Direct na de eerste wereldoorlog, 1914-1918, blijkt er in Europa, waaronder Nederland, een grote behoefte aan sport en spel. Vooral het voetbalspel, in Nederland geïntroduceerd door Pim Mulier, blijkt een spel waarvoor vele Nederlanders belangstelling hebben. Niet alleen passief het spel beleven, echter ook actief aan het spel meedoen, blijkt bij vele arbeiders en jongeren een wens die zal uitkomen. Zodoende wordt er, na rijp beraad, ook op de gasfabriek te Den Haag een voorstel gedaan een voetbalvereniging voor het personeel op te richten. Op dat moment doet zich een enorm probleem voor, wie gaat de kar trekken. Na werktijd wordt er door menig medewerker van de gasfabriek over dit onderwerp gesproken. Met name in “Café Schoen”, gelegen op de hoek van de Parallelweg en de van Ravensteinstraat komt dit onderwerp ter sprake. Dit alles overigens onder het genot van een biertje en een borreltje.
De Uitbater van “Café Schoen”, dhr. B. Schoen hoort de serieuze gesprekken aan en voelt er wel wat voor om een voetbalvereniging vanuit zijn klantenkring en de gasfabriekers op te richten. Met de wetenschap dat men minimaal met vijftig tot voetballen in staat zijnde leden moet inschrijven en daarbij ook een terrein moet hebben waarop men kan spelen, wordt er op 1 juni 1919 een oprichtersvergadering belegd met als voorzitter de heer B. Schoen himself. Verdere aanwezigen zijn ondermeer K. Beeser, J.Beeser, G. van Dijk, E. Hellendoorn, M.J. Pikaar en T. Visser. De vergadering besluit een vereniging op te richten en met alle stemmen voor, wordt besloten voor Willen Is Kunnen.
Vandaag bestaat WIK alweer 95 jaar. Namens de Haagse Voetbalhistorie van harte!
Voor de geschiedenis van WIK klik hier.
