In het weekend van 3 oktober 2021 is mij ingeseind dat de Haagse Scheidsrechters Vereniging (HSV), voor hun trainingen en vergaderingen, binnen afzienbare tijd van RAS zal verhuizen naar het Prinses Irene Sportpark alwaar de ADO Den Haag selectie tevens de trainingen afwerkt. Wat mij betreft geen opzienbarend nieuws, echter dan is het op zich niet verkeerd vast te stellen waar de HSV door de decennia heen haar trainingen heeft afgewerkt. Veel oudgedienden zullen dan teruggaan naar de IJzerwerf alwaar men vanaf 1981 heeft getraind en een bijzonder fraai pand beschikbaar had om te vergaderen en op donderdagavonden een soort van derde helft te beleven. Dat dit pand vanaf 1981, na het vertrek van BTC naar Houtwijk, ook als hoofdkantoor van de HVB (Haagse Voetbal Bond) werd ingericht zal ongetwijfeld bekend zijn, echter het bleef hier niet alleen bij vergaderen en dergelijke.
Er werden sinds de huisvesting van de HVB (vanaf 1981) wedstrijden van de diverse HVB-selecties op dit veld gespeeld. Dit betreft niet alleen HVB senioren selecties (dames en heren), echter ook diverse HVB-jeugdselecties hebben op dat ene (goed onderhouden) veld door de jaren heen oefenwedstrijden tegen leeftijdsgenoten uit geheel Nederland mogen spelen. In de HVB-jeugdselectie van 13 en 14 jarigen zien we bekende namen die later hun sporen later in het voetbal hebben verdiend. Wat te denken van René Biegel (RVC), Regie Blinker (DHC), Marco Gentile (VVP), Jimmy Charite (VCS), Marco van Delden (RVC), Piet Boon (Hoek van Holland), Michel Adam (Laakkwartier), Kasius (Cromvliet) en Albert van Oosten (ADO). Bij de 15 en 16 jarigen Jan Kuyt (Duindorp sv), John de Letter (DHC), Perry Telle (Rijswijk) en bij de 16 tot en met en 18 jarigen Marcel van Buuren (DHC) en M. Tolsma (FC Den Haag). In 1981 werd ter gelegenheid van het 10-jarig damesvoetbal in de HVB een damesselectie samengesteld die ook diverse wedstrijden aan de IJzerwerf hebben gespeeld. De samenstelling van deze selectie was als volgt: H. Hoogendorp, L. de Zwart, W. de Visser, J. Rontberg (allen KFC’71), C. Wegkamp, H. Antonissen, M.v. Dinten, M. Baan (allen Celeritas), A. van Wijk (Oliveo), A. Nederhof, H. Dirksen, J. v.d. Mark, M. de Groot-Mars (allen Texas/DHB), M. Mensing (GDA), A. de Visser (Duindorp s.v.). Overigens in 1987 speelde ene S. Wiegman in de Haagse damesselectie en zal derhalve ongetwijfeld op het veld aan de IJzerwerf hebben gespeeld.
De scheidsrechters trainden dus op het goed gerolde veld. Het veld waarop tevens trainerscursussen werden georganiseerd en binnen in de ruime opleidingsruimten van het HVB-pand het theoretische deel van de trainersopleidingen werd verzorgd. Daarnaast werden wekelijks de wedstrijdformulieren op juistheid en volledigheid gecontroleerd waarbij foutieve invulling de boeterekening aardig kon oplopen. De HVB-wedstrijden voor de Haagse regio zijn hier jarenlang gepland en via het Voetbal West weekblad gecommuniceerd. Strafzaken werden in het HVB gebouw afgehandeld en als het even tegen zat, kon men aldaar voor de tuchtcommissie verschijnen. Op vrijdagen konden de wedstrijdsecretarissen op het bondsbureau terecht om het Voetbal West blad op te halen en werden overige administratieve zaken afgehandeld.
Anno 2021 zijn alle voetbalbonden naar Zeist gecentraliseerd, is veel administratie gedigitaliseerd en trainen de scheidsrechters al jarenlang bij RAS. Vanaf 1998 bewoonde de Haagse Scheidsrechters Vereniging het voormalige FC Kijkduin (Zwart Blauw) complex. Het op zich prachtige clubgebouw uit 1973 kon, na een grondige opknapbeurt, worden betreden en werd na de doordeweekse trainingen van de Haagse Scheidsrechters benut om wedstrijden te evalueren, voor te bereiden en ook hier bleef de bar niet onbezet. In 2002 werd in juni het jaarlijkse toernooi van de Oude Haagse Glorie, op het uitstekend bespeelbare veld, gespeeld. In 2011 verhuisde men naar SVH en later weer naar RAS, waar men vandaan, volgens goed geïnformeerde bronnen, binnenkort zal overstappen naar het Sportpark Prinses Irene.
Over dit park gesproken. Door de decennia heen heeft hier een veelheid aan voetbalverenigingen, op verschillende niveaus, aan de HVB en KNVB voetbalcompetities deelgenomen. Het begon met RVC dat in 1959 verhuisde van de velden aan de huidige John F. Kennedylaan naar het nieuwe Sportpark Prinses Irene dat dus aan het eind van vijftiger jaren beschikbaar kwam. Het oude RVC-complex lag derhalve recht tegenover (circa 100 meter) de huidige RVC/Celeritas locatie. Als u nu de Schaapweg bij RVC/Celeritas oversteekt arriveert u bij een soort van kinderboerderij aan de John F. Kennedylaan. Het kleine weilandje is omgeven door een afrastering die er (deels) voor 1959 al moet hebben gestaan. Ik adviseer u naar de bosrand te wandelen alwaar u de oude betonnen afrasteringspaaltjes van het voormalige RVC nog ziet staan. E.e.a. is te herkennen aan de rode verf die op een enkel paaltje zichtbaar is.
Jarenlang heeft RVC op het hoogste amateurniveau van Nederland gespeeld, echter die mooie tijden behoren tot het verleden. Heden ten dage speelt RVC/Celeritas op de prachtige velden aan de Schaapweg waarvan het hoofdveld van een geweldige kunstgrasmat is voorzien. Een eerder aangelegde kunstmat is hiermee vervangen en dat is maar goed ook. Ik kan me de tijd herinneren dat als je op die op kunstgrasmat moest spelen dit destijds een garantie op ernstige blessures was en de hardlopende voetballers wel eens werden vergeleken met een stelletje buffels die op een keiharde toendraondergrond een enorm geluid veroorzaakten. Die tijd is niet meer. Dit in tegenstelling tot de fraaie tribune alwaar in de gouden RVC-periode duizenden toeschouwers konden plaatsnemen. Dezelfde tribune is er nog wel, wordt nauwelijks bezet, echter blijft fraai. Neem het authentieke omroepershokje dat er vanaf het begin moet hebben gestaan en waar vanuit o.a. tijdens HC-Cup finales de opstellingen, doelpuntenmakers en de eindstanden werden omgeroepen. Een aanrader om hier toch nog eens te gaan kijken, al is het alleen maar voor dit hokje. Het hoofdveld was in de hoogtijdagen aan drie zijden omgeven door betonnen staantribunes alwaar naarmate de jaren vorderden kon worden gesproken over een soort van hindernisbaan. Daar waar e.e.a. aanvankelijk keurig netjes recht was aangelegd, is naarmate de RVC-jaren vorderden veel verzakt en deed men er goed aan, als men moeilijk ter been was, om deze staantribune niet te betreden. Boomwortels en slijtage zorgden voor een scheve ondergrond en als gevolg hiervan is menig toeschouwer met rugpijn huiswaarts gegaan. Immers de hele wedstrijd stond men in een scheve houding en veilig was het de laatste 20 jaar al helemaal niet meer, struikelpartijen waren schering en inslag. In 2018 is de risicovolle situatie opgelost. Een ongelukje zat in een klein hoekje, echter tegenwoordig niet meer. De oude tribunes zijn een paar jaar geleden vervangen door een natuurlijke en veilige ophoging.
Zoals gesteld, RVC/Celeritas speelt nu op de velden van het voormalige RVC en als men het over Celeritas heeft dan zullen velen zich de Celeritas-bus herinneren. Ooit voor een leuk prijsje gekocht door Dennis Jos en Nico Buys. De bus was volledig beplakt met sponsornamen die er via het sponsorgeld voor zorgden dat de reguliere jaarlijkse kosten werden gedekt. Had men wel recht op een plekje in de bus om mee te reizen naar uitwedstrijden, de toppers in concert te Amsterdam, de VI inside studio te Hilversum en jaarlijkse trainingskampen. Inmiddels heeft de bus een mooi plekje in het HTM-museum veroverd.
Uiteraard heeft een groot aantal voetbalverenigingen haar voetbalsporen in het Prinses Irene Sportpark achtergelaten, op een beperkt aantal zal ik in dit artikel verder inzoomen. Voetbalvereniging RSV Flamingo’s is opgericht in 1954 en in het begin van de jaren zestig kwam men te spelen op de velden aan de Schaapweg. Hier heeft de vereniging een gouden tijd doorgemaakt en met name in het seizoen 1976/1977 wist men vriend en vijand te verrassen door voor het de Valkeniers van Aad de Mos kampioen van de HVB-hoofdklasse te worden. Om moverende redenen werd in 1994 een fusie met DVJ/Bizon gerealiseerd. Een jaar later werd ook ECSO toegevoegd en zo ontstond RFC’95. In 2006 is de fusie tussen RFC’95 en Dynamo ’67 gerealiseerd en zo is destijds RSV Hoekpolder ontstaan. Aan het Hoekpolder sprookje kwam als gevolg van financieel wanbeleid en gebrek aan kader in 2015 een einde.
Hierbij een aantal Flamingo’s anekdotes – Bij De Flamingo’s hield men wel van een feestje en zo besluit begin jaren tachtig een spelersvrouw een jurk te dragen, waarbij één borst niet is afgedekt. Een enorme voorgevel waar het mannelijke gezelschap de gehele avond naar staart en naarmate de avond vordert steeds meer grappen en opmerkingen over maakt. In ieder geval waren siliconen destijds nog niet populair en kon aan de echtheid van dit vrouwelijk schoon niet worden getwijfeld.
Na de training op vrijdagavond ging een veelheid aan Flamingo’s-selectiespelers nog even op stap. Eerst naar de stamkroeg in de Herenstraat, vervolgens de Boekanier in Scheveningen. Daarna om omstreeks half 4 naar Vishandel Kegge waar een ouwe vissersman, waarschijnlijk illegaal, lekkerbekjes aan het bakken was. Vele stappers uit Scheveningen wisten die aparte plek te vinden. Via een doolhof aan deuren en viskratten kwam men bij een ruimte van 5 bij 5 meter waar de visser bij een grote pan frituurvet het ene na het andere lekkerbekje perfect bakte voor 50 cent per stuk. Iedereen genoot van de vette hap. Toen iemand van Flamingo’s met een briefje van 5 gulden wilde betalen vroeg de visser “Heb je het niet kleiner” ? “Tuurlijk” zei Jan, die een aardig biertje op had en vervolgens zijn briefje van 5 in kleine stukjes scheurde.
Het hekwerk om het Flamingo’s veld is destijds vervangen door een balustrade van een hoge flat aan de Volendamlaan. Toen die flat werd opgeleverd konden de mensen niet naar buiten kijken omdat de balustrade te ‘dicht’ was. Via de neef van Dick Zittersteijn, Rob van Dullemen, die daar woonde, heeft Flamingo’s destijds de volledige balustrade voor een zacht prijsje over kunnen nemen en heeft men het betreffende hekwerk om het Flamingo’s veld geplaatst.
1990 – 24 Uurs-voetbalmarathon voor Roemenië georganiseerd door Flamingo’s voorzitter Nico Wieringa. De animo onder de voetballers van Flamingo’s was groot en leverden 2 elftallen op, die om de beurt speelden tegen een onverwacht groot aantal aangemelde tegenstanders, van voetbalverenigingen tot vriendenclubs. Van alle aangemelde ploegen is er maar één niet op komen dagen hetgeen wij opvingen door ons 1e en 2e elftal tegen elkaar te laten spelen. De eerste wedstrijd (elke wedstrijd een half uur) begon ‘s-middags om 12.00 uur en het evenement werd de volgende dag exact om 12.00 uur afgesloten. Een DJ bood gratis aan om in de kantine de spelers ‘s-nachts te voorzien van passende sfeer en muziek. De meeste tegenstanders waren die avond/nacht blij verrast toen ze de kantine binnenkwamen gezien de sfeer die daar heerste. Eén van de vele anecdote’s tijdens die marathon: Midden in de nacht, ongeveer om 3 uur, kwam het team van Bert’s Wielershop van de Betje Wolffstraat. Nico, de zoon van Bert, stond in de spits en scoorde de ene na de andere goal tegen Flamingo’s. In het doel van Flamingo’s stond voor de afwisseling Ton in plaats van Hans Sterk. Op een zeker moment rende spits Nico met de bal aan de voet recht op het doel van Flamingo’s af….shit, daar komt weer een doelpunt tegen….maaaar daar kwam verandering in….Ton had zich vliegensvlug uitgekleed en kwam spiernaakt uit het doel rennen. Iedereen zag het maar Nico was volledig gefocust op de bal en keek pas op het laatste moment op en was volledig in shock toen hij de naakte doelman zag en liet van schrik de bal lopen en deze rolde zo naast het doel. Iedereen lag op de grond van het lachen destijds. Over deze actie is nog jaren nagepraat. Opbrengst 7000 gulden.
RVV Rijswijk is opgericht in 1919 en speelde vanaf begin jaren 60 op de velden aan de Schaapweg. De club met de fraaie clubkleuren had door de jaren heen een geweldige jeugdafdeling waarvan het A-elftal veelal regionaal speelde en kon wedijveren met de grote profclubs zoals Feijenoord, Sparta en ADO. Dat het hoge niveau al begon bij de D-jeugd was in geheel Zuid-Holland bekend. Dat in 1998 een fusie met RVC moest worden (RVC/Rijswijk) aangegaan schiet bij rasechte RVV Rijswijk-leden nog steeds in het verkeerde keelgat. Aan een geweldig jeugdbolwerk kwam voor hen een einde. Dat RVC/Rijswijk en later Haaglandia vervolgens jarenlang in de hoogste jeugddivisies hebben kunnen meedraaien neemt de teleurstelling en frustratie van die fusie nog steeds niet weg.
Velen zullen in de loop der jaren, spelend tegen NIVO, hebben gedacht aan een lekker sáte’tje na de wedstrijd. NIVO werd namelijk in 1959 opgericht door voetballers uit voormalig Nederlands Indië. Dezelfde mensen die je in de jaren 70 en 80 veelal ontmoette op de Pasar Malam. NIVO verder bekend om het complex dat omgeven was door een soort van dijk en een speedwaybaan waarop de nodige speedwaywedstrijden zijn gehouden en waar bij afkeuring van de velden heerlijke duurloopjes gehouden konden worden. Helaas kwam in 1998 een einde aan het NIVO sprookje.
Tot zover, volgende maand verder …
Rini Toet
04-10-2021
