Hoe ouder ik word, des te vaker dat ik aan vroeger moet denken. Hebben jullie dat ook? Of betekent dit nu dat ik echt een “ouwuh lul” aan het worden ben? Of komt dit misschien wel door al die veranderingen die mijn generatie in de laatste decennia ’s hebben moeten meemaken. Nederland is immers in een rap tempo veranderd, de maatschappij ruwer geworden. Ik krijg hier eerlijk gezegd steeds meer moeite mee en dus is het toch niet zo vreemd dat ik naar vroeger verlang? Verlangen naar die saamhorigheid en gezelligheid die ik, zowel als voetballer en als mens, nog wel heb mogen meemaken.
Als Haagse amateurvoetballer was ik voornamelijk in de jaren tachtig en negentig actief op de velden. Een geweldige periode met toen niet alleen nog heel veel voetbalverenigingen in de Haagse regio, maar ook veel uitgaansgelegenheden en koffiehuizen. Deze drie facetten waren zo belangrijk in ons Haagse voetbalwereldje. Na het voetballen (of trainen) gingen we toch immers met bijna het gehele elftal de stad in om een biertje te drinken? In de vele cafés, die Den Haag en Scheveningen toen nog rijk was, kwam je vervolgens de halve Haagse voetbalwereld tegen. Iedereen kende elkaar toen nog!
En wat te denken van de Haagse koffiehuizen? In die periode (zonder internet) werden juist hier alle wedstrijden besproken, weddenschappen afgesloten en daagde men elkaar uit als je in het weekend tegen elkaar moest voetballen. Maar laat ik ook de voetbalkantines niet vergeten! Die leken vroeger op trainingsavonden toch ook gewoon op een bruin café?
Na bijna vijftien jaar website Haagse voetbalhistorie heb ik al heel wat prachtige verhalen over vroeger mogen aanhoren. Vooral van de generatie voetballers voor mij, die ook nog eens de jaren zeventig hebben meegemaakt. Die gasten voetbalden wel eens zeven dagen in de week. De meeste voetballers waren vrienden voor het leven en gezelligheid kende geen tijd. Zelfs betaalde voetballers van clubs uit de Eredivisie kwamen naar Den Haag of Scheveningen toe om hier op stap te gaan, zo gezellig was hier toen nog het uitgaansleven. En was het o.a. niet gewoon mister FC Den Haag Aad Mansveld die regelmatig met “wildvoetbal” / cafévoetbal meevoetbalde? Zowel de profs van FC Den Haag als de vele amateurvoetballers uit die tijd vormde toen nog een eenheid. Dit kan je nu toch niet meer voorstellen?
Is het huidige amateurvoetbal niet meer leuk dan? Is het nu niet meer gezellig bij een voetbalvereniging? Uiteraard zal dit wel het geval zijn. Het bestuur en de vrijwilligers doen daar alles voor maar zijn ondertussen wel gebonden aan allerlei regeltjes van de gemeente en van de KNVB. Een voetbalclub moet tegenwoordig gemanaged worden als een bedrijf. De kantine wordt nu clubhuis of zelfs buurthuis genoemd. De jeugd moet gezonder kunnen eten na het voetballen, een biertje drinken mag nog wel maar niet meer langs de lijn of in de kleedkamer. Waar vroeger de hele familie de gehele dag op de voetbalclub vertoefde worden de kinderen tegenwoordig op de club gedropt en na hun wedstrijd weer opgehaald. En misschien nog het belangrijkste, vroeger hielp iedereen op de club een handje mee en tegenwoordig hebben veel clubs steeds meer moeite om vrijwilligers te vinden.
Ook de ooit zo beroemde Haagse koffiehuizen worden met uitsterven bedreigd. En wat te denken van de uitgaansgelegenheden? Al die cafés en discotheken waar we vroeger kwamen zijn verdwenen. Te triest voor woorden toch?
Ach, het heden is de toekomst en het verleden moet je achter je laten zeggen ze dan. Was dit maar zo simpel want juist voor de oudere generatie is dit best wel moeilijk. Die missen gewoon die oer gezellige jaren zeventig, tachtig en negentig, die saamhorigheid en die gezelligheid. Opmerkelijk is dat je dit gevoel onder die voetballers nog wel op ons jaarlijkse Haagse Voetbalhistorie Toernooi tegenkomt.
Ooit telde Den Haag ruim 150 voetbalverenigingen, hier zijn er momenteel nog maar ruim veertig van over. Waarom moesten toch bijna al die echte Haagse volksclubs verdwijnen? Het antwoord is heel simpel, Den Haag raakte overvol en dus kon de grond waarop al die voetbalclubs speelde beter gebruikt worden voor huizenbouw. Niet alleen werd de club van je afgepakt maar ook een heel groot gedeelte van je sociale leven.
In al die jaren website Haagse Voetbalhistorie voel ik mij geprezen dat ik al zoveel bijzondere mensen heb mogen ontmoeten. Al die mensen hebben één ding gemeen, vol passie (en weemoed) vertellen ze over hun voetbalverleden en over hun oude geliefde “cluppie”.
Soms denk ik wel eens; ‘waar ben ik toch aan begonnen’? Alleen al de website vergt steeds meer tijd, het is ook bijna niet meer vol te houden! Echter als ik dan juist van deze mensen krijg te horen dat ze regelmatig met heel veel plezier op de site kijken dan geeft mij dat weer voldoening. Een betere motivatie om er mee door te gaan is er voor mij (ons) niet.
Nee, noem mij dan maar gewoon lekker een “ouwuh lul”! Laat mij maar aan vroeger denken. Aan de tijd dat ik als klein voetballertje van mijn vader na iedere wedstrijd standaard een flesje Exota en een patatje mayonaise of een broodje kroket kreeg. Aan de tijd dat ik als voetballer o.a. in The Plaza, De Marathon, Sandokan, The Crusader of De Veiling de halve Haagse voetbalwereld tegen kwam. Aan de periode dat je je tegenstander in het veld het leven zuur maakte maar na afloop samen in de kantine een biertje dronk.
Het is geweldig om te constateren dat de laatste jaren steeds meer mensen onze website zijn gaan waarderen. Dat merken we niet alleen aan de bezoekersaantallen maar ook aan de mensen en bedrijven die ons financieel ondersteunen. Zonder jullie fantastische steun en support had de website Haagse Voetbalhistorie nooit zo kunnen groeien. Er nooit zo mooi uit kunnen zien.
Eigenlijk heeft internet voor zowel de jongere als de oudere generatie voor veel veranderingen in de maatschappij gezorgd. Echter dankzij dit zelfde internet kunt u wel via onze website heel veel over ons Haagse voetbalverleden terug vinden. Gewoon even een middagje/avondje de site doorspitten en dan automatisch terugdenken aan die mooie en gezellige vervlogen tijden.
Eén ding weet ik zeker! Niet alleen ik maar heel veel van ons verlangen naar die tijd waarin alles (voor ons gevoel) beter en gezelliger was. Laat ons dan allemaal maar lekker weg zwijmelen bij onze voetbalherinneringen en hiermee voor al die generaties voetballers van onze website www.haagsevoetbalhistorie.nl een nog grotere ontmoetingsplaats maken.
Team Haagse Voetbalhistorie heeft er in ieder geval voor het jaar 2023 veel zin in en hopelijk krijgen we weer een hoop support van jullie allemaal. Op wat voor manier dan ook.
Blijf gezond en tot snel weer!
Rob Pronk
23-12-2022
