Je keek er altijd naar uit. De start van het nieuwe seizoen. Persoonlijk in ieder geval wel . Had daar altijd veel voor over. Werken aan je algemene conditie in de maanden juni en juli. Of ik nu op vakantie was of gewoon thuis, je maakte regelmatig loopsessies en partijtjes met vrienden.
Heerlijk, het nieuwe seizoen met al die oefenwedstrijden, de geur van net gemaaid gras, lekker weer. Iedereen kwam weer naar de club. Natuurlijk waren die trainingen niet altijd leuk. Je mocht vaak niets eens in de 16 meter komen en we deden ook vaak aan een soort van kracht training met zware medicine ballen (grote leren ballen gevuld met zand) en zware vesten . Krachttraining was niet mijn ding en van meerderen dacht ik zo . Daar hoef je vandaag de dag niet mee aankomen met al die zware voorwerpen.
Ook de conditietesten (de befaamde coopertest ) kwam regelmatig aan de orde. Opvallend was vaak wel dat degene die de meeste meters aflegde tijdens de Coopertest in de wedstrijd veelal moeite had met het constante sprintwerk. Dat waren de echte duur lopers, maar in de wedstrijden was het toch allemaal kort werk. Nu komen dit soort trainingen niet meer voor, alles is gebaseerd op het korte werk en intervaltraining .
Als trainer kwam ik er ook al snel achter dat al dat geloop weinig zin had en inmiddels achterhaald . Ik ging meer uit van het korte werk, met en zonder bal. Dat vonden de spelers ook veel leuker dacht ik zo . .
In het verleden had je een voetbal loze periode van twee maanden ,dat was voor iedereen heel normaal. Vandaar dat je voor de aanvang van de voorbereiding op het nieuwe seizoen je zelfs een schema meekreeg van de trainer, waar je allemaal aan kon werken in de maanden voordat de voorbereiding begon. Al was dat vaak wel wat overdreven, maar je hield je er wel een beetje aan . Dat er spelers waren die daar geen boodschap aan hadden zag je bij de eerste training al snel. Die liepen achteraan, puffend en zwetend, hobbelden zij achter de groep aan .
In het verleden was de trainingsgroep meestal aardig compleet. Probleem was wel dat je niet gelijk op de velden mocht en je heil moest zoeken op veldjes in de buurt, het bos, park, strand of zelfs op straat. Je wist niet beter . Opvallend was dat het ook wel een soort teambuilding achtig karakter had. Er was na afloop altijd een hoop plezier, gesprekstof en grapjes.
Als je weer op de velden mocht kwam er vaak ook een trainingsdag voorbij. In de ochtend een pittige training en in de middag, na de lunch in de kantine, een toernooitje of wedstrijdje. Aan het eind van de dag was je gesloopt, maar na een paar biertjes was je alle ellende weer vergeten. Ook de befaamde coopertest kwam dan regelmatig voorbij.
Ik kan mij nog goed herinneren dat we met De Valkeniers , maar ook bij Wilhelmus, met Aad de Mos naar Meijendel gingen om daar een parcours te lopen . Tot onze verbazing zagen we tijdens het lopen dat er allerlei papiertjes op de bomen waren bevestigd en zelfs in het zand geschreven dat we kampioen zouden worden in het nieuwe seizoen . Hetgeen betekende dat Aad de Mos al in de ochtend in Meijendel was geweest om het parcours uit te zetten . Het hield natuurlijk in dat we niet mochten en konden verzaken. Opvallend was natuurlijk dat we inderdaad kampioen werden en je kreeg veel respect voor zo’n trainer die er dus alles aan deed . Hij heeft het in de jaren daarna ook absoluut bewezen.
Voor aanvang van het seizoen 1976-1977 de (toen nog) handgeschreven voorbereidingen van trainer Aad de Mos voor zijn De Valkeniers selectie.
Soms ging je in de voorbereiding op zoiets als van trainingskamp ergens in Nederland ,wat erg leuk en gezellig was. Met als resultaat dat je aan teambuilding deed zonder dat je dat in de gaten had. Heden ten dage gaan de clubs naar het buitenland, natuurlijk ook geweldig !! Maar in de jaren 70 was daar natuurlijk helemaal geen geld voor.
Met voetbalvereniging Rijswijk speelden we een keer een oefenwedstrijd in Hamm (Duitsland) in de voorbereiding. Leuke wedstrijd, vrouwen en vriendinnen mochten ook mee en ’s avonds natuurlijk een discotheek in . Daar ontstond een opstootje en de toenmalige leider sprong er tussen . Hij had een bril met een kunstoor eraan en kreeg een tik in zijn gezicht. Het opstootje was plots over ,toen die bril met een kunstoor op half zeven hing. Iedereen verbaasd en nadat hij zijn bril met oor weer had opgezet lag iedereen in een deuk, ook de Duitsers. Het werd daarna nog heel gezellig . Ja, het was een geweldige periode .
Ook de media besteedden er veel aandacht aan de voorbereiding van de amateurclubs . Er waren nog geen websites, internet en social media. De kranten schreven regelmatig over de oefenwedstrijden en vlak voor de start van het seizoen verscheen er een speciale voetbalkrant met allerlei verhalen , interviews en informatie over de selectie van de Haagse clubs. In die tijd verschenen drie dagbladen in Den Haag . De Haagsche Courant, het Binnenhof en het Vaderland en dan ook nog de regionale krantjes als de Posthoorn , het Rijswijks dagblad enzovoort.
Trainer Henna Grunholz in seizoen 1995-1996 in de voorbereiding bij TEDO
Dat vond je prachtig en probeerde deze kranten dan ook allemaal te lezen . Nu staat de uitslag of het verslag al op een website ,direct na een wedstrijd met veel foto’s erbij . Maar ik vond het lezen van die kranten die pas een dag later uitkwamen wel meer hebben .
Vandaag de dag is een voorbereiding op het seizoen heel anders . Veel spelers gaan tijdens de voorbereiding op vakantie, aan het begin van de voorbereiding, tijdens de voorbereiding en bij de start van het seizoen. Je kunt als trainer nauwelijks naar een vast elftal toe werken en als je dan zicht hebt op je elftal , gaan er weer twee naar Carihuela in Spanje voor een of andere feestweek. Maar de spelers die op vakantie gaan verwachten dan ook dat ze na een week wel weer in het elftal staan. Hetgeen dan ook meestal wel gebeurt moet ik toegeven.
Men had ook totaal geen idee of een team nu wel een goede of slechte voorbereiding achter de rug had. Veel ploegen speelden incompleet tijdens de voorbereiding. De beleving is tegenwoordig ook compleet anders dan in de decennia ervoor.
Ik kan dan ook niet anders zeggen dat de voorbereiding in de periode die ik meemaakte als speler en ook als beginnend trainer nog steeds veel geweldig leuke herinneringen bij mij doen op borrelen en dat het eigenlijk wel een prachtige tijd was. Vele oudere jongeren zullen dit beamen.
Deel 2 van de voorbereiding van Aad de Mos bij De Valkeniers
Jan Linkerhof
03-10-2024
