Dat de reünie van VIOS op 31 mei massaal zal worden bezocht door de oud-leden van de club daar zijn de organisatoren inmiddels van overtuigd geraakt. Luttele uren nadat Pieter Goedbloed een Facebookpagina opende over de roemruchte club sloten zich honderden vrienden aan. ,,VIOS leeft in de harten van de oud-leden nog steeds voort.”
Deze maandagavond zitten Pieter Goedbloed, Chris Willemsen en Wim van Laar aan een tafeltje in de kantine van BMT op Sportpark Escamp ll. Dit is ook de plek waar tot 2005 VIOS was gehuisvest. Nu genieten de veelal Turkse leden van BMT van een voetbalwedstrijd waarbij Fenerbahce is betrokken. Met regelmaat klinkt er een hard gejuich op wanneer er schijnbaar is gescoord. De drie oud-VIOS leden hebben hier als voetballers ook vele momenten juichmomenten gekend. ,,Ik was niet zo’n goede voetballer als Chris en Wim maar het plezier was er niet minder om,” laat Pieter Goedbloed weten. ,,Ik voetbalde tot mijn 34e veelal in lagere seniorenelftallen. Aan mijn ‘spelersloopbaan’ die in 1968 begon kwam in 1994 plotsklaps een eind na een dubbele beenbreuk.”
Facebookpagina
De zoon van oud voorzitter en erelid Ton Goedbloed opende op tweede kerstdag een Facebookpagina waarop hij aankondigde dat er op 31 mei een grootse VIOS reünie zal plaatsvinden. Een dag later, op 1 juni 2014, is het honderd jaar geleden dat de club het levenslicht zag. ,,Een mooiere gelegenheid om de leden van weleer weer eens bij een te roepen is niet denkbaar,” aldus Goedbloed. Sinds het tot leven wekken van de Facebookpagina merkt hij hoe zeer de club nog altijd voortleeft in de harten van veel oud-leden. ,,Wanneer straks echt iedereen komt die heeft laten weten te zullen komen dan komen we ruimte tekort,”lacht Goedbloed. Chris Willemsen oppert dat er wel iets moet worden verzonnen om de verwachte toeloop van oud-leden in goede banen te leiden. ,,Ik heb zo het vermoeden dat er rond de 500 mensen gaan komen. Dat eist een strakke organisatie om de dag ordelijk te laten verlopen, “zegt de technisch begaafde oud voetballer. Het lijkt de schrijver van het alom geprezen historisch voetbalboek ‘Blikkie Terug’ wel leuk wanneer de bezoekers van de reünie ‘iets groen wits’ met zich meedragen. ,, VIOS was zonder meer een bijzondere vereniging omdat de onderlinge verbondenheid zo groot was. Dat is ook het eerste wat bij mij naar boven komt wanneer ik aan de jaren hier terugdenk.“ De Facebookpagina van Pieter Goedbloed wordt dagelijks voorzien van foto’s die stuk voor stuk een herinnering oproepen. ,,Wat mij wel verbaast als ik naar die foto’s kijk is het grote verschil in shirts. De groene baan in het midden is bij sommige fel groen, bij de ander flink verkleurd en andere speelden weer in volkomen groene of witte shirts. Blijkbaar werd daar toen niet zo nauw naar gekeken.”
Begrip in Den Haag
De enthousiaste reacties op het organiseren van de reünie zijn voor groep organisatoren nog maar eens de bevestiging dat VIOS nog altijd een begrip is binnen het Haags voetballandschap. Willemsen: ,,De club past in het rijtje RVC, LENS en Kranenburg. Dat zijn ook verenigingen die het grote publiek aanspreken.” Wanneer Pieter Goedbloed de herinneringen aan zijn jeugdjaren bij VIOS naar boven haalt dan ziet hij zichzelf weer een vol een weekend op de club actief zijn. ,,Mijn vader en moeder waren altijd druk met de club in de weer. Op het complex heerste ook een sterke onderlinge controle. Vaders en zonen waren aan het voetballen. Moeders en dochters waren in de kantine met elkaar aan het praten of spelletjes aan het doen. Dat is heden ten dagen bijna niet meer voor te stellen.” Ook Wim van Laar kreeg het VIOS gevoel van huis uit met de paplepel ingegoten. ,,Mijn vader is zeventig jaar lid geweest. Mijn broer Hans was net als mijn moeder en zusje constant met de club bezig. Bij ons thuis was het VIOS wat de klok sloeg. Zoals er meer families waren waarvan het lidmaatschap van vader tot zoon werd doorgegeven. Dat was ook wel uniek aan deze vereniging.”
Eerste jeugdwedstrijd
Wim van Laar speelde in juni 1960 samen met Chris Willemsen zijn eerste jeugdwedstrijd in het groen witte shirt. ,,Dat was tegen HDV. We wonnen met 1-4. Weet je dat ik zelfs mijn allereerste ledenkaart nog heb, Ja, die koester ik,”lacht Van Laar. Willemsen kan zich zelfs nog de namen herinneren van zijn medespelers uit zijn debuutwedstrijd. Zoals hij, samen met Van Laar overigens, nog veel details uit die goede oude VIOS tijd heeft opgeslagen in zijn bovenkamer. ,,Het telefoonnummer van VIOS ben ik mij altijd blijven herinneren. 670994. Het nummer van Wim uit de tijd staat ook nog altijd in mijn geheugen gegrift. Als we dan weer naar de sportkeuring waren geweest op de Bierkade en we waren goedgekeurd dan belden we elkaar op. Blij als we waren om weer te mogen voetballen.” Als vijftienjarige werd Willemsen samen met de toen zestien jarige doelman Ton Beije door Feyenoord gescout. ,,VIOS organiseerde altijd een sterk bezet jeugdtoernooien met Ajax, Feyenoord en ADO en internationale clubs als deelnemers. Daar kwamen zomaar 3.000 toeschouwers op af. Dat toernooi was een landelijk begrip. Ik denk dat wij toen door Feyenoord zijn ontdekt,”vertelt Willemsen.
Eerste klasse
Wim van Laar beleefde één van de sportieve hoogtepunten uit de clubgeschiedenis. De promotie naar de eerste klasse in 1977. ,,We wonnen op de laatste speeldag van Texas/DHB (2-1) en bleven daardoor DHC net voor. Dat was de derde titel binnen vijf jaar.
Sportief was dat een absoluut hoogtepunt want VIOS speelde vaak in de tweede of derde klasse. Maar hoger echt nooit.” Ruim twintig jaar later beleefde Van Laar als trainer de laatste sportieve opleving aan de Dedemsvaartweg. ,,In 1995 promoveerden we ook naar de eerste klasse. In de periode speelden we zelfs nog drie wedstrijden voor de landelijke KNVB Beker. Waren we ingedeeld in een poule met FC Utrecht, Kozakken Boys en FC Den Haag. Tegen die laatste club speelden we in het Zuiderpark omdat de wedstrijd om veiligheidsreden niet op ons eigen complex mocht worden gespeeld. Uiteindelijk verloren we met 5-2. Maar ik blijf er van overtuigd dat wanneer we op ons eigen terrein hadden mogen spelen er zeker een kans op een stunt was geweest.”
Uniek
Zo voltrekt zich een avond vol nostalgie. Op 31 mei zullen de herinneringen en anekdotes als een lavastroom over het Escamp complex spuiten. Willemsen:,,Dat is ook de magie van een reünie. Het gaat sowieso een unieke dag worden omdat er hierna waarschijnlijk nooit meer een reünie zal worden georganiseerd. Het is daarom ook de afsluiting van een tijdperk waar we allemaal veel plezier aan hebben beleefd.”
Dave Grondel
Febr. 2014
