Stress door (zeer) late afmeldingen van clubs en slechte weersvoorspellingen op de bewuste dag, ik ben het inmiddels wel gewend na 13 jaar het Haagse Voetbalhistorietoernooi organiseren! En weet je wat achteraf dan het gekke is? Het komt altijd weer goed! Ook dit jaar was het wederom een feest der herkenning. Al die bekende en minder bekende voetballers voetballers van al die verdwenen Haagse volksclubs worden weer één Haagse voetbalfamilie.
De allereerste wedstrijd G.S. Azzurri tegen G.D.C.P.H. op veld 1 gaf meteen al aan waarvoor ons toernooi voor bedoeld is. Onze Italiaanse vrienden van G.S. Azzurri stonden voor aanvang de wedstrijd op indrukwekkende wijze stil bij hun zo geliefde Gianni Lucerna, die een aantal maanden geleden was overleden. Ook tegenstander G.D.C.P.H. mengde zich in deze herdenking door aan Azzurri een Italiaans voetbalshirt te overhandigen met de naam van Gianni er op. De saamhorigheid en respect onder al die oud voetballers en clubs bezorgt mij telkens weer kippenvel.
Wat was het weer lekker druk op VUC en wat kwam je weer veel bekende tegen. Ook de pers was weer ruimschoots aanwezig, logisch ook want ja laten we eerlijk zijn, dit is en blijft toch een uniek evenement. Om 13.30 uur begon dan officieel het toernooi met 7 tegen 7 wedstrijdjes op een half speelveld. Van ooit top KNVB teams tot oude HVB clubjes, je kwam ze op alle velden van VUC weer tegen. Even tien minuutjes voetballen en dan tussendoor weer lekker met je oude teammaten slap ouwehoeren over vroeger, meestal gepaard onder het genot van een biertje. Het voetballen is op zo’n dag ook helemaal niet belangrijk, het samenzijn des te meer!
v.v. TEDO 2023
Was het langs de velden al supergezellig, op het terras voor de kantine was het al snel één groot feest. Het bier vloeide rijkelijk en de bitterballen en de frituurhapjes waren niet om aan te slepen. En dan te bedenken dat er een aantal regeringspartijen dit allemaal in de toekomst willen gaan verbieden. De generatie voetballers / toeschouwers op ons toernooi is hiermee opgegroeid en groot mee geworden.
Na het voetballen en bieren op het terras begon om 19.00 uur weer onze traditionele ouderwetse Haagse feestavond met onze inmiddels vaste zanger(s) en zangeressen. Het werd weer één dansende en hossende menigte in de kantine, af en toe gecombineerd met een polonaise. Het leek wel of de tijd dertig jaar was teruggedraaid, geweldig!
Door alle inspanningen van de afgelopen week ging voor mij persoonlijk rond 21.30 uur het lampie uit en ben ik voldaan naar huis gegaan. We hebben het weer geflikt! Echter toch komen er weer bij mij meer en meer twijfels naar boven. Hoelang zou dit unieke evenement nog blijven bestaan? Deden er vorig jaar nog 40 teams van niet meer bestaande clubs mee, dit jaar waren het er 34. En volgend jaar dan misschien 30 of misschien zelfs 25? We telde dit jaar slechts één scheidsrechter (Henk Martin). Tot hoever laat ik het gaan? Ik wil (en kan) dit unieke toernooi namelijk niet langzaam zien doodbloeden, daar ben ik te trots voor. Ik laat het maar even bezinken en daarna maar weer eens goed alles evalueren.
Alle aanwezige op ons toernooi, zangers en zangeressen, organisatoren en vooral vrijwilligers enorm bedankt wederom voor deze onvergetelijke dag. Zonder jullie allemaal is het toernooi, maar ook onze website, zo’n succes geworden.
Rob Pronk
