‘ Dat aanstekerincident blijft mij altijd achtervolgen’

Er zijn niet veel Haagse voetballers te vinden die driemaal de HC Cup hebben gewonnen. Pablo Plak (54) echter wel. Hij won de prestigieuze bokaal met HS Texas DHB, ADO en RVC. Toch is het niet een voetbalactie die hem de status van cultheld bezorgde. Daarvoor moest hij als FC Den Haag prof een aansteker het publiek in werpen. ,,Op de open dag van ADO Den Haag wilde supporters met een aansteker op de foto. “

Pablo Plak

Pablo Plak houdt van het leven. Hij lacht graag en is bij menig feestje vaak degene die als een van de laatste de deur achter zich dichttrekt. Dat was tijdens zijn voetbalcarrière al niet anders. Dat hij op zondag moest voetballen betekende zeker niet dat hij zaterdagavond keurig voor twaalven zijn bed opzocht. Nee, dan begon de avond pas. Op de dansvloer van Discotheek De Marathon gaf hij een Masterclass disco dansen voor gevorderden weg. ,,Vaak nam ik op zaterdagavond mijn tas al mee wanneer ik ’s ochtends met het tweede elftal moest voetballen. Dan ging ik direct vanuit De Marathon richting club. Dan speelde ik eerst met het tweede mee en sloot mij dan direct bij het eerste aan.” Het is niet de eerste keer deze avond dat na zijn woordenstoom wordt afgesloten met een schaterlach. ,,Of het nu bij Ooievaars, RVC, ADO of HS TexasDHB speelde, ik heb een toptijd gehad als voetballer. Ontzettend veel gelachen en mooie dingen meegemaakt.”

Pablo Plak maakte tijdens de afgelopen editie van het Haagse Voetbal Historie toernooi voor de tweede maal deel uit van De Ooievaars. ,,Het blijft leuk om met die mannen samen te spelen. Toen we vorig jaar voor het eerste samenspeelde zat ik met mannen in de kleedkamer die ik al dertig jaar niet had gezien. Dat was heel bijzonder. Ooievaars was in mijn tijd ,1967, een echte familieclub. Ik speelde met jongens samen bij wie ik in de straat woonde en in de klas zat op de Professor Gunningschool aan de Prinsengracht. Wij woonden toen aan de ‘s-Gravenzandelaan. Ik moest het bruggetje over en dan was ik thuis. Of het nu op straat of op school. We waren altijd aan het voetballen met elkaar. Dat was altijd dikke mik.”

Pablo Polak

Ooievaars was de club met sterke Joodse invloeden. Zelf merkte Pablo Plak er in zijn voetballende periode niet veel van. ,,Ik ben zelf ook een verbasterde jood. De grootvader van mijn vaders kant was een Fries met Polak als achternaam. Tijdens de Jodenvervolging is hij gevlucht naar Suriname en heeft hij zijn naam veranderd in Plak. Dus eigenlijk heet ik Pablo Polak. Ik ben overigens helemaal verbastert. Er stroomt Joods, Hindoestaans, Indiaans, Creools en Wit Russisch bloed door mijn aderen. ” Het grote voetbaltalent Pablo Plak debuteerde op zijn veertiende in het eerste elftal van De Ooievaars. ,,Dat was in de tweede klasse van de HVB. Ja, die had je toen nog.” Als zeventienjarige maakte Plak de overstap naar VVP waar hij na een seizoen alweer vertrok. Via RVC en HSTexas DHB kwam hij uiteindelijk terecht bij ADO amateurs. Met die drie laatste clubs won hij de HC Cup. Een prestatie die niet veel Haagse voetballers hem na kunnen zeggen. ,,De Haagsche Courant Cup leefde toen enorm. Dat waren prachtwedstrijden.”

Linksback Braziliaanse stijl

Toen er bij de profs van FC Den Haag halverwege de jaren tachtig een zoektocht werd gestart naar een linksback kon die al snel worden beëindigd. Op het veld naast het stadion liep immers een linksachter Braziliaanse stijl. Pablo Plak liet een buitenspeler liever achter hem aan lopen en schroomde niet om in zijn eigen strafschopgebied een aanvaller van de tegenpartij ‘ te poorten’. Tussen 1985 en 1988 kwam hij tot een totaal van 88 officiële wedstrijden in het groen gele FC Den Haag shirt.

Cultheld

Voor veel FC Den Haag fans is Plak een cultheld. Een status die hij overhield aan het gooien van een aansteker in het publiek tijdens een uitwedstrijd tegen FC VVV. Hij raakte daarmee een jonge Limburgse fan op het hoofd. Plak: ,,Laatst deed ik tijdens de open dag van ADO Den Haag mee met een wedstrijd van oud ADO Den Haag spelers tegen een supporterselftal. Een paar van die supporters wilde in het supportershome op de foto. En ja hoor, kreeg ik weer een aansteker in mijn handen gedrukt. (lachend) Mijn voetbalacties zijn vergeten maar dit blijft voor altijd bij de mensen hangen.”

Dave Grondel

September 2014