“Lex van der Gun, een stijlvolle voetballer met de bal vaak aan een touwtje maar ook altijd overzicht voor spelers die er beter voor stonden”
Lex van der Gun (rechts) in actie op “De Diepput” namens HVV
Lex is 73 jaar oud, geboren in Den Haag en heeft een heel rijk verleden als actief cricketer en voetballer bij de Koninklijke HC & VV. Als jong ventje mocht hij op 8-jarige leeftijd al beginnen met cricket en speelde hij op de zondagmorgen voetbal in de onderlinge competitie van HVV tot zijn 11e jaar want 12 jaar was de leeftijd dat je pas mocht gaan spelen in de zaterdagcompetitie.
Lex zien we hier onder schoorsteen op de derde rij van boven.
Hij was een sierlijke speler met een goed spelinzicht en zoals hij het zelf zegt ging hij vaak in een rechte lijn naar voren met veel lichaamsbewegingen. “Tegenstanders werden vaak geadviseerd alleen naar de bal te kijken en niet naar al die rare bewegingen”
Lex was altijd een honkvaste speler en heeft zijn hele carrière alleen maar bij “ZIJN“ HVV gespeeld. Hij speelde in totaal 185 wedstrijden. Samen met Frank Bijloos en Derick Mekking kan je hem wel Mr. HVV noemen.
Altijd in voor iets leuks op het 100-jarig bestaan van HVV. Lex 4e van rechts met grote snor. En scheidsrechter Charles Corver
Al snel werd duidelijk dat Lexje meer dan gemiddeld talent had, zo speelde hij in Haagse selecties en toen al was er belangstelling van zowel betaalde organisaties zoals Sparta als ADO. Helaas was vader Van der Gun daar niet zo heel enthousiast over want hij vond het veel belangrijker dat Lex een vak ging leren. Vader was eigenaar van het bedrijf “SIMCA – van der Gun” en zag ook voor zijn zoon daar een florerende toekomst in.
Op 17-jarige leeftijd maakte hij zijn (droom) debuut in de hoofdmacht van HVV maar helaas dat was niet het beste debuut wat je kunt voorstellen. Al na 20 minuten moest hij met een zware enkelblessure het veld ruimen. In het ziekenhuis werden gescheurde enkelbanden geconstateerd en dat koste hem meteen het hele seizoen.
In 1969 ging hij naar Nyenrode voor een commerciële studie. Daar kwam hij ook in aanraking met diverse andere sporten zoals rugby, boksen en ijshockey. Van hem werd verlangd dat hij in zijn studieperiode toch twee keer in de week naar Den Haag zou komen om te trainen (toen onder trainer de Vos) maar (eigenwijs als hij was, is) dat deed hij natuurlijk niet en dus gaf hij aan dat hij met 1x trainen wel in het tweede elftal ging spelen.
Na zijn studie aan Nyenrode keerde Lex terug naar Den Haag en daar was inmiddels de Engelse trainer Burch werkzaam, zowel als Cricket als Voetbal coach. Tien jaar lang speelde hij in het vertrouwde traditionele geel-zwart gestreepte shirt totdat besloten werd dit mooie tenue te vervangen door een geel shirt met 1 lange zwarte baan. Zoals al gezegd Lex is heel principieel en hij deelde de leiding mee dat als hij in dit shirt moest spelen hij wel weer in het tweede ging voetballen. Bij een oefenwedstrijd tegen Hsv VUC werden deze shirts uitgedeeld en Lex pakte zijn spullen en verliet het team voor de wedstrijd. “Dit is geen HVV-shirt en hier ga ik niet in spelen!!” HVV heeft na 1 seizoen toch besloten weer terug te gaan naar het oorspronkelijke shirt.
Vraag je Lex naar zijn hoogtepunten dan komen er snel een aantal naar boven. Vanaf 1973 was hij de onbetwiste aanvoerder, laatste man of aanvallende middenvelder. En dan te bedenken dat hij van origine in de spits speelde. Met mannen als Gebhard, Bijloos, Menso van Meurs en Erik en Auke Smits promoveerde HVV van de 4e Klasse naar de 3e klasse.
Groot feest in het seizoen 1977-1978 toen HVV kampioen werd van de zondag 3e klasse A
Dit was ook het eerste team dat toentertijd kampioen werd. In 1978 weer een kampioenschap waarbij HVV promoveerde naar de 2e klasse. En natuurlijk in 1983 het 100-jarig jubileum jaar van HVV met een wedstrijd tegen het Grote AJAX. De HVV‘ers mochten aantreden tegen mannen als van Basten, Rijkaard, van het Schip, Olsen en Schoenaker.
Lex naast Marco van Basten en Gerard Vanenburg
“Wij verloren die wedstrijd nipt met 12-1 maar Van Basten (mijn directe tegenstander) heeft niet gescoord”
Zijn dieptepunt was natuurlijk de ernstige enkelblessure in zijn debuutwedstrijd en een door de jaren heen slepende knieblessure waar uiteindelijk een prothese de enige uitkomst was. Op zijn 40e heeft hij de voetbal kicks aan de bekende wilgen gehangen en is hij zich gaan focussen op het sporten van zijn kids. Het gezin van der Gun bestaat uit allemaal sporters op een zeer verdienstelijk niveau en Lex heeft dus na zijn voetballoopbaan enorm veel kilometers gemaakt om iedereen te kunnen volgen.
Marnix was een verdienstelijke voetballer bij o.a. HVV en Quick boys, Cedric speelde bij AJAX, ADO Den Haag, Borussia Dortmund, Swansey en Utrecht en dochter Tessa speelde in het Jong Oranje Hockey team met o.a. Naomi van As.
Namen die gelijk boven komen zijn natuurlijk Frank Bijloos met een oud clubrecord van 396 wedstrijden, Derick Mekking met een nieuw clubrecord 436 wedstrijden (tja en ook nog neef van Lex ) maar zeker ook Eric Smits. “Eric was een hardwerkende middenvelder die iedereen naar een hoger niveau kon brengen door zijn vechtlust en positieve instelling.”
Tegenwoordig speelt Lex nog wekelijks zeer verdienstelijk golf bij Groen Geel in Wassenaar. En met een handicap van 10.5 kan hij erg goed meekomen tussen de wat jongere spelers.
Bob Rijpstra
05–2-2024
