Je zal toch maar amateurtrainer zijn en dan bij de voorbereiding van zo’n nieuw seizoen weer twintig nieuwe spelers een kans moeten geven en de betere van hen in moeten passen. Maar dat is niet het enige. Je moet als trainer van een amateurclub ook nog rekening houden met alle nieuwe ontwikkelingen in het voetbal, want daar komen er elk jaar natuurlijk heel veel van bij. In het verleden trainde je nog een hele groep spelers over een heel veld en moest je ,zowel het eerste en het tweede in de gaten houden. Pas later kregen we een assistent of tweede trainer erbij en werd het overzichtelijker.
Trainer Jan Mars (geheel rechts) verzorgd in seizoen 1967-1968 in zijn eentje de gehele training van de A-selectie van Cromvliet
Nee, dat is verleden tijd, want de omgeving meent zich ermee te moeten bemoeien. Alleen maar lekker trainen, afwerken en partijspelen? Vergeet het maar. Je moet tegenwoordig meedoen met alle nieuwe ontwikkelingen, anders nemen de bestuursleden je misschien niet meer serieus. Niet dat dat andersom wel het geval zou zijn, maar dit terzijde.
Kort samengevat is dit het wat de heren wetenschappers, fysiologen en andere -logen en -gogen hebben bedacht, en wat je als trainer van een amateurclub allemaal in je training moeten terug laten komen, anders ben je niet meer van deze tijd. Begrijp mij goed, ben 34 jaar ,met enorm veel plezier, hoofdtrainer geweest ,maar het lijkt of de hedendaagse trainer het volgende in zijn trainingen moet proberen in te passen .
Methodisch trainen, Voetbal eigenvormen, Team tactisch trainen, Team technisch trainen, Verdedigend trainen, Spitsentraining, Hoge druk zetten training, Trainen met open spaces (wat dat ook betekent)m Trainen op de omschakeling, Mentale training, Hersteltraining, Krachttraining, Trainen op souplesse, Linietraining, Plan A en plan B training, Situatief coachen tijdens de training, Coördinatietraining, Looplijnen trainen, Tussen de linies doortrainen, Conditietraining, Sprinttraining, Spelhervattingen, Techniek training en vooral… Periodiseren in verschillende stappen en cyclussen, eh… sorry… steps en cycli.
Bent u er nog ?
Maar ook nog overleg met de performancetrainer, de verzorger, de fysiotherapeut, je assistent(en), technisch manager, teammanager(s), videoanalist, grensrechter, diverse media te woord staan en natuurlijk niet te vergeten, de bestuursleden. Dit is ongeveer het pakket van een trainer tegenwoordig, zeker in het hogere segment. Ga er maar aan staan.
Oh ja, de spelers moeten het ook nog leuk, leerzaam en interessant vinden. Het blijven tenslotte amateurs die de hele week hard werken of studeren. Volledig geprogrammeerd trainen dus zoals dat academisch heet, en dat allemaal in twee, hooguit drie trainingen per week. En dan moeten ze wel allemaal aanwezig zijn , hetgeen veelal niet het geval is.
Je ziet tegenwoordig trainers met mappen, boekjes en van die borden vol met magneetjes. Gaan ze uitleggen hoe je moet lopen, denk ik. Soms vraag ik mij af ,klopt het allemaal wel wat die trainers vertellen. Ik denk dat veel spelers een ander inzicht hebben. Spelers uit de oude doos zullen beamen dat zij veelal zelf de keuze maakten tijdens het spel, weliswaar ja knikken als de trainer iets roept langs de lijn, maar eigenzinnig hun eigen creativiteit erop los laten wel ja knikten als de trainer iets riep , maar toch hun eigen creativiteit erop los laten. Oh ja, in die mappen, die soms heel enthousiast worden gebruikt door de amateurtrainers zitten vol met pagina’s looplijnen, spelhervattingen, spelerslijsten, telefoonnummers, talloze tactische tekeningen, situaties, keuzekaarten met onverwachte spelsituaties, plan B en natuurlijk boodschappenlijstjes om te kijken wat je ook alweer vergeten bent te halen bij de Jumbo als je met 4-0 achterstaat.
Je moet tegenwoordig van goede huize komen wil je je als trainer van een amateurclub staande kunnen houden in het gemoderniseerde voetbalwereldje. De ontwikkelingen in de voetbalwetenschap gaan zo snel, dat je voordat je het weet weer ouderwets bent en je niet mee kunt komen met de verregaande ontwikkeling en taalcodes van het amateurvoetbal. Het zou zomaar ontslag kunnen betekenen. Ik hoop alleen niet dat amateurtrainers ook met starters en finishers gaan werken, want dan wordt het echt een lastig verhaal. Je hebt vaak al moeite om er elf op te stellen , laat staan dat je dit principe ook gaat hanteren, omdat ze dit in het betaalde voetbal ook regelmatig toepassen, maar met vijf wisselspelers die je tegenwoordig mag gebruiken is het misschien ook weer handig om dat systeem zogenaamd te hanteren.
Het lijkt erop dat veel bestuursleden en amateurtrainers zijn vergeten dat het gaat om amateurvoetbal, waar plezier de allerbelangrijkste factor is en randzaken vooral randzaken moeten blijven, en geen hoofdzaken. Ja, ik maak me zorgen om de ontwikkelingen in het amateurvoetbal, maar dat had u al begrepen. Ben blij dat ik nog de goede oude tijd heb meegemaakt, waar spelers op de training nog uitkeken naar een leuke afwerkvorm of het op de wedstrijd gerichte partijspel. Niks wetenschappelijk gelul, gewoon je focussen op de wedstrijd van het komende weekend.
En na de training een biertje, mixje met een balletje gehakt, een biljartje of een klaverjasje, misschien een pokertje of zwikken, luisteren naar mooie en sterkte verhalen en noem maar op. Tegenwoordig na de training moeten de spelers ook nog even naar de bestuurskamer voor de analyse en beelden van de tegenpartij of je eigen team. Lekker gezellig ! En dan blijkt de tegenstander een heel ander team te hebben daar er drie op vakantie zijn en twee geblesseerd, ga er maar aan staan. Laat ik het zo zeggen: ontwikkelingen zijn pas goed als ze bijdragen aan de spelvreugde en de kwaliteit van het voetbal. Zo lang dat niet het geval is – en dat is bij vele ontwikkelingen het geval – zijn ze in mijn ogen in het amateurvoetbal en zeker in de lagere klassen van ondergeschikt belang en doen ze het voetbal eerder kwaad dan goed.
Kun jullie, oud amateurvoetballers, je nog herinneren die partijtjes van vroeger in de modder en zelfs nog in de sneeuw. Looptraining op het strand als het afgekeurd was met allemaal gekke bal- en krachtspelletjes, of in het bos een heel parcours uitgezet door de trainer, niet altijd leuk, maar zeker goed voor de sfeer. De bespreking van de trainer die we netjes volgden zonder commentaar, maar in de wedstrijd vaak onze eigen inzichten en creativiteit ten toon spreidden. Ja, als je aan vroeger denkt ,komen deze herinneringen vaak naar boven
Trainer Jan Linkerhof in seizoen 1990-1991 bij sv Duinoord
Maar het klopt , ik ben een (ex) trainer van de oude stempel, maar ik denk dat veel (oud) voetballers die het Haags Voetbal Historie op de voet volgen het met mij eens zullen zijn . Het was misschien niet allemaal beter, maar we hadden wel enorm veel plezier tijdens de trainingen, wedstrijden en daarna.
Daar gaat het tenslotte om in het amateurvoetbal.
Jan Linkerhof
20-10-2025
