01. Naam?
Dominic Pondman
Gaat u er maar weer lekker voor zitten en van genieten want “oud” spits Dominic Pondman zetten wij deze weer eens terug in the spotlights en “Do” heeft met ruime aandacht zijn 15 vragen beantwoord. Met zijn clubs JAC, svLY en GONA heeft hij mooie tijden meegemaakt, uitgerekend drie clubs die nu niet meer bestaan. Lees, kijk en geniet mee met zijn uitgebreide antwoorden. (Foto’s in dit item komen uit het privéarchief van Dominic Pondman)

02. Bij welke club(s) gevoetbald?
Kort zonder verhaal:
Archipel Ornas
DWO
Sparta
JAC
SV Ly (Leidschenveen)
GONA
En tot op heden kelderklasse bij RKDEO. Zolang mijn knieën en enkels nog mee kunnen.
Vervlogen voetbaltijden rondom de Buurtweg op de grens van Den Haag en Wassenaar. Eén van Dominic Pondman zijn allereerste voetbalfoto’s (hier al koppend scoren) bij v.v. Archipel/Ornas

Met verhaal:
Mijn roots liggen bij Archipel Ornas. Mijn vader en ooms voetbalde daar. Ben toen verhuist naar Zoetermeer en sloot al jong aan bij DWO. Na wat jaartjes ben ik toen weer terug gegaan naar Archipel Ornas. Hier ben ik toen gescout voor Sparta en heb daar toen ook 3 seizoenen gezeten tot einde C jeugd. Bij Sparta werd ik puber en ben ik door een trainer mijn plezier kwijtgeraakt en ben ik terug gegaan naar DWO. Hier heb ik 2 seizoenen in de B gezeten en kreeg ik heimwee naar mijn roots bij Archipel Ornas.

Vanaf dat moment in de A bij Archipel Ornas gespeeld en toen gingen we fuseren met JAC. Bij JAC ben ik toen voor het eerst wezen kennismaken met het eerste elftal. Dit heb ik een aantal seizoenen gedaan en een hoop geleerd en ervaren. Omdat mijn leven in Zoetermeer was en ik net als mijn vader graag op de zondag wilde voetballen heb ik besloten om terug naar DWO te keren om het eerste op Zondag te versterken. Dit ging prima tot dat clubs steeds meer besloten over te gaan naar de Zaterdag.
“Do” (staand 2e van rechts) in het sterrenteam van v.v. JAC

Madjo Dewus was trainer van Wateringse Veld en had mij bij DWO een aantal keer zien spelen en wilde heel graag met mij samenwerken. Net als ik was ook Madjo toen op zoek naar een nieuwe club en wilde mij daar graag bijhebben. Samen met een aantal teamgenoten van DWO zijn we toen bij Madjo aangesloten en zijn we bij SV Ly in Leidschenveen beland.
Madjo gaf mij tot het einde van mijn voetbaltijd vertrouwen en wist dat ik bij hem zou stoppen wat betreft selectie niveau. SV Ly trok na 2 seizoenen de stekker eruit en stonden we met elkaar weer op straat om het zo maar te noemen. We wisten op dat moment dat we in de 2e klas thuishoorde alleen was het lastig een club te vinden.
Dominic in het shirt van DWO tegen sv Wateringse Veld

Toch sneller dan verwacht konden we aanhaken bij GONA. Dit was dan ook uiteindelijk het eindstation. Van onderaan 4e klasse zijn we toen met GONA in 3 a 4 seizoenen gepromoveerd naar de 1e klas.

03. Wat was je favoriete positie in het veld?
Heb heel mijn voetbaltijd als spits of schaduwspits doorgemaakt. Heel eerlijk is schaduwspits mijn favoriet. De voetballende aanvoer naar voren.

04. Wat was je voor een voetballer?
Een gedisciplineerde harde werker die graag wilde scoren en wat overhad voor anderen. Was geen killer, maar maakte genoeg doelpunten. Eén ding was zeker, koppen was mijn favoriete bezigheid.
AD/Haagsche Courant van maandag 14-02-2011

05. Je absolute hoogtepunt in je voetbalverleden?
Ik heb twee momenten die me echt altijd bijblijven.

Mijn eerste moment was mijn debuut bij JAC in het eerste. Het moment dat je in een rij het veld op gaat met veel publiek langs de lijn. Vuurwerk alles erop en eraan. Ik was nog een broekie.

Tweede moment is eigenlijk het moment dat ik afscheid nam van het voetbal op selectie niveau. Met GONA promoveerde we naar de 1e klas in het tweeluik met Spartaan 20. Dit was GONA zijn laatste wedstrijd, mijn laatste wedstrijd, promoveren met een kampioensgevoel, mijn laatste doelpunt van buiten de 16 in de bovenhoek. Klinkt wel tegenstrijdig als het allemaal in afscheid klinkt, maar ze zeggen dat je op je hoogtepunt moet stoppen toch. Dat heb ik ook gedaan.
GONA 1 in  seizoen 2013-2014 met ook enkele clubiconen. 

06. Dieptepunt?
Ook hierbij heb ik twee momenten die mij bij zijn gebleven. Het moment dat ik Sparta in de jeugd verliet was niet fijn en een gemiste kans op die leeftijd. Ik stond aan de deur te kloppen van een betaalde voetbalcarrière, alleen ben ik door de trainer destijds mijn plezier verloren en ben toen weggegaan. Later denk je trainers zijn er maar voor even en spelers niet. Ik was jong en besloot anders.

Mijn tweede moment was na een aantal wedstrijden na mijn debuut bij JAC. De overgang van jeugd naar senior is lichamelijk en mentaal een totaal ander ding en moest echt mijn draai vinden. Kritiek op jonge leeftijd was buiten de velden ook niet fijn. Dit deed wat met je vertrouwen. Uiteraard alsnog positief uitgepakt, maar dat blijft je wel bij.

07. Welke naam komt er direct bij je naar boven als je aan je voetbalverleden denkt?
Poeh een hele hoop. Maar diegene die echt belangrijk zijn geweest en waar ik het meest van geleerd heb in het voetbal zijn toch mijn oom Ron Pondman, Wim de Jong, Mark van den Berg en Madjo Dewus.
svLY 1 met trainer Madjo Dewus kampioen in seizoen 2010-2011 van de zondag 4e Klasse B. Dominic middelste rij 2e van rechts

08. Wie was jouw beste trainer?
Mijn oom Ron Pondman toen ik begon met voetballen. Beste jeugdtrainer die er bestaat. Denk dat vele hier ook zo over denken. Die laat de jeugd echt ontwikkelen. Vooral op techniek.

Als senior is Madjo Dewus degene die ik echt heel dankbaar ben. Hij heeft mij echt weer laten bloeien. Ik zei ook altijd tegen hem dat hij mijn laatste trainer zou zijn en dat is ook zo gegaan. Hij gaf mij vertrouwen en lette op de details waar ik nog beter in kon worden en dat pakte hij goed aan bij mij. Echt mijn beste voetbaljaren heb ik met hem gehad.

09. Nog vrienden over gehouden uit je voetbaltijd?
Vrienden is een groot woord, maar zie langs de velden altijd genoeg bekenden om weer mee te lachen en oude herinneringen op te halen.

10. Wat was jouw meest memorabele wedstrijd ooit en waarom?
Ja die is niet moeilijk. Zoals eerder benoemd mijn laatste wedstrijd op zondag 25 mei 2014. GONA die naar de 1e klas promoveert in een geweldig tweeluik tegen Spartaan 20. Alles zat erin. Spanning, doelpunten, mijn allerlaatste optreden en GONA promoveerde dus op die dag naar de zondag 1e klas. In de allerlaatste wedstrijd in het bestaan van GONA hebben wij met z´n allen alsnog een prachtig stukje historie geschreven.

11. Wat vind je het mooiste voetbalshirt uit de Haagse voetbalhistorie?
Ik ben altijd fan geweest van de kleuren van JAC. Oranje is ook de kleur van ons Nationale elftal. Wat ik ook heel mooi vond is helemaal in het wit voetballen zoals Real Madrid. Dit was dan ook bij JAC in het uittenue aan de orde.

12. Wat vind (vond) je de gezelligste kantine in de Haagse regio?
Alle kantines die nog oud en bruin eruit zien. Die hele sfeer met bekers, sjaaltjes en shirtjes aan de muur en dan ook de muziek. Tegenwoordig niet zoveel meer te vinden.

13. Heb je nog iets met het voetbal in de Haagse regio?
Ik doe niet iets extra’s in het voetbal, omdat mijn werk dat niet toelaat met onregelmatigheid, maar ik voetbal zelf nog bij RKDEO in een bierelftal en blijf dit doen tot mijn knieën en enkels ermee ophouden. Verder heb ik twee jongens waarvan ik hopelijk nog veel plezier in voetbal ga krijgen. Mijn oudste is net een jaar op voetbal en mijn jongste volgt ook.

14. De beste keeper en tien beste voetballers waarmee je ooit hebt samen gevoetbald?
Beste Keeper;
Lennert van Steenbergen: Lennert was een beest in de goal en niet bang. Daarnaast is hij belangrijk geweest voor mij mentaal toen ik net kwam kijken bij het eerste elftal bij JAC.

Beste spelers;
Mark van den Berg: Mark van den Berg keek ik al vanaf de jeugd naar op. Wilde ook samen met hem op het veld staan en dat is ook gelukt. Mark had in mijn ogen echt een prof kunnen zijn. Techniek, rust alles had hij. Zag een keer een goal van hem die nog beter was dan die van Ibrahimovic bij Ajax. Mark deed er nog meer het bos in sturen en liep de bal zelfs over de doellijn.

Robert van Vliet: Robert heeft mij echt doen verbazen hoe koeltjes hij was wanneer hij op de goal afliep 1 op 1 met de keeper. Zag er altijd zo met gemak uit.

Wouter van Ginkel: Met Wouter heb ik de beste spitsjaren gehad. Hij was mijn verlengstuk en waren samen goud waard en garantie op goals. We wisten precies van elkaar wat we wilden. Daarnaast had hij een goede techniek en een goed schot in zijn poten.

Sean Valeriaan: Sean noemde we ook wel de predator. Een beest die je op at in het veld en je kreeg hem niet van de bal. Het lijkt alsof je tegen een muur aanloopt. Door hem ben ik daar ook beter in geworden.

Bas Lambooij: Een van de beste voetballende centrale verdedigers waar ik mee heb kunnen spelen. Bas straalde altijd rust en gemak uit. Met hele makkelijke uitziende bewegingen nam hij de spitsen in de maling.

Andy Grundeken: Veel tegen Andy gespeeld voordat ik samen met hem speelde. Duels waren altijd goed. Was tegen hem altijd hard werken en wist mij het moeilijk te maken. Je kwam er niet zomaar langs. Echt een topgozer buiten het veld en in het veld leider.

Jerry van Laar: Jerry was een vervelende kerel om tegen te spelen, maar samen met voetballen hem geweldig. Nooit saai. Supergoede middenvelder en legde die ballen altijd op je stropdas.

Kees van Straaten: Kees is qua centrale verdediger echt mijn held. Keihard en ook nog aanvallend ingesteld. Ook zijn schot was niet normaal hard.

Kevin Braber: Ik heb wel is voetballers met longen van paarden gezien, maar Kevin bleef gaan. Kevin was in die tijd al een aanvallende wing back. Altijd gelachen met hem en na een avondje doorhalen kon hij nog steeds rennen en gaan. Niet normaal haha.

Diego Toorenburg: Vroeger niet veel samen gespeeld, maar nu wel. Diego heeft een van de beste trappen die ik gezien heb. Schoten en passing geplaatst of een streep waren zuiver en hard.

15. Wil je nog ergens op terugkomen wat betreft je voetbalverleden?
Nee niet echt, ik heb een hele mooi tijd gehad die ik nooit meer ga vergeten.

Verder onwijs bedankt voor dit interview en succes met het bijhouden van onze Haagsche voetbal historie. Super dankbaar en altijd goed om dingen terug te vinden uit al ons spelers voetbal verleden.
Afscheid nemen op je hoogtepunt, het zijn maar weinig spelers gegund. Dominic Pondman (hier op de foto op de schouders genomen door zijn medespelers van GONA) dus wel op zondag 25 mei 2014 bij Spartaan’20. De herinneringen blijven altijd bestaan!

Dominic Pondman
05-10-2025

vaycasino girişjojobet kayıt