Radeloos, Reddeloos, Redeloos. Aan deze woorden moest ik deze week denken, na het ontluisterende verlies van ADO Den Haag tegen Heracles op dinsdag 4 februari 2014. Niet alleen het verlies, maar vooral ook de manier waarop. Nog geen twee weken geleden werd er nog van Feyenoord gewonnen en was er de hoop dat het nog goed zou komen. 2014 zou nu wel eens kunnen uitlopen op een rampjaar voor ADO Den Haag.
Door omstandigheden kon ik dinsdagavond helaas zelf niet aanwezig zijn in het KYOCERA stadion en zat ik achter de televisie naar FOX live te kijken. De voorbeschouwingen logen er niet om, ADO zou en moest wel winnen van Heracles. Daar was iedereen wel van overtuigd. Weliswaar werd er verloren van Heerenveen, maar het spel was in de eerste helft zeker niet echt slecht. De verslaggevers bij Omroep West en Harry van der Laan zeiden het ook. ADO ging winnen. Toch bekroop mij al een onrustig gevoel, het stadion was half leeg voor deze cruciale wedstrijd. Geen Haagse Kraaien of Rookbommen. Geen mooie spandoeken. Ik had mij net goed en wel geïnstalleerd in mijn “men’s cave”, toen het drama begon. Na nog geen twee minuten met 0-1 achter. Dat was een stoot onder de gordel en ik hapte al naar lucht. OK, maar nu zou die Haagse Bluf toch wel even boven komen, toch? Met verbijstering het vervolg zitten kijken. Was dit nu hetzelfde elftal dat Feyenoord bedwong? Met rust stond het al 0-2. Supporters zagen de bui al hangen en liepen al gefrustreerd weg richting bestuurskamer. Na de 0-3 ben ik ook maar even een straatje om gaan lopen.
Professionele voetballers die nog geen twee of drie keer de bal naar elkaar kunnen toespelen. Een trainer die wist wat er ging komen. En dat gebeurde ook de dag erna. De HTM tramconducteur Piet Jansen ontsloeg Maurice Steijn. De held. Grote vraag is of Henk Fräser het tij nog kan keren. Ondertussen stapt Richard Knopper op en wordt ook na 30 trouwe dienstjaren de materiaalman Andre van Es aan de kant gezet. De discussie over Maurice Steijn is pijnlijk om te volgen, aan de ene kant is het een clubman in hart en nieren, die je dit niet gunt, aan de andere kant heeft hij op zijn zachtst gezegd een ongelukkige hand gehad in het aantrekken van spelers voor dit seizoen. De één na de ander hebben gefaald. Alleen Gehrt vormt hierop een positieve uitzondering. Natuurlijk het gedoe rondom het grasveld en het sluiten van het Zuiderpark als trainingsaccomodatie werkte ook niet mee.
Hoe nu verder? De tijd is (te) kort om van dit dwalende elftal nog iets te maken. Elke wedstrijd is nu een finale. Ik moet er niet aan denken om volgend jaar in de Jupiler League tegen jong 020 te spelen. Ik stel voor om voor de resterende 6 thuiswedstrijden een speciaal tarief te hanteren (€10,00) de Kraaien vooraf te laten spelen en met heel Den Haag achter ADO te gaan staan. Wij zijn de derde stad van Nederland, daar hoort toch een eredivisieclub thuis.
Cor van Welbergen
7 februari 2014
