Op zaterdag 24 augustus wordt het toernooi van de Haagse Voetbalhistorie gespeeld – het betreft dus “De dag van de Haagse Voetbalhistorie”. Aangezien Rob Pronk met zijn medeorganisatoren het toernooi in de ochtenduren heeft uitgebreid met een Walking Football toernooi met een minimale deelnemersleeftijd van 55 jaar zullen met name onder deze voetballers, iconen van weleer, verschijnen die 65 jaar of ouder zijn – voetbalhelden die o.a. nog uit de tijd van het niet verplicht dragen van scheendekkers stammen en zelf hun voetbalkleding – ook als men in een standaardelftal speelde – moesten aanschaffen. Pure voetbalnostalgie dus.
Voor het aankopen van de gewenste kleding kon men terecht bij één van de vele sportzaken in de Haagse regio – met een beetje geluk kon men door middel van het tonen van de contributiekaart van de desbetreffende club tien procent korting krijgen (overigens is dit nog steeds zo, echter niet aan de hand van een contributiekaart). Het betrof de tijd waarin vrijwel elke amateurvoetballer nog zelf zijn eigen voetbaltenue moest aanschaffen. Daar waar heden ten dage vrijwel alle clubtenues – ook voor lagere elftallen alsmede jeugdelftallen worden gesponsord is er als gevolg van de massale sponsoraankoop duidelijk sprake van eenheid van tenue.
De columns van Rini Toet worden mede mogelijk gemaakt door BeDe Kamerverhuur.
Dit wil niet zeggen dat er in de jaren zestig qua wedstrijdkleding geen sprake van eenheid van de clubkleuren zou zijn geweest, echter de ene speler speelde met een ronde kraag, de ander met een shirt met een opstaand kraagje, een ander met een V-hals met een touwtje, de ander met een V-hals met een knoopje. Van de voetbalverenigingen die als clubkleuren met bijvoorbeeld een zwart broekje bij de HVB of KNVB waren geregistreerd zag men naarmate het seizoen vorderde een enorme diversiteit aan broekjes – een verkleuring richting grijs met gevolg dat de ene speler een zwart en de ander een grijs broekje droeg. In principe nog steeds eenheid van tenue, echter aangezien de spelers wekelijks hun tenue thuis lieten wassen lag het naar alle waarschijnlijkheid aan het wasmiddel of de warmte van het water waarmee de was werd gedraaid. In de jaren zestig beschikte nog niet elke huisvrouw over een moderne – elektrisch aangedreven – wasmachine, integendeel de was werd met de hand gedraaid – een beestenbaan waarop de huisvrouw wekelijks werd getrakteerd. Zal dit invloed op het verkleuringsproces hebben gehad?
WIK 4 in seizoen 1961-1962
Hetzelfde zagen wij in die jaren bij bijvoorbeeld zwart/wit gestreepte shirts waarbij de vergrijzing van de zwarte banen het geheel er niet bepaald eenduidig uit liet zien. Maar goed er werd, ondanks de verkleuringen alsmede hier en daar een afwijkend Adidas of Puma-streepje op het broekje, gewoon gevoetbald. De scheidsrechter had genoeg te doen met het controleren van de voetbalpasjes, controle op eenheid van voetbalbroekjes of voetbalkousen werd gemakshalve niet altijd uitgevoerd. Waarom zou men, de meeste spelers speelden immers nog zonder scheendekkers met afgezakte kousen.
Tegenwoordig is het schijnbaar hot om gaten in de kousen te knippen zodat er sprake van een betere ventilatie zou zijn. Afgelopen zaterdag speelde een ADO onder 21/19 combinatie tegen een Amerikaans jeugdteam waarvan ik van het laatstgenoemde team de indruk kreeg dat men zonder scheendekkers speelde – niets bleek minder waar. Men droeg scheendekkers in het formaat die wij bij voetbalinternational Depay onder de voetbalkousen hebben mogen ontdekken. Of hiermee het complete scheenbeen wordt afgedekt is nog maar de vraag – of de internationale voetbalgemeenschap het minimumformaat van de scheendekker zou moeten vergroten is voor mij geen discussie. Gewoon vergroten die handel! Al zou het alleen maar zijn om ernstige blessures te voorkomen – maar goed dat is mijn mening. Dat ik begin jaren zeventig een voetbalmaatje had die hele speciale scheendekkers droeg dient mijns inziens niet onvermeld te blijven. Deze speler speelde met een stuk vloerbedekking onder de voetbalsokken en toonde als gevolg van deze enorme beschermers geweldige kuiten en schenen waar men in de onderafdeling van de HVB zonder pardon tegenaan mocht schoppen. Het is maar goed dat de voetbalschoenen destijds van robuust materiaal werden gefabriceerd anders had ik niet ingestaan voor de middenvoetsbeentjes van de spelers die mijn voetbalmaatje op scheen of kuithoogte wensten te raken.
Natuurlijk het materiaal is veranderd, de voetbalschoenen zijn lichter, het voetbaltenue ademt meer en wordt wekelijks – veelal bij de club – in dezelfde wasmachine gewassen. Het dragen van scheendekkers is verplicht, men speelt dus met redelijk opgetrokken kousen. In de hoop dat men bij de amateurclubs niet de neiging krijgt om gaten in de sokken te knippen, ga ik ervan uit dat men als gevolg van sokken knippende amateurs niet extra op kosten wordt gejaagd. Tevens ben ik benieuwd of men komend seizoen haarbanden of zweetbanden zal dragen, immers het voorbeeld is onlangs gegeven. Die verontwaardiging inzake de haarband heeft mij enigszins verbaasd, zeker nu er bij de mannenhockeyploeg een speler met zweetband niet ter discussie wordt gesteld – maar dit terzijde. Dat er o.a. eind jaren zestig veel voetballers met een haarband om speelden was in die jaren niet zo vreemd. De periode van het lange haar bracht ook voetballers op het veld die wel zo’n band moesten dragen anders waren zij continue het overzicht kwijt geweest. Dat er in die periode bepaald niet in ruime voetbalbroekjes werd gestreden blijft discutabel. Het was de mode, hoe strakker hoe beter – of het aangenaam aanvoelde is nog maar de vraag. Of het er een beetje uitzag laat ik in het midden! In ieder geval vallen de hedendaagse schaatspakken in het niet bij de voetbalbroekjes uit beschreven periode.
De deelnemende teams aan het Walking Football Toernooi op zaterdag 24 augustus a.s. bij Duindorp SV (aanvang 09.00 uur)
Ik ben benieuwd of die oude walking-football knarren op zaterdag 24 augustus met dezelfde tenue-kleurverschillen als in de jaren zestig en zeventig acte de préséance zullen geven. Zal men scheendekkers aantrekken? Ik denk het niet. Zal men met afgezakte kousen spelen? Ik vermoed van wel. Zal men een haarband dragen? Het zal niet zo zijn. Immers de meesten zijn zo kaal als een biljartbal, echter rekent u er maar wel op dat deze sterren van weleer nog steeds een goed balletje kunnen raken. Ik ga er gemakshalve vanuit dat de voetbalbroekjes lekker ruim zullen zitten – mijn team zal ik het in ieder geval niet aandoen om voor Jan met de korte achternaam op het veld te verschijnen.
Rini Toet
08-08-2024
