VIOS

VIOS (zondagvereniging)

Sportpark Escamp II
Melis Stokelaan 1750
2541 EZ Den Haag
VIOS fuseerde in 2005 met Cromvliet en LENS en ging verder onder de naam Hsv Escamp

Ontstaan en ontwikkeling van VIOS

Een clubje schoolgaande jongens met een bal, die eigendom was van J.den Boer, beoefende vaak het voetbalspel op een veldje aan den Hooge Wei (nu Beijersstraat). Al snel kwam de gedachte om een wedstrijdje te spelen, echter dan moesten er nog wel een paar jongens bij gezocht worden. Dit lukte en zodoende kon op zondag 31 mei 1914 de eerste wedstrijd in de Waldorpstraat plaats vinden en wel  tegen D.E.S.

Omdat het vriendenploegje nog geen naam had, verzon men ter plekke vlak voor deze wedstrijd de naam VIOS (Vooruitgang Is Ons Streven). Na deze wedstrijd werd er afgesproken dat men de volgende dag bij elkaar zou komen om te praten over het oprichten van een voetbalclub. En zo geschiede, op maandagavond 1 juni 1914 werd er een bijeenkomst gehouden bij Manus van Alten, thuis in de Segherstraat 107 te Den Haag. Op deze avond werd officieel de voetbalvereniging VIOS opgericht. Manus van Alten werd de voorzitter, Ron van Schepen secretaris, F. Meerder penningmeester, J.den Boer en J.Comes werden commissaris.

Seizoen 1914-1915

Het was in deze tijd moeilijk om een vast terrein te hebben want wie het eerst komt die het eerst maalt. Op een gegeven moment kwam er weer een nieuwe voetbalvereniging op het veld van den Hoogen Wei, namelijk D.O.S.(het latere R.V.C.). Deze club nam het VIOS terrein in beslag. Via de heer Zunderdorp wist men hier echter wel raad mee. Voor een klein bedrag ging VIOS dit terrein huren van de grondeigenaar en zodoende werd “den Hoogen Wei” (later Beijersstraat te Den Haag) toch van VIOS.

Het allereerste elftal van VIOS was het de volgende spelers samengesteld: Keeper: M. van Alten, Achterhoede: K. Kleijnis en N. de Klein, Middenlinie: J. Gomes, J. Koutrik en F. Needes, Voerhoede: J. den Boer, W. Segaar, R. van Scheepen, M. Kleijnis en N. Winterkamp.
Met dit elftal ging men op de zondag voetballen. De eerste wedstrijden waren allemaal uitwedstrijden, simpelweg omdat VIOS nog geen doelpalen had. De meeste tegenstanders kwamen allemaal uit de omgeving van de Waldorpstraat te Den Haag. Dit waren o.a. de voetbalverenigingen V.D.O, D.E.S, Vitesse en E.D.O.
Na een paar weken gevoetbald te hebben kreeg VIOS ook eindelijk doelpalen, maar nog wel zonder bovenkant, dus spande men een touw. Eindelijk kon VIOS nu ook op “den Hoogen Wei” voetballen en werd de club al snel een bekende vereniging.

Helaas diende weer het volgende probleem zich aan want er kwam op “de Hooge Wei” weer een nieuwe vereniging voetballen onder de naam D.O.S. (wat later R.V.C. zou gaan heten), en die namen het VIOS terrein in beslag. Hier wist het bestuur wel raad mee want de heer Zunderdorp zorgde ervoor dat VIOS de “Hooge Wei” voor een klein bedrag kon huren.
Het team van VIOS speelde in haar eerste seizoen alleen maar serie- (vriendschappelijke-)wedstrijden. het leden-aantal bij VIOS groeide hard waardoor er al snel een tweede elftal kon worden opgesteld. 

Seizoen 1915-1916

Toen VIOS eindelijk een eigen speelveld had en successen ging behalen, stak ook de jaloezie haar kop om de hoek en zo werd VIOS de eerste vereniging in Nederland waar de doelpalen van werden doorgezaagd. Zodoende zat VIOS wederom zonder doelpalen. Gelukkig wist men de heer Hoogendoorn, die de eerste doelpalen had geregeld, weer zo gek te krijgen om weer nieuwe doelpalen te schenken. Ditmaal werden de doelpalen na de wedstrijd opgeborgen op het speelterrein waar de voetbalvereniging De Ooievaars speelden.

Toch bleef VIOS niet lang op “den Hoogen Wei” voetballen want al snel vertrok men naar een veld onder aan de duinen ter hoogte van het Savornin Lohmanplein.

Er kwam een volgende kink in de kabel want de zomer kwam in het het land en de een na de andere voetballer bedankte en zodoende bleven er maar weinig leden over. Er werd een nieuwe vergadering uitgeschreven waarin o.a. een nieuw bestuur werd gekozen. Ook werd er besloten dat de club zo snel mogelijk zich zou gaan inschrijven in de Haagse Voetbal Bond.

Seizoen 1916-1917

Het bestuur van VIOS was aan het begin van seizoen 1916-1917 als volgt samengesteld; N.H. Kleyn (voorzitter), H. van Scheepen (secretaris), F. Meeder (penningmeester) en de heren M. van Alten, J. den Boer, W. Brok, W. Strik en Marcelis als commissarissen.

In september 1916 werd VIOS dus lid van de H(aagsche) V(oetbal) B(ond) en werd er met twee elftallen ingeschreven voor de competitie.

Het eerste elftal van VIOS bestond uit: J. van Baarle, N.H. de Kleijn, B. Vermeulen, J. van der Linde, J. Gomes, J. den Boer, H. van Scheepen, B. Martens, M. van Alten, O.C. van Soldt en A. Lens.
In de eerste competitiewedstrijd werd er met 4-0 verloren van Celeritas 2. De overige wedstrijden werden bijna allemaal gewonnen maar toch werd Celeritas 2 kampioen. VIOS 1 eindigde op de tweede positie.

VIOS 2 was uit de volgende personen samengesteld: W. Brok, A. de Weert, C. Winterkamp, J. van Koutrik, B. Strik, P. van der Meer, H. Dekker, J. Zoutenbier, W. van Dort, W. Strik en F. Meeder. Het tweede elftal eindigde uiteindelijk als vierde van de ranglijst.
In de strijd om de Deen-beker (later HVB-beker) bracht VIOS 1 het tot de demi-finale en verloor van Graaf Willem II met 4-2.

Seizoen 1917-1918

Het bestuur van VIOS had besloten dat als leden gedurende de zomertijd bedankten zonder gegronde reden, van het lidmaatschap voor het eerst volgende seizoen, uit te sluiten. De terreinknecht van Quick ontving 1 gulden voor het goede werk aan het VIOS-terrein en 1,50 gulden voor het opbergen en bewaren van de doelpalen gedurende een half jaar.

Voor het seizoen 1917-1918 schreef  VIOS zelfs een derde elftal in, echter van de heer Moonen (secretaris van de HVB) kreeg men het bericht dat aangezien VIOS niet de gehele dag de beschikking had over het veld dat hierdoor het derde elftal niet in bondsverband kon worden opgenomen.

Nadat de voetbalvereniging Vitesse in Den Haag ontbonden werd kwamen er van die club enkele zeer goede voetballers bij VIOS voetballen. Het eerste elftal van VIOS werd in het seizoen 1917-1918 dan ook ongeslagen kampioen van de 3e Klasse A. Van de 10 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen en 1 gelijk gespeeld en het doelsaldo was 45 voor en slechts 5 tegen.

Ook het tweede elftal van VIOS werd dit seizoen kampioen en wel van de 3e Klasse D. Van de slechts 6 gespeelde competitiewedstrijden wist men er 4 te winnen, 1 gelijk te spelen en werd er 1 keer verloren. Het doelsaldo van VIOS 2 was 21 voor en 5 tegen.
Vervolgens werd VIOS 1, in een extra competitie met de andere kampioenen uit de 3e Klassen (VVC 1, VCS 4, VIOS 2 en Victoria 1), ook ongeslagen kampioen en promoveerde hierdoor naar de 2e Klasse HVB.

Seizoen 1918-1919

Wegens de mobilisatie waren aan het begin van het seizoen veel spelers in militaire dienst, waardoor regelmatig de teams van VIOS onvolledig moesten aantreden. Hierdoor waren de resultaten van het eerste- en tweede-elftal nihil. Het eerste elftal van VIOS eindigde op de vierde positie en VIOS 2 als zesde.

Aan het einde van het seizoen waren de elftallen weer compleet en behaalde VIOS een record aantal prijzen. Zo behaalde VIOS 1 de 4e prijs in de H.V.B.-jubileumwedstrijden nadat er enkele 1e Klasse HVB-elftallen waren verslagen en won men de eerste prijs bij Geel Zwart te Schiedam en werd men tweede op een toernooi bij DHL te Delft. Het tweede elftal van VIOS werd eerste op een toernooi bij De Ooievaars en pakte een tweede prijs bij Rijswijk.

Seizoen 1919-1920

Veel jonge voetballers werden in dit seizoen lid van VIOS en hiermee kwam het ledenaantal op 65 uit. In het seizoen 1919-1920 werd er bij VIOS voor het eerst een jeugdafdeling gevormd. De heer Bach deed zijn uiterste best om de jongelui de liefde voor de voetbalsport over te brengen.

Door toetreden van een aantal zeer goede voetballers, zoals G. Tap, W. Tap, B. Strang en J. Romijn kreeg VIOS een ijzersterk elftal en werd de competitie dan ook met veel vertrouwen tegemoet gezien. Dit optimisme werd ook bevestigd want het eerste elftal werd ook (weer) kampioen, ditmaal van de 2e klasse A van de Haagse Voetbal Bond. Door ook de beslissingswedstrijd met 2-1 te winnen van het sterke RVC 2, promoveerde VIOS hiermee naar de 1e Klasse.

Ook in de HVB-beker deed VIOS het uitstekend en werd pas in de halve finale uitgeschakeld door VDS. De eerste elftalspelers H. Perrenet en W. Tap werden dit seizoen zelfs geselecteerd voor het HVB-elftal.
Het tweede elftal van VIOS kwam dit seizoen ook uit in de 2e Klasse (B) en eindigde op de vierde positie van de ranglijst. VIOS 3 kwam uit in de 3e Klasse E en werd uiteindelijk vijfde.

Seizoen 1920-1921

VIOS nam met 4 elftallen deel aan de competitie van seizoen 1920-1921. Het seizoen 1920-1921 werd wederom een succesvol seizoen voor VIOS. Het eerste elftal, dat was samengesteld uit de volgende spelers; J. van Baarle (keeper), J. Osinga, P. Waasdorp, P. Jacobs, O.C. van Soldt, B. Mulder, B. Strang, H. Perrenet, C. van Wijngaarden, G. Tap en W. Tap werd wederom kampioen, ditmaal van de 1e Klasse A van de H.V.B. Dit kampioenschap werd op 22 mei 1921 binnen gehaald na de 1-0 zege op het Haagse BMT. De mannen van VIOS 1 ontvingen hiermee een lauwertak ter grote van 75 centimeter en 11 draagmedailles. Tevens won VIOS 1 in dit seizoen de Haagse Zilveren Beker.

De echte voetbalkenners zien onmiddellijk de namen van Gerard Tap en (de zeer jonge) Wim Tap in de opstelling van VIOS. Juist, dit waren de gebroeders Tap die later bij ADO en zelfs in het Nederlands-elftal furore zouden maken.

Seizoen 1921-1922

Bij aanvang van het seizoen 1921-1922 was het VIOS-bestuur als volgt samengesteld: O.C. van Soldt (Voorzitter), P. ten Wolde (2e Voorzitter), A. Lens (1e Secretaris), J. den Boer (2e Secretaris), H. Perrenet (Penningmeester) en de Commissarissen G. Tap en J. van Soldt. In die tijd werden per seizoen drie Algemene Ledenvergaderingen belegd en 8 bestuursvergaderingen.

Vanaf het seizoen 1921-1922 huurde VIOS een ander terrein. Dit terrein was eigendom van boer Van der Made en was gelegen aan de voet van de duinen bij Kijkduin. VIOS shreef voor dit seizoen zelfs 5 senioren elftallen in voor de competitie en bovendien werd er een aspiranten (jeugd) afdeling opgericht die meteen uit 3 elftallen bestond.
De VIOS-accommodatie in 1922.

Het eerste elftal van VIOS debuteerde uitstekend in de Nederlandse Voetbal Bond en eindigde uiteindelijk op te tweede positie achter kampioen Lugdunum. Het tweede elftal, dat bij keuze was gepromoveerd, eindigde op de tweede positie van de 1e Klasse C.

Seizoen 1922-1923

>

 

Het vertrek van de jeugdige en zeer talentvolle Wim Tap en zijn broer Gerard naar ADO was een grote aderlating voor het eerste elftal van VIOS. Dat Wim Tap over een meer dan gemiddeld talent beschikte bleek later wel want hij bracht het tot 33 interlands voor het Nederlands Elftal en daarin scoorde hij 17 goals.

>

Seizoen 1923-1924

In het seizoen 1923-1924 volgde er wederom een hoogtepunt in de, toen nog, korte historie van VIOS.

De zondag 3e Klasse A van de NVB was in het seizoen 1923-1924 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Celeritas, DVV, LFC, RVC, UVS, VDS en VIOS.

VIOS maakte goede tijden door. In 8 seizoenen tijd promoveerde VIOS van de 3e klasse HVB naar de 2e klasse NVB. Het spreekwoord “Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen” werd bijna werkelijkheid. Er ontstonden wat onenigheden, die tot gevolg hadden dat diverse spelers het VIOS nest verlieten, hetgeen zich later, zo leert de geschiedenis, zou herhalen. Zo verkregen bijvoorbeeld de gebroeders Tap overschrijving naar ADO. Wellicht werd VIOS om die reden uitgenodigd voor de openingswedstrijd in 1924 van het ADO complex in het Zuiderpark.

Seizoen 1924-1925

<

De zondag 3e Klasse C van de NVB was in het seizoen 1924-1925 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Delfia, Delft, DVC, Saturnus, Schoonhoven, VDS en VIOS.

Het eerste elftal van VIOS werd ongeslagen (en slechts één gelijkspel, 2-2 tegen VDS) kampioen van de 3e Klasse B van de N.V.B. Een prachtig resultaat natuurlijk wat door enthousiasme en strijd, waaraan M. Verheijen zeer veel bijdroeg als oefenmeester.
Nu volgde er de promotiewedstrijden en in de eerste wedstrijd moest VIOS op het O.N.A.-terrein aantreden tegen Steeds Volharden, de kampioen van de andere derde klasse. VIOS verloor deze wedstrijd met 1-0. Op Tweede Paasdag 1925 moest VIOS in en tegen Gouda aantreden. Het elftal van trainer Verheijen voetbalde met verbetenheid en won uiteindelijk met 2-0. Een week later won Gouda weer van St. Volharden waardoor dus alle drie de clubs 2 punten hadden vergaard. Vervolgens won VIOS thuis met maar liefst 5-2 van St. Volharden en ook Gouda versloeg deze tegenstander. De beslissing moest dus vallen op 17 mei 1925 toen de wedstrijd VIOS-Gouda op het programma stond. VIOS won vrij eenvoudig met 3-1 waardoor het 2e Klasserschap een feit was geworden.
Het kampioen- en promotie-elftal van VIOS was uit de volgende spelers samengesteld: J. van Baarle, P. Calama, P. Waasdorp, H. Wuhl, O.C. van Soldt, W. de Zwart, B. Strang, B. Martens, P. Bogerman, J.K. van Soldt en G. v.d. Burg.

In acht jaar tijd was VIOS 1 van de 3e Klasse HVB tot de 2e Klasse KNVB doorgestoten, een unieke prestatie in de geschiedenis van VIOS. Voor de N.V.B.-beker versloeg VIOS in de eerste ronde Steeds Hooger met 4-3. In de tweede ronde was Ajax met een 8-1 (rust 1-1) overwinning veel te sterk voor VIOS.

Ook het derde elftal van VIOS werd dit seizoen kampioen en promoveerde hiermee naar de 1e Klasse HVB.

Seizoen 1925-1926

Tijdens het seizoen 1925-1926 besloot het bestuur van VIOS om een clubblad uit te geven dat maandelijks zou verschijnen.

Na de promotie werd VIOS 1 dit seizoen ingedeeld in de zondag 2e Klasse van de N.V.B. met als tegenstanders; ADO, BMT, Concordia, CVV, Olympia, RFC, SVW, Velox en Xerxes. Het vlaggenschip van VIOS debuteerde uitstekend in de 2e Klasse door in de eerste competitiewedstrijd CVV met 3-0 te verslaan. Uiteindelijk eindigde VIOS met 13 punten uit 18 wedstrijden (6 gewonnen, 1 gelijk en 11 verloren) op de zevende positie van de ranglijst. ADO werd overigens kampioen in deze Klasse.

Na een nek-aan-nek-race met Laakkwartier 1 werd VIOS 2 in het seizoen 1925-1926 kampioen. Hier waren wel drie beslissingswedstrijden voor nodig. De eerste beslissingswedstrijd eindigde onbeslist, de tweede werd gewonnen door Laakkwartier maar onder protest van VIOS moest deze wedstrijd overgespeeld worden. De derde beslissingswedstrijd duurde maar liefst 2,5 uur maar ook hier viel geen beslissing. Vervolgens volgde er een toss, kop of munt! VIOS koos kop en won de toss en hiermee het kampioenschap.

Seizoen 1926-1927

In alle opzichten was seizoen 1926-1927 een slecht seizoen voor geheel VIOS, financieel en moreel. De opkomst van de leden was wekelijks slecht en zodoende werd het een van de moeilijkste jaren voor de functionarissen van de club. Over de competitie valt eigenlijk ook weinig om over te schrijven. Het eerste elftal van VIOS eindigde op de voorlaatste plaats van de 2e Klasse N.V.B. en ook het tweede elftal eindigde bijna onderaan de ranglijst.

Seizoen 1927-1928

Ook in het seizoen 1927-1928 wist het eerste elftal van VIOS zich ternauwernood te handhaven in de zondag 2e Klasse N.V.B. Met tegenstanders zoals o.a. DHC, Hercules, Fortuna en HDWS werd er slechts 4 keer gewonnen en 4 maal gelijk gespeeld. Hiermee eindigde VIOS op de derde positie van onderen op de ranglijst.
VIOS 2 eindigde dit seizoen op de voorlaatste positie.

Seizoen 1928-1929

Ook in het seizoen 1928-1929 zien we dat de prestaties van VIOS 1 niet al te best waren. Het vlaggenschip van de club behaalde namelijk slechts drie overwinningen, waarvan twee op ASC (4-2 en 8-1). Het eerste elftal van VIOS eindigde hiermee op de voorlaatste plaats van de ranglijst, nog net voor degradant ASC.
Het tweede elftal van VIOS deed het dit seizoen stukken beter in de competitie en eindigde uiteindelijk op de tweede positie (achter kampioen Gouda 2) van de ranglijst. Verder eindigde VIOS 3 met 18 punten op de derde positie, VIOS 4 ook op de derde positie en VIOS 5 als tweede op de ranglijst.

Tijdens het seizoen 1928-1929 verkeerde het VIOS-terrein in zo’n slechte toestand zodat er verschillende keren moest worden uitgeweken naar het terrein van VUC en BMT. Er moest dus nodig naar een ander terrein worden uitgezien.

Seizoen 1929-1930

In het seizoen 1929-1930 zien we in de competitie eindelijk weer goede prestaties van VIOS 1 in de 2e Klasse van de NVB. Gewonnen werd er namelijk van Overmaas (1x), SVV (2x), SVW (1x), CVV (2x), BMT (2x) en Merwede (2x). Hiermee werden 20 punten vergaard, een ongekende weelde!

Seizoen 1930-1931

Gedurende het seizoen 1930-1931 beschikte VIOS niet over een eigen terrein omdat het terrein onder aan de duinen bebouwd werd en de club derhalve deze locatie noodgedwongen moest verlaten. De thuiswedstrijden van het eerste- en tweede elftal werden in het Zuiderpark gespeeld. Dit waren geen goede ontwikkelingen voor de club VIOS want het vijfde elftal moest hierdoor al voor aanvang van de competitie worden teruggetrokken.

VIOS 1 speelde in de 2e Klasse o.a. tegen WVV, DOSKO, Gouda, RFC en Stadskanaal. Uiteindelijk eindigde VIOS met 14 punten op de zesde positie van de ranglijst. Het tweede elftal van de terreinloze club werd in dit seizoen kampioen en promoveerde hiermee naar de reserve 2e Klasse. VIOS 3 eindigde als vierde en VIOS 4 degradeerde, wegens slecht opkomen der spelers in het algemeen.

Seizoen 1931-1932

Tot grote vreugde kreeg VIOS in het seizoen 1931-1932 de beschikking over twee mooie velden aan de Moerweg te Den Haag, waar een viertal (voor in die tijd) grote kleedkamers werden opgezet met een kleine inham aan de voorzijde waar men koffie, verfrissingen of iets te eten kon bekomen.

Het nieuwe complex deed meteen wonderen  want voor het seizoen 1931-1932 werd door het bestuur van VIOS 6 seniorenelftallen en 2 jeugdelftallen ingeschreven voor de competitie.
VIOS 1 behaalde uiteindelijk 14 punten in de 2e Klasse. Het tweede elftal van VIOS debuteerde aardig in de res. 2e Klasse en wist zich vrij eenvoudig te handhaven.

Seizoen 1932-1933

>

Al snel werd aan één van de lange zijden van het veld een tribune gebouwd. Voor de wedstrijd VIOS – HVV zijn er destijds , in verband met de grote belangstelling , via de groenteveiling nog kramen geleend en op het veld geplaatst zodat de vele toeschouwers de wedstrijd goed konden volgen.

Na al jaren lang in de onderste regionen van de 2e Klasse te zijn geëindigd werd de degradatie in het seizoen 1932-1933 voor het eerste elftal nu bijna echt een feit. Met slechts 12 punten eindigde VIOS, samen met VOC, onderaan de ranglijst waardoor er een beslissingswedstrijd volgde wie van deze twee clubs zou degraderen naar de 3e Klasse. In een enerverende wedstrijd won VIOS uiteindelijk met 4-3 en zodoende bleef de Haagse club behouden voor de zondag 2e Klasse N.V.B.

Opvallend detail tijdens het seizoen 1932-1933 was dat jeugdspeler Jan van Laar al op 14e jarige leeftijd debuteerde in het eerste elftal van VIOS. Jan van Laar zou tot zijn 42e jaar in VIOS 1 blijven spelen.

Ook het tweede elftal van VIOS eindigde (met slechts 8 punten) onderaan de ranglijst en degradeerde. Het was sportief één van de slechtste jaren van VIOS want ook de lagere elftallen brachten er weinig van terecht. 

Seizoen 1933-1934

<

De vraag die al enkele seizoenen werd gesteld, hoe lang kon het eerste elftal van VIOS zich nog handhaven in de 2e Klasse? Hier kwam in het seizoen 1933-1934 antwoord op want VIOS kende een onfortuinlijk seizoen 1933-1934 en eindigde wederom op de laatste plaats van de ranglijst. Als gevolg hiervan moest VIOS degradatiewedstrijden spelen tegen de kampioenen van de 3e Klasse A (Hoek van Holland) en 3e Klasse B (RVC). Na de eerste drie wedstrijden al verloren te hebben viel het doek definitief voor VIOS en degradeerde men de de zondag 3e Klasse van de KNVB. Hoek van Holland werd uiteindelijk de winnaar van deze promotie/degradatie wedstrijden en promoveerde zodoende naar de 2e Klasse.

De resultaten van de andere seniorenelftallen van VIOS waren; VIOS 2 eindigde met 14 punten als vijfde op de ranglijst, VIOS 3 met 12 punten zevende, VIOS 4 als vijfde, VIOS 5 als vierde en VIOS 6 met slechts 5 punten onderaan de ranglijst.

Seizoen 1934-1935

Het ledental bij VIOS bleef maar groeien en hierdoor werd er voor het seizoen maar liefst 7 seniorenelftallen ingeschreven voor de competitie. VIOS had bovendien in die tijd niet stil gezeten en beschikte toen over een hele goede jeugdafdeling waaruit, na Jan van Laar, nog enkele jeugdspelers tot het eerste elftal wisten door te dringen.

Het eerste elftal van VIOS kwam in dit seizoen dus weer uit in de 3e Klasse en deed het daarin niet onverdienstelijk. Men scoorde de meeste doelpunten (66) in deze afdeling maar kregen er met 46 ook aardig wat tegen. VIOS eindigde uiteindelijk als vijfde van de ranglijst.

Eindelijk viel er in dit seizoen weer wat te vieren bij VIOS want de lagere elftallen deden het uitstekend. Zo won VIOS 3, in het 40-jarige jubileumjaar der HVB, de HVB-beker. VIOS 5 werd met 30 punten, en een doelsaldo van 100 voor en 16 tegen, ongeslagen kampioen. Ook het nieuwe zevende elftal van VIOS deed van zich spreken en werd met 34 punten (doelsaldo 150-17) oppermachtig kampioen in de HVB.

Seizoen 1935-1936

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1935-1936 uit de volgende clubs samengesteld: Delft, Fortuna, ‘s-Gravenzande, Laakkwartier, Naaldwijk, De Postduiven, RVC, SEP, Ter Laak en VIOS.

Het eerste elftal van VIOS presteerde in het seizoen 1935-1936 uitstekend en werd uiteindelijk kampioen van de zondag 3e Klasse B van de KNVB. Zoals gewoonlijk in die tijd volgde er na een kampioenschap geen directe promotie maar moesten er promotie/degradatie wedstrijden gespeeld worden.
In de eerste p/d wedstrijd stond VIOS drie minuten voor tijd nog met 0-2 voor bij Kennemers, maar toch eindigde deze wedstrijd in 2-2. Vervolgens verloor VIOS op het VUC-terrein van Olympia waardoor er geen promotie naar de 2e Klasse volgde. De voetbalvereniging Kennemers zou uiteindelijk promoveren.

Seizoen 1936-1937

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1936-1937 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Celeritas, I.E.P, Laakkwartier, Naaldwijk, ONA, RVC, Terlaak en VIOS.

Wederom werd het vlaggenschip van VIOS kampioen van de 3e Klasse B en moesten er dus wederom promotie/degradatie wedstrijden gespeeld worden. In Rotterdam won VIOS met 1-7 bij Steeds Hooger maar vervolgens werd er thuis met 0-2 verloren van Gouda. VIOS-Steeds Hooger werd vervolgens 5-0 dus kwam alles aan op de laatste en beslissende wedstrijd Gouda-VIOS. De voetbalvereniging Gouda won uiteindelijk met 2-1 en promoveerde zodoende naar de 2e Klasse en dus moest VIOS ook in het seizoen 1936-1937 weer uitkomen in de zondag 3e Klasse KNVB.

Ook het tweede elftal van VIOS werd dit seizoen kampioen maar evenals het eerste elftal promoveerde men evenmin.

In het seizoen 1936-1937 telde VIOS in totaal 4 jeugdelftallen.

Seizoen 1937-1938

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1937-1938 uit de volgende clubs samengesteld: COAL, DDC, Delft, Fortuna Vlaardingen, Het Noorden, OVV, RDM, SVC, Ter Laak en VIOS.

Het eerste elftal begon met zeven overwinningen op rij uitstekend aan de competitie. In de achtste speelronde verloor VIOS onverdiend met 3-2 van R.D.M. Uiteindelijk eindigde VIOS dit seizoen op de derde positie van de ranglijst, achter kampioen R.D.M. en nummer twee COAL.

Voor de KNVB-beker won VIOS in de eerste ronde van het sterkte DHC met maar liefst 5-1 en in de tweede ronde werd de v.v. Gooi met 3-2 verslagen. In de derde ronde moest VIOS naar FC Haarlem, één van de beste Eerste Klassers op dat moment. Bij rust was de stand nog 1-1 maar uiteindelijk won FC Haarlem met 6-1, mede door Kick Smit die menig maal scoorde in het VIOS doel.

<

Seizoen 1938-1939

Seizoen 1938-1939 werd een gouden jaar in het zilveren bestaan van de voetbalvereniging VIOS.

In seizoen 1938-1939 werd VIOS wederom kampioen in de 3e Klasse B en moesten er dus weer promotie/degradatie wedstrijden gespeeld gaan worden. VIOS moest samen met ASC en BEC gaan uitmaken wie er zou gaan promoveren naar de 2e Klasse. Bij deze de verloop van de p/d wedstrijden: BEC-ASC 6-2, ASC-VIOS 0-1, VIOS-BEC 4-1. Nadat ASC-BEC 0-1 was geworden moest VIOS dus tegen BEC winnen om te promoveren. Op het oude SVV-terrein won VIOS met 2-1 en promoveerde zodoende eindelijk weer naar de 2e Klasse.
De kampioensploeg van VIOS was uit de volgende spelers samengesteld: J. Wils, J. Metz, G. Slootweg, Th. Versluis (aanvoerder), G. Jacobs, A. Vink, J. van Laar, P. Klapwijk, C. Oostdijk, F. van de Nolk van Gogh en J. Schuering. Reservespelers waren D. Bakvis en J. Wildschut.

Op 1 juni 1939 bestond de voetbalvereniging VIOS exact 25 jaar. Na bijna twee jaar van voorbereiding had de feestcommissie een aardig programma in elkaar gezet om zo op gepaste wijze het 25-jarig jubileum van de Hvv VIOS te vieren. De receptie werd op zaterdag 3 juni 1939 gehouden in de bovenste zaal van “De Poort van Kleef” aan de Raamstraat. Op zaterdag 10 juni 1939 vond de grote feestavond plaats in een feestzaal in de Willemstraat.

Seizoen 1939-1940

Na de promotie in het afgelopen seizoen zag VIOS in eerste instantie op veelbelovende wijze het seizoen 1939-1940 tegemoet maar toen Duitsland op 1 september 1939 Polen binnenviel barstte de Tweede Wereld Oorlog daadwerkelijk los. Veel jonge mannen moesten met de mobilisatie naar andere oorden vertrekken en daarbij zaten uiteraard ook vele spelers van VIOS. Hoewel de wereld in brand stond en iedereen in Nederland de ontwikkelingen dagelijks met grote zorg gadesloeg, ging het leven vooralsnog gewoon door, ook in de sport. De KNVB besloot echter wel om een noodcompetitie in te stellen waarin geen promotie of degradatie aan waren verbonden.

Het eerste elftal van VIOS keerde dit seizoen dus weer terug in de 2e Klasse. De zondag 2e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1939-1940 uit de volgende clubs samengesteld: BEC, BMT, De Hollandiaan, HVV, Martinit, Quick, SVV, UVS, VDL en VIOS.

>

Op 10 mei 1940 brak in Nederland de oorlog uit. In verband met eerdere geplande stadsuitbreiding van de gemeente Den Haag moest VIOS in 1941 het terrein aan de Moerweg verlaten. Achteraf had VIOS nog gemakkelijk tot 1946 op het terrein aan de Moerweg kunnen blijven voetballen want door de 2e Wereld Oorlog kwam de stadsuitbreiding volledig stil te liggen.

Seizoen 1940-1941

Het bestuur van VIOS schreef voor het seizoen 1940-1941 5 seniorenelftallen in voor de competitie. De adspiranten (jeugd)-afdeling bestond dit seizoen ook uit 5 teams.

De zondag 2e Klasse A van de NVB was in het seizoen 1940-1941 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Emma, HVV, Martinit, Neptunus, Quick, Sliedrecht, Spartaan’20, Unitas, UVV en VIOS.

Zoals vermeld zat VIOS dus weer zonder eigen terrein en werd men ondergebracht in het Zuiderpark (2e gedeelte). De binnenkomst van VIOS als 2e Klasser had een grote invloed op de recettes. Aangezien er maar liefst zes voetbalverenigingen in het 2e gedeelte van het Zuiderpark speelden werden de ontvangsten van deze recettes verdeeld onder deze clubs en daar was VIOS met zijn altijd grote publieke belangstelling natuurlijk niet blij mee. Omdat VIOS door deze regeling veel geld misliep werd er besloten om met haar eerste elftal ergens anders onderdak te vinden.

Op de Algemene Ledenvergadering van 13 maart 1941 werden ter aanvulling van het bestuur (door het vertrek van de heren Wasmus en De Boer) de heren P. Calame, C. Dorjee en W. Lageman gekozen. Door deze mutaties was het VIOS-bestuur nu als volgt samengesteld: A. Lens (1e voorzitter), W. Lageman (2e voorzitter), B. Leenders (1e secretaris), P. Calame (2e secretaris), P.H. v.d. Burg (1e penningmeester), H. van Schepen (2e penningmeester) en de commissarissen C. Dorjee, W. Wasmus en W. de Boer.

Seizoen 1941-1942

In 1941 vond zodoende het eerste elftal van VIOS onderdak bij Laakkwartier en werden aldaar de wedstrijden gespeeld.

De zondag 2e Klasse A van de NVB was in het seizoen 1941-1942 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Gouda, Hercules, HVV, Laakkwartier, Quick, UVS, UVV, VDL, Velox en VIOS.

VIOS had in deze tijd al veel furore gemaakt. Men speelde destijds tegen o.a. Watergraafsmeer, Haarlem, Leerdam, Elinkwijk, Papendrecht, R.C.H., Xerxes, U.V.V., Velox en Zeeburgia om zomaar enkele verenigingen te noemen. In deze clubs die allen in de 2e Klasse uitkwamen speelden diversen “international” zoals Kick Smit, Joop van Nelle, Puck van Heel, Wim Lagendaal en Leen Vente. Ondanks dat VIOS dus in hoog aanzien stond kon men niet verhinderen dat het spelen van promotie/degradatie-wedstrijden de club moest redden van degradatie.

Hoe het er in die tijd in de competitie aan toe ging lezen we het volgende; “In één van de wedstrijden moest VIOS naar Elinkwijk afreizen. Eenmaal in Utrecht met de trein aangekomen moest men verder lopen of gebruik maken van koetsjes (Apies geheten) om het veld van Elinkwijk te kunnen bereiken. Daar eenmaal aangekomen in een buitengewoon goede stemming bleek dat VIOS op een heel klein veld te moeten voetballen. Dit kleine veld van Elinkwijk was sterk in het nadeel van VIOS en men verloor de wedstrijd dan ook met 5-1. Het mocht de pret niet drukken want zo’n nederlaag moest men inkalkuleren”

Seizoen 1942-1943

De zondag 2e Klasse A van de NVB was in het seizoen 1942-1943 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Elinkwijk, Gouda, HVV, Quick, UVS, UVV, VDL, Velox en VIOS.

>

In het seizoen 1942-1943 werd er nog steeds gespeeld om de “Zilveren Bal”. Ook in dit bekervoetbal bond VIOS diversen Eerste Klassers zoals Haarlem, Unitas, ADO, DHC en HBS aan de zegekar. De club bereikte zelfs de finale en deze werd op het veld van Sparta met 3-2 van Enschede verloren.

>

Seizoen 1943-1944

>

VIOS voor aanvang van de met 2-3 van ADO verloren bekerfinale t.g.v. het 50-jarig jubileum van de HVB voor een vol huis op 11 juni 1944. Staand v.l.n.r: Jan Strang (trainer), Tinus Brouwer, G.Slootwegen, Koos v.d.Heijden, J. Metz, Geer Jacobs, Henk v.d. Naaten, Jan Gomos (bestuurslid) en Ger Linkerhof. Zittend ??, ??, Henry Vos, ?? , Frans v.d.Nolk van Gogh, ?? , ?? en ??.

Seizoen 1944-1945

Tot begin september 1944 zag het er nog naar uit dat er ook in het seizoen 1944-1945 “gewoon” in competitieverband gevoetbald zal worden. Echter na de gebeurtenissen in Nederland op 6 september 1944, beter bekend als “Dolle Dinsdag”, kon ondermeer de voetbalcompetitie wel worden vergeten. De “Dolle Dinsdag” luidde weliswaar het begin van het einde van de oorlog in, voor Nederland kwam eerst nog de ellendige periode van de bezettingstijd, gekenmerkt door enorme schaarste, vreselijke honger en bittere kou.

Seizoen 1945-1946

Na de verschrikkelijke Tweede Wereldoorlog bloeide het verenigingsleven bij VIOS alweer snel op. De club startte het seizoen 1945-1946 met 4 seniorenelftallen en 3 jeugdteams. Door voetbalschoenen- en terreinen-tekort werden de pupillen gedupeerd. De benjaminnen van VIOS konden zodoende pas in april 1946 van start.

Op zondag 5 mei 1946 speelde Jan van Laar, tegen Quick, zijn 500ste officiële wedstrijd voor VIOS 1. Voor aanvang van deze wedstrijd werd Van Laar voor dit heugelijke feit gehuldigd. Door een haag van opgestelde VIOS-junioren betrad het eerste elftal het ADO-terrein, direct gevolgd door tegenstander Quick. Beide ploegen stelden zich op in een halve cirkel op het middenveld waar zich ook het bestuur, enige Bondofficials en andere belangstellende zich schaarden. VIOS-voorzitter Wasmus opende de rij van sprekers en bood Jan van Laar, namens de vereniging, een fraai, met de hand vervaardigd en geslagen bronzen wandbord aan als herinnering aan deze 500ste wedstrijd.
Er volgde nog vele toespraken, waaronder die van de heer Hierricks (KNVB) en van VIOS-Erelid M. van Alten. Na alle toespraken en cadeaus kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. Quick kwam in de eerste helft nog wel op een 1-0 voorsprong maar in de tweede helft wist VIOS die stand om te buigen in een 2-1 (winnende doelpunt van Frans van de Nolck van Gogh) overwinning.

Seizoen 1946-1947

>

De zondag 2e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1946-1947 uit de volgende clubs samengesteld: DCV, Elinkwijk, Fortuna Vlaardingen, Overmaas, Quick(H), Scheveningen, Sliedrecht, SVV, UVS, UVV en VIOS.

>

Seizoen 1947-1948

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1947-1948 uit de volgende clubs samengesteld: COAL, DCV, Emma, Fortuna Vlaardingen, Gouda, De Kennemers, Scheveningen, Sliedrecht, Velsen, VIOS en VUC.

Het lukte VIOS dit seizoen niet om het tweedeklasserschap te verlengen. Op zondag 23 mei 1948 werd de promotie-degradatiewedstrijd tegen Leerdam met 2-0 verloren. Het meedoen van good-old Jan van Laar in deze wedstrijd had dus helaas niet geholpen.

Van de 20 competitiewedstrijden wist VIOS er slechts 3 te winnen, 5 gelijk te spelen en werd er 12 keer verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 36 voor en 63 tegen, eindigde VIOS onderaan de ranglijst van de 2e Klasse A en degradeerde hiermee naar de 3e Klasse.

Seizoen 1948-1949

VIOS ging door met zoeken naar een eigen terrein en een eigen kantine waarin clubactiviteiten gehouden konden worden. Eerst vond de club een garage van wijlen Janus van Wieren aan het Spui en wat later kreeg men een aanbod van horecabedrijf “Hof van Holland” in de Wagenstraat. Bedrijfsleider v.d.Meent van Hof van Holland bood iedere donderdagavond de achterruimte met twee biljarts en een grote zijzaal aan waar de club gretig gebruik van maakte. De gezellige avonden duurde wel tot 3 a 4 uur in de ochtend alvorens men via de zijdeur huiswaarts ging.
In dat zelfde “Hof van Holland” werd eenmaal per maand een gezellige dansavond georganiseerd waarvoor de gehele ruimte was afgehuurd. Deze dansavonden zorgden ervoor dat de band tussen alle VIOS leden niet verloren ging.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1948-1949 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, DHS, De Hollandiaan, Laakkwartier, Leonidas, De Musschen, VDL, VIOS en sv Wassenaar.

VIOS had zowel in district West 1 als West 2 een bekende naam en was een graag geziene gast. Zo waren er ook connecties met Feijenoord dat in die tijd haar 40 jarige jubileum vierde en waar VIOS acte de présence  zou geven.
Bekende eerste elftal speler in deze periode was Geer Jacobs. Geer had wel zo’n verschrikkelijke harde trap in huis waarvan de keepers wel eens afvroegen werd er langs hen heen in het net belande.

Seizoen 1949-1950

>

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1949-1950 uit de volgende clubs samengesteld: Laakkwartier, LFC, Moordrecht, Olympia, ONA, De Postduiven, RVC, VFC, VIOS en Westerkwartier.

Wie in die tijd Jan van Laar zei dacht dan gelijk aan VIOS en wie VIOS zei dacht gelijk aan Jan van Laar, dat was in de loop der jaren wel zo gegroeid. De reeds 38 jarige Van Laar speelde namelijk in het seizoen 1949-1950 al 22 jaar onafgebroken in het eerste elftal van VIOS.
Op 3 april 1950 behaalde de populaire Jan van Laar een unicum want toen speelde hij aan de Fruitweg, in het thuisduel tegen De Postduiven, zijn 600ste wedstrijd in het eerste elftal van VIOS. Voorafgaande aan de competitiewedstrijd vond op het middenterrein, ten overstaan van een grote VIOS-aanhang en de heer W. Burgwal van de KNVB en J. Questroo van de KNVB afdeling Den Haag, de huldiging plaats.
De aanvoerder van het eerste elftal (H. van der Naaten) bood namens het eerste elftal en trainer Van der Nolck van Gogh een bureaustoel aan en werd mevrouw Van Laar ook in de bloemetjes gezet. De heer A. de Lange, nestor van de donateurs, schonk een radio. VIOS-voorzitter W. H. Leenders liet zich ook niet onbetuigd. De spreker deelde mede dat Van Laar al 22 jaar in het eerste elftal uitkwam en door zijn sportieve spel altijd een voorbeeld is geweest voor de jeugd. Namens VIOS reikte voorzitter Leenders een gouden insigne aan Jan van Laar uit.

De jubilaris was zeer getroffen door al die mooie huldebetuigingen. In verband met dit unieke feit werd Jan van Laar ook uitgenodigd voor een gesprek met sportverslaggever Tom Schreurs voor de radio.

<

Seizoen 1950-1951

VIOS was even kandidaat voor de sportvelden aan de Aagje Dekenlaan hetgeen betekend zou hebben dat de club daar in oude omgeving zou kunnen terugkeren maar er volgde de zoveelste teleurstelling. De velden werden aan de korfbalsport vergeven. Wat veel mensen ook niet weten is dat VIOS in deze tijd gesprekspartner is geweest voor het huren van de velden aan de Leyweg/Noordweg. De “zustervereniging” van VIOS n.l. Celeritas ging echter met deze buit strijken waardoor VIOS wederom met lege handen stond.
Met de jeugdafdeling ging het bij VIOS ook niet meer zoals men gewend was. Er was nog maar weinig aanvoer van goede jeugdspelers voor het eerste elftal.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1950-1951 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, BMT, GDA, Gouda, Hoek van Holland, De Hollandiaan, RKAVV, Roodenburg, Texas, VIOS, Wassenaar en Westerkwartier.

Het werd een teleurstellend seizoen voor de mannen van VIOS 1. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 8 te winnen en werd er maar liefst 14 keer verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 55-65 eindigde het vlaggenschip van VIOS op de voorlaatste positie van de ranglijst van de 3e Klasse B. VIOS had echter dit seizoen het geluk dat de v.v. Texas het nog vele malen slechter deed en daardoor uiteindelijk degradeerde naar de 4e Klasse.

Seizoen 1951-1952

De spanningen in de wereld hadden nog steeds invloed op sociaal en economisch gebied. Hierdoor kon er bijvoorbeeld nog niet voldoende oplossing gevonden worden voor het grote woningen-tekort. Hierdoor was ook de voetbalvereniging VIOS de klos  want men wachtte nu al 10 jaar op een eigen speelveld.

In september 1951 overleed plotseling voorzitter Bertus Leenders en de verslagenheid bij VIOS was groot.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1951-1952 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Blauw Zwart, BMT, Hillegom, Hoek van Holland, HPSV, De Postduiven, RKAVV, Roodenburg, Rijswijk, TYBB en VIOS.

Het eerste team van VIOS kende een redelijk goed seizoen maar had de pech dat het Wassenaarse Blauw Zwart dit seizoen oppermachtig was en dus kampioen werd. Van de 22 competitiewedstrijden wist VIOS er 11 in winst om te zetten, speelde 3 x gelijk en werd er 8 x verloren. Met 25 punten, en de doelcijfers 63-56, eindigde men op een keurige vierde positie van de 3e Klasse A. Dit was achter kampioen Blauw Zwart ( 38 punten), Hillegom (28 punten) en TYBB (28 punten).

Seizoen 1952-1953

>

In het seizoen 1952-1953 was de zondag 3e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: BMT, Excelsior’20, GDA, Hoek van Holland, Laakkwartier, Leonidas, RKAVV, Roodenburg, VCS, VDL, VIOS en VVP.

Tijdens het seizoen 1952-1953 breken de jeugdspelers Gerrit Beekhuizen, Jan Harteveld, Jan Spaans en André Valentijn door tot het eerste elftal, later gevolgd door Wim van Heeze, Cor Haasnoot, Joop Willemse, Maarten Trommel en Wim Waasdorp. Karel Jansen had inmiddels de overstap van VIOS naar het betaalde voetbal gemaakt. Later zouden Maarten Trommel en Wim Waasdorp zijn voorbeeld volgen.

Dit seizoen bracht het eerste elftal van VIOS het tot een teleurstellende negende plaats in de 3e Klasse B. Van de 22 competitiewedstrijden werden er door VIOS 6 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en gingen er 9 verloren. Hiermee behaalde men 19 punten, en een doelsaldo van 41 doelpunten voor en 61 tegen. VIOS hield in de eindstand Leonidas (17 punten), Hoek van Holland (14 punten) en Roodenburg (7 punten) achter zich.

Seizoen 1953-1954

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1953-1954 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, BMT, HBC, Hillegom, Lugdunum, De Postduiven, RKAVV, TYBB, VIOS, sv Wassenaar, Wilhelmus en Zantvoortmeeuwen.

Het eerste elftal van VIOS kende wederom een matig seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 7 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 11 verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 40-55, eindigde men op de negende positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. Dit was nog net voor Zandvoortmeeuwen (17 punten), Hillegom (15 punten) en BMT (6 punten).

Seizoen 1954-1955

In 1954 vierde VIOS haar 40 jarige bestaan in het Scala theater gevestigd naast de Bijenkorf in de Wagenstraat. Velen sprekers namen op de receptie het woord en memoreerde de terrein moeilijkheden van VIOS. In dit seizoen had VIOS ook nog een eigen cabaretafdeling “De Voltreffer” die o.l.v. Henk v.d.Naaten, Leen Buitendijk en Frans v.d.Nolk van Gogh de VIOS jeugd leuke avonden bezorgden.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1954-1955 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Excelsior’20, GDA, HPSV, Lugdunum, RKAVV, The Rising Hope, VIOS, VVP, Westerkwartier, Westlandia en Wilhelmus.

Aangezien in 1954 het betaalde voetbal zijn intrede deed, kwamen er extra plaatsen in de hogere Klassen beschikbaar. Helaas lukte het VIOS niet om bij de bovenste drie clubs te eindigen zodat men zou promoveren. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist VIOS er 7 te winnen, 5 gelijk te spelen en 10 te verliezen. Met 19 punten, en de doelcijfers 41-47, eindigde men in de middenmoot op de zevende positie van de ranglijst van de 3e Klasse B. Kampioen werd Lugdunum met 34 punten, gevolgd door RKAVV (30 punten) en Wilhelmus (27 punten).

Seizoen 1955-1956

Voor het seizoen 1955-1956 schreef VIOS 7 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond uit 3 juniorenelftallen en 1 pupillenteam.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BEC, Celeritas, Cromvliet, DHL, Excelsior’20, De Hollandiaan, De Postduiven, VIOS, sv Voorburg, Westerkwartier en Westlandia.

In seizoen 1955-1956 brak er voor VIOS weer een mooie periode aan. Theo Wils keerde na enkelijke seizoenen in Engeland te hebben gespeeld terug bij VIOS en met trainer Henk v.d.Naaten en leider Jan van Laar werd er een elftal samengesteld waarover men met recht van een kampioenselftal mocht spreken. Dit VIOS elftal bestond uit de volgende spelers; Joop Jansen, Jan Harteveld, André Valentijn, Gerrit Wegkamp, Joop Kruis, Eduard Boot, Henk v.d.Naaten (tevens trainer), Jan Spaans, Joop Willemse, Maarten Trommel, Theo Wils, Wim Waasdorp en Cor Haasnoot. De promotie naar de 2e Klasse werd bereikt op het terrein van Laakkwartier in een wedstrijd tegen Roodenburg uit Leiden. Voor aanvang van deze wedstrijd had er al een voorverkoop plaats gevonden en was deze wedstrijd volledig uitverkocht. De scheidsrechter (de heer Noorlander) had zelfs toestemming gegeven dat binnen de afrastering twee rijen (alleen kinderen) mochten plaatsnemen.
Na een enerverende wedstrijd won VIOS deze wedstrijd met 3-2 en promoveerde.
Het feest en open huis werd gehouden bij café “Bout” op de hoek van de Vaillantlaan en van Ostadestraat. VIOS had in haar 40 jarige jubileumjaar niet alleen een prestatie neergezet maar ook veel “goodwill” gekweekt bij toeschouwers en officials.

Seizoen 1955-1956

Het seizoen 1955-1956 bracht VIOS niet alleen de promotie naar de 2e Klasse maar tevens een toewijzing naar een eigen terrein. Na maar liefst 16 jaar zonder eigen terrein en ondergebracht te zijn geweest bij de voetbalverenigingen BTC, VUC, BMT en Laakkwartier kreeg VIOS dan eindelijk de beschikking over een eigen complex n.l. op Escamp II aan de Melis Stokelaan hoek Dedemsvaartweg.
Dit terrein zou wel gedeeld moeten worden met een zondag handbalclub of een zaterdag voetbalclub. VIOS maakte de keuze voor een zaterdag voetbalvereniging en kwam met sv Die Haghe in contact. Tussen VIOS en sv Die Haghe werd er een buitengewone goede verhouding opgebouwd. Hen nieuwe complex van VIOS (en Die Haghe) bestond uit 3 velden en 6 kleedkamers. Tijdelijk werd er voor het winterseizoen een grote strandtent gehuurd die daar slechts 1,5 jaar heeft gestaan. In de zomer van 1958 werd er een echt “eigen home” (houten gebouw) opgezet.

Het VIOS-complex in 1964 , op de voorgrond het hoofdveld, rechts boven het 3e en 2e veld. De kleedkamers staan er nog steeds en de kantine werd in 1971 vervangen.

VIOS en Die Haghe kregen een grote toeloop van nieuwe leden en al snel bleek dat 3 velden niet genoeg waren en men kreeg er een vierde veld aan de overkant van de Melis Stokelaan (het latere Groen Wit’58 veld) bij. Dit was voor beide verenigingen geen optimale situatie. Die Haghe kwam, net zoals VIOS 16 jaar lang had ondervonden, in grote problemen. De elftallen van Die Haghe speelden verdeeld over vier terreinen in Den Haag en zodoende kon men niet alle elftallen de optimale aandacht schenken. Langzamerhand groeide daardoor bij Die Haghe het verlangen naar een eigen complex.
VIOS bleef doorgaan met het aanbrengen van verbeteringen op het complex zoals nieuwe afrastering om veld 1 en de verplaatsing van de oude afrastering naar veld 2.

Seizoen 1956-1957

De zondag 2e Klasse A West II van de KNVB was in het seizoen 1956-1957 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, HBS, HVV, LFC, Lugdunum, De Musschen, RKAVV, Spartaan’20, VDL, VIOS, VUC en sv Wassenaar.

Ondanks al deze positieve ontwikkelingen wist het 1e elftal van VIOS zich niet meer te handhaven in de 2e Klasse en degradeerde. Van de 22 competitiewedstrijden wist VIOS 1 er slechts 5 te winnen, speelde 6 keer gelijk en werd er 11 maal verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 40-59, eindigde VIOS dan ook op de laatste positie van de ranglijst en moest men het in het volgende seizoen in de 3e Klasse KNVB gaan proberen.

Seizoen 1957-1958

>

De indeling van het eerste elftal in District West II zondag 3e Klasse B van de KNVB was als volgt: Alphen, Celeritas, Hillegom, Ripperda, Roodenburg, Rijswijk, TYBB, VIOS, VVP, VVSB, Westerkwartier en Wilhelmus.

Na de degradatie in seizoen 1956-1957 speelde het eerste elftal van Oranjeplein dit seizoen een onopvallende rol in de competitie . De groen-witte formatie wist van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden er 7 te winnen, 5 gelijk te spelen en 10 te verliezen. Met 19 punten, en de doelcijfers 49-53, eindigde VIOS 1 in de middenmoot op de achtste positie van de ranglijst van de 3e Klasse B.

Seizoen 1958-1959

De bestuurssamenstelling van VIOS was bij aanvang van het seizoen 1958-1959 als volgt: H. Frederiks (voorzitter), B. Bos (penningmeester), J. Kortekaas (secretaris), P. van Herwaarde (2e voorzitter), A. Hazebroek (2e penningmeester), C. Langeveld (2e secretaris) en de commissarissen H. Hierck, J. Hazebroek en R. Jerphanion.

<

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1958-1959 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Cromvliet, Delft, DHL, Excelsior’20, GDA, de Postduiven, Rijswijk, Westerkwartier en Westlandia.

In het seizoen 1958-1959 wist het eerste elftal van VIOS zich ternauwernood te handhaven in de KNVB. Van de 22 competitiewedstrijden wist VIOS er 7 in winst om te zetten, werd er 3x gelijk gespeeld en 12x verloren. Met 17 punten, en de doelcijfers 34-52, eindigde VIOS op de negende positie van de ranglijst van de 3e Klasse B. Hiermee hield men nog net Westerkwartier (ook 17 punten), Cromvliet (16 punten) en Rijswijk (15 punten) onder zich.

Seizoen 1959-1960

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1959-1960 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Archipel, Bodegraven, Celeritas, Cromvliet, GDA, GSV, Olympia, RVC, VIOS, VVP en Westerkwartier.

In het seizoen 1959-1960 presteerde het vlaggenschip van VIOS uitstekend in de 3e Klasse B en bleef lang in de race voor het kampioenschap. Helaas kon men de strijd om de bovenste plaats in de tweede seizoenshelft niet volhouden en eindigde tenslotte op een derde positie.
Van de 22 competitiewedstrijden werden er door VIOS 11 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en gingen er 6 verloren. Met 27 punten, en de doelcijfers 42-26, eindigde men zoals gezegd op de derde positie van de 3e Klasse B, achter kampioen Celeritas (34 punten) en nummer twee GDA (32 punten).

Seizoen 1960-1961

In 1960 maakte VIOS bestuurlijk een zeer moeilijke periode door. Mede door de grote inzet van de heer S.P.Joh. Claassens, Rinus Jerphanion en Jan Verel werden de problemen overwonnen. Voor zijn grote verdienste werd de heer Claassens later tot Erelid benoemd.
Zoals bij vele amateurclubs deed ook bij VIOS de voetbaltoto zijn intrede. O.l.v. Rinus Jerphanion werd er via deze toto veel geld binnengehaald voor de club.

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Bodegraven, Delft, DHL, GSV, De Hollandiaan, Lekkerkerk, Olympia, RKWIK, RVC, UNIO en VIOS.

Het eerste elftal van VIOS kwam dit seizoen dus uit in de 3e Klasse C. Op papier een minder aantrekkelijke poule omdat alleen RVC uit de Haagse regio kwam en alle andere tegenstanders ver buiten de regio voetbalden. VIOS speelde een onopvallend seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 8 verloren. Met 23 punten, en de doelcijfers 63-47, eindigde men in de middenmoot op de vijfde positie van de ranglijst van de 3e Klasse C. RVC (38 punten) werd dit seizoen met overmacht kampioen.

Seizoen 1961-1962

Het ging goed met de voetbalvereniging VIOS want voor het seizoen 1961-1962 schreef het bestuur maar liefst 8 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond uit 8 juniorenelftallen en 2 pupillenteams.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1961-1962 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Bodegraven, Foreholte, Hillegom, Lisse, NAS, SJC, VIOS, Voorburg, Vredenburch, Wassenaar en Wilhelmus.

Chris Jans was bij aanvang van het seizoen 1961-1962 de trainer bij VIOS maar in de loop van het seizoen nam het bestuur afscheid van Jans en nam Rudi Steuer de taken over. Trainer Steuer was een geweldige conditietrainer en hierdoor won VIOS de meeste wedstrijden in de slotfase. Als de tegenstander op apegapen lag kon de groen-witte brigade nog een tandje bijschakelen. VIOS won de ene na de andere wedstrijd en mengde zich hierdoor in de strijd om het kampioenschap. In een nek-aan-nek-race met Bodegraven en Hillegom wisten VIOS en Bodegraven met een gelijk aantal punten op de eerste plaats te eindigen. Van de 22 competitiewedstrijden wist VIOS er 10 te winnen, 8 gelijk te spelen en slechts 2 te verliezen.. Met 32 punten, en de doelcijfers 47-22, eindigde VIOS, zoals gezegd samen met Bodegraven, op de eerste positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. Hillegom behaalde 31 punten. Er moest dus een beslissingswedstrijd komen wie zich kampioen van de 3e Klasse A mocht gaan noemen.

Op het veld van v.v. Roodenburg in Leiden vond de beslissingswedstrijd tussen VIOS en Bodegraven plaats. Voor de gehele VIOS jeugd werd er een speciale trein naar Leiden afgehuurd en hierdoor gingen honderden VIOS’ers met de trein naar Leiden! In een enerverende wedstrijd scoorde Karel Waanders sr. de 33ste minuut de 1-0 voor VIOS. Karel nam een voorzet van Jan Harteveld ineens op zijn schoen. Halverwege de tweede helft benutte Hennie Krijgsman een strafschop en zette hiermee VIOS op een 2-0 voorsprong. De mannen van trainer Steuer leken op rozen te zitten maar een kwartier voor tijd kwam Bodegraven via linksbuiten De Wit tot 2-1 terug. Dit was de officieuze uitslag van de wedstrijd, maar VIOS was nog geen officieel kampioen. In die tijd waren er nog ‘protesten’ mogelijk. Bodegraven diende er twee in, en mocht NA AFLOOP VAN DE WEDSTRIJD twee strafschoppen nemen (ze vonden dat ze daar tijdens de wedstrijd recht op hadden, maar de scheidsrechter had ze niet toegekend). Eén strafschop werd benut, de tweede werd door doelman Emiel Trommel gekeerd. Dat betekende een 2-2 eindstand. Vervolgens werd er 4 x 7 en een halve minuut verlengd. Daarin vielen geen treffers. De tuchtcommissie van de KNVB bepaalde later dat de protesten niet terecht waren, zodat de eindstand alsnog 2-1 voor VIOS was. VIOS mocht zich nu dan ook officieel kampioen van de 3e Klasse A noemen.

Dit kampioenselftal bestond uit; Hennie Krijgsman, Emiel Trommel, Jan de Bruin, André Valentijn, Jan Spaans, Wim Lindhout, Piet Moerman, Jan Harteveld, Joop Willemse, Herman Brands, Chris Willemsen, Gerard Kamphorst, Karel Waanders sr. en Coos Colpa. Trainer was Chris Jans en leider Jan van Laar.

Dit elftal moest met O.D.S., VCS en Kranenburg om twee plaatsen in de 2e Klasse een promotie competitie spelen die in het voordeel van O.D.S. en VIOS werd beslist en zodoende was VIOS weer 2e Klasser. In dit seizoen speelden Jan Harteveld, Jan Spaans en André Valentijn hun 300e wedstrijd voor VIOS 1 waarvoor hen een mooie Goudse vaas werd aangeboden.
VIOS 1 promotie naar de zondag 2e Klasse KNVB. Staand v.l.n.r: leider Jan van Laar, interim-trainer Rudi Steuer (trainer Chris Jans was voortijdig ontslagen), Hennie Krijgsman, Emiel Trommel, Jan de Bruin, André Valentijn, Jan Spaans, Wim Lindhout, Jaap Bodmann en Piet Moerma. Zittend vanaf links: Jan Harteveld, Joop Willemse, Herman Brands, Chris Willemsen, Gerard Kamphorst, Karel Waanders en Koos Colpa.

Seizoen 1962-1963

>

De zondag 2e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1962-1963 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, DCL, Leerdam Sport’55, De Musschen, Neptunus, ODS, Papendrecht, RVC, Schiebroek, Sliedrecht, VIOS en Zwijndrecht.

Helaas was de 2e Klasse KNVB voor VIOS 1 net iets te hoog gegrepen want de Haagse club eindigde dit seizoen op de elfde positie van de ranglijst en dit betekende degradatie naar de 3e Klasse. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 12 verloren. Hiermee behaalde men 15 punten en een doelsaldo van 33 voor en 44 tegen.

<

Seizoen 1963-1964

Bij aanvang van het seizoen 1963-1964 telde VIOS 10 senioren-, 10 junioren- en 4 pupillen elftallen, alsmede 300 donateurs.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1963-1964 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, DOSR, Foreholte, HVV, Lugdunum, Naaldwijk, Olympia, SFC, VIOS, VOC en sv Wassenaar.

De geschiedenis leerde dat VIOS door de jaren heen te sterk was voor de 3e Klasse maar toch weer iets te kort kwam in de 2e Klasse want in het seizoen 1964-1965 speelde de club weer in de 3e Klasse.

In het 50-jarig jubileum seizoen was het bestuur van VIOS als volgt samengesteld: Gerrit Versteeg (voorzitter), Jan Verel (2e voorzitter), Henk Schuller (secretaris), Anton van Alten (2e secretaris), Leen Buitendijk (penningmeester), Cees Overdevest (2e penningmeester) en de commissarissen Rinus Jerphanion, Leo van Kasteren en Frans Hazebroek.

In 1964 werd het 50 jarige jubileum van VIOS gevierd. De receptie ter gelegenheid daarvan op 30 mei 1964 was een groot succes.

Seizoen 1964-1965

>

De zondag 3e Klasse C West II van de KNVB was in het seizoen 1964-1965 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Bergambacht, DHS, EDS, Flakkee, Kranenburg, Oudewater, RVC, SFC, UNIO, VCS en VIOS.

Het eerste elftal van VIOS presteerde uitstekend dit seizoen, echter men had de pech dat RVC de gehele competitie oppermachtig was en met een straatlengte voorsprong uiteindelijk kampioen werd. Het vlaggenschip van VIOS wist van de 22 competitiewedstrijden er 12 te winnen, 4 gelijk te spelen en 6 te verliezen. Met 28 punten, en de doelcijfers 51-29, eindigde men op de tweede positie van de ranglijst van de 3e Klasse C. Dit was ruim achter kampioen RVC, dat maar liefst 35 punten bij elkaar sprokkelde.

In het seizoen 1964-1965 mocht VIOS zich gelukkig prijzen met een zeer bloeiende pupillen-afdeling waarvan niet minder dan 48 jongens tussen de 10-12 jaar een waar genoegen hadden in het spelen van echte competitiewedstrijden. Deze jeugdvoetballers kregen, in tegenstelling met vroeger, wekelijks een behoorlijke training. Zo werd er bijvoorbeeld geleerd om zich in te zetten voor de groen-witte kleuren, wat sportiviteit is en wat kameraadschap betekende. Kortom, er werd de volle aandacht besteed aan de jeugd want men besefte dat deze knapen de toekomst van VIOS waren.

Het “Zilveren Ooievaar” toernooi dat vanaf 1949 werd gehouden bij VIOS werd in de jaren zestig voor het laatst gehouden.

Seizoen 1965-1966

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was voor het seizoen 1965-1966 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Alphia, Altior, Bergambacht, Delft, HVV, Olympia, TONEGIDO, Van Nispen, VCS, VIOS en Wilhelmus.

Na het seizoen 1964-1965 hadden veel oudere eerste elftalspelers besloten om in een lager elftal te gaan spelen. Helaas was er geen jeugd die zonder problemen de opengevallen plaatsen in het eerste elftal kon innemen. Ondanks dat presteerde VIOS 1 toch behoorlijk in de competitie want van de 22 competitiewedstrijden wist men er 7 te winnen, 7 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Met 21 punten, en de doelcijfers 36-38, eindigde VIOS keurig in de middenmoot op de zevende positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.

Seizoen 1966-1967

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was voor het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Alphia, Bodegraven, Kranenburg, Lisse, Lugdunum, Olympia, Oranjeplein, RKDEO, Van Nispen, VIOS en Wilhelmus.

In het seizoen 1966-1967 gebeurde dan toch waar iedereen zo bang voor was. VIOS 1 degradeerde naar de zondag 4e Klasse van de KNVB! Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en maar liefst 15 verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 34-47, eindigde VIOS op de twaalfde en laatste positie van de ranglijst van de 3e Klasse A.
Dit was VIOS, dat in de periode van 1924 tot 1966 onafgebroken in de 2e of 3e Klasse was uitgekomen, natuurlijk onwaardig.

Seizoen 1967-1968

In 1967 werd Joop Willemse gehuldigd voor zijn 300e wedstrijd in het eerste elftal van VIOS. Er traden moeilijke jaren aan voor de club, mede omdat ook nog eens het hele bestuur werd vervangen.  In mei 1968 haalden twee spelers uit de VIOS-jeugd de Haagse kranten. Doelman Ton Beije (16) en aanvaller Chris Willemsen (15) werden n.l. ingelijfd door Feijenoord.

Seizoen 1968-1969

Na Ton Beije en Chris Willemsen zag VIOS bij aanvang van seizoen 1968-1969 wederom een speler naar het betaalde voetbal vertrekken. Ditmaal was het doelman Verhoeckx, die naar Holland Sport vertrok. Trainer Daaf Westhoven verwelkomde wel doelman Borger (ADO), Bakker (Maasstraat) en Herman Brands van Kranenburg.
VIOS kwam dit seizoen uit in de 4e Klasse E van de KNVB, en ontmoette daarin Excelsior’20, Flamingo’s, GONA, Kranenburg, Oranjeplein, Paraat, RKWIK, Spoorwijk, Texas en Zwart Blauw.

>

Inmiddels was besloten om tussen de kleedkamers en het tweede veld een nieuw stenen clubgebouw te bouwen met daarnaast een behoorlijke groenstrook waar voor de kinderen een speelruimte kon worden gecreëerd. De eerste paal werd geheid door de grootste pionier van VIOS, oud voorzitter en Erelid Manus van Alten. Door de inzet en met medewerking van vele VIOS-ers was de bouwsom binnen 15 maanden bijeen en kon men weer aan andere projecten gaan denken.

Het VIOS-bestuur voor de oude kantine met de tekening van de nieuwe kantine

>

Seizoen 1969-1970

Tijdens een vergadering van het jeugdbestuur dat bestond uit; Ton Goedbloed, Toon van Alten, Gerrit Veldhuizen, Hans van Laar, Ton Beije en Theo Bruijniks werd een voorstel geopperd om bij VIOS een internationaal jeugdtoernooi voor A-klassers te gaan organiseren. Bij dit eenmalige toernooi zou het nooit blijven want dit voorstel groeide jaren later uit tot iets groots en geweldigs en het Internationale Jeugdtoernooi bij VIOS zou landelijke en internationale bekendheid geven.

In het seizoen 1969-1970 stonden de spelers André Brullemans, Paul de Lange, Jaap Tenty en Karel Waanders jr. op het punt door te breken en zij zouden nog vele jaren deel uit gaan maken van de VIOS selectie.

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1969-1970 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, DONK, Hillegersberg, Het Noorden, Kranenburg, Moerkapelle, Paraat, SMV, SVDPW, VIOS en Westerkwartier.

Van de 20 competitiewedstrijden wist VIOS er 7 in winst om te zetten, speelde 7x gelijk en er werd 6x verloren. Zodoende eindigde men met 21 punten (doelsaldo 25-19) op de zesde positie van de 4e klasse D.

Seizoen 1970-1971

Het hoogtepunt van het jaar 1970 was de opening van het nieuwe clubgebouw van VIOS door de toenmalige sportwethouder van Den Haag Mr. J. Dankelman.

In het seizoen 1970-1971 was de zondag 4e Klasse E van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Aeolus, Cromvliet, Den Hoorn, DSO, Excelsior’20, Het Noorden, De Hollandiaan, Oliveo, Paraat, VIOS en Westerkwartier.

Nadat het eerste elftal na 7 wedstrijden slechts 1 punt had behaald, schreef het bestuur een vergadering uit waarin de moeilijkheden werden voorgelegd aan een aantal oud gediende met het verzoek het een en ander ter hand te willen nemen. Er werd een technische commissie geformeerd en het resultaat was er want VIOS handhaafde zich in de vierde Klasse. Van de uiteindelijk 20 competitiewedstrijden wist men er 7 in winst om te zetten, speelde 6 x gelijk en er werd 7 x verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 20-20, eindigde VIOS alsnog knap in de middenmoot op een zevende positie van de ranglijst.

In dit zelfde seizoen zou er een verbeterde verlichting op het trainingsveld worden aangebracht. Na hiervoor een vergunning van de gemeente te hebben gekregen werd de verlichting gerealiseerd.

<

Seizoen 1971-1972

In dit seizoen zou er een verbeterde verlichting op het trainingsveld worden aangebracht. Na hiervoor een vergunning van de gemeente te hebben gekregen werd de verlichting gerealiseerd.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was voor het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Concordia, Foreholte, Full Speed, GDA, Hillegom, HVV, Rijswijk, SJC, Van Nispen, VIOS en VVSB.

De resultaten van VIOS 1 vielen in de eerste competitiehelft ietwat tegen. Van de 13 wedstrijden werden er 5 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en 5 verloren. Met 13 punten, en de doelcijfers 13-17, ging VIOS op een zevende positie van de ranglijst de winterstop in.
In de tweede competitiehelft zagen we een beter presterend VIOS. Van de uiteindelijke 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 7 verloren. Met 24 punten, en de doelcijfers 27-28, eindigde de groen-witten op een vierde plaats van de 4e Klasse A.

VIOS startte aan het einde van dit seizoen met een internationaal toernooi voor A-klassers. Het VIOS Internationale Jeugdtoernooi zou vanaf dit jaar gaan uitgroeien tot een ware happening met de Paasdagen. Het Engelse Canterbury Youth zou uiteindelijk de eerste editie van dit toernooi op zijn naam schrijven. Tot beste speler van het toernooi werd VIOS-speler Roel Ravensteijn uitgeroepen en tot beste keeper Glenn Armitage van Canterbury Youth.

Seizoen 1972-1973

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, sv den Hoorn, GDA, De Ooievaars, RKSVM, Schiebroek, Stolwijk, VFC, VIOS, Vredenburch, VVP en Westerkwartier.

Het bestuur van VIOS had voor dit seizoen Jan Wessel aangesteld als de nieuwe trainer van VIOS. De jonge Wessel was in die tijd gymleraar en had een veelheid van afwisselende trainingsmethoden. Keeper Ton Beije was ook weer teruggekeerd bij VIOS.

Trainer Jan Wessel wist weer een hechte eenheid en sfeer in de ploeg te bouwen en mede hierdoor mocht VIOS zich aan het einde van dit seizoen weer kampioen noemen. Op de 21e (en voorlaatste) competitieronde wist VIOS beslag te leggen op het kampioenschap van de 4e Klasse D. Onder zeer grote belangstelling moesten de mannen van trainer Jan Wessel in een thuisduel aantreden tegen het Vlaardingse V.F.C. Het Haagse VIOS speelde nerveus maar was het grootste gedeelte van de wedstrijd in de meerderheid. Dit resulteerde in de eerste helft in slechts een treffer. Jaap Tenty deed het voorbereidende werk, passeerde een verdediger en zette voor op Karel Waanders die vallend de 1-0 binnen kopte.
De lang verwachte tweede treffer van VIOS volgde onmiddellijk na het begin van de tweede helft. Verdediger Van Eijk was goed meegekomen en van hem kwam de voorzet die door Koos Colpa (de zwoeger van de ploeg) werd afgerond, 2-0. In de 70ste minuut besliste Roel Ravenstein de wedstrijd door de 3-0 aan te tekenen. De concentratie bij VIOS was nu helemaal weg en V.F.C. wist hierdoor nog terug te komen tot 3-2. Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter barstte het feest los. Na een lange tijd in de 4e Klasse vertoefd te hebben kon VIOS 1 eindelijk na 11 jaar een kampioenschap vieren.
VIOS 1 kampioen 4e Klasse D in seizoen 1972-1973. Staand v.l.n.r: – Piet Cassa (grensrechter) – Peter van Eijk – Andre Brullemans – Paul de Lange – Jaap Tentij – Leen Ravesteijn – Jan Wessel (trainer) – Hans van Laar – Frans Hazebroek (bestuur) – Gerrit Scherpenzeel (verzorger) – Gerrit Versteeg (voorzitter). Zittend v.l.n.r: – Coos Colpa – Roel Ravestein – Ton Beije – Cees Cluistra – Karel Waanders – Peter Marijnisse.

Trainer Jan Wessel, die ook trainer bij de roeivereniging Laga was, kreeg de ene na de andere complimenten. De toen 41e jarige gymnastiekleraar had van VIOS 1 weer een eenheid weten te maken, dat ook nog eens met mooi voetbal de terechte kampioen van de zondag 4e Klasse D mocht noemen.

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er maar liefst 14 gewonnen, 3 gelijk gespeeld en gingen er 5 verloren. Met 31 punten, en de doelcijfers 40-20, werd VIOS met 4 punten voorsprong op GDA en sv Den Hoorn dus kampioen van de 4e Klasse D. 

Ook VIOS 2 wist zich dit seizoen heel knap in de reserve 2e Klasse KNVB te handhaven.

Hermes DVC wist het 2e Internationale jeugdtoernooi van VIOS te winnen. Jan Linkerhof van Laakkwartier werd speler van het toernooi en Bas van Noortwijk van Hermes DVS werd tot beste keeper uitgeroepen.

Seizoen 1973-1974

In seizoen 1973-1974 werd de lichtinstallatie rond het hoofdveld officieel in gebruik genomen en vierde VIOS haar 60 jarig jubileum. Ter gelegenheid daarvan speelden VIOS 1 tegen FC Den Haag. De uitslag was “maar” 2-0 in het voordeel van FC Den Haag.
VIOS was echt goed bezig getuige gezien het feit dat men in dit seizoen een spelersraad oprichtte. Zo’n raad was zeer nuttig voor ondersteuning van het bestuur en de technische commissie. Ook bij de jeugd werd er door eigen jeugdspelers een jeugdraad samengesteld.

In het seizoen 1973-1974 was de zondag 3e Klasse C van de KNVB als volgt samengesteld: ADS, BEC, Flakkee, GSV, Nieuwenhoorn, Olympia, ONA, Overmaas, RFC, Scheveningen, Steeds Volharden, VIOS en Westlandia.

<

Het elftal van Jan Wessel kwam net wat adem te kort om ook promotie naar de 2e Klasse te bewerkstelligen.

De A-jeugd van Hermes DVS wist ook het 3e Internationale jeugdtoernooi van VIOS op zijn naam te schrijven. Tot beste speler van het toernooi werd Helge Vidar Johansen van I.K. Start (Noorwegen) uitgeroepen en de beste keeper werd Thomas Anacker van I.B.S. Kassel (Duitsland).

Seizoen 1974-1975

>

De zondag 3e Klasse c van de KNVB was in het seizoen 1974-1975 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, DCL, DCV, Hillegersberg, Nieuwenhoorn, RAVA, Schiedam, Steeds Volharden, VCS, VFC, VIOS en Westlandia.

In het seizoen 1974-1975 draaide het eerste elftal lange tijd mee in de strijd om de tweede plaats die recht gaf op promotie naar de 2e Klasse. Helaas kon men dit op het laatst van de competitie niet bewerkstelligen. Naast deze sportieve strijd werden er bij de club een aantal belangrijke zaken gerealiseerd. Er kwam een massagekamer met moderne apparatuur alsmede een kinderspeelplaats met tal van attributen waar de kleine jeugd zich zonder gevaar zorgeloos konden vermaken.
Na afloop van dit seizoen kwam er een einde aan de samenwerking tussen VIOS en zustervereniging Die Haghe. Het bericht dat Die Haghe kon verhuizen naar een eigen complex bij Ockenburgh werd met gemengde gevoelens ontvangen. Enerzijds kregen beide verenigingen nu volop de ruimte om zich verder te ontplooien en anderzijds kwam er toch een einde aan een periode van maar liefst 19 jaar intensieve samenwerking tussen beide clubs.

<

Het Duitse B.F.V. Furstenfeldbruck wist het 4e Internationale jeugdtoernooi van VIOS te winnen. Wolfgang Vogt van datzelfde B.F.V. Furstenfeldbruck werd speler van het toernooi en Martin de Haan werd tot beste keeper uitgeroepen.

Seizoen 1975-1976

In het seizoen 1975-1976 werd de nieuwe afrastering om het hoofdveld geplaatst alsmede nieuwe dug-outs, ballenvangers en nieuwe doelen. Ook werd er gedacht aan renovatie van de kleedkamers, waarvoor bij de gemeente een plan werd ingediend. Ook de staantribune was aan een drastische renovatie toe maar dit kon niet allemaal tegelijk gebeuren.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1975-1976 uit de volgende clubs samengesteld: DCV, DSO, HBS, Leonidas, Naaldwijk, Scheveningen, Steeds Volharden, VCS, VIOS, VOC, Vredenburch en Westlandia.

De nieuwe trainer Frans Schrurs van VIOS moest in eerste veel nieuwe spelers inpassen bij het vlaggenschip van VIOS maar het lukte trainer Schrurs al vrij snel om een uitgebalanceerd VIOS 1 de competitie in de sturen. Ook in dit seizoen stond de, immer geconcentreerde, Ton Beije op doel en voor hem leverde meestal John Spaans, Andre Brullemans, aanvoerder Paul de Lange en Omar Kouer goed werk af. Het middenveld bestond dit seizoen uit Ron ter Slaa, Wim van Laar en Wout Pronk, allemaal spelers die met “het koppie” konden voetballen. En dan de voorhoede, die mocht er met Peter Marijnissen, Chris Willemsen en Karel Waanders anders ook best wel zijn.

In eerste instantie draaide het team van trainer Schrurs in de competitie nog wat stroef, dat kwam voornamelijk omdat er veel nieuwe spelers waren overgekomen. Echter al v rij snel bleek dat VIOS in de competitie hoge ogen ging gooien.

Na de winterstop volgde er voor VIOS alleen maar overwinningen en twee gelijke spelen. Op zondag 28 maart 1976 stond VIOS op het voorportaal van de tweede Klasse want voor eigen aanhang konden de mannen van trainer Frans Schrurs tegen het Rotterdamse Steeds Volharden het kampioenschap en promotie bewerkstelligen. Het credo “Vooruitgang Is Ons Streven” kwam ook in de praktijk uit want door een 2-0 overwinning op Steeds Volharden werd het kampioenschap van de 3e Klasse B definitief binnengehaald. Chris Willemsen (na een fraai een-tweetje met Peter Marijnissen) in de eerste helft en Wim van Laar, na een voorzet van Peter Koers, zorgden uiteindelijk voor de verdiende 2-0 overwinning.
Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter van Ent uit Poortugaal verzamelden de spelers de spelers en begeleiding zich ter hoogte van de middellijn en namen de vele felicitaties in ontvangst.

VIOS 1 kampioen van de zondag 3e Klasse B KNVB in seizoen 1975-1976

Om 17.00 uur werd in een overvolle VIOS-kantine de spelers gehuldigd door het jeugdige volk en ouderen die deel uitmaakten van de VIOS-familie, gevolgd door een etentje met bestuursleden en Ereleden in Hoornwijck.

Technisch ging het dat jaar zeer goed. Onder leiding van de nieuwe trainer Frans Schrurs en met grote inzet van allen werden dit seizoen VIOS 1, 2 en 3 kampioen!! Niettemin werd aan het einde van dit seizoen door het bestuur van VIOS aan trainer Schrurs medegedeeld, dat op een verlenging van zijn contract geen prijs werd gesteld. Dit tot verbijstering van velen.

<

Het 5e Internationale jeugdtoernooi voor A-klassers bij VIOS werd zeer verrassend gewonnen door VIOS zelf. Koos Waslander van Excelsior werd gekozen tot voetballer van het toernooi en Rob Remmerswaal van VIOS mocht de prijs van beste keeper in ontvangst nemen.

Seizoen 1976-1977

>

De opvolger van de succesvolle trainer Frans Schrurs (naar Randstad Sport vertrokken) werd bij VIOS Theo Cremers. De kersverse tweede klasser raakte drie spelers kwijt (Chris Willemsen naar VUC, Ron te Slaa en Phillip van Tienhoven beide naar Rvv Rijswijk) en kreeg er niemand bij.

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, DHC, DHL, LDWS, Lugdunum, ONA, RKAVV, Texas DHB, Teylingen, VELO, Verburch en VIOS.

Bij aanvang van het seizoen 1976-1977 stond het eerste elftal van VIOS aardig in de belangstelling. Na het met grote overmacht binnengehaalde kampioenschap, de vrij verrassende trainerswisseling en de opvallende goede resultaten in de aanloop naar de nieuwe competitie, keken de voetballiefhebbers in de Haagse regio met extra veel aandacht uit naar het debuut van de ploeg in de 2e Klasse. De verwachtingen waren dus over het algemeen hoog gespannen.

VIOS opende de competitie uitstekend met een 5-0 thuiszege op Lugdunum. In de tweede wedstrijd moesten de mannen van trainer Cremers naar Delft voor de lastige wedstrijd tegen kampioenskandidaat DHC. In de tweede helft scoorde zette Karel Waanders VIOS op een 0-1 voorsprong maar vlak voor tijd scoorde DHC de gelijkmaker. Het bleef bij 1-1 en met een tevreden gevoel keerde de mannen van VIOS het stadion aan de Brasserskade de rug toe.
De debutant van de 2e Klasse presteerde uitstekend en na de 2-0 overwinning op Teylingen nam VIOS zelfs brutaal de leiding in de 2e Klasse A over van DHC. Pas begin december leed VIOS zijn eerste verlies in de competitie toen Texas DHB de trotse koploper met een 1-0 nederlaag terug wees. Vlak voor de winterstop eindigde de topper VIOS-DHC in 0-0 waardoor VIOS als koploper de winterstop in ging.

In de tweede seizoenshelft werd de competitie alleen maar spannender maar na een lange nek-aan-nek race met DHC wisten de pupillen van trainer Theo Creemers uiteindelijk het kampioenschap binnen te halen. Het zat bij DHC technisch allemaal wat beter in elkaar, maar VIOS bezat een enorme wilskracht en werd dus uiteindelijk eerste klasser.
Op de laatste competitiedag moest VIOS, met 1 punt voorsprong op DHC, op zondag 1 mei 1977 aantreden tegen Texas DHB. In de 18e minuut van de wedstrijd  bracht Wim van Laar met een schitterende kopbal uit een voorzet van Andre Brullemans VIOS op een 1-0 voorsprong en drie minuten later scoorde Arie Spaans zelfs al de 2-0. De titel in de 2e Klasse A kon VIOS hiermee bijna niet meer ontlopen. Texas DHB kwam nog wel terug op 2-1 maar daar bleef het dan ook bij en toen scheidsrechter F. Leupe affloot barstte het feest op Sportpark Escamp II los.

VIOS kampioen 2e klasse A seizoen 1976-1977. Staand v.l.n.r. Piet Cassa (grens), Theo Cremers (trainer), Peter Olijhoek, Wim van Laar, Arie Plasman, Wout Pronk, Rob Remmerswaal, Ton Beije, Andre Brullemans, Dragan de Bruijn en Peter Marijnissen. Zittend Peter Koers (met zoontje Dave) Loek Willemse Gerrit Scherpenzeel Paul de Lange John Spaans en Karel Waanders.

Van de 22 competitiewedstrijden won VIOS er uiteindelijk 16, speelde 4 keer gelijk en werd er maar tweemaal verloren. Met 36 punten, en de doelcijfers 43-11, werd VIOS dus kampioen met slechts 1 punt voorsprong op het DHC van trainer Guus Haak.
Met de 2-1 overwinning op 1 mei 1977 tegen Texas/DHB behaalde VIOS overigens haar derde titel in vijf seizoenen (!) en promoveerde hiermee naar de zondag 1e Klasse KNVB.

Omdat de renovatie van de gemeentelijke kleedkamers, met door VIOS ingediende wensen, nog jaren op zich zou laten wachten kreeg het plan voor de bouw van een zittribune met als onderkomen een bestuurskamer, twee kleedkamers, een scheidsrechterskleedkamer, een massagekamer en eventueel nog twee bergruimtes hoe langer hoe meer prioriteit. In een buitengewone ledenvergadering van 2 februari 1977 werd, wat de bouw en de financiering van nieuwe kleedkamers betreft, het groene licht aan het bestuur gegeven. Ondanks het feit dat pas op 9 september 1977 de vergunning door de gemeente werd verleend, werd de eerste paal op 22 augustus daaraan voorafgaand geslagen.

De A-junioren van het Noorse I.K. Start Kristiansand wonnen de 6e editie van het Internationale jeugdtoernooi van VIOS. Nick Branson van F.C. Croydon (Engeland) werd tot speler van het toernooi uitgeroepen en Hugo van Houten van Hsv ADO tot beste keeper.

Seizoen 1977-1978

De voetbalvereniging VIOS zat dus aardig in de lift. De Escamp-bewoners waren in de afgelopen vijf jaar van de 4e- naar de 1e Klasse gepromoveerd. VIOS wilde ook graag het publiek het nodige comfort bieden en was bij aanvang van dit seizoen begonnen met de bouw van een overdekte zittribune. Onder deze tribune werd tevens gebouwd een bestuurskamer, kleedkamers, scheidsrechterskamer en massagekamer, waar masseur Ger Scherpenzeel de spelers wekelijks kon behandelen.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DBGC, DHS, EBOH, Gouda, Hermes DVS, HION, HOV, LenS, Olympia, Papendrecht, Roodenburg, VIOS en Wilhelmus.

De kampioensformatie van trainer Theo Creemers, die zijn contract met één jaar had verlengd, was dit seizoen vrijwel intact gebleven. Alleen Omar Kouer was vertrokken. daar stond tegenover dat VIOS verdediger Frank Kuyl van Celeritas mocht begroeten als nieuwkomer. Voorts kwamen Ad Essers (GDS), Peter van Schaik (RVC) en Peter Baptiste (BTC) de VIOS-gelederen versterken.

VIOS had zich in eerste instantie geen moeilijker competitiestart kunnen voorstellen. Op de eerste competitiedag moest men thuis spelen tegen Blauw Zwart, daarna moesten er twee zware uitwedstrijden gespeeld worden tegen Gouda en Hermes DVS. Trainer Theo Creemers keek echter niet tegen de eerste klasse op want met spelers zoals John Spaans, Wim van Laar, Karel Waanders, Peter Koers en Wout Pronk, bezat zijn team kwaliteit genoeg.

VIOS debuteerde uitstekend in de 1e Klasse B want in de eerste competitiewedstrijd, thuis tegen Blauw Zwart, behaalde men een 1-0 overwinning door een doelpunt van Adje Essers. Vervolgens speelde VIOS knap 0-0 in en tegen Gouda. De debutant van de 1e Klasse bleef uitstekend presteren en de mannen van trainer Creemers nestelde zich heel brutaal bij de beste drie clubs van de ranglijst.

Na de winterstop werd de competitie alleen maar spannender en stonden er op een gegeven moment liefst vier verenigingen (Wilhelmus, DBGC, DHS en VIOS) gezamenlijk aan kop van de 1e Klasse B. Het ongelofelijk leek dan toch te gaan gebeuren want vlak voor het einde pakte VIOS, na de 1-0 zege op HION en punt(en) verlies van de concurrentie, de koppositie van de 1e Klasse B. Er stonden echter nog twee topwedstrijden op het programma! In de voorlaatste competitieronde moest VIOS in Voorburg aantreden tegen concurrent Wilhelmus. Maar liefst 2.500 toeschouwers zagen VIOS aan de Westvlietweg met 2-1 winnen van Wilhelmus en zette het team van trainer Creemers hiermee een belangrijke stap richting Hoofdklasse van de KNVB. VIOS stond overigens in deze wedstrijd lange tijd met 1-0 achter maar in het laatste half uur van de wedstrijden scoorde Wim van Laar de 1-1 en schoot Arie Plasman 10 minuten voor tijd naar een 1-2 voorsprong. Vlak na afloop van de wedstrijd was er nog wel even een tegenvaller voor de mannen VIOS, die al dachten het kampioenschap binnen te hebben gehaald. De uitslagen van de concurrenten DHS en DBGC leenden zich er uiteindelijk niet voor.

DHS en DBGC hadden in de voorlaatste competitieronde gewonnen van Blauw Zwart en waren hiermee, met een punt achterstand, de enige concurrenten van VIOS. En laat nou juist op de laatste wedstrijddag de wedstrijd VIOS-DHS op het programma staan!
Maar liefst 3.500 toeschouwers hadden de weg naar Sportpark Escamp II gevonden om de topper VIOS-DHS te aanschouwen. Iedereen had verwacht dat VIOS wel even kampioen zou gaan worden maar het werd een totale deceptie. Een hypernerveus VIOS was vier minuten van de titel verwijderd totdat het Schiedamse DHS het Haagse promotiefeest in duigen schoot (0-1). Met 33 punten uit 26 wedstrijden eindigde nu zowel DHS, DBGC als VIOS op een gedeelde eerste plaats en volgde er een extra nacompetitie om het kampioenschap.

VIOS had zo’n enorme mentale klap gekregen na de 0-1 nederlaag tegen DHS en het hiermee gemiste kampioenschap dat men deze in de nacompetitie niet meer te boven kwam. De eerste nacompetitiewedstrijd VIOS-DBGC eindigde in 0-2 en dit betekende gelijk dat het kampioenschap voor VIOS definitief tot de verleden tijd behoorde. DHS werd uiteindelijk de lachende derde en werd kampioen van de 1e Klasse B.

Op 25, 26 en 27 maart 1978 organiseerde VIOS voor de achtste maal haar internationale jeugdtoernooi waaraan de volgende clubs aan deelnamen; Borussia Dortmund (Duitsand), IK Start Kristiansand (Noorwegen en winnaar 1977), Wolverhampton Wanderers (Engeland), FC Dumbartov (Schotland), Fc Volendam, Go Ahead Eagles, VUC en VIOS.
Op een wederom geslaagd toernooi wisten FC Dumbarton en Wolverhampton Wanderers de finale te halen. Het werd uiteindelijk 1-1, waarna de Schotten door het beter nemen van de strafschoppen als toernooiwinnaar uit de bus kwamen. FC Volendam werd derde, VUC vierde en VIOS eindigde op de vijfde plaats.

Tijdens het seizoen 1977-1978 werd VIOS getroffen door een enorme brand in het clubgebouw. Er werd samen met de jeugdafdeling een grote groep vrijwilligers samengesteld die snel aan het werk gingen. Wederom kon men hier een geweldig enthousiasme en een grote saamhorigheid constateren en door zowel dagelijks als ook op zaterdag en zondag te werken was het clubgebouw binnen veertien dagen weer bedrijfsklaar, juist voor het internationaal jeugdtoernooi. In de pers werd weer eens ruim aandacht besteed aan het Internationaal Jeugdtoernooi.

Een ander hoogtepunt in seizoen 1977-1978 was de ingebruikname van de nieuwe zittribune met onderkomens. Een groot voordeel van deze tribune was dat waar men ook zat een volkomen vrij uitzicht had op het speelveld.

De A-jeugd van Dumbarton F.C. (Schotland) werd winnaar van het 7e Internationale jeugdtoernooi van VIOS. Tot beste speler van het toernooi werd Maurice Tinsley van Wolverhampton Wonderers (Engeland) uitgeroepen en Alex Straten van VIOS tot beste keeper.
Met zo’n 2500 toeschouwers (!) per dag kon men spreken van een geslaagd toernooi met een goede bezetting voor jeugdvoetbal van hoge kwaliteit.

Seizoen 1978-1979

>

De succesreeks van VIOS was dus aan het einde van het seizoen 1977-1978 tot staande gebracht, althans wat het behalen van kampioenstitels betreft. Echter niemand kon beweren dat VIOS 1 een slecht seizoen had gekend want de debutant in de 1e Klasse was bijna direct doorgestoten naar de Hoofdklasse. In het seizoen 1978-1979 nieuwe ronde nieuwe kansen dus.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1978-1979 uit de volgende clubs samengesteld: BDGC, DHC, Gouda, Hermes DVS, HOV, LenS, De Musschen, Olympia, Papendrecht, Roodenburg, Unitas en Wilhelmus.

In de A-selectie van trainer The Cremers was niet veel verloop, alleen Wout Pronk was weggegaan. Nieuw bij VIOS waren o.a. de spelers Ton Lensink, Omar Kouer en Hugo Lochtenberg.
Al snel bleek dat VIOS het fantastische seizoen van vorig jaar niet kon herhalen want de openingswedstrijd van de competitie op Escamp II werd van HOV (0-1) verloren. Vervolgens speelde de mannen van trainer Cremers bij Papendrecht 0-0 en bij De Musschen 1-1. Karel Waanders maakte voor VIOS het eerste seizoensdoelpunt. Toen VIOS ook nog eens aan de Melis Stokelaan 1-1 speelde tegen het Goudse Olympia en de week daarop met 2-0 verloor bij Hermes DVS kwam de groen-witte formatie op de voorlaatste plaats van de 1e Klasse B terecht.
Thuis tegen Gouda boekte VIOS dan eindelijk de eerste seizoenzege door met 1-0 te winnen. De belangrijke treffer kwam van het hoofd van de Haagse aanvoerder Wim van Laar, die een voorzet van Peter Koers fraai afwerkte. VIOS leek de stroeve competitiestart eindelijk te boven te zijn want de punten werden nu aardig bij elkaar gesprokkeld.

Van de uiteindelijke 26 competitiewedstrijden wist VIOS er 6 te winnen, speelde men maar liefst 13 keer gelijk en werd er 7 maal verloren. Met 25 punten, en de doelcijfers 25-24, eindigde VIOS dan ook nog knap op een zesde positie van de zondag 1e Klasse B KNVB.

<

Het 8ste Internationale Jeugdtoernooi van VIOS werd ditmaal gewonnen door de A-jeugd van B.K. Frem Copenhagen (Denemarken). Theo Worbst van N.E.C. werd uitgeroepen tot beste speler van het toernooi en beste doelman werd Claus Christensen van B.K. Frem Copenhagen.

Seizoen 1979-1980

>

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: DBGC, DHS, Gouda, Hermes DVS, HION, HOV, De Musschen, Olympia, Overmaas, Papendrecht, Unitas, VIOS, Westlandia en Wilhelmus.

Trainer Theo Cremers koos in het begin van het seizoen voor een verjonging van het elftal. Enkele oudere spelers die nog de opmars van de vierde- naar de eerste-klasse hadden meegemaakt verhuisden naar een lager elftal. Een risico natuurlijk om zoveel ervaring in één keer te vervangen voor jeugdig talent. De gok van trainer Cremers pakte dan ook verkeerd uit want de jeugdige talenten van VIOS waren achteraf nog niet rijp voor het niveau van de 1e Klasse.
Met slechts 8 punten uit 12 wedstrijden ging VIOS dan ook op een voorlaatste plaats van de ranglijst de winterstop in. Een weinig florissante positie dus gezien de populaire tijden die VIOS in de voorgaande seizoenen had beleefd.

Na de winterstop had VIOS er weer alle vertrouwen in een goede tweede seizoenshelft. Bovendien waren er enkele routiniers teruggekeerd in VIOS 1. Wilskracht en inzet was er wel bij VIOS maar de factor kwaliteit was dit seizoen nog steeds ver te zoeken. Het bestuur van VIOS besloot dan ook om per direct afscheid te nemen van trainer Cremers. Een driemanschap, bestaande uit Henk de Vos, Gerard Jacobs en Jan van Laar maakte de rest van dit seizoen de dienst uit bij VIOS 1.

VIOS 1 raakte in een hevige strijd om het eerste-klasseschap te behouden. Op de 19e speeldag boekte VIOS een zeer knappe en kostbare zege in en tegen Gouda en was de stand onderin de ranglijst van de 1e Klasse B als volgt: DHS en Westlandia 19 wedstrijden 16 punten, HOV 18-14, VIOS 19-14, Olympia 19-12 en DBGC 18-11. Na o.a. een 2-1 zege op De Musschen en diversen gelijke spelen wist VIOS zich dan ook ternauwernood te handhaven in de zondag 1e Klasse B KNVB.

Van de 26 wedstrijden werden er uiteindelijk slechts 5 gewonnen, 11 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 21 punten, en de doelcijfers 29-40, eindigde VIOS op de twaalfde positie van de ranglijst, net boven de degradanten Olympia (19 punten) en DBGC (14).

<

Zoals gebruikelijk werd er tijdens de Paasdagen bij VIOS  het internationale jeugdtoernooi voor A-junioren gehouden. Naast titelverdediger B.K. Frem uit Denemarken deden dit jaar mee: Lierske SK (Belgie), Fulham (Engeland), Vejle FC (Denemarken), NEC, Roda JC, ADO en VIOS. Uiteindelijk wist het Deense B.K. Frem voor de tweede maal dit VIOS-toernooi te winnen. Voetballer van het toernooi werd Hilton Philips van Fullham (Engeland) en tot beste keeper werd Wim Zuurmond van Hsv ADO uitgeroepen.

Seizoen 1980-1981

>

De A-selectie van VIOS bestond dit seizoen o.a. uit: Peter Baptiste, Hans Tork, Hugo Lochtenbergh, D. de Bruijn, John Spaans, Peter Koers, Peter Oliehoek, Wim van Laar, Ton Lensink, Alex Straten (keeper), Leen Ravensteijn, Omar Kouer, Raymond Baan, H. Harteveld, Theo Rigthardt, Marcel van Velzen en Leo de Jager. Als trainer voor het seizoen 1980-1981 was Leen Admiraal aangesteld.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1980-1981 als volgt samengesteld: DCV, DHS, Gouda, Hermes DVS, HION, HOV, Lugdunum, De Musschen, Overmaas, Papendrecht, VIOS, Westlandia en Wilhelmus.
Het werd een uiterst moeizaam seizoen voor VIOS 1 waarin men lange tijd tegen degradatie moest vechten. Op het laatst van de competitie ontliep VIOS op het nippertje de degradatie door concurrent DHS met 2-1 te verslaan.
Van de 24 competitiewedstrijden werden er uiteindelijk 7 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en werd er 12 keer verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 20-33, eindigde VIOS op de 11e positie. Dit was dus net voor de degradanten DHS (18 punten) en Gouda (11 punten).

<

Het Deense B.K. Frem Copenhagen wist ook de 10e editie van het VIOS Internationale A-jeugdtoernooi op zijn naam te schrijven. Mario Vitali van K.F.C. Winterslag (België) werd gekozen tot de beste voetballer van het toernooi en Andreas Lingen van Rot Weiss Essen (Duitsland) tot de beste keeper.

Seizoen 1981-1982

>

Na slechts één seizoen was er door VIOS alweer afscheid genomen van trainer Leen Admiraal en de van FC Vlaardingen afkomstige Jan de Gier was aangesteld als zijn opvolger.  De slechts 32-jarige De Gier was een gymnastiekleraar uit Spijkenisse en zat vol met ambities. De laatste drie seizoenen speelde VIOS namelijk steeds in de onderste regionen van de eerste klasse maar dit moest nu dus anders.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1981-1982 als volgt samengesteld: CVV, DCV, Hermes DVS, HION, HOV, Lugdunum, Nieuwenhoorn, Overmaas, Papendrecht, Roodenburg, UVS, VIOS, Westlandia en Wilhelmus.

Een herboren VIOS startte de competitie in de 1e Klasse B bijzonder goed met een 4-1 overwinning op Westlandia. Hugo Lochtenbergh opende namen VIOS de score en de overige doelpunten kwamen van de FC Vlaardingen overgekomen Erik Versteegh (2x) en Leo de Jager. Ook de hierop volgende wedstrijden tegen HOV (0-1), HION (2-1), Wilhelmus (0-2) en Papendrecht (1-3) werden door VIOS gewonnen.
De laatste drie seizoenen speelde VIOS steeds in de onderste regionen van de eerste klasse maar nu stond de groen-witte formatie van trainer Jan de Gier met 10 punten uit 5 duels bovenaan.
In de zesde competitiewedstrijd moest VIOS aantreden tegen het als tweede geklasseerde CVV. In Rotterdam liep VIOS dan tegen zijn eerste nederlaag aan want CVV (met als trainer Leen Admiraal) won met 2-1 en nam hiermee de koppositie van VIOS over.
Tijdens deze competitie bivakkeerde VIOS lange tijd op de tweede positie van de ranglijst, achter koploper CVV. De mannen van de succesvolle trainer Jan de Gier, die tijdens de winterstop voor twee jaar had bijgetekend, konden de race om de titel helaas niet volhouden. Toen CVV ook nog eens met 1-2 bij VIOS won konden de Rotterdammers de champagne alvast bestellen. VIOS was hiermee dus definitief uitgerangeerd.

Van de 26 competitiewedstrijden werden er uiteindelijk door VIOS 11 gewonnen, 5 gelijk gespeeld en 10 verloren. Met 27 punten, en de doelcijfers 39-38, eindigde VIOS dit seizoen op een keurige vierde positie op de ranglijst van de 1e Klasse B. CVV, met dus ex-VIOS trainer Leen Admiraal werd met 41 punten kampioen.

>

De A-jeugd van het Belgische S.C. Lokeren wist het 11e Internationale jeugdtoernooi van VIOS op zijn naam te schrijven. Het was dit toernooi één en al Lokeren dat er met de prijzen van door ging want tot beste speler van het toernooi werd Angelo Nijskens (Lokeren) uitgeroepen en de beste keeper Rudy Vervaart (Lokeren).

Seizoen 1982-1983

Bij aanvang van het seizoen 1982-1983 bedroeg het ledenaantal bij VIOS ongeveer 550, onderverdeeld in 8 seniorenelftallen op zondag en 17 jeugdelftallen op de zaterdag. Ton Goedbloed was (sinds 1981) nog steeds voorzitter, Wim Hassert fungeerde als penningmeester en Henk Schuller als secretaris.

Trainer Jan de Gier beschikte dit seizoen over een jonge selectie, aangevuld met wat routine. De A-selectie van VIOS bestond in het seizoen 1982-1983 namelijk uit: Rob Baan (21), Peter Baptiste (24), John Bodmann (19), William Bovenlander (19), Dragon Bruin (29), Leo de Jager (20), Leo de Jong (22), Peter Koers (28), Omar Kouer (33), Frank Kuijl (26), Wim van Laar (30), Ton Lensink (31), Hugo Lochtenbergh (30), Toni Meijer (21), Mario Ooijendijk (19), Leen Ravestein (33), Alex Straten (21), Hans Tork (21) en Erik Versteeg (25).

VIOS 1 kende vorig seizoen dus een zeer succesvol seizoen met fris voetbal. Bij aanvang van het seizoen 1982-1983 won het team van trainer Jan de Gier ook meteen al het grote en bekende Twentse Ros-toernooi.
Op 21 en 22 augustus 1982 namen niet minder dan twintig clubs deel aan het landelijk bekende Twentse-Rostoernooi in Enschede. Er waren vier poules van vijf clubs geformeerd. VIOS kwam uit in poule D met als tegenstanders Vlijmense Boys, GRC, Neptunus en Zeeburgia. Op zaterdag 21 augustus begon VIOS met een 2-1 nederlaag tegen Vlijmense Boys aan het toernooi, gevolgd door een 1-1 gelijkspel tegen Neptunus. De wedstrijden tegen GRC en Zeeburgia werden beide met 2-0 door VIOS gewonnen waardoor de mannen van trainer Jan de Gier op een eerste plaats van poule D eindigde.
De nummers 1 en 2 van iedere poule kwamen op zondag 22 augustus uit in de “Winnaarspoule”. VIOS deed het uitstekend en won met 2-0 van Heerlen en 1-0 van Venray zodat het in de finale moest uitkomen tegen De Spartaan. In deze finale wist Ton Lensink met een geweldig doelpunt (een schot van 30 meter in de linker bovenhoek van het doel) de enige treffer te scoren zodat VIOS winnaar werd van het Twentse-Rostoernooi, het grootste en meest uitputtende amateurtoernooi van dat moment in Nederland.
Plaatsvervangend aanvoerder Hugo Lochtenbergh mocht namens VIOS de wisselbeker in ontvangst nemen en Wim van Laar ontving het fraaie bronzen Twente Ros-beeld. VIOS-keeper Alex Straten werd met algemene stemmen uitgeroepen tot keeper van het toernooi.

Ja, VIOS had indruk gemaakt en niet alleen technisch maar ook qua discipline. Reden voor de organisatie van het Twentse Rostoernooi, toen een der deelnemers op het laatste moment afschreef voor hun eveneens roemruchte “Pony toernooi”, een beroep te doen op VIOS om haar A-klassers af te vaardigen. Ze hebben het geweten, want ook zij gingen met de trofee naar huis.

Door dit geweldige resultaat werd VIOS 1 voor dit seizoen meteen tot kampioenkandidaat nummer 1 bestempeld.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1982-1983 uit de volgende clubs samengesteld: DCV, Hermes DVS, HION, HOV, De Musschen, Neptunus, Nieuwenhoorn, Papendrecht, Roodenburg, Sliedrecht, Spartaan’20, VIOS, Westlandia en Wilhelmus.

Alle euforie voor aanvang van de competitie ten spijt, het werd voor VIOS een uiterst moeizaam seizoen waarin men lange tijd heeft gestreden tegen degradatie.Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden wist men er slechts 5 te winnen, 9 gelijk te spelen en werd er maar liefst 12 keer verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 24-40, eindigde VIOS op de 12e plaats van de eindranglijst van de 1e Klasse B. Dit was nog net voor de degradanten De Musschen (16 punten) en Neptunus (14).

Het bestuur van VIOS en trainer Jan de Gier besloten na dit seizoen toch uit elkaar te gaan, waarna trainer De Gier naar VELO vertrok.

Het 12e Internationale Jeugdtoernooi van VIOS werd gewonnen door de A-jeugd van M.s.v. Duisburg. Van dit zelfde Duisburg werd Manfred Lurbir uitgeroepen tot beste keeper van het toernooi en Jeroen Bik van Hsv VUC tot beste speler.

Seizoen 1983-1984

>

Het bestuur van VIOS had voor het seizoen 1983-1984 Toon Brakus aangetrokken als trainer van de A-selectie. Eersteklasser VIOS kon dit seizoen op het Twentse Ros-toernooi de eerste plaats van vorig jaar niet herhalen. VIOS moest deze keer genoegen nemen met een, zeker niet onverdienstelijke, derde plaats op dit grote toernooi.

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1983-1984 uit de volgende clubs samengesteld: ADO, DCV, Hermes DVS, HION, HOV, Nieuwenhoorn, Oud Beijerland, Papendrecht, RVC, Sliedrecht, Spartaan’20, VIOS en Westlandia.

Het seizoen 1983-1984 werd vol vertrouwen tegemoet te zien, maar dit bleek achteraf toch niet het geval. Van de 24 competitiewedstrijden wist VIOS er slechts 3 te winnen, speelde 5 keer gelijk en werd er maar liefst 16 keer verloren. Met 11 punten, en de doelcijfers 18-43, eindigde men op de 13e en laatste plaats van de 1e Klasse B en degradeerde hiermee naar de 2e Klasse.

In 1984 deed VIOS weer van zich spreken middels het bekende Internationale Jeugdtoernooi voor A-junioren. Deelnemende ploegen uit Nederland waren: ADO, Excelsior en Sparta en uit het buitenland: Brondby (Denemarken) Spartak Trnava (Tsjecho Slowakije) Winterslag (Belgie) en IK Start (Noorwegen) en natuurlijk VIOS dat inmiddels gepromoveerd was naar de interregionale competitie.

Hsv ADO schreef de 13e editie van dit inmiddels traditionele toernooi op zijn naam.

Seizoen 1984-1985

>

De voormalige eersteklasser had voor aanvang van het seizoen 1984-1985 een radicale verandering ondergaan. Niet alleen had trainer Toon Brakus (naar BTC) VIOS de rug toe, ook waren er een flink aantal spelers vertrokken naar elders. Thomas Stolk was voor dit seizoen aangesteld als nieuwe trainer van de VIOS A-selectie.

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1984-1985 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Blauw Zwart, Gouda, GSV, HMSH, LenS, Olympia, Quick (H), RKAVV, SJC, Verburch, VIOS en Westlandia.

Na de degradatie in het afgelopen seizoen kon VIOS zich in het seizoen 1984-1985 ternauwernood handhaven in de 2e Klasse. Van de 24 competitiewedstrijden werden er slechts 5 gewonnen, 9 gelijk gespeeld en gingen er 10 verloren. Met 19 punten, en een doelsaldo van 26-33, eindigde VIOS op de tiende positie van de 2e Klassa A van de KNVB. Dit was nog net voor Westlandia (18 punten), Gouda (17 punten) en GSV (8 punten).

In 1985 organiseerde het jeugdbestuur voor de eerste maal de zogenaamde penaltybokaal. Op de finaleavond konden jonge voetballertjes strafschoppen afvuren op oud Feijenoord keeper Eddy Treijtel. In de daarop volgende jaren keepten o.a. Bas van Noortwijk, Joop Hiele, Hans van Breukelen en Stanley Menzo.
In navolging van VIOS besloot de KNVB afdeling ‘s-Gravenhage vanaf deze tijd ook met een penaltybokaal te gaan beginnen.

 

Seizoen 1985-1986

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1985-1986 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Den Hoorn, HMSH, LenS, Lugdunum, Quick (H), RKAVV, Roodenburg, TONEGIDO, Verburch, VIOS en Westlandia.

In het tweede seizoen van trainer Thomas Stolk bestond de A-selectie van VIOS o.a. uit: Wim Zuurmond (keeper), Eekhof, Ton Lensink, Marcel Ophuizen, de Heijer, L. de Jong, Eddy Meier, Bert van Malsen, Eric Versteegh, Arie van der Lee, Carlos Roeleveld, Ernst Hoolboom, Chris de Gier,  Wim van Laar sr. John de Jong en Toon Meijer.

In het seizoen 1984-1985 had VIOS 1 zich nog net kunnen handhaven in de 2e Klasse echter na afloop van seizoen 1985-1986 degradeerde de club alsnog naar de 3e Klasse. De trainerswissel Thomas Stolk / Hans van Laar (a.i.) halverwege het seizoen mocht dus niet baten.
Van de 24 competitiewedstrijden wist men er slechts 2 te winnen, 6 gelijk te spelen en maar liefst 16 te verliezen. Met 10 punten en een doelsaldo van 19 voor en 52 tegen is het niet verbazend dat VIOS hiermee op de laatste positie van de ranglijst eindigde.

Seizoen 1986-1987

>

In het seizoen 1986-1987 was de zondag 3e Klasse B van de KNVB West II uit de volgende clubs samengesteld: BTC, DHL, GDS, Hoek van Holland, ODB, Oliveo, RKDEO, Rijswijk, Scheveningen, Soccer Bous, VELO en VIOS.

Ook in seizoen 1986-1987 had het eerste elftal van VIOS het moeilijk in die 3e Klasse. In de laatste wedstrijd van het seizoen tegen B.T.C. wist de club zich pas te handhaven voor de 3e Klasse.
Ook kwam VIOS in dit seizoen met een jaarlijks terugkerend toernooi om de “Escamp Mitre Cup”.

<

Seizoen 1987-1988

>

Het vlaggenschip van VIOS kwam in het seizoen 1987-1988 uit in de zondag 3e Klasse B van de KNVB, met ditmaal als tegenstanders: Delfia, DWO, GDS, Hoek van Holland, LenS, Oliveo, De Postduiven, RKDEO, Scheveningen, VELO en Wippolder.

>

In het seizoen 1987-1988 degradeerde VIOS 1 voor de tweede maal in haar 75 jarige bestaan naar de 4e Klasse. Maar VIOS zou VIOS niet zijn als er toen tegelijkertijd voldoende aandacht aan ook de lagere elftallen en de jeugd zou besteden. Enerzijds was men prestatiegericht en anderzijds stond gezelligheid voorop. Dat samengaan maakte VIOS altijd een boeiende en bruisende vereniging.
Zo werd er bijvoorbeeld ook weer in dit jaar, evenals in alle voorgaande jaren vanaf ongeveer 1960, een Sint Nicolaasfeest voor de jeugd georganiseerd. Het werd een schitterend feest met o.a. een optreden van Circus Custers in theater Pierrot.

<

Seizoen 1988-1989

Het seizoen 1988-1989 stond naast het 75 jarig bestaan in het teken van stabilisering, het leggen van een basis voor de weg terug en bovendien ging het weer goed met de club. In dit jubileumjaar had VIOS 350 leden en 200 donateurs. De jeugdafdeling had een moeilijke tijd doorgemaakt maar ook daar zat in dit jaar met 14 jeugdelftallen weer een stijgende lijn in.

Na de degradatie in het seizoen 1987-1988 moest het vlaggenschip van VIOS het dit seizoen gaan proberen in de 4e Klasse van de KNVB. In het seizoen 1988-1989 was de zondag 4e Klasse C van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: De Flamingo’s, Haastrecht, Laakkwartier, Naaldwijk, Nieuwerkerk, Oranjeplein, Quintus, Spoorwijk, SVV, TEDO, VIOS en WIK.

>

Seizoen 1989-1990

>

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1989-1990 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Cromvliet, Den Hoorn, ODB, De Postduiven, Quick Steps, RAVA, Scheveningen, Spoorwijk, VIOS, Vredenburch en VVP.

De selectie van VIOS bestond dit seizoen o.a. uit: Wim Zuurmond (keeper), Johan Taal, Frans Eekhof, Eric Landsmeer, Toon Meijer, Guus van Bodegom, Erik van der Velden, Richard Urgert, Jacco van Vianen, Steven Dijkhuizen, Patrick Bosman, Bert Korte, Eki Korte, Roel Zandbergen en Lucien Groven.

Met overwinningen op De Postduiven (2-0), Scheveningen (0-3), VVP (1-0) en Quick Steps (1-2) begon de formatie van trainer Dick van der Toorn uitstekend aan de competitie. In de vijfde speelronde leed VIOS echter haar eerste puntenverlies door thuis met 1-2 van sv Den Hoorn te verliezen. Hierna pakte VIOS de daad weer op en volgde er met Vredenburch, Celeritas en ODB een felle strijd om de koppositie van de 4e Klasse B. Tijdens de winterstop was de stand bovenaan de ranglijst als volgt: 1. VIOS 11-17 (20-6), 2. Vredenburch 11-16 (18-8), 3. Celeritas 12-16 (16-10) en 4. ODB 11-14 (15-7).

Terwijl VIOS in de tweede seizoenshelft de draad gewoon weer oppakte en de ene na de andere overwinning behaalde morste de concurrentie aardig wat punten. Nadat men al de 1e Periodetitel op haar naam had weten te schrijven pakte VIOS ook de 2e Periodetitel. Hierdoor kwam het team van trainer Van der Toorn steeds een stap dichter bij het kampioenschap.

In de 20e speelronde was het dan ook zover want na de 5-1 overwinning op RAVA kon aan de Melis Stokelaan de kampioensvlag in top.

(we zijn nog op zoek naar de kampioensfoto)

Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist VIOS er 13 te winnen, 6 gelijk te spelen en 3 te verliezen. Hiermee behaalde de kampioen 32 punten en een doelsaldo van 47 voor en 18 tegen.

<

Seizoen 1990-1991

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1990-1991 uit de volgende clubs samengesteld: Delfia, DSO, DWO, GDA, Hoek van Holland, Laakkwartier, LenS, VIOS, Vredenburch, VUC, Westlandia en Wippolder.

De formatie van trainer Dick van der Toorn bestond dit seizoen o.a. uit: Wim Zuurmond (keeper), Bert Korte, Eki Korte, René Bierhuizen, Erik Landsmeer, Herman Knoppert, Johan Taal, Patrick Bosman, Richard Urgert, Lucien Groven en Frans Eekhof.

En wederom werd VIOS 1 kampioen! Al op zondag 24 maart 1991 mocht VIOS zich de eerste kampioen uit de Haagse regio noemen. De formatie van trainer Dick van der Toorn promoveerde op deze dag dankzij een 1-2 overwinning bij v.v. Hoek van Holland. Doordat concurrent Wippolder op deze dag bij DWO verloor, was VIOS niet meer in te halen op de ranglijst.

Van de 22 competitiewedstrijden wist men er 14 te winnen, 2 gelijk te spelen en werd er 6 maal verloren. Met 30 punten, en de doelcijfers 44-20, eindigde de mannen van trainer Dick van der Toorn dus op de eerste positie van de ranglijst, ruim voor de nummer 2 VUC (26 punten) en 3 Westlandia (25).

Met de Paasdagen (30 / 31 maart en op maandag 1 april 1991) organiseerde VIOS alweer voor de 21e keer een groot Internationaal jeugdtoernooi voor A-klassers. Aan dit traditionele toernooi deden de volgende clubs mee: Hsv ADO, VIOS, FC Eindhoven, Bilstone Town, FC Haarlem, RVC, Racing Genk en Leicester City. De A-jeugd van Hsv ADO wist uiteindelijk dit toernooi te winnen door in de finale tegen het Belgische Racing Genk 0-0 te spelen en vervolgens de strafschoppen beter te benutten.

Seizoen 1991-1992

Het bestuur van VIOS was in het seizoen 1991-1992 als volgt samengesteld; Paul de Lange (voorzitter), Henk Schuller (secretaris), Xandra Brandsen (penningmeester), Peter Brandsen (sponsorzaken) en H. van der Heyden (jeugdvoorzitter).

Voor de zondagcompetitie, seizoen 1991-1992, schreef het bestuur 9 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling van VIOS bestond dit seizoen uit een A1 elftal, 2x B, 3x C, 2x D, 4x E, 2x F en 1 meisjesteam. Verder had VIOS dit seizoen ook nog een dames zaalvoetbalteam.

Het vlaggenschip van VIOS, nog steeds o.l.v. trainer Dick van der Toorn, begon uitstekend aan het seizoen door de traditionele Harry de Hartog-beker te winnen. In de finale, op het Laakkwartier-terrein, werd klasse-genoot ADO verslagen.

De zondag 2e Klasse A van de KNVB District West II was in het seizoen 1991-1992 uit de volgende clubs samengesteld: ADO, Blauw Zwart, Hermes DVS, Oliveo, Olympia, Quick, RKAVV, Roodenburg, VCS, VELO, Verburch en VIOS.

De A-selectie van VIOS bestond dit seizoen o.a. uit de volgende spelers: Wim Zuurmond, Lucien Groven, Frans Eekhof, Bert Korte, Ronald Hoogenraat, Johan Taal, Eric Landsmeer, Herman Knoppert, Rob de Jonge, Eki Korte, Rene Bierhuizen, Jean Paul Leenheer en Richard Urgert.

Ondanks de vele blessures bij VIOS dit seizoen, eindigde de club (samen met Quick) op een mooie gedeelde vijfde plaats samen met Quick. Uit de 22 competitiewedstrijden werden in totaal 23 punten bij elkaar gesprokkeld en was het doelsaldo 39 voor en 47 tegen.

Op vrijdag 24 januari 1992 kwam ruim honderd belangstellenden af op de receptie t.g.v. het feit dan VIOS-icoon Jan van Laar 70 jaar lid was van de vereniging. Tijdens deze zeer geanimeerde receptie kwamen vele verrassingen. De grootste verrassing was wel het door sportwethouder Nico Dijkhuizen opspelden van de Koninklijke onderscheiding de Ere-medaille aan de Orde van Oranje Nassau in zilver.

Seizoen 1992-1993

Voor dit seizoen had VIOS grote plannen. Men ging werken aan een verjongde ploeg zodat de toekomst er zonnig uit bleef zien. Trainer Dick van der Toorn stond alweer voor het vijfde achtereenvolgende jaar voor de groep. Nieuw bij de selectie kwamen Ronald Willemse (DOSKO), Robert Kampers (ADO), Johan Meershoek (sv Voorburg), Patrick Bosman (LENS), Maurice Timmermans (Cromvliet) en Wim Baggerman (Laakkwartier).

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 1992-1993 in de zondag 2e Klasse A zag er als volgt uit: DVS, Foreholte, Fortuna Vlaardingen, Gouda, Hermes DVS, HMSH, Oliveo, Quick, RKAVV, Roodenburg, VELO en VIOS.

VIOS begon zeer goed aan de competitie. De eerste vijf wedstrijden tegen Gouda (6-4), Fortuna Vlaardingen (1-2), HMSH (4-2), Quick (2-3) en Westlandia (4-1) werden gewonnen. In de zesde wedstrijd leed VIOS in Schiedam zijn eerste puntenverlies want bij Hermes DVS werd met 3-0 verloren. Na ook tegen Roodenburg met 2-0 te verliezen moest het team van trainer Dick van der Toorn de koppositie in de 2e Klasse A overlaten aan Quick.
Het werd spannend in de eerste seizoenshelft wat betreft de koppositie in de 2e Klasse A. Op 20 december 1992 pakte VIOS, thuis in het inhaalwedstrijd tegen RKAVV, met een 4-2 overwinning de 1e Periodetitel van de 2e Klasse A.
VIOS ging hiermee, met 18 punten uit 13 wedstrijden, als koploper van 2A de winterstop in, gevolgd door Quick (13-17), HMSH (12-16) en RKAVV (13-16).

In navolging van de afgelopen twee jaren benutte VIOS ook dit seizoen de winterstop om in het buitenland te overwinteren. Na tweemaal Willingen (Sauerland-Duitsland) werd er dit jaar, van 5 t/m 10 januari 1993, gekozen voor een sneeuw-zekere bestemming: Flachau in Oostenrijk.

Direct na de winterstop stond op zondag 21 januari 1993 de topper HMSH-VIOS op het programma. HMSH won dik verdiend met 3-1, mede door de afwezigheid van een aantal belangrijke spelers bij de formatie van trainer Van der Toorn. De te smalle basis brak VIOS uiteindelijk dan ook op want een week later werd, aan de Melis Stokelaan, ook de belangrijke wedstrijd tegen Quick met 2-5 verloren.
VIOS eindigde uiteindelijk, met 26 punten uit 22 duels op de vijfde positie van de ranglijst van de 2e Klasse A. Quick werd kampioen met 32 punten, gevolgd door HMSH (28), Roodenburg (27) en VELO (26).

In de nacompetitie voor promotie naar de zondag 1e Klasse KNVB moest VIOS het in een drieluik opnemen tegen HMSH en Roodenburg. De mannen trainer van Dick van der Toorn verloren in het thuisduel tegen HMSH met 2-3 en kon hiermee promotie zo goed als wel vergeten. Dit bleek ook wel in het uitduel met Roodenburg want in Leiden verloor VIOS met maar liefst 6-0 en was het seizoen ten einde en bleef de club een 2e Klasser.

Seizoen 1993-1994

De Haagse voetbalvereniging VIOS bestond bij aanvang van het seizoen 1993-1994 uit ruim 500 leden, onderverdeeld in 8 seniorenelftallen, 15 jeugdteams en 1 dames zaalteam.

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Foreholte, Hermes DVS, HMSH, LenS, Lugdunum, Rijswijk, RKAVV, SJC, VELO, VIOS, sv Voorburg en Westlandia.

De selectie van trainer Dick van der Toorn bestond dit seizoen uit: Erik Fransen (keeper), Cees le Duc, Rob van Elleswijk, Rob de Jonge, Jean Paul Leenheer, Stefan Karstens, Jacco van Vianen, Eki Korte, Erwin Peers, Ronald Willemse, Akai Dagsoy, Remco de Ruiter, Richard Urgert, Frans Eekhof, Richard van der Vaart, Lucien Groven en Don van Duyn. Assistent trainer was Wim van Laar, leider was Herman Knoppert, verzorger Bram Mulder en grensrechter Edwin van Delft.

VIOS 1, dat vorig seizoen met 5 overwinningen op rij het seizoen opende, startte ook dit seizoen weer uitstekend aan de competitie met overwinningen op Westlandia (1-0) en VELO (0-3). Echter in de derde competitiewedstrijd, thuis tegen Lugdunum, leed VIOS zijn eerste nederlaag (1-3) van het seizoen, gevolgd door een 1-1 tegen Foreholte.
Op zondag 17 oktober 1993 volgde de kraker HMSH-VIOS. HMSH had de eerste vier wedstrijden van de competitie gewonnen en was dus met 8 punten de ongeslagen koploper. De mannen van trainer Dick van der Toorn wonnen verrassend met 0-1 door een doelpunt vlak voor tijd van Cees le Duc en sloot hiermee weer aan in de kopgroep van de 2e Klasse A. Helaas haakte VIOS een week later alweer af door op Escamp met 0-2 te verliezen van RKAVV.
Met 11 punten uit 10 wedstrijden ging VIOS dan uiteindelijk op een bescheiden zesde positie van de ranglijst de winterstop in.

VIOS zou ook in de tweede competitiehelft geen rol van betekenis meer spelen. Uit de uiteindelijke 22 competitiewedstrijden werden 22 punten behaald en eindigde de groen-witte formatie op de vijfde positie van de ranglijst van de 2e Klasse A. HMSH werd kampioen met 32 punten.

>

Seizoen 1994-1995

Het bestuur van VIOS was voor het seizoen 1994-1995 als volgt samengesteld: P.A. de Lange (voorzitter), P. Brandsen (vice voorzitter), R.O. Reedijk (penningmeester), A. Brandsen (secretaris), A. Oosthoek (commissaris) en H. van Laar (commissaris).

Voor de zondagcompetitie schreef het bestuur dit seizoen 8 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling van VIOS bestond in seizoen 1994-1995 uit 1 A-elftal, 1 B, 3 C, 3 D, 3 E, 2 F en 1 meisjes team. Voor de zaalvoetbalcompetitie werden 2 damesteams ingeschreven.

Wim van Laar debuteerde bij VIOS als hoofdtrainer, nadat Van Laar maar liefst 22 jaar als jeugdtrainer actief was geweest. Over de doelstelling voor dit seizoen was VIOS-trainer Wim van Laar (opvolger dus van Dick van der Toorn) vooraf vrij duidelijk, hij wilde in de competitie bij de eerste vier ploegen eindigen, tevens azen op een Periodetitel en ver komen in de Haagsche Courant Cup. Weliswaar waren er 14 spelers uit de A-selectie vertrokken maar daarvoor in de plaats waren zo’n 10 goede spelers, zoals Jimmy Charité, Raymond van Dullemen, Frank Kos, Marco en Edward Enlich en Jan van Gulik, bijgekomen.

De indeling van het amateurvoetbal voor de regioclubs in district West II seizoen 1994-1995 in de zondag 2e Klasse A zag er als volgt uit: Foreholte, Lens, Lugdunum, Roodenburg, RVC, Rijswijk, SJC, Verburch, VIOS, VUC, Westlandia en Wilhelmus.

Na een goede voorbereiding startte VIOS de competitie op zondag 4 september 1994 met een thuiswedstrijd tegen VUC. Het was geen oogstrelende wedstrijd maar VIOS won uiteindelijk wel met 2-1. De volgende wedstrijd was in en tegen Rijswijk, waarin VIOS oppermachtig was een de Rvv Rijswijk met 0-4 aan de zegekar bond. Nadat de derde wedstrijd, tegen Foreholte, werd afgekeurd moesten de mannen van trainer Wim van Laar vervolgens bij LenS aantreden. Een ijzersterk VIOS won met 2-5 en bleef hiermee op een fraaie score van 100% staan en voerde zodoende met 6 punten uit 3 duels de ranglijst in de 2e Klasse A aan.
In de vijfde speelronde leed VIOS zijn eerste puntverlies door in Poeldijk met 1-1 gelijk te spelen tegen Verburch. Ook tegen Lugdunum (0-0) werd gelijk gespeeld. Vervolgens werd in Naaldwijk de wedstrijd Westlandia-VIOS bij een 0-1 tussenstand in de 22e minuut gestaakt vanwege noodweer en werd een week later ook VIOS-RVC afgelast. Voor VIOS waren de afgelopen weken niet bevorderlijk want vervolgens werd het in Noordwijk tegen SJC ook 0-0.
VIOS was dus duidelijk niet in goede doen maar op zondag 20 november konden de mannen van trainer Van Laar eindelijk weer juichen. Op het complex van Escamp II werd Roodenburg, door doelpunten van Bert Korte en Raymond van Dullemen, met 2-0 verslagen. VIOS pakte de draad weer op en vervolgens kreeg Wilhelmus in Voorburg een flinke afstraffing (0-5). Ondanks de pas 8 gespeelde competitiewedstrijden van VIOS werd op zondag 4 december alweer de returnwedstrijd tegen VUC gespeeld. Ook de wedstrijd VIOS-Rijswijk werd probleemloos door de groen-witte formatie met 2-0 gewonnen. Dit was tevens de laatste competitiewedstrijd van het jaar 1992.
Met 17 punten uit 10 wedstrijden ging VIOS als koploper in de 2e Klasse A de winterstop in, gevolgde door SJC (16 uit 11), Foreholte (14 uit 11) en RVC (13 uit 11).

Na de winterstop volgde al op zondag 15 januari 1995 de inhaalwedstrijd VIOS-Foreholte. De nummer 2 van de competitie bracht de koploper (VIOS) aan de Melis Stokelaan zijn eerste nederlaag toe door met 1-2 te winnen. Een enorme domper natuurlijk voor de mannen van trainer Van Laar maar men raakte hiervan niet van de wijs want de hierop volgende wedstrijden tegen Verburch (2-1), Lugdunum (0-2) en Westlandia (1-3) werden gewonnen. De intercity waarin VIOS op de titel leek af te stevenen stopte even toen de derby tegen LenS in 0-0 eindigde. Daarna denderde de trein, die werd bestuurd door Wim van Laar, gewoon door met zeges op RVC (0-2) en SJC (3-1).
Op zondag 9 april 1995 kon VIOS de kroon op een geweldig seizoen zetten door in het thuisduel tegen Westlandia het kampioenschap van de 2e Klasse A in de wacht te slepen. Via een laat tot stand gekomen 1-0 (doelpunt Raymond van Dullemen) overwinning werd VIOS dan ook kampioen en stapte hiermee de 1e Klasse KNVB van het zondagvoetbal binnen.

Van de uiteindelijke 22 competitiewedstrijden wist VIOS er 14 te winnen, 6 gelijk te spelen en werd er slechts 2 keer verloren. Met 34 punten, en de doelcijfers 42-14 werd VIOS dus zoals gezegd kampioen van de zondag 2e Klasse A.

Maar het seizoen was nog niet afgelopen voor kampioen VIOS want de formatie van trainer Wim van Laar was ook nog actief in twee bekertoernooien. In de KNVB districtsbeker van West II had VIOS zelfs de halve finale bereikt. Op 12 april 1995 sneuvelde VIOS in de halve finale tegen het sterke ADO. Richard Urgert zette VIOS in deze wedstrijd nog wel op voorsprong maar door 2 doelpunten van Leon van Nieuwkerk plaatste ADO zich voor de finale.
Toevalligerwijs lootte VIOS in de 15e editie van de Haagsche Courant Cup, in de tweede ronde, wederom ADO. VIOS verloor (binnen een week) ook de tweede confrontatie tegen ADO met 2-1 en hiermee kwam aan het glorieuze seizoen definitief een einde.

Het 1e elftal van VIOS speelde dit seizoen in totaal maar liefst 47 wedstrijden (22 competitie, 9 beker, 2 Haagsche Courant Cup en 14 oefenwedstrijden). Hiervan werden er 34 gewonnen, 8 gelijk en maar 5 verloren. In deze 47 wedstrijden werden 105 doelpunten (42 in competitie) gemaakt en kreeg men 34 doelpunten (14 in competitie) tegen.
Raymond van Dullemen werd topscorer bij VIOS met 34 doelpunten (16 in competitie) gevolgd door Eki Korte met 18 doelpunten (12 in competitie) en Richard Urgert met 14 doelpunten (0 in competitie).

Tijdens de Paasdagen vond de 25e editie van het VIOS Internationaal Jeugdtoernooi plaats.

Voor aanvang van dit toernooi ontving de commissie van het VIOS Internationaal jeugdtoernooi “De Goudvink”. De Goudvink was een prijs (oorkonde), die men ontving wanneer men gedurende langere tijd zich had ingezet voor het algemene belang van de sport of andere zaken binnen Den Haag. Een mooiere waardering kon VIOS zich niet bedenken. Bovendien kreeg voorzitter Paul de Lange een prachtige beschilderde plaquette overhandigd, die het 25 jarig bestaan van het Internationale Jeugdtoernooi symboliseerde.

Seizoen 1995-1996

>

In het tweede seizoen van trainer Wim van Laar begon VIOS meteen uitstekend aan het seizoen 1995-1996 door in de eerste ronde van de KNVB Amstel Cup Spakenburg uit te schakelen. In Spakenburg bleef het na 90 minuten 0-0 en ook in de verlenging werd niet gescoord, waarna VIOS via strafschoppen won. Door dit resultaat plaatste VIOS zich voor het hoofdtoernooi van de KNVB beker. In deze bekerstrijd om de Amstel Cup werd VIOS in een poule ingedeeld met FC Den Haag, FC Utrecht en Kozakken Boys.
De eerste bekerwedstrijd was op 23 augustus 1995 in het Zuiderpark tegen FC Den Haag en deze wedstrijd werd “maar” met 5-2 verloren. De tweede bekerwedstrijd eindigde thuis tegen Kozakken Boys in 1-1 en de derde wedstrijd was thuis tegen FC Utrecht. Wat een feest had moeten worden eindigde een beetje in een mineur. De wedstrijd tegen FC Utrecht moest om veiligheidsredenen in het Zuiderpark gespeeld worden en alleen eigen leden mochten aanwezig zijn. Zo werd de wedstrijd tegen FC Utrecht voor maar 300 toeschouwers met 5-0 verloren. VIOS was uitgeschakeld.

Na het behaalde kampioenschap van vorig seizoen keerde VIOS in seizoen 1995-1996, na 11 jaar, weer terug in de 1e Klasse KNVB. De indeling van de zondag 1e Klasse B zag er als volgt uit: Aalsmeer, Alphense Boys, Hekelingen, HMSH, Neptunus, Nieuwenhoorn, Quick, Unitas, UVS, VCS, VELO en uiteraard VIOS.

De selectie bestond uit; Dennis Appiah, Michel Bachnie, Jim Charité, Raymond van Dullemen, Erik Fransen, Lucien Groven, Jan van Gulik, Rob de Jonge, Robert Kampers, Ronald Knetemann, Bert Korte, Frans Kos, Eki Korte, Jean Paul Leenheer, Maurice Lunenburg, Aldrik Mey, Dino Nunes, Remco de ruiter, Erik van der Velden en Jacco van Vianen.

De rentree in de 1e Klasse KNVB verliep niet voorspoedig want op zondag 10 september 1995 eindigde het openingsduel VIOS-Hekelingen in 1-3. Raymond van Dullemen maakte in deze wedstrijd het eerste competitiedoelpunt voor VIOS. In de tweede wedstrijd speelde VIOS 1-1 gelijk bij Nieuwenhoorn en vervolgens boekte men de eerste overwinning van het seizoen door bij Unitas met 0-1 (doelpunt Eki Korte) te winnen. In de volgende ronde stond de derby VIOS-Quick op het programma. VIOS leek tijdens de rust (3-0 voorsprong) op rozen te zitten maar de pupillen van trainer Wim van Laar wisten blijkbaar geen raad met deze riante voorsprong en zag Quick uiteindelijk nog tot 3-3 terugkomen. Vervolgens wist VIOS heel knap met 0-1 bij Neptunus te winnen.
Op zondag 15 oktober stond de volgende derby op het programma; VIOS-VCS. Aan de Melis Stokelaan kreeg VIOS van buurtgenoot VCS een historische aframmeling, want de gasten wonnen met maar liefst 8-2. Echter de mannen van trainer Van Laar herstelde zich vervolgens weer knap door hierna met 1-3 te winnen bij Alphense Boys. Op zondag 5 november bleef de derby tussen VIOS en HMSH steken op 0-0. Een week later keerde VIOS uit en tegen Aalsmeer met een onfortuinlijke nederlaag (2-1) met lege handen terug. Hierna volgde er nog slechts twee wedstrijden tot aan de winterstop. Bij titelkandidaat UVS werd het 1-1 en bij Hekelingen won VIOS met maar liefst 0-4.
In de eerste competitiehelft van het seizoen had het Haagse VIOS thuis nog niet kunnen winnen maar buitenhuis manifesteerde men zich uitstekend. Met 16 punten uit 11 wedstrijden ging VIOS dan ook op een keurige zesde positie van de 1e Klasse B de winterstop in.

Ter voorbereiding op de tweede seizoenshelft vertrok de selectie van VIOS, voor een gezellig teamuitje, van 5 januari t/m 9 januari 1996 op wintersport naar Kirchberg Oostenrijk. Tijdens deze trip verlengde trainer Wim van Laar zijn contract met VIOS met twee jaar.

Op zondag 21 januari 1996 hervatte VIOS de competitie met een 1-1 gelijkspel tegen VELO. Aan de Melis Stokelaan scoorde Jimmy Charité namens VIOS de gelijkmaker. Vervolgens trad Koning Winter aan in Nederland en kon er gedurende twee maanden niet gevoetbald worden.
Pas op zondag 3 maart kwam VIOS in competitieverband weer in actie. Op Sportpark Escamp II eindigde de wedstrijd VIOS-Neptunus in 2-3. Een week later speelde VIOS met 1-1 gelijk bij Quick.
Op zondag 17 maart was dan eindelijk de eerste thuiszege van VIOS een feit toen men Unitas met 1-0 (Raymond van Dullemen) wist te verslaan. Blijkbaar had VIOS nu eindelijk de smaak te pakken want een week later werd thuis ook Nieuwenhoorn met 2-1 verslagen.
Werd VIOS eerder in dit seizoen op Sportpark Escamp II nog met 8-2 afgedroogd door VCS, de uitwedstrijd tegen de koploper (en de latere kampioen) VCS eindigde in een bloedeloze 0-0. Ook de de wedstrijd VIOS-Alphense Boys eindigde in 0-0. Het einde van het seizoen 1995-1996 kwam alweer aardig in het zicht. In de laatste vier speelrondes speelde VIOS 2-2 gelijk bij HMSH, versloeg men Aalsmeer met 4-1, werd er bij VELO met 2-1 verloren en in de laatste wedstrijd ging men thuis met 3-1 onderuit tegen VCS.

Hiermee eindigde debutant VIOS, met 30 punten uit 22 wedstrijden, dit seizoen keurig op de zesde plaats van de zondag 1e Klasse B. VCS werd kampioen met 43 punten. Lucien Groven speelde in dit seizoen zijn 250e wedstrijd voor VIOS 1.

Het 2e elftal van VIOS promoveerde dit seizoen naar de reserve 2e Klasse van de KNVB.

Op vrijdagavond 7 juni 1996 vond er bij VIOS een Buitengewone Ledenvergadering plaats. Tijdens deze B.L.V. traden twee leden tot de exclusieve galerij de Ereleden van VIOS toe want zowel Henk Schuller als Paul de Lange werden benoemd met deze eervolle tittel en kregen van voorzitter Hans van Laar de bijbehorende oorkonde en speld uitgereikt.

Seizoen 1996-1997

De voetbalvereniging VIOS begon met zo’n 900 leden aan het seizoen 1996-1997. Voor de zondagcompetitie werden 7 seniorenelftallen ingeschreven. De jeugdafdeling van VIOS bestond dit seizoen uit 1 A-elftal, 2 B-, 2 C-, 2 D-, 3 E- en 3 F-teams. Verder deed de groen-witte club ook mee met 2 damesteams in de zaalvoetbalcompetitie.

VIOS werd in het seizoen 1996-1997 wederom ingedeeld in de zondag 1e Klasse B, ditmaal samen met: ADO Den Haag (am), Alphense Boys, KBV, Neptunus, Quick, RVC, SMC, Unitas, VELO, Wilhelmus en ZFC.

Het door vele blessures geplaagde VIOS begon niet goed aan deze competitie want uit de eerste vier wedstrijden werd slechts een punt behaald. Op 6 oktober 1996 volgde dan eindelijk de eerste competitieoverwinning voor de mannen van trainer Wim van Laar. Op deze dag won VIOS namelijk heel knap met 2-0 bij VELO door doelpunten van Jacco van Vianen en Eki Korte. Na deze overwinning leek VIOS dan eindelijk de weg naar boven te hebben gevonden want vervolgens werden ook Neptunus (3-2) en ADO Den Haag (1-2) verslagen. Echter na het 1-1 gelijke spel tegen Wilhelmus en de hierop volgende 0-2 nederlaag tegen Unitas zakte VIOS weer richting gevarenzone van de 1e Klasse B.
In de laatste competitiewedstrijd van het jaar 1996 moest VIOS (9e positie met 12 punten uit 10 wedstrijden) op Sportpark Escamp II aantreden tegen RVC (11e positie met 7 punten uit 10 wedstrijden). Voor beide ploegen was dus een overwinning hard nodig. Op zondag 15 december 1996 overklaste VIOS de Rijswijkse concurrent volledig met als resultaat een 4-1 overwinning.

Tijdens de winterstop werd bekend dat trainer Wim van Laar aan het einde van dit seizoen VIOS zal gaan verlaten. Van Laar is dan vier jaar als oefenmeester bij VIOS geweest.

Op 30 december 1996 was er grote verslagenheid bij iedereen die VIOS lief had toen bekend werd dat Erelid Jan van Laar was overleden. “Ome” Jan was maar liefst 75 jaar lid geweest van VIOS en heeft in al die tijd heel wat werkzaamheden voor zijn dierbare club verricht. De 85-jarige Jan van Laar (vader van Hans en Wim) stond in Den Haag ook wel bekend als “mister VIOS”.

Na een lange winterstop, met zelfs een Elfstedentocht, kon er na twee maanden dan eindelijk weer een begin worden gemaakt aan de tweede competitiehelft. Op zondag 16 februari 1997 kwam VIOS uitstekend uit de strenge winter door in Schiedam met 1-0 (doelpunt Bert Korte uit een strafschop) van SMC te winnen. Na vervolgens eerst nog 2-2 gelijk te spelen tegen nummer laatst van de ranglijst KBV versloeg VIOS voor de tweede maal dit seizoen VELO, ditmaal met 3-2. Door deze zege vestigde VIOS zich stevig in de middenmoot en speelde het verder niet echt meer een rol van betekenis in het verloop van de competitie.

VIOS eindigde tenslotte op een 8e plaats met 29 punten uit 22 wedstrijden. Neptunus werd kampioen van de 1e Klasse B en Alphense Boys, ADO Den Haag en RVC degradeerde naar de 2e Klasse KNVB.

In het Paasweekend van zaterdag 29 maart en zondag 30 maart 1997 organiseerde de Haagse voetbalvereniging VIOS alweer voor de 27e keer het grote internationale voetbaltoernooi voor A-junioren. Dit toernooi had in al die jaren een goede naam opgebouwd in voetballend Den Haag en in de loop van die 27 jaar hebben heel wat Nederlandse, maar ook buitenlandse voetbaltalenten meegedaan op het complex aan de melis Stokelaan. Dit jaar was er, naast gastheer VIOS, weer vele teams te bewonderen zoals o.a. uit Nederland; ADO Den Haag, AZ, FC Groningen en FC Den Bosch en uit het buitenland o.a. Eri Admirals (Amerika), Kalundsborg (Denemarken) en Shutoku (Japan).
Mede dankzij het prachtige weer zagen heel veel toeschouwers de A-jeugd van ADO Den Haag winnen, voor AZ en FC Groningen. De Fairplay-cup ging naar gastheer VIOS, beste speler van het toernooi werd Erwin Koen van Fc Groningen en beste keeper Kuranami van Shutoku (Japan).
De voetbalvereniging VIOS, met haar perfecte organisatie, kon weer terugkijken op een fantastisch toernooi.

Later meer……….

Seizoen 1997-1998

>

Trainer Dick van der Toorn was dit seizoen teruggekeerd bij VIOS, als opvolger van Wim van Laar. Van der Toorn was voorheen natuurlijk al succesvol oefenmeester van VIOS geweest toen hij de club van de 4e Klasse naar de 2e Klasse KNVB had gebracht.

De A-selectie van VIOS was voor het seizoen 1997-1998 als volgt samengesteld: Arno Smits, Remco de Ruiter, Ron van Aalst, Dennis Appiah, Jack van Brummelen, Jimmy Charite, Akai Dagsoy, Paul Droppert, Brian Gaddum, Jan van Gulik, Rob de Jonge, Robert Kampers, Danny Koegler, Eki Korte, Remco Lochtenbergh, Patrick Lodder, Dino Nunes, Ricardo van der Slagt, Remon verlangen en Jacco van Vianen. 

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1997-1998 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, Lugdunum, Nieuwenhoorn, Nijenrodes, sv Osdorp, Papendrecht, Quick, SMC, Unitas, VELO, VIOS en Wilhelmus.

<

Seizoen 1998-1999

>

Na de degradatie kwam VIOS 1 in het seizoen 1998-1999 uit in de zondag 2e klasse C met daarin als tegenstanders: Alphense Boys, Blauw Zwart, DoCoS, DSO, DWO, Kranenburg, ONA, SJC, Verburch, VIOS en VVSB.

Ook de 2e Klasse van de KNVB was dit seizoen te hoog gegrepen voor het eerste elftal van VIOS want van de 21 competitiewedstrijden (de laatste wedstrijd werd niet eens meer gespeeld) wist men er slechts 3 te winnen, 2 gelijk te spelen en 16 te verliezen. Met 11 punten en een doelsaldo van 24 voor en 54 tegen eindigde VIOS op de laatste positie van de ranglijst en degradeerde hiermee naar de 3e Klassse.

Ook voor de jeugdafdeling van VIOS was dit een moeilijk seizoen want door te weinig spelertjes moest de D1 en de F2 uit de competitie worden genomen. Ook een tegenslag voor de vele jeugdactiviteiten die, samen met medebewoner PEC Den Haag werden georganiseerd, gingen om verschillende redenen niet door.

In de maand juni vierde VIOS haar 85-jarig bestaan met o.a. een spetterende feestavond waarbij optraden; Rebecca, Aja de Graaf en discotheek Helo.

Seizoen 1999-2000

Bij aanvang van het seizoen 1999-2000 was het bestuur van VIOS als volgt samengesteld: Roland Reedijk (voorzitter), Robert van Dorst (penningmeester), Rebecca van Westing (secretaris), Hans van Laar (commissaris technische zaken), Marco Goedbloed (commissaris sponsoring) en Remco de Ruiter (wedstrijdsecretaris).

Tijdens de zomermaanden had het bestuur van VIOS meerdere malen contact gehad met de curator van Stichting Escamp II om tot een akkoord te komen over de kwijtschelding van de schulden. Vreemd genoeg moest VIOS via de regionale kranten vernemen dat medebewoner PEC Den Haag nog minimaal een jaar op het VIOS complex zal spelen. PEC Den Haag lag al jaren in strijd met de Gemeente Den Haag om te komen tot een juiste verdeling van het bespelen van de velden op Escamp II.

Het bestuur van VIOS schreef voor dit seizoen voor de zondagcompetitie 6 seniorenelftallen in bij de KNVB.

<

Na twee opeenvolgende degradaties en financiële problemen boekte VIOS dit seizoen eindelijk een succesje door de 2e Periodetitel in de wacht te slepen.

Seizoen 2000-2001

>

De twaalf clubs die in het seizoen 2000-2001 in de zondag 3e Klasse B van de KNVB uitkwamen waren: Cromvliet, DSO, DWO, GDA, GONA, HBS, HVV, ODB, Postduiven, Quick Steps, VDL en VIOS.

In de eerste seizoenshelft kwam het elftal van Trainer Roel Zandbergen matig voor de dag want met 14 punten uit 9 wedstrijden en een doelsaldo van 18 voor en 15 tegen ging VIOS op een vijfde positie van de ranglijst de competitie in. Dit was achter koploper GDA (11-21), HBS (9-19), ODB (8-16) en Quick Steps (8-14).

Direct na de winterstopstop zette VIOS, met een 4-1 overwinning op De Postduiven en een 0-2 zege bij titelkandidaat HBS een belangrijpe stap om weer mee te strijden om het kampioenschap van de 3e Klasse B. Sterker nog, toen VIOS op zondag 4 maart 2001 thuis GDA met 2-1 versloeg was de stand bovenin de 3e Klasse B als volgt; 01. VIOS 14-26, 02. GDA 15-25, 03. HBS 13-24 en 04. ODB 12-23. Juist op dat moment leed VIOS kostbaar puntenverlies tegen o.a. de laag genoteerde clubs DWO (0-1) en GONA (2-1). Helaas voor de Sportpark Escamp II bewoners bleek HBS over de langste adem te beschikken en werd uiteindelijk met 44 punten uit 22 duels kampioen van de 3e Klasse B.

VIOS wist van de 22 competitiewedstrijden er 12 te winnen, 2 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Met 38 punten en een doelsaldo van 40 voor en 31 tegen eindigde men op de derde positie van de ranglijst. Omdat VIOS 1 dit seizoen ook een Periodetitel in de wacht had weten te slepen ging men hiermee de nacompetitie in voor promotie naar de 2e Klasse.

We zijn nog op zoek naar de nacompetitie resultaten.

<

Seizoen 2001-2002

>

In het seizoen 2001-2002 werd VIOS ingedeeld in de zondag 3e Klasse B van de KNVB. Deze “Haagse poule” bestond dit seizoen uit: ADO Den Haag, GDA, GONA, Haagse Hout, HVV, LenS, Postduiven, Quick Steps, Rood Groen ’01, Scheveningen, SOA en VIOS.

De formatie van trainer Roel Zandbergen jr. speelde een onopvallend seizoen. De eerste seizoenshelft werd met 20 punten uit 12 duels (doelsaldo 32-23) afgesloten op een zevende positie van de ranglijst.

<

Seizoen 2002-2003

>

In seizoen 2002-2003 kwam VIOS 1 wederom uit in de zondag 3e Klasse B, samen met: Cromvliet, Den Hoorn, Haagse Hout, LenS, ODB, De Postduiven, RKDEO, Scheveningen, Schipluiden, SOA, VIOS en WIK.

<

Seizoen 2003-2004

>

De zondag 3e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 2003-2004 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, GONA, Haagse Hout, HVV, HS Texas DHB, LenS, Marathon/Azzurri, Quick, RVC/Rijswijk, Scheveningen, SOA en VIOS.

<

Op zaterdag 15 mei 2004 vierde VIOS haar 90-jarig bestaan. Op deze feestelijke dag werd er eerst een wedstrijd gespeeld  tussen VIOS-jeugd 1969 t/m 1975 en VIOS A1 uit het seizoen 1984-1985. Hierna volgde de jubileumwedstrijd VIOS Old Stars 1977-1978 tegen een team van de Oude Haagsche Glorie.

Seizoen 2004-2005

>

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 2004-2005 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, BMT, Celeritas, Cromvliet, Duindorp SV, HMC, Marathon/Azzurri, Oranjeplein, Quick Steps, REMO, VIOS en WIK.

In dit achteraf laatste seizoen in het bestaan van VIOS begon het eerste elftal, o.l.v. trainer Henny Koning, met een knappe 1-3 overwinning bij ADS aan de competitie maar helaas werd er daarna maar weinig punten behaald. Met 11 punten uit 13 duels, en een doelsaldo van 19 voor en 28 tegen, ging VIOS dan ook op een tiende plaats van de ranglijst de winterstop in. In de tweede seizoenshelft werden de prestaties bij VIOS 1 er niet beter op. Sterker nog, er werden slechts 6 punten aan het totaal toegevoegd. Dit betekende dat VIOS met 17 punten uit 22 wedstrijden (doelsaldo 32-49) op de voorlaatste plaats van de ranglijst eindigde en hiermee degradeerde naar de 5e Klasse.

De allerlaatste competitiewedstrijd van het eerste elftal werd op zondag 8 mei 2005 gespeeld tegen WIK. Aan de Melis Stokelaan won VIOS, door drie doelpunten van Dennis Jansen, met 3-2. Hiermee ging Dennis Jansen dus de geschiedenisboeken in als laatste doelpuntenmaker van het ooit zo roemruchte VIOS 1.

<

Het einde van een voetbalbolwerk VIOS

VIOS was jaren lang een toonaangevende vereniging in het Haagse amateurvoetbal. De laatste jaren ging het steeds minder. Van een ooit bloeiende jeugdafdeling was niets meer over. Onderbespeling van de velden dreigde. De club heeft diverse pogingen in het werk gesteld om tot een fusie te komen. Er waren vrijages met PEC Den Haag, De Jagers, GONA en Cromvliet. Dat liep allemaal op niets uit. Echter, samen met datzelfde Cromvliet en LENS lukte het uiteindelijk wel en zodoende ging VIOS in 2005 een fusie aan met Cromvliet en LenS, waaruit de vereniging hsv Escamp ontstond.

Slotwoord over VIOS

Zo schrijvend over de geschiedenis van VIOS hebben we het vaak over het vlaggeschip (1e elftal) van de vereniging want daar valt of staat in feite een belangrijk deel van het verenigingsleven mee.
Natuurlijk hebben ook de lagere elftallen en de jeugd van VIOS hun hoogte en dieptepunten gekend. Het mag dan ook zeker niet onvermeld blijven dat er ook uit deze groeo vele commissieleden zijn voortgekomen. Of het nu voor hulp achter de bar, veld onderhoud, clubblad, jeugdbestuur, leiders enz. enz. was, deze mensen stonden altijd klaar voor de club. Dit maakte VIOS zo sterk en daarom was het ook altijd zo gezellig om bij VIOS te vertoeven.

VIOS was (en is nu nog steeds) er bijzonder trots op dat door die enorme inzet van die hele grote groep vrijwilligers door de jaren heen de jeugdafdeling in en ver buiten Den Haag een zeer goede naam had opgebouwd.

Door de inzet van het (jeugd)bestuur en vele medewerkers werden er bij VIOS naast het voetbal tal van andere aktiviteiten georganiseerd zoals; Dart-spel avonden, Bingo, elftalbijeenkomsten, instuifdagen, sportkampen, Sinterklaasfeesten en buitenlandse reizen georganiseerd. Qua voetbal had je bij VIOS ook nog de organisatie van het jaarlijkse Internationale Jeugdtoernooi, zaalvoetbal, penaltybokaal en andere diversen toernooien.

Samenvatting Toespraak wethouder W.J. Stolte voor HVV VIOS tg.v. 90 jarig bestaan in 2004:

Beste sportvrienden,

VIOS kent een glorieus verleden. De mensen die daarvoor borg stonden zijn ook in grote getale aanwezig op de reunie. VIOS bracht voetballers voort van naam. Zoals Karel Jansen, die werkelijk furore maakte als speler van ADO, DHC en Holland Sport, als`secretaris generaal van de vakbond voor profvoetballers VVCS.

Iemand als Jan van Laar, zijn zoon Wim, Ton Beije en zo kun je een hele tijd doorgaan.

Natuurlijk, VIOS kende perioden van grootte bloei! Hier op sportpark Escamp II terecht gekomen na diverse omzwervingen, waaronder het Zuiderpark. Dat waren o.a. de tijden waarin de club een voorbeeld was van een goed jeugdbeleid. Waar jeugd de kans kreeg zich te ontwikkelen tot kaderlid en zelfs bestuurslid. Ton Beije en Rene Marquard zijn er de lichtende voorbeelden van. Het grote internationale Jeugdtoernooi tijdens de Paasdagen met deelneming van gerenommeerde clubs vormde ook een van de belangrijkste exponenten van de inmiddels goede oude tijd. En op het toernooi was vaak voetbal te zien van hoog niveau.

Over hoog niveau gesproken, ik heb vernomen dat VIOS ooit als het ware met negen tenen in de hoogste klasse van het zondag amateurvoetbal vertoefde. Tot het noodlot op wel heel bizarre wijze toesloeg. Een indirecte vrije trap voor het Schiedamse DHS in de laatste minuut. De bal ketste via de kruising van de paal en lat en het hoofd van doelman Ton Beije in het doel. Weg kampioenschap, weg promotie, weg bloemen die al waren klaargezet. Sportieve dramatiek in optima forma voor ruim 3000 toeschouwers die het veld hier omzoomden. Het was immers een sportieve klap, die lange tijd als verwerking gold. Het ging met VIOS sportief gezien op en neer, goede en slechte tijden.

De tijd, de omgeving, alles ìs zo veranderd, de intensiteit waarmee dit alles zich voltrok was zodanig dat het niet terecht is daarvoor schuldigen aan te wijzen.

VIOS is een club die er rond vooruit komt het zwaar te hebben en zoekt naar oplossingen. De oplossing is inmiddels bekend, want Cromvliet, LENS en VIOS hebben in 2005 de handen ineengeslagen en de club heet HSV Escamp.

 

 

 

 

 

Palmares VIOS

Kampioenschappen:
1917-1918 3e klasse A HVB
1919-1920 2e klasse A HVB
1920-1921 1e Klasse A HVB
1924-1925 3e klasse C
1935-1936 3e klasse B *
1936-1937 3e klasse B *
1938-1939 3e klasse B
1955-1956 3e klasse A
1961-1962 3e klasse A
1972-1973 4e klasse D
1975-1976 3e klasse B
1976-1977 2e klasse A
1989-1990 4e klasse B
1990-1991 3e klasse B
1994-1995 2e klasse A
* = geen promotie

Andere prestatie’s:
1991 Winnaar Harry de Hartogbeker
2000 Winnaar Harry de Hartogbeker

Parade der trainers bij VIOS:

1933-1934 ?
1934-1935 ?
1935-1936 ?
1936-1937 ?
1937-1938 ?
1938-1939 ?
1939-1940 ?
1940-1941 ?
1941-1942 ?
1942-1943 ?
1943-1944 ?
1944-1945 ?
1945-1946 ?
1946-1947 ?
1947-1948 ?
1948-1949 ?
1949-1950 ?
1950-1951 ?
1951-1952 ?
1952-1953 ?
1953-1954 ?
1954-1955 ?
1955-1956 ?
1956-1957 ?
1957-1958 ?
1958-1959 ?
1959-1960 ?
1960-1961 ?
1961-1962 Chris Jans
1962-1963 ?
1963-1964 Dhr. Evengroen
1964-1965 Henk de Vos
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 ?
1968-1969 Daaf Westhoven
1969-1970 Joop Fluit
1970-1971 Joop Fluit
1971-1972 Jan Wessel
1972-1973 Jan Wessel (kampioen 4e Klasse D)
1973-1974 Jan Wessel
1974-1975 Jan Wessel
1975-1976 Frans Schrurs
1976-1977 Theo Cremers (kampioen 2e Klasse)
1977-1978 Theo Cremers
1978-1979 Theo Cremers
1979-1980 Theo Cremers / Wim van Laar (a.i.)
1980-1981 Leen Admiraal
1981-1982 Jan de Gier
1982-1983 Jan de Gier
1983-1984 Toon Brakus
1984-1985 Thomas Stolk
1985-1986 Thomas Stolk / Hans van Laar (a.i.)
1986-1987 Ger Hup
1987-1988 Ger Hup / Karel Waanders (a.i.)
1988-1989 Dick van der Toorn
1989-1990 Dick van der Toorn
1990-1991 Dick van der Toorn
1991-1992 Dick van der Toorn
1992-1993 Dick van der Toorn
1993-1994 Dick van der Toorn
1994-1995 Wim van Laar
1995-1996 Wim van Laar
1996-1997 Wim van Laar
1997-1998 Dick van der Toorn
1998-1999 Leen de Graaf
1999-2000 Roel Zandbergen
2000-2001 Roel Zandbergen
2001-2002 Roel Zandbergen
2002-2003 Roel Zandbergen
2003-2004 Marco van Delden
2004-2005 Henny Koning

Parade der voorzitters bij VIOS:

1914-1916 Manus van Alten
1916-???? N.H. Kleyn
???? 1921 H. Redoe
1921-???? O.C. van Soldt
???? – ???? Bram Lens
???? -???? W.Wasmus
???? -???? W.H. Leenders
???? -???? ?
????-1974 Gerrit Versteeg
???? -???? P.C.J.Cassa (a.i.)
1992-1996 Paul de Lange
1996 -???? Hans van Laar
????- 2005 Roland Reedijk

1914: veldje aan “den Hooge Wei” (nu Beijersstraat) te Den Haag

*

Een veld onder aan de duinen ter hoogte van het Savornin Lohmanplein.

Terrein aan de Moerweg te Den Haag

Zuiderpark, 2e gedeelte te Den Haag

Sportpark Escamp II aan de Melis Stokelaan hoek Dedemsvaartweg.

Ere-voorzitter van VIOS:

Gerrit Versteeg

Ereleden van VIOS:

Madus van Alten
A. Lens
Joop van Baarle
Piet Calamé
Gerrit Bach
Jan van Kerpel
Cock Dorjee
Piet Snoek
Joop Claassens
Jan van Laar
Cees van Vliet
Frans Bloemheuvel
Piet Brandsen
Rinus Jerphanion
Frans Hazebroek
Geer Jacobs
Jan Keislair
Cees Overdevest
Ton Goedbloed
Henk Schuller
Paul de Lange

Leden van Verdienste van VIOS:

>

Zijn we nog naar op zoek…………