sv Voorburg

De oprichting van “sv Enkes”

Op 12 november 1928 werd te Voorburg in het toenmalige stationskoffiehuis Herenstraat, halte Zwartelaan, opgericht de “Sportvereniging Enkes”. Deze vereniging, vernoemd naar het gelijknamige staal en constructiebedrijf dat toen in die tijd vlak naast de Effatha was gevestigd, stelde zich ten doel diversen takken van sport te beoefenen zoals voetbal, tennis en atletiek.
De oprichters van deze vereniging waren de heren M. Zee, P. Cartlever en W. Engels. Deze heren stelden tot doel om zowel kantoor- als fabriek-personeel van Enkes in verenigingsverband  gelegenheid te geven tot het beoefenen van diversen sporten. De heer M. Zee zou vele jaren de grote man bij de sportvereniging zijn.

In de voetbalafdeling werd er op een zeer bescheiden wijze begonnen met één elftal. Een speelveld werd ondergehuurd bij de v.v. Maasstraat aan de Prinses Mariannelaan te Voorburg en men trad toe tot de zaterdagmiddag competitie van de Haagsche Voetbal Bond.

De afdeling voetbal bij de sv Enkes bleek achteraf toch levensvatbaar te zijn want de afdelingen tennis en atletiek hielden het al snel voor gezien.

De jaren 1930 t/m 1939

Voortgekomen uit één der Voorburgse bedrijven, vond men dat sv Enkes zodoende in de toenmalige “Haagsche Kantoor Voetbal Bond” zijn wedstrijden moest afwerken. Voor het seizoen 1930-1931 liet het bestuur van sv Enkes zich daarvoor inschrijven waarmee een indeling in de 2e Klasse de club ten deel viel.
Reeds in het eerste seizoen in deze 2e Klasse werd, na een spannende nek aan nek race met het toenmalige S.V.Z., het kampioenschap binnen gehaald en promoveerde de club zodoende naar de 1e Klasse.
In die 1e Klasse bleek al snel dat sv Enkes nog veel moest leren en dat deze Klasse eigenlijk iets te hoog was gegrepen. Er werd gevoetbald tegen clubs als D.V.S., H.G.A., Defensie, B.Z.W., Steeds Hoger (nu Semper Altius) en Ornas, die prima elftallen in het veld konden brengen.
S.v. Enkes bakte er in die tijd dan ook niet veel van en nederlagen van 12-0 of 16-0 waren in die tijd gewoon. Een nederlaag van 5-0 werd zelfs goed genoemd. Na zo’n dik verloren wedstrijd waren de spelers volkomen uitgespeeld, maar de geest was buitengewoon, zodat men iedere week met de beste voornemens het veld weer inging.
De resultaten bleven toch niet uit en zodoende wist de club zich toch steeds te handhaven.
Spelers uit deze beginperiode van sv Enkes waren: P.Cortlever, W.Engels, H.Bos, Chr.Peters, J.Pieterse, G.van Baalen, M.Zee, M.Kok, G.Batist en Lot Gijselman.
Speciaal de naam van Lot Gijselman loopt als een rode draad door de geschiedenis van sv Voorburg. Tot aan zijn dood, midden van de zestiger jaren, was hij DE personificatie van de vereniging. Niet zelden werd er dan ook gesproken van “de SV Gijzelman”

 

 

In 1932 verliet sv Enkes het veld aan de Prinses Mariannelaan en werd het mooie terrein aan de Rodelaan betrokken. Op dit terrein bouwde sv Enkes een geheel nieuwe clubtent. Het geld voor deze nieuwe clubtent kwam uit de opbrengsten van een grote loterij en bovendien kreeg de club heel veel steun van de N.V. Enkes.
In het jaar 1932 nam de club voor het eerst deel aan de jaarlijkse atletiekwedstrijden van de bond en eindigde men achter D.V.S. op een keurige tweede plaats. In de jaren 1933, 1934 en 1935 hierna wist men echter de “van Voorst van Beest” wisselbeker te veroveren, die door deze prestatie eigendom werd van sv Enkes.

Nadat in 1937 werd besloten ook leden toe te laten die niet bij de N.V.Enkes werkzaam waren, kwam ook op het voetbalgebied de definitieve doorbraak. Zodoende werd ook een tweede elftal bij sv Enkes “geboren”!
Ook kwam het eerste juniorenelftal bij sv Enkes tot stand. In dit juniorenteam voetbalde o.a. A.v.d.Berg, T.Vermeulen, P.v.Elleswijk en K.Polderman, later nog bekende namen bij sv Voorburg.

In het seizoen 1937-1938 wist het 1e elftal van sv Enkes, na een paar seizoenen de tweede plaats te hebben bezet, het Bondskampioenschap te behalen. Dit kampioensteam bestond uit: F.van Putten, J.van Driel, E.Vuurman, J.Hardy, E.Jonkers Both, A.Jonkers Both, J.Vuurman, W.Koppe, K.Visser, B.de Graaf en C.Sprint.
Het seizoen 1938-1939 wist men die kunststukje te herhalen en werd de club wederom Bondskampioen. Door deze twee kampioenschappen achtereen kwam de club tot tweemaal toe in het bezit van “Het Zilveren Doel”, een prijs die men in die tijd jaarlijks ontving bij een kampioenschap in de H.K.V.B. (Haagsche Kantoor Voetbal Bond).
Als je deze wisselprijs drie jaar achtereen won dan mocht je “Het Zilveren Doel” voor goed houden en dat had sv Enkes wel gelukt want de club had op dat moment het sterkste elftal in deze H.K.V.B.

Echter op de Algemene Ledenvergadering van begin 1939 werd met grote meerderheid besloten tot de zaterdagcompetitie van de H.V.B. toe te treden.

 

De jaren 1940 t/m 1949

Sv Enkes vroeg toen aan om in de KNVB-klasse te mogen gaan spelen maar dit werd in eerste instantie geweigerd. Doch na het spelen van drie proefwedstrijden werd de club toegelaten tot de 2e Klasse van de Haagse Voetbal Bond. Het eerste seizoen (1939-1940) in de H.V.B, bracht gelijk goede resultaten op want zowel het 1e- als het 2e elftal van sv Enkes werden kampioen.

Bij de volgende Algemene Ledenvergadering werd het besluit genomen om voortaan op zondag i.p.v. zaterdag te gaan voetballen. Dit hield in dat sv Enkes haar terrein aan de Rodelaan moest gaan verlaten omdat dit complex alleen voor de zaterdag beschikbaar was. Na lang zoeken kon er eindelijk beslag gelegd worden op het terrein aan de Vliet naast Park Leeuwenberg, waar later Blauw Wit R.K. nog speelde.

Van sv Enkes naar sv Voorburg

In 1941 moest sv Enkes zijn naam prijsgeven omdat vanaf dat moment clubs geen fabrieksnaam meer mochten voeren. Zodoende veranderde men de naam in sv Voorburg, een naam die aan duidelijkheid niets te wensen over liet.

Het seizoen 1941-1942 was voor sv Voorburg kant even wennen en de club eindigde alsnog op een verdienstelijke derde plaats. Het seizoen daarna (1942-1943) draaide het eerste elftal uitstekend en behaalde dan ook het Bondskampioenschap. Er was echter in dat jaar helaas geen promotie.
Dat het 1e elftal van sv Voorburg recht had op toelating van de KNVB (in deze oorlog N.V.B.) bewees men in het seizoen 1943-1944, want de club werd wederom kampioen. Nu was het wel raak en volgde er promotie naar de 4e Klasse van de N.V.B. Buiten het kampioenschap en promotie werd sv Voorburg dit seizoen ook nog algeheel Bondskampioen en veroverde men ook nog de HVB beker.

Seizoen 1944-1945

Na de gebeurtenissen in Nederland op 6 september 1944, beter bekend  als “Dolle Dinsdag”, kon ondermeer de voetbalcompetitie wel worden vergeten. De “Dolle Dinsdag” luidde weliswaar het begin van het einde van de oorlog in, voor Nederland kwam eerst nog de ellendige periode van de bezettingstijd, gekenmerkt door enorme schaarste, vreselijke honger en bittere kou. Tijdens deze “Hongerwinter” bestond sv Voorburg slechts statutair op één adres namelijk op Koningin Wilhelminalaan 246.

Tot overmaat van ramp ging, tijdens het bombardement van het Bezuidenhout, ook nog eens bij de heer Zee het totale sv Enkes en sv Voorburg-archief verloren.

Seizoen 1945-1946

Direct na de bevrijding van Nederland was Rien van Zantwijk één van de eersten die de verenigingsdraad weer oppakte en samen met enkele getrouwen leden de handen ineen sloegen. Er werd contact gezocht met alle leden om sv Voorburg zo spoedig mogelijk weer op gang te brengen.

Zodoende kon de club weer starten met 3 seniorenelftallen en één juniorenelftal. De club speelde nog steeds op het terrein langs de Vliet, dus op Leidschendams grondgebied. Dit was niet echt bevorderlijk voor een Voorburgse vereniging, met name qua groei van het (jeugd)ledenaantal.
De clubkas van sv Voorburg was echter bijna leeg. Door de medewerking van de leden werd de inhoud van de clubkas weer wat rooskleuriger. Een belangrijke bijdrage werd geleverd door de verkoop van clubshirts. Voor het bedrag van f.5,= kon men eigenaar worden van het Voorburg-shirt.

Seizoen 1946-1947

>

<

Seizoen 1947-1948

Door de gestadig toenemende groei van sv Voorburg werd het steeds duidelijker dat het ene veld langs de Vliet veel te weinig was en dat de Voorburgse club zodoende wel erg benauwd gehuisvest was. Na bijna twee jaar van voorbereiding en ontelbare besprekingen met gemeentelijke instanties en niet te vergeten met wethouder Wesseling, van wie sv Voorburg heel veel steun ontving, werd de club twee velden aan de Prinses Mariannelaan te Voorburg toegewezen.

>

Seizoen 1948-1949

De verhuizing naar het terrein aan de Prinses Mariannelaan te Voorburg volgde in 1948. Daar moest echter wel een geheel nieuwe clubtent komen maar in die tijd waren er nog geen materialen verkrijgbaar. Echter dankzij de geweldige energie van enkele leden van sv Voorburg wist men toch enkele kleedkamers te bouwen. Grote man bij het realiseren van deze kleedkamers was Dick uit den Bulten, hij wist overal wat op en organiseerde de gehele bouw, kortom het was zijn grootste verdienste dat de kleedkamers er kwamen.
Op 12 september 1948 werd het nieuwe complex (met vier kleedkamers, een scheidsrechterskamer, een consumptieafdeling en een waslokaal met 14 kranen) van sv Voorburg officieel geopend door wethouder Wesseling. Vanaf die tijd ging het dan ook steeds beter met de club.

In het seizoen 1948-1949 bracht de sv Voorburg 6 senioren- en 4 junioren-elftallen in het veld. Nieuw dit seizoen bij sv Voorburg was een zaterdagmiddagelftal.

De zondag 1 van sv Voorburg kwam in het seizoen 1948-1949 uit in de 4e Klasse C van de KNVB met daarin als tegenstanders: DOSR, DSO, LenS, SOA, Spoorwegen, VOGEL, Wilhelmus en Zwart Blauw.
Een poule dus met slechts 9 clubs wat betekende in totaal slechts 16 competitiewedstrijden. Hiervan wist sv Voorburg er 7 te winnen, 3 gelijk te spelen en werd er 6 keer verloren. Met 17 punten, en een doelsaldo van 35 voor en 36 tegen, eindigde men op een derde positie van de ranglijst. Dit was overigens ruim achter Wilhelmus en DSO, die beide 27 punten behaalde.

 

Seizoen 1949-1950

Op de Algemene Ledenvergadering van 25 augustus 1949, in het Forum-theater te Voorburg, werd voorzitter Lot Gijselman sr. bij acclamatie herkozen. Het overige bestuur van sv Voorburg zag er als volgt uit: R. Werdekker (vice-voorzitter), J.K. Alders (secretaris), J.K. Gerritse (2e secretaris), J. Wessel (penningmeester), J. Sombroek (2e penningmeester) en de commissarissen M. van Zantwijk, H. van der List en G.J. Koolhaas. Hiermee werd het bestuur uitgebreid van zeven naar negen bestuursleden.
Voor zijn vele verdiensten voor de club werd voorzitter L. Gijselman sr. als eerste lid der vereniging tot Lid van Verdienste benoemd.

Voor het seizoen 1949-1950 schreef het bestuur van sv Voorburg wederom 6 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie en 1 seniorenteam voor de zaterdagcompetitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit 4 juniorenelftallen. Daarnaast bewogen zich voor het eerst in de historie van de club ook 3 handbalteams (twee dames- en één heren) over de nieuwe grasmat van sv Voorburg. Het aantal donateurs was met 30 nieuwe ‘ondersteuners’ gestegen.

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1949-1950 uit de volgende clubs samengesteld: BEC, BTC, Celeritas, Delft, DVC, GDS, ‘s-Gravenzande, Oliveo, Quick Steps, sv Voorburg en Westlandia.

<

Seizoen 1950-1951

De club groeide en groeide en binnen enkele jaren had sv Voorburg de beschikking over 8 seniorenelftallen, 6 juniorenelftallen, 2 dames handbalteams en 1 heren handbalteam. De aanwas van 20 tot  30 nieuwe donateurs per maand was toen heel gewoon.

>

Seizoen 1951-1952

Gouden tijden dus in de rood-witte kring want in augustus 1951 werd er ook nog eens met trots aangekondigd dat men beslag heeft weten te leggen op een kleine zittribune, die plaats bood aan ongeveer 150 personen.

Op de Algemene Ledenvergadering van 6 juli 1952 werd er binnen de sv Voorburg een feestcommissie in het leven geroepen. Deze commissie kreeg als opdracht mee om voor het jaar 1953 een jubileumprogramma samen te stellen, met als hoogtepunt een feestavond. Dit allemaal naar aanleiding van het 25-jarig bestaan van de sv Voorburg in 1953.

>

Seizoen 1952-1953

>

<

Seizoen 1953-1954

Op donderdag 12 november 1953 was het dan zover want op deze dag was het precies 25 jaar geleden dat te Voorburg, door kantoorbedienden van de N.V. Enkes, een sportvereniging werd opgericht.
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van sv Voorburg (voorheen dus sv Enkes) recipieerde het bestuur op zaterdag 25 november van 15.00 uur t/m 16.30 uur.
Het bestuur van sv Voorburg tijdens de receptie van het 25-jarig bestaan, met o.a. in het midden met bril voorzitter L. Gyselman Sr, geheel rechts Joop Schrok.

Het zilveren jubileum werd ‘s avonds afgesloten met een grote feestavond in gebouw Padro aan de Jurriaan Kokstraat 44 te Scheveningen. Verschillende artiesten traden op deze avond op zoals Logana (accordeon), Boelero (goochel-komiek), John Koelewijn (zanger), The Vineta’s (radio- en show-ensemble) en Betty Morelli (internationaal cabaretière). De avond werd tot 3 uur ‘s-ochtens afgesloten met een groot bal, verzorgd door “De Hofstad Band”.

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1953-1954 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Celeritas, Concordia, Cromvliet, Delft, ‘s-Gravenzande, Naaldwijk, Oliveo, Rijswijk, Tonegido, Voorburg en Westlandia.

>

Seizoen 1954-1955

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1954-1955 uit de volgende clubs samengesteld: BMT, BTC, Concordia, Delft, DHL, DSO, Full Speed, ‘s-Gravenzande, Hoek van Holland, Naaldwijk, Spoorwijk en sv Voorburg.

De resultaten van het eerste elftal werden ook steeds beter. Telkens was men dicht bij een kampioenschap maar eindelijk in 1955 werd de kroon op het vele werk gezet. Het kampioenschap van het eerste elftal, gevolgd door promotie naar de 3e Klasse van de KNVB.
De Haagsche Courant van 16 mei 1955 meldde daar over: “In de 4e Klasse B is de strijd gestreden. Door treffers van M. van Elleswijk (2x), P. Geluk en G. Schultz won sv Voorburg met 4-0 van Concordia en ging hiermee als eerste over de eindstreep”.

Het seizoen 1954-1955 werd sowieso een succesvol seizoen voor de sv Voorburg want kort na het kampioenschap van het eerste elftal wist ook het tweede elftal de titel binnen te halen, door DWO 2 in een beslissingswedstrijd met 1-0 te verslaan.

Seizoen 1955-1956

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BEC, Celeritas, Cromvliet, DHL, Excelsior’20, De Hollandiaan, De Postduiven, VIOS, sv Voorburg, Westerkwartier en Westlandia.

Op 25 september 1955 debuteerde het eerste elftal van sv Voorburg, o.l.v. trainer Jan Rolfes, in de zondag 3e Klasse van de KNVB. In een sensationele thuiswedstrijd tegen Celeritas werd het uiteindelijk 6-6! Het scoreverloop in deze wedstrijd was als volgt: 1-0, 1-1, 1-2, 1-3, 1-4, 2-4, rust, 2-5, 2-6, 3-6, 4-6, 5-6 en werkelijk…. 6-6.

>

Seizoen 1956-1957

En dan, wanneer het o zo goed gaat met sv Voorburg wordt de historische periode aan de Prinses Mariannelaan abrupt afgesloten en kwam de club hiermee toch weer in de problemen. Het complex aan de Prinses Mariannelaan moest worden prijsgegeven. B. en W. Voorburg stuurde aan sv Voorburg het bericht dat de club met ingang van 1 september 1956 een speelveld aan de Prins Bernhardlaan kon (moest) betrekken. Dit gold echter alleen voor wedstrijden van het 1e elftal. Een trieste aangelegenheid voor de vereniging want kleedgelegenheid was daar niet aanwezig. Als compensatie mocht men wel enkele schaftketen van de gemeente gebruiken. Stromend water en sanitaire voorzieningen waren er niet en voor het publiek was er nauwelijks beschutting.

Inkomsten uit consumptieverkoop vielen dus weg en tijdens de wedstrijden op zondag werd er geen enkel toegangsbewijs verkocht om de doodeenvoudige reden dat men de wedstrijd vanaf de Prins Bernhardlaan en Marijkelaan heel goed en gratis kon volgen.

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1956-1957 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, GDA, Hillegom, HPSV, Laakkwartier, Lisse, Roodenburg, Socrates, TYBB, Voorburg, VVSB en Wilhelmus.

>

Seizoen 1957-1958

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1957-1958 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Cromvliet, Delft, DHL, GDA, GSV, HPSV, De Postduiven, RVC, sv Voorburg en Westlandia.

<

Seizoen 1958-1959

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1958-1959 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Celeritas, Lugdunum, Olympia, RVC, Socrates, TYBB, Verburch, Voorburg, VVP, VVSB en Wilhelmus.

<

Seizoen 1959-1960

>

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1959-1960 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Delft, DHL, Lisse, De Postduiven, Socrates, TYBB, sv Voorburg, Vredenburch, VVSB, sv Wassenaar en Wilhelmus.

<

Seizoen 1960-1961

Begin jaren zestig moesten ook de andere elftallen van sv Voorburg het veld ruimen voor de bouw van het Diaconessenhuis en verhuisde men naar de Prins Bernardlaan. Ook na dit tijdstip waarop de gehele vereniging dus bezit had genomen aan de Prins Bernhardlaan bleef het bergafwaarts gaan met de club. Terwijl de handbalafdeling reeds was opgeheven, nam ook het aantal voetballers zienderogen af. Het gebrek aan een clubgebouw, dus daarom weinig contact tussen de leden, was daaraan duidelijk de schuld.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1960-1961 uit de volgende clubs samengesteld: Alphia, Archipel, Foreholte, GDA, Hillegom, Lisse, RKAVV, TYBB, sv Voorburg, VVP, sv Wassenaar en Westerkwartier.

>

Seizoen 1961-1962

Het bestuur van sv Voorburg schreef voor het seizoen 1961-1962 voor de zondagcompetitie 5 seniorenelftallen in.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering in december 1961 werd er besloten om de plannen van de bouw van een nieuwe clubtent bij sv Voorburg definitief door te zetten. De totale lengte van de nieuwe clubtent zou 17,28 meter lang en 8,78 meter breed moeten worden. Dit was dus een oppervlakte van zo’n 100 vierkante meter. De kosten voor de bouw van de nieuwe clubtent vielen wel erg hoog uit zodoende werd er besloten om zelf te gaan bouwen. Het bestuur van sv Voorburg ging dus binnen de vereniging op zoek naar o.a. timmerlieden, metselaars, lassers, loodgieters, schilders, elektriciens, opperlieden enz. enz. De doelstelling was dat men in april 1962 zou gaan beginnen met de bouw.

Tijdens deze ALV stonden nog een aantal belangrijke punten op het programma. Zo werd er besloten om de training voor de eerste twee elftallen verplicht te stellen en werd er overleg gepleegd voor het aanstellen van een trainer. Verder werd er nu snel gewerkt aan de aanschaf van geisers en douches en werd er besloten om de wanbetalers zeer krachtig aan te pakken.

De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1961-1962 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Bodegraven, Foreholte, Hillegom, Lisse, NAS, SJC, VIOS, sv Voorburg, Vredenburch, sv Wassenaar en Wilhelmus.

Wederom kwam het eerste elftal van sv Voorburg maar net met de hakken over de sloot wat betreft degradatie. Al drie seizoenen lang bungelde het vlaggenschip onderaan aan de ranglijst en daar moest toch wat aan gedaan worden.

<

Iets later dan gepland begon men op 26 mei 1962 met de bouw van het nieuwe clubhuis van sv Voorburg. Op deze gedenkwaardige dag sloeg voorzitter Lot Gijselman sr. de eerste paal in de grond. Er werden zoveel mogelijk leden opgetrommeld om mee te helpen aan de bouw van het nieuwe clubhuis. Alle kozijnen en deuren werden zelf gemaakt in de werkplaats van de heer Molendijk in de Prins Hendrikstraat hoek Emmastraat te Voorburg. De heer Molendijk was geen lid van sv Voorburg  maar stelde wel geheel belangeloos zijn ruimte beschikbaar.

Seizoen 1962-1963

>

De zondag 3e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1962-1963 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Delft, GDA, ‘s-Gravenzande, Kranenburg, Quick Steps, RAVA, VELO, sv Voorburg, Vredenburch, Westerkwartier en Westlandia.

Het vlaggenschip van sv Voorburg kon het dit seizoen in de 3e Klasse niet bolwerken met als resultaat degradatie naar de 4e Klasse van de KNVB. Van de 22 competitiewedstrijden werden er slechts 4 gewonnen, speelde men 3 keer gelijk en werd er maar liefst 14 keer verloren. Met 13 punten, en de doelcijfers 32-52, eindigde sv Voorburg op de laatste plaats van de ranglijst van de 3e Klasse B.

Op vrijdag 26 juli 1962 vond er weer de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering van sv Voorburg plaats. Deze ALV werd voor het eerst gehouden in het nieuwe clubgebouw van sv Voorburg. Lot Gijselman sr. trad hierin af als voorzitter en zijn taken werden overgenomen door de heer W. Teunissen sr.

Seizoen 1963-1964

>

Het bestuur van sv Voorburg schreef voor dit seizoen 6 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1963-1964 uit de volgende clubs samengesteld: Altior, DoCoS, Lisse, Oranje Groen, SJC, Van Nispen, sv Voorburg, VVSB, Warmunda en ZLC.

Nadat sv Voorburg uit de 3e Klasse was gedegradeerd, speelde men de eerste wedstrijd in de 4e Klasse tegen het Noordwijkse S.J.C. Opvallend feit was dat deze wedstrijd werd “gefloten” door de veelbelovende scheidsrechter Leo van der Kroft.

De ingebruikneming van het veld aan de Prins Bernhardlaan luidde voor de sv Voorburg dus een kommervolle periode in. In enkele jaren daalde het 1e elftal af naar de afdeling. Van de eens zo gerenommeerde 3e Klasser was nauwelijks nog iets over.

Vanaf 1963 kwam langzaam het herstel bij sv Voorburg, niet zozeer prestatief, als wel organisatorisch. Voorzitter Lot Gijselman kwam tot de formatie van een werkgroep die zich ten doel stelt het bouwen van een eigen “home”.
Op 27 april 1964 sprak “buurman” Burgemeester Feith, tijdens de opening van het nieuwe clubgebouw, zijn bewondering uit voor het feit dat sv Voorburg uit eigen beurs en met eigen krachten dit gebouw had gerealiseerd. Voorzitter Gijselman pinkte toen een traan van geluk weg bij het ontvangen van dit compliment.
Het nieuwe clubgebouw bracht gelijk veel effect. Nieuwe leden stroomde weer toe, hetgeen aanleiding was om na 35 jaar na de oprichting over te gaan tot heroprichting van een zaterdag-afdeling.

De jeugdafdeling schreef haar 100e lid in en ondanks het feit dat het eerste elftal dan reeds in de 1e Klasse van de afdeling verzeild was geraakt, werd het al duidelijk dat sv Voorburg op de weg terug was. Nadat bekende Voorburgers als Janus Bourquin, Koos en Mari van Elleswijk, Toon Gouw, Wim Theunissen en Frits Gijselman hun plaats aan jongeren hadden afgestaan werd die terugkeer een feit.

Seizoen 1964-1965

>

<

Seizoen 1965-1966

>

<

Seizoen 1966-1967

>

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Concordia, Cromvliet, DHBRK, DWO, De Flamingo’s, Full Speed, GONA, Te Werve en sv Voorburg.

Het vlaggenschip van sv Voorburg kende een matig seizoen. Van de 18 competitiewedstrijden wist men er slechts 3 te winnen, 8 gelijk te spelen en werd er 7 keer verloren. Met 14 punten, en een doelgemiddelde van 20 voor en 33 tegen, eindigde men op de achtste positie van de ranglijst. Dit was nog net voor DWO en Te Werve die samen met 12 punten op de laatste plaats eindigde.

Op zondag 5 maart 1967 speelde de toen 39-jarige Gerard Schultz in de wedstrijd sv Voorburg 1 tegen Concordia 1 zijn 500-ste wedstrijd in het eerste elftal van sv Voorburg. In seizoen 1948-1949 debuteerde Gerard in sv Voorburg 1.

Seizoen 1967-1968

>

De competitie-Indeling voor het seizoen 1967-1968 in de zaterdag 2e Klasse B van de HVB was als volgt: AVA’45, BIZON, DORR, DSVP, MvM, Quick Steps, Te Werve, VCS, Voorburg en Wilsonmeters.

Met slechts 8 punten uit 17 competitiewedstrijden (laatste duel tegen DORR niet meer gespeeld) kon de zaterdag 1 van sv Voorburg zich net handhaven in de 2e Klasse HVB. Sv Voorburg eindigde dus als voorlaatste op de ranglijst. Op de laatste plaats eindigde BIZON met slechts 3 punten.

<

Seizoen 1968-1969

Bij aanvang van het seizoen 1968-1969 was het bestuur van de sv Voorburg als volgt samengesteld; W.H. Teunissen sr (voorzitter), J.H. Willemse (penningmeester), P.J.F. Eggermont (secretaris), W. Teunissen jr. (jeugdsecretariaat) en B.M. Sebel (secretariaat zaterdag-senioren).

In 1968 vierde sv Voorburg haar 40-jarige bestaan. Tijdens de receptie in het clubgebouw ontving de vereniging de gelukwensen van o.a. Burgemeester Feith, vergezeld met wethouder Spaans. De Burgemeester overhandigde een bal die alleen gebruik mocht worden tijdens een kampioenswedstrijd van het eerste elftal.
De KNVB bood de sv Voorburg de Bondsvlag aan. Na deze officiële gebeurtenissen passeerden een lange rij vertegenwoordigers van bevrienden verenigingen de revue. In alfabetische volgorde waren dat ALTO, Archipel, BTC, CWP, De Valkeniers, DEVJO, DHBRK, GONA, HBS, HDV, Maasstraat, Oranje Blauw, OSC, PDK, RAVA, Rijswijk, Spoorwijk, Tauris, TONEGIDO, Vredenburch en Westerkwartier. Verder ontving de sv Voorburg nog tal van schriftelijke gelukwensen en gelukstelegrammen.

Als kostelijk sluitstuk van het 40-jarige jubileum was er een feestavond georganiseerd in de “Drievliet”. In een bomvolle zaal werd het een uitbundige feestavond met diversen artiesten waarbij de polonaise veelvuldig werd gelopen. Ook de wals, twist, shake en cha-cha-cha deed het goed op de dansvloer.

De sv Voorburg telde in het seizoen in totaal 192 voetballende leden, onderverdeeld in 105 senioren, 55 junioren en 32 pupillen. Hiermee schreef het bestuur voor het seizoen 1968-1969 in totaal 2 seniorenelftallen in voor de zaterdagcompetitie en 5 elftallen voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit een B1, B2, C1, C2, Pupillen 1 en een Pupillen 2-team.

De zondag 1e Klasse A van de HVB was voor het seizoen 1968-1969 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, Maasstraat, Marathon, OSC, SEP, Steeds Voorwaarts, SVH, Taurus, Valkeniers, VOGEL, Voorburg en WIK.

De A-selectie van trainer Van Dijk bestond dit seizoen uit de volgende spelers: J. de Bont, Bart de Zeeuw, Carlo Kragt, P. Klein, Wim Teunissen, Zeeg Hazebroek, Jan van der Berg, Teun Tolenaars, John van Rijn, Ton Laponder, Joost van Marwijk, Jaap Peys, H. van Rees, P. Sinke en Dick Sloos.

Na bijna het gehele seizoen koploper van de 1e Klasse A te zijn geweest zag sv Voorburg in de allerlaatste meters voor de finish nog gepasseerd worden door het achtervolgende Valkeniers. Op maandag 26 mei 1969 stond in de allerlaatste competitiewedstrijd De Valkeniers – sv Voorburg op het programma. De mannen van trainer Van Dijk waren, met 32 punten uit 21 duels, zoals gezegd koploper en De Valkeniers volgde op een punt achterstand. Met andere woorden, sv Voorburg had aan een gelijkspel voldoende om het kampioenschap binnen te halen.
Aan de Rotterdamseweg, bij de Hoornbrug te Rijswijk, beleefde sv Voorburg echter een totale “offday” want juist nu speelde men de slechtste wedstrijd van het seizoen. Dit resulteerde dan ook in een 4-0 nederlaag waardoor De Valkeniers er met het kampioenschap vandoor ging.

Van de 22 competitiewedstrijden wist de zondag 1 van sv Voorburg er 14 te winnen, speelde er 4 gelijk en werd er 4 keer verloren. Met 32 punten, en de doelcijfers 53-25, eindigde men dus met 1 punt achter kampioen De Valkeniers op de tweede positie van de ranglijst.

De zaterdag 2e Klasse B van de HVB was voor het seizoen 1968-1969 uit de volgende clubs samengesteld: AVA’45, CWP, DvJ, GDA, GGB, KSD, sv Nootdorp, PGS, Te Werve en sv Voorburg.

De zaterdag selectie van de sv Voorburg was uit de volgende spelers samengesteld: Bart Sebel Jr, Frans Beck, Wim Spaan, Aad Paerels, L. van Lochem, Jan Storre, Joop Verdouw, Bert de Jel, Aad van den Hout, A. Brauckman, Klaas Trapman, Wim van Berkel, en Henk Storre.

De prestatie’s van de zaterdag 1 van sv Voorburg waren nou niet echt bepaald goed om met gulden letters in de verenigingshistorie te laten bijschrijven. Van de 18 competitiewedstrijden werden er slechts 3 gewonnen, speelde men 4 keer gelijk en werd er 11 maal verloren. Met 10 punten, en de doelcijfers 33-53 eindigde de formatie van trainer Willems dan ook op de laatste positie van de ranglijst van de zaterdag 2e Klasse B van de HVB.

De resultaten van het tweede zaterdagelftal van sv Voorburg staken daarbij gunstiger af. Men deed bijna de gehele competitie mee in de strijd om het kampioenschap en moest pas in de laatste fase afhaken om de titel. Het tweede elftal eindigde met 24 punten uit 18 wedstrijden, en de doelcijfers 56-23, uiteindelijk op de vierde plaats van de ranglijst van de reserve 4e Klasse D. 

Na dit seizoen viel, door diverse omstandigheden en tot teleurstelling van velen, het doek voor de zaterdagafdeling van sv Voorburg.

Seizoen 1969-1970

De oude oliekachel in de sv Voorburg kantine voldeed niet meer aan zijn diensten en zodoende werd er tijdens de zomerstop centrale verwarming aangelegd.

Na de Algemene Ledenvergadering van 17 juli 1969 was het dagelijkse bestuur van sv Voorburg uit de volgende personen samengesteld; J.H. Willemse (voorzitter), P.J.F. Eggermont (secretaris), L. Mooyman (penningmeester), P.J. Fritz (2e secretaris en waarnemend voorzitter) en B. v.d. Post (2e penningmeester).

Het bestuur van de sv Voorburg schreef bij de KNVB wederom 5 elftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1, A2, B1, B2, C1, Pupillen 1, Pupillen 2, Welpen 1 en een Welpen 2.

De zondag 1e Klasse B van de HVB was voor het seizoen 1969-1970 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, DUNO, DVC, DWO, Dynamo’67, De Jagers, Oranje Blauw, OSC, Taurus, TEDO, VDS en sv Voorburg.

De A-selectie van sv Voorburg, o.l.v. trainer Van Dijk bestond uit de volgende personen: J. v.d. Berg, M.J. Bonsel, J. de Bont, J. Drenth, P.J. Fritz, F. Gijselman, Z. Hazebroek, Aad v.d. Hout, P.A. Klein, C. Kragt, Ton Laponder, J.M.K. van Marwijk, Th. v.d. Meer, H. van Rees, J. Rontberg, J.G. van Rijn, P. van Rijn, G. Schultz, G.J. Seijen ten Hoorn, P. Sinke, Dick Sloos, J.J. ter Steege, W. Teunissen, T.G. Tollenaars, Jan Wessel, A. C.N.Willemse en B.A. de Zeeuw.

>

Seizoen 1970-1971

Op 1 juni 1970 had sv Voorburg 300 leden, waarvan ruim 200 jeugdleden. Vanaf het seizoen 1970-1971 kreeg de club de beschikking over een derde veld op Sportpark ‘t Loo aan de Prins Bernhardlaan, waarvoor men de gemeente Voorburg erg dankbaar voor was gezien de uitbreiding van het ledental. Tevens kreeg de sv Voorburg in dit seizoen “inwoning” van de v.v. Arentsburg.

Na de Algemene Ledenvergadering van 9 juli 1970 was het bestuur van sv Voorburg als volgt samengesteld; A.C. Peters (voorzitter), P.J.F. Eggermont (secretaris), L. Mooyman (penningmeester) en J. van Rheenen (jeugdsecretaris).

Wederom namen er vijf seniorenelftallen van sv Voorburg aan de zondagcompetitie deel. De jeugdafdeling bestond uit 6 elftallen.

De zondag 1e Klasse A van de HVB was in het seizoen 1970-1971 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Bunker Boys, DVC, DWO, Dynamo’67, HDV, NIVO, RCDH, Steeds Voorwaarts, Triomph, De Valkeniers en sv Voorburg.

Op 15 december 1970 moest trainer Van Dijk om dringende persoonlijke redenen zijn functie neerleggen. De heer Van Dijk werd een waardig afscheid aangeboden, waaruit wel zeer duidelijk werd hoe geliefd de oefenmeester van sv Voorburg was. Na veel moeite werd er alsnog in januari 1971 een opvolger voor hem gevonden, n.l. de heer Jan de Leeuw die ook voor seizoen 1971-1972 aan de club werd verbonden.

<

Het seizoen 1970-1971 kende voor het eerst een officiële competitiestop (winterstop van 15 december t/m 15 januari), en dit voetballoze tijdperk werd tot veler vreugde opgevuld met zaalvoetbal. Met drie toernooien werd sv Voorburg goede klant in de sporthal van “De Vliegermolen”.

>

Seizoen 1971-1972

Bij aanvang van het seizoen 1971-1972 was het bestuur van sv Voorburg als volgt samengesteld: A.C. Peters (voorzitter), L. Mooijman (penningmeester), B. v.d. Post (2e penningmeester), P.J.F. Eggermont (secretaris), M. Geuskens (2e secretaris), J.W. Martron (commissaris) en A.J.C. van Aerde (jeugdvoorzitter).

De bouw van een nieuw clubgebouw werd door het bestuur tot prioriteit verheven. Reden: het duidelijke verval waarin de huidige clubtent bleek te verkeren. Een rekensommetje van de bouwcommissie van sv Voorburg leerde dat verbouwing van de huidige kantine onverantwoordelijk veel guldens zou opeisen. Er moest dus nieuwbouw komen maar dat zou ook niet goedkoop gaan uitvallen. Maar als dit eenmaal allemaal gerealiseerd is staat er wel een stenen clubhuis waarmee de sv Voorburg weer jaren mee verder kon. Zo’n stenen behuizing zou een bedrag gaan vergen dat de 100.000 gulden ruim te boven zal gaan. Er moesten dus diversen activiteiten worden ontplooid om het bouwfonds die financiële injecties te geven die een hecht fundament konden garanderen.

Het bestuur van sv Voorburg schreef voor de zondagcompetitie 6 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit 14 elftallen, onderverdeeld in; 2 A-, 2 B-, 3 C-, 3 Pupillen- en 4 Welpen-teams.

De zondag 1e Klasse B was in het seizoen 1971-1972 uit de volgende clubs samengesteld: DHBRK, GSC, NIVO, Robin Hood, SEP, SOA, Steeds Voorwaarts, Taurus, Triomph, Valkeniers, Voorburg en Zwart Blauw.

Op 16 april 1972 werd sv Voorburg kampioen van de 1e Klasse B van de Afdeling Den Haag na een 3-2 zege op Zwart Blauw en promoveerde hiermee naar de Hoofdklasse HVB.
Voorburg seizoen 1971-1972. Bovenste rij v.l.n.r. de Roover (verzorger), Leo Mooiman (penningmeester), Andre van de Kolf, Jan ter Steege, Bart de Zeeuw, Peter Klein, Frits Gijselman en Lex Willemse. Middelste rij v.l.n.r: Jan de Leeuw (trainer), Frans Becker Hoff, Joost van Marwijk, John van Rijn, ?, Jan Konings, Hans van Rheenen, Teun Tolenaars, Nelis Dieke, Loek Boedijn, Nico Tolenaars (grensrechter) en Jan van der Gevel (leider). Voorste rij v.l.n.r: John Hundman, Ton Laponder, Carlo Kragt, Henk van Rees, Aad van de Hout, Peter Wilbers, Zeger Hazebroek, Cees Seijen en Dick Sloos sr.

In verband met dit kampioenschap en de promotie naar de Hoofdklasse hield de sv Voorburg op zaterdag 22 april 1972 in haar clubgebouw aan de Prins Bernardlaan een feestelijke receptie. Leden, oud-leden en afgevaardigden van zusterverenigingen maakte van deze gelegenheid gebruik om het bestuur en de spelers van sv Voorburg te complimenteren. Het bestuur ontving talrijke wensen en een groot aantal bloemstukken. Namens de Haagse Afdeling van de KNVB, op deze receptie vertegenwoordigd door de bestuursleden P.C. ten Dam, J.T. Essers en D. de Wit, richtte de heer Essers het woord tot voorzitter H. Peters. 

Seizoen 1972-1973

Moest men alle jaren op de gehuurde velden nog blijven staan om een wedstrijd te bekijken, vanaf dit seizoen werden er langs de velden zitbanken geplaatst.

Leuk om in het cluborgaan van 2 augustus 1972 terug te lezen over de veldnummering van sv Voorburg op haar Sportpark aan de Prinses Mariannelaan te Voorburg; veld 1 ligt aan de kant van Sporthal De Vliegermolen. Veld 2 ligt rechts van het clubgebouw en veld 3 ligt links van het clubgebouw.
Ook lezen we dat er met klem wordt op gewezen dat het officiële tenue van sv Voorburg nog steeds bestaat uit een rood shirt met witte kraag, een witte broek en rode kousen. Steeds meer voetballers blijken daar van af te wijken dus dit moest bij aanvang van de competitie allemaal weer in orde zijn.

Tijdens de Jaarvergadering van april 1972 werd er een actiecommissie gevormd met als opdracht een serie acties te organiseren om zodoende de bouwfondskas van het nieuwe clubgebouw aan te vullen. Ruim een half jaar later werd deze commissie door het bestuur ontbonden wegens gebrek aan activiteiten.
Overigens liet de nieuwbouw van een nieuw clubhuis maar op zich wachten. Op 27 februari 1973 had het bestuur van sv Voorburg wederom een onderhoud met de gemeentelijke autoriteiten en werd er een vierde ontwerp op tafel gelegd.

De sv Voorburg schreef ook voor dit seizoen 6 seniorenelftallen in voor de zondag-competitie. Begin november schreef het bestuur zelfs een zevende elftal in voor competitiedeelname. De jeugdafdeling was wederom gegroeid en bestond ditmaal uit 16 elftallen, onderverdeeld in; 2 A-, 2 B-, 2 C-, 5 Pupillen- en 5 Welpen-teams.

De zondag-Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1972-1973 uit de volgende clubs samengesteld: GONA, Hoek van Holland, Juventas, Oliveo, Oranje Blauw, Oranjeplein, OSC, Postalia, VDS, Voorburg en Wit Blauw.

Het vlaggenschip debuteerde in eerste instantie matig in de Hoofdklasse want tijdens de winterstop had het team van trainer De Leeuw slechts 9 punten uit 11 wedstrijden behaald. In de tweede seizoenshelft waren de resultaten beter en eindigde men uiteindelijk in de middenmoot. Van de 20 competitiewedstrijden wist sv Voorburg er 6 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 7 keer verloren. Met 19 punten, en een doelsaldo van 24 voor en 27 tegen, eindigde men op een zevende positie van de ranglijst.

Aan het einde van dit seizoen werd er afscheid genomen van de scheidende trainer Jan de Leeuw.

Bij twee teams van sv Voorburg mocht aan het einde van het seizoen 1972-1973 de kampioensvlag in top. Dit waren het derde elftal (28 punten uit 18 wedstrijden) en de Welpen 2 (36 punten uit 22 wedstrijden).

Seizoen 1973-1974

Op de Algemene Ledenvergadering van vrijdag 31 augustus 1973 werd medegedeeld dat de club nog steeds wacht op de goedkeuring door de gemeente van de tekeningen van de nieuwbouw. Ook de subsidie, welke sv Voorburg hiervoor aanvroeg, liet ook nog steeds op zich wachten. Met andere woorden, de bouw van een nieuw clubhuis stond er na een jaar nog steeds niet best voor.
Het duurde tot maart 1974 eer de sv Voorburg eindelijk de bouwvergunning officieel binnen kreeg. Op maandag 1 april 1974 kon de sv Voorburg dan ook eindelijk beginnen met de nieuwbouw en werd de symbolische eerste steen gelegd door wethouder Spaans.

Voor het seizoen 1973-1974 schreef het bestuur van sv Voorburg 7 seniorenelftallen in bij de KNVB. De jeugdafdeling nam dit seizoen met 17 jeugdteams deel aan de competitie, te weten 2 A-junioren, 3 B-junioren, 2 C-junioren, 5 Pupillen en 5 Welpen.

De zondag Hoofdklasse van de HVB was in het seizoen 1973-1974 uit de volgende clubs samengesteld: Concordia, Duindorp SV, De Flamingo’s, GONA, Hoek van Holland, Juventas, Oliveo, De Ooievaars, Oranje Blauw, Postalia, Steeds Voorwaarts, VDS, sv Voorburg en Wit Blauw.

In het seizoen 1974-1975 werd op zondag de Hoofdklasse in de KNVB ingevoerd. Daardoor was er in alle klassen van het zondag-voetbal een versterkte promotie ingevoerd. In de Hoofdklasse van de HVB, waarin sv Voorburg speelde, zouden de nummers 1 t/m 5 in de eindstand zodoende promoveren naar de KNVB-klasse. Een geweldige kans dus voor het vlaggenschip van sv Voorburg om na 12 jaar wachten (en hopen) weer terug te keren op KNVB-niveau.

Het was tijdens de competitie spannend maar uiteindelijk wist het team van de nieuwe trainer Soesbergen als vijfde op te ranglijst te eindigen en promoveerde hiermee rechtstreeks naar de zondag 4e Klasse KNVB. Op zondag 12 mei 1974 was het dan eindelijk zover. Dolle taferelen speelde zich af na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Loof want sv Voorburg had met 3-1 van Oranje Blauw gewonnen en was zodoende gepromoveerd naar “de grote bond”! Trainer Soesbergen werd op de schouders rondgedragen met de armen vol bloemen en het kampioensfeest duurde nog tot de kleine uurtjes. Helaas werd dit feest zonder stervoetballer Ton Laponder gevierd, want hij was tijdens deze wedstrijd met een hersenschudding naar het ziekenhuis vervoerd.

Van de uiteindelijk 26 competitiewedstrijden werden er 13 gewonnen, speelde men 6 keer gelijk en werd er 7 maal verloren. Met 32 punten, en de doelcijfers 42-25, eindigde sv Voorburg 1 achter kampioen Steeds Voorwaarts (39 punten), Hoek van Holland (35), Postalia (34) en De Ooievaars (33).

 

De grote feestvreugde veranderde een week later in diepe rouw toen eerste elftalspeler Zeger Hazebroek op 27-jarige leeftijd, door een noodlottig ongeval, om het leven kwam.

Seizoen 1974-1975

Op de Algemene Ledenvergadering van vrijdag 30 augustus 1974 waren de bestuursleden J.W. Martron (commissais algemene zaken) en L. Mooijman (1e penningmeester) aftredend maar omdat er geen tegenkandidaten zich hadden aangemeld bleven de twee heren hun functie behouden. Alle andere bestuursleden werden herkozen. Het bestuur van sv Voorburg was voor dit seizoen dus als volgt samengesteld: voorzitter: A.C. Peters,  secretaris: P.J.F. Eggermont, penningmeester: L.A.M. Mooijman, 2e secretaris: J.P. Verlaan, 2e penningmeester: B.G.P. v.d. Post, commissaris jeugd: J. Konings sr en commissaris algemene zaken J.W. Martron. Na enkele maanden bleek dat de heer Konings vanwege gezondheidsklachten zijn functie moest neerleggen. De overige bestuursleden namen voorlopig zijn taken waar.
Tijdens deze ALV werden de heren J. v.d. Gevel en H. Marijt benoemd tot Lid van Verdienste van de sv Voorburg.

Verheugend nieuws was dat eindelijk de financiering voor de bouw van het nieuwe clubhuis van sv Voorburg rond was. Hiermee was de club er nog niet want nu moest nog de gemeenteraad haar goedkeuring van gemeentelijke garantie en recht van opstal geven. Zodra de goedkeuring is gegeven moesten alle voorstellen ook nog naar de Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland.

Zaterdag 9 november 1974 is een datum die in het clubarchief van sv Voorburg dik is onderstreept. Na lang onderhandelen werd op deze dag de contracten ondertekend met aannemer Van Venrooij voor de bouw van een nieuw clubhuis. Dit betekende dat men gelijk met het voorbereidende grondwerk kon gaan beginnen.

Hetr bestuur van sv Voorburg schreef dit seizoen voor de zondagcompetitie 8 seniorenelftallen in. De jeugdafdeling bestond uit 3 A-elftallen, 2 B-, 3 C-, 6 Pupillen- en 4 Welpen-teams.

Het eerste elftal van sv Voorburg maakte dus in het seizoen 1974-1975 zijn opwachting in de zondag 4e Klasse B van de KNVB en moest hierin de volgende tegenstanders bestrijden: Alphen, Archipel, BMT, Delfia, DoCos, PDK, SJC, Spoorwijk, Steeds Voorwaarts, TONEGIDO en Wippolder.

Het team van trainer Soesbergen debuteerde naar behoren in de 4e Klasse van de KNVB want van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden werden er 6 gewonnen, 10 gelijk gespeeld en 6 verloren. Met 22 punten en een doelsaldo van 21 voor en 33 tegen eindigde sv Voorburg op een keurige zesde positie van de ranglijst. Spoorwijk werd dit seizoen met 32 punten kampioen.

Seizoen 1975-1976

Na vele maanden van hard werken werd op zaterdag 23 augustus 1975 het fonkelnieuwe clubgebouw van sv Voorburg officieel geopend. Het nieuwe “pronkstuk” van de club grensde aan het wonderbaarlijke! Leek het clubgebouw van buitenaf gezien op een normale niet al te grote voetbalkantine, eenmaal binnen ervaarde de bezoeker dat er eerder van een “voetbalpaleis” gesproken kon worden.
In de ruim 30 meter lange zaal waren diversen voorzieningen aangebracht. Zo was er een onmisbare zeer ruime en riante bar, een grote fraai ingerichte keuken en een zogenaamde “dooie hoek” voor de jeugd gecreëerd. Door de fantastische zelfwerkzaamheid van een groot deel van de sv Voorburg-leden heeft de club de geraamde kosten van twee ton kunnen realiseren.

De officiële opening werd groots gevierd. Het festijn werd geopend met een optreden van de harmonie en drumband “Forum Hadriani”. Vervolgens kwamen zeer spectaculair een drietal leden van de parachutevereniging “The Flying Dutchman” naar beneden. Eén van de drie parachutisten had de sleutel van het officieel te openen clubgebouw bij zich, die hij aan loco-burgemeester drs. T.Spaan overhandigde. Daarna was het voor de heer Spaan een koud kunstje om met een geroutineerd gebaar en onder waarderend applaus, de deuren van het trotse Voorburg bezit open te laten zwaaien.

Later hier meer historie van sv Voorburg……

Oefenmeester Soesbergen had zijn contract voor de duur van één jaar verlengd.

Seizoen 1976-1977

Tijdens het seizoen 1976-1977 werd het bestuur van sv Voorburg gevormd door de heren Peters (voorzitter), Mooijman (penningmeester), Van de Kleij (2e penningmeester), Orta en Verlaan (beide commissaris). Zoals al jaren het geval was werd ook in dit seizoen het bestuur bijgestaan door verschillende commissies. De jeugdcommissie, gesplitst in een welpen/pupillen- en een juniorencommissie voldeed het prima. Dit was ook het geval met de technische commissie, feestcommissie, materialen-commissie en toto/lotto-commissie.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1976-1977 uit de volgende clubs samengesteld; ASC, Bernardus, Concordia (D), Foreholte, Hoek van Holland, Oranje Blauw, PDK, SJC, TONEGIDO, sv Voorburg, VVP en VVSB.

Jan Wessel was voor dit seizoen aangesteld als de nieuwe trainer van sv Voorburg. Sv Voorburg moest het vooral hebben van spelers uit eigen kweek. De A-selectie bestond dan ook uit: keeper Pieter de Haan, Jack Orta, de Jel, Jan Heynen, Gerard Schulz, Dick Sloos, Blom, Kees Seijen ten Hoorn, Marcel Westerduin en Ton Laponder.

Trainer Wessel debuteerde uitstekend bij de Voorburgers want van de uiteindelijk 22 wedstrijden werden er 13 gewonnen, 9 gelijk gespeeld en dus 0 verloren. Met 37 punten, en een doelgemiddelde van 43 voor en 12 tegen, eindigde sv Voorburg samen met PDK op de eerste positie van de ranglijst.

Dit betekende dat er een beslissingswedstrijd moest komen tussen PDK en sv Voorburg wie zich kampioen mocht gaan noemen van de 4e Klasse A.

Het tweede elftal van de sv Voorburg werd dit seizoen, met 30 punten uit 20 wedstrijden (doelsaldo 52-22), kampioen van de zondag Reserve Hoofdklasse A van de HVB. Door dit resultaat promoveerde men naar de reserve KNVB Klasse.

Seizoen 1977-1978

Op donderdag 6 oktober 1977 vond bij sv Voorburg weer de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering plaats. Er werd besloten om het bestuur van sv Voorburg uit te breiden van vijf naar zeven personen. De zittende bestuursleden werden allemaal herkozen en zodoende werd het bestuur nu als volgt samengesteld: A.C. Peters (voorzitter), J.P. Verlaan (secretaris), L.A.M. Mooijman (penningmeester), T. Tolenaars (2e secretaris), F.G. van der KLeij (2e penningmeester), H.W.F. Orta (commissaris algemene zaken) en A. Olie (commissaris jeugdzaken).

Tijdens deze ALV werden een tiental leden met een zilveren speld vereerd omdat zij reeds 25 jaar lid waren van sv Voorburg. Hun namen waren: Jan de Bont, Jan van der Gevel, Henk van der Graaf, Fred van der Kleij, Henk Marijt, Jaap Rontberg, John van Rijn, Harry Rijkhuizen, Jan Tersteege en W. Teunissen sr.

Het ging goed met de sv Voorburg want het ledental bedroeg aan het begin van het seizoen 1977-1978 zo’n 450 personen. Dit waren 50 leden meer dan vorig seizoen.
Voor de zondagcompetitie werden er 7 seniorenelftallen ingeschreven en de jeugdafdeling van sv Voorburg bestond dit seizoen uit; 2 A-, 2 B-, 2 C-, 5 Pupillen- en 4 Welpen-teams.

De zondag 4e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1977-1978 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Altoir, DOSR, ESDO, Foreholte, MMO, ODB, Rijpwetering, SJC, sv Voorburg, VVSB en sv Wassenaar.

Ondanks de hoge verwachtingen werd het voor sv Voorburg 1 toch een ietwat teleurstellend seizoen. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er uiteindelijk 9 te winnen, 3 gelijk te spelen en werd er 10 keer verloren. Met 21 punten, en de doelcijfers 24-25, eindigde sv Voorburg in de middenmoot op een zesde positie van de ranglijst in de 4e Klasse A.

Bij één elftal van sv Voorburg kon aan het einde van het seizoen 1977-1978 de kampioensvlag in top. Het 4e seniorenelftal werd met 37 punten uit 22 duels kampioen van de 3e Klasse L.

Op zondag 21 mei 1978 werd er afgetrapt met de viering van het 50-jarig bestaan van de sv Voorburg met de jubileumwedstrijd tussen sv Voorburg 1 en Volendam 1. Namens de jubilaris kwamen in het veld; Peter den Haan, Rob van Lochem, Gerard Schultz, Jack Orta, Leo Heijnen, Marcel Westerduin, Berry Reinders, Kees Seijen ten Hoorn, Jan Blom, Ruud Blom, Paul Karelse, Bert Vrolijk, Ruud van de Hulst. Ton Laponder was op vakantie.
Bij FC Volendam deden o.a. mee; Frans Hoek, Keje Molenaar, Frank Kramer en Pier Tol.

Seizoen 1978-1979

Het 50-jarig jubileum van sv Voorburg, de club werd namelijk op 12 november 1928 opgericht, werd op grootse wijze gevierd want de jubileum-commissie had tal van activiteiten georganiseerd. Voor de pupillen, welpen en miniwelpen volgde op vrijdag 27 oktober een film- en bingo-middag in het clubgebouw. Voor de A-, B-, en C-jeugd volgde een dag later een jubileumdisco.
Het officiële 50-jarig bestaan werd gevierd op zaterdag 11 november 1978. Van 14.00 t/m 16.00 uur hield men een receptie voor genodigden en ‘s-avonds volgde er een spetterende feestavond. Het werd allemaal een groot festijn zonder enige wanklank. De sv Voorburg heeft ‘Abraham’ gezien, maar was nog steeds springlevend.

Op donderdag 14 december 1978 volgde de Algemene Ledenvergadering bij sv Voorburg. Bij de bestuursverkiezing waren aftredend de heren A.C. Peterts (voorzitter) en F.G. van der Kleij (2e penningmeester). Beide heren stelden zich niet meer herkiesbaar en werden opgevolgd door Gerard Jager (vz) en F. Krullaars. De overige bestuursfuncties werden ingevuld door: E. Zwaaf (vice-voorzitter), Mooijman (penningmeester), J.P. Verlaan (secretaris), T.G.Tolenaars (2e secretaris) en J.A. Orta (commissaris). Aftredend voorzitter Has Peters werd voor zijn vele verdiensten voor de club benoemd tot Lid van Verdienste.
Na enkele maanden werden de taken van vice-voorzitter E. Zwaaf overgenomen door F. Krullaars.

Voor het seizoen 1978-1979 schreef het bestuur van sv Voorburg 8 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie.Van het jeugdbestuur kwam dit seizoen de heugelijke mededeling dat voor het eerst in de historie van de club de grens van 300 jeugdleden was gepasseerd. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 2 A-, 4 B-, 4 C-, 6 Pupillen- en 3 Welpen- en 1 Miniwelpen-team(s).

De indeling van sv Voorburg 1 voor het seizoen 1978-1979 in de zondag 4e Klasse A van de KNVB luidde als volgt; ADO, ASC, Bernardus, Foreholte, Graaf Willem II VAC, Meerburg, MMO, SJC, UDO, De Valkeniers, sv Voorburg en sv Wassenaar.
Staand v.l.n.r; Jan van der Gevel, Ed ter Steege, Rob van Lochem, Jack Orta, Leo Heijnen, Gerard Schulz, Paul Karelse, Ton Laponder, Jan Wessel (trainer) en Maarten Korving. Zittend v.l.n.r; Jan Blom, Marcel Westerduin, Peter Veen (foto aangeleverd), Peter de Haan, John Karelse, Richard Martens en Hans van der Pijl.

In een competitie die, door winterse weersomstandigheden, maar liefst 16 weken stil lag eindigde het elftal van trainer Jan Wessels uiteindelijk in de middenmoot. Van de 22 competitiewedstrijden wist sv Voorburg er 9 te winnen, 5 gelijk te spelen en werd er 8 keer verloren. Met 23 punten, en een doelsaldo van 34 voor en 32 tegen, eindigde men op een vijfde positie van de ranglijst. Dit was overigens ruim achter kampioen SJC, die 33 punten behaalde.

Bij de senioren zagen we dit seizoen bij sv Voorburg geen kampioenen, maar bij de jeugd kon bij de A2, B2 en de C3 de kampioensvlag in top.

<

Seizoen 1979-1980

Tijdens de zomerstop was het trainingsveld van sv Voorburg door de gemeente grondig gerenoveerd en de sterkte van de veldverlichting fiks opgevoerd.

Wederom mocht het bestuur van sv Voorburg 8 seniorenelftallen inschrijven voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 3 A-junioren, 4 B-, 4 C-, 6 D-, 3 E- en 2 F-teams.

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 1979-1980 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, DONK, GSV, Lekkerkerk, Moerkapelle, Moordrecht, ODB, Spoorwijk, TOGB, sv Voorburg, VVP en WSE.

Met de hakken over de sloot wist het eerste elftal van sv Voorburg dit seizoen zijn plaats in de KNVB te behouden. Bijna het gehele seizoen bivakkeerde het team van de scheidende trainer Jan Wessel in de onderste regionen van de 4e Klasse D. Pas op zondag 27 april 1980 wist sv Voorburg zich in veilige haven te spelen door bij Archipel met 0-2 (doelpunten van Ton Laponder en Gerard Schultz) te winnen.

Van de uiteindelijke 22 competitiewedstrijden wist sv Voorburg er 5 te winnen, 9 gelijk te spelen en 8 te verliezen. Met 19 punten, en de doelcijfers 22-25, eindigde men, samen met Archipel, op een gedeelde negende positie van de ranglijst. Dit was nog net voor de degradanten DONK (17 punten) en VVP (15).

<

Seizoen 1980-1981

Het bestuur van sv Voorburg schreef voor het seizoen 1980-1981 bij de zondagafdeling 7 seniorenelftallen in voor de competitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit 3 A-elftallen, 2 B-, 4 C-, 5 D-, 3 E- en 1 F-team(s).

Als opvolger van trainer Jan Wessel was voor dit seizoen Richard Gilhuys aangetrokken als de nieuwe verantwoordelijk man voor de A-selectie van sv Voorburg. Trainer Gilhuys werd bijgestaan door Rene de Jel (assistent-trainer), Roel Brink (leider eerste elftal) en Piet Lagrand (grensrechter sv Voorburg 1).
De A-selectie van sv Voorburg begroette voor aanvang van dit seizoen veel nieuwe spelers zoals: Peter van de Berg, Ron van der Mark, Frans Winter ( alle drie van Zwart Blauw), Wim van der Dungen (Graaf Willem II VAC), Ab Kollee (VUC), Herman Lindhout (NIVO), Peter Groenewegen en Martin Teunisse (beide van sv De Jagers), Hendrik Lugters (NLS), Eddie Meijer (RVC), Hans Rijke (GONA) en Dick Sloos sr (terug van NLS).

De A-selectie van sv Voorburg bestond verder uit o.a: Herman Linthout (keeper), Joop van Egmond (keeper), John Karelse, Gerard Schultz, Jack Orta, Marcel Westerduin, Hein Bayer, Ton Laponder, Peter Veen,  …..

In het seizoen 1980-1981 was de zondag 4e Klasse B van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Bernardus, Celeritas, GDS, Graaf Willem II VAC, Meerburg, RKAVV, SJZ, SVLV, VCS, sv Voorburg en sv Wassenaar.

De sv Voorburg begon uitstekend aan de competitie door, op zondag 7 september 1980, het stugge Bernardus in Hazerswoude met 1-2 (doelpunten van Hans Rijke en Peter Veen) te verslaan. In de tweede competitiewedstrijd leed sv Voorburg haar eerste puntverlies door thuis met 1-1 gelijk te spelen tegen SJZ. Hierna volgde er weer een 1-1 uitslag, ditmaal bij sv Wassenaar. In de vierde wedstrijd versloegen de mannen van trainer Gilhuys in Voorburg Graaf Willem II VAC met maar liefst 4-1 door doelpunten van uitblinker Ton Laponder (2x), Gerard Schultz en Frans Becker Hoff. Met 6 punten uit 4 wedstrijden had sv Voorburg zich op de tweede positie van de ranglijst gevestigd. Een week later kwam sv Voorburg niet verder dan een 3-3 gelijkspel bij Archipel. Een tegenvallend resultaat maar hierbij waren de Voorburgers de enige ongeslagen ploeg in de 4e Klasse B. Die status raakte men op zondag 19 oktober echter kwijt toen er in Voorburg met 2-0 werd verloren van (de latere kampioen) Celeritas. Door echter tweemaal achter elkaar met 1-0 te winnen van RKAVV en Meerburg nestelde de sv Voorburg zich geheel onverwacht aan kop van de zondag 4e Klasse B. Hierna gooide de wijziging van het weertype vooral bij de sv Voorburg roet in het eten want vele wedstrijden werden afgekeurd. Tot aan de winterstop werd er alleen nog bij SVLV (1-1) voor de competitie gespeeld waardoor de stand op de drempel van 1980-1981 bovenin de 4e Klasse B als volgt was; 1. Celeritas 10-15, 2. RKAVV 10-15, 3. sv Voorburg 9-12, 4. GDS 9-11 en 5. Archipel 9-10.

Direct na de winterstop, op zondag 11 januari 1981, leed het vlaggenschip van sv Voorburg zeer duur puntenverlies door bij de nummer laatst van de ranglijst, Graaf Willem II VAC, met 1-0 te verliezen. Toen enkele weken later het bezoekende Bernardus de sv Voorburg een 1-2 thuisnederlaag bezorgde, verspeelde de mannen van trainer Gilhuys definitief de laatste kans op een eventuele titel. Deze titelstrijd ging nu tussen Celeritas en RKAVV. De Hsv Celeritas werd uiteindelijk kampioen met 34 punten uit 22 wedstrijden, gevolgd door; RKAVV (32), sv Voorburg (25), SVLV (23) en Meerburg (22).

<

Seizoen 1981-1982

In eerste instantie schreef het bestuur van sv Voorburg voor de zondagcompetitie 7 seniorenelftallen in maar tijdens de winterstop werd daar een achtste elftal aan toegevoegd. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 2 A-elftallen, 1 B, 4 C, 4 D, 2 E en 1 F-team(s).

De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1981-1982 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, Hoek van Holland, Laakkwartier, Naaldwijk, Quick Steps, RAVA, RKSVM, Sint Lodewijck, Steeds Volharden, TOGB, VOC en sv Voorburg.

Na het stoppen/lager spelen van velen oudere en ervaren spelers beschikte trainer Richard Gilhuijs dit seizoen over een piepjonge selectie die bestond o.a. uit: Jan Peter Cramer (24), Cor den Engelsman (23), Leo Heijnen (27), Ruud van der Hulst (23), Ab Kollee (25), Floor Krullaars (28), Rob van Lochem (24), Richard van Maanen (20), Michel Meeuwisse (19), Jack Orta (25), Gerard Schultz (24), Pierre Schultz (17), Martin Teunisse (25), Cor Verboom (23) en Marcel Westerduin (24).

Het werd een niet al te gemakkelijk seizoen voor het eerste elftal van sv Voorburg waarin de club zich pas in de voorlaatste competitiewedstrijd zich “veilig” speelde door thuis met 3-0 te winnen van Steeds Volharden. Omdat sv Voorburg ook haar laatste wedstrijd bij ADS wist te winnen (1-4) eindigde de club alsnog op een keurige zesde plaats in de 4e Klasse C met 21 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 37-36.

Opvallend dit seizoen was dat in de eerste seizoenshelft extreem veel wedstrijden werden afgekeurd doordat de hemelsluizen regelmatig op vrijdag en zaterdag werden opengegooid. Dit resulteerde dat sv Voorburg 1 tot aan de winterstop slechts 5 competitiewedstrijden had gespeeld.

>

Seizoen 1982-1983

Voor het seizoen 1983-1984 werd de ambitieuze trainer John Karelse door het bestuur van sv Voorburg aangetrokken. De A-selectie voor dit seizoen bestond uit: Bart Bakker, Rinus van Dam, Aad Eerhard, Peter de Haan, Leo Heijnen, Ruud van der Hulst, Chris Jansen, Paul Karelse, Ab Kolée, Robert-Jan Kruisland, Henk Lugters, Richard van Maanen, John Fergusson, Cees Metselaar, Gerard Schultz, Pierre Schultz, Dick Sloos sr., Dick Sloos jr. en Bob Spee.

Het eerste elftal van sv Voorburg werd ingedeeld in de 4e Klasse C samen met Alexandria’66, Hillegersberg, De Postduiven, Steeds Volharden, BMT, SCR, VVP, Quick Steps, GDA, SMV en VOC.

De competitie begon voortvarend voor sv Voorburg want de eerste twee wedstrijden werden gewonnen (tegen BMT 4-1 en tegen De Postduiven 3-2). Opmerkelijk feit was wel in dit seizoen dat Dick Sloos sr. (39) samen met zoon Dick Sloos jr. (19) in sv Voorburg 1 speelde. Het elftal van John Karelse speelde lang mee voor de titel maar moest uiteindelijk afhaken. VOC werd kampioen in deze 4e Klasse C

Seizoen 1983-1984.

De indeling van de zondag 4e Klasse D van de KNVB in seizoen 1983-1984 zag er als volgt uit: BEC, BMT, CKC, Delft, DONK, SVDP, Steeds Volharden, Spoorwijk, TOGB, VCS en sv Voorburg.

Het team van John Karelse deed lang mee met de bovenste plaatsen maar het seizoen ging voor sv Voorburg als een nachtkaars uit en eindigde men in de middenmoot.
Tijdens dit seizoen besloot het bestuur o.l.v. voorzitter Gerard Jager tot de bouw van een kleine tribune die plaats zou geven aan 300 toeschouwers. Hiermee kwam een lang gekoesterde wens in vervulling.
Ook werd er tijdens het seizoen 1983-1984 voor het eerst in de historie van sv Voorburg een meisjes-elftal opgericht.

Seizoen 1984-1985

Met man en macht waren de leden van sv Voorburg er tegenaan gegaan en een schitterende tribune inclusief twee dugouts gebouwd. In de eerste thuiswedstrijd van sv Voorburg van dit nieuwe seizoen werd deze tribune vlak voor de wedstrijd tegen De Flamingo’s officieel geopend door burgemeester Eenhoorn van Voorburg. Onder begeleiding van de muziekale klanken van een boerenkapel, verrichte hij met een welgemikte trap de openingshandeling van de nieuwe overdekte zittribune. Met deze nieuwe tribune zette de club weer een nieuwe stap in de richting van haar ambities, alleen werden deze dit seizoen nog niet waar gemaakt.

>

Het eerste elftal van sv Voorburg sloot de competitie af met een 3-1 winst op Steeds Volharden. Door deze zege eindigde men op een verdienstelijke derde plaats van de ranglijst in de 4e Klasse D van de KNVB, achter kampioen Alexandria’66 en nummer twee DSO.

Seizoen 1985-1986

Het bestuur van sv Voorburg bereikte voor het begin van dit seizoen overeenstemming met de firma Club Sport over een sponsorcontract voor de duur van 3 jaar. In ruil voor deze financiële steun, die deze bekende zaak in sportartikelen, gevestigd in de Herenstraat, aan de vereniging zou geven, droeg het eerste elftal shirtreclame voor Club Sport.

Trainer John Karelse werd met zijn elftal ingedeeld in de 4e Klasse B en kreeg ten opzichte van de afgelopen jaren met een aantal volkomen nieuwe tegenstanders te maken. Deze 4e Klasse B bestond naast sv Voorburg uit: BMT, Cromvliet, Duindorp SV, DWO, HS Texas DHB, Quick Steps, Randstad Sport, RAVA, SVLV, Vredenburch en sv Wassenaar.

Nieuwe aanwinsten  in de selectie van sv Voorburg waren Jan Linkerhof (Rijswijk), Michel Lorsheijd (LENS),  Chiel Toet (LENS), Kees Toet (RVC A-regionaal), Wim Stargaard (Rijswijk) en Sjoerd Matla (Duinoord).
Vanaf de eerste de beste wedstrijd (Voorburg-BMT 4-1) van de competitie 1985-1986 werd de kop genomen in de afdeling B van de zondag 4e Klasse KNVB, en die werd ondanks het zeer sterke verweer van DWO, en in eerste instantie RAVA, niet meer afgestaan. Sterker nog, pas na zeven wedstrijden werd het eerste verliespunt (Voorburg-RAVA 1-1) geleden. Het duurde tot aan de twaalfde partij alvorens sv Wassenaar het team van John Karelse de eerste en enige nederlaag (2-1) toebracht.

Op 4 mei 1986 was de grote dag. Het eerste elftal van sv Voorburg werd bij Hvv Cromvliet aan de Rederijkerstraat te Den Haag kampioen door een klinkende 0-4 overwinning. Bij rust stond het overigens nog 0-0 maar na de pauze begon het grote feest en werd het 0-1 door Jan Linkerhof, 0-2 door Robert John Kruisland, 0-3 door Cees Toet en 0-4 door Chiel Toet.
Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Bursken stormden sv Voorburg supporters, reservespelers en bestuursleden het veld op en barstte het kampioensfeest los met o.a. het ontkurken van de champagneflessen.

Van de 22 competitiewedstrijden wist sv Voorburg er uiteindelijk 18 te winnen, 3 gelijk te spelen en 1 te verliezen. Hiermee behaalde men 39 punten en een doelsaldo van 61 voor en 17 tegen.

Seizoen 1986-1987

Trainer John Karelse ging met sv Voorburg alweer zijn vijfde seizoen in. Toen hij bij sv Voorburg begon trof Karelse een bijna failliete vereniging aan en stonden zowel het eerste- als tweede elftal op degraderen. Ondertussen was de Voorburgse club, mede onder zijn leiding, onherkenbaar veranderd in een club met veel mogelijkheden.

Na de promotie in het seizoen 1985-1986 mocht het eerste elftal van sv Voorburg dit seizoen dus uitkomen in de 3e Klasse van de KNVB. De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1986-1987 uit de volgende clubs samengesteld:  Altior, Celeritas, Delfia, DOSR, Foreholte, Gouda, HBS, LFC, ONA, SJC, VFS en sv Voorburg.

Het team van John Karelse had bepaald geen gewenningsproblemen in deze 3e Klasse want in de eerste competitiewedstrijd van het nieuwe seizoen toonde het team zich heer en meester over het Vlaardingse VFC. Door twee mooie doelpunten van Cees Toet won sv Voorburg deze wedstrijd met 2-0.
Na zeven wedstrijden stonden de Voorburgers met 11 punten aan kop van de ranglijst. Het werd een spannende competitie met de strijd om de bovenste plaats tussen Foreholte, Delfia en sv Voorburg. Foreholte haakte halverwege het seizoen af en twee speeldagen voor het einde van de competitie vergrootte sv Voorburg zijn voorsprong met 2 punten op Delfia.
Doordat beide  clubs hun één na laatste wedstrijd wisten te winnen moest de beslissing op de laatste wedstrijddag vallen.
Op de laatste competitiedag moest sv Voorburg naar Roelofarendsveen tegen de plaatselijke DOSR voetballen en had aan een gelijkspel genoeg om de titel binnen te halen. En dit gebeurde ook, voor ruim 700 toeschouwers boekte sv Voorburg een 3-1 overwinning en behaalde hiermee het kampioenschap van de 3e Klasse A, een unieke prestatie van trainer John Karelse en sv Voorburg.

Seizoen 1987-1988

Na twee achtereenvolgende kampioenschappen bereikte sv Voorburg hiermee een mijlpaal in haar clubgeschiedenis. Voor het eerst in het bestaan van de dit seizoen 65-jarige vereniging, kwam het eerste elftal in competitieverband uit in de 2e Klasse van de KNVB.
Nadat trainer John Karelse zes jaar geleden op Sportpark ‘t Loo de technische leiding in handen kreeg, is er veel veranderd. Van een eenvoudig clubje in de 4e Klasse was men dit seizoen uitgegroeid tot een volwassen vereniging, die zich nu qua accommodatie en organisatie kon meten met de grote verenigingen zoals VUC, Wilhelmus en DHC.

In het seizoen 1987-1988 was de zondag 2e Klasse A van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, Den Hoorn, HOV, Lugdunum, Neptunus, Quick, Roodenburg, Rijswijk, TONEGIDO, VCS, Verburch, sv Voorburg en Westlandia.

In de eerste competitiewedstrijd, uit tegen VCS, gaf het team van succestrainer John Karelse gelijk haar visitekaartje af. Door doelpunten van Jan Linkerhof (2x) en Pierre Schultz won sv Voorburg met 0-3 van VCS en kende hiermee een droomdebuut in de 2e Klasse.
Voor menige Voorburgse voetballiefhebber was zondag 13 september 1987 een gedenkwaardige dag. Na 10 jaar stonden sv Voorburg en TONEGIDO in competitieverband weer eens tegenover elkaar in het veld. Een dikke 500 toeschouwers zagen sv Voorburg met 0-1 verliezen. Na 10 wedstrijden stonden de Voorburgers met 14 punten op een tweede plaats in de 2e Klasse A achter Roodenburg (9-15). Na de winterstop ging het stukken minder met de prestaties van sv Voorburg en eindigde ternauwernood op de tiende plaats.

Van de 24 competitiewedstrijden wist men er 8 te winnen, 5 gelijk te spelen en werd er 11x verloren. Hiermee behaalde de Voorburgse club 21 punten en een doelsaldo van 26 voor en 39 tegen. Alphense Boys werd met 36 punten kampioen en VCS (16 punten) en Den Hoorn (8 punten) degradeerden.

In de competitiewedstrijd sv Voorburg-Lugdunum (0-2) speelde “Mister Voorburg” Gerard Schultz zijn officiële 400e wedstrijd voor het eerste elftal van sv Voorburg.
Trainer John Karelse besloot, na 7 jaar, de club te verlaten en werd vanaf seizoen 1988-1989 trainer bij RVC.

Seizoen 1988-1989

>

De indeling van het amateurvoetbal in de zondag 2e Klasse B van de KNVB zag er in seizoen 1988-1989 als volgt uit; Altior, Lugdunum, Roodenburg, Rijswijk, SFC, TONEGIDO, Velo, Verburch, Voorburg, VUC, Westlandia en Woerden.

Trainer Toon Brakus werd de opvolger van John Karelse. Verder kwamen de spelers Chiel den Heijer, Borro Brandl, Peter Grotzinger, René de Haas, Hoogenraat, Rob Ouwehand en Jan Vink de A-selectie van sv Voorburg versterken. “Mister Voorburg” Gerard Schultz bedankte tijdens de voorbereiding van het nieuwe seizoen voor sv Voorburg 1. Gerard was het niet eens met het “gesjoemel” van nieuwe spelers bij zijn club en besloot “lager” te gaan voetballen.

In de eerste seizoenshelft werd, met de vele derby’s, wel duidelijk dat aantrekkelijk in de 2e Klasse A er niet in zat. Het onderlinge verschil tussen de clubs was gering en met de versterkte degradatie in zicht kwam het meer aan op strijd en in eerste instantie om geen doelpunt tegen te krijgen. Dat het ongekend spannend was om de strijd op het kampioenschap in de 2e Klasse A blijkt wel uit de stand tijdens de winterstop:
01. Lugdunum 12-16, 02. SFC 12-16, 03. Roodenburg 13-16, 04. TONEGIDO 13-16, 05. sv Voorburg 13-14, 06. Westlandia 11-13 en 07. Woerden 13-13.

In de tweede seizoenshelft werd de strijd om het kampioenschap alleen maar spannender. Door in de 23e speelronde VELO met 1-0 te verslaan kwam de sv Voorburg voor het eerst aan kop in de 2e Klasse A. Op zondag 7 mei 1989 lag de rode loper voor sv Voorburg aan de Prinses Mariannelaan om het kampioenschap te grijpen in principe al uitgerold maar om onbegrijpelijke redenen wenste de formatie van Toon Brakus die niet te bewandelen. Tegenstander Quick won namelijk met 0-2 en kon sv Voorburg de titelaspiraties weer even opbergen. Geluk bij een ongeluk was dat concurrent Verburch ook puntverlies leed en dat het in de laatste competitieronde ongekend spannend zal gaan worden.
Op donderdag 11 mei won sv Voorburg, in deze allerlaatste competitieronde, de vooraf als uiterst lastig ingeschatte uitwedstrijd tegen degradatiekandidaat Lugdunum alsnog met 1-3. Rob van Elleswijk had al voor de rust met twee rake kopballen sv Voorburg op een 0-2 voorsprong gezet. De tweede helft werd door sv Voorburg vakkundig uitgespeeld en wist Edwin Hazebroek nog een keer het net te vinden.

Na het laatste fluitsignaal moest heel sv Voorburg minutenlang wachten op de eindstand van de wedstrijd Verburch-Rijswijk. Uiteindelijk kwam er vanuit Poeldijk het bevrijdende telefoontje dat deze wedstrijd in 2-2 was geëindigd en toen brak het gejuich in alle hevigheid los. Er werd gesprongen, gehuild, gekust, gedanst en gezongen want sv Voorburg was kampioen en zal in het volgende seizoen voor het eerst in haar bestaan gaan uitkomen in de 1e Klasse KNVB van het zondagvoetbal.

Het elftal dat tegen Lugdunum het kampioenschap binnen haalde bestond uit: Boro Brandl, Van Melzen, Rob Ouwehand, Peter van Rijswijk (Rob van Elleswijk), Pablo Plak, Dick Sloos, Gerard Schultz, Ron de Bruin, Jan Vink, Jeffrey Bloem (Mario Koswal) en Edwin Hazebroek.

Uiteindelijk wist kampioen sv Voorburg van de 26 competitiewedstrijden er 12 in winst om te zetten, 8 gelijk te spelen en 6 te verliezen. Hiermee behaalde de formatie van trainer Toon Brakus 32 punten en een doelsaldo van 36 voor en 26 tegen. Hoe spannend het dit seizoen was bleek wel in de eindstand bovenin de 2e Klasse A; 1. sv Voorburg 26-32, 2. Quick 26-31, 3. Verburch 26-31, 4. Tonegido 26-30 en 5. VUC 26-29.

Seizoen 1989-1990

>

In het seizoen 1989-1990 was de zondag 1e Klasse B van de KNVB uit de volgende voetbalverenigingen samengesteld: ADO, Hermes DVS, HMSH, Neptunus, Nieuwenhoorn, RKAVV, Slikkerveer, Sparta, SVW, Unitas, UVS en sv Voorburg.

<

Seizoen 1990-1991

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1990-1991 uit de volgende clubs samengesteld: Alphense Boys, EBOH, HMSH, Neptunus, Nieuwenhoorn, RVC, Sparta, SVW, TONEGIDO, Unitas, Verburch en sv Voorburg.

Na het kampioenschap van vorig seizoen kwam het vlaggenschip van de sv Voorburg in dit seizoen dus uit in de 1e Klasse B van het zondagvoetbal. Het seizoen begon echter erg rumoerig want voor aanvang van de competitie gaven maar liefst 9 spelers aan om niet meer verder te willen voetballen onder trainer Toon Brakus.
Na een goed gesprek keerde de meeste “dissidenten” weer terug in de A-selectie en hervond sv Voorburg zijn draai in deze 1e Klasse. Met spelers zoals o.a. Karel Bouwens, Michel Lier, Iwan Lionar, Albert van der Dussen, Gerard Schultz, Pierre Schultz, Jan Lijst, Jeffrey Bloem, Paul van Melzen en keeper Boro Brandl had sv Voorburg toch wel een aardig elftal staan.

Hoogtepunt dit seizoen was toch wel de “burenruzie” sv Voorburg tegen TONEGIDO. Voor maar liefst 1200 toeschouwers wist sv Voorburg deze, soms wel veels te harde, wedstrijd met 2-1 te winnen. Rob van der Tas zette TONEGIDO voor rust nog op een 0-1 voorsprong maar in de 2e helft maakte Michel Lier 1-1 en scoorde Iwan Lionar het winnende doelpunt. Al met al pakte sv Voorburg dit seizoen geen prijs en bleef het 1e Klasser.

Van de 22 competitiewedstrijden wist sv Voorburg er 9 te winnen, 4 gelijk te spelen en 9 te verliezen. Met 22 punten en een doelsaldo van 34 voor en 28 tegen eindigde men op de zevende plaats.

>

Seizoen 1991-1992

>

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1991-1992 uit de volgende clubs samengesteld: EBOH, Gravendeel, HMSH, Neptunus, RVC, Rijswijk, SVW, TONEGIDO, Unitas, UVS, Voorburg en Zwijndrecht.

De sv Voorburg spelers Frits de Bruijn, Paul van Melzen en de gebroeders Gerard en Pierre Schultz waren naar TONEGIDO overgestapt. Zelf verwelkomde de Voorburgers 7 nieuwe krachten namelijk Ron de Vos van Steenwijk (Wilhelmus), Ricardo Tetteroo (DUNO), Fico Elmazdolla (RVC) en de ADO-ers Dennis Manschot, Chris Strang, Peter Wijsman en Jan Meershoek. De formatie van trainer Toon Brakus bestond verder uit o.a. Boro Brandl (keeper), Wijsman, Rob Ouwehand, Lionar, Albert van der Dussen, Swart, Biekman, Youssef, Michel Lier en Martin Vrolijk.

Het vlaggenschip van sv Voorburg stond er voor de winterstop zeer rooskleurig voor wat betreft de strijd om het kampioenschap echter in de tweede seizoenshelft gingen de prestaties snel bergafwaarts. Met andere woorden, de formatie van trainer Brakus duikelde binnen twee maanden van de koppositie naar een vijfde plek van onderen.
Uiteindelijk wist sv Voorburg van de 22 competitiewedstrijden er 6 te winnen, 9 gelijk te spelen en 7 te verliezen. Met 21 punten en een doelsaldo van 30 voor en 28 tegen eindigde men op de negende positie van de ranglijst. Hiermee hield men EBOH (15 punten), HMSH (14) en Neptunus (12) onder zich.

Seizoen 1992-1993

>

De zondag 1e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: ADO, DHC, Gravendeel, Nieuwenhoorn, RVC, Rijswijk, SVW, Unitas, VCS, Voorburg, Wilhelmus en Zwijndrecht.

De formatie van trainer Toon Brakus begon niet al te best aan de competitie. Op zondag 4 oktober 1992 behaalde sv Voorburg namelijk pas haar eerste zege door in Gorinchem SVW met 0-1 (doelpunt Rene Biegel) te verslaan. Door deze eerste zege van het seizoen kwam sv Voorburg op 4 punten uit 5 duels en vond hiermee langzaam weer aansluiting met de middenmoot.

<

Seizoen 1993-1994

>

De indeling van de zaterdag 1 van sv Voorburg voor het seizoen 1993-1994 in de 2e Klasse van de HVB luidde als volgt; Archipel/Ornas, Blauw Zwart, Cromvliet, DVC, GDA, Graaf Willem II VAC, GSC, HTSV, LenS, Marine, MVO’72, PZH, sv Voorburg en Westerkwartier.

>

De zondag 2e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Foreholte, Hermes DVS, HMSH, LenS, Lugdunum, Rijswijk, RKAVV, SJC, VELO, VIOS, sv Voorburg en Westlandia.

Frank Kuyl was voor dit seizoen aangesteld als de nieuwe trainer van sv Voorburg. De A-selectie bestond ditmaal uit: Leo de Boer (keeper), Denny Bol, Ron de Vos van Steenwijk, Marcel Evers, Carlos Koswal, John Williams, Dennis Manschot, Willem Verwoerd, Dick Sloos, Mario Koswal, Maurice Lunenburg, Mark de Lange, Maurice Keane en Paolo Sobral. Leider was Teun Tolenaars en verzorger Ferry Eymaal.

Op zondag 5 september 1993 opende de sv Voorburg de competitie met een 2-1 zege op Foreholte. Ron de Vos van Steenwijk scoorde op een fantastische wijze de 1-0 door een vrije trap van 25 meter in de kruising te schieten. Maurice Lunenburg zorgde voor de 2-0, waarna Foreholte in de laatste minuut nog de 2-1 scoorde.
Helaas werden de hierop volgende wedstrijden tegen HMSH (1-0), RKAVV (0-2), Westandia (4-0) en Rijswijk (4-2) allemaal verloren en 0-0 gelijk gespeeld tegen SJC. Een slechte serie dus waarin opvalt dat de sv Voorburg moeilijk tot score kwam. Door deze resultaten was het team van trainer Kuyl met 3 punten uit 6 wedstrijden afgezakt naar de voorlaatste plaats van de ranglijst. Alleen Hermes DVS deed het met 2 punten nog slechter. Op zondag 24 oktober stond de belangrijke confrontatie Hermes DVS-Voorburg op het programma. De sv Voorburg won uteindelijk met 1-4 en werkte zich met deze overwinning weer iets omhoog op de ranglijst. Na deze overwinning hoopte de sv Voorburg op meer successen maar tot aan de winterstop werd er alleen nog gewonnen bij Foreholte (0-2) en twee keer 1-1 gelijk gespeeld tegen VIOS en HMSH.

In eerste instantie kwam de sv Voorburg in de tweede seizoenshelft beter voor de dag dan in de eerste. Het elftal van Frank Kuyl haalde dus betere resultaten maar had alleen de pech dat de andere clubs in de onderste regionen van de 2e Klasse A dit ook deden. Met andere woorden, tot aan de laatste wedstrijddag bleef het ongekend spannend onderaan de ranglijst.
Voor aanvang van de laatste competitieronde was de stand onderin de 2e Klasse A als volgt: 7e: Foreholte 21-20, 8e: sv Voorburg 21-19, 9e: LenS 21-18, 10e: Rijswijk 21-18, 11e: RKAVV 21-15 en 12e: Hermes DVS 21-13.
RKAVV en Hermes DVS waren dus al gedegradeerd, wie zou de derde degradant worden? Op de laatste competitiedag knokte Rijswijk zich naast Lugdunum (2-2) en verloor sv Voorburg kansloos met 1-3 van LenS. Door deze resultaten kreeg de competitie in de 2e Klasse A nog een staartje in de vorm van een beslissingsduel tussen sv Voorburg en Rvv Rijswijk. Beide teams waren dus met 19 punten uit 22 duels op de tiende plaats geëindigd.

Op donderdag 19 mei 1994 volgde deze beslissingswedstrijd op het terrein van de Hvv Laakkwartier. (We zijn nog op zoek naar het resultaat van deze wedstrijd. Feit is wel dat we sv Voorburg ook in het seizoen 1994-1995 zien uitkomen in de zondag 3e Klasse KNVB).

>

Seizoen 1994-1995

In het tweede seizoen van trainer Frank Kuyl bestond de A-selectie van sv Voorburg o.a. uit de volgende spelers; Marcel Evers, Carlos Koswal, Dennis Manschot, John Williams, Mark de Lange, Romeo Bonaparte, Dick Sloos, Achmed El Khabazi, Danny Bol, Leen van der Toorn, Allen Ramroach, Wim Verwoerd, Cindy van Teunenbroek, Maurice Lunenburg, Ronald van Wijk, Ronald v.d.Hoeven, Pierre Schultz, Koos Brochard en Mario Koswal.

Na de degradatie van vorig seizoen werd het vlaggenschip van de sv Voorburg dit seizoen ingedeeld in de 3e Klasse B samen met: Concordia, Cromvliet, Delfia, DHL, DSO, DWO, GDS, GONA, Oliveo, RAVA en RKAVV.

Bijna de gehele competitie speelde sv Voorburg om het kampioenschap en wist daarbij ook de 2e periodetitel te winnen. In de één na laatste wedstrijd van de competitie ging het echter fout. Sv Voorburg verloor met 3-2 van degradatiekandidaat GDS en hiermee was gelijk de strijd om het kampioenschap gestreden. OLIVEO werd kampioen van de 3e Klasse B met 22 wedstrijden gespeeld en 31 punten. Op plaats twee eindigde DWO (22-29) gevolgd door sv Voorburg (22-28).

Omdat sv Voorburg dit seizoen winnaar van de tweede periode was geworden kreeg het team van trainer Frank Kuyl nog een mogelijkheid om, via de nacompetitie, te promoveren naar de 2e Klasse. Omdat sv Voorburg beide wedstrijden wist te winnen (0-4 bij RKAVV en 3-0 thuis tegen DHL) plaatste men zich voor zondag 31 mei 1995 voor de finale. Helaas, sv Voorburg slaagde er voor de derde keer in de recente historie niet in om een beslissingsduel te winnen. Het Goudse Olympia won in Rotterdam met 2-0 van sv Voorburg en sloot zo de nacompetitie af met promotie. Voorburg bleef 3e Klasser!

Seizoen 1995-1996

Het bestuur van sv Voorburg had voor dit seizoen trainer Slobodan Dutina voor de A-selectie vastgelegd. Slobodan Dutina kwam uit het voormalige Joego-Slavia en speelde 36 wedstrijden voor het nationale team van dat land.
De A-selctie van sv Voorburg voor dit seizoen bestond uit: Roy van der Stede, Cindy Teunenbroek, Dick Sloos, Marcel Evers, Dennis Manschot, Wim Verwoerd, Ronald van Wijk, Pierre Schultz, Jeffrey Zwarts, Kenneth Wezer, Edward Guldenmundt, Tommy Zeilstra, Daniel van Etten, André van de Kaay, Allen Ramroach, Norman Zaalblok, Wilgo Harderwijk, Roy Beukenboom en Freek de Groot.
Sv Voorburg werd in dit seizoen ingedeeld in de 3e Klasse B samen met GONA, DHL, GDS, RAVA, Westlandia, Rijswijk, GDA, RKSVM, VUC, Hoek van Holland en Quick Steps.

Het team van trainer Dutina begon zeer voortvarend aan de competitie. Alle wedstrijden werden gewonnen en pas op 19 november 1995 liep het tegen de eerste nederlaag op (1-5 Westlandia). Een week later werd er voor het eerst in dit seizoen gelijk gespeeld tegen het VUC van trainer Frank Kuyl (1-1).
Tijdens de winterstop vertrok de selectie voor een “trainingskamp” naar Kampeerboerderij Den Elsshorst, dichtbij Eindhoven en werd er flink aan de teambuilding gewerkt.
Na de winterstop draaide “de machine” van sv Voorburg weer op volle toeren en werd de ene na de andere competitiewedstrijd gewonnen. Na 17 gespeelde wedstrijden stond sv Voorburg aan kop in de 3e Klasse B met maar liefst 12 punten voorsprong op de nummer twee GDS. Het was nog slechts een kwestie van tijd dat sv Voorburg het kampioenschap in de 3e Klasse kon binnen halen. In de 18e wedstrijd speelde sv Voorburg 0-0 in en tegen Rijswijk. Maar omdat GDS en Westlandia verloren werd het elftal van trainer Dutina alsnog kampioen. Het elftal stond trouwens al onder de douche toen dit bericht binnen kwam. Het kampioenschap en de daaraan gekoppelde promotie naar de 2e Klasse werd op grootse wijze gevierd.
Ondanks dit fantastische resultaat werd het contract met trainer Slobodan Dutina niet verlengd en trok het bestuur van sv Voorburg wederom Toon Brakus aan als zijn opvolger.

Seizoen 1996-1997

>

De zondag 2e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1996-1997 uit de volgende clubs samengesteld: Blauw Zwart, DSO, Foreholte, HMSH, LenS, Lugdunum, Roodenburg, SJC, SVV, Verburch, sv Voorburg en VVSB.

Trainer Toon Brakus zag voor dit seizoen de spelers Adri Gelaudi (ADO), Dobias Hogervorst (GONA), Ramano Blackson. Michel Wessels, Leon Wessels en Radjid Rhaauani (allen RVC) komen terwijl Dick Sloos, Wim Verwoerd, Ronald van Wijk, Cindy van Teunenbroek en Kenneth Wezer de club hadden verlaten.

>

Seizoen 1997-1998

>

?

<

 

.

Overzicht jeugdafdeling sv Voorburg periode 1970 – 1998

Vanaf de beginjaren zeventig maakte de jeugdafdeling een spectaculaire ontwikkeling door en groeide het jeugdledenaantal enorm. Op het hoogtepunt werd het aantal van liefst 26 jeugdelftallen bereikt. De welpen- en pupillenelftallen bestonden toen nog uit elf veldspelers. Onderlinge verbondenheid was een groot goed binnen de jeugdafdeling waarvan een groot gedeelte van de spelers/leiders uit Voorburg-Noord kwam. Men trof elkaar niet enkel op het voetbalveld maar ook op de vele buurtpleintjes die Voorburg toen nog kende. Ook op de voetballoze zaterdagen werd het clubgebouw uitstekend bezocht en werden er vele activiteiten georganiseerd als de velden onbespeelbaar waren.

Jeugdspelers en opleiding

De jeugdopleiding leverde in de loop van jaren vele spelers af die later op het hoogste amateurniveau acte de presence gaven. Eveneens vertrokken zeer vele spelers naar de verscheidene Betaald Voetbal Organisaties zoals ADO Den Haag, Excelsior, Sparta en Feijenoord. We spreken ondermeer over Guillermo van Berkum (Feijenoord/Excelsior), Karel Bouwens (FC Den Haag/Feijenoord) en Eljerio Elia (ADO Den Haag/Hamburger SV). Mede door het voortijdige vertrek van vele getalenteerde spelers lukte het keer op keer niet de sprong naar het hoogste niveau van de jeugdcompetities. Wel was men uiteraard zeer trots dat men keer op keer spelers aan de desbetreffende BVO’s mocht afleveren. Het hoogsthaalbare was uiteindelijk de (toen nog) promotieklasse voor de A-jeugd waarvan talrijke spelers de amateurtop behaalde.

Jeugdtrainers

In de loop der jaren heeft de SV vele jeugdtrainers gehad die ook bij andere verenigingen hun sporen hebben verdiend en nog verdienen. We noemen ondermeer in willekeurige volgorde: Ton Laponder, Ben Kettenis, Ed Zwaaf, Richard Gilhuys, Ben Siebers, Boro Brandl, Jan van Etten, Richard Verschelden, Richard van Rijn, Chris Jansen, Cock Berwers, Henny Nilsson, Hans van Rheenen etc. etc.

Jeugdcommissie

In de beginjaren zeventig was er binnen de SV nog sprake van een aparte A.B.C. en D.E.F. commissie. Na veelvuldig overleg werd er uiteindelijk besloten om beide commissies samen te smelten. Discussiepunt was jarenlang het wel of niet selecteren van de jeugdspelers. In de onderbouw (D.E.F) werd er niet geselecteerd terwijl er in de bovenbouw prestatief werd gedacht. Na de samenvoeging werd er bijna over de gehele linie geselecteerd. Langstzittend (enige tientallen jaren) jeugdcommissielid werd uiteindelijk Jacques Romeijn die ondermeer hiervoor zelfs de onderscheiding van Ridder in de orde van Oranje Nassau kreeg. Andere commissieleden waren ondermeer in willekeurige volgorde: Nico Tolenaars, Gé van der Hoonaard, Ab Pronk, Hans Slootmaker, Bert Rodenburg, Cees Zoeter, Dries Verbruggen, Ed Zwaaf, Ben Siebers, An Stoop, Cees Beijer, Eric Drenth, Marcel Tolido, Gerard Jager, Theo Mulder etc. etc.

Jeugdtoernooien

Om de eerder aangehaalde onderlinge verbondenheid te stimuleren werd er het jaarlijkse mix-toernooi georganiseerd. De spelers van respectievelijk de A.B.C. en D.E.F. klasse werden door elkaar gehusseld en speelde gezamenlijk het toernooi. Vanzelfsprekend was het resultaat van ondergeschikt belang. Ook vond er voor elk team jaarlijks een toernooi plaats en waren er vele internationale teams te gast. Voor de hoogste A-jeugd vond er in december het jaarlijkse zaalvoetbaltoernooi om het Voorburgs Kampioenschap in de toenmalige De Vliegermolen plaats. De belangstelling van het publiek was regelmatig hoog met rond de 800 toeschouwers per avond. Eerdergenoemd Voorburgs Kampioenschap vond eveneens in de maanden april en mei op de velden plaats. Deelnemende zusterverenigingen waren D.E.V.J.O., T.O.N.E.G.I.D.O. en Wilhelmus.

Voor de leiders/trainers waren er jaarlijks de leiderswedstrijden- en toernooien tegen ondermeer de goed bevriende verenigingen zoals VIOS, LENS, H.V.V. en O.S.C.

Activiteiten

Activiteiten waren er regelmatig tot zeer regelmatig. We denken aan de Sinterklaasvieringen, clubavonden, disco, jeugdtoernooien, viswedstrijden, paaseierenzoeken en ga zo maar door.

Jeugdreizen

Gekscherend werd de jeugdafdeling van de SV in de volksmond en binnen de gemeente Voorburg vergeleken met een groot reisbureau. In de loop der jaren zijn werkelijk vele tientallen reizen naar het binnen- en buitenland georganiseerd. Op het hoogtepunt waren er gemiddeld vijf per seizoen. Menig jeugdspeler haalt nu nog de ervaringen met andere op over de reizen als men elkaar nu waar dan ook treft. Enkele reizen zullen nu apart belicht worden: De reis naar Noorwegen die aangeboden werd door de Eurosportring vanwege de uitstekende contacten met hen – lees met name Klaas Nuninga. Er werd deelgenomen aan een groots opgezet jeugdtoernooi. Zo stonden er ook een aantal reizen naar Duitsland (ondermeer Kassel en Monchau) op het programma. In Duitsland werd eveneens in Gelsenkirchen een wedstrijd tegen de jeugd van S”04 gespeeld en later de wedstrijd van het grote Schalke bezocht.

De reizen naar Denemarken (7 of 8) waren ieder jaar weer een feest op zicht. Wie herinnert zich niet de blonde schone meisjes uit Skörping. Ook werd zelfs tot twee keer toe een reis naar Barcelona georganiseerd waar werd deelgenomen aan groots opgezette jeugdtoernooien. Hoogtepunt was ondermeer een aantal slimme D-spelers die het veld op Nou Camp betraden, achterna werden gezeten door de plaatselijke terreinknecht en uiteindelijk in de spelerskleedkamer terecht kwamen onder de hoede van Ronald Koeman. Prachtig!

Ook in eigen land waren er vele bezoeken aan de sportkampen te Zeist (K.N.V.B.), Sevenum (Limbo-land volgens de deelnemers), Sint Michielsgestel etc. etc. De medewerkers van de dorpssnackbar hebben nog slapeloze nachten van bestellingen van 80 patat met, 75 frikadellen enzovoorts.

Tot slot

Kortom de jeugdafdeling van de SV. Voorburg was meer dan het bedrijven van voetbal. Vriendschappen voor het leven werden er gesloten, men zocht zijn vrienden buiten het voetbal op en kwam door het dorpse karakter van Voorburg indertijd elkaar dagelijks tegen. Een club om altijd trots op te zijn.

>

Het einde van sv Voorburg

In 1997 kreeg de voetbalvereniging DEVJO bericht van de gemeente Voorburg dat men andere plannen had met de grond van haar sportcomplex Damsigt. Hierdoor werd de vereniging gevraagd om op zoek te gaan naar een andere bestemming. Na een intensief afwegingsproces van verschillende alternatieven en vele inspraakavonden en raadplegingen van leden werd er gekozen om de samenwerking te zoeken met SV Voorburg.
Na een aantal vergaderingen tussen beide clubs voltooiden de besturen van sv Voorburg en DEVJO de definitieve fusieplannen en werden deze in de maand mei 1998 aan de leden van beide verenigingen voorgelegd. Zowel de leden van sv Voorburg als die van DEVJO gingen akkoord met deze voorgelegde fusieplannen waardoor de geheel nieuwe voetbalvereniging Forum Sport ontstond. Deze nieuwe fusievereniging ging dus spelen op het oude terrein van sv Voorburg.

 

 

Speciale dank voor de fantastische medewerking aan Aad van der Hout, Gerard Schultz, Pierre Schultz, Eric Drenth en Dick Sloos jr.

Palmares sv Voorburg

Kampioenschappen:
1942-1943 1e klasse A HVB *
1943-1944 1e klasse A HVB
1954-1955 4e klasse B
1971-1972 1e klasse B HVB
1985-1986 4e klasse B
1986-1987 3e klasse A
1988-1989 2e klasse A
1995-1996 3e klasse B
* = geen promotie

Andere prestatie’s:
1973-1974 na 5e positie in Hoofdklasse HVB automatische promotie naar de 4e Klasse KNVB
1990 Winnaar Haagsche Courant Cup (2-0 winst tegen ADO)

Parade der trainers bij sv Voorburg

1960-1961 ?
1961-1962 ?
1962-1963 ?
1963-1964 ?
1964-1965 ?
1965-1966 ?
1966-1967 ?
1967-1968 H.B. van Dijk
1968-1969 H.B. van Dijk
1969-1970 H.B. van Dijk
1970-1971 H.B. van Dijk / Jan de Leeuw (a.i.)
1971-1972 Jan de Leeuw
1972-1973 Jan de Leeuw
1973-1974 Dhr. Soesbergen
1974-1975 Dhr. Soesbergen
1975-1976 Dhr. Soesbergen
1976-1977 Jan Wessel
1977-1978 Jan Wessel
1978-1979 Jan Wessel
1979-1980 Jan Wessel
1980-1981 Richard Gilhuys
1981-1982 Richard Gilhuys
1982-1983 John Karelse
1983-1984 John Karelse
1984-1985 John Karelse
1985-1986 John Karelse (kampioen 4e Klasse B)
1986-1987 John Karelse
1987-1988 John Karelse
1988-1989 Toon Brakus
1989-1990 Toon Brakus
1990-1991 Toon Brakus
1991-1992 Toon Brakus
1992-1993 Toon Brakus
1993-1994 Frank Kuyl
1994-1995 Frank Kuyl
1995-1996 Slobodan Dutina
1996-1997 Toon Brakus
1997-1998 Rolf Rombouts

Parade der voorzitters bij sv Voorburg:

1928- ???? ?
???? – ???? ?
???? – ???? ?
???? – ???? ?
1961-1963 Lot Gijselman sr.
1963-1968 W. Teunissen sr.
1968-1969 J.H. Willemse
1969-1970 P.J. Fritz (a.i.)
1970-1978 Has Peters
1978-1991 Gerard Jager
1991-1997 Teun Tolenaars
1997-1998 Aad van de Hout

Onderhuurder bij de v.v. Maasstraat aan de Prinses Mariannelaan te Voorburg

Rodelaan te Voorburg

Terrein aan de Vliet naast Park Leeuwenberg

Prinses Mariannelaan te Voorburg

Erevoorzitter(s) sv Voorburg:

?

Ereleden sv Voorburg:

?
?
?

Lid van Verdienste bij sv Voorburg:

L. Gijselman sr.
M. van Zantwijk
J. v.d. Gevel (1974)
H. Marijt (1974)
Has Peters (1978)
?
Daan van Kempen

Zijn we allemaal nog naar op zoek…

–

Zijn we nog naar op zoek……..