Wat lijkt 1933 ontzettend lang geleden maar als je de oude Quick Steps krantjes weer doorleest gaat alles weer voor je leven. Dan herinner ik me weer zoveel. Dan lees ik weer namen van oude vrienden en denk ik weer aan die heerlijke jaren bij de junioren.
In gedachte zie ik weer onze onvergetelijke mijnheer Gussenhoven en onze joviale kapelaan De Sain bij mij thuis om ook met de ouders kennis te maken. Ja je werd niet zomaar lid!
Dan zie ik me weer staan bij de Zeerob om voor 50 cent een Quick Steps shirt te kopen, trots als een pauw was ik. Dat dit allemaal alweer zoveel jaren achter me ligt, wat een zalige juniorentijd was dit toch. Onwetende wat ons nog allemaal te wachten stond.

Opeens brak de oorlog uit, vijf dagen oorlog wat een angst een leed. De Bode van 30 mei 1940 vermeldde: “Bange dagen”. Ondanks alles is de oorlogsbrand ook over ons land uitgebroken. Pinksteren 1940 zal wel niemand ooit vergeten.

Toch ging alles daarna ogenschijnlijk gewoon door, er was nog voldoende kleding en voedsel. In september 1940 kwam de voetbalschoen op de bon. Wees zuinig op uw schoenen, je moet er minstens drie jaar mee doen.
In november vraagt onze vereniging bonnen te geven. De heer Koning was niet meer in staat om koeken e.d zonder inlevering van bonnen op de kop te tikken.
Het was natuurlijk niet allemaal narigheid, het eerste elftal van Quick Steps won op 10 november 1940 met 5-0 van O.B. Spelers als Wil Rijpkema, Ed Verschoor, Bas de Veer, Herman Fluitman, Theo Rolfes en Henk Buschgens bezorgde ons toch heerlijke zondagmiddagen.

In juli 1941 werd mr. H. van Doorn voorzitter (later werd hij nog minister). Na 15 september 1941 mag er geen verenigingskrant meer verschijnen. Slechts het programma met de opstellingen voor de komende zondag kwam nog wekelijks in de bus. Er verscheen nog wel een muurkrant op ons terrein.
In juli 1942 werd door de heer Jurling het voetbaltennis geïntroduceerd. Een heerlijk spel dat door vele leden werd beoefend.
In januari 1943 maakte ik kennis met de heren Verberckmoes en Musch en Quick Steps en R.V.V. fuseerde. De nieuwe vereniging werd erg groot.
De tijden werden slechter, voedsel en kleding op de bon, tewerkstelling in Duitsland en razzia’s. In de Quick Steps bode van juni 1943 werd er medewerking van iedereen gevraagd omdat er veel senioren niet meer beschikbaar waren. Veel leden moesten de vereniging verlaten door (droevige) omstandigheden.
In de steeds slechter wordende tijd blijft het bestuur enthousiast aan het werk om het verenigingsleven in stand te houden.
Tot september 1944 werd er nog gevoetbald daarna kwam er alleen maar droefheid, hongersnood, kou en razzia’s. Aan voetbal kon in die tijd niet meer gedacht worden en er verscheen geen Quick Steps bode meer.

Ik ben in die tijd dikwijls langs het Quick Steps terrein gelopen. Maandenlang lag het er verlaten bij en voor hoe lang nog? Iedereen heeft deze zware tijd op zijn eigen manier doorgemaakt. Het lijkt mij hier niet de juiste plaats om hier verder op door te gaan.

En dan verschijnt er eind mei 1945 een gedrukte Quick Steps bode. Onze fantastische club was weer gestart. De club die mij talloze fijne jaren had bezorgd. Quick Steps dat een groot deel van mijn leven beheerste. Quick Steps dat mijn vele vrienden bezorgde.

Ik ben er trots op Quick Stepper geweest te zijn

Uit jubileumboek Quick Steps 1933 – 1983

Ode aan schrijver Frans Grijpink ( 06-11-1996 † )