Het ontstaan van de voetbalvereniging LenS

Het verhaal gaat, dat LENS op 18 december 1920 is opgericht tijdens een spelletje kaart, Pandoer om preciezer te zijn. Maar wie waren die kaartspelers en waarom wilden ze zo nodig een voetbalclub oprichten? Het mooiste zou zijn als we dat aan onze oprichters zelf zouden kunnen vragen. Maar helaas, die vertoeven niet meer in ons midden. Gelukkig zijn in het LENS-archief geschriften bewaard gebleven, die vandaag getuigen van hetgeen zich in het verleden heeft afgespeeld. In de LENSREVUE, “officeel orgaan van de R-K sportvereeniging “Lenig en Snel” te ‘s-Gravenhage”, van december 1923 wordt bij gelegenheid van het 3-jarig bestaan nog eens teruggeblikt op de begintijd van LENS. Ook voorzitter en medeoprichter Koos Haket, die in 1989 op 95-jarige leeftijd overleed, vertelt zijn verhaal. Een betere getuige hebben wij niet kunnen vinden. Voorts kunnen we gebruik maken van gegevens uit het Gedenkboek bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan, opgetekend door Bob Walhain, die in 1992 is overleden.

Na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) is er een toenemende belangstelling voor vermaak en sport. De voetbalsport werd zeer populair. Dagbladen en periodieken gaven deze tak van sport veel tekstruimte. Foto’s van bekende voetballers uit die tijd werden verpakt bij sigaretten en andere artikelen. Voetbal was het gesprek van de dag. Het amusementsclubje “Entre Nous” (Onder Ons) te Scheveningen, dat gevormd werd door vier jonge mannen van omstreeks 20 jaar was geen uitzondering. De vier kwamen regelmatig bij elkaar en speelden het toen populaire kaartspel Pandoer. Ze waren sterk in praatjes, vooral over voetbal en alles wat daarmee samenhing. De namen van de vier Scheveningers waren: Koos Haket, Wim Haket, Jan Boone en Jan Meyer. Ze speelden om geld, maar de winst ging in een pot om met de opbrengst daarvan uiteindelijk een echte voetbal te kunnen kopen. Zo’n bal kostte in die tijd zeven gulden en een verloren kaartspelletje bracht slechts 8 cent op. Dat schoot dus niet op! Ze besloten dus maar een feestje te organiseren om met de opbrengst de begeerde voetbal te kunnen kopen.

Het feestje vond plaats op 18 december 1920 ten huize van Koos Haket in de Badhuisstraat te Scheveningen. Aan het eind van de avond kon worden vastgesteld, dat er voldoende geld was om de bal te kunnen kopen. Er werd nog wat nagepraat door de toen nog aanwezige 8 jonge mannen en bijna vanzelf ontstond de idee een voetbalclub op te richten. Koos Haket was de eerste die dit voorstelde en er werd enthousiast gereageerd. Naast de vier kaartspelers waren daarbij: G.Haket, Koos Hageraats, jan Borsboom en Wim van Melzen. Al pratende tot diep in de nacht werd ook al me- teen een bestuur gevormd. Voorzitter werd Koos Haket, vice-voorzitter Koos Hageraats en secretaris-penningmeesterjan Boone. Achteraf kunnen we vaststellen, dat hier sprake is geweest van een oprichtingsvergadering. Er werden die nacht ook afspraken gemaakt. Zo zou Jan Boone uitzoeken hoe er aan een veld gekomen kon worden. Elf dagen later kwam men opnieuw bijeen om de vorderingen te bespreken. Drie jaar later schrijft Koos Haket daar het volgende over:

“Jan Boone had overal aangeklopt, vanaf het secretariaat van de Haagsche Voetbal Bond (HVB) tot de Gemeentelijke Dienst voor Stadsontwikkeling en Volkshuisvesting toe. Maar toen kwam de grootste moeilijkheid: GELD. Hoe kwamen we hieraan? Want Jan Boone had een veld gevonden. Het was eigendom van de gemeente en lag achter de Bondsvelden bij de Westduinen; huurkosten fl 150 per jaar Van zes leden kon je moeilijk verwachten, dat ze fl 150 terreinhuur bijeen zouden brengen. Daar zaten we nu. Lang en somber werden de zaken besproken, tot plots Koos Hageraats met een groot vertrouwen in de toekomst ons een riem onder het hart stak. Hij zei: Zijn jullie helemaal dol om met zulke doodbiddersgezichten te zitten; als we een terrein hebben, krijgen we vanzelf leden. Dat gaf de doorslag. Jan Boone werd opgedragen te vragen, of we het eerste jaar terreinhuur in kwartalen mochten betalen. Dat werd goedgevonden. Een van ons schoot het eerste kwartaal voor (Dat was Koos Haket zelf; later zou hij ook nog het tweede kwartaal voor z’n rekening nemen) en zoo gingen we onze toekomst als leiders ener voetbalvereniging tegemoet. Ons eerste werk was op Oudejaarsavond een advertentie in De Residentiebode (Een toenmalig RK dagblad.) te plaatsen, waarin we RK jongelieden opriepen zich bij ons aan te sluiten. Het resultaat was, dat we hierdoor maar 2 leden kregen, namelijk Toon Nijssen en Wim Hoogeveen.”

Toen men in januari 1921 tijdens de tweede vergadering uiteindelijk had besloten de gok te wagen en het veld bij de Westduinen te huren, moest de nieuwe club ook van een naam worden voorzien. Koos Hageraats stelde de naam “Lens” voor. Hij zei, dat het een uitdrukking was, die zowel in de scheepvaart als in de Voetbalwereld gebruikt werd. Voor Scheveningers betekende het woord vooral “spies”, ‘harpoen” of “leeg”. Een schip lens pompen, betekende: een schip leegpompen. In de voetbalwereld werd wel de uitdrukking “een tegenstander lens spelen” gebruikt: De tegenstander “leeg” spelen. In de volkstaal werd het woord lens ook gebruikt in de betekenis van “lam”: zich lens (lam) voelen, of in de betekenis van “krachteloos”: iemand lens slaan. De medeoprichters vonden het wel wat. Het was een pittige en korte naam. Voor sommige buitenstaanders, vooral die in officiële kringen, had die naam echter een ietwat negatieve bijklank. Ook dat probleem werd door de oprichters opgelost, want ze wilden van die eenmaal gekozen naam “Lens” geen afstand meer doen. Als men zou vragen naar de betekenis van Lens, dan zou gezegd worden, dat het de afkorting was van de woorden “Lenig en Snel”. En daartegen zou toch niemand bezwaar kunnen hebben.

Het achttal vrienden, dat op 18 december 1920 had besloten een katholieke voetbalclub op te richten, stond meteen voor de taak een geschikt voetbalveld te vinden. Een driftige speurtocht kriskras door Den Haag bracht medeoprichter Jan Boone uiteindelijk naar een stukje weide naast boerderij “Bosch en Duin” van boer Van der Made achter de Bondsvelden bij de Westduinen. Daar waar nu de De Savornin Lohmanlaan ligt. Op die Bondsvelden, ongeveer aan de overkant van het huidige Hanenburg, speelde Quick en ook BMT had in deze omgeving een veld.

De grond was eigendom van de gemeente en het kon voor fl 150 worden gehuurd. Voor 1 gulden per week mocht gebruik gemaakt worden van een 50 meter van het veld gelegen stal in de boerderij, dat als kleedhok dienst ging doen. Het wassen geschiedde buiten bij een waterpomp, die door de welwillige boerendochter Leentje werd gezwengeld. Als het weer het toeliet trokken de spelers over het duinpad naar het strand om zich in zee te wassen en te verfrissen. Bij eb werd er op het strand druk gevoetbald, ook na een officiële match. Aldus was de zee de eerste wasgelegenheid.

Het veldonderhoud geschiedde in eigen beheer. Vader Janssen, die vier zonen en twee schoonzonen bij LENS had afgeleverd, hanteerde geheel vrijwillig en met verve de zeis bij het maaien van gras. Een van de vier zonen was Henk Janssen.
Het was te begrijpen, dat boer Van der Made zelf geen behoefte had aan het zanderige weitje aan de duinvoet. Koeien en schapen trokken er hun neus voor op, want die paar droge grassprieten waren niet te pruimen. Voor voetbal was dat stukje grond echter buitengewoon geschikt. Het kon de zwaarste stortbuien verwerken. Daarom werd het daar ook nooit afgekeurd. Het enige nadeel van het droge veld was dat het snel werd kaal getrapt.

Seizoen 1920-1921

De persoonlijke wervingsactiviteiten voor meer voetballende leden hadden succes. Vooral een van de eerste leden, Bep Starrenburg, was daarin zeer bedreven. In januari 1921, een maand na de oprichting, had men al 12 leden, zodat er daadwerkelijk gevoetbald kon worden. In het begin waren dat uitsluitend vriendschappelijke wedstrijden, want het duurde even voor de HVB kon besluiten Lenig en Snel tot de competitie toe te laten. Toen die toelating eindelijk was geregeld, liep het seizoen 1920-21 al op z’n eind, zodat er uiteindelijk door LENS 1 en LENS 2 slechts een officiële competitiewedstrijd kon worden gespeeld: LenS 1 – De Jagers 0-6 en LenS 2 – Kranenburg 2 1-1.

Seizoen 1921-1922

Bij het intreden van het tweede competitiejaar (seizoen 1921-1922) telde LenS al 55 leden en zodoende besloot het bestuur van LenS drie elftallen in te schrijven in de D.H.V.B. LenS 1 kwam dit seizoen uit in de 2e Klasse D.H.V.B. ( Diocesaan Haarlemschen Voetbalbond) en eindigde op de tweede plaats, LenS 2 werd derde in de 4e Klasse D.H.V.B en LenS 3 zevende op de eindranglijst van ook de 4e Klasse D.H.V.B.

Seizoen 1922-1923

In november 1922 verschijnt overigens het eerste nummer van een cluborgaan, waaraan op voorstel van Bep Starrenburg de naam “Lensrevue” werd gegeven. In het seizoen 1922-1923 versloeg LenS 1 op 4 maart 1923 V.V.N. en eindigde hierdoor op de tweede plaats van de 2e Klasse van de Diocesaan Haarlemschen Voetbalbond (DHVB). Van de 14 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 3 keer verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 47-18, eindigde LenS dus achter kampioen VIOS op de tweede plaats van de ranglijst en promoveerde hierdoor naar de 1e Klasse van de Diocesaan Haarlemschen.

LenS-woensdagmiddagcombinatie uit 1923

Seizoen 1923-1924

In het seizoen 1923-1924 eindigde LenS 1 wederom op de tweede positie van de ranglijst en ditmaal van de 1e Klasse C van de D.H.V.B. De promotiewedstrijd tegen Graaf Floris V. werd helaas verloren.

Seizoen 1924-1925

Het was te begrijpen, dat boer Van der Made zelf geen behoefte had aan het zanderige weitje aan de duinvoet. Koeien en schapen trokken er hun neus voor op, want die paar droge grassprieten waren niet te pruimen. Voor voetbal was dat stukje grond echter buitengewoon geschikt. Het kon de zwaarste stortbuien verwerken. Daarom werd het daar ook nooit afgekeurd. Het enige nadeel van het droge veld was dat het snel werd kaal getrapt. Op het einde van seizoen 1924-1925 besloot het bestuur van LenS het kale gedeelte van het veld in te zaaien. Een massa graszaad werd ingekocht en na het zaaien werd het ingezaaide gedeelte keurig afgeperkt.

Seizoen 1925-1926

Bij aanvang van het seizoen 1925-26 zag het veld er prachtig groen uit. Maar wat een onthutsing: zelden had Den Haag zo’n fraai en hoog opgegroeid brandnetelbos. Het bestuur van LenS was namelijk bij het kopen van graszaad flink in de maling genomen en had dus in plaats van graszaad brandnetelzaad gekregen.
Toch was het terrein aan de Westduinen erg knus. De duinen vormden langs het veld een natuurlijke tribune voor de supporters.

Op zondag 14 februari 1926 werd het 5-jarig bestaan van LenS feestelijk gevierd. Nagenoeg alle leden waren ‘s-ochtends eerst aanwezig in de St. Agneskerk aanwezig om de Heilige Mis bij te wonen met de daaraan voorafgaande Heilige Commune. In de middag werden er twee jubileumwedstrijden gespeeld. Het eerste elftal won met 5-2 van v.v. Leiden en LenS 2 verloor met 3-2 van een oud-leden ploeg. ‘s Avonds volgde er nog een feestavond, die ook voor genodigden toegankelijk was.

Ondanks het slechte veld werd het eerste elftal van LenS in het seizoen 1925-1926 kampioen van de 1e Klasse  van de D.H.V.B. In de kampioenswedstrijd werd DONK met 4-1 verslagen. In de promotiecompetitie werden ook Lisse en Nieuwendam verslagen waardoor LenS promoveerde naar de 2e Klasse van de R.K.F. (Rooms Katholieke Federatie van diocesane voetbalcompetitiebonden).

Seizoen 1926-1927

Door het kampioenschap in seizoen 1925-1926 trad LenS 1 in het seizoen 1926-1927 het Mekka van de Rooms Katholieke Voetbal beweging, de I.V.C.B, binnen. Het vlaggenschip van de vereniging kwam uit in de 2e Klasse R.K.F. en eindigde uiteindelijk knap op een vierde positie van de ranglijst.

Seizoen 1927-1928

Het eerste elftal kwam in het seizoen 1927-1928 wederom uit in de 2e Klasse van de Rooms Katholieke Voetbal beweging I.V.C.B en kende een uiterst succesvol seizoen. LenS 1 werd uiteindelijk kampioen en promoveerde door een overwinning op E.D.O.H.

Het LenS-clublied, geschreven in 1927 toen LenS aan de voet van de Westduinen speelde. Melodie “Waar in ‘t bronsgroen eikenhout”.

De naam LenS was inmiddels bekend in geheel Nederland want eerste elftalspeler Koos van der Kleij werd gekozen als rechtsback in het Nederlandse Rooms Katholieke elftal en enkele andere LenS-spelers vertegenwoordigden de blauw-witte kleuren in provinciale selectie-elftallen.

Seizoen 1928-1929

Na heel veel positief nieuws  viel er ineens ook een donkere schaduw over LenS heen. Verschillende belangrijke leden ontvielen door de dood de club, andere vertrokken naar een andere voetbalvereniging. Koos Haket en J. Hageraats vertrokken naar een andere club en in korte tijd kwamen Guus Bol, Bep Starrenburg, Louis Wezenberg en Jan van de Goorbergh te overlijden.
Ondanks dit alles nam LenS 1 in het eerste jaar in de 1e Klasse I.V.C.B. uiteindelijk nog een knappe vijfde plaats van de eindranglijst in.

Seizoen 1929-1930

Het gemis van een aantal belangrijke spelers kwam in het seizoen 1929-1930 toch ten uiting en LenS 1 eindigde in de competitie als laatste in de 1e Klasse I.V.C.B. In de promotie-degradatiewedstrijden werd LenS ook de verliezende partij en werd zodoende weer verwezen naar de 2e KLasse I.V.C.B. 

De geruchten dat LenS de zandbak aan de Westduinen zou moeten verlaten namen steeds vaster vormen aan. De gedachte was angstwekkend en bepaalde de inhoud van vele bestuursvergaderingen. Dit denkbeeld werkte dan ook belemmerend op de activiteiten van bestuur en leden. De geruchten werden dan ook werkelijkheid. In de loop van het seizoen 1929-1930 ontving de secretaris van LenS het bericht dat het veld binnen de plannen viel van een nieuw stratenproject en dat LenS zodoende het veld aan de Westduinen moest verlaten. De droefheid en teleurstelling was dan ook groot in het blauwwitte kamp, zeker toen al in maart 1930 de gemeente met de mededeling kwam, dat het veld aan de duinvoet onmiddellijk ontruimd moest worden. De niets ontziende honger van de grote stad naar grond om huizen te bouwen had, eerder dan verwacht, als prooi gekozen het heerlijke stukje land, waar LenS haar jeugdig enthousiasme tien jaren lang in overmoed had uitgezongen.

Seizoen 1930-1931

Ofschoon het verlies van het veld een grote teleurstelling betekende, bleef het bestuur van LenS niet stilzitten en zocht maanden achtereen naar een goede nieuwe locatie. Boer Knijnenburg bezat in die tijd diverse hectaren grond aan de Leyweg, tussen Wateringen en Loosduinen. Het boterde in die tijd niet erg met de boeren, het vee bracht te weinig op. Het verhuren van een hectare weiland voor tweehonderd gulden per jaar leverde meer op. Tweehonderd gulden was in de jaren dertig een behoorlijk bedrag en zodoende besloot boer Knijnenburg een weide aan LenS af te staan.

De weide, aan alle zijden door sloten begrensd (een polder dus), lag ongeveer 150 meter landinwaarts aan de Leyweg, daar waar nu ziekenhuis Leyenburg staat. Later bereikte men het veld via een verhard kolengruispad. Alvorens de weide via een krakend gammel bruggetje te betreden, moest men een varkenshok passeren. In de nabijheid van dit varkenshok was het dikwijls modderig, zelfs bij droog weer. Deze weide zou dus het voetbalveld van LenS gaan worden. Op dit terrein zou LenS zeven jaar achtereen haar thuiswedstrijden spelen. Omdat het stukje weideland tussen Wateringen en Loosduinen was gelegen stelde Eef Wezenberg voor het nieuwe terrein “WATERLOO” te noemen.

Het bestuur van LenS pakte de zaken evenwel goed aan. Er werd geld ingezameld en vele ambachtslieden meldden zich aan. Na een noodkreet volgde er ook veel nieuw materiaal. Met de auto van Cor van Egmond werden de oude tenten naar de Leyweg gesleept en een betonmolen verscheen ter plaatse. De vloer werd aangelegd en het clubhuis werd gebouwd uit vele oude delen, aangevuld met nieuwe. Om het veld werden betonnen palen geplaatst en enkele honderden meters ijzerdraad zorgden voor de afrastering. Doelpalen werden er gezet en de toegangen tot het terrein werden verbeterd. Er werd zelfs een brug gebouwd.

De nieuwe competitie van seizoen 1930-1931 kon LenS evenwel aanvangen met een alleszins behoorlijke accommodatie. Alleen een wasgelegenheid ontbrak er nog en deze was nu harder nodig dan voorheen want om de vette klei van je lichaam te verwijderen was borstel, water en zeep nodig. De voetballers moesten zich in die tijd maar behelpen in de poldersloten langs het terrein.

Seizoen 1931-1932

Het was ineens een enorm verschil! De voetbalvereniging LenS was verhuisd van de duinrand naar het polderland, met andere woorden; van zandgrond naar vette klei. Nu pas zagen de blauw-witten wat een veld zij aan de duinenrij rijk waren geweest. Eerst het droge zanderige terrein, dat massa’s water kon opnemen zonder ooit afgekeurd te worden en thans dus het omgekeerde. Op “Waterloo” was onbespeelbaarheid aan de orde van bijna iedere zondag.
Zwaar was het werk voor de leden geweest om van deze weide tot voetbalveld te verheffen en deze werkzaamheden zouden ook nog jaren gaan duren.

LenS startte het seizoen 1931-1932 met 2 seniorenelftallen en 2 jeugdteams. Ondanks al dat gedoe rond het nieuwe complex werd het eerste elftal van LenS dit seizoen kampioen van  de 2e Klasse van de I.V.C.B.  Helaas werd vervolgens de promotiewedstrijd tegen DONK verloren, dus er volgde geen promotie.

Seizoen 1932-1933

Bij aanvang van het seizoen 1932-1933 telde de voetbalvereniging LenS 41 senioren-, 25 junioren-leden en 24 donateurs. Bij de senioren werden ditmaal drie elftallen ingeschreven voor de competitie en bij de junioren twee teams.
Het eerste elftal van LenS speelde een onopvallend seizoen in de 2e Klasse I.V.C.B. en eindigde uiteindelijk op de zesde positie van de ranglijst.

Seizoen 1933-1934

In het seizoen 1933-1934 kwam LenS 1 dus wederom uit in de 2e Klasse I.V.C.B. en ontmoette daarin: Blauw Zwart, Excelsior, Graaf Floris V, Oliveo, P.F.C, Spartaan 2 en Wilhelmus. Het was niet al te best gesteld met de resultaten van LenS 1 want van de 14 competitiewedstrijden werden er 4 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 10 punten, en de doelcijfers 30-50, eindigde de bauw-witte formatie op de voorlaatste plaats van de 2e Klasse. Dit was nog net 1 punt meer dan P.F.C. Het tweede elftal van LenS presteerde stukken beter en met 18 punten uit 12 wedstrijden, en de doelcijfers 64-20, wist men promotie veilig te stellen.

Seizoen 1934-1935

Gaande de jaren werden de resultaten van vooral het eerste elftal steeds minder. Dit kwam voornamelijk dat er in de eerste levensjaren van LenS te weinig is gedacht aan de vorming van een sterk juniorencorps, waardoor aanvulling van onderaf bij het eerste elftal uitbleef. Ook de slechte veldconditie in het winterseizoen moest als een van de oorzaken gezien worden.
Deze twee oorzaken brak LenS 1 dit seizoen op want het vlaggenschip van de vereniging eindigde op de laatste plaats van de 2e Klasse I.V.C.B. LenS moest hierdoor degradatie-promotiewedstrijden spelen tegen Aeolus 1 en GDA 2. Aeolus-LenS eindigde in 0-0, LenS-GDA 0-1, LenS-Aeolus 1-3 en GDA-LenS 1-0. Met andere woorden, uit vier wedstrijden behaalde LenS slechts 1 punt en degradeerde. Ook het tweede-elftal van LenS degradeerde dit seizoen.

Seizoen 1935-1936

Na de degradatie moest LenS 1 in seizoen 1935-1936 weer uitkomen in de 1e Klasse van de D.H.V.B. Het verval bleef aanhouden want wederom waren de resultaten niet best. Het eerste elftal van LenS eindigde op de laatste plaats van de ranglijst en was zodoende weer genoodzaakt om degradatie-promotiewedstrijden te spelen. Ditmaal waren A.V.V. en Unio de tegenstanders. LenS begon uitstekend aan de nacompetitie door Unio met 6-3 te verslaan en daarna 0-0 te spelen tegen A.V.V. Helaas werd er hierna weer tweemaal verloren, tegen A.V.V. 5-2 en Unio 2-1. Hierdoor eindigden Lens en Unio gelijk waardoor er een beslissingswedstrijd volgde. Deze wedstrijd werd vastgesteld op het terrein van A.V.V. te Leidschendam. Door een doelpunt van Jac. van der Kleij won LenS uiteindelijk met 1-0 en zodoende behield de blauw-witte formatie haar plaats in de 1e Klasse D.H.V.B.

Seizoen 1936-1937

Alle hosanna ten spijt, in het competitiejaar 1936-1937 eindigde LenS 1 wederom op de laatste plaats van de 1e Klasse van de D.H.V.B. Het verhaal wordt eentonig want LenS moest via degradatie-promotiewedstrijden wederom haar plaats in de 1e Klasse verdedigen. De tegenstanders Vlaardingen en K.R.V.C. waren ditmaal duidelijk te sterkt voor LenS want alle vier de wedstrijden gingen verloren. Met 0 punten, en de doelcijfers 7-19, degradeerde LenS 1 alsnog naar de 2e Klasse van de D.H.V.B.

Aan het einde van het seizoen 1936-1937 werd, vanwege de erbarmelijke toestand van het veld, zelfs serieus overwogen de vereniging maar op te heffen. Als het niet was afgekeurd, dan kon je er hooguit modderballen in plaats van voetballen. Het veld was soms maanden achtereen onbespeelbaar. Geen wonder dat dit van invloed was op de prestaties en de clubgeest. De club, die het in de eerste 10 jaar van haar bestaan had geschopt tot de hoogste Klasse van de katholieke voetbalbond, de RKF, was in 7 jaar tijd geduikeld naar de laagste Klasse van de Onderbond.

Zoals gezegd, velen leden van LenS zagen het niet meer zitten. En het bestuur, voor de zoveelste maal in vergadering bijeen in het bovenkamertje van café Emma aan het Regentesseplein, zat knopen te tellen: Stoppen-doorgaan-stoppen-doorgaan …. Tot iemand op het lumineuze idee kwam een krachtige leider te zoeken, die LENS letterlijk uit het moeras zou slepen. De vader van junior Carel Dubois zou worden benaderd door waarnemend voorzitter Piet Juffermans. Dubois had in zijn vroegere woonplaats Hoorn bestuurservaring opgedaan bij de voetbalclub West Frisia. Na twee avonden praten, zei hij “ja, ik doe het” en op 7 juli 1937 benoemde de Algemene Vergadering een hun onbekende man tot nieuwe voorzitter van LenS.

Seizoen 1937-1938

De eerste daad van de nieuwe voorzitter J.W. Dubois was het zoeken naar een geschikte accommodatie. Dat werd het toen fraaie en nieuwe aangelegde complex van Sportpark Ockenburgh, aan het einde van de Laan van Meerdervoort en tussen Loosduinen en Kijkduin.. LenS keerde dus weer terug naar de duinvoet. Op 3 oktober 1937 werd het nieuwe veld feestelijk in gebruik genomen.

De feestelijke opening van het nieuwe terrein van LenS op Sportpark Ockenburgh op 3 oktober 1937

Geen club had tot dan toe de moed gehad om naar dit nieuwe aangelegde complex te verhuizen (“veel te ver”, “veel te winderig” en “veel te duur”). In het jaarverslag 1937-1938 lezen we daarover het volgende: “Na vele voorbereidende besprekingen, welke voornamelijk vielen in de periode gelegen tussen de Algemene Vergadering van 7-7-37 en de tussentijdse vergadering van 27-8-37 en die speciaal de financiën betroffen, werd besloten tot het huren van een terrein op het complex Ockenburgh. Het tekort, dat bij de raming gebleken was, drong ons ertoe een veld te huren met de kleinste afmetingen, waarbij echter de terreinkosten nog altijd sprongen van f.200 op f.500. 3 October 1937, de herdenkingsdag van Leidens Ontzet, zou de grote dag zijn. Na zeven jaren van beleg op het oude Waterloo door onoverwinbare elementen, welke de oorzaak vormden van een onbespeelbare grasmat, van een ontoegankelijk oord, van ongezelligheid en ongerieflijkheid. We herinneren ons nog te 13.30 uur de plechtige inzegening van terrein en kleedtent door den geestelijk adviseur. Verder het overbrengen van de LENS-vlag door de gezamenlijke junioren van het oude naar het nieuwe terrein; het doorknippen van het lint door mevrouw Dubois; het hijsen van de blauw-witte vlag op de clubtent door den heer Klein, voorzitter van de Stichting Haagsche Sport- en Speelterreinen. We zien nog het grote aantal aanwezigen, officiële personen, leden met familie en kennissen, die met honderden op het terrein aanwezig waren. De belangstelling op Ockenburgh en het effect hiervan was een bemoediging voor het bestuur. Het ledental groeide en vele donateurs werden genoteerd. De financiële toestand baarde niet zoveel zorg als aanvankelijk gedacht werd; bovendien werd de oude clubtent met toebehoren onverwacht op voordelige wijze van de hand gedaan.”

Het eerste elftal van LenS had dus zijn vrije val doorgezet en moest in het seizoen 1937-1938 uitkomen in de 2e Klasse van de D.H.V.B. De LenS-toeschouwer zag dit allemaal met lede ogen aan en vreesde dat het wel eens over en uit zou kunnen gaan worden met de club. Gelukkig vergiste men zich evenwel en LenS ging op haar nieuwe complex niet ten onder in de wirwar van ontwikkelingen. LenS bespeelde sportpark Ockenburgh in het eerste seizoen nog alleen en de spelers genoten van de strakke, droge, nooit afgekeurde grasmat. Veel spelers, die de club in de modderperiode op Waterloo hadden verlaten, keerden dan ook terug. LENS begon te groeien en al gauw moest een tweede veld gehuurd worden.

LenS 1 eindigde uiteindelijk op de derde positie van de zondag 2e Klasse D.H.V.B. Van de 16 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen en 7 verloren. In totaal dus 18 punten en een doelsaldo van 47 voor en 46 tegen. Dit was ruim achter kampioen K.R.V.C (29 punten) en nummer twee Quick Steps (26 punten).

Seizoen 1938-1939

Rond voorzitter Jan Willem Dubois werd een hecht bestuursteam gesmeed. Naast kapelaan E. Stolwijk (geestelijk adviseur) bestond het bestuur van LenS verder uit; Jac. van der Kley (secretaris), W. van Boheemen (penningmeester), P. Juffermans (2e voorzitter), J. van Venrooy (2e secretaris), Chr. Miltenburg (2e penningmeester) en J. Runderkamp (commissaris). Dit team zou tot na de Tweede Wereldoorlog aanblijven. Onder leiding van de heer Dubois zou LenS weer een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Ook de oude kern van LenS was druk bezig met de wederopstanding van de club. Het clubblad de “Lens Revue” kreeg een oppepper doordat het in een “nieuwjasje” werd gestoken en met het trio Juffermans, Van der Kleij en Halleen een enthousiast redactieteam kreeg.

Diverse LenS-voetbalkrantjes door de jaren heen.

Verder werden er weer clubavonden in het leven geroepen en werd er voor de jeugd een Sint Nicolaasfeest georganiseerd. In het Katholieke Haagse dagblad “De Residentiebode” plaatste de secretaris voortaan elke zaterdag trouw de voorbeschouwingen van de te spelen wedstrijden en op maandag eiste hij doorgaans een hele column op voor het verslag van de gespeelde wedstrijden. Ook begon het bestuur van LenS een krachtige campagne tot vorming van meer juniorenelftallen, teneinde aanvulling van onderaf te krijgen. Kortom LenS leefde in alle opzichten flink op.

Voor het seizoen 1938-1939 schreef het bestuur voor de zondagcompetitie 4 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling van LenS bestond ditmaal uit een A1, B1, C1 en D1-elftal.

Ook op voetbaltechnisch gebied werden maatregelen getroffen. Door het toenemen van een flink aantal nieuwe leden moest LenS dit seizoen al een tweede veld op Ockenburgh huren.

Het vlaggenschip van LenS kwam in het seizoen 1938-1939 uit in de 2e Klasse van de DHVB met daarin als tegenstanders; DHB, RIA, RK RVV, S.B, Sint Michael, De Valkeniers en Wit Blauw RK.

De door degradaties verloren positie moest herwonnen worden via een gerichte trainingsaanpak. Het was Cas Halleen, die vanaf het seizoen 1937-1938 als trainer de consequente trainings-campagne leidde. Deze aanpak wierp al snel zijn vruchten af want in het seizoen 1938-1939 werd LenS 1 kampioen van de zondag 2e Klasse D.H.V.B. Van de 14 competitiewedstrijden wist de formatie van trainer Halleen er maar liefst 13 te winnen en werd er 1 keer gelijk gespeeld. Met 27 punten en een doelsaldo van 57 voor en slechts 9 tegen bleef men R.V.V. (21 punten) en Valkeniers (18 punten) ruim voor.

LenS 1 moest dus weer in de promotie/degradatie-competitie promotie zien te gaan bewerkstelligen. De andere deelnemers aan deze extra competitie waren S.G.V. en Activitas. LenS behaalde in totaal 5 punten in deze nacompetitie en Activitas 7 punten. De strijd was dus gestreden, het pleit beslecht. LenS zou niet promoveren en groot was de teleurstelling onder de spelers en schare fans en al het feestmateriaal werd weer diep weggeborgen. Maar…. het lot was LenS gunstig gezind want ineens kreeg men het bericht voor een extra kans op promotie in een tweestrijd tegen R.V.C. uit Reeuwijk. De eerste wedstrijd, uit in Reeuwijk won LenS glorieus met 1-6 en op Ockenburgh werd R.V.C. met 6-0 verslagen. Eindelijk, na 11 moeilijke jaren kon LenS weer een stap omhoog zetten door promotie naar de 1e Klasse van de DHVB.

Maar niet alleen het eerste elftal van LenS werd dit seizoen kampioen, ook bij LenS 2 kon de vlag in top. Van de 16 competitiewedstrijden werden er 13 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en werd er slechts eenmaal verloren. In totaal dus 28 punten en een doelsaldo van 86 voor en 22 tegen. Als gedeeld tweede eindigde Wilhelmus 3 en Vogel 1 met 26 punten. LenS 2 wist ook de promotie- degradatie-wedstrijden te winnen en promoveerde dus ook. In alle opzichten was het seizoen 1938-1939 misschien wel het mooiste seizoen uit de geschiedenis van LenS.

Seizoen 1939-1940

In eerste instantie zag LenS op veelbelovende wijze het seizoen 1939-1940 tegemoet maar toen Duitsland op 1 september 1939 Polen binnenviel barstte deze Tweede Wereld Oorlog daadwerkelijk los. Veel jonge mannen moesten met de mobilisatie naar andere oorden vertrekken en daarbij zaten uiteraard veel spelers van LenS. Op 10 november 1939 kwam dan ook nog eens de onzalige mededeling dat Defensie het Sportpark Ockenburgh heeft gevorderd en het een bestemming als militair vliegveld heeft gegeven. Later zou de bezetter dit complex in beslag nemen.

Wat nu met LenS? Waar moest de club nu heen? De gemeente gaf weer eens “niet thuis”, maar Graaf Willem II was zo vriendelijk LenS in het seizoen 1939-1940 onderdak te bieden op haar terrein aan de Roggewoning.

De technische prestaties waren ondanks alles goed. Helaas beantwoorde LenS 1 net niet aan de gestelde verwachtingen en eindigde het elftal van trainer Halleen in het seizoen 1939-1940 op de tweede positie van de ranglijst. Van de 14 wedstrijden werden er 10 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 21 punten, en de doelcijfers 65-27, eindigde men net achter kampioen VELO met 23 punten. LenS 2 eindigde eveneens op de tweede plaats van de ranglijst maar de A- en C-jeugd van LenS zorgden dit jaar wel voor de kampioenschappen.

In het voorjaar van 1940 kwam Sportpark Ockenburgh weer beschikbaar voor sportbeoefening maar die vreugde was echter van korte duur want toen op 10 mei 1940 de Duitsers Nederland binnen vielen maakte de oorlog een definitief einde aan het verblijf van LenS op de Ockenburghse velden. De Duitse bezetter greep het veld van LenS in en maakte het onderdeel van de “Atlantikwall”. Er zouden nog vijf verschrikkelijke oorlogsjaren volgen.

Seizoen 1940-1941

Tijdens de zomermaanden van 1940 vond LenS inwoning bij de voetbalvereniging Quick Steps aan de Nijkerklaan te Den Haag. Ondertussen zocht de club weer naarstig naar een nieuw veld. Dat werd uiteindelijk gevonden in het Zuiderpark op een stukje weiland even voorbij de huidige ingang aan de Vreeswijkstraat. Een knollenveld, maar daarom niet getreurd. Opgewekt werd voor de derde maal door vrijwilligers een clubtent in elkaar getimmerd. Gelukkig waren er tussen de vele witte “LenS-boorden” altijd nog weer leden, die wisten hoe ze met hamer en kwast moesten omgaan. In december 1940 streek LenS neer op het Zuiderpark-veld en in juni 1941 (op tweede Pinksterdag) werd het nieuwe LenS-home op plechtige wijze door den deken van Den Haag, mgr. J. van der Tuijn, ingezegend.

Het veld was duidelijk van minder kwaliteit dan dat van Ockenburgh, maar groot voordeel was dat LENS weer baas in eigen huis was. Op Ockenburgh moest men namelijk de kleedlokalen met andere clubs delen.

In verband met de Tweede Wereldoorlog had het voetballen om begrijpelijke redenen niet de hoogste prioriteit. Toch ging het voetbalwereldje, ondanks alles, gewoon verder. In juli 1940 werden door de Duitsers alle bestaande voetbalbonden in Nederland samengevoegd tot één grote bond, de N.V.B. (de K. kwam er pas later voor). De Katholieke voetbalbond hield hiermee dus op met bestaan. 

LenS 1 kwam in het seizoen 1940-1941 dus niet meer uit in de Rooms Katholieke voetbalbond maar werd ingedeeld in de 1e Klasse H.V.B. (Haagse Voetbal Bond). Zo werd dan in het eerste oorlogs-voetbal-seizoen 1940-1941 in een geheel nieuwe competitie omgeving gespeeld. LenS liet zich echter door deze gewijzigde omstandigheden niet intimideren en legde uiteindelijk beslag op tweede plaats van de 1e Klasse H.V.B. Van de 16 competitiewedstrijden wist LenS er 12 te winnen, 1 gelijk te spelen en werd er 3 keer verloren. Met 25 punten (en de doelcijfers 76-32) eindigde LenS dus achter kampioen A.V.V. (het latere RKAVV) dat 31 punten had behaald.

Seizoen 1941-1942

De oorlog bracht wel andere zorgen en ongemakken. Veel leden vertoefden als slachtoffer van de arbeidsinzet of krijgsgevangenschap noodgedwongen in Duitsland.
Voetbalschoenen, shirts en ballen vielen in oorlogstijd onder de distributiewet en werden spaarzaam verstrekt. Clubbladen werden door de Duitsers verboden dus zodoende verdween in september 1941 ook de “LenS Ruvue” en moest men zich voortaan behelpen met een weekbericht.
Ondanks dit alles leverde de intensieve propaganda, welke het bestuur vormde, veel nieuwe leden op. Het ledental was namelijk gestegen van 139 naar 200 en het aantal donateurs van 189 naar maar liefst 359.

In het seizoen 1942-1943 steeg de spanning ten top. K.R.V.C. (het latere Vredenburch) en LenS eindigden de competitie met eenzelfde aantal punten bovenaan. Op 10 mei 1942 vond er dus een beslissingswedstrijd plaats op het RAVA-terrein. Deze wedstrijd verloor LenS helaas met 2-1 waardoor men wederom op de tweede plaats eindigde van de 1e Klasse HVB.

Seizoen 1942-1943

Vol goede moed begon het vlaggenschip van LenS aan het seizoen 1942-1943. Helaas kon men dit seizoen het ijzersterke Voorburg niet bijbenen en eindigde zodoende wederom op de tweede plaats van de ranglijst van de 1e Klasse HVB.

Seizoen 1943-1944

Dan het seizoen 1943-1944! Tijdens de competitie ontstond er een nek-aan-nek-race tussen LenS 1 en de v.v. Clingendael. Uiteindelijk eindigde LenS en Clingendael gelijk bovenaan de ranglijst en moest er dus wederom een beslissingswedstrijd komen om het kampioenschap. Zal LenS nu weer sneuvelen? Trainer Halleen stelde zijn jongens gerust en boezemt hun vertrouwen in. Op 16 april 1944 versloeg LenS uiteindelijk Clingendael, op het RAVA-terrein, met een overtuigende 4-2 zege. LenS 1 was eindelijk kampioen van de 1e Klasse HVB!

Lang en zwaar was het traject van trainer Cas Halleen geweest maar het einddoel was dan eindelijk bereikt. Groot was dan ook de vreugde in het LenS-kamp bij dit kampioenschap, zeker toen het vaststond dat LenS, zonder speciale promotie-competitie, rechtstreeks promoveerde naar de N.V.B.

Seizoen 1944-1945

LenS 1 zou dus in het seizoen 1944-1945 in de Nederlandse Voetbal Bond uitkomen maar het liep allemaal anders! Immers, de Tweede Wereldoorlog was nog steeds gaande en de omstandigheden waren zo verslechterd dat het reizen als een gevaarlijke bezigheid werd beschouwd.
Na de gebeurtenissen in Nederland op 6 september 1944, beter bekend als “Dolle Dinsdag”, kon ondermeer de voetbalcompetitie wel worden vergeten. De “Dolle Dinsdag” luidde weliswaar het begin van het einde van de oorlog in, voor Nederland kwam eerst nog de ellendige periode van de bezettingstijd, gekenmerkt door enorme schaarste, vreselijke honger en bittere kou. Tijdens deze “Hongerwinter” bestond LenS slechts statutair.

Seizoen 1945-1946

Op 5 mei 1945 kwam dan eindelijk de onvergetelijke Bevrijdingsdag, de dag die voor allen, die hem bewust beleefden, nimmer zal worden vergeten. Zo kwam er dan een einde aan de vijf lange bezettingsjaren die door LenS, in vergelijking met andere voetbalverenigingen, goed werd doorstaan. Na de verschrikkelijke Tweede Wereldoorlog bloeide het verenigingsleven bij LenS alweer snel op.
Echter kort na afloop van de oorlog was er natuurlijk gebrek aan van alles, ook aan apparatuur en gereedschap om van Ockenburgh weer een sportcomplex te maken. Bovendien had sport tijdens de wederopbouw niet de hoogste prioriteit.

<

Seizoen 1946-1947

>

<

Seizoen 1947-1948

In de zomer van 1947 was Sportpark Ockenburgh weer beschikbaar. Aanvankelijk was er te weinig kleedruimte voor de vele clubs, die er hun spelletje mochten spelen. Ook een kantine ontbrak. Slechts via een schamel uitgiftehokje kon in de behoefte aan een flesje drank, of een koek voorzien worden. De gemeente was er als de kippen bij om inkomsten te verwerven. Bij de ingang van het complex werd entree geheven en ook voor de fietsenstalling moest worden betaald. Zo werd de tweede periode-Ockenburgh een naargeestige tijd voor de vereniging. Het vertier werd elders gezocht. clubavonden werden op maandag in cafe Alsem (later Hierck) aan de Apeldoornselaan gehouden. De vereniging had zo geen eigen inkomsten en de leden hadden het zo kort na oorlog ook niet zo breed. LENS verlangde terug naar een situatie waarin het weer baas in eigen huis zou zijn.

Het eerste elftal van LenS werd in het seizoen 1947-1948 ingedeeld in de zondag 4e Klasse A KNVB met daarin als tegenstanders: Alphia, Archipel, DHL, DUNO, ‘s-Gravenzande, sv De Jagers,Hsv Kranenburg, Oliveo en Westlandia.

>

Seizoen 1948-1949

>

<

Seizoen 1949-1950

>

<

Seizoen 1950-1951

>

<

Seizoen 1951-1952

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1951-1952 uit de volgende clubs samengesteld: Belvedere, Concordia, DRL, DVC, GSV, HDV, Kranenburg, LenS, PDK, Steeds Volharden, Te Werve en TONEGIDO.

<

Seizoen 1952-1953

>

In het seizoen 1952-1953 was de zondag 4e Klasse C van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, DHL, DUNO, ‘s-Gravenzande, LenS, Naaldwijk, Oliveo, RVC, SMV, Spoorwijk, VND en Westlandia.

In een competitie, waarin de Westlandse clubs Naaldwijk en Westlandia de dienst uitmaakten, speelde LenS een redelijk constant seizoen waarin men uiteindelijk keurig in de bovenste helft van de middenmoot speelde. Van de 22 competitiewedstrijden werden er door LenS 10 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en gingen er 8 verloren. Met 24 punten, en de doelcijfers 47-40, eindigde men op de vijfde positie van de 4e Klasse C, achter kampioen C Naaldwijk (36 punten), Westlandia (34 punten), Spoorwijk (30 punten) en Celeritas (25 punten).

Seizoen 1953-1954

>

Het eerste elftal van LenS werd in het seizoen 1953-1954 ingedeeld in de zondag 4e Klasse E, met ditmaal als tegenstanders: DHL, DUNO, Full Speed, Hillegersberg, De Musschen, ‘t Noorden, PDK, Quick Steps, Steeds Volharden, VDS en Zwart Blauw.

In het seizoen 1953-1954 presteerde het vlaggenschip van LenS uitstekend in de 4e Klasse E en bleef lang in de race voor het kampioenschap. Helaas kon men aan het slot van de competitie de strijd om de bovenste plaats niet volhouden en zodoende werd De Musschen met 35 punten kampioen. Van die 22 competitiewedstrijden wist LenS er 14 in winst om te zetten, speelde 4 x gelijk en er werd 4 x verloren. Met 32 punten, en de doelcijfers 52-32, eindigde LenS 1 op een keurige tweede positie van de ranglijst van de 4e Klasse E.

Seizoen 1954-1955

>

Ook in het seizoen 1954-1955 werd het eerste elftal van LenS ingedeeld in de zondag 4e Klasse E van de KNVB en moest men het daarin opnemen tegen ADS, ATVV, Cromvliet, Graaf Willem II VAC, KRVC, Olympia, PDK, RAVA, Stolwijk, VDS en Zwart Blauw.

Het seizoen 1954-1955 was vooral het seizoen waarin er in het Nederlandse voetbal een “aardverschuiving” plaatsvond in de vorm van de invoering van het betaalde voetbal. Eind 1953 werd de N.B.V.B. (Nederlandse Beroeps Voetbal Bond) opgericht. Deze Bond had de intentie om per seizoen 1954-1955 een prof-competitie op te gaan zetten naast de bestaande amateurcompetities.  Omdat dus in 1954 het betaalde voetbal zijn intrede deed, kwamen er extra plaatsen in de hogere Klassen beschikbaar, dit betekende dus dat ook alle nummers twee in de eindstand van seizoen 1954-1955 rechtstreeks zouden promoveren.

Na enkele seizoenen al  verdienstelijk te hebben meegedraaid in de 3e Klasse volgde er in het seizoen 1954-1955 een nieuw sportief hoogtepunt. Na een uitermate goed seizoen werd LenS 1 op zondag 30 mei 1955, door 0-0 te spelen tegen Cromvliet, kampioen van de 4e Klasse E.
LenS 1 kampioen zondag 4e Klasse E van de KNVB.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist LenS er 15 te winnen, 4 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Met 34 punten, en de doelcijfers 71-39, kon dus de kampioensvlag in top en promoveerde LenS 1 hiermee naar de zondag 3e Klasse van de KNVB.

Seizoen 1955-1956

>

In het seizoen 1955-1956 was de zaterdag 3e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, GDA, Hillegom, HPSV, Laakkwartier, LenS, Ripperda, Roodenburg, RVC, TYBB, VVP en VVSB.

Het vlaggenschip van LenS kende een dramatisch debuut in de 3e Klasse van de KNVB want van de 22 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en gingen er maar liefst 15 verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 37-56, eindigde LenS op de laatste positie van de 3e Klasse B en degradeerde de club alweer na een seizoen terug naar de 4e Klasse.

Seizoen 1956-1957

De geschiedenis lijkt zich te herhalen als in 1956 de vleeswarenondernemer Steef van der Laan, die destijds als junior in LENS had gevoetbald, bereid wordt gevonden de voorzittershamer ter hand te nemen. Net als in 1937 was de gedachte, dat een sterke man aan het roer LENS zou brengen waar het wezen wilde.

In het seizoen 1956-1957 was de zondag 4e Klasse D van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: ATVV, Concordia, DONK, LenS, Olympia, PDK, RAVA, Schoonhoven, Spoorwijk, VDS en Zwart Blauw.

Het eerste elftal van LenS streed dit seizoen lang mee in de top van de 4e Klasse D, maar moest uiteindelijk kampioen RAVA (34 punten) voor zich houden. Van de 20 competitiewedstrijden wist LenS er 12 te winnen, 6 gelijk te spelen en 2 te verliezen. Met 30 punten, en de doelcijfers 46-26, eindigde men op een keurige tweede positie van de ranglijst van de 4e Klasse D.

Seizoen 1957-1958

Voorzitter Van der Laan ging op zoek naar een nieuw complex voor LenS en op de Algemene Vergadering van 26 juli 1957 kon hij aankondigen, dat LENS naar Den Haag-Zuidwest zou kunnen verhuizen. Daar werden enkele nieuwe gemeentelijke sportcomplexen aangelegd.

De zondag 4e Klasse E van de KNVB was in het seizoen 1957-1958 uit de volgende clubs samengesteld: Boskoop, DUNO, Haastrecht, LenS, Nieuwerkerk, Quick Steps, Schoonhoven, Steeds Volharden, Te Werve, UNIO en VDS.

Ook in dit seizoen streed LenS 1, tot en met de laatste wedstrijddag, mee om het kampioenschap maar ook ditmaal eindigde men helaas op de tweede positie. Van de 20 competitiewedstrijden werden er door LenS 11 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en gingen er 4 verloren. Met 27 punten, en de doelcijfers 43-26, eindigde men zoals gezegd op de tweede positie van de 4e Klasse E. Schoonhoven ging dit seizoen, met slechts 1 punt meer, met het kampioenschap vandoor.

Seizoen 1958-1959

En inderdaad kon op 27 september 1958 het nieuwe complex Escamp I aan de Hengelolaan officieel geopend worden. Daar lagen voor LENS 3 voetbalvelden, een trainingsveld en twee gemeentelijke kleedgebouwen gereed. En LENS wilde dat weten! Voorafgegaan door een tamboerkorps trok al wat LENS was in sporttenue door de wijk.

In de bestuursvergaderingen werd ondertussen al gepuzzeld en gerekend, want er moest ook een eigen clubgebouw komen. Een jaar later, op zondag 27 september 1959, werd het nieuwe clubgebouw gebouw in gebruik genomen. In de nieuwe omgeving, een wijk met veel jonge gezinnen, groeide LENS als kool. Begin jaren ’70 moest het bestuur zelfs een gedeeltelijke ledenstop invoeren om de toeloop te temperen. Dat had ook te maken met de matige kwaliteit van de velden. Ze waren aangelegd op de ondergrond van de voormalige polder Escamp en die basis bestond uit klei en veen, grondsoorten, die de eigenschap hebben het water vast te houden.

De combinatie van intensieve bespeling en minder geschikte grondstructuur maakte dat de velden snel sleten en dikwijls zouden worden afgekeurd. Daarbij speelde mee, dat LENS de goede traditie van intensieve training en begeleiding voor alle leeftijdsgroepen wenste vol te houden. Sinds 1958 worden de velden op Escamp door LENS dan ook dagelijks gebruikt. Doordeweeks voor training en op zaterdag en zondag voor de wedstrijden. De vele trainingsgroepen maakten het noodzakelijk, dat naast de trainingsstrook ook speelvelden voor de training moesten worden ingezet. In de winter gaf dat ‘s-avonds problemen, omdat alleen de trainingsstrook over verlichting beschikte.

In het seizoen 1958-1959 was de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: BEC, Delfia, Full Speed, Graaf Willem II VAC, ‘s-Gravenzande, Hermandad, Hoek van Holland, LenS, Naaldwijk, Oranjeplein en VELO.

Dit seizoen leverde voor LenS 1 een plek onderin de middenmoot van de ranglijst op. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en gingen er 9 verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 46-59, eindigde LenS op de achtste positie van de 4e Klasse B. Dit was nog voor VELO (15 punten), Hermandad (13 punten) en degradant Full Speed (12 punten).

Het gemeentelijke kleedgebouw bij het eerste veld (bij het derde veld stond net zo’n gebouw) met rechts een deel van de kantine op het veld aan de Hengelolaan.

Seizoen 1959-1960

>

<

Seizoen 1966-1967

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, Duindorp SV, GSC, De Hollandiaan, LenS, Oliveo, Paraat, De Postduiven, Rijswijk, Vredenburch en Wippolder.

Het vlaggenschip van LenS kende een matig seizoen waarin men zich ternauwernood wist te handhaven in de 4e Klasse van de KNVB. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 3 gewonnen, 8 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 14 punten, en de doelcijfers 29-41, eindigde LenS op de negende positie van de ranglijst van de 4e Klasse D. Dit was nog net voor Delfia (12 punten) en GSC (11 punten).

Seizoen 1967-1968

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1967-1968 uit de volgende clubs samengesteld: Bergambacht, Duindorp SV, ESTO, Flamingo’s, Groeneweg, LenS, Moerkapelle, Oliveo, Texas, Wit Blauw RK, Wippolder en Zwart Blauw.

Op zondag 12 mei 1968 wist LenS 1 het uitstekende seizoen te bekronen met het kampioenschap in de 4e Klasse D. Op deze dag behaalde men tegen ESTO de twee punten die nodig waren voor het definitieve kampioenschap. De wedstrijd LenS – ESTO eindigde in 3-0 door twee treffers van Hans Zoet en een doelpunt van Ruud Wagtmans.

Het elftal dat in 1967/1968 kampioen werd in de 4e klasse D, hier gefotografeerd op 17 september 1967 op het oude Zwart Blauw-terrein in Kijkduin. Staand v.l.n.r: Piet Meershoek (leider), Cees v.d.Beek, Fred de Zwart, Wim Hansen, Gerard Kemperman, Jacques v.d.Knaap, Hans Zoet, Cees Visser (grensrechter) en Joop Willems (trainer). Zittend Harry Dietz, Dick Brandenburg, Hans van Dijk, Gerard Verhaar en Ruud Wagtmans.

Seizoen 1968-1969

>

Voor het seizoen 1968-1969 werd het vlaggenschip van LenS ingedeeld in de zondag 3e Klasse B met daarin als tegenstanders: Delft, DHC, Graaf Willem II VAC, Hillegersberg, HVV, Quick (H), RAVA, RKDEO, Slikkerveer, VCS en VOC.

DHC was dit seizoen met 35 punten uit 22 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. De mannen van LenS kende ook een goed seizoen want van 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en 5 verloren. Met 24 punten, en een doelgemiddelde van 26 voor en 25 tegen, eindigde men samen met VOC en Slikkerveer op een keurige gedeelde derde positie van de ranglijst.

<

Seizoen 1969-1970

>

<

Begin 1970 was een nieuw, jong en ambitieus 5-mansbestuur aangetreden, onder leiding van voorzitter Hans van der Klei . Een van de eerste daden was het presenteren van een 5-jarenplan, dat voorzag in aanleg van veldverlichting, vernieuwing van het interieur van het clubgebouw, uitbreiding van het clubgebouw om ruimte te scheppen voor de activiteiten van het verenigingskader, aanleg centrale verwarming in club- en kleedlokalen, een nieuwe afrastering rond het eerste veld, de bouw van een overdekte zittribune en actieve bevordering van de prestaties van de seniorenselectie.

Seizoen 1970-1971

>             

Het plan was erop gericht LENS in alle opzichten op hoger plan te brengen. Het bestuur liet er geen gras over groeien, want op 29 oktober van hetzelfde jaar 1970 kon sportwethouder Piet Vink het vernieuwde clubgebouw openen en de nieuwe veld- en trainingsverlichting in gebruik stellen.

Wethouder Vink verricht de aftrap van de wedstrijd LenS – HBS t.g.v. de ingebruikneming van de nieuwe lichtinstallatie.

In het seizoen 1970-1971 was de zondag 4e Klasse D van de KNVB West II uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, BEC, Full Speed, HMSH, LenS, ODI, Rijswijk, Vredenburch, Waddinxveen en Wippolder.

Het seizoen 1970-1971 bracht grote vreugde met zich mee door het kampioenschap van het eerste elftal van LenS. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 27 punten, en de doelcijfers 34-18, werd men dus kampioen met 1 punt voorsprong op Rvv Rijswijk en zodoende promoveerde LenS naar de 3e Klasse van de KNVB. Het plan lag dus op schema!

LENS 1 op 2 mei 1971 kampioen van de 4e klasse D KNVB. Staand v.l.n.r. Onno Vorkink, Rob Bruggemans, pa Janssen, Wim Keetman, Fred de Zwart, Nol Janssen, Jan Englebert, Ton Hop, Wim Hansen, Gerard Kemperman, Ronald Roodbol, Leo Riemen en Gerard van Reenen. Gehurkt  Hans Zoet, Peter de Jongh, Dick Brandenburg, Gerard Verhaar en “ome” Nico Collee. (Foto Hans Zoet)

>

Seizoen 1971-1972

>

Tijdens de op maandagavond 26 juni 1972 gehouden Algemene Ledenvergadering werd het bestuur van Lenig en Snel als volgt samengesteld: J.M. van der Kleij (voorzitter), G.H.C. Halleen (secretaris), P. H. de Jongh (penningmeester), G. Duivesteijn (commissaris) en C.T. van der Laan (commissaris).

Seizoen 1972-1973

In 1972 volgden de nieuwe afrastering rond het eerste veld en ballenvangers bij de velden 2 en 3 en trainingsstrook.

In het seizoen 1972-1973 speelde het eerste elftal van LENS in de zondag 3e klasse B tegen; COAL, HBS, Hilligersberg, De Hollandiaan, ODB, Olympia, De Postduiven, RKWIK, Scheveningen, Steeds Volharden en VOC.

De formatie van trainer Wim Anderiesen kende een uitstekend seizoen waarbij LENS het hele seizoen in felle strijd was met De Hollandiaan en Olympia om de titel. Tegen het einde van de competitie stonden de drie clubs met evenveel punten punten aan kop maar toen lieten ineens zowel De Hollandiaan als Olympia steekjes vallen. Met nog twee wedstrijden voor de boeg had LENS een voorsprong van 2 punten opgebouwd. In de voorlaatste wedstrijd, thuis tegen degradatiekandidaat ODB, moest het dan gaan gebeuren. Het leek er dan ook op dat LENS zich kampioen mocht gaan noemen want na 90 minuten stond nog steeds de 1-0 voorsprong op het scorebord. De bloemen waren al langs de lijn klaar gezet toen plotseling ODB diep in blessuretijd alsnog de 1-1 maakte. Geen kampioensfeest dus want met de 1-1 eindstand kwam LENS 1 puntje tekort.

Dan moest het maar op de allerlaatste speeldag tegen concurrent Olympia gaan gebeuren. Maar liefst 1500 toeschouwers waren in Gouda getuigen hoe LENS met 0-1 (doelpunt Wim Keetman in de 2e minuut) Olympia versloeg en hiermee dus het kampioenschap van de 3e Klasse B van de KNVB binnenhaalde. Voor het eerst in de geschiedenis van de club promoveerde LENS naar de 2e Klasse van de KNVB.
Het kampioensteam van LENS dat voor het eerst in de historie van de club promoveerde naar de 2e Klasse KNVB. Staand v.l.n.r; Dolf Wagenaar, Donald Schonherr, Ruud Fortman, Paul Schonherr, Fred de Zwart, Cees van der Beek, Dick Brandenburg, Gerard van Reenen (grensrechter) en Onno Vorkink. Zittend v.l.n.r; Ton Hop, Wim Keetman, Jan Englebert, Wim Anderiesen (trainer), Peter de Jongh, Leslie Hazelet, Peter Hop en Hans Zoet.

Naast het kampioenschap van LENS 1, werd er tijdens dit seizoen ook de centrale verwarming in gebruik genomen en werd de tribune opgeleverd.

>

Seizoen 1973-1974

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1973-1974 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DHL, Laakkwartier, LENS, LFC, Lugdunum, Naaldwijk, RKAVV, Texas DHB, VELO, Verburch en Wilhelmus.

In de competitie van seizoen 1973-1974 konden ditmaal de eerste vier clubs in het eindklassement naar de 1e Klasse promoveren door instelling van een Hoofdklasse in seizoen 1974-1975 . Dat zou een geweldige prestatie zijn als LENS dit zou kunnen gaan realiseren. En de mannen van trainer Wim Anderiesen flikten het ook.
Van de 22 competitiewedstrijden wist LENS er 10 te winnen, 5 gelijk te spelen en 7 wedstrijden werden er verloren. Met 25 punten, en een doelsaldo van 26 voor en 29 tegen, eindigde LENS namelijk keurig op een gedeelde derde positie, en mocht de club dus in het volgende seizoen uitkomen in de 1e Klasse KNVB. Een unieke prestatie van de Hagenaars.

LenS 1 , gepromoveerd naar de 1e klasse op 21 april 1974. Staand v.l.n.r.: Ton Hop, Peter de Haan, Ruud Fortman, Nol Janssen, Cees van dcer Beek, Wim Keetman, Paul Schonherr, Hans Zoun, Jan Englebert, Ben Tap (verzorger), Wim Anderiesen (trainer), Frank Raaff en Hans Zoet. Zittend Dick Brandenburg, Leslie Hazelzet, Peter de Jongh, Donald Schonherr, Harry Brandenburg en Peter Hop.

Seizoen 1974-1975

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1974-1975 uit de volgende clubs samengesteld: DHL, DHS, EBOH, HION, HOV, LenS, LFC, Roodenburg, VUC, Wilhelmus, Xerxes en Zwijndrecht.

In 1975 werd tenslotte de uitbreiding van het clubgebouw opgeleverd, waarmee het 5-jarenplan binnen de voorgenomen termijn was voltooid.

Seizoen 1975-1976

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1975-1976 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, Coal, DHL, DHS, EBOH, Gouda, HION, HOV, LenS, Neptunus, Papendrecht, Wilhelmus, Xerxes en Zwijndrecht.
het 1e elftal van LenS had het dit seizoen (logischerwijs) moeilijk. Van de 26 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en werd er 12 keer verloren. Met 22 punten, en de doelcijfers 27-37, eindigde LenS op de 12e positie van de eindranglijst van de 1e Klasse B KNVB. Dit was nog net voor EBOH (20 punten) en DHL (18 punten).

<

Seizoen 1976-1977

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, Coal, DBGC, DHS, Gouda, HION, HOV, LenS, Neptunus, Olympia, Papendrecht, Roodenburg, Wilhelmus en Zwijndrecht.
Het eerste elftal van LenS in seizoen 1976-1977. V.l.n.r. staand: Wim Keetman, Harry vd Wilk, Bert Blans, Donald Schönherr, Ton de Kok, Ruud Fortman, Aad de Hooge (verzorger), Gerard van Reenen (grensrechter), Carry van Reenen en Dick vd Mark. Zittend v.l.n.r: Martin van Vianen (trainer), Ton \’s-Gravendijk, Harry Brandenburg, Trimo Resodihardjo, Ronald Telle, Nol Jansen en Jan Englebert.

De mannen van trainer Martin van Vianen begonnen met 1 punt uit 7 wedstrijden dramatisch aan de competitie maar na een geweldige eindsprint eindigde LenS toch nog op de zesde positie. Van de 26 competitiewedstrijden wist men er 9 te winnen, 8 gelijk te spelen en werd er 9 maal verloren. Hiermee behaalde men 26 punten, en een doelsaldo van 32 voor en 26 tegen.

Seizoen 1977-1978

<

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DBGC, DHS, EBOH, Gouda, Hermes DVS, HION, HOV, LenS, Olympia, Papendrecht, Roodenburg, VIOS en Wilhelmus.

De mannen van trainer Martin van Vianen draaide een anoniem seizoen. Van de 26 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 24 punten, en de doelcifers 26-26. eindigde LenS onderin de middenmoot op de negende plaats van de 1e Klasse B.
Wim Keetman speelde dit seizoen zijn 250ste wedstrijd in LenS 1.

>

Seizoen 1978-1979

>

In dit seizoen zien we voor het eerst in de geschiedenis op zaterdag seniorenvoetbal bij LenS.

Het tweede zaterdagteam werd in het eerste seizoen van bestaan meteen kampioen.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1978-1979 uit de volgende clubs samengesteld: BDGC, DHC, Gouda, Hermes DVS, HOV, LenS, De Musschen, Olympia, Papendrecht, Roodenburg, Unitas en Wilhelmus.

<

Seizoen 1979-1980

>

De zaterdag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: LenS, MVO’72, NSEM, PGS, PVS, PZH, Quick Steps, SML’46, SVGW en Taurus.

De zaterdag 1 van LenS presteerde dit seizoen goed want van de 18 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 5 verloren. Met 22 punten en een doelsaldo van 28 voor en 29 tegen eindigde men op de vierde positie van de ranglijst.

<

Seizoen 1980-1981

>

In dit seizoen zag de 2e Klasse A KNVB van het zondagvoetbal er als volgt uit; Blauw-Zwart, DHL, HVV, LDWS, LenS, sc Lisse, Olympia, Oranjeplein, RKDEO, Roodenburg, Sliedrecht, Texas DHB en Verburch.

De zondag 1 van LenS wist zich in dit seizoen ternauwernood te handhaven in de tweede klasse. Hiervoor was zelfs een beslissingswedstrijd tegen v.v. Oranjeplein voor nodig. De formatie van trainer Piet Versteegh wist van de 24 competitiewedstrijden er 6 te winnen, 8 gelijk te spelen en 10 te verliezen. Met 20 punten en een doelsaldo van 28 voor en 39 tegen eindigde LenS samen met de v.v. Oranjeplein op de laatste positie van de 2e Klasse A.

Seizoen 1981-1982

>

De indeling van de zaterdag 2e Klasse B van de HVB voor het seizoen 1981-1982 zag er als volgt uit: v.v. ANWB, Arentsburg, Graaf Willem II VAC, sv International, LenS, MVO’72, PGS, PVS, Quick Steps, Schipluiden en VELO.

In het derde jaar dat de zaterdag 1 van LenS in de standaardklasse uitkwam behaalde men op zaterdag 17 april 1982 het kampioenschap binnen van de 2e Klasse B van de HVB. Op deze historische dag won LenS, door doelpunten van Aad de Pagter, Nico Stapel, Theo Boms en Piet Hop, met 0-4 bij MVO’72. Doordat naaste concurrenten PGS en VELO, in een rechtstreeks treffen, de punten deelden (1-1) werd het kampioenschap van het team van trainer Rob Jansen eerder dan verwacht een feit.
Van de 20 competitiewedstrijden wist LenS er 16 te winnen, 3 gelijk te spelen en 1 te verliezen. Hiermee behaalde men 35 punten en een doelsaldo van 77 voor en 14 tegen. PGS en VELO eindigde met 32 punten op een gedeelde tweede positie.

Het zaterdag kampioensteam van trainer Rob Jansen bestond o.a. uit:Dick Hofland (keeper), Theo Booms (aanvoerder), Paul Hop, Ton Hop, Nico Stapel, Sjaak den Dulk, Erik Landman, Aad de Pagter, Jan Zoutendijk, Karel Jansen, Hanny Koens, Huib Kleijn en Hans Klippus.

<

Ook in dit seizoen kwam LenS dus uit in de 2e Klasse KNVB van het zondagvoetbal en werd ingedeeld in de 2e Klasse A. Deze klasse bestond naast LenS uit; Blauw-Zwart, DHL, Hellevoetsluis, HVV, sc Lisse, RKDEO, SJC, Sliedrecht, Texas DHB, VELO, Verburch en VFC.

De selectie van de nieuwe trainer Gerrie ter Horst bestond o.a. uit: Dick van der Mark (keeper), P. de Jong, Ruud van der Laan, R. de Jong, Frantzen, Popping, Ton ‘s-Gravendijk, Rob Noordeloos, Ricky Tjin-Asjoe, Wim Keetman, Bertens, Frans Disseldorp en Richard van der Hoek.

Uiteindelijk zou LenS op de achtste plaats in de eindstand eindigen. Van de 24 wedstrijden werden er 9 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 23 punten en een doelsaldo van 40 voor en 42 tegen eindigde de formatie van trainer Ter Horst op een achtste positie van de ranglijst.

Seizoen 1982-1983

In het seizoen 1982-1983 werd voor het eerst shirtreclame toegestaan bij het amateurvoetbal. Met name de eerste elftallen kregen veel publiciteit in de lokale- en landelijke pers, radio en lokale tv-zenders, hetgeen natuurlijk aantrekkelijk werd voor een sponsor. Welke namen als op de shirts van zowel de zaterdag 1 als zondag 1 van LenS prijkte is ons (nog) niet bekend.

Na het kampioenschap in het vorige seizoen werd de zaterdag 1 van LenS in het seizoen 1982-1983 ingedeeld in de 1e Klasse van de HVB. Deze Klasse was het de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, BSC’68, ESC, Escher Boys, GDA, KSD, LenS, Marine, sv Nootdorp, NSEM, VCS en sv Wassenaar.

In deze competitie maakten sv Nootdorp en VCS de dienst uit en uiteindelijk werden de Nootdorpers met 37 punten kampioen. LenS debuteerde ook prima in de 1e Klasse want van de 22 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 25 punten en een doelsaldo van 50 voor en 35 tegen eindigde men op de vierde positie.

>

Seizoen 1983-1984

<

De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, BSC’68, Escher Boys, GDA, sv De Jagers, KSD, LenS, Marine, Nationale Nederlanden, NSEM, Takdier Boys en sv Wassenaar.

O.l.v. de nieuwe trainer Barend van Heijkoopet maakte de zaterdag 1 van LenS een ongekend succesvol seizoen mee. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er namelijk 14 in winst om te zetten, speelde 7x gelijk en werd er slechts 1x verloren. Met 35 punten, en de doelcijfers 65-27, werd LenS dan ook kampioen van de 1e Klasse A. Concurrent Takdier Boys eindigde met 29 punten op de tweede positie.

>

Seizoen 1984-1985

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1984-1985 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Blauw Zwart, Gouda, GSV, HMSH, LenS, Olympia, Quick (H), RKAVV, SJC, Verburch, VIOS en Westlandia.

De mannen van trainer Rob Jansen kende een rustig en onopvallend seizoen. Van de 24 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en gingen er 7 verloren. Met 24 punten, en een doelsaldo van 37-21, eindigde LenS keurig in de middenmoot op de zevende positie van de 2e Klasse A van de KNVB.

Uitslag van LenS voetballer van het jaar was als volgt; 1. Maarten Rog met 173 punten, 2. Ton ‘s Gravendijk (169), 3. Peter Meefout (166), 4. Ron de Jong (163) en 5. Robert van der Zwan ((160).

Seizoen 1985-1986

>

De zaterdag Hoofdklasse HVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DORR, sv Duinoord, DVC, HS texas DHB, LenS, Naaldwijk, RAS, SEV, SVGEB, VCS en Verburch.

>

De zondag 1 van LenS kwam ook in dit seizoen uit in de 2e Klasse A van de KNVB met ditmaal als tegenstanders; Alphense Boys, Den Hoorn, HMSH, Lugdunum, Quick (H), RKAVV, Roodenburg, TONEGIDO, Verburch, VIOS en Westlandia.

Rob Jansen was dit seizoen wederom de hoofdtrainer, Leo Riemen de verzorger, Rob Bom grensrechter en Dick van der Mark de keeperstrainer. De A-selectie van LenS bestond verder uit; Eric Ammerlaan, Rene van Bemmel, Ronald Bogisch, Theo Dijkstra, Rodolfo Gardeslen, Ton ‘s-Gravendijk, Richard van der Hoek, Ron de Jong, Wim Keetman, Bob Kraaijeveld, Oscar van der Laar, Martin Leijendekker, Peter Meefout, Robert van Mierlo, Jean-Pierre Mulder, Joop Odenkirchen, Phillip Oosterwoud, Ed Perreyn, Hans Popping, Anand Ramtahalsing, Leo van Rijn, Tony Stoops, Dick Tuit en Robert van der Zwan.

LenS 1 kende een aardige voorbereiding op dit seizoen met wedstrijden tegen de profclubs SVV (1-3) en FC Den Haag (0-2). Al met al werd het toch een tegenvallend seizoen voor de mannen van trainer Jansen. Met 23 punten uit 23 duels (laatste competitiewedstrijd werd niet eens meer gespeeld) eindigde LenS op de zevende positie van de ranglijst.

Op 29 mei 1986, na de met 4-3 gewonnen thuiswedstrijd tegen RKAVV namen de LenS-spelers Wim Keetman en Ton ‘s-Gravendijk afscheid van het selectievoetbal. Wim Keetman was maar liefst 16 jaar actief geweest in het eerste elftal van LenS en Ton ‘s-Gravendijk maakte 11 jaar deel uit van de LenS hoofdmacht.

Seizoen 1986-1987

>

De zaterdag Hoofdklasse van de HVB was voor het seizoen 1986-1987 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, sv Duinoord, HS Texas DHB, LenS, Naaldwijk, PDK, RAS, Semper Altius, SVGEB, Takdier Boys, Te Werve en VCS.

Ternauwernood wisten de zaterdagvoetballers van LenS zich te behouden voor de Hoofdklasse HVB door op de laatste competitiedag Takdier Boys met 5-2 te verslaan. Van de 22 competitiewedstrijden wist LenS er namelijk 6 te winnen, 4 gelijk te spelen en 12 te verliezen. Met 16 punten, en een doelsaldo van 29 voor en 52 tegen, eindigde men op de tiende positie van de ranglijst. Dit was nog nipt voor SVGEB (15 punten) en HS Texas DHB (11 punten).

Het eerste elftal van LenS werd in het seizoen 1986-1987 ingedeeld in de zondag 2e Klasse A van de KNVB, met daarin als tegenstanders: Alphense Boys, Den Hoorn, Fortuna Vlaardingen, Lugdunum, Olympia, Quick, RKAVV, Roodenburg, TONEGIDO, VCS, Verburch en Westlandia.

Het werd een chaotisch seizoen voor de zondag 1 van LenS. Trainer Ed Roos stapte al voor aanvang van het seizoen om persoonlijke redenen op. Zijn opvolger Joop  Oldenkirchen haakte, vanwege een operatie, in november af en werd ditmaal het stokje overgedragen aan John van der Lubbe.
Het flink aantal blessures en de wisseling van al die trainers bleken niet goed voor de interne stabiliteit van het elftal en daardoor verbleef LenS bijna de gehele competitie in de onderste regionen van de ranglijst.

Op zondag 17 mei 1987 heerste er na de laatste competitieronde grote verslagenheid bij het eerste elftal van LenS. Ook wel van de 3-0 nederlaag bij Alhense Boys maar meer om het feit dat kampioen RKAVV niet zijn sportieve plicht voldeed en met 3-0 verloor van Verburch. Door de overwinning van Verburch kwam de Westlandse club op 21 punten uit 24 wedstrijden en hierdoor degradeerde LenS (20 punten) naar de 3e Klasse KNVB. Van de 24 competitiewedstrijden werden er slechts 5 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 20 punten en een doelsaldo van 30 voor en 34 tegen eindigde LenS op een twaalfde positie van de ranglijst. Olympia eindigde als laatste met 12 punten.

Seizoen 1987-1988

>

Na de degradatie in het seizoen 1986-1987 kwam het eerste elftal van LenS dit seizoen dus uit in de zondag 3e Klasse van de KNVB. De 3e Klasse B was in het seizoen 1987-1988 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, DWO, GDS, Hoek van Holland, LenS, Oliveo, De Postduiven, RKDEO, Scheveningen, VELO, VIOS en Wippolder.

Piet van der Valk was bij LenS aangesteld als de nieuwe hoofdtrainer.

<

Het team van trainer Piet van der Valk speelde aan het einde van het seizoen een fantastische Haagse Courant Cup.
Op zaterdag 28 mei 1988 speelde LenS (3e Klasse zondag), op het complex van Wilhelmus, de finale van deze HC Cup tegen RVC (Hoofdklasse zondag). Voor maar liefst 3.300 toeschouwers kwam LenS tot tweemaal toe brutaal op voorsprong door Marco van Delden (0-1) en Jan Buijtelaar (1-2) maar uiteindelijk moest men met een 3-2 nederlaag het onderspit delven.

Seizoen 1988-1989

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1988-1989 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Den Hoorn, DSO, DWO, GDS, HBS, Hoek van Holland, LenS, Oliveo, Postduiven, RKDEO en VCS.

>

Seizoen 1989-1990

>

In het seizoen 1989-1990 was de zondag 3e Klasse B van de KNVB West II uit de volgende clubs samengesteld: BEC, BTC, DSO, DWO, GDA, GDS, HBS, Hoek van Holland, Laakkwartier, LenS, VCS en Westlandia.

In een seizoen waarin VCS oppermachtig was en uiteindelijk met 32 punten kampioen werd speelde de zondag 1 van LenS een redelijk tot goed seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 25 punten, en de doelcijfers 44-31 eindigde LenS op een keurige vierde positie van de zondag 3e Klasse B.

Seizoen 1990-1991

>

Ook in het seizoen 1990-1991 kwam het vlaggenschip van LenS uit in de zondag 3e Klasse B van de KNVB en moesten de mannen van trainer Pim Westgeest het ditmaal opnemen tegen: Delfia, DSO, DWO, GDA, Hoek van Holland, Laakkwartier, VIOS, Vredenburch, VUC, Westlandia en Wippolder.

<

Seizoen 1991-1992

>

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1991-1992 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Cromvliet, DSO, HBS, HVV, Kranenburg, LenS, RAVA, SVLV, VVP, Wassenaar en WIK.

De start van de competitie was voor de zondag 1 van LENS nou niet echt bepaald hoopvol want na vier wedstrijden bungelde men onderaan de ranglijst. Het bestuur bedacht een tussentijdse trainerswissel en hierdoor moest Pim Westgeest plaatsmaken voor Maarten Rog.
Sinds de komst van trainer Rog bleef LENS punten halen. Helaas was DSO dit seizoen in de competitie oppermachtig en werd dan ook met een straatlengte voorsprong (39 punten uit 22 duels) kampioen. LENS wist uiteindelijk nog een Periodetitel te bemachtigen en eindigde zelfs met 30 punten (11x winst, 8x gelijk en 3x verlies) en een doelsaldo van 45 voor en 23 tegen, op de tweede positie.

In de nacompetitie samen met BTC en SVLV kwam LENS zelfs als winnaar uit de bus en mocht men het in de finale (voor promotie naar de 3e Klasse) opnemen tegen sv Den Hoorn. Op Tweede Pinksterdag 1992 nam sv Den Hoorn, op een bomvol sportpark van Westlandia, al na 6minuten de leiding (0-1) maar 8 minuten voor rust schoot Richard van der Hoek met een knal van 25 meter meter de 1-1 tegen de touwen. Echter in de tweede helft kwam sv Den Hoorn op een 1-2 voorsprong maar het was wederom Richard van der Hoek die uit een strafschop de 2-2 aantekende. Beide ploegen gingen nu vol voor de overwinning maar na 90 minuten voetballen stond het nog steeds 2-2. Verlenging dus! In die verlenging scoorde uiteindelijk Marco Endlich het winnende doelpunt (3-2) voor LENS en toen scheidsrechter Te Pas voor de laatste maal blies barstte het feest onder de LENS-supporters en spelers los. Het team van trainer Maarten Rog was dus alsnog gepromoveerd naar de zondag 3e Klasse KNVB.

Seizoen 1992-1993

Met in totaal 478 voetballende leden begon LENS aan het seizoen 1992-1993. Die voetballende leden werden onderverdeeld in 8 seniorenelftallen op de zondag, 2 seniorenteams op de zaterdag en 3 zaalvoetbalteams. De jeugdafdeling van LENS bestond uit 7 junioren-, 5 pupillen- en 12 welpenteams.

De zaterdag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: Ariston’80, sv Bohemen, BSC’68, DHL, DVJ-Bizon, sv De Jagers, LenS, MVO’72, Rijswijk, Schipluiden, Te Werve en FC Zoetermeer.

<

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 1992-1993 in de zondag 3e Klasse B van de KNVB zag er als volgt uit: Delfia, DSO, GDS, LENS, ODB, Quick Steps, RKSVM, Scheveningen, Verburch, Vredenburch, VUC en Wippolder.

De zondag 1 van LENS was dus weer teruggekeerd in de 3e Klasse. Trainer Maarten Rog predikte in zijn eerste volle seizoen bij LENS op discipline en fanatisme. Zowaar pakte de jonge selectiegroep van LENS dit uitstekend op en leek flierefluitend op weg om door te stoten naar de 2e Klasse. Uit de laatste drie competitiewedstrijden had LENS nog slechts 2 punten nodig om de titel definitief veilig te stellen.

De eerste van de drie wedstrijden was op zondag 4 april 1993; GDS – LENS! Na een 0-0 ruststand kwam GDS een kwartier voor tijd tegen alle verwachtingen in op een 1-0 voorsprong maar al snel hierna scoorde Maurice Schuurman de gelijkmaker (1-1). Echter acht minuten voor tijd herhaalde GDS deze stunt en kwam dus wederom op voorsprong (2-1). Toen vlak daarna Niels Schuurman in het strafschopgebied onderuit werd gehaald kreeg LENS en strafschop, die door Richard van der Hoek onberispelijk werd ingeschoten (2-2). De kampioens-stemming zat er bij de LENS-supporters al aardig in toen werd vernomen dat concurrent VUC met 3-1 achter stond en dit sfeertje sloeg over op de LENS-spelers in het veld. Toen vlak voor tijd Marco Endlich LENS op een 2-3 voorsprong zette was het feest helemaal compleet. Diep in de blessuretijd kreeg LENS zelfs nog een strafschop die door doelman Patrick Puister werd benut (2-4). Eind goed al goed, het team van trainer Maarten Rog was kampioen en dit feest werd dan ook tot diep in de nacht gevierd.

(we zijn nog op zoek naar de kampioensfoto van LENS)
De kampioensgroep van LENS werd bemand door de volgende spelers; Patrick Puister, Henk van Wanrooy, Edward Endlich, Brian Brunings, Marcel Zaalberg, Oscar van der Laar, Ricardo Tetteroo, Maurice Schuurman, Fred Spa, Sacha Glaudemans, Peter Klomp, Richard van der Hoek, Marco Endlich, Niels Schuurman, Maarten Rog (trainer), Ton ‘s-Gravendijk (leider), Leo Riemen (verzorger) en Rob Bom (grensrechter).

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden won LENS er 12, speelde 9 keer gelijk en werd er slechts 1 keer verloren. Hiermee behaalde de kampioen 33 punten en een doelsaldo van 60 voor en 35 tegen.

Seizoen 1993-1994

Met 554 leden op de ledenlijst zien we gelukkig bij aanvang van dit seizoen weer een flinke groei bij LENS. Het bestuur van LENS was in het seizoen 1993-1994 als volgt samengesteld; Hans van der Kley (voorzitter), Wim Kouwenhoven (secretaris), Arthur de Groot (penningmeester) en de bestuursleden Ad Coret, Gerard van der Kley en Paul van de Steen.

Voor de zondagcompetitie werden er 9 seniorenelftallen ingeschreven. Voor de zaterdag waren dat 2 seniorenteams. De jeugdafdeling van LENS bestond ditmaal uit 25 teams, onderverdeeld in 8 junioren, 5 pupillen en 12 welpen. In de zaal was LENS wederom met 3 herenteams vertegenwoordigd.

De indeling van de zaterdag 1 van LenS voor het seizoen 1993-1994 in de 2e Klasse van de HVB luidde als volgt; Archipel/Ornas, Blauw Zwart, Cromvliet, DVC, GDA, Graaf Willem II VAC, GSC, HTSV, LenS, Marine, MVO’72, PZH, sv Voorburg en Westerkwartier.

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Foreholte, Hermes DVS, HMSH, LenS, Lugdunum, Rijswijk, RKAVV, SJC, VELO, VIOS, sv Voorburg en Westlandia.

Het vlaggenschip van LenS kende een slechte eerste seizoenshelft. Van de 9 competitiewedstrijden voor de winterstop werd er alleen gewonnen van Hermes DVS (0-4) en gelijk gespeeld tegen SJC (1-1), Westlandia (1-1) en Foreholte (2-2). Alle overige wedstrijden werden dus verloren. Hierdoor ging LenS met slechts 5 punten op een voorlaatste plaats van de 2e Klasse A de winterstop in.

De eerste competitiewedstrijd van het jaar 1994 boekte de mannen van trainer Maarten Rog een fantastische 6-0 overwinning op Rvv Rijswijk. Na deze 6-0 overwinning was iedereen binnen LenS in een hosanna-stemming, maar na de hierop volgende nederlagen tegen sv Voorburg (1-2), VIOS (0-3) en RKAVV (1-0) sloeg de jubel stemming weer om in mineur.
Op 6 maart 1994 stond LenS, met 7 punten uit 13 wedstrijden, nog steeds op de voorlaatste plaats van de ranglijst en leek het in eerste instantie dat LenS echt tot de degradatiekandidaten ging behoren. Echter in de 14e competitieronde kwam dan toch eindelijk de ommekeer toen VELO met 3-2 werd verslagen. De formatie van Maarten Rog verloor in de resterende acht wedstrijden alleen nog van VIOS, alle andere wedstrijden werden gewonnen of gelijk gespeeld. Toen LenS op de laatste wedstrijddag ook nog eens met 1-3 bij de sv Voorburg won bleek dat de blauw-witte formatie ook nog eens winnaar was geworden van de 3e Periodetitel en konden de mannen van trainer Rog zich gaan opmaken voor de nacompetitie voor promotie naar de 1e Klasse KNVB.

Met 20 punten uit 22 wedstrijden, en de doelcijfers 45-39, eindigde LenS uiteindelijk op een keurige zesde positie van de zondag 2e Klasse A van de KNVB. Van de nacompetitie is tot op heden bij ons niets bekend. Feit is wel dat LenS ook in het seizoen 1994-1995 in de 2e Klasse uitkwam.

<

Seizoen 1994-1995

Bij aanvang van het seizoen 1994-1995 telde de v.v. LenS in totaal 532 leden. In dit seizoen kwam LenS wederom met 9 seniorenelftallen op de zondag en 2 op de zaterdag in het veld. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 7 juniorenelftallen, 4 pupillen- en 13 welpenteams, en voor de zaalvoetbalcompetitie werden wederom 3 herenteams ingeschreven.

De indeling van de zaterdag 1 van LenS voor het seizoen 1994-1995 in de zaterdag 2e Klasse van de HVB luidde als volgt; Archipel/Ornas, Ariston’80, Blauw Zwart, Cromvliet, DZS (De Zwarte Schapen), GDA, GDS, Graaf Willem II VAC, KSD, LenS, MVO’72 en FC Zoetermeer.

>

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 1994-1995 in de zondag 2e Klasse A zag er als volgt uit: Foreholte, Lens, Lugdunum, Roodenburg, RVC, Rijswijk, SJC, Verburch, VIOS, VUC, Westlandia en Wilhelmus.

Trainer Peter Bos was dit seizoen de opvolger geworden van Maarten Rog. De A-selectie van LenS bestond dit seizoen o.a. uit: Arno de Jong (keeper), Henk van Wanrooy, Sascha Glaudemans, Edward Endlich, Brunings, Brian Linger, van Otterloo, Fred Spa, Rene Beuker, Niels Schuurman, Maurice Schuurman, Marco Endlich, Fedor de Bock, Peter Klomp en Hans Apontoweil.

LenS begon goed aan de competitie met eerst een 3-3 gelijkspel bij RVC, gevolgd door een 4-1 thuiszege op Foreholte. Op de derde speeldag stond de “Escamp-derby” LenS (3 punten)-VIOS (4 punten) op het programma. VIOS bleek de betere ploeg en won uiteindelijk met 2-5 en bleef hiermee op een fraaie score van honderd procent staan. LenS herpakte zich goed na deze nederlaag, speelde eerst 1-1 bij Roodenburg en versloeg vervolgens Verburch met 3-0. Hiermee belandde de mannen van trainer Bos op een gedeelde tweede positie van de ranglijst. In de maanden november en december kreeg LenS met een kleine inzinking te maken en verloor men van Wilhelmus (1-0), Foreholte (4-1) en Lugdunum (3-5). Met 10 punten uit 11 wedstrijden was men tijdens de winterstop afgezakt naar de achtste positie van de ranglijst.

LenS begon met twee gelijke spelen tegen SJC (0-0) en Roodenburg (0-0) aan de tweede seizoenshelft en vervolgens werd er met 2-1 verloren bij Verburch. Op 12 maart 1995 stond de derby VIOS-LenS weer op het programma. VIOS was op dat moment de koploper van de 2e Klasse A en stevende op het kampioenschap af. De wedstrijd tussen de twee “kemphanen” stond vol borg van spanning en strijd maar het bleef uiteindelijk bij 0-0. Een week later speelde LenS wederom gelijk (2-2), ditmaal uit bij Lugdunum. Toen de mannen van trainer Bos op 2 april met 3-5 verloren van het onderaan staande VUC werd de situatie er duidelijk niet beter op. Ook van Wilhelmus (0-1) en SJC (0-4) werd er verloren. Op de voorlaatste speelronde stond de wedstrijd Lens (20-14) tegen Westlandia (20-16) op het programma. LenS won uiteindelijk met 1-0 waardoor het slot van de competitie uiterst spannend werd. Door een 2-0 zege bij degradant Rijswijk wist LenS zich op de laatste wedstrijddag toch nog in veilige haven te spelen.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er 5 wedstrijden gewonnen, 8 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 29-37 eindigde LenS dus ternauwernood op een veilige negende positie van de zondag 2e Klasse A.

>

Seizoen 1995-1996

>

De zaterdag 1 van LenS kwam in het seizoen 1995-1996 uit in de 2e Klasse van de HVB met daarin als tegenstanders: Archipel/Ornas, Blauw Zwart, DVC, De Zwarte Schapen, GDA, GDS, Jai Hanuman, Kamraan, KSD, MVO’72, RAVA en WIK.

In dit seizoen vond er een belangrijke verandering plaats in de competitie, want de KNVB had bepaald dat vanaf het seizoen 1995-1996 een overwinning drie punten (i.p.v. twee) zou opleveren. Dit leverden dit seizoen voor de zaterdagvoetballers in ieder geval weinig punten op want van de 22 competitiewedstrijden werd er door LenS slechts 2 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en maar liefst 15 keer verloren. Met 11 punten, en een doelsaldo van 45 voor en 89 tegen, eindigde LenS op de voorlaatste plaats. Alleen WIK deed het met 4 punten nog slechter.

<

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1995-1996 uit de volgende clubs samengesteld: Foreholte, LenS, Lugdunum, Oliveo, Olympia, Roodenburg, RVC, SJC, Stolwijk, Verburch, VVSB en Wilhelmus.

De strijd om de titel dit seizoen in de 2e Klasse A ging lange tijd tussen Lugdunum, Wilhelmus, SJC en RVC. Het was uiteindelijk RVC dat met 44 punten kampioen werd. LenS eindigde op de vierde positie van de ranglijst. Van de 22 competitieduels wist men er 8 te winnen, 8 gelijk te spelen en 6 te verliezen. Hiermee behaalde de formatie van trainer Peter Bos 30 punten en een doelsaldo van 28 voor en 31. Dat was dus achter kampioen RVC (44 punten), Wilhelmus (41), SJC (40) en Lugdunum (39).

Seizoen 1996-1997

>

De zondag 2e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1996-1997 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DSO, Foreholte, HMSH, LenS, Lugdunum, Roodenburg, SJC, SVV, Verburch, sv Voorburg en VVSB.

<

Seizoen 1997-1998

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1997-1998 uit de volgende clubs samengesteld: Den Hoorn, DHL, GDS/VVP, Hoek van Holland, Kranenburg, LenS, Oliveo, REMO, Rijswijk, Scheveningen en Schipluiden.

De zondag A-selectie van LenS, o.l.v. trainer Peter van Velzen, was voor het seizoen 1997-1998 als volgt samengesteld: Reno Vorkink, Rob Driessen, Ahmad Moon, Marcel Apontoweil, Machiel van der Berg, Fedor de Bock, Brian Brunings, Tom Danner, Richard Douw, Fabian Felter, Henk Gabel, Frank Gerritsen, Ismael el Hadioudi, Don Heins, Michel Henneman, Raymond Hofstede, Michel Ijzendoorn, Etienne Keyenberg, Warner Kooiman, Paco van Leusden, Menno van der Lubbe, Jeffrey van der Mark, Patrick Mulder, Maurilio Nijbacker, Winston Pierau, Ivel Ramcharan, Roger Riemen, Erwin Rietveld en Henk van Wanrooy.

In het seizoen 1997-1998 kon het eerste elftal van LenS helaas het hoofd niet boven water houden en degradeerde uiteindelijk naar de 4e Klasse KNVB. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 4 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 17 punten, en een doelgemiddelde van 25 voor en 53 tegen, eindigde LenS op de voorlaatste positie van de ranglijst van de 3e Klasse B.

Seizoen 1998-1999

>

De zaterdag 1 van LenS kwam in het seizoen 1998-1999 uit in de 5e Klasse C met daarin de volgende tegenstanders: HDV, HTSV, MVO’72, PGS, Postalia, PZH, Quick Steps, RFC’95, VCS, Wanica Star en WIK.

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1998-1999 uit de volgende clubs samengesteld: Cromvliet, GONA, GSC-ESDO, Hoek van Holland, LenS, Lyra, Naaldwijk, Quick Steps, Quintus, RAVA, RKSVM en SVH.

<

Seizoen 1999-2000

>

Tegenstanders van de zaterdag 1 van LenS dit seizoen in de 5e klasse C waren: De Zwarte Schapen, GDA, GONA, vv Nationale Nederlanden, Neta Dall, PZH, Quick Steps, RAS, VCS en Wanica Star.

LenS kende een matig seizoen want van de 20 wedstrijden wist men er 6 te winnen, 4 gelijk te spelen en 10 te verliezen. Met 22 punten en een doelsaldo van 26 voor en 41 tegen werd een achtste positie op de eindranglijst bereikt. Alleen GONA (17 punten), VCS (11) en GDA (8) deden het slechter.

De indeling van zondag 1 van LenS voor het seizoen 1999-2000 in de 5e Klasse B van de KNVB luidde als volgt; ADS, Celeritas, DUNO, Dynamo’67, GSC ESDO, JuVentaS, LenS, Oranjeplein, RFC’95, RTT’99, Triomph en VOGEL.

Voor dit seizoen zien we een geheel nieuwe technische staf bij de zondagselectie van LenS. Hans Lamens was aangesteld als de nieuwe hoofdtrainer en Wim van de Graaf was de tweede trainer. Peter Scherf fungeerde als elftalleider en Gerard Tolido als verzorger.

De formatie van trainer Lamens schoot bij aanvang van de competitie uit de startblokken want op zondag 31 oktober 1999 werd LenS ongeslagen kampioen van de eerste Periode in de vijfde klasse B. De topper die dag tussen het eveneens ongeslagen GSC-ESDO eindigde in 3-3. Weliswaar finishten beide teams hiermee op de eerste plaats met een gelijk aantal punten (2-2) maar op grond van betere doelcijfers (LenS 45-10 en GSC-ESDO 40-11) was dit voldoende voor LenS om Periodekampioen te worden. Blijkbaar liep het vertrouwen bij GSC-ESDSO hiermee een flinke deuk op en liep LenS richting de winterstop steeds verder uit op de concurrentie.

Ook na de winterstop zette LenS de zegereeks voort. Op zondag 16 januari 2000 werd er in de eerste competitiewedstrijd van de nieuwe eeuw met 1-6 gewonnen bij Triomph. Al op 13 februari 2000 werd in de thuiswedstrijd tegen RTT’99 al het honderdste competitiedoelpunt door LenS gescoord. Topscorer Michel Fransen was de maker van deze gedenkwaardige treffer.
Uiteindelijk was het niet meer de vraag of LenS kampioen zou gaan worden maar wanneer dit zou gaan gebeuren. Toch wist GSC-ESDO de formatie van Hans Lamens op 27 februari op de eerste nederlaag (1-0) van het seizoen te trakteren. Echter op zondag 19 maart 2000 was dan de grote dag aangebroken. LenS versloeg op die dag DUNO met maar liefst 10-1 en toen na de wedstrijd via de omroepinstallatie bekend werd gemaakt dat de wedstrijd dat de wedstrijd tussen beide concurrenten GSC-ESDO en Celeritas  in een gelijkspel was geëindigd was de ontlading bij iedereen die LenS lief had groot. LenS was kampioen van de 5e Klasse B geworden en keerde hiermee terug naar de vierde klasse.

De vreugde over de behaalde titel barstte op het veld los met één grote kluwen hossende spelers, begeleiders en supporters. De champagne werd ontkurkt en de LenS-aanhang straalde want het laatste kampioenschap dateerde alweer van 1993 toen de promotie naar de tweede klasse werd bewerkstelligd.
Dat LenS behalve kampioen met voetballen ook nog op het gebied van feestvieren zijn gelijke niet kon bleek wel in de avonduren. Voorzitter Rob Vergeer klom nog op een tafel en verkondigde dat dit pas het begin is van de nieuwe succesperiode van Lens. Ondersteund door live muziek bleef het tot in de vroege uurtjes heel gezellig in de kantine van LenS.

LenS 1 behaalde uit de 22 competitiewedstrijden 59 punten en een doelsaldo van maar liefst 131 voor en 27 tegen.
Topscorer bij Lens werd dit seizoen Michel Fransen met 25 doelpunten, gevolgd door Niels Schuurman (20), Maurice Schuurman (19), Eddy van Delden (13), Jimmy Spaans (12), Romano Tetteroo (11), Dennis van der Steen (8), John Mansveld (7), Ramon Hendriks (3), Fahrid Cijntje (3), Ricardo Tetteroo (2), Hakim Bouidou (2) en Ronald v.d. Berg, Johan van Delden, Robin van Oven, Jochem van Loon en Jordi van Rheenen (allemaal 1 doelpunt). Er werd eenmaal door de tegenstander in eigen doel geschoten.

<

Seizoen 2000-2001

>

De zaterdag 1 van LenS werd dit seizoen ingedeeld in de 5e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders; DZW (De Zwarte Schapen), GDA, GONA, HTSV, Neta Dall, De Postduiven, Quick Steps, Te Werve, VCS en Wanica Star.

De zaterdagvoetballers van LenS kenden een onopvallend seizoen. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 24 punten en een doelsaldo van 28 voor en 38 tegen eindigde men in de middenmoot op een zesde positie van de 5e Klasse C. Te Werve was dit seizoen oppermachtig en werd met 55 punten kampioen.

Het vlaggenschip van LenS kwam in het seizoen 2000-2001 uit in de zondag 4e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders: DHL, DVC, Full Speed, Hoek van Holland, Naaldwijk, Oliveo, Quintus, RKSVM, Scheveningen, SEP en Wippolder.

De selectie van trainer Hans Lamens bestond dit seizoen o.a. uit: Michael Oude Nijhuis, John Mansveld, Brian Linger, Ricardo Tetteroo, Ed van Delden, Jochem van Loon, Dennis van der Steen, Simon van Swinderen, Maurice Schuurman, Jimmy Spaans, Rogier Riemen, Romano Tetteroo, Sascha Glaudemans, Fahrid Cijntje, Michael Fransen, Johan Oliehoek en Marco Immers.

LenS deed het uitstekend in de eerste seizoenshelft, die overigens gekenmerkt werd door veel regen en daardoor vele afkeuringen. Pas op 17 december 2000 lieten de weergoden het toe dat de formatie van Hans Lamens de laatste wedstrijd van de eerste Periode kon voetballen. Door met 3-1 Quintus te verslaan kreeg het 80-jarige LenS een passend cadeau met het winnen van de eerste Periodetitel. Van die 8 wedstrijden had men er 6 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren. Hiermee had LenS 19 punten en een doelsaldo van 23 voor en 12 tegen behaald.

Na de winterstop zette LenS een belangrijke stap richting kampioenschap door concurrent Scheveningen met 2-1 te verslaan. De strijd om de titel in de 4e Klasse C ging nu tussen LenS, DHL en Oliveo. Toen LenS op 29 april Naaldwijk met 2-0 versloeg was men nog drie punten verwijderd van de 3e Klasse.
Op 6 mei 2001 zette het team van trainer Hans Lamens de kroon op een prachtig seizoen door in Delft met maar liefst 2-7 DVC te verslaan. Voor de kampioen van de vierde klasse C scoorden Johan Oliehoek (2x), Sascha Glaudemans (2x), Romano Tetteroo, Michael Fransen en Maurice Schuurman.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden won LenS er 15, speelde men 5 keer gelijk er werd er 2 maal verloren. HIermee behaalde men 50 punten en een doelsaldo van 66 voor en 30 tegen.
Topscorers dit seizoen bij LenS 1 waren: Johan Oliehoek (13x), Dennis van der Steen (8), Romano Tetteroo (8), Sascha Glaudemans (8), Jimmy Spaans (6), John Mansveld (5), Ricardo Tetteroo (4), Maurice Schuurman (4), Eddy van Delden (3), Brian Linger (2), Michel Fransen (2), Rogier Riemen (1) en Simon van Swinderen (1).

<

Seizoen 2001-2002

>

De zondag 1 van LenS kwam dit seizoen uit in de 3e Klasse B en ontmoette daar in deze Klasse: ADO Den Haag, GDA, GONA, Haagse Hout, HVV, De Postduiven, Quick Steps, Rood Groen’01, Scheveningen, SOA en VIOS.

De selectie van trainer Hans Lamens bestond uit: Michael Oude Nijhuis, Perry Boon, Fahrid Cyntje, Percy Dahoe, Sascha Glaudemans, Jeroen Hoefnagel, Dobias Hoogervorst, Paul Jansen, Brian Linger, Jochem van Loon, John Mansveld, Ricardo Niamat, Johan Oliehoek, Arnold Oosterveer, Roger Riemens, Louzinio Rocha, Maurice Schuurman, Fred Spa, Jimmy Spaans en Dennis van der Steen.

<

Seizoen 2002-2003

>

De zaterdag 1 van LenS kwam dit seizoen uit in de 5e Klasse C met daarin als tegenstanders: sv Erasmus, HMSH, JuVentaS, Kranenburg, vv Nationale Nederlanden, Neta Dall, RAVA, TAC’90, VCS en Wanica Star.

<

Seizoen 2003-2004

>

<

Seizoen 2004-2005

>

<

 

<

.

 

 

De (over) bespeling van de velden is in de loop derjaren regelmatig onderwerp van overleg met gemeentelijke instanties. Soms leidde dit tot een extra stevige herstelbeurt tijdens de zomerstop, maar afdoende is dit nooit gebleken.Zolang het fundamentele probleem, de “verkeerde” ondergrond van klei en veen niet wordt aangepakt, zal dit ongemak blijven voortduren.Diverse projectgroepen hebben zich over de oplossing van dit probleem gebogen. Er zijn plannen geweest voor een overdekte trainingsaccommodatie, voor aanleg van kunstgras en tenslotte voor aanleg van een of meerdere zogeheten WeTra-velden. Voor een vereniging als LENS, die al haar geld besteedt sportbeoefening, is de uitvoering zulke plannen niet te betalen. En door een bezuinigende gemeente met lage prioriteit voor sport is adequate financiële hulp tot nu toe onvoldoende mogelijk gebleken. Om de trainingsdruk op de velden wat meer te kunnen spreiden werd in het begin van de jaren ’90 ook nog het 3e veld van verlichting voorzien.

          Het elektronische scorebord van LenS, dat er in 2008 nog steeds stond.

LENS, dat aanvankelijk zo gelukkig was met de nieuwe accommodatie in Den Haag-Zuidwest, vertoont met regelmaat tekenen van moddermoeheid. De vele afkeuringen hebben een ontmoedigende uitwerking op het clubleven. Ze leiden ook tot geringere clubgebouwinkomsten, waardoor de financiële positie van de vereniging niet sterk genoeg is om de problemen op eigen kracht op te lossen.En zo wordt er steeds vaker hardop gedacht over een nieuwe verhuizing naar een accommodatie die wel geschikt voor een club, die bereid is energie te steken in de maatschappelijk relevante breedtesport.

In 2005 kwam er een fusie tussen VIOS, Cromvliet en LenS

LENS 1 door de jaren heen

Onderstaand treft u een overzicht aan van de prestaties van de LENS-voortrekkers vanaf het oprichtingsjaar. De blauw-witte heen-en-weer wisselde voortdurend promotie met degradatie af. Een aantal van de onderstaande wedstrijden kunnen als sleutelwedstrijden in de LENS-historie betiteld worden. SEIZOEN KLASSE TOELICHTING

1920-1921 3e kl HVB in oprichtingsseizoen slechts 1 officiële wedstrijd:
LENS-De Jagers 0-6

1921-1922 2e kl DHVB 2e plaats: LENS ziet af van spelen promotiewedstrijden

1922-1923 2E DHVB 2e plaats door 7-1 tegen VVN op 4-3-23;
promotie naar 1e klasse Diocesaan Haarlemschen Voetbalbond (DHVB).

1923-1924 1C DHVB 2e plaats, promotiewedstrijd tegen Graaf Floris V verloren

1925-1926 1C DHVB kampioen door 4-1 winst op DONK, promotiecompetitie van Lisse en Nieuwendam gewonnen; promotie naar 2e klasse RKF(RK Federatie van diocesane voetbalcompetitiebonden).

1927-1928 2e kl RKF kampioen na 2-4 winst op EDOH; promotie naar 1e klasse RKF

1929-1930 1e kl RKF onderaan; degradatie-wedstrijden verloren degradatie naar 2e klasse RKF

1931-1932 2e kl RKF kampioen; promotiewedstrijd tegen DONK verloren; geen promotie

1934-1935 2e kl RKF onderaan; degradatie-kompetitie verloren van Aeolus, GDA 2 en VVP; degradatie naar 1e klasse DHVB

1935-1936 1e kl DHVB onderaan; degradatiewedstrijd op 28-6-36 met 1-0 van UNIO gewonnen; gehandhaafd

1936-1937 1e kl DHVB onderaan; degradatiekompetitie verloren van Vlaardingen en KRVC; degradatie naar 2e klasse DHVB

1938-1939 2e kl DHVB kampioen na een 5-1 overwinning op RVV op 19-3-39; promotiewedstrijden tegen RVC (Reeuwijk) met 6-0 en op 2-7-39 met 6-1 gewonnen; promotie naar 1e klasse Haagsche Voetbal Bond (HVB)

1941-1942 1e kl HVB gelijk op kop met KRVC; op 10-5-42 beslissingswedstrijd met 2-1 verloren

1943-1944 1e kl HVB kampioen na winst in beslissingswedstrijd tegen Clingendael 4-1 op 16-4-44; promotie naar 4e klasse NVB

1944-1945 4e kl NVB geen kompetitie (hongerwinter)

1954-1955 4E KNVB kampioen door 0-0 tegen Cromvliet op 30-5-55; promotie naar 3e klasse

1955-1956 3B KNVB onderaan na 2-4 bij Ripperda op 6-5-56;de zogeheten “bollenwedstrijd”; degradatie naar 4e klasse KNVB

1967-1968 4D KNVB kampioen door 3-0 tegen ESTO op 12-5-68; promotie naar 3e klasse KNVB

1969-1970 3B KNVB voorlaatste op 17-5-70 door 2-2 tegen VOC; degradatie naar 4e klasse

1970-1971 4D KNVB kampioen door 1-2 bij HMSH op 2-5-71; promotie naar 3e klasse KNVB

1971-1972 3C KNVB gelijk op kop met TEXAS; op 16-4-72 beslissingswedstrijd VUC-terrein met 0-2 verloren; geen promotie

1972-1973 3B KNVB kampioen door 0-1 bij Olympia op 23-4-73; promotie naar 2e klasse KNVB

1973-1974 2A KNVB 4e door 0-2 bij Verburchop 21-4-74; promotie naar 1e klasse KNVB; extra promotie door instelling Hoofdklasse

1978-1979 1B KNVB voorlaatste op 27-5-79 door 0-1 tegen De Musschen; degradatie met Roodenburg naar 2e klasse KNVB

1986-1987 2A KNVB voorlaatste door 0-3 bij Alphense Boys; degradatie met Olympia naar 3e klasse KNVB

1990-1991 3B KNVB gelijk met GDA op degradatieplaats; beslissingswedstrijd 1-1 (terrein DSO) en 0-2 (terrein VELO) op 19-5-91; degradatie met DSO en DWO naar 4e klasse KNVB

1991-1992 4C KNVB 2e; periodewinnaar; periodekampioen (BTC 0-1; SVLV 4-1) winst 3-2 n.v. in beslissingswedstrijd tegen Den Hoorn op 30-5-92; promotie naar 3e klasse KNVB

1992-1993 3B KNVB kampioen door 4-2 bij GDS op 4-4-93; promotie naar 2e klasse KNVB. Na een afwezigheid van 6 seizoenen keert LENS weer terug in de 2e Klasse. In de kampioenswedstrijd tegen GDS kwam LENS nog wel twee keer achter te staan maar na doelpunten van Richard van der Hoek, Maurice Schuurman, Marco Endlich en keeper Patrick Puister (uit een strafschop) stelde LENS het kampioenschap veilig.

1993-1994 2A KNVB 6e plaats; periodewinnaar (Lugdunum 2-7; VELO 1-1); VELO promoveert

1994-1995 2A KNVB 5e plaats

1995-1996 2A KNVB door 2-0 winst in de laatste competitiewedstrijd tegen Rijswijk speelt LENS zich veilig. Rijswijk en VUC degraderen

1996-1997 2A KNVB degradatie naar 3e klasse met Voorburg en Roodenburg

1997-1998 3C KNVB degradatie naar 4e klasse na promotie/degradatiewedstrijden met VVM en De Postduiven

1998-1999 4D KNVB laatste plaats. degradatie naar de 5e klasse

1999-2000 5B KNVB kampioen door 10-1 tegen DUNO op 19-3-2000 promotie naar de 4e klasse

2000-2001 4C KNVB kampioen door 7-2 tegen DVC op 6-5-2001 promotie naar de 3e klasse

2001-2002 3B KNVB 5e plaats

2002-2003 3B KNVB 9e plaats. Kampioen 3e periode. Uitgeschakeld in nacompetitie tegen DoCoS (na strafschoppen)

2003-2004 3C KNVB 2e plaats. Kampioen 2e periode. LENS schakelt in de 1e ronde van de nacompetitie Pretoria Rotterdam uit, maar moet in de 2e ronde het onderspit delven tegen Jai Hind, eveneens uit Rotterdam.

2004-2005 3C KNVB 9e plaats. LENS speelt zich in de allerlaatste wedstrijd veilig door een 5-1 overwinning bij HS Texas DZS.

De tekst over de historie van LENS is afkomstig uit het “Blauwboek, 75 jaar voetballen in een club”, het jubileumboek, uitgegeven in 1995 bij het 75-jarig bestaan van LENS. Guido Halleen heeft op schitterende wijze de hele historie van LENS weergegeven. Wij bedanken Guido enorm voor zijn bijdrage aan onze site.

Ook speciale dank aan Ron Lamers.

Op zaterdag 13 juni 2009 werd er een grote reünie op het nieuwe complex van Hsv Escamp aan de Hengelolaan voor oud leden van LENS gehouden. Op een zeer geslaagde en zonnige dag waren meer dan 500 oud LENS leden aanwezig.

Palmares LenS (zondag)

Kampioenschappen:
1943-1944 1e klasse B HVB
1954-1955 4e klasse E
1967-1968 4e klasse D
1970-1971 4e klasse D
1972-1973 3e klasse B
1992-1993 3e klasse B
1999-2000 5e klasse B
2000-2001 4e klasse B

Andere prestatie’s:
1973-1974 dankzij versterkte promotie naar de 1e Klasse KNVB

 

Palmares LenS (zaterdag)

Kampioenschappen:
1981-1982 2e klasse B HVB
1983-1984 1e klasse A HVB

Andere prestatie’s:
–

Parade der trainers bij LENS (zondag)

1937 t/m 1945 Cas Halleen
1946-1947 Henk Jans
1947-1948 René Roemers/ Aad Koppelle (a.i.)
1948-1949 Aad Koppelle
1949-1950 Th.G.Smit
1950-1951 Th.G.Smit
1951-1952 Joop Willems
1952-1953 Joop Willems
1953-1954 Joop Willems
1954-1955 Joop Willems
1955-1956 Joop Willems
1956-1957 Joop Willems
1957-1958 Joop Willems
1958-1959 Joop Willems
1959-1960 Jan Stal
1960-1961 Jan Stal
1961-1962 Jan Stal
1962-1963 Lou Janssen/ Cas Franke (a.i.)
1963-1964 Cas Franke
1964-1965 Cas Franke
1965-1966 Cas Franke
1966-1967 Joop Willems
1967-1968 Joop Willems
1968-1969 Huub Scherpenisse
1969-1970 Huub Scherpenisse/ Karel ter Horst (a.i.)
1970-1971 John Huguenin/ Joop Willems (a.i.)
1971-1972 Wim Anderiesen
1972-1973 Wim Anderiesen
1973-1974 Wim Anderiesen
1974-1975 Wim Anderiesen
1975-1976 Wim Anderiesen
1976-1977 Martin van Vianen
1977-1978 Martin van Vianen
1978-1979 Joop Willems/ Hans Zoet/ Peter Palstra
1979-1980 Piet Versteegh
1980-1981 Piet Versteegh
1981-1982 Gerry ter Horst
1982-1983 Gerry ter Horst
1983-1984 Rob Jansen
1984-1985 Rob Jansen
1985-1986 Rob Jansen
1986-1987 Ed Roos/ John vd Lubbe
1987-1988 Piet van der Valk
1988-1989 Piet van der Valk
1989-1990 Pim Westgeest
1990-1991 Pim Westgeest
1991-1992 Pim Westgeest/ Maarten Rog
1992-1993 Maarten Rog
1993-1994 Maarten Rog
1994-1995 Peter Bos
1995-1996 Peter Bos
1996-1997 Peter Bos
1997-1998 Peter van Velzen/Paul van Oosten
1998-1999 Paul van Oosten
1999-2000 Hans Lamens
2000-2001 Hans Lamens
2001-2002 Hans Lamens
2002-2003 Hans Lamens
2003-2004 Ron Bentvelzen
2004-2005 Ron Bentvelzen

Parade der trainers bij LENS (zaterdag)

1979-80 Rinus Möhle
1980-81 Rinus Möhle
1981-82 Rob Jansen
1982-83 Rob Jansen
1983-84 Barend van Heijkoop
1984-85 Barend van Heijkoop
1985-86 Barend van Heijkoop
1986-87 Peter Meefout
1987-88 Peter Meefout
1988-89 Hannie van Spronsen
1989-90 Hannie van Spronsen
1990-91 Hans de Bruijn
1991-92 Hans de Bruijn
1992-93 John Boerema
1993-94 John Boerema
1994-95 John Boerema

Parade der voorzitters bij LENS:

1920 – 1926 Koos Haket
1926 – 1929 Koos van der Kleij
1929 – 1930 Wim van Boheemen
1930 – 1933 Piet Juffermans
1933 – 1936 Wim van Boheemen
1936 – 1937 Piet Juffermans
1937 – 1946 Jan Willem Dubois
1946 – 1947 Koos van der Kleij
1947 – 1956 Wim Praalder
1956 – 1961 Steef van der Laan
1961 – 1963 Koos van der Kleij
1963 – 1966 Frans Mesker
1966 – 1970 Huug Houkes
1970 – 1976 Hans van der Kleij
1976 – 1980 Simon de Bruyn
1980 – 1982 Cees Fortman
1982 – 1983 Hans van der Kleij
1983 – 1992 Ad Coret
1992 – 1993 Cees van der Wilk
1993 – 1994 Hans van der Kleij
1994 – 1997 Jaap Colpa
1997 – 2003 Rob Vergeer
2004 – 2005 Jaap Colpa

Terreinen waar LenS heeft gespeeld:

Terrein aan de Westduinen (waar tegenwoordig het Savornin Lohmanplein ligt)

*

In 1937 Sportterrein Ockenburgh te Kijkduin

In 1940 aan de Nijkerklaan bij Quick Steps

Zuiderpark

Sportterrein Ockenburgh

Escamp 1 aan de Hengelolaan te Den Haag

Ere-voorzitter(s) LenS:

?

Ereleden LenS:

Ton (A.C.J.) van Luxemburg
Jeanne van Luxemburg-Trommelen
Koos Haket
Jan W. Dubois
Wim van Bohemen
Koos van der Kley
Wim Praalder
Gerard van der Steen
Piet Juffermans
Huug Houkes
Leo de Weert
Aad Hoefnagel
?
?

Lid van verdienste bij LenS:

Jan van Luxemburger
Jan van Venrooy
Robert Mahieu sr.
Jos Jager
Piet Meershoek
Gerard van der Velde
Cor Peters
Eugene Sarolea
Albin van Gastel
Guido Halleen
Ton van Luxemburg
Joop Willems
?
?

Zijn we allemaal nog naar op zoek….

>

>

Bijzondere vermelding: