01. Naam?
Peter Koers, getrouwd met Sonja en vader van twee zoons (Dave en Robin). Inmiddels hebben wij vijf kleinkinderen, drie jongens en twee meisjes.
Peter Koers stijlvol in actie voor zijn geliefde ‘cluppie’ VIOS (foto uit privécollectie van Peter)
02. Bij welke club(s) gevoetbald?
Ik ben opgegroeid in de van Zegwaartstraat in Voorburg en daar waar nu de Utrechtse baan ligt waren weilanden en dus voldoende ruimte om te voetballen. Een straat vol met grote gezinnen en er werd alleen maar gevoetbald. De paasvakanties stonden in het teken van het schoolvoetbaltoernooi om het kampioenschap van Voorburg op het veld van Tonegido. In 1965 was het raak, een enthousiaste meester schreef de Anthoniusschool in en het eerste kampioenschap was een feit.
Gevoetbald werd er ook op het schoolpleintje in de van Duvenvoordestraat. Wilhelmus tegen de rest, veel van mijn vriendjes voetbalden bij Wilhelmus en dat leek mij ook wel wat. Mijn vader voetbalde bij GDS in Wateringen en voetballen bij Wilhelmus was geen optie, ieder weekend dus op de fiets naar GDS daar waar nu VELO speelt. Bij de pupillen mijn eerste wedstrijd gespeeld en daarna bij de C, de B en A junioren. Bij de B junioren kwamen de eerste uitnodigingen van de KNVB afdeling Den Haag om deel uit te maken van de Haagse jeugdselecties. Er werden wedstrijden gespeeld tegen andere KNVB afdelingen. De toernooien in binnen- en buitenland waren prachtig. In de A-jeugd behaalden wij bij GDS mooie successen, kampioen worden en zelfs regionaal gaan spelen was voor een club als GDS eigenlijk ongelooflijk.
In april 1973 ontving ik een brief van Guus Brox, de algemeen directeur van Feyenoord. De regio had door dat GDS een meer dan goed jeugdelftal had. Feyenoord had mij gevolgd en ik kon in aanmerking komen voor een contract. Ik kon het niet geloven. Ik was al jaren een supporter van AJAX en als het even kon zat ik in het Olympisch stadion vooral bij Europa-cup wedstrijden. Na de wedstrijd over het hek klimmen en de AJAX overwinningen mee vieren was de ultieme uitdaging. Na het overlijden van Piet Keizer werd in 2019 een boek over hem uitgegeven en in het AD volgde een mooie reportage. Mijn oog viel op een fraaie foto. Ik was gefotografeerd in 1972, in de Kuip, tussen mijn AJAX helden met Piet Keizer op de schouders, mooie herinneringen.
Het jaar Feyenoord was een prachtige ervaring. Deel uitmaken van een selectie met Wim van Hanegem, Wim Jansen, Rinus Israël, Johan Boskamp dat was wel heel bijzonder. De eerste trainingen onder Wiel Corver waren ongelooflijk. Kappen en draaien en kappen en draaien en lopen en lopen. Bij GDS trainde ik niet meer dan 1 keer per week, bij Feijenoord iedere dag en in het weekend voetballen. De eerste wedstrijd met het tweede elftal in de Kuip op zaterdagmiddag voor enkele duizenden toeschouwers, dat was kippenvel.
In de loop van het seizoen kreeg ik al snel in de gaten dat mijn niveau te laag was om verder te komen dan het tweede elftal van Feijenoord en mijn contract werd niet verlengd. Ik maakte de balans op: studeren en voetballen bij een mooie club in Den Haag en dat werd VIOS.
De keuze voor VIOS bleek perfect te zijn. Mijn mooiste voetbaljaren kwamen eraan. Voetballen bij een gezellige club op een van de mooiste complexen van Den Haag dat was top. In het eerste seizoen kampioen en promotie naar de tweede klas KNVB.
In het seizoen 1975/1976 weer kampioen en promotie naar de eerste klas KNVB. De sfeer in de club was fantastisch, gezelligheid en presteren stonden voorop.
Seizoen 1976/1977 was echt ongelooflijk. Tot de laatste wedstrijd kans op het derde kampioenschap, met nog tien minuten te spelen het kon niet misgaan. Bloemen al langs de lijn en toen ging het toch nog mis. Helaas geen hoofdklasse, geen VUC als tegenstander, wat een teleurstelling.
De jaren erna bleven top en ik heb bij elkaar zo’n tien jaar in het eerste gespeeld. Daarna nog enkele jaren in een lager elftal totdat de chirurg mij verbood nog door te voetballen. Na drie knieoperaties werden de voetbalschoenen in de wilgen gehangen.
03. Wat was je favoriete positie in het veld?
Ik heb altijd op het middenveld gespeeld, links of rechts maakte niet uit. Als ik maar mee kon aanvallen had ik het naar mijn zin.
04. Wat was je voor een voetballer?
Ik was vooral een liefhebber en teamspeler. Meters maken, uitdelen en incasseren, tweebenig en een goede pass heb ik mij laten vertellen. De moderne typering “box to box player was op mij wel van toepassing.
05. Je absolute hoogtepunt in je voetbalverleden?
De kampioenschappen bij VIOS, wat een feesten waren dat.
06. Dieptepunt?
Het net niet kampioen worden met VIOS en dus het net niet promoveren naar de Hoofdklasse.
07. Welke naam komt er direct bij je naar boven als je aan je voetbalverleden denkt?
Allereerst denk ik dan aan zowel mij oudste broer Ton als mijn jongste broer Riccardo die de afgelopen jaren, op veel te jonge leeftijd, zijn overleden. Thuis ging het in mijn jeugdjaren alleen over voetballen. Maar ook denk ik dan aan voetbalvrienden die er niet meer zijn zoals Karel Waanders, Ron te Slaa, Ton Bakhuis en vooral ook Ton Lensink. Geluk in het leven om een beetje oud te worden is helaas niet voor iedereen weggelegd.
08. Wie was jouw beste trainer?
Lastige vraag, ik beperk mij even tot de VIOS periode en dan zijn het vooral Theo Cremers en Jan de Gier, die waren echt top.
09. Nog vrienden over gehouden uit je voetbaltijd?
Wij wonen nog steeds in Den Haag en regelmatig kom je oude bekenden tegen en gaat het over de mooie voetbaljaren. Met Paul en Wil de Lange (VIOS), Ad en Wilma Essers (GDS) gaan wij nog steeds regelmatig uit eten. Met Ton en Joke Lensink zijn wij tot het overlijden van Ton heel veel op stap geweest.
10. Wie was jouw beste tegenspeler (van welke club) ooit?
Ik beperk mij maar even tot de VIOS periode en dan heb ik het over Leen de Graaf (Texas DHB) en de broers Chris en Toine Linders (Wilhelmus).
11. Wat vind je het mooiste voetbalshirt uit de Haagse voetbalhistorie?
Dat was vanzelfsprekend het originele VIOS shirt, ook al voetbalden wij heel vaak ik het wit, zoals op de foto’s is te zien.
12. Wat vind (vond) je de gezelligste kantine in de Haagse regio?
Dat was vanzelfsprekend de kantine van VIOS. Jarenlang ieder weekend naar VIOS, zaterdag naar Dave en Robin kijken en zondag zelf voetballen, het was ons tweede huis.
13. Heb je nog iets met het voetbal in de Haagse regio?
Heel af en toe ga ik bij Robin kijken, hij speelt in een vriendenteam bij VUC. Hopelijk gaat een van de kleinkinderen voetballen, maar dat is helaas geen zekerheidje.
14. De beste keeper en tien beste voetballers waarmee je ooit hebt samen gevoetbald?
Voor de Haagse voetbalhistorie beperk ik mij tot de VIOS periode. Het zijn er wel meer dan tien!
Beste keeper:
Moeilijk om te kiezen omdat keepers slecht met elkaar te vergelijken zijn. Dan noem ik er vier:
Ton Bakhuis, Ton Beije, Dick van der Meer en Alex Straaten.
En dan niet te vergeten de beste vrijwilliger/keeper van de Haagse voetbalvelden “René Marquard”. Zonder al de vrijwilligers zou de Haagse voetbalhistorie er niet zijn.
Spelers:
Verdedigers:
John Spaans РPaul de Lange РAndr̩ Brullemans РRon te Slaa- Wout Pronk
Middenvelders:
Hans Tork – Ton Lensink – Hugo Lochtenberg
Aanvallers:
Peter Baptiste – Wim van Laar – Karel Waanders
15. Wil je nog ergens op terugkomen wat betreft je voetbalverleden?
Vlak voor de Corona-ellende begon heb ik in de Facebook-site “gedroomde voetbalteams” het idee geopperd voor een reünie voor spelers die in de jaren 1972-1974 uitkwamen voor het Haagse jeugdelftal. Ik heb veel leuke reacties gekregen en het idee moet nu echt werkelijkheid worden. Uitnodigingen zullen volgen.
Peter Koers
20-03-2022
