De oprichting van Vitesse
In 1911 besprak Abraham Hakker bij een wedstrijd van HVV aan de Wassenaarseweg met zijn broer S.Hakker en vrienden J.Huisman, J.Spiero en M.Boas de plannen om zelf een Joodse voetbalvereniging op te richten. De eerste plannen werden uitgewerkt en men besloot een beroep te doen voor een oprichtingsdatum. Deze vergadering werd gehouden in een toenmalige geheelonthouders koffiehuis in de Nieuwe Molstraat. De belangstelling voor deze vergadering was zeer groot omdat velen gehoor gaven aan de uitnodiging om te helpen met het oprichten van een voetbalvereniging welke de naam kreeg van “Vitesse”. Na de oprichting werd het bestuur gevormd door: J.Huisman (voorzitter), S.Hakker (secretaris), D.de Vries (penningmeester), B.Spiero en B.van Rijs (commissarissen). De heer J.Huisman stelde enige oude ballen ter beschikbaar en men kon voetballen. Het eerste terrein van Vitesse was aan de Laan van Meerdervoort bij de remise. Al snel bleek dat de jonge voetbalvereniging veel levensvatbaarheid bezat. De club kreeg steeds meer leden en een nog veel groter aantal donateurs (meer dan 200) waren bereid om de club financieel te steunen.
Van Vitesse naar De Ooievaars
Begin januari 1912 ontving de club een bericht van de H.V.B. en N.V.B dat men niet akkoord ging met de naam Vitesse en zodoende moest men van naam veranderen. Het was op een vergadering van 14 januari 1912 dat deze naamsverandering ter sprake werd gebracht met als resultaat dat de naam van “De Ooievaars” werd aangenomen. In het seizoen 1911-1912 werd voor het eerst aan de zondagcompetitie van de Haagsche Voetbal Bond deelgenomen. Het eerste elftal dat aan deze competitie deelnam was in de korte tijd van bestaan al zeer sterk en veroverde gelijk al op 5 mei 1912 het kampioenschap in de derde klasse. Dit elftal bestond uit: H.Alter, J.Lamport, S.Kwetsie, A.Koekoek, J.Koekoek, G.de Beer, A.Hakker, M.Poons, A.Huisman, B.van Rijs en A.Danser. Tijdens een vergadering op 14 december 1912 werd er door de heer Adriaan Koekoek een voorstel ingediend om aan de vereniging een adspiranten (jeugd) afdeling te binden. Na een succesvolle periode aan de Laan van Meerdervoort werd dit terrein verwisseld voor een terrein aan de Wassenaarseweg. Dit terrein was echter van korte duur omdat de club daar werd weggejaagd. Gelukkig kon er gelijk beslag op het pas nieuw aangelegde terrein aan de Beiersstaat gelegd worden en daar heeft De Ooievaars velen jaren lief en leed gedeelt. In het seizoen 1914-1915 eindigde De Ooievaars 1 wederom als nummer 1 na een beslissingswedstrijd tegen HVV 4 en promoveerde zodoende naar de Eerste Klasse. Zo glorieus de eerste jaren na de oprichten van De Ooievaars waren zo slecht ging het in de crisisjaren 1916-1920. Niet één wedstrijd kon meer met een volledig eerste elftal gespeeld worden en het was dus niet te verwonderen dat iedere wedstrijd werd verloren.
Het ging niet goed met de club en er waren nog maar een twintigtal leden over. Er werd met spoed een vergadering uitgeschreven en op die vergadering werd gesproken over een vermenging van nieuwe niet Joodse leden. Dit voorstel werd echter niet geaccepteerd omdat De Ooievaars een specifieke Joodse vereniging was. Het bestuur kwam vervolgens met het voorstel om De Ooievaars wegens gebrek aan levenskracht op te heffen. In een iets later volgende druk bezochte vergadering werd besloten om voetbalvereniging De Ooievaars niet te laten ontbinden. Grote man die zich inzette voor het behoud van de club was I.van Rijs, directeur van een Joods tehuis en later tot Erelid uitgeroepen. Het eerste elftal van De Ooievaars eindigde in dit seizoen op de laatste plaats en moest zodoende degradatiewedstrijden spelen tegen nummer laatst uit de andere Eerste Klasse n.l. H.B.S.4. De eerste wedstrijd werd uit op Houtrust met 3-1 verloren en de terugwedstrijd met 2-0 gewonnen en zodoende bleef De Ooievaars behouden voor die Eerste Klasse. Vanaf deze periode ging het weer goed met de club. Het eerste elftal wist weer wedstrijden te winnen en er kwam een heel nieuw bestuur. I.Polak werd de nieuwe voorzitter, Harry de Hartog secretaris, H.Hamme 2e secretaris en E.Danser commissaris.
Seizoen 1919-1920
In 1920 hadden de jaarlijkse Seriewedstrijden van De Ooievaars een zeer grote omvang genomen. Niet minder dan 65 elftallen namen hieraan deel zodat er maar liefst 13 zondagen nodig waren alvorens de bekerwinnaar kon worden aangewezen. Op initiatief van de heer S.Hakker werd vanaf toen overgegaan dat er alleen nog maar verenigingen mochten deelnemen die voor de N.V.B. uitkwamen. Er werd voor dit toernooi veel geld ingezameld waardoor de winnaar een grote Zilveren Beker in ontvangst kon nemen.
Op 22 juni 1920 werden op een vergadering de heren J.Huisman, I.van Rijs, J.Lamport, S.Hakker en S.Fresco tot Erelid van De Ooievaars benoemd. Op 8 mei 1921 werd het 10 jarige bestaan van De Ooievaars gevierd in de zalen van “De Vereniging” aan de Willemstraat te Den Haag. Harry de Hartog ontving op deze feestavond als blijk van waardering een gouden horloge van de leden en donateurs.
Seizoen 1920-1921
Op 28 december 1921 werd door De Ooievaars een verzoek ingediend om een Koninklijke goedkeuring te verkrijgen.
>
Seizoen 1921-1922
De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in de zondag 1e Klasse B van de HVB zag er in seizoen 1921-1922 als volgt uit: ADO 3, ‘s-Gravenzande 1, De Ooievaars 1, Quick 4, RVC 2 en VCS 2.
ADO 2 werd dit seizoen met 20 punten oppermachtig kampioen van de 1e Klasse B. De Ooievaars zien we op de vierde positie van de eindstand terug. Van de 12 wedstrijden werden er 3 gewonnen. 4 gelijk gespeeld en 5 verloren. Hiermee behaalde men 10 punten en een doelsaldo van 13 voor en 19 tegen.
Eindelijk werd op 22 maart 1922 de Koninklijke goedkeuring verleend zodat de vereniging rechtspersoonlijkheid verkreeg en de naam altijd zou luiden: Voetbalvereniging “De Ooievaars”.
Seizoen 1922-1923
Na meer dan 10 jaar gespeeld te hebben op het Volksspeelterrein aan de Beijersstraat verhuisde De Ooievaars op 22 oktober 1922 naar de velden van R.A.S. aan de Wassenaarseweg. De velden aan de Beijerstraat waren zo slecht geworden dat het H.V.B. bestuur ingreep en het terrein voor competitiewedstrijden afkeurde. Op het terrein van R.A.S. waren echter geen kleed en wasgelegenheid aanwezig en aangezien R.A.S. geen geld had liet De Ooievaars maar een kleedtent bouwen.
Door de heer M. de la Fuente werd tijdens de opening van het nieuwe terrein namens de leden en donateurs een zeer mooie grote geel zwarte clubvlag aangeboden. De openingswedstrijd op deze openingsdag speelde De Ooievaars de eerste competitiewedstrijd tegen het Delftse D.O.V. en er werd met 4-0 gewonnen. Aan rechtsbuiten B. Roos viel de eer om het eerste doelpunt op het nieuwe terrein te scoren.
In seizoen 1922-1923 werd door de H.V.B. bepaald dat de Seriewedstrijden van De Ooievaars niet langer dan 10 zondagen mochten duren. Deze maatregel werd genomen omdat andere voetbalverenigingen niet veel gelegenheden meer over hadden voor eigen seriewedstrijden.
>
Na een fraai seizoen wist het eerste elftal van De Ooievaars de kampioenstitel binnen te halen en moest er zodoende samen met HVV 3, VIOS 2 en VDS 2 nog een halve kampioenscompetitie gespeeld worden om te beslissen wie er algemeen kampioen van de H.V.B zou worden. Omdat er niet meer op de velden van De Ooievaars gespeeld kon worden speelde De Ooievaars de eerste wedstrijd op en tegen HVV en werd er met 6-3 verloren. De tweede wedstrijd werd met medewerking van het VUC bestuur op het VUC terrein gespeeld. De tegenstander was VIOS en er werd door De Ooievaars door een strafschop met 1-0 gewonnen zodat de kans op het algeheel kampioenschap nog niet was verkeken. Omdat De Ooievaars de derde wedstrijd met 3-1 won van VDS werd dit algeheel kampioenschap van de H.V.B binnen gehaald. De vreugde kende geen grenzen. Eindelijk na jaren lang werken en zwoegen was het de club gelukt om tot de N.V.B toe te treden. Het elftal dat dit fraaie succes had behaald bestond uit; B.Roos, Elk. Lens, J.Lamport, S.Sealtiel, B.Boekbinder, M.Huisman, E.Huisman, A.Cohen, Em.Lens, A.Logher en I.Lens. Het was dan ook niet te verwonderen dat de felicitaties zeer talrijk waren. Toen werd pas ondervonden hoeveel vrienden de vereniging telde want van heinde en verre stroomde de gelukstelegrammen binnen. Als beloning van dit fraaie seizoen werd het eerste elftal een uitstapje aangeboden naar Antwerpen waar een wedstrijd om de Lewin-Coupe tegen de Joodse Sportclub Maccolin gespeeld kon worden. Deze wedstrijd werd op 1 juni 1924 gespeeld en met 3-1 gewonnen door De Ooievaars.
Seizoen 1923-1924
>
Het eerste seizoen in de N.V.B was voor de Ooievaars niet bijster gunstig. De overgang van de H.V.B naar de N.V.B was wel wat groot en de eerste seizoenen waren het moeilijkst en men kon zich maar ternauwernood handhaven.
Seizoen 1925-1926
>
Indeling seizoen 1926-1927 zondag 4e Klasse B van de NVB; ‘s-Gravenzande, Hoek van Holland, OB, De Ooievaars, Scheveningen en TOGO.
Qua prestaties werd het wederom een zeer matig seizoen voor het eerste elftal van De Ooievaars want van de 10 competitiewedstrijden werd er slechts 1 gewonnen en maar liefst 9 keer verloren. Met 2 punten en een doelsaldo van 22 voor en 52 tegen eindigde men op de voorlaatste positie van de 4e Klasse B. Hiermee had de club het gelijk dat TOGO het nog slechter had gedaan en met 0 punten (2 punten in mindering door de NVB) degradeerde naar de HVB.
Seizoen 1926-1927
>
De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1926-1927 uit de volgende clubs samengesteld; Alphia, DVV, HDV, sv De Jagers, Laakkwartier, De Ooievaars en TOGO.
Een poule met zeven teams dus dat betekende slechts 12 competitiewedstrijden. Omdat het eerste elftal van De Ooievaars ook nog eens een onopvallend seizoen in de middenmoot voetbalde werden de laatste twee competitiewedstrijden “om den keizers baard” nog niet eens meer gespeeld. Van de dus 10 competitiewedstrijden wist De Ooievaars er 5 te winnen, 2 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Met 12 punten, en een doelsaldo van 30 voor en 22 tegen, eindigde men op de vierde positie. Dit was achter kampioen Alphia (19 punten), Laakkwartier (17) en sv De Jagers (13).
Seizoen 1927-1928
>
De Ooievaars 1 mocht het dit seizoen in de 4e Klasse A van de N.V.B. opnemen tegen: Alphia, Celeritas, DVS, Norvicus, Quick Boys, VDS en VOGEL.
Het vlaggenschip van De Ooievaars kwam dit seizoen uitstekend voor de dag en streed tot aan het einde van de competitie met Alphia voor de titel. Helaas bleek Alphia de langste adem te hebben en werd uiteindelijk met 25 punten kampioen. De Ooievaars wist van de 14 competitiewedstrijden er maar liefst 11 te winnen, 1 gelijk te spelen en werd er 2 keer verloren. Met 23 punten, en een doelsaldo van 58 voor en 26 tegen, eindigde men op de tweede positie van de ranglijst.
<
Seizoen 1928-1929
Het eerste elftal van De Ooievaars kwam dit seizoen uit in de 4 Klasse A met daarin als tegenstanders: DVS, DVV, sv De Jagers, Laakkwartier, Naaldwijk, Norvicus, O.B, TOGO en VDS.
Van de 18 competitiewedstrijden wist men er 7 te winnen, 5 gelijk te spelen en werd er 6 keer verloren. Met 19 punten en een doelsaldo van 61 voor en 60 tegen eindigde De Ooievaars op de vierde positie van de ranglijst.
Seizoen 1929-1930
Ook voor het seizoen 1929-1930 werd De Ooievaars ingedeeld in de zondag 4e Klasse A en hierin moest men het ditmaal opnemen tegen; Bodegraven, DVS, DVV, sv De Jagers, RCL, TOGO en VDS.
In een spannende strijd om het kampioenschap kwam De Ooievaars aan het eind van de competitie net iets te kort en zodoende ging de titel naar Bodegraven met 22 punten. De Ooievaars wist van de 14 competitiewedstrijden er 10 te winnen en 4 te verliezen. Met 20 punten, en een doelsaldo van 44 voor en 22 tegen, eindigde men samen met VDS op de tweede positie van de ranglijst.
Seizoen 1930-1931
Harry Wijnman begon met de oprichting van het adspiranten (jeugd) voetbal bij De Ooievaars maar aan de competities kon niet worden deelgenomen omdat er bij De Ooievaars niet op zaterdag werd gespeeld. Later werd er een clubje adspiranten los van de vereniging gevormd dat zelf zijn wedstrijden aan de Waldorpstraat ging voetballen. Dit clubje was de voorbode van het jeugdvoetbal bij De Ooievaars want op een gegeven moment kwam er dankzij de heer H.J.Hierck, bestuurslid van de HVB en adspiranten competitieleider, ook een adspirantencompetitie op zondag ingevoerd.
De zondag 4e Klasse B van de NVB was in het seizoen 1930-1931 uit de volgende clubs samengesteld: DVV, De Jagers, De Ooievaars, Terlaak, TONEGIDO, VCST, VDS, VOGEL en WIK.
Achter kampioen VDS (28 punten) eindigde De Ooievaars 1 wederom op de tweede positie van de ranglijst. Van de 16 competitiewedstrijden werden er 10 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 3 verloren. Met 23 punten, en een doelsaldo van 70 voor en 43 tegen, eindigde De Ooievaars dus zoals gezegd op de tweede positie van de ranglijst.
Seizoen 1931-1932
>
<
Seizoen 1932-1933
>
<
Seizoen 1933-1934
>
De indeling van sv De Ooievaars 1 voor het seizoen 1933-1934 in de zondag 4e Klasse A van de NVB luidde als volgt; DUNO, DVS, sv De Jagers, LDWS, Leidsche Boys, De Ooievaars, RCL, Terlaak en THB.
Van de 15 competitiewedstrijden (de laatste wedstrijd tegen LDWS om des keizers baard werd niet meer gespeeld) wist men er 6 te winnen, speelde 3 keer gelijk en werd er 6 maal verloren. Met 15 punten, en de doelcijfers 51-42, eindigde De Ooievaars op een zesde positie van de ranglijst.
<
Seizoen 1934-1935
>
<
Seizoen 1935-1936
>
<
Seizoen 1936-1937
>
In seizoen 1936-1937 kwam het eerste elftal van De Ooievaars uit in de 4e Klasse C van de KNVB en ontmoette daarin; De Jagers, DSO, Kranenburg, LDWS, OB, Oranje Blauw, Te Werve, VCST en Zwart Blauw.
<
Seizoen 1937-1938
>
De zondag 4e Klasse C was voor het seizoen 1937-1938 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, De Jagers, De Ooievaars, DSO, LFC, Maasstraat, SOA, Te Werve, VVD en WIK.
<
Seizoen 1938-1939
>
In de anale van de club staat het jaar 1939 met goud beschreven. In dat jaar werd het kampioenschap 4e klasse KNVB behaald en de promotie naar de 3e klasse afgedwongen, toen de op twee na hoogste klasse in de KNVB. Door de oorlogsomstandigheden kon de Ooievaars slechts één seizoen (1940-1941) in die klasse uitkomen met als tegenstanders o.a. TONEGIDO, Blauw Zwart , Laakkwartier en RVC. In de zomer van 1941 werd De Ooievaars wegens een verordening van de Duitse bezetter opgeheven.
>
Seizoen 1939-1940
In het seizoen 1939-1940 veranderde het dagelijks leven ingrijpend. De internationale verhoudingen wijzigden zich zodanig dat een algemene mobilisatie werd afgekondigd, waardoor ook een aantal Ooievaars-leden hun militaire verplichtingen moesten gaan vervullen. De Tweede Wereldoorlog was dan ook de oorzaak van dat sportieve activiteiten vrijwel niet meer mogelijk waren. Wel werd er op allerlei manieren geprobeerd de bal aan het rollen te houden. De normale competitie werd zodoende stil gelegd, een noodcompetitie kwam ervoor in de plaats.
>
Seizoen 1940-1941
In verband met de Tweede Wereldoorlog had het voetballen om begrijpelijke redenen niet de hoogste prioriteit. Toch ging het voetbalwereldje, na de capitulatie van Nederland, gewoon weer verder. In juli 1940 werden door de Duitsers alle bestaande voetbalbonden in Nederland samengevoegd tot één grote bond, de N.V.B. (de K. kwam er pas veel later in voor).
>
Seizoen 1941-1942
Voor aanvang van het seizoen 1941-1942 werd het eerste elftal van De Ooievaars nog ingedeeld in de 3e Klasse van de NVB met daarin als tegenstanders: Cromvliet, GDA, Olympia, ONA, De Postduiven, RVC, Scheveningen en Terlaak.
Echter gevoetbald zou er door Hvv De Ooievaars niet meer gebeuren! Vanaf 19 september 1941 moesten namelijk alle Joden vanaf 6 jaar oud in het gehele Duitse Rijk (dus ook in Nederland) de “Jodenster” dragen, op grond van de Polizeiverordnung über die Kennzeichnung der Juden. Dit teken bestond uit een zwart getekende Davidster uit gele stof ter grootte van een handpalm met de tekst (in de landstaal) in zwarte letters ‘Jood’. De ster diende om Joden te identificeren, evenals het stempel met de letter J in hun persoonsbewijs. De Jodenster moest zichtbaar en vast opgenaaid op de linkerkant ter borsthoogte van het kledingstuk gedragen worden. Door het dragen van de Jodenster wist de bezetter precies wie zij vanaf de zomer van 1942 naar de concentratie- en vernietigingskampen moest afvoeren. Omdat Hvv De Ooievaars specifiek een club was die uit Joodse leden bestond werd op last van de Duitste bezetter de Haagse voetbalclub in september 1941 opgeheven.
1940-1945 “De Ooievaars” uitgemoord!
Toen de Tweede Wereld Oorlog in 1940 in Nederland uitbrak beschikte de van opgewekt clubleven bruisende specifiek Joodse voetbalvereniging “De Ooievaars” over negen elftallen. De club begon de oorlog met 150 leden maar op de eerste vergadering na de oorlog kwamen er slechts vier mensen opdagen. De rest leefde niet meer.
De gedenksteen die later, na het opheffen van de v.v. De Ooievaars, lange tijd in de HSV-kantine in Kijkduin hing en momenteel in het privémuseum van Rob Pronk.
Seizoen 1945-1946
Toen de oorlog in 1945 was afgelopen waren er nog maar vier leden over, de rest was door de Duitsers vermoord. Hans Kattenburg en Joop Wurms waren twee van de vier leden die de oorlog hadden overleefd. Toen de oorlog dus was afgelopen putten de enkele overgebleven leden moed om De Ooievaars te heroprichten. Er werd besloten om bij deze heroprichting in 1945 om als gemengde vereniging verder te gaan, maar de club zou nooit haar Joodse karakter verliezen.
De club kreeg bij deze heroprichting veel hulp van de gemeente Den Haag. De Haagse Stichting voor Lichamelijke Opvoeding zorgde er onmiddellijk voor dat De Ooievaars weer een veld tot haar beschikking kreeg en ook de clubs ADO, Scheveningen, RVC en Laakkwartier boden de helpende hand. Maar de Ooievaars hadden nog steeds geen shirts! Langzamerhand waren er weer elf spelers maar voetbal diende men wel in gelijke shirts te spelen. Eén van de spelers kreeg ineens een “brainwave”. Hij werkte toendertijd bij het Beheersinstituut en daar lagen o.a. de spullen van de N.S.B. die in beslag waren genomen. Onder deze spelen waren de beruchte zwarte hemden van de beruchte W.A.Kort. Twee seizoenen lang dus hebben de Joodse jongens in deze N.S.B. shirtjes gevoetbald.
Seizoen 1946-1947
>
<
Seizoen 1947-1948
>
<
Seizoen 1948-1949
>
<
Seizoen 1949-1950
>
<
Het bleef toch tobben en worstelen met De Ooievaars en als in 1952 de club door twee degradaties in de 2e Klasse van de afdeling HVB belandt valt het woord “fusie”. Maar de kern van de vereniging vond dit te gortig en besloot toch als zelfstandige vereniging verder te gaan wat na later zou blijken met spectaculaire resultaten. Een man als Jurrie van Aken brengt vele nieuwe leden aan en als een soort sneeuwbaleffect steeg het aantal elftallen bij De Ooievaars enorm. Via een grote verloting kreeg de club ook steeds meer bekendheid bij de jeugd. De serie wedstrijden (de kurk waarop de club financieel voor de oorlog op dreef) werd in ere hersteld onder de naam “In Memoriam Harry de Hartog beker” en in no-time werden deze wedstrijden tot de dag van vandaag weer enorm populair.
Ooievaars 1 seizoen 1956/57 Staand v.l.n.r. J. Houwaard, J. Blik, N. Thoen, M. Zoutenbier, W. Endlich en P. Vreeswijk. Zittend J. Hoogwaarts, H. Buker, Aad Vijn, R. Oltman en Th. van Lingen.
Het 50 jarige bestaan van Hvv de Ooievaars
In 1961 vierde Hvv de Ooievaars haar 50 jarige bestaan. Deze mijlpaal werd vooraf gegaan aan een druk bezochte receptie in de grote zaal van café restaurant “Drievliet” in Rijswijk. Deze grote zaal bleek nauwelijks toereikend voor de grote stroom van Bonds en verenigingsvertegenwoordigers die kwamen opdagen om te getuigen van hun sympathie voor de jubilerende club. 
Voorzitter Jeroen Dankelman (2e van links) van de HVB overhandigt de jubileumvlag bij het 50-jarig bestaan. Rechts voorzitter Poons.
De rij van sprekers werd geopend door mr. A.J. Dankelman, voorzitter van de afdeling ‘s-Gravenhage van de KNVB, die zijn grote waardering uitsprak voor het vele werk dat het bestuur van deze specifieke Joodse vereniging had verzet om de club na de rampspoedige oorlogsjaren weer tot leven te roepen en overhandigde voorzitter L.Poons van de Ooievaars met zeer veel trots de “Bondsvlag”. Hierna volgde nog velen sprekers en gelukswensen en werden er schitterende kadoo’s in ontvangst genomen. Een zeer bijzonder kadoo ontving de club van voetbalvereniging HBS die voor eenmaal het Houtrustterrein ter beschikking stelde voor een wedstrijd tussen een Oud Haagselftal en Oud Internationals ten bate voor de Ooievaars.
De officiële 50 jarige jubileum feestavond was op zaterdag 13 mei 1961 in een uitverkocht Amicitia Theater aan het Westeinde te Den Haag. Tal van bekende radio en televisie artiesten waaronder; Peter Piekos, Willy Alberti, Corry Brokken, de Jacksons en Toby Rix verzorgden een uitstekend programma waarvan de grote Ooievaarsfamilie met volle teugen van genoot. Voorzitter L. Poons had de prettige taak om tijdens deze jubileumavond twee kampioenselftallen (de Ooievaars 2 en 7)te huldigen en mede oprichter M.Huisman tot Ere-lid te benoemen.
Seizoen 1960-1961
>
Op zaterdag 20 mei 1961 werd de ere-wedstrijd ter gelegenheid van het 50 jarige bestaan van de Ooievaars tussen Oud Den Haag en Oud Internationals op Houtrust gespeeld. Voor duizenden toeschouwers wist Oud Den Haag deze wedstrijd met 6-2 te winnen. De opstelling van Oud Den Haag in deze wedstrijd was; In het doel W.Landman (SHS), linksachter Joop Walhain (HBS), rechtsachter M.Weker (ADO), linkshalf Schwenke (HBS), spil A.de Jong (ADO), rechtshalf B.Stam (VUC), linksbuiten Bertus de Harder (VUC), linksbinnen K.de Harder (VUC), middenvoor P.Langelaan (HBS), rechtsbinnen D.Westhoven (ADO), rechtsbuiten Theo Timmermans (ADO). Reserves; F.van der Nolk van Gogh (VIOS), H.Kattenburg (VCS), G.van der Beukel (ADO) en H.van der Naaten (VIOS). Bertus de Harder kwam speciaal voor deze jubileumwedstrijd met zijn auto vanuit Frankrijk rijden en keerde direct na de wedstrijd weer terug naar zijn club in Frankrijk.
Seizoen 1961-1962
In het seizoen 1961-1962 trad het eerste elftal van De Ooievaars, in de zondag 2e Klasse A van de HVB, het strijdperk in tegen de volgende verenigingen: BTC, Den Hoorn, GONA, Juventas, RCDH, SEP, Triomph, VOGEL en WVS.
De Ooievaars 1 kende een zeer matig seizoen want van de 18 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen, 4 keer gelijk gespeeld en maar liefst 10 keer verloren. Met 12 punten, en een doelsaldo van 33 voor en 46 tegen, eindigde men op de voorlaatste positie van de ranglijst. Hiermee had De Ooievaars 4 punten meer gehaald dan de nummer laatst Triomph.
Seizoen 1962-1963
>
In het seizoen 1962-1963 ging het weer bergopwaarts met de Ooievaars. Vriendschap, saamhorigheid en kracht hadden er weer toe geleid tot een voorbeeldig verenigingsleven en ook de successen kwamen weer terug. Op Bevrijdingsdag 1963 werd het eerste elftal van de Ooievaars kampioen in de 2e Klasse B van de HVB.
>
Ooievaars 1 kampioen 2e Klasse B HVB seizoen 1962-1963 Staand v.l.n.r: W.van Hoof (trainer), C.Verhoef, B.Houwaart, ??, W.Vink, N.Oosterveer, A.Berk, ??, J.Blik (grensrechter) en L.Del Sasso sr. (leider) Zittend v.l.n.r: J.Buker, J.Botter, L.Martina, Gottevel, ??, L,Del Sasso jr, W.Bakx en Mister “De Ooievaars” L.Poons.
De voetballers van de Ooievaars hadden in dit seizoen niet alleen goed gevoetbald, ook hadden ze veel gemetseld, geschilderd en getimmerd en zo bespaarde de club meer dan 10.000 gulden bij de bouw van de nieuwe kantine in het Zuiderpark. De eerste paal van het fraaie nieuwe clubgebouw was geslagen door de toen 81-jarige A.Kanis, de enige overlevende en één van de oprichters van de club. Op zaterdag 21 mei 1963 werd het nieuwe clubgebouw die een bestuurskamer, een kantine met buffet, twee kleedlokalen, een wasgelegenheid en een toilet bevatte officieel geopend. Een nieuwe bloeiperiode voor de Ooievaars brak aan. In het Zuiderpark, pal achter het ADO stadion beleefde de club haar hoogtijdagen. Als de Ooievaars en ADO tegelijk thuis speelden. begonnen ADO altijd een half uur eerder dan de Ooievaars dus als het bij ADO rust was kwamen de mensen bijna allemaal naar de wedstrijd van de Ooievaars kijken en zo stonden er opeens honderden mensen meer langs de kant. Nee, ik verzin het niet, Kijk deze foto toont ter bevestiging een fraaie zwart witte plaat waarop de buitenkant van het ADO stadion is te zien en langs de zijlijn rijen mannen een wedstrijd staan te bekijken. Het Haagse publiek had altijd een zwak voor De Ooievaars.
Seizoen 1964-1965
>
De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1964-1965 uit de volgende clubs samengesteld: ASC, Duindorp SV, Graaf Willem II VAC, GSC, De Ooievaars, Oranje Groen, RKDEO, RKWIK, Te Werve, TONEGIDO en sv Wassenaar.
Promovendus De Ooievaars hadden het zwaar in de KNVB Klasse. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 40-45, eindigde men op de achtste positie van de ranglijst van de 4e Klasse C.
<
Seizoen 1965-1966
>
In het seizoen 1965-1966 kwam het eerste elftal van De Ooievaars uit in de zondag 4e Klasse B van de KNVB, met daarin als tegenstanders: Archipel, DONK, ‘s-Gravenzande, LDWS, Oliveo, Paraat, De Postduiven, RKDEO, Spoorwijk en sv Wassenaar. Een leuke poule dus met een aantal aantrekkelijke clubs uit de Haagse regio.
RKDEO was dit seizoen met 35 punten uit 20 wedstrijden oppermachtig en werd uiteindelijk dan ook met een straatlengte voorsprong kampioen. De mannen van De Ooievaars kende een matig seizoen want van 20 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 44-47, eindigde men op de achtste positie van de ranglijst van de 4e Klasse B. Dit was nog voor Oliveo (15 punten), ‘s-Gravenzande (11 punten) en LDWS (8 punten).
<
Seizoen 1966-1967
>
De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, DONK, GDA, Gouderak, De Ooievaars, PDK, Postalia, Spoorwijk, Texas en Waddinxveen.
Qua resultaat werd het een moeilijk seizoen voor het vlaggenschip van De Ooievaars. Van de 20 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en maar liefst 11 keer verloren. Met 14 punten, en de doelcijfers 24-41, eindigde De Ooievaars dan ook op de achtste positie van de ranglijst.
<
Seizoen 1967-1968
>
De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1967-1968 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Boskoop, DSO, De Ooievaars, Quick Steps, Spoorwijk, TONEGIDO, VTL, Waddinxveen, Westerkwartier en Woerden.
Het eerste elftal van De Ooievaars kende ditmaal een moeizaam seizoen in de 4e Klasse want van de 20 competitiewedstrijden wist men er slechts 5 in winst om te zetten, speelde 3x gelijk en werd er maar liefst 12x verloren. Met 13 punten, en de doelcijfers 32-52, eindigde De Ooievaars dan ook op een elfde en laatste positie van de ranglijst. Ook de v.v. Boskoop behaalde dit seizoen 13 punten en zodoende volgde er nog een beslissingswedstrijd voor degradatie.
De beslissingswedstrijd tussen De Ooievaars en v.v. Boskoop, met als inzet het behoud van het 4e Klasseschap KNVB, werd op zondag 12 mei 1968 gespeeld op het veld van de v.v. Rouwkoop in Voorschoten. Juist in deze belangrijke wedstrijd werd de Hvv De Ooievaars door pech achtervolgt. Weliswaar kwam De Ooievaars in de eerste helft nog wel op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Eimert Krans maar vlak daarna werden de Haagse vooruitzichten op een goed resultaat aanzienlijk kleiner toen stervoetballer Mick Clavan ongelukkig ten val kwam en hierbij een gebroken arm opliep. Toen vlak daarna ook nog eens doelpuntenmaker Krans met een geblesseerde knie moest uitvallen knakte er iets in het team van De Ooievaars en kreeg tegenstander Boskoop steeds meer zelfvertrouwen. Boskoop wist dan ook gaandeweg de wedstrijd een groot overwicht en dat leverde in een mum van tijd een 2-1 voorsprong op.
Met bewonderenswaardige wilskracht probeerde De Ooievaars er nog een gelijkspel op af te dwingen maar toen de scheidsrechter voor de laatste keer floot was voor de Haagse ploeg de degradatie uit de 4e Klasse een feit. In het volgende seizoen moest De Ooievaars dus weer in de Haagse afdeling (HVB) uitkomen.
<
Seizoen 1968-1969
>
De zondag Hoofdklasse HVB was in het seizoen 1968-1969 als volgt samengesteld: BTC, sv Den Hoorn, Duindorp SV, Full Speed, GDS, GSC, Juventas, de Ooievaars, Oranje Blauw, Postalia, VDS en VVP.
Het werd een uitstekend seizoen voor de mannen van De Ooievaars 1 waarin men in een nek-aan-nek-race met VVP om het kampioenschap streed. Helaas trok VVP met 32 punten aan het langste eind en werd kampioen. Echter niet getreurd want ook de nummer twee van de eindranglijst (De Ooievaars dus) zou promoveren naar de 4e Klasse van de KNVB.
Dit gebeurde overigens in de allerlaatste competitiewedstrijd bij kampioen VVP. Ruim 2.000 toeschouwers waren in het Zuiderpark tijdens de wedstrijd VVP – De Ooievaars getuige van een aantrekkelijke wedstrijd. Kampioen VVP kwam na een kwartier voetballen op een 1-0 voorsprong maar nog voor de rust zette De Jel De Ooievaars op 1-1. In de tweede helft werd De Ooievaars geleidelijk sterker en zo raakte bijvoorbeeld Melbi Raboen maar liefst drie keer het “houtwerk”. Uiteindelijk scoorde kort achter elkaar Jan Koegler de 1-2 en wederom De Jel de 1-3 en zodoende promoveerde ook De Ooievaars naar de zondag 4e Klasse KNVB.
Het succes van De Ooievaars werd bereikt met de volgende spelers; Klaas Krul (keeper), F. van Olphen, P. Firma, H. Gordeau, H. Janssen, Leo Koegler, Jan Koegler, B. de Jel, E. Krans, Mick Clavan, Melbi Raboen, P. Krens en Aad Buitendijk (keeper).
Feestelijke rondrit met muziek na de promotie naar de 4e klasse KNVB op 11 mei 1969. Op en in het rijtuig Klaas Krul, Aad Buitendijk, Henk Gordeau, Peter Krens, Melby Raboen, Jan Koegler, Leo Koegler, George Hevel, Ben de Jel, Rene de Jel, Chris van Velzen, Barend Houwaard en de bestuursleden Joop Blik en Bram Poons.
Van de 22 competitiewedstrijden wist De Ooievaars er 14 te winnen, 3 gelijk te spelen en 5 te verliezen. Met 31 punten, en een doelgemiddelde van 53 voor en 28 tegen, eindigde men zoals gezegd op de tweede positie van de ranglijst.
Seizoen 1969-1970
>
Na de promotie naar de KNVB klassen werd De Ooievaars dit seizoen ingedeeld in de zondag 4e Klasse A en ontmoette daarin; Concordia, DoCoS, DOSR, Floreant, Foreholte, Quick Steps, Rijpwetering, SJZ, VTL en Warmunda.
De Ooievaars debuteerde in dit seizoen prima in de vierde klasse KNVB want van de 20 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 9 verloren. Met 18 punten en een doelsaldo van 27 voor en 36 tegen eindigde men in de middenmoot op een zevende positie.
Ooievaars 1, omstreeks 1969, Staande v.l.n.r: Jan Westing (leider),Daan Schrijvers, Henk Gordeau, Nico Krul, Peter Krens, Pim Firma, Frits van Olphen, Hans Jansen en Benno Blik (grensrechter). Zittend v.l.n.r; Jan Koegler, Melby Raboen, Mick Clavan, Ben de Jel en Leo Koegler.
Seizoen 1970-1971
In het 60ste levensjaar van Hvv De Ooievaars was het bestuur van de Haagse voetbalclub als volgt samengesteld; De Wolf (voorzitter), Blik (secretaris), De Haan (penningmeester) en de commissarissen Van Daalen, Haring en Poons.
De poule-indeling competitie van de zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1970-1971 als volgt: ASC, Concordia (Delft), Concordia (H), Foreholte, GONA, De Ooievaars, Quick Steps, SJZ, Van Nispen, VVSB en Warmunda.
Het werd een moeizaam seizoen voor De Ooievaars waarin met ternauwernood degradatie naar de HVB kon ontlopen. Van de 20 competitiewedstrijden wist men er 8 te winnen, 2 gelijk te spelen en werd er 10 keer verloren. Met 18 punten en een doelsaldo van 36 voor en 34 tegen eindigde de formatie van trainer Wim Taffijn op de negende positie van de ranglijst. Dat was nog net voor Warmunda en GONA, die beide 17 punten behaalden.
Ooievaars 1 begin zeventiger jaren Staand rechts voorzitter Harry de Wolf, 2e v.r. Pim Firma Staand links Wim Taffijn, 4e v.l. Klaas Krul, 5e v.l. Peter Krens. Zittend 2e v.l. Jan Koegler, 3e v.l. Peter Boesenken, 4e v.l. Freddy Wurms 5e v.l. nog een Koegler.
Op 1 mei 1971 was het precies 60 jaar geleden dat de Hvv De Ooievaars werd opgericht en dat moest uiteraard gevierd worden. Op donderdag 6 mei 1971 vond er aan de Van Hogenhoucklaan een erewedstrijd plaats tussen HVV 1 en De Ooievaars 1. Dat men tegen HVV optrad was natuurlijk geen toevalligheid want er bestonden vele historische banden tussen beide clubs. Zo kreeg het straatarme De Ooievaars vlak na de Tweede Wereldoorlog hulp van HVV toen men geen enkele voetbal meer bezat.
Op dinsdag 18 mei volgde er in het eigen clubhuis in het Zuiderpark een reünie voor oud-leden en genodigden. Op 20 mei volgde er een jeugdtoernooi om de Jolly Polak Cup en op 22 mei kwam de jeugd nogmaals aan de beurt met een feest in de Houtrustrotonde.
Op zaterdag 29 mei 1971 vond het hoogtepunt van alle festiviteiten plaats met een receptie in Het Kurhaus te Scheveningen, een diner voor de kaderleden en aansluitend een grote feestavond.
Seizoen 1971-1972
Het 60-jarige Hvv De Ooievaars bloeide, met ruim 400 leden en maar liefst 17 jeugdelftallen, als nooit te voren. Zonder anderen te kort te doen hadden de bestuursleden H. de Wolf, J. Blik, J. de Haan en de heren C. Haring, H. van Dalen, B.S. Polak en A. Poons met hun onbaatzuchtige wilskracht voor gezorgd.
Het vlaggenschip van De Ooievaars werd in het seizoen 1971-1972 ingedeeld in de 4e Klasse D van de KNVB van het zondagvoetbal en ontmoette daarin; Aeolus, Cromvliet, sv Den Hoorn, DSO, Excelsior’20, GDS, Schiedam, SMV, TONEGIDO, VFC en Wippolder.
>
. 
Programmaboekje voor het feest t.g.v. het 60-jarig jubileum in 1971 De Ooievaars speelt hierna tot 1973 in de vierde klasse, promoveert in 1974 opnieuw om in 1976 weer naar de HVB te degraderen.
Seizoen 1972-1973
>
De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, sv den Hoorn, GDA, De Ooievaars, RKSVM, Schiebroek, Stolwijk, VFC, VIOS, Vredenburch, VVP en Westerkwartier.
<
Seizoen 1973-1974
>
De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1973-1974 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, Duindorp SV, De Flamingo’s, GONA, Hoek van Holland, Juventas, Oliveo, De Ooievaars, Oranje Blauw, Postalia, Steeds Voorwaarts, VDS, sv Voorburg en Wit Blauw.
In dit seizoen zouden de nummers 1 t/m 5 van de eindranglijst van de Hoofdklasse rechtstreeks promoveren naar de KNVB. Een geweldige kans dus voor het vlaggenschip van De Ooievaars om na één seizoen weer terug te keren op KNVB-niveau. Het was tijdens de competitie spannend maar uiteindelijk wist men als vierde op te ranglijst te eindigen en promoveerde hiermee rechtstreeks terug naar de zondag 4e Klasse KNVB.
Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden werden er 13 gewonnen, speelde men 7 keer gelijk en werd er 6 maal verloren. Met 33 punten, en de doelcijfers 44-24, eindigde De Ooievaars 1 achter kampioen Steeds Voorwaarts (39 punten), Hoek van Holland (35) en Postalia (34).
<
Seizoen 1974-1975
>
<
Seizoen 1975-1976
>
<
Seizoen 1976-1977
>
De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DWO, De Flamingo’s, GDA, GSC, HDV, Oliveo, De Ooievaars, OSC, Quick Steps, De Valkeniers, WIK en Wippolder.
In de gehele eerste competitiehelft wist het eerste elftal van De Ooievaars geen punt binnen te halen dus dat betekende dat de Haagse club met 0 punten uit 13 wedstrijden troosteloos onderaan de ranglijst de winterstop in ging. Meteen na de winterstop, op zondag 30 januari 1977, wist de formatie van trainer Ruud Berkhuijssen pas haar eerste punt te behalen door 2-2 gelijk te spelen tegen OSC. Het was dan ook niet zo verwonderlijk dat voor De Ooievaars op zondag 3 april 1977 definitief het doek viel in de Hoofdklasse toen De Ooievaars alweer haar zeventiende nederlaag (tegen Wippolder 4-0) leed. Na vorig seizoen al te zijn gedegradeerd uit de KNVB, daalde men nu dus af naar de 1e Klasse van de HVB. Uit de 24 competitiewedstrijden behaalde De Ooievaars slechts 2 punten.
Seizoen 1977-1978
Bij aanvang van het seizoen 1977-1978 werd het nieuwe complex (ingang Guntersteinweg te Den Haag of aan de Vredenburchweg te Rijswijk) van De Ooievaars in gebruik genomen. Het terrein lag dus omklemd tussen de gemeentes Rijswijk en Den Haag vandaar dat er twee wethouders (Vink en Hillenaar) een fles champagne tegen de gevel van het nieuwe clubhuis mochten gooien.
Op de Algemene ledenvergadering van maandag 14 november 1977 kwam er een heel nieuw bestuur tot stand bij De Ooievaars. Lijon Poons werd wederom tot voorzitter gekozen omdat de huidige voorzitter Van der Spiegel zijn taken wegens ziekte niet meer kon vervullen. Secretaris werd D. Peks, Erik Ris penningmeester, H. Breevoort 2e secretaris en Pim Veerma commissie-lid.
De zondag 1e Klasse van de HVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, CWP, DVC, Dynamo’67, GDCPH, Groen Wit’58, Maasstraat, Marathon, de Ooievaars, Quintus, SEP, SVDHB, Te Werve en Wit Blauw.
De Ooievaars 1 seizoen 1977-1978 op het terrein aan de Guntersteinweg. Staand v.l.n.r; Dick Pex (leider), verzorger Willem, Wim de Koning, Hans Oosterveer, Ratje Ratschasing, Chris Geerlings, Wim Mulder en Willem Bandel. Zittend van links naar rechts: Henk Groos, Peter Klaring, Joop Remmerswaal, Martin Toet, Henny de Koning, Pierre Toet en John Kreunen. Niet op de foto trainer Mick Clavan .
>
Seizoen 1978-1979
>
In het seizoen 1978-1979 was de zondag 2e Klasse A van de HVB uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, Azzurri, CWP, DUNO, sv International, sv De Jagers, De Ooievaars, De Ster, SVH, VOGEL en Vliethage.
<
Seizoen 1979-1980
>
De zondag 2e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: BWS, CWP, GDCPH, sv De Jagers, Juventas, De Ooievaars, SVH, SVS’70, TAMUVONA, Wit Blauw RK en FC Zoetermeer.
In de 20 competitiewedstrijden wist De Ooievaars 26 punten te behalen en eindigde hiermee op een keurige vierde plaats van de 2e Klasse A van de HVB. Hiermee eindigde De Ooievaars achter kampioen TAMUVONA (34 punten), Wit Blauw RK (30) en Juventas (27).
<
Seizoen 1980-1981
>
De zondag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1980-1981 uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, CWP, Dynamo’67, GDCPH, sv International, De Ooievaars, SVH, SVS’70, Taurus, Toofan en VOGEL.
<
Seizoen 1981-1982
> De 2e Klasse A van de HVB-zondag was voor het seizoen 1981-1982 uit de volgende clubs samengesteld: De Adelaars, GDCPH, Groen Wit’58, De Jagers, LYRA, NIVO, De OOievaars, Toofan, Triomph, Vliethaghe en WVS. < In 1986 houdt het verhaal van De Ooievaars op. Een schreeuwend gebrek aan kader en een terugloop van het aantal leden maakt dat de club niet meer levensvatbaar is. Poons meent zelf dat de verhuizing in 1977 naar de Guntersteinweg de uiteindelijke doodsteek is geweest. “Ik was toen al naar Laakkwartier overgestapt omdat mijn zoon daar toen speelde. Toch is de club nooit helemaal uit het Haagse voetbal verdwenen. Nog ieder jaar is Poons mede-organisator van de Harry de Hartog serie. Met een minuut stilte wordt op de eerste avond altijd stilgestaan bij de clubleden die het leven lieten in de tweede wereldoorlog.
Seizoen 1982-1983
>
De elf clubs in de zondag 2e Klasse A van de HVB waren in seizoen 1982-1983; De Adelaars, Dynamo’67, GDCPH, De Ooievaars, Robin Hood, SVDHB, SVH, SVS’70, Taurus, Toofan en Triomph.
De Ooievaars presteerde dit seizoen uitstekend maar de formatie van de nieuwe trainer Ron van der Mark had alleen de pech dat SVDHB in deze competitie oppermachtig was. SVDHB werd dan ook met 32 punten kampioen van de 2e Klasse A. Omdat de allerlaatste competitieronde “om des keizers baard” ging werd deze niet meer gespeeld dus dat betekende dat alle club uiteindelijk maar 19 competitiewedstrijden hadden afgewerkt. Van die 19 wedstrijden wist De Ooievaars er 10 te winnen, 6 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Met 26 punten en een doelsaldo van 44 voor en 34 tegen eindigde men op een prima tweede positie van de ranglijst.
Seizoen 1983-1984
>
De zondag 2e Klasse B van de HVB was in het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: Adelaars, Dynamo’67, HDV, International, De Jagers, De Ooievaars, Robin Hood, De Ster, Toofan, VOGEL en WVS.
<
Op 9 mei 1984 werd het eerste elftal van De Ooievaars de verrassende winnaar van de Harry de Hartog-beker. De Ooievaars was uiteraard zelf de organisator van het jaarlijks terugkerende toernooi. In een aantrekkelijke finale werd VCS aan de Guntersteinweg met 2-1 verslagen. Peter Krens opende voor de HVB-klasser en in de tweede helft scoorde VCS de gelijkmaker via Richard van der Vaart. Aanvoerder Flip Verhulst besliste vlak voor tijd de wedstrijd in het voordeel van De Ooievaars.
Seizoen 1984-1985
>
De zondag 2e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1984-1985 uit de volgende clubs samengesteld: BWS, GDCPH, sv De Jagers, De Ooievaars, Postalia, REMO, De Ster, Taurus, Te Werve, Vliethage en WVS.
Peter Krens was dit seizoen de pro-deo trainer bij De Ooievaars. Krens, die vorig seizoen nog gewoon speler was van het eerste elftal van De Ooievaars, wist van zijn team in een mum van tijd een eenheid te maken. Bij aanvang van de competitie wist De Ooievaars met maar liefst 10-2 te winnen van BWS. Flip van Hulst maakte in deze wedstrijd vijf doelpunten.
>
De herinneringen zijn Poons dierbaar. “De Ooievaars was een echte volksclub. Ja, vergelijkbaar met Laakkwartier en ODB”, zegt hij. Na degradatie in 1968 naar de HVB promoveert de club in 1969 opnieuw naar de vierde klasse. Mick Clavan was toen trainer-speler. Hij was al aardig op leeftijd toen hij bij ons kwam voetballen, maar was een geweldenaar. In het doel stond Klaas Krul en Melbi Raboen was toen het jeugdig talent. Een echte pingeldoos. Toen zag ik zeker nog geen trainer in hem. Jan en Pop Koegler waren uitstekende voetballers en gangmakers. De humor en de verbondenheid met elkaar was uniek.
“DE OOIEVAARS” LEEFDE VOORT IN HARRY DE HARTOGTOERNOOI
Harry de Hartog was doelman van de in 1986 opgeheven voetbalvereniging “De Ooievaars”. In 1919 nam Harry de Hartog al het secretariaat op zich en hanteerde later de voorzittershamer. Er werd in die tijd vaak beweerd: “Harry de Hartog, dat IS De Ooievaars”. Hij liet in de oorlog het leven maar als hommage aan die oer-Ooievaar werd de Harry de Hartogserie ingesteld.
Seriewedstrijden zijn De Ooievaars op het lijf geschreven. Ooit speelde de club aan de Beijersstraat en daar werden zondagen achtereen seriewedstrijden georganiseerd, die zo aansloegen dat de HVB ingreep om andere verenigingen ook de gelegenheid to kunnen bieden toernooien te organiseren. In 1922 bepaalde de HVB dat de seriewedstrijden van De Ooievaars niet langer dan tien weken mochten duren.
Het Harry de Hartogtoernooi vond zijn oorsprong in 1953, op het complex van Laakkwartier, dat vrijwel steeds als lokatie dienst zou doen. Een gezellig terrein, een prima accommodatie. Met de verhuizing van de Ooievaars naar de Guntersteinweg meende men aldaar ook het toernooi te kunnen onderbrengen. Een vergissing want het publiek, dat in drommen naar het Laakkwartierterrein stroomde, bleef weg.
Met het opheffen van De Ooievaars in 1986 ging ook het toernooi ter ziele. Maar dat zat Louis Tokkie niet lekker. Hij kon het niet verkroppen dat de naam De Ooievaars uit de annalen was geschrapt. Daarom riep hij alle oud-leden uit de periode 1945-1952 op voor een reuinie, in 1988. Er kwamen er tachtig maar hij kon hen niet overhalen de serie te doen herleven. Daarvoor had hij een tweede reunie nodig en toen had hij succes. Nadat dus enige jaren geen sprake was geweest van de befaamde Harry de Hartogserie, herleefde deze in 1991. Niet op het Laakkwartierterrein, dat niet beschikbaar was maar bij de vereniging Voorburg. Het jaar daarop was het complex aan de Jan van Beersstraat weer het domein van De Ooievaars. De Ooievaars, maar die bestaan niet meer? Inderdaad, maar op die (tweede) reunie werd de HVV De Oud-Ooievaars opgericht en de Stichting Harry de Hartogserie. Die organiseerde dus ten en met het jaar 2011 één van de beroemste toernooien die de Afdeling Den Haag heeft gekend.
Louis Tokkie overleed op 11 augustus 2007 op 82-jarige leeftijd, enkele uren voor de finale tussen HBS en TONEGIDO.
Winnaars Harry de Hartogbeker
1953 ?
1954 ?
1955 Celeritas
1956 ?
1957 ?
1958 ?
1959 ?
1960 RVC (finale RVC-VCS 5-2)
1961 ?
1962 ?
1963 Oranjeplein (finale ADO-Oranjeplein 3-4)
1964 ?
1965 Hsv ADO
1966 ODB
1967 Laakkwartier
1968 Laakkwartier
1969 VCS (finale ESDO-VCS ……..)
1970 ESDO (finale RAVA-ESDO 2-2 ESDO w.n.s.)
1971 ODB (finale ODB-RAVA 1-1 ODB w.n.s.)
1972 RAVA
1973 RAVA
1974 ?
1975 Scheveningen (zon.) (finale Scheveningen-Rijswijk 1-0)
1976 Celeritas (finale De Postduiven-Celeritas 0-1)
1977 Zuiderpark Elftal
1978 Zuiderpark Elftal
1979 ?
1980 Zuiderpark Elftal
1981 HMSH (finale HMSH – Vredenburch (2-0)
1982 Svv Scheveningen (zon)
1983 Svv Scheveningen (zon)
1984 De Ooievaars (finale VCS – De Ooievaars 1-2)
1985 ?
Van 1986 t/m 1990 geen Harry de Hartogwedstrijden gespeeld
1991 VIOS
1992 ADO
1993 sv Voorburg
1994 RVC
1995 FC Den Haag 2
1996 ADO Den Haag 2
1997 VUC
1998 TONEGIDO
1999 ADO Den Haag 2
2000 VIOS (VIOS-TONEGIDO 3-3, VIOS w.n.s.)
2001 Hvv Laakkwartier (Laakkwartier-TONEGIDO 2-1)
2002 TONEGIDO (TONEGIDO/HB-Laakkwartier 8-2)
2003 TONEGIDO (TONEGIDO/HB-JAC 1-1, TONEGIDO w.n.s.)
2004 ADO Den Haag 2 (Jong ADO Den Haag-HBS 7-0)
2005 JAC (TONEGIDO-JAC 2-4)
2006 Quick
2007 TONEGIDO
2008 Haaglandia SW (TONEGIDO-Haaglandia SW 0-2)
2009 VUC (Laakkwartier-VUC 0-2)
2010 Haaglandia SW (Haaglandia SW – VUC 2-0)
2011 Haaglandia SW (Haaglandia – HBS 3-1)
In 2011 werd er definitief een punt achter het toernooi gezet.
Palmares H.v.v. De Ooievaars
Kampioenschappen:
1914-1915 2e klasse A HVB
1922-1923 1e klasse B HVB
1932-1933 1e klasse B HVB
1938-1939 4e klasse B
1962-1963 2e klasse B HVB
1963-1964 1e klasse A HVB
Andere prestatie’s:
1973-1974 Promotie naar de 4e Klasse KNVB
–
Parade der trainers bij Hvv De Ooievaars
1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 W.van Hoof (kampioen 2e Klasse HVB)
1963-1964 W.van Hoof
1964-1965 W.van Hoof
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 ?
1968-1969 Mick Clavan (promotie naar 4e Klasse KNVB)
1969-1970 Mick Clavan
1970-1971 Wim Taffijn
1971-1972 Wim Taffijn
1972-1973 ?
1973-1974 ?
1974-1975 ?
1975-1976 Meijer de Wolf
1976-1977 Ruud Berkhuijssen
1977-1978 Mick Clavan
1978-1979 Pim Firma
1979-1980 Pim Firma
1980-1981 Joop van der Hurk
1981-1982 Joop van der Hurk
1982-1983 Ron van der Mark
1983-1984 Ron van der Mark
1984-1985 Peter Krens
1985-1986 Peter Krens
Parade der voorzitters bij Hvv De Ooievaars:
1911-1916 J.Huisman
1916-1919 M.Boas
1919-1921 D.Naar
???? -???? I.Polak
???? -???? J.Förster
???? -???? S.Hakker
???? -???? B.I.van Creveld
???? -???? M.Boas
???? -???? M.Vieyra
???? -???? Harry de Hartog
???? -???? Dhr.Kanis
1945-1950 Lou Sanders
1950-1957 Joop Cohn
1957-1967 Lyon Poons
1967-1970 Ab Vriethof
1970-1972 Harry de Wolf
1972-1972 Joop Wurms
1972-1977 Sally van Leeuwen
1977-1983 Harry Spiegel
1983-1986 Wim Bandel
Terreinen waar de Hvv De Ooievaars heeft gevoetbald:
Laan van Meerdervoort
Wassenaarseweg
?
?
Zuiderpark 2e gedeelte
Juliana Sportpark te Rijswijk, ingang Guntersteinweg
Erevoorzitters De Ooievaars:
?
?
Ereleden De Ooievaars:
J.Huisman
I. van Rijs
J. Lamport
S. Hakker
S. Fresco
Lijon Poons
?
?
Leden van Verdienste bij De Ooievaars:
?
?
?
Zijn we nog naar op zoek
