Aangezien ik regelmatig op facebook-pagina ‘de Nederlandse Velden’ allerlei fraaie voetbalcomplexen voorgeschoteld krijg dacht ik er goed aan te doen dit keer in te zoomen op het nostalgische sportcomplex van sv Wassenaar. Een combicomplex waarop meerdere sporten van toepassing zijn en waar het ooit – in 1931 – met voetbal begon.
Als men het over pittoreske voetbalcomplexen in de Haagse regio heeft dan is het wat mij betreft duidelijk dat het sportcomplex van s.v. Wassenaar absoluut benoemd zou moeten worden. Een prachtig – tegen de weilanden gelegen – sportcomplex waar jammer genoeg nog slechts op vrijdagavonden door een 35plus en een 45plus zevental in KNVB-competitieverband voor de punten wordt gestreden. Voordat ik de indruk wek dat voetbal de enige sportactiviteit op deze uniek gelegen locatie zou zijn dient vermeld te worden dat op de daartoe bestemde velden wordt gesoftbald en gehonkbald. Daarnaast staan er op het voormalige hoofdveld rugbydoelen – hier wordt in competitieverband gestreden door de Wassenaar Warriors International Rugby Club.
De columns van Rini Toet worden mede mogelijk gemaakt door BeDe Kamerverhuur
Sv Wassenaar leidt qua voetbal tegenwoordig helaas een anoniem bestaan. De grote vraag luidt ‘hoe heeft het zover kunnen komen?’. Dat het voetbal bij sv Wassenaar betere tijden heeft gekend moge duidelijk zijn. Dat de zondagvoetbalafdeling van deze begin jaren dertig opgerichte club in de jaren vijftig – nog voor de start van het profvoetbal in Nederland – op het één na hoogste KNVB-niveau voetbalde zal bij velen onbekend zijn, echter is wel degelijk een fenomenale prestatie geweest. Dat men vervolgens degradeerde en eind jaren vijftig wederom naar de 2e klasse KNVB promoveerde zegt alles over de daadkracht inzake de voetbalafdeling. Moet wel even worden vermeld dat de laatstgenoemde promotie niet naar het één na hoogste voetbalniveau werd opgeklommen – inmiddels was immers het Nederlandse profvoetbal geïntroduceerd. Dat men binnen zeven jaar na de oprichting van de 3e klasse HVB naar de 4e klasse KNVB promoveerde kunnen niet veel voetbalverenigingen sv Wassenaar nazeggen. Dat men in 1938 het algeheel HVB-kampioenschap mocht vieren zegt veel over de gouden periode in de jaren dertig.
Toch wel het hoogtepunt uit de historie van sv Wassenaar: In het seizoen 1951-1952 moest sv Wassenaar het voor promotie-wedstrijden opnemen tegen de plaatselijke concurrent Blauw Zwart. Het werd een zenuwslopende confrontatie die uiteindelijk maar liefst vier wedstrijden nodig had om een beslissing te forceren, en dan ook nog op grond van het doelgemiddelde. De hele gemeente Wassenaar maakte zich op voor de grote confrontatie tussen Blauw-Zwart en sv Wassenaar. In verband met de enorm verwachte belangstelling voor deze wedstrijd had het sv Wassenaar-bestuur besloten om de eerste promotiewedstrijd sv Wassenaar-Blauw Zwart in het stadion van voetbalvereniging HBS (Houtrust) te Scheveningen te laten spelen. Deze eerste wedstrijd werd op zondag 27 april 1952 gespeeld op een vol Houtrust (20.000 toeschouwers!) en werd met 2-3 door Blauw-Zwart gewonnen. De grote man bij Blauw-Zwart was Piet van Rhijn, die maar liefst drie keer wist te scoren. De sv Wassenaar-doelpunten kwamen van Jaap Prosman (1-0) en Bram Houps (2-1).
Dat men decennialang een stabiele factor binnen het Haagse voetbal is geweest is mij inmiddels meer dan duidelijk geworden. Echter, kijk waar men nu staat met twee zeventallen die op vrijdagavonden – in competitieverband – in een 35plus en een 45plus poule – gezellig op het prachtige kunstgrasveld – dat in november 2015 werd opgeleverd – hun wedstrijdjes spelen. Als gevolg van het feit dat in dezelfde 2015 periode zowel veld 1 als veld 2 volledig werden gerenoveerd heeft de selectie destijds een paar maanden op het voormalige veld van ESC getraind – over mooie accommodaties gesproken!
Waar is de tijd gebleven dat de sv Wassenaar – dat in 1949 tevens een zaterdagafdeling oprichtte – een veelheid aan elftallen kon inschrijven? Met de reeds genoemde twee vrijdagavond zeventallen is het de vraag hoelang de Wassenaarders het qua voetbal nog volhouden. Dat het amateurvoetbal in Den Haag de afgelopen decennia qua aantal voetbalverenigingen en toeschouwersaantallen op zijn retour is moge duidelijk zijn. Dat de voetbalkaalslag bij sv Wassenaar zo hardnekkig zou toeslaan had echt niemand – ook ik niet – verwacht. Wellicht denken insiders hier anders over.
Ik heb diverse voormalige sv Wassenaar voetbaliconen gesproken wisselende emoties kunnen vaststellen. Enerzijds verdriet, anderzijds berusting – het is niet anders. Men heeft de afgelopen decennia gestreden voor wat men waard was. Er zijn speciale wedstrijden zoals in 2004 tegen Lucky Ajax en in het kader van ‘Wassenaar sport voor Tanzania’ in 2013 uur een voetbalwedstrijd tussen Oud Blauw-Zwart en Oud Wassenaar gespeeld. Pure propaganda voor de club, echter of het heeft geholpen is de vraag – jammer voor allen die zich hiervoor hebben ingezet.
Daar waar de voetbalafdeling decennialang floreerde daar is heden ten dage – qua voetbal – helaas sprake van een minimale bezettingsgraad – is de voetbalafdeling bijna ter ziele? Deze vraag ga ik hier niet beantwoorden, waar ik wel op wil inzoomen is de best wel enerverende voetbalgeschiedenis van deze roemruchte club waartegen ik met name in de jaren tachtig en negentig regelmatig heb mogen voetballen. Ik herinner mij de drukbezette hoofdtribune, het sfeervolle clubgebouw, het prachtige hoofdveld, de unieke honkballocatie, de authentieke toegangspoort en de meer dan sfeerrijke bestuurskamer. Verder herinner ik mij de veelheid aan toeschouwers die het complex wekelijks betraden en de 1500 toeschouwers tijdens de wedstrijd tegen Lucky Ajax in 2004 – het jaar dat de club nog circa 300 leden mocht inschrijven.
En nu? Om de huidige stand van zaken duidelijk in beeld te krijgen bezocht ik vorige week de te Kerkehout Wassenaar gelegen oase aan rust. Natuurlijk is het pittoreske karakter van het tegen de weilanden gelegen complex nog immer van toepassing – ik ben echter wel geschrokken van het aangetroffen achterstallige onderhoud en de wildgroei aan onkruid die mij als het ware tegemoet kwam. Het zou mij niet verbazen dat een chronisch gebrek aan vrijwilligers en kader hieraan ten grondslag ligt. Sv Wassenaar beschikt nog wel over een hoofdveld – veld 1 -met gras – hier dient echter wel te worden aangetekend dat men op dit moment dus niet over een standaardelftal beschikt en op het fraaie hoofdveld tegenwoordig wordt gerugbyd. De voetbaldoelen op veld 1 zijn vervangen door rugbydoelen – een doorn in het oog van voormalige voetbaliconen. De overdekte hoofdtribune is onveranderd ten opzichte van de jaren dat ik mijn wedstrijden – tegen Wassenaar 1 – op het hoofdveld mocht spelen. Hier en daar hangen nog enige verouderde reclameborden – ter hoogte van de middenlijn is een scorebord gepositioneerd – hopelijk wordt dit tijdens de rugbywedstrijden gebruikt om de ruime scores voor toeschouwers en rugbyers bij te houden. Op veld 2 – nabij de toegangsport en direct tegen de huizen gelegen – zijn de lijnen niet gekalkt. Dit is logisch, zeker gezien het feit dat er nog slechts op vrijdagavond in competitieverband op het kunstgrasveld wordt gevoetbald. Het zal ongetwijfeld zo zijn dat dit veld niet meer van de gemeente wordt gehuurd. Direct naast dit veld ligt een prachtig kunstgrasveld met tegen de huizen aan gelegen een apart afgebakend kunstgrasveldje waar iedere voetbalvereniging in de Haagse regio jaloers op zou kunnen zijn. Of dit kunstgrasgedeelte van het complex effectief wordt benut valt helaas te bezien. En toch betreft het een authentiek sportcomplex, echt de moeite waard om nog eens langs te gaan en deze historische voetbalgrond te bezichtigen of een honkbal of rugbywedstrijd te bekijken.
Vergeet dan vooral niet het oude clubhuis te betreden, hier treft u nog steeds een meer dan gezellige bar, een fraaie zithoek van waaruit u aan de wanden en het plafond allerlei sportshirts, clubdassen en vaantjes van een veelheid aan verenigingen kunt bewonderen. Bij dit alles wil ik graag aantekenen dat de entree tot het complex een opknapbeurt verdient. Ik zou – daar waar mogelijk – het huidige sv Wassenaar kader willen adviseren de twee verwaarloosde plantenbakken of te verwijderen of op te knappen en de verweerde vlag niet te laten hangen. De vlag met de groen/witte kleuren van sv Wassenaar zou fier in top moeten hangen – kleuren die ik overigens wel terug heb gezien in de voetbalnetten van het ongebruikte veld 2. Daarin zie je dus de hoop dat ook op veld 2 wellicht weer door teams van sv Wassenaar kan worden gevoetbald. Één keer maaien, een krijtlijnenkalker aan het werk zetten en veld 2 – dat tussen de tribune van het hoofdveld en het veld zelf wordt afgescheiden door een prachtige bomenpartij – kan weer worden bespeeld. Er staan geen dug-outs, echter de houten bankjes voor de bankzitters zijn nog steeds langs de lijn te bewonderen. Vanuit het clubhuis kan men dan desnoods veld 2 overzien en wedstrijden bewonderen. Het toegangspad vanaf de entree tot aan het clubhuis betreft een ouderwets pad dat met een beetje aanpassing en fantasie tot een prachtig entree pad kan worden omgetoverd. Hopelijk kunnen de twaalf beschikbare kleedkamers ook weer worden betreden.
Waar kwamen al die sv Wassenaar voetballers vandaan? Aangezien er in de wijk Kerkehout ongeveer duizend mensen woonachtig zijn zullen vele voetballiefhebbers van buiten Kerkehout lid zijn geweest. Navraag leerde mij dat dit inderdaad van toepassing is geweest – het betrof inderdaad voetballers uit Wassenaar dorp, Den Haag Bezuidenhout en villawijk “de Kievit”. Spelen al die voormalige sv Wassenaar voetbalfamilies tegenwoordig bij Graaf Willem Vac, Blauw Zwart, VUC, RKAVV of misschien Forum Sport of wordt er helemaal niet meer gevoetbald? Waar is het A-elftal gebleven dat ongeveer in 2017 overkwam van Graaf Willem Vac? Mij is het onbekend.
Waar ik wel mee bekend ben is het feit dat o.a. het honkbalveld van sv Wassenaar voorheen tijdens vorstperiodes met water werd ondergespoten en er voor schaatsliefhebbers een prachtige schaatsbaan beschikbaar werd gesteld. Schaatsbanen waar meestal – onder het genot van warme chocolademelk – mooie herinneringen worden gekoesterd. Daarom zie ik het voor me dat bij de eerstvolgende vorstperiode het honkbalveld wederom in een schaatsbaan wordt omgetoverd – vele bezoekers de ijzers onder zullen binden – er gesprekken over vroeger worden gevoerd en voormalige of nieuwe sv Wassenaar leden opstaan die de voetbalafdeling planmatig nieuw leven willen inblazen.
Nogmaals, het fraai gelegen sportcomplex van sv Wassenaar behoort mijns inziens – ondanks het achterstallige onderhoud – tot een van de meest legendarische – nog bestaande – accommodaties binnen de Haagse regio. Ik adviseer u dit complex met een bezoek te vereren en op de overdekte zittribune plaats te nemen. Over het voormalige hoofdveld heen turend zult u prachtige weilanden aanschouwen met in de verte zicht op de skyline van Leidschendam – een prachtig panorama dus. Ik noem dit altijd een soort van Swiebertje landschap.
Nagenietend van dit prachtige uitzicht kan ik niet anders concluderen dan dat de voetbalafdeling nieuw leven ingeblazen zou moeten worden. Ik vrees helaas dat deze gedachte wellicht niet waargemaakt zal/kan worden – en dan maar hopen dat ik het verkeerd zie en projectontwikkelaars geen kans krijgen om hun commerciële doelstellingen te realiseren.
HVB Mei 1934 – Wassenaar 2 kampioen, Wassenaar 1 eindigt op 2e plaats.
Jaren 30 – winst HVB beker
1938 kampioen van de 1e klasse HVB alsmede HVB-afdelingskampioen.
1939 – 8000 toeschouwers – promotiewedstrijden naar 3e klasse KNVB
Rini Toet
30 mei 2024
