewerkers hun handen vol hadden. De toto-formulieren werden vervolgens eerst geteld en daarna naar het KNVB kantoor op de Sueskade gebracht. Er moest 60% van de gelden afgedragen worden aan de KNVB en 40% was er voor de club wat telkens een aardig spaarbedrag was voor de vereniging.

In 1957 bestond de klaverjasafdeling van WIK 5 jaar. De winnaar van het klaverjasklassement ontving altijd een grote beker.
In het seizoen 1958-1959 kwam de vereniging met jeugdelftallen uit. Onder deze jeugdleden komen we latere eerste-elftal spelers tegen zoals Joop van der Starre, Ton Piet, Cees Sieck, Hans Stapert en Leen Sieck. Alle seniorenelftallen wisten zich in dit seizoen te hanhaven, WIK 4 veroverde zelfs het kampioenaschap.

W.I.K. 40 jarige jubileum

Op 1 juni 1959 bestond de vereniging 40 jaar. Dit jubileum werd op luisterrijke wijze gevierd. Al in 1957 werd er voorgesteld om per lid, per week een dubbeltje extra af te dragen. Dit om de kosten te dekken en zodoende werd er bijna 2 jaar lang gespaard om het jubileumfeest te vieren.
De receptie werd gehouden in gebouw “De Vereniging” in de Willemstraat te Den Haag. Vele clubs bezochten de feestelijke receptie en van de afdeling Den Haag, in naam van de heer Dankelman, kreeg W.I.K. de zogenaamde Bondsvlag aangeboden. Tevens werden de heren Joop Saris en Eef Wiek de Bondsspeld aangeboden, dit naar aanleiding voor het vele werk wat beide heren voor het voetbal in het het bijzonder voor W.I.K. hadden verricht.

De jaren 1960 t/m 1969

In het begin van seizoen 1959-1960 waren de prestaties bij W.I.K. niet optimaal, één van de oorzaken was de slechte trainingsopkomst. Gevolg was dat de hele elftalcommissie opstapte.
Tijdens een jaarvergadering van 13 juni 1960 werd er een nieuwe E.C. gekozen die bestond uit de heren Molhoek, van Geen, Bos, Toet en Jochem van Nieuwkerk.
Ook werd er door het bestuur besloten om samen met voetbalvereniging H.D.V. tot de bouw van een nieuwe kantine over te gaan. Op zaterdag 22 oktober 1960 werd de eerste echte clubtent in de geschiedenis van W.I.K. geopend. Deze clubtent werd dus bewoond door W.I.K. en H.D.V.
In het seizoen 1960-1961 degradeerde helaas W.I.K. 1 o.l.v. trainer Pikaar naar de 3e Klasse HVB.

In de Staatscourant van 31 januari 1962 werd vermeld dat W.I.K. met ingang van 29 januari 1962 Koninklijk is goedgekeurd. Officieel heet de vereniging met ingang van deze datum H.V.V. Willen Is Kunnen.
In 1964 wordt het voorzittersschap van Jaap van Gaalen overgenomen door dhr. M.Hogervorst. Dit blijkt echter van korte duur, i.v.m. drukke werkzaamheden maakt dhr. Hogervorst het seizoen niet af. Als waarnemed voorzitter treedt Joop Apperloo op. De vereniging telt op dat moment 8 elftallen.

In 1965 wordt Frans Pikaar de nieuwe voorzitter van W.I.K. Frans Pikaar had het ver geschopt als scheidsrechter, had op het hoogste niveau gefloten en zelfs interlandwedstrijden geleid, een man met aanzien dus!
tijdens het seizoen 1965-1966 besloot het bestuur verlichting op het trainingsveld te plaatsen. Het bestuur stelde hierbij wel de voorwaarde dat de trainingen voor het eerste en tweede elftal verplicht werd gesteld. Het gehele voetbalgebeuren werd vanaf dat moment steeds professioneler opgepakt. Er werd zelfs een vaste grensrechter (Teun Piet) voor het eerste elftal gevonden. Dik van Zanten nam de trainingen van W.I.K.1 en W.I.K.2 op zich en Frans Pikaar verzorgde de trainingen van de lagere elftallen.

In seizoen 1966-1967 promoveerde het eerste elftal.
Voor het seizoen 1967-1968 werd Roel Praat als conditietrainer aangesteld en voor de voetbaltraining werden Louis de Wit en Gerrit van Geen gevraagd. Ook de jeugd was sterk groeiende, er werd voor dit seizoen 1 pupillenelftal, 2 C-elftallen en een B-elftal ingeschreven. Het eerste C-elftal werd zelfs kampioen. In dit elftal zaten o.a. Andre Lorsheijd, Jopie Opperloo, Rob Schotmans en Rini en Leo Toet.

Seizoen 1968-1969

>

De indeling van WIK 1 voor het seizoen 1968-1969 in de zondag 1e Klasse A van de HVB luidde als volgt; DHBRK, Maasstraat, Marathon, OSC, SEP, SVH, Taurus, Steeds Voorwaarts, de Valkeniers, VOGEL, sv Voorburg en WIK.

Het werd een teleurstellend seizoen voor de mannen van WIK want van de 22 competitiewedstrijden wist men er 6 te winnen, 4 gelijk te spelen en 12 te verliezen. Met 16 punten, en een doelgemiddelde van 55 voor en 58 tegen, eindigde men op de voorlaatste plaats van de ranglijst. Dit was nog net 1 punt voor op SVH dat laatste werd.

In de maand mei van het jaar 1969 stond de beslissingswedstrijd tussen de standaardelftallen van RCDH en W.I.K. op het programma. Dit duel werd gespeeld op het neutrale terrein van RVC en ging om een degradatieplaats naar de 2e Klasse HVB. Helaas verloor W.I.K. deze wedstrijd met maar liefst 5-1. In deze wedstrijd bleek keeper Piet Duyndam enorme last van de regen te hebben, zijn bril besloeg constant met het gevolg dat Piet vele onnodige doelpunten tegen kreeg.

<

Seizoen 1969-1970

In juni 1969 werd het 50 jarige jubileum van W.I.K. gevierd met o.a. de eerste damesvoetbalwedstrijd welke ooit bij W.I.K. werd gespeeld. Onder grote belangstelling bleken de W.I.K.-dames allen verkleed, de ene als zigeunerin, de ander als non. Tijdens de receptie van dit 50-jarige bestaan werd de vereniging de sportpenning van de gemeente ‘s-Gravenhage aangeboden.
De heren Joop van Nieuwkerk en Jan Nuvelstijn werden benoemd tot lid van verdienste. Vooral Joop van Nieuwkerk is een monument in de geschiedenis van W.I.K. Deze Wikker was liefst 33 jaar redacteur van het clubblad van W.I.K., 25 jaar jeugdleider en heeft vele jaren als secretaris en jeugdsecretaris getracht de zaken van W.I.K. zo optimaal mogelijk te organiseren. Wat te denken van de vele administratieve rompslomp bij het bouwen van het huidige clubgebouw en verder al het werk als kantinemedewerker. Kortom Joop van Nieuwkerk was een duizendpoot die een grote bijdrage heeft geleverd aan het bestaan van de voetbalvereniging W.I.K.

Voor het seizoen 1969-1970 werden 7 seniorenelftallen voor de zondagcompetitie ingeschreven.

Na de degradatie van vorig seizoen kwam WIK 1 in het seizoen 1969-1970 uit in de zondag 2e Klasse B van de HVB met daarin als tegenstanders: De Adelaars, FC Den Haag’65, GDCPH, Jong Antillen, LVSJ, NLS, Robin Hood, SOA en WVS.

Seizoen 1970-1971

Voor het seizoen 1970-1971 schreef W.I.K. 6 seniorenelftallen en 7 juniorenelftallen voor de competitie in.
De zondag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: DHB, DZS (De Zwarte Schapen), FC Den Haag’67, sv De Jagers, LVSJ, NLS, TAMUVONA, Toofan, VVOG’62 en WIK.

In dit seizoen promoveerde het 1e elftal van W.I.K. naar de 1e Klasse van de HVB. De beslissende wedstrijd tegen TAMUVONA werd met maar liefst 7-1 gewonnen door doelpunten van Arie van Kouwenhoven (4x) Wim v. Veen (2x) en Theo v.d.Heijdt. Trainer van W.I.K.1 was Frits van Os, zelf geen groots voetballer maar wel iemand die de juiste teamgeest wist te kweken. Bekende spelers uit dit elftal waren o.a: Joop van de Starre, Cees Sieck (keeper), Wim van Veen, Nol Robertie, Aad van Kouwenhoven en Hans Stapert.

Seizoen 1971-1972

Voor aanvang van het seizoen 1971-1972 besloot het bestuur voor de spelers van het 1e elftal shirtjes aan te schaffen, dit voor het eerst in de geschiedenis van W.I.K.
Tijdens de Algemene Ledenvergadering op woensdag 10 november 1971 werd de bouw van een nieuw clubgebouw besproken. Het door het bestuur voorgestelde financieringsplan werd door de hele vergadering zonder tegenstemmers aangenomen.

De zondag 1e Klasse A was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: Duindorp SV, DVC, DWO, Dynamo’67, Groen Wit’58, HDV, Maasstraat, Marathon, OSC, TEDO, Te Werve en WIK.
W.I.K.1 eindigt o.l.v. trainer Frits Schuur op een teleurstellende 10e plaats in de 1e Klasse HVB.
Tijdens dit seizoen maakt de vereniging voor het eerst kennis met Coos Hübscher. Als scheidsrechter floot hij de “burenruzie” tussen W.I.K. en H.D.V. Coos viel op door zijn enthousiaste uitstraling. De spelers van W.I.K. en H.D.V. stonden versteld van het feit dat scheidsrechter Hübscher voor de wedstrijd een uitgebreide warming-up deed. In die tijd was men als speler al niet gewend om een behoorlijke warming-up af te werken, laat staan dat een scheidsrechter dit wel deed.

Seizoen 1972-1973

Het seizoen 1972-1973 werd ingeschreven met 6 senioren en 7 jeugdelftallen.
De 1e Klasse A van de HVB van de zondagcompetitie was dit seizoen uit de volgende clubs samengesteld: DVC, Dynamo’67, LVSJ, RCDH, Robin Hood, SOA, Steeds Voorwaarts, Taurus, TEDO, Te Werve, Valkeniers en WIK.
Hoofdtrainer in dit seizoen was wederom de heer Schuur. Het 1e elftal eindigde in dit seizoen op een zesde plaats in de 1e Klasse A HVB.

Eindelijk nieuw clubhuis W.I.K.

In 1973 kon W.I.K. dan eindelijk over een prachtig en modern clubhuis beschikken. Dit clubhuis is echter nooit officieel geopend omdat de vereniging een beetje in de knel was gekomen met de beschikbare tijd. Met man en macht moest men hard werken om de accommodatie tijdig gereed te hebben en toen was er geen gelegenheid meer om wethouder Vink op de hoogte te stellen van de opening.
Dit nam niet weg dat de ingebruikneming en de daarop volgende receptie een feestelijke aangelegenheid werd.

Tijdens het seizoen 1972-1973 bepaalde de K.N.V.B. ineens dat er bij de standaardelftallen geen competitiewedstrijden gespeeld mochten worden op terreinen zonder omheining. Door deze maatregel werd W.I.K.1 gedwongen om zijn competitiewedstrijden bij buurman H.D.V. te spelen.
Bij de aanvang van het seizoen 1973-1974 werd Ton Piet als hoofdtrainer van de selectie aangesteld. Vanaf het 2e elftal werden alle elftallen door de Elftalcommissie samengesteld.
Enkele weken voor het einde van dit seizoen leek het erop dat de elftallen 1 t/m 4 kampioen gingen worden in hun poule maar door de vele schorsingen en blessures haalde slechts het 4e elftal het kampioenschap binnen.

Seizoen 1974-1975 W.I.K.1 kampioen

Ton Piet fungeerde dit seizoen wederom als hoofdtrainer en de lagere elftallen werden getraind door Cor Verbij. In dit seizoen weet het “Vlaggeschip van de vereniging” voor het eerst de Hoofdklasse van de HVB te bereiken.
In de laatste wedstrijd van het seizoen werd SEP met 3-1 (doelpunten: André Lorsheijd 2x en Martin Hielkema) verslagen en kon het kampioenschap gevierd gaan worden.
Enkele weken later tijdens een receptie werd het feest nog eens dunnetjes overgedaan. Deze receptie werd gehouden in “Parkzicht”, alwaar voorzitter Arie de Wijs de spelers en begeleiding een kleine radio in de vorm van een voetbal overhandigde.
Aan het einde van het seizoen 1974-1975 ging een grote delegatie van W.I.K. naar Jügesheim in Duitsland. De jeugd verbleef daar bij gastgezinnen terwijl de ouderen in een hotel overnachtten. Het werd een zeer geslaagd weekend en het contact met voetbalvereniging Jügesheim zou vervolgens nog jarenlang stand houden.

Seizoen 1975-1976

Het seizoen 1975-1976 luidde een nieuwe periode in de geschiedenis van W.I.K. in. Zo zien we dit seizoen een nieuwe voorzitter, genaamd Koos den Harder. Als hoofdtrainer werd Coos Hübscher aangetrokken en er werden door de vereniging nieuwe trainingspakken, in bruikleen, aan het eerste elftal aangeboden.
Verder stellen enkele leden voor het eerst in de geschiedenis van W.I.K. een maandblad samen.
Het 1e elftal functioneerde in het eerste seizoen van trainer Hübscher zekers niet slecht. Aan het einde van het seizoen bezocht voetbalvereniging Jügesheim Den Haag en werden de Duitse gasten bij Wikkers ondergebracht.
Op 29 mei 1976 bezochten de Rolling Stones het Zuiderpark (concert in het FC Den Haag stadion) en stelde de vereniging een bewakingscommissie samen. Dit om eventuele onregelmatigheden van Rolling Stones fans ten aanzien van het clubgebouw tegen te gaan.

Seizoen 1976-1977

In november 1976 werd in het bijzijn van wethouder Piet Vink de nieuwe kleedlokalen geopend. De laatste jaren was het verkleden bij W.I.K. ondoenlijk en nu met deze nieuwe kleedkamers ging de club van de “hel naar de hemel”.
W.I.K. had vanaf dat moment qua behuizing geen rede tot klagen. Niet lang hierna verhuisde buurman H.D.V. naar het Ooievaars-veld en zodoende kreeg W.I.K. de beschikking over 2 velden. Het hoofdveld werd dus overgenomen van H.D.V. en men bleef tevens gebruik maken van “het kleine veld” voor de W.I.K.-kantine. Tot 1976 speelde W.I.K. 1 al haar wedstrijden op het kleine veld voor de huidige W.I.K.-kantine. Vanaf seizoen 1976-1977 speelt het eerste team op het grote veld voor de kleedkamers. In die periode werd dat namelijk door de H.V.B. verplicht gesteld omdat W.I.K. toen in de Hoofdklasse speelde en een afrastering rond het veld verplicht werd gesteld.
Dit veld bleek jaar in jaar uit een veld waarover diverse discussies over ontstonden. Zo gebeurde het eind jaren zeventig dat ook F.C. Den Haag gebruik ging maken van het hoofdveld van W.I.K. Dit was opzich geen probleem echter voor de duur betaalde profs werd dit veld altijd goedgekeurd terwijl voor de W.I.K.-spelers, na weinige regenval, het veld al onbespeelbaar werd verklaard.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DWO, De Flamingo’s, GDA, GSC, HDV, Oliveo, De Ooievaars, OSC, Quick Steps, De Valkeniers, WIK en Wippolder.

Het 1e elftal van W.I.K. kende een redelijk constant seizoen want van de 24 competitiewedstrijden werden er 8 in winst omgezet, 9 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 25 punten, en een doelsaldo van 33 voor en 26 tegen, eindigde W.I.K. in de middenmoot op de zevende positie in de Hoofdklasse zondag HVB. Kampioen werd De Flamingo’s met 37 punten.

Seizoen 1977-1978

Bij aanvang van seizoen 1977-1978 beschikte W.I.K. over 227 leden. Het 1e elftal, nog steeds o.l.v. trainer Coos Hübscher speelde een uitstekend seizoen.
De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DWO, GDA, GONA, GSC, HDV, Kranenburg, OLIVEO, Oranje Blauw, OSC, Quick Steps, SOA, WIK en Zwart Blauw.
Op de laatste speeldag van het seizoen stonden Oliveo, SOA, Kranenburg, Quick Steps, GDA en W.I.K. gezamelijk met 22 punten op een eerste plaats. Op de laatste speeldag lieten de Wikkers het in de uitwedstrijd tegen Hsv Kranenburg lelijk liggen door met 2-1 te verliezen en zodoende het kampioenschap te verspelen.
het 2e elftal behaalde op simpele wijze het kampioenschap van de reserve 2e Klasse HVB.
De jeugdafdeling stond dit seizoen o.l.v. Paul Hazebroek, een man die zich later nog jarenlang voor de jeugd van W.I.K. zal gaan inzetten. Aan het einde van dit seizoen stopt Koos den Harder na drie jaar voorzitterschap als voorzitter en werd opgevolgd door Ton Piet.

Seizoen 1978-1979

Dit seizoen 1978-1979 kende een hoogte- en een dieptepunt voor W.I.K. Het dieptepunt voor de vereniging was dat het 1e elftal o.l.v. de nieuwe trainer van Willigen aan het einde van het seizoen degradeerde uit de Hoofdklasse HVB. Er werden slechts 10 punten uit 26 wedstrijden behaald. Het enige positieve resultaat in deze competitie was de uitoverwinning bij kampioen ADS.

Hoogtepunt was dat in juni 1979 het 60-jarige bestaan van W.I.K. op een uitzonderlijke wijze werd gevierd. Alle Wikkers waren aanwezig in feestzaal Amicitia waar werkelijk een geweldige feestavond werd voorgeschoteld. Bekende nationale artiesten, zoals Ciska Peters en buikdanseres Yonina waren in het feestprogramma opgenomen. De organisatie was deze zeer geslaagde feestavond was in handen van o.a. Anton van Neijhof, Wim Lorsheijd sr. en Ton Piet.

Seizoen 1979-1980

Bij aanvang van seizoen 1979-1980 verwachtte de gehele vereniging, met aanhang, een spoedige terugkeer van het eerste elftal naar de Hoofdklasse. Echter niets bleek minder waar, veel spelers bleken het niet te kunnen vinden met trainer Van Willigen en dit werkte door in de resultaten. De laatste drie maanden van het seizoen werden er door de meeste selectiespelers nauwelijks meer getraind en dit resulteerde in een magere positie in de eindrangschikking.
Aan het einde van dit seizoen werd er door W.I.K.1 deelgenomen aan de dit jaar voor het eerst gehouden toernooi van de Haagsche Courant Cup. W.I.K.1 trad in de eerste speelronde aan tegen Hsv Kranenburg en verloor met 1-0.
Tijdens dit seizoen kwam ook nog de uitbreiding van het clubgebouw tot stand.

Seizoen 1980-1981

Voorafgaande aan dit seizoen was er door het Jeugdbestuur niet stilgezeten en werden er maar liefst 10 jeugdelftallen ingeschreven. Tijdens dit seizoen werden er vele aktiviteiten voor deze jeugdelftallen georganiseerd. Het alom bekende Sinterklaasfeest, een carnavalsfeest, een avondje bowlen en zelfs het bezoeken van een ijshockeywedstrijd stonden op het programma. De resultaten logen er overigens niet om, het A, B en C-elftal besloten het seizoen met het kampioenschap. Ook werd er voor het eerst in het bestaan van W.I.K. een dameselftal ingeschreven.

De zondag 1e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, Concordia, DUNO, DZS (De Zwarte Schapen), HDV, Marathon, Paraat, Quintus, SVDHB, WIK, Wippolder en Wit Blauw.

>

Seizoen 1981-1982

In seizoen 1981-1982 schrijft de vereniging  6 senioren en 9 jeugdelftallen in. Verder werd er wederom een dameselftal en een zaalvoetbalteam ingeschreven.
Het dameselftal begon aardig te draaien en de dames van het eerste uur (o.a. Kitty Toet, Mary Wever en Miriam Pronk) kregen het steeds meer naar hun zin.
Een week voorafgaand aan de competitie 1981-1982 werd een trainingskamp in Duitsland ter voorbereiding van de selectie opgenomen. Op vrijdagochtend 07.00 uur verzamelde men, zoals gewoonlijk in die tijd, op het Hobbemaplein en vertrok men richting Duitsland. Diversen spelers bleken al een behoorlijke dorst te hebben en al spoedig besloot men om een biertje te nemen met als gevolg dat bij aankomst de halve selectie enorm onder invloed was.
Trainer Thijssen stuurde zijn spelers direct naar bed want om 18.00 uur diende er immers gevoetbald te worden tegen de plaatselijke voetbalclub. Uiteindelijk stonden dan toch alle spelers om 18.00 uur ophet graffelveld en werd er alsnog met 8-1 verloren.
Het seizoen 1981-1982 liep vervolgens uitstekend voor W.I.K.1 want na 3 jaar 1e Klasse HVB te hebben gespeeld weet men het kampioenschap in deze 1e Klasse te bemachtigen.

WIK 1 , kampioen 1e klasse A HVB seizoen 1981-1982. Bovenste rij v.l.n.r: Ed Grevenstette (materiaalman), Trainer Thijssen, Verzorger Kees de Roode, John Honders, Loek Hemerik, Nardus Kuiper, Peter van Ostrom, Michel Havenaar (keeper), Frank Vrijmoed, Andre Losrheijd en leider Joop Apperloo. Onderste rij v.l.n.r: Ruud Terol, Leo Toet, John Fickel, Theo v/d Heijdt, Nol Robertie, Theo Krens, Rini Toet en grensrechter Koos den Harder.

Dit gebeurde in april 1982 in de uitwedstrijd tegen OSC (0-1). De opstelling van deze kampioenswedstrijd was: Michel Havenaar (keeper), Ruud Terol, Peter van Oostrom, Nol Robertie, Theo van Heijdt, Theo Krens, Leo Toet, Nardus Kuiper, Rini Toet, Andre Lorsheijd en Frank Vrijmoed.
Het seizoen kon helemaal niet meer stuk als blijkt dat ook W.I.K.3 het kampioenschap wist binnen te halen.

Seizoen 1982-1983

In het seizoen 1982-1983 werd de zaalvoetbalafdeling aanzienlijk uitgebreid.

In het seizoen 1982-1983 was de zondag Hoofdklasse van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Cromvliet, De Flamingo’s, Graaf Willem II VAC, Kranenburg, Naaldwijk, Oranje Blauw, SEP, SOA, VVM, Westerkwartier, WIK, Wippolder en Zwart Blauw.

De selectie van W.I.K. stond dit seizoen weer onder leiding van de teruggekeerde Coos Hübscher. Het eerste elftal draaide aardig mee in de Hoofdklasse HVB en eindigde uiteindelijk op een verdienstelijke derde positie.

Seizoen 1983-1984  “Cupfighter” W.I.K.1

Voor aanvang van dit seizoen bleek het aantal leden bij W.I.K. aanzienlijk verminderd want het bestuur kon nog maar 5 seniorenelftallen, 5 jeugdteams en 1 dameselftal inschrijven.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, Duindorp SV, De Flamingo’s, Kranenburg, Naaldwijk, Oranje Blauw, SEP, TEDO, VVM, Wassenaar, WIK en Westerkwartier.
Trainer Hübscher zag in de competitie niet de resultaten die hij had gewenst. De echte resultaten werden behaald aan het einde van het seizoen, als W.I.K.1 zich tijdens het toernooi om de H.C. Cup als ware “Cupfighter” presenteerde.
In de eerste ronde werd er afgerekend met 4e Klasser SEV, terwijl in de 2e ronde een overwinning op de zaterdagafdeling van v.v.Naaldwijk werd behaald. In de derde ronde diende er aangetreden te worden tegen de betaalde amateurs van het grote RVC en wist W.I.K. ook deze wedstrijd zeer knap te winnen. De uitslag was 1-0 door een doelpunt van Rini Toet.
In de 4e ronde werd er geloot tegen de toenmalige 1e Klasser KNVB DSVP uit Pijnacker. Trainer van dit DSVP was overigens de latere Bondscoach van het Nederlandse Elftal Dick Advocaat. De Wikkers toonde hun ware kracht en knokte voor iedere meter en wist tenslotte ook deze wedstrijd te winnen (2-1).
Al deze resultaten kwamen vervolgens volop ter sprake in de diverse koffietenten en zelfs de pers zag nieuws in W.I.K., kortom W.I.K. stond ineens volop in de belangstelling. De kwartfinale tegen De Postduiven werd dan ook zeer druk bezocht. Dankzij een vlak voor tijd benutte strafschop van de jonge Edwin Hazebroek wist W.I.K. met 1-0 De Postduiven te verslaan en stond de club zowaar in de halve finale van de H.C. Cup. W.I.K. 1 zat dus bij de laatste vier van de in totaal 172 ploegen, een prestatie op zich natuurlijk.
Dinsdag 15 mei 1984 moest dus een historische dag in de geschiedenis van W.I.K. worden. W.I.K. reisde, massaal gesteund door een inmiddels enorm gegroeide supportersschare, naar Wateringen waar men in deze halve finale moest aantreden tegen KMD.
W.I.K. kwam in deze wedstrijd nog met 0-1 voor door een doelpunt van Nardus Kuiper. Hierna sloeg het noodlot toe. In de 96e minuut wisten de KMD-ers uit een scrimmage te scoren en zodoende een verlenging af te dwingen. W.I.K. zat er helemaal doorheen en na de verlenging stond het 3-1 in het voordeel van KMD op het scorebord.
Een droom bleek ten einde maar W.I.K. had in deze gouden periode laten zien wat het waard was en over deze historische beker-prestatie wordt nu nog steeds over nagepraat.

Seizoen 1984-1985

Aan de vooravond van seizoen 1984-1985 schrijft W.I.K. voor de senioren slechts 5 elftallen en 1 dameselftal in. Bij de jeugdafdeling werden 2 A-elftallen en 2 C-elftallen ingeschreven en tijdens dit seizoen werden er nog een D 7tal en E 7-tal ingeschreven voor de competitie.

In het seizoen 1984-1985 was de zondag Hoofdklasse van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, Delft, Full Speed, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, Quintus, TEDO, VVM, Wassenaar, Westerkwartier, WIK en Zwart Blauw.

De selectie stond dit seizoen o.l.v. trainer van der Ploeg die uiteindelijk een uitermate matig resultaat afleverde. Zowel het 1e als het 2e elftal presteerden onder de maat en konden zich ternauwernood handhaven.
Ondanks de matige prestaties werd er aan het einde van dit seizoen wederom in het H.C. Cup toernooi een aardig resultaat neergezet. W.I.K. leek wederom om een kwartfinale af te stevenen maar helaas sloeg tijdens de wedstrijd tegen Westlandia het noodlot toe. Na een akelige hoofdbotsing tussen spelers van Westlandia en W.I.K. werd de wedstrijd bij een 0-0 stand gestaakt. Later besloot de toernooileiding dat door middel van loting welke vereniging er door mocht naar de kwartfinale. Dit bleek dus Westlandia te zijn en W.I.K. kreeg als goedmakertje een aantal wedstrijdballen.

Het dameselftal van WIK weet, na slechts één nederlaag en twee gelijke spelen, het kampioenschap in de wacht te slepen.

Seizoen 1985-1986

Er werd ingeschreven met vier jeugdelftallen die tijdens dit seizoen steeds vaker met een tekort aan spelers kwamen te staan. Met name op het gebied van het betalen van contributie schoten velen tekort met het gevolg dat het aantal jeugdleden zienderogen daalde.
Bij de senioren werden dit seizoen wederom 5 elftallen en 1 dameselftal ingeschreven. Het dameselftal promoveerde wederom ondanks dat het elftal aan het begin van het seizoen regelmatig incompleet stond.
De eerste vier elftallen van W.I.K. eindigde in de middenmoot terwijl de “oudjes” van W.I.K.5 kampioen werden.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, ESDO, Full Speed, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, PDK, Quintus, SEP, TEDO en WIK.
De selectie van W.I.K., die bestond uit een vrij jonge groep spelers, stond dit seizoen o.l.v. trainer Ben Moelker.
WIK speelde een goed en constant seizoen want uit de 22 competitiewedstrijden werden in totaal 23 punten behaald en hiermee eindigde het 1e elftal keurig in de middenmoot op de 6e plaats van de Hoofdklasse HVB. Met dit resultaat en met deze jonge groep zag men goede vooruitzichten voor in de toekomst.

Seizoen 1986-1987

Ook in dit seizoen stond de selectie o.l.v. Ben Moelker. OP donderdag 18 december 1986 speelde Nol Robertie, na 20 jaar in de 1e elftal actief te zijn geweest, zijn afscheidswedstrijd voor W.I.K.1. Voor deze bijzondere gelegenheid werd er aangetreden tegen een compleet FC Den Haag 2. W.I.K. wist deze wedstrijd met 1-0 te winnen, een mooier afscheidskadoo was er voor Nol niet denkbaar.
Op 13 maart 1987 werd de eerste Playback show in de geschiedenis van W.I.K. gehouden. Onder overweldigende belangstelling werden de meest fraaie acts opgevoerd.
Ook startte W.I.K. in dit seizoen o.l.v. Ben Moelker, Anton van Neijhof en Rini Toet een jeugdplan. Op 22 april 1987 werd er bij W.I.K. een open dag gehouden. Er was een geweldige opkomst met veel jongeren die na deze dag lid werden van W.I.K.
Het eerste elftal draaide goed mee en behaalde uiteindelijk 30 punten in de competitie.


WIK 1, seizoen 1986-1987. Staande v.l.n.r:Ed Grevenstette (materiaal commissaris), Frank Vrijmoed, Sander Bakker, Nol Robertie , Andre Lorsheijd, Leo Toet, Michel Havenaar, Gerard Ponsen, Paul Hazebroek (leider), Eduard van het Klooster, Cees Rot (verzorger) en Ben Moelker (trainer). Zittend v.l.n.r: Dhr. Demeier (grensrechter), Bart Lugters, Marco Demeier, Loek Dommanchet, Rini Toet en Edwin Hazebroek.

In dit seizoen werd er voor het eerste elftal “De voetballer van het jaar” competitie gehouden en Rini Toet wist met maar liefst 473 punten deze titel op te eisen.
De goede prestaties van het 1e elftal bleven niet onopgemerkt bij de keuzeherenvan het H.V.B.-elftal. Rini Toet en Paul Sieck ontvingen een uitnodiging van dit H.V.B.-elftal voor deelname aan het Nederlandse kampioenschap in Hoorn. Dit H.V.B.-elftal bleek zo sterk dat de titel werd binnengehaald en vanaf dat moment had W.I.K. twee Nederlandse kampioenen in haar vereniging.

Seizoen 1987-1988

De zondag Hoofdklasse van de HVB was voor het seizoen 1987-1988 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Archipel, Concordia, ESDO, Full Speed, GONA, HS Texas DHB, Kranenburg, REMO, RKSVM, SEP, SOA, VVM en WIK.

In het seizoen 1987-1988 moest de bekroning volgen op het goede beleid binnen de vereniging. De hele club was er van overtuigd dat W.I.K.1 moest en zou promoveren. Aan het einde van dit seizoen bleek deze hoop in waarheid te zijn omgezet.
Na ongeveer 40 jaar in de afdeling van Den Haag te hebben gevoetbald werd het “Vlaggenschip” van W.I.K. op zondag 24 april 1988 de promotie naar de 4e Klasse KNVB zo goed als binnen te halen. Op deze dag werd door een 1-2 overwinning op concurrent H.s.v.Kranenburg de promotie zo goed als veilig gesteld doordat de nummers 1 en 2 uit de Hoofdklasse automatisch promoveerden naar de 4e Klasse KNVB.
In de laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen Full Speed, werd de promotie definitief een feit. Na de 2-0 overwinning op Full Speed speelde zich de meest dolle taferelen op het W.I.K.- veld af. Vervolgens werd deze promotie tot in de late uurtjes gevierd.
Seizoen 1987-1988 was sowieso een gouden seizoen in de gechiedenis van de vereniging want ook W.I.K.2 en W.I.K.3 werden kampioen in hun afdeling.

Seizoen 1988-1989

W.I.K. schreef voor dit seizoen 6 senioren- en 5 jeugdelftallen in. Ook werden er 3 zaalvoetbalteams (2 dames en 1 herenteam) ingeschreven voor de competitie.
Ben de Koster fungeerde in dit seizoen als de nieuwe voorzitter van de vereniging.
Omdat W.I.K.1 vorig seizoen de overstap naar de KNVB had gemaakt werd er op 23 augustus 1988 al aangetreden voor de KNVB-beker. Het bekeravontuur was voor W.I.K. van korte duur want de wedstrijd tegen 2e Klasser ‘s-Gravenzande werd met 1-2 verloren.
De eerste competitiewedstrijd was “thuis” tegen TEDO en werd afgesloten met een 1-1 gelijkspel. Helaas speelde het eerste elftal gedurende haar debuut in de 4e Klasse teveel wisselvallige wedstrijden. Aan het einde van de rit bleek W.I.K. in degradatiegevaar te verkeren. Aangezien W.I.K. als voorlaatste de competitie afsloot diende er nacompetitie gespeeld te worden tegen sv Wassenaar en Unitas uit Leiden. W.I.K. wist deze nacompetitie te overleven en bleef “gewoon” 4e Klasser.
W.I.K. 4 en het B-jeugdelftal werden in dit seizoen kampioen.

Aan het 70-jarige jubileum van W.I.K. werd door het bestuur ruime aandacht aan besteed. Op 13 mei 1989 werd er een wedstrijd gespeeld tegen het huidige eerste elftal en het 1e elftal van W.I.K. uit 1975. Deze jubileumwedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel. Hierna volgde er nog een reüniedag waar vele oud-Wikkers aanwezig waren die uiteraard allerlei anekdotes uit het W.I.K.-verleden met o.a. oude foto’s weten op te rakelen.

Seizoen 1989-1990

Het “vlaggenschip” van W.I.K. werd ingedeeld in de 4e Klasse C met als tegenstanders: Concordia, Delfia, Delft, Kranenburg, Naaldwijk, Oranjeplein, Quintus, RKDEO, Schipluiden en VDS.
W.I.K. speelde wederom dit seizoen geen rol van betekenis. Niet ver voor het einde van de competitie moest er aangetreden worden tegen mede degradatiekandidaat VDS. Deze wedstrijd werd overtuigend gewonnen en de laatste twee wedstrijden werden hierdoor belangrijk voor W.I.K. De thuiswedstrijd tegen Delft werd er een belangrijk gelijkspel (1-1) behaald en nu moest de immer lastige uitwedstrijd tegen Hsv Kranenburg de beslissing brengen. Na een geweldige wedstrijd wist W.I.K. van Hsv Kranenburg te winnen met als gevolg dat de club ook in het volgende seizoen in de 4e Klasse KNVB mag uitkomen.

 

Seizoen 1990-1991

Voor dit seizoen werd er door W.I.K. weer een dameselftal ingeschreven voor de dames-competitie.
W.I.K.1 werd voor dit seizoen ingedeeld in de 4e Klasse B van de KNVB samen met SVLV, Randstad Sport, Cromvliet, ODB, Celeritas, HVV, HBS, Quick Steps, RAVA, Spoorwijk en BTC. In de eerste wedstrijd van dit seizoen trad W.I.K. voor het eerst in de geschiedenis van haar bestaan tegen HBS. Deze uitwedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel, dit tot tevredenheid van trainer Coos Hübscher die, nadat hij al twee keer eerder W.I.K. onder zijn hoede had, dit seizoen voor de derde keer trainer/coach van de W.I.K.-selectie was.
W.I.K. eindigde in dit seizoen op een keurige 8e positie met 20 punten uit 22 wedstrijden. In de H.C.-Cup schopte W.I.K. het na overwinningen op sv Internationaal, Velo en DUNO (zaterdag) tot de kwartfinale. In deze kwartfinale werd er kansloos verloren van HVB-er OSC (0-3).

Seizoen 1991-1992

De vereniging schreef voor dit seizoen 6 senioren- en 2 jeugdelftallen en ook 3 zaalvoetbalteams (waaronder 2 damesteams) in voor de competitie. Ook dit seizoen werd de selectie getraind door Coos Hübscher.

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1991-1992 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Cromvliet, DSO, HBS, HVV, Kranenburg, LenS, RAVA, SVLV, VVP, Wassenaar en WIK.
W.I.K. speelde een zeer wisselvallig seizoen. Zo werd er bijv. ruimschoots met 0-4 bij VVP gewonnen en verloor men die week erop net zo eenvoudig met 3-1 van BTC.
Een goed resultaat behaalde W.I.K. bij SVLV. Er werd daar met 0-1 gewonnen en dit terwijl SVLV bij een overwinning op W.I.K. periodekampioen zou zijn geworden. De hoempapaband was al besteld maar kon weer geruisloos naar huis.
W.I.K. eindigde dit seizoen in de middenmoot.
In april 1992 kreeg de vereniging een enorme klap te verwerken. Geheel onverwachts kwam materiaalman Ed Grevenstette te overlijden. Ed was al vanaf 1974 bij het eerste elftal van W.I.K. actief als “manusje van alles”, was al vanaf zijn 10e jaar lid en kwam uit een echt W.I.K. gezin. Zo maakte zijn vader Leo furore als rechtsbuiten van W.I.K.1 in de jaren 30 en was zijn moeder Bep lid van het cabaret bij W.I.K. dat in 1934 was opgericht.

Seizoen 1992-1993

De 4e Klasse C van de KNVB-zondag was voor het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Celeritas, Cromvliet, GDA, GONA, HBS, HVV, Kranenburg, Laakkwartier, RAVA, REMO en WIK.
Diversen “oudere” spelers, zoals Leo Toet, Gerard Posen en Rini Toet, bedankten voor het 1e elftal en gaven de kans aan de jongeren.
De eerste competitiewedstrijden gingen boven verwachtingen want na 4 wedstrijden had W.I.K. 6 punten, maar daarna werden de resultaten aanzienlijk minder want na 12 wedstrijden stonden er slechts 7 punten op het scorebord.
In december 1992 werden vervolgens wat oudere spelers teruggehaald en het elftal op diversen posities omgezet. Gevolg hiervan was dat er meer “power” in het elftal kwam, echter aan het einde van het seizoen eindigde W.I.K. samen met HVV en Cromvliet op een voorlaatste plaats. Er diende dus een halve nacompetitie afgewerkt te worden voor behoud van de 4e Klasse KNVB. De eerste wedstrijd speelde W.I.K. thuis 2-2 tegen HVV en de tweede wedstrijd werd uit bij Cromvliet met 1-3 gewonnen waardoor de club weer het vege lijf wist te redden.
In dit seizoen wist bij W.I.K. alleen het A.1 elftal het kampioenschap binnen te halen. De zaalvoetbalteams draaide lang mee voor promotie naar een hogere afdeling.

Seizoen 1993-1994

In juni 1993 werd de vereniging opgeschrikt door een bericht van de gemeente Den Haag. In naam van dhr. Dijkhuizen werden alle verenigingen spelend in het tweede gedeelte van het Zuiderpark (HDV, W.I.K., Triomph en Oranjeplein) medegedeeld dat de huur van de velden met ingang van 1 juli 1994 werd opgezegd. Uiteindelijk bleek de berichtgeving een storm in een glas water, echter wat in het vat zit verzuurd blijkbaar niet! De gemeente heeft anno 2009 wederom allerlei plannen, waar de Zuiderparkclubs absoluut niet blij van worden.
In oktober 1993 spreekt voorzitter Ben de Koster diversen W.I.K. jubilarissen toe. Ome Jan Lorsheijd was 60 jaar lid. Ome Wim Lorsheijd sr. 50 jaar, Ton Piet en Wim Loof 40 jaar en André Lorsheijd, Ron van Neijhof en Theo Heijdt 25 jaar, vierden het feit dat zij jarenlang lid van de vereniging waren.
Ton Piet werd zelfs door vice voorzitter van de KNVB, dhr. Spaans, onderscheiden met de “Zilveren Speld”. En dat was niet zomaar. Zijn jarenlange inzet voor de vereniging werd beloond met de reeds vermeldde onderscheiding.

De 4e Klasse C van de KNVB-zondag was voor het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Cromvliet, Duindorp SV, GDA, Groen Wit’58, HBS, Kranenburg, ODB, Postduiven, Quick Steps, Scheveningen en WIK.
Het voetbalseizoen 1993/1994 verloopt voor het eerste team redelijk wisselvallend. WIK – Kranenburg eindigt in 2-2 (doelpunten van Edwin Bouwer en Rini Toet), WIK – Quick Steps wordt 2-1 (doelpunten van Martin Demeier en Bart Lugters), WIK – De Postduiven wordt 1 -1 (doelpunt Martin Demeier), WIK – Groen Wit 58 wordt 2-3 (doelpunten Bart Lugters en Rini Toet), WIK – Scheveningen wordt 1-1 (Martin Demeier), Celeritas – WIK wordt 2 -1 (Jan Hazebroek), GDA – WIK wordt 2-2 (Bart Lugters en Martin Demeier), WIk – Cromvliet 3-0 (Martin en Marco Demeier, Rini Toet),  Quick Steps – WIK wordt 2-2 (Jan Hazebroek en Rini Toet), Kranenburg – WIK 1-0, De Postduiven – WIK wordt 1-6 (Jan Hazebroek, Marco Demeider, Jan Hazebroek, Martin Demeider, Bart Lugters en Dries Hofman), WIK – ODB 3-3 (Bart Lugters, Marco Demeier, Rini Toet), WIK – HBS 1-1 (Theo Wijsman), Scheveningen – WIK 3-1 (Jan Hazebroek), WIK – GDA 2-4 (Theo Wijsman en Martin Demeier), Groen Wit 57 – WIK 0-0, HBS – WIK 0-0, WIK – Duindorp 1-3. WIK eindigt met 19 punten uit 22 wedstrijden (toen nog 2 punten systeem) op de 9e plaats. Samenstelling WIK seizoen 1993-1994: Michel Lorsheijd – Freek Brant – Rini Toet – Loek Dommanchet – Hans Bakker – Sander Bakker – Martin Demeier – Marco Demeier – Richard Sieck – Bart Lugters – Jan Hazebroek – Edwin Bouwer  – Theo Wijsman.

In dit seizoen vind de grote voorbereiding van het 75-jarig bestaan plaats. De jubileum commissie bestaande uit Miriam van Batenburg, Sonja van den Heuvel, Piet Jansen, Wim Loof en Rini Toet hebben zich enorm uitgesloofd om alle festiviteiten goed voor te bereiden en naar behoren te laten verlopen. Men had een begroting van circa 20.000 gulden en dat moest toch ergens vandaan komen. In die tijd ontving WIK via Cees Rot, van zijn baas, een bedrag van 1500 gulden. Overige  guldens kwamen vanuit de grote clubactie, diverse loterijen, de blinde WIK poule, een sponsorloop (met draaiorgel), de verkoop van WIK mini tenues voor in de auto en dat was het wel zo’n beetje.   De festiviteiten bestreken een periode van circa vier weken en in mei 1994 werd het festijn geopend met een receptie voor allerlei genodigden. Niet lang hierna was er een professionele zeskamp die toentertijd, onder schitterende weersomstandigheden, een volledige zondag in beslag nam. Vervolgens werd een week later een wedstrijd tussen WIK en het Veronica elftal, met vele bekende artiesten en aangevuld met Lex Schoenmaker en Harry Heijnen, gespeeld en ook op die zondag werden de jubileumboeken aan alle aanwezige Wikkers uitgereikt. Tussendoor was er nog een grote discoavond voor de jeugd en het geheel werd afgesloten met een weergaloze feestavond die werd geopend door de landing van diverse parachutisten die met een WIK vlag in handen op de velden van WIK hun landing beeindigden. Dit alles had niet kunnen worden gerealiseerd zonder de hulp van vele vrijwilligers en het bestuur, anno 1994 bestaande uit: Ton Piet, Aad Suijkens, Monica Toet, Leo Toet, Andre Lorsheijd, Ben de Koster en Richard Lansink.

Seizoen 1994-1995

Zoals bekend bestond WIK in 1994 75 jaar en het jubileumboek dat toentertijd verscheen beschreef de WIK geschiedenis tot ongeveer januari 1994. Aan het begin van het seizoen 1994/1995 begon de club, tijdelijk, op een ander terrein. In de zomerperiode had de gemeente namelijk de wereldruiterspelen op alle velden van het Zuiderpark georganiseerd en de velden bleken in augustus van dat jaar nog niet bespeelbaar. De paarden hadden behoorlijk wat omgeploegd en de Gemeente had nauwelijks centjes beschikbaar om de Zuiderpark complexen van o.a. WIK en HDV in hun oude staat te herstellen.

WIK begon dus op een andere locatie en ook met een nieuwe trainer. John Rietveld was de opvolger van Coos Hübscher geworden en de eerste wedstrijden van dit seizoen werden gespeeld bij de voetbalvereniging Spoorwijk. Hoewel WIK aldaar uitstekend en naar volle tevredenheid was opgevangen was het toch een hele opluchting om in oktober 1994, weer naar het vertrouwde WIK complex in het Zuiderpark terug te keren. De gemeente had op aandringen van met name Ben de Koster en Aad Suijkens een mooie afrastering rondom de WIK velden geplaatst. Vervelend was wel dat de geweldige rij bomen tussen de velden van WIK en HDV gekapt waren. Als gevolg hiervan was dit deel van het Zuiderpark een grote open vlakte geworden waar velen leden nog aan moesten wennen.

In het seizoen 1994-1995 kwam het vlaggenschip van WIK wederom uit in de zondag 4e Klasse C van de KNVB. Het team van trainer Rietveld moest het in deze klasse opnemen tegen; BTC, Celeritas, GDA, Groen Wit’58, ODB, OSC, Quick Steps, REMO, Scheveningen, SOA en Wassenaar.

Het seizoen verliep voorspoedig. Met de uitermate fanatieke John Rietveld aan het roer werden er voor het eerst in de WIK geschiedenis allerlei extra trainingen, waaronder de vrijdagavond sessies, belegd. Op deze wijze kwam elke speler tot minimaal twee trainingen per week, velen zelfs tot drie, en dit beviel prima. Als verzorger van de selectie was Mary Wever/Bakker de uitgelezen persoon om het geheel medisch te begeleiden! Zij kon echter niet verhinderen dat veteraan Rini Toet geblesseerd (was in seizoen 1992 even gestopt, maar weer snel teug gehaald bij de selectie) raakte en niet meer zo snel wist te herstellen. WIK 1 kende dus een goed seizoen want uit de 22 competitieduels werden 25 punten behaald. Hiermee eindigde men op de vierde positie van de ranglijst.

WIK 1 had zich dit seizoen voor de nacompetitie geplaatst, echter in een directe ontmoeting met Scheveningen bleken de schollenkoppen iets te sterk voor het hard werkende WIK. Helaas geen promotie naar de 3e klasse KNVB dus!

Aan het eind van dit seizoen nam Rini Toet afscheid van het eerste elftal en dit bleef niet zonder enige aandacht. In een afscheidswedstrijd werd er met het eerste elftal aangetreden tegen WIK sterren van voorheen. Na het voetbal was er weer een geweldige feestavond waar ook weer diverse afgevaardigden van de HVB acte de presence gaven. Na ruim 500 officiële wedstrijden voor WIK 1 was het voor Rini Toet leuk geweest. Uit handen van oud eerste elftal leider Paul Hazebroek, werden diverse cadeaus overhandigd, waarna het nummer 10 shirt aan neef Jan Hazebroek werd overgedragen. Jan heeft vervolgens nog vele jaren met dit nummer gespeeld.

Seizoen 1995-1996

>

Het zaterdag 1 kwam in het seizoen 1995-1996 uit in de 2e Klasse van de HVB met daarin als tegenstanders: Archipel/Ornas, Blauw Zwart, DVC, De Zwarte Schapen, GDA, GDS, Jai Hanuman, Kamraan, KSD, LenS, MVO’72 en RAVA.

WIK 1 had in de kelder van het zaterdagvoetbal niets in te brengen want van de 22 competitiewedstrijden werd er slechts 1x gewonnen en 1x gelijk gespeeld. Dit betekende dus dat er maar 20 maal werd verloren. Het verbaast dus niets dat men met 4 punten, en een doelsaldo van 18 voor en 134 tegen op de laatste plaats van de ranglijst eindigde.

De zondag 1 van WIK werd in het seizoen 1995-1996 ingedeeld in de 4e Klasse B van de KNVB en trof hierin de volgende tegenstanders; BTC, Cromvliet, HS Texas DHB, Laakkwartier, ODB, OSC, Paraat, Scheveningen, SOA, VVP en sv Wassenaar.

Vanaf dit seizoen werd er door de KNVB een nieuwe puntentelling ingevoerd. Een overwinning leverde tegenwoordig drie punten op i.p.v. twee.

Scheveningen was dit seizoen oppermachtig in de 4e Klasse B en werd zodoende dan ook met 53 punten kampioen. WIK, o.l.v. van trainer John Rietveld, presteerde ook prima en wist in de eerste seizoenshelft Scheveningen op een tweede positie nog enigszins te volgen. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er door WIK 12 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 39 punten en een doelsaldo van 44 voor en 28 tegen, eindigde men op een derde positie van de ranglijst. en plaatste de formatie van trainer Rietveld zich hiermee voor de nacompetitie.

(we zijn nog op zoek naar de resultaten van de nacompetitie)

Seizoen 1996-1997

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1996-1997 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Cromvliet, DZS (De Zwarte Schapen), GDA, GONA, HS Texas DHB, Kranenburg, Laakkwartier, De Postduiven, SOA, SVH en WIK.

Al voor aanvang van de eerste competitiewedstrijd werd Kranenburg, met spelers als Bert Dusbaba, Ramon Pavon, Zier Tebbenhoff, Richard Linnenbank, Martin Abbenhuis en keeper Ricardo Darsan, als de toekomstige kampioen van de 4e Klasse C bestempeld. Die voorspelling kwam dan ook uit want het oppermachtige Kranenburg werd met maar liefst 59 punten en een doelsaldo van 90 voor en 35 tegen, de terechte kampioen. WIK, o.l.v. trainer John Rietveld, wist van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden er 9 te winnen, 5 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Met 382 punten en een doelsaldo van 51 voor en 47 tegen eindigde men op een zesde positie van de ranglijst.

>

en draaide zowel WIK 1 als WIK 2 redelijk tot goed mee. Diverse keren werd door het eerste elftal nacompetitie gespeeld en helaas lukte het een paar keer net niet om promotie te realiseren. 1 keer lukte het wel en in de kampioenswedstrijd tegen Duindorp sv was het WIK dat met een grote uitslag de wedstrijd winnend wist af te sluiten. Met o.a. uitblinker Mike Macbeth in de gelederen werd voor ons niveau redelijk goed voetbal afgeleverd. Mike was samen met zijn maatje Simma na een lange tocht door Europa in Nederland en uiteindelijk bij WIK terecht gekomen en was in het jaar daarvoor na een wedstrijd met het Olympisch elftal van Ethiopie in Italie achtergebleven. Dit alles vanwege politieke redenen waarin we dit artikel niet zullen inzoomen.

In deze jaren werd ook aardig in de HC Cup meegedraaid, echter de prestatie van 1984 werd nimmer geevenaard. Grote namen van het eerste elftal uit deze periode jaren waren o.a. Loek Hemerik jr., de geboeders Demeier, Edwin Bouwer, Theo Wijsman, Loek Dommanchet, Michel Lorsheijd, Serge Sander, Patrick Valkenburg,  Mike Macbeth  en nog vele anderen.
Bestuurswisselingen waren er nauwelijks, echter toen in 1996 WIK icoon Ton Piet overleed bleek dit een harde klap voor zowel het bestuur als de gehele voetbalvereniging. Ton die jarenlang in het eerste elftal had gespeeld, trainer van de selectie (1973 t/m 1975) was geweest (kampioen 1974/1975), allerlei bestuursfuncties had bekleed (waaronder voorzitter: 1978 t/m 1983), van allerlei zaken organiseerde binnen de club en ook vaak het gezicht naar buiten toe was en ook altijd de man was die uitsprak dat WIK 100 jaar moest worden was een oer-Wikker in hart en nieren.
Het bestuur in 1996 bestond uit Ben  de Koster, Richard Lansink, Aad Suijkens Monica Toet, Andre Lorsheijd, Leo Toet en Ton Piet. Cees Rot nam de lege plaats van Ton in. In 1998 stapte een ander WIK-icoon Andre Lorsheijd uit het bestuur en werd vervangen door Mirjam van Batenburg.
Zonder ook maar iemand te kort te doen kan worden gesteld dat Monica o.a. in deze jaren heel veel voor de vereniging WIK heeft betekend. Al het geregel rondom het kantinepersoneel en nog veel meer andere zaken zijn van essentieel belang voor de continuitiet van onze vereniging geweest. Naast dit, noem het maar gewoon zakelijke aspect, was zij ook een van de aanjagers van het dameszaalvoetbal en ging tijdens deze zaalwedstrijden te allen tijde voorop in de strijd. Kortom, een dame met een enorm positieve invloed binnen de club.
In deze jaren, maar ook hiervoor, was Richard Lansink, (wedstrijd)secretaris van onze vereniging.
Voorzitter Ben de Koster had de touwtjes strak in handen.

Het zal zo ongeveer in 1980 zijn geweest dat Ben de Koster, samen met zijn eega Ria, en zoon Richard (Richard nog in de luiers) het WIK complex voor het eerst betrad. De eerste treden van een imposante man die vele jaren het bestuurlijke boegbeeld van onze vereniging is geweest.
In dit kader was hij naar buiten toe, samen met o.a. ex-bestuurslid Aad Suijkens, de man die de nodige zware gesprekken met de Gemeente voerde. Telkens weer wist hij met zijn woordenschat en zijn enorme uitstraling, gecombineerd met zijn bestuurlijke vaardigheden, onze gemeentelijke ambtenaren ervan te overtuigen dat zij het enigszins bij het verkeerde eind hadden en er toezeggingen vanuit de Gemeente in het voordeel van WIK uit te slepen.
Naast zijn jarenlange voorzitterschap vervulde Ben nog vele andere vrijwilligers werkzaamheden. Zo stond hij jarenlang achter de bar en doet hij dit op dinsdagen nog steeds. Verder was Ben nog een aantal seizoenen, samen met Paul Hazeroek sr. leider van een jeugdteam, met o.a. Michel Lorsheijd, Hans Bakker, Cees van Batenburg en vele oude bekenden.
Deze Haagse duivenmelker heeft naast zijn werk en zijn duivenliefhebberij altijd voor onze vereniging klaar gestaan. Zo arriveerde hij op dinsdagen en donderdagen op zijn inmiddels befaamde racefiets bij WIK en wist hij wonderbaarlijk genoeg elke keer weer de weg naar huis terug te vinden.
Op feestavonden arriveerde Ben samen met zijn vrouw Ria (onze voormalige first lady) over het algemeen per taxi en op zondagen wandelde het stel van huis naar WIK om dan na sluiting van ons clubhuis per taxi naar café Tanja af te reizen. Dit gebeurde overigens niet eerder als dat Ben het bestuur van de tegenpartij en de scheidsrechter van dienst in onze geweldige bestuurskamer hartelijk had ontvangen en in de door Ben geleverde stoelen konden plaatsnemen.
Ben, een man ook met een geweldige humor die zeker op gang kwam en nog steeds komt als er een borreltje werd genuttigd. Ben, de man ook van de speeches. Of het nu de nieuwjaars toespraak of een toespraak tijdens een jubileum is/was, Ben maakt(e) altijd wat moois van. Ben, tevens een begenadigd biljarter die ooit nog eens een geweldig mooi biljart in onze kantine heeft geplaatst, echter door vandalen die sinds een aantal jaar bij andere verenigingen spelen als het ware is gesloopt.
De laatste jaren zien we Ben veelal op zondagen en natuurlijk op de befaamde kaartavonden (de dinsdagen) bij WIK. Hij heeft, samen met zijn vrouw, een paar jaar geleden een stapje terug gedaan en is inmiddels naar een nieuwbouwwijk verhuisd.
Ik ben benieuwd of Ben nog steeds duiven houdt en of hij zo af toe nog zijn artistieke biljart vaardigheden weet te vertonen.

Seizoen 1997-1998

>

WIK 1 werd voor seizoen 1997-1998 ingedeeld in de zondag 4e Klasse C, samen met: Azzurri, Duindorp SV, DZS (De Zwarte Schapen), GSC-ESDO, HS Texas DHB, ODB, OSC, Paraat, Quick Steps, SVH en VVM.

<

Seizoen 2001-2002

Het eerste elftal van WIK kwam ook in dit seizoen uit in zondag 4e Klasse C met daarin als tegenstanders: De Adelaars, Celeritas, Cromvliet, HS Texas DHB, Jai Hanuman, JuVentaS, Marathon/Azzurri, REMO, De Ster, TEDO en Triomph.

In eerste instantie leek het er aanvankelijk op dat WIK 1 vroeg van de vakantie kon gaan genieten, echter niets was minder waar. Omdat zowel De Adelaars als TEDO aan het slot van de competitie van de KNVB punten in mindering kregen werd uiteindelijk Cromvliet met 48 punten kampioen. Omdat WIK met 40 punten uit 22 duels en een doelsaldo van 42 voor en 24 tegen op de vierde positie eindigde kreeg het team van trainer John Rietveld de vervangende Periodetitel van Cromvliet toegewezen. Hiermee plaatste WIK zich dus op redelijk wonderbaarlijke wijze voor de nacompetitie, een extraatje waar WIK achteraf dankbaar gebruik van maakte.

In de eerste ronde van deze nacompetitie werd aangetreden tegen het RKSVM van trainer Frank Kuyl. Na een late ontsnapping in de thuiswedstrijd (Michel van Es scoorde vlak voor tijd de 2-2) werd op een doordeweekse avond de return in het Westlandse Monster gespeeld. Zonder ook maar iemand tekort te doen kan worden gesteld dat Driss El Hammes aldaar de wedstrijd van zijn leven speelde. Hij bleek zelfs door de robuuste RKSVM verdedigers niet te stoppen en dit leidde dan ook tot een terechte overwinning (0-2) en een stap naar de tweede ronde. Dit mede door geweldig keeperswerk van Ronald van der Kooij.

In deze tweede ronde van deze nacompetitie trad WIK ook weer in een thuis- en uitwedstrijd aan tegen Quick Steps. Uit werd het 0-0 en in het Zuiderpark won WIK met 2-1 en kwam hiermee wederom als dik verdiende winnaar uit de strijd.
Uiteindelijk werd de finale wedstrijd, voor plaatsing naar de 3e klasse KNVB, op zondag 9 juni 2002 op het terrein van Wilhelmus tegen het sterke Oliveo uit Pijnacker gespeeld. Na een prima voorbereiding, zowel tijdens de trainingen als op de wedstrijddag, was het al snel duidelijk dat de opgestelde WIKKERS volledig fit aan de wedstrijd konden beginnen. Helaas konden steunpilaren Jan Hazebroek en Serge Sander vanwege een schorsing geen acte de presence geven. Maar wat een spectakel werd het. Na een 0-1 achterstand wist de kleine Mike MacBeb de verdediging en de doelman van Oliveo met een kopbal te verschalken, eindstand na 90 minuten was dan ook 1-1. In de verlenging was het voor de vele supporters (circa 1500 toeschouwers) billen knijpen. Zeker nadat een uitermate belangrijke speler van WIK met rood van het veld werd gezonden. Toch wist WIK de wedstrijd vakkundig en gecontroleerd af te sluiten en na verlenging stond nog steeds de stand 1-1 op het scrorebord. En toen werd het pas echt spannend! Na vijf strafschoppen een gelijke stand, dus het om en om nemen van strafschoppen verhoogde de enorme spanning in en rondom het veld. Nu had WIK wellicht het geluk dat alle WIK supporters zo’n beetje achter het doel, waar de strafschoppen werden genomen, stonden. Veel kabaal op het juiste moment derhalve!
De zesde strafschop werd door Oliveo gemist en WIK wist in de gelijkmakende beurt het net wel te vinden.

Een explosie van vreugde nadat WIK de beslissende strafschop raak schoot.

Oudere Wikkers sprongen over het veld alsof het een lieve lust was en het feest kon beginnen want WIK was gepromoveerd naar de 3e Klasse. De glorieuze winnaars van WIK werden op handen gedragen. Na alle feestvreugde op het veld en in de kleedkamer vertrok het hele gezelschap massaal naar de WIK kantine alwaar het promotiefeest tot in de late uurtjes werd voortgezet en trainer John Rietveld trots van zijn zoveelste succes kon genieten.

Seizoen 2002-2003

Met John Rietveld als trainer van de WIK-selectie speelde het eerste elftal van WIK in de 3e klasse KNVB. Laurens van het Klooster kwam terug van zijn avonturen bij een aantal top amateurverenigingen in de regio Rotterdam en nam nog een maatje mee waarmee hij in de ADO jeugd had gespeeld. Serge Sander was redelijk fit en de selectie begon met hoge verwachtingen aan deze competitie. Het begin was redelijk hoopvol, echter in november begon de ellende. Spelers bleven zomaar weg en dit aantal liep op tot zes. In december kon iedereen zien aankomen dat dit wellicht fout zou aflopen en dat deed het ook. Tot overmaat van ramp voelde John Rietveld zich ook niet topfit en dit alles resulteerde in een negatieve spiraal. Na nog een geweldig resultaat uit bij VIOS (1-3 voor WIK) werden er nog nauwelijks positieve resultaten neergezet en aan het eind van het seizoen was degradatie een feit, W.I.K. daalden af naar de 4e klasse KNVB.

De jeugdafdeling groeide en groeide en elke zaterdag waren beide W.I.K. velden volop bezet. Nog steeds onder leiding van Leo Toet werden de jeugdafdeling steeds meer volwassen echter in die tijd had we helaas nog geen A en B elftal. Vele jeugdleden zaten in de leeftijdscategorie tussen 5 en 13 jaar. Vandaar ook dat W.I.K. op dat moment over o.a. 5 E-zeventallen en 3 F-zeventallen beschikten. De teams zagen er netjes verzorgd uit, zeker omdat vrijwel elk team wel een leuke sponsor van de vereniging wist te strikken.
De jeugdtrainingen op maandag, dinsdag en woensdag zorgden voor een geweldige veldbezetting en alle trainers werden intern opgeleid om het trainingsvak zo goed mogelijk uit te voeren. Onder het motto “de onzin van het rondjeslopen” werd benadrukt dat de Zeister Visie in combinatie met de Coerver methode onze kinderen meer plezier zou bieden. En dat deed het.
In die tijd werden er oefenwedstrijden tegen Feijenoord, Sparta en ADO gespeeld en ook op diverse jeugdtoernooien gaven Sparta en Feijenoord acte de presence. Kortom, een gouden periode uit onze jeugdhistorie.

Later hier meer over W.I.K…

Seizoen 2003-2004

>

<

Seizoen 2004-2005

>

<

Seizoen 2005-2006

>

De zondag 4e Klasse D was in het seizoen 2005-2006 uit de volgende clubs samengesteld; BMT, Duinoord/De Jagers, sv Erasmus, GONA, HMC, Marathon/Azzurri, Oranjeplein, Quick Steps, REMO, RVA, SVH en WIK. Marathon/Azzurri trok zich overigens tijdens dit seizoen terug uit de competitie.

<

Seizoen 2006-2007

>

Het eerste elftal van WIK werd dit seizoen ingedeeld in de zondag 4e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders; BMT, Celeritas, Duinoord/De Jagers, Jai Hanuman, JuVentaS, Quick Steps, REMO, RVA, De Ster, TAC’90 en Toofan.

<

Seizoen 2007-2008

>

Seizoen 2008-2009

Bij aanvang van het seizoen 2008-2009 ontving de v.v. W.I.K. opnieuw een certificaat ‘waarden en normen’ in het kader van het project ‘Plezier en Respect’. W.I.K. had enkele jaren terug al een certificaat (met drie sterren) ontvangen naar aanleiding van hun (door de KNVB goedgekeurde) waarden- en normenbeleid. De KNVB heeft had besloten een termijn (van twee jaar) vast te leggen bij de uitgifte van zo’n certificaat. In die periode vond door middel van monitoring van de club controle plaats.
Een bestuurslid van de KNVB West II, Jan van der Wilk, reikte het certificaat uit aan voorzitter Richard Lansink van W.I.K. De club in het Zuiderpark had ook al in 2004, als één van de eerste clubs, het certificaat ontvangen. Nu heeft de club weer een nieuw – met drie sterren – , dat geldig was tot 2010!.

De zondag 4e Klasse C KNVB was voor het seizoen 2008-2009 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Escamp, HMC, Hoekpolder, Oranjeplen/Postduiven, REMO, RVA, Scheveningen, Schipluiden, SEP, TAC’90 en WIK.

Het vlaggenschip van WIK speelde dit seizoen geen rol van betekenis in de 4e Klasse C. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 29 punten en een doelsaldo van 42 voor en 45 tegen eindigde de formatie van trainer Marco van Delden op de achtste positie van de ranglijst.

De voetbalvereniging WIK bestond in het weekend van 29 mei 2009 90 jaar. De Zuiderparkclub liet dat niet ongemerkt voorbij gaan. Het gehele weekend waren er dan ook festiviteiten op de club. Op vrijdag 29 mei ontving voorzitter Richard Lansink met zijn medebestuursleden veel genodigden tijdens een speciale receptie. Op zaterdag stond er vanaf elf uur een Zeskamp op het programma voor senioren, jeugd, ouders, broertjes en zusjes, kortom het hele WIK-gezelschap was aanwezig. ‘s Avonds was er een ‘groot slaapfeest’ voor de jeugdleden, die bleven overnachten in grote tenten. Op zondagavond wachtte de leden een groot buffet, met aansluitend een knallende feestavond met live muziek.

Seizoen 2009-2010

Volgt nog….

Seizoen 2010-2011

Na het rampseizoen van vorig jaar groeide er langzaam weer optimisme bij W.I.K. Voor dit seizoen verwelkomde W.I.K. maar liefst twee nieuwe elftallen met bijna allemaal oud-vv Paraat leden, die allemaal van GSC ESDO vandaan kwamen. Met deze twee elftallen kwamen ook twee zaalteams mee, een heren en damesteam. Bovendien wisten ook diverse oud-jeugdleden van WIK de weg naar het Zuiderpark weer te vinden. Dat bij elkaar bracht het aantal seniorenteams bij W.I.K. op zeven. Op zaterdag, bij de jeugd, startte W.I.K. het seizoen met tien teams.

Het eerste elftal van W.I.K. werd dit seizoen ingedeeld in de 4e Klasse D met als tegenstanders TAC’90, ADS, Erasmus, Wanica Star, REMO, RVA Anadolu, HDVSVH, Toofan, HMC en sv Houtwijk.

Ook had het bestuur voor dit seizoen een nieuwe ambitieuze trainer, in de naam van Willem Kuiper, aangesteld. Op zaterdag 23 oktober 2010 werd er een afscheidswedstrijd voor prominenten oud eerste elftalspelers gespeeld die de afgelopen jaren waren gestopt als selectievoetballer. Het ging hier voornamelijk om; Rini Toet, Frank Vrijmoed sr, Nol Roberti, Michel Lorsheijd, Henk van de Heuvel, Loek Hemerik en Aad van der Sluis.

Opvallend ook dit seizoen was dat WIK en buurman HDV al sinds jaar en dag een complex in het Zuiderpark deelden maar zelden in competitieverband tegen elkaar uitkwamen. In dit seizoen was dit dan wel het geval al zou WIK de datum van zondag 10 oktober 2010 snel willen vergeten want de formatie van trainer Kuiper verloor deze dag met maar liefst 6-0 van HDV.

>

Seizoen 2011-2012

>

Het bestuur van WIK kwam, drie duels voor het einde van de competitie, tot het besluit trainer Wim Kuiper op non-actief te zetten. Volgens voorzitter Richard Lansink was er geen chemie meer tussen spelers en trainer. Op dat moment bivakkeerde WIK in de middenmoot van de 4e klasse C.

>

Seizoen 2012-2013

Het bestuur van W.I.K. schreef voor dit seizoen voor de zondag 4 seniorenelftallen en 3 veteranenteams in bij de KNVB. Voor de zaterdagafdeling werden 2 “recreatieteams” ingeschreven. De jeugdafdeling van W.I.K. bestond dit seizoen uit een B1-, C1-, C2-, D1-, E1- en een F1-team.
Voor het eerst in de geschiedenis van voetbalvereniging W.I.K. verscheen er dit seizoen een presentatiegids met allerlei informatie over de A-selectie. De A-selectie van W.I.K. bestond ditmaal uit circa 35 spelers en een brede technische staf.
Voor dit seizoen was Dick Finkelnberg als hoofdtrainer aan de selectie aangesteld. Hij kreeg assistentie van een aantal bekende W.I.K.-namen en mensen die vanuit GSC/ESDO/Paraat twee jaar geleden de overstap naar W.I.K. hadden gemaakt. Loek Dommanchet, die vele jaren voor de W.I.K.-selectie had klaar gestaan, deed dit seizoen een stapje terug. De rest van de Technische staf zag er als volgt uit: Assistent  trainers: Rini Toet, Leo Toet en Michel Groen, Keeperstrainer: Michel Lorsheijd en leiders: Michel Lorsheijd en Marco Spa.
Het 1e elftal van W.I.K. kwam dit seizoen wederom uit in de 4e Klasse C, ditmaal samen met ADS, BMT, Celeritas, Hsv Escamp, HMC, Hoekpolder, Oranjeplein-Postduiven, Real Zoetermeer, REMO, RVA Anadolu en Toofan.

>

Seizoen 2013-2014

Bij aanvang van seizoen 2013-2014 lag het Zuiderpark dus behoorlijk op de schop. WIK had met de gemeente de afspraak gemaakt dat de club gelukkig in het Zuiderpark kon blijven voetballen. Ook het clubgebouw bleef intact maar er veranderde toch nog wel het één en ander. Zo ging het bestuur van WIK een samenwerking aan met ADO Den Haag. ADO Den Haag mocht voortaan met diverse jeugdelftallen op de velden van WIK gaan trainen. Daar stond wel tegenover dat WIK ook gebruik mocht gaan maken van het oude Oranjeplein veld en ook op donderdagavond kon men trainen op het nieuwe kunstgrasveld van ADO Den Haag. Dit gebeurde op donderdagavond 26 september voor het eerst. WIK was zuinig op deze samenwerking met ADO Den Haag want misschien zat er voor de club nog wel meer in het vat.

>
Het ging overigens ook erg goed met de jeugdafdeling WIK want je kon zien dat er steeds meer kinderen en kleinkinderen van de WIK-leden aanhaakten.
Het bestuur had alle vertrouwen in trainer Dick Finkelnberg , die met het verlengen van het contract zijn tweede seizoen bij WIK inging. Buiten Dick Finkelnberg bleef bijna de gehele technische staf intact om de jonge selectie van WIK te ondersteunen, inclusief verzorger Gerard Kuiper.

Ook in het seizoen 2013-2014 kwam WIK uit in de 4e Klasse C uit en ontmoette ditmaal daarin; ADS, Delfia, HMC, FC Mozaik, Real Zoetermeer, REMO, RVA Anadolu, SVH, Taurus, Toofan, VCS, Wanica Star en Wippolder. Een poule met de 14 teams dus, echter nog voor aanvang van de competitie trokken FC Mozaik en RVA Anadolu zich alweer terug uit de competitie zodat er nog 12 clubs overbleven.

>

WIK 1 promotie 2013-2014 - kopie

<

Seizoen 2014-2015

>

<

De zondag 3e Klasse C van de KNVB West II was in het seizoen 2014-2015 uit de volgende clubs samengesteld; sv Erasmus, Full Speed, Graaf Willem II VAC, Hoekpolder, Laakkwartier, ODB, OLIVEO, Oranjeplein/Postduiven, REMO, SEP, de Ster, VCS, WIK en Wippolder.

>

In de nacompetitie voor behoud van de 3e Klasse werd WIK, samen met HMC en Maasstad Tediro in poule 4 ingedeeld. De nacompetitie van de zondag derde en vierde Klasse werd nog aangepast. In de strijd om behoud naar de derde Klasse of degradatie naar de vierde Klasse kwamen extra plaatsen beschikbaar. Hierdoor zouden ook de nummers 2 uit de poules direct naar de derde Klasse behouden blijven / promoveren.

Op zondag 17 mei 2015 begon WIK aan de nacompetitie met een uitwedstrijd tegen het Haagse HMC. HMC nam in de tweede helft de leiding maar WIK kwam vlak voor tijd gelukkig alsnog op gelijke hoogte komen (1-1).
Vervolgens moest WIK 1 op 31 mei thuis spelen tegen Maasstad Tediro 1 voor lijfsbehoud in de derde klasse. Doordat het Zuiderpark (tweede gedeelte) een grote renovatie onderging, waarbij WIK kunstgras op het hoofdveld kreeg en het veld voor de kantine werd opgehoogd, werd deze belangrijke wedstrijd gespeeld op het terrein van ODB aan de Albardastraat 15 te Den Haag.

>

Door een 5-2 zege op HBS 7 werd het tweede elftal van WIK 2 op zondag 17 mei kampioen.

<

Seizoen 2015-2016

Het bestuur van WIK was in het seizoen 2015-2016 als volgt samengesteld: Voorzitter: Richard Lansink, Algemeen Secretaris: Ron v.d. Nat en de Commissarissen: Marco v.d. Kroft, Leo Toet, Loek Dommanschet, Erik Lange, Dennis Piet, Peter van Kesteren en Jan Verwey (tevens jeugdvoorzitter).

Het ledenaantal bij de voetbalvereniging WIK bleef maar groeien. Had de Zuiderparkclub bij aanvang van het seizoen 2008-2009 nog 269 leden, dit seizoen startte WIK het seizoen met meer dan 500 personen op de ledenlijst.

Die meer dan 500 leden van WIK werden onderverdeeld in 2 seniorenelftallen voor de zaterdagcompetitie en 8 seniorenelftallen en 2 veteranenteams voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling van WIK bestond dit jaar uit 1 A-elftal, 1 B, 2 C, 1 D, 2 E, 2 F, een meisjes MA en 1 G-team.

Tijdens de zomerstop onderging het gehele sportpark Zuiderpark een gigantische metamorfose. Zo lag er bijvoorbeeld bij WIK een kunstgrasveld, was het trainingsveld opnieuw voorzien van drainage, waren alle paden betegeld of geasfalteerd, stonden er fonkelnieuwe lichtmasten en was er een nieuw parkeerterrein gebouwd aan de kant van buurman HDV. Dit allemaal onder directe invloed van de komst van de Sportcampus en zowel WIK als HDV profiteerden hier van.

Op vrijdag 6 november 2015 werd het nieuwe kunstgrasveld van de voetbalvereniging WIK in het Haagse Zuiderpark (tweede gedeelte) officieel geopend in aanwezigheid van de wethouder voor Sociale zaken, Werkgelegenheid, Wijkaanpak en Sport, dhr Rabin S. Baldewsingh. Na de opening door de wethouder namen de F- en E-jeugdspelers enkele penalties op de keepers van de selectie en vonden er vanaf 18.45h een tweetal 7×7 wedstrijden plaats, één tussen WIK MA1 en WIK JG1 en één tussen WIK VE2 en een All-Star veteranen team. Deze laatste wedstrijd stond ook in het teken van het afscheid van de actieve voetballersloopbaan van Michel Verbij, één van de spelers van WIK VE2.
De hierop volgende feestavond werd muzikaal omlijst door huis-DJ Kevin en duurde tot in de late uurtjes. Parkeren was nu alleen nog maar mogelijk bij de buren van HDV, waar ruim 100 parkeerplekken waren gerealiseerd.

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 2015-2016 in de zondag 4e Klasse A zag er als volgt uit: Delfia, Hsv Escamp, sv Houtwijk, Kickers ’69, Leidsche Boys, Oosterheem, Oranjeplein/Postduiven, Roodenburg, SVH/Celeritas, Toofan, WIK, Warmunda, Wanica Stars en sv Wassenaar.

Het bestuur van de v.v. WIK had voor dit seizoen de ervaren trainer Ton Boevink gecontracteerd en wilde hiermee weer snel een stabiele 3e Klasser worden. Het eerste elftal van WIK begon nog wel met twee overwinningen aan de competitie maar viel daarna helemaal terug in de prestaties door achtereenvolgens te verliezen van Toofan (3-5), Delfia (5-3), Kickers’69 (0-4), SVH/Celeritas (4-6) en Warmunda (1-0).
Van de uiteindelijke 12 competitiewedstrijden in de eerste seizoenshelft (sv Wassenaar had zich uit de competitie teruggetrokken) wist WIK er 6 te winnen en werd er 6 keer verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 26-29 gingen de mannen van trainer Boevink op de zesde positie van de ranglijst de winterstop in.

<

Seizoen 2016-2017

In het kader van het 100 jarig jubileum van WIK in 2019 werd er dit seizoen alvast een jubileumcommissie geactiveerd die zich tot doel stelde om allerlei jubileumactiviteiten te gaan organiseren. De commissie bedacht tevens om een jubileumboek (WIK eeuw boek) te gaan schrijven.

Op zaterdag 15 oktober stond er bij WIK weer een feestavond op het programma en hiermee was er dus ook weer een platform om een aantal leden van WIK in de bloemetjes te zetten. Zo werden bijvoorbeeld Jody Jansen en Jan Hazebroek gehuldigd voor het 40-jarig lidmaatschap van de vereniging WIK. Ben de Koster, voorzitter van WIK van 1988 tot 2004, werd ook verrast en in de schijnwerpers geplaatst. Tijdens een korte toespraak door voorzitter Richard Lansink werd Ben de Koster namelijk benoemt tot Erevoorzitter van de voetbalvereniging WIK wegens bewezen diensten voor, tijdens en na zijn voorzitterschap. Als dank hiervoor werd het vernieuwde terras voor de kantine voortaan zijn naam dragen.

In november 2016 kon het bestuur met gepaste trots melden dat niets de voetbalvereniging WIK uit het mooie Haagse Zuiderpark (tweede gedeelte) meer in de weg stond om te beginnen met de bouw van vier nieuwe kleedkamers. De begroting was namelijk goedgekeurd en alle vergunningen waren nu binnen. Allereers werd de grondbak verplaatst zodat men op maandag 21 november 2016 kon gaan beginnen met de nieuwbouw.

De KNVB had voor het seizoen 2016-2017 voor een nieuw competitiemodel gekozen. Dit nieuwe competitiemodel ging in de top bestaan uit een Eredivisie, een Eerste divisie, de Tweede divisie, twee Derde divisies en vier Hoofdklassen. In de competities kwam er ruimte voor de beloften-teams van betaald voetbalclubs, die voorheen nog uitkwamen in een gesloten competitie. Sportief gezien was dit een optimale voetbalpiramide. Zoveel mogelijk goede voetballers treffen elkaar in dezelfde competitiestructuur, en clubs kunnen nu bij wijze van spreken doorstoten van de vijfde klasse naar de Eredivisie. De top werd dus in theorie haalbaar voor iedereen en voor elke club. Met andere woorden, voor het eerst sinds de intrede van het betaald voetbal in 1954 werd promotie en degradatie tussen het betaald voetbal en amateurvoetbal mogelijk. Het eerste elftal van WIK merkte daar echter voorlopig nog weinig van want ook in dit seizoen kwamen de Hagenezen gewoon uit in de zondag 4e Klasse van de KNVB.

Er was echter nog een verandering vergeleken met het vorige seizoen. Vanaf het seizoen 2017-2018 ging de KNVB bij het jeugdvoetbal een aantal grote veranderingen doorvoeren. Deze pasten in het streven van de KNVB naar verbetering van kwaliteit en aantrekkelijkheid van het voetbal en spannende competities. Om de overgang geleidelijk te laten verlopen startte men in het seizoen 2016-2017 met de nieuwe aanduiding voor alle jeugdcompetities. De benaming voor de leeftijdscategorieën F tot en met A verdwenen. Daarvoor in de plaats kwamen de gebruikelijke aanduidingen die internationaal al geldde, Onder 19 tot en met onder 9.
De nieuwe benaming werd nu als volgt; Onder 19 (JO19), was voorheen A-junioren, Onder 17 (JO17), voorheen B-junioren, Onder 15 (JO15), voorheen C-junioren, Onder 13 (JO13), voorheen D-pupillen, Onder 11 (JO11), voorheen E-pupillen en Onder 9 (JO9) voorheen F-pupillen. De afkorting ‘JO’ betekent ‘Jeugd onder’. De opgave van teams ging op dezelfde manier als de jaren hiervoor. Alleen heette bijvoorbeeld het B1-elftal voortaan het O17-1 elftal en het D4 team het O13-4 team.

Het bestuur van WIK schreef voor het seizoen 2016-2017 voor de zondagcompetitie 9 seniorenelftallen en 2 veteranenteams, en voor de zaterdagcompetitie 2 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling was dit seizoen als volgt samengesteld: 2 JO-19, 2 JO-17, 2 JO-15, 1 JO-13, 4 JO-11 en 4 JO-9-teams. Ook was er dit seizoen wederom 1 G-elftal actief bij WIK. De zaalvoetbalafdeling bestond dit seizoen uit 2 heren- en 1 vrouwen-team(s).

De zondag 4e Klasse B van de KNVB West II was in het seizoen 2016-2017 uit de volgende clubs samengesteld: FC Blankenburg, COAL, Hsv Escamp, HDV, HWD, Sv Madestein, Pretoria, Steeds Hooger, SVV, Toofan, Victoria’04, Wanica Star en WIK.

Het vlaggenschip van WIK, wederom o.l.v. trainer Ton Boevink, kende een goede eerste seizoenshelft. Van de 12 competitiewedstrijd wist WIK er namelijk 8 te winnen en werd er 4 keer verloren. Met 24 punten, en de doelcijfers 52-20, ging men dan ook op een prachtige tweede positie van de ranglijst de winterstop in. WIK had alleen de pech dat SVV dit seizoen een zeer goed elftal had en al haar 12 wedstrijden had gewonnen.

De tweede seizoenshelft verliep ietwat vreemd voor de formatie van trainer Boevink. De vraag was niet of, maar wanneer het oppermachtige SVV kampioen zou worden dus voor WIK richtte zich puur op de tweede positie en de daaraan verbonden nacompetitie. Dit lukte ook want van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 15 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 6 verloren. Met 46 punten, en de doelcijfers 68 voor en 38 tegen, eindigde WIK 1 op een tweede positie van de ranglijst, achter kampioen SVV (66 ! punten).

WIK ging dus in eerste instantie nacompetitie spelen om uit te maken welke teams er volgend seizoen naar de derde klasse zouden promoveren. Echter omdat een aantal clubs van de zondag naar de zaterdag verhuisden besloot de KNVB dat de nummers 2, 3 en 4 van de eindranglijst van de 4e Klasse B automatisch promoveerde naar de 3e Klasse.

Bij vier teams van WIK mocht aan het einde van het seizoen 2016-2017 de kampioensvlag in top. De zondag 2 werd met 50 punten uit 20 duels kampioen van de 2e Klasse C. De JO11-3 met 45 uit 16 kampioen van de 10e Klasse 12. De JO9-2 met 46 uit 18 kampioen van de 11e Klasse 14 en het eerste zaalvoetbalteam met 56 uit 22 kampioen van de 1e Klasse 1.

Seizoen 2017-2018

>

De indeling van WIK 1 voor het seizoen 2017-2018 in de zondag 3e Klasse B luidde als volgt; DHL, Full Speed, GSC ESDO, Graaf WillemII VAC, ODB, REMO, SEP, SVV, De Ster, Taurus, VCS, Voorschoten’97, WIK en Wilhelmus.

<

Seizoen 2018-2019

De samenstelling van het hoofdbestuur van WIK was in dit 100-jarig jubileumjaar als volgt: Richard Lansink (voorzitter), Leo Toet (penningmeester), Onno Kreffer (secretaris), Annet Adam (2e secretaris), Jan Verwey (jeugdvoorzitter) en de commissarissen Loek Dommanschet, Erik Lange, Dennis Piet, Peter van Kesteren, Jan Verwey en Henk Hansen sr.

De v.v. WIK kwam dit seizoen in de zondagcompetitie met 8 seniorenelftallen en 2 veteranenteams uit en op de zaterdag met 1 G-elftal. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit: 1 JO19, 1 JO17, 2 JO14, 3 JO12, 3 JO11, 2 JO10, 2 JO9, 3 JO8 en 1 JO7-teams. Voor de zaalvoetbalcompetitie werden 3 herenteams en 1 damesteam ingeschreven.

Voor aanvang van het seizoen 2018-2019 had de KNVB in District West 2 de derde- en vierde klasse samengevoegd. Het samenvoegen was noodzakelijk omdat er meerdere zondagteams waren gestopt. De KNVB hoopte dat op die manier de scheiding weer op een natuurlijke manier verloopt. Alle overgebleven zestig standaardteams werden verdeeld over vier kwalificatiepoules van vijftien ploegen. Daarin moest worden gestreden voor een plek in de play-offs. Er werden geen returns gespeeld, maar iedere club speelde even vaak uit als thuis. De beste zes clubs op de ranglijst na de eerste seizoenshelft kwalificeerden zich voor de tweede seizoenshelft voor de “derde klasse hoog”, de overige negen kwamen dan uit in de “derde klasse laag”. In de “derde klasse hoog” kon worden gestreden om promotie naar de tweede klasse. Op die manier probeerde de KNVB om in het seizoen 2019-2020 weer twee derde klassen en twee vierde klassen te krijgen in West 2.

Zodoende werd het eerste elftal van REMO voor de eerste competitiehelft ingedeeld in de 3e klasse Q3, met daarin als tegenstanders: DHL, Full Speed, GSC ESDO, HDV, HMC, HMSH, sv Houtwijk, sv Madestein, ODB, SVH, Toofan, VCS, WIK en Wilhelmus.

Helaas waren de prestaties van WIK 1 van dien aard dat het team van trainer Fred van de Luitgaarden zich niet wist te plaatsen bij de beste zes clubs in de 3e Klasse Q. Van de 14 competitiewedstrijden werden er maar 4 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 9x verloren. Met 13 punten en een doelsaldo van 24 voor en 36 tegen eindigde men op een teleurstellende twaalfde positie.
Door dit resultaat werd WIK 1 voor de tweede seizoenshelft ingedeeld in de 3e Klasse Laag A met daarin als tegenstanders: Graaf Willem II VAC, HWD, Pretoria R’dam, SJZ, Toofan, Van Nispen en Wanica Star. Wederom werden er geen return wedstrijden gespeeld dus dat betekende dat WIK van de 7 wedstrijden er 3 wist te winnen en 4 te verliezen. Met 9 punten en een doelsaldo van 17-15 eindigde men op de vijfde positie.

<

Seizoen 2019-2020

Na de festiviteiten rondom het 100-jarig jubileum van voetbalvereniging W.I.K. in 2019 vingen de zwart/wit gestreepten in september 2019 het seizoen aan met 8 zondag senioren elftallen, 1 zaterdag senioren elftal, 20 jeugd elftallen, 2 G-elftallen en 1 dames zaalvoetbalteam. Tijdens het seizoen 2019/2020 kwam daar nog 1 zaterdagelftal bij. Druk zat dus bij W.I.K. waar de vele vrijwilligers zich wederom hebben uitgesloofd, het bestuur uit 10 personen bestond en de jeugdafdeling vanuit een jeugdbeleidsplan de zaakjes goed op orde had. Tijdens het seizoen is een veelheid aan jeugdtrainers bereid gevonden om trainersopleidingen te volgen, dit met goed resultaat.

Tegenstanders dit seizoen bij WIK 1 in de zondag 3e Klasse B waren; Alphen, Charlois, DHL, Full Speed, HOV/DJSCR, HWD, Kethel Spaland, ODB, REMO, SEP, Slikkerveer, Stompwijk’92 en Taurus.

De zondag seniorenafdeling is in vergelijking met voorgaande seizoenen, qua prestaties, achtergebleven. Op het moment dat na 8 maart 2020 de coronacrisis toesloeg stond het vlaggenschip van WIK er niet bepaald geweldig voor. Van de 16 competitiewedstrijden waren er drie in winst omgezet, drie gelijk gespeeld en tien verloren. Met 12 punten en een doelsaldo van 26 voor en 44 tegen stond WIK op de dertiende en voorlaatste positie van de ranglijst. Een geluk bij een ongeluk, omdat er niet meer verder gevoetbald kon worden besloot de KNVB dat er voor het seizoen 2019-2020 geen eindstanden zouden komen. Dus geen kampioenen en degradanten! In het volgende seizoen zou iedere club dus starten in dezelfde klasse als bij de start van dit seizoen.

Ook het 2e elftal (reserve hoofdklasse KNVB) en W.I.K. 3 (reserve 2e klasse KNVB) stonden er op dat moment niet bepaald geweldig voor. Dat W.I.K. met haar eerste drie elftallen nog nooit zo hoog had gespeeld is wellicht de reden dat de eerste drie elftallen in de lagere regionen hebben gebivakkeerd. Bij de G-afdeling konden in november 2019 beide teams vanwege het behaalde kampioenschap in de bloemetjes worden gezet. Dezelfde G-afdeling die in oktober 2019 een soort van militaire bootcamp heeft ondergaan en op scholen een wervingsactie voor G-voetballers in gang heeft gezet.

Tijdens het seizoen zijn er bij WIK diverse opvallende sport en andere evenementen georganiseerd. Het begon met een geslaagd reünietoernooi voor oud eerste elftalspelers in september, waar een veelheid aan W.I.K-iconen van weleer een onderling toernooitje hebben gespeeld. Uiteraard de feestavonden, de traditionele nieuwjaarwedstrijd, meerdere afscheidswedstrijden, bingoavonden, het traditionele sinterklaasfeest, het kerstdiner voor de jeugd, de traditionele 55plus kerstmiddag, een FIFA-2020 middag voor de jeugd en een sponsorloop bij de W.I.K.-jeugd.
Vanwege de reeds genoemde crisis zijn andere activiteiten, zoals een jeugddartstoernooi, feestavonden en het grootschalige veteranentoernooi niet doorgegaan. De organisatie van deze evenementen was al rond, immers bij W.I.K. is de kreet ‘een goede voorbereiding is het halve werk’ nog steeds van toepassing.

Seizoen 2020-2021

Vanaf 1 juli 2020 werden de coronamaatregelen door het kabinet wederom versoepeld en mochten sinds 19 maart 2020 onder meer eindelijk alle sportkantines weer open. De regel om anderhalve meter afstand van elkaar te houden bleef wel van kracht. Helaas betekende dat wel dat juist in de maand juli de zomer- en vakantieperiode was aangebroken. Na ruim twee maanden totaal geen omzet gedraaid te kunnen hebben bleven bij veel clubs de sportkantines juist wel open zodat de leden in de zomer konden door trainen. Hierdoor kon de club wellicht toch nog iets mee pikken van de zomeromzet. Overigens mocht er per 1 juli 2020 in het amateurvoetbal ook weer wedstrijden gespeeld worden waarbij tot 250 toeschouwers bij een wedstrijd aanwezig mochten zijn.

>

Het vlaggenschip van WIK kwam in het seizoen 2020-2021 uit in de zondag 3e Klasse A. Deze klasse was uit de volgende clubs samengesteld; FC Aalsmeer, Alphen, DHL, sv Madestein, Nicolaas Boys (Nieuwveen), ODB, RKDES (Alsmeer), SEP (Delft), Sporting Leiden, Stompwijk ’92, SVH, Voorschoten ’97, WIK en WVC (Roelofarendsveen).

>

Het weekeinde van 10/11 oktober bleek alweer de laatste speelronde van het seizoen 2020-2021. De KNVB besloot namelijk op woensdag 14 oktober 2020, de dag na de persconferentie van het kabinet over de coronamaatregelen, een streep door alle competities te zetten. Lange tijd hoopte de voetbalbond dat er nog iets (bijvoorbeeld het uitspelen van één competitiehelft) mogelijk was, maar dat bleek ondanks een aantal versoepellende coronamaatregelen vanaf 3 maart 2021 onhaalbaar. Zo werd de leeftijdsgrens voor buitensporten in teamverband verruimd van 17 tot 27 jaar.
Dit betekende dat voor het tweede seizoen op rij de competities in het amateurvoetbal het einde niet haalden. Bijna een jaar geleden, het weekeinde van 7/8 maart, was de laatste speelronde van seizoen 2019-2020.

Na de aangekondigde versoepelingen op 26 juni 2021 was het meest in het oog springende maatregelen voor het voetbal: trainen en spelen van wedstrijden: alle voetballers mochten eindelijk weer volledig trainen én wedstrijden spelen tegen teams van andere verenigingen.

Seizoen 2021-2022

Voor dit seizoen schreef WIK voor de zondagcompetitie 7 seniorenelftallen in en op zaterdag kwam men met 1 seniorenelftal uit. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een JO19, JO16, JO15, Jo14, JO13, 3x JO12, 2x JO11, 2x JO10, JO9, 2x JO8, 1 JO7 en 2 G-teams.

De clubs die in seizoen 2021-2022 werden ingedeeld in de zondag 3e klasse A waren: Alphen, DHL, HWD, Kethel Spaland, sv Madestein, ODB, SEP, Sporting Leiden, Stompwijk’92, SVH, Taurus, Voorschoten’97 en WIK.

<

In de maand november begon alle ellende met wat betreft corona weer opnieuw. Omdat er iedere dag weer meer besmettingen bijkwamen werd er op vrijdag 12 november 2021 wederom een persconferentie gegeven waarin o.a. werd vermeld dat er vanaf 14 november 2021 geen publiek meer bij sportwedstrijden aanwezig mocht zijn. Bovendien moesten alle voetballers en begeleiding bij aankomst op het sportcomplex hun QR-code tonen. Als je geen geldige QR-code in de corona-app kunt laten zien dan was de kantine of kleedkamer verboden terrein voor je. Voor heel veel amateurclubs, die het al zo moeilijk hadden, was dit een hele heksentoer om dit op een goede manier te regelen want zowel aan de poort en in de kantine moest men vrijwilligers plaatsen die de CoronaCheck App of het recent negatief testbewijs moest controleren.

Op de persconferentie van 29 november werden de maatregelen nog meer aangescherpt. De regering besloot o.a. dat in het kader van de coronamaatregelen trainen na 17.00 uur niet meer was toegestaan. Door deze maatregel besloot de KNVB de competities in het amateurvoetbal voor de standaardteams grotendeels stil te leggen. Vriendschappelijk voetballen mochten de standaardteams uiteraard wel. De lagere seniorenelftallen en jeugd mochten wel gewoon doorgaan met competitievoetbal.
Na de persconferentie van zaterdag 18 december waren we qua coronamaatregelen weer helemaal terug bij af. Sporten mocht alleen nog maar met 1 ander persoon op 1,5 meter afstand, dus voetbalwedstrijden werden verboden en alle sportkantines moesten weer dicht.

Na ruim 90 dagen door corona verplichte winterstop ging de bal in februari 2022 weer officieel rollen.

>

De leegloop van de zondag standaard competitie, in met name District West 2, maakte dat er steeds verder gereisd moest worden. Dit maakte de aantrekkelijkheid voor supporters van beide clubs om de teams te ondersteunen ook steeds kleiner. De laatste jaren was dit al duidelijk te merken in de alsmaar dalende kantine omzet. De overstap van clubs van de zondag- naar de zaterdagcompetitie werd zo massaal dat, na uitvoerig intern beraad, het bestuur van WIK had besloten om met ingang van het seizoen 2022-2023 ook over te stappen van de zondag- naar de zaterdagcompetitie. Dit betrof overigens alleen voor de selectie elftallen.

Seizoen 2022-2023

>

De poule-indeling competitie van de zaterdag 5e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 2022-2023 als volgt: ASW, DVC, Gouderak, GSC/ESDO, HDV, Moordrecht, ONA, Quick, REMO, SVO Buytenpark, Toofan, De Ster, Wanica Star en WIK.

Ondanks de overstap van het zondag- naar het zaterdagvoetbal was de selectie van trainer Geoffrey van Loenen als het kader WIK trouw gebleven.

<

Omdat het eerste elftal van WIK in de maand april tot tweemaal toe in korte tijd WIK betrokken was geweest bij een gestaakte wedstrijd besloot de KNVB om op 27 april WIK per direct uit de 5e Klasse B terug te trekken.

>

Seizoen 2023-2024

>

De “slechts” twaalf clubs in de zaterdag 5e Klasse C in seizoen 2023-2024 waren; Haagse Hout, HDV, HPSV, Quick Steps, RAS, REMO, Semper Altius, De Ster, Toofan, VCS, Wanica Star en WIK.

<

 

 

Palmares vv WIK

Kampioenschappen:

1923-1924 2e klasse D HVB
1929-1930 1e klasse A HVB
1970-1971 2e Klasse B HVB
1974-1975 1e Klasse A HVB
1981-1982 1e klasse A HVB
1987-1988 Hoofdklasse HVB
1997-1998 4e klasse C

Andere prestatie’s:

2001-2002 Winnaar nacompetitie van de 4e Klasse, promotie naar de 3e Klasse
2013-2014 Winnaar nacompetitie van de 4e Klasse, promotie naar de 3e Klasse

Parade der trainers bij WIK

1946-1947 Aad Kant
1947-1948 Aad Kant
1948-1949 ?
1949-1950 ?
1950-1951 ?
1951-1952 Doris Vrijmoed
1959-1960 Frans Pikhaar
1960-1961 Frans Pikhaar
1961-1962 ????????
1962-1963 ????????
1963-1964 ????????
1964-1965 ????????
1965-1966 Dik van Zanten
1966-1967 Dik van Zanten
1967-1968 Louis de Wit en Gerrit van Geen
1968-1969 ????????
1969-1970 ????????
1970-1971 Frits van Os
1971-1972 Frits Schuur
1972-1973 Frits Schuur
1973-1974 Ton Piet
1974-1975 Ton Piet
1975-1976 Coos Hübscher
1976-1977 Coos Hübscher
1977-1978 Coos Hübscher
1978-1979 van Willigen
1979-1980 van Willigen
1980-1981 van Willigen
1981-1982 Thijssen
1982-1983 Coos Hübscher
1983-1984 Coos Hübscher
1984-1985 v.d.Ploeg
1985-1986 Ben Moelker
1986-1987 Ben Moelker
1987-1988 Ben Moelker
1988-1989 Ben Moelker
1989-1990 Ben Moelker
1990-1991 Koos Hübscher
1991-1992 Koos Hübscher
1992-1993 Koos Hübscher
1993-1994 Koos Hübscher
1994-1995 John Rietveld
1995-1996 John Rietveld
1996-1997 John Rietveld
1997-1998 John Rietveld
1998-1999 John Rietveld
1999-2000 John Rietveld
2000-2001 John Rietveld
2001-2002 John Rietveld
2002-2003 John Rietveld
2003-2004 Kees Kroon /
2004-2005 Michel van der Lee (a.i.)
2005-2006 Marco van Delden
2006-2007 Marco van Delden
2007-2008 Marco van Delden
2008-2009 Marco van Delden
2009-2010 Marco van Delden
2010-2011 Willem Kuiper
2011-2012 Willem Kuiper
2012-2013 Dick Finkelnberg
2013-2014 Dick Finkelnberg
2014-2015 Dick Finkelnberg
2015-2016 Ton Boevink
2016-2017 Ton Boevink
2017-2018 Ton Boevink
2018-2019 Fred van de Luitgaarden
2019-2020 Fred van de Luitgaarden (tot 26-02-’20) / Marco van Delden
2020-2021 Geoffrey van Loenen
2021-2022 Geoffrey van Loenen

Parade der voorzitters bij WIK:

1919-1920 B. Schoen
1920-1921 F. Duikers
1921-1929 Karel Beeser
1929-1932 Jaap van Gaalen
1932-1933 Dhr. Hellendoorn
1933-1936 Dhr. J. Griek
1936-1964 Jaap van Gaalen
1964-1965 M. Hogervorst
1965-1965 Joop Apperloo (a.i.)
1965-1969 Frans Pikaar
1969-1975 Arie de Wijs
1975-1978 Koos den Harder
1978-1983 Ton Piet
1983-1988 Eef Koek
1988-2004 Ben de Koster
2004 tot heden Richard Lansink

Terrein achter de Rademakers Haagsche Hopjes fabriek op de hoek van de Rijswijkseweg en de tegenwoordige Neherkade.

Bondsvelden gelegen achter boer Made te Kijkduin.

Moerweg te Den Haag

Zuiderpark te Den Haag

Sportpark Zuiderpark, Mr P D Fortuynweg 16-18 , 2533 SR Den Haag

Erevoorzitter(s)bij WIK:

>
Ben de Koster

Ereleden bij WIK:

?
?
?

Lid van Verdienste bij WIK:

?
?
Joop van Nieuwkerk
Jan Nuvelstijn
?
?

Zijn we verder nog allemaal naar op zoek:

 

W.I.K.-Iconen:

Andre Lorsheijd speelde in 2010 nog steeds wekelijks zijn wedstrijden voor WIK 5 en als aanvoerder van deze oude garde keept hij nog steeds de sterren van de hemel.
Lid geworden in 1967, alwaar hij zijn eerste wedstrijd in de jeugd van WIK keepte. Een geweldige keeper uit de Lorsheijd keepers dynastie, die later als voetballer nog veel meer furore maakte!
Andre was na zijn voetbal carrière nog jarenlang leider van het eerste elftal en heeft met dit elftal zowel als voetballer en leider het nodige meegemaakt.
Op zijn veertiende of vijftiende stapte Andre over van de WIK jeugd naar de senioren in een elftal met o.a. Paul Hazebroek sr., Dirk Toet, Jan Lorsheijd jr. en Rolie Sander. Ondanks het feit dat Andre een gouden toekomst als keeper stond te wachten werd hij zo nu en dan in de spits opgesteld en dat bleek ook geen verkeerde invulling. Een jaar na zijn debuut in WIK 3 stelde toenmalige trainer Ton Piet, Andre op als centrale spits in het eerste elftal, een positie die hij vervolgens jarenlang met veel elan heeft ingevuld. Andre werd als spits bekend vanwege zijn geweldige trap- en koptechniek. Veel doelpunten wist hij voor WIK te scoren, de een nog mooier dan de ander en vrije trappen in de kruising waren voor hem absoluut geen probleem. Ik kan me nog steeds het moment voor de geest halen waarbij broer Willem (de toenmalige keeper van WIK 1) bij Lyra, in het Westland, geblesseerd uitviel en de Westlanders geen wisselkeeper in de dug-out zagen zitten. Integendeel, spitsspeler Andre werd gesommeerd in het doel plaats te nemen. De Lyra aanhang dacht zeker te weten dat de buit nu binnen was, echter niets bleek minder waar. Elke aanval op het doel van WIK werd bijna als vanzelfsprekend op simpele wijze door keeper Andre gepareerd. Deze overwinning tegen grote concurrent Lyra bleek in het seizoen 1974-1975 uiteindelijk genoeg voor het kampioenschap en promotie naar de toenmalige hoofdklasse.
Andre is toentertijd toch maar blijven voetballen en werd in 1982 of 1983, uit bij Zwart Blauw, met een ernstige knieblessure geconfronteerd, klutsknieën waar hij nog steeds last heeft. Deze blessure weerhield hem er echter niet van om nog vele wedstrijden voor zowel WIK 1 als allerlei lagere elftallen te spelen. Overal waar Andre verscheen keek men op tegen zijn enorme gestalte en werd men ook nog eens geconfronteerd met zijn geweldige techniek en tactisch inzicht. Ik heb zelden een voetballer gezien die zo eenvoudig een bal op maat over 70 meter kon geven.
Naast zijn voetbalhobby heeft Andre nog vele andere liefhebberijen. Al jarenlang kaart hij in de WIK kaartclub en ook dit jaar weer organiseert hij samen met neef Raymond Weening het kerst kaarttoernooi bij WIK.
Een andere hobby betreft het vissen. Als het even kan zit Andre aan de waterkant. Sinds een aantal jaren reist een WIK gezelschap elk jaar in mei af voor een visvakantie in Frankrijk. Dat daar een drankje bij hoort is duidelijk, echter je zult Andre zelden een biertje zien drinken en roken dat heeft hij hooguit in een aangeschoten bui gedaan. Want een bacardi cola, daar gaat Andre niet voor opzij. Ik dacht mezelf te kunnen herinneren dat Andre ooit eens zoveel cola heeft gedronken, dat hij een soort van cola vergiftiging heeft opgelopen.
Op bestuurlijk niveau heeft Andre ook nog veel gedaan. Jarenlang bestuurslid en belangrijk lid van de elftalcommissie die toentertijd wekelijks de opstellingen van de lagere elftallen bepaalde.