01. Naam?
Rob Pronk
Zaterdag 25 november 1989 SV’35 – Maasdijk 3-0. Al in mijn jeugd schreef ik alle uitslagen en mijn doelpunten op dus het zat er al snel in! In de senioren (nog zonder internet) iedere maandag diverse kranten kopen om e kijken of je naam of foto daar in stond en daar vervolgens een plakboek van bijhouden. Toen was geluk nog heel gewoon!
02. Bij welke club(s) gevoetbald?
SV’35
CWP (1 seizoen)
Svv Scheveningen zondag (1 seizoen)
SV’35
Svv Scheveningen zondag (2 seizoenen)
SV’35 (tot en met mijn 38ste)
Mijn allereerste elftalfoto op 12-jarige leeftijd uit de tijd dat we toen nog met pupillenlatten speelden.
03. Wat was je favoriete positie in het veld?
Toch wel rechtsbuiten, maar ook vaak in de spits en als linksbuiten gevoetbald. Bij iedere positie kwam ik wel aardig tot mijn recht. Op links naar binnen trekken en uithalen op het goal, op rechts ging ik meer voor de voorzet en in de spits vond ik de duels met de voorstopper altijd wel heerlijk.
Op oudere leeftijd stelde trainer Kees Toorenburg mij bij SV’35 als laatste man op. Ook een heerlijke positie waarmee je, als je een goede voorstopper voor je hebt, wel tot je 50ste in het eerste elftal kan blijven voetballen.
04. Wat was je voor een voetballer?
Balvast, had een aardig schot in de benen, “neusje voor de goal”, en ook een beetje lui. Specialiteit was toch wel de vrije schop. Als spits moest ik de bal, met een tegenstander in mijn rug, altijd in de voeten hebben. Was dat een meter naast me dan liet ik de bal meestal gaan. Op latere leeftijd in vriendenteam kreeg ik de bijnaam “stacaravan”. Snap nog steeds niet wat ze daarmee bedoelde hahaha…
Zaterdag 27 april 2002 de kampioenswedstrijd SV’35 tegen MVKV met de 2-0 uit een vrije trap
05. Je absolute hoogtepunt in je voetbalverleden?
Dat zijn er wel heel veel hoor, ben met SV35 1 3x kampioen geworden en 2x via de nacompetitie gepromoveerd en bij Scheveningen 1x kampioen geworden. Allemaal geweldige momenten waar je als team het hele jaar naar toewerkt.
Donderdag 9 mei 1991 (Hemelvaartsdag) is mij wel het meest bijgebleven. Op die dag speelde SV’35, op het terrein van RVVH te Ridderkerk, de beslissingswedstrijd op het kampioenschap van de zaterdag 3e Klasse A tegen Zwaluwen Vlaardingen. Na bijna het gehele seizoen in de basis te hebben gestaan zette trainer Wout Pronk mij uitgerekend in deze wedstrijd reserve. Echter door een blessure van Marcel de Jager mocht ik na een kwartiertje bij een 1-1 stand al invallen. Vervolgens zette ik SV’35 nog in de eerste helft op een 1-2 voorsprong en in de verlenging scoorde ik in de 119e minuut zelfs de 2-3 en zodoende werd SV kampioen. Dat voelde wel lekker hoor!
06. Dieptepunt?
Dat was toch wel mijn allereerste seizoen in de senioren bij SV’35. Als A-klasser had ik het seizoen daarvoor (1982-1983) al een keer in een vriendschappelijke wedstrijd tegen JAC mogen debuteren in het eerste elftal. In dat zelfde seizoen eindigde zowel SV’35, Monster en Die Haghe gelijk in de competitie dus kwam er een extra nacompetitie om het kampioenschap in de 4e Klasse A. Omdat SV’35 spits Jasper Harteveld geblesseerd was stond ik gelijk in de basis in de uitwedstrijd tegen Monster.
Het seizoen daarop (1983-1984) werd ik bestempeld als de opvolger van de legendarische SV’35 spits Jasper Harteveld. Onder trainer Jan Wessel liep het echter geheel anders. Ik begon nog in het eerste maar naar verloop van tijd zakte ik naar SV.2, vervolgens SV.3 en uiteindelijk kwam ik zelfs in het vierde elftal van SV’35 te spelen. Slechte begeleiding toen denk ik dan achteraf, juist op die leeftijd moet je dan een beetje begeleid worden. Moet wel eerlijk bekennen dat ik toen niet de gemakkelijkste persoon was voor een trainer.
Later is alles gelukkig toch nog goed gekomen.
Seizoen 1992-1993 jaartje bij mijn vrienden van CWP gaan voetballen met als sponsor Beach Club “Peukie”. Jaar later besloot Peukie toch maar Scheveningen te gaan sponsoren haha. Zittend geheel links trouwens Gerard Leggendoorn, een speler die in de top van het amateurvoetbal kon spelen maar net als ik meer van gezelligheid hield.
07. Welke naam komt er direct bij je naar boven als je aan je voetbalverleden denkt?
Mijn vader Wim Pronk. Omdat hij stopte met de visserij en aan wal bij de PTT ging werken mocht ik op 12-jarige leeftijd op voetbal. Vanaf die dag was hij iedere wedstrijd van mij aanwezig, standaard op een vaste plaats schuin achter het doel van de tegenstander. Als ik scoorde liep ik dan vaak naar hem toe. SV’35 werd ook zijn club.
Moet hierbij nog wel even bij vermelden dat mijn vader nooit bij mij bij Scheveningen zondag 1 is komen kijken. Gezien zijn Christelijke achtergrond was de zondag voor hem heilig. Achteraf denk ik dan wel dat hij die drie jaar verschrikkelijk moet hebben gevonden en dat hij mij bij SV’35 verschrikkelijk moet hebben gemist. Het was tenslotte ook zijn uitje op zaterdagmiddag.
Misschien wel de allermooiste voetbalfoto die ik heb. Mijn vader die achter het doel helemaal uit zijn plaat gaat toen ik de 1-2 scoorde in de kampioenswedstrijd tegen Zwaluwen Vlaardingen
08. Wie was jouw beste trainer?
Arie van der Zwan, zowel bij SV’35 als bij Svv Scheveningen met hem kampioen geworden. Arie was super professioneel, stuurde altijd iemand naar een tegenstander toe waartegen wij dan een week later tegen moesten voetballen en zodoende wisten wij van alles van dat elftal. Arie wist ook van een stelletje ongeregelde spelers bij Scheveningen zondag 1 (hahaha sorry boys) een eenheid en onwijs goed elftal te smeden. Alle puzzelstukjes pasten precies in elkaar in ons kampioensjaar.
Arie van der Zwan was ook wel hard. Ondanks dat ik als speler een zeer goede verstandhouding met hem had wisselde hij mij bijvoorbeeld in de uitwedstrijd tegen Xerxes al na 10 minuten omdat ik bij een corner mijn taak niet uitvoerde.
Seizoen 1995-1996 Scheveningen zondag 1 kampioen van de 4e klasse B. Rechts staand met rode jas trainer Arie van der Zwan met rechts naast hem ook Jan van Leeuwen (verzorger en Scheveningen icoon). Wat een geweldige periode was dit!
09. Nog vrienden over gehouden uit je voetbaltijd?
Voetbalvrienden / kennissen genoeg maar wat zijn echte vrienden? Ja dat zijn mannen die je omhelst als je ze weer tegen komt. Kennissen meer dan genoeg, zodra ik weer iemand van CWP, Scheveningen of SV’35 tegen kom waarmee ik heb gevoetbald dan voelt dat altijd gelijk goed en warm aan. Met de website zijn dat er alleen maar meer geworden.
Seizoen 1986-1987
10. Wat was jouw meest memorabele wedstrijd ooit en waarom?
Dat zijn er drie (buiten mijn hoogtepunt om)
1. In juli 1983 de vriendschappelijke wedstrijd SV’35 tegen FC Den Haag uitslag 0-17! Wij hadden nog helemaal niet getraind en ik stond samen met Jaap Gruppen in een tweemans voorhoede. Na het zoveelste doelpunt van FC Den Haag sprak Jaap Gruppe op de middenstip de legendarische woorden tegen mij; “Ik heb hier geen zin meer in, het enige wat ik moet doen vandaag is de aftrap nemen”.
Toch nog een schot op doel tijdens de wedstrijd SV’35 tegen FC Den Haag maar Cees Tempelaar verpestte het feestje. Links overigens Marco de Vroedt en rechts daar heb je hem weer ….. Arie van der Zwan.
2. In seizoen 1995-1996 waarin Scheveningen zaterdag 1 landskampioen werd en de zondag 1 met overmacht kampioen van de 4e Klasse B.
Een week voor “onze” kampioenschappen stond de kwartfinale van de KNVB beker Scheveningen zondag 1 tegen Scheveningen zaterdag 1 op het programma. Uniek eigenlijk voor een club dat zowel de zaterdag als de zondag van één club zover in het bekertoernooi was gekomen.
Ondanks de competitiebelangen van zowel de zaterdag 1 als de zondag 1 wilde de trainers Martin Jol en Arie van der Zwan niet voor elkaar onderdoen en stelden hun sterkste formatie op. Voor zo’n 2000 toeschouwers werd het een sensationele 2-2. Scheveningen zaterdag won uiteindelijk na strafschoppen en gingen zodoende door naar de halve finale.
3. Zaterdag 22 mei 1999 de finale van de nacompetitie op het terrein van Wilhelmus tussen SV’35 en RVC/Rijswijk die moesten gaan uitmaken wie er zal gaan promoveren naar de 3e Klasse.
Vlak voor deze finale kwam een zeer geliefd jeugdbestuurslid van SV’35, tevens vader van selectiespeler René den Heijer te overlijden en hierdoor overwoog SV’35 deze wedstrijd helemaal niet te spelen. Pas na overleg met de familie werd besloten om alsnog de finale tegen RVC/Rijswijk te spelen.
Onder toeziend oog van de gehele familie Den Heijer wonnen wij met 3-1. Na het laatste fluitsignaal liepen de waterlanders bij veel spelers van SV’35 over de wangen toen men uit respect de familie Den Heijer massaal na de wedstrijd langs de lijn ging condoleren. Op dat moment besefte ik pas echt dat SV’35 veel meer was dan alleen maar voetballen.
11. Wat vind je het mooiste voetbalshirt uit de Haagse voetbalhistorie?
Bij SV’35 was het clubtenue altijd een wit shirt, een witte broek en rode kousen met een witte bies. In de jaren negentig besloten wij met het eerste elftal om ook met witte kousen te gaan voetballen. Prachtig dat hagelwitte tenue! Eigenlijk mocht dat volgens de statuten niet maar het bestuur vond dit blijkbaar goed. Toen ik bij Free-Kick Sport ook nog puur witte Adidas voetbalschoenen zag heb ik die gelijk gekocht. Helemaal in wit voetbalde ik dus. Later denk ik dan, wat was je toen toch een modepoppetje Pronkie pff..
Seizoen 1991-1992 SV’35 – Capelle in de zaterdag 2e Klasse KNVB. SV’35 spelend in geheel wit tenue
Later met onze website (en als voetbalromanticus) kwam ik er achter dat er nog veel meer mooiere shirts bestonden, zoals die van Hsv ADO, Cromvliet en Hvv Laakkwartier (met de witte mouwen en witte broek dan wel!).
12. Wat vind (vond) je de gezelligste kantine in de Haagse regio?
Ik paste me altijd wel aan qua gezelligheid. Bij SV’35 was het vooral donderdagavond na de training gezellig. Werd daar regelmatig nachtwerk. In die tijd zonder mobiele telefoon was het altijd een risico of je dan met de auto via de Buurtweg / Landscheidingsweg of via de Benoordenhoutseweg naar huis ging.
Bij Scheveningen was de oude kantine boven ook altijd gezellig. Bij CWP was het helemaal top. Met ons elftal kregen we zelfs de sleutel van de kantine aan de Muurbloemweg. Die mochten we zelf beheren dus was het regelmatig feest.
Wat mij ook wel is bij gebleven was de kantine van Xerxex. Die club werd toen gesponsord door De Baja Beach Club uit Rotterdam en zodoende stonden er alleen maar schaars geklede serveersters achter de bar. Dus achteraf vond ik het helemaal niet erg dat trainer Arie van der Zwan mij daar al na 10 minuten wisselde haha.
13. Heb je nog iets met het voetbal in de Haagse regio?
Ben al lang geen lid meer van een voetbalclub maar ik probeer wel iedere week een andere club in de Haagse regio te bezoeken, puur voor de site. Tegenwoordig word ik dan wel bijna overal herkend en dan leuk in de bestuurskamer ontvangen. Op de één of andere manier kies ik dan toch voor de iets kleinere clubs om meer informatie / historie over hun te achterhalen.
14. De beste keeper en tien beste voetballers waarmee je ooit hebt samen gevoetbald?
Ik ga dan voor iedere positie dubbel bezet!
Keepers: Stef Ekkel (Scheveningen) en Arnoud Toet (SV’35)
Rechtsback: Cor Mooiman (SV’35) en Marco Pronk (Scheveningen)
Laatste man: Joop Roeleveld (Scheveningen) en Ed Buijs (SV’35)
Voorstopper: Hans Knijnenburg (SV’35 en Scheveningen) en Martin Taal (Scheveningen)
Linksback: Wim Verwoerd (SV’35) en Ron Knijnenburg (SV’35)
Rechtshalf: Johan Taal (SV’35) en Mario Koswal (SV’35)
Midden-mid: Martin Pronk (SV’35) en Dick Sloos (SV’35)
Linkshalf: Alex Groen (Scheveningen) en Marcel de Jager (SV’35)
Rechtsbuiten: Danny Voskuil (Scheveningen) en Piet Groen (SV’35)
Spits: Jasper Harteveld (SV’35) en Dick Jol (SV’35)
Linksbuiten: Ron de Jager (SV’35) en Gerard Leggendoorn (CWP)
Reserves: Keeper Rob van der Wal (SV’35), Dennis Verdoes (SV’35 en Scheveningen), Martin Vrolijk (SV’35 en Scheveningen), Kosse Ruwaard (SV’35) en Jan de Ruiter (Scheveningen)
15. Wil je nog ergens op terugkomen wat betreft je voetbalverleden?
Ik denk dat mijn leeftijdgenoten de laatste generatie is geweest die de oer gezellige Haagse voetbaltijden heeft meegemaakt. Ik wil de huidige generatie niet afkraken want misschien hebben zij het om hun manier ook wel gezellig. Ik voetbalde in een tijd zonder mobiele telefoon, van eenheid, met z’n allen op stap en het echte verenigingsleven. Iedereen kende iedereen. Ik heb tot mijn 38e in het eerste elftal gespeeld want kon gewoon niet zonder het prestatievoetbal en vooral de kleedkamerhumor. Omdat ik dit niet wilde missen werd ik na mijn “voetbalcarrière” leider van SV 1. Toen ik eenmaal alle “troep” van de spelers in de kleedkamer had opgeruimd en daardoor altijd wat later in de kantine kwam merkte ik ineens dat de helft van de spelers al naar huis waren vertrokken. Hier kwam dus al de kentering wat eenheid en gezelligheid betrof en zo hoefde het dus niet van mij.
Verder heb ik een geweldige voetbaltijd meegemaakt, ook het ene jaar bij CWP in de zaterdag 2e Klasse HVB. Wat heb ik daar gelachen en mooie herinneringen aan overgehouden.
Bij Scheveningen, in het kampioensjaar, is misschien wel mijn beste jaar evah geweest. Wat een geweldig elftal was dat zeg, een combinatie van een gekke keeper, “slagers” in de achterhoede en veel technische voetballers was uniek. Iedereen was bang voor ons en we waren gewoon onverslaanbaar. Zelfs dus ook voor landskampioen Scheveningen zaterdag 1.
Van kleins af aan hield ik (gelukkig) altijd alles al bij in plakboeken, mooi om later weer eens in terug te bladeren. Na mijn periode als actief voetballer was ik bang om “in een zwart gat te vallen”. Dat duurde gelukkig niet lang want toen kwam de website op mijn pad.
Ik hoop daarom met onze website haagsevoetbalhistorie.nl met u nog vele mooie voetbalherinneringen te mogen delen want het voetbalverleden in de Haagse regio is gewoon uniek. Hoop dat het Haagse bedrijfsleven dit massaal ook eens een keer gaat inzien!
Uit mijn boek “Van Harry en Melbi tot Hmphrey en Sjaak (De Haagse Voetbalhistorie deel 4): Op mijn 38ste besloot ik dus definitief te stoppen met voetballen. Tijdens mijn afscheidswedstrijd goot het van de regen en de huldiging ging op dat moment voor mij als een flits voorbij, ik gaf er niet zo om. De volgende dag realiseerde ik me pas hoeveel cadeaus en bloemen ik had ontvangen. Tussen al die bloemen zag ik ineens een mooie bos met dit kaartje er bij. Ik kreeg een brok in mijn keel en besefte dat het ook voor mijn vader een einde was van een lange en mooie periode. Mijn trouwste fan stond nooit meer schuin naast het doel van de tegenstander!
Rob Pronk
31-12-2023
