Een veelheid aan voetballers is bekend met de onvervalste humor voor, tijdens en na een wedstrijd. Hier en daar keiharde humor en op de man gespeeld waarbij over het algemeen veelal dezelfde personen het slachtoffer zijn van een vorm van amusement waarmee de eerste de beste topcabaretier een aantal voorstellingen zou kunnen vullen.
Een ieder die de boeken van Andy van der Meijden en René van der Gijp heeft gelezen, zal concluderen dat er sprake is van galgenhumor met een pispaal die op de een of andere manier meegaat in het afzeiken van medespelers en zelf niet altijd het gevoel heeft dat hij het slachtoffer is. Dit fenomeen heeft zich door de decennia heen doorontwikkeld, echter wie je ook spreekt op alle voetbalniveaus (van veteranen in de laagste HVB-klassen tot mensen in het betaalde voetbal) kijkt men vooral terug op de onverwachte wendingen die zich met name na een gewonnen een wedstrijd hebben afgespeeld. Bovendien zouden anekdotes vanuit trainingskampen jaren na dato menig huwelijk de nek om kunnen draaien. Echter het betreft niet alleen kwaaiejongensstreken die zich rondom een training, wedstrijd of trainingskamp afspelen. Er is een veelheid aan verhalen bekend waarbij op doordeweekse dagen door voetballers van weleer, die na hun voetballoopbaan als vrijwilliger zijn verdergegaan, de stoute schoenen werden aangetrokken en de meest vreemde gebeurtenissen zijn beleefd.
U kent de kleedkamer geintjes wel. Aan elkaar geknoopte sokken, met shampoo overgoten voetballers waar het schuim niet meer weg te douchen is, met zalfjes ingesmeerde overhemden, sokken en kruizen van onderbroeken. En zo gebeurt het dat die ene voetballer voorafgaande aan het betreden van het veld, voor de warming up, nog snel even teruggaat naar de kleedkamer en de onderbroek van een voetbalmaat insmeert met Midalgan. Een verwarmingscrème voor spieren die je vooral niet in aanraking moet laten komen met de edele delen. Na de gewonnen wedstrijd en de gebruikelijke douche wordt de betreffende onderbroek zonder twijfel aangetrokken en na verloop van een minuut begint de verwarming reactie in het kruis. Op zo’n moment is het al te laat, de scherpe, hete, balsem is dan al tot in het weefsel ingetrokken en al puffend wordt de onderbroek van het lichaam afgeworpen waarna het slachtoffer enkele dagen op koude vloeren zal vertoeven.
Op een dag betreedt een oude bekende, scheeflopend, een voetbalkleedkamer. Jarenlang niet gezien, echter e.e.a. resulteert in een soort van reünie waarbij de nodige bieren worden genuttigd. Gezelligheid alom derhalve, van het één komt echter het ander. De oude bekende vertelt over zijn kunstbeen en showt e.e.a. desgevraagd. Het wordt duidelijk dat het been via leertjes en ander soort attributen aan het bekken zit vastgesjord. De melige en inmiddels aangeschoten voetballers krijgen de oude bekende zover dat hij het been demonteert en hij vraagt vervolgens, na veel gedol, hulp bij het monteren van het geheel. Dat hierbij bewust het been andersom, de voet wijst naar achteren, wordt aangebracht leidt tot veel hilariteit. Men besluit het maar even zo te laten. De goede man is vervolgens behoorlijk onder invloed in een taxi naar huis gebracht, alwaar de vrouw des huizes uiteindelijk e.e.a. conform de richtlijnen heeft hersteld.
Wat te denken van voetbalschoenen die na een wedstrijd worden gevuld met stukjes haring en snel terug in de tas van de eigenaar van de wondersloffen worden gedeponeerd. Aangezien bij veel lager spelende amateurvoetballers de tas slechts één keer in de zeven dagen wordt gebruikt zal het duidelijk zijn dat bij het openen van de betreffende tas zich een niet te verdragen lucht zal openbaren. Die tas en die schoenen kunnen dus direct de prullenbak in.
Het is in 2009 dat RBC Roosendaal in Nederland een trainingskamp belegt en hoofdtrainer Rini Coolen besluit om tweemaal per dag, in de ochtend en middag, te trainen en in de avonduren oefenwedstrijdjes tegen amateurs af te werken. Het hotel van het RBC-gezelschap bevindt zich op een golfresort en de ruime kamers liggen direct naast de diverse golfbanen. Tijdens de lunch besluiten o.a. de voetballers met een Haagse achtergrond (Tim Peters, Jeffrey Vlug, Sjaak Polak en Cees Toet) een geintje uit te halen met ploeggenoot Patrick Duarte die op dat moment op de massagetafel ligt. Het bed van deze RBC-aanvaller wordt redelijk ongezien en met sneltreinvaart van de hotelkamer naar het midden van de golfbaan getransporteerd. Terug op de hotelkamer ziet het lachende en gierende gezelschap, in afwachting van de komst van Duarte, vanuit het raam dat het bed midden op de golfbaan is gepositioneerd. Duarte verschijnt na een intensieve massage vervolgens op de kamer en mist zijn bed dat hij na een lange zoektocht op het druk bezette golfterrein waarneemt. Hij vat het voetbalgeintje redelijk positief op waarna er wordt besloten het bed op te halen, echter dit verloopt niet zonder slag of stoot. De golfkarretjes passeren aan alle kanten en de lange ballen vliegen over de baan. Vervolgens wordt de afslaande golfers dringend verzocht even te stoppen anders is het nogal risicovol om het groene sportterrein te betreden. Het is immers bepaald niet fijn als men door een golfbal wordt geraakt die op volle snelheid wordt afgeslagen. Duarte begeeft zich vervolgens op de golfbaan en weet uiteindelijk zonder kleerscheuren de golf locatie met bed te verlaten, waarna alsnog een middagdutje kon worden gedaan.
Het is op een avond eind jaren tachtig dat twee vrijgezelle selectiespelers van W.I.K. na een trainingsavond op stap zijn en in de kroeg met twee uitermate mooie jongedames in gesprek raken. De heren zien er wel wat in om deze avond met deze dames op speciale wijze af te sluiten en wijken niet van de zijde van de goed gemutste zusters. Totdat één van de vrouwen van haar barkruk opstaat om naar het toilet te gaan, dit onder begeleiding van haar zuster. Hierbij wordt onmiddellijk vastgesteld dat de vrouw er nogal een vreemde wijze van wandelen op na houdt en beide jongemannen komen tot de conclusie dat de vrouw in kwestie een kunstbeen heeft en dat zij hier eigenlijk niet mee verder willen. Er wordt direct afgerekend en men verlaat het gezellige pand sneller als dat zij ooit in een voetbalwedstrijd hebben bewogen. Dit kan tevens voor de duur van de sprint worden geconcludeerd. Daar waar op trainingsavonden steevast de inzet nogal te wensen overliet kon het duo het nu wel opbrengen om drie minuten aaneen de benen uit het lijf te lopen.
Het is op een dinsdagochtend dat door aanwezige clubhuisbezoekers wordt vastgesteld dat de ijzeren afvalbakken langs het hoofdveld aan de onderzijde aan het rotten zijn en toe zijn aan vervanging. Met de schoonmaker van dienst wordt afgesproken dat hij op een andere dag vroeg in de ochtend, de betreffende afvalbakken zal verwisselen met de nog niet aangetaste afvalbakken van de nabij gelegen voetbalvereniging. Niet zo netjes, echter de wisseltruc wordt vroeg in de ochtend, ongezien, toegepast. Het dinsdagochtendgezelschap complimenteert de trotse fraudeur en besluit hem, als hij naar het toilet gaat, vervolgens in verwarring te brengen en hem een hak te zetten. Twee voormalige selectiespelers beramen een plan waarbij de één van buiten het clubhuis de fraudeur zal opbellen en zich als voorzitter van de nabije voetbalvereniging zal voordoen. Zo gezegd zo gedaan. De immer hardwerkende vrijwilliger neemt keurig de telefoon aan en wordt geconfronteerd met een diep teleurgestelde, boze, voorzitter die aangeeft dat hem ter ore is gekomen dat zijn afvalbakken zijn verwisseld en dat hij hier niet blij van wordt. Ondertussen zit één der grappenmakers aan een tafeltje de van niets wetende personage te spelen, echter heeft het niet meer van het lachen. De vanuit buiten het clubhuis bellende onruststoker gooit nog wat olie op het vuur en dreigt met het bellen van de lokale politie als dit incident niet snel wordt opgelost. Ondertussen loopt de spanning bij de bange afvalbakkenboef hoger op, breekt het zweet hem aan alle kanten uit en neemt zijn hoofd de kleur van een rode kool aan. De met stomheid geslagen wanhopige snelt, met telefoon aan zijn oor, vervolgens richting de in het clubhuis aanwezige plaaggeest en geeft al hakkelend aan dat de voorzitter van de overkant dreigt met alleszeggende maatregelen. Inmiddels is bij de zwetende zondaar sprake van een panisch gevoel waarbij de eerste de beste Alfred Hitchcock film in het niet valt en doet de zogenaamde voorzitter nog een extra duitje in het zakje door aan te geven dat hij het gedoe meer dan zat is en dat hij zojuist heeft besloten een knokploeg richting de afvalbakkendeugniet uit te zenden. De inmiddels kilo’s afgevallen goedzak slaat van ellende zowat tegen de vloer en blijkt een inzinking nabij. Dit is het moment voor de grappenmakers de op dat moment volledig uit balans zijnde, hypernerveuze, schoonmaker uit zijn ellendige situatie te bevrijden en aan te geven dat alles op een geintje is gebaseerd. De heren hebben vervolgens nog wekenlang van deze voetbalhumor nagenoten.
In de jaren 2000 t/m 2010 speelt “Bolke de Beer” in een lager seniorenelftal van W.I.K. Keeper Bolke is één meter vijfentachtig lang, een meter breed en de bierbuik zal ongeveer een anderhalve meter hebben uitgestoken. Een prima keeper, echter als hij een bal op zijn lichaam probeert te klemmen, ketst de bal steevast van zijn lichaam omdat de goede man zijn handen op buikhoogte niet naar elkaar kan manoeuvreren. Een fijne gozer, deze keeper liet het nooit en te nimmer afweten en ging vol overgave de wedstrijd in. Op een dag, Bolke viert zijn verjaardag, verrassen zijn teamgenoten hem en de tegenpartij met een dichtgetimmerd doel. In het centrale deel, van het met hout bewerkte doel, bevindt zich een opening ter grootte van een deur en Bolke wordt vriendelijk verzocht deze opening met zijn leven te beschermen. U begrijpt hilariteit alom, ook bij de tegenstander waarmee op het allerlaatste moment is afgesproken dat deze toestand na vijf minuten zou worden opgeheven. En dat gebeurde dan ook.
Lex Keizer is jarenlang voorzitter van VOGEL geweest en kan gerust als mister VOGEL worden beschouwd. Op trainingsavonden en wedstrijddagen altijd aanwezig en zeer geliefd binnen de club. Één van de grote liefdes van Lex was zijn FIAT 500, waarmee hij regelmatig over het veld en door de kantine reed. Op een trainingsavond dacht een aantal spelers een grap met Lex te kunnen uithalen. Met een paar man werd de FIAT 500 over een laag hek op het naastgelegen schoolplein getild. Wachtend in de bosjes tot Lex zou vertrekken hadden de spelers veel plezier. Op het moment suprême stapte Lex in zijn FIAT 500 en reed aan de andere kant van het schoolplein eenvoudig de weg op. Dit verhaal kwam na iedere training, aan de bar van het clubhuis aan de Genemuidenstraat, weer terug!
Toen een aantal bestuursleden van de v.v. Unicum nog op zondag bij Batavia voetbalden was het elke week prijs als het gaat om voetbal humor. Elke trainingsavond waren de auto’s van de verschillende personen bewerkt met pindakaas, chocoladepasta of welke andere klevende substanties dan ook. Toen de auto van de aanvoerder op een avond onder handen was genomen werd er een ware “virtuele” klopjacht gehouden wie de dader kon zijn. Na “uitvoerig” onderzoek was de dader de snelle linksbuiten die na trainen altijd direct naar huis ging. Niet getreurd de volgende trainingsavond was de hele Albert Heijn leeggekocht met alles wat plakt. De snelle linksbuiten ging ook nu weer naar huis en lachte nog een beetje van mij pak je niet. Na een paar biertjes zijn we met drie man naar z’n huis gereden en voor zijn deur is zijn auto met alles en nog wat ingesmeerd. Maar één van onze kornuiten vond dat nog niet genoeg en stortte nog even 20 kilo kattengrind over de klevende substantie heen. Zondag op het sportpark aangekomen stonden de TD en de voorzitter de latente plaaggeesten al op te wachten. De snelle linksbuiten was vrijdag een paar uur te laat op z’n werk gekomen. Wat weten jullie daarvan jongens? Werd ons gevraagd. Uiteraard was ons antwoord dat we van niets wisten. Maar hoezo eigenlijk was de vraag. Die jongen heeft een paar uur moeten bikken om z’n auto weer open te krijgen. Bleek het ‘s nachts hard geregend te hebben waardoor het kattengrind één compacte massa was geworden.
In de kleedkamer bij het vierde van v.v. Unicum was het altijd lachen. Irritante geintjes, makkelijke voetbalhumor, redhot in de onderbroeken…. De aanvoerder nam op een zaterdag van huis zijn accuschroefmachine mee in z’n voetbaltas. Tijdens de warming-up besloot hij even terug naar de kleedkamer te gaan. Vakkundig schroefde hij alle kleedkamerhaakjes los om deze vervolgens weer vast te schroeven maar wel met de lusjes van de spijkerbroeken onder de haakjes. Na afloop uiteraard douchen en de eerste die klaar waren met afdrogen kregen hun broek niet meer van het haakje af. Nadat een speler of tien zijn lusje maar kapot had getrokken pakte de aanvoerder, die overigens ook zijn eigen broek had vastgemaakt, heel droog zijn accuschroefmachine uit z’n tas en schroefde, onder toeziend oog van zijn volledig verbouwereerde voetbalmaten, het haakje stoïcijns los.
Bovenstaande voorbeelden betreffen een beperkt aantal voetbalhumorverhalen die u wellicht herkent en waarbij u absoluut zult bedenken dat u er ook nog wel een verhaal zou kunnen ophoesten. Hierbij nodig ik u uit om in uw reacties uw voetbalhumor te beschrijven.
Rini Toet
02-05-2021
